ΚΥΠΡΙΑΚΟ : ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

ΚΥΠΡΙΑΚΟ : ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

Tου Θεοδωρου Kουλουμπη*
 

Εχουν περάσει σχεδόν τριάντα επτά χρόνια από την τραγική μέρα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Εκμεταλλευόμενοι το εγκληματικό πραξικόπημα της δικτατορίας του Ιωαννίδη εναντίον του Προέδρου Μακαρίου, οι Τούρκοι ενεργοποίησαν τη στρατιωτική μηχανή τους σε δύο αιματηρές φάσεις, κατέλαβαν το 37% του εδάφους της Μεγαλονήσου και εκδίωξαν πάνω από 180.000 Ελληνοκυπρίους από τις πατρογονικές τους εστίες. Ηταν άραγε αναπόφευκτη αυτή η δεύτερη σε μέγεθος καταστροφή του Ελληνισμού στον 20ό αιώνα; 
Θα μπορούσαμε, υιοθετώντας μια πιο σώφρονα και ρεαλιστική στρατηγική, να την είχαμε αποφύγει; Με γνώμονα τις θλιβερές εξελίξεις στην περίοδο 1954-74 μπορεί να προχωρήσουμε –εκ των υστέρων βεβαίως– σε μια αυστηρή αποτίμηση εννέα λαθών που αν είχαν αποφευχθεί θα άλλαζαν προς το καλύτερο την τραγική μοίρα της Κύπρου.
1. Η προσφυγή στον ΟΗΕ στα μέσα της δεκαετίας του 1950 έγινε τουλάχιστον έξι - επτά χρόνια πριν από την εντυπωσιακή διεύρυνση του παγκόσμιου οργανισμού και την ένταξη σ’ αυτόν δεκάδων πρώην αποικιών. Δυστυχώς, δεν υπήρχαν στον ΟΗΕ, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, άνετες και φιλικές πλειοψηφίες υπέρ του αιτήματος της κυπριακής αυτοδιάθεσης, η οποία άστοχα παρουσιάστηκε με τη μορφή του αιτήματος της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. 
2. Η διάψευση των ελπίδων στον ΟΗΕ οδήγησε την ελληνική πλευρά (Παπάγος, Γρίβας, Μακάριος) στην ριψοκίνδυνη επιλογή του ένοπλου αγώνα εναντίον της Βρετανίας. Ο ηρωικός αλλά άνισος αγώνας της ΕΟΚΑ εξαγρίωσε τους Βρετανούς και τους συσπείρωσε με τους Τούρκους. Το Λονδίνο αυτόματα ενεθάρρυνε την Αγκυρα να εμπλακεί στη διαμάχη παίζοντας το κλασικό παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε». Η απόφαση για τον ένοπλο αγώνα θα πρέπει να κριθεί ιδιαίτερα απερίσκεπτη, αν σκεφτούμε ότι μια φτωχή και εξαρτημένη Ελλάδα μόλις είχε ξεπεράσει δέκα χρόνια κατοχής και εμφυλίου και σύμφωνα με τη γνωστή ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου «ανέπνεε με έναν αμερικανικό και ένα βρετανικό πνεύμονα». 
3. Χωρίς αμφιβολία, ο ανισοβαρής και άδικος συμβιβασμός που έγινε με τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου (1959-60) εξασφάλισε για την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους υπερβολικά προνόμια στο πλαίσιο της εκκολαπτόμενης Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα λάθη μας, όμως, συνδέονται όχι τόσο με την αποδοχή της άδικης συμφωνίας, όσο με την νοοτροπία τύπου Μακαρίου «αναγκάζομαι να αποδεχθώ τη συμφωνία σήμερα, αλλά θα προσπαθήσω με την πρώτη ευκαιρία να την αναθεωρήσω ή να την ανατρέψω». 
4. Η ένταξη της Κύπρου –σε ηγετική μάλιστα θέση– στο τριτοκοσμικό κίνημα των αδεσμεύτων δεν ήταν συνετή επιλογή. Ενας σαφής δυτικός προσανατολισμός για τη Μεγαλόνησο θα αφαιρούσε –αργότερα– από επιτήδειους προπαγανδιστές (Τούρκους, Βρετανούς, Αμερικανούς και ορισμένους Ελληνες) ότι η Κύπρος εξελισσόταν σε μια «Κούβα της Μεσογείου», η οποία κινδύνευε να πέσει στα χέρια της Σοβιετικής Ενωσης. 
5. Μοιραίο λάθος ήταν η μονομερής απόφαση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου να προτάξει τον Νοέμβριο / Δεκέμβριο του 1963 τα δεκατρία σημεία αναθεώρησης του Κυπριακού Συντάγματος αιφνιδιάζοντας πλήρως την τότε μεταβατική κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου στην Αθήνα. Η Τουρκία αμέσως άρπαξε την ευκαιρία να εφαρμόσει το σχέδιό της για την αποδιάρθρωση των δύο κοινοτήτων με προφανή στόχο τη δημιουργία τουρκοκυπριακών θυλάκων και, αργότερα, τη διχοτόμηση της Κύπρου. Παράλληλα, η πρωτοβουλία του Μακαρίου προκάλεσε κλίμα έντονης καχυποψίας στην Αθήνα, οδηγώντας στις αρχές του 1964 την μετεκλογικά πανίσχυρη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου να ερωτοτροπήσει με τις δελεαστικές –αλλά άκρως αποσταθεροποιητικές– προτάσεις του Αμερικανού μεσολαβητή Ντιν Ατσεσον που παρουσιάστηκαν στην Αθήνα με τη μορφή της Ενωσης και στην Αγκυρα με τη μορφή της διχοτόμησης. 
6. Λάθος υπήρξε (στο ποσοστό που αρχικός στόχος ήταν η επιβολή του Σχεδίου Ατσεσον) η μεταφορά στην Κύπρο της ελληνικής μεραρχίας την άνοιξη του 1964. Επιπροσθέτως, το δόγμα του «εθνικού κέντρου» (η Αθήνα αποφασίζει και η Λευκωσία ακολουθεί) δημιουργούσε διεθνώς εντυπώσεις που αποδυνάμωναν την ανεξάρτητη οντότητα της Κύπρου και ανάγκαζαν τον Μακάριο να αναζητεί νέα ερείσματα στη Σοβιετική Ενωση και την Τσεχοσλοβακία, ανεβάζοντας επικίνδυνα τον δείκτη ανασφάλειας της Ουάσιγκτον εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου. 
7. Μεγαλύτερο λάθος, όμως, αποδείχθηκε η απόφαση της Χούντας, στις αρχές Δεκεμβρίου του 1967, να αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο κατόπιν ισχυρών πιέσεων της Τουρκίας και των ΗΠΑ. Διότι με την πάροδο του χρόνου η μεραρχία είχε γίνει καίριο συστατικό για την αποτροπή τουρκικής εισβολής, με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί θα αναγκάζονταν να παρέμβουν ώστε να αποφευχθεί ένας γενικευμένος ελληνοτουρκικός πόλεμος που θα κατέστρεφε την νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. 
8. Μοιραίο λάθος ήταν η άφρων επιλογή της χούντας Παπαδόπουλου / Ιωαννίδη να κλιμακώσει την φραστική εκστρατεία της υπέρ της Ενωσης, στιγματίζοντας τον Μακάριο ως «εθνοπροδότη», εξαπολύοντας την τρομοκρατική δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β΄, σχεδιάζοντας δολοφονικές απόπειρες κατά του Μακαρίου, φανατίζοντας και διχάζοντας τους Ελληνοκυπρίους, έχοντας –κακώς– απομακρύνει τη μεραρχία από την Κύπρο, με τα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα χωρίς επαρκή θωράκιση. 
9. Τέλος, μοιραίο και εγκληματικό λάθος ήταν το πραξικόπημα του Ιωαννίδη, της 15ης Ιουλίου 1974, εναντίον του Μακαρίου που άνοιξε την Κερκόπορτα της τουρκικής εισβολής και των τραγικών και συνεχιζόμενων μέχρι σήμερα επιπτώσεών της. 
Η θλιβερή αποτίμηση των λαθών μας δεν πρέπει, προς Θεού, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η Αθήνα και η Λευκωσία διεκδικούν τα πρωτεία στην κλίμακα ευθυνών για την κυπριακή τραγωδία. Και σ’ αυτό το θέμα θα επανέλθουμε σύντομα. 
* Ο κ. Θεόδωρος Κουλουμπής είναι ομότιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών (couloumbis@msn. com) 
Source : infognomonpolitics 

Αναρτήθηκε από Ελληνιστικά κράτη στις 4/20/2011

  
ΟΜΑΔΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟ ΘΩΡΗΚΤΟ «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ»

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟ ΘΩΡΗΚΤΟ «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ»

Εκατό χρόνια κυματίζει ένδοξα η σημαία του

Τιμητικές εκδηλώσεις από το Πολεμικό Ναυτικό για το πλοίο που υπηρετεί τη γαλανόλευκη από τις 16 Μαΐου 1911

Τα 100 χρόνια ιστορίας του πλοίου που συνέδεσε το όνομά του με κάποιες από τις πιο ένδοξες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας, του θωρηκτού «Αβέρωφ», γιορτάζει εφέτος το Πολεμικό Ναυτικό. Οι εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί είναι ποικίλες για να τιμηθεί η ιστορία του θωρακισμένου εύδρομου (όπως είναι η ακριβέστερη περιγραφή του) που βρέθηκε να υπηρετεί τη γαλανόλευκη μετά την ακύρωση από πλευράς του Ιταλικού Ναυτικού που είχε παραγγείλει αρχικά το πλοίο!

H αρχή μιας μοναδικής ιστορίας

Το 1907, μόλις 10 χρόνια από τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 που ξέσπασε με αφορμή το Κρητικό ζήτημα, η Ελλάδα έχει ένα αποδεκατισμένο Πολεμικό Ναυτικό. Όλα και όλα τρία γαλλικά θωρηκτά που είχαν κατασκευαστεί το 1889 και λίγα απαρχαιωμένα τορπιλοβόλα υπηρετούσαν ένα στόλο που η ανάγκη να ενισχυθεί και να εκσυγχρονιστεί ήταν φανερή σε όλους. Πράγματι το 1908 Γερμανοί και Άγγλοι κατασκευαστές ναυπηγούν από τέσσερα αντιτορπιλικά, ενώ ένα τυχαίο γεγονός και η διαθήκη του Εθνικού Ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ οδηγούν στην απόκτηση της Δόξας του Πολεμικού Ναυτικού, του θωρηκτού-καταδρομικού «Γ. Αβέρωφ». Το πλοίο κατασκευαζόταν στην Ιταλία στα Ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο έπειτα από παραγγελία του Πολεμικού Ναυτικού της Ιταλίας που όμως απέσυρε την εντολή του λίγο πριν από την ολοκλήρωση του πλοίου. Εκείνη ακριβώς την περίοδο η ελληνική κυβέρνηση αναζητούσε ένα πλοίο του τύπου και έτσι η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη εκμεταλλευόμενη το γεγονός και τη δυνατότητα που της έδινε η ευεργεσία του Γ. Αβέρωφ να καταβάλει ως προκαταβολή το 1/3 της αξίας του πλοίου προχώρησε στην απόκτηση του θωρηκτού για την αποπληρωμή του οποίου συνέβαλε το Ταμείο Εθνικού Στόλου αλλά και δάνειο που πήρε η Ελλάδα.

Το πλοίο αποτελεί ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής με ισχύ πυρός από τα αγγλικά πυροβόλα 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG, κινητήρες ιταλικής κατασκευής 19.000 ίππων (2 συγκροτήματα τετρακύλινδρων παλινδρομικών μηχανών), γερμανικές γεννήτριες και γαλλικούς, 22 τον αριθμό, υδραυλωτούς λέβητες τύπου Belleville. Η μέγιστη ταχύτητα του 10.200 τόνων θωρηκτού φτάνει τους 23 κόμβους και με βάση τις τελευταίες εγγραφές η μέγιστη ακτίνα ενέργειας φτάνει τα 2.480 ναυτικά μίλια.

Τελικά το πλοίο, που καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου 1910, έφτασε στο Φάληρο περίπου ενάμιση χρόνο αργότερα, όπου το πλήθος υποδέχθηκε το καμάρι του στόλου στις 11 Σεπτεμβρίου 1911. Το επιβλητικό πλοίο με τα 140 μέτρα μήκος και τα 21 πλάτος, που δύναται να μεταφέρει 1.200 άτομα πλήρωμα σε καιρό πολέμου (670 σε ειρήνη), έγινε το μοναδικό θέμα συζήτησης, ενώ το ερώτημα για τις δυνατότητές του στη μάχη θα απαντηθεί με τον καλύτερο τρόπο στις Ναυμαχίες του Α’ Βαλκανικού πολέμου.

Ο πλους με Κουντουριώτη

Το «Γ. Αβέρωφ» υπό το ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη απέπλευσε με προορισμό τα Δαρδανέλια τον Οκτώβριο του 1912 και ετέθη επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου. Θυμίζουμε πως ο ηλικίας τότε 57 ετών πλοίαρχος Κουντουριώτης φαινόταν ότι συγκέντρωνε όλα τα ηγετικά χαρίσματα για να οδηγήσει το Στόλο στη νίκη και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος του ανέθεσε την αρχηγία, προάγοντάς τον σε υποναύαρχο, όπως αναφέρει σε σχετικό του σημείωμα το Πολεμικό Ναυτικό, που εξηγεί πως «το σχέδιο του Ναυτικού για την περίπτωση πολέμου με την Τουρκία ήταν ο αποκλεισμός του Τουρκικού Στόλου στα Δαρδανέλια. Ο Κουντουριώτης κατάλαβε ότι για να είναι ο αποκλεισμός αποτελεσματικός θα έπρεπε η βάση του ελληνικού Στόλου να βρίσκεται κοντά στα Στενά, πράγμα που δεν ίσχυε για τη βάση των Ωρεών, στη Βόρειο Εύβοια, που είχε επιλεγεί αρχικά. Αλλάζοντας τα σχέδια του Επιτελείου, αποφάσισε πως ο όρμος του Μούδρου στη Λήμνο θα ήταν το ιδανικό μέρος για την περίσταση». Οι επιτυχίες του γράφονται με χρυσά γράμματα στην Ιστορία και συγκινούν του Έλληνες που διαβάζουν για τις διαδοχικές νίκες του θωρηκτού που καταλαμβάνει τη Λήμνο (στον όρμο του Μούδρου εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου), έφτασε νικηφόρα στο Άγιο Όρος και συνέχισε νικηφόρα στις ναυμαχίες των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Άγ. Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος). Στη σύγκρουση με τον τουρκικό Στόλο ο Ναύαρχος Π. Κουντουριώτης εξέπεμψε το ιστορικό σήμα: «Με τη δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους».

Μετά τις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου οι Τούρκοι εγκαταλείπουν οριστικά τις σκέψεις για έξοδο στο Αιγαίο. Το θωρηκτό θα ακολουθήσει τον ένδοξο δρόμο του και στο τέλος του Α’ Παγκόσμιου θα βρεθεί με υψωμένη τη γαλανόλευκη στην Κωνσταντινούπολη! Το πλοίο όμως θα ξαναβρεθεί στα Μικρασιατικά παράλια με μία άλλου τύπου αποστολή στην καταστροφή του ’22. Το «Γ. Αβέρωφ» αυτήν τη φορά θα μεταφέρει στην πατρίδα τους ξεριζωμένους Έλληνες και στρατεύματα πίσω στην Ελλάδα. Το τέλος όμως του πλοίου δεν θα γραφτεί με μελανές σελίδες. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το θωρηκτό αποδημεί στην Αλεξάνδρεια μαζί με τον υπόλοιπο Στόλο, και από εκεί στη μακρινή Βομβάη όπου και περιπολεί στον Ινδικό Ωκεανό! Έχει προηγηθεί η ιστορική ανταλλαγή τηλεγραφημάτων ανάμεσα στο πλοίο και το ΓΕΝ, αφού με σήμα του αρχηγείου στις 18/4/1941 διατάχθηκε η βύθισή του έξω από την Ψυττάλεια! Το πλήρωμα αντέδρασε όμως (μνημονεύονται μάλιστα ο πλωτάρχης Δαμηλάτης και ο Αρχιμανδρίτης Παπανικολόπουλος). Το πλήρωμα με σήμα του απαντά «Άπαντες επί του πλοίου επιθυμούσι συνέχισιν πλοίου. Παρακαλώ επιτρέψατε». Το αρχηγείο ανταπαντά τότε πως η καταστροφή του πλοίου είναι βέβαιη και γι’ αυτό ζητά να αγκυροβολήσουν και να ομονοήσουν, το πλοίο όμως αποπλέει υπό τον πλωτάρχη Π. Δαμηλάτη στις 18/4/1941. Ο Α/ΓΕΝ στέλνει τότε το ακόλουθο σήμα: «Ο Θεός μαζί σας…».

Το τέλος της ένδοξης πορείας

Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» θα επιστρέψει στην Ελλάδα στις 17 Οκτωβρίου 1944. Ο κόσμος, συγκινημένος στην προβλήτα, βλέπει στο κατάστρωμα την ελληνική κυβέρνηση. Και αυτό το ταξίδι όμως είχε τη δική του ιστορία. Θυμίζουμε πως πλοία του Στόλου στην Αλεξάνδρεια και το Πορτ Σάιντ είχαν καταληφθεί από μερίδα πληρωμάτων τους. Με τη μορφή λαϊκών επιτροπών, τα πληρώματα αυτά ζητούν τελεσίγραφα από την τότε εξόριστη στην Αίγυπτο ελληνική κυβέρνηση την αποδοχή διάφορων πολιτικών αιτημάτων. Το γεγονός αυτό θα καταστήσει το Στόλο αδρανή και σοβαρά προβλήματα θα δημιουργηθούν στη γενικότερη δράση των Συμμάχων στην περιοχή. Ο Άγγλος ναύαρχος θα απειλήσει να βυθίσει τον ελληνικό Στόλο αν δεν βρισκόταν άμεση λύση. Στη δύσκολη αυτή στιγμή, όπως αναφέρουν πηγές του Π.Ν., το Πολεμικό Ναυτικό θα αντιδράσει μόνο του. Κάτω από τη διοίκηση του Αρχηγού του, ναύαρχου Βούλγαρη, αγήματα εμβολής, αποτελούμενα από αξιωματικούς και πληρώματα του Στόλου, ανακαταλαμβάνουν στις 23 Απριλίου του 1944 τα πλοία στην Αλεξάνδρεια. Η τάξη αποκαθίσταται, αλλά ελληνικό αίμα θα χυθεί κι από τις δύο πλευρές.

Το θωρηκτό όμως είχε πλέον αρχίσει να γερνάει. Έτσι το 1952 παροπλίζεται και από το 1956 έως το 1983 βρίσκεται στον Πόρο. Ούτε ο χρόνος όμως κατάφερε να δαμάσει το Θ/Κ «Αβέρωφ» και να θαμπώσει τη λάμψη του. Το ιστορικό πλοίο θα ρυμουλκηθεί ένα χρόνο αργότερα, το 1984, στο Φάληρο. Κοντά στο σημείο όπου έγραψε ιστορικές σελίδες και θα δέσει για να αρχίσουν οι εργασίες αποκατάστασης του πλοίου και του οπλισμού του που συνολικά πλέον περιλαμβάνει 2 δίδυμους πύργους ARMSTRONG των 234 mm, 2 δίδυμους πύργους ARMSTRONG των 190 mm, 8 πυροβόλα των 76 mm, 4 αντιαεροπορικά των 76 mm, 6 αντιαεροπορικά των 37 mm και 3 τορπιλοσωλήνες. Το κόστος βέβαια για την αποκατάσταση αυτού του μνημείου είναι τεράστιο.

Το πλοίο-μουσείο

Το πλοίο-μουσείο βρίσκεται στο Τροκαντερό, ώρες επισκέψεων είναι Δευτέρα ως Παρασκευή 09.00-13.00 και Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή 18.00-20.00, Σάββατο – Κυριακή και αργίες 10.00-14.00 και 18.00-20.00 από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο. Από Οκτώβριο – Μάιο, το ωράριο είναι 10.00-16.00 Δευτέρα έως Κυριακή, με κόστος 2 ευρώ και 1,50 για μαθητές (τηλ. 210-9888211). Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» εκπληρώνει την εκπαιδευτική αποστολή του και μέσω σταθερών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που απευθύνονται σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με αντίστοιχους τίτλους: «Θωρηκτό Γ. Αβέρωφ» και «Το Γ. Αβέρωφ στο πλήρωμα του χρόνου» και με εκπαιδευτικά φυλλάδια για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου-Λυκείου.

Η αναζήτηση της περιουσίας του

Το πλοίο, που συγκίνησε γενεές Ελλήνων και εξακολουθεί να συγκινεί ,αποτελεί σήμερα πόλο έλξης για σχολεία, ιδιώτες και τουρίστες από το εξωτερικό. Στο πλοίο πραγματοποιήθηκαν ποικίλες εκδηλώσεις, όπως παρουσιάσεις βιβλίων και ζωγραφικές εκθέσεις, ενώ στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού της νέας του αυτής εκπαιδευτικής και ιστορικής αποστολής το Πολεμικό Ναυτικό χρησιμοποίει τη σύγχρονη τεχνολογία για να διαθέσει στο κοινό μία νέα ολοκληρωμένη διαδραστική εφαρμογή πολυμέσων. Το πλοίο όμως, που αποτελεί κοινή περιουσία όλων των Ελλήνων και που σήμερα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση για να το χαίρονται οι επισκέπτες του και να το θαυμάζουν, εξακολουθεί να αναζητεί τυχόν κομμάτια της ιστορίας του που για οποιονδήποτε λόγο έχουν απομακρυνθεί από το «Γ. Αβέρωφ» ή κομμάτια που σχετίζονται με το πλοίο και τη δράση του και θα μπορούσαν να αναδειχτούν στο Πλωτό Μουσείο. Έτσι όποιος έχει γνώσεις για το πού βρίσκονται έπιπλα, σκεύη, αντικείμενα, βιβλία, αρχεία, σχέδια, φωτογραφίες, ιστορίες παρακαλείται να επικοινωνήσει με τα τηλ. +30 210 9888211, Fax: +30 210 9888211, E-mail: abervf@otenet.gr.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητό πόσο σημαντικό είναι για τη συλλογική μνήμη να υπάρξει η δέουσα καταγραφή, αρκεί να διαβάσει κανείς τις μαρτυρίες που το Πολεμικό Ναυτικό αναδεικνύει στην ιστοσελίδα του πλοίου. Ο δίοπος πυροβολητής Κωνσταντίνος Λαλαούνης είπε: «Το 1912 με 13 ήμεθα αραγμένοι στον Μούδρο και έρχονται τα δυο αντιτορπιλικά τα οποία ήταν φύλακες στο στόμιο των Δαρδανελίων… Και εκπέμπουν σήμα και λέει: ολόκληρος ο Τουρκικός στόλος εξήλθεν των στενών και κατευθύνεται προς τον Μούδρο. Πήγε να συναντήσει τον Ελληνικό στόλο και καταναυμαχήσει αυτόν. Αμέσως… βεβαίως διότι είχαμεν λιτανεία για να βγει ο στόλος ο Τουρκικός να ναυμαχήσωμεν και να τελειώσει αυτή η ιστορία… ο Ναύαρχος διέταξε πολεμική έγερση σε όλα τα πλοία και έβαλε το πλήρωμα στη γραμμή και είπε: Αγαπητά μου παιδιά, φανείτε άξιοι γενναίοι και αντάξιοι των προγονών σας, τον Κανάρη, τον Μιαούλη και άλλους πολλούς ναυμάχους. Το Ελληνικό ναυτικό δεν ηττηθεί ποτέ». Πριν από το Β’ Παγκόσμιο υπηρέτησε ο κ. Γ. Χρυσάκης που λέει: «Θωρηκτό έχει η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ρωσία και η Τουρκία. Η Αγγλία που είναι μεγάλο κράτος δεν έχει θωρηκτό. Έχει μεγάλα καράβια αλλά το θωρηκτό έχει άλλη σημασία», ενώ ο κ. Θ. Κατσής που υπηρέτησε στο πλοίο στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αναφέρει: «Όσοι περάσανε από εκεί, κουβαλάνε μέσα στην καρδιά τους ένα κομμάτι από το Αβέρωφ». Ο κ. Α. Χανιώτης που υπηρέτησε αμέσως μετά το Β’ Παγκόσμιο λέει: «Σε ένα ταξίδι που είχαμε κάνει στη Ρόδο, κατεβήκαμε και μοιράζαμε στον κόσμο τρόφιμα. Ο κόσμος πεινούσε πολύ. Αργότερα ανέβηκαν και πάνω στο πλοίο. Για να καταλάβετε για τι πείνα μιλάμε, έσκιζαν τα τσουβάλια με το αλεύρι και το τρώγανε με τις χούφτες!».

Γίνεται λοιπόν φανερό πόσο σημαντικό είναι να συγκεντρωθεί κάθε ψηφίδα της ιστορίας του θωρηκτού, του πλοίου που κάποιοι από το πλήρωμά του αποκαλούν με αγάπη «Μπάρμπα Γιώργη» και για την αποκατάσταση του οποίου πραγματοποιήθηκε και επιτυχημένος έρανος εντός του Π.Ν., του θωρηκτού που από το καλοκαίρι θα φιλοξενείται και στη Ζάκυνθο! Όχι το ίδιο βέβαια, αλλά σε κλίμακα 1/100, κατασκευασμένο από τον κύριο Παναγιώτη Χρυσοβέργη θα εκτίθεται στο Μιλάνειο Ναυτικό Μουσείο της Ζακύνθου, ενώ αναφορές έχουν υπάρξει και σε ξένες ιστοσελίδες, χαρακτηριστικό του μεγάλου ενδιαφέροντος που συγκεντρώνει το πλοίο. Για τη συντήρησή του μάλιστα υπάρχει και τραπεζικός λογαριασμός για δωρεές.

Αφιέρωμα στη «Ναυτική Επιθεώρηση»

Για να τιμηθεί δεόντως το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» το Πολεμικό Ναυτικό έχει οργανώσει σειρά εκδηλώσεων, ενώ θα εκδοθεί και επετειακό τεύχος της «Ναυτικής Επιθεώρησης» από την Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού. Επίσης, θα πραγματοποιηθεί διάλεξη επί του πλοίου στις 16 Μαΐου, ενώ το Σεπτέμβριο η Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού θα συνοδέψει την Παιδική Χορωδία Τυπάλδου. Θυμίζουμε πως στις 21 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η κοπή πίτας του ΠΝΜ «Γ. Αβέρωφ», ενώ στις 10 Μαρτίου 2011, σύμφωνα με την παράδοση, έγινε η πρώτη συνεδρίαση του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου (ΑΝΣ) υπό τη νέα του σύνθεση, επί του ΠΝΜ «Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ».

ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

Υποβολή σύμβασης αγοράς: 30 Νοεμβρίου 1909

• Καθέλκυση: 12 Μαρτίου 1910

• Ύψωση σημαίας: 16 Μαΐου 1911

• Άφιξη στην Ελλάδα: 1 Σεπτεμβρίου 1911

• Ναυμαχίες Έλλης-Λήμνου: 3 Δεκεμβρίου 1912 – 5 Ιανουαρίου 1913

Η Τουρκία δεν έχει λόγο για τα κοιτάσματα

Η Τουρκία δεν έχει λόγο για τα κοιτάσματα

Η Τουρκία δεν έχει καμία δυνατότητα ανάμιξης στα θέματα που αφορούν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου στις νότιες της θάλασσες, δήλωσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Χρήστος Ροζάκης. Για να εξηγήσει ότι η Τουρκία ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι η ζώνη που οριοθετήθηκε μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη μια και, σε χωριστές συμφωνίες, με την Αίγυπτο και το Ισραήλ από την... άλλη, είναι μία ζώνη στην οποία έχει η ίδια δικαιώματα.

Ο Χρίστος Ροζάκης είχε χθες το βράδυ συνάντηση με δημοσιογράφους στο Σπίτι της Ευρώπης στη Λευκωσία. Ερωτηθείς κατά πόσον θα μπορούσε η Τουρκία, επικαλούμενη την προστασία των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων και τα επεμβατικά της δικαιώματα, να διεκδικήσει νομικά να εμποδίσει τις όποιες προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για άντληση φυσικού αερίου από τις νότιες θάλασσες, είπε ότι το κεντρικό επιχείρημα της Άγκυρας είναι ότι οι οριοθετήσεις έγιναν ερήμην των Τουρκοκυπρίων.

Και εξήγησε: «Εκεί μόνον υπάρχουν οι αντιδράσεις της. Η Τουρκία ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι η ζώνη που οριοθετήθηκε είναι μια ζώνη στην οποία έχει δικαιώματα. Αυτό θα ήταν παράλογο και εξωφρενικό. Εκείνο που λέει είναι ότι στη ζώνη αυτή που οριοθετήθηκε δεν είχαν καμία ανάμιξη οι Τουρκοκύπριοι.»

Ερωτηθείς κατά πόσον θα νομιμοποιούταν η Τουρκία, με διελεύσεις πολεμικών πλοίων ή άλλες κινήσεις, να ματαιώσει εκμετάλλευση κοιτασμάτων στις νότιες θάλασσες της Κύπρου, ο Αντιπρόεδρος του ΕΔΑΔ υπογράμμισε ότι αυτό δεν είναι νομικά δυνατόν. «Όχι βέβαια. Δεν έχει κανένα δικαίωμα εκεί. Αυτό είναι πέραν κάθε αμφιβολίας. Αυτή η περιοχή είναι παρθένος, από πλευράς δυνατοτήτων της Τουρκίας να αναμιχθεί στη ζώνη» τόνισε. Για να προσθέσει ότι δεν έχει καμία δυνατότητα η Τουρκία να επέμβει καθώς διακόπτεται από τις ζώνες του Λιβάνου και της Συρίας.

Ο Χρίστος Ροζάκης δεν έκρυψε ότι η Κύπρος αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με την Τουρκία στις βόρειες θάλασσές της, όπως αντιμετωπίζει και η Ελλάδα. Και πρόσθεσε: «Η Κύπρος έχει το μεγάλο ευεργέτημα ότι έχει ανάμεσα στην Τουρκία και τις νότιες θάλασσές της, και τις ζώνες της με τον Λίβανο και τη Συρία. Με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσε να έρθει η Τουρκία και να πει ότι η περιοχή που έχετε οριοθετήσει με Αίγυπτο και Ισραήλ είναι περιοχή που ανήκει σε εμάς» εξήγησε. Και πρόσθεσε ότι η διαφορά της Κύπρου με την Ελλάδα είναι ότι η Κύπρος έχει και ζώνες απαλλαγμένες από την τουρκική επιρροή.

Σε ερώτηση εάν υπάρχει δυνατότητα λύσης των προβλημάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, από τη στιγμή που η Τουρκία δεν έχει επικυρώσει τη Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, ο Αντιπρόεδρος του ΕΔΑΔ εξήγησε ότι η Σύμβαση αυτή έχει επικυρωθεί από 160 κράτη και άρα έχει δημιουργηθεί εθιμικό δίκαιο. «Αυτό δημιουργεί αμέσως ένα πρόκριμα για την μετατόπιση του συμβατικού χαρακτήρα των κανόνων που περιέχονται στην Σύμβαση στον εθιμικό του χώρο» κατέληξε.

Πηγή:I kypros

Πώς η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ξεπουλά την Ελλάδα στο Ισραήλ

Πώς η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ξεπουλά την Ελλάδα στο Ισραήλ

«Μπαράζ» σκοτεινών υποθέσεων, με κοινό παρονομαστή τη –με συνοπτικές διαδικασίες- παραχώρηση «φιλέτων» της ελληνικής οικονομίας σε συγκεκριμένα ισραηλινά ιδιωτικά συμφέροντα αποκαλύπτει σήμερα το newsbomb. Υποθέσεις, με τουλάχιστον «περίεργες» και… στα όρια της νομιμότητας μεθόδους, που θα προκαλέσουν σάλο. Και ρωτάμε ευθέως: αληθεύει ότι επιχειρείται να περάσουν σε συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα που εδρεύουν στο Ισραήλ:


1. Tο μονοπώλιο ουσιαστικά των φαρμακείων στην Ελλάδα;

2. O έλεγχος ουσιαστικά του ΟΠΑΠ, της πλέον «χρυσοφόρας» εταιρείας του ελληνικού Δημοσίου;

3. Tο μονοπώλιο ουσιαστικά της προμήθειας φαρμάκων στα ελληνικά νοσοκομεία;

4. Eκταση φιλέτο, ιδιοκτησίας του ΕΟΤ σε ένα από τα πιο τουριστικά νησιά, όπου η γη αξίζει περισσότερο από χρυσάφι;

Αν επρόκειτο για μία ή δύο περιπτώσεις μπορεί και να δεχόμασταν, καλόπιστα, ότι πρόκειται περί σύμπτωσης. Οι τέσσερις, όμως, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι εντάσσονται σε κάποιο «σκοτεινό» και συνολικό σχέδιο για την άλωση της ελληνικής οικονομίας από συγκεκριμένα ισραηλινά ιδιωτικά συμφέροντα. Και ένα τέτοιο project δε μπορεί παρά να έχει καθοδηγητή σε υψηλότατο επίπεδο της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Κι ας μη μας πει κανείς ότι όλα αυτά εντάσσονται στην περίφημη στρατηγική προσέγγιση με το Ισραήλ. Για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων που εδρεύουν στο Ισραήλ πρόκειται, με διευθετήσεις που κινούνται εκτός των περιθωρίων του υγιούς ανταγωνισμού, ενώ προκαλούν εύλογα ερωτήματα κατά πόσον κινούνται ακόμη και εντός του νομικού πλαισίου.

Σε κάθε περίπτωση, απαιτούν άμεσες και σαφείς εξηγήσεις από την κυβέρνηση Παπανδρέου.

Αποκάλυψη νο 1: Πίσω από τις διακηρύξεις και τα μεγάλα λόγια για την απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, που προκάλεσε σημαντικές αντιδράσεις από τον κλάδο και πολυήμερες απεργίες στα φαρμακεία και φυσικά πολλές συζητήσεις, δεν κρύβεται μια συγκεκριμένη προτεραιότητα της τρόικας, ούτε φυσικά πλεονέκτημα για την ανάπτυξη και τα δημόσια οικονομικά.

Πολύ περισσότερο, το περίφημο «άνοιγμα» αυτό δεν λειτουργεί προς όφελος του ασθενή ή του συνταξιούχου, όπως επικοινωνιακά προβλήθηκε. Το αντίθετο. Υπάρχει μια συμφωνία, που δεν συσχετίζεται με την αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ, αλλά -σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές- αποτελεί προϊόν ιδιωτικών διαβουλεύσεων από την περίοδο του 2009, ανάμεσα στον κύκλο Παπανδρέου και συγκεκριμένης εταιρείας, ισραηλινής προέλευσης, η οποία διεθνώς ειδικεύεται στις αλυσίδες φαρμακείων, που έχει στην ιδιοκτησία της. Ποιο ήταν το σχέδιο που υλοποιείται, μέσα από την τάχα απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού;

Το απόλυτο μονοπώλιο στην ιδιοκτησία των φαρμακείων, με την εξαγορά θέσεων και φαρμακείων σε ολόκληρη την επικράτεια, που θα περάσουν στη διάθεση της συγκεκριμένης εταιρείας, όπως σήμερα υπάρχουν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ για παράδειγμα. Οι πληροφορίες μιλούν για 290-300 φαρμακεία σε ολόκληρη την Ελλάδα.

To Newsbomb γνωρίζει το όνομα της συγκεκριμένης εταιρείας και θα το αποκαλύψει σύντομα.

Τι σημαίνει το μονοπώλιο αυτό στα φαρμακεία; Πρώτον, οι περισσότεροι φαρμακοποιοί στη χώρα μας θα μετατραπούν σε υπαλλήλους της συγκεκριμένης εταιρείας ή θα μείνουν στην ανεργία. Δεύτερον, οι τιμές των φαρμάκων, οι οποίες σημειωτέον στην Ελλάδα είναι σαφώς πιο χαμηλές από τις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης, θα καθορίζονται από τη συγκεκριμένη εταιρεία, μονοπωλιακής θέσης.

Τρίτον, τόσο οι πολίτες όσο και οι επερχόμενες κυβερνήσεις , αλλά και οι φαρμακευτικές εταιρείες, θα τεθούν υπό την ομηρία των επιλογών και των οικονομικών συμφερόντων μιας και μόνον πολυεθνικής. Ούτε καν καρτέλ δεν θα υπάρχει. Τέταρτον, όπως πολλές φορές είχε καταγγελθεί και από τους συλλόγους των φαρμακοποιών, δεν θα υπάρχουν εγγυήσεις για τις καλές υπηρεσίες ή για την εξυπηρέτηση των ασθενών, ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο εμπιστοσύνης, όπως μέχρι σήμερα. Τέλος, η αγορά ολόκληρη θα «κλείσει» σε απόλυτο βαθμό και ο ανταγωνισμός θα καταστεί απολύτως ανύπαρκτος.

Αποκάλυψη νο 2: Αφορά στην πώληση του 34% του ΟΠΑΠ, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Στρατηγικής και των αποκρατικοποιήσεων που έχουν προαναγγελθεί. Έχει ήδη αναγγελθεί από το υπουργείο Οικονομικών η πρόθεση για την εκποίηση πακέτου μετοχών της «χρυσοφόρας» εισηγμένης του δημοσίου, του ΟΠΑΠ.

Αυτό που δεν έχει εξηγηθεί είναι τι έκανε στο τελευταίο του ταξίδι του στο Ισραήλ, ο αρμόδιος υπουργός Πολιτισμού κ. Παύλος Γερουλάνος και ποιο το παρασκήνιο της απόφασης απευθείας πώλησης της στρατηγικής μειοψηφίας του ΟΠΑΠ, στη λογική μάλιστα της διακηρυγμένης επέκτασης των δραστηριοτήτων του στο διαδίκτυο, γεγονός που απεδέχθη και με τον πλέον επίσημο τρόπο ο κ. Γερουλάνος στο Κοινοβούλιο.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Πολιτισμού απαντώντας σε ερώτηση δήλωσε: «Συναντηθήκαμε με απόλυτη διαφάνεια με δύο εταιρείες στο Ισραήλ, που έχουν τη δυνατότητα να δώσουν ώθηση στον ΟΠΑΠ σε δραστηριότητες που σήμερα δεν διαθέτει». Οι δύο εταιρείες στις οποίες αναφέρεται ο κ. Γερουλάνος είναι απολύτως συγκεκριμένες: οι «888 Holdings PLC» και «Playtech», υψηλόβαθμα στελέχη των οποίων βρίσκονται σε συνεχή διαβούλευση με την διοίκηση του ΟΠΑΠ, αφού το deal ουσιαστικά «κλείδωσε» με την επίσκεψη του διευθύνοντός συμβούλου του ΟΠΑΠ κ. Γ. Σπανουδάκη στο Ισραήλ και τις συνεννοήσεις που είχε εκεί με τις εταιρείες.

Επίσης, για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στο παρασκήνιο, τελευταίες πληροφορίες φέρουν τις συζητήσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την «888 Holding PLC» να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη ύστερα και από τον προ ολίγων ημερών (15/4) επίσημο τερματισμό των συζητήσεων της «888» για την εξαγορά της από τον βρετανικό όμιλο “Ladbrokes”. Προσοχή στο παιχνίδι παρασκηνίου που εξελίσσεται. Η «888» δεν είναι μια εταιρεία – μαϊμού. Αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους operators στην αγορά διαδικτυακής ψυχαγωγίας στον κόσμο, εισηγμένη από το 2006 στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου και η τρέχουσα κεφαλαιοποίηση της διαμορφώνεται στις 133 εκατ. στερλίνες, περίπου 155 εκατ. ευρώ.

Τι συμβαίνει εδώ; Προεξοφλείται η αγορά του ελληνικού ΟΠΑΠ από την ισραηλινή εταιρεία, μετά από τα ταξίδια Γερουλάνου- Σπανουδάκη στο Ισραήλ και, στη συνέχεια, η εταιρεία εξαγοράζεται από τον αγγλικό όμιλο. Μάλιστα, η αγορά θεωρούσε τη μία εξέλιξη ως προϋπόθεση της άλλης. Να ο μυθικός κόσμος της Egon Zender, θα μπορούσε να πει κανείς! Πάντως, και σε κάθε περίπτωση, προκύπτουν ζητήματα αθέμιτου ανταγωνισμού, απευθείας πώλησης της στρατηγικής μειοψηφίας του ΟΠΑΠ και εν πάση περιπτώσει βάσιμη υποψία για μυστικά deals μεταξύ κυβερνητικών – μεσαζόντων και πολυεθνικών εταιρειών. Αλήθεια, ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει τι κάνει η «αυλή των εμπίστων» του και, αν ναι, μπορεί να πει και στους Έλληνες ποιοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού ;

Αποκάλυψη νο 3: Συμπληρώνει το πρώτο και καταλήγουμε σε έναν ολοκληρωτικό έλεγχο της αγοράς φαρμάκου. Αφορά στις προμήθειες των νοσοκομείων και τους τελευταίους μειοδοτικούς διαγωνισμούς σε αυτά. Παρατηρείται ως φαινόμενο επαναλαμβανόμενο, ότι η ισραηλινών συμφερόντων και από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές στον κόσμο , με την επωνυμία TEVA, η οποία ειδικεύεται σε αντιγραφές φαρμάκων, κερδίζει αρκετούς –έως περιέργως πολλούς- από τους διαγωνισμούς στα νοσοκομεία της χώρας.

Κάθε φορά -και αυτό πλέον αποτελεί εξαιρετικά περίεργη διαδικασία- εμφανίζεται με τιμή κατά τι χαμηλότερη από την πλέον χαμηλή τιμή προσφοράς που προτείνει ελληνική εταιρεία. Αποτέλεσμα; Παίρνει αυτή τους διαγωνισμούς. Ευλόγως, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα κατά πόσον η εταιρεία TEVA έχει εσωτερική πληροφόρηση. Μήπως, δηλαδή, κάποιοι της διοχετεύουν τη χαμηλότερη τιμή των ανταγωνιστών, για να «χτυπήσει» τον διαγωνισμό με τη χαμηλότερη προσφορά. Με δεδομένη την διασπορά των νοσοκομείων και των διαφορετικών διοικήσεων που προκηρύσσουν τους διαγωνισμός, μοιάζει παράλογο να έχει πρόσωπα με εσωτερική πληροφόρηση σε κάθε νοσοκομείο.

Αντίθετα είναι εμφανές ότι η τυχόν εσωτερική της πληροφόρηση πρέπει να προέρχεται είτε από κυβερνητικό στέλεχος του αρμόδιου υπουργείου, είτε από κρατικούς λειτουργούς στα ανώτατα στάδια της γραφειοκρατίας. Αν αποκαλυφθεί ότι έτσι έχουν τα πράγματα, μιλάμε για τεράστιο σκάνδαλο πολιτικοοικονομικής διαφθοράς και για εμφανή και προϋπολογισμένη προσπάθεια απαξίωσης των ελληνικών φαρμακευτικών βιομηχανιών, προς όφελος μιας και μόνον πολυεθνικής, που αν συνεχίσει με τον τρόπο αυτό να αναλαμβάνει τις προμήθειες των νοσοκομείων στα φάρμακά, θα μείνει μόνη της στην αγορά, Προσοχή και εδώ, όπως και στο προηγούμενο ζήτημα. Ένας κλάδος, μία εταιρεία, ολόκληρη η ελληνική επικράτεια.

Ποιος ή ποιοί θα είχαν τη δυνατότητα να «στήσουν» ένα τέτοιο έργο, κ. Παπανδρέου; Μήπως κάποιοι πολύ υψηλά ιστάμενοι έχουν μπει σε ένα νέο κύκλο από μίζες και «μαύρα ταμεία», την ίδια στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται στο όριο της χρεοκοπίας και ζητούνται συνεχώς θυσίες από τους εργαζόμενους; Αναλάβετε τις ευθύνες σας ως Πρωθυπουργός και απαντήστε μας.

Αποκάλυψη νο 4: Πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά την τουριστική αγορά, αποκαλύπτουν στο newsbomb ότι προωθείται η πώληση τεράστιας έκτασης που σήμερα ανήκει στον ΕΟΤ και βρίσκεται σε ένα από τα ελληνικά νησιά που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των τουριστικών προορισμών παγκοσμίως. Η συναλλαγή έχει στο μέρος του αγοραστή συγκεκριμένη ιδιωτική ισραηλινή εταιρεία, παγκόσμιας εμβέλειας στον ξενοδοχειακό κλάδο.

Προωθείται, δε, με απευθείας πώληση, χωρίς την προκήρυξη διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού, ο οποίος είναι βέβαιον ότι θα προσέλκυε τεράστιο ενδιαφέρον και –νομοτελειακά- θα αύξανε το τίμημα και άρα το όφελος για το καταταλαιπωρημένο ελληνικό δημόσιο. Αν, μάλιστα, επιβεβαιωθεί η –πολύ αξιόπιστη- πληροφορία ότι η συγκεκριμένη έκταση (εκατοντάδες στρέμματα, σε ένα τοπίο απίστευτου φυσικού κάλους) θα πωληθεί αντί πινακίου φακής, τότε μιλάμε για σκάνδαλο πρώτου μεγέθους.

Πηγή:http://hellenicspace.wordpress.com/2011/04/28/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%85/

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΞΦΟΡΔΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ

Ημερομηνία Καταχώρησης Παρασκευή 29 Απριλίου 2011.

Με μια σεμνή τελετή εγκαινίων άνοιξε στο Μουσείο Ασμόλιαν της Οξφόρδης η μεγάλη έκθεση για το βασίλειο των αρχαίων Μακεδόνων, του οίκου των Τεμενιδών, με τίτλο: «Από τον Ηρακλή στο Μέγα Αλέξανδρο: Θησαυροί από τη βασιλική πρωτεύουσα των Μακεδόνων, ένα ελληνικό βασίλειο στην εποχή της δημοκρατίας».
Θεωρείται ίσως η σημαντικότερη αρχαιολογική έκθεση για την Ελλάδα στη Βρετανία. Περιλαμβάνει πρόσφατα ευρήματα από τις συνεχιζόμενες ανασκαφές στις Αιγές, την πρωτεύουσα του βασιλείου του Φιλίππου Β’, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τα περισσότερα από τα εκθέματα, περίπου το 80%, προβάλλονται για πρώτη φορά στο κοινό, με την Οξφόρδη να επιλέγεται λόγω της στενής σχέσης με την ελληνική αρχαιολογία και ιδίως το Μανόλη Ανδρόνικο, που ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Παράλληλα, το Μουσείο Ασμόλιαν αποτελεί πόλο έλξης για ακαδημαϊκούς και φοιτητές από όλο τον κόσμο. Το 2010, μετά τη μεγάλη ανακαίνιση του μουσείου, 1,2 εκατομμύρια επισκέπτες πέρασαν τις πύλες του.
Τα εκθέματα παρουσιάζουν…
Μία πιο καθημερινή και ολοκληρωμένη εικόνα της περιόδου της ακμής του βασιλείου των Μακεδόνων, αλλά και των περιόδων πριν από το Φίλιππο. Η έκθεση χωρίζεται σε τρία τμήματα: αντικείμενα που σχετίζονται με το βασιλιά και τις δραστηριότητές του, αντικείμενα που δείχνουν την ξεχωριστή θέση των γυναικών των Μακεδόνων και εκθέματα από την καθημερινή ζωή στο Παλάτι των Αιγών. Μεταξύ άλλων μπορεί να δει κανείς προσωπικά αντικείμενα του Φιλίππου, όπως το σπαθί του, λόγχες του και τις επικαλαμίδες του, την πρώτη ιστορικά προτομή του Αλέξανδρου, ένα εντυπωσιακό και σχεδόν ανέπαφο στεφάνι από σκαλιστά χρυσά φύλλα βελανιδιάς, μία τοιχογραφία ιδιαίτερης σημασίας που απεικονίζει τον Αλέξανδρο και τον πατέρα του σε σκηνή από κυνήγι, καθώς και δεκάδες εντυπωσιακά και ζηλευτά ακόμα και σήμερα γυναικεία κοσμήματα.
Οι υπεύθυνοι της έκθεσης χαρακτήρισαν το Παλάτι των Αιγών ως το πιο σημαντικό κτίριο της αρχαίας Ελλάδας μετά τον Παρθενώνα. Η ψυχή της έκθεσης, η διευθύντρια της 17ης Εφορίας Αρχαιοτήτων και μαθήτρια του Ανδρόνικου, Αγγελική Κοτταρίδη τόνισε ότι αποδεικνύεται από τα ευρήματα πως ό, τι ήταν ο Περικλής και η Αθήνα τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή κέντρο διανόησης και τεχνών, ήταν ο Φίλιππος και η αυλή του τον επόμενο αιώνα.
Ο διακεκριμένος ιστορικός της Οξφόρδης, Ρόμπιν Λέιν Φοξ, στη σύντομη εισαγωγική παρουσίαση της έκθεσης δάκρυσε ενώπιον συναδέλφων του και δημοσιογράφων, λέγοντας ότι πρόκειται για την κορυφαία αρχαιολογική έκθεση που έχει γνωρίσει. Κατά τον κ. Λέιν Φοξ, το ιστορικό μήνυμα της έκθεσης είναι ταυτόχρονα και πολιτικό: «Οι Μακεδόνες ήταν ένα ελληνόφωνο βασίλειο στη βόρεια Ελλάδα και όσοι Σκοπιανοί υποστηρίζουν ότι εκεί βρίσκεται η Μακεδονία επιδεικνύουν άγνοια και η θέση τους είναι εξωφρενική. Είναι σαν να λένε ότι η Οξφόρδη βρίσκεται στη Λευκορωσία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ.
Η έκθεση θα συνεχιστεί έως τις 29 Αυγούστου. Στη συνέχεια, κάποια από τα εκθέματα, ένας περιορισμένος αριθμός, θα ταξιδέψουν έως το Λούβρο για μια γενικότερη έκθεση για τους αρχαίους Μακεδόνες.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΩΡΑ ! ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ

Ημερομηνία Καταχώρησης Παρασκευή 29 Απριλίου 2011.

Οι Σκοπιανοί κατάφεραν ότι δεν κατάφερε να κάνει καμία χώρα στον κόσμο. Να αλλάξει την παγκόσμια ιστορία μέσα σε διάρκεια 100 ετών περίπου.Όταν αυτοί έκαναν την προπαγάνδα τους επί σειρά ετών οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν γνώριζαν τίποτα;

Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και αναλογιστείτε που έχουμε φτάσει . Στο δούλεμα μας έχουν και οι Σκοπιανοί.
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ . ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΩΡΑ !!!
ΥΓ: Όσοι θεωρείται τους Ρώσους φίλους η συμμάχους θέλουμε να σας θυμίσουμε ότι και η Ρωσία ήταν από τα κράτη που αναγνώρισαν τα Σκόπια ως Μακεδονία. Απλά επί περίοδο Καραμανλή αναίρεσαν αυτή την απόφαση λόγο της τότε συζήτησης για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη .
Η πολιτική της Ρωσίας υποχθόνια αντιμετωπίζει καταστάσεις ανάλογα με τα συμφέροντα της χωρίς να έχει βοηθηθεί ποτέ η χώρα μας από αυτούς.

Ελληνας πτυχιούχος ΑΕΙ, αναζητά ελπίδα και υποτροφία στο εξωτερικό!

  Ενα παράθυρο στον κόσμο διεκδικούν όλο και περισσότεροι νέοι απόφοιτοι πανεπιστημίων από τη χώρα μας. Η όρεξη για σπουδές και -ποιος ξέρει;-για μια δουλειά, για ένα «μέλλον με ελπίδα», οδηγεί πολλούς νέους Ελληνες να κυνηγούν ευκαιρίες ακόμη και σε χώρες που δεν είναι μεταξύ των περιζήτητων όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ. Χώρες από την Κίνα και τη Νότια Κορέα έως το Περού, το Μεξικό αλλά και την κοντινότερή μας Λεττονία...

  Αυτό φαίνεται από τις αιτήσεις που κατετέθησαν από αποφοίτους ελληνικών ΑΕΙ φέτος για τις υποτροφίες κυβερνήσεων «άγνωστων» χωρών. Για τις συνολικά περίπου 150 υποτροφίες των Αιγύπτου, Αιθιοπίας, Αλβανίας, Βελγίου, Βουλγαρίας, Εσθονίας, Ινδίας, Ιορδανίας, Ισραήλ, Κίνας, Κροατίας, Κύπρου, Λεττονίας, Λουξεμβούργου, Μεξικού, Νοτίου Κορέας, Ουγγαρίας, Περού, Πολωνίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Σλοβακίας, Σλοβενίας, Συρίας, Τουρκίας και Τσεχίας κατετέθησαν 691 αιτήσεις. Συγκεκριμένα πρόκειται για υποτροφίες είτε σε προπτυχιακές σπουδές, είτε για μεταπτυχιακά προγράμματα και έρευνα διάρκειας δέκα μηνών είτε για ένα μηνιαίο θερινό σεμινάριο, πάνω στη γλώσσα και τον πολιτισμό της φιλοξενούσας χώρας.

  Οι περισσότερες αιτήσεις (συνολικά 437) κατετέθησαν για θερινά σεμινάρια, ενώ άλλες 232 αιτήσεις υπεβλήθησαν για τα μεταπτυχιακά προγράμματα των χωρών και 22 αιτήσεις για τις προπτυχιακές σπουδές. Για τις προπτυχιακές σπουδές μεταξύ άλλων κριτήριο επιλογής είναι ο βαθμός των γενικών εξετάσεων.

  Στην πρώτη πεντάδα των χωρών που δέχθηκαν τις περισσότερες αιτήσεις βρέθηκαν το Βέλγιο (με 158 αιτήσεις), η Τουρκία (95 αιτήσεις), η Τσεχία (70 αιτήσεις), η Κύπρος (53) και η Κίνα (36). Μάλιστα, είναι τέτοια η ζήτηση που υπήρξαν και 23 ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι δεν είχαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις και οι αιτήσεις τους δεν έγιναν δεκτές. Οι περισσότεροι εξ αυτών βιάστηκαν να αδράξουν την ευκαιρία, καθώς δεν είχαν ολοκληρώσει τις προπτυχιακές τους σπουδές, όπως ανέφερε, μιλώντας στην «Κ», στέλεχος του υπ. Παιδείας.

  Φυσικά, ο αριθμός των αιτήσεων εξαρτάται και από τον αριθμό των υποτροφιών κάθε χώρας. Βέβαια, η πρώτη, και με διαφορά, θέση του Βελγίου αποδίδεται στο ενδιαφέρον των νέων να διερευνήσουν τις επαγγελματικές προοπτικές στην «πρωτεύουσα» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Την αγωνία για μια δουλειά υποδηλώνει η υψηλή ζήτηση για τη γειτονική μας Τουρκία και τη συγγενική μας Κύπρο, αλλά και το ενδιαφέρον για τη νέα οικονομική υπερδύναμη του πλανήτη, την Κίνα.

  «Είναι μια ευκαιρία, που δεν ξέρεις πού μπορεί να καταλήξει. Η γνώση της γλώσσας και του πολιτισμού της χώρας ανοίγει προοπτικές», ανέφερε στην «Κ» ο Πέτρος, που έχει ολοκληρώσει οικονομικές σπουδές στη χώρα μας και διεκδικεί μια θέση για μεταπτυχιακά στην Κίνα. Οι τυχεροί που κέρδισαν το εισιτήριο έχουν ήδη προϊδεασθεί από το υπ. Παιδείας. Το ταξίδι τους περιμένει...

Από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (του Απόστολου Λακάσα)

ΠΟΙΟΙ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ ; ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ημερομηνία Καταχώρησης Κυριακή 17 Απριλίου 2011.

Ερωτηματικά προκαλεί η αποκάλυψη του ανταποκριτή του Μega Μ. Ιγνατίου ότι τον τελευταίο καιρό κάποιες “οντότητες” από την Ελλάδα (γνωστό ως entities) αγοράζουν μανιωδώς ελληνικό χρέος το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Συγκεκριμένα είπε πως από ανθρώπους του ΔΝΤ πληροφορήθηκε ότι ξαφνικά τον τελευταίο καιρό διάφορες οντότητες (έτσι το είπε) από την Ελλάδα αγοράζουν συνεχώς ελληνικό χρέος, δηλαδή αγοράζουν παλιά ομόλογα. Διευκρίνισε δε ότι αυτές οι οντότητες δεν είναι τράπεζες. Από όσα μπόρεσε να πληροφορηθεί αυτές οι οντότητες είναι ασφαλιστικά ταμεία και ιδιώτες.

Την πληροφορία ήρθε να επιβεβαιώσει και ο Carlo Cotarelli διευθυντής των Διεθνὠν φορολογικών υποθέσεων και συνεργάτης του ΔΝΤ ο οποίος δήλωσε σήμερα μεταξύ άλλων:
»παρά την αγορά ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού χρέους από τη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι αριθμοί έδειξαν ότι οι αλλοδαποί έχουν πωλήσει το ελληνικό χρέος, μέρος του οποίου έχει αγοραστεί από τις μη οικονομικές ελληνικές οντότητες.»
Τι σημαίνει αυτό και τι κρύβεται πίσω από αυτή την πληροφορία;
Κατ’ αρχάς αν δεν είναι τράπεζες, τι μένει;
Ποιές είναι οι “ελληνικές οντότητες”;
Τα υπερχρεωμένα ασφαλιστικά ταμεία και ιδιωτικά κεφάλαια, εφοπλιστές, επιχειρηματικά funds και Έλληνες κροίσοι που δεν τους άγγιξε η κρίση και έχουν λεφτά για σκόρπισμα;
Για τα ασφαλιστικά ταμεία δεν το συζητάμε, άρα ελληνικό χρέος (εφόσον ισχύει η πληροφορία) αγοράζουν ιδιώτες, παντός είδους.
Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί να το κάνουν την ώρα που έχει φουντώσει η συζήτηση για αναδιάρθρωση χρέους και «κούρεμα» ομολόγων. Αγοράζουν για να αναγκαστούν στη συνέχεια να τα δώσουν με 30% και πάνω χαμηλότερα; Σίγουρα δεν είναι τρελοί, άρα κάτι άλλο τρέχει.
Οι πληροφορίες που έχουμε είναι δύο:
1. Η πρώτη ότι αγοράζουν, όχι στο 100% της τιμής, αλλά αρκετά χαμηλότερα, προβλέποντας το κούρεμα. Άρα δεν θα βγουν ζημιωμένοι ακόμη κι αν αποφασιστεί αναδιάρθρωση.
2. Η δεύτερη σχετίζεται με την πρώτη. Αγοράζουν όχι γιατί έχουν τρελαθεί ή γιατί θέλουν να γίνουν σωτήρες της Ελλάδας, αλλά διότι υπάρχουν deals που τρέχουν σε συνδυασμό με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Αν για παράδειγμα, ένας εφοπλιστής έχει βάλει στο μάτι ένα ακίνητο – φιλέτο, γιατί να μη διαπραγματευτεί από καλύτερη βάση έχοντας στο χαρτοφυλάκιό του και ελληνικά ομόλογα; Ή ακόμη αν ένας επιχειρηματίας ενδιαφέρεται για τον τζόγο, για τον ΟΠΑΠ ας πούμε, μήπως έχει κάνει συμφωνία με την κυβέρνηση για… εκατέρωθεν συμβιβασμούς;
Στην πιάτσα αυτό το λέμε «αλλαξο…λιές», αλλά αυτό είναι πολύ σοβαρό για να γίνει τόσο αστείο. Αν η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με μεγαλονταβατζήδες και καρχαρίες του ελληνικού επιχειρείν κάτι τόσο σοβαρό, είναι πράγματι… ασόβαρο να το μαθαίνουμε από έναν ανταποκριτή στις ΗΠΑ.
Υπόγειες συμφωνίες
Πολύ μεγάλο παιχνίδι παίζεται τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με πληροφορίες, γύρω από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και το «κούρεμα» των ομολόγων. Από τη μια οι φήμες αλλά και οι βεβαιότητες ξένων οίκων και αναλυτών για ελεγχόμενη χρεοκοπία κι από την άλλη οι διαψεύσεις της κυβέρνησης. Μέσα από αυτό το παιχνίδι όμως, φαίνεται ότι ήδη κάποιοι κερδίζουν πολλά εκατομμύρια ευρώ ενώ κάποιοι άλλοι θα βρεθούν προ εκπλήξεων όταν η κυβέρνηση αποφασίσει να ανακοινώσει το μοιραίο.
Πληροφορίες μας κάνουν λόγο για συμφωνία κάτω από το τραπέζι της ελληνικής κυβέρνησης με τη γερμανική κυβέρνηση (πιθανότατα και με τους Γάλλους) για αγορά ελληνικών ομολόγων που κατέχουν γερμανικές τράπεζες και οίκοι, στην ονομαστική τους τιμή, ήτοι στο 100% της αξίας τους.
Η Ελλάδα δανείζεται από την ΕΚΤ «μαζεύει» χρέος κι από την άλλη οι Γερμανοί δεν χάνουν τα χρήματα που θα έχαναν αν γινόταν αύριο το πρωί συμφωνημένη ή υποχρεωτική αναδιάρθρωση με κούρεμα 20%-30%.
«Ξεφορτώνονται» με λίγα λόγια οι ευρωπαίοι δανειστές μας, ομόλογα που σε δύο – τρεις μήνες θα έχουν αξία πολύ χαμηλότερη απ’ ότι σήμερα.
Γιατί έγινε αυτή η συμφωνία;
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ασκήθηκαν πιέσεις και εκβιασμοί στην ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε αγορές ομολόγων στο 100% της αξίας τους με αντάλλαγμα την επιμήκυνση του χρέους και τη μείωση των επιτοκίων που αποφασίστηκε στις 11 Μαρτίου. «Αγοράστε να γλιτώσουμε εμείς το κούρεμα και θα πάρετε την επιμήκυνση», είναι φαίνεται η συμφωνία των Γερμανών που δε θέλουν να χάσουν ούτε σεντς από την ελληνική πτώχευση.
Να πούμε εδώ ότι Γερμανικά και Γαλλικά χέρια κρατούν στα χέρια τους ελληνικά ομόλογα αξίας άνω των 80 δις, επομένως ένα κούρεμα 30% θα τους έφερνε ζημιές 25 δις ευρώ.
Από την άλλη, υπάρχει και το αμερικανικό – εβραϊκό λόμπι που διαθέτει ουκ ολίγα δις ευρώ σε ελληνικά ομόλογα και στηρίζεται στους διεθνείς οίκους όπως η S&P αλλά και στο ΔΝΤ.
Εδώ παίζεται ένα πολύ μπερδεμένο παιχνίδι που μόνο οι ραντιέρηδες των αγορών μπορούν να καταλάβουν.
Από τη μια το ΔΝΤ λέει ότι δεν μπορεί να γίνει αναδιάρθρωση και θα είναι καταστροφικό κάτι τέτοιο. Γιατί το λέει; Πιθανότατα για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πελατών του που ελπίζουν ότι δε θα είναι χαμένοι από ένα κούρεμα τη συγκεκριμένη περίοδο. Άλλο να κάνεις τώρα αναδιάρθρωση κι άλλο το 2013 όταν θα είναι υποχρεωτική και θα έχουν λόγο και οι ιδιώτες στο κούρεμα.
Την ίδια ώρα, η Γερμανική κυβέρνηση αναμένει τον Ιούνιο μια έκθεση ειδικών, που θα καταδείξει εάν το ελληνικό χρέος είναι διαχειρίσιμο. Από τα αποτελέσματα της έκθεσης θα εξαρτηθεί, όπως επισημαίνεται, το τι θα πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.
Επενδυτικοί οίκοι και οικονομολόγοι, επισημαίνουν στην πλειονότητά τους ότι κάποιου είδους αναδιάρθρωση είναι επιβεβλημένη. Διαφωνούν ωστόσο ως προς το πότε αυτή θα έλθει, εάν θα περιλαμβάνει «κούρεμα» ή πόσο υψηλό αυτό θα είναι.
Από την άλλη η S&P και άλλοι οίκοι πιέζουν για άμεση αναδιάρθρωση χρέους.
Χθές σε συνέντευξή του στη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit, ο επικεφαλής του τομέα ανάλυσης του χρέους ευρωπαϊκών χωρών στο S&P Mόριτς Κρέμερ, ανέφερε ότι η προοπτική μιας γενικής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους συγκεντρώνει μία στις τρεις πιθανότητες, με τους πιστωτές να πρέπει να δεχθούν «κούρεμα» της αξίας των ομολόγων τους σε ποσοστό 50% έως 70%.
Σύμφωνα με ξεχωριστό δημοσίευμα της εφημερίδας Die Zeit, την ίδια ώρα, ομάδα ειδικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκτιμά ότι η Ελλάδα θα πρέπει να απαλλαγεί από το 40% έως 50% του χρέους της, ώστε να καταφέρει να επιστρέψει σε βιώσιμο μονοπάτι.
Όλα αυτά και πληροφορίες που έρχονται σχετικά με αγορά χρέους από κάποιους… άγνωστους, μας βάζουν σε σκέψεις για πολύ ύποπτα παιχνίδια που παίζονται με το ελληνικό πρόβλημα.
Έλληνες τραπεζίτες εκτιμούν πάντως, ότι από τη στιγμή που αυτή η κίνηση δεν έγινε τον Απρίλιο του 2010, πριν η χώρα υπογράψει το μνημόνιο, θα πρέπει να ακολουθήσει άλλο δρόμο.
Πληθαίνουν, όμως, και οι φωνές εντός του ΠΑΣΟΚ που τάσσονται υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ενώ το ενδεχόμενο αυτό διαψεύδεται κατηγορηματικά από την κυβέρνηση.
Μετά την Βάσω Παπανδρέου, που επανέλαβε χθες την πρότασή της για αναδιάρθρωση του χρέους και τον Παντελή Οικονόμου που πρότεινε προσφυγή στους νέους μηχανισμούς της ΟΝΕ, ο βουλευτής Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ, Πάρις Κουκουλόπουλος, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, εκτίμησε πως η αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη.
Σε συνέντευξή της στο «Βήμα», η κ. Παπανδρέου είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ότι «πρέπει να σκεφτούμε ότι από το 2013, όταν θα αρχίσει η λειτουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, η αναδιάρθρωση θα είναι – περίπου – προαπαιτούμενο. Λέω λοιπόν: Γιατί τότε και όχι από τώρα; Όσο χάνουμε χρόνο οδηγούμαστε σε φαύλο κύκλο νέων δανείων και νέων μνημονίων»..
Νέα ερωτηματικά, όμως, προκαλεί η αλλαγή της στάσης που κρατά η κυβέρνηση για έξοδο της χώρας στις αγορές. Ενώ οι αρχικές εκτιμήσεις πριν λίγους μήνες ήταν για έξοδο μέσα στο 2011, η πορεία της οικονομίας το απαγόρευσε, μεταθέτοντάς της για το 2012. Διεθνείς οικονομολόγοι εκτιμούσαν ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο.
Σύμφωνα με τους Financial Times, ο Γ. Παπακωνσταντίνου εκτίμησε ότι το χρονοδιάγραμμα για έξοδο της χώρας στις αγορές θα μπορεί να διευκρινιστεί όταν ολοκληρωθεί η συμφωνία της τρόικα με την Πορτογαλία.
Το παράδειγμα του Ισημερινού
Σύμφωνα με τον Ερίκ Τουσέν, Προέδρου της Επιτροπής για την Κατάργηση των Χρεών του Τρίτου Κόσμου, «η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι αυτή του Ισημερινού, χώρα 13 εκατομμυρίων κατοίκων, από το 2007 ως το 2009, που ανέστειλε την πληρωμή τμήματος του χρέους της, ισχυριζόμενη ότι στη βάση των αποτελεσμάτων της επιτροπής ελέγχου του χρέους, το χρέος ήταν παράνομο και δεν μπορούσε να αποπληρωθεί.
Έτσι η κυβέρνηση προχώρησε στη μονομερή αναστολή πληρωμής του χρέους και είπε στους πιστωτές της ότι είναι έτοιμη να αγοράσει τους τίτλους του χρέους του Ισημερινού που κατείχαν, στο 35% της αξίας τους. Με άλλα λόγια, ο Ισημερινός επέβαλλε μείωση κατά 65% της αξίας των τίτλων κι εξοικονόμησε συνολικά 7 δισ. δολάρια, που για μια χώρα όπως η συγκεκριμένη είναι σημαντικό ποσό.
Η αναστολή πληρωμής του χρέους αφορούσε τίτλους που είχαν αγοραστεί από Αμερικανούς τραπεζίτες. Βέβαια, από τη στιγμή που υπάρχει αναστολή πληρωμής χρέους, για ένα χρονικό διάστημα δεν μπορείτε να δανειστείτε αλλά για αυτόν τον λόγο γίνεται και αναστολή πληρωμής. Όταν μια χώρα αναστέλλει την αποπληρωμή του χρέους της, εξοικονομεί το ποσό που έπρεπε να αποπληρώσει. Έτσι δεν έχει πια ανάγκη για ένα χρονικό διάστημα να δημιουργήσει νέα χρέη.»
Το συμπέρασμα είναι ότι στην περίπτωση που τα ασφαλιστικά ταμεία αγοράζουν τώρα χρέος, στην πορεία θα βγουν με αποθεματικά! Αυτές οι κινήσεις δεν γνωρίζουμε αν έχουν γίνει με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης ή όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πάνω στο κουφάρι της ελληνικής οικονομίας, παίζονται παιχνίδια δις ευρώ, με την “ελίτ” της χώρας μας να θησαυρίζει και τους κερδοσκόπους που οδηγούν τις εξελίξεις να δημιουργούν τη νέα πραγματικότητα.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ…

Ημερομηνία Καταχώρησης Πέμπτη 28 Απριλίου 2011.

Η ιστορία έχει ως εξής : το 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα «Societe Commerciale de Belgique». Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!
Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση ανέφερε : «Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο». (Yearbook of the International Law Commission, 1980, v.l., σελ.25).
Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνισε τα αυτονόητα : «Ενίοτε, μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό θέτει σε κίνδυνο την λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι’ έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας (σας θυμίζει κάτι;). Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους»!
Με αυτά τα επιχειρήματα λοιπόν, το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο αείμνηστος πρόεδρος της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο Δ.Ν.Τ.!
Χωρίς άλλα λόγια, και ο νοών νοήτω…

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ !

Ημερομηνία Καταχώρησης Σάββατο 19 Ιουνίου 2010.

Για ποια μίζα μου λένε και για ποια εξεταστική ;
Για ποια Siemens και για ποιο Βατοπαίδι ;
Για ποιόν κλέφτη πολιτικό και για ποιόν διεφθαρμένο δημοσιογράφο ;
Για ποιόν άνανδρο τραπεζίτη και για ποιόν γκέι παρουσιαστή ;
Για ποιόν Ερτογάν και για ποιόν Γκρουέφσκι ;
Για ποια Ρωσία και για ποια Αμερική ;
Το μεγάλο αυτό καράβι που το λένε Ελλάδα ξεκίνησε το ταξίδι του πριν χιλιάδες χρόνια. Ταξιδεύει και θα ταξιδεύει στην ιστορία απλά ορισμένοι μούτσοι ανοίγουν τρύπες στα αμπάρια του για να το βουλιάξουν. Δεν θα τα καταφέρουν όμως γιατί θα τους πιάσουμε
…Και τότε; Θα τους πετάξουμε από το καράβι. Κάτω εκεί στα ψάρια.

ΑΙΣΧΟΣ ! ΑΓΑΛΜΑΤΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ e-bay. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ | Votegreece.gr

ΑΙΣΧΟΣ ! ΑΓΑΛΜΑΤΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ e-bay. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ

Ημερομηνία Καταχώρησης Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010.

Τα ερωτήματα είναι πολλά….
Σε ποιούς ανήκει όλη αυτή η συλλογή ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και με ποιο δικαίωμα είναι στην κατοχή τους ;
Παρακαλούμε μέσα από αυτό το άρθρο την άμεση παρέμβαση του υπουργείου πολιτισμού και οι φίλοι αναγνώστες που θα διαβάσετε το άρθρο να το στείλετε σε όλους διότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό.
Κάντε κλίκ στις εικόνες για να τις δείτε μεγαλύτερες






ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΤΟ E-BAY :    http://antiques.shop.ebay.com/Greek-/37906/i.html?_catref=1&_jgr=0

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ (ΔΕΝ) ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ημερομηνία Καταχώρησης Πέμπτη 28 Απριλίου 2011.

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του.
Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει;
Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να » ξετινάξει» μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
(Και σε ποιόν τα χρωστάει τελικά;;;;)
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;