«Ο Ρώσος που θα πάρει την Πόλη είναι ήδη επιλεγμένος άνωθεν και είναι... ΝΑΥΑΡΧΟΣ»

Μιλήσαμε με μια χαριτωμένη ψυχή στην Κρήτη που είδε και βίωσε εμπειρίες αληθινής ΖΩΗΣ στα πολλά χρόνια που του χάρισε ο Κύριος, και είπαμε τις Αναστάσιμες ευχές. 
«παιδί μου και εγώ είμαι κλεισμένος, αλλά εκεί που με πιάνουν δάκρυα έρχεται μια τέτοια ΧΑΡΑ που με κατακλύζει και δεν αντέχεται ανθρωπίνως» 
«στο τέλος των θλίψεων μας τέτοια χαρά θα κατακλύζει τα καλοπροαίρετα παιδιά του ΘΕΟΥ» 
«θα βγουν πολλά καλά από αυτά τα κακά των ημερών μας»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αδελφοί 

Εμείς κλεισμένοι σε καραντίνα και δίπλα μας συμβαίνουν κοσμογονικές ανατροπές. 
Μια τεράστια πλωτή φούσκα ραντάρ αγκυροβολημένη έξω από τα ΣΤΕΝΑ σαρώνει όλη την Μαύρη Θάλασσα και την Ρωσική επικράτεια, όπως επισημάναμε. Άραγε πως θα αντιδράσει η Ρωσία; https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2020/04/blog-post_60.html 

Ο τούρκος αναβάλει την ενεργοποίηση των περίφημων πυραυλικών συστημάτων S- 400 που αγόρασε από την Ρωσία κάνοντας ουσιαστικά το χατίρι των ΗΠΑ. Άραγε πως θα αντιδράσει η Ρωσία; https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/870341_ektakto-anavalletai-i- 

Ο Ρώσος βλέπει τα Βαλκάνια να ανάβουν γρήγορα λόγω τουρκίας και μέσω πηγών διαμηνύει ότι επίκειται (αν δεν άρχισε ήδη) μεταφορά πυρήνων τζιχαντιστών στην Αλβανία κοντά στην Ελληνική μειονότητα της Βόρειας Ηπείρου. Άραγε πως θα αντιδράσει η Ρωσία σε αυτό και στα άλλα που ετοιμάζονται στα Βαλκάνια όχι μόνο στα δυτικά αλλά και στα ανατολικά βλ . Βουλγαρία; 

ΣΤΟ ΠΕΡΑΣ του Πανηγυρικού ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ συνέβη το εξής: 
Συστημικό κραχ στο αμερικανικό πετρέλαιο WTI, τα συμβόλαια Μαΐου έκλεισαν στα -37,63 δολ (μειον) 

Με αρνητικές τιμές το συμβόλαιο του αργού στη Νέα Υόρκη https://www.capital.gr/agores/3447335/protofanes-me-arnitikes-times-to-sumbolaio-tou-argou-sti-nea-uorki
Άραγε πως θα αντιδράσει η Ρωσία όταν αυτή η δυσμενή εξέλιξη είναι θέμα ζωής και θανάτου της οικονομίας της που στηρίζεται στην εξαγωγή ενέργειας; 
Τα πάνω- κάτω γίνονται και είμαστε στην αρχή. 
Εισήλθαμε σε εξάμηνο μεγάλων ανατροπών, όπου όταν θα ενημερωνόμαστε από την επικαιρότητα, θα αναρωτιόμαστε αν ξαναδιαβάζουμε τις προφητείες των αγίων πατέρων μας και θα τσιμπιόμαστε αν είμαστε ξύπνιοι;. 

Τον Οκτώβριο του 2018 (υπ όψη οι σχέσεις Ρωσίας – τουρκίας ήταν καλές τότε) μεταφέραμε με την αρθρογραφία μας το παρακάτω: 
Πριν μερικούς μήνες από πνευματικό αδελφό που προσέφερε και προσφέρει πολλά στο Περιβόλι της Παναγιάς μας, αλλά και στον Οικουμενικό Ελληνισμό όπου γης, μας ήλθε η παρακάτω μαρτυρία.
 
Πιστεύουμε ότι και ο ανωτέρω αδελφός μόλις ξεκινήσουν τα δρώμενα (μάλλον ξεκινούν) να δώσει στον Πιστό Λαό όλες τις λεπτομέρειες αυτής της μαρτυρίας που έλαβε από πρόσωπο που γνώριζε τον ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ και όλα αυτά προς δόξα του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟ. 

«μέσα από συγκλονιστικές ανακατατάξεις που πρόκειται συμβούν στις σχέσεις τουρκίας – Ρωσίας ένας Ρώσος Ναύαρχος θα καταλάβει ξαφνικά την Ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη»
«Κανείς δεν θα το περιμένει να γίνει έτσι»
«οι τούρκοι τρομαγμένοι θα μεταφερθούν από τις φαρδιές γέφυρες του Βοσπόρου στην ανατολική πλευρά της Ασίας και θα αρχίσει η υποχώρηση τους»
«ο Ρώσος ναύαρχος θα θεωρηθεί ήρωας από όλους»
«οι δυτικοί θα ξαφνιαστούν και θα απαιτούν από αυτόν να παραδώσει την ΠΟΛΗ σε ειρηνευτική διεθνή δύναμη»
«ο Ρώσος ναύαρχος θα αρνείται πεισματικά»
«μεγάλη καταιγίδα με τρικυμία θα προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές στον ρωσικό στόλο που θα ναυλοχεί στον Βόσπορο και στον Κεράτιο»
«οι Ρώσοι θα εκλάβουν την τρικυμία αυτή ως ένα θειικό σημάδι, ότι θα πρέπει να παραδώσουν ΠΟΛΗ στους ΕΛΛΗΝΕΣ»
«αλλά δεν θα το κάνουν και θα συνεχίσουν να την κρατούν»
«οι δυτικοί θα συγκεντρώνουν στρατεύματα για να πάρουν την ΠΟΛΗ από τους Ρώσους και να ελέγξουν τα ΣΤΕΝΑ»

ΤΗΝ συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι μας για την σφαγή που πρόκειται να γίνει εκεί, βάσει πολλών προρρηθέντων από τους ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ.
Και σε ποιους θα αποδοθεί δικαιωματικά και πνευματικά η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ…;
 
Τώρα αν τα παραπάνω είναι παλαβομάρες, τότε πως μπορούν να δικαιολογηθούν όλα αυτά τα παλαβά που βιώνουμε τις κρίσιμες αυτές ημέρες που διερχόμαστε;
Τα καταθέτουμε όμως για να δούμε που βρισκόμαστε και που πάμε, αλλά και πως πάμε.
 
Σαν να πήρε ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ το κατσαβίδι και χαλάρωσε τα μπουλόνια της περιστροφής της γης για να τρέξουν τα γεγονότα πολύ πιο γρήγορα από ότι αναμενόταν.

Τελικά η αλήθεια του ΚΥΡΙΟΥ μένει εις τους αιώνες και ισχύει μεγαλοπρεπώς το
«Μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἶς οὐκ ἐστι σωτηρία». (Ψάλμ. ΡΜΕ΄ 3).

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/ 

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ο ΚΥΡΙΟΣ

Αυγά που δεν τρώγονται: Φαμπερζέ, τα πολυτιμότερα αυγά στον κόσμο

ΑΥΓΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ: ΦΑΜΠΕΡΖΕ, ΤΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΑ ΑΥΓΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Μια αναδρομή στην ιστορία των 

πολυτιμότερων αυγών του κόσμου, 

τις δημιουργίες του Ρώσου Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ 

από το πρώτο αυγό - παραγγελία του 1885 

μέχρι και σήμερα με το όνομα Φαμπερζέ 

να συμβολίζει την ύψιστη πολυτέλεια

Κείμενο: ελc team

Email: info@elculture.gr 

Τι σημαίνει «αυγά Φαμπερζέ;» Τα πολυτιμότερα αυγά του κόσμου, το σύμβολο του πλούτου του αυτοκρατορικού Οίκου της Ρωσίας, το φετίχ των συλλεκτών, τα σύμβολα της ομορφιάς, της μεγαλοπρέπειας και της κομψότητας της τέχνης της χρυσοχοΐας. Πίσω από τις καταπληκτικές, ύψιστης ομορφιάς αυτές δημιουργίες υπάρχει ένα όνομα, αυτό του Ρώσου Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ που με τις απίστευτες λεπτοκαμωμένες πολύτιμες δημιουργίες του πλημμύρισε τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης. Ο πατέρας του Γκούσταβ ίδρυσε το κοσμηματοπωλείο Φαμπερζέ το 1842 και μέχρι σήμερα είναι ένα από τα πλέον γνωστά ρωσικά ονόματα στον κόσμο και φυσικά το όνομα που συμβολίζει την ύψιστη πολυτέλεια. Η οικογενειακή επιχείρηση, αν μπορεί να την ονομάσει κάποιος έτσι, έχει μια πλούσια παράδοση στην κατασκευή των αυγών, έργων τέχνης φτιαγμένων με το ταλέντο και την τέχνη, τις παραδόσεις και τις τολμηρές τεχνοτροπίες που δοκίμασαν οι δημιουργοί Φαμπερζέ.

Το πρώτο αυγό («η Κότα») το παρήγγειλε το 1885 ο τσάρος Αλέξανδρος Γ’, θέλοντας να το κάνει ως δώρο έκπληξη για το Πάσχα στη σύζυγό του Μαρία Φιόντοροβνα. Εξωτερικά μοιάζει με ένα συνηθισμένο άσπρο αυγό, που είναι καλυμμένο από ένα κέλυφος φτιαγμένο από σμάλτο, ενώ μέσα στον χρυσό του «κρόκο», βρίσκεται μια κότα από πλατίνα, πάνω στην οποία διακρίνεται ένα μικρό αντίγραφο του αυτοκρατορικού στέμματος φιλοτεχνημένο με διαμάντια και μια αλυσίδα με ένα ρουμπινένιο μενταγιόν. Τα πασχαλινά δώρα του Φαμπερζέ (Faberge) έκτοτε έγιναν παράδοση. 

Ο επόμενος τσάρος Νικόλαος Β’ κάθε άνοιξη παράγγελνε δύο πολύτιμα αυγά, ένα για τη μητέρα του Μαρία Φιόντοροβνα κι ένα για τη σύζυγό του, Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα. Το πρώτο αυγό, που δώρισε στη νέα τσαρίνα, είχε την ονομασία «Το Αυγό με το τριαντάφυλλο μπουμπούκι». Η έκπληξη βρίσκονταν στο εσωτερικό του αυγού, όπου υπήρχε ένα κίτρινο τριαντάφυλλο που θύμιζε την πατρίδα της Αλεξάνδρας Φιόντοροβνα Darmstadt, η οποία υπερηφανευόταν για τα λουλούδια της. Μέσα στο λουλούδι υπήρχε ένα στέμμα και ένα μενταγιόν (που έχουν χαθεί).

Σήμερα «η Κότα» και «Το Αυγό με το τριαντάφυλλο μπουμπούκι» βρίσκονται στο ιδιωτικό Μουσείο Φαμπερζέ στην Αγία Πετρούπολη. Τα αυγά αυτά όπως και άλλα επτά αυτοκρατορικά αυγά, όπως και περίπου 250 άλλα κοσμήματα Φαμπερζέ, πουλήθηκαν σε δημοπρασία του Οίκου Sotheby’s από τους κληρονόμους του Μάλκολμ Φορμπς, εκδότη του περιοδικού Forbes. Ολόκληρη τη συλλογή, αγόρασε τότε απρόσμενα ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Βίκτορ Βέκσελμπεργκ. Λέγεται ότι η συλλογή αυτή του Φορμπς πουλήθηκε έναντι 350 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ορισμένα από τα πολύτιμα κοσμήματα Φαμπερζέ μέσα στον χρόνο, κυρίως αυτά που ανήκαν στην αυτοκρατορική οικογένεια της Ρωσίας χάθηκαν ή εκλάπησαν. Οι μπολσεβίκοι εθνικοποίησαν το εργαστήριο και την περιουσία της οικογένειας των κοσμηματοποιών και τα παιδιά τους κατάφεραν να διασώσουν ελάχιστα εκθέματα. Τα δραματικά γεγονότα της επανάστασης του 1917, είχαν ως συνέπεια να κλείσει η εταιρεία Φαμπερζέ το 1918. Ο ίδιος ο Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ έφυγε για τη Ρήγα, και από εκεί πήγε στη Γερμανία, όπου αρρώστησε καθώς τον κυρίευσε η θλίψη που έφυγε από την πατρίδα του. Το καλοκαίρι του 1920 η σύζυγός του και ο μεγαλύτερος γιος τους αποφάσισαν να μετακομίσουν στη Λωζάνη, όμως στις 24 Σεπτεμβρίου του 1920 ο Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ πέθανε (ενταφιάστηκε στις Κάννες της Γαλλίας).

Η επαναστατική κυβέρνηση των μπολσεβίκων, άρχισε να πουλάει πολλά από τα κομψοτεχνήματά του, πολύ φθηνά, σχεδόν τζάμπα, στα καταστήματα της Αγίας Πετρούπολης ενώ στη συνέχεια τα πουλούσε στο εξωτερικό μέσω της εταιρείας «Αντίκες» (Σοβιετικός οργανισμός εξωτερικού εμπορίου). Τα περισσότερα από τα κοσμήματα Φαμπερζέ κατέληξαν στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως σε ιδιωτικές συλλογές. Ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των κοσμημάτων που πουλήθηκαν μετεπαναστατικά στο εξωτερικό αλλά και για τους αγοραστές τους δεν υπάρχουν, καθώς τα μοναδικά αυτά κοσμήματα πουλήθηκαν κυριολεκτικά «με το ζύγι». 

Μέχρι σήμερα για παράδειγμα, είναι άγνωστο που βρίσκεται «Η Κότα με το ζαφειρένιο μενταγιόν», που ήταν το δεύτερο έκθεμα από τη σειρά των αυτοκρατορικών Πασχαλινών Αυγών (σύμφωνα με την περιγραφή που υπάρχει στα Κρατικά Αρχεία της Σοβιετικής Ένωσης, το κόσμημα αυτό ήταν «μια κότα από χρυσό και μπριγιάν, που έβγαζε από ένα καλάθι ένα ζαφερένιο αυγό»). Ο Φαμπερζέ είχε κατασκευάσει περισσότερα από 70 αυγά, από τα οποία πάνω από πενήντα, ήταν παραγγελία του Αυτοκρατορικού Οίκου. Ακόμα, έχουν χαθεί ή έχουν κλαπεί τα αυτοκρατορικά Πασχαλινά αυγά «Τα χερουβείμ και η άμαξα» «Το Νεσσεσέρ» «Η επέτειος της Δανίας», «Στη μνήμη του Αλέξανδρου του Γ’». Μέχρι πρόσφατα κανείς δεν γνώριζε τίποτα για ένα ακόμη μοναδικό αριστοτέχνημα του Φαμπερζέ.

Το αυγό ρολόι του Ρότσιλντ, το οποίο κατασκευάστηκε το 1902 από τον βασικό τεχνίτη του Οίκου Φαμπερζέ Μιχαήλ Περχίνι. Για περισσότερο από 100 χρόνια βρίσκονταν στην ιδιωτική συλλογή της γνωστής αυτής οικογένειας των δισεκατομμυριούχων. Θεωρούσαν μάλιστα ότι ακόμη και στις αρχές του περασμένου αιώνα η αξία του «αυγού Ρότσιλντ» υπερέβαινε κατά πολύ την αξία των αυτοκρατορικών Πασχαλινών αυγών. Το συγκεκριμένο αυγό είχε αγοράσει από τον Οίκο Φαμπερζέ η οικογένεια Εφρουσσί. Το 1905 η Μπεατρίς Εφρουσσί έκανε δώρο το αυγό αυτό στους αρραβώνες της Ζερμέν Χαλφέν και του μικρότερου αδερφού της βαρόνου Εντουάρντο Ρότσιλντ.

Στο εσωτερικό του αυγού υπάρχει ένας πετεινός από πολύτιμους λίθους. Κάθε ώρα, εμφανίζεται, ανοίγει τα φτερά του, τεντώνεται τέσσερις φορές, στη συνέχεια τρεις φορές υποκλίνεται με το κεφάλι του, ανοίγει το ράμφος του και τραγουδάει. Όλο αυτό διαρκεί 15 δευτερόλεπτα και μετά από αυτό μια καμπανούλα χτυπάει δείχνοντας την ώρα. Στη δημοπρασία του Οίκου Christie’s στο Λονδίνο, πουλήθηκε «το αυγό του Ρότσιλντ» (Rothschild Fabergé Egg) στην τιμή των 9,2 εκατομμυρίων λιρών (18,5 εκατομμύρια δολάρια), που θεωρήθηκε ποσό ρεκόρ. Αγοραστής, ήταν ο Ρώσος συλλέκτης Αλεξάντρ Ιβάνοφ. Το 2014, δωρίστηκε στο Κρατικό Μουσείο του Ερμιτάζ.

Στη συλλογή του Βέκσελμπεργκ, που βρίσκεται τώρα στο Μουσείο Φαμπερζέ στην Αγία Πετρούπολη, υπάρχει ένα ξεχωριστό Πασχαλινό αυγό, «Το Τάγμα του Αγίου Γεωργίου». Το εν λόγω αυγό, που κατασκευάστηκε την άνοιξη του 1916, το είχε παραγγείλει ο τσάρος Νικόλαος Β’ για να το κάνει δώρο στη μητέρα του, Μαρία Φιόντοροβνα. Ήταν και το τελευταίο αυγό, που έκανε δώρο στη χηρεύουσα τότε τσαρίνα και το μόνο που θα μπορούσε να πάρει μαζί της στο εξωτερικό. Μετά τον θάνατο της Μαρίας Φιόντοροβνα το 1928, το πήρε η μεγαλύτερη κόρη της, η Ξένια, και στη συνέχεια, στη δεκαετία του ’60 ο γιος της τελευταίας, Βασίλειος. Στη συνέχεια το αγόρασαν αντιπρόσωποι της εταιρείας Φαμπερζέ (Faberge). Το 1978 το αυγό «Το Τάγμα του Αγίου Γεωργίου» κατέληξε στη συλλογή των «Φορμπς». Σχεδόν 100 χρόνια αργότερα, επέστρεψε στη Ρωσία.

Τα πολύτιμα κοσμήματα του Οίκου Φαμπερζέ (Fabergé) θεωρούνται σήμερα σπανιότατες αντίκες.

Μέσα στο σύμπαν των ανεξιχνίαστων, σιωπηλών γυναικών του Βερμέερ

Οι γυναίκες στον πυρήνα του έργου 

του Γιοχάνες Βερμέερ αποτελούν 

ένα μυστήριο και τις αποθεώνει με 

έναν τρόπο σχεδόν κρυπτικό, έναν αισθησιασμό 

που αγγίζει το φευγαλέο

Κείμενο: Αργυρώ Μποζώνη

Email: abozoni@elculture.gr 

Μυστηριώδης, ανεξιχνίαστος, με τα έργα του να αναλύονται ξανά και ξανά, όσο τα έργα του Σαίξπηρ. Ο Γιοχάνες Βερμέερ μας άφησε μόνο 34 έργα, έζησε μόνο 43 χρόνια και οι ρεαλιστικές εικόνες του, τα δωμάτια των ανθρώπων της μεσαίας τάξης με πρωταγωνίστριες τις γυναίκες είναι ανυπέρβλητες. Μαζί με τον Ρέμπραντ θεωρούνται οι δύο πιο σπουδαίοι εκπρόσωποι της «Χρυσής εποχής» της Ολλανδίας.

Νεαρές κοπέλες, υπηρέτριες νοικοκυρές, μια μαστροπός, ένα κορίτσι, το πιο διάσημο του κόσμου για το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι του, οι γυναίκες στον πυρήνα του έργου του αποτελούν ένα μυστήριο. Τις αποθέωσε με έναν τρόπο σχεδόν κρυπτικό, έναν αισθησιασμό που αγγίζει το φευγαλέο.

Ο Βερμέερ περιστοιχιζόταν από γυναίκες. Με την Καταρίνα Μπόλνες έζησαν μαζί 22 χρόνια και έκαναν δεκαπέντε παιδιά. Από τα έντεκα που επέζησαν τα περισσότερα ήταν κορίτσια: η Μαρία, η Ελίζαμπεθ, η Κορνέλια, η Αλέιντις, η Μπέατριξ, η Γερτρούδη, η Καταρίνα. Ήταν η γυναίκα του στην «Αναγνώστρια», στη «Γυναίκας στα γαλάζια», στη «Γυναίκας με τη ζυγαριά», ή τη «Νεαρή γυναίκα που γράφει γράμμα»; Κανένας δεν απαντά με βεβαιότητα κι ας υπάρχουν ομοιότητες στα χαρακτηριστικά, ακόμα και στα ρούχα. Δε βρέθηκε ποτέ, κανένα έγγραφο να μας το βεβαιώσει, όπως έγινε με τη Σάσκια του Ρέμπραντ ή την Ελέν Φουρμάν του Ρούμπενς.

Οι γυναίκες που ζωγραφίζει ζουν σε ένα δικό τους κόσμο, περίκλειστο, σε έναν κόσμο καθημερινότητας που ο χρωστήρας του τον κάνει πνευματικό. Είναι βυθισμένες σε αυτό τον κόσμο, σε σκέψεις ενώ εκτελούν μηχανικά μια εργασία, σιδερώνουν ή βάζουν γάλα από μια κανάτα, είναι συγκεντρωμένες σε ένα μικρόκοσμο, αλλά και σε ένα φόντο που τις καθορίζει. Αυτός ο εσωτερικός κόσμος έχει μια απόσταση τεράστια από τον έξω κόσμο, στους πίνακες επικρατεί μια αδιαπέραστη σιωπή, και οι γυναικείες παρουσίες, σχεδόν συμβολικά κρατούν τα μυστικά τους επτασφράγιστα.

Ο Βερμέερ αφήνει μέσα από το μυστήριο που εξακολουθεί και σήμερα να το περιβάλλει ένα ορθάνοιχτο παράθυρο: Να φανταστούμε όπως εμείς θέλουμε αυτές τις γυναίκες, με τον δικό μας τρόπο, τις δικές μας σκέψεις και να μοιραστούμε τη στιγμιαία γαλήνη, τη σιωπή και την προσήλωσή τους στη στιγμή που σε αυτές κρατά αιώνια.

Ο Βερμέερ περιστοιχιζόταν από γυναίκες. Με την Καταρίνα Μπόλνες έζησαν μαζί 22 χρόνια και έκαναν δεκαπέντε παιδιά. Από τα έντεκα που επέζησαν τα περισσότερα ήταν κορίτσια: η Μαρία, η Ελίζαμπεθ, η Κορνέλια, η Αλέιντις, η Μπέατριξ, η Γερτρούδη, η Καταρίνα. Ήταν η γυναίκα του στην «Αναγνώστρια», στη «Γυναίκας στα γαλάζια», στη «Γυναίκας με τη ζυγαριά», ή τη «Νεαρή γυναίκα που γράφει γράμμα»; Κανένας δεν απαντά με βεβαιότητα κι ας υπάρχουν ομοιότητες στα χαρακτηριστικά, ακόμα και στα ρούχα. Δε βρέθηκε ποτέ, κανένα έγγραφο να μας το βεβαιώσει, όπως έγινε με τη Σάσκια του Ρέμπραντ ή την Ελέν Φουρμάν του Ρούμπενς.

Οι γυναίκες που ζωγραφίζει ζουν σε ένα δικό τους κόσμο, περίκλειστο, σε έναν κόσμο καθημερινότητας που ο χρωστήρας του τον κάνει πνευματικό. Είναι βυθισμένες σε αυτό τον κόσμο, σε σκέψεις ενώ εκτελούν μηχανικά μια εργασία, σιδερώνουν ή βάζουν γάλα από μια κανάτα, είναι συγκεντρωμένες σε ένα μικρόκοσμο, αλλά και σε ένα φόντο που τις καθορίζει. Αυτός ο εσωτερικός κόσμος έχει μια απόσταση τεράστια από τον έξω κόσμο, στους πίνακες επικρατεί μια αδιαπέραστη σιωπή, και οι γυναικείες παρουσίες, σχεδόν συμβολικά κρατούν τα μυστικά τους επτασφράγιστα.

Ο Βερμέερ αφήνει μέσα από το μυστήριο που εξακολουθεί και σήμερα να το περιβάλλει ένα ορθάνοιχτο παράθυρο: Να φανταστούμε όπως εμείς θέλουμε αυτές τις γυναίκες, με τον δικό μας τρόπο, τις δικές μας σκέψεις και να μοιραστούμε τη στιγμιαία γαλήνη, τη σιωπή και την προσήλωσή τους στη στιγμή που σε αυτές κρατά αιώνια.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

Οσο η κυβέρνηση επενδύει σε επικοινωνιακές καμπάνιες και στην καταστολή διαμαρτυριών η κοινωνία προστατεύει αυτούς που μένουν αποκλεισμένοι

Η κυβέρνηση παίζει το χαρτί της απόδοσης συλλογικής ευθύνης τις τελευταίες εβδομάδες και «επενδύει» σε επικοινωνιακές καμπάνιες αντί να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να προστατεύσει τους αποκλεισμένους και αυτούς που βιώνουν ήδη τις συνέπειες της πανδημίας στην καθημερινότητά τους. Τα στημένα ρεπορτάζ στα ΜΜΕ και η lifestyle ένδυση της πολιτικής ζωής δεν φαίνεται να πείθουν.

Η κοινωνία τηρεί από την αρχή τα μέτρα αυτοπεριορισμού για να στηρίξει αυτούς που σηκώνουν όλο το βάρος αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης: τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, αυτούς που εργάζονται με εξαντλητικά ωράρια στα σουπερμάρκετ, τα τηλεφωνικά κέντρα, τα εργοστάσια και στις εταιρείες διανομής. Αλλά και όσους ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες και είναι αναγκασμένοι να βιώνουν τον αποκλεισμό καθημερινά. Δεκάδες πρωτοβουλίες και δίκτυα ξεπετιούνται καθημερινά σε όλη την Ελλάδα: κοινωνικές κουζίνες, χειροποίητες ιατρικές μάσκες, δίκτυα ψυχολογικής υποστήριξης για την αντιμετώπιση της μοναξιάς, στήριξης στους ανθρώπους με αναπηρία, αλληλεγγύης στις γυναίκες που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία.

Μαγειρέματα και διανομές

Ο Αλλος Ανθρωπος στο Μεταξουργείο (Μεγάλου Αλεξάνδρου 22) είναι μια αυτοοργανωμένη κοινωνική κουζίνα η οποία προσφέρει καθημερινά 800-1.000 μερίδες φαγητού σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. «Αποστειρώνουμε τα φαγητά, τα μπολάκια και τα μαχαιροπίρουνα. Από τις 10 το πρωί έρχεται σταδιακά ο κόσμος για να πάρει τις μερίδες και μέχρι τις 3 το μεσημέρι έχουν φύγει όλες. Μαγειρεύουμε πέντε άτομα κλεισμένοι μέσα στον χώρο και άλλα πέντε άτομα βρίσκονται απέξω. Κρατάμε μεγάλες αποστάσεις και δεν έχουμε καμία επαφή με τους ανθρώπους. Παίρνουν τη μερίδα τους και φεύγουν» ανέφερε στο Documento ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, εμπνευστής αυτής της πρωτοβουλίας. «Ολοι λένε ένα μεγάλο ευχαριστώ επειδή οι περισσότερες δομές είναι κλειστές όπως και οι εκκλησίες. Εμείς όμως απλώς μαγειρεύουμε. Είχα να δω την αποθήκη μου γεμάτη από το 2015. Η αλληλεγγύη στο πραγματικό της νόημα. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο» επισημαίνει.

Την εμπειρία του μοιράστηκε στο Documento και αλληλέγγυος που συμμετέχει σε αυτή την πρωτοβουλία από τις πρώτες μέρες που εφαρμόστηκαν τα μέτρα. «Μετά το μαγείρεμα τα παιδιά από το στέκι της Καλλιθέας κάνουν διανομή σε κόσμο που έχει μεγάλη ανάγκη και δεν μπορεί να βγει από το σπίτι του. Οι διανομές πραγματοποιούνται σε όλες τις γειτονιές της πόλης από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τον Πειραιά. Νέοι άνθρωποι, τοξικοεξαρτημένοι, άστεγοι και μετανάστες, οικογένειες με μικρά παιδιά παραλαμβάνουν κάθε μέρα χιλιάδες μερίδες φαγητού. Οσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση οι αποκλεισμένοι και οι αδύναμοι θα εξαθλιώνονται όλο και περισσότερο. Οι κρατικές δομές υπολειτουργούν. Στην κοινωνική κουζίνα δεν υπάρχει καμία χρηματοδότηση από το κράτος και από τις ΜΚΟ. Η δομή βασίζεται εξ ολοκλήρου στις αρχές της αυτοοργάνωσης» προσθέτει.

Στην Κρήτη της αλληλεγγύης

Αντίστοιχο εγχείρημα γεννήθηκε και στην Κρήτη. «Είμαστε στα σπίτια μας, η αλληλεγγύη όμως θέλουμε να κυκλοφορεί» τονίζει στο Documento μέλος της Κοινότητας Αλληλεγγύης Ηρακλείου, μιας δομής που έχει στήσει μεγάλο δίκτυο αλληλοβοήθειας στην πόλη. Για να τηρηθούν τα μέτρα αυτοπεριορισμού, όπως μας αναφέρει, γίνεται «συλλογική προσπάθεια, παρά το γεγονός ότι η ιδιοσυγκρασία του κόσμου στην Κρήτη δεν ταιριάζει με τον εγκλεισμό στο σπίτι. Σε αυτές τις συνθήκες δεν θέλουμε να ξεχάσουμε ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία βοήθεια. Θέλουμε να διαφυλάξουμε το δημόσιο σύστημα υγείας στο νησί ώστε αυτοί που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες να μη χρειαστούν νοσηλεία. Βρήκαμε έναν τρόπο να πραγματοποιούνται τα συσσίτια με διανομή κατ’ οίκον. Πάνω από 200 μερίδες φαγητού φτάνουν καθημερινά στα σπίτια των ανθρώπων που τις χρειάζονται».

Επιπλέον δραστηριότητες οργανώνονται μέσα από τη σελίδα στο Facebook για μια σειρά από προβλήματα που γεννάει αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση. «Σε πολιτικό επίπεδο κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προωθήσουμε τα αιτήματα των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, ζητάμε να ανοίξουν περισσότερες ΜΕΘ και να επιταχθούν οι ιδιωτικές κλινικές. Θέλουμε να δημιουργηθεί ένα συντονιστικό για να προλάβουμε τα γεγονότα. Σε όλη την Κρήτη υπάρχουν ουσιαστικά μόνο τρία μεγάλα νοσοκομεία. Τα υπόλοιπα υπολειτουργούσαν και υπό κανονικές συνθήκες. Θέλουμε ο κόσμος να θυμάται ότι ο λαός σώζει τον λαό. Η δημόσια υγεία πρέπει να είναι μέλημα για όλους. Δεν κάνουμε διακρίσεις, όπως δεν κάνει ούτε ο ιός. Οι κυβερνήσεις κάνουν» εξηγεί στο Documento δραστήριο μέλος της συλλογικότητας.

Μοδίστρες Αμεσης Ανάγκης

Ακόμη μία δράση αλληλεγγύης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να φτιαχτούν υφασμάτινες μάσκες για την ανάγκη προστασίας από τον κορονοϊό. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από τον Θεσσαλονικιό εικαστικό Μάριο Ελευθεριάδη. Σε σύντομο χρονικό διάστημα συσπειρώθηκαν μοδίστρες και ραφτάδες από όλη την Ελλάδα εξοπλισμένοι με βαμβακερά υφάσματα και λάστιχα. Από τις 27 Μαρτίου 40.000 τεμάχια υφασμάτων έχουν αποσταλεί σε μοδίστρες σε όλη τη χώρα.

Οπως είπε στο Documento μια γυναίκα που συμμετέχει από την πρώτη στιγμή στο εγχείρημα, «είδα μια ανάρτηση γι’ αυτή την πρωτοβουλία στα κοινωνικά δίκτυα. Είμαι ερασιτέχνης και όχι επαγγελματίας στη δουλειά, αλλά αμέσως σκέφτηκα ότι αξίζει να βοηθήσω. Εργάζομαι σε κατάστημα ένδυσης και μεγαλώνω τρία μωρά μέσα στο σπίτι μου. Είναι όμως κάτι που κάνω με μεγάλη χαρά».

Είδη καθαριότητας στη Μόρια

«Τα προϊόντα που παράγουμε είναι μεγάλης ανάγκης: Επειδή το σαπούνι είναι ο εχθρός των ιών έχει περάσει πολύ ψηλά στην προτεραιότητά μας. Βλέποντας αυτή την ανάγκη αποφασίσαμε ότι έχουμε την κοινωνική υποχρέωση να μη σταματήσουμε την παραγωγή, γιατί βλέπαμε ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα θα είχαν μεγάλη ζήτηση και θα υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις» ανέφερε στο Documento ο Μάκης Αναγνώστου, ένας από τους εργαζόμενους στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, στο οποίο πριν από λίγες ημέρες η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα με τη συνοδεία δυνάμεων των ΜΑΤ. «Εχουμε μια γεννήτρια που την επισκευάζουμε και δεν μπορούμε ακόμη να προχωρήσουμε κανονικά την παραγωγή» συνεχίζει.

Μια κυβερνητική απόφαση – όπως όλα δείχνουν– που γίνεται ακόμη πιο εξοργιστική καθώς μέρος της παραγωγής στέλνεται από τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ στον προσφυγικό καταυλισμό στη Μόρια προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της Covid-19 στους χιλιάδες ανθρώπους που ζουν εκεί υπό άθλιες συνθήκες. «Υπάρχουν και πολλοί Γερμανοί, άνθρωποι του κινήματος, που πληρώνουν τα είδη καθαριότητας που παράγουμε ώστε να σταλούν στη Μόρια» καταλήγει.

Αναπηρία, φόβος και μοναξιά

Η Μηδενική Ανοχή – Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες για ανθρώπους με αναπηρία, οι οποίοι αντιμετωπίζουν διαχρονικά αποκλεισμούς που προέρχονται από την κυρίαρχη αφήγηση και τις εφαρμοζόμενες πολιτικές.

«Στη δύσκολη εποχή της πανδημίας υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αγνοηθεί από τις επίσημες πολιτικές. Η κυβέρνηση δεν έχει προσδιορίσει επακριβώς τις ευπαθείς ομάδες. Οι ανάπηρες/οι, οι εμποδιζόμενοι, οι άνθρωποι με χρόνιες βλάβες πρέπει να μείνουν στο σπίτι γιατί η προσβολή τους από τον ιό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Ενα απλό μέτρο είναι η προτεραιότητα είτε στη φυσική εξυπηρέτηση είτε στην αποστολή ειδών στο σπίτι, στα φαρμακεία κ.λπ. Καμία τέτοια μέριμνα και οδηγία δεν έχει υπάρξει» εξηγεί στο Documento μέλος της συλλογικότητας και συνεχίζει: «Η Μηδενική Ανοχή – Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων αναδεικνύει διαχρονικά τα θέματα που αφορούν τα ανάπηρα άτομα και από την αρχή αυτής της κρίσης διακρίναμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Η δράση “Κανένα ανάπηρο ή εμποδιζόμενο άτομο μόνο του” ξεκίνησε εξαιτίας αυτής της έλλειψης πρόβλεψης για τις ανάγκες των ανάπηρων ατόμων και των ατόμων με χρόνιες βλάβες. Απευθύναμε από τα μέσα Μαρτίου πρόσκληση για να δηλώσουν τα ανάπηρα, τα εμποδιζόμενα και τα άτομα με χρόνιες βλάβες εάν χρειάζονται εξυπηρέτηση για εξωτερικές ανάγκες, όπως προμήθεια βασικών ειδών, φαρμάκων κ.λπ. Παράλληλα καλέσαμε αλληλέγγυους και αλληλέγγυες που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις αυξημένες ανάγκες αυτών των ανθρώπων. Εχει υπάρξει μεγάλη ανταπόκριση από ανθρώπους (πάνω από 100 άτομα) σε διάφορες περιοχές που έχουν εξυπηρετήσει αρκετά αιτήματα».

Ψυχολογική υποστήριξη

Η εθελοντική ομάδα για την ψυχική ανακούφιση και την ενδυνάμωση στον κορονοϊό αποτελείται από επαγγελματίες και σύμβουλους ψυχικής υγείας, από εκπαιδευτικούς, από ανθρώπους που ασχολούνται με τη δημιουργική απασχόληση ή από κινητοποιημένους ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν ανακούφιση και ενδυνάμωση σε συνανθρώπους που έχουν ανάγκη. «Αυτήν τη στιγμή είναι αναπόφευκτο να νιώθουμε φόβο, αγωνία, θυμό, έντονο άγχος και πανικό. Επίσης μερικοί από εμάς μπορεί να ζουν μόνοι και να έχουν την ανάγκη μιας ανθρώπινης επαφής. Καθώς βιώνουμε αυτά τα δύσκολα συναισθήματα είναι σημαντικό να μην ντρεπόμαστε γι’ αυτά, καθώς είναι ανθρώπινα και αφορούν όλους και όλες μας. Από τη μεριά μας έχουμε την επιθυμία και τη δέσμευση να προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε όποιον τη ζητήσει. Η ομάδα έχει ήδη προσφέρει βοήθεια σε δεκάδες ανθρώπους που μοιράστηκαν μαζί μας τις αγωνίες, τους προβληματισμούς αλλά και τις ψυχικές δυσκολίες που βιώνουν αυτές τις ημέρες» αναφέρει στο Documento ιδρυτικό μέλος της ομάδας.

Ολα τα παραπάνω εγχειρήματα αποτελούν μόνο μικρό κομμάτι από τις πολύμορφες κινήσεις και πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα. Είναι ενδεικτικό ότι σχεδόν όλες οι συλλογικότητες στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, αλλά και αυτές του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου οργανώνουν καθημερινά δράσεις αλληλεγγύης.

Ιατρικά Στατιστικά δεδομένα του 19ου αιώνα

από maniatika 

Ο 18^ος και ο 19^ος αιώνας αποτελούν αιώνες μεγάλων επαναστάσεων και πολιτικών αλλαγών σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα όμως αποτελούν και περίοδοι εκδήλωσης πληθυσμιακών μεταβολών και σοβαρών επιδημιών. Στο παρόν άρθρο θα δούμε κάποια περιστατικά ασθενειών που ταλαιπώρησαν την χώρα μας την περίοδο εκείνη καθώς και κάποια στατιστικά στοιχεία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους για την υγειονομική κατάσταση των κατοίκων της Λακωνίας.

Οι σοβαρές επιδημίες μάλιστα οδήγησαν σε περιοριστικά μέτρα ανάλογα με σημερινά. Η έννοια της καραντίνας μάλιστα δεν είναι σύγχρονη αλλά προέρχεται από τα χρόνια του Μεσαίωνα (14^ος αιών.) όταν η πανώλη ή ο λεγόμενος «μαύρος θάνατος» εξολόθρευσε το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης. Συμβόλιζε τις 40 ημέρες απομόνωσης που έπρεπε κάποιος να υποστεί προκειμένου να είναι ασφαλής.

Το 1717 εκδηλώνεται στην Καλαμάτα σοβαρή επιδημία πανώλης που αποδεκάτιζε τον πληθυσμό. Τα μέτρα που έπαιρνε τότε ο πληθυσμός είχαν να κάνουν κυρίως με τον περιορισμό των ανθρώπων που είχαν εκδηλώσει την ασθένεια και όχι τον περιορισμό της διασποράς της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το μορφωτικό επίπεδο ήταν περιορισμένο και οι ιατρικές γνώσεις ελάχιστες. Το 1820 πάντως η πόλη βρίσκεται σε εξέλιξη του εμπορίου της και με πληθυσμό 2500 κατοίκων.

Κατά την διάρκεια της ελληνικής επανάστασης του 1821 μεγάλο μέρος των επαναστατών νόσησε και τελικώς πέθανε από τις άθλιες συνθήκες του αγώνα. Τα άταφα πτώματα, η έλλειψη τρεχούμενου νερού, η έλλειψη υγειονομικού υλικού, η κακή διατροφή, η έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης στα τραύματα οδήγησε μεγάλο μέρος των αγωνιστών τελικά να πεθάνει. Η πρώτη μάλιστα επιδημία τύφου εκδηλώθηκε στην Τρίπολη λίγο μετά την έναρξη της επανάστασης καθώς εκεί συσσωρεύτηκε πλήθος κόσμου προκειμένου να γλιτώσει από το μένος των επαναστατημένων Ελλήνων. Ο υπερπληθυσμός στην πόλη οδήγησε σε συνωστισμό των κατοίκων και τελικά σε 3,000 νεκρούς από τύφο. Ανάλογη κατάσταση εκδηλώθηκε και στην πολιορκία του Ναυπλίου.

Η ελληνική επανάσταση δεν είχε ακόμα τελειώσει κι όμως το νεοσύστατο ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις σε υγειονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Τον Απρίλιο του 1828 εκδηλώνεται επιδημία τύφου στην Ύδρα. Το νησί αυτό αποτελούσε την περίοδο αυτή καθώς και σε όλη την Τουρκοκρατία εμπορικό κέντρο στην μεσόγειο με ναυτική επικοινωνία με Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Είναι λοιπόν ευνόητος ο λόγος εκδήλωσης σε αυτόν τον τόπο. Ο κυβερνήτης Καποδίστριας έχοντας σπουδάσει ιατρική και παρά το ότι το κράτος δεν ήταν επαρκώς οργανωμένο, δεν υποτίμησε τον κίνδυνο και προσπάθησε με περιορισμούς να οργανώσει την υγειονομική άμυνα της χώρας. Μεταξύ των περιοριστικών μέτρων ήταν ο αυστηρός έλεγχος των νοσούντων, ο αποκλεισμός των λιμένων, η καύση των ρούχων, 50 ημέρες καραντίνα, απαγόρευση συναθροίσεων κ.ά. Τελικώς με την βοήθεια του Ελβετού γιατρού  Andre - Louis Gosse η επιδημία περιορίστηκε. Ωστόσο ο πολιτικός αντίκτυπος από τα οικονομικά μέτρα ήταν μεγάλος καθώς οι περιορισμοί είχαν σοβαρές οικονομικές απώλειες για το εφοπλιστικό κεφάλαιο της εποχής. 

η άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο 

Μετά τον θάνατο του κυβερνήτη Καποδίστρια την διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε η αντιβασιλεία του Βαυαρού βασιλιά Όθωνα η οποία προσπάθησε σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου να ακολουθήσει τους ρυθμούς και τους τυπικούς κανονισμούς των κρατών της τότε δυτικής Ευρώπης. Ακολούθως το ίδιο έπραξε και ο ίδιος ο Όθωνας μετά την ενθρόνιση του. Σε αυτήν την κυβερνητική πολιτική εντάσσεται και η οργάνωση του κράτους σε διοικητικό και υγειονομικό έλεγχο. Ανατίθεται σε επιστημονικό προσωπικό της εποχής η σύνταξη εκθέσεων με στατιστικά μεγέθη που αφορούν την υγεία, την διατροφή, τα οικονομικά ακόμα και την ένδυση του πληθυσμού της εποχής ανά δήμο προκειμένου να έχουν μια αναλυτική εικόνα της ποιότητας ζωής των υπηκόων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Τα στατιστικά αυτά μεγέθη, που περισσότερο μοιάζουν με ανάλυση των συνθηκών της καθημερινότητας και της οικιακής τους οικονομίας, είχαν ως στόχο να προλάβουν εκδηλώσεις σοβαρών ασθενειών που μάστιζαν την ύπαιθρο αλλά και τα αστικά κέντρα της εποχής. Παρακάτω ακολουθούν τμήματα αυτών των εκθέσεων που συνετάχθησαν την πενταετία (1838 – 1842) από την Διοίκηση Λακωνικής  στην οποία υπαγόταν τότε η Μάνη. Στο βιβλίο της Δήμητρας Σταθοπούλου – Καπετανάκη παρουσιάζονται αναλυτικά οι εκθέσεις αυτές.

Διοίκηση Λακωνικής – Δήμος Ιππολών

«έχει έκταση τριών περίπου μυριομέτρων περιφέρειαν και σύνορα προς βοράν την μονήν των Ταξιαρχών προς δυσμάς τον Μεσσηνιακόν κόλπον προς ανατολάς την άλυσον του Ταυγέτου προς μεσημβρίαν την /Κίτταν. Ο δήμος όλος είναι εις υψηλήν γην και τινά χωρία εις τας υπωρείας του Ταυγέτου, είναι όλος δευτερόγονος υγιής και ηδύνατο να καλλιεργηθή πολύ περισσότερο αφ όσον είναι. Τα κυριότερα προϊόντα είναι δημητριακοί καρποί, έλαιον, μετάξη, πρινοκόκκι και βαμβάκι.

Οι 1577 κάτοικοι δυνατοί, εύρωστοι και αιματηράς ως επί το πολύ έξεως είναι κτηματίαι, οι δε γυναίκαι γεωργοί. Τα νοσήματα είναι τόσα λίγα ώστε δεν είναι καν άξια μνείας. Οι κάτοικοι αντιδρούν στους εμβολιασμούς και μολονότι ο Ηλίας Αραπάκος και δια τον δήμον τούτον δημοτικός εμβολιαστής, ο εμβολιασμός δεν ενεργήθι εισέτι. Νεκροταφείο δεν υπάρχει και οι άνθρωποι θάπτονται εντός των χωρίων ή τουλάχιστον πολύ πλησίον των χωρίων εις παρεκκλήσιον. Υπάρχει μία μονή η της Πεντάδας καλούμενη με τρεις μοναχούς.

Δρυάλος: έδρα του Δήμου κείται εις τας κλιτύας του Ταϋγέτου, έχον δε ελεύθερον αέρα από όλα τα μέρη εκτός από ανατολάς χαίρει υγείαν. Τα πόσιμα ύδατα είναι δεξαμένια οποίαν δια την κακήν κατασκευήν και χειροτέρους υδραγωγούς είναι κακά και επιβλαβή. Οι άνεμοι είναι βορειοδυτικοί. Τα κυριότερα προϊόντα δημητριακοί καρποί, έλαιον, έλαιον, πρινοκόκκι και μέλι.

Τσόπακας, Παληόχωρα, Βάμβακα, Βρίκι, Καφιώνα, Καλούμι, Έρημος, Λάκκος, Άγιος Γεώργιος, Κότσιφας, Μίνα και Καρύνια: εις υψηλήν γην ως άνω. Προϊόντα ως άνω.  

Κουτρέλα:ως άνω χωρίς μετάξη».

Σχόλια

Στο παραπάνω κείμενο που συντάχθηκε από τον γιατρό Σταμάτη Γαλάτη γίνεται μια προσπάθεια αναλυτικής καταγραφής των ασχολιών των κατοίκων με γνώμονα την υγειονομική τους κατάσταση. Παράλληλα καταγράφεται η παράγωγη των τοπικών προϊόντων καθώς η διατροφή θεωρείται βασικός παράγοντας για την καλή υγεία.

Στον συγκεκριμένο Δήμο της μέσα Μάνης κρίνοντας από τα στατιστικά δεδομένα που εκτέθηκαν βλέπουμε ότι οι κάτοικοι έχαιραν καλής υγείας παρόλο που ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας αλλά και κακουχίας. Παράλληλα βλέπουμε το παλαιό έθιμο των Μανιατών της απαξίας εργασίας στα χωράφια (ως υποτιμητικό), της χρήσης γυναικών ως εργάτριες και γενικότερα τον πολεμικό χαρακτήρα των κατοίκων.

Περιγράφονται οι στέρνες ως συλλέκτες για πόσιμο νερό μη ιδανικές. Περιγράφεται το οικογενειακό νεκροταφείο πλησίον του χωριού μη ιδανικό ως προς τους κανόνες υγείας. Επίσης βλέπουμε την αναφορά σε εμβόλια που έπρεπε να γίνουν ωστόσο ο πληθυσμός από άγνοια και καχυποψία αρνιόταν.

Ο δημοτικός εμβολιαστής Ηλίας Αραπάκης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους εμπειρικούς γιατρούς της εποχής από την Χαριά του Οιτύλου με μεγάλη προσφορά στην επανάσταση του 1821.

η μονή της Φανερομένης στην οποία αναφέρεται η έκθεση

συγγραφή - επιμέλεια

Γιάννης Μιχαλακάκος

εκπαιδευτικός

Πηγές

1. https://www.greekencyclopedia.com/arapakis-ilias-p14036.html
2. https://www.lifo.gr/articles/archaeology_articles/275171/apo-tin-epidimia-panolis-epi-kapodistria-to-1828-ston-koronoio-toy-2020
3. https://www.ethnos.gr/istoria/96132_epanastasi-1821-oi-astheneies-kai-oi-molynseis-skotosan-perissoteroys-ellines-apo-oti
4. https://www.protothema.gr/stories/article/984543/oi-epidimies-stin-ellada-tou-19ou-aiona-poia-metra-eihan-lifthei-tote/
5. http://www.religiousgreece.gr/peloponnese/-/asset_publisher/J4zsS00HlAz5/content/mone-phaneromenes-dryalos
6. https://argolikivivliothiki.gr
7. Ronald Eccles, επιμ. (2009). Common cold (Online-Ausg. έκδοση). Basel: Birkhäuser.σελ. 210. ISBN 978-3-7643-9894-1.
8. Δήμητρα Σταθοπούλου – Καπετανάκη (2008) Ιατροστατιστικά στοιχεία των διοικήσεων Λακωνίας και Λακεδαίμονος 1838 – 1842, εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη, Αρεόπολη.
9. Ε. Τσιλιπήρα και Ε. Τσίμπρου (2009). Οι επιδημίες στην Ελλάδα τον 19^ο αιώνα και τρόποι αντιμετώπισης τους, Αλεξάνδρειο ΤΕΙ, Θεσσαλονίκη.

Το διαβάσαμε εδώ  

ΜΑΝΙΑΤΙΚΑ <comment-reply@wordpress.com>

ΕΡΕΥΝΩ!!! ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ !!! ( What the Bleep Do We Know? ): Ο Διάσημος Αρχαίος Κομήτης "Άτλας" έρχεται ξανά με...

ΕΡΕΥΝΩ!!! ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ !!! ( What the Bleep Do We Know? ): Ο Διάσημος Αρχαίος Κομήτης "Άτλας" έρχεται ξανά με...: Ο Comet C / 2019 Y4 ATLAS, ανακαλύφθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2019. Η ουρά του κομήτη, είναι περίπου 3,3 εκατομμύρια χλμ και...

Κοροναϊός: Το χρονικό της εξάπλωσης - Από τον πρώτο συναγερμό, στον παγκόσμιο κίνδυνο

Ήταν 31 Δεκεμβρίου 2019 όταν σήμανε ο πρώτος συναγερμός για την εμφάνιση ενός μυστηριώδους ιού. Ένα μήνα μετά έχουν σημειωθεί 213 θάνατοι, ενώ τα κρούσματα ανέρχονται σε 10.000.

Παγκόσμια ανησυχία έχει προκαλέσει η γρήγορη εξάπλωση του κοροναϊού, που ξεκίνησε από την Κίνα και έχει φτάσει και στην Ευρώπη. Το βράδυ της Πέμπτης             οΠΟΥ τον χαρακτήρισε "παγκόσμια απειλή".

Από την πρώτη του εμφάνιση στην πόλη Γουχάν της κεντρικής Κίνας μέχρι την ενίσχυση των διεθνών προληπτικών μέτρων, αυτά είναι τα κύρια στάδια της εξέλιξης της επιδημίας που προκλήθηκε από έναν νέο κινεζικό ιό:

Πρώτος  συναγερμός 

Ο πρώτος συναγερμός χτυπά στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ, WHO) στις 31 Δεκεμβρίου 2019. Οι κινεζικές αρχές προειδοποιούν για την εμφάνιση κρουσμάτων πνευμονίας αγνώστου προελεύσεως στην πόλη Ουχάν, 11 εκατομμυρίων κατοίκων, της επαρχίας Χουμπέι.

Πολλοί από τους ασθενείς ήταν εργαζόμενοι στην κεντρική αγορά τροφίμων της πόλης, που έκλεισε από τις αρχές την 1η Ιανουαρίου 2020.

Στις 7 Ιανουαρίου 2020, οι πρώτες κινεζικές αναλύσεις επιτρέπουν τον εντοπισμό ενός νέου ιού, τύπου κορώνας (coronavirus). 

Πρώτος θάνατος και πρώτο κρούσμα στο εξωτερικό

Στις 11 Ιανουαρίου, οι κινεζικές αρχές κάνουν λόγο για τον πρώτο (καταγεγραμμένο) θάνατο. Παράλληλα, δύο ημέρες μετά, το πρώτο κρούσμα της νέας κινεζικής ιογενούς πνευμονίας εντοπίζεται εκτός της Κίνας, στην Ταϊλάνδη, πριν από την εμφάνιση κρουσμάτων αλλού στην Ασία.

Εφαρμόζονται μέτρα ελέγχου σε πολλά διεθνή αεροδρόμια.

Μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο 

Στις 20 Ιανουαρίου 2020, κινέζος ειδικός επιβεβαιώνει ότι η ασθένεια μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Περί το ήμισυ των επαρχιών της Κίνας έχει πληγεί από τον ιό, ανάμεσά τους και οι μεγαλουπόλεις του Πεκίνου, της Σανγκάης και του Σεντζέν.

Στις 21 Ιανουαρίου 2020, εντοπίζεται το πρώτο κρούσμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ουχάν απομονωμένη από τον κόσμο 

Στις 23 Ιανουαρίου, τρένα και αεροπλάνα διακόπτουν τα δρομολόγιά τους από την Ουχάν, οι αυτοκινητόδρομοι κλείνουν. Οι εορτασμοί για το νέο κινεζικό έτος ματαιώνονται στο Πεκίνο. Κλείνει η Απαγορευμένη Πόλη.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας παραδέχεται την ύπαρξη κρίσης στην Κίνα.

Τρία κρούσματα εντοπίζονται στην Γαλλία. Είναι τα πρώτα στην Ευρώπη. 

56 εκατομμύρια άνθρωποι σε αποκλεισμό  

Στις 25 Ιανουαρίου, το Πεκίνο διατάζει την λήψη μέτρων ελέγχου και ανίχνευσης κρουσμάτων στα μέσα μεταφοράς σε εθνικό επίπεδο. Στην πράξη, ολόκληρη η επαρχία Χουμπέι είναι αποκλεισμένη από τον έξω κόσμο: περισσότεροι των 56 εκατομμυρίων κατοίκων βρίσκονται εγκλωβισμένοι.

Το Χονγκ Κονγκ κηρύσσεται σε κατάσταση ύψιστου συναγερμού.

Στις 26 Ιανουαρίου, το Πεκίνο διακόπτει τα οργανωμένα ταξίδια στην Κίνα και το εξωτερικό. Πολλά μέσα μεταφοράς στο εσωτερικό της Κίνας αναστέλλουν την λειτουργία τους. Οι διακοπές του νέου κινεζικού έτους παρατείνονται μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου.

Στις 27 Ιανουαρίου, ο ιός προκαλεί τον πρώτο θάνατο στο Πεκίνο.

Η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνιστούν στους πολίτες τους να μην ταξιδεύουν στην Κίνα.

Μετάδοση εκτός της Κίνας 

Στις 28 Ιανουαρίου, οι δύο πρώτες περιπτώσεις απευθείας μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο εκτός της Κίνας εντοπίζονται στην Ιαπωνία και την Γερμανία.

Στις ΗΠΑ, ξεκινά η ανάπτυξη πιθανών εμβολίων.

Στις 29 Ιανουαρίου, η επιδημία ξεπερνά τον αριθμό των καταγεγραμμένων κρουσμάτων της επιδημίας του Οξέος και Σοβαρού Αναπνευστικού Συνδρόμου (SARS). Τα πρώτα κρούσματα στην Μέση Ανατολή εντοπίζονται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας καλεί «ολόκληρο τον κόσμο να δράσει» κατά του ιού. Η Unicef στέλνει έξι τόνους βοήθειας στην Κίνα, στην οποία περιλαμβάνονται μάσκες για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Πρώτοι επαναπατρισμοί 

Η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ αρχίζουν τις επιχειρήσεις επαναπατρισμού των πολιτών τους. Οι αεροπορικές εταιρείες British Airways (βρετανική) και Lufthansa (γερμανική) διακόπτουν τις πτήσεις τους προς την ηπειρωτική Κίνα (εκτός Χονγκ Κονγκ), ενώ άλλες εταιρείες περιορίζουν τα δρομολόγιά τους.

Πολλά εργοστάσια του ιαπωνικού ομίλου Toyota στην Κίνα διακόπτουν την λειτουργία τους τουλάχιστον μέχρι τις 9 Φεβρουαρίου. Η αμερικανική αλυσίδα Starbucks κλείνει τουλάχιστον το ήμισυ των καταστημάτων της στην Κίνα.

Παγκόσμια Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης 

Στις 30 Ιανουαρίου, το Παρίσι ανακοινώνει το 6ο κρούσμα στην Γαλλία, στην πρώτη περίπτωση μετάδοσης του ιού επί του γαλλικού εδάφους.

Η Ρωσία ανακοινώνει την πρόθεσή της να κλείσει τα σύνορά της με την Κίνα μήκους 4.250 χιλιομέτρων.

Ο ΠΟΥ χαρακτηρίζει την επιδημία «Κατάσταση Εκτακτης Ανάγκης σε Παγκόσμιο Επίπεδο», κρίνοντας ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει λόγος για περιορισμό των ταξιδιών και των εμπορικών συναλλαγών με την Κίνα.

Στις 31 Ιανουαρίου, η Κίνα ανακοινώνει τον βαρύτερο ημερήσιο απολογισμό από την έναρξη της επιδημίας: 43 θάνατοι σε 24 ώρες. Συνολικά, 213 είναι μέχρι σήμερα οι (καταγεγραμμένοι) θάνατοι στην ηπειρωτική Κίνα, ενώ τα (καταγεγραμμένα) κρούσματα ανέρχονται σε 10.000.

Ενα πρώτο γαλλικό αεροσκάφος επαναπατρίζει 200 Γάλλους από το Ουχάν. Το Ηνωμένο Βασίλειο, που αντιμετωπίζει τα δύο πρώτα του κρούσματα, πραγματοποιεί επίσης επιχείρηση επαναπατρισμού. Η Ιταλία, στην οποία έχουν εντοπισθεί την προηγουμένη τα δύο πρώτα κρούσματα, κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

ΟΙ 4 ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΣΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Economist

Εξώφυλλα του Economist από το 1988! Τι δεν καταλαβαίνεις;;
Κυριακή, 12 Απριλίου 2020



Εξώφυλλα του Economist από το 1988! Τι δεν καταλαβαίνεις;;

Η Πίστη των Ελεύθερων Πολιορκημένων

Του Κωνσταντίνου Χολέβα για το Πρακτορείο «Ορθοδοξία» 

Αυτό το δημοσίευμα το αφιερώνω σε όλους αυτούς τους ριψάσπιδες που χρησιμοποίησαν ανθρώπινες βόμβες για να εισβάλουν στα ελληνικά σύνορα από τον Έβρο προ μηνός. Σ. Τ. 


Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἔγινε τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1826. Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ παρουσία τοῦ Ὀρθοδόξου Κλήρου καί ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση πού ἦταν ἔμφυτη στούς ἀγωνιστές διεδραμάτισαν συμβολικό καί συνάμα οὐσιαστικό ρόλο στή μεγάλη αὐτή στιγμή τοῦ Νεωρτέρου Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Κοζανίτης λόγιος καί ὁπλαρχηγός Νικόλαος Κασομούλης περιγράφει ὡς ἑξῆς τήν πίστη τῶν πολιορκημένων Μεσολογγιτῶν στή Θεία Πρόνοια:
«Στίς 22 Μαρτίου οἱ βεζύρηδες ἔκαμαν νέες προτάσεις γιά συνθήκη στούς Μεσολογγίτες. Οἱ καπεταναῖοι συνάχτηκαν νά συντάξουν τήν ἀπάντηση.
- Γράφε, πρόσταξε τόν Κασομούλη ὁ Ραζικότσικας.
- Ἀφῆστε νά τοῦ πῶ ἐγώ τί θά γράψει καί, ἄν δέν σᾶς ἀρέσει, τό χαλᾶμε., εἶπςε ὁ γερο-Νότης.
Ὅλοι σώπασαν. Καί ὁ ἀσπρομάλλης πολέμαρχος ὑπαγόρευσε:
– «…Πήραμε τό γράμμα σας σήμερα.
- Ἐμεῖς ἀγάδες, κουβέντα δέ ζητήσαμε νά κάμουμε. Ἐσεῖς στείλατε πρῶτοι καί τή ζητήσατε.
- Βλέπουμε στό γράμμα σας νά ζητᾶτε ἄρματα καί ἀποροῦμε πῶς τολμήσατε νά ζητήσετε ὀχτώ χιλιάδες ἄρματα, τά ὁποῖα ἀχνίζουν ἀπό τό αἷμα σας καί νά σᾶς τά δώσουμε μέ τά χέρια μας.
- Τώρα βλέπουμε ὅτι ἐκεῖνο πού θέλετε ἐσεῖς δέ γίνεται οὔτε ἐκεῖνο πού θέλουμε ἐμεῖς. Καί θά γίνει ἐκεῖνο πού ὁ Θεός ἀποφάσισε».
Ἐν Μεσολογγίῳ τῇ 22 ᾳ Μαρτίου 1826.
Η φρουρά τοῦ Μεσολογγίου.
(Νικολάου Κασομούλη, Ἐνθυμήματα Στρατιωτικά) 
Ἡ παρουσία τοῦ Ἐπισκόπου Ρωγῶν καί Κοζύλης Ἰωσήφ, πού κατήγετο ἀπό τή Θεσσαλία καί ἦταν βοηθός τοῦ Μητροπολίτου Ἄρτης Πορφυρίου ἔπαιξε καταλυτικό ρόλο. Ὁ Ἐπίσκοπος μαζί μέ τούς ἄλλους κληρικούς κάθε μέρα λειτουργοῦσε, ἐξομολογοῦσε, κοινωνοῦσε καί ἐνέπνεε τούς Πολιορκημένους. Τό σχέδιο τῆς Ἐξόδου, συνδυασμός πίστεως καί στρατηγικοῦ νοῦ, εἶναι δικό του ἔργο καί τό ὑπαγόρευσε στόν προαναφερθέντα Κασομούλη, ὁ ὀποῖος τό διέσωσε. Ὁ Ἰωσήφ εἶχε μαρτυρικό θάνατο. Ὅταν τελικά μπῆκαν οἱ Τουρκοαιγύπτιοι ὁ Ἐπίσκοπος ἀνατινάχθηκε μέσα στόν θρυλικό Ἀνεμόμυλο. Οἱ ἐχθροί τόν βρῆκαν ἡμιθανῆ καί τόν ἀποτελείωσαν μέ φρικτό τρόπο. Σέ κλασικούς πλέον πίνακες Ἑλλήνων καί ξένων ζωγράφων παρουσιάζεται ἡ σεβάσμια φυσιογνωμία τοῦ γέροντος Ἐπισκόπου νά μεταδίδει τήν Θεία Μετάληψη στούς Ἐξοδίτες λίγες ὧρες πρίν ἀπό τή μεγάλη στιγμή τῆς Ἐξόδου καί τῆς θυσίας. 

Τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου τοῦ 2006 ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πραγματοποίησε μία ἐμπνευσμένη ὁμιλία στό Μεσολόγγι καί ἀπευθυνόμενος στούς νέους τόνισε: «… Ἔχετε τό ἀκριβό προνόμιο νά διαθέτετε μέσα στήν πνευματική σας οἰκοσκευή τίς παραδόσεις πού ξεκινᾶνε ἀπό τήν Ἅγία Πίστη μας καί στή συνέχεια ἐπεκτείνονται στήν ἁγία Πατρίδα μας. Μήν ξεχνᾶτε ἐσεῖς τά παιδιά, ὅτι τό Ἱερό κείμενο, τό ὁποῖο περιλάμβανε τό σχέδιο τῆς Ἐξόδου ἄρχιζε μέ τήν ἐπίκληση: «Εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου Τριάδος». Ἔτσι πίστευαν οἱ ἀγωνιστές καί μέ αὐτή τήν πίστη προχώρησαν μπροστά, γιατί ἄνθρωποι πού δέν πιστεύουν, ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι σέ συνάφεια μέ τίς μάζες τοῦ λαοῦ μας, δέν τά καταλαβαίνουν αὐτά καί νομίζουν ὅτι εἶναι ὀπισθοδρομικότητες. Αὐτά ὅμως εἶναι τά ζώπυρα τοῦ ἔθνους, ἐπάνω σέ αὐτά στηρίξαμε τήν ἐλευθερία μας καί αὐτά πρέπει νά τά τιμήσουμε, γιατί ἄν τά ἐγκαταλείψουμε τότε θά χαθοῦμε».

Ἡ πίστη τῶν Ἐξοδιτῶν στόν Θεό ἐμπνέει καί τόν Ἐθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σιλωμό, ὁ ὁποῖος τούς αφιέρωσε τό ἐπικό ποίημά του, τούς «Ἐλεύθερους Πολιορκημένους». Σταχυολογῶ τίς ἀκόλουθες θεολογικότατες σκέψεις ἀπό τούς Στοχασμούς τοῦ ἴδιου τοῦ ποιητῆ πού συνοδεύουν τά τρία σχεδιάσματα:
«Σκέψου βαθειά καί σταθερά ( μιά φορά γιά πάντα) τή φύση τῆς Ἰδέας, πρίν πραγματοπιήσεις τό ποίημα. Εἰς αὐτό θά ἐνσαρκωθεῖ τό ούσιαστικότερο καί ὑψηλότερο περιεχόμενο τῆς ἀληθινῆς ἀνθρώπινης φύσης, ἡ Πίστη καί ἡ Πατρίδα… Ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος λέγει ὅτι ὁ Σταυρός εἶναι ἡ καθέδρα τῆς ἀληθινῆς σοφίας, ἐπειδή ὅσα ὁ Ἰησοῦς εἰς τρεῖς χρόνους ἐδίδαξε μέ τό Εὐαγγέλιο ὅλα τά ἀνακεφαλαίωσε εἰς τρεῖς ὧρες ἀπάνου εἰς τόν Σταυρό…. Τό ποίημα ἔχει ἀσώματη ψυχή, ἡ ὁποία ἀπορρέει ἀπό τόν Θεό καί ἀφοῦ σωματοποιηθεῖ εἰς τά ὄργανα καιροῦ, ἐθνικότητας, γλώσσας, μέ τούς διαφορετικούς στοχασμούς, αἰσθήματα , κλίσεις κ.ἄ. τέλος ἐπιστρέφει εἰς τόν Θεό:
Σέ βυθό πέφτει ἀπό βυθό
ὥσπου δέν ἦταν ἄλλος.
Ἐκεῖθε βγῆκε ἀνίκητος.»

Ἡ συγκλονιστική ἀπόφαση τῆς Ἐξόδου δέν θά μποροῦσε νά ληφθεῖ ἀπό ἀνθρώπους δίχως Πίστη καί ὅραμα. Εἶχαν μέσα στή ψυχή της τόν Θεό οἱ Μεσολογγίτες, οἱ Σουλιῶτες καί οἱ ἄλλοι Πολιορκημένοι. Εἶχαν ἐλπίδα καί ὅραμα πού βασιζόταν στήν Σταυροαναστάσιμη πορεία του Γένους μας. Ἤξεραν, ἔστω κι ἄν δέν εἶχαν πάει ὅλοι στό σχολεῖο, ὅτι γιά κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό μετά τή Σταύρωση ακολουθεῖ ἡ Ἀνάσταση. Γνώριζαν ὅτι δέν ταιριάζει σέ ἄνδρες καί γυναῖκες μέ ἑλληνορθόδοξο ἦθος νά παραδίδονται καί νά πουλιοῦνται σκλάβοι ἤ σκλάβες. Οἱ λίγοι πάντα νικοῦν ἠθικά τούς πολλούς ἔστω κι ἄν στό πεδίο τῆς μάχης πέσουν νεκροί. Ἡ φρουρά πεθαίνει ἤ κάνει Ἔξοδο μέ τό σπαθί στό χέρι. Ἀλλά δέν παραδίδεται. Αὐτή εἶναι ἡ ἑλληνική εὐψυχία, ἡ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀναβπτιζομένη διαρκῶς μέσα στήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας. Αὐτή εἶναι ἡ ρωμαλέα Ρωμηοσύνη πού κράτησε ὄρθια τήν ὑπόδουλη ¨Ελλάδα καί ξεσηκώθηκε γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερία. 

Χωρίς τήν πίστη στόν Θεό δέν θά ἔγραφαν σελίδες ἡρωισμοῦ οἱ λίγοι πολιορκημένοι τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου. Καί χωρίς τόν ἡρωισμό τους ἴσως νά εἶχε κακή πορεία ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση. Ὁ ἔνθεος ἐνθουσιασμός τῶν Ἐλευθέρων Πολιορκημένων ἀφύπνισε τήν Εὐρώπη καί στερέωσε τήν Ἐλευθερία.