Έφυγε ο *βαρόνος* του SYDNEY

Έφυγε  ο *βαρόνος* του SYDNEY

Μερκούριος Κανάκης

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του Νοέμβρη του 1926 .

Από μικρός στα βάσανα και στη βιοπάλη .

Σε νεαρή ηλικία βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη και εργάστηκε στου Flocka .

Ο πόλεμος τον βρήκε στην Μ. Ανατολή με τα Ελληνικά στρατεύματα , στο ναυτικό . Ναυάγησε δυο φορές λαμβάνοντας μέρος σε ειδικές αποστολές .

Κάποτε βρέθηκε στην Αυστραλία αναζητώντας μια καλύτερη ζωή .

Εργάστηκε σκληρά , πολύ σκληρά . Εργάστηκε ως εργάτης στην κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών και μετά ως ξυλοκόπος στα βουνά και ως βυρσοδέψης . Κάποια στιγμή ανακατεύτηκε με το εμπόριο χονδρικής πώλησης τσιγάρων και ποτών όπου και διέπρεψε φτιάχνοντας , μετά από σκληρή δουλειά , μια αυτοκρατορία . Δούλευε από τις τέσσερεις το πρωί έως αργά το βράδυ .

Μεταξύ των εμπόρων απέκτησε την φήμη του πλέων φερέγγυου εμπόρου .

Ο λόγος του ήταν συμβόλαιο .

Ο εμπορικός κόσμος του Sydney του είχε δώσει το παρατσούκλι * Βαρόνος * λόγο της φερεγγυότητας του και της σοβαρότητας και σταθερότητας των πράξεων και λόγων του .

Παντρεύτηκε και απέκτησε τρεις γιους . Επιστήμονες και οι τρεις και πάνω απ’ όλα , ηθικά στοιχεία στην κοινωνία του Sydney όπου διέμενε και όχι μόνον .

Στον Άλιμο τον γνωρίσαμε το 1997 όπου αγόρασε ένα διαμέρισμα στο Καλαμάκι .

Από τότε κάθε χρόνο ερχότανε στα τέλη Μαΐου και έφευγε στα μέσα Οκτωβρίου.

Είχε μεγάλη αγάπη στο τάβλι και στα σκυλιά .

Ήταν πρόθυμος πάντα να σκύψει επάνω στα προβλήματα του κάθε ανθρώπου και αφανώς βοηθούσε όσους έβλεπε ότι υπέφεραν . Δεν του άρεσε η δημοσιότητα .

Το μικρότερο ποσό που είδα να δίνει σε ζητιάνο ήταν πέντε euro .

Κυκλοφορούσε συνήθως με ταξί και οι οδηγοί του radio Αστέρας σκοτωνόντουσαν ποιος θα έρθει να τον πάρει διότι ήξεραν ότι θα έπαιρναν ένα φιλοδώρημα των 20 euro .  

Ήταν λιτοδίαιτος μα και εκλεκτικός . Του άρεσε να πηγαίνουμε στην ταβέρνα  *Ξέφωτο* και να τρώει κοκορέτσι και να πίνει λίγο , πολύ λίγο τσίπουρο .

Στις αρχές Νοεμβρίου είχε τα γενέθλια του και είχαν μαζευτεί στο σπίτι του , στο Sydney ,τα παιδιά του και τα εγγόνια του να του ευχηθούν .

Στις 25 Νοεμβρίου είχε την εορτή του  (Μερκούριος) Τα παιδιά του και τα εγγόνια του ήταν ξανά εκεί .

Έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012 γύρω στις 5,30’ το απόγευμα (Ώρα Αυστραλίας).

Ήταν 86 ετών … 

Έζησε ακριβώς έτσι όπως ήθελε να ζήσει και έφυγε έτσι όπως πάντα έλεγε πως ήθελε να φύγει . Χωρίς να υποφέρει και χωρίς να κουράσει κανέναν .

Οι κάτοικοι του Καλαμακίου πάντα θα τον θυμούνται να περπατάει στην Θουκυδίδου και στην Αριστοτέλους , στητός και επιβλητικός , με το μπαστουνάκι του και το γκρίζο καπελάκι του , να ψωνίζει από τον μανάβη ντομάτες και άφθονα φρούτα , να πληρώνει και να δίνει ένα γερό μπαξίσι στο παιδί που θα του κουβαλούσε τα ψώνια .

Ήταν πραγματικά ένας άρχοντας , ένας *Βαρόνος* όπως τον έλεγαν στο Sydney .

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει .

Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη .

Στέλιος Τσολάκος