Οδός Μεταμορφώσεως: O δρόμος που είχε τις ωραιότερες βίλλες στο Καλαμάκι

 Στην οδό Μεταμορφώσεως στον αριθμό 4, βρισκόταν μια όμορφη βίλλα με καμάρες και  ήταν το σπίτι του Τσούχλου. Στεγάστηκαν εκεί τα Εκπαιδευτήρια Τσαμτσούρη Ανεστοπούλου, πριν μεταφερθούν στην οδό  Κανάρη 14 στη βίλλα Ανδρεάδη. Στην θέση του έχει χτιστεί πολυκατοικία.

Στην οδό Μεταμορφώσεως 5, συναντάμε το πύργινο σπίτι.  Το σπίτι αυτό χτίστηκε το 1917 από τον Δημήτρη Τσούχλο, ο οποίος διατηρούσε εκείνη την εποχή τον μεγαλύτερο οίκο μόδας της Αθήνας. Το έχτισε για χαρτοπαιχτική λέσχη και αυτό το καταλαβαίνει κανείς από την εσωτερική διαρρύθμιση. Αργότερα πουλήθηκε στον Αλέξανδρο Κράλλη,  Πρόεδρο (για ένα διάστημα) της κοινότητας Καλαμακίου,  ο οποίος το νοίκιαζε σε διάφορες προσωπικότητες. Από το 1930 μέχρι το 1933, το είχε νοικιάσει ο Άγγελος Σικελιανός με την γυναίκα του Εύα και οι Καλαμακιώτες τους θυμούνται που τριγυρνούσανε στο Καλαμάκι ντυμένοι με χλαμύδες, ως αρχαίοι Έλληνες.   Κάτι που το ζευγάρι συνήθιζε να κάνει.  Σε αυτό το σπίτι ο Σικελιανός έγραψε τον  «Τελευταίο Ορφικό Διθύραμβο» ή, αλλιώς « Διθύραμβος του Ρόδου» .  Το 1933 το ξενοίκιασαν,  όταν το ζευγάρι χώρισε.  Κατά την διάρκεια της Κατοχής, το είχαν επιτάξει οι Γερμανοί και το χρησιμοποιούσαν ως μπαρ.  Σε αυτό το διάστημα  το σπίτι υπέστη μεγάλες φθορές. Έως και η σκάλα βρέθηκε καμένη! Αργότερα  βρέθηκαν στον κήπο και ενεργά πολεμοφόδια. Το 1948 το αγόρασε ο Γεώργιος Σταμόπουλος και χρειάστηκε να κάνει πολλές επισκευές μέχρι να μπορέσει να κατοικηθεί στις αρχές του 1950.  Ο πύργος υπάρχει ακόμη  και είναι ένα στολίδι για τον ΄Αλιμο.

Το σπίτι στην Μεταμορφώσεως 6: Το σπίτι που θυμίζει σπιτάκι των Άλπεων και υπάρχει ακόμη.

Το σπιτάκι αυτό ξεκίνησε το 1862 σαν αχυρώνας μέσα σε ένα μεγάλο κτήμα, το οποίο έφτανε μέχρι την παραλία. Το σπιτάκι βέβαια αυτό, δεν είχε οπτικά καμία σχέση με την εικόνα που έχει τώρα. Ιδιοκτήτης αρχικά  ήταν κάποιος Σατζόπουλος. Το 1919 αγοράστηκε από τον Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, διακεκριμένο ΄Ελληνα καθηγητή της Ιατρικής, αλλά και Πρωθυπουργό μιας διορισμένης από τους Γερμανούς κατοχικής κυβέρνησης από τον Δεκέμβριο 1942 έως τον Απρίλιο 1943. (Για τη συνεργασία του με τους κατακτητές καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, αλλά αργότερα έλαβε χάρη και πέθανε τελικά εκτός φυλακής το 1961.). Ο Λογοθετόπουλος ήταν παντρεμένος με Γερμανίδα και όταν αγόρασε το σπίτι το 1919, με διάφορες παρεμβάσεις και επεκτάσεις του δώσανε την μορφή που έχει σήμερα, δηλαδή η εικόνα του παραπέμπει σε γερμανικό σπίτι στις ΄Αλπεις. Παρόμοια εικόνα έχει και το διπλανό σπίτι, το σημερινό "O'Canto"  (στην οδό Αριστοτέλους) παλαιότερος ιδιοκτήτης του επίσης ο Λογοθετόπουλος. Το 1967 το σπίτι πουλήθηκε  ξανά, αυτή τη φορά στην οικογένεια  Χριστοπούλου, οι οποίοι είναι οι σημερινοί ιδιοκτήτες.

Το σπίτι άλλαξε  όλα αυτά τα χρόνια πολλούς ιδιοκτήτες. Το σίγουρο πάντως είναι, ότι με την μορφή που του έδωσε ο Λογοθετόπουλος, επηρεασμένος από την γερμανίδα γυναίκα του, περνώντας από την οδό Μεταμορφώσεως θα σταματήσεις να το χαζέψεις. Κάτι σε αυτό, θα σου θυμίσει τα παραμύθια των αδελφών Γκρίμ, ίσως θα φανταστείς τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ να παίζουν στο κήπο του ;

Στο νούμερο 7 της οδού Μεταμορφώσεως ήταν το σπίτι του Αλέξανδρου Κράλλη, ασφαλιστή, που διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητος Καλαμακίου.  Ο Α. Κράλλης πρωτόφερε το ηλεκτρικό στους δρόμους του Καλαμακίου και το πλήρωνε ο ίδιος μιας και τα οικονομικά τότε της Κοινότητας δεν επέτρεπαν τέτοια πολυτέλεια.  Για την όλη του κοινωνική συμπεριφορά μετά τον χαμό της κόρης του Ιουλίας, το 1928 παιδούλας 17 χρονών, το Κοινοτικό Συμβούλιο, με Πρόεδρο τον Νικόλαο Μαλτέζο, ονομάτισε τον δρόμο σε δρόμο Ιουλίας Κράλλη (το τμήμα της σημερινής οδού Μεταμορφώσεως από παραλιακής λεωφόρου μέχρι Θουκυδίδου). Τότε το κομμάτι αυτό λεγόταν Βουλγαροκτόνου.  Αργότερα, το Κοινοτικό Συμβούλιο αφαίρεσε την ονομασία, ονοματίζοντας την οδό, σε οδό Μεταμορφώσεως.

Στο σπίτι του Κράλλη, λειτούργησε η πρώτη ιδιωτική σχολή στο Καλαμάκι.  Η οικοκυρική Σχολή της Καίτης Ζαχαροπούλου.  Στην θέση του έχει χτιστεί πολυκατοικία.