Μη χάνεσαι με όσους μοιράστηκες κάποτε ένα θρανίο

Όλα ξεκινούν ένα πρωινό το οποίο προορίζεται να στιγματίσει την επόμενη δεκαετία και βάλε της ζωής σου. 

Σε ξυπνάνε σχεδόν με το ζόρι από τα πουπουλένια σου όνειρα, σε δασκαλεύουν να είσαι φρόνιμο παιδί και φορτωμένο το δύσμοιρο με μία τσάντα μεγαλύτερη από το μπόι σου, ξεκινάς για την ξενιτειά της πρώτης μέρας στο σχολείο. 

Μπορεί να κλάψεις φωναχτά μήπως και σε λυπηθούν ή μπορεί να καθαρίσεις όλα τα πατώματα, μέχρι να πειστείς να περάσεις το κατώφλι. 

Αφού όμως στερέψουν όλα τα ουρλιαχτά του στιλ «Θέλω τη μαμά μου» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, διαπιστώνεις ότι ο χώρος είναι γεμάτος με πολλά μικρά ζιζάνια σαν και του λόγου σου, σύμμαχοι στη μάχη κατά της δικτατορίας του πρωινού ξυπνήματος και κυρίως μαθήματος. 



Μπορεί ο τίτλος του διπλανού να άλλαξε όνομα και φύλο στη διάρκεια των χρόνων, όμως ο ρόλος του σύμμαχου παρέμεινε ίδιος και απαράλλαχτος. 

Τυχεροί όσοι κάθε πρωί είχαν κάποιον να τους καλωσορίζει στο θρανίο με μια καλημέρα και ένα ζεστό χαμόγελο. Ήταν εκείνοι που δε βαρέθηκαν ποτέ στο μάθημα γιατί είχαν κάποιον να μοιραστούν την ανία τους μέχρι να τους χωρίσει η αγανάκτηση του διδάσκοντα. Εσείς δεν είστε για να κάθεστε μαζί! 



Από τα μικροσκοπικά καρεκλάκια του νηπιαγωγείου ως και τα έδρανα του πανεπιστημίου, το ταξίδι στη γνώση απαιτεί και λίγο χαβαλέ, γιατί αλλιώς γίνεται καταναγκασμός. 

Οι παρέες του σχολείου, αν δε δέσουν για τα καλά, είναι καταδικασμένες να λησμονηθούν στο συρτάρι με σκονισμένα άλμπουμ φωτογραφιών. Το ίδιο και το άτομο που τόσα χρόνια μοιράστηκες πολλά περισσότερα από ένα θρανίο. 

Μοιράστηκες τη νύστα σου, τις παραξενιές σου και άπειρα εσωτερικά αστεία. Χωρίσατε το κολατσιό σας στα δυο, ίσως για πρώτη και τελευταία φορά, αλλά και το απροειδοποίητο τεστ μαθηματικών που όλως τυχαίως έγερνε λιγάκι προς τα δίπλα. 

Οι προσδοκίες και ο φόβος για το μέλλον ελαφραίνουν όταν τους μοιράζεσαι. Από το γνωστό «εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω…» μέχρι όντως να τα καταφέρεις, περνάνε άπειρες ώρες μέσα στη σχολική τάξη, διαγωνίσματα και εκδρομές. Θα τα κατάφερνες μόνος; 

Ήταν εκείνη η σφιχτή αγκαλιά, όταν πάτωσες στο διαγώνισμα της κατεύθυνσης ή το ιδρωμένο χέρι που κρατούσες λίγο πριν τις πανελλαδικές. Ήταν το ίδιο πρόσωπο με το οποίο κλάψατε παρέα τη μέρα των αποτελεσμάτων μαζί, αλλά για διαφορετικούς λόγους. 



Τα ονόματα από τα πρώτα καρδιοχτύπια γράφονται με μολύβι στα σχολικά θρανία. Στην ηλικία που ξεπερνιέται το σύνθημα «αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες», η διπλανή είναι εκείνη που θα μάθει για τον πρώτο σου έρωτα και θα φροντίσει να σε κάνει ρεζίλι κάθε φορά που περνάει μπροστά σου ο εκλεκτός. 



Σημειωματάκια κάτω από τη μύτη του καθηγητή, παιχνιδιάρικα σκουντήματα και εκείνα τα βλέμματα όλο νόημα προς εξυπηρέτηση της μουγκής συνεννόησης. 



Τα σχολικά χρόνια τελειώνουν, ο καθένας ακολουθεί τη δική του πορεία. Είναι κρίμα λοιπόν εσείς οι δύο να χωρίσετε τις ζωές σας όπως κάνατε με το θρανίο στο δημοτικό. Κι αν οι δρόμοι σας φέρουν ξανά στα παλιά λημέρια, χτυπήστε το κουδούνι για έναν καφέ στα γρήγορα. 



Περάστε μαζί ακόμα ένα διάλειμμα για να αναπολήσετε μερικά από τα πιο ανέμελα χρόνια της ζωής σας! Εξάλλου, αξίζει να χτίζουμε το παρόν μας πάνω σε χαρούμενες αναμνήσεις του παρελθόντος. 

Θεοδώρα Μαρία Βένου

ΤΟ ΚΑΡΥΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΛΙΓΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ!

Τα καρύδια αποτελούν ένα από τα πιο δημοφιλή είδη ξηρών καρπών στη χώρα μας. Ξηρός καρπός που χρησιμοποιείτε με πολλούς τρόπους στη διατροφή μας. Τα καρύδια που ως γνωστόν αποτελούν μια αρκετά θερμιδογόνα και παρεξηγημένη τροφή, κρύβουν ένα τεράστιο διατροφικό θησαυρό.

Είναι μια κατά βάση πρωτεϊνική τροφή. Περιέχει ω3 λιπαρά οξέα, ορισμένες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, φυτικές ίνες, καθώς και μέτρια ποσότητα ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου και ψευδαργύρου.Τα ω3 λιπαρά οξέα τα οποία βρίσκονται μέσα στα καρύδια, σύμφωνα με έρευνες έχει βρεθεί να συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση των πνευματικών λειτουργιών του εγκεφάλου, όπως μνήμη-συγκέντρωση-ικανότητα μάθησης. Επιπλέον, έχει βρεθεί να έχουν κάποια θετική επίδραση στη διάθεση του ατόμου σε ότι αφορά τον ψυχισμό του, παρεμποδίζοντας την εμφάνιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης αλλά και άλλων μορφών σοβαρότερων ψυχώσεων όπως της διπολικής διαταραχής.

Το Ελληνικό καρύδι παράγεται στην Ελλάδα με φυσικούς τρόπους. Η συγκομιδή γίνεται τέλη Σεπτεμβρίου, διαρκεί περίπου 15 ημέρες ακολουθεί μετά τη συγκομιδή η πλύση με καθαρό νερό και η ξήρανση στον ήλιο χωρίς χημικούς τρόπους, και έτσι μένουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που μας παρέχει η μάνα γη. Οι καρυδιές ζούνε πάρα πολλά έτη και το ύψος τους ανάλογα με το είδος μπορεί να φτάσει από 30 έως και τα 60 μέτρα σπανιότερα.

Ποιες είναι όμως οι διατροφικές ιδιότητες των καρυδιών;

Διατροφικά οφέλη από τη κατανάλωση καρυδιών

• Τα καρύδια είναι μεν πλούσια σε ενέργεια αλλά περιέχουν πληθώρα θρεπτικών συστατικών και φυτικών ινών, όπως ιχνοστοιχεία, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες που προάγουν την υγεία του οργανισμού.

• Τα καρύδια περιέχουν ω3 λιπαρά οξέα σε μεγαλύτερη συγκέντρωση απ' ότι οι υπόλοιποι ξηροί καρποί. Το αποτέλεσμα της τακτικής κατανάλωσης των λιπαρών αυτών είναι η πτώση της LDL χοληστερόλης (κακή χοληστερόλη) και η αύξηση της καλής HDL χοληστερόλης. Γενικότερα τα ω3 λιπαρά οξέα, ενισχύουν την καρδιαγγειακή λειτουργία και επιπρόσθετα έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Το καρυδέλαιο που εντοπίζεται και στα ολόκληρα καρύδια, «θωράκιζε» τα αιμοφόρα αγγεία μέσα σε μόλις τέσσερις ώρες από την κατανάλωσή του. τα έλαια του καρυδιού μπορούν να ενισχύουν την υγεία των αιμοφόρων αγγείων. Η καθημερινή κατανάλωση μικρής ποσότητας καρυδιών περίπου 40-50 γρ./ημ., ασκεί προστατευτική δράση στις αρτηρίες μειώνοντας την εμφάνιση θρομβώσεων. Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικών επεισοδίων, εμφραγμάτων καθώς επίσης μειώνει την ολική και την κακή LDL χοληστερόλη του αίματος και περιορίζει την απώλεια οστικής μάζας.

• Τα ω3 λιπαρά οξέα τα οποία βρίσκονται μέσα στα καρύδια, σύμφωνα με έρευνες έχει βρεθεί να συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση των πνευματικών λειτουργιών του εγκεφάλου, όπως μνήμη-συγκέντρωση-ικανότητα μάθησης. Επιπλέον, έχει βρεθεί να έχουν κάποια θετική επίδραση στη διάθεση του ατόμου σε ότι αφορά τον ψυχισμό του, παρεμποδίζοντας την εμφάνιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης αλλά και άλλων μορφών σοβαρότερων ψυχώσεων όπως της διπολικής διαταραχής.

• Τα καρύδια περιέχουν αργινίνη η οποία χρησιμοποιείται από τον ανθρώπινο οργανισμό για την παραγωγή νιτρικού οξέος. Το νιτρικό οξύ βοηθά στην διατήρηση της ευκαμψίας των αρτηριών. Η υψηλή κατανάλωση ζωικών λιπών, διακόπτει την παραγωγή του νιτρικού οξέος από το ενδοθήλιο των αρτηριών.

• Έρευνες έδειξαν, ότι διαβητικοί ασθενές που κατανάλωναν από 28 έως 56 γραμμάρια καρυδιών καθημερινά, στα πλαίσια μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, Τα καρύδια μειώνουν τις πιθανότητες εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2, η οποία είναι η συνηθέστερη μορφή της νόσου. Ειδικότερα, η κατανάλωση καρυδιών μία έως τρεις φορές το μήνα μειώνει τον κίνδυνο κατά 4%, μια φορά την εβδομάδα κατά 13% και τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα κατά 25%. Ο διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται από το συνδυασμό ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης και ελαττωμένης ευαισθησίας των κυττάρων στη δράση της.

• Τα καρύδια αποτελούν πλούσια πηγή φυσικών ουσιών με αντιοξειδωτική δράση όπως η μελατονίνη, το ελαγικό οξύ, η βιταμίνη Ε, τα καροτενοειδή και οι πολυφαινόλες. Τα παραπάνω συστατικά εμφανίζουν προστατευτική δράση κατά του καρκίνου, τη γήρανσης, της εμφάνισης φλεγμονών και τέλος ψυχιατρικών διαταραχών. Ο καρκίνος του προστάτη και του μαστού, είναι οι κακοήθεις νόσοι στις οποίες μελετήθηκαν περισσότερο, οι αντικαρκινικές ιδιότητες των καρυδιών. Έρευνες έδειξαν ότι η κατανάλωση ποσοτήτων, της τάξης των 84 γραμμαρίων κάθε μέρα, συσχετίζεται με μείωση του κινδύνου προσβολής από καρκίνο του προστάτη. Στον καρκίνο του μαστού, οι περισσότερες έρευνες έγιναν σε πειραματόζωα και έδειξαν αντικαρκινική δράση των καρυδιών.

• Τα καρύδια εμφανίζουν ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα της Βιταμίνης Ε, μιας λιποδιαλυτής βιταμίνης, με σημαντικό ρόλο στη προστασία των κυττάρων και σημαντική δράση κατά των ελευθέρων ριζών. Λειτουργεί ως ένας φυσικός αναστολέας της καταστροφής των κυττάρων προστατεύοντας τους ιστούς από τη διάσπαση τους. Η βιταμίνη Ε, πιθανόν να έχει προστατευτικό ρόλο σε διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες όπως αυτή του γήρατος και του καρκίνου του προστάτη, αν και νεότερες επιστημονικές έρευνες έδειξαν πως η βιταμίνη Ε μπορεί να αποτελέσει και αιτία για την εμφάνιση αυτής της μορφής καρκίνου. Οι μελέτες που αφορούν την σχέση της βιταμίνης με την προστασία του καρκίνου είναι ακόμη σε ερευνητικό στάδιο.

• Επίσης παρέχουν στον οργανισμό αξιόλογα ποσά ιχνοστοιχείων όπως ασβέστιο, χρώμιο, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου, σεληνίου και ψευδαργύρου και άλλων θρεπτικών συστατικών.

• Η μελατονίνη που υπάρχει στα καρύδια φαίνεται να αυξάνει τις συγκεντρώσεις της ορμόνης αυτής στο αίμα, χαρίζοντας ποιοτικά καλύτερο ύπνο.

• Αν τρώει κανείς περίπου δύο χούφτες καρύδια τη μέρα για μερικές εβδομάδες, μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του σπέρματός του, ιδίως αν είναι νέος, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία πάντως δεν παρέχει τη διαβεβαίωση ότι αυτή η βελτίωση θα βοηθήσει όντως την ανδρική γονιμότητα.  Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ωφέλιμη δράση των καρυδιών οφείλεται κυρίως στα λιπαρά οξέα που περιέχουν και βοηθάνε στην καλύτερη ανάπτυξη του σπέρματος.

• Οι φυτικές ίνες που περιέχουν τα καρύδια βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου προλαμβάνοντας τη δυσκοιλιότητα, προστατεύουν από καρδιοπάθειες-διαβήτη και καρκίνο, μας δίνουν ένα αίσθημα κορεσμού και μας βοηθάνε να διατηρούμε ένα υγιές βάρος.

Πόσα καρύδια μπορώ να καταναλώσω την ημέρα;

Τα καρύδια πρέπει να καταναλώνονται με προσοχή καθώς η μερίδα (που αντιστοιχεί σε 28g καρυδιών περίπου ή 7 καρύδια) αποδίδει στον οργανισμό μας 185Kcal. Έτσι ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται κατά την κατανάλωση του και να μην ξεφεύγουμε από τη μία μερίδα ή 7 καρύδια ημερησίως, και πάντα στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής.

Τι πρέπει να γνωρίζετε

Φυλάσσετε τα σε μέρος ξηρό και δροσερό. Ακόμη καλύτερα διατηρείτε τα σε αεροστεγή δοχεία στο ψυγείο.

Το καβούρντισμα ή η προσθήκη αλατιού μειώνει την ευεργετική τους δράση.

Τα λιπαρά τους πρέπει να αντικαθιστούν τα λιπαρά ζωικής προέλευσης, διαφορετικά επιβαρύνουν τον οργανισμό με περιττές θερμίδες.

Τρόποι να εισάγουμε τα καρύδια στη διατροφή μας

Κυκλοφορούν μερικές χιλιάδες συνταγές που μπορείτε να βρείτε σε βιβλία μαγειρικής ή ζαχαροπλαστικής, στο ίντερνετ και στις φυλλάδες σε διάφορα περιοδικά. Κάποιες ιδέες για πιάτα ημέρας θα μπορούσαν να είναι: γλώσσα με πέστο καρυδιού και πουρέ καρότου, κιμαδόπιτα με κασέρι και καρύδια, ταλιατέλες με καρύδια, ψωμί με καρύδια, χοιρινό με δαμάσκηνα και καρύδια, ριζότο με λαχανικά, αποξηραμένα φρούτα, κολοκυθόσπορο και καρύδια και πολλά άλλα.

• Προσθέστε καρύδια στα δημητριακά και καταναλώστε τα μαζί με γάλα χαμηλών λιπαρών.

• Καταναλώστε ως επιδόρπιο καρύδια με μέλι και γιαούρτι χαμηλών λιπαρών.

• Προσθέστε καρύδια στη σαλάτα σας.

• Φτιάξτε φρουτοσαλάτα με φρέσκα φρούτα εποχής και τρίξτε καρύδια.

• Βάλτε καρύδια σε σπιτικά κέικ ή μπισκότα και καταναλώστε τα ως σνακ.

• Χρησιμοποιήστε τα για να φτιάξτε γέμιση για κοτόπουλο ή γαλοπούλα.

• Χρησιμοποιήστε τα στα παραδοσιακά γλυκά που θα παρασκευάσετε.

Ωστόσο προσοχή! θωρακίστε τον οργανισμό σας με τους ωφέλιμους καρπούς της φύσης καταναλώνοντας όχι περισσότερο από 40-60 γρ./ημέρα, διότι η υπερβολή ενδέχεται να σας οδηγήσει σε πρόσληψη βάρους.

ΑΠΟ medlabgr

olastifora.gr

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ: Επικίνδυνα ψάρια «εισέβαλαν» στις ελληνικές θάλασσες!

Τουλάχιστον 130 είδη τροπικών ψαριών, αρκετά από τα οποία είναι δηλητηριώδη και τοξικά, έχουν εισβάλει στις ελληνικές θάλασσες, απειλώντας ευθέως το οικοσύστημα αλλά και τον κλάδο της αλιείας.

Ο Υδροβιολογικός Σταθμός της Ρόδου έχει καταγράψει τα ξενικά είδη που εξαπλώνονται στα νερά του Αιγαίου, όπως λεοντόψαρα, λαγοκέφαλοι και άλλα, που ακόμη βρίσκονται μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, όμως αναμένεται σύντομα να έρθουν και στα μέρη μας.

Το λεοντόψαρο, για παράδειγμα, με τα δηλητηριώδη αγκάθια προέρχεται από τον Ινδικό Ωκεανό και έφτασε στη Μεσόγειο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Ο επικίνδυνος λαγοκέφαλος έχει ήδη εξαπλωθεί ταχύτατα στο Αιγαίο, όπου μάλιστα τρέφεται με ψάρια αλιείας.

Άλλοι «έποικοι» είναι το μπλε καβούρι και κάποια σπάνια είδη γαρίδας που έχουν εμπορική αξία, όμως διαταράσσουν την ισορροπία του οικοσυστήματος. Αιτία αυτής της μετανάστευσης είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, η κλιματική αλλαγή, ενώ καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η διαπλάτυνση της Διώρυγας του Σουέζ.

«Προφανώς και η αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών ευνοεί την εισβολή ξενικών ειδών, όμως το φαινόμενο αυτό οφείλεται και σε μια σειρά άλλων παραγόντων, όπως η διαπλάτυνση του καναλιού του Σουέζ ή οι κινήσεις πλοίων. Συχνά, διάφορα είδη εγκλωβίζονται ως λάρβες στα έρματα των πλοίων και αναπτύσσονται, όταν βρουν κατάλληλες συνθήκες», δήλωσε στη «Ροδιακή» ο ιχθυολόγος του Υδροβιολογικού Σταθμού Ρόδου, Γεράσιμος Κονδυλάτος.

Στο μεταξύ, συναγερμός έχει σημάνει και για τη διαφαινόμενη άφιξη του Plotosus lineatus, που μοιάζει με χέλι και είναι ένα από τα πιο δηλητηριώδη παγκοσμίως. Προς το παρόν, έχει κατακλύσει τις θάλασσες στο Ισραήλ και στην Τουρκία, αλλά εκτιμάται ότι είναι ζήτημα χρόνου να φτάσει και στο Αιγαίο.

Το διαβάσαμε στο:  http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/07/blog-post_425.html#ixzz4n6dADcBM

Η ΤΣΑΧΠΙΝΑ ΜΑΪΜΟΥ

Τα 10 καλύτερα παγωτατζίδικα της Αθήνας

Είσαι στην πρωτεύουσα και θες να πάρεις εγγυημένα καλό παγωτό; Δες τα καλύτερα μέρη για να το προμηθευτείς!

Το καλοκαίρι είναι εδώ. Οι θερμοκρασίες στα ύψη, ο ήλιος πιο καυτός από ποτέ, και η ανάγκη για δροσιά επιτακτική. Επειδή όμως το καλοκαίρι χωρίς παγωτό είναι ανούσιο και ανυπόφορο, σου προτείνουμε εν συνεχεία δέκα μέρη για να το απολαύσεις, είτε με παρέα, είτε μόνος σου, και να κάνεις την μέρα σου στην πόλη λίγο πιο ενδιαφέρουσα, γλυκιά και... δροσερή. Μη χάνεις λοιπόν χρόνο, φόρα κάτι ελαφρύ και πετάξου μέχρι το παγωτατζίδικο στη γωνία, να πάρεις ένα χωνάκι, ένα κυπελάκι, ή ένα τρίκιλο, να το τσακίσεις το βράδυ με το κουτάλι της σούπας. Άλλωστε, το παγωτό μας κάνει όλους πιο χαρούμενους. Έτσι δεν είναι;  

Estelle (Κανάκης - Τσαπατώρης) 

Αν βρίσκεσαι στην Καλλιθέα και σου 'ρθει όρεξη για παγωτό, θα πας στο Estelle, που αποτελεί μία σταθερή αξία. Εκεί μπορείς να δοκιμάσεις νοστιμότατα παρφέ, καλοφτιαγμένα σορμπέ, αλλά και παγωτό με κράνμπερις, γιαούρτι-μύρτιλο και το δημοφιλές εκμέκ κανταΐφι.
Κρέμου 138, Καλλιθέα
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 9567 002

Solo Gelato

Ο ιδιοκτήτης του ξεχωριστού αυτού καταστήματος, Νίκος Χριστογεώργoς, έχει στο DNA του το παγωτό. Ο παππούς του διέθετε γαλακτοπωλείο στο Χαλάνδρι από το 1930, όπου έφτιαχνε καϊμάκι σε ξύλινο κάδο. Το 1967 έφεραν πρώτοι με τον γιο του την παγωτομηχανή Frigo, που τη δούλευε και ο Νίκος μέχρι το 1989. Στην ποιότητα του παγωτού που φτιάχνει σήμερα συνέβαλαν βέβαια και τα απανωτά ταξίδια του στην Ιταλία και η τεχνογνωσία που απέκτησε εκεί. Το σιτσιλιάνικο φιστίκι δεν παίζεται, το ίδιο και το φουντούκι. Το μάνγκο έχει γεύση ζωντανού φρούτου, η κατάμαυρη, μαστιχωτή σοκολάτα θα εντυπωσιάσει και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους. Ωραία είναι επίσης το dolce latte (καραμέλα βουτύρου-γάλακτος) και η τζιαντούγια, ενώ υπάρχουν και οι άνευ ζάχαρης επιλογές.
Α. Παπανδρέου 44, Χαλάνδρι
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 681 3622

Fatto a mano

Θες να ζήσεις την απόλυτη παγωτο - εμπειρία; Τότε βρήκες το κατάλληλο μέρος. Στο Fatto a mano το παγωτό είναι μαλακό, απίθανα κρεμώδες, χωρίς ενισχυτικά γεύσης, χρωστικές και σταθεροποιητές. Μία άλλη ιδιαιτερότητα του καταστήματος είναι ότι εδώ χρησιμοποιούν μόνο φρέσκα φρούτα και ουχί πούλπες. Αν πετύχετε σορμπέ σύκο, αχλάδι, ανανά ή φράουλα, θα εκπλαγείτε. Ο δημιουργός τους, Γιάννης Νύκταρης, της γνωστής οικογενείας παξιμαδοποιών, δεν ενδίδει σε ευκολίες. Το παγωτό τριαντάφυλλο, για παράδειγμα, γίνεται με κρύα εκχύλιση ροδοπετάλων από το Συνεταιρισμό Κοζάνης και όχι με αιθέρια έλαια, έτοιμο εκχύλισμα, σιρόπι κ.λπ. Το ίδιο και το παγωτό με γεύση καφέ, για το οποίο δεν χρησιμοποιεί σκόνη ή έτοιμο εσπρέσο, αλλά ψήνει ολόκληρους κόκκους μέχρι να ιδρώσουν και τους εκχυλίζει μέσα στο γάλα. Εξαιρετικό είναι και το σορμπέ λεμόνι με βασιλικό. Εκτός από το εργαστήριο του Περιστερίου, δεν αποκλείεται να δοκιμάσετε το παγωτό του και σε καλά εστιατόρια (π.χ. του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετάνια») και στο Ηράκλειο Κρήτης.
Κώστα Βάρναλη 21, Περιστέρι
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 577 7407

Αφοί Ασημακόπουλοι

Κλασικά παγωτά, ίδια και απαράλλαχτα εδώ και χρόνια, χωρίς μείγματα και πρόσθετα, στο παλαιότερο ζαχαροπλαστείο της Αθήνας, που λειτουργεί από το 1915! Η παρφέ κρέμα είναι... παρφέ, γεύμα κανονικό, με καλής ποιότητας ξηρούς καρπούς και φρουί γλασέ. Το ίδιο και η σοκολάτα. Το φιστίκι, απαλό, κρεμώδες και με φίνα γεύση. Τα σορμπέ φράουλα και λεμόνι, η «ιδέα» του σορμπέ. Από τις νεότερες γεύσεις ωραίες είναι αυτές με το γιαούρτι, το δαμάσκηνο (με ξερό φρούτο), και το σύκο με τσίπουρο. Το γάλα είναι από παραγωγούς δικούς τους στα Μεσόγεια. Όντας γαλακτοπώλες αναντάμ παπαντάμ οι Ασημακόπουλοι ξέρουν απ’ αυτά…
Χαριλάου Τρικούπη 82, Αθήνα
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 361 0092

Choco Latte Milano

Τρία είναι τα στοιχεία που κάνουν ξεχωριστή την εν λόγω τζελατερία: οι αγνές πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται (ελληνικό γάλα, φρέσκα φρούτα, ξηροί καρποί, σοκολάτα και κακάο από την Ιταλία), η μεγάλη ποικιλία γεύσεων -συνηθισμένων και πιο πρωτότυπων, όπως η zuppa inglese- οι οποίες όμως εναρμονίζονται με την εποχικότητα (δεν θα βρείτε δηλαδή παγωτό καρπούζι το χειμώνα) και το γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης, Στέφανο Πάλμας, αν και νεότατος, διαθέτει πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας στο παγωτό, αφού βοηθούσε στο κατάστημα του Ιταλού θείου του στο Μιλάνο.
Λεωφ. Αλίμου 59, Άλιμος
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 213 023 1660

Ninnolo

Παγωτό χωρίς κρέμα γάλακτος και αυγά γίνεται; Κι όμως γίνεται. Το πώς δεν το ξέρουμε, μια και αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό των ιδιοκτητών. Αυτό που μάθαμε μόνο είναι ότι το γάλα που χρησιμοποιείται προέρχεται από τη Φάρμα Στάμου και παστεριώνεται στο κατάστημα, ενώ τα σορμπέ φτιάχνονται με φρέσκα φρούτα, εκτός από τα εξωτικά, για τα οποία αναγκαστικά χρησιμοποιούνται πούλπες. Δοκιμάστε το παγωτό νοτσιόλα και το φιστίκι Αιγίνης, ενώ για μια πιο ιδιαίτερη και γκουρμέ γεύση, τη σοκολάτα με τσίλι.
Αγίου Δημητρίου 8, Κηφισιά
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 801 2765

Χαρά

Διαχρονικό, καλτ ζαχαροπλαστείο με εσάνς παλιάς Αθήνας, που φτιάχνει εκλεκτό παγωτό με αττικό γάλα ήδη από το 1969. Το σικάγο, που είναι μία υπερπαραγωγή (δεν το καταφέρνει ένας μόνος του), το πληθωρικό παρφέ και το μαστιχωτό καϊμάκι με το σιροπιασμένο πολίτικο εκμέκ αξίζει να τα απολαύσετε επιτόπου, στα τραπεζάκια έξω, σερβιρισμένα με φροντίδα περισσή, σε vintage τσίγκινες ή γυάλινες γόνδολες. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα πάρετε και για το σπίτι. Τι σπέσιαλ να διαλέξετε; Σίγουρα το Maracaibo (σοκολάτα γάλακτος με αγριοκέρασο), το μπισκότο, το παγωτό της χανούμισσας (κρέμα με κομμάτια από φύλλο κανταΐφι) ή του Πασά (κρέμα με κομμάτια μπακλαβά) και το παλιομοδίτικο αλλά νοστιμότατο tutti frutti (κρέμα με φρουί γλασέ). Ωραία, επίσης, η μόκα και η καραμέλα. Αν πετύχετε γρανίτα καρπούζι, μην την προσπεράσετε.
Πατησίων 339, Ανω Πατήσια
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 228 7266

Cremino 

Το εν λόγω μαγαζί αποτελεί έναν κρυμμένο θησαυρό της Αθήνας. Εδώ, ανάλογα με την εποχή, βγαίνουν και διαφορετικές γεύσεις. Το παγωτό τριαντάφυλλο είναι από τα κόκκινα τριαντάφυλλα του κήπου της ιδιοκτήτριας, Αθανασίας Καταλιακού, και γίνεται με εκχύλιση των πετάλων στο γάλα. Το ίδιο γίνεται και με τους λεμονανθούς. Το καϊμάκι φτιάχνεται με βουβαλίσιο γάλα και είναι από τις πιο δημοφιλείς γεύσεις, όπως και το παγωτό κουρκουμάς. Στα ιδιαίτερα παγωτά του καταστήματος θα εντοπίσετε διάφορα μπαχαρικά και τσάγια σε ασυνήθιστους συνδυασμούς, όπως το μοχίτο και η μπίρα με την πικρή σοκολάτα! Τα παγωτά είναι όλα ημέρας.
Νίκης 50Α, Αθήνα
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 694 843 0104

Βάρσος

 Πρόκειται για ένα all time classic ζαχαροπλαστείο της Κηφισιάς, που μετρά 124 χρόνια εμπειρίας στον χώρο του παγωτού και των γλυκών. Όλα εδώ παρασκευάζονται με ελληνικό γάλα αγελάδος. Το καϊμάκι, που είναι και το πιο φημισμένο, φτιάχνεται από πρόβειο γάλα, γι’ αυτό έχει μεστή γεύση και έντονη, εξαίσια μυρωδιά. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα και το παρφέ σοκολάτας, καθώς και το φουντούκι. Αυτή την περίοδο θα βρείτε παγωτά βερίκοκο και ροδάκινο. 
Κασσαβέτη 5, Κηφισιά
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 801 2472

Κωνσταντινίδης

Η γνωστή αυτή αλυσίδα ζαχαροπλαστείων ξεκίνησε τη δραστηριότητά της πίσω στο μακρινό 1920. Αυτό που θα σας εντυπωσιάσει, σε όποιο από τα καταστήματα Κωνσταντινίδη βρεθείτε, είναι το κατάμαυρο παγωτό βανίλια. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά δεν είναι, αν σκεφτεί κανείς ότι το χρώμα της φυσικής βανίλιας είναι το μαύρο. Με ειδική, λοιπόν, επεξεργασία του φλοιού της δημιουργείται αυτό το ιδιαίτερο χρώμα αλλά και η κάπως κοκκώδης υφή της. Από τις πιο κλασικές γεύσεις να δοκιμάσετε τα παρφέ κρέμας και σοκολάτας, το καϊμάκι, το φιστίκι Αιγίνης και τη σοκολάτα. Νόστιμο είναι και το χειροποίητο ξυλάκι με γεύση μπισκότο, ενώ οι τούρτες παγωτό γίνονται ανάρπαστες.
Λ. Ποσειδώνος 67, Γλυφάδα, Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 894 9600
Λ. Μεσογείων 86, Γουδί, Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 771 1644
Λ. Κηφισίας 129, Αμπελόκηποι, Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 698 2601

Αποχωρεί και η Κατερίνα Ζαρίφη από την «Ελένη»

«η Κατερίνα Ζαρίφη φεύγει από την Ελένη Μενεγάκη μετά από 11 χρόνια συνολικής συνεργασίας ΑΝΤ1 και Alpha»

Και η Κατερίνα Ζαρίφη αποχώρησε από την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη η οποία φαίνεται πως θα ξεκινήσει  τη νέα τηλεοπτική σεζόν με πολλές αλλαγές στο πάνελ της.

Όπως αποκάλυψε η Τζωρτζέλα Κόσιαβα στην εκπομπή Φτιάξε καφέ να στα πω «η Κατερίνα Ζαρίφη φεύγει από την Ελένη Μενεγάκη μετά από 11 χρόνια συνολικής συνεργασίας ΑΝΤ1 και Alpha» κι έτσι γίνεται το δεύτερο πρόσωπο που μπαίνει στη λίστα αποχωρήσεων από τη μεσημεριανή εκπομπή του Alpha.

Η Τζωρτζέλα Κόσιαβα τόνισε πως: «Εκκρεμεί ένα ραντεβού με τον Alpha, με διευθυντικό στέλεχος, την Ιζαμπέλα Σασλόγλου, για το εάν η Κατερίνα Ζαρίφη θα παραμείνει στο ενεργητικό του Alpha. Από την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη αποχώρησε».

Στο μεταξύ όσον αφορά στο παρασκήνιο της αποχώρησης του Γρηγόρη Γκουντάρα είπε: «Η πρόταση ήταν να παραμείνει πίσω από τις κάμερες αλλά με μείωση μισθού. Ο Γρηγόρης δεν δέχτηκε τη μείωση μισθού».

Τέλος ο Γρηγόρης Γκουντάρας από τη Μενεγάκη μετά από 16 χρόνια!

Καταιγιστικές εξελίξεις στη μεσημεριανή εκπομπή του Alpha. Η Ελένη Μενεγάκη αποφάσισε να τα αλλάξει όλα για τη νέα σεζόν και παίρνει δύσκολες αποφάσεις.

Γνωρίζαμε από καιρό ότι η παρουσιάστρια σχεδιάζει να αλλάξει πολλά για τη νέα χρονιά, μετά από μια σεζόν κατά τη διάρκεια της οποίας είδε τα νούμερα τηλεθέασης να πέφτουν ακόμα και σε μονοψήφια. Από την προηγούμενη εβδομάδα η Ελένη Μενεγάκη και η αρχισυντάκτριά της Ελένη Γελαλή άρχισαν να βλέπουν νέα πρόσωπα. Την τρέχουσα εβδομάδα, η παρουσιάστρια βλέπει έναν έναν τους συνεργάτες της με σκοπό να καταλήξουν αν και πώς θα μπορέσουν να συμμετέχουν στο νέο σχήμα.

Ο Γρηγόρης Γκουντάρας, ο άνθρωπος που βρέθηκε όσο λίγοι στο πλευρό της παρουσιάστριας τα τελευταία 16 χρόνια, από σήμερα αποτελεί παρελθόν για την εκπομπή. Οι δύο πλευρές, προφανώς, δεν βρήκαν κοινό τόπο συνεργασίας για τη νέα σεζόν.

Την είδηση γνωστοποίησε ο ίδιος το απόγευμα της Τετάρτης με ένα συγκλονιστικό κείμενο που ανέβασε στον λογαριασμό του στο Instagram.

«Πέρασαν 16 χρόνια… (παραπάνω από το 1/3 της ζωής μου)‼ Όμως (δυστυχώς), τα περισσότερα πράγματα στη ζωή έχουν ένα τέλος.. Τα χρόνια λοιπόν αυτά, βίωσα τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου (το χαμό των γονιών μου, το γάμο μου, τον ερχομό των δύο αγοριών μου στη ζωή…), όμως τις περισσότερες ώρες ήμουνα στη δουλειά γιατί έτσι είμαι… Παθιάζομαι, αγαπάω, σέβομαι και πάνω από όλα εκτιμώ… Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την Ελένη για όλα (θα την τιμώ πάντα), θέλω να κρατήσω τις άπειρες όμορφες στιγμές… (έχω όλα τα παιδιά που συνεργαστήκαμε στην ψυχή μου) και πιστεύω πως πρώτα ο Θεός κάπου θα ξανασυναντηθούμε… Με υγεία κοιτάμε μπροστά και προχωράμε… Πολύ δύσκολη στιγμή αυτή αδέλφια…», έγραψε ο Γρηγόρης Γκουντάρας.

Αχ αυτό το απόγευμα της Παρασκευής...

Λοιπόν.... 

Από ανέκαθεν, μόλις ερχόταν Παρασκευή απόγευμα, μια παράξενη ευεξία με κυρίευε. Μια ευεξία που άρχιζε γύρο στις πέντε το απόγευμα της Παρασκευής και τελείωνε περίπου στις οκτώ το βράδυ της Κυριακής. Τότε άρχιζε η κατάθλιψη με την σκέψη ότι θα ξημερώσει η Δευτέρα και θα άρχιζε μια νέα εβδομάδα με όλα τα... (ωραία της) όπως το πρωινό ξύπνημα με την μελιστάλακτη διαπεραστική μελωδία του ρολογιού, το μποτιλιάρισμα στην Κηφισίας, την αγωνία να είσαι στην ώρα σου στο γραφείο, τον απαίσιο καφέ από το μηχάνημα της εταιρείας, τα ατέλειωτα προβλήματα της δουλειάς (που κατά τον διευθυντή μου, έφταιγα πάντα εγώ) και τέλος η ατελείωτη επιστροφή στο σπίτι με την εξάτμιση του προπορευόμενου φορτηγού να σε ψεκάζει, λες και ήσουν κουνούπι...

Και κάποτε Ω! Του θαύματος έφτανε η ευλογημένη Παρασκευή...

Μάζευα γρήγορα, γρήγορα τα χαρτιά μου, τα πέταγα στο πρώτο ανοιχτό συρτάρι του γραφείου που έβλεπα μπροστά μου, και την ώρα που έσβηνα τα φώτα... το τηλέφωνο. Αυτή η καταραμένη εφεύρεση του Γκράχαμ Μπελ που από τότε που το ανακάλυψε, ταλανίζει τα νεύρα του κοσμάκη...

Κάποτε όλα τελείωναν και η ευδαιμονία της Παρασκευής άρχιζε.

Φτάνοντας στο σπίτι το πρώτο ευχάριστο πράγμα ήταν ότι η Τατιάνα είχε φροντίσει να είναι ανοιχτεί η γκαραζόπορτα για να μην καθυστερώ ούτε δευτερόλεπτο.

Ανοίγοντας την πόρτα του διαμερίσματος με καλοδεχόταν φορώντας εκείνη την όμορφη κόκκινη ποδιά με τα κεντητά παπάκια που ήξερε ότι μου άρεσε.

Ακολουθούσε ένα σχολαστικό μπάνιο που διαρκούσε πολλές φορές περισσότερο από μία ώρα κάνοντας την Τατιάνα να φωνάζει ότι δεν ήμουν πάπια.

Το βράδυ ένα προσεγμένο δείπνο, τηλεόραση και στο τέλος, κατά τις δώδεκα να ξαπλώνω στο κρεβάτι. Τότε άρχιζε η επιχείρηση **Τρουμπιγιόν** που άλλοτε κατέληγε σε ευτυχή αποτελέσματα και άλλοτε να μου θυμίζει η συμβία μου πως αύριο ξημέρωνε κάποια γιορτή Αγίου και πως τι Φίκι – Φίκι απαγορευόταν...

Έτσι πέρασαν σαράντα πέντε χρόνια...

Συνταξιούχος πλέων τώρα, δεν σας κρύβω, πως κάθε φορά που φτάνει πέντε το απόγευμα της Παρασκευής αισθάνομαι να με κυριεύει αυτή η παράξενη ευδαιμονία, όπως τότε.

Την αμαρτία μου την ομολογώ. Μου λείπει η δουλειά, η δράση και ας είχε όλα αυτά τα κακά που προανέφερα. 

Φιλάκια Σ. Τ. 

Βιβλία - Ιστορία - Είδη Βιβλίων

 Οι πρόγονοι των σημερινών βιβλίων ήταν πήλινες πλάκες πάνω στις οποίες έγραφαν χρησιμοποιώντας ένα είδος γραφίδας. Οι πλάκες αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Σουμέριους, τους Βαβυλώνιους και άλλους λαούς της Μεσοποταμίας. Χιλιάδες τέτοιες πήλινες πλάκες ανακαλύφθηκαν στη Μεσοποταμία στο μέρος που κάποτε άκμαζε το βασίλειο των Σουμερίων. Είναι τα αρχαιότερα γραπτά κείμενα που ξέρουμε. Οι περισσότερες από αυτές τις  πλάκες περιέχουν σε σφηνοειδή γραφή, εμπορικές συναλλαγές, δικαστικές αποφάσεις, ευρετήρια και αναφορές σε εκατοντάδες ονόματα ανθρώπων αλλά και θεοτήτων. Ένα ποσοστό των πλακών όμως περιέχει ύμνους, μύθους, λογοτεχνικά και θρησκευτικά κείμενα. Το πιο γνωστό από τα κείμενα των πλακών αυτών είναι το αρχαιότερο έπος που ξέρουμε "Το έπος του Γκιλγκαμές". Οι πήλινες πλάκες αν και είναι σχεδόν απρόσβλητες από το πέρασμα του χρόνου και φυσικές καταστροφές όπως η φωτιά δεν ήταν και το βολικότερο μέσο καταγραφής πληροφοριών όπως κάποιος εύκολα μπορεί να συμπεράνει.
     Η επόμενη εξέλιξη στην ιστορία της καταγραφής του λόγου ήταν οι πάπυροι που χρησιμοποιήθηκαν από τους αρχαίους Αιγυπτίους, Έλληνες και Ρωμαίους. Ο πάπυρος είναι ένα υλικό που μοιάζει με χαρτί και προέρχεται από το ομώνυμο φυτό που μεγαλώνει στις όχθες του Νείλου. Τα "βιβλία" από πάπυρο ήταν φτιαγμένα σε μορφή ρολού, το μήκος του οποίου έφτανε μερικές φορές και τα 40 μέτρα!! Τα γραπτά διασήμων συγγραφέων της αρχαιότητας γράφτηκαν σε ρολούς από πάπυρο και η δημιουργία των αντιγράφων γινόταν χειρόγραφα από επαγγελματίες αντιγραφείς. Διάσημες βιβλιοθήκες με χιλιάδες αντίγραφα δημιουργήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, όπως η βιβλιοθήκη των Αθηνών, της Ρώμης και, η πιο διάσημη απ' όλες, η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Βέβαια επειδή η αντιγραφή γινόταν με το χέρι η όλη διαδικασία ήταν ακριβή και αργή και ο αριθμός των αντιτύπων κάθε έργου ήταν πολύ περιορισμένος. Ο πάπυρος πάλι ενώ σαν υλικό ήταν εύκολο να παραχθεί, ήταν φθηνός και αποτελούσε μια εξαιρετική επιφάνεια γραφής, είχε κάποια σημαντικά προβλήματα αντοχής στο χρόνο και στην υγρασία. Σε υγρά κλίματα η αντοχή του δεν ξεπερνούσε τα εκατό χρόνια και συχνά ήταν πολύ μικρότερη. Αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία παραγωγής πολλών αντιτύπων αλλά και του γεγονότος ότι το φυτό πάπυρος δεν φύτρωνε σε πολλά μέρη του αρχαίου κόσμου, οδήγησε στην υιοθέτηση ενός άλλου υλικού ως μέσου καταγραφής του λόγου. 
    Το νέο υλικό ήταν η περγαμηνή, η οποία χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τους Εβραίους και τους Πέρσες στην αρχή. Η περγαμηνή ήταν φτιαγμένη από επεξεργασμένα δέρματα ζώων και είχε εξαιρετική αντοχή στο χρόνο. Η μέθοδος παραγωγής της τελειοποιήθηκε από τον Ευμένη, βασιλιά της Περγάμου τον 2ο αιώνα προ Χριστού.
    Με την πάροδο των αιώνων και συγκεκριμένα από τον 4ο αιώνα μ.Χ το σχήμα του κυλινδρικού "βιβλίου" εγκαταλείπεται σιγά σιγά και κάνει την εμφάνισή του ο κώδικας (codex), ο οποίος αποτελείται από φύλλα παπύρου ή περγαμηνής διπλωμένα στη μέση και ραμμένα σε ξύλινες πλάκες. Πάρα πολλά χειρόγραφα βιβλία της αρχαιότητας ήταν φτιαγμένα με αυτό τον τρόπο. 





Μεσαιωνικά βιβλία

Κατά τη μεσαιωνική εποχή στην Ευρώπη (5ος με 15ος αιώνας μ.Χ.), τα βιβλία εξακολούθησαν να αναπαράγονται χειρόγραφα, κυρίως σε μοναστήρια. Τα κείμενα ήταν κυρίως θρησκευτικού περιεχομένου αλλά υπήρξαν και αντιγραφές κάποιων κλασσικών αρχαίων έργων που με αυτό τον τρόπο διασώθηκαν μέχρι της μέρες μας. Τα μεσαιωνικά χειρόγραφα βιβλία χαρακτηρίζονται από την εντυπωσιακή λεπτομέρεια των εικονογραφήσεων καθώς και από την καλλιγραφική δεινότητα των αντιγραφέων οι οποίοι είχαν εξελίξει την αντιγραφή και εικονογράφηση με το χέρι των βιβλίων σε πραγματική τέχνη. Τα βιβλία προφανώς εξακολουθούσαν να είναι ελάχιστα και πανάκριβα. Βιβλιοθήκες είχαν μόνο κάποια μοναστήρια και άνθρωποι με υψηλά εισοδήματα.

Τυπωμένα βιβλία


Τα πρώτα τυπωμένα βιβλία εμφανίστηκαν στην Κίνα τον 6ο αιώνα μ.Χ. Το πρώτο βιβλίο το οποίο είναι γνωστό το ότι έχει τυπωθεί με ξύλινα στοιχεία είναι μια Κινέζικη έκδοση ενός βουδιστικού κειμένου το 868 μ.Χ. Το Τιπιτάκα, ένα άλλο βουδιστικό κείμενο το οποίο είναι πάνω από 130.000 σελίδες τυπώθηκε μεταξύ του 972 και του 983 μ.Χ. Οι Κινέζοι επινόησαν τα κινητά ξύλινα τυπογραφικά στοιχεία γύρω στον 11ο αιώνα μ.Χ. αλλά μιας και η Κινέζικη γλώσσα δεν έχει το περιορισμένο σε αριθμό γραμμάτων αλφάβητο των ευρωπαϊκών γλωσσών, η εφεύρεση αυτή δεν γνώρισε εφαρμογή μεγάλης κλίμακας 
Στην Ευρώπη η εκτύπωση βιβλίων χρησιμοποιώντας ξύλινα στοιχεία άρχισε γύρω στο 14ο αιώνα με γνώση που αποκτήθηκε από την επαφή με τους ανατολικούς λαούς. Τα πρώτα τέτοια βιβλία ήταν θρησκευτικού κυρίως περιεχομένου με ελάχιστο κείμενο αλλά πλούσια εικονογράφηση.

Κατά την Αναγέννηση, δύο ήταν οι ανακαλύψεις που έδωσαν ώθηση στη μαζική παραγωγή του τυπωμένου πια βιβλίου. 



Η μια ήταν το χαρτί, του οποίου η γνώση για την παραγωγή αποκτήθηκε από τον Ισλαμικό κόσμο ο οποίος με τη σειρά του το είχε πάρει από τους Κινέζους, και η άλλη τα κινητά μεταλλικά τυπογραφικά στοιχεία. Αυτή η τελευταία επινόηση αποδίδεται στο Γερμανό τυπογράφο Γιοχάνες Γκούτενμπεργκ, αν και πολλοί άλλοι Γάλλοι, Ολλανδοί, και Ιταλοί τυπογράφοι διεκδίκησαν την πατρότητα αυτής της εφεύρεσης. Το θέμα είναι ότι από το 1450 έως το 1456, η τυπογραφία γνώρισε μια αλματώδη εξέλιξη και έγινε ξαφνικά δυνατή η αναπαραγωγή ενός βιβλίου σε μεγάλους αριθμούς και με χαμηλό κόστος. Η "επανάστασή της τυπογραφίας" ήταν πλέον γεγονός και το βιβλίο έγινε για πρώτη φορά προσιτό στο ευρύ κοινό.

Κατά την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης (19ος - 20ος αιώνας), 



Η παραγωγή του βιβλίου γνωρίζει μια νέα τεράστια άνθηση. Ο αριθμός αντιτύπων αυξάνεται με γεωμετρικούς ρυθμούς ενώ το κόστος παραγωγής πέφτει κάθετα. Με την μηχανοποίηση και εντέλει τον αυτοματισμό στα τυπογραφεία, το να παραχθούν χιλιάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες αντιτυπα ενός βιβλίου είναι πια όχι απλά κάτι εφικτό αλλά και οικονομικά συμφέρον. Δημιουργούνται αναρίθμητες Βιβλιοθήκες  από κράτη, ιδρύματα, οργανισμούς, πολιτιστικούς συλλόγους αλλά και ιδιώτες και κάποιες από αυτές περιλαμβάνουν εκατοντάδες χιλιάδες τόμους βιβλίων στα ράφια τους. Το βιβλίο είναι πια κάτι προσιτό σε όλους και όχι είδος πολυτελείας ή επίδειξης της κοινωνικής θέσης κάποιου ατόμου.
Σύγχρονη εποχή


Στον εικοστό αιώνα εφευρέσεις όπως το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και τέλος η ¨επανάσταση της Πληροφορικής" με τους προσωπικούς υπολογιστές και τις συσκευές CD-ROM απείλησαν το βιβλίο σαν μέσο επικοινωνίας και διάδοσης ιδεών. Παρόλα αυτά, και αναπάντεχα για πολλούς "ειδικούς" που προέβλεπαν το "τέλος του χαρτιού", το βιβλίο όχι μόνο επέζησε αλλά γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη διάδοση και απήχηση στο κοινό. Ίσως οι λόγοι να είναι πιο πολύ πρακτικοί παρά συναισθηματικοί, ένα βιβλίο είναι βολικό να το παίρνεις μαζί σου όπου κι αν είσαι, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή κατά τη μεταφορά, μπορεί να διαβαστεί σε  ύπτια ή καθιστή στάση, δεν εκφορτίζεται,  δεν "κολλάει" κάθε τόσο ζητώντας επανεκκίνηση,  δεν απειλείται από ιούς και τέλος δεν χρειάζεται κάθε πέντε μήνες αναβάθμιση ώστε να μπορεί να αναγνωστεί!!
Μια εξέλιξη του βιβλίου γνωστή στο εξωτερικό σαν audiobooks, ηχητικά βιβλία, η οποία ξεκίνησε την δεκαετία του 1950 και γνώρισε αρκετά μεγάλη απήχηση τη δεκαετία του 1990, μάλλον απευθύνεται σε ειδικές κατηγορίες ανθρώπων με προβλήματα όρασης, ή και σε τυφλούς σαν εναλλακτική λύση από το να διαβάζουν βιβλία γραμμένα με το σύστημα Μπράιγ. Τα βιβλία αυτά είναι ηχογραφημένη ανάγνωση κάποιου βιβλίου είτε σε κασέτα είτε σε CD.

Το παρόν και το μέλλον του βιβλίου

Στα τέλη του εικοστού αιώνα έκανε την εμφάνισή της μια άλλη εφεύρεση που για μια ακόμα φορά απειλεί την ύπαρξή του βιβλίου στην παραδοσιακή του μορφή. Το ηλεκτρονικό βιβλίο, e-book, καθώς και οι φορητές συσκευές ανάγνωσης των "βιβλίων" αυτών δείχνουν να αποτελούν υπολογίσιμη απειλή για το παραδοσιακό βιβλίο. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το μέλλον, αλλά ίσως, καθώς οι συσκευές ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων γίνονται όλο και ελαφρύτερες με όλο και  μεγαλύτερη αυτονομία και με καλύτερες οθόνες ενώ  ταυτόχρονα προσφέρουν οικονομία χώρου αλλά και ευκολία χρήσης, για πρώτη φορά υπάρχει περίπτωση μετά από πολλούς αιώνες κατά τη διάρκεια των οποίων οι αλλαγές στην εμφάνιση και το υλικό των βιβλίων ήταν πολύ μικρές, τώρα πια υπάρχει μια πιθανότητα η μορφή του βιβλίου να αλλάξει δραματικά!



Αν αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο, ευκταίο ή απευκταίο, δεν μπορεί κανείς να πει. Είναι θέμα προσωπικού γούστου και επιλογών αν και φαντάζομαι πως πάντα θα υπάρχουν ρομαντικοί άνθρωποι που θα προτιμούν τη χαρά του να ξεφυλλίζουν ένα βιβλίο και να μυρίζουν το φρεσκοτυπωμένο χαρτί από το να πατάνε τό πλήκτρό "Next page" ή "Previous page" μιας "e-book device".

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕ ΔΕΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ «PAİSIOS’ UN KEHANETLERİ»

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης - Με την φράση «Pazisıos unkehanetleri», δηλαδή, «Οι προφητείες του Αγίου Παισίου» τουρκικές εφημερίδες όπως η Akşam, Vatan και Sabah και ιστοσελίδες όπως Gazeteoku, έκαναν κάποια αφιερώματα στον Όσιο Παΐσιο δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις προφητείες του για την Τουρκία και την Κωνσταντινούπολη Δεν έλειψαν και κάποιες ειρωνείες όπως, «Krizden kırılan Yunanistan çareyi kehanetlerde buldu» δηλαδή Βρήκαν παρηγοριά από την (οικονομική) κρίση, στις προφητείες, (του πατρός Παϊσίου).



Ιδιαίτερη προσοχή δίνουν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου στα όσα προφητέψει ο Όσιος Παΐσιος για την Κωνσταντινούπολη, «Yunanlıların İstanbul hayali», δηλαδή το «Το Όνειρο των Ελλήνων για την Κωνσταντινούπολη», όπως το προφήτεψε ο Όσιος Παΐσιος.
Εκείνο που δεν ξεχνούν και του δίνουν μεγάλη προσοχή είναι ότι ο πατήρ Παΐσιος είναι γνήσιο τεκνό της Αναστολίας και μάλιστα της αγιοτόκου Καππαδοκίας.

Στο τελευταίο βιβλίο για τον Όσιο Παισιο της Ιερά Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Σουρωτής βρίσκουμε τις ανησυχίες των Τούρκων :
Πολλοί ρωτούσαν τον Γέροντα, -Με τόσες αμαρτίες που έχουμε οι Έλληνες πως είναι δυνατόν να μας δώσει την Πόλη ο Θεός ;
-Πράγματι οι αμαρτίες μας είναι εμπόδιο που καθυστέρει τα γεγονότα, απαντούσε ο Όσιος, αλλά και οι Τούρκοι έχουν διαπράξει μεγάλες αδικίες και βαρβαρότητες απέναντι στους Έλληνες και γι αυτό θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι.
Ο πάτερ Παϊσιος είχε κάνει πολλές προβλέψεις ότι η Τουρκία θα αφανιστεί και στις προβλέψεις του είχε αναφέρει ότι η Τουρκία θα διαμελιστεί και πως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει :
«Κατόπιν τον ρώτησα για την συνεχή αδιαλλαξία και τις προκλήσεις των Τούρκων. Μ’ έπιασε από τον ώμο και με πολύ σοβαρότητα μου απάντησε: «Μην ανησυχείς παιδί μου, εγώ ετοιμάζομαι να κοιμηθώ και δεν θα είμαι εδώ, αλλά θα βλέπω από πάνω, διότι εδώ είμαστε όλοι προσωρινά. Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια.
Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό θέμα έχει ήδη δρομολογηθεί. Αυτά θα γίνουν, όχι τώρα, αλλά σύντομα, όταν θα πάψει αυτή η γενιά που κυβερνάει την Τουρκία και θα αναλάβει νέα γενιά πολιτικών.
Τότε θα γίνει ο διαμελισμός της Τουρκίας. Πολύ σύντομα, οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στην γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω. (Ο Γέροντας αναφερόταν στους Έλληνες κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας). Θα τα δεις, παιδί μου. Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα χαρούν πολλοί.
Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε ο καιρός.»
Σήμερα όταν διαβιούμε τις προφητείες του Οσίου είναι σαν να.. διαβάζουμε εφημερίδες και να ακούμε δελτία ειδήσεων για τα γεγονότα και τις εξελίξεις των ημερών.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Το φονικό όπλο των Αρχαίων Ελλήνων

Η Κοπίδα υπήρξε ένα από τα κορυφαία όπλα της Αρχαιότητας, αποτελώντας πραγματικό πολλαπλασιαστή ισχύος για τους φέροντες, για αιώνες.

Η κοπίδα αποτελεί εξέλιξη της δωρίδας, ενός επίσης μονόστομου όπλου-γεωργικού εργαλείου, αναλόγου με την σημερινή ματσέτα, το οποίο έλαβε το όνομά του από τους Δωριείς, που βάσει αρχαιολογικών τεκμηρίων το χρησιμοποίησαν και κατά την περίφημη «Κάθοδό» τους, η οποία στην πραγματικότητα αφορούσε την επιστροφή των Ηρακλειδών στην Πελοπόννησο, μετά τις αναταράξεις που προκάλεσε ο Τρωικός Πόλεμος.

Η δωρίδα ήταν μια εμπροσθοβαρής, μονόστομη, θλαστική σπάθη και ταυτίζεται, από ορισμένους σύγχρονους μελετητές, με την ομηρική μάχαιρα. Υποδείγματα ορειχάλκινων δωρίδων έχουν έρθει στο φώς, στον Ταφικό Κύκλο Α’ της ακροπόλεως των Μυκηνών.

Σώζεται όμως και παράσταση σε επιτύμβια στήλη, πάλι από τον Ταφικό Κύκλο Α’ των Μυκηνών, στην οποία εικονίζετε άνδρας φέρων δωρίδα να αντιμετωπίζει άρμα.

Πολλοί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν πως η συγκεκριμένη παράσταση επιβεβαιώνει τα προλεγόμενα. Υφίσταται όμως μια άκρως σημαντική διαφοροποίηση. Η εν λόγω επιτύμβια στήλη χρονολογείται στον 16ο αιώνα π.Χ.

Το γεγονός αυτό πιστοποιεί ότι η δωρίδα ήταν όπλο πολύ παλαιότερο της Καθόδου των Δωριέων που τοποθετείται χρονικά περί το 1100 π.Χ.

Κατά τον Α’ και Β’ Αποικισμό οι Έλληνες αποίκησαν όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, μέχρι την Ισπανία. Εκεί, ως εξέλιξη της δωρίδας, εμφανίστηκε η ιβηρική σπάθη, η λεγόμενης, σήμερα, falcate, μια μονόστομη, εμπροσθοβαρή, θλαστική σπάθη, μικρού μήκους.

Θλαστικές σπάθες χρησιμοποιούντο, όμως, στη Μέση Ανατολή και στην Αίγυπτο, από τη 2η χιλιετία π.Χ., οι περίφημες ρομφαίες. Η αιγυπτιακή ρομφαία, μάλιστα ονομαζόταν Κόπες (Khopesh ή khepesh), ονομασία που δεν είναι μακριά από την ελληνική λέξη Κοπίς. Οι αιγυπτιακές ρομφαίες είχαν δρεπανοειδές σχήμα και δημιουργήθηκαν για να εξουδετερώνουν τις αντίπαλες ασπίδες και να κατακόπτουν θωρακίσεις.

Την ονομασία ρομφαία έφεραν και τα ανάλογα θρακικά όπλα, τα οποία όμως ήταν εντελώς διαφορετικά σε σχεδίαση, όντας, συνήθως, κυρτά στο εμπρός τμήμα τους, θυμίζοντας τα γιαταγάνια.

Ανάλογες ήταν και οι ρομφαίες (Falx) των βορείων Θρακών, των Δακών. Ωστόσο οι ιβηρικές σπάθες ήταν σαφώς μικρότερες και ελαφρύτερες από τις ελληνικές κοπίδες και ήταν ανάλογες αντιστοίχων θρακικών σπαθιών.

Αντίθετα η κοπίδα ήταν βαρύτερο όπλο. Έλαβε την ονομασία της από το ρήμα κόπτω γιατί ακριβώς αυτός ήταν ο λόγο που δημιουργήθηκε, να κόβει και για την ακρίβεια να κατακόπτει θωρακίσεις.

Η κοπίδα φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον από τους Περσικούς Πολέμους όπως φαίνεται από ερυθρόμορφες παραστάσεις. Πιθανότατα χρησιμοποιείτο από τους λεγόμενους Σκοτεινούς Αιώνες (10ος -7ος αι. π.Χ.), εξελισσόμενη, απευθείας, από τη δωρίδα. Ο Ξενοφών, στο Ιππαρχικό του, τη θεωρεί το ιδανικό όπλο για τον εξοπλισμό των ιππέων, καθώς η χρήση της, σε συνδυασμό με την κινητική ενέργεια του ίππου, συνέβαλε στην απόδοση πολύ ισχυρού πλήγματος σε αντίπαλο πεζό, ικανού να συντρίψει ακόμα και την μεγάλη οπλιτική ασπίδα, το Όπλον.

Η κοπίδα, λόγω βάρους και σχήματος, μπορούσε να συντρίψει, επίσης, τόσο τους λινοθώρακες, όσο και τους μυώδεις, μεταλλικούς θώρακες των οπλιτών.

Στην τελευταία περίπτωση, ακόμα και αν δεν κατέστρεφε τον μεταλλικό θώρακα, το ισχυρό της πλήγμα μπορούσε να συμπιέσει το μέταλλο, με αποτέλεσμα να εισέλθει, αυτό, στη σάρκα του οπλίτη φορέα του θώρακα και να τον πληγώσει.

Για τον ίδιο λόγο υιοθετήθηκαν και από τους Έλληνες πεζούς, σε μικρότερη όμως έκταση από ότι στους ιππείς.

Φαίνεται πως υιοθετήθηκαν δύο βασικά υποδείγματα, ένα μήκους κόψης, περί τα 65 εκ. για το ιππικό και ένα μικρότερου μήκους, περί τα 50 εκ. για το πεζικό. Η χρήση της κοπίδας μαζικοποιήθηκε στους Μακεδονικούς χρόνους.

Χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην εποχή των Διαδόχων και στους Ελληνιστικούς χρόνους. Υστερούσε όμως έναντι του ρωμαϊκού gladius, το οποίο ήταν όπλο θλαστικό, αλλά και νηκτικό.

Η κοπίδα υπήρξε ένα πολύ ισχυρό, για την εποχή της όπλο, το οποίο επέτρεψε σε ελαφρύτερα οπλισμένους πεζούς να αντιμετωπίζουν βαρύτερο πεζικό, ενώ αποτέλεσε και το βασικό όπλο του ιππικού για αιώνες. Η επίδρασή της στην Ανατολή προκάλεσε την δημιουργία του γιαταγανιού, του κυρτού ανατολίτικου σπαθιού.