Το θαύμα της "Κιβωτού" σπάει τα ακριτικά σύνορα
Ποιος είναι ο "Νώε" της σύγχρονης "Κιβωτού" των παιδιών ενός κατώτερου Θεού; Οι "ζωές που δεν έζησαν" εκατοντάδες οικογένειες που σώθηκαν στο παρά '5 από τη "θεομηνία" της μοίρας τους
Η 23χρονη Σοφία από το Ιράκ είναι σχεδόν υπεύθυνη για τα πάντα και μία από τις πιο παλιές εθελόντριες. Τρέχει πάνω κάτω στους τέσσερις ορόφους, σηκώνει τα τηλέφωνα, υπενθυμίζει τα ραντεβού, καλωσορίζει τον κόσμο με το ζεστό χαμόγελό της και τρατάρει όσους ήρθαν να αφήσουν κάτι ενόψει Πάσχα στο σαλόνι υποδοχής. Έχει μόλις ολοκληρώσει τις παράλληλες σπουδές της σε Μαιευτική και Νοσηλευτική και στόχος της είναι να δουλέψει στον Καναδά. «Στην Ελλάδα δεν θα βρω εύκολα δουλειά. Και νομίζω αντέχω το κρύο. Απλά δυσκολεύομαι να αφήσω το κέντρο και τα παιδιά. Έχω συνηθίσει εδώ».
Η Σοφία μεγάλωσε, έμαθε ελληνικά, αλλά και την ίδια τη ζωή στην «Κιβωτό του Κόσμου», το κέντρο Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού που ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία ο πάτερ Αντώνιος Παπανικολάου πριν 16 χρόνια και σήμερα στεγάζεται στις πρότυπες εγκαταστάσεις της οδού Ζηνοδώρου 3, στον Κολωνό. Αν το «καταφύγιο αγάπης» - όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι που απασχολούνται εκεί – δεν άνοιγε την πόρτα στην οικογένειά της, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Σοφία και τα επτά αδέρφια της, θα εξακολουθούσαν να ζουν στο δρόμο. Και φυσικά, καμία από τις παραπάνω φιλοδοξίες, δεν θα φάνταζε υλοποιήσιμη.
Το WE βρέθηκε λίγες ημέρες πριν το Πάσχα στο μεγαλύτερο κέντρο φιλοξενίας μονογονεϊκών οικογενειών που αδυνατούν να αυτοσυντηρηθούν και που χωρίς τη βοήθεια του ιερέα Αντωνίου θα εξακολουθούσαν να ζουν στα όρια της φτώχειας και της απόλυτης περιθωριοποίησης.
Η εικόνα μαγική. Φωνές δεκάδων παιδιών γεμίζουν τους διαδρόμους, γέλια και παιχνίδια στις περισσότερες αίθουσες, ζωγραφιές στους τοίχους, δασκάλες και ψυχολόγοι επί τω έργω και λίγο παραπέρα, η διευθύντρια του κέντρου, κα Μαρίνα Κατσίμπαλη που μαζί με τη Σοφία μάς ξεναγούν στους υπερσύγχρονους χώρους που θα ζήλευαν πολλά σχολεία εύπορων προαστίων της Αττικής.
«Όλα μόνοι μας τα φτιάξαμε. Χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος. Και οφείλουμε τα πάντα σε δωρεές και προσφορές ιδιωτών», τονίζει η κα Κατσίμπαλη.
Όταν το 1998 άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες της η «Κιβωτός του Κόσμου» σε ένα μικρότερο χώρο, επί της οδού Πύλου στην Ακαδημία Πλάτωνος, τα παιδιά που φιλοξενούνταν εκεί, δεν ξεπερνούσαν τα 30. Σήμερα, πάνω από 400 μονογονεϊκές οικογένειες προσφεύγουν στον πατέρα Αντώνιο και το επιτελείο του - που απαρτίζεται πάνω από 250 εθελοντές - για σίτιση, ένδυση, υπόδυση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ τα παιδιά τους λαμβάνουν καθημερινά μαθήματα σχολικής ένταξης, φροντιστηριακά μαθήματα δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, μαθήματα επαγγελματικής αποκατάστασης, κοινωνικής ένταξης και πνευματικής καθοδήγησης, αθλούνται και ψυχαγωγούνται επί καθημερινής βάσης. Κάποια από αυτά μένουν μόνιμα στους καινούργιους ξενώνες στη Δραπετσώνα και άλλα, επιστρέφουν στο σπίτι τους, μόλις η δουλειά των παιδαγωγών ολοκληρωθεί.
Η επιτυχία όμως του κοινωνικού έργου δεν σταματά εκεί. Με χρήματα από ιδιώτες, η «Κιβωτός» κατάφερε να στήσει ένα κοινωνικό φαρμακείο, κοινωνικό παντοπωλείο, ιατρεία, έξτρα χώρους σίτισης και μία αυτοσχέδια εκκλησία, με αποτέλεσμα καθημερινά πάνω από 1.000 άποροι να σιτίζονται εκεί, ενώ έχουν αποκτήσει δωρεάν πρόσβαση σε φάρμακα απαραίτητα για την επιβίωσή τους. «Αντικαθιστούμε ουσιαστικά το ρόλο του κράτους», αναφέρει στο WE η κα Κατσίμπαλη.
Η «Κιβωτός» τιμήθηκε για το γιγαντιαίο εθελοντικό της έργο της από την ελληνική προεδρία της Δημοκρατίας, την Ακαδημία Αθηνών, την UNESCO, και το «Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία» και πλέον βάζει πλώρη για την ακριτική Ελλάδα.
«Μάς καλούν από παντού, προκειμένου να βοηθήσουμε οικογένειες με ουσιαστικές ανάγκες. Έχουν παρακολουθήσει το έργο μας και θέλουν να φτιάξουμε παραρτήματα και αλλού. Και φυσικά δεν αρνηθήκαμε», αναφέρει ο πάτερ Αντώνιος.
Η Κιβωτός στην ακριτική Πωγωνιανή
Τα περισσότερα φώτα φέτος στράφηκαν – και δικαιολογημένα - στην «Κιβωτό του Κόσμου» στην ακριτική Πωγωνιανή, το παράρτημα που στήθηκε πρόσφατα, με τη βοήθεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πολλών εθελοντών.
Το κουδούνι του Δημοτικού Σχολείου - που έκλεισε το 2011 - στην περιοχή της Ηπείρου χτύπησε και πάλι τον περασμένο Ιανουάριο για πάνω από 20 παιδιά της Ανθρωπιστικής Οργάνωσης που ταξίδεψαν από την καρδιά της Αθήνας, στα βουνά της Νεμέρτσικας, για να δώσουν την ελπίδα στο ορεινό, απομακρυσμένο κεφαλοχώρι, άλλοτε σπουδαίο πνευματικό και εμπορικό κέντρο της Ηπείρου.
Οι εγκαταστάσεις των Σχολών του Ιδρύματος ανακαινίστηκαν με μεράκι και σήμερα στο ισόγειο βρίσκεται η τραπεζαρία, οι αίθουσες μελέτης, ηλεκτρονικών υπολογιστών και παιχνιδιού, ένα γυμναστήριο, το ιατρείο και το οδοντιατρείο, ενώ στον πρώτο όροφο διαμορφώθηκαν τα υπνοδωμάτια, τα μπάνια και άλλοι βοηθητικοί χώροι για τα παιδιά «ενός κατώτερου Θεού». Σταδιακά στην Πωγωνιανή, αναμένεται να φτάσουν από την Αθήνα περίπου 100 παιδιά.
Από τον περασμένο Ιανουάριο, ξεκίνησε η συνεργασία του παραρτήματος, με το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ομάδες φοιτητών φιλοξενούνται για μία εβδομάδα στην Πωγωνιανή, ώστε να συμμετέχουν το πρωί στην εκπαίδευση στο Δημοτικό και το απόγευμα στη ενισχυτική μελέτη. Η εργασία τους μάλιστα, θα αξιολογηθεί και συνυπολογιστεί στην πτυχιακή τους.
Τα επόμενα βήματα; Στα πλάνα της Οργάνωσης είναι η δημιουργία Γεωργικής Σχολής, δυναμικότητας 150 σπουδαστών που αναμένεται να λειτουργήσει σε ενάμιση χρόνο, το μελισσοκομείο, το υφαντουργείο, καθώς και άλλοι χώροι δημιουργικής απασχόλησης.
«Όλοι είναι καλοδεχούμενοι να μας γνωρίσουν και να μας βοηθήσουν» υπογραμμίζει η διευθύντρια της Κιβωτού, κα Μαρίνα Κατσίμπαλη και συνεχίζει: «Προς το παρόν τα παιδιά διδάσκονται μόνο Μαθηματικά και Γεωγραφία. Έχουμε στείλει αιτήσεις για να προσληφθούν παιδαγωγοί και άλλων ειδικοτήτων, αλλά δεν έχει γίνει κάτι. Ακόμα τουλάχιστον».
Η ψυχή της «Κιβωτού», ο πατέρας Αντώνιος βρέθηκε μαζί με τα παιδιά τις πρώτες μέρες λειτουργίας του κέντρου φιλοξενίας στο ακριτικό χωριό, έδωσε τις απαραίτητες κατευθύνσεις και ευχαρίστησε θερμά όλους όσους βοήθησαν να στηθεί αυτή η νέα κοιτίδα αγάπης.
«Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπεις παιδιά να χτυπάνε τις πόρτες του χωριού για να πούνε τα κάλαντα και οι ηλικιωμένοι κάτοικοι να ανοίγουν την πόρτα με απορία και έκπληξη. Το χωριό αυτό είχε πεθάνει. Όλοι οι νέοι έχουν φύγει χρόνια, λόγω του ότι δεν υπάρχουν δουλειές. Με ενθουσιασμό παρακολούθησαν οι κάτοικοι και την πρώτη παρέλαση για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Είχαν χρόνια να δουν νέα παιδιά να παρελαύνουν στον τόπο τους», καταλήγει η κα Κατσίμπαλη.
Απόβαση του «Νώε» και στη Χίο
Αρωγός στην προσπάθεια για την προστασία ανυπεράσπιστων παιδιών και ο δήμος Ομηρούπολης, στη Χίο. Κάτοικοι και φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ζήτησαν τη βοήθεια του πατρός Αντωνίου για να δημιουργηθεί μια «Κιβωτός» στο νησί, με μοναδικό σκοπό να βοηθήσει και να περιθάλψει παιδιά που βιώνουν την εγκατάλειψη, την απόρριψη, τη φτώχεια, την ανεργία ή έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Για τον σκοπό παραχωρήθηκε από το δήμο ένα σύμπλεγμα μικρών σπιτιών σε ένα τουριστικό χωριό, κοντά στο Βροντάδο. Στα 35 σπιτάκια, θα φιλοξενηθούν παιδιά που με εισαγγελική εντολή απομακρύνθηκαν από το οικογενειακό τους περιβάλλον, λόγω κακομεταχείρισης.
«Στόχος μας είναι να προσφέρουμε ένα ασφαλές σπίτι σε κάθε παιδί και την ευκαιρία να μορφωθεί και να αναπτυχθεί μέσα από φροντίδα και αγάπη», υπογραμμίζει η κα Κατσίμπαλη και προσθέτει: «Το νέο αυτό εγχείρημα θα προσφέρει μεγάλη ανακούφιση στο νησιωτικό πληθυσμό, καθώς διαπιστώσαμε ότι σε ολόκληρο το Αιγαίο δεν υπάρχει μια δομή σαν την Κιβωτό που να μπορεί να φιλοξενήσει παιδιά και να προσφέρει αντίστοιχες κοινωνικές υπηρεσίες».
Από τις σπουδές και την προσευχή… στη φιλανθρωπία
Ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου γεννήθηκε στη Χίο το 1971 και είναι μέλος πολύτεκνης οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν έμπορος και η μητέρα ασχολούνταν ανέκαθεν με τα οικοκυρικά. Ήρθε στην Αθήνα, προκειμένου να σπουδάσει Θεολογία και εν συνεχεία ταξίδεψε σε ιεραποστολές ανά τον κόσμο, με μοναδικό όχημα την προσφορά και την αλληλεγγύη.
Χειροτονήθηκε για πρώτη φορά στον Άγιο Γεώργιο, στην Ακαδημία Πλάτωνος, το 1998. Απέναντι από τον Ναό, έμενε και ο ίδιος μαζί με τη σύζυγό του για πολλά χρόνια, σε ένα διαμέρισμα, όχι μεγαλύτερο από 40 τ.μ. Δύσκολη περιοχή, με υψηλό δείκτη εγκληματικότητας, διακίνησης ναρκωτικών και αναλφαβητισμού.
Οι εικόνες των παιδιών σε πλήρη εγκατάλειψη, μονογονεϊκές οικογένειες με την μητέρα να αντιμετωπίζει βαριά ψυχολογικά προβλήματα και πολλούς εφήβους που δεν πήγαιναν σχολείο, αποτέλεσαν τη βασική σπίθα για να φουντώσει μέσα του η φλόγα της δημιουργίας ενός κέντρου φύλαξης. Αν και στην αρχή, η κάθε του προσέγγιση, αντιμετωπιζόταν με επιφύλαξη, σταδιακά το επικοινωνιακό του ταλέντο μετατράπηκε σε όπλο για να κερδίσει την συμπάθεια και την εμπιστοσύνη των κατοίκων.
Με μέλη της ενορίας δημιούργησαν στην αρχή υποστηρικτικές ομάδες, προκειμένου τα «παιδιά του δρόμου» να πάνε σχολείο, να σπουδάσουν και να εργαστούν.
Η πρώτη «Κιβωτός» στεγάστηκε στην οδό Πύλου, στην Ακαδημία Πλάτωνος. Το ενοίκιο υψηλό και οι συνθήκες άθλιες, καθώς ο χώρος εκεί δεν ήταν τίποτε περισσότερο, από ένα παλιό καφενείο. Παιδιά όλων των ηλικιών στριμώχνονταν σε λίγα τετραγωνικά, προκειμένου να μάθουν γραφή και ανάγνωση, ενώ σε δέκα τραπέζια έτρωγαν και τα γεύματά τους και ανέπτυσσαν άλλες δραστηριότητες.
Καθώς όμως οι ανάγκες αυξάνονταν και ολοένα και περισσότερες μητέρες με τα παιδιά τους ζητούσαν καταφύγιο φροντίδας στην «Κιβωτό», φτιάχτηκε το κτίριο επί της οδού Ζηνοδώρος 3, στον Κολωνό, με τις δωρεές ιδιωτών.
Το ανακαινισμένο «σπίτι της αγάπης» είναι ανοιχτό καθημερινά. «Και καλούμε όσους θέλουν είτε να προσφέρουν κοινωνικό έργο, είτε να προσφέρουν ρούχα, φάρμακα και παιχνίδια, να έρθουν να μάς επισκεφτούν», καταλήγει ο πάτερ Αντώνιος.
Κιβωτός του Κόσμου:
ΖΗΝΟΔΩΡΟΥ 3 & ΚΑΛΛΙΚΛΕΟΥΣ, ΚΟΛΩΝΟΣ (ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΕΤΡΟ ΣΕΠΟΛΙΑ)
Τ.Κ. 10442 – ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ. & FAX: +30 210 5141935
ΤΗΛ: +30 210 5141953
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου