Γράφει ο Ιάσονας Κάντας
Να κυνηγάς Pokemon σε μια «αυξημένη πραγματικότητα», σε έναν φανταστικό κόσμο προκαθορισμένο από τους σχεδιαστές του παιχνιδιού και όχι από τις φαντασιακές σου ορέξεις. Εσύ απλά αφήνεσαι σε έναν χάρτη μιας πόλης γκρίζας και πράσινης, τα κτίρια όλα γκρι. Οι ουρανοξύστες και οι καλύβες, οι φαβέλες και οι πολυτελείς βίλες. Όλα τα ίδια και απαράλλαχτα. Στον κόσμο του Pokemon αρκεί να συγκεντρώσεις πολύχρωμες κατσαρίδες και σκανδαλιάρικα αρούρια. Αν πέσεις και σε κανέναν φράκτη καταυλισμού προσφύγων ή σκοντάψεις σε κάποιον ναρκομανή στην Ομόνοια, δεν χάλασε κι ο κόσμος… Όχι αυτός του Pokemon τουλάχιστον.
Πόσο τρελάθηκε ο κόσμος μικρό μου; Πόσο μας έπνιξε; Τα ρέστα τους δίνουν οι απελπισμένοι άνθρωποι με τα κύματα της ιστορίας να είναι πολύ μεγάλα για τα μέτρα τους. Στη Νέα Ζηλανδία λέει ο άλλος παραιτήθηκε για να κυνηγήσει Pokemon. Δεν με τρομάζει η νέα αυτή παράνοια. Με τρομάζει η παρόρμηση του κόσμου μας να ξεφύγει από την ίδια του την ύπαρξη. Να ξεφύγει από τον πνιγμό που προκαλεί στον εαυτό του με τα ίδια του τα χέρια.
Πόσο τρελάθηκε ο κόσμος; Μήπως ο Ερντογάν κυνηγάει Pokemon και ξεδιπλώνει την εκκαθάρισή του προς μια νέα ισλαμική χούντα; Στη γέφυρα του Βοσπόρου εκείνο το βράδυ, μάλλον θα έδειξε η εφαρμογή κανένα Pokemon που βγάζει δηλητηριώδη αέρια. Για αυτό βρε χαζό την απέκλεισε ο στρατός. Άνθρωποι έτοιμοι να αποκεφαλίσουν ανθρώπους και να μαζέψουν Pokemon. Αρκεί να τους δώσεις ένα όραμα, μια διαφυγή. Αρκεί να τους πουλήσεις την προσδοκία ενός άλλου κόσμου. Στη μάχη της αφήγησης και της προσδοκίας χάσαμε μικρό μου. Μείναμε μόνοι μας να κυνηγάμε πεταλούδες και να απλώνουμε το χέρι σε ανθρώπους κι όχι σε Pokemon.
Σήκωσε αέρα και δεν είχαμε τα πόδια να σταθούμε. Μας πήρε και μας σήκωσε. Στον κόσμο του Pokemon επανέρχονται οι θανατικές ποινές, επιβάλλεται η χούντα των ελάχιστων προσδοκιών, δολοφονούνται παιδιά από παρανοϊκές νταλίκες κι άλλα – στο Αλέπο – κρύβονται σε υπόγεια σχολεία.
Στον κόσμο του Pokemon αποκεφαλίζονται 12χρονοι, δολοφονούνται μαύροι για το χρώμα τους και μπάτσοι για τη στολή τους, πεθαίνουν τα κοράλια στον βυθό και κυβερνούν ή επωάζονται μισάνθρωποι. Στον κόσμο του Pokemon παιδιά στη Βοσνία προειδοποιούνται από τις αρχές να μην κυνηγούν τις «κατσαρίδες» σε περιοχές που μπορεί να έχουν νάρκες. Οι χάρτες του Pokemon Go βλέπεις μικρό μου δεν ασχολούνται με νάρκες, πολέμους και θάνατο.
Δεν με τρομάζουν τα Pokemon μικρό μου… Με τρομάζουν οι άνθρωποι που θα προτιμούσαν να είναι Pokemon γιατί ποτέ τους δεν έφτιαξαν έναν κόσμο ανθρώπινο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου