Ο Νικηταράς ...η λεβεντια !!!!!!

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή πιο γνωστός ως Νικηταράς, ήρωας από τους λίγους της Επαναστάσεως του 1821... πέθανε στην "ψάθα" ζητιανεύοντας στα σοκάκια του Πειραιά. Η αρμόδια αρχή, η οποία χορηγούσε τις θέσεις στους επαίτες, είχε ορίσει για τον ήρωα- επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο, όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Ήταν τόση η φτώχεια του σχεδόν τυφλού πλέον στρατηγού -η πολιτεία δεν του είχε δώσει σύνταξη- ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του. Εκείνος, βλέπεις, μπορούσε να αντέξει την...πείνα περισσότερο. Η περιπέτεια του ήρωα στρατηγού έφθασε στα αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, (Μ. Βρεττανίας), ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι κάποια στιγμή απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στη θέση που ζητιάνευε ο στρατηγός. Μόλις ο Νικηταράς τον αντιλήφθηκε μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι! -Τι κάνετε στρατηγέ μου; Ρώτησε ο απεσταλμένος. -Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα! Απάντησε περήφανα ο ήρωας. -Μα εδώ την απολαμβάνετε καθισμένος στο δρόμο; -Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά εγώ έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος. αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς. Είδε και απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγγί με χρυσές λίρες ώστε να μην προσβάλει τον πάμφτωχο στρατηγό. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί, το ψηλάφισε, και φώναξε στον ξένο. -Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρ το για να μην το πάρει κανείς και το χάσεις! Τα ακούσατε λαμόγια της σημερινής, αλλά και χθεσινής πολιτικής σκηνής της Πατρίδος μας;