Ο γερμανικός εθνικισμός εκβιάζει την Ελλάδα και την Ευρώπη

Αίσθηση έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για τη σωτηρία της Ελλάδας από τη χρεοκοπία. Οι σαφείς και κατηγορηματικές αναφορές του γάλλου προέδρου για το γαλλικό σχέδιο Β στην υπόθεση της Ελλάδας, δημιουργούν θετικές αντιδράσεις όσο και αναταράξεις. Ο κ. Σαρκοζί χαρακτήρισε ως «τρέλα» την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Σε κανένα σημείο των δηλώσεων του δεν συσχέτισε με εκβιαστικό τρόπο, όπως κάνουν άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες, το γαλλικό σχέδιο και την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας, από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. 
Ο γάλλος πρόεδρος, σε μια επιθετική κίνηση απέναντι στη γερμανική οικονομική πολιτική, ενδυναμώνει το ευρωπαϊκό προφίλ και παρουσιάζει μια εναλλακτική λύση που δεν γνωρίζουμε αν αποτελεί πρώτο ή δεύτερο πλάνο, έρχεται πάντως να καθησυχάσει τις αγορές, τα μέλη της Ευρωζώνης και τους Έλληνες.
Το τελευταίο διάστημα οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες, πρωτοστατούντων της κ. Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε, με το φόβο μιας μετάδοσης της ελληνικής κρίσης σε όλη την ευρωζώνη, έκαναν ακραίες δηλώσεις, στα όρια του εκβιασμού, για τη ψήφιση του Mεσοπρόθεσμου. Αυτό το κλίμα είναι αποτέλεσμα της παρελκυστικής γερμανικής πολιτικής που εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του λεγόμενου γερμανικού οικονομικού εθνικισμού. Αργά χθες το βράδυ, εκπρόσωποι των γερμανικών τραπεζών έσπευσαν να χαιρετίσουν τη γαλλική πρωτοβουλία. Φαίνεται ότι ο γερμανικός χρηματοπιστωτικός τομέας, ίσως και το γερμανικό οικονομικό επιτελείο, αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η Ευρώπη και η χώρα τους με την άτεγκτη και εκβιαστική στάση που έχει υιοθετηθεί από την αρχή της κρίσης.
Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από εκείνες τις οδυνηρές ώρες που έζησαν οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Αρκεί κανείς να τους έβλεπε στις δηλώσεις τους, ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση της ρήσης: «μια εικόνα, χίλιες λέξεις!». Δεν γνωρίζουμε αν ο έλληνας πρωθυπουργός χάρηκε με τα αποτελέσματα ή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιστάθηκε, αυτό που ξέρουμε πολύ καλά είναι ότι ο «εκβιασμός» έχει μεταφερθεί αυτούσιος στο εσωτερικό της χώρας και κρέμεται ως «Δαμόκλειος σπάθη» πάνω από τα κεφάλια των ελλήνων βουλευτών τώρα και του ελληνικού λαού αργότερα, σε περίπτωση δημοψηφίσματος ή εκλογών.
Στο εσωτερικό έχει αναπτυχθεί μια φιλολογία από ορισμένα δημοσιογραφικά και οικονομικά κέντρα, ότι όποιος είναι εναντίον του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου κινδυνολογεί και κάνει τον ήρωα εκ του ασφαλούς, χωρίς προτάσεις. Ο εκβιασμός έχει πάρει τη μορφή του μονόδρομου της σωτηρίας και κινείται στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης και ηγεμονικής οικονομικής πολιτικής που θέλει να επιβάλει η Γερμανία και η κ. Μέρκελ στην Ευρωζώνη.
Στην παρούσα συγκυρία η λύση πρέπει να είναι πολιτική και όχι αμιγώς οικονομική. Όταν ο αντίπαλος (κερδοσκόποι-τεχνοκράτες) σε κλείνει στην περιοχή σου, πρέπει να περάσεις στην αντεπίθεση με το παιχνίδι που σου ταιριάζει περισσότερο για να μπορέσεις να το επιβάλεις. Το έλλειμμα της πολιτικής Ευρώπης και ο σεβασμός στους λαούς είναι αυτό που διόγκωσε το ελληνικό πρόβλημα και όχι το έλλειμμα οικονομικής πολιτικής και λήψης μέτρων…
epikaira