Μην επιχαίρεσθε λοιπόν άσπονδοι φίλοι της ηρωικής ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Κύπρου...

Γράφει ο Αντώνης Αντωνάς

ΕΣΕΙΣ που την εγκαταλείψατε, αλλά και ΕΣΕΙΣ, που ασεβείτε και την λοιδωρείτε ακόμη και μετά την Βάρβαρη Τουρκική εισβολή και την τραγική καταστροφή με τους χιλιάδες ηρωικούς μας νεκρούς... Επί ερειπίων και νεκρών ηρώων, χορούς πανηγυρικούς, χορεύεται.... Αιδώς ιερόσυλοι! Μία λογική απάντηση δώστε, την υπόληψη σας σώστε... και εσείς και άλλοι ολίγοι..., ελάχιστοι..Η Κύπρος έθα χαθεί! Δεκάδες κατακτητές την πήρανε, αλλά ντροπιασμένοι φύγανε.... Οι Κυπραίοι τζιαι πελλοί ενι, τζιαι πεισματάρηδες, τζιαι εύτολμοι.. Θα επιβιώσουν, όπως επιβιώνουν και αγωνίζονται με αυτοθυσία χιλιάδες χρόνια! Ακόμη και μόνοι.... και ας εγκαταλείπωνται.... 

Η Κύπρος εννα χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει...Το νιν αντά να τρώει την Κύπρο (Γη), τρώει την Κύπρο, χαρκέται, μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλιέται (Search Ποίημα 9η Ιουλίου 1821.) έγραψε ο Εθνικός μας ποιητής Β. Μιχαηλίδης, αλλά και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης είπε στον αρχιναύαρχο Δεριγνύ (Derigny Ann Gautier) πρίν την επική νικηφόρα μάχη των Μύλων όταν του επισήμανε, ότι είναι πολύ ολίγοι οι Έλληνες για να αντιμετωπίσουν τους μύριους Τούρκους (Μικρό απόσπασμα)... Η τύχη έχει πάντοτε τους Έλληνες ολίγους... παλαιόθεν και ως τώρα όλα τα θεριά πολεμούν, για να μας φάνε και δεν μπορούν... Τρώνε από μας και μένει η μαγιά... Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν . Και όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν... Και νίκησαν.....

Αυτά τα λίγα και άλλα μύρια τιμητικά για την πολύπαθη ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ... και τον Ελληνισμό.. Αλήθεια οι Ερινύες, δεν εμφανίστηκαν μπροστά σας ακόμη;;;

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ

ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΤΥΜΒΩΡΥΧΩΝ.
Όσον αφορά και κάποιες άλλες ελάχιστες συκοφαντικές ιστοσελίδες που κατά καιρούς δημοσιεύουν άρθρα καθόλου, τιμητικά για τους ίδιους, διότι προσβάλλουν τον Ελληνισμό της πολύπαθης αδελφής πατρίδας Κύπρου, τους κοινοποιώ την πιο πάνω δέουσα απάντηση και τους παραπέμπω επίσης στο ιστορικό βιβλίο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΥΠΡΟΣ σελ. 95, Η Ηρωϊκή συμμετοχή των Ε/Κυπρίων σε ΟΛΟΥΣ τους Εθνικούς αγώνες Κεφ. Γ. Θα βρούν απαντήσεις τεκμηριωμένες, που θα διαψεύδουν τις λανθασμένες απόψεις τους περί Ελλήνων Κυπρίων. Μην στήνεται χορούς πανηγυρικούς και εσείς ολίγοι αδελφοί Έλληνες, επί των τάφων χιλιάδων νεκρών Ελληνοκυπρίων εθνομαρτύρων, που την ζωή τους πρόσφεραν για τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ. Οι χοροί επί ερειπίων, επί μνημάτων, επί ερειπωμένων εκκλησιών και κατεχόμενων ιερών Ελληνικών Κυπριακών εδαφών ...είναι ιεροσυλία, είναι ντροπή!

Και τέλος, εφ όσον κατηγορείτε και ειρωνεύεστε ακόμη και αυτή την πραγματικά μουσική Κυπριακή διάλεκτο, τότε κατηγορείστε και τους αδελφούς Κρητικούς, Ροδίους, Αρκάδες, ..Δωδεκανησίους, Αιγαιοπελαγίτες, Ποντίους, Μικρασιάτες κ.ά. Αρχαιοελληνικές ρίζες έχουν ριζωμένες αυτές οι διάλεκτοι... και είναι ο Ελληνισμός μας.... (Σελ. 496 - 498 Η γλώσσα μας η Ελληνική - Η Κυπριακή Διάλεκτος)

Αναφερόμενος σε αυτές τις μουσικές ιδιόμορφες διαλέκτους με τις αρχαιοελληνικές ρίζες ο Οράτιος είπε... Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μια γλώσσα εύηχη γεμάτη μουσικότητα... Ο δε Νικηφόρος Βρεττάκος έγραψε...για την μουσική αρμονία επίσης των διαλέκτων αυτών, που εμπεριέχουν γνήσιες Αρχαίες λέξεις.... Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως, θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι, που μουρμουρίζει... Και αν τυχόν στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξεύρουνε γλώσσες... Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική..... Και οι μουσικές διάλεκτοι, οι εμπλουτισμένες με πλήθος αρχαίων λέξεων, είναι σήμερα μόνο οι πιο πάνω που ανέφερα και που αποδεικνύουν ρητά και κατηγορηματικά ότι οι Έλληνες που συνεχίζουν να τις μιλούν από τα βάθη των αιώνων είναι γνήσιοι απόγονοι των έδοξων αρχαίων πατέρων μας Ελλήνων ....

Και αν θεωρείτε ξένο σώμα όλους τους Έλληνες, που μιλάνε και τραγουδάνε αυτή την γνήσια Ελληνική διάλεκτο..., τότε δεν υπάρχει τίποτα.

Και τονίζω ξανά..... Αυτοί οι περιφρονημένοι Έλληνες... Οι Μακεδόνες (Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία. Στράβων), οι Πόντιοι, οι Βορειοηπειρώτες, οι ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΈΛΛΗΝΕΣ (Όχι Αλβανοί), οι Κρήτες, Ρόδιοι, Επτανήσιοι, Δωδεκανήσιοι, Μικρασιάτες, Κύπριοι, Αρκάδες κ.ά., είναι οι γνήσιοι Έλληνες με αρχαιοελληνικές ρίζες βαθειές, που δεν ξεριζώνονται.... Είναι Φοίνικες μυθικοί και πραγματικοί..... Ούτε νόθα παιδιά του Ελληνισμού είναι, ούτε ετεροθαλείς αδελφοί, ούτε αλλόθρησκοι, ούτε αλλόφυλοι. Με το αίμα τους το Ελληνικό, χειμάρρους χάραξαν στα ιερά τους πάτρια εδάφη με λάβαρο την Ελληνική σημαία στους αγώνες τους υπέρ Ελευθερίας που πολλές φορές τους έκαναν εγκαταλελειμένοι και σφαγιάστηκαν και εκτελέσθηκαν και απαγχονίσθηκαν με τον Εθνικό Ύμνο στα χείλη....

Το Ελληνικόν εάν όμαιμο τε κα ομόγλωσσον και θεών ιδρύματα τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα. Ηρόδοτος
Έσμεν Έλληνες το γένος,ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί. Πλήθων.
Τέλος...!

ΠΡΟΣΘΕΤΟ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ "ΚΑΛΑΜΑΡΑΔΕΣ".

Και επειδή μεταξύ άλλων λίβελλων κατά της Κύπρου, οι ολίγοι δι-άσημοι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν κακοπροαίρετα ένα χαρακτηρισμό, που ερμηνεύουν ότι οι Έληνες Κύπριοι τον χρησιμοποιούν σαν υβριστικό κατά των αδελφών Ελλήνων, Ελλαδιτών ας τους διαφωτίσουμε λίγο τους αστοιχείωτους.. ..Είναι η λέξη Καλαμαράς..

Λοιπόν, αστοιχείωτοι ο χαρακτηρισμός αυτός είναι τιμητικός. Από τους προπαππούδες μας τον κληρονομήσαμε, όταν οι λόγιοι Έλληνες δάσκαλοι στην απομονωμένη Κύπρο, ερχόντουσαν για να διδάξουν την Ελληνική Ιστορία και γράμματα. Είχαν υπό μάλης χαρτί και καλαμάρι, το μελανοδοχείο και τον κονδυλοφόρο γραφής, Theco Calamarium, ερμηνεία που προέρχεται από το θαλάσσιο καλαμάρι του οποίου η θήκη μοιάζει με μελανοδοχείο, η δε μύτη του είναι μυτερή σαν πέννα. Τόσον το μελάνι του καλαμαριού (Και της σουπιάς), όσον και την σκληρή μυτερή του μύτη τα χρησιμοιποιούσαν οι δάσκαλοι για γραφή.... Για αυτό οι Έλληνες δάσκαλοι, ωνομάσθηκαν από τον απλό λαό της Κύπρου Καλαμαράδες, δηλαδή λόγιοι δάσκαλοι, γραμματιζούμενοι... Που είναι λοιπόν το κακό με την ερμηνεία της καθ όλα τιμητικής αυτής λέξης;;;

Ποτέ ο Κυπριακός λαός δεν πρόσβαλε τους Έλληνες αδελφούς. Όταν η *ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο έφτασε θα βλέπατε γέροντες Κυπρίους να προσκυνούν τις μπότες των Ελλήνων αδελφών παλληκαριών Καλαμαράδων.... όταν η ελληνική Μεραρχία επίσης στην Κύπρο ήρθε με τον Εθνικό ύμνο τα υποδέχτηκαν οι Κυπραίοι, φωνάζοντας Καλώστα Καλαμαρούδκια μας, σήμερα επίσης χιλιάδες Ελληνόπουλα ζουν, εργάζωνται και φιλοξενούνται στην Ελληνική Κύπρο και αυτά τα καλαμαρούδκια σαν παιδιά του τα αισθάνεται ο λαός της Κύπρου..... Αυτά τα ολίγα...... προς επιμόρφωση.....

*16η Αυγούατου 1960. Αφιξη ΕΛΔΥΚ στην Ελληνική Κύπρο. Συγκινητική φώτο πιο κάτω. 

ΑΥΤΟΣ Ο ΓΟΝΥΠΕΤΗΣ, 90ΧΡΟΝΟΣ ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ ΛΕΒΕΝΤΟΓΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΥΠΡΙΟΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΕΙ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ, ΣΤΙΣ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1960, ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ. ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΓΟΝΑΤΙΣΕ, ΤΙΣ ΜΠΟΤΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΦΙΛΗΣΕ... ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ..... ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΡΙΓΟΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗΣ, ΔΕΝ ΔΑΚΡΥΖΕΤΕ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΑΔΙΚΑ ΝΑ ΛΟΙΔΩΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ;; ΓΙΑΤΙ;;;; ΤΙΣ ΜΠΟΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΦΙΛΟΎΣΕ... ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ, ΠΡΩΤΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΡΜΠΟΥΖΗΣ, ΕΔΩΣΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ ΑΛΤ!.... ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ!..... ΠΑΡΑ ΠΟΔΑ!....ΕΠ ΩΜΟΥ!...ΟΠΛΑ  

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ.... 

Μια από τις πολλές άγνωστες επικές και λυρικές ιστορίες... Από συγκινητική επική, εκπομπή Μηχανή του Χρόνου. Η Ε/Κ 78χρονη, ηρωίδα Καλλιόπη Αβραάμ, πρόσφυγας από την πρώτη μέρα της εισβολής, από το κατεχόμενο χωριό Λάρνακα της Λαπήθου. Βρήκε καταφύγιο και φιλοξενία στο στρατόπεδο τησ ΕΛΔΥΚ. Ήταν η μάνα των ΕΛΔΥΚΑΡΙΩΝ. Τους μαγείρευε, κουβαλούσε νερό...τους έδινε θάρρος....Όταν το στρατόπεδο ύπουλα βομβαρδιζόταν από σμήνη Τουρκικών αεροπλάνων και χιλιάδες γιουρούκκηδες επιτίθεντο.... Ο ηρωικός διοικητής Σταυρουλόπουλος της είπε να φύγει για να σωθεί....Του απάντησε η Λεβεντομάνα Κυπραία Ελληνίδα.... Προσέξτε..! Που να αφήσω αυτά τα παιδιά...;;;; Αυτοί οι λεβέντες δεν φοβούνται να πεθάνουν ...και θα φοβηθώ εγώ μια παλιόγρια;;; Και έπεσε μαχόμενη σαν τιμημένος ήρωας στρατιώτης της ΕΛΔΥΚ...... Σκοτώθηκε με άλλους 39 ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ και τάφηκε με στρατιωτικές τιμές στο Στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας η εθνομάρτυς μάνα και γιαγιά, αγκαλιά μαζί με τα αγαπημένα της παιδιά, εγγόνια ....Έλληνες ηρωικά πεσόντες....  

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
www.ledrastory.com

Ελληνική γλώσσα: Δείτε τους λόγους που έχει κατακτήσει τον κόσμο

Η αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις, από τις οποίες 41.615 λέξεις προέρχονται από την ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες). Η Ελληνική, με τη μαθηματική δομή της, είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτή δεν υπάρχουν όρια (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft).

Η Ελληνική και η Κινεζική είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Η ελληνική γλώσσα περιλαμβάνει λέξεις και έννοιες που παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο.

Μόνον η ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα.
Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η ελληνική γλώσσα μάς διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής, ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι», παραδείγματος χάριν, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις αρχαίων ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι», όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα.
Ο λόγος είναι πολύ απλός: το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω», που σημαίνει τρυπώ – διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό, για να το πιάσουμε.

Επίσης, η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).
Γράφουμε σωστά
Επομένως, το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιον ήχο (π.χ., η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δε θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως θα έπρεπε να μας βοηθά να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βεβαίως κατανοούμε κατ’ αρχήν τη γλώσσα μας.

Επιπλέον, η ορθογραφία, με τη σειρά της, μας βοηθά αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορικής πορείας καθεμιάς λέξης.

Κι αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας γλώσσα, τη νέα ελληνική, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα το να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, να εκστομίζεις την κάθε λέξη, το σημαίνον, και ταυτόχρονα να σκέφτεσαι τη σημασία της, το σημαινόμενο.

Είναι πραγματικά κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά με τέτοιον τρόπο στο σχολείο, ώστε να καθίσταται αντιπαθές κάτι τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η σοφία της Ελληνικής
Στη γλώσσα υπάρχουν το σημαίνον (η λέξη) και το σημαινόμενο (η έννοια). Στην ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς, αντίθετα με τις άλλες γλώσσες, το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.

Σε μια συνηθισμένη γλώσσα, όπως τα Αγγλικά, μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, κι αυτό να ισχύει από τη στιγμή κιόλας που θα συμφωνηθεί. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.

Γι’ αυτόν το λόγο πολλοί διαχωρίζουν την Ελληνική ως «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα, ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτήν τη σημαντική ιδιότητα της Ελληνικής, για την οποία είχε πει τα εξής: «Η θητεία μου στην αρχαία ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτήν υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στη λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Εν προκειμένω ο Αντισθένης έλεγε: «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις».
Για παράδειγμα, ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γη + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη/δικό του σπίτι.

«Βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει (βοή=φωνή + θέω=τρέχω). Ο αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μάς λέει ότι κινείται, δε μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στηρ, από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιον τρόπο, που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.

Για παράδειγμα, ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω», που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά, ο φθόνος ως συναίσθημα, σταδιακά, μας καταβάλλει και μας καταστρέφει. Ελαττώνει την αξία μας ως ανθρώπων και υπονομεύει ακόμη και την υγεία μας.

Και βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ, ώστε να μην τελειώνει, πώς το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».

Έχουμε, επίσης, τη λέξη «ωραίος», που προέρχεται από την «ώρα». Και τούτο, διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτήν την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Εξάλλου, έχουμε τη λέξη «ελευθερία», για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά», δηλαδή το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα, βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πας όπου αγαπάς.
Ορισμένες ενδιαφέρουσες ερμηνείες
Το «άγαλμα» ετυμολογείται από το «αγάλλομαι» (ευχαριστιέμαι), επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα, η ψυχή μας ευχαριστιέται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση.

Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής, θα δούμε ότι είναι σύνθετη: αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).

Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.

Παρεμπιπτόντως, η Ελληνική μάς λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα statua από το ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.

Προσέξτε την τεράστια διαφορά στη φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών: αυτό που στην Ελληνική σημαίνει κάτι τόσο βαθύ από εννοιολογικής απόψεως, για τους Λατίνους είναι απλώς ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει τη γλώσσα για να περιορίσει τη σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση» έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής της Ρουμανίας.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικώς πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η μουσικότητα της Ελληνικής
Η ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω», που σημαίνει τραγουδώ.

Ο μεγάλος μας ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος γράφει επί του προκειμένου: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική».

Εξάλλου, ο γνωστός γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ μάς περιγράφει την ακόλουθη εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα –μητέρα των εννοιών μας– μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήταν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διεθνούς φήμης έλληνας μουσικός Ιάνης Ξενάκης είχε τονίσει πολλές φορές ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων έκανε λόγο για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες δε χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάσσουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες» σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφέας Α. Τζιροπούλου – Ευσταθίου.

Είναι γνωστό, εξάλλου, πως όταν οι ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στη Ρώμη έλληνες ρήτορες, προσέρχονταν για να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δε γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ως αηδόνες».

Ο Οράτιος έγραψε: «Η ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη, με μια γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

Δυστυχώς, στο διάβα των αιώνων, η μουσικότητα αυτή χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.


ΠΗΓΗ


*Πρώτη δημοσίευση: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ – ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ)

Το διαβάσαμε από το: Ελληνική γλώσσα: Δείτε τους λόγους που έχει κατακτήσει τον κόσμο http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/09/blog-post_3953.html#ixzz60wXViSUi

Ολόχρυσες μάσκες Ελλήνων Μακεδόνων πολεμιστών στη Φλώρινα δείχνουν την εθνική τους ταυτότητα με τους νότιους Ελληνες.

Στο φως σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα σε νεκροταφείο στην Αχλάδα Φλώρινας. Τα χρυσά προσωπεία πολεμιστών αναθερμαίνουν τη συζήτηση για την καταγωγή των Μακεδόνων από την Πελοπόννησο και τη συγγένειά τους με δωρικά φύλα.

Η μακεδονική γη βγάζει χρυσές μάσκες πολεμιστών από την αρχαιότητα και επιβεβαιώνει εν μέρει τη φιλολογική εκδοχή, μέσω των γενεαλογικών μύθων, για την προέλευση των βασιλέων (Τημενίδες, Βακχιάδες) της Μακεδονίας από τη βορειoανατολική Πελοπόννησο, το Άργος και την Κόρινθο, με πατρώο ήρωα τον Ηρακλή, ενώ αναδεικνύει, όπως και πλήθος άλλων ευρημάτων από τη Μακεδονία, την πολιτισμική συγγένεια με τα δωρικά φύλα.

Οι χρυσές μάσκες ανακαλύπτονται στους μυκηναϊκούς τάφους και στη μακεδονική γη, με μεταγενέστερη ωστόσο χρήση. Οι Μυκηναίοι πήραν την ιδέα του χρυσού νεκρικού προσωπεία πιθανόν από τους Αιγυπτίους και στον ταφικό κύκλο Α' των Μυκηνών βρέθηκαν πέντε χρυσές προσωπίδες.

Το 1980 χρυσά προσωπεία βρέθηκαν σε ταφικό σύνολο αρχαίου νεκροταφείου που χρονολογείται στο 520-500 π.Χ. στη Σίνδο Θεσσαλονίκης και αργότερα ήρθε η μεγάλη ανασκαφή στο Αρχοντικό Πέλλας με χρυσές μάσκες που επίσης χρονολογούνται στα 560-540 π.Χ. Με αυτήν ξεκίνησε μια συζήτηση για το αν και με ποιον τρόπο συνδέονται τα νεκρικά προσωπεία Μυκηνών και Μακεδόνων.

Χρυσό προσωπείο πολεμιστή από το Αρχοντικό Πέλλας 

Η ανασκαφή που διενεργείται σε μεγάλο αρχαιολογικό χώρο στην Αχλάδα, μόλις 22 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Φλώρινας, όπου γίνεται εντατική εξόρυξη λιγνίτη, έφερε στο φως νέα χρυσά προσωπεία και αναθερμαίνει τη σχετική συζήτηση μεταξύ των αρχαιολόγων, καθώς γίνεται η τρίτη περιοχή μετά τη Σίνδο και το Αρχοντικό όπου αποκαλύπτονται τέτοια ευρήματα.

Τα ευρήματα που βγάζει η μακεδονική γη ενισχύουν τη φιλολογική εκδοχή μιας πολιτισμικής συγγένειας των βασιλέων του μακεδονικού βασιλείου με τα δωρικά φύλα, στα ταφικά έθιμα, στη θρησκεία και στη γλώσσα. Στη φετινή ανασκαφική περίοδο αποκαλύφθηκαν περισσότερες από 200 ταφές, από τις οποίες 131 χρονολογούνται στους βυζαντινούς χρόνους και 75 στους αρχαϊκούς.

Λόγω του μνημειακού τους χαρακτήρα, οι περισσότερες ταφές ήταν συλημένες -πιθανόν από τους αρχαίους ακόμα χρόνους-, ωστόσο σε μια περιοχή τα ευρήματα διέλαθαν την προσοχή των τυμβωρύχων και μαρτυρούν τον πλούτο, την αριστοκρατική καταγωγή, τον ηρωικό χαρακτήρα και τον ηγετικό ρόλο κάποιων οικογενειών της μακεδονικής αριστοκρατίας στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Αρχαίας Λύγκου κατά το δεύτερο μισό του 6ου π.Χ. αι.

Μοναδικό εύρημα του νεκροταφείου αποτελεί το χρυσό προσωπείο που εντοπίστηκε σε λακκοειδή ανδρική ταφή με κάλυψη από αργούς λίθους. Μολονότι ο τάφος ήταν συλημένος και διαταραγμένος, εκτός της νεκρικής μάσκας σώθηκαν ένα χρυσό δακτυλίδι, μια αργυρή διφυής περόνη, τμήματα από σιδερένια ξίφη και σιδερένιες αιχμές, κεχριμπαρένιες ψήφοι, ένας χάλκινος λέβητας και μια οπισθότμητη πρόχους (αγγείο με μακρύ στόμιο για το πλύσιμο των χεριών).

Ταφή με χρυσό προσωπείο, αργυρή περόνη, χρυσά δαχτυλίδια, κ.ά.

Τέσσερα κράνη του λεγόμενου «ιλλυρικού τύπου», που ήρθαν για πρώτη φορά στο φως, διαφοροποιούν τους συγκεκριμένους νεκρούς ως προς την οπλική εξάρτυση από τους υπόλοιπους πολεμιστές της Αχλάδας.

Ο «ιλλυρικός τύπος» κράνους αφορά σε μια ορειχάλκινη περικεφαλαία που χρησιμοποιούνταν ευρύτατα τον 8ο και τον 7ο π.Χ. αιώνα ειδικά στην Πελοπόννησο και εσφαλμένα πήρε το όνομά του από την Ιλλυρία - ίσως επειδή εκεί βρέθηκαν αρκετά τέτοια κράνη στη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών.

Το κράνος ήταν κατασκευασμένο από μπρούντζο και προστάτευε το κεφάλι και τον αυχένα του πολεμιστή, χωρίς να εμποδίζει την όρασή του. Από το ταφικό σύμπλεγμα ξεχωρίζει ο τάφος ενός πολεμιστή, εν μέρει συλημένος, στον οποίο διατηρήθηκαν, μεταξύ άλλων, χάλκινο κράνος «ιλλυρικού τύπου», χάλκινη περικνημίδα, σιδερένια δόρατα, σιδερένιο ομοίωμα δίκυκλης αγροτικής άμαξας, χρυσά ελάσματα και αργυρά καττύματα.

Ταφή πολεμιστή με οπλισμό και αργυρά καττύματα 

Σε πέντε ταφές εφαρμόστηκε η πρακτική της δευτερογενούς καύσης. Η μία εντοπίστηκε σε μεγάλο κρατηρόσχημο χάλκινο αγγείο, εξαιρετικό δείγμα της αρχαίας μεταλλοτεχνίας. Το αγγείο σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, έχει διάμετρο 0,55μ. και η λαβή του απολήγει σε δύο προσφύσεις με τη μορφή ανθρώπινων χεριών. Πρόκειται για δευτερογενή καύση ανδρός, και μάλιστα πολεμιστή, όπως υποδηλώνουν τα κτερίσματα: δύο σιδερένια ξίφη, δύο σιδερένια δόρατα και ένα χάλκινο κράνος "ιλλυρικού τύπου" πλαισίωναν το αγγείο, το οποίο καλυπτόταν με οριζόντια τοποθετημένη σχιστολιθική πλάκα.

Επίσης, για πρώτη φορά ήρθαν στο φως, σφαιρικός αρύβαλλος (σ.σ.: μικρό σφαιρικό αγγείο με στενό στόμιο) από φαγεντιανή, πήλινα ειδώλια καθιστής σε θρόνο γυναικείας μορφής που κρατά περιστέρι και ένθρονης Σφίγγας με λύρα. Βρέθηκαν δύο πλαστικά αγγεία με όρθια γυναικεία μορφή και με προτομή ανδρικής μυθικής μορφής με δορά ζώου στο κεφάλι, πιθανώς του Ηρακλή, που χρονολογούνται στα αρχαϊκά χρόνια.

Χάλκινο αγγείο με δευτερογενή καύση 

Η σωστική ανασκαφή βρίσκεται σε εξέλιξη και διενεργείται υπό την εποπτεία της αρχαιολόγου, Λιάνας Γκέλου, σε εκτεταμένο νεκροταφείο με διαχρονική χρήση, οι τάφοι του οποίου έχουν ήδη φτάσει τους 1.290. Οι πρωιμότεροι από αυτούς ανάγονται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού, οι πολυπληθέστεροι ανήκουν στην περίοδο μεταξύ 6ου και 3ου π.Χ. αι., ενώ διαπιστώνεται εκτεταμένη χρήση του νεκροταφείου και στα βυζαντινά χρόνια. Στο νότιο τμήμα του ίδιου αρχαιολογικού χώρου, εν μέρει πάνω από προϊστορικούς και αρχαϊκούς-κλασικούς τάφους, αποκαλύφθηκαν δύο ρωμαϊκά οικοδομικά συγκροτήματα αγροικιών με παραγωγικές και εργαστηριακές εγκαταστάσεις.

ΠΗΓΗ: ethnos.gr

Γνωστή εταιρεία παιχνιδιών εγκαινιάζει μια νέα σειρά κούκλες «ουδέτερου φύλου»! (τσακίζουν τους εγκεφάλους των μικρών παιδιών οι ανήθικοι νεοταξίτες)

Ο παγκοσμίως γνωστός κατασκευαστής παιχνιδιών Mattel ανακοίνωσε ότι ξεκινά μια νέα σειρά από κούκλες «ουδέτερων φύλων», προτρέποντας με αυτήν την απόφαση ορισμένους επικριτές να κατηγορούν την εταιρεία ότι προσπαθεί να δημιουργήσει κοινωνικά μηχανικά παιδιά. 

«Τα παιδιά μπορούν να προσαρμόσουν τις νέες κούκλες με μακριά ή κοντά μαλλιά, παντελόνια ή φούστες ή και τα δύο. Οι κούκλες έρχονται σε έξι διαφορετικούς τόνους δέρματος «, αναφέρει το Fox Business. 

Ο Kim Culmone, ανώτερος αντιπρόεδρος της Mattel Fashion Doll Design, δήλωσε ότι οι κούκλες δημιουργήθηκαν επειδή «τα παιδιά δεν θέλουν τα παιχνίδια τους να υπαγορεύονται από τα πρότυπα των φύλων». 

«Τα παιχνίδια αποτελούν αντανάκλαση του πολιτισμού και καθώς ο κόσμος συνεχίζει να γιορτάζει τις θετικές επιπτώσεις της συμμετοχικότητας, θεωρήσαμε ότι ήταν καιρός να δημιουργήσουμε μια γραμμή κούκλας χωρίς ετικέτες», ανέφερε. 

Μια διαφήμιση για το νέο προϊόν παρουσίασε ένα αγόρι με μοβ μαλλιά και ένα με σκουλαρίκι.

ΕΟΦ: Ανακαλούνται όλες οι παρτίδες του Zantac κι ενός γενόσημου με την ίδια δραστική ουσία

Την απόφαση να ανακαλέσει όλες τις παρτίδες του RANITIDINE/MYLAN F.C.TAB 150MG/TAB, που θεωρείται γενόσημο του Zantac, ανακοίνωσε ο ΕΟΦ.
Η ανάκληση είναι προληπτική και όπως αναφέρει ο ΕΟΦ γίνεται για την «προάσπιση της Δημόσιας Υγείας με σκοπό να ενισχύσει την εθελοντική ανάκληση στην οποία προβαίνει η εταιρεία, κατόπιν της αναστολής του πιστοποιητικού καταλληλόλητας του παραγωγού Saraca Laboratories Limited για τη δραστική ουσία ρανιτιδίνη». 

Ο ΕΟΦ καλεί την εταιρία που είναι αντιπρόσωπος των προϊόντων αυτών, να υλοποιήσει σε εύλογο χρονικό διάστημα την ανάκληση.

Τα παραστατικά της ανάκλησης πρέπει να τηρούνται για διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών και να τίθενται υπόψη του ΕΟΦ, εφόσον ζητηθούν, καταλήγει η ανακοίνωση.

Δείτε εδώ την απόφαση του ΕΟΦ 

Έρχονται τα ιπτάμενα αυτοκίνητα

Μποτιλιαρισμένοι δρόμοι, μολυσμένος αέρας, χειρότερη ποιότητα ζωής.
Όταν οι πόλεις είναι ασφυκτικά γεμάτες από αυτοκίνητα, η ιπτάμενη εκδοχή τους θα μπορούσε να είναι μια λύση. Υπάρχουν ήδη συγκεκριμένες προτάσεις. 

Φοράει τζην, πουκάμισο ένα απλό πουλόβερ και μιλάει στους εργαζομένους του για το όραμά του. Δεν φαίνεται να πείθει και τους 50 συνεργάτες του. Πολλοί φαίνεται να αμφιβάλλουν. Ο Φλόριαν Ρόιτερς, επιχειρηματίας από την Καρλσρούη, ονειρεύεται την αποσυμφόρηση των δρόμων με τη χρήση ιπτάμενων οχημάτων, τα λεγόμενα Volocopter.

H ιδέα του ιπτάμενου αυτοκινήτου είναι τόσο παλιά όσο το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο. Και φαίνεται πως το όνειρο δεν θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα. Τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο Ελβετός Λαρς Τόμσεν, ερευνητής του μέλλοντος και πιστεύει πως σε δέκα με είκοσι χρόνια τα ιπτάμενα αυτοκίνητα θα είναι πραγματικότητα. Οι ερευνητές εστιάζουν εν τω μεταξύ στην έρευνα ιπτάμενων ηλεκτρικών αυτοκίνητων με αυτόματο πιλότο. «Μπορούν να σηκώνονται από παντού και μπορεί ο καθένας να τα χρησιμοποιήσεις» λέει ο Λαρς Τόμσεν.

Ακόμα και στη χρηματοδότηση τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ενώ παλιά ήταν πολύ δύσκολο να βρει κανείς χρηματοδότηση ή αναγκαζόταν κάποιος να βάλει δικά του χρήματα, τα οποία το πιθανότερο ήταν πως θα τα χάσει, σήμερα μεγάλες εταιρείες όπως η Google, η Uber ή το Skype επενδύουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε τέτοια πρόζεκτ.

Από του χρόνου στον ουρανό…

Από ότι φαίνεται ούτε στα θέματα τεχνικής υπάρχουν μεγάλα προβλήματα. Ο Φλόριαν Ρόιτερς χρησιμοποιεί για τα ιπτάμενα αυτοκίνητά του 18 ηλεκτρικά ρομπότ και 9 μπαταρίες και έχει διανύσει ήδη την πρώτη του πτήση πάνω από το Ντουμπάι. Οι μηχανές και οι μπαταρίες έχουν σύμφωνα με τους ειδικούς τη δυνατότητα να σηκώνουν 100 κιλά και ακτίνα δράσης 300 χιλιομέτρων.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Από ότι φαίνεται ο Φλόριαν Ρόιτερς έχει καταφέρει να κεντρίσει και το ενδιαφέρον. Του χρόνου θέλει να βάλει στην αγορά το Volocopter. Όχι ακόμα αυτόματο, αλλά με άδεια και πιλότο, ωστόσο θα είναι ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο και θα πωλείται στα αθλητικά είδη. Σε δεύτερη φάση σχεδιάζει να κάνει ένα κέντρο taxi και σε μια τελευταία φάση σχεδιάζει την αυτόνομη χρήση των ιπτάμενων οχημάτων.

Ακόμα και η Daimler έχει επιδείξει ενδιαφέρον για τα σχέδια του Φλόριαν Ρόιτερς κατασκευάζοντας μπαταρίες, κι έτσι η Mercedes θα υλοποιήσει και τα σχέδια του ιδρυτή της. Το διάσημο αστέρι της με τις τρεις γραμμές σημαίνει πως εταιρεία είναι καθοδόν στο έδαφος, στο νερό και στον αέρα. Ιπτάμενα αυτοκίνητα, ένα όνειρο που δεν θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα…

H σκόνη ενός αστεροειδούς έφερε την εποχή των παγετώνων στη γη

Η σκόνη από την καταστροφή ενός τεράστιου αστεροειδούς οδήγησε τον πλανήτη στην εποχή των παγετώνων πριν από 450 εκατομμύρια  χρόνια, σύμφωνα με σουηδική έρευνα. Σύμφωνα με δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, από την συντριβή του γέμισε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα με μεγάλες ποσότητες σκόνης προκαλώντας μια σπάνια εποχή των παγετώνων και ενισχύοντας έτσι τη βιοποικιλότητα. 

Μέχρι σήμερα είχαν ήδη γίνει προσπάθειες να ερευνηθεί το κατά πόσο τα διαστημικά συμβάντα επηρεάζουν την εξέλιξη της ζωής στη Γη. Η μελέτη αυτή, όμως, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Science Advances» και διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία είναι η πρώτη που κατάφερε να δείξει ότι πριν από 450 εκατομμύρια χρόνια ένας αστεροειδής, κάπου μεταξύ του Άρη και του Δία, συνετρίβη και η σκόνη από τη θραύση του εξαπλώθηκε παντού στο ηλιακό μας σύστημα.

Αυτή η συσσώρευση σκόνης εμπόδιζε ένα μέρος του ηλιακού φωτός να φτάνει στη Γη, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία της να μειωθεί δραματικά τα επόμενα 2 εκατομμύρια χρόνια οδηγώντας έτσι σε μια εποχή των παγετώνων.

Το κλίμα άλλαξε ριζικά και αναδιαμορφώθηκε μεταπηδώντας από τη σχετική ομοιογένεια στη σχεδόν πλήρη διαίρεση της Γης σε δύο κλιματικές ζώνες, μια αρκτική στους πόλους και μια τροπική κοντά στον ισημερινό. Τα ζωικά είδη εξελίχθηκαν κατ’ αντιστοιχία με το κλίμα, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να παραμένουν ανεπηρέαστα στις ζεστές θερμοκρασίες και άλλα να μπορούν να επιβιώνουν στις νέες παγωμένες περιοχές. Παράλληλα, η αυξημένη βιοποικιλότητα μεταξύ των ασπόνδυλων αποτέλεσε ακόμη μια προσπάθεια προσαρμογής στις νέες κλιματικές συνθήκες.

«Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώθηκε ότι η σκόνη από τη συντριβή ενός αστεροειδούς μπορεί να προκαλέσει σημαντική πτώση της θερμοκρασίας η οποία πυροδοτεί μια εποχή των παγετώνων στη Γη», δήλωσε ο Μπίργκερ Σμιτς, καθηγητής πυρηνικής φυσικής και γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο του Λουντ.

Ο ίδιος μάλιστα συμπλήρωσε ότι αυτό που συνέβη με τον αστεροειδή είναι ανάλογο με το να σπάσουμε μια ηλεκτρική σκούπα μέσα σε ένα δωμάτιο. «Πρόκειται απλά για μια θραύση μεγαλύτερης κλίμακας», λέει ο Σμιτς.

Οι μελετητές στην προσπάθειά τους να ρίξουν φως στην υπόθεση γι' αυτή την εποχή των παγετώνων έψαξαν για στοιχεία σε αρχαίους ασβεστόλιθους σε περιοχές της νότιας Σουηδίας και κοντά στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, έψαξαν για απομεινάρια του αστεροειδούς που καταστράφηκε. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας χρησιμοποιήθηκαν οξέα για να διαλύσουν πάνω από έναν τόνο ασβεστόλιθους διαφορετικών εποχών.

Βρέθηκε ότι μετά την καταστροφή του αστεροειδούς η συσσώρευση κόκκων που ταίριαζαν με τη χημική του σύνθεση αυξήθηκε 1.000 έως 10.000 φορές. Τα επίπεδα αυτά παρέμειναν υψηλά για περίπου 2 έως 4 εκατομμύρια χρόνια.

Ο Σμιτς εξηγεί ότι οι κόκκοι έρχονται με τη σκόνη επομένως, όταν είναι αυτοί αυξημένοι, μπορεί κανείς εύλογα να συμπεράνει ότι υπήρχαν και αυξημένα επίπεδα σκόνης. 

Χρήστος Νταβέλης: Ο λήσταρχος που έγινε θρύλος

Ο λήσταρχος Νταβέλης έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ένας Ζορό της εποχής του. Έδρασε στην Αττικοβοιωτία και είχε ως έδρα την περιοχή του Παρνασσού και της Λιβαδειάς. Πρόκειται για ένα θαρραλέο νέο που διέπραξε αρκετά εγκλήματα, τα οποία ο λαός αγνόησε και τον αγάπησε σαν ήρωα.

---

Η αρχή

Η γέννησή του τοποθετείται γύρω στα 1830. Κατάγεται από τα Στύρα Εύβοιας και το πραγματικό του όνομα ήταν Χρήστος Νάτσος. Το «Νταβέλης» ήταν το παρατσούκλι του και σήμαινε δυνατός – με αυτό έγινε γνωστός και έχτισε το μύθο του. Για την κατάληξή του σε ληστή κυριαρχούν δύο σενάρια.

Σύμφωνα με το πρώτο, όταν ήταν ακόμη πολύ νέος, είχε γίνει γαλατάς στη Μονή Πετράκη. Ο ηγούμενος της μονής τον χρησιμοποιούσε, χωρίς ο Νταβέλης να το γνωρίζει, προκειμένου να επικοινωνεί με μια όμορφη χήρα που έπλενε τα ρούχα της μονής. Ο ηγούμενος έκρυβε την ερωτική αλληλογραφία του μέσα στα άπλυτα ρούχα, τα οποία ο Νταβέλης μετέφερε, ώσπου ο ληστής ανακάλυψε τι συνέβαινε και μπήκε ανάμεσα στο παράνομο ζευγάρι. Ο μοναχός εκνευρίστηκε και κατηγόρησε τον νεαρό Νταβέλη ότι έκλεψε ορισμένα πρόβατα από τη μονή. Για να αποφύγει τη σύλληψη, κατευθύνθηκε στο βουνό, όπου έγινε μέλος μιας συμμορίας ληστών της οποίας γρήγορα ηγήθηκε.

Το δεύτερο και επικρατέστερο σενάριο είναι αυτό της αγάπης. Λέγεται πως ο νεαρός Νταβέλης αγάπησε μια κοπέλα από το χωριό του, την οποία ο πατέρας της αρραβώνιασε με ένα τσέλιγκα. Ο τσέλιγκας, φοβούμενος τον αντίπαλό του, τον κατέδωσε για κλοπή στη χωροφυλακή και ο Νταβέλης ενεπλάκη σε ενέδρα που του είχαν στήσει. Ένας χωροφύλακας σκοτώθηκε και τότε ο λήσταρχος έφυγε για το βουνό προκειμένου να γλυτώσει. Το δεύτερο σενάριο θεωρείται το πιο πιθανό.

---

Η δράση του ήρωα-λήσταρχου

Η δράση του Χρήστου Νταβέλη δεν ήταν αποκλειστικά ληστρική. Πολλές φορές ο Νταβέλης με τη συμμορία του δρούσε ως τιμωρός σε διάφορες αδικίες που λάμβαναν χώρα στις περιοχές όπου δρούσε. Ιστορικοί λένε πως σε περιπτώσεις που αγόρια εξαπατούσαν κορίτσια περί γάμου, ο λήσταρχος κρεμούσε ανάποδα το νεαρό, τον διαπόμπευε στο χωριό του, προίκιζε καλά την κοπέλα, της εξασφάλιζε ένα καλό γάμο και γινόταν κουμπάρος. Για τους φτωχούς ήταν ένας ευεργέτης και για τους εύπορους ένας κακοποιός που έκλεβε.

Ο λήσταρχος Νταβέλης διακρινόταν, καθώς λένε, από ματαιοδοξία και αλαζονεία, όσον αφορά στα επιτεύγματά του. Ήθελε κάθε κατόρθωμά του να γίνεται τραγούδι και ευρέως γνωστό. Κύριο μέλημά του ήταν βέβαια η απόκτηση χρήματος. Κατάφερε να ελέγχει την Αττική, την Βοιωτία, την Φθιώτιδα και την Εύβοια.

Η συμμορία του αποτελούνταν από 20 άντρες και πρωτοπαλίκαρό του ήταν ο Ζαφείρης. Στο επιτελείο του ήταν ακόμη και λήσταρχοι όπως ο Βασίλης Καλαμπαλίκης, ο Λουκάς Μπελούλιας ή Κακαράπης από το Κυριάκι, ο Φουντούκης από την Δεσφίνα, ο Λουκάς Λιοντάκης ή Συνοδιάς από το Δαδί, ο Ζαφείρης Κουκουβίνος από την Εύβοια και ο μοναχός Διονύσιος Κυριακιώτης.

Το 1854 ο Νταβέλης προβαίνει σε μια πράξη, η οποία τον κατέστησε ήρωα του έθνους. Οργάνωσε και εκτέλεσε την απαγωγή του Γάλλου αξιωματικού Μπρετό. Εξυψώθηκε στα μάτια του λαού, καθώς οι Άγγλοι και οι Γάλλοι ήθελαν να καταπνίξουν την εξέγερση που λάμβανε χώρα στη Θεσσαλία και το να απαγάγει ο Νταβέλης έναν εκπρόσωπό τους ήταν μια αντιστασιακή πράξη. Απέδειξε, επίσης, στο παλάτι πως μπροστά στη θέληση και τη δύναμή του δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο κανείς. Ο Γάλλος αξιωματικός φοβερά τρομοκρατημένος ζητά να εκπληρωθούν τα αιτήματα του Νταβέλη προκειμένου να ελευθερωθεί. Τα αιτήματα του λήσταρχου για να ελευθερώσει το Γάλλο ήταν ένα χρηματικό ποσό και αμνηστία.

Η επόμενη παράτολμη κίνηση του Νταβέλη ήταν η απαγωγή του υπουργού στρατιωτικών Κωνσταντίνου Σμολένσκη, ο οποίος στεκόταν εμπόδιο στη δράση του, διότι απέστελνε συχνά αποσπάσματα προκειμένου να τον συλλάβουν. Η πράξη αυτή αποσκοπούσε ξανά στην αμνηστία για τον ίδιο, αλλά και για τους συντρόφους του. Η απαγωγή έγινε στην οδό Ερμού, ενώ περνούσε η στρατιωτική πομπή. Ο λήσταρχος Νταβέλης βασίστηκε στον αιφνιδιασμό και προχώρησε το σχέδιο του. Ξημερώματα επιτέθηκε στην πομπή και έπιασε αιχμάλωτους ευγενείς και στρατιωτικούς χωρίς να υπάρχει ανάμεσά τους ο υπουργός. Κάποιος πρόδωσε το σχέδιο του Νταβέλη με αντάλλαγμα την αμνηστία.

---

Ο Νταβέλης στη Λιβαδειά

Ο Νταβέλης για χρόνια απειλούσε πως θα εισβάλει στην πόλη της Λιβαδειάς. Η απειλή αυτή έγινε πραγματικότητα τον Οκτώβριο του 1895. Ορμητήριο της αποστολής αυτής ήταν το λημέρι του στη Δρακοσπηλιά του Παρνασσού και εισήλθε στην Λιβαδειά με 80 άντρες. Οι μισοί άντρες του φρουρούσαν τις εισόδους της πόλης και οι άλλοι μισοί ήταν μαζί του. Εισέβαλε βίαια στο αρχοντικό του Μπουγιουκλή, όπου βρήκε τον γραμματέα του Ειρηνοδικείου και τον διέταξε να φέρει από το αρχείο όσες δικογραφίες τον αφορούν και να τις καταστρέψει. Ο Νταβέλης και οι άντρες του έπειτα λεηλάτησαν την πόλη, πήραν λύρες, οικιακά σκεύη και σκότωσαν ορισμένα άτομα. Προκειμένου να διαφύγουν απείλησαν πως θα κάψουν την πόλη και έτσι οι λιγοστές δυνάμεις της χωροφυλακής τους επέτρεψαν να φύγουν.

---

Ο Νταβέλης και η Δούκισσα της Πλακεντίας

Ο Χρήστος Νταβέλης πέρα από ικανός μαχητής υπήρξε και ένας πολύ γοητευτικός άντρας και μεγάλος εραστής της εποχής του, με αποτέλεσμα το όνομά του να εμπλέκεται σε πολλά σενάρια, τα οποία άλλοτε αληθεύουν και άλλοτε όχι. Ένα μυθικό σενάριο είναι και αυτό που εμπλέκει τον λήσταρχο με την Δούκισσα της Πλακεντίας, καθώς όταν ο Νταβέλης βρισκόταν στην ηλικία των 25 ετών, η Δούκισσα ήταν 70. Η μεγάλη διαφορά ηλικίας κάνει τους ιστορικούς να δηλώνουν με βεβαιότητα ότι πρόκειται περί αναληθούς σεναρίου.

---

Ο μεγάλος αντίπαλος του Νταβέλη και η αντιζηλία για μια γυναίκα 

Ο μεγαλύτερος αντίπαλος αλλά και αντίζηλος του λήσταρχου Νταβέλη ήταν ο Γιάννης Μέγας. Οι δύο άντρες στο παρελθόν ήταν σύμμαχοι, δρούσαν ως ληστές μαζί και είχαν πολεμήσει μαζί στη Θεσσαλία. Ο Μέγας συνεργάστηκε με το κράτος και έγινε αξιωματικός της βασίλισσας Αμαλίας. Η αντιπαλότητα ήταν σίγουρη μετά από αυτό, καθώς βρίσκονταν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο Νταβέλης βρισκόταν στην παρανομία ως ληστής και ο Μέγας είχε συνθηκολογήσει και ήταν κρατικός λειτουργός.

Το αποκορύφωμα της αντιζηλίας τους ήταν η Ιταλίδα Κόμισσα Λουίζα Μπανκόλι, η οποία ήταν πολύ όμορφη και είχε μελετήσει πολύ το θέμα των ληστών στην Ελλάδα, διότι την γοήτευε η δράση τους. Ο Μέγας ζήτησε από τον Νταβέλη να απαγάγει την όμορφη νέα και να του την πάει προκειμένου να την κατακτήσει. Ο λήσταρχος πράγματι απήγαγε την γυναίκα, αλλά η ομορφιά της τον θάμπωσε και την κράτησε για τον εαυτό του. Και η Κόμισσα όμως προτιμούσε τον λήσταρχο, διότι είχε αδυναμία στα λαϊκά παιδιά λόγω της καταγωγής της. Ο Γιάννης Μέγας ορκίστηκε πως θα πάρει εκδίκηση για την προσβολή αυτή και ορκίστηκε μπροστά στην βασίλισσα Αμαλία πως θα φέρει το κεφάλι του Χρήστου Νταβέλη. 

Το τέλος του λήσταρχου Νταβέλη

Στις 11 Ιουλίου ο Νταβέλης βρίσκεται στον Παρνασσό και κάνει πλιάτσικο στη Μόνη Ιερουσαλήμ, κλέβοντας όλα τα τυροκομικά προϊόντα. Έγινε αντιληπτός από κάποιον, ο οποίος τον κατέδωσε και ενεργοποιήθηκαν όλα τα καταδιωκτικά αποσπάσματα της χωροφυλακής. Ο Γιάννης Μέγας κατέφθασε στον Παρνασσό και καταδίωξε ο ίδιος τον λήσταρχο Νταβέλη. Ο Νταβέλης προκάλεσε τον Μέγα σε μονομαχία και κατάφερε να του δώσει ένα φονικό χτύπημα το οποίο του ανταπέδωσε ένας άλλος αξιωματικός και τον εξόντωσε. Το κεφάλι του λήσταρχου Νταβέλη βρισκόταν κρεμασμένο επί μήνες σε ένα κοντάρι στην πλατεία Συντάγματος. Αυτό ήταν το μοιραίο τέλος του λήσταρχου Νταβέλη.

Γιαγκούλας, ο λήσταρχος φόβος και τρόμος

Σαν χθες πριν 94 χρόνια 
Ο θάνατος του θρυλικού Φώτη Γιαγκούλα 


Η γέννηση του περιβόητου λήσταρχου Γιαγκούλα, του φόβου και τρόμου του Ολύμπου, παραμένει άγνωστη, αν και μία πιθανή χρονολογία είναι το 1894. Είδε το φως του κόσμου κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα στο χωριό Μεταξάς κοντά στα Σέρβια Κοζάνης. 
Ο θάνατός του στις 20 Σεπτεμβρίου 1925, υπήρξε ωστόσο, επεισοδιακός όσο και ο βίος του και έγινε πρώτη είδηση.

Ο αμφιλεγόμενος Φώτης Γιαγκούλας, ο άνθρωπος που λέγεται ότι είχε στο ενεργητικό του τόσους φόνους όσες και αγαθοεργίες, αγαπούσε την καλή ζωή, γοήτευε τις γυναίκες και ευκαιρίας δοθείσης, χλεύαζε και εξευτέλιζε τη χωροφυλακή 

Σύμφωνα με το βιβλίο του Βασίλη Τζανακάρη «Φώτης Γιαγκούλας: Ο απέθαντος και άλλες ληστρικές ιστορίες» (εκδόσεις Μεταίχμιο), «[…] Ο λήσταρχος Φώτης, γνωστός ως Φώτος ή Φώτης Γιαγκούλας [….] ξεκινά τη δράση του με ένα ‘έγκλημα τιμής’, καθώς κατεβαίνει στην Αθήνα και φονεύει έναν υπομοίραρχο που είχε βιάσει μια ξαδέλφη του. Στη συνέχεια «βγαίνει στο κλαρί», επικηρύσσεται το 1920 και σκοτώνεται σε συμπλοκή με τα καταδιωκτικά αποσπάσματα. Έδρασε κυρίως στην περιοχή του Ολύμπου, με φόνους, ληστείες και απαγωγές να καταγράφονται στο ενεργητικό του, ενώ για ένα μικρό διάστημα διέμεινε στην Αθήνα, όπου ανέπτυξε σχέση με κυρία της αριστοκρατίας, φυσικά». 

Σαν σήμερα: 20 Σεπτεμβρίου 1925 - Σκοτώνεται ο θρυλικός λήσταρχος Φώτης Γιαγκούλας

Κατά μία άλλη εκδοχή, στα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου, ο νεαρός Γιαγκούλας κατηγορήθηκε για ζωοκλοπή από τους συγχωριανούς του, σε μια εποχή πείνας και εξαθλίωσης. Φώναζε ότι είναι αθώος, αλλά φυλακίστηκε για τέσσερις μήνες στη Λάρισα. Βγαίνοντας πήρε τα βουνά και τον δρόμο της παρανομίας. 

O θρυλικός λήσταρχος λοιπόν, έδρασε την άγρια εποχή του Μεσοπολέμου στον Όλυμπο και στα Πιέρια, την Ελασσόνα και την Κοζάνη. Έστηνε τα καρτέρια του στις κλεισούρες και με τη συμμορία του, ριχνόταν σε ληστείες και απαγωγές. Η ιστορία του, όπως και οι ιστορίες άλλων ληστών και λησταρχαίων της εποχής, κυκλοφορούσαν σε φτηνά αναγνώσματα ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα και τροφοδοτούσαν τη λαϊκή φαντασία. Ίσως, επειδή, όπως λέγεται, με τα κέρδη του βοηθούσε φτωχούς. 

.

GEWKWN : «Είναι φυτά του ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους…….» Κείμενο Αρ. 3

Η προφητεία της Σίβυλλας της Ερυθραίας περί της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού

Η Σίβυλλα λοιπόν η Ερυθραία, η οποία παραδέχεται ότι γεννήθηκε την έκτη γενεά μετά τον κατακλυσμό, ήταν ιέρεια του Απόλλωνος και φορώντας στέμμα παρόμοιας αξίας με τον θεό ο οποίος λατρεύεται από αυτήν, και τον τρίποδα φροντίζοντας γύρω από τον οποίο ήταν περιτυλιγμένος όφις και με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος προεφήτευε εις αυτούς που την είχαν ανάγκη… Αυτή λοιπόν κάποτε αφού προχώρησε εις τα άδυτα της γενομένης σε ακατάλληλο καιρό θεοευσέβειας και αφού επληρώθη πράγματι από θεία έμπνευση, διά των επών της προεφήτευε τα μέλλοντα σχετικά με τον Θεό με σαφήνεια, σύμφωνα προς τις τοποθετήσεις των πρώτων γραμμάτων τα οποία αποτελούν την ακροστιχίδα, αποκαλύπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ιστορία της καθόδου του Ιησού επί της γης:

«Θα ιδρώσει η γη, όταν έλθει η ώρα της Κρίσεως.Θα έλθει από τον ουρανό, ο μέλλων βασιλεύς εις τους αιώνες δια να κρίνει καθένα που φέρει σάρκα και όλον ανεξαιρέτως τον κόσμο.Θα ιδούν τον Θεό άνθρωποι, πιστοί και άπιστοι,Ύψιστο, μετά των αγίων, εις το τέλος του χρόνουμε σάρκα, κρίνοντας επί βήματος τις ψυχές των ανθρώπων.

Όταν κάποτε ο κόσμος όλος γίνει άγονος και γεμάτος αγκάθια.Θα απορρίψουν οι άνθρωποι τα είδωλα και όλον γενικά τον πλούτο.Θα κατακαύσει το πυρ την γη, τον ουρανό ακόμη και την θάλασσα.Ανιχνεύοντας θα πυρπολήσει τις πύλες της φυλακής του Άδη.Τα σώματα τότε όλων των ανθρώπων θα έλθουν εις το φως της ελευθερίας των αγίων· τους παράνομους τότε το πυρ θα ελέγχει εις τους αιώνες.Όσα κάποιος έπραξε κρυφά, τότε όλα θα τα μαρτυρήσει.Διότι τα σκοτεινά στήθη, ο Θεός με διαφωτισμούς θα ανοίξει.

Θρήνος θα φθάσει από όλους και τριγμός οδόντων.Θα εκλείψει το φως της ημέρας, η λάμψη του ηλίου και των αστέρων.Τον ουρανό θα περιστρέψει με ταχύτητα και θα χαθεί το φεγγοβόλημα της σελήνης.Θα υψώσει τα φαράγγια και θα καταστρέψει τα υψώματα των βουνών.

Το ύψος δεν θα φαίνεται πλέον λυπηρό εις τους ανθρώπους.Τα βουνά με τις πεδιάδες θα ισοπεδωθούν και σε όλη την θάλασσα δεν θα υπάρχει δυνατότητα πλεύσης, διότι η γη θα κατακεραυνωθεί.Ποταμοί που κοχλάζουν, μαζί με τις πηγές θα εκλείψουν.

Σάλπιγγα δε από τον ουρανό, φωνή με μεγάλο θρήνο θα αφήσει,κραυγάζοντας το μίασμα των ελεεινών και τις συμφορές του κόσμου.Τότε η ανοιγόμενη γη θα φανερώσει το χάος του Ταρτάρου,και οι πάντες θα έλθουν ενώπιον του βήματος του Βασιλέα Θεού.Θα ρεύσει από τον ουρανό πύρινος ποταμός και μάλιστα από θείο.

Σημάδι τότε θα υπάρχει για όλους τους ανθρώπους, τέτοιο που θα είναι εντόνως φανερό.Το ξύλο για τους πιστούς, η σάλπιγγα η ποθητή θα είναι.Η ζωή των ευσεβών ανδρών, εμπόδιο θα είναι για τον κόσμο,φωτίζοντας τους ονομαστούς διά των υδάτων σε δώδεκα πηγές.Θα εξουσιάσει η ποιμαντική σιδηρά ράβδος.Αυτός ο οποίος τώρα προαναφέρθηκε σε ακροστιχίδα,είναι ο δικός μας Θεός,Σωτήρ αθάνατος βασιλεύς, αυτός ο οποίος υπέφερε προς χάριν μας.

(Ευσέβιος, Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω, λόγος 5ος, κεφ. 18)

Λεωνίδας Ι, Φιλιππίδης, Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος, θέλοντας ν’ αποδείξη την προφητικήν δύναμιν του Πλάτωνος θα μας θυμίση ένα χωρίον του που (εκ των πραγμάτων) ομιλεί για την Σταύρωσιν του Χριστού:

«γυμνωτέος δη πάντων πλην δικαιοσύνης… μηδέ γαρ αδικών, δόξαν εχέτω την μεγίστην αδικίας, ίνα η βεβασανισμένος εις δικαιοσύνην… αλλ’ ίτω αμετάστατος μέχρι θανάτου, δοκών μεν είναι άδικος δια βίου, ων δε δίκαιος… Ούτω διακείμενος ο δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτών πάντα κακά παθών ανασχινδυλευθήσεται». [Πλάτωνος, Πολιτεία Β΄, IV-V (361 C-361 D)].

Θέλετε τώρα το σχόλια-ερμηνεία του ως άνω Καθηγητού; Διαβάστε:

«Καίτοι ο προσδοκώμενος θεόπεμπτος ούτος, όστις θα εγκαινίση εις τον κόσμον περίοδον αφυπνίσεως και εγρηγόρσεως, θα είναι δικαιότατος και άχρι θανάτου αμετάστατος εν τη δικαιοσύνη, όμως θα θεωρηθή υπό των ανθρώπων άδικος και θα υποστή ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και μαρτυρικόν θάνατον δι’ ανασκαλοπισμού, ήτοι δια καθηλώσεως επί σκόλοπος, επί υψηλού ξύλου»!..

Τι άλλο πρέπει να διαβάσουμε, λοιπόν, για να πεισθούμε περί της προφητικής δυναμικής ή διορατικότητος των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων;

Στην Πολιτεία του Πλάτωνα (B, V , 362) «Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι φτιάχτηκε αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά. Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείτε άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε πάσσαλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει».

Στο Άγιον Όρος υπάρχουν χειρόγραφα που διασώζουν προφητείες της Σίβυλλας –της ιέρειας του Απόλλωνα– για την έλευση του Χριστού π.χ σε χειρόγραφο με την ονομασία «Υπόμνημα εις τον Άγιον Απόστολον Φίλιππον» πού φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρείου αναφέρονται τα εξής:

«Ύστερα από πολύ καιρό θα φθάσει κάποιος εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον. Με ανεξάντλητα όρια ώς Θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπον από την φθοράν των ανίατων παθών. Και θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμασθεί ψηλά ώς κατάδικος εις θάνατον. Όλα αυτά θα τα υποφέρει με πραότητα».

Στο ίδιο χειρόγραφο αναφέρεται μία ανατριχιαστική προφητεία για την θεανθρώπινη φύση του Χριστού, για το εκούσιον πάθος Του, αλλά και για την Ανάστασή Του:

«Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ό οποίος είναι φως τριλαμπές. Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε ή Θεότης Του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος. Αυτός είναι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος, που υποφέρει από τους θνητούς τά πάντα, δηλαδή τον σταυρό, την ύβριν, την ταφή. Αυτός κάποτε από τα μάτια του έχυσε δάκρυα θερμά. Αυτός πέντε χιλιάδες χόρτασε με πέντε άρτους, κάτι που ήθελε δύναμη θεϊκή. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθη εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσεν, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν».

Το 305 η Αγία Αικατερίνη η Αλεξανδρινή έλεγχε τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο για την ειδωλολατρική του πολιτική. Ό τελευταίος συγκέντρωσε τότε τους σοφότερους ειδωλολάτρες της αυτοκρατορίας για να την μεταπείσουν και να την κάνουν παγανίστρια. Στο διάλογο που ακολούθησε, αυτή η πάνσοφη και σπουδαγμένη στην Ελληνική παιδεία γυναίκα στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεός ανέφερε – μεταξύ άλλων – και τις προφητείες της Σίβυλλας.

Και για να προληφθεί η κάθε απερίσκεπτη “σκέψη”, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έπλασε αυτές τις προφητείες η ίδια η Αγία για τους εξής βασικότατους λόγους:

Δεν θα μπορούσε να πει ένα τόσο μεγάλο ψέμα σχετικά με την ιέρεια του Απόλλωνα μπροστά στους σοφότερους εκπροσώπους της αρχαίας θρησκείας, διότι αμέσως όλοι θα διαπίστωναν το ψέμα της. Όμως, όχι μόνο δεν την κατηγόρησε κανείς για αναλήθειες, αλλά αντιθέτως οι σοφοί ειδωλολάτρες παραδέχτηκαν την λεκτική τους ήττα και όλοι αμέσως ασπάστηκαν με τη θέληση τους τον Χριστιανισμό με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας να τους θανατώσει.

χειρόγραφο που βρίσκεται στην Αγιορείτικη Μονή Διονυσίου, αναφέρεται μια άλλη προφητεία της Σίβυλλας:

«Σας προφητεύω έναν τρισυπόστατο Θεό στα ύψη εκτεινόμενο του οποίου ο αιώνιος Λόγος σε ανυποψίαστο κόρη θα κυοφορηθεί, όπως ακριβώς το φέρον φωτιά τόξο, το μέσον του κόσμου διαπερνώντας. Όλο τον κόσμο αφού επαναφέρει στην ζωή, και στον Πατέρα θα τον προσφέρει σαν δώρο. Μαρία θα είναι το όνομα αυτής».

Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2ος αιώνας μ.Χ), ο οποίος στο έργο του Στρωματείς (5,13) δηλώνει απερίφραστα: «Ούκ οίμαι υπό Ελλήνων σαφέστερον προσμαρτυρήσεσθαι τόν Σωτήρα ημών» δηλαδή «δεν είναι δυνατόν, νομίζω, να προαναγγελθεί σαφέστερα από τους Έλληνες ό Σωτήρας μας».

GEWKWN: Από τον Γέροντα μου

‘’ Παιδιά μου είδαμε ποτέ εμείς εδώ κάτω στην Γη την Σοφία του Θεού;

Ακούσαμε ποτέ Τον Χριστό πριν από 2000 χρόνια πως μιλούσε;

Μιλούσε όλες τις γλώσσες του κόσμου, αλλά ποτέ δεν ξέχασε την γλώσσα του Πατέρα, και για να το εκφράσω ποιο καθαρά θα σας πω ποια είναι η γλώσσα Του Πατέρα

Η γλώσσα αυτή έχει κυματισμούς ήχους και δονήσεις που ξυπνούν το μυαλό και συσχετίζουν τον δεσμό σε

όλη την υλη του μυαλού και πραγματοποιούνται κύματα μαγνητικά ( με την γλώσσα μας ) και έρχονται σε άμεση επαφή με τους Ουράνιους κυματισμούς.

Και δονείται ο ήχος αυτός και φτιάχνει και αποθηκεύει όλα αυτά που τα όποια έρχονται από την σοφία του Ουρανού μέσα στο μυαλό σας.

Γι’ αυτό παιδιά μου μην παραξενευτείτε όταν θα ακούσετε την γνήσια γλώσσα η οποία ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΙΔΩΝ ( ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ) ΑΥΤΩΝ.

Όταν θα διαβάσετε την γλώσσα αυτήν και όταν το αυτί σας θα σφυρηλατηθεί με την γλώσσα αυτήν, με τα μάτια κλειστά θα διαβάσετε τα Ουράνια κείμενα, και θα καταλάβετε όλη την Ουράνια εξέλιξη από την αρχή μέχρι το τέλος στην πορεία των πραγμάτων , Και τότε θα μπορέσετε να διαβάσετε ( και να καταλάβετε ) όλα τα αρχαία κείμενα τα οποία εις την γλώσσα ετούτην εγράφησαν.

Παιδιά μου, γράψτε πόσοι σοφοί πέρασαν από την χώρα μας, με τι κυματισμούς και δονήσεις μπόρεσαν και άρπαξαν την σοφία του Θεού μέσα στο μυαλό τους, διότι μίλησαν την γλώσσα ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΚ ΘΕΟΥ……

Πηγαίνετε σε έναν αρχαίο βράχο και διαβάστε τα γράμματα που είναι επάνω γραμμένα και προσπαθήστε να τα καταλάβετε, βάσει αυτών των αρχαίων που σας έμαθαν.

Ουδέν ουσία θα βγάλετε. Και θα σας πω τι εννοώ με την λέξιν ουσία.

Θα βγάλετε βεβαίως κάποιαν άκρη ως απλή μετάφραση, όμως το πραγματικό νόημα δεν θα μπορέσετε να το βγάλετε ( καταλάβετε )διότι λείπουν οι δονήσεις

Παιδιά μου οι Άγγλοι ποτέ δεν μίλησαν, για πρώτη φορά, αγγλικά, ούτε οι Γερμανοί γερμανικά, ούτε οι σλάβοι σλαβικά.

Ούτε κανένας λαός παγκοσμίως δεν μίλησε για πρώτη φορά την γλώσσα του. Μίλησαν πρώτα την γλώσσα του Πατέρα, με κάτι περίεργα ( για εσάς , τώρα ) γράμματα που εσείς ούτε βυζαντινά δεν τα λέτε, η οποία ήταν η αρχαιότατη Ελληνική γραφή, δηλαδή η γλώσσα του Πατέρα, ήταν η γλώσσα σας

Θα σας το εξηγήσω απλά, έρχεσθε στα Άγια Μέρη και δη στο πιο Άγιο Μέρος και παίρνετε το Άγιο Φως, και μοιράζεται μετά αυτό σε όλη την Γη, έτσι έγινε και με την γλώσσα του Πατέρα., το Άγιον Φως, κάποιος το έβαλε στο καντήλι του και το κρατά όλον τον χρόνο, ώσπου να έλθει το άλλο.

Κάποιοι άλλοι το κρατούν σε κερί, έσβησε όμως κάποια στιγμή το κερί τελείως και αναψαν στο ίδιο κερί άλλο φως, αλλά δεν ήταν το ίδιο, παραποιημένο ήταν.

Έτσι έγινε και με τις γλώσσες, κράτησαν μεν τον κορμό (κερί) αλλά άλλαξαν το φως.

Γι’ αυτό σας είπα ότι οι Άγγλοι ποτέ δεν μίλησαν Αγγλικά εξ αρχής και οι άλλοι το ίδιο, γι’ αυτό μην μετράτε τις λέξεις και τις πράξεις με μια γλώσσα που δεν την γνωρίζατε ποτέ .

Επειδή σε εμάς ταιριάζουν αυτά που έδωσε ( τα ελληνικά ) ο Πατέρας.

GEWKWN


triklopodia

Το διαβάσαμε από το: GEWKWN : «Είναι φυτά του ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους…….» Κείμενο Αρ. 3 http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/09/gewkwn-3.html#ixzz5zPuQCKM5 

Να πως χρησιμοποιούνται τα ελληνικά γράμματα στη διεθνή επιστημονική ορολογία

Υπάρχει σίγουρα λόγος που τα 24 ελληνικά γράμματα βρίσκουν την απόλυτη εφαρμογή τους σε ένα πεδίο ανθρώπινης δράσης που εγκαινίασαν και καθιέρωσαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας.

Αν υπάρχει λοιπόν μία γλώσσα που μιλούν καλά οι μαθηματικοί, οι μηχανικοί, οι αστρονόμοι, οι φυσικοί, οι χημικοί κ.λπ., αυτή είναι η γλώσσα των Ελλήνων. Γιατί; Γιατί είναι μέρος της καθημερινής τριβής με τις επιστήμες τους.

Η επιστημονική ορολογία έχει πολύ από Ελλάδα εντός της και το ελληνικό αλφάβητο την τιμητική του όταν είναι να συμβολιστούν ή να οριστούν μεγέθη, σταθερές και μεταβλητές.

Τα ελληνικά γράμματα σημαίνουν πολλά στον κόσμο της επιστήμης, που συνεχίζει να ξεδιψά στις στέρνες των προγόνων μας αναζητώντας τις πηγές του ίδιου του επιστημονικού πνεύματος και της λογικής.

Από το σύνολο των ειδικών όρων που χρησιμοποιούνται λοιπόν στην ευρύτερη επιστήμη, ένα καλό ποσοστό είναι ελληνικοί. Όσο καταβυθιζόμαστε μάλιστα στην εξειδίκευση κάθε επιστημονικής πειθαρχίας, τα ελληνικά γράμματα αποκτούν ακόμα πιο ειδική χρήση, την οποία γνωρίζουν πια μόνο όσοι την υπηρετούν.

Ως εισαγωγικό εγχειρίδιο χρήσης του ελληνικού αλφάβητου στην επιστήμη θα πρέπει να θεωρηθεί αυτό το άρθρο, στο οποίο για να μη χαθούμε εντελώς θα μιλήσουμε αποκλειστικά για τη χρήση των πεζών ελληνικών γραμμάτων. Αν προσθέσουμε και τη χρήση των κεφαλαίων, θα χρειαζόμασταν ώρες και ώρες να μιλάμε…

Alpha (α)

Σταθερά στην πυρηνική φυσική, το μικρό άλφα χρησιμοποιείται για να συμβολίσει μια σειρά από πράγματα, όπως την ακτινοβολία α, την εκπομπή του σωματιδίου α δηλαδή, και το α σωμάτιο, έναν πυρήνα ηλίου γυμνό από ηλεκτρόνια. Αλλά και τη διάσπαση α, τη μεταστοιχείωση ενός πυρήνα όταν αυτός εκπέμψει ένα σωμάτιο α.

Μα το ίδιο πεζό άλφα περιγράφεται και η γωνιακή επιτάχυνση, ο ρυθμός μεταβολής της γωνιακής ταχύτητας ενός σώματος που μετριέται σε ακτίνια/δευτερόλεπτο. Το ελληνικό άλφα βρίσκει πολλές ακόμα εφαρμογές σε επιμέρους τομείς της φυσικής και της χημείας, όπως την ηλεκτρομαγνητική και τη θερμική φυσική.

Ακόμα και στα μαθηματικά χρησιμοποιείται, στις αλγεβρικές εξισώσεις, αντιπροσωπεύοντας συνήθως γωνίες, αλλά και στη στατιστική και την αεροδυναμική…

Beta (β)

Για σωμάτια β και ακτινοβολία β κάνει λόγο η πυρηνική φυσική, σωματίδια υψηλής ενέργειας δηλαδή που εκπέμπονται από ορισμένους ραδιενεργούς πυρήνες. Η παραγωγή των σωματιδίων β ονομάζεται διάσπαση β και συμβολίζεται διεθνώς με το ελληνικό βήτα.

Με το ίδιο μικρό βήτα απεικονίζεται και η ταχύτητα ενός αντικειμένου σε σχέση με την ταχύτητα του φωτός στην ειδική θεωρία της σχετικότητας. Στα μαθηματικά, το β αντιπροσωπεύει άγνωστες μεταβλητές, ενώ χρήσεις του συναντάμε και στην αστρονομία, στον υπολογισμό τροχιών κυρίως…

Gamma (γ)

Ναι, σωστά μαντεύετε, υπάρχει και η ακτινοβολία γ, ως η ακτινοβολία που παράγεται από ραδιενεργούς πυρήνες. Αλλά και οι εξαιρετικά φονικές ακτίνες γ φυσικά, οι ακτίνες με τη μεγαλύτερη συχνότητα στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα που προκαλούν θάνατο σε κάθε οργανισμό με τον οποίο θα έρθουν σε επαφή.

Για παράγοντα γ κάνει λόγο η ειδική θεωρία της σχετικότητας, ενώ με το ίδιο πεζό ελληνικό γράμμα αντιπροσωπεύεται και το φωτόνιο στη σωματιδιακή φυσική, την κβαντομηχανική και την ηλεκτρομαγνητική θεωρία. Αλλά και στη φυσικοχημεία το συναντάμε το γ και ειδικότερα στη χημική θερμοδυναμική, αναφερόμενο πια στις γραμμομοριακές θερμοχωρητικότητες.

Για εγκεφαλικά κύματα γ κάνει προσφάτως λόγο και η νευροεπιστήμη (πλάι στα καθιερωμένα κύματα α, κύματα β, κύματα δ και κύματα θ), ενώ το ίδιο γράμμα χρησιμοποιείται και στα μαθηματικά, στις συναρτήσεις γάμμα και τη σταθερά γ των Euler-Mascheroni, στη μηχανική, την οργανική χημεία, τη βιοχημεία κ.ά.

Delta (δ)

Την ώρα που το κεφαλαίο δ βρίσκει περισσότερες χρήσεις στη μηχανική και τη φυσική, και το πεζό δέλτα δεν μένει πίσω. Είναι, για παράδειγμα, το σύμβολο της μικροσκοπικής μεταβολής μιας τιμής στη φυσική και τα μαθηματικά, αλλά και στη χημεία συμβολίζει το ηλεκτρικό φορτίο που είναι μικρότερο από αυτό του ενός ηλεκτρονίου, έχοντας κι άλλες χρήσεις στη θεωρία των ομοιοπολικών δεσμών.

Το πεζό δέλτα έχει την τιμητική του στα μαθηματικά, με το δέλτα του Κρόνεκερ και το δέλτα του Ντιράκ στη μιγαδική ανάλυση και τη γραμμική άλγεβρα. Εφαρμογές βρίσκει ακόμα στη ρομποτική, την τεχνική μηχανική, την αναλογιστική επιστήμη, τα μακροοικονομικά, ακόμα και την οπτική ορυκτολογία…

Epsilon (ε)

Το πεζό έψιλον είναι το διεθνές σύμβολο της διηλεκτρικής σταθεράς (ή ηλεκτρικής διαπερατότητας) στη φυσική, μιας αρχής που συνδέει τις μονάδες του ηλεκτρισμού με εκείνες της μηχανικής. Με το ίδιο γράμμα αναφερόμαστε σε μια πολύ μικρή ποσότητα στα μαθηματικά, ενώ στον ίδιο κλάδο με το ελληνικό πεζό έψιλον συμβολίζεται και ο αντισυμμετρικός τανυστής, ένα είδος τανυστή, του γεωμετρικού αντικειμένου που μπορεί να θεωρηθεί ως γενικευμένο διάνυσμα και περιγράφει τις γραμμικές σχέσεις μεταξύ διανυσμάτων δηλαδή.

Παραμένοντας στα μαθηματικά, το έψιλον βρίσκει πολλές ακόμα εφαρμογές, όπως στον απειροστικό λογισμό, αλλά χρησιμοποιείται και στη μηχανική, την πληροφορική (το έψιλον της μηχανής), την αστρονομία, τα οικονομικά (ελαστικότητα), τη στατιστική κ.α.

Zeta (ζ)

Το ζήτα απεικονίζει στα μαθηματικά τη συνάρτηση ζήτα του Ρίμαν, στη θεωρία των αριθμών, ενώ χρησιμοποιείται και στη θεωρία των πιθανοτήτων και την εφαρμοσμένη στατιστική (κανονική κατανομή). Χρησιμοποιείται επίσης στις μηχανικές ταλαντώσεις στη φυσική, στην κβαντική χημεία, στους στροβιλισμούς του διανυσματικού λογισμού, ακόμα και στην ωκεανογραφία…

Eta (η)

Το ήτα βρίσκει γενικευμένη εφαρμογή στις επικράτειες της φυσικής και της αστρονομίας. Αλλά και στην κβαντική βαρύτητα βρόχων της κοσμολογίας, αντιπροσωπεύοντας τον χρόνο συμμόρφωσης. Το ήτα συμβολίζει μεγέθη στη θερμοδυναμική, τη χημεία, την οπτική, τη σωματιδιακή φυσική (μεσόνιο ήτα), την κβαντομηχανική και τη γενική θεωρία της σχετικότητας.

Χρησιμοποιείται επίσης στα μαθηματικά (μετατροπή η, τομές Ντέντεκιντ, λογισμός λάμδα), στη στατιστική, την οικονομική επιστήμη, τη βιολογία, τη νευροεπιστήμη, την ηλεκτρονική, τις τηλεπικοινωνίες, όπου με η αποδίδεται η αποδοτικότητα ενός συστήματος, την ωκεανογραφία, ακόμα και τη ρεολογία της μηχανικής…

Theta (θ)

Το θήτα παραμένει διεθνώς σταθερά της τριγωνομετρίας, ως σύμβολο γωνιών, ενώ συναντάται και στη γεωμετρία και στα καθαρά μαθηματικά, στις συναρτήσεις βήματος (μετασχηματισμοί Λαπλάς).

Αλλά και στη μετεωρολογία (πρόβλεψη καιρού), τη βιολογία (πληθυσμιακή γενετική), τη νευροεπιστήμη, τη φαρμακολογία, τη στατιστική (παράμετρος) και τα οικονομικά…

Iota (ι)

Το πεζό γιώτα βρίσκει εφαρμογή στη λογική (περιγραφική λογική), αλλά και στα μαθηματικά, στους διαστηματικούς χάρτες. Η χρήση του πάντως στην επιστήμη είναι αρκετά περιορισμένη…

Kappa (κ)

Με πεζό κάπα συμβόλισε ο Αϊνστάιν στη γενική θεωρία της σχετικότητας μια από τις βασικές εξισώσεις του για τη βαρύτητα, τη σταθερά αναλογίας που καθόρισε ως κ = 8πG/c4 (με G η σταθερά βαρύτητας και c η ταχύτητα του φωτός). Το κάπα χρησιμοποιείται επίσης στη διαφορική γεωμετρία για να συμβολίσει την καμπυλότητα, αλλά και στη θεωρία γράφων και τη στατιστική.

Ευρύτατες χρήσεις έχει σε μια σειρά ακόμα από επιστήμες, όπως στην κοσμολογία (χωρική καμπυλότητα Σύμπαντος), τη φυσική, τη μαγνητοστατική, τη θερμοδυναμική, τη δομική μηχανική, την ηλεκτρολογία, τη βιολογία (νουκλεοτίδια), τη φαρμακολογία και τα μακροοικονομικά…

Lamda (λ)

Άλλο ένα ελληνικό γράμμα με καθολική εφαρμογή στην επιστήμη, το ξέρουμε πρώτα απ’ όλα ως το σύμβολο του μήκους κύματος στη φυσική, την ηλεκτρονική και τη μηχανική. Ενώ στην πυρηνική φυσική αντιπροσωπεύει τη σταθερά ραδιενεργούς διάσπασης. Το συναντάμε πολύ και στα μαθηματικά, αντανακλώντας τις ιδιοτιμές ενός γραμμικού μετασχηματισμού στη γραμμική άλγεβρα και βρίσκοντας εφαρμογές και στη θεωρία των πιθανοτήτων και στη στατιστική.

Αλλά και ο ίδιος ο λογισμός λάμδα (λ-λογισμός), που αφορά στη μαθηματική λογική και την επιστήμη των υπολογιστών, έχει πάρει το όνομά του από το ελληνικό γράμμα. Στην πληροφορική αντιπροσωπεύει και την ανώνυμη συνάρτηση. Το λάμδα χρησιμοποιείται ακόμα στους εξελικτικούς αλγορίθμους, τη γλωσσολογία, την οικολογία, τη χαρτογραφία, την ηλεκτροχημεία και τη νευροβιολογία…

Mu (μ)

Με μικρό μι συμβολίζεται διεθνώς το πρόθεμα μίκρο στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI), ένα από τα υποπολλαπλάσια των βασικών μονάδων (το εκατομμυριοστό και το μικρόμετρο). Πέρα από τη βασική αυτή χρήση, το μ αφορά επίσης στο μιόνιο της σωματιδιακής φυσικής, ένα στοιχειώδες σωματίδιο που συναπαρτίζει με το ηλεκτρόνιο, το ταυ λεπτόνιο και τα τρία νετρίνα την τάξη των λεπτονίων.

Το μι χρησιμοποιείται στη θεωρία των πιθανοτήτων και τη στατιστική για να περιγράψει την αναμενόμενη τιμή μιας τυχαίας μεταβλητής (ή τον μέσο όρο), αλλά και στη νευτώνεια μηχανική, ως σύμβολο της ανηγμένης μάζας. Όσο για τη λογική, υπάρχει ο μ-λογισμός (ή τροπικός μ λογισμός) της προτασιακής τροπικής λογικής.

Χρήσεις έχει ακόμα στη μαθηματική θεωρία της υπολογισιμότητας (θεωρία της αναδρομής), στις διαφορικές εξισώσεις, τα τεχνητά νευρωνικά δίκτυα, την κλασική φυσική (συντελεστής στατικής τριβής), τη θεωρία της υπερβαρύτητας, τον ηλεκτρομαγνητισμό, τη μηχανική των ρευστών, τη θερμοδυναμική, τη χημεία, τη βιολογία, τη φαρμακολογία, την τροχιακή μηχανική, τη γλωσσολογία, τη φωνολογία και αναρίθμητους ακόμα τομείς του επιστητού…

Nu (ν)

Το νετρίνο στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων συμβολίζεται παγκοσμίως με το πεζό νι, όπως και η συχνότητα του κύματος στη φυσική εν γένει. Κι αν αυτές είναι οι σημαντικότερες χρήσεις του ελληνικού γράμματος στην επιστημονική ορολογία, δεν είναι κατά κανέναν τρόπο οι μόνες.

Στη στατιστική, ας πούμε, περιγράφει τον βαθμό ελευθερίας, τον αριθμό των παραμέτρων του εκάστοτε συστήματος. Το νι έχει επίσης εφαρμογές στη θερμοδυναμική, τη μηχανική των ρευστών, τη βιολογία (μια DNA πολυμεράση) και τη χημεία (στοιχειομετρικός συντελεστής)…

Xi (ξ)

Την ώρα που το ξι χρησιμοποιείται πρωτίστως ως κεφαλαίο, για να περιγράψει το σωμάτιο Ξ της σωματιδιακής φυσικής και τη μεγαλοκανονική συνάρτηση επιμερισμού της στατιστικής φυσικής και της κβαντομηχανικής, χρήσεις συναντάμε και στην πεζή εκδοχή του, όπως στη ριμάνια γεωμετρία και τα μαθηματικά (θεώρημα μέσης τιμής του ολοκληρωτικού λογισμού), τόσο στον παραγωγικό όσο και τον διαφορικό λογισμό.

Με ξ συμβολίζονται οι τυχαίες μεταβλητές μιας εξίσωσης (όπως και με κάθε άλλο ελληνικό γράμμα λίγο-πολύ) και σταθερές στη φυσικοχημεία, τη χημική μηχανική, την οργανική χημεία και τη θερμοχημεία, την εμβρυολογία, την αστρονομία, την υπολογιστική μηχανική ρευστών, τα οικονομικά, τη ρομποτική και αλλού…
Omicron (ο)
Με το πεζό όμικρον υπάρχει μια ιδιαιτερότητα: δεν χρησιμοποιείται γιατί μοιάζει με το μηδέν και μπερδεύει. Το κεφαλαίο συμβολίζει ωστόσο στην υπολογιστική θεωρία τους όρους ανώτερης τάξης και στην αναλυτική γεωμετρία το σημείο της αρχής των αξόνων.

Το πεζό όμικρον έχει ωστόσο μερικές περιορισμένες εφαρμογές στην αστρονομία.

Pi (π)

Το γνωστότερο ελληνικό γράμμα της επιστήμης αναφέρεται στη μαθηματική σταθερά π, τον υπερβατικό και άρρητο αριθμό της ευκλείδιας γεωμετρίας 3,14159265 κ.ο.κ., τον λόγο της περιφέρειας ως προς τη διάμετρο του κύκλου δηλαδή. Γνωστό είναι όμως το π και στη σωματιδιακή φυσική, ως σύμβολο του πιονίου (μεσόνιο π), ένα από τα αδρόνια που αποτελούνται από ένα κουάρκ και ένα αντικουάρκ.

Άλλες χρήσεις του εντοπίζονται στη ριμάνια γεωμετρία, τη σχεσιακή άλγεβρα, την αλγεβρική τοπολογία, τη διαστατική ανάλυση, τη χημεία (ένας τύπος χημικού δεσμού) και τα μακροοικονομικά (δείκτης πληθωρισμού).

Rho (ρ)

Το διεθνές σύμβολο των πυκνοτήτων στη φυσική το γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με την επιστήμη. Είναι ένα από τα φυσικά μεγέθη, βασικό χαρακτηριστικό της ύλης, και συμβολίζεται με το γράμμα ρο, είτε μιλάμε για πυκνότητα στερεών είτε υγρών είτε αερίων.

Το ρο χρησιμοποιείται σε πολλούς ακόμα κλάδους της φυσικής, αλλά και στα μαθηματικά (συντεταγμένη μήκους σε διάφορα συστήματα, φασματική ακτίνα, συντελεστής συσχέτισης ρ, πλαστικός αριθμός ρ κ.ά.), τη στατιστική, τα οικονομικά, τη μοριακή βιολογία (πρωτεΐνη ρο στο RNA), την επιστήμη των υπολογιστών και την οικολογία…

Sigma (σ)

Άλλο ένα ελληνικό πολυεργαλείο της επιστήμης, με πεζό σίγμα απεικονίζεται πρώτα απ’ όλα η μηχανική τάση, ένα από τα θεμελιώδη μεγέθη της μηχανικής. Με σίγμα συμβολίζεται επίσης η διακύμανση (διασπορά τιμής) στη στατιστική, ένα από τα κεντρικότερα χαρακτηριστικά της περιγραφικής στατιστικής που βρίσκει εφαρμογή σε όλους τους κλάδους του επιστητού για τον έλεγχο των υποθέσεων.

Με το ίδιο ελληνικό γράμμα απεικονίζεται στη φυσική και η σταθερά Στέφαν-Μπόλτζμαν, αλλά και μια μέτρηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας, οι δεσμοί σ στη χημεία (ο ισχυρότερος τύπος ομοιοπολικού δεσμού), αλλά και μεγέθη στη βιολογία (υποδοχείς σ και παράγοντας σίγμα στην RNA πολυμεράση), στην αστρονομία, την ηλεκτροστατική, τη μηχανική των ρευστών, τα εφαρμοσμένα μαθηματικά (πίνακες του Πάουλι), τη σχεσιακή άλγεβρα, την κβαντομηχανική, τα μακροοικονομικά και αλλού…

Tau (τ)

Το στοιχειώδες σωμάτιο ταυ της σωματιδιακής φυσικής συμβολίζεται με το πεζό ταυ και είναι ένα από τα μικρότερα δομικά σωματίδια της ύλης που γνωρίζουμε. Με το ίδιο ελληνικό γράμμα απεικονίζεται διεθνώς και η ροπή περιστροφής στη φυσική.

Παραμένοντας στη φυσική, το ταυ χρησιμοποιείται επίσης στη θεωρία της σχετικότητας, ορίζει τη διάτμηση (διατμητική τάση) στη μηχανική και χρησιμοποιείται πολλές φορές ως μεταβλητή χρόνου για να διακρίνεται από το t, που συμβολίζει τη θερμοκρασία (temperature).

Χρησιμοποιείται επίσης στην υδρογεωλογία, την αστρονομία (μέτρηση οπτικού βάθους), τη βιολογία, τη φαρμακοκινητική, τη βιοχημεία (πρωτεΐνη ταυ), τα μαθηματικά (θεωρία αριθμών) και τη στατιστική.

Upsilon (υ)

Το κεφαλαίο ύψιλον χρησιμοποιείται ευρέως στην επιστημονική ορολογία της αστροφυσικής, για παράδειγμα, και σε άλλους κλάδους, όπως η χημεία (σύμβολο του χημικού στοιχείου ύτριο). To πεζό ύψιλον έχει περιορισμένη χρήση στην επιστήμη.

Μια από τις γνωστότερες αφορά πάντως στη γλωσσολογία…

Phi (φ)

Το φι το ξέρουν όλοι οι μαθηματικοί, καθώς συμβολίζει τη συνάρτηση Όιλερ, μια σημαντικότατη εξίσωση της θεωρίας των αριθμών που αφορά στους θετικούς ακεραίους. Σαφώς γνωστότερο είναι όμως ως σύμβολο της χρυσής τομής, της λεγόμενης και «θεϊκής αναλογίας», καθώς αυτό το φ = 1,618033988 κ.ο.κ. το ξέρουν όχι μόνο οι γεωμέτρες, αλλά και κάθε καλλιτέχνης.

Με φ αντιπροσωπεύονται γενικά οι γωνίες στα μαθηματικά και τη φυσική, αλλά και μία από τις μεταβλητές των σφαιρικών συντεταγμένων, των συστημάτων αναφοράς του τρισδιάστατου χώρου δηλαδή. Με φ απεικονίζεται το αζιμούθιο, ενώ με θ η πολική γωνία (και r η ακτινική απόσταση).

Με φ συμβολίζεται επίσης η φάση του κύματος στην κβαντομηχανική, ενώ κάποιες φορές χρησιμοποιείται και ως εναλλακτικό του f για τις συναρτήσεις. Όπως και για τον ορισμό της μαγνητικής ροής, αν και συνήθως προτιμάται το κεφαλαίο φι. Πού αλλού βρίσκει εφαρμογές;

Στην άλγεβρα, στη θεωρία των πιθανοτήτων, τη βιολογία, τη φυσική στερεάς κατάστασης, την οργανική χημεία, τη θερμοδυναμική, την εφαρμοσμένη αεροδυναμική (μηχανική πτήσης αεροσκάφους), τη γεωδαισία, την υδρολογία, τη δομική μηχανική, την ψυχολογία, την οικολογία…

Chi (χ)

Το ελληνικό χι έχει και πολλές επιστημονικές εφαρμογές, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο γνωστές. Όπως στη στατιστική συμπερασματολογία, όπου το χι τετράγωνο είναι ένα από τα βασικά υποθετικά εργαλεία δειγματοληπτικής κατανομής.

Το χι χρησιμοποιείται επίσης στην αλγεβρική τοπολογία, τη νευρολογία, τη χημεία (γραμμομοριακό κλάσμα και ηλεκτροαρνητικότητα), τη φυσική (μαγνητική ευαισθησία) και τη μηχανική (σύμβολο ενός συντελεστή απόσβεσης).

Psi (ψ)

Το ψ ορίζει στα μαθηματικά την υπερχρυσή τομή, τη διαίρεση πολυωνύμων και την αμοιβαία σταθερά Φιμπονάτσι. Οι χρήσεις του δεν εξαντλούνται ωστόσο στα μαθηματικά, καθώς αφορά στη βιοχημεία (ένα σπάνιο νουκλεοτίδιο), τη μηχανική ρευστών (διαγράμματα ροής), τη βιολογία (στη δομή των πρωτεϊνών), τη φαρμακολογία, την ιολογία, ακόμα και τη σωματιδιακή φυσική (μεσόνιο J/ψ).

Omega (ω)

Το κεφαλαίο ωμέγα το ξέρουν όλοι οι φυσικοί του κόσμου, καθώς συμβολίζει τη μονάδα ηλεκτρικής αντίστασης στο Διεθνές Σύστημα (το Ωμ), αλλά και το σωμάτιο Ω. Και το πεζό ωμέγα δεν πάει βέβαια πίσω, καθώς είναι το διεθνές σύμβολο της γωνιακής ταχύτητας, της ταχύτητας ενός σώματος που εκτελεί κυκλική κίνηση.

Γνωστότατο επίσης είναι στη δομική δυναμική, αλλά και στα μαθηματικά (θεωρία αριθμών), τη συνδυαστική λογική, τη βιοχημεία (υπομονάδα RNA πολυμεράσης), τη γονιδιωματική (μέτρηση της εξέλιξης των επιπέδων μιας πρωτεΐνης), τη μηχανική ρευστών, τη μετεωρολογία, την αστρονομία, την επιστήμη των υπολογιστών, τη γλωσσολογία και την κοινωνιολογία…