Έγραψε τραγούδια τα οποία ερμήνευσαν σπουδαίοι ρεμπέτες και ρεμπέτισες της εποχής του Μεσοπολέμου. Συνεργάστηκε με τον Τσιτσάνη και τον Βαμαβακάρη, είχε παραβατική συμπεριφορά και δολοφόνησε έναν διαβόητο κακοποιό με τον οποίο είχαν προηγούμενα....
Ο Νίκος Μάθεσης ή Νίκος ο Τρελάκιας υπήρξε από τους κυριότερους εκπροσώπους του απαγορευμένου και κυνηγημένου ρεμπέτικου. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα το 1907 και μετακόμισε με την οικογένειά του στον Πειραιά μία δεκαετία αργότερα. Από μικρός είχε παραβατική συμπεριφορά και απέκτησε από τους «νταήδες» του Πειραιά το παρατσούκλι ο Τρελάκιας. ...
Ο Νίκος Μάθεσης σε νεαρή ηλικία...
Ήταν από τους λεγόμενους μάγκες της εποχής, όπως χαρακτηρίζονταν άντρες του Μεσοπολέμου στην Ελλάδα, οι οποίοι είχαν συγκεκριμένη εμφάνιση και τρόπο ζωής. Ήταν καυγατζής και συχνά είχε πάρε – δώσε με την αστυνομία. Ωστόσο, η πολυτάραχη ζωή του συνοδευόταν από το ταλέντο του στη μουσική και τα δεκάδες τραγούδια που έγραψε. Το ρεμπέτικο και οι θρύλοι της εποχής Τα πρώτα του τραγούδια άρχισαν να ηχογραφούνται από το 1930. Γρήγορα θεωρήθηκε από τους κορυφαίους του περιθωριακού ρεμπέτικου και συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Κατάφερε να μπει σε ένα κλειστό γκρουπ του ρεμπέτικου, όπως η «Τετράς η ξακουστή του Πειραιά», η οποία αποτελείτο από τους Βαμβακάρη, Μπάτη, Παγιουμτζή και Δελιά. Ο Δελιάς «έντυσε» με τη φωνή του το αυτοβιογραφικό τραγούδι που έγραψε ο Μάθεσης με τίτλο «Νίκος ο Τρελάκιας». Έγραψε πάνω από 100 τραγούδια, ενώ υπάρχουν πολλά των οποίων την «πατρότητα» δεν διεκδίκησε ποτέ. Τραγούδια του ερμήνευσε η σπουδαία Ρόζα Εσκενάζυ, ενώ βοήθησε τον Βαμβακάρη να ηχογραφήσει τα πρώτα του κομμάτια. Συνεργάστηκε με τον Γιώργο Μπάτη, τον Στελλάκη Περπινιάδη και μετά τον πόλεμο δούλεψε με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ο Τρελάκιας, παρά την ενασχόλησή του με το ρεμπέτικο και την τέχνη, καθώς είχε κλίση και στη ζωγραφική, ποτέ δεν κατάφερε να ξεφύγει από την παρανομία. Εξάλλου εκείνη την εποχή το ρεμπέτικο θεωρείτο παρακμιακό και απαγορευμένο είδος μουσικής.
Ο Μάθεσης θεωρούσε ιερή την ώρα που έπαιζε κάποιο ταξίμι. Σε μία έφοδο της αστυνομίας σε ένα υπόγειο είχε πει: «Όταν παίζει ο μπουζουξής το ταξίμι του, κανείς δε μιλάει, λες και γίνεται ιεροτελεστία σε ναό του Βούδα». 00:00 00:01 ...
«Ονειρευόμουν τον παράδεισο και βρέθηκα στην κόλαση. Σε μια Βαβυλωνία κακοποιών όπου τον πρώτο λόγο είχε το δίκοπο για ψύλλου πήδημα».
Η δολοφονία και η αλλόκοτη συμφωνία με το θύμα
Ένας ανοιχτός λογαριασμός μεταξύ του Τρελάκια και του Κώστα Στρίγκλα, οδήγησε σε φονικό το 1938. Ο ξακουστός κακοποιός και «μάγκας» της Φρεαττύδας θέλησε να εκδικηθεί τον Μάθεση και ένα απόγευμα τον αιφνιδίασε στην αγορά. Του επιτέθηκε με μαχαίρι και τον τραυμάτισε στο λαιμό, την πλάτη και τον ώμο. Ο Τρελάκιας πρόλαβε και τράβηξε το περίστροφό του, τον πυροβόλησε τέσσερις φορές και τον σκότωσε. «Οπλοφορούσα πάντα, είχα δύο πιστόλια γεμάτα, γιατί είπαμε, ότι πάντα, κάθε στιγμή, η ζωή σου κρεμόταν από μία τρίχα, υπήρχε φόβος να σε φάνε σε ένα λεπτό», δήλωσε πολλά χρόνια μετά το περιστατικό. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο κρίθηκε προφυλακιστέος μέχρι τη δίκη του. Λίγο καιρό αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι βρισκόταν σε άμυνα τη στιγμή της δολοφονίας. Οι δύο άντρες οι οποίοι στο παρελθόν είχαν βρεθεί αντιμέτωποι αρκετές φορές είχαν κάνει μία συμφωνία με βέβηλο περιεχόμενο. Ο Τρελάκιας την «τήρησε». Όπως ο ίδιος την περιέγραψε αργότερα «τη Μεγάλη Παρασκευή, πήγα στον τάφο του και μαστούριασα και μετά έχεσα! Γιατί το ’χαμε πει, ότι όποιος καθαρίσει από τους δύο θα πάει να χέσει στον τάφο του αλλουνού! Και έτσι έκανα».
Μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του Νίκου Μάθεση ήταν: «Η γάτα» (1934), σε μουσική και ερμηνεία Στελλάκη Περπινιάδη, «Βρε μάγκα το μαχαίρι σου» (1935), σε μουσική και ερμηνεία Ανέστη Δελιά, «Μας κυνηγούν τον αργιλέ» (1936), σε μουσική Δημήτρη Μπουρούση και ερμηνεία Ρόζας Εσκενάζι, «Ο Νίκος ο τρελάκιας» (1936), τραγούδι για τον Μάθεση που έγραψε και ερμήνευσε ο Ανέστης Δελιάς, «Σου ΄χα χαρίσει μια καρδιά» (1939), σε μουσική του Γιάννη Παπαϊωάννου, «Σε διώξαν από την Κοκκινιά» (1950), σε μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη και ερμηνεία από τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.
Μετά τον θάνατό του ηχογραφήθηκε το ανέκδοτο τραγούδι «Ένας λεβέντης έσβησε», το οποίο έγραψε για το θάνατο του Άρη Βελουχιώτη. Τη μουσική έγραψε ο Μανώλης Χιώτης. Ο Νίκος Μάθεσης πέθανε στις 27 Απριλίου 1975....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου