Η ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων μέσα από την Π. Διαθήκη.

Η ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων μέσα από την Π. Διαθήκη.

Posted: 20 Sep 2014 12:30 AM PDT

Γράφει ο Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

Με αφορμή τις πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Αμφίπολη, ουκ ολίγοι συνέδεσαν το θέμα των εκεί βασιλικών τάφων με το σημείο όπου βρίσκεται θαμμένο το σώμα του Μεγαλέξανδρου! Βέβαια οι έρευνες συνεχίζονται και θα ήταν επιπόλαιο να πάρει κάποιος τόσο βιαστικά θέση πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, που -αν επιβεβαιωθεί- αλλάζει ριζικά τις παραστάσεις μας για την ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. Εξάλλου στα περί Αμφίπολης είχαμε κάνει στο παρελθόν σχετικά δημοσιεύματα, στην «Ε.Ω.», που υπενθυμίσαμε και στη στήλη «Απόσταγμα» του χθεσινού φύλλου...

Και μέσα σε όλα αυτά, στο διαδίκτυο, πολλοί «θυμήθηκαν» την προφητεία του Δανιήλ (από το ομώνυμο βιβλίο της εβραϊκής Παλαιάς Διαθήκης), όπου γίνεται αναφορά στον μελλοντικό βασιλιά της Ευρασίας, τον Μακεδόνα παντοκράτορα Αλέξανδρο!

Πράγματι, στα κεφάλαια Ζ΄ (7ο), καθώς και στα Η΄ και Θ΄ (8ο και 9ο) γίνεται αντίστοιχα λόγος για τα θεόπνευστα οράματα του προφήτη, το πρώτο και το δεύτερο. Στο πρώτο όραμα ο Δανιήλ αναφέρθηκε στα κοσμικά βασίλεια και στο βασίλειο του Θεού, ενώ στο δεύτερο όραμα προείδε τη συμβολική μάχη των κριαριών και του τράγου...

Όμως για το ζήτημα τούτο είχαμε μιλήσει ήδη από τις 10 Φεβρουαρίου του 2012! Πολύ πριν έρθει δηλ. στην επιφάνεια και τη δημοσιότητα το θέμα του τάφου της Αμφίπολης, αλλά και όλα αυτά τα διαδικτυακά περί των οραμάτων του Δανιήλ για τον Αλέξανδρο τον Μέγα...

Τότε, με πρωτοσέλιδό μας στην «Ε.Ω.» υπό τον τίτλο «Προφήτης Δανιήλ, Μέγας Αλέξανδρος και... Αποκάλυψη του Ιωάννη!» [ΣΗΜ.: το κείμενο υπάρχει ολόκληρο και στο έργο μας «Μέγας Αλέξανδρος, ο Μέγιστος των Ελλήνων», εκδόσεων «Ελεύθερη Ώρα»], αναγράφαμε τα εξής πολύ σημαντικά (παραθέτουμε ολόκληρο το άρθρο μας):

«Αναμφίβολα μία από τις βασικές ιστορικές πηγές που κάνουν λόγο για τον Μεγαλέξανδρο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα της ελληνικής πλευράς για την ελληνικότητα της Μακεδονίας είναι η εβραϊκή θρησκευτική παράδοση. Στην εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη, αυτή τη συλλογή των ιερών βιβλίων του ιουδαϊκού λαού (που έγιναν δεκτά και από Χριστιανούς και μουσουλμάνους) γίνεται σαφής αναφορά για τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα και το βασίλειό του, που έλαβε τη μορφή αυτοκρατορίας και προσέδωσε στον ελληνισμό την πλανητική του διάσταση (τον πανελληνισμό). Και πολύ σωστά ο τέως υπουργός Νικόλαος Μάρτης συνέγραψε το κλασικό και βραβευμένο από την Ακαδημία των Αθηνών έργο του με τίτλο «Η πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας», στο οποίο μέσα από εβραϊκές πηγές και μαρτυρίες για τη Μακεδονία αποδεικνύεται ο ελληνικός χαρακτήρας της περιοχής αυτής...

Εδώ να σημειώσουμε ότι αν και το ελληνικό κράτος, αλλά και Έλληνες ιδιώτες, ακολουθούσαν την τακτική αυτή του Μάρτη και δεν εξαντλούσαν την ενεργητικότητά τους σε ανόητες συνωμοσιολογίες του τύπου «για όλα φταίνε οι Εβραίοι» και άλλα παρόμοια, σήμερα κανένας Σκοπιανός ή οποιοσδήποτε άλλος δεν θα τολμούσε καν να θέσει θέμα μακεδονικής εθνότητας ξεχωριστής απ’ την ελληνική, «μακεδονικής» γλώσσας, αλύτρωτης Μακεδονίας του Αιγαίου κτλ.! Διότι το ζητούμενο του κάθε έθνους δεν είναι να εφευρίσκει «εχθρούς» ανύπαρκτους, αλλά να υπερασπίζεται δυναμικά τη δικιά του ιστορία και εθνική-εδαφική ακεραιότητα... Και, ασφαλώς, να χρησιμοποιεί προς όφελός του οτιδήποτε του είναι χρήσιμο, από οπουδήποτε και αν προέρχεται. Αυτά τουλάχιστον εφαρμόζουν οι διπλωματίες και οι τακτικές των έξυπνων κρατών...3

Ας δούμε λοιπόν τι αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη, που και αυτή αποθεώνει τον Μεγαλέξανδρο και αποδεικνύει την ελληνικότητά του! Γράφει λοιπόν στο βιβλίο των Μακκαβαίων Α΄ (1,1-10) τα εξής [ΣΗΜ.: η απόδοση στη νεοελληνική προέρχεται από το ως άνω βιβλίο του Νικολάου Μάρτη]:

«Ο Αλέξανδρος, ο γιος του Φιλίππου ο Μακεδών, μετά τη νίκη του εναντίον των Περσών όπου νίκησε τον Δαρείο, βασιλιά Περσών και Μήδων, εξόρμησε από τη χώρα των Χετταίων και βασίλευσε αντί εκείνου, στις χώρες αυτές, αφού προηγουμένως είχε γίνει βασιλιάς ολόκληρης της Ελλάδος [...] και όλος ο τότε γνωστός κόσμος υποτάχθηκε σ’ αυτόν και ησύχασε η γη από τους πολέμους [...] έγινε άρχων χωρών, εθνών και βασιλέων [...] μετά ταύτα όμως έπεσε στο κρεβάτι άρρωστος και αισθάνθηκε ότι θα πέθαινε [...] κάλεσε κοντά του τους ένδοξους συντρόφους του που είχαν συναναστραφεί μαζί του από τη νεότητά του και μοίρασε τη βασιλεία του ενώ ακόμη ζούσε [...] Αντίοχος [...] έγινε βασιλιάς το εκατοστό τριακοστό έβδομο έτος της βασιλείας των Ελλήνων (Σελευκιδών)».

Και γράφει ο Νικόλαος Μάρτης για την παραπάνω εβραϊκή-παλαιοδιαθηκική αναφορά τα εξής πολύ σημαντικά στο εν λόγω βιβλίο του:

«Η προβολή του έργου του Μεγάλου Αλεξάνδρου την εποχή εκείνη, δηλαδή 150 περίπου χρόνια μετά το θάνατό του και ιδιαίτερα στο βιβλίο Μακκαβαίων Α΄ έχει μεγάλη σημασία. Οι αδελφοί Μακκαβαίοι ήταν ήρωες των Εβραίων στους αγώνες τους κατά των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου. Εναντιώθηκαν στον βασιλιά Αντίοχο τον Επιφανή που πίεζε τους Εβραίους να ασπασθούν τους θεούς της Ελλάδος. Ο Αντίοχος είχε διατάξει να τοποθετηθεί άγαλμα του Δία απέναντι από τον ναό των Εβραίων και οι θυσίες να γίνονται στο Δία».

Εξίσου εντυπωσιακή, με εσχατολογικές μάλιστα διαστάσεις, είναι η αναφορά στον Μεγαλέξανδρο και τους Μακεδόνες του προφήτη των Εβραίων Δανιήλ, ο οποίος είχε δει ένα εντυπωσιακό όραμα, που περιγράφεται στο ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης (Δανιήλ 8, 1-22) [ΣΗΜ.: η απόδοση στα νεοελληνικά είναι και πάλι από το ως άνω βιβλίο του Νικολάου Μάρτη]:

«Κατά το τρίτον έτος της βασιλείας του Βαλτάσαρ παρουσιάσθηκε σε με, τον Δανιήλ, όραμα. Βρισκόμουν στα Σούσα κοντά στον ποταμό Ουβάλ. Σήκωσα τα μάτια μου και είδα και ιδού ένας κριός στεκόταν κοντά στον ποταμό Ουβάλ και είχε κέρατα ψηλά, το ένα ψηλότερο από το άλλο... κανένα από τα θηρία δεν μπορούσε να αντισταθεί μπροστά του. Ιδού παρουσιάσθηκε ένας τράγος αιγών... που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα και φαινόταν ότι δεν άγγιζε τη γη. Ο τράγος είχε ανάμεσα στους οφθαλμούς του ένα αξιοπαρατήρητο κέρατο. Και έτρεχε με μεγάλο ορμή. Έφθασε και κτύπησε τον κριό και συνέτριψε τα δύο κέρατά του και δεν υπήρχε πλέον δύναμη στον κριό να του αντισταθεί.

Ο τράγος των αιγών έγινε μέγας και ένδοξος πολύ, αλλά όταν έφθασε στη μεγάλη του ισχύ το μεγάλο του κέρατο συντρίφθηκε και τότε φύτρωσαν τέσσερα άλλα κέρατα στη θέση του με κατεύθυνση προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Εγώ ο Δανιήλ όταν είδα το όραμα σκεπτόμουν και προσπαθούσα να κατανοήσω τη σημασία του. Ιδού στάθηκε κοντά μου κάποιος και άκουσα ανδρική φωνή ερχόμενη από τον (ποταμό) Ουβάλ... και είπε: Γαβριήλ εξήγησέ του το όραμα. Και εγώ θα σου καταστήσω γνωστά αυτά που θα σου συμβούν... Ο κριός, τον οποίο είδες, είναι ο βασιλιάς των Μήδων και των Περσών. Ο τράγος των αιγών είναι βασιλιάς των Ελλήνων. Το μεγάλο κέρατο που ήταν ανάμεσα στους οφθαλμούς του είναι ο πρώτος βασιλιάς των Ελλήνων. Τα τέσσερα άλλα κέρατα που φύτρωσαν αντί εκείνου υποδηλώνουν τέσσερεις βασιλείς που θα αναδειχθούν από το έθνος αυτό όχι όμως όσον καιρό θα ισχύει αυτός (ο πρώτος βασιλιάς)».

Η ερμηνεία των παραπάνω εδαφίων της Παλαιάς Διαθήκης (από το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ) είναι παραπάνω από σαφής για κάποιον που έχει ιστορικές γνώσεις. Είναι δηλ. σαφέστατο ότι ο πρώτος και μεγάλος βασιλιάς που αναφέρεται δεν είναι παρά ο ίδιος ο Μεγαλέξανδρος, του οποίου το βασίλειο – το μεγάλο κέρατο – έσπασε και προέκυψαν τα γνωστά σε μας από την ιστορία τέσσερα βασίλεια των διαδόχων του. Και, επομένως, η αρχή της παρακμής του ελληνισμού πλανητικών διαστάσεων και η συρρίκνωση της παγκόσμιας κυριαρχίας των Ελλήνων, μέσω του αυτοκρατορικού πανελληνισμού...

Εδώ αξίζει πραγματικά να σημειώσουμε ότι η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι άμεσα επηρεασμένη και συνδεδεμένη με το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ: ολόκληρο το σκηνικό του τελευταίου βιβλίου της Αγίας Γραφής βαδίζει εξ ολοκλήρου πάνω στα «χνάρια» του μοντέλου του Δανιήλ, με τα θηρία, τα κέρατα κτλ., στοιχεία δηλ. που χρησιμοποίησε – ως σύμβολα – ο Άγιος Ιωάννης, προκειμένου να περιγράψει τα μέλλοντα ιστορικά συμβάντα.

Μια άλλη εντυπωσιακή σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στα περί αρχαίας Μακεδονίας και αποκαλυπτικών χρόνων είναι η αναφορά της Αποκάλυψης του Ιωάννη στον Αρμαγεδδώνα.

Αρ-Μα-γ-εδδών αναλύεται – σύμφωνα με μια ερμηνεία – ως: Αρ-Μακεδών, δηλ. «γη της Μακεδονίας» [ΣΗΜ.: «αρ» είναι η πανάρχαια ελληνική ρίζα της λέξης «γη»]! Ακόμα και στο λατινικό αλφάβητο το ελληνικό γράμμα «γ» (το τρίτο στην αλφαβητική σειρά) αντικασταστήθηκε από το “c”, και έτσι προκύπτει “Ma-c-edonia”... Εκπληκτικό πράγματι!

Διότι είναι όντως εντυπωσιακό τα έσχατα γεγονότα να σχετίζονται άμεσα με τον ελλαδικό χώρο και μάλιστα με τη Μακεδονία, αυτό το αιώνιο «μήλο της Έριδος» για πολλούς και διαφόρους»...

Αυτά λοιπόν γράφαμε τον Φεβρουάριο του 2012... Δηλ. πάνω από 2,5 χρόνια πριν! Ευτυχώς που κάποιοι διαδικτυακοί «ερευνητές» ανακάλυψαν τώρα τον συσχετισμό της προφητείας του Δανιήλ με τον Μεγαλέξανδρο, έστω και με αφορμή τα ανακαλυφθέντα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή της Αμφίπολης. Ποτέ δεν είναι αργά (καλό θα ήταν πάντως όταν μας αντιγράφουν, να αναφέρουν και τις πηγές τους, δηλ. τα κείμενα του γράφοντος και την εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα», για λόγους δεοντολογίας...).

Η έρευνα συνεχίζεται και θα φέρει στο φως πολλά συγκλονιστικά στοιχεία. Αυτό ας το συγκρατήσουν άπαντες. Άλλωστε η εποχή μας θα είναι γεμάτη από ανατροπές, σε πολλά και διάφορα επίπεδα. Φαίνεται ότι πλησιάζει η Μεγάλη Στιγμή. Και όσοι είναι έτοιμοι, ήδη αφουγκράζονται τη μοναδική συγκίνηση που φέρνουν οι «κραδασμοί» της μεγάλης αλλαγής που έρχεται!!! 

Μηχανή του Χρόνου: Η άγνωστη μάχη στο νησάκι Κλείσοβα, 130 Έλληνες εξολόθρευσαν 3.000 Τουρκοαιγύπτιους

Τρεις μήνες μετά τη σύμπραξη Ιμπραήμ και Κιουταχή, οι Μεσολογγίτες έφεραν σε αδιέξοδο το εκστρατευτικό σώμα των Οθωμανών, οι οποίοι αποφάσισαν να καταστρώσουν άλλο σχέδιο

Το Μεσολόγγι τον Απρίλιο του 1826, σχεδόν ένα χρόνο μετά την έναρξη της τρίτης πολιορκίας από τον Κιουταχή, άντεχε ακόμη. Ο εκνευρισμός του σουλτάνου για την αδυναμία του πολυάριθμου στρατού του Κιουταχή να εκπορθήσει την πόλη τον οδήγησε στην απόφαση να στείλει τον Δεκέμβριο του 1825 και τον Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου, για να κυριεύσει τους ανυπότακτους Έλληνες.

Η αλαζονεία του πασά όμως ισοπεδώθηκε στα τείχη του Μεσολογγίου που, όταν τα αντίκρισε πρώτη φορά, είπε περιφρονητικά στον Κιουταχή: “αυτόν τον φράχτη δεν μπορείς να ρίξεις;”. Τρεις μήνες μετά τη σύμπραξη Ιμπραήμ και Κιουταχή, οι Μεσολογγίτες έφεραν σε αδιέξοδο το εκστρατευτικό σώμα των Οθωμανών, οι οποίοι αποφάσισαν να καταστρώσουν άλλο σχέδιο. Συμφώνησαν ότι θα έπρεπε να αποκλείσουν την πόλη τόσο από τη στεριά όσο και από τη θάλασσα.

Εμπόδιο όμως στα σχέδιά τους στέκονταν τα οχυρωμένα νησάκια που προστάτευαν το Μεσολόγγι και εξασφάλιζαν τον στοιχειώδη ανεφοδιασμό του. Το πιο κοντινό, σε απόσταση μικρότερη των δύο χιλιομέτρων, ήταν η Κλείσοβα, άγρυπνος φρουρός στην είσοδο της λιμνοθάλασσας. Η νησίδα είχε περίμετρο περί τα 300 βήματα και περιβαλλόταν από πρόχωμα ύψους περίπου δύο μέτρων, για να μην μπαίνει η θάλασσα και την πλημμυρίζει.

Την εκπόρθηση του οχυρού ανέλαβε προσωπικά ο Κιουταχής, με δύναμη 3.000 ανδρών. Η μάχη που έγινε την 25η Μαρτίου 1826 είναι παραγνωρισμένη διότι παρά τη ΝΊΚΗ δεν μπόρεσε να αλλάξει την τύχη του Μεσολογγίου. Κι όμως, από τους ειδικούς θεωρείται μία από τις θρυλικές μάχες της παγκόσμιας ιστορίας.

Η φρουρά του νησιού αποτελούνταν από 131 άνδρες, κυρίως Μεσολογγίτες, αλλά και ψαράδες της ευρύτερης περιοχής.

Η συντριβή του Κιουταχή

Η επίθεση του Κιουταχή έγινε αιφνιδιαστικά με το πρώτο φως της ημέρας.

Στα παραπλανητικά πυρά προς την πόλη απάντησαν τα παραλιακά κανονιοστάσια του Μεσολογγίου. Ο στόλος των Τούρκων όμως άλλαξε ξαφνικά κατεύθυνση και στράφηκε με ορμή κατά της Κλείσοβας, με σφοδρό και συνεχή βομβαρδισμό. Τότε ο σουλιώτης οπλαρχηγός Κίτσος Τζαβέλας έκανε μια παράτολμη καταδρομική επιχείρηση: έφυγε από το Μεσολόγγι με οκτώ άνδρες, πέρασε μέσα από τον εχθρικό στόλο και με τα πλοιάριά του έφτασε στο νησί για να μοιραστεί τον σχεδόν σίγουρα θάνατο με τους υπερασπιστές του. Ήταν αποφασισμένος για όλα και το απέδειξε με κάθε τρόπο τις ώρες που ακολούθησαν.

Ο Κιουταχής επιχείρησε ανεπιτυχώς έξι επιθέσεις, τη μία μετά την άλλη. Οι Τούρκοι όμως έπεφταν πάνω στα εύστοχα και καταιγιστικά πυρά των Ελλήνων που είχαν οχυρωθεί στη στέγη της εκκλησίας. Το τέχνασμα με τους πασσάλους είχε πιάσει, καθώς εμπόδιζαν τις αποβατικές λέμβους και οι εισβολείς για να φτάσουν σε θέση βολής, αναγκάζονταν να προχωρήσουν με τα πόδια μέσα στα ρηχά νερά. Στην τελευταία έφοδο επικεφαλής τέθηκε ο ίδιος ο Κιουταχή, για να εμψυχώσει τους άνδρες του, αλλά χτυπήθηκε στην κνήμη και τραυματισμένος αποσύρθηκε από τη μάχη. Η αποχώρηση του τούρκου αρχιστράτηγου προκάλεσε πανικό στον στρατό του κι έτσι άρχισε η άτακτη φυγή. Σύμφωνα με υπολογισμούς, σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν περισσότεροι από 1.500 Τούρκοι.

Η ήττα του Ιμπραήμ

Οι τρομακτικές απώλειες και η αποτυχία του Κιουταχή να καταλάβει μια νησίδα που υπερασπίζονταν ελάχιστοι μαχητές έκαναν έξαλλο τον Ιμπραήμ, ο οποίος αποφάσισε να σβήσει από τον χάρτη την κουκίδα με το όνομα Κλείσοβα. Διέθεσε τρία τάγματα, αποτελούμενα από 3.000 άνδρες, με επικεφαλής τον γαμπρό του, Χουσεϊν μπέη. Τα αιγυπτιακά πλοιάρια κύκλωσαν το νησί και λογχοφόροι στρατιώτες εφόρμησαν κατά του μοναδικού οχυρώματος της Αγίας Τριάδας. Ο Κίτσος Τζαβέλας όμως είχε σχεδιάσει να χτυπήσει όταν ο εχθρός θα αισθανόταν πολύ σίγουρος ότι είχε φτάσει κοντά. “Καμία βολή χαμένη” ήταν η εντολή του. Όταν διέταξε “πυρ ομαδόν”, η πρώτη αιγυπτιακή γραμμή σωριάστηκε. Το θέαμα ήταν τόσο σοκαριστικό που οι επιτιθέμενοι σάστισαν. Ακολούθησαν νέα πυρά και η διάλυση του μετώπου των Τουρκοαιγυπτίων.

Ο Χουσεϊν έκανε πέντε αλλεπάλληλες εφόδους χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Οι βολές των Ελλήνων ήταν τόσο εύστοχες, που οι μαχητές είχαν αναθαρρήσει. Έτσι εξόντωναν όλους όσους προσέγγιζαν. Όταν η θάλασσα γέμισε πτώματα, ο Χουσεΐν σηκώθηκε όρθιος στη βάρκα του για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του. Δεν πρόλαβε όμως να δώσει νέες εντολές, γιατί ο Σωτηρόπουλος τον εντόπισε πιθανότατα από την χρυποίκιλτη στολή του, τον πυροβόλησε και τον έριξε νεκρό.

Ο θάνατος του γαμπρού του Ιμπραήμ εξαφάνισε κάθε ίχνος πειθαρχίας που είχε απομείνει στους άντρες του. Ακολούθησε ηρωική έφοδος της ελληνικής φρουράς με επικεφαλής τον Τζαβέλα, που καταδίωξε τους αντιπάλους μέσα στη λιμνοθάλασσα και τους εξόντωσε μαζικά. Η εικόνα της υποχώρησης του τουρκοαιγυπτιακού στρατού κινητοποίησε και άλλες δυνάμεις Μεσολογγιτών από τη στεριά, που κατάφεραν να μπουν στη μάχη και να κυνηγήσουν τον εχθρό μέχρι τέλους. Έτσι βγήκε ο θρύλος ότι “τις νύχτες βογκά το αίμα των Αιγυπτίων” στην Κλείσοβα.

Εκείνο το βράδυ χάθηκαν χιλιάδες στρατιώτες του Ιμπραήμ. Ο τελικός απολογισμός της πολιορκίας της Κλείσοβας ήταν δραματικός για τους Τούρκους. Άλλοι υπολογίζουν τις απώλειες τους σε 2.500 και άλλοι σε 3.500. Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί του μεγέθους της μάχης. 131 Έλληνες μαχητές υπερασπίστηκαν επιτυχώς μια νησίδα 300 μέτρων απέναντι σε δύο στρατούς συνολικής δύναμης 6.000 ανδρών. Απέκρουσαν έντεκα αλλεπάλληλες επιθέσεις και έγραψαν ιστορία. Η μεγαλειώδης ΝΊΚΗ όμως έμεινε ανεκμετάλλευτη και γρήγορα ξεχάστηκε υπό το βάρος της αιματοβαμμένης Εξόδου και της πτώσης του Μεσολογγίου που ακολούθησε. Όπως ειπώθηκε αργότερα, εάν οι πολιορκημένοι αποφάσιζαν εκείνο το βράδυ να κάνουν την Έξοδο, “όλοι “θα εσώζοντο και κανείς δεν θα έπιπτε”.

ΠΗΓΗ: “Ενοχοι και αθώοι.23 Ιστορίες από τη Μηχανή του Χρόνου» Συγγραφείς: Χρίστος Βασιλόπουλος, Δημήτρης Πετρόπουλος. 

Κορύφωση αγωνίας στην Αμφίπολη: Αποκαλύπτονται ολόκληρες οι Καρυάτιδες. Το σχέδιο εισόδου στον τρίτο θάλαμο

Την Κυριακή αναμένονται αναλυτικές ανακοινώσεις για το περιεχόμενο του τρίτου θαλάμου. Δείτε τα σχέδια (Pic)

Η αγωνία συνεχίζεται στην Αμφίπολη με τα φώτα των ΜΜΕ να είναι στραμμένα στην κ. Περιστέρη και στα ευρήματα των ανασκαφών.

Σενάρια για την ύπαρξη και τέταρτου θαλάμου πυροδότησαν τα νέα ευρήματα που ανέδειξε η αρχαιολογική σκαπάνη στον τύμβο Καστά ανατρέποντας ενδεχομένως και το σενάριο που θέλει το ταφικό μνημείο να έχει συληθεί.

Νέες φωτογραφίες μέσα από τον αρχαίο τάφο της Αμφίπολης αναμένονται μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα, καθώς η αρχαιολογική σκαπάνη πρόκειται να αποκαλύψει ολόκληρες τις Καρυάτιδες.

Οι εργασίες της ομάδας των αρχαιολόγων και των τεχνικών συνεχίζονται, με την αφαίρεση άμμου, ενώ ενισχύεται η υποστύλωση στον πρώτο και τον δεύτερο θάλαμο, με ισοδύναμα μέτρα αποχωμάτωσης και υποστύλωσης.

Οι αρχαιολόγοι θα αφαιρέσουν δύο σειρές λίθων από τον τοίχο σφράγισης μπροστά από τις Καρυάτιδες προκειμένου να αποκαλυφθούν εξ ολοκλήρου και να φανεί το μεγαλείο των αγαλμάτων.

Όπως αναφέρει η "Ημερησία", οι Καρυάτιδες έχουν σγουρά μαλλιά και μπούκλες που καλύπτουν τους ώμους τους, φέρουν σκουλαρίκια, και φορούν χιτώνα με μανίκια. Το δεξί χέρι της μιας και το αριστερό της άλλης ήταν προτεταμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών.

Οι μορφές, επί των οποίων σώζονται ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος, παραπέμπουν στον τύπο της Κόρης. Ανάμεσα στα αμμώδη χώματα βρέθηκαν θραύσματα των γλυπτών, όπως τμήμα παλάμης και μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλα τους.

 

Μπροστά από τις Καρυάτιδες, και από το ύψος της μέσης τους και κάτω, αποκαλύπτεται τοίχος σφράγισης από πωρόλιθους σε όλο το πλάτος των 4,5μ.

Ωστόσο, εκείνο που προβληματίζει περισσότερο είναι ο τρόπος που θα εισέλθουν ολοκληρωτικά στον τρίτο θάλαμο ο οποίος έχει έχει πλάτος 4,5 μ. και εκτιμώμενο μήκος 6,5 μ., είναι καλυμμένος με χώμα ύψους 3,5 μ., ενώ δεν έχει εξακριβωθεί αν το κόκκινο χρώμα που διακρίνεται στον απέναντι τοίχο οφείλεται σε βαφή ή σε υγρασία.

Μια πρόταση που εξετάζεται είναι η ομάδα να αναζητήσει τρόπους εισόδου ακόμα χαμηλότερα σκάβοντας μικρό "τούνελ" που θα οδηγήσει τα μέλη της ομάδας στον τρίτο θάλαμο. Κατά πάσα πιθανότητα Κυριακή, ίσως Δευτέρα, θα γίνει μια πρώτη προσπάθεια εισόδου μελών της ανασκαφικής ομάδας στον τρίτο θάλαμο.

Οι υπόλοιπες εργασίες περιλαμβάνουν αποχωμάτωση του χώρου μπροστά από το θύρωμα του τρίτου διαφραγματικού τοίχου με παράλληλη ενίσχυση της υποστύλωσης-αντιστήριξης, με τη μέθοδο των "ισοδύναμων μέτρων".

Ταυτόχρονα θα συνεχιστεί το έργο της απελευθέρωσης φορτίων χώματος από τον λόφο εξωτερικά του τάφου, με τους μηχανικούς να αναζητούν τρόπους απομάκρυνσης των χωμάτων από τα πλάγια, ώστε να μη διαταραχθεί το μνημείο που στα τόσα χρόνια που έχουν περάσει έχει αποκτήσει μια συγκεκριμένη στατική συμπεριφορά.

Πηγή: Ημερησία, ΑΜΠΕ

ΤΟ ΣΑΚΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΤΑΤΕΣ

Όταν ήμουν ακόμα μαθητής, είχα έναν υπέροχο δάσκαλο. Μια μέρα είχαμε κουβεντιάσει για το πόσο απαραίτητο είναι να μην κρατάμε θυμό μέσα μας, αλλά να κοιτάμε πως θα απαλλαγούμε από αυτόν… Μας πρότεινε, λοιπόν, να φέρουμε όλοι μια πλαστική σακούλα και ένα μικρό σακί με πατάτες. Τον κοιτάξαμε έκπληκτοι, αλλά είχαμε μάθει πως δεν αστειεύεται με κάτι τέτοια. Έτσι την άλλη μέρα ο καθένας μας έφερε ό,τι μας είχε ζητήσει.

Τότε εκείνος λέει: – Κάθε φορά που αποφασίζετε να μην συγχωρέστε κάποιον, να παίρνετε μια πατάτα, να γράφετε πάνω της το όνομα εκείνου και την ημερομηνία και να την βάζετε μέσα στην πλαστική σακούλα.

Δεν πέρασε πολύς καιρός που μερικές σακούλες ήταν αρκετά βαριές.

Μας είπε επίσης αυτή την σακούλα να την κουβαλάμε μαζί μας, όπου κι αν πηγαίνουμε. Στο δρόμο, στο αυτοκίνητο, στο σχολείο, στα ψώνια παντού. Καταλαβαίνεις γιατί έτσι;

Μ’ αυτό τον τρόπο ήθελε να μας δείξει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το βάρος που κουβαλάμε. Να έχουμε επίγνωση κάθε στιγμή. Να το έχουμε μαζί μας ακόμα και στα μέρη που είναι κάπως… καθως πρέπει. Για φαντάσου τώρα να έχεις μια σακούλα με πατάτες στην disco.

Όπως επίσης φαντάσου ότι αρκετές από αυτές τις πατάτες είχαν αρχίσει να σαπίζουν. Για να μας θυμίζουν το τίμημα που έχουμε να πληρώσουμε για τον αρνητισμό και τον πόνο μέσα μας, όταν δεν αποφασίζουμε να συγχωρούμε.

Πάρα πολλές φορές σκεφτόμαστε πως το να συγχωρήσουμε κάποιον είναι ένα δώρο που του κάνουμε. Θαρρώ πως είναι το αντίθετο. Είναι δώρο στον εαυτό μας. Απαλλασσόμαστε από ένα περιττό βάρος.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείς πόσο δύσκολο είναι να συγχωρέσεις κάποιον θυμήσου: «Δεν είναι ήδη αρκετά βαριά η σακούλα σου;»

ΓΙΑΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΟΥΡΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ;

Οι γνωστές σε όλους μας λευκές ουρές, προϊόν υδρατμών από τα αεροπλάνα για τους “ειδικούς”, προϊόν των αεροψεκασμών κατά εμάς τους “ψεκασμένους”, τις τελευταίες εβδομάδες έχουν εξαφανισθεί. Μαζί με αυτούς εξαφανίσθηκαν και οι πονοκέφαλοι. Με εξαίρεση το τριήμερο 11,12,13/9 που οι πονοκέφαλοι εντάθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν αποτέλεσμα της τεράστιας ηλιακής έκλαμψης και της γεωμαγνητικής καταιγίδας που ακολούθησε, τις τελευταίες περίπου -20-25- μέρες έχουμε ησυχία.
Μόνο που αυτή η ησυχία στους ουρανούς με βάζει σε υποψίες και αυτό γιατί ως “ψεκασμένος” ανέκαθεν πίστευα ότι οι αεροψεκασμοί συντελούσαν στην αποχαύνωση. Μήπως κάποιοι θέλουν να ξεσηκωθούμε;

Και κλείνοντας μια ερώτηση για τους ειδικούς :Τι έγινε; Σταμάτησαν ξαφνικά να πετάνε τα αεροπλάνο και καθάρισαν οι ουρανοί; Τώρα δεν υπάρχουν υδρατμοί από τα αεροσκάφη;

Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός

ΑΝΕΚΔΟΤΑ

ΑΝΕΚΔΟΤΑ 


Ένας τύπος οδηγούσε τη μηχανή του βράδυ και το ευχαριστιόταν τρέχοντας πάνω από το όριο ταχύτητας. Ξαφνικά, βλέπει τα φώτα του περιπολικού να ανάβουν πίσω του, αλλά σκέφτεται ότι μπορεί να του ξεφύγει. Ανεβάζει ταχύτητα, 150 χλμ./ώρα, ο αστυνομικός πίσω του, 160... 180... 200... τίποτα, δεν μπορεί να του ξεφύγει και σταματάει στην άκρη.
Αστυνομικός: «Θα μπορούσα να σε πάω μέσα, αλλά μια που είμαι κουρασμένος θα σε αφήσω να φύγεις αν βρεις μια δικαιολογία που δεν την έχω ξανακούσει».
Μοτοσικλετιστής: «Ξέρετε, προχθές η γυναίκα μου το έσκασε με έναν
αστυνομικό».
Αστυνομικός: «Λοιπόν;».
Μοτοσικλετιστής: «Νόμιζα ότι ήσασταν ο ίδιος και με κυνηγούσε για να την
επιστρέψει».
Αστυνομικός: «Καληνύχτα σας».



Ένας νεκροθάφτης δούλευε ως αργά ένα βράδυ και εξέταζε τα πτώματα. Εκεί που περιεργαζόταν το πτώμα του κυρίου Αλεξόπουλου έκανε μια ανακάλυψη: ο κύριος Αλεξόπουλος είχε το μεγαλύτερο πέος που είχε δει στη ζωή του. Μιας και το σώμα του επρόκειτο να αποτεφρωθεί, ο νεκροθάφτης του ζήτησε συγνώμη και αφαίρεσε το πέος του, καθώς θεώρησε πως θα ήταν κρίμα να αποτεφρωθεί μαζί με το υπόλοιπο σώμα. Το έβαλε σε ένα χαρτοφύλακα και το πήγε στο σπίτι του. Το πρώτο πρόσωπο στο οποίο το έδειξε ήταν η γυναίκα του.
- Έχω κάτι να σου δείξω. Δε θα πιστεύεις στα μάτια σου! είπε και άνοιξε το
χαρτοφύλακα.
- Ω Θεέ μου! φώναξε η γυναίκα του. Πέθανε ο Αλεξόπουλος !!! 

Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες; 

Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» (Δημ. Μοσχόπουλου) είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία επεξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων. Η κοπέλα αναφέρεται σε κάποιον πλούσιο θείο της ονόματι Αλμπέρ που ζούσε κοντά στη Λοζάννη υπεραγαπώντας τα ζώα καί προστατεύοντας στη βίλα του πολλά από αυτά. Ένας φίλος του γιατρός απ’ τη Γενεύη του δώρισε ένα κουτάβι ράτσας «μποξέρ», που άκουγε στο όνομα «Τέλος», ενημερώνοντάς τον ότι άμα μεγαλώσει το καθαρόαιμο σκυλί χρειάζεται προσοχή διότι είναι επικίνδυνο!…


Πράγματι, σ’ ένα χρόνο είχε δυναμώσει τόσο πολύ που ήταν απλησίαστο. Ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο κηπουρός που δέχτηκε επίθεση από το σκυλί με αποτέλεσμα να μείνει ένα μήνα ακίνητος στην κλινική έχοντας χάσει την γάμπα που την είχε φάει ο σκύλος και θα έμενε κουτσός σε όλη του τη ζωή με καρφιά στο πόδι του!
Ο Αλμπέρ απεφάνθη ότι ο σκύλος έπρεπε να εκπαιδευθεί για να αποκτήσει σωστή συμπεριφορά. Έφερε Γερμανό σκυλοδαμαστή και πράγματι σε 6 μήνες ο «Τέλος» ήταν «αρνάκι».
Περιέργως όμως σε μία δεξίωση ο σκύλος ξαναεπιτέθηκε αιμοβόρικα σ’ έναν υπηρέτη και ευτυχώς γι’ αυτόν ο οδηγός της βίλας πυροβόλησε τον «Τέλος» και έβαλε τέλος στην άτακτη ζωή του!
Η στεναχώρια του Αλμπέρ ήταν απερίγραπτη ώσπου τον επισκέφτηκε ο δωρητής του σκύλου, ο γιατρός, ο οποίος εξήγησε στον περίλυπο φίλο του ότι ο σκύλος όσο καλά και να δαμαστεί κρατάει μέσα του κακία, ζήλια, μίσος, καί εκδικείται: «Τα ζώα δεν συγχωράνε ποτέ στον άνθρωπο την βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουνε ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους… και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».
Για να κατανοήσει ο Αλμπέρ καλύτερα την συμπεριφορά του σκύλου, ο γιατρός κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό: «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους καί τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!
Και τεκμηριώνει την άποψή του λέγοντας ότι στα γυμνασιακά του χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένος. Διότι δεν μας διδάξανε τίποτα οι σοφοί μας διδάσκαλοι που να μην το ’χανε εξηγήσει, να μην το ’χανε ανακαλύψει, να μην το ’χανε πετύχει, να μην το ’χανε τελειοποιήσει οι Έλληνες!
Κι αν κάποτε αναφέρανε κανένα άλλονε φτωχό συγγενή της γνώσεως και της σοφίας, όχι Έλληνα, στο τέλος προσθέτανε ότι αυτός ο κάποιος, ο φουκαράς βασίστηκε για την ανακάλυψή του πάνω σ’ ένα θεώρημα προγενέστερο κάποιου Έλληνα, πάνω σε μια παλιά σκέψη κάποιου άλλου Έλληνα, πάνω σ’ ένα έργο αιώνες πριν δοσμένο από κάποιον άλλο Έλληνα!…
Σιγά σιγά ένιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου ως το έσχατο μόριο διαβρώνονταν και χρωματίζονταν απ’ αυτό που χαρακτηρίζουμε με την κλασική πια έκφραση ̈ελληνικό παρελθόν ̈».
Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής του γιατρού «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»!
Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική.
Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ’δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ’κει…
Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρώ μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Άρχισα κι εγώ με την πάροδο του χρόνου να νιώθω απέναντι στους Έλληνες όπως ο ̈Τέλος ̈…
Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! ́Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε.
Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε ήμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα!…
Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε… Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δε θα φανταστείς συνδυασμό και συγκέρασμα εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε!… η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
Ο σύγχρονος ̈πολιτισμένος ̈ άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος… Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, Αλμπέρ μου, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο ελληνισμός κι η ορθοδοξία του, η μόνη πραγματικότητα, η μόνη γνήσια χριστιανική πίστη…
Είναι ο μόνος λαός που κατόρθωσε να συνταιριάξει αρμονικά τον αρχαίο του πολιτισμό, την υπεράνθρωπη πνευματικότητά του με όλα τα θετικά στοιχεία του χριστιανισμού και να γεννήσει αυτός ο θεϊκός συνουσιασμός μια βαθιά πίστη, μια θεμελιωμένη θρησκεία, μια τρομερή ενωτική ισχύ.
Η δική μας ηγεσία, οι δικοί μας ταγοί, η δική μας εκκλησία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την προκοπή τους, γιατί αν μονοιάσουνε και στο κοινωνικό πεδίο, χαθήκαμε! Ποιος τους πιάνει, αν βλαστήσει στη γη τους μια στάλα κοινωνική δικαιοσύνη κι ο λαός τους που στενάζει κι αναστενάζει φτάσει να κουμαντάρει τον τόπο του! Θα ξαναπιάσουνε το πολιτιστικό μαστίγιο στα χέρια τους και θα τους θωρούμε πάλι από το ύψος των αστραγάλων τους εμείς τα σκαθάρια αυτούς τους γίγαντες»! 

Ο φιλέλληνας Αλμπέρ σ’ όλα αυτά αρκέστηκε να απαντήσει με νόημα: «Γι’ αυτό θα τους αγαπάω πάντα, θα τους θαυμάζω και θα τους σέβομαι…».
Στρατής Ανδριώτης
http://ditruth.blogspot.com/2011/06/blog-post_6938.html

Απολογισμός επί των πεπραγμένων...

Απολογισμός επί των πεπραγμένων... 

Όπως συνηθίζω κάθε χρόνο, έτσι και φέτος κάνω τον ετήσιο απολογισμό του Blog μου. 
Φαντάζομαι πως όλοι εσείς που έχετε μια παρόμοια σελίδα θα καταλαβαίνετε την χαρά και την συγκίνηση μου βλέποντας τα αποτελέσματα της ετήσιας προσπάθειας. 
Μιας προσπάθειας που κατά κύριο λόγο, την επιτυχία της την οφείλει σε όλους εσάς που με στηρίξατε. 
Έτσι φτάνοντας στο τέλος του Καλοκαιριού του 2014 το blog μου έφτασε και ξεπέρασε τις 212.000 προβολές. Μόνο τον μήνα Ιούλιο είχα 8.957 προβολές. 
Εχθές είχα 244 και σήμερα μέχρι στιγμής 210 προβολές. 

Το ολικό σύνολο των αναρτήσεων μου είναι 3711 

Το κοινό μου είναι

Ηνωμένες Πολιτείες	130303
Ελλάδα	57115
Γερμανία	14874
Ρωσία	1508
Κύπρος	784
Σουηδία	657
Αυστραλία	456
Γαλλία	408
Ηνωμένο Βασίλειο	323
Ολλανδία	262

ενώ ακολουθούν Ισπανία και Πολωνία και ένας ανώνυμος φίλος από Ιαπωνία που επί σειρά ετών με διαβάζει και που πολύ θα ήθελα να έρθω σε επαφή μαζί του και τον ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση του . 

Σε όλους εσάς είμαι βαθιά υποχρεωμένος για την προτίμηση σας και για την στήριξη σας. Σίγουρα χωρίς την αγάπη σας θα τα είχα παρατήσει. 

Οι παλαιότεροι φίλοι θα θυμούνται πόσες φορές είχα λυγίσει από κακόβουλες πράξεις διαφόρων... 

Εσείς ήσασταν εκείνοι που μου δώσατε χείρα βοηθείας και σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου. Η Τριάδα, η Δέσποινα και η Μάγια πόσες φορές δεν με στήριξαν με τα σοφά τους λόγια. 

Ο Teo Malezis μέχρι το laptop του μου είχε δανείσει. 

Αυτά δεν ξεχνιούνται με τίποτα....  

Σας ευχαριστώ όλους 

Στέλιος Τσολάκος 

Εμετικό βιβλίο κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων κυκλοφορεί στην Αλβανία – Καμία αντίδραση απ’ το ΥΠΕΞ

Εμετικό βιβλίο κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων κυκλοφορεί στην Αλβανία – Καμία αντίδραση απ’ το ΥΠΕΞ

Ένα εμετικό βιβλίο, με απύθμενο ανθελληνικό μένος για την Ελλάδα και τους Ελληνες, έκανε την εμφάνισή του στα βιβλιοπωλεία του Αργυροκάστρου και των γύρω περιοχών. Από τον τίτλο και μόνο, «Έλληνα ο Έλληνα γκορτσοκεφάλα έλα και φίλα με στην κωλ@ρ@» (Greke o greke kokegorrice ec me puth ne prapanice), καταλαβαίνει κανείς την πνευματική διαστροφή που διακατέχει τον συγγραφέα του βιβλίου Arben Duka.

Στο εν λόγο βιβλίο ο Arben Duka παρουσιάζει τους Έλληνες ως φοβητσιάρηδες, «καρπαζοεισπράκτορες», ανήθικους και μπαμπέσηδες, παράλληλα παρουσιάζει τον βορειοηεπιρώτη εθνικό ευεργέτη Ευάγγελο Ζάππα ως Αλβανό, ενώ κατ΄αυτόν οι Αλβανοί ήταν εκείνοι που έφεραν την Ανεξαρτησία στην Ελλάδα. Μάλιστα αναφέρει πως οι Αλβανοί προϋπήρχαν των Ελλήνων και ισχυρίζεται πως τα αλβανικά εδάφη εκτείνονται μέχρι την Πρέβεζα.

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε σε πιστή μετάφραση μερικούς από τους στοίχους του εν λόγο βιβλίου για να καταλάβετε για τι ανθελληνικό μένος μιλάμε:

Τι ειν’ αυτοί σ’ αυτή την άκρη

Ωχ αμάν είναι Έλληνες

Προσοχή μην σας πιάσουν
Γιατί τα’ αρχ!#@ θα σας κλ@σ$#ν!
……………………………………………..
Πριν αρχίσουμε μπουνιές 
Την 2η Αυγούστου θυμηθείτε
Φάγατε ξύλο και δεν χορτάσατε
Μπροστά σας βάλαμε σαν κοπάδι αγελάδων
 ………………………………………………………
Η ηθική σας δεν μπορεί να αναστηθεί 
με ανταρτικά τραγούδια που κοροϊδεύουν 
τον Τούρκο και την Αλβανία
που σε πνίγουν με φτύσιμο.
………………………………………………………
Γιατί εμείς είμαστε δοκιμασμένοι
και η Ιστορία το έχει γράψει
όταν δεν είχαμε ψωμί, μωρέ σκ@τ!
τρώγαμε φωτιά και μπαρούτι!
………………………………………………………
Δοκίμασε το ρε χαλέ
ή με τον τούρκο ή με μας,
δοκίμασέ το πουτ@ν@ς γιέ
Ν’ αφήσεις σ’ αυτό το μέρος τα βρακιά σου.
………………………………………………………
Γαύγισε, γαύγισε τραγουδώντας
Η ιστορία όμως έχει γραφτεί
Άσπρη σφραγίδα πάνω σε μαύρη
Από την Βιόσα ως την Πρέβεζα…
………………………………………………………
Αλβανοί καπεταναίοι
με ντουφέκια πλυμένα με χρυσό
μόνο με το «τραγούδι» του ντουφεκιού
την Ανεξαρτησία έφεραν στους Έλληνες.
………………………………………………………
Γιατί εμείς είμαστε εδώ 
πιο πριν κι από εσάς
γι’ αυτό μην γαυγίζετε και κλαψουρίζετε
γιατί μας έχετε κάποια χρωστούμενα….
………………………………………………………

Οι στοίχοι αυτοί είναι ότι πιο κόσμιο μπορεί να διαβάσει κανείς στο βιβλίο και αποτελούν μόνο ένα μέρος. Μάλιστα ο «συγγραφέας» τους διαθέτει προς μελοποίηση χωρίς αμοιβή σε όλους τους πολυφωνικούς ομίλους της Αλβανίας ενώ το κόστος των γυρισμάτων του βιντεοκλίπ του τραγουδιού το έχει αναλάβει η εφημερίδα «Ndryshe».

Ποιος είναι όμως ο Arben Duka;

Ο αλβανοφασίστας Arben Duka γεννήθηκε στις 12/05/1957 στο χωριό Λάμποβο Αργυροκάστρου. Αποφοίτησε την Στρατιωτική Ακαδημία επί δικτατορίας Χότζα. Διατέλεσε αξιωματικός του αλβανικού Στρατού και δηλώνει φανατικός θαυμαστής του αιμοσταγή δικτάτορα. Αργότερα σπούδασε στο πανεπιστήμιο "ALEKSANDER XHUVANI". Έχει εκδώσει πάνω από 50 ποιητικές συλλογές ενώ από το 1974 έχει γράψει πάνω από 3000 τραγούδια όλων των ειδών, όπως υποστηρίζει ο ίδιος. Είναι κάτοχος δεκάδων βραβείων και διακρίσεων ενώ έχει λάβει 7 φορές το πρώτο ΒΡΑΒΕΊΟ του Εθνικού Φεστιβάλ Τραγουδιού στην Αλβανία. Έχει γράψει τους στοίχους για τον ύμνο της Αλβανικής Αστυνομίας, ενώ μεταξύ άλλων έχει λάβει τιμητική διάκριση και από την Ένωση των Βετεράνων Πολέμου στην Αλβανία. 

Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία ήταν υποψήφιος με το νεοϊδρυθέν Τσάμικο Κόμμα «Aleanca Popullore», το οποίο συμμετείχε στον συνασπισμό του πρωθυπουργού Εντι Ράμα. Είναι υποστηρικτής των Τσάμηδων και κάθε εθνικιστικού στοιχείου που βάλει κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων. Η σελίδα του στο Facebook έχει ξεπεράσει τα 9000 likes ενώ το προσωπικό του προφίλ έχει φουλάρει με 5000 φίλους. Γράφει συνεχώς στα αλβανικά ΜΜΕ, ενώ διατηρεί και προσωπικό blog στην ιστοσελίδα της εφημερίδας “Shqiptarja”, ιδιοκτησίας του ανθέλληνα Κότσο Κοκεδήμα.

Καμία αντίδραση απ’ την Ελλάδα

Καμία αντίδραση δεν φαίνεται να υπήρξε μέχρι στιγμής τόσο από το Ελληνικό ΥΠΕξ όσο και από τις Προξενικές μας Αρχές στο Αργυρόκαστρο καθώς το βιβλίο αντί να είχε αποσυρθεί από την ΑΓΟΡΆ συνεχίζει να κυκλοφορεί ακόμη και σήμερα 7 χρόνια από την πρώτη του έκδοση.
Ίσως να μην υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση, ίσως κάποιοι να μην θέλουν να ασχοληθούν για να μην δώσουν διαστάσεις στο θέμα, όμως όπως και να έχει η Ελληνική πλευρά θα έπρεπε να είχε ζητήσει από την Αλβανία την απόσυρση του βιβλίου καθώς και να είχε κηρύξει προ πολλού “persona non grata” τον Arben Duka και όχι να τον αφήνει να μπαινοβγαίνει στην Ελλάδα θέτοντας θέμα «Τσάμηδων» και αλβανικών εδαφών εντός της Ελληνικής επικράτειας.
Ας πάψουμε επιτέλους να εθελοτυφλούμε με τις προκλήσεις των Αλβανών. Αν η Αλβανία ονειρεύεται να μπει στην ευρωπαϊκή οικογένεια οφείλει πρώτα να διαμορφώσει προφίλ ευρωπαϊκής χώρας και να σέβεται τα κεκτημένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκινώντας πρωτίστως από τον σεβασμό των Μειονοτήτων και τις σχέσεις καλής γειτονίας.
Ας τελειώσουμε λοιπόν µε την απάθεια, αρκετά ανεχτήκαμε!


aftonomi

ΟΙ ΗΠΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ. ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

γράφει ο votegreece.gr

Ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαχτείς από τον άσπονδο φίλο σου είναι να τον οδηγήσεις σε λάθος πόλεμο.

Αυτό προσπαθούν να επιδιώξουν οι Αμερικανοί σπέρνοντας την διχόνοια στους Ουκρανούς πολίτες. Ότι φυσικά έκαναν και στη Σύρια, ότι φυσικά θα κάνουν και στην επόμενη χώρα που θα αρνηθεί να εκτελέσει τα σχέδιά τους προσπαθώντας να στείλουν τους άσπονδους φίλους τους, τους Ρώσους σε κάποιο πόλεμο ενώ καταστρέφουν την Ουκρανία με τακτική!

Είναι μια τακτική η οποία τα τελευταία χρόνια διαλύει τα κράτη σε χρόνο ρεκόρ!

Εμείς δεν απέχουμε και πολύ από μια ανάλογη κατάσταση εάν σκεφτεί κανείς ότι τα Άκρα συσπειρώνονται έχοντας από την μια είναι το ακροαριστερό κόμμα του Σύριζα όπου αυτή τη στιγμή γνωρίζει πολύ καλά να κρύβεται από τον Ελληνικό λαό για τις πραγματικές του προθέσεις, ενώ από την άλλη το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής που δεν κρύφτηκε από τις πραγματικές του προθέσεις και πληρώνει το τίμημα των διώξεων.

Αν καταφέρουμε να δούμε σφαιρικά και μελλοντικά όλο το κοινωνικό και πολιτικό τοπίο της χώρα μας δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι κάποια στιγμή τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία θα γίνουν και στην Ελλάδα.

Πλάθεται μια διχόνοια στην κοινωνία μας όπου δειλά δειλά δημιουργεί ένα κρυφό μίσος ανάμεσά μας και αυτό δεν θα έχει καλό τέλος.

Πέρα της συσπείρωσης του δικομματισμού των άκρων που σπέρνουν οι ΞΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ (ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ) μεγάλος κίνδυνος για την ευημερία μιας χώρας αποτελούν πλέον και οι μεγάλες πλατείες των μεγάλων πόλεων.
Η ιστορία τα τελευταία χρόνια μας έδειξε ότι όλες οι κοινωνικές αναταραχές προκλήθηκαν από συγκεντρώσεις και αντισυγκεντρώσεις διαδηλωτών σε μεγάλες πλατείες των χωρών. Οι εξεγέρσεις πήραν φωτιά σε μια στιγμή από παρατεταμένες συγκεντρώσεις αγανακτισμένων ανθρώπων όπου ο ξένος παράγοντας βρήκε την ευκαιρία και ανέλαβε δράση με δολοφονίες αθώων.

Οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πέσουν σε μια τέτοια παγίδα. Οι μεγάλες διαδηλώσεις αγανακτισμένων πολιτών θα εντείνονται στο μέλλον όσο η οικονομική λιτότητα που υιοθετεί εσκεμμένα η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξατμίζει και την τελευταία ελπίδα για ανάκαμψη.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ωθεί στοχευμένα τις κοινωνίες σε μεγάλες διαδηλώσεις . Με αυτόν το τρόπο μπορεί να ελέγξει μια ολόκληρη χώρα!

Μεγάλο ερωτηματικό ακόμη και σήμερα που θα πρέπει να μας κάνει όλους να σκεφτούμε είναι ο θάνατος του αδικοχαμένου Αλέξη Γρηγορόπουλου όταν μετά από συμπλοκή αντιεξουσιαστών με αστυνομικούς δέχτηκε μια σφαίρα η οποία θεωρήθηκε ότι την έριξε αστυνομικός. Ο ίδιος ο αστυνομικός δήλωσε ότι πυροβόλησε στον αέρα και πολύ πιθανών να εξοστρακίστηκε πάνω στον Αλέξη.
Μήπως τελικά ο αδικοχαμένος Αλέξης πυροβολήθηκε από ξένος πράκτορες που ήταν κρυμμένοι πάνω σε κάποια ταράτσα περιμένοντας κάθε βράδυ την ευκαιρία όπου θα γενικευτεί η συμπλοκή μεταξύ αστυνομικών και αντιεξουσιαστών; Ερωτώ!

Αυτά και άλλα πολλά πρέπει να μας κάνουν να αναρωτηθούμε ως Έλληνες μόνο και όχι ως ακροαριστερούς κεντρώους, ακροδεξιούς, για το που βαδίζουμε ως κοινωνία και ως χώρα.
Ποιο είναι το μέλλον αυτού του τόπου και το μέλλον των παιδιών μας;
Θα έρθει η στιγμή που θα σκοτωθούμε για άλλη μια φορά μεταξύ μας κάνοντας τη χάρη των ξένων δυνάμεων ή θα σηκώσουμε την γροθιά μας όλοι μαζί απέναντι στα θέλω τους;

Αυτή τη στιγμή η χώρα μας χρειάζεται έναν ΗΓΕΤΗ που θα είναι ενωτικός και όχι κάποιος από τους λαϊκιστές που βλέπουμε αυτή τη στιγμή. Που θα καθίσει τους αρχηγούς των κομμάτων στο ίδιο τραπέζι με ένα κοινό συμφέρον, με έναν κοινό παρονομαστή και στόχο θα έχει το ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ! Όποιος δεν συμφωνεί θα είναι επικίνδυνος!

Η χώρα είναι σε κίνδυνο! Η απειλεί μας φλερτάρει τόσο από τους ανήσυχους γείτονές μας στο εξωτερικό αλλά και μια κοινωνική αναταραχή στο εσωτερικό της. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος.

Υπεύθυνοι θα είμαστε όλοι για το Μέλλον!

ΑΜΦΙΠΟΛΗ. Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;

Η Αρχαία Αμφίπολη. Ψηφιακή αναπαράσταση

Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης

Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από τους Αθηναίους, συγκεκριμένα από τον στρατηγό Άγνωνα, το 438 π.Χ. . Η πόλη-κράτος των Αθηνών εκείνη την περίοδο βρίσκεται στη χρυσή εποχή της ανάπτυξής της. Για την κοινωνική προστασία των φτωχότερων και ακτήμονων τάξεων του αττικού πληθυσμού, αλλά και για την κατοχύρωση της αθηναϊκής κυριαρχίας μέσα στην περιοχή της μεγάλης αθηναϊκής συμμαχίας που είχε σχηματίσει, ίδρυε διάφορες αποικίες και κληρουχίες. Η διαφορά τους είναι ότι, ενώ οι αποικίες οργανώνονταν ως ανεξάρτητες πολιτείες με ιδιαίτερη νομοθεσία κατά τα πρότυπα των παλαιών αποικιών της αρχαϊκής εποχής, οι κληρουχίες είχαν άρρηκτη πολιτική εξάρτηση από το αθηναϊκό κράτος. Οι κληρούχοι διατηρούσαν τα δικαιώματά τους ως Αθηναίοι πολίτες και η περιοχή τους ήταν τμήμα της αθηναϊκής επικράτειας. Τέτοια κληρουχία ήταν η Αμφίπολη, η οποία είχε αττική φρουρά που διοικούνταν από φρούραρχο.

Η είσοδος του τάφου με τις Σφίγγες

Η περιοχή που ιδρύθηκε η νέα πόλη ήταν γνωστή από τον 6 αι. π.Χ. και ανήκε στους Εδωνίτες της Θράκης και ονομαζόταν «Εννέα Οδοί». Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο Ξέρξης κατά την εκστρατεία του στην Ελλάδα το 480 π.Χ., καθώς περνούσε τις γέφυρες του Στρυμόνα, έθαψε ζωντανά εννέα νεαρά αγόρια και κορίτσια ως θυσία. Η περιοχή αυτή ήταν ιδιαίτερα σημαντική για την Αθήνα, γιατί έλεγχε την πλούσια ενδοχώρα του πλωτού εκείνη την εποχή ποταμού Στρυμόνα, αλλά και των μεταλλείων χρυσού και ασημιού του όρους Παγγαίου. Πήρε την ονομασία Αμφίπολη, ίσως γιατί ήταν χτισμένη μεταξύ του ποταμού Στρυμόνα και της λίμνης Κερκινίτιδας, η οποία μόλις το 1930 αποξηράνθηκε, γιατί είχε καταντήσει έλος επικίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων της περιοχής.

Το πόσο σημαντική πόλη ήταν φαίνεται από το πάθος των Αθηναίων να την ανακαταλάβουν, όταν την έχασαν. Το 424 π.Χ. η πόλη, κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, έπεσε στα χέρια των Σπαρτιατών, όπως η Θεσσαλία και οι περισσότερες πόλεις της Χαλκιδικής. Ο Αθηναίοι προσπάθησαν να την πάρουν με στρατό που στάλθηκε από τη Θάσο με αρχηγό τον κατοπινό μεγάλο ιστορικό Θουκυδίδη. Λόγω της αποτυχίας ο ιστορικός εξορίστηκε (και από την εξορία άρχισε να γράφει την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου). Οι Αθηναίοι όμως δεν ξέχασαν την Αμφίπολη και το 423/22 έστειλαν τον Κλέωνα, το νέο ήρωα της αττικής δημοκρατίας, ο οποίος όμως σκοτώθηκε, όπως και ο σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας, για τον οποίο οι Αμφιπολίτες ίδρυσαν γι’ αυτόν μνημείο στην ΑΓΟΡΆ τους και του απένειμαν ηρωικές τιμές.

Τελικά οι Σπαρτιάτες την κράτησαν, παρόλο που η Αθήνα την απαιτούσε. Οι απαιτήσεις των Αθηναίων για την επικύρωση των αξιώσεών της πάνω στην πολύ σημαντική πόλη της Αμφίπολης συνεχίστηκε κατά την περίοδο της δεύτερης αττικής συμμαχίας (386 πΧ.-371π.Χ.), αλλά και την περίοδο της θηβαϊκής ηγεμονίας (371π.Χ.-362π.Χ.) χωρίς όμως πάλι αποτέλεσμα.

Με την Αμφίπολη ασχολήθηκε στη συνέχεια ο Φίλιππος Β΄, ο ΝΈΟΣ και φιλόδοξος βασιλιάς της Μακεδονίας. Παίρνοντας το θρόνο και, επειδή κινδύνευε το βασίλειο από τους Ιλλυριούς, τους Παίονες και τους Θράκες, για να πάρει με το μέρος του τους Αθηναίους, προβαίνει σε μια θεαματική ενέργεια. Παραιτείται από την Αμφίπολη. Όταν όμως ο Φίλιππος απαλλάχτηκε από τους κινδύνους, κατέλαβε την Αμφίπολη αιφνιδιαστικά το 357 π.Χ. . Έκτοτε η πόλη αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα της μακεδονικής μοναρχίας καθ’ όλη τη διάρκειά της, όντας ένας σπουδαίος κόμβος στον κάτω ρου του ποταμού Στρυμόνα. Φτιάχτηκε εκεί νομισματοκοπείο και ναυπηγείο. Ήταν σημαντική ναυτική βάση των Μακεδόνων και τα 160 πολεμικά πλοία της εκστρατείας του Μ. Αλέξανδρου ξεκίνησαν από την Αμφίπολη. Γι’ αυτό ο μεγάλος στρατηλάτης σκόπευε να ανεγείρει έναν μεγαλοπρεπή ναό στην πόλη για να την τιμήσει για το παραπάνω γεγονός. Άλλωστε ήταν και ο ίδιος θαυμαστής της, όπως αναφέρει ο Διόδωρος Σικελιώτης.

Η Αρχαία Αμφίπολη. Ancient Amphipolis

Αργότερα μάλιστα έποικοι ίδρυσαν πόλη με το όνομα Αμφίπολη, την ελληνιστική περίοδο, με προτροπή του Σέλευκου, στις όχθες του Ευφράτη ποταμού!

Με την πτώση του Μακεδονικού Βασιλείου από τους Ρωμαίους η Αμφίπολη έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πόλη ορίστηκε πρωτεύουσα μίας από τις τέσσερις διοικητικές περιφέρεις στις οποίες χώρισαν οι Ρωμαίοι τη Μακεδονία, τις επονομαζόμενες μερίδες (οι άλλες τρεις ήταν η Θεσσαλονίκη, η Πέλλα και η Πελαγονία). Η μερίδα της Αμφίπολης στην συνέχεια ενσωματώθηκε στην επαρχία της Θράκης. Από την πόλη διερχόταν η περίφημη Εγνατία οδός.

Αμφίπολη, χάρτης

Μετά τις επιδρομές των Σλάβων στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. η Αμφίπολη ερήμωσε σταδιακά για να εγκαταλειφθεί εντελώς τον 8ο αιώνα μ.Χ., όταν οι περισσότεροι κάτοικοι κατέφυγαν στην κοντινή παραθαλάσσια πόλη Ηιώνα, που πλέον είχε μετονομαστεί από τους Βυζαντινούς σε Χρυσόπολη.

Πολύ κουβέντα γίνεται αν ο εντυπωσιακός τάφος που ανακαλύφθηκε σε κοντινό λόφο της αρχαίας Αμφίπολης είναι του Μ. Αλέξανδρου. Μετά το θάνατό του, το σώμα του το πήρε ο στρατηγός του, ο Πτολεμαίος και το έφερε στη Μέμφιδα της Αιγύπτου (σημερινό Κάιρο) και, στη συνέχεια, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου τοποθετήθηκε για πρώτη φορά σε ένα τάφο και στη συνέχεια τοποθετείται σε ένα δεύτερο τάφο. Το σώμα του Αλεξάνδρου στη συνέχεια θα το δουν μία σειρά από γνωστά ονόματα της παγκόσμιας ιστορίας, συμπεριλαμβανομένων του Ιούλιου Καίσαρα και του Οκταβιανού Αυγούστου. Ο Καρακάλλας, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας στις αρχές του τρίτου αιώνα μ.Χ., φαίνεται να έχει δει, αν όχι το σώμα του, τον τάφο του σίγουρα το 215 μ.Χ. . Κάπου στα μέσα του 4 αι. μ.Χ. με τις καταστροφές των φανατικών χριστιανών στην Αίγυπτο το σώμα και ο τάφος φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί χωρίς ίχνος. Κάποιοι ανέφεραν ότι ο τάφος, έτσι κι αλλιώς, υπήρχε τον 16ο ή τον 17ο αιώνα μ.Χ. !. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, υπήρξαν ανακοινώσεις από επτά ευρήματα του τάφου του Αλέξανδρου. Κάθε ένα από αυτά έχει αποδειχθεί ότι ήταν λανθασμένα.

Ο περίφημος Λέων της Αμφίπολης, που ταυτοποιήθηκε ότι βρισκόταν στην κορυφή του εντυπωσιακού τάφου

Μία πιθανότητα είναι να είναι της Ρωξάννης και του γιου και διαδόχου του Μ. Αλέξανδρου, Αλέξανδρου Δ΄ , αν και ο τάφος του μικρού διαδόχου βρέθηκε και στην Βεργίνα (αρχαίες Αιγές). Στην Αμφίπολη ζούσαν τα τελευταία χρόνια περιορισμένοι η σύζυγος του μεγάλου στρατηλάτη και ο γιος της και διάδοχος από τον στρατηγό Κάσσανδρο. Όταν οι στρατηγοί του Μ. Αλέξανδρου υπέγραψαν συνθήκη, ο Κάσσανδρος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Έπρεπε να κρατήσει την εξουσία της Μακεδονίας μόνο για όσο χρονικό διάστημα χρειαζόταν μέχρι να ενηλικιωθεί ο έφηβος Αλέξανδρος Δ΄. Ο όρος αυτός όμως ήταν η θανατική καταδίκη για τον τελευταίο διάδοχο του οίκου των Αργεαδών. Το 310/09 π.Χ. η Ρωξάννη και ο γιος της δολοφονούνται στην Αμφίπολη κατ’ εντολή του Κάσσανδρου.

Τέλος η Αμφίπολη ήταν η γενέτειρα των ναυάρχων και φίλων του Μ. Αλέξανδρου Νέαρχου, Ανδροσθένη και Λαομέδοντα και θα μπορούσε να είναι μνημείο προς τιμή τους.

Ο ποταμός Στρυμόνας, πλωτός σ” εκείνο το σημείο που συναντούσε τη λίμνη Κερκινίτιδα και την Αμφίπολη

Βιβλιογραφία:

Χέρμαν Μπένγκτσον «Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας», Αθήνα 1991, εκδόσεις Μέλισσα.

G. Rogers «Alexander: The Ambiguity of Greatness», New York: Random 2004.

Πλούταρχος «Βίοι παράλληλοι (Δέκατος έβδομος τόμος) Αλέξανδρος-Καίσαρ», εκδόσεις Κάκτος.

Διόδωρος Σικελιώτης «Ιστορική βιβλιοθήκη», Αθήνα 2009, εκδόσεις Ζήτρος.

Αρριανός «Αλεξάνδρου ανάβασις», Αθήνα 2006, εκδόσεις Ζήτρος.

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ άρθρο Β.Χαρισοπούλου, σελ.4-5, Παρασκευή 15-Κυριακή 17 Αυγούστου 2014.

planetminecraft.com/project/the-greek-city-of-amphipolis

en.wikipedia.org/wiki/Amphipolis