Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

Οσο η κυβέρνηση επενδύει σε επικοινωνιακές καμπάνιες και στην καταστολή διαμαρτυριών η κοινωνία προστατεύει αυτούς που μένουν αποκλεισμένοι

Η κυβέρνηση παίζει το χαρτί της απόδοσης συλλογικής ευθύνης τις τελευταίες εβδομάδες και «επενδύει» σε επικοινωνιακές καμπάνιες αντί να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να προστατεύσει τους αποκλεισμένους και αυτούς που βιώνουν ήδη τις συνέπειες της πανδημίας στην καθημερινότητά τους. Τα στημένα ρεπορτάζ στα ΜΜΕ και η lifestyle ένδυση της πολιτικής ζωής δεν φαίνεται να πείθουν.

Η κοινωνία τηρεί από την αρχή τα μέτρα αυτοπεριορισμού για να στηρίξει αυτούς που σηκώνουν όλο το βάρος αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης: τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, αυτούς που εργάζονται με εξαντλητικά ωράρια στα σουπερμάρκετ, τα τηλεφωνικά κέντρα, τα εργοστάσια και στις εταιρείες διανομής. Αλλά και όσους ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες και είναι αναγκασμένοι να βιώνουν τον αποκλεισμό καθημερινά. Δεκάδες πρωτοβουλίες και δίκτυα ξεπετιούνται καθημερινά σε όλη την Ελλάδα: κοινωνικές κουζίνες, χειροποίητες ιατρικές μάσκες, δίκτυα ψυχολογικής υποστήριξης για την αντιμετώπιση της μοναξιάς, στήριξης στους ανθρώπους με αναπηρία, αλληλεγγύης στις γυναίκες που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία.

Μαγειρέματα και διανομές

Ο Αλλος Ανθρωπος στο Μεταξουργείο (Μεγάλου Αλεξάνδρου 22) είναι μια αυτοοργανωμένη κοινωνική κουζίνα η οποία προσφέρει καθημερινά 800-1.000 μερίδες φαγητού σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. «Αποστειρώνουμε τα φαγητά, τα μπολάκια και τα μαχαιροπίρουνα. Από τις 10 το πρωί έρχεται σταδιακά ο κόσμος για να πάρει τις μερίδες και μέχρι τις 3 το μεσημέρι έχουν φύγει όλες. Μαγειρεύουμε πέντε άτομα κλεισμένοι μέσα στον χώρο και άλλα πέντε άτομα βρίσκονται απέξω. Κρατάμε μεγάλες αποστάσεις και δεν έχουμε καμία επαφή με τους ανθρώπους. Παίρνουν τη μερίδα τους και φεύγουν» ανέφερε στο Documento ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, εμπνευστής αυτής της πρωτοβουλίας. «Ολοι λένε ένα μεγάλο ευχαριστώ επειδή οι περισσότερες δομές είναι κλειστές όπως και οι εκκλησίες. Εμείς όμως απλώς μαγειρεύουμε. Είχα να δω την αποθήκη μου γεμάτη από το 2015. Η αλληλεγγύη στο πραγματικό της νόημα. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο» επισημαίνει.

Την εμπειρία του μοιράστηκε στο Documento και αλληλέγγυος που συμμετέχει σε αυτή την πρωτοβουλία από τις πρώτες μέρες που εφαρμόστηκαν τα μέτρα. «Μετά το μαγείρεμα τα παιδιά από το στέκι της Καλλιθέας κάνουν διανομή σε κόσμο που έχει μεγάλη ανάγκη και δεν μπορεί να βγει από το σπίτι του. Οι διανομές πραγματοποιούνται σε όλες τις γειτονιές της πόλης από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τον Πειραιά. Νέοι άνθρωποι, τοξικοεξαρτημένοι, άστεγοι και μετανάστες, οικογένειες με μικρά παιδιά παραλαμβάνουν κάθε μέρα χιλιάδες μερίδες φαγητού. Οσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση οι αποκλεισμένοι και οι αδύναμοι θα εξαθλιώνονται όλο και περισσότερο. Οι κρατικές δομές υπολειτουργούν. Στην κοινωνική κουζίνα δεν υπάρχει καμία χρηματοδότηση από το κράτος και από τις ΜΚΟ. Η δομή βασίζεται εξ ολοκλήρου στις αρχές της αυτοοργάνωσης» προσθέτει.

Στην Κρήτη της αλληλεγγύης

Αντίστοιχο εγχείρημα γεννήθηκε και στην Κρήτη. «Είμαστε στα σπίτια μας, η αλληλεγγύη όμως θέλουμε να κυκλοφορεί» τονίζει στο Documento μέλος της Κοινότητας Αλληλεγγύης Ηρακλείου, μιας δομής που έχει στήσει μεγάλο δίκτυο αλληλοβοήθειας στην πόλη. Για να τηρηθούν τα μέτρα αυτοπεριορισμού, όπως μας αναφέρει, γίνεται «συλλογική προσπάθεια, παρά το γεγονός ότι η ιδιοσυγκρασία του κόσμου στην Κρήτη δεν ταιριάζει με τον εγκλεισμό στο σπίτι. Σε αυτές τις συνθήκες δεν θέλουμε να ξεχάσουμε ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία βοήθεια. Θέλουμε να διαφυλάξουμε το δημόσιο σύστημα υγείας στο νησί ώστε αυτοί που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες να μη χρειαστούν νοσηλεία. Βρήκαμε έναν τρόπο να πραγματοποιούνται τα συσσίτια με διανομή κατ’ οίκον. Πάνω από 200 μερίδες φαγητού φτάνουν καθημερινά στα σπίτια των ανθρώπων που τις χρειάζονται».

Επιπλέον δραστηριότητες οργανώνονται μέσα από τη σελίδα στο Facebook για μια σειρά από προβλήματα που γεννάει αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση. «Σε πολιτικό επίπεδο κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προωθήσουμε τα αιτήματα των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, ζητάμε να ανοίξουν περισσότερες ΜΕΘ και να επιταχθούν οι ιδιωτικές κλινικές. Θέλουμε να δημιουργηθεί ένα συντονιστικό για να προλάβουμε τα γεγονότα. Σε όλη την Κρήτη υπάρχουν ουσιαστικά μόνο τρία μεγάλα νοσοκομεία. Τα υπόλοιπα υπολειτουργούσαν και υπό κανονικές συνθήκες. Θέλουμε ο κόσμος να θυμάται ότι ο λαός σώζει τον λαό. Η δημόσια υγεία πρέπει να είναι μέλημα για όλους. Δεν κάνουμε διακρίσεις, όπως δεν κάνει ούτε ο ιός. Οι κυβερνήσεις κάνουν» εξηγεί στο Documento δραστήριο μέλος της συλλογικότητας.

Μοδίστρες Αμεσης Ανάγκης

Ακόμη μία δράση αλληλεγγύης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να φτιαχτούν υφασμάτινες μάσκες για την ανάγκη προστασίας από τον κορονοϊό. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από τον Θεσσαλονικιό εικαστικό Μάριο Ελευθεριάδη. Σε σύντομο χρονικό διάστημα συσπειρώθηκαν μοδίστρες και ραφτάδες από όλη την Ελλάδα εξοπλισμένοι με βαμβακερά υφάσματα και λάστιχα. Από τις 27 Μαρτίου 40.000 τεμάχια υφασμάτων έχουν αποσταλεί σε μοδίστρες σε όλη τη χώρα.

Οπως είπε στο Documento μια γυναίκα που συμμετέχει από την πρώτη στιγμή στο εγχείρημα, «είδα μια ανάρτηση γι’ αυτή την πρωτοβουλία στα κοινωνικά δίκτυα. Είμαι ερασιτέχνης και όχι επαγγελματίας στη δουλειά, αλλά αμέσως σκέφτηκα ότι αξίζει να βοηθήσω. Εργάζομαι σε κατάστημα ένδυσης και μεγαλώνω τρία μωρά μέσα στο σπίτι μου. Είναι όμως κάτι που κάνω με μεγάλη χαρά».

Είδη καθαριότητας στη Μόρια

«Τα προϊόντα που παράγουμε είναι μεγάλης ανάγκης: Επειδή το σαπούνι είναι ο εχθρός των ιών έχει περάσει πολύ ψηλά στην προτεραιότητά μας. Βλέποντας αυτή την ανάγκη αποφασίσαμε ότι έχουμε την κοινωνική υποχρέωση να μη σταματήσουμε την παραγωγή, γιατί βλέπαμε ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα θα είχαν μεγάλη ζήτηση και θα υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις» ανέφερε στο Documento ο Μάκης Αναγνώστου, ένας από τους εργαζόμενους στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, στο οποίο πριν από λίγες ημέρες η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα με τη συνοδεία δυνάμεων των ΜΑΤ. «Εχουμε μια γεννήτρια που την επισκευάζουμε και δεν μπορούμε ακόμη να προχωρήσουμε κανονικά την παραγωγή» συνεχίζει.

Μια κυβερνητική απόφαση – όπως όλα δείχνουν– που γίνεται ακόμη πιο εξοργιστική καθώς μέρος της παραγωγής στέλνεται από τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ στον προσφυγικό καταυλισμό στη Μόρια προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της Covid-19 στους χιλιάδες ανθρώπους που ζουν εκεί υπό άθλιες συνθήκες. «Υπάρχουν και πολλοί Γερμανοί, άνθρωποι του κινήματος, που πληρώνουν τα είδη καθαριότητας που παράγουμε ώστε να σταλούν στη Μόρια» καταλήγει.

Αναπηρία, φόβος και μοναξιά

Η Μηδενική Ανοχή – Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες για ανθρώπους με αναπηρία, οι οποίοι αντιμετωπίζουν διαχρονικά αποκλεισμούς που προέρχονται από την κυρίαρχη αφήγηση και τις εφαρμοζόμενες πολιτικές.

«Στη δύσκολη εποχή της πανδημίας υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αγνοηθεί από τις επίσημες πολιτικές. Η κυβέρνηση δεν έχει προσδιορίσει επακριβώς τις ευπαθείς ομάδες. Οι ανάπηρες/οι, οι εμποδιζόμενοι, οι άνθρωποι με χρόνιες βλάβες πρέπει να μείνουν στο σπίτι γιατί η προσβολή τους από τον ιό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Ενα απλό μέτρο είναι η προτεραιότητα είτε στη φυσική εξυπηρέτηση είτε στην αποστολή ειδών στο σπίτι, στα φαρμακεία κ.λπ. Καμία τέτοια μέριμνα και οδηγία δεν έχει υπάρξει» εξηγεί στο Documento μέλος της συλλογικότητας και συνεχίζει: «Η Μηδενική Ανοχή – Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων αναδεικνύει διαχρονικά τα θέματα που αφορούν τα ανάπηρα άτομα και από την αρχή αυτής της κρίσης διακρίναμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Η δράση “Κανένα ανάπηρο ή εμποδιζόμενο άτομο μόνο του” ξεκίνησε εξαιτίας αυτής της έλλειψης πρόβλεψης για τις ανάγκες των ανάπηρων ατόμων και των ατόμων με χρόνιες βλάβες. Απευθύναμε από τα μέσα Μαρτίου πρόσκληση για να δηλώσουν τα ανάπηρα, τα εμποδιζόμενα και τα άτομα με χρόνιες βλάβες εάν χρειάζονται εξυπηρέτηση για εξωτερικές ανάγκες, όπως προμήθεια βασικών ειδών, φαρμάκων κ.λπ. Παράλληλα καλέσαμε αλληλέγγυους και αλληλέγγυες που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις αυξημένες ανάγκες αυτών των ανθρώπων. Εχει υπάρξει μεγάλη ανταπόκριση από ανθρώπους (πάνω από 100 άτομα) σε διάφορες περιοχές που έχουν εξυπηρετήσει αρκετά αιτήματα».

Ψυχολογική υποστήριξη

Η εθελοντική ομάδα για την ψυχική ανακούφιση και την ενδυνάμωση στον κορονοϊό αποτελείται από επαγγελματίες και σύμβουλους ψυχικής υγείας, από εκπαιδευτικούς, από ανθρώπους που ασχολούνται με τη δημιουργική απασχόληση ή από κινητοποιημένους ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν ανακούφιση και ενδυνάμωση σε συνανθρώπους που έχουν ανάγκη. «Αυτήν τη στιγμή είναι αναπόφευκτο να νιώθουμε φόβο, αγωνία, θυμό, έντονο άγχος και πανικό. Επίσης μερικοί από εμάς μπορεί να ζουν μόνοι και να έχουν την ανάγκη μιας ανθρώπινης επαφής. Καθώς βιώνουμε αυτά τα δύσκολα συναισθήματα είναι σημαντικό να μην ντρεπόμαστε γι’ αυτά, καθώς είναι ανθρώπινα και αφορούν όλους και όλες μας. Από τη μεριά μας έχουμε την επιθυμία και τη δέσμευση να προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε όποιον τη ζητήσει. Η ομάδα έχει ήδη προσφέρει βοήθεια σε δεκάδες ανθρώπους που μοιράστηκαν μαζί μας τις αγωνίες, τους προβληματισμούς αλλά και τις ψυχικές δυσκολίες που βιώνουν αυτές τις ημέρες» αναφέρει στο Documento ιδρυτικό μέλος της ομάδας.

Ολα τα παραπάνω εγχειρήματα αποτελούν μόνο μικρό κομμάτι από τις πολύμορφες κινήσεις και πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα. Είναι ενδεικτικό ότι σχεδόν όλες οι συλλογικότητες στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, αλλά και αυτές του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου οργανώνουν καθημερινά δράσεις αλληλεγγύης.