Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα: Η κληρονομιά των Αρχαίων Ελλήνων που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε.

Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι σοφές εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας. Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώσης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές. 

Οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς δεν έδιναν συμβουλές ούτε άκουγαν τις εξομολογήσεις των πιστών, αλλά ασχολούνταν μόνο με την τέλεση των θυσιών και των άλλων ιεροτελεστιών. 

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας, αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία, τα οποία, εκτός από τις χρησμοδοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, έδιναν και ένα πλήθος ηθικών παραγγελμάτων και προτροπών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. 

Περίαπτη θέση βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά ,το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν καταγραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος,στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού. 

Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα, ήταν λιτά αποφθέγματα ελαχίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας: 
Τον Θαλή τον Μιλήσιο, τον Πιττακό τον Μυτιληναίο, τον Βία τον Πρηνεύ, τον Σόλωνα τον Αθηναίο, τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο, τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο. 

Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης: 

•Κάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου). 
•Κάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κάνεις τα πάντα με μέτρο, αποφεύγοντας την υπερβολή). 
•Ανάμεσά τους, στη κορυφή, το περίφημο «ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ Ε» (ή ΕΙ), για το οποίο ο ιερέας των Δελφών Πλούταρχος έγραψε ολόκληρη πραγματεία («Περί τού έν Δελφοίς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απωλεσθείσα σημασία του. 
Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 π.Χ.) θεωρούσε τους επτά σοφούς, γιους του Ήλιου, που με την ακτινοβολία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής. Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και απο άλλους λαούς ,που τα παρουσίασαν σαν “θρησκευτικές εντολές”. 

Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά, όπως οι επισκέπτες της αρχαιότητας αντίκριζαν στους Δελφούς. 
“Εν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γεγραμμένα, έστιν ώφελήματα άνθρώποις” Παυσανίας  

1. Νόμω πείθου ( Να πειθαρχείς στο Νόμο)
2. Θεούς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς) 
3. Γονείς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου)
4. Ηττώ υπέρ δικαίου (Να καταβάλεσαι για το δίκαιο) 
5. Γνώθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις) 
6. Ακούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις) 
7. Σαυτόν ίσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου) 
8. Εστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου) 
9. Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου) 
10. Φίλους βοήθε (Να βοηθάς τους φίλους) 
11. Θυμού κράτε (Να συγκρατείς το θυμό σου) 
12. Όρκω μη χρω (Να μην ορκίζεσαι)
13. 1. 1. 1. Φιλίαν αγάπα (Να αγαπάς τη φιλία) 
14. Παιδείας αντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου) Σοφίαν ζήτει 
15. (Να αναζητάς τη σοφία) 
16. Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα) 
17. Επαίνει αρετήν (Να επαινείς την αρετή) 
18. Πράττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια) 
19. Φίλοις ευνόει (Να ευνοείς τους φίλους) 
20. Εχθρούς αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς) 
21. Ευγένειαν άσκει (Να είσαι ευγενής) 
22. Κακίας απέχου (Να απέχεις από την κακία) 
23. Εύφημος ίσθι (Να έχεις καλή φήμη) 
24. Άκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα) 
25. Μηδέν άγαν (Να μην υπερβάλλεις) 
26. Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο) 
27. Ύβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη) 
28. Ικέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες) 
29. Υιούς παίδευε ( Να εκπαιδεύεις τους γιους σου) 
30. Έχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις) 
31. Δόλον φοβού (Να φοβάσαι το δόλο) 
32. Ευλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους) 
33. Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος) 
34. Όσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια) 
35. Γνους πράττε (Να πράττεις με επίγνωση) 
36. Φόνου απέχου ( Να μη φονεύεις) 
37. Σοφοίς χρω (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς) 
38. Ήθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος) 
39. Υφορώ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος) 
40. Τέχνη χρω (Να ασκείς την Τέχνη) 
41. Ευεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες) 
42. Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα) 
43. Ελπίδα αίνει ( Να δοξάζεις την ελπίδα) 
44. Διαβολήν μίσει (Να μισείς τη διαβολή) 
45. Δικαίως κτω. (Να αποκτάς δίκαια) 
46. Αγαθούς τίμα ( Να τιμάς τους αγαθούς) 
47. Αισχύνην σέβου ( Να σέβεσαι την εντροπή) 
48. Ευτυχίαν εύχου (Να εύχεσαι ευτυχία) 
49. Εργάσου κτητά (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης) 
50. Έριν μίσει ( Να μισείς την έριδα) 
51. Όνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό) 
52. Γλώσσαν ίσχε (Να συγκρατείς τη γλώσσα σου) 
53. Έπου θεώ (Ακολούθα τον θεό) 
54. Ύβριν αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη) 
55. Κρίνε δίκαια (Να κρίνεις δίκαια) 
56. Λέγε ειδώς (Να λες γνωρίζοντας) 
57. Βίας μη έχου (Να μην έχεις βία) 
58. Ομίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα) 
59. Φιλοφρόνει πάσιν (Να είσαι φιλικός με όλους) 
60. Γλώττης άρχε (Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου) 
61. Σεαυτόν ευ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου) 
62. Ευπροσήγορος γίνου ( Να είσαι ευπροσήγορος) 
63. Αποκρίνου εν καιρώ ( Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό) Πόνει μετά 
64. δικαίου (Να κοπιάζεις δίκαια) 
65. Πράττε αμετανοήτως (Να πράττεις με σιγουριά) 
66. Αμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς) 
67. Οφθαλμού κράτει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου) 
68. Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα) 
69. Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία) 
70. Ευγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων) 
71. Ομόνοιαν δίωκε (Να επιδιώκεις την ομόνοια) 
72. Άρρητα μη λέγε ( Να μην λες τα άρρητα) 
73. Έχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες) 
74. Γήρας προσδέχου ( Να αποδέχεσαι το γήρας) 
75. Επί ρώμη μη καυχώ (Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου) Ευφημίαν άσκει 
76. (Να επιδιώκεις καλή φήμη) 
77. Απέχθειαν φεύγε (Να αποφεύγεις την απέχθεια) 
78. Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια) 
79. Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία) 
80. Μανθάνων μη κάμνε (Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις) 
81. Ους τρέφεις αγάπα ( Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις) 
82. Απόντι μη μάχου (Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών) Πρεσβύτερον 
83. αιδού (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους) 
84. Νεώτερον δίδασκε (Να διδάσκεις τους νεότερους) 
85. Πλούτω απόστει (Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο) 
86. Σεαυτόν αιδού (Να σέβεσαι τον εαυτό σου) 
87. Μη άρχε υβρίζων (Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία) 
88. Προγόνους στεφάνου ( Να στεφανώνεις τους προγόνους σου) Θνήσκε υπέρ πατρίδος (Να πεθάνεις για την πατρίδα σου) 
89. Επί νεκρώ μη γέλα ( Να μην περιγελάς τους νεκρούς) 
90. Ατυχούντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή) 
91. Τύχη μη πίστευε (Να μην πιστεύεις την τύχη) 
92. Τελεύτα άλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη) 

Δήμος Δελφών 

tilestwra.com

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ ΠΡΙΝ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ!

Το τηλεσκόπιο ήταν γνωστό από τούς αρχαιοτάτους χρόνους . Περιγράφτηκε, το δέκατο τρίτο αιώνα από τον Ρότζερ Μπαίηκον και απο τον Γερμανό Ίησουιτη Αθανάσιο Κίρτσερ γύρω στα1650.
Το Βρετανικό Μουσείο έχει φακό ηλικίας τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, που βρέθηκε στα ερείπια της Νινευί. Μιά γιγαντιαία πλάκα ανακαλύφτηκε στην Παλαιστίνη και κοίλοι καθρέπτες, που πρέπει να ήταν τμήματα οπτικών οργάνων, έχουν βρεθεί στη Νότιο Αμερική, Βόρειο Αφρική και Ιράκ.

Ο Αριστοτέλης αναφέρει οτί οι αρχαίοι παρατηρούσαν τα ουράνια σώματα "μέσα απο επιμηκείς σωλήνες" Ο Ευκλείδης (τρίτος αιώνας π.χ)διατύπωσε κανόνες για την κατασκευή ματογυάλων
και ο Στράβωνας, στις αρχές της Χριστιανικής εποχής, γνώριζε το τηλεσκόπιο. Σύμφωνα με τον Ζάν ντε Κερντελάντ (τέλε 7 Ζούρ, Νο 750) όταν ο Καίσαρας σχεδίαζε να εισβάλει στην Βρετανία, παρατήρησε τις ακτές απο την Γαλλία.  

Υπάρχει μια αναφορά για το τηλεσκόπιο στο Σού -Τσίγκ, στο γνωστότερο αρχαίο κινέζικο έργο
" Ό διάδοχος του Αυτοκράτορα Γίαο (πέθανε το 2258) πήγε στην Αίθουσα των Προγόνων, οπού
είναι απεικονισμένα τα ουράνια σώματα και εκεί είδε το σωλήνα που μ΄ αυτόν τα παρατηρούσαν.
Ο καθηγητής Μιχανόβσκυ, αστρονόμος αναφέρει κατηγορηματικά, οτί οι πρόγονοι των Ινγκάς είχαν
τα ίδια αστεροσκοπεία και τηλεσκόπια που έχουμε εμείς σήμερα. Οι αστρονόμοι της ΝΑΣΑ πιστεύουν οτι οι άνθρωποι στα αρχαία χρόνια, πρίν από τριάντα περίπου χιλιάδες χρόνια, παρατήρησαν εκρήξεις νόβα, αόρατες με γυμνό μάτι.

Το 1956 ο καθηγητής Μιχανόβσκυ, ανακάλυψε στη Βολιβία ένα λίθο καλυμμένο με αστρονομικά σχέδια. Όταν μελέτησε τις χαράξεις, είδε κατάπληκτος, οτί αντιπροσώπευαν ένα τμήμα του ουρανού, οπού ένας σούπερ νόβα είχε εκραγεί τριάντα χιλιάδες χρόνια πρίν, και είχε σαν αποτέλεσμα τη γέννηση του νεφελοειδούς Γκάμ. Σε καταφανή συσχέτηση μ αυτήν την ανακάλυψη, έμαθε οτί
κάθε έτος, στην ακριβή τοποθεσία οπού είχε βρεί το λίθο, οι ινδιάνοι πραγματοποιούσαν μια τελετουργική συνάθροιση, για να γιορτάσουν ένα συμβάν που κανένας τους δεν μπορούσε να προσδιορίσει. Επίσης ένας μύθος ανάφερε οτι ένα τμήμα του ουρανού που καταλαμβάνονταν απο τα νεφελοειδή ονομαζόταν " η περιοχή του ουράνιου κυνηγιού της στρουθοκάμηλου".

Η έκρηξη του σούπερνόβα Grab

"Πρίν από πολύ καιρό" έλεγαν οι ινδιάνοι " η ουράνια στρουθοκάμηλος κυνηγήθηκε στον ουρανό απο δυό σκύλους. Την έπιασαν και την έφαγαν". Αυτή η ιστορία αναφέρεται καθαρά στην αρχαία εποχή που στην διάρκεια της ένας μεγάλος κοσμικός κατακλυσμός τρομοκράτησε τους λαούς των Άνδεων.

Ο Μιχανόβσκυ ανακάλυψε οτι ήταν αδύνατο να δεί το νεφελοειδές Γκάμ με γυμνό μάτι από την τοποθεσία του λίθου της ιεροτελεστίας. Αυτό τον οδήγησε να συμπεράνει, οτι η έκρηξη του νεφελοειδούς μπορούσε να παρατηρηθεί, με τη χρήση ενός τηλεσκόπιου.

Η θεωρία του υποστηρίζεται απο απεικονίσεις σε λίθους που ανακαλύφτηκαν στην Καλιφόρνια, οπού φαίνεται η έκρηξη του σούπερ νόβα, απ όπου προέκυψε ο νεφελοειδής του Γκάμ. Ανακαλύφτηκαν το 1964 απο την Μύριελ Κέννεντυ και πιστοποιήθηκαν, σάν αστρονομικές αναπαραστάσεις, απο τον
Στέφεν Μαράν του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ. Ο Ρόμπερτ Χάρρινγκτον, αστρονόμος του Ναυτικού Αστεροσκοπείου της Πολιτείας Ουάσιγκτων, υπολόγισε με ακρίβεια μιας μοίρας τη θέση της Σελήνης, που απεικονίζεται στα σχέδια σε σχέση με το νεφελοειδή Grab και προσδιόρισε την ημερομηνία παρατήρησης, στις 5 /07/1054.



Crab Supernova explosion

https://youtu.be/xVk48Nyd4zY

Έτσι, οι πρόγονοι - που στην ύπαρξη τους αρνιέται η συνωμοσία- ανάπτυξαν προηγμένους επιστημονικά πολιτισμούς, οχι μόνο στην αρχαία αυτοκρατορία των Ίνκας, αλλά και στη Βόρεια Αμερική και, αναμφίβολα, σε άλλα μέρη της Γής.


Οι πρό -Ίνγκα Αμερικάνοι Ίνδιάνοι του καθηγητή Μιχανόβσκυ φαίνεται να πιστοποιούν την αυθεντικότητα των χαραγμένων λίθων του Δρ Καμπρέρα και μας δίνουν μια ένδειξη ώς πρός την ηλικία τους ...τριάντα χιλιάδες χρόνια!


απόσπασμα από τα μυστήρια των Άνδεων Ρόμπερτ Σάρρου




Πηγή: aporrito.blogspot.gr, amfipolinews

Ελληνικό σχολείο 1700 ετών ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο.

Οι αρχαιολόγοι που εργάζονται στη δυτική έρημο της Αιγύπτου ανακάλυψαν ένα σχολείο 1.700 ετών περίπου, στους τοίχους του οποίου βρέθηκαν κείμενα γραμμένα στην αρχαία ελληνική γλώσσα, συμπεριλαμβανομένου και ενός κειμένου για την αρχαία χρήση των φαρμάκων που παραπέμπει στην Οδύσσεια του Ομήρου. Το σχολείο - το οποίο έχει μικρούς πάγκους που χρησιμοποιούσαν οι μαθητές ως θρανία για να κάθονται, να διαβάζουν ή να στέκονται όρθιοι και να γράφουν στους τοίχους - χρονολογείται σε μια εποχή όπου η Αίγυπτος ελέγχεται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τα αρχαία ελληνικά ήταν ευρέως διαδεδομένα. Σε χρήση για λιγότερο από 20 χρόνια, το κτίριο του σχολείου ενσωματώθηκε τελικά ως τμήμα ενός μεγάλου σπιτιού που περιείχε πολύχρωμα έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένων εικόνων των θεών του Ολύμπου, σύμφωνα με τους ερευνητές. Το σπίτι και το σχολείο βρίσκονται στην αρχαία πόλη Trimithis (σημερινή Amheida), η οποία βρίσκεται στην όαση Dakhla, 322 χιλιόμετρα περίπου δυτικά του ποταμού Νείλου. Το σπίτι, και μερικά από τα έργα τέχνης που φιλοξενούσε, ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1979. Το 2001, ένα νέο πρόγραμμα έρευνας στην Amheida, που σήμερα χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, οδήγησε στην ανακάλυψη του σχολείου, των ελληνικών συγγραμμάτων του και ακόμη περισσότερων σκηνών τέχνης που φιλοξενούσε.  Μια μοναδική ανακάλυψη Στον αρχαίο κόσμο, τα σχολεία δεν αποτελούσαν αυτόνομα κτίρια αλλά φιλοξενούνταν συχνά σε άλλα μέρη - όπως σε ιδιωτικές κατοικίες, δημόσια κτίρια και ναούς - και, ως εκ τούτου, είναι πολύ δύσκολο για τους αρχαιολόγους να το προσδιορίσουν με ακρίβεια, αναφέρει η Raffaella Cribiore, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στο άρθρο της στο επιστημονικό περιοδικό Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik. Παρόλο που οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν την ύπαρξη κι άλλου αρχαίου σχολείου στην Αίγυπτο – του πανεπιστημίου στην Αλεξάνδρεια – το σχολείο στην Amheida είναι μοναδικό, γιατί βρέθηκε με κείμενα στους τοίχους του, δηλώνει η Cribiore. Τα κείμενα αυτά είναι «μια ακόμη απόδειξη ότι η διδασκαλία και η μάθηση πραγματοποιήθηκε εκεί, και επιβεβαιώνουν ότι ανήκουν στον μοναδικό κτίριο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα από την αρχαιότητα, και που αναγνωρίζεται με βεβαιότητα ως σχολείο ενώ επιδεικνύει και εκπαιδευτικές δραστηριότητες», αναφέρει η Cribiore.  Το κείμενο του καθηγητή (όπως φαίνεται εδώ στον τοίχο) γράφτηκε πολύ προσεκτικά και ήταν προφανώς ένα πρότυπο για τον μαθητή. Για παράδειγμα, το κείμενο που αναφέρεται στην Οδύσσεια αφηγείται μια θρυλική ιστορία για την αρχαία χρήση φαρμακευτικών ουσιών: η Ελένη της Τροίας δίνει στους επισκέπτες της ένα φάρμακο (πιθανόν όπιο), το οποίο «παίρνει μακριά τη θλίψη και το θυμό, και φέρνει τη λήθη σε κάθε αρρώστια», αναφέρει το αρχαίο κείμενο. «Όποιος το πιεί αναμεμειγμένο σε κύπελλο δεν θα αφήσει να πέσει ένα δάκρυ στο μάγουλό του κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας τουλάχιστον. Μιμηθείτε». Η λέξη «Μιμηθείτε» φαίνεται να υποδεικνύει στους μαθητές ότι θα πρέπει να αντιγράψουν το κείμενο με κάποιο τρόπο. Αρχαίες πηγές αναφέρουν ότι μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι αυτό το απόσπασμα είχε μια τέτοια μαγική ποιότητα που μπορούσε να ηρεμεί τους νέους. Σε ένα διαφορετικό δωμάτιο του σχολείου, η ομάδα ανακάλυψε ένα άλλο κείμενο που αποτελείται από ένα δάσκαλο να προτρέπει τους μαθητές του να αποκτήσουν τέτοιες ρητορικές ικανότητες που να φτάνουν μέχρι το επίπεδο διαφόρων θεοτήτων, όπως του αρχαίου Έλληνα θεού Ερμή. Προέτρεψε επίσης τους μαθητές να δουλέψουν σκληρά. «Να είστε τολμηροί, αγόρια μου. Ο μεγάλος θεός θα σας ανταμείψει με ένα όμορφο στέμμα πολλαπλής αρετής», αναφέρει μέρος του κειμένου. «Δούλεψε σκληρά για μένα, ο κόπος κάνει τους άνδρες ανδροπρεπείς ...»  Το σχολείο τελείωσε Το σχολείο δεν ήταν σε χρήση για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως επειδή ο δάσκαλος μετακινήθηκε ή έχασε τη ζωή του, σύμφωνα με τους ερευνητές. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, «το σχολείο ήταν ο δάσκαλος και έπαψε να υπάρχει όταν ο τελευταίος μετακινήθηκε ή πέθανε», γράφει η Cribiore. Αφού έκλεισε, το σχολικό κτίριο ενσωματώθηκε σε ένα κοντινό σπίτι που ανήκε σε έναν σύμβουλο της πόλης με το όνομα «Serenos», ο οποίος χρησιμοποίησε μέρος του ως αποθηκευτικό χώρο. Το 1979, οι ερευνητές βρήκαν μια εικόνα των θεών του Ολύμπου στο σπίτι του Serenos και οι πρόσφατες ανασκαφές έφεραν στο φως περισσότερα έργα ζωγραφικής μεταξύ των οποίων και μια σκηνή συμποσίου με έναν άνδρα να παίζει φλάουτο. Σε ένα δωμάτιο, σχεδόν κάθε επιφάνεια «ήταν διακοσμημένη, είτε με πολύχρωμα γεωμετρικά μοτίβα ή με ζωντανές σχηματικές παραστάσεις, έτσι ώστε η εμπειρία της εισόδου στο χώρο, για πρώτη φορά κατά την αρχαιότητα θα πρέπει να ήταν συντριπτική», έγραψε η Susanna McFadden, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Fordham, σε ένα βιβλίο με τίτλο «Actes du XII Colloque de l' Association International pour la Peinture Murale Antique». (Το βιβλίο θα δημοσιευθεί από τον εκδοτικό οίκοInternazionale L' Associazione per la Pittura murale antica). Ο Serenos φαίνεται να είχε μια εκτίμηση για τα μαθήματα που λάμβανα χώρα στο σχολείο και διατήρησε το κείμενο του καθηγητή που προτρέπει τους μαθητές να εργαστούν σκληρά και να ανυψώσουν τις ρητορικές τους ικανότητες, αναφέρει η Cribiore. Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού κατά πάσα πιθανότητα«εκτίμησαν την εμφάνιση και το περιεχόμενό του, το οποίο θα μπορούσε να εκληφθεί ως σημάδι της πολιτιστικής τους εκλέπτυνσης», γράφει η Cribiore.  Το κείμενο που γράφτηκε από τον καθηγητή εκδόθηκε για πρώτη φορά στην έκδοση του 2008 του επιστημονικού περιοδικού Journal of Roman Archaeology. O. Jarus, LiveScience  erroso master-lista.blogspot.gr

ΤΑΡΤΑ ΧΩΡΙΣ ΨΗΣΙΜΟ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ & ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ

Από τον Chef Mανώλη Παδουβά

ΥΛΙΚΑ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΑΡΤΙΕΡΑ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ 25X3 ΕΚ.

ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΗ:
400 ΓΡ. ΧΟΥΡΜΑΔΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ
200 ΓΡ. ΚΑΣΙΟΥΣ
100 ΓΡ. ΦΙΣΤΙΚΙ ΑΙΓΙΝΗΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ:
250 ΓΡ. ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΟΥΒΕΡΤΟΥΡΑ
235 ML ΚΡΕΜΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ARLA ΜΕ 36% ΛΙΠΑΡΑ
1 Κ.Σ. ΒΟΥΤΥΡΟ LURPAK
ΞΥΣΜΑ & ΧΥΜΟ ΑΠΟ 1 ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ
¼ Κ.Γ. ΑΛΑΤΙ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βάζουμε τα κάσιους και το φιστίκι Αιγίνης σε ένα ταψί με λαδόκολλα και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 160 βαθμούς για 8-10 λεπτά, μέχρι να πάρουν χρώμα.

Για τη βάση:
Τρίβουμε στο μούλτι τα ψημένα κάσιους και το φιστίκι Αιγίνης.
Ψιλοκόβουμε τους χουρμάδες και τους πολτοποιούμε στο μούλτι με λίγο νερό. Ανακατεύουμε τον πολτό από τους χουρμάδες με τους τριμμένους ξηρούς καρπούς, μέχρι να γίνουν ένα συμπαγές μείγμα.
Απλώνουμε το μείγμα της βάσης στην ταρτιέρα και καλύπτουμε και τα τοιχώματα, πιέζοντας με το χέρι. Βάζουμε την βάση της τάρτας στο ψυγείο να κρυώσει.

Για τη γέμιση:
Ζεσταίνουμε σε ένα κατσαρολάκι την κρέμα γάλακτος.
Προσθέτουμε τη σοκολάτα κουβερτούρα, κομμένη σε κομμάτια και ανακατεύουμε, μέχρι να λιώσει η σοκολάτα. Ρίχνουμε το βούτυρο, το αλάτι, το ξύσμα και τον χυμό μανταρινιού και ανακατεύουμε.

Απλώνουμε την γκανάς σοκολάτας στη βάση της τάρτας, τη βάζουμε στο ψυγείο για μιάμιση ώρα, να σφίξει και σερβίρουμε.

ΛΙΜΝΗ ΔΟΞΑ ΦΕΝΕΟΣ

Κασόπιτα ή Ζυμαρόπιτα Γιαννιώτικη

Από "οι συνταγές της παρέας" 

Περιγραφή

Μια εύκολη πιτούλα που φτιάχνουμε στα Γιάννενα, την έφτιαχνε η γιαγιά μου την φτιάχνει η μαμά μου και την φτιάχνω και εγώ. Κι όπως λέει και ο ανηψιός μου, από όλες τις πιτούλες, αυτή είναι η πιο αγαπημένη του. Την φτιάχνουμε πάντα μαζί.

Τι χρειαζόμαστε:

• 12 κ.σ. αλεύρι
• 1 αυγό
• γάλα (όσο πάρει για να γίνει αραιός χυλός περίπου 600 ml)
• τριμμένη φέτα (ανάλογα με τα γούστα)
• αλάτι
• ελαιόλαδο και ελάχιστη μαργαρίνη για το ταψί
• 
  

• Πώς το κάνουμε:

  
  

  1) Σε ένα μπολ βάζουμε το αλέυρι με το αλάτι, προσθέτουμε το γάλα και το αυγό ελαφρώς χτυπημένο και ανακατέυουμε με ένα σύρμα να μην μας σβολιάσει.

  
  

  2) Πρέπει ο χυλός να είναι αρκετό αραιός.

  
  

  3) Αλείφουμε το ταψί του φούρνου με λίγη μαργαρίνη και απλώνουμε και λίγο λάδι (την μαργαρίνη την βάζουμε για να μην κολλήσει η πίτα μας).

  
  

  4) Ρίχνουμε τον χυλό στο ταψί και πασπαλίζουμε με την φέτα. Ραντίζουμε με λίγο ελαιόλαδο.

  
  

  5) Ψήνουμε σε προθερσμασμένο φούρνο στους 180°C στις αντιστάσεις μέχρι η πίτα να ψηθεί και να πάρει ένα ροδοκόκκινο χρώμα ( περίπου 1 ώρα).

Αλευρόπιτα της γιαγιάς

Από " οι συνταγές της παρέας" 

Περιγραφή

Η κουζίνα της μεταπολεμικής επαρχίας, χαρακτηριζόταν από λιτότητα και αυτάρκεια... Κατ'ευθείαν από τις μνήμες μου και τις μνήμες των παλαιότερων που βίωσαν συγκυρίες και καταστάσεις είναι κι αυτή η συνταγή, που αγαπώ πολύ... Η λεγόμενη "φτωχική κουζίνα" μεγάλωσε και χόρτασε μια γενιά ανθρώπων, τους γονείς μας, χωρίς πολλά υλικά, χωρίς μεζούρες και μετρήματα αλλά με ό,τι είχε το φτωχικό κουζινάκι και ό,τι προέκυπτε από την εφευρετικότητα της νοικοκυράς για να θρέψει την οικογένειά της... 

Τι χρειαζόμαστε:

Για ταψί Νο 30.

• 4 χούφτες (ναι καλά διαβάσατε, χούφτες) αλεύρι
• 1 και μισή κούπα τσαγιού νερό
• 2 αυγά χτυπημένα
• λίγη φέτα ή χλωρό τυρί χοντροτριμμένο με το χέρι
• αλατοπίπερο
• βούτυρο αιγοπρόβειο ή πρόβειο 

• Πώς το κάνουμε:

  1. Απλά πράγματα... Σε ένα λεκανάκι ανακατεύετε με το χεράκι σας, το αλεύρι με το νερό, τα αυγά και το αλατοπίπερο. Θα έχετε ένα μέτρια πηχτό μείγμα.
  2. ΜΗN προσθέσετε αλεύρι...
  3. Βουτυρώνετε ένα ρηχό ταψάκι Νο 30, κατά προτίμηση αλουμινένιο, και στρώνετε με ένα κουτάλι το μείγμα.
  4. Σκορπίζετε βούτυρο εδώ κι εκεί, σε κομματάκια. Σπάτε το τυρί με το χέρι σας και το μοιράζετε στην επιφάνεια.
  5. Ψήνετε στους 180^ο αέρα έως ότου ροδίσει ελαφρά η πίτα και ξεκολλά από τα τοιχώματα. Μη τη παραψήσετε, η νοστιμιά της είναι στην τραγανή επιφάνεια και στο ζουμερό της δάγκωμα...
  6. Καλή επιτυχία!

Απίστευτο κι όμως… ελληνικό: Αρχαία κολώνα στα μπάζα!

Μπορεί οι φωτογραφίες και τα βίντεο από τον Παρθενώνα και το Μουσείο της Ακρόπολης με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να θαυμάζει τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα της Αρχαίας Αθήνας, να έκαναν τον γύρο του κόσμου και να μας έκαναν υπερήφανους για την ιστορία μας, ωστόσο, λίγες ημέρες αργότερα αποκαλύφθηκε στους πρόποδες της Πάρνηθας, στις Αχαρνές, μια απίστευτη ιστορία που μας ντροπιάζει, αφού εντοπίστηκε τυχαία από κάτοικο της περιοχής μαρμάρινη κολόνα, με αρχαία επιγραφή, μήκους 2,40 μέτρων, διαμέτρου 42 εκατοστών και βάρους περίπου 1 τόνου να είναι πεταμένη εδώ και οκτώ χρόνια στα… μπάζα! Απίστευτο κι όμως… Ελληνικό!

“Μάζευα ελιές και ξαφνικά βρέθηκα μπροστά σε μια κολώνα, που ήταν πεταμένη στα μπάζα! Μου φάνηκε αρχικά ότι ήταν τσιμεντένια κολώνα της ΔΕΗ. Όμως όταν την πρόσεξα καλύτερα διαπίστωσα ότι ήταν μαρμάρινη κολώνα, που είχε χαραγμένη την εξής αρχαία επιγραφή: «ΛΕΠΤΙΝ ΚΗΦΙΣΟΔΟΤΟΥ ΑΧΑΡΝΕΥΣ». Δεν πίστευε στα μάτια του ο Νίκος Παπαζήσιμος, κάτοικος της περιοχής Άγιος Δημήτριος στις Αχαρνές, όταν πριν από δύο εβδομάδες αντίκρυσε αυτό το θλιβερό θέαμα, σε ένα ξέφραγο χωράφι με ελιές στη συμβολή των οδών Γεώργιου Δροσίνη και Οδυσσέα Ελύτη. Τα απομεινάρια, ίσως ενός αρχαίου ναού, μια σπασμένη κολώνα, της εποχής του 4ου-5ου αιώνα π.Χ φτιαγμένη από Πεντελικό μάρμαρο, σαν κι αυτό που χρησιμοποίησαν οι Αρχαίοι Αθηναίοι στην κατασκευή του Παρθενώνα, να είναι πεταμένη, πρόχειρα μισοθαμμένη, ανάμεσα σε τόνους από μπάζα, πέτρες, τσιμεντόλιθους. Μα πιο πολύ ο κ. Παπαζήσιμος ήταν εξοργισμένος με την απαξίωση της ίδιας της ιστορίας μας από κάποιους ασυνείδητους. Όπως μας αποκάλυψε, χωρίς δεύτερη σκέψη ενημέρωσε τις αρμόδιες αρχές για το σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα, που ανακάλυψε τυχαία. “Πήρα τηλέφωνο στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Την ίδια ημέρα που τηλεφώνησα ήρθε στο σημείο κάποιος υπάλληλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, είδε την κολώνα και τον ενημέρωσα πως τη βρήκα εντελώς τυχαία. Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν δύο ολόκληρες εβδομάδες για να πάρουν την αρχαία κολώνα από τα μπάζα, διότι όπως έμαθα αργότερα δεν έβρισκαν γερανοφόρο όχημα!”




Πότε και κυρίως πως βρέθηκε αυτή η αρχαία μαρμάρινη κολώνα στα μπάζα; Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, το 2008, ιδιώτης εργολάβος ανέλαβε για λογαριασμό του Δήμου Αχαρνών να σκάψει την οδό Γεωργίου Δροσίνη για να συνδεθούν οι κατοικίες  με την αποχέτευση. Ο Κώστας Χαλιμούρδας, κάτοικος της οδού Δροσίνη και αλουμινάς στο επάγγελμα, μας αποκάλυψε: “Θυμάμαι πολύ καλά όταν έσκαβαν το δρόμο “έπεσαν” αρχικά πάνω σ΄έναν αρχαίο τάφο και λίγα μέτρα πιο πέρα βρήκαν αυτή τη μαρμάρινη αρχαία κολώνα. Ο εργολάβος, προφανώς, για να μην σταματήσει το έργο, δεν ειδοποίησε την αρχαιολογία, απλά έβγαλε την κολώνα στην άκρη του δρόμου και την έθαψε πρόχειρα με τα χώματα της εκσκαφής” Λίγους μήνες αργότερα, τον ίδιο δρόμο έσκαψε και η ΔΕΗ για να τοποθετήσει δίκτυο υψηλής τάσης και οπτικές ίνες. Κανείς δεν πρόσεξε την πεταμένη αρχαία κολώνα ή επικράτησε η γνωστή λογική “άσε που να μπλέκουμε τώρα;”

Η απίστευτη υπόθεση έληξε την περασμένη Τετάρτη, 16 Νοεμβρίου, όταν η  Β΄ Εφορία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων παρέλαβε τελικά την αρχαία κολώνα προς αξιοποίηση και φύλαξη. Όπως διαπιστώσαμε στο επιτόπιο ρεπορτάζ που κάναμε φυλάσσεται πλέον στον προαύλιο χώρο του θολωτού τάφου στον Κόκκινο Μύλο Αχαρνών, ενός επιβλητικού μυκηναϊκού τάφου της εποχής του 13ου-14ου π.Χ. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως σε λίγους μήνες, τον Φεβρουάριο του 2017, συμπληρώνονται 10 χρόνια από την ανακάλυψη του Αρχαίου Θεάτρου των Αχαρνών, που ήρθε τυχαία στο φώς κατά τη διάρκεια εκσκαφής για την ανέγερση τριώροφης οικοδομής. Δυστυχώς αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια η ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών έχει μπλοκάρει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της έλλειψης οικονομικών πόρων για τις απαλλοτριώσεις των οικοπέδων.




(Φωτογραφίες: Γιώργος Νιώρας)

Άλλο Αλβανοί, και άλλο Αρβανίτες (απάντηση στον ανιστόρητο Αλβανό πρωθυπουργό Εντι Ράμα)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.

Ὁ Ἀλβανός Πρωθυπουργός Ἔντι Ράμα κατασκευάζει τη δική του Ἱστορία προωθῶντας τίς ἐπιδιώξεις τοῦ Ἀλβανικοῦ ἐθνικισμοῦ. Δήλωσε προσφάτως ὅτι ἐπί Τουρκοκρατίας στή μικρή –τότε- Ἀθήνα κατοικοῦσαν Ἀλβανοί. Γίνεται σύγχυση μέ τούς Ἀρβανίτες, τούς ἀρβανιτόφωνους Ἕλληνες. Ἄλλοι, ὅμως, ἦσαν οἱ Ἀλβανοί καί ἄλλοι οἱ Ἀρβανίτες. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορά. Καί ἐξηγούμεθα:

Ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης, στήν μνήμη τοῦ ὁποίου ἀσεβοῦν πολλοί, ἦταν Ἕλλην ἀρβανιτόφωνος, ὅπως ὅλοι οἱ Σουλιῶτες. Ἡ ἑλληνική του συνείδηση φαίνεται καί ἀπό τήν περίφημη φράση πού εἶπε ὅταν πρωτοπάτησε στά Ἑπτάνησα: «Ὁ Ἕλλην δέν μπορεῖ νά αἰσθάνεται ἐλεύθερος ἐκεῖ ὅπου κυματίζει ἡ Βρεταννική σημαία». Τό δέ Λεξικό πού ἔγραψε ἦταν «τῆς ἀρβανίτικης -ὄχι ἀλβανικῆς – καί ρωμαίικης ἁπλῆς» (νεοελληνικῆς). Ἄλλωστε δέν θά μποροῦσε νά ἔχει ἀλβανική ἐθνική συνείδηση, διότι τέτοια συνείδηση ἐμφανίζεται μόλις τό 1878 μέ τήν Λίγκα τῆς Πριζρένης –Κοσσυφοπεδίου καί μάλιστα ὡς τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων καί θρησκευτικῶν προπαγανδῶν. Κατά τήν Τουρκοκρατία δέν ὑπῆρχε ἔθνος Ἀλβανῶν. Οἱ κάτοικοι τῆς σημερινῆς Ἀλβανίας διεκρίνοντο μέ κριτήριο τήν θρησκεία τους. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἦσαν Ρωμηοί, ἐντεταγμένοι στό ἴδιο Γένος μέ τούς ὑπόλοιπους Ἕλληνες. Οἱ Μουσουλμάνοι ἔνοιωθαν Τοῦρκοι, ἐξ οὗ καί ὁ ὅρος Τουρκαλβανοί. Ἐάν μιλοῦμε γιά ἀλβανική συμμετοχή στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση δέν πρέπει νά ἀναφερόμαστε στούς Μποτσαραίους, τήν Μπουμπουλίνα καί τούς Κουντουριώτηδες, ἀλλά στούς Τουρκαλβανούς πού χρησιμοποιήθηκαν ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὡς σφαγεῖς τῶν Ἑλλήνων.

Οἱ Βυζαντινοί πρόγονοί μας δέν ἀνέφεραν Ἀλβανούς στήν Βαλκανική. Ὁ Κωνσταντῖνος Πορφυρογέννητος ὀνομάζει Ἀλβανούς μία φυλή τοῦ ….. Καυκάσου. Ὁ Γεώργιος Καστριώτης –Σκεντέρμπεης, πού θεωρεῖται ἐθνικός ἥρως τῶν σημερινῶν Ἀλβανῶν, ὀνόμαζε ἑαυτόν Ὀρθόδοξον Ἠπειρώτη (15ος αἰών). Σέ ἔγγραφα τῆς Γαληνοτάτης Δημοκρατίας τῆς Βενετίας στά τέλη τοῦ 15ου αἰῶνος ἡ λέξη Ἀλβανός ἑρμηνεύεται «Ἕλληνες ἀπό τήν Ἤπειρο καί τήν Πελοπόννησο» χωρίς νά ἀμφισβητεῖται ἡ ἑλληνική συνείδησή τους.

Ἡ ἀλβανική ἐθνική συνείδηση εἶναι ἀναμφισβήτητα ξενόφερτο κατασκεύασμα ὅπως ἀποδεικνύουν καί μαρτυρίες τῶν ἰδίων τῶν ἐνδιαφερομένων, τίς ὁποῖες κατέγραψε ὁ σύγχρονός μας διαπρεπής βαλκανιολόγος Ἀχιλλεύς Λαζάρου. Ὅταν ἡ Ἰταλία καί ἡ Αὐστρουγγαρία- γιά δικούς τους λόγους- προσπαθοῦσαν νά κατασκευάσουν ἀλβανικό κράτος ὥστε νά ἐλέγχουν τήν εἴσοδο τῆς Ἀδριατικῆς, οἱ Τουρκαλβανοί ὕψωναν στό Δυρράχιο τήν Ὀθωμανική σημαία! Προτιμοῦσαν τήν τουρκική παρά τήν ἄγνωστη σ’ αὐτούς ἀλβανική ἐθνική συνείδηση. Ἄλλωστε καί στούς Βαλκανικούς πολέμους οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Ἀλβανίας πολέμησαν καί μάλιστα δυναμικά στίς τάξεις τοῦ Ὀθωμανικοῦ στρατοῦ. Μετά τό 1908 πολλά ἀπό τά μέλη τοῦ Νεοτουρκικοῦ κομιτάτου, τό ὁποῖο σχεδίασε καί ξεκίνησε τόν διωγμό τῶν Ἑλλήνων, ἦσαν Τουρκαλβανοί.

Ἡ λέξη Ἀλβανία σημαίνει Λευκή Χώρα ἀπό τό λατινικό ΑΛΜΠΑ =λευκή. Εἶναι ὅρος μέ γεωγραφική καί ὄχι ἐθνολογική σημασία. Ὁ ὅρος Ἀρβανίτης πού ἀφορᾶ τούς Σουλιῶτες, τούς Ὑδραίους, τούς Σπετσιῶτες καί πολλούς κατοίκους τῆς Ἀττικῆς, προέρχεται ἀπό τελείως διαφορετική ρίζα. Συγκεκριμένα ἀπό τήν λέξη Ἄρβανον, τοπωνύμιο τῆς Βορείου Ἠπείρου, πού τό βρίσκουμε ἤδη ἀπό τόν 11ο αἰῶνα στά κείμενα τῆς Ἄννας Κομνηνῆς. Ἀπό τό Ἄρβανον, δηλαδή ἀπό ἑλληνοκατοικημένη βόρεια περιοχή τῆς Ἠπείρου, κατέβηκαν σέ πόλεις καί νησιά τῆς Νοτίου Ἑλλάδος ἑλληνικοί πληθυσμοί πού μιλοῦσαν τά ἀρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ἀνάμικτη μέ ἀρχαῖα ἑλληνικά, λατινικά, τουρκικά καί ἐντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεῖα. (Βλέπε σχετικά τό βιβλίο τοῦ Κώστα Καραστάθη: Ἕλληνες ἀπό τό Ἄρβανον, ἐκδ. Ἄθως, Ἀθήνα 2014).

Οἱ ἀρβανιτόφωνοι Ἕλληνες οὐδέποτε εἶχαν διαφορετική συνείδηση ἀπό τούς ὑπόλοιπους Ἕλληνες. Παρεμφερές παράδειγμα μᾶς δίδουν οἱ σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι Κώττας, Κύρου, Νταλίπης κ.ἄ., οἱ ὁποῖοι πολέμησαν ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος κατά τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων. Καθώς καί οἱ τουρκόφωνοι Ὀρθόδοξοι τῆς Καππαδοκίας πού κράτησαν μέσω τῆς Ἐκκλησίας τήν ἑλληνικότητά τους ἄν καί ἔχασαν τήν ἑλληνική γλῶσσα. Οἱ δίγλωσσοι Ἕλληνες, ἀρβανιτόφωνοι, βλαχόφωνοι, σλαβόφωνοι κ.λ.π. μᾶς προσφέρουν χαρακτηριστικές ἀποδείξεις ὅτι στά Βαλκάνια κατά τούς τελευταίους πέντε τοὐλάχιστον αἰῶνες ἡ Ὀρθόδοξη πίστη –καί γενικότερα ἡ θρησκεία- διαμορφώνει τήν ἐθνική συνείδηση πολύ περισσότερο καί ἀπό τό γλωσσικό ἰδίωμα.

Ἡ σύγχυση μεταξύ τῶν λέξεων Ἀλβανός καί Ἀρβανίτης δημιουργεῖται μόνον στήν ἑλληνική γλῶσσα, διότι φαίνονται νά μοιάζουν οἱ δύο ὅροι ἠχητικά. Ἡ ὁμοιότης εἶναι μόνον ἐπιφανειακή. Στήν οὐσία διαφέρουν κατά πολύ. Ἄλλωστε οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοί ἀποκαλοῦν ἑαυτούς Σκιπετάρ καί τήν χώρα τους Σκιπερία =χώρα τῶν Ἀετῶν. Τί κοινό μποροῦν νά ἔχουν ἕνας Σκιπετάρ καί ἕνας Ἕλλην ἀρβανιτόφωνος; Ἴσως ὁ ἕνας νά μπορεῖ νά καταλαβαίνει κάποιες λέξεις ἀπό τόν ἄλλο. Ἀλλά αὐτό δέν σημαίνει ὅτι εἶχαν ἤ ἔχουν τήν ἴδια ἐθνική συνείδηση. Μήν ξεχνοῦμε ὅτι Σέρβοι, Κροάτες καί Βοσνιομουσουλμάνοι μιλοῦν ἀκριβῶς τήν ἴδια γλῶσσα, παρά ταῦτα συγκρούσθηκαν πρό 20 ἐτῶν μεταξύ τους μέ ὀδυνηρές συνέπειες.

Ἀρβανιτόφωνοι Ἕλληνες, λοιπόν, καί ὄχι Ἀλβανοί κατοικοῦσαν στήν Ἀθήνα καί γενικότερα στήν Ἀττική ἐπί Τουρκοκρατίας. Ἀντί νά διαστρεβλώνει τήν Ἱστορία ὁ Ἀλβανός Πρωθυπουργός ἄς δεῖ κατάματα τήν ἀλήθεια. Ὅτι, δηλαδή, συνέβαινε τό ἀντίθετο. Δέν ὑπῆρχαν Ἀλβανοί στήν Ἑλλάδα, ἀλλά Ἕλληνες μέ ἑλληνικά σχολεῖα στά ἐδάφη τοῦ σημερινοῦ ἀλβανικοῦ κράτους. Ἄς μάθει γιά τή Μοσχόπολη τοῦ 18ου αἰῶνος, ἡ ὁποία ἦταν ἡ πολιτιστική πρωτεύουσα τῆς Ἠπείρου μέ Ἀκαδημίες ἑλληνικῶν σπουδῶν καί ἑλληνικά τυπογραφεῖα. Ἄς μάθει ὅτι τήν κατέστρεψαν οἱ Τουρκαλβανοί καί κατήντησε σήμερα νά εἶναι ἕνα μικρό χωριό βλαχοφώνων Ἑλλήνων κοντά στήν Κορυτσᾶ, μέ τό ὄνομα Βοσκοπόγιε.

Εἶναι καθῆκον τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καί τῶν Ἑλλήνων ἐπιστημόνων νά προβάλλουν τήν Ἑλληνορθόδοξη κληρονομιά τῆς Βορείου Ἠπείρου. Στίς ἀνιστόρητες προπαγάνδες ἀπαντοῦμε μέ ἱστορικά τεκμήρια.



Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων - antibaro.gr