ΟΙ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Posted: 17 Sep 2017 06:30 AM PDT

Γράφει η Μαίρη Καρά

     Ο Μέγας Αλέξανδρος ο Ηγεμόνας των Ελλήνων εκτός των άλλων κατορθωμάτων του υπήρξε κι ένας απ’ τους πιο επιτυχημένους στρατιωτικούς Διοικητές όλων των εποχών. Ήταν αήττητος στην μάχη και μέχρι την στιγμή του θανάτου του, είχε κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, που ήταν γνωστός μέχρι τότε στους ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
     Ο Αλέξανδρος ανέλαβε σε πολύ νεαρή ηλικία την βασιλεία της Μακεδονίας μετά τον θάνατο του πατέρα του Φιλίππου Β, ο οποίος είχε ενοποιήσει τα περισσότερα κράτη-πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας κάτω απ’ την μακεδονική ηγεμονία, σε μια ομοσπονδία που ονομαζόταν ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ.
     Η πρώτη άμεση απόφασή του αφορούσε την εκστρατεία του στον Βορράμέσω της Θράκης, για να καταστείλει μια εξέγερση, στην οποία ηγούνταν οι Ιλλυριοί και οι Τριβαλλοί. Σ’ αυτή την εκστρατεία εντάχτηκε στον στρατό του και η δύναμη των πολεμιστών της πολεμικής φυλής των Αγριάνων. Ήταν έξοχοι ακοντιστές και «ψιλοί» (ελαφρύ πεζικό) και έμελλε να διακριθούν κατά την εκστρατεία στην Ασία. Βασιλιάς τους ήταν ο προσωπικός φίλος του Αλέξανδρου ο ΛΑΓΓΑΡΟΣ.
     Ο μακεδονικός στρατός πέρασε στον Αίμο το 335 π.Χ, όπου συγκρούστηκε με μια καλά οχυρωμένη θρακική φρουρά. Η φρουρά αυτή προσπάθησε να σταματήσει την προέλαση του βαρέος πεζικού, αφήνοντας στην κατηφόρα άμαξες και κάρα. Τότε ο Αλέξανδρος έδωσε εντολή να διασκορπίζονται οι σχηματισμοί ή να πέφτουν πρηνηδόν με ασπίδες από πάνω, οι στρατιώτες. Όταν εν τέλει οι μακεδονικές δυνάμεις έφτασαν στην κορυφή, έτρεψαν με ευκολία σε φυγή τους ΘΡΑΚΕΣ.
     Μα η μεγαλύτερη απειλή για τον μακεδονικό στρατό προερχόταν απ’ τα μετόπισθεν. Ήταν ο στρατός του Σύρμου, βασιλιά των Τριβαλλών, που επεδίωξε σύγκρουση σε φαράγγι. Ατυχώς όμως παρασύρθηκε και βγήκε εκτός της οχυρής του θέσης, λόγω συνεχούς παρενόχλησης απ’ το ελαφρύ πεζικό. Το αποτέλεσμα ήταν να συντριβεί στα ανοιχτά απ’ τα άριστα οργανωμένα και πειθαρχημένα τακτικά στρατεύματα του Αλεξάνδρου και να αναγκαστεί να καταφύγει στον ΔΟΥΝΑΒΗ.
     Συνολικά, ο μακεδονικός στρατός χρειάστηκε τρεις μάχες για να διαλύσει τα άγρια εξεγερμένα φύλα του βορρά, απωθώντας τα ως τον Δούναβη. Ήταν οι Μάχες του Αίμου,του Λύγινου Ποταμού και της Πεύκης. Τα κύρια επιτεύγματα αυτής της κεραυνοβόλας εκστρατείας αποτέλεσαν η διάβαση του φυλασσόμενου περάσματος της Σίπκας χωρίς απώλειες, η διάβαση κυριολεκτικά σε μια νύχτα του Δούναβη και βέβαια η συντριβή των Τριβαλλών στον ποταμό ΛΥΓΙΝΟ.
     Η διάβαση του Δούναβη με 4.000 πεζούς και 1.500 ιππείς ήταν μια επιτυχής επίδειξη δύναμης, ώστε να τρομάξουν οι Γέτες, που με στρατό 14.000 ανδρών, υποχώρησαν μετά την πρώτη εμπλοκή με το βαρύ μακεδονικό ιππικό και τράπηκαν  σε φυγή. Το σχέδιο του νεαρού βασιλιά είχε τις επιπτώσεις στις οποίες προσέβλεπε. Τον αιφνιδιασμό και την τρομοκράτηση των βόρειων φύλων, μέσω μιας επαρκώς μεγάλης επίδειξης ισχύος, ώστε να διασφαλιστεί, πως δεν θα απειλούσαν την ασφάλεια της βόρειας Ελλάδας κατά την εκστρατεία στην ΑΣΙΑ.
     Όταν αυτές οι φυλές δήλωσαν φιλία, ο Αλέξανδρος κινήθηκε δυτικά, περνώντας απ’ την Παιονία (σημερινά Σκόπια) και με κατεύθυνση εναντίον του βασιλιά Κλείτου των Ιλλυριών, στην σημερινή Αλβανία. Αυτός είχε αποστατήσει απ’ την συμμαχία με την Μακεδονία, με την συνδρομή των Ταυλαντίων, των οποίων βασιλιάς ήταν ο ΓΛΑΥΚΙΑΣ.
     Η σύγκρουση έλαβε χώρα στο οχυρωμένο Πέλιο, στρατηγικής σημασίας θέση, καθώς παρείχε εύκολη πρόσβαση στην Ιλλυρία και την Μακεδονία. Μάλιστα η αξία του ήταν ακόμα μεγαλύτερη απ’ τη στιγμή που ο Αλέξανδρος έπρεπε να μπορεί να επιστρέψει στη Νότια Ελλάδα γρήγορα, καθώς οι Αθηναίοι και οι Θηβαίοι αποστατούσαν απ’ την Συμμαχία ξανά, λόγω των φημών ότι είχε σκοτωθεί στον Δούναβη ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
     Ο βασιλιάς της Μακεδονίας κατέφθασε με δύναμη 15.000 ανδρών, πιάνοντας τον Κλείτοπου περίμενε την δύναμη του Γλαυκία.Βασικό χαρακτηριστικό της τακτικής του ήταν οι ταχείες αιφνιδιαστικές κινήσεις, δηλαδή να χτυπά ξαφνικά εκεί που δεν τον περίμεναν. Έτσι χτύπησε τις δυνάμεις των Ιλλυριών στα γύρω υψώματα, αναγκάζοντάς τες να κλειστούν στην οχυρωμένη πόλη. Μα επειδή δεν κατάφερε να την καταλάβει με άμεση έφοδο, άρχισε συστηματική ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ.
     Η άφιξη όμως του Γλαυκία τον ανάγκασε να αποτραβηχτεί προσωρινά, επειδή βρέθηκε σε μειονεκτική θέση αριθμητικά. Έπρεπε όμως να καταστρέψει την εχθρική δύναμη, επειδή πιεζόταν χρονικά, λόγω της εξέγερσης στη Νότια Ελλάδα. Γι’ αυτό απέκλεισε το Πέλιο, ώστε να αποφύγει έξοδο του Κλείτου. Κατευθύνθηκε προς τα υψώματα, που ήταν πλέον υπό τον έλεγχο του Γλαυκία, με την φάλαγγα, την οποία έβαλε να κάνει γυμνάσια, προκαλώντας την έκπληξη των ΤΑΥΛΑΝΤΙΩΝ.
     Ξαφνικά εν μέσω γυμνασίων έθεσε σε σχηματισμό την φάλαγγα και προέλασε κατά των υψωμάτων, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό κι εκμηδενίζοντάς τον χωρίς απώλειες. Έτσι ο στρατός του συγκρουόμενος με τις ιλλυρικές δυνάμεις, πέρασε στην απέναντι όχθη του ποταμού, με έναν παραπλανητικό ελιγμό. Προσποιήθηκε πως έκανε επίθεση εναντίον των Ιλλυριών, που απειλούσαν από πίσω, προετοιμάζοντας έξυπνα την πολιορκία και διασφάλισε έτσι τις γραμμές του ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ.
     Τότε έφτασαν στο μακεδονικό στρατόπεδο ευνοϊκές πληροφορίες, που έπεισαν τον Αλέξανδρο, πως η κατάσταση είναι πιο εύκολη, απ’ ό,τι περίμενε. Ότι δηλαδή στο Πέλιο οι Ιλλυριοί είχαν αρχίσει να παραμελούν την άμυνα, καθώς είχαν πιστέψει πως ο Αλέξανδρος υποχωρούσε. Τότε χωρίς να περιμένει την άφιξη ενισχύσεων, ο μόλις 21 χρόνων  Διοικητής σχεδίασε και πραγματοποίησε μια παράτολμη νυκτερινή επίθεση, αφήνοντας πίσω τον όγκο του ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΟΥ.
     Αυτό το πέτυχε εύκολα με μια ευκίνητη επίλεκτη δύναμη, που περιελάμβανε την φρουρά του, η οποία έφερε ασπίδες - εν αντιθέσει με την πιο δυσκίνητη μακεδονική φάλαγγα - και τους Αγριάνες τοξότες με την δύναμη του Κοίνου. Ο αιφνιδιασμός  ήταν απόλυτος κι ακολούθησε σφαγή, με πολλούς Ιλλυριούς να πιάνονται αιχμάλωτοι. Στην συνέχεια ο Αλέξανδρος έχοντας επιθυμία να κερδίσει χρόνο, έστησε νέο φυλάκιο στην περιοχή και δέχτηκε ευχαριστημένος την παράδοση των ΙΛΛΥΡΙΩΝ.
     Αφού επιβεβαίωσε την κυριαρχία του αναστέλλοντας μια εξέγερση των πόλεων των κρατών της Νότιας Ελλάδας και κάνοντας μια σύντομη αλλά αιματηρή επιδρομή κατά των βόρειων γειτόνων της Μακεδονίας, ο Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία στην Ανατολή, ενάντια στην Περσική Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών με τον "ΒΑΣΙΛΙΑ των ΒΑΣΙΛΕΩΝ".