Οι άγγελοι δεν ζούνε πια εδώ!
Γράφει η Αγγελική Π.
Κοιμήσου αγγελούδι στην αγκαλιά της γης…..
Οι οικονομικοί δολοφόνοι μαζί με τους εγχώριους συνεργούς τους, πρώτα σου απέκοψαν το φως, σε άφησαν να ζεις στο σκοτάδι, μια φοβισμένη ψυχούλα, γεμάτη όμως με αξιοπρέπεια, να φωτίζεις την σκοτεινιά με την αγγελική μορφή σου.
Έπειτα σου στέρησαν την ζεστασιά, σε άφησαν να παγώνεις μέσα σ΄αυτόν τον δύσθαλπο χειμώνα, να γράφεις τα μαθήματά σου με τα τρεμάμενα χεράκια σου, γεμάτη καρτερία όμως η καρδούλα σου, ζέσταινε την παγωμένη κάμαρη.
Οι σκοτεινοί και ψυχροί ανθρωποκυνηγοί όμως δεν επιτρέπουν κάτι τέτοια. Έχουν βγει παγανιά και εξολοθρεύουν στο καταστροφικό διάβα τους, τα φτωχά παγωμένα σπουργιτάκια, σαν εσένα.
Οι συνεργοί τους, με ήσυχη την συνείδηση, απαλλαγμένοι από ενοχές για τις ολέθριες υπογραφές τους, γιορτάζουν την κάθε επιτυχία των πατρώνων τους ανθρωποκυνηγών, με ένα βαρύ ζεϊμπέκικο.
Όπα της και άλα τους! Να καούν τα κάρβουνα, μαζί με τ΄αγγελούδια.
Κοιμήσου και συ γλυκιά όμορφη δασκάλα, στην όχθη του ποταμού….
Οι ανίκανοι τοπικοί άρχοντες φρόντισαν να σε στείλουν να περάσεις μέσα από το αφρισμένο ποτάμι, που αποκαλούν δημόσιο δρόμο. Πάντοτε Επιμηθείς, ποτέ Προμηθείς, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε την σωματική ακεραιότητα των δημοτών τους, αλλά δυστυχώς ούτε και την ζωή τους.
Το χρόνιο αυτό πρόβλημα, ο δρόμος δηλαδή να περνάει μέσα από το ποτάμι, που σχεδόν κάθε χρόνο υπερχειλίζει, δεν κατάφεραν, ούτε ασχολήθηκαν για να το λύσουν, με αποτέλεσμα να χαθούν τέσσερις αθώοι άνθρωποι, οι δύο δάσκαλοι, σ΄αυτό το χωριό της Ρόδου.
Οι δημαρχαίοι φυσικά δεν παραιτήθηκαν, ούτε ζήτησαν συγνώμη, και γιορτάζουν την επιτυχία τους ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ σε ψεύτικα εφήμερα στολίδια. Φαντάζομαι να στολίσουν και την ανθρωποφάγα γέφυρα με λαμπιόνια και γιρλάντες, ως επισήμανση της αβελτηρίας τους.
Σε άλλες ευνομούμενες χώρες, αναλαμβάνει η δικαιοσύνη να ελέγξει για τυχόν ευθύνες ή αμέλεια και οι υπεύθυνοι είτε παραιτούνται , είτε δικάζονται.
Γιορτάζει και ο γαλαντόμος δήμαρχος της Αθήνας –αυτός που δίνει αφειδώς επιδόματα σε Ρομά για ανύπαρκτα ή αρπαγμένα παιδιά-,ξοδεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε εκτρωματικά δέντρα, φωτίζοντας την κατοχική πρωτεύουσα με φωτάκια, διοργανώνοντας συναυλίες και δεξιώσεις, ενώ παραδίπλα στις σκοτεινές εσοχές οι άστεγοι προσπαθούν να ζεσταθούν με νάιλον και χαρτόνια.
Στις υπόλοιπες ελεύθερες πρωτεύουσες του κόσμου, τέτοιες μέρες οι εργαζόμενοι έχοντας πάρει τον μισθό και το δώρο τους, βγαίνουν χαρούμενοι στους δρόμους για να κάνουν τα ψώνια τους.
Εδώ, τέτοιες μέρες βγαίνουν οι άνεργοι για να διαμαρτυρηθούν που δεν έχουν ούτε τα απολύτως απαραίτητα για τις οικογένειές τους. Αμέσως οι κρανοφόροι- μασκοφόροι γενίτσαροι, παίρνοντας εντολές από τους εγχώριους συνεργούς των οικονομικών δολοφόνων, σπεύδουν με περισσό ζήλο και μίσος ν΄ανοίξουν κεφάλια και να ψεκάσουν γυναίκες, γέρους, αναπήρους για να κερδίσουν την ευαρέσκεια, ίσως και κάποια αύξηση, από τους εντολείς τους.
Για να γιορτάσουν την επιτυχία τους αυτή, του να σακατεύουν έτσι εν ψυχρώ ανήμπορους ανθρώπους, αφήνουν ελεύθερους τους οργανωμένους εγκληματίες να οργιάζουν, να σκοτώνουν, να ληστεύουν και να βιάζουν.
Χιλιάδες χέρια απελπισμένων, πεινασμένων ανθρώπων απλώνονται ικετευτικά για να πάρουν λίγα τρόφιμα από παραγωγούς και διάφορους άλλους φορείς –που προς το παρόν δεν έχουν κατηγορηθεί για ρατσισμό και τους επιτρέπουν ακόμη την διανομή αυτών των τροφίμων-, ενώ την ίδια στιγμή, οι δημιουργοί αυτής της κατάστασης, ευωχούνται ελεύθεροι και άνετοι στις ταβέρνες ανά την Επικράτεια και ανά την Υφήλιο.
Στην υγειά μας βρε παιδιά! Εις υγεία των κορόιδων…
Για να γιορτάσουν την επιτυχία τους οι εγχώριοι συνεργοί, τώρα που τους έχρισαν και προέδρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ερχόμενο έτος, σαν άλλοι βλαχοδήμαρχοι, παράγγειλαν μεταξωτές γραβάτες και φουλάρια αξίας χιλιάδων ευρώ. Ξεχνούν την παροιμία που λέει ότι: ‘’οι μεταξωτοί λαιμοί, θέλουν και επιδέξια σχοινιά’’.
Για να επισφραγίσουν το ευρωπαϊκό προεδριλίκι, παράγγειλαν σε μαθητές του Νηπιαγωγείου να τους ζωγραφίσουν ένα αφαιρετικό, απλοϊκό σχέδιο, αξίας χιλιάδων ευρώ, που δεν ταιριάζει σε μια successkismeni χώρα με επαχθώς αποκτηθέν πλεόνασμα.
Για να γιορτάσουν αυτό το απατηλό πλεόνασμα, οι προεδρεύοντες, στα επόμενα χρόνια θα δημιουργήσουν παραγκουπόλεις και φαβέλες για να στεγάσουν τους δυστυχείς υπηκόους τους, αφού θα τους έχουν απαλλοτριώσει τα σπίτια τους. Τότε τα αγγελούδια που θα χάνονται από το φονικό κρύο μέσα στα χαρτόκουτα, ή από τον καύσωνα πίσω από τις φλεγόμενες λαμαρίνες, ή θα πνίγονται από τα ορμητικά νερά μέσα στα ανήλιαγα υπόγεια, θα είναι δυστυχώς όλο και περισσότερα.
Δεν μας έφταναν οι συμφορές που μας κτυπούν ανελέητα, έχουμε και την καθημερινή περατζάδα μέσα από τα φιλόξενα κανάλια των εκμαυλιστών της ενημέρωσης και του βιβλιοφαρμακοπώλη, που είναι υπεύθυνος για την υγεία μας.
Απειλεί, αποχωρεί από τις συζητήσεις, υβρίζει και απολύει το επιστημονικό ιατρικό προσωπικό της χώρας μας, αυτοδοξάζεται σαν τον Ηλιογάβαλο, για τις απολύσεις και το χάος που προκαλεί στο χώρο της υγείας.
Παρόλο που η σχιζοφρένεια, ο διπολισμός όπως λέγεται, είναι πλέον εμφανής στα μάτια του, εν τούτοις δεν βρίσκεται κανείς Χριστιανός από το ιατρικό προσωπικό να τον λυπηθεί, να λυπηθεί και μας, να τον πλησιάσει σιγαλά, να τον πάρει με το καλό, χωρίς απότομες κινήσεις, με καθησυχαστικά λόγια, ούτως ώστε να τον πείσει ν΄αρχίσει άμεσα την θεραπεία.
Μια θεραπεία που θα περιλαμβάνει ισχυρά κατασταλτικά φάρμακα, ηλεκτροσόκ και μακρυμάνικες ρόμπες.
Ίσως έτσι επιστρέψει κάποια στιγμή στην οικογένειά του και στην κοινωνία θεραπευμένος και ακίνδυνος.
Κανείς Χριστιανός δεν βρίσκεται δυστυχώς ούτε και στους κόλπους του Ιερατικού προσωπικού. Εκτός λίγων εξαιρέσεων, οι υπόλοιποι Άγιοι πατέρες ασχολούνται με τις διάφορες ερωτικές τους δραστηριότητες –όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες-,και δεν προκάνουν να ιδούν και τα προβλήματα του φτωχού λαού που στενάζει.
Έχουν και μοδίστρα στο σπίτι, για να ράψουν τώρα τις γιορτές καινούργια χρυσοποίκιλτα άμφια, μετά επισκέψεις στα κοσμηματοπωλεία για να παραγγείλουν καινούργιους βαρύτιμους σταυρούς και αδαμαντοστόλιστες τιάρες, που να τα προλάβουν όλα.
Ξεχνούν ότι σε λίγες μέρες έχουμε τα γενέθλια ενός θεού, ο οποίος γεννήθηκε μέσα σε μια ταπεινή φάτνη, και όσο περπάτησε σ΄αυτή την γη, φορούσε μόνο ένα τριμμένο χιτώνα, χωρίς να ζει μέσα σε χρυσά σαλόνια, σωρεύοντας κινητή και ακίνητη περιουσία.
Η φύση λένε, δεν αφήνει κανένα κενό.
Έτσι το κενό που αφήνουν φεύγοντας τα αγγελούδια, το γεμίζουν οι δαιμόνοι. Όταν υποχωρεί η ανθρωπιά, θεριεύει η αγριότητα. Όταν σωπαίνει η σοφία, φλυαρεί η ανοησία. Η ατιμωρησία γεννά την κακουργία. Όταν κρύβεται η αρετή, κομπάζει η ασχημοσύνη. Στην έλλειψη της δικαιοσύνης εισχωρεί η ανομία. Όταν λείπει το θάρρος, επικρατεί η θρασύτητα.
Όποιος σκύβει δουλικά τον τράχηλο, υψώνει ικετευτικά τα χέρια. Όταν δεν υπερασπίζεται τα πάτρια, χάνει και την οικία του. Όσοι το βαρύ του φόβου το χάλκειον χέρι αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχουσι, λέει ο ποιητής. (Κάλβος).
Όσο πιο υπάκουα είναι τα πειραματόζωα, τόσο πιο πολύ θα αυξάνεται ο βασανισμός από τους Ιεροεξεταστές του προηγμένου Μεσαίωνα.
Σε αυτά τα ιδιότυπα Hunger Games που ζούμε στον καιρό μας, δυστυχώς εμείς είμαστε τα αναλώσιμα θηράματα, που όσο δεν αντιδρούμε για να ξεφύγουμε από την μοίρα που μας ετοίμασαν, τόσο πιο πολύ θα αυξάνεται η όρεξη των ανθρωποκυνηγών.
Όταν στις δημοσκοπήσεις οι καταστροφείς παίρνουν 20% και 25%, ή 5%, ακόμη και 1,5%, που είναι κι αυτό υψηλό ποσοστό σε σχέση με το κακό που έχουν κάνει, όταν το παίζουν ανεξάρτητοι ,ή αντάρτες, ενώ έχουν ψηφίσει τα πάντα πρώτοι πρώτοι, και υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τους πιστεύουν, τότε δυστυχώς το μόνο που θα κάνουμε είναι να κλαίμε στην όχθη της αβύσσου τα αγγελούδια μας, σαν τον κροκόδειλο.
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.
Κοιμήσου αγγελούδι στην αγκαλιά της γης…..
Οι οικονομικοί δολοφόνοι μαζί με τους εγχώριους συνεργούς τους, πρώτα σου απέκοψαν το φως, σε άφησαν να ζεις στο σκοτάδι, μια φοβισμένη ψυχούλα, γεμάτη όμως με αξιοπρέπεια, να φωτίζεις την σκοτεινιά με την αγγελική μορφή σου.
Έπειτα σου στέρησαν την ζεστασιά, σε άφησαν να παγώνεις μέσα σ΄αυτόν τον δύσθαλπο χειμώνα, να γράφεις τα μαθήματά σου με τα τρεμάμενα χεράκια σου, γεμάτη καρτερία όμως η καρδούλα σου, ζέσταινε την παγωμένη κάμαρη.
Οι σκοτεινοί και ψυχροί ανθρωποκυνηγοί όμως δεν επιτρέπουν κάτι τέτοια. Έχουν βγει παγανιά και εξολοθρεύουν στο καταστροφικό διάβα τους, τα φτωχά παγωμένα σπουργιτάκια, σαν εσένα.
Οι συνεργοί τους, με ήσυχη την συνείδηση, απαλλαγμένοι από ενοχές για τις ολέθριες υπογραφές τους, γιορτάζουν την κάθε επιτυχία των πατρώνων τους ανθρωποκυνηγών, με ένα βαρύ ζεϊμπέκικο.
Όπα της και άλα τους! Να καούν τα κάρβουνα, μαζί με τ΄αγγελούδια.
Κοιμήσου και συ γλυκιά όμορφη δασκάλα, στην όχθη του ποταμού….
Οι ανίκανοι τοπικοί άρχοντες φρόντισαν να σε στείλουν να περάσεις μέσα από το αφρισμένο ποτάμι, που αποκαλούν δημόσιο δρόμο. Πάντοτε Επιμηθείς, ποτέ Προμηθείς, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε την σωματική ακεραιότητα των δημοτών τους, αλλά δυστυχώς ούτε και την ζωή τους.
Το χρόνιο αυτό πρόβλημα, ο δρόμος δηλαδή να περνάει μέσα από το ποτάμι, που σχεδόν κάθε χρόνο υπερχειλίζει, δεν κατάφεραν, ούτε ασχολήθηκαν για να το λύσουν, με αποτέλεσμα να χαθούν τέσσερις αθώοι άνθρωποι, οι δύο δάσκαλοι, σ΄αυτό το χωριό της Ρόδου.
Οι δημαρχαίοι φυσικά δεν παραιτήθηκαν, ούτε ζήτησαν συγνώμη, και γιορτάζουν την επιτυχία τους ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ σε ψεύτικα εφήμερα στολίδια. Φαντάζομαι να στολίσουν και την ανθρωποφάγα γέφυρα με λαμπιόνια και γιρλάντες, ως επισήμανση της αβελτηρίας τους.
Σε άλλες ευνομούμενες χώρες, αναλαμβάνει η δικαιοσύνη να ελέγξει για τυχόν ευθύνες ή αμέλεια και οι υπεύθυνοι είτε παραιτούνται , είτε δικάζονται.
Γιορτάζει και ο γαλαντόμος δήμαρχος της Αθήνας –αυτός που δίνει αφειδώς επιδόματα σε Ρομά για ανύπαρκτα ή αρπαγμένα παιδιά-,ξοδεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε εκτρωματικά δέντρα, φωτίζοντας την κατοχική πρωτεύουσα με φωτάκια, διοργανώνοντας συναυλίες και δεξιώσεις, ενώ παραδίπλα στις σκοτεινές εσοχές οι άστεγοι προσπαθούν να ζεσταθούν με νάιλον και χαρτόνια.
Στις υπόλοιπες ελεύθερες πρωτεύουσες του κόσμου, τέτοιες μέρες οι εργαζόμενοι έχοντας πάρει τον μισθό και το δώρο τους, βγαίνουν χαρούμενοι στους δρόμους για να κάνουν τα ψώνια τους.
Εδώ, τέτοιες μέρες βγαίνουν οι άνεργοι για να διαμαρτυρηθούν που δεν έχουν ούτε τα απολύτως απαραίτητα για τις οικογένειές τους. Αμέσως οι κρανοφόροι- μασκοφόροι γενίτσαροι, παίρνοντας εντολές από τους εγχώριους συνεργούς των οικονομικών δολοφόνων, σπεύδουν με περισσό ζήλο και μίσος ν΄ανοίξουν κεφάλια και να ψεκάσουν γυναίκες, γέρους, αναπήρους για να κερδίσουν την ευαρέσκεια, ίσως και κάποια αύξηση, από τους εντολείς τους.
Για να γιορτάσουν την επιτυχία τους αυτή, του να σακατεύουν έτσι εν ψυχρώ ανήμπορους ανθρώπους, αφήνουν ελεύθερους τους οργανωμένους εγκληματίες να οργιάζουν, να σκοτώνουν, να ληστεύουν και να βιάζουν.
Χιλιάδες χέρια απελπισμένων, πεινασμένων ανθρώπων απλώνονται ικετευτικά για να πάρουν λίγα τρόφιμα από παραγωγούς και διάφορους άλλους φορείς –που προς το παρόν δεν έχουν κατηγορηθεί για ρατσισμό και τους επιτρέπουν ακόμη την διανομή αυτών των τροφίμων-, ενώ την ίδια στιγμή, οι δημιουργοί αυτής της κατάστασης, ευωχούνται ελεύθεροι και άνετοι στις ταβέρνες ανά την Επικράτεια και ανά την Υφήλιο.
Στην υγειά μας βρε παιδιά! Εις υγεία των κορόιδων…
Για να γιορτάσουν την επιτυχία τους οι εγχώριοι συνεργοί, τώρα που τους έχρισαν και προέδρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ερχόμενο έτος, σαν άλλοι βλαχοδήμαρχοι, παράγγειλαν μεταξωτές γραβάτες και φουλάρια αξίας χιλιάδων ευρώ. Ξεχνούν την παροιμία που λέει ότι: ‘’οι μεταξωτοί λαιμοί, θέλουν και επιδέξια σχοινιά’’.
Για να επισφραγίσουν το ευρωπαϊκό προεδριλίκι, παράγγειλαν σε μαθητές του Νηπιαγωγείου να τους ζωγραφίσουν ένα αφαιρετικό, απλοϊκό σχέδιο, αξίας χιλιάδων ευρώ, που δεν ταιριάζει σε μια successkismeni χώρα με επαχθώς αποκτηθέν πλεόνασμα.
Για να γιορτάσουν αυτό το απατηλό πλεόνασμα, οι προεδρεύοντες, στα επόμενα χρόνια θα δημιουργήσουν παραγκουπόλεις και φαβέλες για να στεγάσουν τους δυστυχείς υπηκόους τους, αφού θα τους έχουν απαλλοτριώσει τα σπίτια τους. Τότε τα αγγελούδια που θα χάνονται από το φονικό κρύο μέσα στα χαρτόκουτα, ή από τον καύσωνα πίσω από τις φλεγόμενες λαμαρίνες, ή θα πνίγονται από τα ορμητικά νερά μέσα στα ανήλιαγα υπόγεια, θα είναι δυστυχώς όλο και περισσότερα.
Δεν μας έφταναν οι συμφορές που μας κτυπούν ανελέητα, έχουμε και την καθημερινή περατζάδα μέσα από τα φιλόξενα κανάλια των εκμαυλιστών της ενημέρωσης και του βιβλιοφαρμακοπώλη, που είναι υπεύθυνος για την υγεία μας.
Απειλεί, αποχωρεί από τις συζητήσεις, υβρίζει και απολύει το επιστημονικό ιατρικό προσωπικό της χώρας μας, αυτοδοξάζεται σαν τον Ηλιογάβαλο, για τις απολύσεις και το χάος που προκαλεί στο χώρο της υγείας.
Παρόλο που η σχιζοφρένεια, ο διπολισμός όπως λέγεται, είναι πλέον εμφανής στα μάτια του, εν τούτοις δεν βρίσκεται κανείς Χριστιανός από το ιατρικό προσωπικό να τον λυπηθεί, να λυπηθεί και μας, να τον πλησιάσει σιγαλά, να τον πάρει με το καλό, χωρίς απότομες κινήσεις, με καθησυχαστικά λόγια, ούτως ώστε να τον πείσει ν΄αρχίσει άμεσα την θεραπεία.
Μια θεραπεία που θα περιλαμβάνει ισχυρά κατασταλτικά φάρμακα, ηλεκτροσόκ και μακρυμάνικες ρόμπες.
Ίσως έτσι επιστρέψει κάποια στιγμή στην οικογένειά του και στην κοινωνία θεραπευμένος και ακίνδυνος.
Κανείς Χριστιανός δεν βρίσκεται δυστυχώς ούτε και στους κόλπους του Ιερατικού προσωπικού. Εκτός λίγων εξαιρέσεων, οι υπόλοιποι Άγιοι πατέρες ασχολούνται με τις διάφορες ερωτικές τους δραστηριότητες –όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες-,και δεν προκάνουν να ιδούν και τα προβλήματα του φτωχού λαού που στενάζει.
Έχουν και μοδίστρα στο σπίτι, για να ράψουν τώρα τις γιορτές καινούργια χρυσοποίκιλτα άμφια, μετά επισκέψεις στα κοσμηματοπωλεία για να παραγγείλουν καινούργιους βαρύτιμους σταυρούς και αδαμαντοστόλιστες τιάρες, που να τα προλάβουν όλα.
Ξεχνούν ότι σε λίγες μέρες έχουμε τα γενέθλια ενός θεού, ο οποίος γεννήθηκε μέσα σε μια ταπεινή φάτνη, και όσο περπάτησε σ΄αυτή την γη, φορούσε μόνο ένα τριμμένο χιτώνα, χωρίς να ζει μέσα σε χρυσά σαλόνια, σωρεύοντας κινητή και ακίνητη περιουσία.
Η φύση λένε, δεν αφήνει κανένα κενό.
Έτσι το κενό που αφήνουν φεύγοντας τα αγγελούδια, το γεμίζουν οι δαιμόνοι. Όταν υποχωρεί η ανθρωπιά, θεριεύει η αγριότητα. Όταν σωπαίνει η σοφία, φλυαρεί η ανοησία. Η ατιμωρησία γεννά την κακουργία. Όταν κρύβεται η αρετή, κομπάζει η ασχημοσύνη. Στην έλλειψη της δικαιοσύνης εισχωρεί η ανομία. Όταν λείπει το θάρρος, επικρατεί η θρασύτητα.
Όποιος σκύβει δουλικά τον τράχηλο, υψώνει ικετευτικά τα χέρια. Όταν δεν υπερασπίζεται τα πάτρια, χάνει και την οικία του. Όσοι το βαρύ του φόβου το χάλκειον χέρι αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχουσι, λέει ο ποιητής. (Κάλβος).
Όσο πιο υπάκουα είναι τα πειραματόζωα, τόσο πιο πολύ θα αυξάνεται ο βασανισμός από τους Ιεροεξεταστές του προηγμένου Μεσαίωνα.
Σε αυτά τα ιδιότυπα Hunger Games που ζούμε στον καιρό μας, δυστυχώς εμείς είμαστε τα αναλώσιμα θηράματα, που όσο δεν αντιδρούμε για να ξεφύγουμε από την μοίρα που μας ετοίμασαν, τόσο πιο πολύ θα αυξάνεται η όρεξη των ανθρωποκυνηγών.
Όταν στις δημοσκοπήσεις οι καταστροφείς παίρνουν 20% και 25%, ή 5%, ακόμη και 1,5%, που είναι κι αυτό υψηλό ποσοστό σε σχέση με το κακό που έχουν κάνει, όταν το παίζουν ανεξάρτητοι ,ή αντάρτες, ενώ έχουν ψηφίσει τα πάντα πρώτοι πρώτοι, και υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τους πιστεύουν, τότε δυστυχώς το μόνο που θα κάνουμε είναι να κλαίμε στην όχθη της αβύσσου τα αγγελούδια μας, σαν τον κροκόδειλο.
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου