Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες; 

Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» (Δημ. Μοσχόπουλου) είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία επεξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων. Η κοπέλα αναφέρεται σε κάποιον πλούσιο θείο της ονόματι Αλμπέρ που ζούσε κοντά στη Λοζάννη υπεραγαπώντας τα ζώα καί προστατεύοντας στη βίλα του πολλά από αυτά. Ένας φίλος του γιατρός απ’ τη Γενεύη του δώρισε ένα κουτάβι ράτσας «μποξέρ», που άκουγε στο όνομα «Τέλος», ενημερώνοντάς τον ότι άμα μεγαλώσει το καθαρόαιμο σκυλί χρειάζεται προσοχή διότι είναι επικίνδυνο!…


Πράγματι, σ’ ένα χρόνο είχε δυναμώσει τόσο πολύ που ήταν απλησίαστο. Ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο κηπουρός που δέχτηκε επίθεση από το σκυλί με αποτέλεσμα να μείνει ένα μήνα ακίνητος στην κλινική έχοντας χάσει την γάμπα που την είχε φάει ο σκύλος και θα έμενε κουτσός σε όλη του τη ζωή με καρφιά στο πόδι του!
Ο Αλμπέρ απεφάνθη ότι ο σκύλος έπρεπε να εκπαιδευθεί για να αποκτήσει σωστή συμπεριφορά. Έφερε Γερμανό σκυλοδαμαστή και πράγματι σε 6 μήνες ο «Τέλος» ήταν «αρνάκι».
Περιέργως όμως σε μία δεξίωση ο σκύλος ξαναεπιτέθηκε αιμοβόρικα σ’ έναν υπηρέτη και ευτυχώς γι’ αυτόν ο οδηγός της βίλας πυροβόλησε τον «Τέλος» και έβαλε τέλος στην άτακτη ζωή του!
Η στεναχώρια του Αλμπέρ ήταν απερίγραπτη ώσπου τον επισκέφτηκε ο δωρητής του σκύλου, ο γιατρός, ο οποίος εξήγησε στον περίλυπο φίλο του ότι ο σκύλος όσο καλά και να δαμαστεί κρατάει μέσα του κακία, ζήλια, μίσος, καί εκδικείται: «Τα ζώα δεν συγχωράνε ποτέ στον άνθρωπο την βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουνε ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους… και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».
Για να κατανοήσει ο Αλμπέρ καλύτερα την συμπεριφορά του σκύλου, ο γιατρός κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό: «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους καί τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!
Και τεκμηριώνει την άποψή του λέγοντας ότι στα γυμνασιακά του χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένος. Διότι δεν μας διδάξανε τίποτα οι σοφοί μας διδάσκαλοι που να μην το ’χανε εξηγήσει, να μην το ’χανε ανακαλύψει, να μην το ’χανε πετύχει, να μην το ’χανε τελειοποιήσει οι Έλληνες!
Κι αν κάποτε αναφέρανε κανένα άλλονε φτωχό συγγενή της γνώσεως και της σοφίας, όχι Έλληνα, στο τέλος προσθέτανε ότι αυτός ο κάποιος, ο φουκαράς βασίστηκε για την ανακάλυψή του πάνω σ’ ένα θεώρημα προγενέστερο κάποιου Έλληνα, πάνω σε μια παλιά σκέψη κάποιου άλλου Έλληνα, πάνω σ’ ένα έργο αιώνες πριν δοσμένο από κάποιον άλλο Έλληνα!…
Σιγά σιγά ένιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου ως το έσχατο μόριο διαβρώνονταν και χρωματίζονταν απ’ αυτό που χαρακτηρίζουμε με την κλασική πια έκφραση ̈ελληνικό παρελθόν ̈».
Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής του γιατρού «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»!
Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική.
Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ’δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ’κει…
Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρώ μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Άρχισα κι εγώ με την πάροδο του χρόνου να νιώθω απέναντι στους Έλληνες όπως ο ̈Τέλος ̈…
Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! ́Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε.
Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε ήμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα!…
Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε… Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δε θα φανταστείς συνδυασμό και συγκέρασμα εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε!… η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
Ο σύγχρονος ̈πολιτισμένος ̈ άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος… Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, Αλμπέρ μου, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο ελληνισμός κι η ορθοδοξία του, η μόνη πραγματικότητα, η μόνη γνήσια χριστιανική πίστη…
Είναι ο μόνος λαός που κατόρθωσε να συνταιριάξει αρμονικά τον αρχαίο του πολιτισμό, την υπεράνθρωπη πνευματικότητά του με όλα τα θετικά στοιχεία του χριστιανισμού και να γεννήσει αυτός ο θεϊκός συνουσιασμός μια βαθιά πίστη, μια θεμελιωμένη θρησκεία, μια τρομερή ενωτική ισχύ.
Η δική μας ηγεσία, οι δικοί μας ταγοί, η δική μας εκκλησία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την προκοπή τους, γιατί αν μονοιάσουνε και στο κοινωνικό πεδίο, χαθήκαμε! Ποιος τους πιάνει, αν βλαστήσει στη γη τους μια στάλα κοινωνική δικαιοσύνη κι ο λαός τους που στενάζει κι αναστενάζει φτάσει να κουμαντάρει τον τόπο του! Θα ξαναπιάσουνε το πολιτιστικό μαστίγιο στα χέρια τους και θα τους θωρούμε πάλι από το ύψος των αστραγάλων τους εμείς τα σκαθάρια αυτούς τους γίγαντες»! 

Ο φιλέλληνας Αλμπέρ σ’ όλα αυτά αρκέστηκε να απαντήσει με νόημα: «Γι’ αυτό θα τους αγαπάω πάντα, θα τους θαυμάζω και θα τους σέβομαι…».
Στρατής Ανδριώτης
http://ditruth.blogspot.com/2011/06/blog-post_6938.html

Απολογισμός επί των πεπραγμένων...

Απολογισμός επί των πεπραγμένων... 

Όπως συνηθίζω κάθε χρόνο, έτσι και φέτος κάνω τον ετήσιο απολογισμό του Blog μου. 
Φαντάζομαι πως όλοι εσείς που έχετε μια παρόμοια σελίδα θα καταλαβαίνετε την χαρά και την συγκίνηση μου βλέποντας τα αποτελέσματα της ετήσιας προσπάθειας. 
Μιας προσπάθειας που κατά κύριο λόγο, την επιτυχία της την οφείλει σε όλους εσάς που με στηρίξατε. 
Έτσι φτάνοντας στο τέλος του Καλοκαιριού του 2014 το blog μου έφτασε και ξεπέρασε τις 212.000 προβολές. Μόνο τον μήνα Ιούλιο είχα 8.957 προβολές. 
Εχθές είχα 244 και σήμερα μέχρι στιγμής 210 προβολές. 

Το ολικό σύνολο των αναρτήσεων μου είναι 3711 

Το κοινό μου είναι

Ηνωμένες Πολιτείες	130303
Ελλάδα	57115
Γερμανία	14874
Ρωσία	1508
Κύπρος	784
Σουηδία	657
Αυστραλία	456
Γαλλία	408
Ηνωμένο Βασίλειο	323
Ολλανδία	262

ενώ ακολουθούν Ισπανία και Πολωνία και ένας ανώνυμος φίλος από Ιαπωνία που επί σειρά ετών με διαβάζει και που πολύ θα ήθελα να έρθω σε επαφή μαζί του και τον ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση του . 

Σε όλους εσάς είμαι βαθιά υποχρεωμένος για την προτίμηση σας και για την στήριξη σας. Σίγουρα χωρίς την αγάπη σας θα τα είχα παρατήσει. 

Οι παλαιότεροι φίλοι θα θυμούνται πόσες φορές είχα λυγίσει από κακόβουλες πράξεις διαφόρων... 

Εσείς ήσασταν εκείνοι που μου δώσατε χείρα βοηθείας και σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου. Η Τριάδα, η Δέσποινα και η Μάγια πόσες φορές δεν με στήριξαν με τα σοφά τους λόγια. 

Ο Teo Malezis μέχρι το laptop του μου είχε δανείσει. 

Αυτά δεν ξεχνιούνται με τίποτα....  

Σας ευχαριστώ όλους 

Στέλιος Τσολάκος 

Εμετικό βιβλίο κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων κυκλοφορεί στην Αλβανία – Καμία αντίδραση απ’ το ΥΠΕΞ

Εμετικό βιβλίο κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων κυκλοφορεί στην Αλβανία – Καμία αντίδραση απ’ το ΥΠΕΞ

Ένα εμετικό βιβλίο, με απύθμενο ανθελληνικό μένος για την Ελλάδα και τους Ελληνες, έκανε την εμφάνισή του στα βιβλιοπωλεία του Αργυροκάστρου και των γύρω περιοχών. Από τον τίτλο και μόνο, «Έλληνα ο Έλληνα γκορτσοκεφάλα έλα και φίλα με στην κωλ@ρ@» (Greke o greke kokegorrice ec me puth ne prapanice), καταλαβαίνει κανείς την πνευματική διαστροφή που διακατέχει τον συγγραφέα του βιβλίου Arben Duka.

Στο εν λόγο βιβλίο ο Arben Duka παρουσιάζει τους Έλληνες ως φοβητσιάρηδες, «καρπαζοεισπράκτορες», ανήθικους και μπαμπέσηδες, παράλληλα παρουσιάζει τον βορειοηεπιρώτη εθνικό ευεργέτη Ευάγγελο Ζάππα ως Αλβανό, ενώ κατ΄αυτόν οι Αλβανοί ήταν εκείνοι που έφεραν την Ανεξαρτησία στην Ελλάδα. Μάλιστα αναφέρει πως οι Αλβανοί προϋπήρχαν των Ελλήνων και ισχυρίζεται πως τα αλβανικά εδάφη εκτείνονται μέχρι την Πρέβεζα.

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε σε πιστή μετάφραση μερικούς από τους στοίχους του εν λόγο βιβλίου για να καταλάβετε για τι ανθελληνικό μένος μιλάμε:

Τι ειν’ αυτοί σ’ αυτή την άκρη

Ωχ αμάν είναι Έλληνες

Προσοχή μην σας πιάσουν
Γιατί τα’ αρχ!#@ θα σας κλ@σ$#ν!
……………………………………………..
Πριν αρχίσουμε μπουνιές 
Την 2η Αυγούστου θυμηθείτε
Φάγατε ξύλο και δεν χορτάσατε
Μπροστά σας βάλαμε σαν κοπάδι αγελάδων
 ………………………………………………………
Η ηθική σας δεν μπορεί να αναστηθεί 
με ανταρτικά τραγούδια που κοροϊδεύουν 
τον Τούρκο και την Αλβανία
που σε πνίγουν με φτύσιμο.
………………………………………………………
Γιατί εμείς είμαστε δοκιμασμένοι
και η Ιστορία το έχει γράψει
όταν δεν είχαμε ψωμί, μωρέ σκ@τ!
τρώγαμε φωτιά και μπαρούτι!
………………………………………………………
Δοκίμασε το ρε χαλέ
ή με τον τούρκο ή με μας,
δοκίμασέ το πουτ@ν@ς γιέ
Ν’ αφήσεις σ’ αυτό το μέρος τα βρακιά σου.
………………………………………………………
Γαύγισε, γαύγισε τραγουδώντας
Η ιστορία όμως έχει γραφτεί
Άσπρη σφραγίδα πάνω σε μαύρη
Από την Βιόσα ως την Πρέβεζα…
………………………………………………………
Αλβανοί καπεταναίοι
με ντουφέκια πλυμένα με χρυσό
μόνο με το «τραγούδι» του ντουφεκιού
την Ανεξαρτησία έφεραν στους Έλληνες.
………………………………………………………
Γιατί εμείς είμαστε εδώ 
πιο πριν κι από εσάς
γι’ αυτό μην γαυγίζετε και κλαψουρίζετε
γιατί μας έχετε κάποια χρωστούμενα….
………………………………………………………

Οι στοίχοι αυτοί είναι ότι πιο κόσμιο μπορεί να διαβάσει κανείς στο βιβλίο και αποτελούν μόνο ένα μέρος. Μάλιστα ο «συγγραφέας» τους διαθέτει προς μελοποίηση χωρίς αμοιβή σε όλους τους πολυφωνικούς ομίλους της Αλβανίας ενώ το κόστος των γυρισμάτων του βιντεοκλίπ του τραγουδιού το έχει αναλάβει η εφημερίδα «Ndryshe».

Ποιος είναι όμως ο Arben Duka;

Ο αλβανοφασίστας Arben Duka γεννήθηκε στις 12/05/1957 στο χωριό Λάμποβο Αργυροκάστρου. Αποφοίτησε την Στρατιωτική Ακαδημία επί δικτατορίας Χότζα. Διατέλεσε αξιωματικός του αλβανικού Στρατού και δηλώνει φανατικός θαυμαστής του αιμοσταγή δικτάτορα. Αργότερα σπούδασε στο πανεπιστήμιο "ALEKSANDER XHUVANI". Έχει εκδώσει πάνω από 50 ποιητικές συλλογές ενώ από το 1974 έχει γράψει πάνω από 3000 τραγούδια όλων των ειδών, όπως υποστηρίζει ο ίδιος. Είναι κάτοχος δεκάδων βραβείων και διακρίσεων ενώ έχει λάβει 7 φορές το πρώτο ΒΡΑΒΕΊΟ του Εθνικού Φεστιβάλ Τραγουδιού στην Αλβανία. Έχει γράψει τους στοίχους για τον ύμνο της Αλβανικής Αστυνομίας, ενώ μεταξύ άλλων έχει λάβει τιμητική διάκριση και από την Ένωση των Βετεράνων Πολέμου στην Αλβανία. 

Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία ήταν υποψήφιος με το νεοϊδρυθέν Τσάμικο Κόμμα «Aleanca Popullore», το οποίο συμμετείχε στον συνασπισμό του πρωθυπουργού Εντι Ράμα. Είναι υποστηρικτής των Τσάμηδων και κάθε εθνικιστικού στοιχείου που βάλει κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων. Η σελίδα του στο Facebook έχει ξεπεράσει τα 9000 likes ενώ το προσωπικό του προφίλ έχει φουλάρει με 5000 φίλους. Γράφει συνεχώς στα αλβανικά ΜΜΕ, ενώ διατηρεί και προσωπικό blog στην ιστοσελίδα της εφημερίδας “Shqiptarja”, ιδιοκτησίας του ανθέλληνα Κότσο Κοκεδήμα.

Καμία αντίδραση απ’ την Ελλάδα

Καμία αντίδραση δεν φαίνεται να υπήρξε μέχρι στιγμής τόσο από το Ελληνικό ΥΠΕξ όσο και από τις Προξενικές μας Αρχές στο Αργυρόκαστρο καθώς το βιβλίο αντί να είχε αποσυρθεί από την ΑΓΟΡΆ συνεχίζει να κυκλοφορεί ακόμη και σήμερα 7 χρόνια από την πρώτη του έκδοση.
Ίσως να μην υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση, ίσως κάποιοι να μην θέλουν να ασχοληθούν για να μην δώσουν διαστάσεις στο θέμα, όμως όπως και να έχει η Ελληνική πλευρά θα έπρεπε να είχε ζητήσει από την Αλβανία την απόσυρση του βιβλίου καθώς και να είχε κηρύξει προ πολλού “persona non grata” τον Arben Duka και όχι να τον αφήνει να μπαινοβγαίνει στην Ελλάδα θέτοντας θέμα «Τσάμηδων» και αλβανικών εδαφών εντός της Ελληνικής επικράτειας.
Ας πάψουμε επιτέλους να εθελοτυφλούμε με τις προκλήσεις των Αλβανών. Αν η Αλβανία ονειρεύεται να μπει στην ευρωπαϊκή οικογένεια οφείλει πρώτα να διαμορφώσει προφίλ ευρωπαϊκής χώρας και να σέβεται τα κεκτημένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκινώντας πρωτίστως από τον σεβασμό των Μειονοτήτων και τις σχέσεις καλής γειτονίας.
Ας τελειώσουμε λοιπόν µε την απάθεια, αρκετά ανεχτήκαμε!


aftonomi

ΟΙ ΗΠΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ. ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

γράφει ο votegreece.gr

Ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαχτείς από τον άσπονδο φίλο σου είναι να τον οδηγήσεις σε λάθος πόλεμο.

Αυτό προσπαθούν να επιδιώξουν οι Αμερικανοί σπέρνοντας την διχόνοια στους Ουκρανούς πολίτες. Ότι φυσικά έκαναν και στη Σύρια, ότι φυσικά θα κάνουν και στην επόμενη χώρα που θα αρνηθεί να εκτελέσει τα σχέδιά τους προσπαθώντας να στείλουν τους άσπονδους φίλους τους, τους Ρώσους σε κάποιο πόλεμο ενώ καταστρέφουν την Ουκρανία με τακτική!

Είναι μια τακτική η οποία τα τελευταία χρόνια διαλύει τα κράτη σε χρόνο ρεκόρ!

Εμείς δεν απέχουμε και πολύ από μια ανάλογη κατάσταση εάν σκεφτεί κανείς ότι τα Άκρα συσπειρώνονται έχοντας από την μια είναι το ακροαριστερό κόμμα του Σύριζα όπου αυτή τη στιγμή γνωρίζει πολύ καλά να κρύβεται από τον Ελληνικό λαό για τις πραγματικές του προθέσεις, ενώ από την άλλη το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής που δεν κρύφτηκε από τις πραγματικές του προθέσεις και πληρώνει το τίμημα των διώξεων.

Αν καταφέρουμε να δούμε σφαιρικά και μελλοντικά όλο το κοινωνικό και πολιτικό τοπίο της χώρα μας δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι κάποια στιγμή τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία θα γίνουν και στην Ελλάδα.

Πλάθεται μια διχόνοια στην κοινωνία μας όπου δειλά δειλά δημιουργεί ένα κρυφό μίσος ανάμεσά μας και αυτό δεν θα έχει καλό τέλος.

Πέρα της συσπείρωσης του δικομματισμού των άκρων που σπέρνουν οι ΞΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ (ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ) μεγάλος κίνδυνος για την ευημερία μιας χώρας αποτελούν πλέον και οι μεγάλες πλατείες των μεγάλων πόλεων.
Η ιστορία τα τελευταία χρόνια μας έδειξε ότι όλες οι κοινωνικές αναταραχές προκλήθηκαν από συγκεντρώσεις και αντισυγκεντρώσεις διαδηλωτών σε μεγάλες πλατείες των χωρών. Οι εξεγέρσεις πήραν φωτιά σε μια στιγμή από παρατεταμένες συγκεντρώσεις αγανακτισμένων ανθρώπων όπου ο ξένος παράγοντας βρήκε την ευκαιρία και ανέλαβε δράση με δολοφονίες αθώων.

Οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πέσουν σε μια τέτοια παγίδα. Οι μεγάλες διαδηλώσεις αγανακτισμένων πολιτών θα εντείνονται στο μέλλον όσο η οικονομική λιτότητα που υιοθετεί εσκεμμένα η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξατμίζει και την τελευταία ελπίδα για ανάκαμψη.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ωθεί στοχευμένα τις κοινωνίες σε μεγάλες διαδηλώσεις . Με αυτόν το τρόπο μπορεί να ελέγξει μια ολόκληρη χώρα!

Μεγάλο ερωτηματικό ακόμη και σήμερα που θα πρέπει να μας κάνει όλους να σκεφτούμε είναι ο θάνατος του αδικοχαμένου Αλέξη Γρηγορόπουλου όταν μετά από συμπλοκή αντιεξουσιαστών με αστυνομικούς δέχτηκε μια σφαίρα η οποία θεωρήθηκε ότι την έριξε αστυνομικός. Ο ίδιος ο αστυνομικός δήλωσε ότι πυροβόλησε στον αέρα και πολύ πιθανών να εξοστρακίστηκε πάνω στον Αλέξη.
Μήπως τελικά ο αδικοχαμένος Αλέξης πυροβολήθηκε από ξένος πράκτορες που ήταν κρυμμένοι πάνω σε κάποια ταράτσα περιμένοντας κάθε βράδυ την ευκαιρία όπου θα γενικευτεί η συμπλοκή μεταξύ αστυνομικών και αντιεξουσιαστών; Ερωτώ!

Αυτά και άλλα πολλά πρέπει να μας κάνουν να αναρωτηθούμε ως Έλληνες μόνο και όχι ως ακροαριστερούς κεντρώους, ακροδεξιούς, για το που βαδίζουμε ως κοινωνία και ως χώρα.
Ποιο είναι το μέλλον αυτού του τόπου και το μέλλον των παιδιών μας;
Θα έρθει η στιγμή που θα σκοτωθούμε για άλλη μια φορά μεταξύ μας κάνοντας τη χάρη των ξένων δυνάμεων ή θα σηκώσουμε την γροθιά μας όλοι μαζί απέναντι στα θέλω τους;

Αυτή τη στιγμή η χώρα μας χρειάζεται έναν ΗΓΕΤΗ που θα είναι ενωτικός και όχι κάποιος από τους λαϊκιστές που βλέπουμε αυτή τη στιγμή. Που θα καθίσει τους αρχηγούς των κομμάτων στο ίδιο τραπέζι με ένα κοινό συμφέρον, με έναν κοινό παρονομαστή και στόχο θα έχει το ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ! Όποιος δεν συμφωνεί θα είναι επικίνδυνος!

Η χώρα είναι σε κίνδυνο! Η απειλεί μας φλερτάρει τόσο από τους ανήσυχους γείτονές μας στο εξωτερικό αλλά και μια κοινωνική αναταραχή στο εσωτερικό της. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος.

Υπεύθυνοι θα είμαστε όλοι για το Μέλλον!

ΑΜΦΙΠΟΛΗ. Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;

Η Αρχαία Αμφίπολη. Ψηφιακή αναπαράσταση

Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης

Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από τους Αθηναίους, συγκεκριμένα από τον στρατηγό Άγνωνα, το 438 π.Χ. . Η πόλη-κράτος των Αθηνών εκείνη την περίοδο βρίσκεται στη χρυσή εποχή της ανάπτυξής της. Για την κοινωνική προστασία των φτωχότερων και ακτήμονων τάξεων του αττικού πληθυσμού, αλλά και για την κατοχύρωση της αθηναϊκής κυριαρχίας μέσα στην περιοχή της μεγάλης αθηναϊκής συμμαχίας που είχε σχηματίσει, ίδρυε διάφορες αποικίες και κληρουχίες. Η διαφορά τους είναι ότι, ενώ οι αποικίες οργανώνονταν ως ανεξάρτητες πολιτείες με ιδιαίτερη νομοθεσία κατά τα πρότυπα των παλαιών αποικιών της αρχαϊκής εποχής, οι κληρουχίες είχαν άρρηκτη πολιτική εξάρτηση από το αθηναϊκό κράτος. Οι κληρούχοι διατηρούσαν τα δικαιώματά τους ως Αθηναίοι πολίτες και η περιοχή τους ήταν τμήμα της αθηναϊκής επικράτειας. Τέτοια κληρουχία ήταν η Αμφίπολη, η οποία είχε αττική φρουρά που διοικούνταν από φρούραρχο.

Η είσοδος του τάφου με τις Σφίγγες

Η περιοχή που ιδρύθηκε η νέα πόλη ήταν γνωστή από τον 6 αι. π.Χ. και ανήκε στους Εδωνίτες της Θράκης και ονομαζόταν «Εννέα Οδοί». Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο Ξέρξης κατά την εκστρατεία του στην Ελλάδα το 480 π.Χ., καθώς περνούσε τις γέφυρες του Στρυμόνα, έθαψε ζωντανά εννέα νεαρά αγόρια και κορίτσια ως θυσία. Η περιοχή αυτή ήταν ιδιαίτερα σημαντική για την Αθήνα, γιατί έλεγχε την πλούσια ενδοχώρα του πλωτού εκείνη την εποχή ποταμού Στρυμόνα, αλλά και των μεταλλείων χρυσού και ασημιού του όρους Παγγαίου. Πήρε την ονομασία Αμφίπολη, ίσως γιατί ήταν χτισμένη μεταξύ του ποταμού Στρυμόνα και της λίμνης Κερκινίτιδας, η οποία μόλις το 1930 αποξηράνθηκε, γιατί είχε καταντήσει έλος επικίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων της περιοχής.

Το πόσο σημαντική πόλη ήταν φαίνεται από το πάθος των Αθηναίων να την ανακαταλάβουν, όταν την έχασαν. Το 424 π.Χ. η πόλη, κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, έπεσε στα χέρια των Σπαρτιατών, όπως η Θεσσαλία και οι περισσότερες πόλεις της Χαλκιδικής. Ο Αθηναίοι προσπάθησαν να την πάρουν με στρατό που στάλθηκε από τη Θάσο με αρχηγό τον κατοπινό μεγάλο ιστορικό Θουκυδίδη. Λόγω της αποτυχίας ο ιστορικός εξορίστηκε (και από την εξορία άρχισε να γράφει την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου). Οι Αθηναίοι όμως δεν ξέχασαν την Αμφίπολη και το 423/22 έστειλαν τον Κλέωνα, το νέο ήρωα της αττικής δημοκρατίας, ο οποίος όμως σκοτώθηκε, όπως και ο σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας, για τον οποίο οι Αμφιπολίτες ίδρυσαν γι’ αυτόν μνημείο στην ΑΓΟΡΆ τους και του απένειμαν ηρωικές τιμές.

Τελικά οι Σπαρτιάτες την κράτησαν, παρόλο που η Αθήνα την απαιτούσε. Οι απαιτήσεις των Αθηναίων για την επικύρωση των αξιώσεών της πάνω στην πολύ σημαντική πόλη της Αμφίπολης συνεχίστηκε κατά την περίοδο της δεύτερης αττικής συμμαχίας (386 πΧ.-371π.Χ.), αλλά και την περίοδο της θηβαϊκής ηγεμονίας (371π.Χ.-362π.Χ.) χωρίς όμως πάλι αποτέλεσμα.

Με την Αμφίπολη ασχολήθηκε στη συνέχεια ο Φίλιππος Β΄, ο ΝΈΟΣ και φιλόδοξος βασιλιάς της Μακεδονίας. Παίρνοντας το θρόνο και, επειδή κινδύνευε το βασίλειο από τους Ιλλυριούς, τους Παίονες και τους Θράκες, για να πάρει με το μέρος του τους Αθηναίους, προβαίνει σε μια θεαματική ενέργεια. Παραιτείται από την Αμφίπολη. Όταν όμως ο Φίλιππος απαλλάχτηκε από τους κινδύνους, κατέλαβε την Αμφίπολη αιφνιδιαστικά το 357 π.Χ. . Έκτοτε η πόλη αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα της μακεδονικής μοναρχίας καθ’ όλη τη διάρκειά της, όντας ένας σπουδαίος κόμβος στον κάτω ρου του ποταμού Στρυμόνα. Φτιάχτηκε εκεί νομισματοκοπείο και ναυπηγείο. Ήταν σημαντική ναυτική βάση των Μακεδόνων και τα 160 πολεμικά πλοία της εκστρατείας του Μ. Αλέξανδρου ξεκίνησαν από την Αμφίπολη. Γι’ αυτό ο μεγάλος στρατηλάτης σκόπευε να ανεγείρει έναν μεγαλοπρεπή ναό στην πόλη για να την τιμήσει για το παραπάνω γεγονός. Άλλωστε ήταν και ο ίδιος θαυμαστής της, όπως αναφέρει ο Διόδωρος Σικελιώτης.

Η Αρχαία Αμφίπολη. Ancient Amphipolis

Αργότερα μάλιστα έποικοι ίδρυσαν πόλη με το όνομα Αμφίπολη, την ελληνιστική περίοδο, με προτροπή του Σέλευκου, στις όχθες του Ευφράτη ποταμού!

Με την πτώση του Μακεδονικού Βασιλείου από τους Ρωμαίους η Αμφίπολη έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πόλη ορίστηκε πρωτεύουσα μίας από τις τέσσερις διοικητικές περιφέρεις στις οποίες χώρισαν οι Ρωμαίοι τη Μακεδονία, τις επονομαζόμενες μερίδες (οι άλλες τρεις ήταν η Θεσσαλονίκη, η Πέλλα και η Πελαγονία). Η μερίδα της Αμφίπολης στην συνέχεια ενσωματώθηκε στην επαρχία της Θράκης. Από την πόλη διερχόταν η περίφημη Εγνατία οδός.

Αμφίπολη, χάρτης

Μετά τις επιδρομές των Σλάβων στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. η Αμφίπολη ερήμωσε σταδιακά για να εγκαταλειφθεί εντελώς τον 8ο αιώνα μ.Χ., όταν οι περισσότεροι κάτοικοι κατέφυγαν στην κοντινή παραθαλάσσια πόλη Ηιώνα, που πλέον είχε μετονομαστεί από τους Βυζαντινούς σε Χρυσόπολη.

Πολύ κουβέντα γίνεται αν ο εντυπωσιακός τάφος που ανακαλύφθηκε σε κοντινό λόφο της αρχαίας Αμφίπολης είναι του Μ. Αλέξανδρου. Μετά το θάνατό του, το σώμα του το πήρε ο στρατηγός του, ο Πτολεμαίος και το έφερε στη Μέμφιδα της Αιγύπτου (σημερινό Κάιρο) και, στη συνέχεια, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου τοποθετήθηκε για πρώτη φορά σε ένα τάφο και στη συνέχεια τοποθετείται σε ένα δεύτερο τάφο. Το σώμα του Αλεξάνδρου στη συνέχεια θα το δουν μία σειρά από γνωστά ονόματα της παγκόσμιας ιστορίας, συμπεριλαμβανομένων του Ιούλιου Καίσαρα και του Οκταβιανού Αυγούστου. Ο Καρακάλλας, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας στις αρχές του τρίτου αιώνα μ.Χ., φαίνεται να έχει δει, αν όχι το σώμα του, τον τάφο του σίγουρα το 215 μ.Χ. . Κάπου στα μέσα του 4 αι. μ.Χ. με τις καταστροφές των φανατικών χριστιανών στην Αίγυπτο το σώμα και ο τάφος φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί χωρίς ίχνος. Κάποιοι ανέφεραν ότι ο τάφος, έτσι κι αλλιώς, υπήρχε τον 16ο ή τον 17ο αιώνα μ.Χ. !. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, υπήρξαν ανακοινώσεις από επτά ευρήματα του τάφου του Αλέξανδρου. Κάθε ένα από αυτά έχει αποδειχθεί ότι ήταν λανθασμένα.

Ο περίφημος Λέων της Αμφίπολης, που ταυτοποιήθηκε ότι βρισκόταν στην κορυφή του εντυπωσιακού τάφου

Μία πιθανότητα είναι να είναι της Ρωξάννης και του γιου και διαδόχου του Μ. Αλέξανδρου, Αλέξανδρου Δ΄ , αν και ο τάφος του μικρού διαδόχου βρέθηκε και στην Βεργίνα (αρχαίες Αιγές). Στην Αμφίπολη ζούσαν τα τελευταία χρόνια περιορισμένοι η σύζυγος του μεγάλου στρατηλάτη και ο γιος της και διάδοχος από τον στρατηγό Κάσσανδρο. Όταν οι στρατηγοί του Μ. Αλέξανδρου υπέγραψαν συνθήκη, ο Κάσσανδρος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Έπρεπε να κρατήσει την εξουσία της Μακεδονίας μόνο για όσο χρονικό διάστημα χρειαζόταν μέχρι να ενηλικιωθεί ο έφηβος Αλέξανδρος Δ΄. Ο όρος αυτός όμως ήταν η θανατική καταδίκη για τον τελευταίο διάδοχο του οίκου των Αργεαδών. Το 310/09 π.Χ. η Ρωξάννη και ο γιος της δολοφονούνται στην Αμφίπολη κατ’ εντολή του Κάσσανδρου.

Τέλος η Αμφίπολη ήταν η γενέτειρα των ναυάρχων και φίλων του Μ. Αλέξανδρου Νέαρχου, Ανδροσθένη και Λαομέδοντα και θα μπορούσε να είναι μνημείο προς τιμή τους.

Ο ποταμός Στρυμόνας, πλωτός σ” εκείνο το σημείο που συναντούσε τη λίμνη Κερκινίτιδα και την Αμφίπολη

Βιβλιογραφία:

Χέρμαν Μπένγκτσον «Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας», Αθήνα 1991, εκδόσεις Μέλισσα.

G. Rogers «Alexander: The Ambiguity of Greatness», New York: Random 2004.

Πλούταρχος «Βίοι παράλληλοι (Δέκατος έβδομος τόμος) Αλέξανδρος-Καίσαρ», εκδόσεις Κάκτος.

Διόδωρος Σικελιώτης «Ιστορική βιβλιοθήκη», Αθήνα 2009, εκδόσεις Ζήτρος.

Αρριανός «Αλεξάνδρου ανάβασις», Αθήνα 2006, εκδόσεις Ζήτρος.

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ άρθρο Β.Χαρισοπούλου, σελ.4-5, Παρασκευή 15-Κυριακή 17 Αυγούστου 2014.

planetminecraft.com/project/the-greek-city-of-amphipolis

en.wikipedia.org/wiki/Amphipolis

ΑΣΤΙΑΚΙΑ .....

ΑΣΤΙΑΚΙΑ .....

Τι βρέθηκε στον Αργολικό κόλπο. "Ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα" λένε οι αρχαιολόγοι

Σε εξέλιξη οι έρευνες στον Αργολικό κόλπο για το αρχαιότερο χωριό της Ευρώπης. Ποια τα πρώτα αποτελέσματα, που χαρακτηρίζονται ενθαρρυντικά από τους αρχαιολόγους (pics)

"Ενθαρρυντικά" χαρακτηρίζονται από τους αρχαιολόγους τα πρώτα αποτελέσματα από την έρευνα που πραγματοποιείται στον Αργολικό κόλπο, στο σπήλαιο Φράγχθι και στο οποίο συμμετέχει το μεγαλύτερο καταμαράν στον κόσμο που κινείται αποκλειστικά με ηλιακή ενέργεια.

Η αποστολή TerraSubmersa, που αποτελεί συνεργασία ελληνικών και ελβετικών φορέων, έχει ως στόχο την αποκάλυψη των πρώτων προϊστορικών βημάτων του HomoSapiens στη Μεσόγειο. Το κύριο ερευνητικό έργο ξεκίνησε στις 18 Αυγούστου και θα ολοκληρωθεί στις 12 Σεπτεμβρίου, ωστόσο ήδη υπάρχουν αποτελέσματα.

Με τη χαρτογράφηση του βυθού, οι ερευνητές εντόπισαν παλαιοακτές, οι οποίες χρονολογούνται σε διάφορες προϊστορικές περιόδους. Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι παραλίες αυτές είχαν διαμορφωθεί από τους κατοίκους του σπηλαίου Φράγχθι ενώ ανακτήθηκαν κοχύλια και υπολείμματα ψαριών. Επίσης, οι ηχοβολιστικές συσκευές έδειξαν τεκτονικές μετατοπίσεις στον Αργολικό κόλπο, κάτι που μπορεί να εξηγήσει τη διαφορά που υπάρχει στο βάθος των παλαιοακτών.

Να σημειωθεί ότι το σπήλαιο Φράγχθι κατοικήθηκε για περίπου 35.000 χρόνια, από την παλαιολιθική έως τη νεολιθική εποχή. "Συλλέξαμε εκπληκτικά δεδομένα, η ανάλυση των οποίων θα χρειαστεί δύο χρόνια. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά" δήλωσε ο Julien Beck, επικεφαλής της αποστολής.

Και δεύτερη είσοδος στον περίβολο της Αμφίπολης: Ανησυχία προκαλεί η οπή στον προθάλαμο, για το αν έχει συληθεί ή όχι ο τάφος

Η τρύπα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να χωρέσει να περάσει άνθρωπος μέσα από αυτήν. Ωστόσο ακόμα δεν έχει γίνει γνωστό αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο

Στον προθάλαμο του τύμβου της Αμφίπολης κατάφερανς να εισέλθουν χθες  οι ερευνητές, μειώνοντας την απόσταση από την ανακάλυψη του ποια προσωπικότητα έχει ταφεί σε αυτόν.

Με σιγουριά διαπιστώθηκε ότι υπάρχει και δεύτερη είσοδος στον τάφο, όμως αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι μία μικρή οπή στον προθάλαμο, μεγέθους 40Χ50.

Η τρύπα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να χωρέσει να περάσει άνθρωπος μέσα από αυτήν. Ωστόσο ακόμα δεν έχει γίνει γνωστό αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Σε κάθε περίπτωση, αν έχει περάσει κάποιος μέσα, σημαίνει ότι ο τάφος έχει συληθεί.

 

Η αφαίρεση των λιθόπλινθων από τον τοίχο σφράγισης αποκάλυψε σχεδόν ολόκληρη την πρόσοψη του ταφικού μνημείου, που αποτελεί μία εξαιρετικά πρωτότυπη σύνθεση για την  αντίστοιχη αρχιτεκτονική του τύπου του μακεδονικού τάφου, του τελευταίου τετάρτου του 4 π.Χ. αιώνα.

Η πρόσοψη έχει διάκοσμο που δεν διαφέρει από τους πλευρικούς τοίχους, με νωπογραφία που μιμείται τον ευρύτερο μαρμάρινο περίβολο. Το  μέγιστο άνοιγμα ανάμεσα στις  παραστάδες ανέρχεται στο 1,67 μέτρα. Η τυπολογία υποδεικνύει ότι δεν υπήρξαν θυρόφυλλα αλλά πρόκειται για απλό άνοιγμα εισόδου.

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΑΝΤΙΑΓΟ ΣΤΗ ΧΙΛΗ

Έναν πρωτότυπο φόρο τιμής αποτίει η Χιλή στην Αρχαία Ελλάδα, καθώς, από τις 7 Μαρτίου ο σταθμός με το όνομα Grecia (Ελλάδα) στην πρωτεύουσα Σαντιάγο κοσμείται από μια έκθεση αντιγράφων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Στον σταθμό, από τον οποίο υπολογίζεται ότι περνούν καθημερινά 22.000 επιβάτες, παρουσιάζονται 23 προσεκτικά επεξεργασμένα αντίγραφα από γύψο, χαλκό και ασήμι, τα οποία απεικονίζουν εμβληματικά για τον δυτικό πολιτισμό θέματα.

Ανάμεσά τους η … δημοκρατία, η δικαιοσύνη και οι τέχνες, ενώ από τα εκθέματα ξεχωρίζουν ένα αντίγραφο κεφαλής του Ομήρου, πορτραίτα αθλητών, ένα αγαλματίδιο πυγμάχου και θεατρικές μάσκες.

Το στήσιμο της έκθεσης αυτής, που αποτελεί μια από τις πρώτες προσπάθειες λειτουργίας ενός «αρχαίου μουσείου» στη Χιλή, θυμίζει έντονα την αντίστοιχη έκθεση που συναντούν οι επιβάτες στη στάση «Ακρόπολη» του αθηναϊκού μετρό.

Η δωρεά έγινε από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού με πρωτοβουλία της πρεσβείας Χιλής στην Ελλάδα, της ελληνικής Πρεσβείας στη Χιλή και με τη στήριξη της Διεύθυνσης Πολιτιστικών Σχέσεων του Χιλιανού Υπουργείου Εξωτερικών και του Ιδρύματος Γαβριήλ και Μαρία Μουστάκης.

 

 

Χαραγμένες σε νόμισμα του 530 π.Χ οι Σφίγγες της Αμφίπολης

Διαβάστε τι αναφέρει ο νομισματολόγος-ερευνητής Αστέριος Τσίντσιφος για την εποχή που η πόλη των Εννέα Οδών, μετέπειτα Αμφίπολη, γνώρισε μεγάλη δόξα στα χρόνια της αρχαιότητας

Σε τετράδραχμα 14,40 και 12,90 γραμμαρίων, σε δυόβολο 1,40 γραμμαρίων καθώς και σε υποδιαίρεση του 1/8 του στατήρα, 1,20 γραμμαριων (σύμφωνα με την αρχαϊκή μέτρηση), φαίνεται πως είναι αποτυπωμένες οι Σφίγγες της Αρχαίας Αμφίπολης, σύμφωνα με τον νομισματολόγο-ερευνητή Αστέριο Τσίντσιφο, ο οποίος αναφέρει ότι "το αρχαίο αυτό νόμισμα πρωτοέκανε την εμφάνιση του στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης, στα τέλη του 6ου αιώνα π. Χ.".

Ξεδιπλώνοντας το "κουβάρι" της ιστορίας της περιοχής, ο κ. Τσίντσιφος ανατρέχει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην εποχή που η πόλη των Εννέα Οδών, μετέπειτα Αμφίπολη, γνώρισε μεγάλη δόξα στα χρόνια της αρχαιότητας, λόγω της θέσεως που κατείχε, καθώς ήταν κομβικό εμπορικό σημείο και συνόρευε με το μεγάλο εμπορικό λιμάνι της Αμφίπολης.

"Οι Εννέα Οδοί υπήρξαν στην κυριολεξία πολυεθνική πόλη. Από τον 7ο π.Χ. αιώνα, υπήρχαν εκεί Χαλκιδαίοι άποικοι. Η πολυπληθέστερη αποικία ήταν οι Μιλήσιοι, που μύησαν τους ντόπιους στη νομισματοκοπία. Το μιλησιακό σύστημα βαρών που ακολουθήθηκε, μας το φανερώνει. Υπήρχαν ακόμα μικρότερες αποικίες των Φωκαέων, Σαμίων και Ερυθραίων από την Ιωνία. Από το 520 π.Χ. και μετά, το βισαλτικό στοιχείο μαζί με το μακεδονικό, που ήδη υπήρχε στη Βισαλτία, έγινε πολύ έντονο στην πόλη. Τέλος, παρουσία εκεί είχαν Άνδριοι και Ακάνθιοι άποικοι. Μετά τις Περσικές εκστρατείες και την οριστική αποχώρηση των Περσών το 479 π.Χ., άρχισε μια αντίστροφη μέτρηση, που οδήγησε τελικά τις Εννέα Οδούς στα χέρια των Αθηναίων και στη μετονομασία της σε Αμφίπολη" επεξηγεί ιστορικά ο κ. Τσίνσιφος, αναλύοντας τη νομισματική πορεία της περιοχής και τη θέση της Σφίγγας πάνω στα νομίσματα και συνεχίζει:

"Οι Εννέα Οδοί, όπως απεδείχθη νομισματικά, υπήρξε έδρα του βασιλιά των Ηδωνών Γέτα. Οι μύθοι με τον Διόνυσο, τους Ήδωνες και τον βασιλιά Λυκούργο, που αιωρούνταν πάνω από το Παγγαίο, εκπορεύτηκαν από τις Εννέα Οδούς, που κατ' εξοχήν ήταν το κέντρο της Διονυσιακής λατρείας. Εδώ θεοποιείται η Σφίγγα, που όπως αναφέρεται από ιστορικά στοιχεία προηγήθηκε και αυτής του δωδεκαθέου. Γεγονός είναι ότι από τον 6ο π.Χ. αιώνα και μετά, έμεινε να λατρεύεται σε ελάχιστα φανερά σημεία. Ο μύθος γι' αυτήν μπορεί να γεννήθηκε στη Θήβα του Οιδίποδα, όμως νομισματικά τουλάχιστον δεν υπήρξε και έτσι, φαινομενικά, δεν υπάρχει σύνδεση της Σφίγγας με τη Θήβα του 5ου π.Χ. αιώνα και μετά.

Τα φανερά σημεία λατρείας της, που είναι γνωστά έως σήμερα, είναι η Χίος, όπως αποδεικνύει όλη η νομισματική της παραγωγή, η Νάξος, όπως απέδειξε με το άγαλμα της Σφίγγας, που οι κάτοικοί της απέστειλαν στους Δελφούς και η πόλη Γέργη της Τρωάδας, της Μικράς Ασίας, όπου επίσης όλη η νομισματική της παραγωγή βασίστηκε στη Σφίγγα. Η λατρεία της Σφίγγας ήταν στενά συνδεδεμένη με τη Διονυσιακή λατρεία και το κρασί που παραγόταν. Έτσι, στη Θήβα, ανακαλύπτουμε τον Διόνυσο, τον αμφορέα για το κρασί και το σταφύλι σαν σύμβολο. Στη Νάξο πάλι, τον Διόνυσο, σκεύη για κρασί και σταφύλια και ούτω καθεξής. Στα φανερά σημεία λατρείας της Σφίγγας πλέον, συγκαταλέγεται η Αμφίπολη, από την εποχή ακόμα που το όνομά της ήταν Εννέα Οδοί. Οι δυο Σφίγγες στο μνημείο του λόφου Καστά δεν εκπλήσσουν με την εμφάνισή τους εκεί, γιατί το πανάρχαιο νομισματικό θέμα της πόλης ήταν η Σφίγγα. Η ελληνική σφίγγα, υπήρξε νομισματικό θέμα των Εννέα Οδών.

Η Σφίγγα λοιπόν φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σημασία για τους κατοίκους της Αμφίπολης, αφού και όταν ακόμα άλλαξαν θεματολογία στα νομίσματά τους, η σφίγγα παρέμεινε πάνω σ' αυτά, πλέον σαν σύμβολο. Το 530 π.Χ., περίπου μέσα σ' έναν οργασμό νομισματοκοπίας στο Παγγαίο, οι κάτοικοι των Εννέα Οδών επιλέγουν την σφίγγα και την αγελάδα μόνη της ή με το μοσχαράκι της, σαν θέματα για τα νομίσματά τους. Οι αποτυπώσεις στα νομίσματά τους ομολογούσαν τη θεότητα που λάτρευαν, ως οπαδούς του Διόνυσου, αλλά και την ασχολία τους που ήταν κυρίως η κτηνοτροφία. Όπως φαίνεται πολύ αργότερα, οι Αμφιπολίτες, δεν ξεχνούν τις ρίζες τους και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη σφίγγα σαν σύμβολο, όμως η κύρια απόδειξη για την ταυτοποίηση των Εννέα Οδών με τη σφίγγα, έρχεται από την αποκωδικοποίηση των οπισθοτύπων.

Στην πρώτη πλευρά των ασημένιων νομισμάτων, που έχουν βρεθεί και χρονολογούνται από 520 π.Χ. μέχρι και το 470 π.Χ. φαίνεται η Σφίγγα, ενώ το οπισθότυπό της, η πίσω πλευρά του νομίσματος, φανερώνει τον τόπο κοπής του νομίσματος- στην προκειμένη περίπτωση τις Εννέα Οδούς. Με θέμα τη Σφίγγα καλύφθηκαν πέντε νομισματικές υποδιαιρέσεις, ενώ άλλες πέντε καλύφθηκαν με την αγελάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα νομίσματα με τη Σφίγγα δεν ήταν άγνωστα, αλλά λόγω αδυναμίας ταυτοποίησης, χαρακτηρίζονται έως σήμερα ανεξακρίβωτα Θρακο-μακεδονικά. Από το 520 π.Χ., που έχουμε τη νομισματική απόδειξη των Εννέα Οδών, έως και το 357 π.Χ., που κόβονταν τα Αμφιπολίτικα νομίσματα, η Σφίγγα είχε παρουσία στην Αμφίπολη. Το μοναδικό διάστημα που απουσίασε νομισματικά, ήταν η περίοδος κατάληψής της από τους Αθηναίους (438 - 422 π.Χ.). Το 438 π.Χ., που ο Άγνων ο οικιστής ίδρυσε την Αμφίπολη στη θέση των Εννέα Οδών, ο χρυσούς αιών στην Αθήνα, ήταν στο αποκορύφωμά του. Έως τότε, το μισό Παγγαίο, από τα μεταλλεία που αφαίρεσαν το 464 π.Χ. από τους Θασίτες, δούλευε για τους Αθηναίους. Μετά την ίδρυση της Αμφίπολης, όλο το Παγγαίο ήταν δικό τους. Το χρήμα έρεε άφθονο και ένας από τους διαχειριστές αυτού στο Παγγαίο, ήταν ο Άγνωνας. Ο Άγνωνας είναι μια πολύ λίγο γνωστή ιστορική προσωπικότητα, που με την ενέργειά του να ιδρύσει πόλη με το όνομά του 'Αγνώνεια', πολύ κοντά στην Αμφίπολη, έδειξε τουλάχιστον μια τάση επίδειξης, που εκδηλώθηκε μέσα από οικοδομική δραστηριότητα. Ο Θουκυδίδης κάνει αναφορά για 'Αγνώνεια οικοδομήματα', που μετά την απελευθέρωσή τους το 422π.Χ., οι Αμφιπολίτες καταστρέφουν με μανία. Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, το 404 π.Χ., η Αμφίπολη θα γνωρίσει μεγάλη οικονομική ακμή. Στα τετράδραχμα, που θα εκδώσουν οι Αμφιπολίτες, χρησιμοποίησαν σύμβολα, τα οποία γι' αυτούς είχαν σημασία. Μέσα σε αυτά υπήρχε η Σφίγγα, που παρέπεμπε στις Εννέα Οδούς, υπήρχε και ο τρίποδας που παρέπεμπε στο μαντείο του Διονύσου, το σταφύλι, το στάχυ, η μέλισσα κ.ά.".

Όπως υποστηρίζει ο νομισματολόγος Αστέριος Τσίντσιφος, "οριστικά οι εμφανίσεις της Σφίγγας στα νομίσματα θα σταματήσουν με τη μακεδονοποίηση της Αμφίπολης το 357 π.Χ.. Αυτό προκύπτει από τις δεκάδες αμφιπολίτικες κοπές νομισμάτων του Μεγάλου Αλέξανδρου αργότερα, στις οποίες ούτε μία έχει σαν σύμβολο τη Σφίγγα. Αντίθετα, τα περισσότερα από τα άλλα σύμβολα των Αμφιπολιτών (δάδα, τρίποδας, μέλισσα, δελφίνι κ.ά.), μεταφέρθηκαν στα τετράδραχμα του Αλέξανδρου".

Σύμφωνα πάντως με τον ίδιο, μερικά από τα αρχαία ασημένια νομίσματα, που απεικόνιζαν τη Σφίγγα και έφεραν την ταυτοποίηση των Εννέα Οδών πουλήθηκαν σε μεγάλους οίκους δημοπρασιών της Ευρώπης, με πώληση του ανεξακρίβωτου τετράδραχμου ασημένιου νομίσματος, βάρους 14,40 γραμμαρίων, να πωλείται στη Γερμανία στον οίκο δημοπρασιών Lanz του Μονάχου, στις 28 Νοεμβρίου του 2005, έναντι 3600 ευρώ και του ανεξακρίβωτου τετράδραχμου ασημένιου νομίσματος, βάρους 12,90 γραμμαρίων, να πωλείται στις 22 Σεπτεμβρίου του 2011, στο Μόναχο, στον οίκο δημοπρασιών Hirsch, έναντι 4000 ευρώ.

Την ίδια ώρα, όπως λέει ο νομισματολόγος Αστέριος Τσίντσιφος, εξακριβωμένα ασημένια αμφιπολίτικα τετράδραχμα νομίσματα που χρονολογούνται από το 390 π.Χ μέχρι το 360 π.Χ., όπου συναντάμε τις τελευταίες εμφανίσεις της Σφίγγας σαν σύμβολο, σε μικρογραφία δίπλα στο Απόλλωνα, πουλήθηκαν: το ένα 14,40 γραμμαρίων, στον οίκο δημοπρασιών Leu της Ζυρίχης, στις 16 Μαΐου του 2001 έναντι 390.000 ελβετικών φράγκων, ενώ το δεύτερο εξακριβωμένο τετράδραχμο 14,43 γραμμαρίων δημοπρατήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 2011, στη Νέα Υόρκη, στον οίκο δημοπρασιών CNG, στην τιμή των 700.000 δολαρίων.