"Δεν πουλάμε την ψυχή και την ιστορία μας"
Σε μία κατάμεστη αίθουσα που τον διέκοπτε συχνά με χειροκροτήματα, ο Δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος ανακοίνωσε και επίσημα τον θεσμό της Πειραϊκής Αμφικτυονίας. Μία ενέργεια – γροθιά στο κατεστημένο της εθνικής μειονεξίας και πολιτιστικής εξόντωσης.Το κλίμα ήταν έντονα φορτισμένο και αυτό φάνηκε και από την συγκίνηση του ίδιου του δημάρχου σε μία συγκλονιστική ομιλία όπου εξομολογήθηκε πως ο θεσμός της Αμφικτυονίας ήταν ένα όραμα δεκαετιών που τώρα παίρνει σάρκα και οστά. Όπως ήταν επόμενο, συνέδεσε στενά αυτή την εξαιρετική πρωτοβουλία με την κατάσταση στην οικονομία και την κοινωνία. “Θέλουν να μας γονατίσουν ηθικά και πολιτισμικά. Θέλουν να μας στερήσουν το πολυτιμότερο κίνητρο για δημιουργία: Την αισιοδοξία. Ένας λαός χωρίς όραμα, είναι έρμαιο των διαθέσεων των δανειστών και των τυράννων.
Το είδαμε περίτρανα σε όλους τους αγώνες για Ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Ο Πειραιάς θα δώσει για μια ακόμα φορά το έναυσμα για ρεαλιστική αισιοδοξία. Εάν νικήσουμε την ηττοπάθεια, θα νικήσουμε και τα δεινά που μας μαστίζουν” και συνέχισε λέγοντας:
“Παρακολουθούσα τηλεοπτική εκπομπή με έναν εξαίρετο άνθρωπο που τεκμηριωμένα αμφισβητούσε τις αποφάσεις της Τρόικας. Τότε ο δημοσιογράφος ρώτησε επιθετικά “Μα είστε υπέρ της χρεωκοπίας”;; Αναρωτιέμαι ποιός έδωσε την πολιτική εξουσία σε αυτον τον δημοσιογράφο να προβαινει σε τέτοια διαστρέβλωση γεγονότων και απόψεων. Και εμάς στον Πειραιά ήθελε ο πρώην ΥΠΕΣ να μας βάλει υπό καθεστώς μνημονίου με τοπική “Τρόικα”. Αντισταθήκαμε και αποδείξαμε ότι όταν υπάρχει η πολιτική βούληση για εξορθολογισμό της επιχειρησιακής λειτουργίας, δεν χρειάζονται μνημόνια. Ήδη ο δήμος με συνεχή προσπάθεια και ρήξεις, έχει μειώσει το κόστος λειτουργίας του μειώνοντας ακόμα και τα ενοίκια που κληρονόμησε εως και 70%! Με τεχνογνωσία βελτιστοποιήσαμε τον έλεγχο των δαπανών και αναβαθμίσαμε τα οικονομικα του δήμου χωρίς ούτε μία απόλυση! Με συμμαχία τιμής μεταξύ δημοτικής αρχής και εργαζομένων. Γι’ αυτό και δήλωσα προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχθούμε την ανθρωποφαγία που βαπτίστηκε ευφημιστικά ως “Εφεδρεία.
Οι δανειστές μας δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Ήξεραν πολύ καλά που δάνειζαν τα λεφτά τους, το έκαναν όμως για να ενισχύσουν την δική τους παραγωγή, τα δικά τους προϊόντα. Η Ελλάδα έχει προσφέρει πάρα πολλά στην Ευρώπη. Ακόμα και το όνομα της Ευρώπης είναι Ελληνικο. Ήταν μπροστά σε όλους τους αγώνες για Ελευθερία που κόστισαν αίμα και χρήμα. Αυτά οφείλουμε να τα διεκδικήσουμε, είναι άλλωστε πολύ παραπάνω ως μέγεθος από το χρέος. Τέρμα στα ενοχικά σύνδρομα και την κατασυκοφάντηση του Ελληνικού λαού”.
Αναφέρθηκε στο θέμα της απεργίας στους τομείς καθαριότητας και τις ενέργειες του δημάρχου Αθηναίων λέγοντας:
«Ο Δήμαρχος Αθηναίων κατά την άποψή μου βιάστηκε πολύ. Έσπευσε να προσφύγει στον Εισαγγελέα πριν εκδηλώσουν οι εργαζόμενοι την απεργιακή τους δραστηριότητα.
Επιτέλους αν υπάρχει κάποια άποψη που μπορεί να μπει στο δημόσιο διάλογο, ότι και οι εργάτες καθαριότητας δεν δικαιούνται να απεργούν, όπως δεν δικαιούνται οι συνταγματάρχες και οι στρατιωτικοί, να το πουν. Πιστεύω ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να περιφρουρήσουν ως ιερό δημοκρατικό κεκτημένο το δικαίωμα στην απεργία και οι ηγεσίες τους να έχουν την ωριμότητα εκείνη να μην προκαλούν την κοινωνία. Αυτή την ώρα πιστεύω ότι είμαστε στα όρια, επειδή ήρθαν τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα.
Έχω κάνει έκκληση στους συνδικαλιστές. Εκτός από τον Εισαγγελέα, υπάρχει και ο πολιτικός λόγος της έκκλησης: να δουν τα όρια της απεργιακής κινητοποίησης και να την διακόψουν μια ημέρα νωρίτερα. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα στο Δήμο Πειραιά, από την ώρα που θα διακόψουν την απεργία, εντός δύο εικοσιτετραώρων ο Πειραιάς θα λάμπει, διότι έχουν φιλότιμο. Και τους κατανοώ. Όταν το εκκαθαριστικό που παίρνουν για 15νθήμερο είναι 80 ευρώ, η αγανάκτηση και ο αγώνας είναι ένας δρόμος. Και η αξιοπρέπεια είναι ένας δρόμος. Ο φόβος ότι μπορεί να χάσω την δουλειά μου ή να μπω στην εφεδρεία, άρα δεν απεργώ, είναι σύνδρομο που δεν αφορά δημοκρατικές πολιτείες»
Τέλος απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, ακόμα και σε blogs όπως το “Λόγια Σταράτα” συνδέοντας άμεσα τον θεσμό της Αμφικτυονίας με την κρίση:
«Η ζωή μας δεν είναι μόνο ευρώ και dollars. Η ζωή μας είναι κυρίως η πολιτιστική μας ταυτότητα. Τίποτα δεν μας χρωστάει η Ευρώπη; Υπάρχει έστω και μια δραστηριότητα όπου η Ελλάδα δεν ήταν πρώτη στις συμμαχικές της υποχρεώσεις; Όπου δεν έχυσε αίμα και δεν ξόδεψε του κόσμου τα εκατομμύρια; Μας κόστισε λίγο εμάς ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;
Η πολιτιστική μας ταυτότητα, η πολιτιστική μας αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, είναι εκείνα που θα μας δώσουν δύναμη και για την οικονομική μας ανάπτυξη.»
Ενώ τόνισε πως θα παραμείνει δήμαρχος Πειραιά για 8 χρόνια, αποκλείοντας έτσι την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Διαβάστε την εναρκτήρια ομιλία του για τον θεσμό της Αμφικτυονίας:
«Στην ιστορία του ο Ελληνισμός, είχε βρει τρόπους ώστε να φέρνει κοντά του τους πολίτες των πόλεων-κρατών, που συγκέντρωναν τα κοινά χαρακτηριστικά της ταυτότητας, της γλώσσας, της θρησκείας.
Με αυτόν τον τρόπο συνένωναν γειτονικές φυλετικές ομάδες ακόμη και πριν από τη δημιουργία του ελληνικού πολιτικού και κοινωνικού φαινομένου πόλης-κράτους.
Ο Θεσμός της Αμφικτυονίας, αυτό ακριβώς σημαδοτούσε. Και αυτό σήμερα εμείς, σε εποχές κρίσης, σε στιγμές που ο κοινωνικός ιστός απειλείται, επιχειρούμε να αναδείξουμε και να ενισχύσουμε.
Να βρούμε εκείνα τα στοιχεία που έχει ο καθένας μας, εξαιτίας του διαφορετικού τόπου καταγωγής του, τα οποία λειτούργησαν παρέμειναν, και κατάφεραν τελικά να μπουν κάτω από την ομπρέλα του Πειραιά, που μας ένωσε και μας έκανε όλους σήμερα με περηφάνια να λέμε ότι πάνω από όλα είμαστε Πειραιώτες.
Αυτή εάν θέλετε είναι και η μαγεία του Πολιτισμού, με δημοκρατική διάσταση που μπορεί να λειτουργεί χωρίς να σβήνει τον άλλον, χωρίς να τον εξαφανίζει, αλλά να τον αφομοιώνει με κοινό συστατικό τη νέα του πατρίδα, που μέσα σε αυτήν λειτουργούν ταυτόχρονα οι άλλες «μικρές» πατρίδες του καθένα μας.
Τα παραπάνω είναι αυτά που μας έκαναν να πάρουμε την απόφαση και να συνδιοργανώσουμε με όλους αυτούς τους Πολιτιστικούς Συλλόγους και Φορείς την 1η Αμφικτυονία, εδώ στο «μητροπολιτικό κέντρο» του Πειραιά, την πλατεία Κοραή, από τις 14-17 Οκτωβρίου.
Και θέλω να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους τους, που βρίσκονται σήμερα μαζί μας αλλά και για τα όσα ετοίμασαν να μας παρουσιάσουν αναδεικνύοντας ο καθένας με το δικό του τρόπο όλα εκείνα τα στοιχεία του Πολιτισμού που έφεραν ερχόμενοι, ο καθένας του στον Πειραιά.
Αναμνήσεις, βιώματα και δράσεις που δείχνουν την διαχρονικότητα του Ελληνισμού.
Από το 1830, Μανιάτες, Επτανήσιοι, Καρπάθιοι, Κρητικοί, Υδραίοι, Χιώτες, Αρκάδες και γενικότερα Πελοποννήσιοι αλλά και από άλλα σημεία της Ελλάδας που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά, έβαλαν τις βάσεις για την αναγέννηση της πόλης. Μετά το 1922 στην «παρέα» αυτή προστέθηκαν οι ξεριζωμένοι Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου, που προσθέσανε και αυτοί τη δική τους σημαντική ψηφίδα στη νεότερη ιστορία του Πειραιά.
Άνθρωποι φτωχοί, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, ήρθαν αγωνίστηκαν πάλεψαν και δημιούργησαν. Σε δύσκολες συνθήκες τα κατάφεραν. Έφτιαξαν οικογένειες μόρφωσαν τα παιδιά τους και πέτυχαν στη νέα τους «πατρίδα». Μπήκαν στον ΟΛΠ και του έδωσαν ζωή. Σήκωσαν στις πλάτες τους το οικονομικό θαύμα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δεν πουλάμε το λιμάνι μας, όπως δεν πουλάμε την ψυχή μας και την ιστορία μας.
Τους απόγονους αυτών των ανθρώπων, που κατάφεραν μέσα στους συλλόγους τους να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες και τις παραδόσεις τους, φέρνουμε κοντά σε αυτήν την Αμφικτυονία.
Ο καθένας στο δικό του περίπτερο, θα έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει την ιστορία του, τη χορευτική και γαστρονομική του παράδοση, αλλά και τη συμβολή του στη δημιουργία της πόλης της καρδιάς μας. Όπως θα δείτε στο πρόγραμμα που έχετε στα χέρια σας οι δράσεις είναι και πολλές και σημαντικές.
Στόχος μας να ξαναδημιουργήσουμε τον Πειραιά του Πολιτισμού και της σύνθεσης. Τον Πειραιά της ελπίδας και της προοπτικής. Ο Πολιτισμός, η διαφορετικότητά των πολλών αφετηριακών σημείων αναφοράς μας είναι η δύναμή μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ιστορικό, φιλόλογο, δοκιμιογράφο και κυρίως σπουδαίο Έλληνα τον Σαράντo Καργάκο, που θα είναι ο εισηγητής της 1ης Αμφικτυονίας μας, που σκοπεύουμε να την κάνουμε θεσμό της πόλης μας».
olympia
Το είδαμε περίτρανα σε όλους τους αγώνες για Ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Ο Πειραιάς θα δώσει για μια ακόμα φορά το έναυσμα για ρεαλιστική αισιοδοξία. Εάν νικήσουμε την ηττοπάθεια, θα νικήσουμε και τα δεινά που μας μαστίζουν” και συνέχισε λέγοντας:
“Παρακολουθούσα τηλεοπτική εκπομπή με έναν εξαίρετο άνθρωπο που τεκμηριωμένα αμφισβητούσε τις αποφάσεις της Τρόικας. Τότε ο δημοσιογράφος ρώτησε επιθετικά “Μα είστε υπέρ της χρεωκοπίας”;; Αναρωτιέμαι ποιός έδωσε την πολιτική εξουσία σε αυτον τον δημοσιογράφο να προβαινει σε τέτοια διαστρέβλωση γεγονότων και απόψεων. Και εμάς στον Πειραιά ήθελε ο πρώην ΥΠΕΣ να μας βάλει υπό καθεστώς μνημονίου με τοπική “Τρόικα”. Αντισταθήκαμε και αποδείξαμε ότι όταν υπάρχει η πολιτική βούληση για εξορθολογισμό της επιχειρησιακής λειτουργίας, δεν χρειάζονται μνημόνια. Ήδη ο δήμος με συνεχή προσπάθεια και ρήξεις, έχει μειώσει το κόστος λειτουργίας του μειώνοντας ακόμα και τα ενοίκια που κληρονόμησε εως και 70%! Με τεχνογνωσία βελτιστοποιήσαμε τον έλεγχο των δαπανών και αναβαθμίσαμε τα οικονομικα του δήμου χωρίς ούτε μία απόλυση! Με συμμαχία τιμής μεταξύ δημοτικής αρχής και εργαζομένων. Γι’ αυτό και δήλωσα προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχθούμε την ανθρωποφαγία που βαπτίστηκε ευφημιστικά ως “Εφεδρεία.
Οι δανειστές μας δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Ήξεραν πολύ καλά που δάνειζαν τα λεφτά τους, το έκαναν όμως για να ενισχύσουν την δική τους παραγωγή, τα δικά τους προϊόντα. Η Ελλάδα έχει προσφέρει πάρα πολλά στην Ευρώπη. Ακόμα και το όνομα της Ευρώπης είναι Ελληνικο. Ήταν μπροστά σε όλους τους αγώνες για Ελευθερία που κόστισαν αίμα και χρήμα. Αυτά οφείλουμε να τα διεκδικήσουμε, είναι άλλωστε πολύ παραπάνω ως μέγεθος από το χρέος. Τέρμα στα ενοχικά σύνδρομα και την κατασυκοφάντηση του Ελληνικού λαού”.
Αναφέρθηκε στο θέμα της απεργίας στους τομείς καθαριότητας και τις ενέργειες του δημάρχου Αθηναίων λέγοντας:
«Ο Δήμαρχος Αθηναίων κατά την άποψή μου βιάστηκε πολύ. Έσπευσε να προσφύγει στον Εισαγγελέα πριν εκδηλώσουν οι εργαζόμενοι την απεργιακή τους δραστηριότητα.
Επιτέλους αν υπάρχει κάποια άποψη που μπορεί να μπει στο δημόσιο διάλογο, ότι και οι εργάτες καθαριότητας δεν δικαιούνται να απεργούν, όπως δεν δικαιούνται οι συνταγματάρχες και οι στρατιωτικοί, να το πουν. Πιστεύω ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να περιφρουρήσουν ως ιερό δημοκρατικό κεκτημένο το δικαίωμα στην απεργία και οι ηγεσίες τους να έχουν την ωριμότητα εκείνη να μην προκαλούν την κοινωνία. Αυτή την ώρα πιστεύω ότι είμαστε στα όρια, επειδή ήρθαν τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα.
Έχω κάνει έκκληση στους συνδικαλιστές. Εκτός από τον Εισαγγελέα, υπάρχει και ο πολιτικός λόγος της έκκλησης: να δουν τα όρια της απεργιακής κινητοποίησης και να την διακόψουν μια ημέρα νωρίτερα. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα στο Δήμο Πειραιά, από την ώρα που θα διακόψουν την απεργία, εντός δύο εικοσιτετραώρων ο Πειραιάς θα λάμπει, διότι έχουν φιλότιμο. Και τους κατανοώ. Όταν το εκκαθαριστικό που παίρνουν για 15νθήμερο είναι 80 ευρώ, η αγανάκτηση και ο αγώνας είναι ένας δρόμος. Και η αξιοπρέπεια είναι ένας δρόμος. Ο φόβος ότι μπορεί να χάσω την δουλειά μου ή να μπω στην εφεδρεία, άρα δεν απεργώ, είναι σύνδρομο που δεν αφορά δημοκρατικές πολιτείες»
Τέλος απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, ακόμα και σε blogs όπως το “Λόγια Σταράτα” συνδέοντας άμεσα τον θεσμό της Αμφικτυονίας με την κρίση:
«Η ζωή μας δεν είναι μόνο ευρώ και dollars. Η ζωή μας είναι κυρίως η πολιτιστική μας ταυτότητα. Τίποτα δεν μας χρωστάει η Ευρώπη; Υπάρχει έστω και μια δραστηριότητα όπου η Ελλάδα δεν ήταν πρώτη στις συμμαχικές της υποχρεώσεις; Όπου δεν έχυσε αίμα και δεν ξόδεψε του κόσμου τα εκατομμύρια; Μας κόστισε λίγο εμάς ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;
Η πολιτιστική μας ταυτότητα, η πολιτιστική μας αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, είναι εκείνα που θα μας δώσουν δύναμη και για την οικονομική μας ανάπτυξη.»
Ενώ τόνισε πως θα παραμείνει δήμαρχος Πειραιά για 8 χρόνια, αποκλείοντας έτσι την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Διαβάστε την εναρκτήρια ομιλία του για τον θεσμό της Αμφικτυονίας:
«Στην ιστορία του ο Ελληνισμός, είχε βρει τρόπους ώστε να φέρνει κοντά του τους πολίτες των πόλεων-κρατών, που συγκέντρωναν τα κοινά χαρακτηριστικά της ταυτότητας, της γλώσσας, της θρησκείας.
Με αυτόν τον τρόπο συνένωναν γειτονικές φυλετικές ομάδες ακόμη και πριν από τη δημιουργία του ελληνικού πολιτικού και κοινωνικού φαινομένου πόλης-κράτους.
Ο Θεσμός της Αμφικτυονίας, αυτό ακριβώς σημαδοτούσε. Και αυτό σήμερα εμείς, σε εποχές κρίσης, σε στιγμές που ο κοινωνικός ιστός απειλείται, επιχειρούμε να αναδείξουμε και να ενισχύσουμε.
Να βρούμε εκείνα τα στοιχεία που έχει ο καθένας μας, εξαιτίας του διαφορετικού τόπου καταγωγής του, τα οποία λειτούργησαν παρέμειναν, και κατάφεραν τελικά να μπουν κάτω από την ομπρέλα του Πειραιά, που μας ένωσε και μας έκανε όλους σήμερα με περηφάνια να λέμε ότι πάνω από όλα είμαστε Πειραιώτες.
Αυτή εάν θέλετε είναι και η μαγεία του Πολιτισμού, με δημοκρατική διάσταση που μπορεί να λειτουργεί χωρίς να σβήνει τον άλλον, χωρίς να τον εξαφανίζει, αλλά να τον αφομοιώνει με κοινό συστατικό τη νέα του πατρίδα, που μέσα σε αυτήν λειτουργούν ταυτόχρονα οι άλλες «μικρές» πατρίδες του καθένα μας.
Τα παραπάνω είναι αυτά που μας έκαναν να πάρουμε την απόφαση και να συνδιοργανώσουμε με όλους αυτούς τους Πολιτιστικούς Συλλόγους και Φορείς την 1η Αμφικτυονία, εδώ στο «μητροπολιτικό κέντρο» του Πειραιά, την πλατεία Κοραή, από τις 14-17 Οκτωβρίου.
Και θέλω να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους τους, που βρίσκονται σήμερα μαζί μας αλλά και για τα όσα ετοίμασαν να μας παρουσιάσουν αναδεικνύοντας ο καθένας με το δικό του τρόπο όλα εκείνα τα στοιχεία του Πολιτισμού που έφεραν ερχόμενοι, ο καθένας του στον Πειραιά.
Αναμνήσεις, βιώματα και δράσεις που δείχνουν την διαχρονικότητα του Ελληνισμού.
Από το 1830, Μανιάτες, Επτανήσιοι, Καρπάθιοι, Κρητικοί, Υδραίοι, Χιώτες, Αρκάδες και γενικότερα Πελοποννήσιοι αλλά και από άλλα σημεία της Ελλάδας που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά, έβαλαν τις βάσεις για την αναγέννηση της πόλης. Μετά το 1922 στην «παρέα» αυτή προστέθηκαν οι ξεριζωμένοι Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου, που προσθέσανε και αυτοί τη δική τους σημαντική ψηφίδα στη νεότερη ιστορία του Πειραιά.
Άνθρωποι φτωχοί, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, ήρθαν αγωνίστηκαν πάλεψαν και δημιούργησαν. Σε δύσκολες συνθήκες τα κατάφεραν. Έφτιαξαν οικογένειες μόρφωσαν τα παιδιά τους και πέτυχαν στη νέα τους «πατρίδα». Μπήκαν στον ΟΛΠ και του έδωσαν ζωή. Σήκωσαν στις πλάτες τους το οικονομικό θαύμα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δεν πουλάμε το λιμάνι μας, όπως δεν πουλάμε την ψυχή μας και την ιστορία μας.
Τους απόγονους αυτών των ανθρώπων, που κατάφεραν μέσα στους συλλόγους τους να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες και τις παραδόσεις τους, φέρνουμε κοντά σε αυτήν την Αμφικτυονία.
Ο καθένας στο δικό του περίπτερο, θα έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει την ιστορία του, τη χορευτική και γαστρονομική του παράδοση, αλλά και τη συμβολή του στη δημιουργία της πόλης της καρδιάς μας. Όπως θα δείτε στο πρόγραμμα που έχετε στα χέρια σας οι δράσεις είναι και πολλές και σημαντικές.
Στόχος μας να ξαναδημιουργήσουμε τον Πειραιά του Πολιτισμού και της σύνθεσης. Τον Πειραιά της ελπίδας και της προοπτικής. Ο Πολιτισμός, η διαφορετικότητά των πολλών αφετηριακών σημείων αναφοράς μας είναι η δύναμή μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ιστορικό, φιλόλογο, δοκιμιογράφο και κυρίως σπουδαίο Έλληνα τον Σαράντo Καργάκο, που θα είναι ο εισηγητής της 1ης Αμφικτυονίας μας, που σκοπεύουμε να την κάνουμε θεσμό της πόλης μας».
olympia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου