Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κάθε επισημότητα εορτάζεται κάθε χρόνο η επέτειος μνήμη της Αγίας Λυδίας στης 20 Μαΐου.
Για το σχεδιασμό και την ανέγερση του μνημειώδους σύγχρονου Ναού-Βαπτιστηρίου της ισαποστόλου Αγίας Λυδίας της Φιλιππησίας, έγραφε το περιοδικό «Φως» της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου (τ. 4ος, τεύχος 42, Ιούνιος-Ιούλιος 1972, σελ.111), που εξέδιδε ο τότε Μητροπολίτης Αλέξανδρος, ο οποίος είχε και την ευτυχή έμπνευση της ίδρυσής του. «Στον Ζυγάκτη ποταμό, δυτικώς των Αρχαίων Φιλίππων, αρχίζει η ανέγερση του Βαπτιστηρίου της Αγίας Λυδίας, της πρώτης Ελληνίδος και Ευρωπαίας που βαπτίσθηκε από τον Απόστολο Παύλο, όταν έφθασε στην περιοχήν μας, το πρώτο σκαλοπάτι της Ευρωπαϊκής μας Ηπείρου για τη διάδοση του Χριστιανισμού.
Ο αρχιτέκτων-μηχανικός κ. Χρίστος Μπάτσης ανέλαβε την εκτέλεση του έργου κατόπιν του διενεργηθέντος πανελληνίου διαγωνισμού, βάσει των αρχιτεκτονικών σχεδίων του Υφηγητού του Μετσοβείου Πολυτεχνείου κ. Ιω. Κουμανούδη. Το Βαπτιστήριον, μοναδικό στο είδος του στη χώρα μας, θα καλύψει έκτασιν 28.000 τετραγωνικών μέτρων, θα διαθέτει πάρκιγκ, οδούς προσπελάσεως με αναπαυτήρια δια τους επισκέπτας. Το ύψος της δαπάνης του όλου έργου θα ανέλθη εις το ποσόν των πέντε εκατομμυρίων δραχμών, πιστεύεται Δε ότι θα ολοκληρωθή και θα παραδοθή τον Αύγουστο του 1973 ήτοι μετά 14 μήνες.

Οι αρχαίοι χριστιανοί εβαπτίζοντο γενικώς σε υπαίθριους χώρους και κυρίως όπου υπήρχε νερό, δηλαδή στα ύδατα ποταμών, λιμνών ή άλλων φυσικών δεξαμενών. Τα Βαπτιστήρια διηρούντο εις προαύλιον και εσώτερον οίκον. Εις τον εξώτερον οίκον ετελούντο τα προκαταρκτικά του Βαπτίσματος, η σύνταξη μετά του Χριστού, η κατήχηση και η ομολογία της πίστεως, εις Δε τον εσώτερον ή το φωτιστήριον, το οποίον κατ’αναλογίαν προς το ’γιον Βήμα, εκαλείτο ’για των Αγίων, οι φωτιζόμενοι εβαπτίζοντο εντός της κολυμβήθρας ήτοι βαθειάς λεκάνης σταυροειδούς σχήματος στην οποία κατήρχοντο με βαθμίδας. Το Βαπτιστήριον της Λυδίας θα είναι ακριβώς όπως τα περιγραφόμενα, με πυλώνας, αποδυτήρια ανδρών και γυναικών, κολυμβήθρα και γενικά όπως μας είπε ο κ. Μπάτσης με τα πολύ επιτυχή αρχιτεκτονικά σχέδια του κ. Κουμανούδη, το έργο θα είναι αριστουργηματικό». (Το Βαπτιστήριο στο ποτάμι)
Το έργο αποπερατώθηκε το 1974 και παραδόθηκε στο τέλος του ίδιου έτους. Έκτοτε αποτελεί πόλον έλξεως των χριστιανών όλου του κόσμου, προσκύνημα των απογόνων των Φιλιππησίων, ιερό χώρο προσευχής και καθαγιασμένο από τους Αποστόλους τόπο λατρείας. Ακριβώς τις λατρευτικές και ποιμαντικές ανάγκες της τοπικής και καθολικής Εκκλησίας εξυπηρετεί, συνδεόμενος και τοπικά με τα πρώτα χριστιανικά μνημεία των παρακείμενων Φιλίππων.