Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου η 13η Φεβρουαρίου

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου.

Αρχικά, η πρόταση των Ισπανών ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του Όρσον Γουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο «Πόλεμος των Κόσμων». Η UNESCO, όμως, αποφάσισε διαφορετικά και πρόκρινε τη 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.

Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι ο εορτασμός του ραδιοφώνου ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας, η βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των ραδιοφωνικών οργανισμών και η ενθάρρυνση των μεγάλων διεθνών δικτύων, όσο και των τοπικών ραδιοφώνων, να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης στα ερτζιανά.

13 Φεβρουαρίου 1894. Επίσημη ημέρα της ανακάλυψης του κινηματογράφου.

Λουί και Ογκίστ Λιμιέρ 
1864–1948 / 1862–1954

Οι αδελφοί Λιμιέρ, ο Λουί (5 Οκτωβρίου 1864 - 6 Ιουνίου 1948)

και ο Ογκίστ (19 Οκτωβρίου 1862 - 10 Απριλίου 1954), γεννήθηκαν στην πόλη Μπεζανσόν της Γαλλίας, αλλά και οι δύο μεγάλωσαν στη Λιόν, όπου ο πατέρας τους διατηρούσε κατάστημα φωτογραφικών ειδών.

Από τα νεανικά τους χρόνια εργάστηκαν στην οικογενειακή επιχείρηση και από το 1892 ασχολήθηκαν με τη δημιουργία κινούμενης εικόνας. Κατασκεύασαν μία μηχανή λήψης και προβολής, για την οποία έλαβαν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 

13 Φεβρουαρίου του 1894.

Στις 22 Μαρτίου του 1895 προχώρησαν στην πρώτη ιδιωτική προβολή μιας δικής τους μικρού μήκους ταινίας και στις 28 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου έκαναν την πρώτη δημόσια προβολή, με εισιτήριο, στο Grand Café του Παρισιού.

Το 1896 οι αδελφοί Λιμιέρ ξεκίνησαν περιοδεία στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, όπου έτυχαν θερμής υποδοχής. Ωστόσο, οι ίδιοι έκριναν ότι ο κινηματογράφος δεν έχει μέλλον κι έτσι πούλησαν την εφεύρεσή τους στον Ζορζ Μελιέ, κρατώντας για τον εαυτό τους μόνο ένα μικρό κομμάτι στην ιστορία της μεγάλης οθόνης.

Το 1903 πατένταραν την έγχρωμη φωτογραφία, η οποία λανσαρίστηκε το 1907. Για αρκετά χρόνια, η εταιρία «Λιμιέρ» κυριαρχούσε στην ευρωπαϊκή αγορά φωτογραφικών ειδών, μέχρι που συγχωνεύτηκε με την Ilford και ως φίρμα εξαφανίστηκε.

13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1867

Ο Γαλάζιος Δούναβης

Το βαλς των βαλς. Το σήμα-κατατεθέν του Γιόχαν Στράους υιού (1825-1899) κι ένα από τα δημοφιλέστερα κομμάτια της κλασσικής μουσικής.

Το έργο, ο πλήρης τίτλος του οποίου είναι Στον όμορφο γαλάζιο Δούναβη (An der schönen blauen Donau), γράφτηκε το φθινόπωρο του 1866 από τον αυστριακό συνθέτη Γιόχαν Στράους υιό, τον επονομαζόμενο Βασιλιά των Βαλς.

Ήταν παραγγελία του διευθυντή της Ανδρικής Χορωδίας της Βιέννης, Γιόχαν Χέρμπεκ (1831-1877), που ήθελε ένα νέο έργο, γεμάτο ζωντάνια, για να το παρουσιάσει στις καρναβαλικές εκδηλώσεις της πρωτεύουσας των Αψβούργων, με σκοπό να αναστρέψει το βαρύ κλίμα που επικρατούσε στη Βιέννη από την ήττα του αυστριακού στρατού στον «Πόλεμο των επτά εβδομάδων» με την Πρωσία.

Ο Στράους συνέθεσε τη μουσική και την αφιέρωσε 

στον ελληνικής καταγωγής μαικήνα των τεχνών και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Χορωδίας, Νικόλαο Δούμπα (1830-1900). Τον τίτλο εμπνεύστηκε από ένα στίχο του ούγγρου ποιητή Καρλ Μπεκ (1817-1879) για τον «Δούναβη, τον όμορφο γαλάζιο Δούναβη», που διέσχιζε τη γενέτειρά του Μπάγια και όχι τη Βιέννη.

Τους στίχους έγραψε ο αστυνομικός και μέλος της χορωδίας Γιόζεφ Βάιλ. Θεωρήθηκαν ότι δεν ταίριαζαν με την ποιότητα της μουσικής του Στράους και αντικαταστάθηκαν με νέους, που έγραψε το 1890 ο αυστριακός δικηγόρος και συνθέτης Φραντς φον Γκέρνερτ (1821-1900).

Η πρεμιέρα του Γαλάζιου Δούναβη δόθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1867, σε συναυλία της Ανδρικής Χορωδίας της Βιέννης στην αίθουσα Ντιάνα της Βιέννης. Δεν είχε μεγάλη απήχηση, γεγονός που στενοχώρησε τον Στράους. «Ο διάβολος μου πήρε το βαλς, θα ήθελα να γνώριζε επιτυχία» φέρεται να δήλωσε.

Η επιθυμία του εκπληρώθηκε πολύ γρήγορα. Το καλοκαίρι του 1867, το έργο παρουσιάστηκε στην ορχηστρική του εκδοχή στην Παγκόσμια Εμπορική Έκθεση των Παρισίων και αμέσως γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Η ορχηστρική εκδοχή του Γαλάζιου Δούναβη είναι αυτή που επικράτησε τελικά και εκτόξευσε τη δημοτικότητα του μουσικού αυτού έργου ανά του αιώνες.

Ο Γαλάζιος Δούναβης...

• α) Είναι ο ανεπίσημος εθνικός ύμνος της Αυστρίας.
• β) Ανακρούσθηκε ως επίσημος ύμνος της Αυστρίας κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της χώρας στις 29 Απριλίου 1945 και στα πρώτα ματς της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
• γ) Κλείνει την καθιερωμένη Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης.
• δ) Αποτελεί το σήμα της Αυστριακής Ραδιοφωνίας (ORF) για το διεθνές πρόγραμμά της.
• ε) Χρησιμοποιήθηκε ως μουσική υπόκρουση στην εμβληματική ταινία επιστημονικής φαντασίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ 2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος.
• στ) Προκάλεσε τη ζήλεια του σπουδαίου γερμανού συνθέτη Γιοχάνες Μπραμς (1833-1897). Όταν η θετή κόρη του Στράους, Έλις φον Μάιστζνερ - Στράους ζήτησε από τον Μπραμς να υπογράψει πάνω στη βεντάλια της, αυτός έγραψε τις πρώτες νότες από το Γαλάζιο Δούναβη και προσέθεσε «Δυστυχώς! Όχι από τον Γιοχάνες Μπραμς».
• ζ) Ήταν το κομμάτι που έπαιζε η ορχήστρα του πολυτελούς κρουαζερόπλοιου «Λουζιτάνια», όταν αυτό χτυπήθηκε από γερμανικό υποβρύχιο και βυθίσθηκε στις 7 Μαΐου 1915.
• η) Ακούγεται μετά την προσγείωση των επιβατικών αεροπλάνων στις εσωτερικές γραμμές της Κίνας.

Γεγονότα 11ης Φεβρουαρίου

660: Ο αυτοκράτορας Τζίμου ιδρύει την Ιαπωνία, σύμφωνα με την παράδοση.

1825: Ο Ιμπραήμ, επικεφαλής 4.000 πεζών και 4.000 ιππέων, αποβιβάζεται στη Μεθώνη 

και την επομένη κινείται προς την Πύλο. Μεγάλος κίνδυνος για την Ελληνική Επανάσταση.

1929: Υπογράφεται στο Λατερανό της Ρώμης η συνθήκη, που αναγνωρίζει το Βατικανό ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Κράτος της πόλεως του Βατικανού», ανάμεσα στον ιταλό δικτάτορα Μουσολίνι και τον καρδινάλιο Γκασπάρι, εκπρόσωπο του Πάπα Πίου ΙΑ'.

1934: Σε κλίμα πολιτικής οξύτητας διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα, με έντονη αντιπαράθεση των υποψηφίων της κυβερνητικής παράταξης και της αντιπολίτευσης. Νικητής αναδεικνύεται ο κυβερνητικός και αντιβενιζελικός υποψήφιος, Κωνσταντίνος Κοτζιάς. Δήμαρχος Πειραιά εκλέγεται ο Σωτήριος Στρατήγης. Στην Καβάλα εκλέγεται ο πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος, ο 29χρονος Δημήτριος Παρτσαλίδης. Αυτές είναι και οι πρώτες εκλογές στην Ελλάδα στις οποίες λαμβάνουν μέρος γυναίκες.

1939: Το Βατικανό αναγνωρίζει το βασίλειο της Ιταλίας με πρωτεύουσα τη Ρώμη και η Ιταλία την κυριαρχία του Βατικανού πάνω στο έδαφός της.

1945: Ο αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ, ο άγγλος πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ και ο σοβιετικός κομουνιστής ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν, μοιράζουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής, υπογράφοντας τη Συνθήκη της Γιάλτας.

1959: Ελλάδα και Τουρκία συμφωνούν για την επίλυση του Κυπριακού. Μονογράφεται στη Ζυρίχη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τούρκο ομόλογό του, Αντνάν Μεντερές, η συμφωνία για την ανεξαρτησία της Κύπρου. Λίγο αργότερα (19 Φεβρουαρίου 1959), η συμφωνία θα υπογραφεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο Λονδίνο (Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία και οι δύο κοινότητες της Κύπρου).

1964: Το Γενικό Χημείο του Κράτους δίνει το πράσινο φως για την κυκλοφορία της Coca Cola στη χώρα μας.

1971: Στην Ουάσινγκτον, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ υπογράφουν συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών στο θαλάσσιο βυθό.

1975: Η Μάργκαρετ Θάτσερ γίνεται η πρώτη γυναίκα επικεφαλής πολιτικού κόμματος στη Βρετανία, όταν εκλέγεται αρχηγός των Τόρις (των Συντηρητικών).

 1979: Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί αναλαμβάνει την εξουσία στο Ιράν.

1990: Απελευθερώνεται ο Νέλσον Μαντέλα, έπειτα από 27 χρόνια κράτησης στις φυλακές Victor Vester, στα περίχωρα του Κέιπ Τάουν.

Σαν σήμερα το 1980 πέθανε η ηθοποιός Γεωργία Βασιλειάδου

Ήταν μία από τις σπουδαιότερες κωμικές ηθοποιούς του Θεάτρου και του Κινηματογράφου, που χάρισε άφθονα το γέλιο στο κοινό.

Η Γεωργία Βασιλειάδου (Αθανασίου το πατρικό της) γεννήθηκε στην Αθήνα την Πρωτοχρονιά 1897. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο νωρίς και προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της εργάστηκε ως πωλήτρια σε διάφορα εμπορικά καταστήματα.

Σπούδασε φωνητική μουσική στη Γεννάδιο Σχολή και ξεκίνησε την καριέρα της στο Λυρικό Θέατρο ως χορωδός στην όπερα του Βέρντι «Ο Ερνάνης». Γρήγορα μεταπήδησε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους θεατρικούς θιάσους της εποχής, όπως της Κυβέλης, της Μαρίκας Κοτοπούλη (1925-1931) και Αιμίλιου Βεάκη (1932-1935).

Στα μέσα της δεκαετίας του τριάντα, ύστερα από ένα άτυχο γάμο, αποφάσισε να αποσυρθεί από τον κόσμο του θεάματος για να αφοσιωθεί στην ανατροφή της κόρης της. Ωστόσο, το 1939 ο Αλέκος Σακελλάριος της προσέφερε ένα μικρό ρόλο στη μουσική κωμωδία «Κορίτσια της παντρειάς», που αποτέλεσε την αρχή μιας δεύτερης καριέρας για τη συμπαθή ηθοποιό. Από τότε καθιερώθηκε σαν καρατερίστα και πρωταγωνίστησε σε διαφόρους θιάσους. Ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 πρωταγωνίστησε σε πολλές κωμωδίες, ενώ σχημάτισε και δικούς της θιάσους.

Ως συνθιασάρχης με τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Νίκο Ρίζο (1962 -1965) έπαιξε στα έργα «Γαμπροί της ευτυχίας», «Νεόπλουτοι», «Γυναικούλα μας». «Εραστής έρχεται» και «Πέντε λεπτά από την Ομόνοια». Με τον Κώστα Χατζηχρήστο συνεργάσθηκε το 1965 στην επιθεώρηση «Άλλος για υπουργείο». 

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίσθηκε το 1930 στην ταινία του ολλανδού ηθοποιού και σκηνοθέτη Λου Τέλεγκεν «Το Όνειρον του γλύπτου». Εξελίχθηκε σε μία από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης κατά τη δεκαετία του ‘50, πρωταγωνιστώντας σε ιδιαίτερα δημοφιλείς κωμωδίες, όπως 

«Το Στραβόξυλο» (1952), «Η ωραία των Αθηνών» (1954), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959).

Η Γεωργία Βασιλειάδου, που τη θυμόμαστε κυρίως σε ρόλους της καφετζούς, μ' ένα φλυτζάνι στο χέρι, ή της Τσιγγάνας να λέει εκείνη τη χαρακτηριστική φράση «μεγάλη πόρτα θα διαβείς», ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό, και το όνομά της αρκούσε για να προσελκύσει κόσμο στα ταμεία. Οι επιθεωρησιογράφοι έβρισκαν πάντα κάποιο νούμερο να της γράφουν, μέσα από το οποίο η συμπαθής ηθοποιός σατίριζε τον ίδιο τον εαυτό της και κυρίως την «ομορφιά» της, πράγμα που έκανε το κοινό να γελάει με την ψυχή του.

Η σπουδαία κωμικός άφησε την τελευταία της πνοή στις 12 Φεβρουαρίου 1980 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας. Στη διάρκεια της βραχυχρόνιας νοσηλείας της, εκτός από τη χρόνια βρογχίτιδα από την οποία έπασχε, οι γιατροί διέγνωσαν καρδιακή ανεπάρκεια και κακοήθη εξεργασία του παγκρέατος.

Συνελήφθη Κινέζος κατάσκοπος στην Αθήνα

Συνελήφθη χθες το πρωί σε ξενοδοχείο στην Αθήνα, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και Εμπορίας Ανθρώπων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, ένας 52χρονος Κινέζος, σε βάρος του οποίου εκκρεμούσε προσωρινό ένταλμα σύλληψης των Αρχών των ΗΠΑ, για αγορά και διακίνηση στρατιωτικού εξοπλισμού, χωρίς άδεια και κατά παράβαση της νομοθεσίας των ΗΠΑ, σε μία υπόθεση που έχει την οσμή... κατασκοπίας ή βιομηχανικής κατασκοπίας.
Συγκεκριμένα, η υπόθεση αφορά σε απόπειρα αγοράς το καλοκαίρι του 2013, για λογαριασμό ναυτιλιακής εταιρείας, κεραίας μέγιστης εμβέλειας για τη συλλογή, καταγραφή, αποκωδικοποίηση και αποστολή πληροφοριών και δορυφορικού μόντεμ με στρατιωτικές εφαρμογές.
Το τελικό στάδιο της έρευνα ανέλαβε να φέρει σε πέρας η Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ., που βρισκόταν σε στενή επικοινωνία και συνεργασία με την αμερικανική Υπηρεσία Ερευνών Εσωτερικής Ασφάλειας, HSI (Homeland Security Investigations).
Έτσι λοιπόν, οι ελληνικές Αρχές ενημερώθηκαν για την άφιξη του 52χρονου Κινέζου στο αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος" από Κίνα μέσω Ντουμπάι, τέθηκε υπό διακριτική, αλλά στενή παρακολούθηση και συνελήφθη σε ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας. Στην κατοχή του βρέθηκε και κατασχέθηκε ένα κινητό τηλέφωνο και σήμερα οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, ενώ έχει ζητηθεί η έκδοσή του στις ΗΠΑ.
news247.gr

Είναι πολλά τα Δελφικά διπλά Έψιλον Э+Є ! Και είναι παντού!(pics)

Το σύμβολο αυτό, δεν είναι σταθερό, αν και είναι ευρέως διαδεδομένο. Άλλοτε εμφανίζεται με έναν ισοσκελή σταυρό, δηλαδή ως Э+Є, άλλοτε χωρίς, ως ЭIЄ, αλλά και χωρίς τίποτα, ως ЭЄ όπως εκείνο στον θρόνο του Μίνωα, στην Κνωσό.
Στο βιβλίο του Πλουτάρχου, ο οποίος ήταν ο δια βίου ιερέας του Απόλλωνα «Περί του Ε του Εν Δελφοίς», στήνεται ένας διάλογος για ένα Ε που υπάρχει (ή μάλλον που υπήρχε) στη μετόπη του Απολλώνιου ναού. 
Αξίζει να σημειώσουμε πως, σύμφωνα με κάποιες εκδοχές της μυθολογίας, ο Απόλλωνας ήρθε στους Δελφούς από την Κρήτη, το νησί όπου γεννήθηκε ο Δίας. Μάλιστα, αν παρατηρήσουμε προσεκτικά αγγειογραφίες ή αγαλματίδια του πατέρα των θεών και των ανθρώπων, αυτό που κρατάει στο χέρι του, ο κεραυνός, έχει το ακριβές σχήμα του ЭЄ.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο τρεις φορές τοποθετήθηκε ένα Ε στο κέντρο τού Αετώματος στον Ναό του Απόλλωνα, στους Δελφούς. 
Το πρώτο ήταν ξύλινο, το δεύτερο χάλκινο και το τρίτο από καθαρό χρυσό. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα. Εκατέρωθέν του, στις γωνίες του αετώματος, ήταν γραμμένα τα Δελφικά Παραγγέλματα «Γνώθι  Σαυτόν» και «Μηδέν Άγαν». 
Ολόκληρο το βιβλίο του Πλούταρχου είναι αφιερωμένο σε αυτό το Ε ή ΕΙ και, μέσα από τους διαλόγους του προβάλλοναι διάφορες ερμηνείες τι μπορεί να σήμαινε αυτό το γράμμα.Ανάμεσα σε πολλά άλλα αναφέρει «…και αφιέρωσε δύο Ε στον θεό». 
Ωστόσο, δεν διευκρινίζεται πουθενά, εάν αυτά τα δύο Ε είναι αναμεταξύ τους ανεστραμμένα. Αν λάβουμε υπόψη μας ένα αρχαίο νόμισμα με την μετώπη των Δελφών, θα δούμε πως υπάρχει ένα και μόνο Ε.
Νόμισμα των Δελφών απότο Αρχαιολογικό Μουσείο
Οι ερμηνείες που έχουν προταθεί γι’ αυτό το Ε, από τον Πλούταρχο και άλλους, είναι πολλές. Αξίζει να σημειώσουμε μερικές: «...προκειμένου να δηλώσει και να συμβολίσει τον αριθμό του σύμπαντος». «…ακόμα είναι κι ένας τύπος της φύσης...» σύμφωνα με το Περί της εν Τιμαίω Ψυχογονίας. «Το φως έχει άμεση σχέση με το πέντε...» λογιζομένου ότι Ε=5, όπως μας λέει ο Πυθαγόρειος Νικόμαχος.
Το διπλό Έψιλον, μπορούμε να το εντοπίσουμε παντού, σε όλο τον κόσμο, πέρα από την ελληνική κουλτούρα, ιστορία και τον διαχρονικό πολιτισμό μας. 
Ακόμα και σε φυλές που φαινομενικά, τουλάχιστον, δεν υπάρχει το παραμικρό που να συνδέει την δική τους με την δική μας πολιτιστική παράδοση και κληρονομιά. Αγγεία, αγάλματα, κτίσματα, πέτρες, σφραγιδόλιθοι, ψηφία, αλφάβητα, νομίσματα, σημαίες, Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα.

Δύο ιερείς των Ντόγκον που χορεύουν σε τελετουργικό χορό. 

Στα νοτιοδυτικά της Αλγερίας, υπάρχει μία άγρια φυλή, με παραδόσεις που ξεπερνούν τα 5000 χρόνια και με ανύπαρκτες αστρονομικές γνώσεις που, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά το αστρικό σύστημα του Σειρίου, πολύ πριν από τους ίδιους τους αστρονόμους. 
Είναι η φυλή των Ντόγκον. Οι ιερείς τους, κατά την διάρκεια συγκεκριμένη τελετής, φορούν στο πρόσωπο μάσκες που στην κορυφή του κεφαλιού στέκεται ένα διπλό Ε. Επίσης, το χρησιμοποιούν ως διακοσμητικό ή τελετουργικό σύμβολο σε αρκετά σκεύη τους.

Σύμφωνα με την Μεσοποταμιακή Μυθολογία ο Οάννες δίδαξε την σοφία στην ανθρωπότητα.. Όπως περιγράφεται από το Βαβυλώνιο ιερέα Βηρωσό, ήταν ενδεδυμένος με σώμα ψαριού. 
Δίδαξε τις τέχνες και τις επιστήμες. Στις απεικονίσεις συνοδεύεται σχεδόν πάντα από την αρχαϊκή μορφή του ЭIЄ. Ερευνητές θεωρούν πως πρόκειται για κάποιο αστέρι ή κάτι άλλο. Ωστόσο, η ομοιότητα είναι εμφανής.
Μία άλλη μορφή γραμμάτων στην οποία συναντούμε το διπλό Έψιλον, είναι τα αρχαία Βερβερικά. Θεωρείται να έχει ξεπηδήσει από την Καρχηδονιακή γραφή γύρω στον 6ο π.Χ. αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε σε όλη τη Βόρεια Αφρική μέχρι τον 3ο μ.Χ. αιώνα. 
Περιέργως όμως, οι επιγραφές παραμένουν αδιάβαστες, ενώ οι γλωσσολόγοι δεν μπορούν να συνδέσουν την γραπτή γλώσσα σε κάποια από τις δεκάδες σύγχρονες που ομιλούνται σε κοντινές περιοχές. 
Ωστόσο, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και σήμερα, κυρίως, από τις γυναίκες στην κοινωνία των Τουαρέγκ. Η σύγχρονη μορφή καλείται Tifinagh. Οι μελετητές θεωρούν ότι σημαίνει «Φοινικικά» ή «Καρχηδονιακά γράμματα».

Το Βάτζρα (Vajra), στο Θιβέτ, είναι Ντόρτζε και στα σανσκριτικά σημαίνει ένα διαμάντι, αλλά και κεραυνός. Είναι ένα σημαντικό τελετουργικό στοιχείο για τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό. 
Το Βάτζρα είναι ένα απαράμιλλο όπλο που εκπροσωπείται με αποτελεσματικό τρόπο για να καταστρέφει την άγνοια. Συναντάται και ως δύο σταυρωτά vajras. 
Το σανσκριτικό όνομα συνδέεται με έναν κοσμολογικό μύθο που ισχυρίζεται ότι ήταν το πρώτο αντικείμενο του σύμπαντος που πήρε μορφή από την αιολική ενέργεια. 
Είναι το σύμβολο της αποτελεσματικής δράσης για την αριστεία και το χαρακτηριστικό του υπερβατικού Βούδα. Το Βάτζρα, δεν είναι τίποτε άλλο από το ЭIЄ.


Στον λόφο της Γορίτσας στον Βόλο υπάρχουν τα θεμέλια ενός κτίσματος, 250 περίπου τ.μ. Μόνο με παρατήρηση από ψηλά διακρίνεται ολοκάθαρα το ЭIЄ.



Μέσα στον κύκλο διακρίνεται το ЭIЄ

Βλέπουμε τελετουργικό σκεύος των Ντόγκον με εμφανέστατο το ЭIЄ 
Καλύβα των Ντόγκον επάνω στην οποία αλλά και τριγύρω παρατηρούμε το ЭIЄ
Γέρασα, Νοτιοανατολικά της Γεννησαρέτ. Παρατηρήστε το ЭIЄ μέσα στους κύκλους. 

Ο Βαβυλώνιος θεός Marduk, της βλάστησης, της δικαιοσύνης και της μαγείας, εμφανίζεται  και αυτός να κρατάει το διπλό Έψιλον.
Ίντρα. Ένας βασικός θεός στην ινδουιστική μυθολογία, αντίστοιχος του Δία. Στο χέρι του κρατάει ένα Βάζτρα, δηλαδή ένα ЭIЄ.


Τοιχοδομή αρχαίου κτιρίου στο Μεξικό, όπου τα ανεστραμμένα Ε παρουσιάζονται ταυτόχρονα και στην αρχαϊκή και στην σύγχρονη γραφή τους.


Σε αυτό τον βράχο στο Νέο Μεξικό, ανάμεσα σε πολλά σκαλίσματα διακρίνουμε και το 
ЭIЄ
Το διπλό Έψιλον συναντούμε στο Ντιρχάμ (ονομασία που προέρχεται από την ελληνική δραχμή) σε αρχαίο νόμισμα της Μογγολίας.Αρχαίο Κινέζικο νόμισμα που βρίσκεται στο μουσείο της Σαγκάης, με το ЭIЄ στην μία όψη του.Σφραγιδόλιθος από τον αρχαιολογικό χώρο του Anau στο Τουρκμενιστάν του 2.300 π.Χ.Βράχος γεμάτος με πετρογλυφικά ЭIЄ. Βρίσκεται στο Sipaliwini Savan-na στο Σουρινάμ Ρωμαϊκή ασπίδα. Ολόκληρη είναι ένα ЭIЄΗμερολόγιο των Αζτέκων. Tα άκρα της γωνίας του ЭIЄ εμφανίζονται ως ανοιχτά τετράγωνα και η διχοτόμος του ως καμπύλη που τα συνδέει. Το βλέπουμε δεξιά κι αριστερά από το Γοργόνειο, στο κέντρο.Ημερολόγιο των ΣαρματώνΤσακώνικο ταγάρι γεμάτο με σύμβολα ЭIЄΣτο Βόρονετς της Ρωσίας, τον Σεπτέμβριο του 1989, μάρτυρες περιέγραψαν τον συγκεκριμένο εξωγήινο μετά από προσγείωση UFO. Παρατηρήστε το σύμβολο στην ζώνη. Δείγμα γραφής που θεωρείται εξωγήινη. Παρατηρήστε στην μεσαία σειρά, το δεύτερο γράμμα από δεξιά.Στην Iσπανία, στο San Jose De Valderas, την 01 Ιουνίου 1967 εμφανίστηκε ένα ΑΤΙΑ που στο κάτω μέρος του είχε το σχήμα του διπλού Ε
.
Το 1947 κατέπεσε στην  περιοχή του Ρόσγουελ, στο Νέο Μεξικό ένα ΑΤΙΑ. Ανάμεσα στα συντρίμμια του βρέθηκε μία πινακίδα με την λέξη ΕΛΕΦΘΕΡΙΑ. Τα Ε έχουν το σχήμα 

του διπλού Ε.
Νορβηγικό σύμβολο του θεού Οντίν

Άποψη από ψηλά ενός κτιρίου στην Astana του Kazakhstan, με την δομή και το σχήμα του διπλού Έψιλον
South-East European Cooperation Process. Καταχρηστικό ή τυχαίο το logo του διπλού Ε;
 
Πηγή: diadrastika, krasodad

Τί αναφέρει ο Πλάτωνας για τη «Χαμένη» Ατλαντίδα

Η αναφορά του Πλάτωνα, που είναι ο μόνος ο οποίος έγραψε για την Ατλαντίδα και μάλιστα σε δύο Διαλόγους του, στον Τίμαιο και στον Κριτία, εξακολουθεί να αποτελεί αξεδιάλυτο μυστήριο που εξάπτει το ενδιαφέρον και αφήνει τη φαντα σία να καλπάζει. Ένας πραγματικός μύθος καθώς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί αλλιώς αφ’ ης στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για την ύπαρξη αυτής της ηπείρου.Υπήρξε, δεν υπήρξε η Ατλαντίδα, δεν μπορεί να δοθεί σαφής απάντηση, εφόσον οι έρευνες έχουν αποβεί άκαρπες μέχρι τώρα, δεδομένου ότι οι επιστήμονες και ερευνητές την έχουν αναζητήσει εξαντλητικά από τον Ατλαντικό και τις Αζόρες ως τις Σκανδιναβικές χώρες, και από την αμερικανική ήπειρο ως τη Σαντορίνη και τ’ ανοιχτά της Κύπρου.

Τι άραγε ήταν αυτό που ώθησε τον Πλάτωνα να γράψει την «ιστορία» αυτού του μεγάλου νησιού, και σημειωτέον με εκπληκτικές λεπτομέρειες στην περιγραφή του – μολονότι όλο το πνευματικό συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μέσα στις μεγάλες φιλοσοφικές του αναζητήσεις και αρκετούς μύθους; Όπως είναι γνωστό από τη βιογραφία του αναφέρεται ότι επισκέφθηκε την Αίγυπτο. Μήπως λοιπόν εκεί διάβασε τα ιερά βιβλία των Αιγυπτίων και ήθελε ή να μας μεταφέρει από αυτά κάποιες κοσμογονικές αλήθειες με τη μορφή μύθου ή κάποια άγνωστα προϊστορικά γεγονότα; Ή μήπως τα περί Ατλαντίδας μεταφέρθηκαν όντως από τον ίδιο τον Σόλωνα όπως ο Πλάτωνας καταθέτει;

Ο μεγάλος φιλόσοφος έδωσε το έναυσμα, και από τότε γράφτηκαν τόσα πολλά. Ο πρώτος που απέρριψε τη θεωρία της Ατλαντίδας ήταν ο Αριστοτέλης, εν αντιθέ σει με τον Πρόκλο και τους άλλους νεοπλατωνιστές που ήταν υπέρμαχοι των λεγομένων του Πλάτωνα. Έχουν γραφτεί χιλιάδες τόμοι, έχουν ειπωθεί ανακρί βειες, έχουν διατυπωθεί απίστευτες απόψεις από επιστήμονες και μη, που αντί να λύνουν το μυστήριο το περιπλέκουν πιο πολύ.

Οι έρευνες εν τω μεταξύ συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και ποιος ξέρει, μπορεί να βρεθεί κάποτε ένας νέος Σλήμαν να αποδείξει, όπως με την Τροία του Ομή ρου, ότι η Ατλαντίδα υπήρξε και δεν είναι μια φιλοσοφική επινόηση του Πλάτω να.

Φανταστική απεικόνιση της Ατλαντίδας

Εμείς στην αναδίφηση αυτή θα κάνουμε το χρέος μας, και θα ακολουθήσουμε πιστά τα κείμενα του Πλάτωνα ξεκινώντας από τον Τίμαιο (ή περί φύσεως, φυσικός):

Ο διάλογος σχετικά με το θέμα, που κατ’ ανάγκη παρατίθεται εν συνόψει, διαμείβεται μεταξύ του Σωκράτη, του Λοκρού φιλοσόφου και αστρονόμου Τίμαιου, του Κριτία και του Ερμοκράτη, με θέμα την ιδανική πολιτεία και τη δημιουργία του Σύμπαντος.

Όταν έρχεται η σειρά του Κριτία να μιλήσει, απευθυνόμενος στον Σωκράτη τον προτρέπει να ακούσει μία παράξενη παράδοση που θα διηγηθεί, που είναι όμως εντελώς αληθινή, όπως την αφηγήθηκε κάποτε ο πλέον σοφός από τους επτά, ο Σόλων, που ήταν φίλος και συγγενής της οικογένειάς του, και ο Κριτίας την άκουσε από τον παππού του, όταν αυτός ήταν 90 χρόνων και ο Κριτίας 10.

Την ιστορία αυτή την είπαν, λέει, στον Σόλωνα, όταν ζήτησε πληροφορίες για την παλαιά ιστορία, οι Αιγύπτιοι ιερείς της Σάιδας, από όπου καταγόταν ο Άμασις και όπου λάτρευαν τη θεά Νηίθ, ελληνικά Αθηνά. Στην πόλη αυτήν αγα πούσαν τους Αθηναίους και τους θεωρούσαν και συγγενείς τους.

Ένας γέρων ιερέας είπε λοιπόν στον Σόλωνα: «ὦ Σόλων, Σόλων, Ἕλληνες ἀεὶ παῖδές ἐστε, γέρων δὲ Ἕλλην οὐκ ἔστιν». Και ο ιερέας εξηγεί την αιτία της οιονεί νεότητας των Αθηναίων:

Εσείς οι Αθηναίοι δεν γνωρίζετε την αρχαία παράδοση διότι στη χώρα σας έχουν γίνει πολλές πυρκαγιές, κατακλυσμοί και καταστροφές από άλλα αίτια. Αυτό που λέτε για τον Φαέθοντα, που πήρε το άρμα του πατέρα του Ήλιου και κατόπιν η γη πυρπολήθηκε και αυτός κεραυνοκτυπήθηκε, είναι μύθος, ενώ η πραγμα τικότητα είναι ότι συνέβη κάποια παράλλαξη (εννοεί το φυσικό γεγονός –κατά Πλάτωνα– της παρέκκλισης της κυκλικής κίνησης ενός πλανήτη).Όταν συμβαίνει αυτό, εξηγεί, αυτοί που κατοικούν στα όρη και σε υψόμετρα κατα στρέφονται περισσότερο από εμάς που ζούμε στον Νείλο. Και στις πλημμύρες ακόμη που κατακλύζουν τις χώρες, πάλι εμείς έχουμε περισσότερο νερό στη γη παρά από τον ουρανό. Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα σε εσάς να χάνονται οι άνθρωποι οι μορφωμένοι  και να επιζούν οι αγράμματοι που ζουν στα βουνά, έτσι ώστε να μένετε πάντα νέοι, χωρίς μνήμη, να μη γνωρίζετε δηλαδή παρά μόνο έναν κατα κλυσμό, ενώ εμάς είναι όλα διασωσμένα και γραμμένα στους ναούς μας.

Και ο ιερέας συνεχίζει λέγοντας ότι η ιστορία των Αιγυπτίων ξεκινάει πριν από 8.000 χρόνια (προ του Σόλωνα, 640-560 π.Χ.), ενώ των Αθηναίων πιο παλιά, ξεκινάει 9.000 χρόνια πριν.Τότε, λοιπόν, πέραν των Ηρακλείων Στηλών (Γιβραλτάρ) υπήρχε μια παμμέγιστη νήσος, η Ατλαντίς, μεγαλύτερη από τη Λιβύη (Αφρική) και την Ασία ενωμένες.Οι βασιλείς της είχαν συγκεντρώσει μεγάλη ισχύ και ήθελαν να κυριαρχήσουν σε Ευρώπη, Ασία και Λιβύη. Οι μόνοι που αντιτάχθηκαν στους Ατλαντιδείς βασιλιάδες ήταν οι τότε κάτοικοι των Αθηνών που κατόρθωσαν παρά την ολιγαριθμία τους να τους νικήσουν και να ελευθερώσουν όλους τους υποδουλωμένους. Ύστερα όμως από σεισμούς και κατακλυσμούς καταστράφηκε η Αθήνα ενώ ολόκληρη η Ατλαντίδα καταβυθίσθηκε και όλη η περιοχή σκεπάστηκε από λάσπη. Αυτή την παράδοση, διατείνεται ο ιερέας των Αιγυπτίων, δεν τη γνωρίζουν οι Αθηναίοι διότι δεν υπάρχουν γραπτές πηγές και μόνο στα ιερά βιβλία της Αιγύπτου, που δεν καταστράφηκε ποτέ, σώζονται.

Απεικόνιση της Αρχαίας Ατλαντίδας  σύμφωνα με τον Πλάτωνα

Στο κέντρο είναι ο ναός του Ποσειδώνα και τα ανάκτορα
και περιβάλλονται από τρείς ομόκεντρους τάφρους που συνδέονται με
διώρυγες

Ο Κριτίας (ή Ατλαντικός• ηθικός) που είναι συνέχεια του Τίμαιου, επομένως μετέχουν τα ίδια πρόσωπα και τον οποίο αξίζει να αναφερθεί ότι ο Πλάτωνας τον άφησε ημιτελή.

Θα λάβει τον λόγο πάλι εδώ ο Κριτίας και θα μιλήσει λέει για έναν πόλεμο που έγινε προ 9.000 χρόνων μεταξύ Αθηνών και Ατλαντίδας. Έχει συγκρατήσει, ισχυρίζεται, στη μνήμη του τα λεγόμενα και τα παραθέτει ακριβώς σχεδόν όπως τα είπαν οι ιερείς της Σάιδας.

Θα προτάξει την περιγραφή και τα όρια της αρχαίας Αττικής, που με κλήρο των θεών είχε περιέλθει στην Αθηνά και στον Ήφαιστο.Κατόπιν αρχίζει την εξιστόρηση της Ατλαντίδας που με κλήρο πάλι εκείνη είχε περιέλθει στον Ποσειδώνα. Η περιγραφή του Πλάτωνα είναι εκτεταμένη σε πολλές σελίδες και ακόμη και οι πιο φανταστικές σημερινές μας προσλαμβάνουσες ωχριούν μπροστά της. Θα κάνουμε μια περιεκτική περίληψη κρατώντας την ουσία.

Η Ατλαντίδα ήταν μια χώρα πλούσια, με δέκα βασιλείς, ανώτερους των νόμων και τιμωρούς, που εξουσίαζε και τις άλλες νήσους μέχρι την Αίγυπτο και την Τυρρηνία και που διατηρούσε μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Πραγματοποιούσε εξορύξεις μετάλλων και δη ορείχαλκου, που μόνο κατ’ όνομα ξέρουμε τώρα, γράφει ο φιλόσοφος.Μια ιερά νήσος που παρήγε αξιοθαύμαστα προϊόντα και σε υπεραφθονία τα πάντα, είχε ήμερα και άγρια ζώα και πολλούς ελέφαντες, πλούσια βλάστηση, δέντρα, ξυλεία, άφθονα φυτά, ανθοφόρα και μη, χόρτα, καρπούς ήμερους και ξηρούς και όσπρια.

Θαυμαστά έργα είχαν κατασκευάσει γύρω από την παλαιά μητρόπολη, που βρισκόταν στο κέντρο του νησιού, αλλεπάλληλες κυκλικές ομόκεντρες τάφρους με τεράστιο πλάτος, βάθος και μήκος, διώρυγες, τεχνητά λιμάνια, ναυστάθμους κ.λπ. Υπερμεγέθη έργα πλήρους ωραιότητας. Τα μέσα στην Ακρόπολη ανάκτορα είχαν στο κέντρο τους ιερά της Κλειτούς και του Ποσειδώνα (που από τη συνεύρεση τους είχαν γεννηθεί οι Ατλαντίδες) με χρυσό μαντρότοιχο όπου εκεί οι βασιλείς τελούσαν θυσίες. Ο ναός του Ποσειδώνα ήταν από άργυρο εκτός από τις άκρες που ήταν χρυσές. Μέσα στον ναό υπήρχαν χρυσά αγάλματα και ο θεός παριστάνετο επί άρματος να οδηγεί έξι πτερωτούς ίππους και το ύψος του άγγιζε την κορυφή. Υπήρχε μία ορειχάλκινη στήλη στο ιερό του Ποσειδώνα όπου ήταν γραμμένοι οι νόμοι από τους πρώτους βασιλείς, και η οποία περιείχε όρκο και μεγάλες κατάρες εναντίον των παραβατών.

Τα τείχη της πόλης και του ιερού είχαν καλυφθεί ολόκληρα με μέταλλα χρυσού, αργύρου, κασσίτερου και ορείχαλκου. Είχαν γυμναστήρια και ιπποδρόμους.

Επίσης υπήρχαν δύο πηγές ψυχρού και θερμού ύδατος με θαυμάσιες ιδιότητες. Ομορφιές, απίστευτη χλιδή, και μεγαλοπρέπεια, φυσικός και υλικός πλούτος, περιγράφονται ενδελεχώς από τον Πλάτωνα ξεπερνώντας κάθε φαντασία.

Επί πολλές γενιές οι κάτοικοι ήταν νομοταγείς και τιμούσαν τον θεό, ήρεμοι και σώφρονες σε όλα. Με διαύγεια νου και οξυδέρκεια, περιφρονούσαν ό,τι άλλο πλην της αρετής και θεωρούσαν βάρος τον άφθονο χρυσό.

Πλάτων

Όταν όμως εξαλείφθηκε το θείο στοιχείο που είχαν μέσα τους, διότι αναμείχθηκε πολλές φορές με πολύ θνητό στοιχείο, και επικράτησε ο ανθρώπινος χαρακτήρας, τότε άρχισαν να ασχημονούν, κυριευόμενοι από άδικο, πλεονεξία και επιθυμία να αυξήσουν τη δύναμή τους. Αλλά ο θεός των θεών, ο Ζευς, που τηρεί τους νόμους, θέλησε να τους τιμωρήσει και συγκαλώντας τους άλλους θεούς τους είπε………………………………………………

Στο σημείο αυτό διακόπτεται η διήγηση του Πλάτωνα, καθώς όπως προαναφέρθηκε το έργο έμεινε ημιτελές αφήνοντάς μας ενεούς μεν, προβληματισμένους δε, γιατί δύσκολα μπορεί να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα,αφού τα κείμενα είναι αινίγματα με γόρδιους άλυτους δεσμούς που επιτρέπουν μόνον εικασίες.

Πλάτωνος Τίμαιος (24d-25d)

Άπαντα Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, Πλάτωνος Διάλογοι, Τίμαιος.

Πηγή: cityreport.com

Με απλά λόγια λοιπόν …. Καλή μας τύχη

Μου το έστειλε ο michael bachari

Στο ΔΝΤ θα είναι σήμερα στραμμένα σήμερα όλα τα βλέμματα, με την ελληνική κυβέρνηση να ελπίζει ότι τις επόμενες 1-2 εβδομάδες θα βρεθεί η χρυσή τομή με τους δανειστές, να κλείσει η συμφωνία, να ληφθούν όσο το λιγότερο νέα μέτρα και πάνω από όλα να αποφευχθεί μια παρατεταμένη, εξαιρετικά επιζήμια για τη χώρα, διαπραγμάτευση.  

Προσωπικά εμείς θα ασχοληθούμε με το ζήτημα των συντάξεων και θα γράψουμε ότι όλη αυτή η συζήτηση για το ενδεχόμενο νέων περικοπών τα επόμενα χρόνια ουσιαστικά δεν έχει καμία σημασία. Και δεν έχει σημασία αφού τα πράγμα είναι απλά. Είναι σχεδόν ξεκάθαρα.

Αν η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια δεν δημιουργήσει πλούτο από την πραγματική οικονομία – ιδιωτικό τομέα, τότε είναι δεδομένο (ότι και αν λένε οι δανειστές) ότι θα γίνουν και νέες μειώσεις στις συντάξεις. Και αυτές θα είναι μεγάλες! Γιατί όσο δεν παράγουμε πλούτο τόσο θα επιδεινώνεται συνεχώς η αναλογία αμοιβές εργαζομένων – αμοιβές συνταξιούχων, με αναπόφευκτες νέες μειώσεις στις συντάξεις.

Και αυτή η επιδείνωση της αναλογίας θα οδηγήσει σε περικοπές που ενδεχομένως κανείς να μην έχει φανταστεί. 

Όπως είχε γράψει πριν από καιρό ο πρώην υπουργός εργασίας Γ. Κουτρουμάνης … στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι με κάθε δραστηριότητα, δηλαδή μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες είναι περίπου 3.650.000. Την ίδια στιγμή οι συνταξιούχοι πλησιάζουν τα 2.700.000. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν μόλις 1,35 εργαζόμενοι. Στην πραγματικότητα όμως η ανωτέρω αριθμητική σχέση είναι ακόμη δυσμενέστερη, αφού οι καταβάλλοντες εισφορές από όλους τους ανωτέρω εργαζόμενους δεν ξεπερνούν τα 2.600.000. Δηλαδή οι εργαζόμενοι που καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές είναι λιγότεροι από τους συνταξιούχους!!!! Κάτι ομολογουμένως εντυπωσιακό …..  

Παράλληλα για να καταβληθούν συντάξεις κατά μέσο όρο 850 ευρώ μεικτά τον μήνα!!!! οι αποδοχές των εργαζομένων θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλότερες και αυτό δεν συμβαίνει πλέον, ούτε πρόκειται να συμβεί τα επόμενα χρόνια.

Με απλή αριθμητική για να πληρωθούν συντάξεις των 850 ευρώ και με δεδομένο ότι το μέσο εισόδημα με βάση το οποίο το 2017 θα πληρωθούν οι εισφορές, αναμένεται να διαμορφωθεί στα 980 ευρώ, θα έπρεπε εκτός από τη συμμετοχή του κράτους κατά το 1/3, να καταβάλουν με συνέπεια εισφορές 6.250.000 εργαζόμενοι!..

Με απλά λόγια λοιπόν …. Καλή μας τύχη, αφού με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, δε θα αποκλείαμε τα επόμενα χρόνια να μιλάμε για συντάξεις στο 50% των σημερινών συντάξεων. Και αυτό όχι γιατί οι κακοί ξένοι θέλουν να διαλύσουν τη χώρα μας, αλλά γιατί μιλάμε για μια ελληνική οικονομία που δεν παράγει σχεδόν τίποτα (με εξαίρεση τον τουρισμό). Όλοι συνεχίζουν να στοχεύουν στα οφέλη του κρατισμού και απλά τα νούμερα δε βγαίνουν. Και επειδή πλέον δεν υπάρχει η δυνατότητα ελλειμμάτων και δανεισμού (είτε στο ευρώ, είτε στη δραχμή αν επιλέξουμε να κάνουμε το επόμενο μεγάλο σφάλμα να φύγουμε από την οικογένεια του ευρώ), ακόμη και στο σχετικά καλό – φυσιολογικό σενάριο για τη χώρα μας, η φτώχια θα είναι διαρκής και τα εισοδήματα θα μειώνονται διαρκώς.

Το λίπος των νοικοκυριών τελειώνει, η πραγματική ανεργία θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα, τα assets των ελλήνων έχουν χάσει την αξία τους και η χώρα γερνάει (αυτό το τελευταίο από τα σοβαρότερα μελλοντικά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η χώρα μας) …… Η Ελλάδα πλέον φαίνεται στα μάτια των ξένων όπως εμείς βλέπαμε για δεκαετίες της χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ», με τους επενδυτές να είναι άφαντοι.  Δε θέλουμε να κινδυνολογήσουμε, αλλά αφού δε θέλουμε να αλλάξουμε μυαλά και με βάση τους αριθμούς, η κατάσταση στη χώρα μας συνεχώς θα επιδεινώνεται. 

                                 Εγώ θα συμπληρώσω 

                            ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ 

        ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ 

                      ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ