Εφυγε ο πρώην Δήμαρχος Καλλιθέας Γιώργος Κυριόπουλος .

 

Εφυγε ο πρώην Δήμαρχος Καλλιθέας Γιώργος Κυριόπουλος .

Ο Γιώργος Κυριόπουλος ήταν ένα προοδευτικό μυαλό με όραμα για την Καλλιθέα και «έβλεπε την πόλη από ψηλά» απέφευγε την μικροπολιτική, διαλέγοντας την πολιτική και το διάλογο, πάντοτε με ευπρέπεια.

Ο Γιώργος Κυριόπουλος είχε εκλεγεί δύο φορές Δήμαρχος Καλλιθέας το 1990 και το 1994. Ηταν ένας πολιτικός που είχε διακριθεί σε πολλές διευθυντικές θέσεις. Υπήρξε μεταξύ άλλων, Πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου, Πρόεδρος της ΑΕΚ, Πρόεδρος στα «Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών», μέλος Διοικητικού Συμβουλίου στην Τράπεζα της Ελλάδος, στο «Ωνάσσειο» κ.α. Υπηρέτησε στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλλιθέας από το 1986 έως και το 2002 ενώ ήταν μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το 1974 και υποψήφιος βουλευτής.

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του, στη σύζυγό του Φρόσω και στα παιδιά του Ρενάτα και Λουκία.

Οι φωτογραφίες ξεθωριάζουν Όχι οι μνήμες

 

Οι φωτογραφίες ξεθωριάζουν Όχι οι μνήμες 

Πριν 51 χρόνια. 

Εκείνος μόλις 58 κιλά με τις μακριές φαβορίτες του, όπως πρόσταζε η μόδα της εποχής. 

Εκείνη 47 κιλά, αδυνατούλα με καλές αναλογίες... 

Γνωρίστηκαν τυχαία από ένα λάθος τηλεφώνημα και παρά τα εμπόδια και αντιρρήσεις που αντιμετώπισαν από ένθεν και... ένθεν, αυτοί αποφάσισαν να πιαστούν χέρι, χέρι και να προχωρήσουν μαζί την ζωή τους. 

Ήταν Κυριακή 16 Ιουλίου 1972 Ώρα 8,30΄ στον Άγιο Νικόλαο Καλλιθέας που έδωσαν την αμοιβαία υπόσχεση Πίστης, Αγάπης  και Αλληλοσεβασμού. 

Σ' ευχαριστώ καρδιά μου για ότι μέχρι τώρα μου χάρισες. Μαζί περάσαμε πολλά. Το καράβι μας πολλές φορές έπεσε στα βράχια μα άλλες τόσες το καλαφατίσαμε και με αυτό ακόμη ταξιδεύουμε στη ζωή μας.

Στέλιος Τσολάκος 

***  Η φωτογραφία είναι στη Τζια 17 Ιουλίου 1972. ΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΜΕΤΆ ΤΟ ΓΆΜΟ και ανήμερα των γενεθλίων μου

Η Μάχη της Μαντινείας

 Στην κρίσιμη μάχη για την πρωτοκαθεδρία του ελλαδικού χώρου, που δόθηκε το 362 π.Χ., ο Επαμεινώνδας νίκησε Σπαρτιάτες και Αθηναίους με τον σχηματισμό της λοξής φάλαγγας. Τραυματίστηκε, όμως, θανάσιμα...

Ο θάνατος του Επαμεινώνδα στη Μαντίνεια 

Μετά τη Μάχη των Λεύκτρων (371 π.Χ.), η κυριαρχία της Θήβας στον ελλαδικό χώρο ήταν αναμφισβήτητη. Αθήνα και Σπάρτη βρίσκονταν σε προφανή παρακμή.

Οι Θηβαίοι, με επικεφαλής του στρατηγούς Πελοπίδα και Επαμεινώνδα, είχαν δημιουργήσει στην Πελοπόννησο το Κοινό των Αρκάδων, με φιλικές προς αυτούς πόλεις. Η Σπάρτη προσπάθησε να το διασπάσει, προσεταιριζόμενη κάποιες από αυτές τις πόλεις, προκειμένου να ανακτήσει τον βαρύνοντα ρόλο της στη Πελοπόννησο. Τα κατάφερε με τη Μαντίνεια, αλλά αυτή η εξέλιξη δυσαρέστησε τον Επαμεινώνδα, που πέρασε για τέταρτη φορά τον Ισθμό για να βάλει τάξη στην ηγεμονία της Θήβας.

Επιτέθηκε με τον στρατό του αιφνιδιαστικά στη Σπάρτη, αλλά ο Αγησίλαος Β' απέκρουσε την επίθεση με επιτυχία (Ιούνιος 362 π.Χ). Ο Επαμεινώνδας υποχώρησε στο Αρκαδικό οροπέδιο κοντά στη Μαντίνεια (13 χλμ. βόρεια της Τρίπολης), όπου στρατοπέδευσε για να αναμετρηθεί με τους αντιπάλους του. Η κρίσιμη μάχη για την πρωτοκαθεδρία του ελλαδικού χώρου δόθηκε στις 4 Ιουλίου του 362 π.Χ. (κατ' άλλους στις 27 Ιουνίου). Το πεδίο της μάχης τοποθετείται στο πιo στενό τμήμα του οροπεδίου της Τρίπολης, 6.5 χιλιόμετρα νότια της Μαντινείας ανάμεσα στα βουνά Μύτικας, πρόβολο του Μαινάλου Όρους και Καπνίστρα, αντέρεισμα του Παρθενίου Όρους.

Από τη μία πλευρά παρατάχθηκαν οι Σπαρτιάτες με τους συμμάχους τους (Αθηναίους, Ηλείους, Αχαιούς, Φλειασίους και Μαντινείς), υπό τον Αγησίλαο Β'. Οι δυνάμεις τους ανέρχονταν σε 20.000 πεζούς και 2.000 ιππείς. Από την άλλη πλευρά, οι Θηβαίοι με τους συμμάχους τους (Ευβοείς, Λοκρούς, Μαλιείς, Αινιάνες, Θεσσαλούς, Αρκάδες, Αργείους και Μεσσηνίους), παρέταξαν ένα στρατό αποτελούμενο από 30.000 πεζούς και 3.000 ιππείς.

Χρησιμοποιώντας μια βελτιωμένη εκδοχή της λοξής φάλαγγας (διαγώνια παράταξη των οπλιτών με ενίσχυση εις βάθος του ενός άκρου), που είχε πρωτοπαρουσιάσει στα Λεύκτρα ο Επαμεινώνδας, επιτέθηκε στους αντιπάλους και κατόρθωσε να τους απωθήσει, αποκτώντας την πρωτοβουλία των κινήσεων στη μάχη. Κι ενώ η νίκη φαινόταν να κλείνει προς την πλευρά των Θηβαίων, ο Επαμεινώνδας, που πολεμούσε στην πρώτη γραμμή, πληγώθηκε και άφησε την τελευταία του πνοή επί του πεδίου της μάχης.

Ο θάνατος του αρχηγού τους προκάλεσε σύγχυση στους Θηβαίους, με αποτέλεσμα η μάχη να λήξει χωρίς νικητή. Τυπικά, νικητές ήταν οι Θηβαίοι, επειδή πρώτοι οι Λακεδαιμόνιοι έκαναν αίτηση ανακωχής για την ταφή των νεκρών, έπειτα από πολλούς δισταγμούς. Σύμφωνα με τις ελληνικές αντιλήψεις, αίτηση ανακωχής σήμαινε και αναγνώριση ήττας. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο Αθηναίος ιππέας Γρύλλος, γιος του σπουδαίου ιστορικού Ξενοφώντα, ο οποίος εισφέρει πολλές πληροφορίες για τη μάχη, στο έργο του Ελληνικά.

Η Μάχη της Μαντινείας με την τροπή που πήρε σήμανε το τέλος της Θηβαϊκής Ηγεμονίας. Κατέδειξε, ακόμη, ότι όλες οι μεγάλες δυνάμεις του ελλαδικού χώρου είχαν παρακμάσει οριστικά, με αποτέλεσμα να ανοίξει ο δρόμος για την επικράτηση των Μακεδόνων του Φιλίππου Β'.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/290?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-07-09

© SanSimera.gr

Η ιστορία του Δολαρίου

 

Το Δολάριο (Dollar) αποτελεί τη νομισματική μονάδα των ΗΠΑ από το 1785. Χάριν συντομίας, απεικονίζεται με το σύμβολο $. Είναι το πιο διαδεδομένο νόμισμα στον κόσμο, καθώς υπολογίζεται ότι το 2005 κυκλοφορούσαν 760 δισεκατομμύρια δολάρια, τα δύο τρίτα των οποίων εκτός ΗΠΑ.

Αμέσως μετά την Αμερικανική Επανάσταση του 1776 το νέο έθνος είχε την ανάγκη ενός ενιαίου νομισματικού συστήματος, καθότι και στις 13 πολιτείες υπήρχαν διαφορετικά νομίσματα... Από το «Γουαμπούν», τη χρηματική μονάδα των ιθαγενών Ινδιάνων, μέχρι το χάρτινο «Κοντινένταλ», που κόπηκε από τους επαναστάτες για τις ανάγκες του αγώνα.

Η λέξη Δολάριο δεν ήταν άγνωστη την εποχή εκείνη στην αμερικανική ήπειρο. Το ισπανικό πέσο ή ντολάρο κυριαρχούσε και στις αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας στη Βόρεια Αμερική. Έτσι, στις 6 Ιουλίου του 1785 το δολάριο, υποδιαιρούμενο σε 100 σεντς, έγινε η επίσημη νομισματική μονάδα των νεοσύστατων Ηνωμένων Πολιτειών με πρωτοβουλία του Τόμας Τζέφερσον και απόφαση του Κογκρέσου. Ήταν η πρώτη φορά που ένα κράτος υιοθετούσε το δεκαδικό νομισματικό σύστημα.

Ετυμολογικά, η λέξη δολάριο προέρχεται από παραφθορά της λέξης τάλερ, που ήταν ένα νόμισμα του 16ου αιώνα στην περιοχή που καταλαμβάνει η σημερινή Τσεχία. Από τη λέξη τάλερ προέρχεται άλλωστε και το δικό μας τάλιρο.

Όσο για το σύμβολο του δολαρίου, υπάρχουν διάφορες υποθέσεις. Η κρατούσα υποστηρίζει ότι στην αρχή επρόκειτο για ένα U και ένα S, αρκτικόλεξα των λέξεων United States (Ηνωμένες Πολιτείες). Έπειτα το U, εξαιτίας μιας κακής κοπής, καταργήθηκε κι έτσι παρέμεινε το S με τις δύο κάθετες ευθείες που το τέμνουν ($). Οι δυο κάθετες γραμμές του δολαρίου συμβολίζουν τη σταθερότητα του νομίσματος, όπως συμβαίνει με τις οριζόντιες γραμμές στα σύμβολα του Ευρώ (€) και του Γιέν (¥).

Το πρώτο χάρτινο δολάριο κυκλοφόρησε μεσούντος του Εμφυλίου Πολέμου το 1862. Ως το 1975 το δολάριο είχε αντίκρισμα σε ασήμι ή χρυσό, ενώ σήμερα είναι μόνο λογιστικό χρήμα και διαπραγματεύεται ελεύθερα, ακολουθώντας τους κανόνες της προσφοράς και ζήτησης.

Το δολάριο χρησιμοποιείται ως συναλλακτικό μέσο για μία σειρά προϊόντων, όπως ο χρυσός και το πετρέλαιο. Στις μέρες μας, παραμένει το ισχυρότερο νόμισμα στο κόσμο, αν και αμφισβητείται η κυριαρχία του από το ευρώ.

Ο Πολ Σαμούελσον και άλλοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η διεθνής ζήτηση για το δολάριο επιτρέπει στις Ηνωμένες Πολιτείες να κρατούν τα ελλείμματά τους σε υψηλά επίπεδα, χωρίς να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο υποτίμησης. Όμως, προβλέπει ότι στο μέλλον οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιμετωπίσουν έντονες πιέσεις, που θα οδηγήσουν σε καταβαράθρωση του δολαρίου, με σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/161?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-07-06

© SanSimera.gr

Η πτώση Α.Τ.Ι.Α. στο Ρόσγουελ το 1947 και οι θεωρίες συνομωσίας

Η συντριβή ενός ιπτάμενου αντικειμένου σ’ ένα ράντσο κοντά στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού, στις 3 Ιουλίου 1947, προκαλεί μέχρι και σήμερα θεωρίες συνωμοσίας. Η επίσημη εκδοχή της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας έκανε λόγο για μετεωρολογικό μπαλόνι, αν και στην αρχή μιλούσε για ιπτάμενο δίσκο.

Ήταν το πρωί της 3ης Ιουλίου 1947, όταν ο Γουίλιαμ Μπρέιζελ ξεκίνησε καβάλα στο άλογό του να ελέγξει την ασφάλεια των κοπαδιών ενός αχανούς ράντσου, του οποίου ήταν επιστάτης, στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού, ύστερα από μία δύσκολη νύχτα, με έντονη βροχόπτωση και θυελλώδεις ανέμους. Καθώς ίππευε αμέριμνος, βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στα συντρίμμια ενός αγνώστου ιπτάμενου αντικειμένου.

Θέλοντας να μοιραστεί την ανακάλυψή του, πήρε ένα κομμάτι από τα συντρίμμια και το έδειξε σ’ ένα φίλο του. Αφού αποφάσισαν ότι το εύρημα μπορεί να αφορά κάποιο κυβερνητικό πρόγραμμα ή να πρόκειται για ΑΤΙΑ (UFO), απευθύνθηκαν στον σερίφη Τζορτζ Γουίλκοξ.

Ιπτάμενος δίσκος;

Ο σερίφης, ως όφειλε, ανέφερε το περιστατικό στην πλησιέστερη αεροπορική αρχή, που ήταν το 509ο Σμήνος Βομβαρδισμού. Αμέσως η περιοχή σφραγίστηκε από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και τα συντρίμμια απομακρύνθηκαν.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1486?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-07-03

Στις 8 Ιουλίου 1947, η ανωτέρω μονάδα εξέδωσε ανακοίνωσή, στην οποία ανέφερε ότι τα συντρίμμια προέρχονταν από ιπτάμενο δίσκο. Την επόμενη ημέρα,όμως, η αμερικανική κυβέρνηση απέσυρε την ανακοίνωση αυτή και με νεώτερη ανακοίνωση ανέφερε ότι επρόκειτο απλά για τα συντρίμμια ενός μετεωρολογικού μπαλονιού.

Το συμβάν σχεδόν ξεχάστηκε μέχρι τη δεκαετία του ‘70, όταν το επανέφεραν στο προσκήνιο με βιβλία τους συγγραφείς που εντάσσονται στο κλίμα της Ουφολογίας. Άρχισαν να κυκλοφορούν παράξενες ιστορίες για το περιστατικό του Ρόσγουελ, με διηγήσεις εκατοντάδων αυτοπτών μαρτύρων, ενώ είναι επιβεβαιωμένο ότι οι πραγματικοί αυτόπτες μάρτυρες ήταν ελάχιστοι.

Ρόσγουελ: Οι κυριότερες θεωρίες συνωμοσίας

Οι κυριότερες θεωρίες συνωμοσίας για το περιστατικό του Ρόσγουελ συνοψίζονται στις παρακάτω:

Τα συντρίμμια προέρχονταν από ιπτάμενο δίσκο και η κυβέρνηση κάλυψε το γεγονός για να μη αποκαλυφθεί η τεχνολογική της γύμνια, σε σχέση με την τεχνολογική πρωτοπορία των εξωγήινων. Μάλιστα, ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν επισκέφθηκε την περιοχή και διέταξε να εξαφανιστεί κάθε ίχνος από τους εξωγήινους.

Ανάμεσα στα συντρίμμια βρέθηκαν πτώματα εξωγήινων, ενώ κάποιοι από αυτούς διέφυγαν ζωντανοί. Τους συνέβαλαν όμως και αφού τους υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια για να αποκαλύψουν τα μυστικά τους, στη συνέχεια τους σκότωσαν. Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε κι έδειχνε πτώματα εξωγήινων από το Ρόσγουελ αποδείχτηκε πλαστό.

Τα συντρίμμια αφορούσαν μυστικό αεροπλάνο, που είχε κατασκευαστεί σύμφωνα με τις θεωρίες του Αϊνστάιν.

Τα συντρίμμια αφορούσαν τη σύγκρουση δύο αεροσκαφών των Γκρι, μιας φυλή εξωγήινων που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον άνθρωπο για να βελτιώσουν τη ράτσα τους ή σε μια παραλλαγή της ιστορίας των ανθρώπων της Κοίλης Γης.

Επρόκειτο για ένα μυστικό πύραυλο της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις 24 Ιουνίου 1994 η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ με έκθεσή της επιχείρησε να κλείσει οριστικά τον φάκελο Ρόσγουελ, υποστηρίζοντας ότι τα συντρίμμια προέρχονταν από αερόστατα στρατιωτικής επιτήρησης.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1486?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-07-03

© SanSimera.gr