H ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΤΟΥ 1900

Σας προσφέρουμε ένα μοναδικό συλλεκτικό περιεχόμενο εικόνων από την Κωνσταντινούπολη του 1900

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ο ορισμός Προδοσία

Στην νομική επιστήμη, προδοσία είναι το ατομικό έγκλημα της μη αφοσίωσης στο έθνος ή στην πολιτεία. Ένα πρόσωπο που προδίδει το έθνος ή την υπηκοότητά του ή/και καταπατά έναν όρκο αφοσίωσης, και με οποιονδήποτε ηθελημένο τρόπο συνεργάζεται με τον εχθρό, θεωρείται ότι είναι προδότης.
Επίσης προδότης μπορεί να σημαίνει ένα πρόσωπο που προδίδει (ή κατηγορείται ότι πρόδωσε) το πολιτικό κόμμα στο οποίο είναι μέλος, την οικογένειά του, τους φίλους του, την εθνότητά του, την θρησκεία του ή άλλη ομάδα στην οποία τυχόν ανήκει. Συχνά τέτοιες κατηγορίες είναι αμφιλεγόμενες και αστήρικτες, καθώς το πρόσωπο μπορεί να μην συνταυτίζεται με την ομάδα της οποίας είναι μέλος, ή μπορεί να διαφωνεί με τους ηγέτες της ομάδας οι οποίοι τον κατηγορούν. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της φυλετικής προδοσίας.
Σε διαφόρους καιρούς, ο όρος «προδότης» έχει χρησιμοποιηθεί ως πολιτικός χαρακτηρισμός, άσχετα αν υπάρχει αποδείξιμη προδοτική ενέργεια. Σε ένα εμφύλιο πόλεμο ή διαμάχη, οι νικητές μπορεί να κρίνουν τους ηττημένους ως προδότες. Ομοίως ο όρος «προδότης» χρησιμοποιείται σε έντονες πολιτικές συζητήσεις – τυπικά ως ύβρις εναντίον πολιτικά αντιφρονούντων, ή εναντίον κρατικών αξιωματούχων που θεωρείται ότι απέτυχαν να ενεργήσουν προς το καλύτερο συμφέρον των ψηφοφόρων.

Εμπρός γενναίοι δικαστές

Εμπρός γενναίοι δικαστές

 Ο πρώην Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, εντάσσειτο κείμενο των δύο εισαγγελέων στην ύλη των πανεπιστημιακών μαθημάτων του.

Του Κώστα Ζώρα*

Η εξέγερση των λεγόμενων αστικών μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων ξεκίνησε.

Δύο τολμηροί και γενναίοι δικαστικοί λειτουργοί, σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι (Κ. Καβάφης), έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα.

Τι μας είπαν άραγε στα κείμενά τους ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Χανίων, Γιάννης Πενταγιώτης, και η εισαγγελέας Πρωτοδικών Κεφαλληνίας, Βικτωρία Μαρσιώνη;

- Οτι η Ελλάδα, δηλαδή η πατρίδα μας, έχει υποστεί βαρύτατο πλήγμα στην εθνική της κυριαρχία, τελούσα υπό καθεστώς κατοχής που..

έχουν επιβάλει το ΔΝΤ, οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και οι τραπεζίτες.

Εύλογη αναφορά, αφού ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει λόγο για οιονεί αποικία χρέους και ευρύτατο τμήμα του δημοσιογραφικού κόσμου κάνει λόγο για γερμανικό προτεκτοράτο, στο οποίο έχει εγκατασταθεί από τους επικυρίαρχους σύστημα οικονομικής ολιγαρχίας με επίκεντρο τους τραπεζίτες και τους ιδιοκτήτες μεγάλων εκδοτικών και τηλεοπτικών ομίλων.

- Οτι αγωνίζονται ενάντια στο φαύλο καθεστώς της δήθεν κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Εύλογη η αποστροφή, γιατί το Σύνταγμα έχει καταστεί διάτρητο, γιατί η νομοθετική λειτουργία τελεί υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης, απούσης της Βουλής, γιατί η άνωθεν νόθευση της δημοκρατίας θυμίζει το χωλό και ανάπηρο πολιτικό σύστημα του μετεμφυλιακού ελληνικού κράτους.

- Οτι αγωνίζονται για την προστασία των αδυνάτων και για να σταματήσει η προκλητική ισοπέδωση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Εύλογη η οργή, γιατί συμβαίνει πρωτοφανής ανακατανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων και εις βάρος των πολλών, γιατί η απόσταση της απόλυτης φτώχειας από τον απόλυτο πλούτο ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη στη σύγχρονη κοινωνία.

Η κραυγή αγωνίας των δικαστικών λειτουργών, όπως και η κραυγή αγωνίας των πανεπιστημιακών λειτουργών για την κατάλυση της δημοκρατίας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συγκροτούν ιστορικό σάλπισμα για ειρηνική κοινωνική εξέγερση, που τόσο ανυπόμονα περιμένει ο καθημαγμένος λαός.

Στην αυταρχική ολιγαρχία, που θα επιχειρήσει μετά βεβαιότητας την προσωπική και υπηρεσιακή τους εξόντωση, θυμίζουμε ότι το δικαίωμα έκφρασης γνώμης από τους δικαστικούς λειτουργούς δημοσίως προστατεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 14) και τον νόμο (1756/1988) και ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων (άρθρο 120).

Καλούνται οι προοδευτικές πολιτικές παρατάξεις και ο αγωνιζόμενος Τύπος να τους περιβάλλουν με ασπίδα προστασίας.

Υπόσχομαι και εγώ, από αυτές τις στήλες, να εντάξω το κείμενο των δύο εισαγγελέων στην ύλη των πανεπιστημιακών μαθημάτων μου. Για να καταστεί φωτεινός οδηγός των φοιτητών μας στον δρόμο για την απελευθέρωση, τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

* Καθηγητής πολιτικής κοινωνιολογίας και πολιτικών θεσμών, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η εφημερίδα των συντακτών 28-11-2012  

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΕΑ «ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ» ΜΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΧΑΛΑΚΗΔΕΣ

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΕΑ «ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ» ΜΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΧΑΛΑΚΗΔΕΣ

Του Μάνου Χατζηγιάννη >Επικίνδυνες διαστάσεις λαμβάνει το κύμα βίας στη χώρα μας. Μιλώντας στο «Αγιορείτικο βήμα» υψηλόβαθμο στελέχος της ΕΛ.ΑΣ. εξέφρασε τον προβληματισμό του για το τι μέλει γενέσθαι το επόμενο διάστημα όχι μόνο σε σχέση με τη δράση των κουκουλοφόρων, αλλά και όσον αφορά σε αυτή των λαθρομεταναστών. «Θα πουν πως κάποιο όργανο έσχισε το Κοράνι και θα βαλθούν να μας κάψουν» υποστήριξε στο «Αγιορείτικο βήμα» ο εν λόγω αξιωματικός. Τα τελευταία περιστατικά με το...γιουρούσι των κουκουλοφόρων στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, τη βροχή μολότωφ έξω απο τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, το κάψιμο αυτοκινήτων την Τετάρτη το βράδυ στα Εξάρχεια, αλλά και τα εκτεταμένα επεισόδια στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Κομοτηνή έχουν σημάνει συναγερμό στις αρχές.


Οσον αφορά τους ταραξίες με τις κουκούλες φαίνεται πως αυτοί είναι αποφασισμένοι να μπουν για τα καλά στο παιχνίδι μετά τις δύο τελευταίες “πρόβες” σε Νομικό Συμβούλιο και Ιπποκράτους.
Στον κρατικό μηχανισμό είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι για το τι σχεδιάζουν οι ινστρούκτορες των “γνωστών-αγνώστων”, καθώς η κοινωνική αναταραχή που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες με διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις, καταλήψεις κρατικών υπηρεσιών κ.α. μπορεί να αποτελεσει βούτυρο στο ψωμί των μπαχαλάκηδων. Ο φόβος γίνεται μεγαλύτερος υπολογίζοντας πως πλησιάζουμε στην 6η Δεκεμβρίου, μαύρη επέτειο μνήμης του θανάτου του μικρού-Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Από την άλλη τα γεγονότα της Κομοτηνής με την εξέγερση μεταναστών στο κέντρο κράτησης μετά από φήμη ότι αστυνομικός έσκισε το Κοράνι, θύμησαν 2009 όταν και πάλι είχαμε ένταση με την ίδια ακριβώς δικαιολογία. Συνάμα οι πληροφορίες που συχνά πυκνά πλέον βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορικά με βίαιη αντιμετώπιση αλλοδαπών από αστυνομικούς θα μπορούσαν δυστυχώς να αποτελέσουν αφορμή.

Η αλήθεια είναι, κι αυτό το γνωρίζουν στις αρχές, πως ένα φυτίλι αρκεί για να ανάψει η μεγάλη πυρκαγιά. Οι λαθρομετανάστες έχουν δώσει δείγματα γραφής κατά καιρούς όπως την περασμένη Καθαρά Δευτέρα στην Πάτρα ή πιο πρόσφατα στην ΑΣΟΕΕ όταν παράνομοι μικροπωλητές επιτέθηκαν εναντίον αστυνομικών.

Επομένως το εκρηκτικό κοκτεϊλ με μπαχαλάκηδες και λαθρομετανάστες θέτει σε εγρήγορση τις αρχές για να μην έχουμε νέα “Δεκεμβριάνα” τύπου 2008.
agioritikovima

Η τελευταία ομιλία του John F. Kennedy ήταν για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων (Video)

Η τελευταία ομιλία του John F. Kennedy ήταν για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων (Video)

Η γυφτιά, το κιτσαριό και η εθνικιστική ζάλη των αλβανών στην 100η επέτειο ανεξαρτησίας τους

Η γυφτιά, το κιτσαριό και η εθνικιστική ζάλη των αλβανών στην 100η επέτειο ανεξαρτησίας τους

Η έκκριση του εθνικισμού, το κιτσαριό των εκδηλώσεων και η αναβολή συμμετοχής (σε ένδειξη διαμαρτυρίας) των γειτόνων, είναι αυτά που θα μείνουν από τις εκδηλώσεις για την 100^ηεπέτειο της δημιουργίας του κράτους της Αλβανίας. Με αυτές τις τρεις αναφορές μεταφέρθηκε η είδηση και από τα μεγάλα διεθνή δίκτυα ενημέρωσης. Αξίζει να πούμε εδώ πως η δημιουργία αυτού του κράτους δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας εθνικής επανάστασης αλλά σχέδια επί χάρτου, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα από τους τότε ισχυρούς, και συγκεκριμένα της Αυστροουγγαρίας, της Ιταλίας και την ανοχή των Οθωμανών που έβλεπαν την Αλβανία ως ένα χρήσιμο απομεινάρι τους στα Βαλκάνια.

Οι εκδηλώσεις είχαν δύο κορυφώσεις:

1) Στην πλατείαFlamuri(Σημαίας) της Αυλώνας, εκεί όπου πριν από 100 χρόνια ο IsmailQemal Bej Vlora ύψωσε τη σημαία του Γεωργίου Καστριώτη – Skenderbeu, κηρύσσοντας την Αλβανία ανεξάρτητο κράτος. Αξίζει εδώ να πούμε ότι ο Εθνικός Ήρωα των Αλβανών Γεώργιος Καστριώτης (15^ος αιώνας), απελευθέρωσε το πριγκιπάτο του πατέρα του Ιωάννη Καστριώτη που είχε έδρα την Κρούγια (λίγο πιο βόρεια από τα Τίρανα),καταγράφοντας την πρώτη αξιόλογη νίκη κατά του ανερχόμενου οθωμανικού στρατού, υψώνοντας την πολεμική σημαία του Βυζαντίου, δηλαδή κόκκινη με δικέφαλο αετό.Σημαία που οι αλβανοί έχουν και σήμερα αλλά που δεν θέλουν να δεχτούν ότι είναι βυζαντινή ενώ στο συμβολισμό της δύσης και ανατολής που έχει ο δικέφαλος αετός, έδωσαν την έννοια των δύο διαφορετικών κόσμων που έχει η Αλβανία του βορά και του νότου.

2) Στα Τίρανα όπου κόπηκε η για ρεκόρ γκίνες τούρτα 550 μ2 και βάρους 18 τόνων, εκεί που κανένας δεν πρόσεξε τις ομιλίες των επισήμων και τις ερυθρόμαυρες τουαλέτες των κυριών αλλά το ποδοπάτημα κάποιων που προσπαθούσαν να πάρουν όσο πιο πολύ τούρτα,τυλίγοντας την με κάθε μέσο, με εφημερίδα, με τις σημαίες των πανηγυρισμών, με σακούλες ενώ κάποιοι άλλοι είχαν προνοήσει να φέρουν και λεκάνες…

 

Η γυφτιά των εκδηλώσεων και το κιτσαριό της διακόσμησης όμως ωχριούν μπροστά στην εθνικιστική ζάλη των αλβανών. Γιάννενα, Άρτα, Πρέβεζα, Λούρος, Πάργακαι Φιλιάτες είναι σύμφωνα με αυτούς κάποια από τα σημαντικά κέντρα του «αλβανισμού»!!! Τα ονόματα αυτών των πόλεων περιλαμβάνονται στη λίστα των 44 πόλεων που ήταν γραμμένες σε πανό που πλαισίωνε το μνημείο των εκδηλώσεων στην Αυλώνα. Δεν ήταν κάποιο πανό που κρατούσε κάποιος εθνικιστής αλλά πανό που τοποθέτησαν οι διοργανωτές που ήταν ο Δήμος Αυλώνας σε εκδήλωση που γινόταν υπό την αιγίδα της Αλβανικής Δημοκρατίας.

Ρεπορτάζ της αλβανικής τηλεόρασης για τις ξένες ανταποκρίσεις (μεταξύ αυτών και των ελληνικών) για την 100^ηεπέτειο των αλβανών

Η απάντηση του Μπερίσα στον Αβραμόπουλο

 

Γεγονότα και προφητείες… τι ξέρουν οι πολιτικοί;

Γεγονότα και προφητείες… τι ξέρουν οι πολιτικοί;

WELCOME PALESTINE ! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Η φωτογραφία με τον χάρτη αποτυπώνει την πρόσφατη ψηφοφορία του ΟΗΕ όπου η Παλαιστίνη από εδώ και στο εξής θα αναγνωρίζεται ως χώρα και όχι ως εθνότητα.

Οι χώρες με το μαύρο χρώμα κράτησαν ουδέτερη στάση.
Οι χώρες με το κόκκινο χρώμα ψήφισαν κατά των Παλαιστινίων
Οι χώρες με πράσινο χρώμα ψήφισαν υπέρ των Παλαιστινίων. Μέσα σε αυτές και η χώρα μας !

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

του δημοσιογράφου Γιώργου Ν.Τ

Είναι απίστευτο, αλλά αληθινό πέρα για πέρα…
Μάλιστα, υπάρχουν φοιτητές, αυριανοί επιστήμονες και ταγοί του έθνους, οι οποίοι, αντί να αφοσιώνονται στη μελέτη, στις σπουδές τους, συμβάλλουν αποφασιστικά σε μεταβολή των πανεπιστημίων τους σε… απερίγραπτες χωματερές και δυσώδεις κοπρώνες, και κυκλοφορούν αυτοί, οι συνάδελφοι και οι δάσκαλοί τους, στις αίθουσες και τους διαδρόμους μαζί με τρωκτικά και να αφοδεύουν πάνω στα έδρανα του μεγάλου αμφιθεάτρου της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης!!
Γιατί κι αυτό έγινε, δυστυχώς, από κάποιους υπανθρώπους που φιλοδοξούν αύριο να ασκήσουν επιστημονικό έργο προς όφελος της πατρίδας που επενδύει σ αυτούς, των οικογενειών τους και της κοινωνίας…
Τα νεαρά αυτά άτομα δεν συγκινούνται ούτε από την ασθένεια συναδέλφων τους πού προκλήθηκε από την μόλυνση των πανεπιστημιακών χώρων και την σαπίλα των σκουπιδιών και τάσσονται αλληλέγγυοι με τους καταληψίες του πανεπιστημίου πού βέβαια δεν είναι υπάλληλοί του, αλλά υπάλληλοι του εργολάβου καθαριότητος και για να λύσουν τις διαφορές τους μ αυτόν, εμποδίζουν την λειτουργία του Α.Ε.Ι, το οποίο βυθίζουν στα σκουπίδια, στη σαπίλα, στα μικρόβια και τον μεταβάλλουν σε παράδεισο των ποντικιών!
Εδώ ταιριάζει η λαϊκή ρήση «δεν μπορούν να χτυπήσουν το γάιδαρο και χτυπούν το… σαμάρι». Υπάρχουν αναμφίβολα κάποιοι λίγοι φοιτητές που μισούν το σχολείο τους, συμμαχούν με τους εχθρούς του και επιδιώκουν να διαλύσουν την ανώτατη εκπαίδευση, αφού πάρουν εκβιαστικά τα πτυχία τους, χωρίς να παρακολουθούν μαθήματα και χωρίς να διαβάζουν.
Υπάρχουν και φοιτητές της κατηγορίας αυτής που κανείς δεν αμφιβάλλει για τον πολιτικό τους προσανατολισμό και για τα κέντρα που τους καθοδηγούν…

Άλλωστε, το Κ.Κ.Ε, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και το Π.Α.ΜΕ ήδη πήραν θέση υπέρ των καταληψιών και των αλληλέγγυων φοιτητών.
Οι ίδιοι αυτοί φοιτητές του Αριστοτελείου, γνωστοί πλέον στους πάντες, εμποδίζουν, ξυλοκοπούν και τραυματίζουν συναδέλφους τους και καθηγητές τους που προσπαθούν αυτοί να μαζέψουν τα σκουπίδια και να καθαρίσουν τους χώρους του πανεπιστημίου. Έχουν ταχθεί στο πλευρό μιας μικρής μειοψηφίας εργολαβικών καθαριστών, με την ενθάρρυνση των αδίστακτων πολιτικών κέντρων πού προαναφέρθηκαν, που εκβιαστικά υποχρεώνουν την πλειοψηφία των συναδέλφων τους να απεργούν εδώ και περίπου 75 μέρες, χάνοντας τα μεροκάματα και βυθίζοντας στην ανέχεια, στην ένδεια, στην πείνα, εκατοντάδες οικογένειες.
Αυτά για να εξυπηρετηθούν τα πολιτικά συμφέροντα και οι στόχοι των γνωστών παρατάξεων.
Με εντολή και παρουσία του εισαγγελέα, η αστυνομία τα ξημερώματα της Παρασκευής, εισέβαλε αστραπιαία στο κτιριακό συγκρότημα του Αριστοτελείου, συνέλαβε 11 καταληψίες που περιφρουρούσαν την κατάληψη και απεργία… σε χώρους ξένους προς τον εργοδότη τους εργολάβο καθαριότητας, οι οποίοι θα δικασθούν την Δευτέρα, από το Αυτόφωρο.

Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον δεν θα υπάρξουν παρόμοια φαινόμενα και αν υπάρξουν θα αντιμετωπισθούν κεραυνοβόλα από τις εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές.

ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ ;

Πώς απαντούν οι επαγγελματίες , σε περίοδο κρίσης, στην ερώτηση «πώς πάει η δουλειά ;

Φούρναρης : ψίχουλα
Μανάβης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη µου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: μαρασμός
Υφασματέμπορος: πανί µε πανί
Ψαράς: ούτε λέπι
Φαρμακοποιός: µε το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος: δεν βλέπω φως
Υδραυλικός: µούφα η δουλειά
Μηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Έµπορος χαλιών: Χάλια
Κομμωτής: τρίχες
Ψιλικατζής: ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης: ψόφια πράγματα
Τυπογράφος: ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: σκατά
Ναυτικός: πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτών
Πόρνη: αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός: Παραλάβαμε χάος

Ιστορική έρευνα της ημερομηνίας γέννησης του Ιησού Χριστού

Ιστορική έρευνα της ημερομηνίας γέννησης του Ιησού Χριστού

Η ακριβής χρονολόγηση της ζωής του Ιησού είναι αδύνατη αφού οι υπάρχουσες μαρτυρίες που προέρχονται από την Καινή Διαθήκη χαρακτηρίζονται από χρονολογική ασάφεια και επίσης το αφετηριακό 1 μ.Χ. δεν εναρμονίζεται επακριβώς με τα γενικότερα ιστορικά δεδομένα των χρόνων εκείνων.

Το ημερολόγιο

Η γέννηση του Ιησού τοποθετείται γύρω στο 7 ή 6 π.Χ. ή μεταξύ του 4 ως 1 π.Χ.^[15] Αυτό συμβαίνει καθώς το σημερινό ημερολόγιο, στηρίζεται βασικά στους υπολογισμούς του μοναχού και αστρονόμου Διονυσίου του Μικρού, που κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. καθόρισε με τα δεδομένα που είχε τότε, το έτος 754 από κτίσεως Ρώμης ως το χρόνο της γέννησης του Ιησού, αντί του έτους 747 όπως θα έπρεπε με τα σημερινά δεδομένα. Αυτό σημαίνει πως, αν σήμερα ήταν δυνατό να γίνει επανακαθορισμός του παγκόσμιου ημερολογίου, η αρχή του χριστιανικού ημερολογίου θα βρισκόταν επτά περίπου χρόνια νωρίτερα. Τη στιγμή αυτή, συμβαίνει το παράδοξο να θεωρούμε ότι εξαιτίας των λανθασμένων υπολογισμών, η γέννηση του Ιησού να τοποθετείται σε χρόνια προ Χριστού.

Οι πληροφορίες των Ευαγγελίων

Πέρα από αυτό, τα λίγα στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη κατά προσέγγιση χρονολόγηση της γέννησης του Ιησού, προέρχονται κυρίως από το Ευαγγέλιο του Λουκά και του Ματθαίου και αφορούν:

§                    Τη γέννηση του Ιησού επί αυτοκράτορα Αυγούστου (Λουκ. 2,1), του οποίου η βασιλεία διήρκεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα (27 π.Χ. - 14 μ.Χ.)

§                    Τη γέννηση του Ιησού "εν ταις ημέραις Ηρώδου βασιλέως της Ιουδαίας" (Λουκ. 1,5), του οποίου επίσης η βασιλεία στην Ιουδαία ήταν από τις μακρότερες χρονικά (37-4 π.Χ.).

§                    Στις περιγραφές για το άστρο της Βηθλεέμ (Ματθ. 2,2)

§                    Στα γεγονότα της "πρώτης" απογραφής, η οποία "εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου"(Λουκ. 2,2) (12-8 π.Χ. ή 8-6 π.Χ.)

Οι Μάγοι και ο Θάνατος του Ηρώδη

Το πιο γνωστό σημείο στην προσπάθεια προσέγγισης χρονολογικά της γέννησης του Ιησού, είναι ο θάνατος του Ηρώδη του Μεγάλου. Μπορεί να ειπωθεί με σχετική ακρίβεια ότι ο Ηρώδης πέθανε κατά το έτος 750 "από κτίσεως Ρώμης" (4 π.Χ.) ή λίγο πριν και στη συνέχεια κηρύχθηκε πένθος μιας εβδομάδας. Εφ' όσον ο Ιησούς, γεννήθηκε "εν ημέραις Ηρωδου του βασιλέως", πρέπει να γεννήθηκε σίγουρα πριν από το 750 "από κτίσεως Ρώμης" (4 π.Χ.) κατά το οποίο πέθανε ο Ηρώδης.

Αλλά το πρόβλημα είναι, πόσο πριν.

Λαμβάνοντες υπ' όψη τη διαταγή του Ηρώδη να φονευθούν τα νήπια στη Βηθλεέμ "από διετούς και κατωτέρω", υπολογίζεται ότι ο Ιησούς μπορεί να γεννήθηκε έως και δύο χρόνια πριν από τον θάνατο του Ηρώδη. Δηλαδή οι υπολογισμοί φτάνουν στο 6 π.Χ. υποθέτοντας ότι ο Ηρώδης θα επιμήκυνε τον σχετικό χρόνο για να είναι βέβαιος ότι μέσα σ' αυτό το χρονικό διάστημα θα είχε οπωσδήποτε γεννηθεί ο μελλοντικός βασιλιάς των Ιουδαίων. Εξάλλου κατά την ευαγγελική ρήση, αφού ο Ηρώδης κάλεσε τους Μάγους, τους έστειλε στη Βηθλεέμ, όπου συνάντησαν πλέον τον Ιησού ως "παιδίον" και όχι ως βρέφος. Συνεπώς, οι σχετικοί αυτοί υπολογισμοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς μάλλον θα γεννήθηκε σε χρονικό διάστημα δύο τουλάχιστο χρόνια πριν το θάνατο του Ηρώδη, δηλαδή περίπου το έτος 747 ή 748 "από κτίσεως Ρώμης" (7 ή 6 π.Χ.).

Το άστρο της Βηθλεέμ

Το άστρο της Βηθλεέμ, αν τελικά αφορούσε κάποιο αστρονομικό φαινόμενο, οδηγεί και πάλι στο έτος 747 από κτίσεως Ρώμης ή 7 π.Χ., αφού κατά τον Κέπλερ και άλλους αστρονόμους υπήρξε πράγματι τότε ένα παρόμοιο ουράνιο φαινόμενο που προκαλείται κατά τη συνάντηση των τριών πλανητών, του Κρόνου, του Δία και της Αφροδίτης. Στο φαινόμενο αυτό, μετά παρέλευση δύο ή τριών μηνών, ο Δίας δύει ή εξέρχεται από την τροχιά. Τότε παρατηρείται και πάλι το ίδιο έντονο φωτεινό φαινόμενο που παρουσιάζεται στην αρχή, σαν να εμφανίζεται εκ νέου.

Το γεγονός αυτό ταιριάζει με την παρατήρηση του Ματθαίου ότι οι Μάγοι πορευόμενοι προς τη Βηθλεέμ,"είδον" τον "αστέρα" και "εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα", προσθέτοντας ότι το "αστέρι" αυτό ήταν ίδιο με εκείνο "ον είδον εν τη Ανατολή" (Ματθ. 2,9-10). Καθώς ένα ταξίδι από τη Μεσοποταμία στην Παλαιστίνη με τα μέσα της εποχής απαιτούσε δύο ή τρεις μήνες, η χρονική αυτή απόσταση ταιριάζει με την αντίστοιχη φυσική κίνηση του πλανήτη Δία και τη διπλή εμφάνιση του κατά την είσοδο και έξοδο από την τροχιά συνάντησης με τους άλλους δύο πλανήτε

Η απογραφή Κυρηνίου και οι δυσκολίες χρονολόγησης

Μετά την αποκάλυψη που είχε ο Ιωσήφ για τα συμβαίνοντα στην Μαρία, πέρασαν οι υπόλοιποι μήνες της αναμονής μέχρι το χρόνο του τοκετού. Τότε, "εγένετο εν ταις ημέραις εκείναις και εξήλθεν δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην" (Λουκ. 2,1). Από την ιστορία γνωρίζουμε, ότι ο αυτοκράτορας Αύγουστος είχε διατάξει και άλλοτε τέτοιες γενικής φύσεως απογραφές. Κατά συνέπεια, η αναφορά του Λουκά σε μια παρόμοια απογραφή δεν πρέπει να δημιουργεί προβλήματα. Η αναφορά, όμως, στη συγκεκριμένη αυτή απογραφή του Κυρηνίου, δημιουργεί δυσκολίες από πλευράς χρονολόγησης των γεγονότων της Καινής Διαθήκης, καθώς την εποχή στην οποία αναφέρεται η απογραφή του Ιωσήφ και της Μαρίας, στην ηγεμονία της Συρίας βρισκόταν ο Σέντιος Σατουρνίνος και όχι ο Κυρήνιος.

Μέσα από μελέτη των πηγών, προκύπτει ότι η πρώτη ηγεμονία του Κυρηνίου, αν υπήρξε, τοποθετείται μεταξύ των ετών 12-8 π.Χ. Η πρώτη λύση που δόθηκε στο πρόβλημα της χρονολόγησης ήταν να υποτεθεί πως ο Κυρήνιος εκτέλεσε την απογραφή προς το τέλος της θητείας του (8 π.Χ.), όπως διέταξε ο Αύγουστος Οκταβιανός. Η απογραφή αυτή επειδή ήταν η "πρώτη" που γινόταν στους Ιουδαίους διήρκεσε πολύ χρόνο και την έφερε εις πέρας, σύμφωνα και με τον Τερτυλλιανό, ο διάδοχος του στην ηγεμονία της Συρίας, ο Σέντιος Σατουρνίνος. Έτσι, οι μεν Ρωμαίοι ανέφεραν στα ρωμαϊκά έγγραφα το όνομα εκείνου που ολοκλήρωσε την απογραφή, του Σέντιου Σατουρνίνου, οι δε Ιουδαίοι, από τους οποίους άντλησε την πληροφορία ο Ευαγγελιστής Λουκάς, κράτησαν στη μνήμη τους το όνομα αυτού που την άρχισε και ο οποίος αργότερα, το 6-7 μ.Χ., διενήργησε και την άλλη απογραφή. Συνεπώς, αφού ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει "απογραφή πρώτη εγένετο", εννοείται ότι γνώριζε τη δεύτερη απογραφή του 6-7 μ.Χ. και χρησιμοποίησε το επίθετο "πρώτη" σε αντιδιαστολή προς τη δεύτερη απογραφή. Η απογραφή, επομένως, που αναφέρει ο Λουκάς πρέπει να αποφασίσθηκε την περίοδο 12 π.Χ. έως 8 π.Χ. και να συνδέθηκε με το όνομα του Κυρήνιου αντί του Σατουρνίνου.

Η δεύτερη λύση, που προτείνεται, είναι εκείνη η οποία δέχεται μεν επί Κυρηνίου την αρχή της απογραφής περί το 9 π.Χ., η πρακτική ολοκλήρωση της όμως, ιδιαίτερα στις περιοχές της Συρίας, Παλαιστίνης κ.λπ., πραγματοποιήθηκε από το διάδοχο του, Σατουρνίνο, έξαρχο της Συρίας από το 8-6 π.Χ. Αλλά η απογραφή συνέχιζε να ονομάζεται "απογραφή Κυρηνίου" εξαιτίας σχετικού διατάγματος, και προς την οποία είναι σύμφωνο το σχετικό κείμενο του Λουκά.

Ως τρίτη λύση έχει προταθεί η συνύπαρξη δύο έξαρχων σε κάποια περιοχή, σύμφωνα με πρακτική της εποχής εκείνης, ιδιαίτερα κατά την περίοδο διαδοχής, για ενημέρωση και ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας. Μπορεί έτσι να υποτεθεί ότι κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ των ετών 8-6 π.Χ., κατά τό σύστημα της συνδιοίκησης υπάρχουν στην εξαρχία της Συρίας δύο αξιωματούχοι, ο Κυρήνιος και ο Σατουρνίνος, εκδοχή που προσφέρει μία ακόμη λύση στο πρόβλημα της απογραφής.

Η σφαγή των νηπίων

Το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Χριστού, κατά τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, κλείνει με το θλιβερό συμβάν της σφαγής των νηπίων "υπό του Ηρώδου αναιρεθέντα"^[16], τα οποία σύμφωνα με το το εορτολογικό Συναξάρι της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανέρχονται σε 14.000 αν και στα ιερά κείμενα δεν υπάρχει καμιά αναφορά αριθμητικής φύσης. Από πλευράς καθαρά ιστορικής ακρίβειας, τα γεωγραφικά και πληθυσμιακά δεδομένα της εποχής εκείνης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στη Βηθλεέμ και τα περίχωρα της θα ζούσαν τότε περίπου 1.000 κάτοικοι κι επομένως τα άρρενα νήπια "διετούς και κατωτέρω" δεν θα ξεπερνούσαν τα 30 με 40, ίσως και λιγότερα^[17]. Επειδή δε μια τέτοια σφαγή αριθμητικά θ΄ αποτελούσε μια τεράστια γενοκτονία, γεγονός που δεν το αναφέρει κανένας ιστορικός ούτε ο Ιώσηπος, λογικό είναι πολλοί ερευνητές να θεωρούν τον αριθμό των νηπίων που αναφέρει ο Συναξαριστής ως αναξιόπιστο, φανταστικό και εμβόλιμο κατά του Ηρώδη. Η αναφορά ωστόσο, από τον ευαγγελιστή Ματθαίο στο γεγονός της σφαγής, γίνεται για να τονισθεί η εκπλήρωση της προφητείας του Ιερεμία "Τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ ᾽Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος, Φωνὴ ἐν ῾Ραμᾶ ἠκούσθη, κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· ῾Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν." Ο υπολογισμός εξάλλου των σφαγιασθέντων νηπίων σε μερικές δεκάδες, εξηγεί την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στους ιστορικούς της εποχής, δικαιολογεί όμως τον "κλαυθμό και οδυρμό" της μικρής κοινωνίας της περιοχής.