Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Κορονοϊός: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΩ

Κορονοϊός - Σύψας: Ενδεχομένως να μη φιλάμε εικόνες ή το χέρι του ιερέα

O εκπρόσωπος της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς για την πανδημία Ηλίας Μόσιαλος, εστιάζει σε δέκα σημεία ώστε να υπολογιστεί το ρίσκο που υπάρχει από την αποκλιμάκωση των μέτρων για τον κορονοϊό.

Αστυνομικός με μάσκα
Μια αναλυτική αποτίμηση των ρίσκων που ενέχει η αποκλιμάκωση των μέτρων έκανε ο καθηγητής πολιτικής της Υγείας, διευθυντής του LSE Health και εκπρόσωπος της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς για την πανδημία του κορονοϊού Ηλίας Μόσιαλος.
Ο κ. Μόσιαλος σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook αναλύει με ποσοτικούς όρους τους κινδύνους που ενδέχεται να προκύψουν μετά τη χαλάρωση των μέτρων που έχουν επιβληθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
«Παρά τις ταχύρρυθμες και εντεταμένες προσπάθειες των επιστημόνων σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν ακόμα παράμετροι αναφορικά με τον ιό, που δεν έχουμε ακόμα αρκετά στοιχεία για να αποφανθούμε. Αυτές οι επιστημονικές αβεβαιότητες που προκύπτουν από την έλλειψη γνώσης της νόσου είναι που δυσχεραίνουν τον υπολογισμό του ρίσκου της σταδιακής άρσης των μέτρων», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Μόσιαλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τέσσερις μήνες μετά την εμφάνιση της νόσου στην Ουχάν, υπάρχει η δυνατότητα να δοθούν απαντήσεις σε μερικά από τα σημαντικότερα αναπάντητα ερωτήματα, ώστε να υπολογιστεί το ρίσκο που υπάρχει από την αποκλιμάκωση των μέτρων για τον ιό.
Ειδικότερα, οι δέκα ερωτήσεις - απαντήσεις που δημοσίευσε ο Ηλίας Μόσιαλος είναι οι εξής:
1. Πόσα άτομα έχουν μολυνθεί και ποια είναι η πραγματική θνητότητα της νόσου;
Είναι ένα από τα πιο βασικά και πιο κρίσιμα ερωτήματα. Υπήρξαν εκατομμύρια επιβεβαιωμένες περιπτώσεις σε όλο τον κόσμο, αλλά αυτό είναι μόνο ένα κλάσμα του συνολικού αριθμού λοιμώξεων, με τα στοιχεία να μπερδεύονται επιπλέον από έναν άγνωστο αριθμό ασυμπτωματικών περιπτώσεων.
Τα αξιόπιστα τεστ ανίχνευσης αντισωμάτων θα μας επιτρέψουν να επιβεβαιώσουμε ποιος έχει νοσήσει από τον ιό και να κάνουμε επιδημιολογικές αναλύσεις. Δηλαδή, ένα τεστ που εντοπίζει την παρουσία αντισωμάτων στο αίμα ενός ατόμου, διαφέρει σημαντικά από τη μοριακή εξέταση που χρησιμοποιείται.
Το μεν δείχνει ότι ένα άτομο έχει αναπτύξει αντισώματα στον ιό, πράγμα που σημαίνει ότι έχει νοσήσει ή έχει ήδη αναρρώσει. Το δεύτερο ανιχνεύει την παρουσία γενετικού υλικού του ιού, και αποτελεί οριστικό δείκτη ότι ο εξεταζόμενος έχει ενεργή λοίμωξη κατά τη λήψη του δείγματος που αναλύθηκε.
Γνωρίζουμε από εκτιμήσεις του πανεπιστημίου του Ιmperial College London, πως το ποσοστό μπορεί να είναι πολύ υψηλό σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία (9,8% και 15%, αντίστοιχα). Στο κρουαζιερόπλοιο «Diamond Princess» το ποσοστό έφτασε το 17% και το ποσοστό της θνητότητάς το 1,2%.
Σε μελέτες σε μικρές περιοχές που επλήγησαν από την πανδημία, όπως στη γερμανική πόλη Gangelt, το ποσοστό της διασποράς έφτασε το 15% και το ποσοστό θνητότητας το 0,37%, ενώ άλλη μελέτη έδωσε ποσοστό θνητότητας 0,1-0,3% στη Santa Clara της California. Χρειαζόμαστε λοιπόν περισσότερα δεδομένα.
Πρέπει να διαπιστώσουμε την πραγματική θνητότητα στο σύνολο όσων έχουν προσβληθεί και όχι στο σύνολο των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων. H θνητότητα στις περισσότερες χώρες φαίνεται να υπερβαίνει το 1% ενώ είναι πολύ πιθανό να είναι μικρότερη.
Εάν όμως γνωρίζαμε πόσο μικρότερη είναι, αυτό θα βοηθούσε να βελτιστοποιήσουμε τους χειρισμούς αποκλιμάκωσης. Παράλληλα θα μας έδινε και ενδείξεις της πιθανής πίεσης στο σύστημα υγείας για τους επόμενους μήνες. Γνωρίζουμε πως η Γερμανία, η Φινλανδία, η Ελβετία και οι ΗΠΑ κάνουν αντίστοιχες ενδελεχείς μελέτες για τη διασπορά και θα έχουμε σύντομα τα αποτελέσματα.
2. Ποιος είναι πιο ευπαθής στην ασθένεια;
Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το φύλο, η φυλή και οι συννοσηρότητες επηρεάζουν αυτό είναι μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Γνωρίζουμε όμως ότι οι ηλικιωμένοι διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο τόσο σοβαρής ασθένειας όσο και θανάτου.
3. Γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν πολύ πιο σοβαρά συμπτώματα;
Η νόσος είναι μια ήπια λοίμωξη για τους περισσότερους, ωστόσο, κάποιο ποσοστό αναπτύσσει σοβαρή ασθένεια. Η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος ενός ατόμου είναι μέρος του προβλήματος. Ίσως και να υπάρχουν και γενετικοί παράγοντες που η κατανόησή τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε τρόπους πρόληψης των ατόμων που χρειάζονται εντατική φροντίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: