Πώς ερμήνευαν στον Πόντο τα σημάδια της Άνοιξης

Η Άνοιξη στον Πόντο δεν ερχόταν πάντα τον Μάρτιο, αφού εκεί που μύριζε καλοκαίρι, εκεί έπιανε κρύο. Τα σημάδια της φύσης  όμως, ήταν για τους Πόντιους πολύ σημαντικά και τους έδιναν τη δική τους ερμηνεία. 

Όπως αναφέρεται στο "Εδεσματολόγιο του Πόντου της Έφης Γρηγοριάδου", στην αρχή της άνοιξης έσπερναν σιτάρι κοκκίν και κριθάρι που ανακάτευαν με λίγους αγιασμένους σπόρους που είχαν φυλάξει από την Μ. Πέμπτη.

Όταν ο καιρός επέτρεπε, άρχιζαν την σπορά οπωροκηπευτικών αφού πρώτα ράντιζαν τα χωράφια με αγιασμό που το είχαν από τα Θεοφαάνεια. Πίστευαν ότι για να έχουν καλή σοδειά πρέπει να σπείρουν όταν θα είχε νέο φεγγάρι

Καθώς ο καιρός άλλαζε έρχονταν τα αποδημητικά πουλιά να φτιάξουν τις φωλιές τους και να φέρουν ένα ιδιαίτερο μήνυμα στους κατοίκους.

Μια εβδομάδα μετά την εμφάνιση των πελαργών οι κάτοικοι του χωριού επισκέπτονταν μια φωλιά και παρατηρούσαν αν είχε αυγό ή όχι.

Πρόσεχαν αν ήταν σπασμένο γιατί μερικές φορές λόγω του κρύου τα’ αυγά δεν άντεχαν. Εάν το αυγό ήταν ακέραιο ο επόμενο χειμώνας θα ήταν ήπιος, αν ήταν σπασμένο θα ήταν δριμύς.

Παρατηρούσαν ακόμη το περιεχόμενο της φωλιάς. Εάν περιείχε κουρέλια αυτά προμήνυαν μεγάλες αρρώστιες εάν είχε κόκαλα πολλού θανάτους εάν είχε χόρτα και άχυρα μεγάλη ευφορία. Τέλος αν είχε μόνο μικρά ξυλάκια περίμεναν πυρκαγιές.

Εάν ένα χελιδόνι έχτιζε τη φωλιά του σε κάποιο σπίτι το θεωρούσαν σημάδι ευτυχίας ή ένδειξη ότι κάποιος μακρινός και αγαπημένος συγγενής η φίλος θα τους επισκεπτόταν.

Τμήμα σύνταξηςPontos-News.Gr