Με τον νόμο 3213/2003 προβλέπονταν οι ποινικές κυρώσεις (άρθρο 4), η ποινική διαδικασία (άρθρο 5), ο καταλογισμός των ποσών που αντιστοιχούσαν στα παράνομα οφέλη (άρθρο 6) και οι διάφοροι περιορισμοί που έπρεπε να ισχύουν για τους δημόσιους λειτουργούς, σε σχέση με ιδιότητες που δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για προσπορισμό παράνομων οφελών ή απόκρυψη εισοδημάτων (άρθρο 7 – συμμετοχή σε off shore, εταιρικά σχήματα κ.λ.π).
Ο νόμος 3849/2010, λίγες ημέρες μετά την μετατροπή του μνημονίου σε νόμο του κράτους επαναλαμβάνουμε, και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, με μια παράξενη, περίπλοκη και εμφανώς ύποπτη νομοτεχνική πρακτική όρισε, στο πρώτο άρθρο του, ότι όλες οι επικίνδυνες αυτές προβλέψεις, επικίνδυνες επειδή θα μπορούσαν ενδεχομένως να απειλήσουν τις περιουσίες που απέκτησε η αλητεία που επί μια 30ετία καταλήστευε τον τόπο, καταργούνται.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νομική παιδεία για να γνωρίζει κανείς ότι η κατάργηση ενός ποινικού νόμου καταργεί αναδρομικά και το σύνολο των αδικημάτων που είχαν κωδικοποιηθεί με αυτόν και εξαλείφει τον αξιόποινο χαρακτήρα παρόμοιων πράξεων που συνέβησαν στην διάρκεια της ισχύος του (μέχρι δηλαδή την 25/5/2010/) και θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν στο προσεχές μέλλον. Ασφαλώς, το περιεχόμενο των διατάξεων των άρθρων 4 έως 7 του Ν.3213/2003 επαναλαμβάνεται ελαφρά ή περισσότερο παραλλαγμένο στην συνέχεια. Πλην όμως, μετά την ρητή κατάργησή των κρίσιμων άρθρων, που περιγράφουν την αντικειμενική υπόσταση των εγκλημάτων και ορίζουν τις διαδικασίες κολασμού και τις ποινές, και όχι την τροποποίηση, ούτε την αντικατάσταση τους, κάθε έγκλημα που συντελέστηκε μέχρι την 25/5/2010/ έπαψε να υπάρχει. Η δυνατότητα δηλαδή του νόμου να ερευνήσει και να τιμωρήσει υποθέσεις παράνομου πλουτισμού εις βάρος του δημοσίου, και, κυρίως, η δυνατότητα του κράτους να ζητήσει από τους εγκληματίες την επιστροφή των κόπων του ελληνικού λαού, έπαψε οριστικά να υφίσταται.
Με άλλα λόγια, με τον Ν.3849/2010 διασφαλίσθηκε η ποινική ασυλία κάθε αξιοπρεπούς απατεώνα και σιγουρεύθηκαν τα κλεμμένα, όπου και σε όποια μορφή κι αν βρίσκονται.
Το άρθρο 10 του πρόσφατου 3932/2011 είναι, όπως είπαμε, απλά το κερασάκι στην τούρτα. Καλύπτει την περίοδο των 10 μηνών που πέρασαν από τον Μάιο του 2010, -διότι δεν μπορεί, ο πειρασμός είναι ίδιον του ανθρώπου και όλο και κάτι πονηρό θα έγινε στο μεταξύ-, και δίνει την ευχέρεια στο δικαστικό συμβούλιο, συνεκτιμώντας όλες τις περιστάσεις να απαλλάσσει πρόχειρα κάθε κατηγορούμενο, προλαμβάνοντας την ποινικοποίηση της πολιτικής μας ζωής και διασφαλίζοντας την τόσο απαραίτητη, κατά Παπαχελά και Πρετεντέρη, εθνική συνεννόηση, που δεν είναι τίποτε άλλο από την ομερτά των αντίπαλων μαφιόζικων ομάδων.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ,ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!
Όπως μας είπαν,το συγκεκριμένο νόμο ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΑΝ Πασοκ, ΝΔ και Λαος!!!
Δηλαδή,για να το πούμε απλά,ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΥΛΙΑ ΤΩΝ ΚΛΕΦΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ,ΤΩΝ ΚΛΟΠΙΜΑΙΩΝ!
Επομένως,όποια συζήτηση γίνεται για μίζες κλπ είναι ανούσια,αφού ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΑΕΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ,ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ ΠΟΤΕ!
Φυσικά,το θέμα θάφτηκε από τα ΜΜΕ,για ευνόητους λόγους: Τους ίδιους για τους οποίους δεν μας λένε το όνομα του εκατομμυριούχου πρώην Υπουργού!
Τέτοια «δημοκρατία» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των αρχικλεφταράδων-που μάλιστα καλύπτονται μεταξύ τους με τρόπο που θυμίζει μαφιόζικο υπόκοσμο !
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε