Ο Γιώργος Στάικος, ιδιοκτήτης κατασκευαστικής εταιρείας στο Μπέκουμ της Γερμανίας, κατάφερε να συντονίσει μία υπέρ-ομάδα, να κάμψει όλες τις αντιστάσεις της γερμανικής κυβέρνησης και να είναι πλέον έτοιμος να πατήσει το «print» ώστε ν' αρχίσει να τυπώνεται το τρισδιάστατο σχέδιο της πολυτελούς μεζονέτας. Μόνο που η εντολή εκτύπωσης δεν δίνεται στον κλασικό, οικιακό εκτυπωτή, αλλά σ' ένα τεράστιο μηχάνημα, που αντί για μελάνι εκτυπώνει με… μπετό.
«Ο 3D εκτυπωτής παίρνει τα δεδομένα που του δίνουμε και κάνει το μοντέλο πραγματικότητα στην κλίμακα που του έχει δοθεί. Εκτελεί μία διαδρομή πάνω στο οικόπεδο που θέλουμε να στήσουμε αυτήν την μεζονέτα, αφήνοντας στο πέρασμά του το ειδικής χρήσης τσιμέντο, ενώ οι κινήσεις του "σέβονται" κάθε λεπτομέρεια του σχεδίου», δηλώνει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος Στάικος.
Σε κάθε επανάληψη της διαδρομής, το υπό κατασκευή σπίτι υψώνεται κατά δύο πόντους. «Στην αρχή τυπώνονται οι εξωτερικοί και εσωτερικοί τοίχοι, ενώ, ακριβώς όπως στο σχέδιο, μένουν κενά τα σημεία που αργότερα θα καλυφθούν από μονωτικά υλικά ή θα γίνουν οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις», εξηγεί.
Τις επόμενες μέρες, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, θα είναι έτοιμο το πρώτο επίπεδο του σπιτιού, ενώ σε λιγότερο από έναν μήνα θα είναι ολοκληρωμένο στο σύνολό του. Η υλοποίηση αυτού του δύσκολου εγχειρήματος, έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω στον Έλληνα επιχειρηματία, που «κυνήγησε» ανελέητα το όνειρό του.
Ο 38χρονος Γιώργος Στάικος κατάγεται από τον Βώλακα της Δράμας. Την παιδική του ηλικία την πέρασε ως… μαστοράκος, στο πλευρό του παππού του Πασχάλη, που ήταν ξυλουργός. Στα δεκατέσσερά του χρόνια μετακόμισε στο Μπέκουμ της Γερμανίας, μια μικρή πόλη που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας και από τότε εργάζεται στην οικογενειακή τους επιχείρηση, μία κατασκευαστική εταιρεία με αντικείμενο τις ανακαινίσεις, που μετρά σήμερα 27 χρόνια λειτουργίας.
Όλα αυτά τα χρόνια τον έχουν… επισκεφθεί πολλές καινοτόμες ιδέες, που όμως δεν μπόρεσε να υλοποιήσει, διότι οι άνθρωποι στις θέσεις - κλειδιά δεν του έδειξαν εμπιστοσύνη, καθώς οι ιδέες του ήταν άσχετες με το γνωστικό και επαγγελματικό του αντικείμενο.
Την διαφορά έκανε ο απερχόμενος δήμαρχος του Μπέκουμ (σ.σ. έχασε στις πρόσφατες εκλογές και θα εκτίσει τη θητεία του έως τις 31 Οκτωβρίου 2020), στον οποίο απευθύνθηκε ο κ. Στάικος πριν από δύο χρόνια. «Ρώτησα αν είχε τη διάθεση να υποστηρίξει τις ιδέες μου, τις οποίες θα υλοποιούσα δωρεάν. Ήταν πολύ θετικός και μου έδωσε άμεσα το πράσινο φως», αναφέρει.
Το όραμά του ήταν μεγαλεπήβολο και η πρωτοτυπία του έγκειται στο γεγονός ότι το σπίτι που παρουσιάζει είναι και διώροφο και κατοικήσιμο. Όπως λέει, τα εκτυπωμένα σπίτια στην Ευρώπη συνήθως γίνονται στο πλαίσιο επίδειξης, με στόχο να διαφημίσουν την τεχνολογία του μέλλοντος, αλλά και για την απόκτηση εμπειρίας. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μονώροφα, σπάνια έχουν τις σχετικές άδειες για να μπορέσει να διαμείνει κάποιος στο εσωτερικό τους και ποτέ δεν έχουν δοθεί για διώροφη κατοικία.
«Δημιούργησα την ομάδα που -εκτός από εμένα- αποτελείται από τον κάτοχο του 3D εκτυπωτή, τον αρχιτέκτονα, την εταιρεία των υλικών που χρησιμοποιούμε και τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου που γίνεται το έργο», λέει ο Γιώργος Στάικος, παραθέτοντας την σειρά των γεγονότων: «Κάναμε μία παρουσίαση στον δήμο, στη συνέχεια πήραμε την έγκριση της πολεοδομίας, αλλά το θέμα "σκόνταψε" στο υπουργείο υποδομών, καθώς δεν υπήρχε σχετική νομοθεσία που να επιτρέπει αυτό το εγχείρημα. Με υπομονή και πολλή πίεση, σε λιγότερο από έναν χρόνο βγήκαν οι άδειες, εκπονήθηκαν όλες οι απαιτούμενες μελέτες, πιστοποιήθηκαν τα υλικά και αυτήν την ώρα η μεζονέτα κατασκευάζεται». Σημειώνεται ότι όλοι όσοι συμμετέχουν στο συγκεκριμένο έργο προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους, ενώ όλα τα υλικά είναι προϊόντα χορηγιών που συνέλεξε ο ίδιος.
Ο επίμονος Δραμινός κατάφερε να αποδείξει τις ικανότητές του, κάτι που του ανοίγει πλέον τον δρόμο να προχωρήσει και άλλα μεγαλόπνοα σχέδιά του, όπως οι ενεργειακές πλάκες πεζοδρομίου. «Ο εξωτερικός χώρος του εκτυπωμένου σπιτιού θα περιβάλλεται από πλάκες πεζοδρομίου, που στην πραγματικότητα θα είναι φωτοβολταϊκά πάνελ. Την ημέρα θα συλλέγουν φως, τη νύχτα θα φωτίζονται περιμετρικά, τον χειμώνα θα θερμαίνονται ώστε να λιώνει το χιόνι που πέφτει πάνω τους και με την περίσσεια ενέργειας θα μπορεί να φορτίζεται ακόμη και το ηλεκτρικό αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη», τονίζει ο κ. Στάικος, που ήδη έχει καταθέσει τον σχετικό φάκελο για κατοχύρωση της συγκεκριμένης πατέντας. Αυτό που επίσης επιθυμεί, είναι να δημιουργήσει κάτι σπουδαίο και στην χώρα καταγωγής του. «Ευελπιστώ να προωθήσουμε τις πλάκες για πάρα πολλές χρήσεις, ακόμη και στην Ελλάδα, αφού μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υλικά κατασκευής ποδηλατοδρόμων, πεζοδρόμων, ακόμη και ως βάση φόρτισης drones».
