Στην αρχαιότητα, οι λέξεις γράφονταν κολλητά. Ετσι όποιος ήθελε να διαβάσει κάποιο κείμενο δυσκολευόταν πολύ, γιατί δεν καταλάβαινε πού τέλειωνε η μία λέξη κι άρχιζε η επόμενη.
Γύρω στο 200 π.χ., ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος πρόσθεσα κουκκίδες στα κείμενά του. Ανάλογα με τη θέση τους, οι αναγνώστες καταλάβαιναν που πρέπει να δώσουν έμφαση, πού να κάνουν παύση ή να σταματήσουν τελείως.
Αργότερα οι Ρωμαίοι πρόσθεσαν στην ελληνική κουκκίδα ένα κυρτό μπαστουνάκι: Το κόμμα πήρε τη σημερινή του μορφή.