Ονειρομαντείο Ταινάρου και ναός Ποσειδώνα Ασφάλειου (Μάνη)

Ονειρομαντείο Ταινάρου και ναός Ποσειδώνα Ασφάλειου (Μάνη)

Το Ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβος Ματαπάς είναι το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, της βαλκανικής χερσονήσου, αλλά και της ηπειρωτικής Ευρώπης μετά τη Άκρα Ταρίφα (ή Πούντα Ταρίφα) της Ανδαλουσίας (Ισπανία). Πρόκειται για το ακρωτήριο της μεσαίας νότιας χερσονήσου της Πελοποννήσου μεταξύ του Λακωνικού και του Μεσσηνιακού κόλπου. Το όνομά του οφείλεται στον επώνυμο ήρωα και οικιστή Ταίναρον, γιο του Δία που έκτισε την ομώνυμη πόλη Ταίναρο επί του ισθμού της Ακρωταινάριας χερσονήσου. Το ακρωτήριο Ταίναρο στην αρχαιότητα λεγόταν και “Ποσείδιον”, ενώ από την εποχή της Φραγκοκρατίας αναφέρεται και ως “Κάβο Ματαπάς”, (αγνώστου ετυμολογίας), όπου και συνεχίζει με το ίδιο όνομα να φέρεται σε πολλούς ξένους ναυτικούς χάρτες.

 <Ταίναρος> = πόλις, ἀπὸ Ταινάρου τοῦ Γεραίστου μὲν ἀδελφοῦ, Διὸς δὲ παιδός. ὃς πλέων σὺν Καλάβρῳ τῷ ἀδελφῷ καὶ τόπον τῆς Πελοποννήσου καταλαβών τινα Ποσειδῶνος ἱερὸν ἱδρύσατο, ὃ καλεῖται <Ταίναρον> ἔστι καὶ Ταίναρος ὁ Ἰκαρίου υἱός “ἀφ᾽ οὗ καλεῖται ἡ πόλις καὶ ἡ ἄκρα καὶ ὁ λιμήν”. λέγεται δὲ ἀρσενικῶς καὶ θηλυκῶς. λέγεται καὶ Ταινάριος καὶ Ταιναρία καὶ Ταινάριον. εἰσὶ δὲ καὶ Ταινάριοι θῆβαι, ὡς Χάραξ ἐν Ἑλληνικῶν δευτέρῳ. λέγεται καὶ ται ναρίζειν, ὡς Ἕρμιππος Θεοῖς “καὶ σέ τι χρὴ παραταιναρίζειν.” Ὦρος δέ φησιν ἐν τῇ ὀρθογραφίᾳ “<Ταίναρον> πεδίον τῆς Λακωνικῆς, καὶ Ταιναρῖται οἱ ἐν αὐτῷ”. (Βλ. Στέφανου γραμματικού «Εθνικά»)

Επίσης….

 <Ταίναρον> = ἀκρωτήριον τῆς Λακωνικῆς ἀπὸ Ταινάρου τοῦ Ποσειδῶνος. (Βλ. Σχόλιο στον Απολλώνιο Ρόδιο [Αργοναυτικά]).

<οὑπὶ Ταινάρῳ θεός>  =  ὁ αὐτῶν τῶν Λακεδαιμονίων. Ταίναρον γάρ ἐστι τῆς Λακωνικῆς ἀκρωτήριον, ἐν ᾧ στόμιον ἦν κατάγον εἰς Ἅιδου. ἐνταῦθα δὲ ἦν καὶ Ποσειδῶνος ἱερὸν Ἀσφαλείου. τοῦτο δὲ εἶπεν, ἐπειδὴ τοὺς Εἵλωτας ἱκέτας καθεσθέντας ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ποσειδῶνος τοῦ Ταιναρίου οὐδὲν δείσαν τες ἀνεῖλον Λακεδαιμόνιοι, καὶ διὰ τοῦτο ἐδόκουν ἐναγεῖς εἶναι. (Βλ. Σχόλια στον Αριστοφάνη )

 <ἢ ἐπὶ Ταίναρον> = τὸ Ταίναρον ἀκρωτήριόν ἐστι τῆς Λακωνικῆς ἔχον δύο τινὰ χάσματα, ἃ Ἅιδου πύλαι καλοῦνται καὶ στόματα. (Βλ. Σχόλια στον Αριστοφάνη).

Ταίναρο (αρχαίο Ποσείδιον ή η σύγχρονη Κοκκινόγεια) : το λιμανάκι που ονομάζεται Πόρτο-Στέρνες και δεξιά της φωτογραφίας διακρίνεται το Ονειρομαντείο του Ταινάρου.

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου εντός, δεξιά πλευρά (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου εντός, αριστερή πλευρά (23/4/2011)

Ονειρομαντείο Ταινάρου (23/4/2011)

ότι έχει μείνει από τον ναό του Ασφάλειου Ποσειδώνα (μετέπειτα το εκκλησάκι του Ασωμάτου)

Ψηφιδωτό στα Ρωμαϊκά λουτρά

Ψηφιδωτό στα Ρωμαϊκά λουτρά (24/4/2011)

Ψηφιδωτό στα Ρωμαϊκά λουτρά, και "στέρνα" συλογής νερού (24/4/2011)

η μπανιέρα στην οποία κατέληγαν τα νερά από την "στέρνα" (24/4/2011)

• Ψηφιδωτό στα Ρωμαϊκά λουτρά Νο.1 (24/4/2011)

• Ψηφιδωτό στα Ρωμαϊκά λουτρά Νο.2 (24/4/2011)

Απομεινάρια του αρχαίου οικισμού που περίπου το 1300π.Χ καταστράφηκε από μεγάλο θαλάσσιο κύμα τα νερά του οποίου έφτασαν μέχρι και τα 80μ υψόμετρο στην ενδοχώρα (ο σημερινός πολύ μικρός οικισμός βρίσκεται σε υψόμετρο 32μ από την επιφάνεια της θάλασσας), το θαλάσσιο κύμα ήταν δημιούργημα της έκρηξης ηφαιστείου που υπάρχει στην περιοχή. (24/4/2011)

Αρχαία σκαλοπάτια, η περιοχή που βρισκόταν ο αρχαίο οικισμός του Ταινάρου είναι διάσπαρτη από τέτοια. (24/4/2011)