Μονή Οσίου Δαυίδ - Εύβοια
Η μονή του Οσίου Δαυίδ η οποία βρίσκεται στην καρδιά πυκνόφυτης έκτασης στα χαμηλά των βουνών «Καβαλάρης» και « Ξηρόν όρος» αντίκρυ του χωριού Δρυμώνα και πάνω από το χωριό Καλαμούδι, είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Στον ναό του Μοναστηριού φυλάσσονται σε καλλίτεχνη λειψανοθήκη τα ευωδιάζοντα και θαυματουργά οστά του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος, το θυμιατό και το πετραχήλι του Αγίου (ρωσικής προέλευσης) και άλλα πολύτιμα κειμήλια.
Επίσης, τριγύρω και έξω από την μονή μπορείτε να επισκεφθείτε πολλά εκκλησάκια στην μνήμη διαφόρων Αγίων. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το ασκητήριο του Οσίου Δαυίδ, διανύοντας με τα πόδια μία μικρή απόσταση μέχρι την σπηλιά όπου ασκήτεψε ο θαυματουργός Όσιος.
Αξίζει το πέρασμα από το υπόγειο εκκλησίδιο των Αγίων Αναργύρων στην ΝΑ πτέρυγα των κελιών του μοναστηριού, στο οποίο σας δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσετε αγιογραφίες του 17ου αιώνα.
Μάλιστα στο κατακομβικό αυτό εκκλησάκι κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας λέγεται ότι λειτουργούσε «κρυφό σχολειό».
Η ιερά μονή του Οσίου Δαυίδ είναι πολύ γνωστή για τις θείες αρετές ενός χαρισματικού γέροντα μοναχού του μακαριστού Ιάκωβου, που για πολλά χρόνια και μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ο ηγούμενος της.
Όσον αφορά το έτος της πρώτης οικοδόμησης της Μονής, προϋπήρχε του 1500, καθώς ο Όσιος Δαυίδ ( έζησε γύρω στο 1550 ) δημιούργησε τη Μονή πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού.
Γιορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) όπου πραγματοποιείται και ένα πολύ μεγάλο παζάρι στο εξωτερικά της μονής - αλλά και την 1η Νοεμβρίου στην μνήμη του Οσίου.
Επίσης, τριγύρω και έξω από την μονή μπορείτε να επισκεφθείτε πολλά εκκλησάκια στην μνήμη διαφόρων Αγίων. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το ασκητήριο του Οσίου Δαυίδ, διανύοντας με τα πόδια μία μικρή απόσταση μέχρι την σπηλιά όπου ασκήτεψε ο θαυματουργός Όσιος.
Αξίζει το πέρασμα από το υπόγειο εκκλησίδιο των Αγίων Αναργύρων στην ΝΑ πτέρυγα των κελιών του μοναστηριού, στο οποίο σας δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσετε αγιογραφίες του 17ου αιώνα.
Μάλιστα στο κατακομβικό αυτό εκκλησάκι κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας λέγεται ότι λειτουργούσε «κρυφό σχολειό».
Η ιερά μονή του Οσίου Δαυίδ είναι πολύ γνωστή για τις θείες αρετές ενός χαρισματικού γέροντα μοναχού του μακαριστού Ιάκωβου, που για πολλά χρόνια και μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ο ηγούμενος της.
Όσον αφορά το έτος της πρώτης οικοδόμησης της Μονής, προϋπήρχε του 1500, καθώς ο Όσιος Δαυίδ ( έζησε γύρω στο 1550 ) δημιούργησε τη Μονή πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού.
Γιορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) όπου πραγματοποιείται και ένα πολύ μεγάλο παζάρι στο εξωτερικά της μονής - αλλά και την 1η Νοεμβρίου στην μνήμη του Οσίου.
Πολλοί χριστιανοί από όλη την Ελλάδα, επισκέπτονται τή Μονή γιά να προσκυνήσουν τά Άγια λείψανα πολλών Αγίων και φυσικά του ιδρυτού της Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος.
Ημέρες Πανηγύρεων: Μεταμορφώσεως του Κυρίου (6/8), Οσίου Δαυΐδ (1/11), Αγίων Αναργύρων (1/7), Αγίου Χαραλάμπους (10/2), Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15/8) και Αγίου Γεωργίου (23/4).
Ηγούμενος: Αρχιμ. Κύριλλος Γεραντώνης (μοναχοί 17).
Τηλέφωνα: 22270.71297 και 22270.71143.
Ταχυδρομική Διεύθυνση: 340 05 Ροβιές Ευβοίας.
Πηγή: Δήμος Ελυμνίων
Η ίδρυση και ανέγερση της Μονής, περί το έτος 1540, οφείλεται στον Όσιο Δαυΐδ. Νέος ακόμη στην ηλικία, επέτυχε την ανοικοδόμησή της σε υψόμετρο 500 περίπου μέτρων, κάτω από την σκέπη του Τελεθρίου όρους, ανάμεσα σε πυκνό δάσος πεύκων και ελάτων.
Ο Όσιος καταγόταν από τη Γαρδινίτζα. Νέος ακόμη έγινε μοναχός. Διετέλεσε ηγούμενος της Μονής Βαρνακόβης, ασκήτεψε στο Στείριον όρος και δοκιμάσθηκε από τον οθωμανό άρχοντα της Λιβαδειάς.«Θείω οδηγηθείς Πνεύματι», πέρασε στην Εύβοια, όπου έκτισε Ναό της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, σε σημείο όπου προϋπήρχε παλαιότερος Ναός, κοντά στο χωριό Ροβιές και «τελείαν συνεστήσατο Μονήν», στην οποίαν συνέρρευσαν σύντομα πολλοί μοναχοί. Η φήμη της αγιότητός του ξαπλώθηκε γρήγορα, έκανε πολλά θαύματα και πριν την οσιακή κοίμηση του (1 Νοεμβρίου) πολλούς οδήγησε προς σωτηρία «μέγας φανείς εν λόγω και εργω».
Η Μονή, στα χρόνια του Βυζαντίου είχε τιμηθεί με Αυτοκρατορικούς τίτλους, οι οποίοι δυστυχώς καταστράφηκαν κατά την πυρπόλησή της. Ακόμη, Πατριαρχικό σιγίλιο του 1638, επί Πατριάρχου Κυρίλλου, αναγνώριζε την Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική αξία της Μονής.
Κατά τη διάρκεια της ἑπαναστάσεως του 1821, οι Μοναχοί βοήθησαν στον Αγώνα, με αποτέλεσμα νά προκαλέσουν την οργή των Τούρκων, οι οποίοι κατέστερψαν ολοσχερώς το Μοναστήρι, το οποίο ανακαινίσθηκε το 1877.
Σε απόσταση χιλιομέτρου βορείως της Μονής βρίσκεται το «Αγιονέρι». Κατά την παράδοση, ο Όσιος Δαυΐδ χτύπησε με το ραβδί του το βράχο και ανέβλησε καλό, άφθονο και ιαματικό νερό. Ακόμη, σε απόσταση 20 λεπτών με τα πόδια στα νότια της Μονής, υπάρχει το «Ασκητήριο» του Οσίου Δαυΐδ, ένα μικρό σπήλαιο σε βράχο, με το παρεκκλήσιο του Αγ. Χαραλάμπους.
Ημέρες δόξης και ανάπτυξης γνώρισε η Μονή στά χρόνια της Ηγουμενίας του μακαριστού Αρχιμ. Ιακώβου Τσαλίκη (1975-1991), ο οποίος άφησε φήμη και μνήμη οσίου ανδρός.
Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου