Μία οικογενειακή ιστορία που κόστισε στον Ελληνα 19.000
Ο κύριος Π.Σ. και η κυρία Μ.Α., αποφάσισαν να χωρίσουν. Όπως κάθε πολιτισμένο ζευγάρι, χώρισαν τα πάντα: τα χρήματα που είχαν στην άκρη, τα ακίνητα και τις ώρες επικοινωνίας με το ανήλικο παιδί τους. Μόνο που η Μ., κάποιο καιρό αργότερα, αποφάσισε να σταματήσει να ακολουθεί τους όρους που είχε αποδεχτεί, εμποδίζοντας τον πρώην σύζυγό της να βλέπει το παιδί τους τις προσυμφωνημένες ώρες και ημέρες. Ο Π. τότε αποφάσισε να ακολουθήσει τον μόνο νόμιμο δρόμο που προβλέπεται από τη δικαιοσύνη: να καταθέσει μήνυση εναντίον της πρώην συζύγου του για «παραβίαση των όρων επικοινωνίας του με το παιδί τους, όπως είχαν καθοριστεί με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών». Απλά και πολιτισμένα, και με τη σιγουριά πως θα βρει το δίκιο του.
Αμ δε! Βλέπετε, η κυρία Μ.Α. προστατεύεται από άσυλο. Όχι, δεν κατέφυγε με το παιδί της σε πανεπιστημιακό χώρο διότι η κυρία αυτή είναι βουλευτής. Έτσι η Μιλένα Αποστολάκη, για την οποία μιλάμε, δεν λογοδότησε ποτέ για την απόφασή της να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τους νόμους του κράτους που υποτίθεται πως υπηρετεί. Κρύφτηκε πίσω από τη βουλευτική της ασυλία, την οποία αρνήθηκαν να άρουν οι συνάδελφοί της όταν αυτό ζητήθηκε. Το θέμα όμως δεν έληξε εδώ. Ο πρώην σύζυγος της κυρίας Αποστολάκη κατέφυγε στο Ευρωδικαστήριο, το οποίο όπως ήταν αναμενόμενο τον δικαίωσε, επιδικάζοντας πρόστιμο 12.000 ευρώ στην Ελληνική Βουλή για κατάχρηση της βουλευτικής ασυλίας και 7.000 στον ενάγοντα για τα δικαστικά του έξοδα.
Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση, όχι μόνον γιατί αποκαλύπτει περίτρανα τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίον σκέπτονται και συμπεριφέρονται οι Έλληνες Βουλευτές, αλλά επιβεβαιώνει την κατάχρηση της Βουλευτικής Ασυλίας και σε θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις Πολιτικές τους Ενέργειες, και κατ’επέκταση επισφραγίζουν τις κατηγορίες περί διαφθοράς! Οι ευρώ-δικαστές με πλειοψηφία 6 προς 1 (μειοψήφησε ο Έλληνας δικαστής Σπ.Φλογαΐτης, υποστηρίζοντας ότι η προσφυγή Συγγελίδη έπρεπε να κηρυχθεί απαράδεκτη) έκριναν ότι η απόρριψη του αιτήματος άρσης ασυλίας παραβιάζει το δικαίωμά του να έχει πρόσβαση στα ελληνικά δικαστήρια (άρθρο 6 παράγραφος 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Όπως είναι φυσικό, το Ευρωδικαστήριο δεν είδε καμιά σύνδεση μεταξύ της επίδικης συμπεριφοράς της κ. Αποστολάκη και των βουλευτικών της καθηκόντων. Παράλληλα θεωρεί στοιχείο άνισης μεταχείρισης το γεγονός ότι, ενώ ο κ.Συγγελίδης εμποδίζεται να κινηθεί ποινικά εναντίον της βουλευτού, πρώην συζύγου, εκείνη διατηρεί το δικαίωμα αυτό! Οι αποφάσεις του Ευρωδικαστηρίου συνδέουν ευθέως τη βουλευτική ασυλία με την άσκηση των καθηκόντων κάποιου στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών αρμοδιοτήτων του. Το σκεπτικό είναι ότι έτσι προστατεύεται η ελευθερία έκφρασης των βουλευτών και κατοχυρώνεται η ανεξαρτησία της πολιτικής δράσης τους. Οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα ΔΕΝ ΥΠΑΓΕΤΑΙ σε αυτό το πλαίσιο προστασίας και πρέπει αυτόματα να γίνεται άρση της ασυλίας των εμπλεκόμενων πολιτικών προσώπων. Ποιο είναι λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα; Η Μιλένα Αποστολάκη καταπατά με το έτσι θέλω τους νόμους (ξέροντας πως δεν θα πληρώσει η ίδια), ένας πολίτης αδικείται κατάφωρα και δεν μπορεί να απευθυνθεί πουθενά έτσι ώστε να βρει το δίκιο του, και όλοι εμείς πληρώνουμε 19.000 ευρώ για χάρη της Μιλένας και των συναδελφων της που την «προστάτευσαν».
Παρόλα αυτά, η οικογενειακή αυτή υπόθεση δεν έφτασε σε καμία αίθουσα ελληνικού δικαστηρίου για να εκδικαστεί. Η κυρία Αποστολάκη μπορεί με την ησυχία της και χωρίς κανένα απολύτως κόστος να συνεχίσει να κάνει του κεφαλιού της…