Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Ο Πυθαγόρας και η δημιουργική γλώσσα της ζωής.

Posted: 09 Oct 2014 12:52 PM PDT

Ο Πυθαγόρας και ίσως ο Λεονάρντο της Πίζας (γνωστός και ως Fibonacci) ήταν σε θέση να διαλευκάνουν με μαθηματικές φόρμουλες τα μυστικά της δημιουργίας. Τα πάντα στο σύμπαν μας είναι δομημένα με παρόμοιο τρόπο.

Ο Πυθαγόρας όμως προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα ​​από όλους τους άλλους, είναι απο τους λίγους που δήλωσαν ότι όλοι οι πλανήτες στο γαλαξία μας κατοικούνται. Ειδικά αναφέρθηκε οτι πέρα από το ηλιακό μας σύστημα ζουν σε πλανήτες ευφυή όντα που αποτελούνταιται σύμφωνα με τον Πυθαγόρα από καθαρή ενέργεια. Τα λιγότερο ευφυή είδη ζουν στο ηλιακό μας σύστημα. Ο Πυθαγόρας πίστευε επίσης ότι, αν επικεντρωθούμε σε αυτό που είναι πραγματικά πιο σημαντικό στη ζωή, κάθε ζωντανό ον, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, τελικά θα εξελιχθούμε σε ενεργειακά όντα. Μάλλον εννοούσε την θεική μας υπόσταση.

Γιατί ο Πυθαγόρας έκανε αυτή τη δήλωση; Τι ήξερε αυτός που εμείς δεν ξέρουμε και απο που πήρε ο Πυθαγόρας τις τεράστιες γνώσεις του; Είχε έρθει ο Πυθαγόρας τότε σε επαφή με άλλους πολιτισμούς; Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι δυστυχώς αναπάντητα, αλλά αυτό καθιστά το θέμα εξίσου ενδιαφέρον. Μας είναι γνωστό οτι επιρεάστηκε αρκετά απο την Ανατολική φιλοσοφία.

Εκτός από τη μαθηματική βάση που προφανώς ολόκληρη η ζωή βασίζεται, οπουδήποτε στο σύμπαν, έγιναν και άλλες ανακαλύψεις που ίσως πάνε παραπέρα από τα ευρήματα του Πυθαγόρα. Το νερό που έχουμε σε αφθονία σε αυτόν τον πλανήτη, φαίνεται να έχει μνήμη. Και αποθηκεύει όχι μόνο τη μουσική (και δόνηση), αλλά και άλλες πληροφορίες.

Έτσι, το νερό μπορεί να θυμάται τη μουσική αλλά και τις προθέσεις που κάποιος μπορεί να έχει και ακόμη και τις σκέψεις του. Με τη γνώση ότι η Γη μας, και ότι ζει επάνω της σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτελείται από νερό, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι με τις σκέψεις μας θα μπορούσαμε να επηρεάσουμε τα πάντα επάνω στον πλανήτη μας. Ο Masaru Emoto απέδειξε ότι το νερό στην πραγματικότητα μπορεί να αποθηκεύσει πληροφορίες διαφορετικής φύσεως.



Στο βίντεο θα δείτε τους φοιτητές και τις τέσσερις σταγόνες του νερού σε ένα γυάλινο πλακίδιο, και οι 4 σταγόνες μοιάζουν σαν να έχουν παρόμοια δομή. Δηλαδή κάθε μαθητής θα μπορούσε να παράγει τέσσερις σχεδόν πανομοιότυπες σταγόνες, αλλά κανείς δεν μπορούσε να αναπαράγει την σταγόνα κάποιου άλλου. Πως εξηγείται αυτό;

Το πείραμα μπορεί να γίνει και με μουσική και με την αμμο. Σε διαφορετικές συχνότητες, μπορείτε να δείτε διαφορετικά πρότυπα και σχέδια.

Οι σκέψεις μας επομένως, είναι σε θέση να μπορούν να δημιουργήσουν. Με αυτή τη σκέψη πολλοί ερευνητές έχουν κάνει πειράματα για να δούν αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι. Τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν έγιναν με μεγάλες και μικρές ομάδες ανθρώπων οι οποίοι προσπαθούν την ίδια ιδέα να την στείλουν στο πεδίο, ή όπως ο Lodge και άλλοι ονόμασαν, τον αιθέρα. Φυσικά, τα πειράματα υπονομεύονται από πολλούς που θεωρούν τους εαυτούς τους «επιστήμονες».

Η «επιστήμη» όμως γνωρίζει και επιστήμονες που τολμούν να σκεφτούν...τι θα λέγατε για ένα πείραμα από τους αναγνώστες των Κατοχικών νέων; Αφήστε τις ιδέες σας και τις πιο καλές ίσως και τις χρησιμοποιήσουμε για το πείραμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: