Η Δελφική Αμφικτυονία

Η Δελφική Αμφικτυονία

Η Δελφική Αμφικτυονία ήταν μια ομοσπονδία δώδεκα φυλών της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας που αποτελούσε αρχικά θρησκευτική ένωση, ενώ αργότερα απέκτησε και πολιτική σημασία. Το Αμφικτυονικό Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές τον χρόνο και κάθε φυλή είχε δύο ψήφους. Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια η επίδραση της μειώθηκε μέχρι που ο Αδριανός ίδρυσε το Πανελλήνιο. Η δύναμη που απέκτησε ήταν τέτοια που πρωταγωνίστησε στην περιοχή έως τουλάχιστον τον 4ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε, κατά κάποιο τρόπο, μια μικρογραφία της Κοινωνίας των Εθνών και του σημερινού ΟΗΕ.

Ίδρυση 

Ήδη από τον 7ό αιώνα π.Χ. υπήρχε μία αμφικτυονία των φυλών της κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας, οι οποίοι είχαν αρχικά και τη μεγαλύτερη επιρροή στο συνέδριο. Κέντρο της ήταν το ιερό της Δήμητρας στην Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες. Στην αμφικτυονία αυτή προσχώρησαν και οι Δελφοί. Με τον καιρό απέκτησε μεγάλες αρμοδιότητες στην διοίκηση του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς και ταυτόχρονα ισχυρές πολιτικές δυνάμεις. Λειτουργία 

Στο Αμφικτυονικό Συνέδριο συμμετείχαν δώδεκα ελληνικές φυλές. Αυτές ήταν οι Θεσσαλοί, οι Βοιωτοί (με κυρίαρχη την Θήβα), οι Δωριείς (με κυρίαρχη την Σπάρτη), οι Ίωνες (με κυρίαρχη την Αθήνα), οι Περραιβοί, οι Μάγνητες, οι Λοκροί, οιΟιταίοι, οι Αχαιοί, οι Φωκείς, οι Δόλοπες και οι Μαλιείς. Αυτοί αποτελούσαν και τα μόνιμα μέλη του Συνεδρίου. Κάθε μια από αυτές τις δώδεκα φυλές είχε δύο ψήφους. Στο Συνέδριο εκπροσωπούνταν ακόμα οι Αιτωλείς, οι Ακαρνάνες, οι Αρκάδες, οι Ηλείοι, οι Τριφύλιοι και η μικρή φυλή των Δρυόπων, χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου. Κάθε φυλή έστελνε 2 αντιπροσώπους σε κάθε συνέδριο. Από αυτούς, ο ένας ονομαζόταν "Πυλαγώρας" και κύριος ρόλος τους ήταν η συζήτηση των προς ψήφιση αιτημάτων και η αντιπροσώπευση της πόλης του και ο άλλος ονομαζόταν "Ιερομνήμονας" και ήταν αυτός που ψήφιζε. Για τους μεν Λοκρούς μία ψήφος άνηκε στους Οζολούς και μία στους Οπούντιους. Μετά τον τρίτο Ιερό πόλεμο και την ήττα των Φωκέων, οι Μακεδόνες απόκτησαν τις ψήφους τους. Επίσης εκλεγόταν ένας γραμματέας και υπήρχε και ο θεσμός της αμφικτυονικής εκκλησίας που αποτελούταν από τους ιερομνήμονες, τους πυλαγόρες όσους βρίσκονταν στο ιερό την εποχή που λάμβανε χώρα η συνάντηση, με σκοπό την έκδοση των ψηφισμάτων και ουσιαστικά δεν είχε κάποια δύναμη. Απο τον 4ο αιώνα το Συμβούλιο στεγαζόταν σε ειδικό κτήριο με το όνομα Πυλέα. Το Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές το χρόνο. Την άνοιξη στους Δελφούς, στο ιερό του Απόλλωνα. Το φθινόπωρο στην μαλιακή πόλη Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες στο ιερό της Δήμητρας.

Αρμοδιότητες 

Αρχικά το Συνέδριο αφορούσε μάλλον πιο πολύ την επιτήρηση του ιερού της Δήμητρας στην Ανθήλη, η οποία μάλιστα ονομαζόταν Αμφικτυονίς. Στη περιοχή υπήρχε επίσης ιερό του Αμφικτύονα. Οι δε συνάξεις και στους Δελφούς και στις Θερμοπύλες, ονομάζονταν "Πυλαίαις" ("Πυλαία εαρινή" και "Πυλαία μεταπωρινή" αντίστοιχα) από το Πύλες (Θερμοπύλες). Στην συνέχεια, και αφού άρχισαν να συνέρχονται και στους Δελφούς ανέλαβαν και την εποπτεία του ιερού του Απόλλωνα, μέχρι που έγινε το κύριο έργο της. Αργότερα, ανέλαβαν και την διοργάνωση των Πυθίων. Η δελφική αμφικτυονία είχε τον έλεγχο της περιουσίας και λειτουργίας του ιερού, αφού όριζε τους ιερείς και τους άλλους αξιωματούχους, εκλέγοντάς τους πάντα από κατοίκους των Δελφών.

Δύναμη 

Η δημιουργία της αμφικτυονίας σε μια εποχή κατά την οποία ακόμα τόσο η Αθήνα, όσο και η Σπάρτη ή η Θήβα δεν είχαν αποκτήσει την δύναμη που απέκτησαν αργότερα, είχε σαν αποτέλεσμα φυλές με ελάχιστη δύναμη όπως οι Μαλιείς ή οι Περραιβοί να έχουν τις ίδιες δυνατότητες και την ίδια αξία με τις ισχυρές δυνάμεις εντός του συμβουλίου. Ακόμα και όταν οι Θεσσαλοί κατέλαβαν τους γειτονικούς τους λαούς Περραιβούς, Μαλιείς, Μαγνήτες, Δόλοπες και Αχαιούς αυτοί μπορούσαν να μετέχουν ως ίσοι με τους Θεσσαλούς και με καθαρό το δικαίωμα ψήφου. Αυτό τελικά, καθώς και η αίγλη του μαντείου των Δελφών, έδωσε τεράστια δύναμη στο συνέδριο, ιδίως κατά την εποχή πριν και μετά τους Περσικούς Πολέμους. Ωστόσο, με την είσοδο των Μακεδόνων και αργότερα την αύξηση της επιρροής των Αιτωλών (οι Οζολοί Λοκροί προσχώρησαν στην ισχυρή Αιτωλική Συμπολιτεία) και των Ρωμαίων καθώς και οι διάφορες συμμαχίες και αντιπαλότητες μεταξύ των πόλεων δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ομοσπονδία.

Ιεροί Πόλεμοι 

Τον 6ο αι. π.Χ. οι Αμφικτύονες αποφασίζουν να τιμωρήσουν τους κατοίκους της Κρίσσας που εκμεταλλεύονταν τους προσκυνητές και τους επίσημους απεσταλμένους των πόλεων στους Δελφούς που έφταναν από το λιμάνι της Κίρρας, επιβάλλοντας τους φορολογία. Η Αμφικτυονία μαζεύει στρατό και διαλύει τις δύο πόλεις, απαγορεύοντας κάθε δραστηριότητα στην Κίρρα και το Κρισσαίο Πεδίο. Το 458 π.Χ. οι Φωκείς καταλαμβάνουν τους Δελφούς και οι Σπαρτιάτες τους διώχνουν (δεύτερος ιερός Πόλεμος). Οι Φωκείς με την βοήθεια των Αθηναίων ανακαταλαμβάνουν τους Δελφούς μέχρι το 421 π.Χ. που τα ιερό ξαναβρίσκει την αυτοδυναμία του. Το 356 π.Χ. η Αμφικτυονία επιβάλλει πρόστιμο στους Φωκείς γιατί καλλιέργησαν εκτάσεις που άνηκαν στο ιερό (τρίτος ιερός πόλεμος). Αθηναίοι και Λακεδαιμόνιοι συμμαχούν υπέρ των Φωκέων, φοβούμενοι την ανάμιξη του Φιλίππου Β' της Μακεδονίας στις υποθέσεις της Νότιας Ελλάδας. Οι Φωκείς καταλαμβάνουν τους Δελφούς με αρχηγό τον Φιλόμηλο. Όμως ο Φίλιππος, το 346 π.Χ., επεμβαίνει και απελευθερώνει τους Δελφούς. Το Συμβούλιο τιμωρεί σκληρά τους Φωκείς, οι πόλεις τους καταστρέφονται, υποχρεώνονται σε μεγάλη αποζημίωση για τις ζημιές που προκάλεσαν στους Δελφούς και χάνουν τις ψήφους τους στο Συμβούλιο. Αυτές δίνονται στον Φίλιππο και τους Μακεδόνες. 

Υπό την εξάλειψη του φόβου για τους Φωκείς, οι Αμφισσείς αρχίζουν να καλλιεργούν εκτάσεις στο Κρισσαίο πεδίο και να δημιουργούν κτίρια στην πόλη της Κίρρας. Υποστηρίζοντας τους συμμάχους τους Θηβαίους στο Αμφικτυονικό Συνέδριο και παρασυρόμενοι από αυτούς προσπαθούν να κατηγορήσουν τους Αθηναίους για ιεροσυλία. Ο πυλαγόρας της Αθήνας, όμως, ρήτορας Αισχίνης κατάφερε να αντιστρέψει τις κατηγορίες και να τους καταγγείλει για καταπάτηση της γης του Απόλλωνα και της απαγορευμένης Κίρρας. Ο Φίλιππος αναλαμβάνει το 339 π.Χ. να τιμωρήσει τους Αμφισσείς εκ μέρους της Αμφικτυονίας (τέταρτος Ιερός Πόλεμος) και η Άμφισσα καταστρέφεται.

Σημασία 

Η Δελφική Αμφικτυονία αποτέλεσε την πιο σημαντική αμφικτυονία της αρχαίας Ελλάδας. Σε αυτή αντιπροσωπευόταν σχεδόν όλα τα ελληνικά φύλα και η πολιτική δύναμη που απέκτησε ήταν τεράστια. Συχνά προσομοιάζεται με την Κοινωνία των Εθνών και τον ΟΗΕ. 


Βιβλιογραφία
Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους - Βιβλίο Δεύτερο Πρωτοϊστορικοί Χρόνοι"
Βασίλειος Χ. Πετράκος "Δελφοί"
Πέτρος Καλονάρος "Ιστορία της Πόλεως Αμφίσσης"

Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2013/04/delphic-amphecteonea.html#ixzz2gPGCixNT

Αρνί στη σούβλα και κοκορέτσι στην Αρχαία Ελλάδα

Αρνί στη σούβλα και κοκορέτσι στην Αρχαία Ελλάδα



Γεύσεις γνωστές στους αρχαίους, το «γαρδούμιο» και η «πλεκτή», δηλαδή η γαρδούμπα και το κοκορέτσι, αναφέρονται ακόμα και στα ομηρικά έπη. 

Ο τρόπος παρασκευής δεν διέφερε πολύ. Για να παρασκευάσουν κοκορέτσι μαρινάριζαν τα έντερα σε ξύδι, νερό και μέλι. Το ξύδι λειτουργούσε ως αντισηπτικό και αφυδάτωνε το έντερο από τα πολλά λίπη, ενώ το μέλι δημιουργούσε μια καραμελωμένη κρούστα. 

Όταν δε, έψηναν στη σούβλα αρνί ή κατσίκι και καθώς δεν υπήρχαν τότε πινέλα αλλά ούτε και λαδολέμονο, βουτούσαν ένα κλαδί από πεύκο σε χυμούς από άγουρο σταφύλι και άγουρο δαμάσκηνο και άλειφαν το κρέας προσδίδοντάς του μια ιδιαίτερη γεύση από φρούτα και ρετσίνι. «Το κοκορέτσι είναι καταγεγραμμένο στα έργα του Ομήρου, ο οποίος μας αποκαλύπτει ότι το έφτιαχναν από την αρχαία Ελλάδα. 

Οι λεπτομέρειες, μάλιστα, που αφορούν την παρασκευή του είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες», αναφέρει ο σεφ Νίκος Φωτιάδης. «Το μέλι στο κοκορέτσι δεν είναι τόσο εμφανές, ωστόσο η παρουσία του στο ψήσιμο προσδίδει μια εξαιρετική υφή στο τελικό αποτέλεσμα», υποστηρίζει. 

Ο ίδιος φτιάχνει αρνί και κοκορέτσι του με τον τρόπο των αρχαίων, διαφοροποιώντας μικρά σημεία. Για παράδειγμα, στο ψήσιμο των αμνοεριφίων αντί για κλαδί από πεύκο χρησιμοποιεί πευκοβελόνες. Πάντως, επισημαίνει ότι οι σούβλες δεν αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα στην αρχαία Ελλάδα, καθώς δεν καταναλώνονταν μεγάλες ποσότητες κρεάτων. 

Στις περισσότερες περιοχές της χώρας επιβιώνουν παραδοσιακές συνταγές και τρόποι μαγειρέματος χιλιάδων χρόνων, περνώντας από γενιά σε γενιά. Κατά καιρούς συγκεντρώνονται σε βιβλία μαγειρικής και σχετικές εκδόσεις χάρη στο μεράκι και το φιλότιμο κάποιων ανθρώπων, τονίζει ο κ. Φωτιάδης και εύχεται να υπάρξει κάποια στιγμή μια συνολική συντονισμένη μελέτη με στόχο μια συνολική καταγραφή. 

πηγή

Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2013/05/souvlisma-arniou-sthn-arxaia-ellada.html#ixzz2gPFMP6z5

ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ Ο... ΣΕΙΣΜΟΣ !!!

ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ Ο... ΣΕΙΣΜΟΣ !!!

Το νησί από λάσπη και πέτρες που αναδύθηκε στο Πακιστάν από το σεισμό των 7,7 Ρίχτερ
, ..ο οποίος σκότωσε εκατοντάδες ανθρώπους στην επαρχία του Μπαλουχιστάν, δεν ήταν η τελευταία έκπληξη για τους κατοίκους της παραθαλάσσιας πόλης Γκουάνταρ. Ντόπιοι διαπίστωσαν ότι από το σημείο εκλύονται αέρια, ενώ επιστήμονες κάλεσαν τους αλιείς να μείνουν μακριά από το νησί εν μέσω φόβων ότι μπορεί να βυθιστεί όσο ξαφνικά εμφανίστηκε.

Σύμφωνα με τον αναπληρωτή διοικητή του Γκουάνταρ, το νερό στις όχθες του νησιού είναι γεμάτο φυσαλίδες, στην περιοχή μυρίζει κάποιου είδους αέριο, ενώ αναφέρθηκαν και μικρές φωτιές όταν ορισμένοι προσπάθησαν να ανάψουν το τσιγάρο τους.

Ομάδα πακιστανών επιστημόνων και αξιωματικών του πολεμικού ναυτικού επισκέφθηκαν το νησί την Τετάρτη, περιγράφοντας μια μάζα ύψους 18 μέτρων, πλάτους 30 και μήκους 76 μέτρων – ελαφρώς μεγαλύτερη από ένα γήπεδο του τένις.

Συνδέουν άμεσα την εμφάνισή του με το σεισμό της προηγούμενης ημέρας, στον οποίο έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 285 άνθρωποι. «Εκείνη η μεγάλη δόνηση κάτω από τη γη προκάλεσε μεγάλη αναταραχή», δήλωσε στο Associated Press ο διευθυντής του πακιστανικού Κέντρου Παρακολούθησης Σεισμών.

Άλλοι ειδικοί επισημαίνουν ότι η ανάδυση νησιού από σεισμό δεν είναι και τόσο σπάνιο φαινόμενο, καθώς παρόμοια περιστατικά καταγράφηκαν το 2011, το 2001 και το 1945, ενώ ορισμένοι εμφανίζονται δύσπιστοι ως προς τις αναφορές για μεθάνιο. «Τα αποθέματα μεθανίου που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν στην περιοχή βρίσκονται σε μεγαλύτερα βάθη και πιο μακριά από τις ακτές», δήλωσε στο Associated Press ο Ρομπ Μέλορς από το αμερικανικό εθνικό εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ. «Θα μπορούσε να είναι διοξείδιο του άνθρακα ή κάποιο υγρό στο έδαφος, όχι απαραίτητα μεθάνιο.»

Ο ίδιος προειδοποίησε ότι η νησίδα κατά πάσα πιθανότητα θα βυθιστεί και πάλι σε διάστημα μερικών εβδομάδων, όπως συνέβη με τα υπόλοιπα νησιά από λάσπη και βράχους που «γεννήθηκαν» μετά από μεγάλες σεισμικές δονήσεις.

ΠΗΓΗ

Η "άλλη" πλευρά του facebook. Η "άγρια"...

Η "άλλη" πλευρά του facebook. Η "άγρια"...

Πληθαίνουν τα κρούσματα «βίαιης» συμπεριφοράς σε παιδιά μέσω Διαδικτύου σε πολλές χώρες όσο και στην Ελλάδα. Μάλιστα η δημιουργία ψεύτικων προφίλ, ο...διαδικτυακός εκφοβισμός (cyber bulling), η παραβίαση προσωπικών δεδομένων και η συκοφαντική δυσφήμηση φαίνεται ότι είναι ο κύριος όγκος των καταγγελιών που δέχεται η ανοιχτή γραμμή Safeline από χρήστες του Διαδικτύου. Αντίθετα, περιπτώσεις για οικονομικές απάτες και παιδική πορνογραφία βρίσκονται σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο, καθώς θα περίμενε κανείς να είναι το βασικό «μενού» των καταγγελιών. Ειδικότερα, το πρώτο εξάμηνο του 2013 η γραμμή δέχθηκε περίπου 2.250 καταγγελίες ενώ πέρυσι το ίδιο διάστημα άγγιξαν τις 1.350. Χαρακτηριστικό είναι ότι η πλειονότητα των καταγγελιών αφορούν το πλέον δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο των τελευταίων ετών, το Facebook.


ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Πίνετε coca-cola? Διαβάστε τί παθαίνει ο οργανισμός σας!!!!

Πίνετε coca-cola? Διαβάστε τί παθαίνει ο οργανισμός σας!!!!

Δεν θα πιστεύετε τι προκαλεί...Τα πρώτα 10 λεπτά: 10 κουταλιές
ζάχαρης εισχωρούν στο σύστημά σας (100% της προτεινόμενης ημερήσιας χρήσης.)....


Ο λόγος που δεν κάνετε αμέσως εμετό από την υπερβολική δόση ζάχαρης είναι το φωσφορικό οξύ που κόβει την γεύση και σας επιτρέπει να κρατήσετε το αναψυκτικό στο στομάχι σας.

20 λεπτά: Το ζάχαρο σας προκαλεί μια έκρηξη ινσουλίνης. Το συκώτι σας ανταποκρίνεται σε αυτό , μετατρέποντας όση ζάχαρη μπορεί σε λίπος (και υπάρχει πολύ ζάχαρη αυτή τη στιγμή)

40 λεπτά: Η απορρόφηση καφεΐνης έχει ολοκληρωθεί. Οι κόρες σας διαστέλλονται, η πίεση του αίματος αυξάνεται και το συκώτι συνεχίζει να ρίχνει ζάχαρη στο αίμα. Oι δέκτες αδενοσίνης στον εγκέφαλό σας φράζουν αποτρέποντας την υπνηλία.

45 λεπτά: Το σώμα σας ανεβάζει την παραγωγή ντοπαμίνης, ερεθίζοντας τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλό σας. Είναι ο ίδιος τρόπος που λειτουργεί και η ηρωίνη.

60 λεπτά: Το φωσφορικό οξύ δεσμεύει το ασβέστιο, το μαγνήσιο και τον ψευδάργυρο στο χαμηλότερο έντερο σας, παρέχοντας μιας περαιτέρω ώθηση στο μεταβολισμό. Αυτό γίνεται από τις υψηλές δόσεις της ζάχαρης και των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών που αυξάνουν επίσης την ουρική έκκριση του ασβεστίου. Οι διουρητικές ιδιότητες της καφεΐνης κάνουν παιχνίδι. (Σας κάνει να πρέπει να κατουρήσετε.) Τώρα βεβαιώνεται ότι θα εκκενώσετε το συνδεμένο ασβέστιο, το μαγνήσιο και τον ψευδάργυρο που πήγαινε στα κόκκαλά σας καθώς επίσης και το νάτριο, τον ηλεκτρολύτη και το νερό.

Δεδομένου ότι το rave μέσα σας πεθαίνει, θα αρχίσετε να έχετε μια συντριβή ζάχαρης. Μπορεί να γίνετε οξύθυμοι ή/και αργόστροφοι. Έχετε επίσης τώρα, κυριολεκτικά, κατουρήσει όλο το νερό που περιείχε η Coke, μαζί με τις πολύτιμες θρεπτικές ουσίες που το σώμα σας θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει για να ενυδατώσει το σύστημά σας ή να χτίσει τα ισχυρά κόκκαλα και τα δόντια.

Στην υγειά σας...

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Τι λατρεύουν και τι μισούν τα 12 ζώδια;

Τι λατρεύουν και τι μισούν τα 12 ζώδια;

Προσέξτε τις λεπτομέρειες και κάντε το αντικείμενο του πόθου σας να σας λατρέψει!


Έτυχε να γνωρίσετε κάποιον ή κάποια φέτος το καλοκαίρι που σας άρεσε και θέλετε κάτι παραπάνω από μια απλή ερωτική νύχτα μαζί του; Ρωτήστε το ζώδιό του και μάθετε τι του αρέσει και τι όχι, ώστε να αυξήσετε τις πιθανότητές σας και να αποφύγετε τυχόν μπελάδες στο μέλλον.

Κριός
Συμπαθεί
Να έρχεται πρώτος. Να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Να ενεργεί γρήγορα. Να μη δεσμεύεται. Να μην μπαίνει σε καλούπια.
Αντιπαθεί
Την αναμονή. Την αδικία. Να παραδέχεται ότι έκανε λάθος. Τον έλεγχο. Τα εξαρτώμενα ή κλαψιάρικα άτομα. Να χάνει.



Ταύρος
Συμπαθεί
Την εξοχή, την καλοπέραση, τις χειροτεχνίες, τη μουσική, τη δημιουργία, τις ανέσεις, την εξασφάλιση.
Αντιπαθεί
Την αστάθεια, τη γρηγοράδα, την ανυπομονησία, την αλλαγή γνώμης, τα ψεύτικα ή ανούσια άτομα ή καταστάσεις. Να πιέζεται. Να είναι κλεισμένος μέσα.



Δίδυμοι
Συμπαθεί
Τα βιβλία, την ποικιλία, τις αποδράσεις, την επικοινωνία. Να έχει πολλά να κάνει.
Αντιπαθεί
Να είναι μόνος. Να βαριέται. Να μη μιλάει. Να τηρεί τους τύπους ή το savoir vivre.



Καρκίνος
Συμπαθεί
Την οικογένεια, το παρελθόν, την ιστορία, τη φροντίδα. Να νιώθει οικεία. Να μην τον παρεξηγούν όταν αλλάζει η διάθεσή του.
Αντιπαθεί
Τις διαμάχες και τις διαφωνίες. Να του λένε τι και πώς να κάνει κάτι. Να του δίνουν συμβουλές ή να τον καθοδηγούν. Την ψυχρότητα.



Λέων
Συμπαθεί
Τα δράματα, τα παιδιά, τη δόξα, τη χλιδή, τα είδη πολυτελείας. Να ηγείται. Να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής.
Αντιπαθεί
Τη μετριότητα, την περιφρόνηση, τους στενόμυαλους ανθρώπους, την τσιγγουνιά. Να τον φρενάρουν ή να μην του δίνουν σημασία.



Παρθένος
Συμπαθεί
Τα ζώα, την ομορφιά, την υγιεινή διατροφή, τη μεθοδικότητα. Να καταστρώνει σχέδια. Να υπάρχει ένα πλάνο στην καθημερινότητά του.
Αντιπαθεί
Την προχειρότητα, την σπατάλη, τη βρωμιά. Να κάνει λάθος. Το χάος και την ανοργανωσιά.



Ζυγός
Συμπαθεί
Την αρμονία, το μοίρασμα, τις σχέσεις, μοιράζονται με άλλους, την πραότητα, την κομψότητα. Να έχει εναλλακτικές επιλογές.
Αντιπαθεί
Την αδικία, τη βία, τους καυγάδες, τους φασαριόζους, τους ατημέλητους, την απολυτότητα.



Σκορπιός
Συμπαθεί
Τα λίγα λόγια, την αλήθεια, τα γεγονότα, το ερωτικό παιχνίδι, την ανταπόδοση. Να έχει άτομα που εμπιστεύεται. Να ψάχνει και να βρίσκει πράγματα. Τα μυστικά, το black humor.
Αντιπαθεί
Τους υπερφίαλους, την κολακεία, τους πλακατζήδες, τους ρηχούς ανθρώπους, την απιστία, την προδοσία. Να προσπαθούν να τους εκμεταλλευτούν.



Τοξότης
Συμπαθεί
Τα ταξίδια, το χιούμορ, τους εξωτερικούς χώρους, την ελευθερία του. Να φιλοσοφεί τα πράγματα. Να μαθαίνει.
Αντιπαθεί
Την ανάλυση και τη λεπτομέρεια, τα κηρύγματα. Να πιέζεται. Να εξαρτάται από άλλους.



Αιγόκερως
Συμπαθεί
Τις οικογενειακές εκδηλώσεις, την πολιτική, την εργασία, την ευθύτητα, τη λιτότητα, την πραγματοποίηση στόχων. Τις συμβουλές ή την καθοδήγηση από πιο έμπειρους. Την ειρωνεία, τις ευθύνες.
Αντιπαθεί
Την επίδειξη, τα επιπόλαια λάθη, την υπερβολή, την αργοπορία, την αθέτηση του λόγου. Να εκτίθεται ή να προσβάλλεται.



Υδροχόος
Συμπαθεί
Την καλή διασκέδαση με τους φίλους του. Να υπερασπίζεται τα δίκια και τα δικαιώματα. Να έχει ανοικτούς ορίζοντες και εγκεφαλικά ερεθίσματα.
Αντιπαθεί
Τους περιορισμούς, νόμους, όρια, το κατεστημένο, το συνηθισμένο, το αίσθημα της μοναξιάς και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.



Ιχθύες
Συμπαθεί
Τον ύπνο, τα όνειρα, τη χαλάρωση, τη φαντασία, το μυστήριο σε όλες τις μορφές του, το ρομαντισμό, τις τέχνες, την ηρεμία.
Αντιπαθεί
Τους ξερόλες, το παρελθόν που επιστρέφει για να τον στοιχειώσει, την κριτική, την κακία, την σκληρή πραγματικότητα, την έλλειψη συμπόνιας και κατανόησης.


ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Πανηγυρίζουν Τούρκοι & Σκοπιανοί για ΧΑ > "ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ" ΓΡΑΦΟΥΝ

Πανηγυρίζουν Τούρκοι & Σκοπιανοί για ΧΑ > "ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ" ΓΡΑΦΟΥΝ

Πανηγυρίζουν τα ΜΜΕ της Τουρκίας και των Σκοπίων την σύλληψη του γ.γ. του κόμματος Λαϊκός Σύνδεσμος Νίκου Μιχαλολιάκου και δεκάδων βουλευτών και στελεχών της.

Όλες οι τουρκικές εφημερίδες (Χουριέτ, Ζαμάν κλπ γράφουν ότι "Επιτέλους συνελήφθησαν οι εθνικιστές που τρόμαζαν την τουρκική μειονότητα της Θράκης". "Επίδειξη δύναμης της κυβέρνησης Σαμαρά κατά των εθνικιστών" κλπ.

 

Η ιστοσελίδα της εφημερίδας «Ουτρίνσκι Βέσνικ» σημειώνει ότι «η κατηγορία για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης μπορεί να οδηγήσει στον εκτοπισμό του νεοναζιστικού κόμματος από την ελληνική Βουλή, κάτι το οποίο έχουν ζητήσειαπό την Ελλάδα πολλές διεθνείς οργανώσεις εξαιτίας των βίαιων επιθέσεων εις βάρος μεταναστών και τη διάδοση μισαλλοδοξίας από υποστηρικτές του κόμματος αυτού».

 

Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι οι σημερινές συλλήψεις «αποδεικνύουν ότι η ελληνική Δικαιοσύνη μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική όταν θελήσει».

 

Τα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων αναφέρουν ακόμη ότι οι συλλήψεις αυτές έγιναν μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλος της Χρυσής Αυγής και προσθέτουν ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα συλλαμβάνεται αρχηγός και βουλευτές πολιτικού κόμματος μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974.

 

Ο ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός των Σκοπίων «Κάναλ 5» αναφέρει ότι μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλ.Παναγιώταρος, ο οποίος είχε προπηλακίσει έναν οδηγό φορτηγού από την ΠΓΔΜ «και μας έχει αποκαλέσει στη Βουλή της Ελλάδας ως γυφτοσκοπιανούς».

 

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το χρονικό της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831)

Το χρονικό της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831)

γράφει ο Χρήστος Πιτερός,  Αρχαιολόγος Δ’ ΕΠΚΑ Ναυπλίου Ναυπλιακά Ανάλεκτα VII, Έκδοση Δήμου Ναυπλιέων, Δεκέμβριος 2009.

(το παρόν άρθρο αναδημοσιεύεται μετά από την ευγενική έγκριση του γενικού γραμματέα της ΑΡΓΟΛΙΚΗΣ ΑΡΧΕΙΑΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΑναστάσιου Τσάγκου τον οποίο ευχαριστούμε θερμά)

  
Το Ναύπλιο δεν είναι μόνο μια πανάρχαια πόλη, στην οποία ο Μύθος και η Ιστορία χάνονται στο βάθος του χρόνου, η πρώτη πρωτεύουσα του ελεύθερου κράτους, στους δρόμους της οποίας παίχθηκε η ιστορία του Νέου Ελληνισμού αλλά και μια τραγική και «θανάσιμη» πόλη. Το κυριακάτικο πρωινό της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 στις 6.45′ περίπου με το παλιό ημερολόγιο, στην πόρτα του Αγίου Σπυρίδω­νος δολοφονήθηκε ο πρώτος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.

Ο κυβερνήτης το πρωινό της αποφράδας εκείνης ημέρας ξεκίνησε για να εκκλησιαστεί, όπως συνήθιζε, στον Άγιο Σπυρίδωνα, προστάτη άγιο της πατρίδας του της Κέρκυρας. Βγήκε από την κυβερνητική κατοικία, το γνωστό παλατάκι, αργότερα κατοικία και του Όθωνα, (που βρισκόταν στο χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το άγαλμα του Όθωνα), από την κύρια ανατολική καμαρωτή είσοδο προς την πλατεία Σιντριβανιού, σημερινή πλατεία Τριών Ναυάρχων, φορώντας τη βαθυγάλαζη ρεντικότα, άσπρο παντελόνι και βαθυγάλαζο καπέλο, συνοδευόμενος από τους δυο φρουρούς, τον Γ. Κοζώνη και Α. Λεωνίδα, έστριψε δεξιά και έφθασε στο Μεγάλο Δρόμο (οδό Βασ. Κων/νου), ακολούθησε πορεία προς τα δυτικά και σε λίγο συνάντησε, την σημερινή οδό Αγγέλου Τερζάκη, (πρώην Ε. Σωφρόνη), και έστριψε αριστερά κατευθυνόμενος προς τον Άγιο Σπυρίδωνα. 

Σχέδιο πόλης Ναυπλίου (1834) με την πορεία του Καποδίστρι

Προχώρησε στην οδό Αγγέ­λου Τερζάκη λίγα μέτρα και στην συμβολή των οδών Δ. Πλαπούτα και Αγγέλου Τερζάκη μέσα στο μουχρωμένο πρωινό πάνω στο σταυροδρόμι συνάντησε μπροστά του κακό σημάδι, τους δυο Μαυρομιχαλαίους, Κωνσταντίνο και Γεώργιο ντυμένους με τα καλά τους, φορώντας φουστανέλες, συνοδευόμενους από δυο φρουρούς τον Ι. Καραγιάννη και τον Α. Γεωργίου διότι ήταν υπό επιτήρηση, με τον οπλισμό τους, καινούριες μπιστόλες που είχαν αγοράσει πριν από λίγες μέρες από μαγαζί του Ναυ­πλίου. 

Οι Μαυρομιχαλαίοι κατοικούσαν σε μικρή απόσταση ανατολικότερα από τον τόπο συνάντησης στην οδό Γ. Τερτσέτη, πάροδο της οδού Πλαπούτα μεταξύ της πλατείας του Αγίου Γεωργίου και της οδού Αγγέλου Τερζάκη, και είχαν βγει με κακό σκοπό, αναζητώντας πρωΐ – πρωΐ την Κυριακή τον Κυβερνήτη για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον γνωστό μανιάτικο τρόπο για λόγους τιμής. Ο κυβερνήτης τους χαιρέτησε βγάζοντας το καπέλο του αμίλητος, εκείνοι ξαφνιάστηκαν και του ανταπέδωσαν σιωπηλοί τον χαιρετισμό. Στη συνέχεια ο Κυβερ­νήτης συνέχισε απρόσκοπτα με τους δυο συνοδούς φρουρούς του την πορεία του προς την εκκλησία, ακολουθώντας το καθιερωμένο σύντομο δρομολόγιο του κυριακάτικου εκκλησιασμού του με αργό περπάτημα συνολικής διάρκειας επτά λεπτών περίπου. Έστριψε δεξιά στην αρχή της οδού Σταϊκοπούλου και προχώρησε προς την εκκλησία. 
Οι Μαυρομιχαλαίοι μετά τον χαιρετισμό μέσα στο πρωινό δεν ακολούθησαν τον Κυβερνήτη, αλλά έφυγαν γρήγορα ανηφορίζοντας νότια της οδού Τερζάκη το ανηφορικό στενό με τα σκαλοπάτια, διέσχισαν στη συνέχεια τη μικρή πλατεία μπροστά από την εκκλησία και έφτασαν νωρίτερα στον Άγιο Σπυρίδωνα, όπου περίμεναν τον Κυβερνήτη στην πόρτα της εκκλησίας, όπως έκαναν και την προηγούμενη Κυριακή, αλλά ο Κυβερνήτης έγκαιρα ειδοποιημένος δεν είχε πάει στην εκκλησία. 

Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα

Ο Κυβερνήτης αφού προχώρησε αριστερά (δυτικά) στην αρχή της οδού Σταϊκοπού­λου, έστριψε δεξιά στο πρώτο στενό ανηφορικό δρόμο, που οδηγεί από την Σταϊκο­πούλου, στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα, μπροστά από το ιερό της εκκλησί­ας. Μόλις ανέβηκε τον ανηφορικό δρόμο και πρόβαλε στο στενό του Αγίου Σπυρίδωνα, σημερινή οδό Ιωάννη Καποδίστρια, κοντοστάθηκε για λίγο να αναπνεύσει και να ξεκουραστεί, αλλά αντίκρυσε ξανά μπροστά του τον Κωνσταντίνο Μαυ­ρομιχάλη, να στέκεται έξω στη δεξιά πλευρά της πόρτας της εκκλησίας, υποπτεύθη­κε το κακό, έστρεψε για λίγο το κεφάλι του προς τα ανατολικά στη μικρή πλατεία, όπου βρισκόταν η οικία του υπουργού Ροδίου, και αψηφώντας τον κίνδυνο και με πίστη στο θεό συνέχισε την ηρωική πορεία του προς τον τόπο του μαρτυρίου. 

Όπως προκύπτει από τη δικογραφία δημοσιευμένη στη Γενική Εφημερίδα, ο Κυβερνήτης μόλις έφθασε στην πόρτα και πάτησε το πόδι του στο πλατύσκαλο και έμπαινε στην εκκλησία, ο Κων/νος Μαυρομιχάλης, κρατώντας με το αριστερό κατεβασμένο χέρι το φέσι του, σήκωσε το δεξιό χέρι που κρατούσε κρυμμένη την οπλισμένη μπιστόλα κάτω από λευκό μπουρνούζι, τράβηξε τη σκανδάλη και τον πυροβόλησε εκ των όπισθεν στην πίσω δεξιά πλευρά της κεφα­λής, ενώ συγχρόνως ο Γεώργιος 

Η πόρτα του Α. Σπυρίδωνα. Δεξιά ίχνος της σφαίρας από τον πυροβ. του Ι. Καραγιάννη.

Μαυρομιχάλης, που στεκόταν στην εσωτερική πλευρά της πόρτας, όρ­μησε και τον χτύπησε με μαχαίρι στη δεξιά πλευρά της κοιλιάς στη βουβωνική χώρα. 

Στη συνέχεια ο I. Καραγιάννης ένας από τους φρουρούς των Μαυρομιχαλαίων, ο οποίος στεκόταν εξωτερικά της εκκλησίας απέναντι στην είσοδο της εκκλησίας κοντά στην τούρκικη κρήνη, πυροβόλησε άστοχα κατά των φρουρών του Καποδίστρια, αλλά η σφαίρα αστόχησε και χτύπησε στη δεξιά πλευρά της πόρτας όπου σώζεται και σήμερα η λαβωματιά της πέτρας από το κτύπημα της σφαίρας. 

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχά­λης μετά το φονικό ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλοπάτια στο απέναντι σοκκάκι από την πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνα, την οδό Πλάτωνος, αλλά τον πυροβόλησε θανάσιμα ο μονόχειρας φρουρός του Καποδίστρια, Γ. Κοζώνης. Ο Κωνσταντίνος, θανάσιμα τραυματισμένος, ανέβηκε τη σκάλα, έστριψε αριστερά στο σοκκάκι αναζητώντας καταφύγιο σε σπίτια της περιοχής ξεσηκώνοντας με τις φωνές τη γειτονιά. 

Συνελήφθη όμως σε λίγο, η πόλη ολόκληρη αναστατώθηκε από το φονικό του Κυβερνήτη, το οργισμένο πλήθος και στρατιώτες τον λιντσάρισαν, κτυ­πώντας τον με ξύλα και σπαθιά και τον έσερναν στα καλντερίμια τ’ Αναπλιού ως την πλατεία του Πλάτανου (Συντάγματος), μπροστά από το ενετικό κτίριο του στρατώνα (σημερινό Μουσείο), όπου εξεψύχησε. Το οργισμένο πλήθος έριξε το άψυχο κορμί του στη θάλασσα. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης αμέσως μετά το φονικό, μαζί με τους δυο φρουρούς των Μαυρομιχαλαίων έφυγε προς τα δυτικά της εκκλησίας τρέχοντας προς το Βου­λευτικό, ακολουθώντας στη σημερινή οδό Καποδιστρίου, και κατέφυγε στη Γαλλι­κή πρεσβεία, που βρισκόταν στην οδό Σταϊκοπούλου, δυτικότερα από το Μουσείο, δίπλα στην οικία του ταγματάρχη Θ. Βαλλιάνου, λέγοντας «τον σκοτώσαμε… χίλια κομμάτια έγινε…». 

Στη συνέ­χεια παραδόθηκε στις αρχές, φυλακίστηκε δικάσθηκε από στρατοδικείο και εκτελέσθηκε διά τουφεκισμού στις 10 Οκτωβρίου στην Πλατεία, έξω από τα ανατολικά τείχη της πόλης και της Πύλης της Ξηράς, στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το κτίριο του ΟΤΕ και ο σταθ­μός του τραίνου. Το φονικό του Κυβερνήτη βύθισε σε βαθύ πένθος και απογοήτευση το πα­νελλήνιο. Ο Κυβερνήτης 

Πλατεία Σιντριβανίου με το Παλατάκι του Καποδίστρια

Ιωάννης Καποδίστριας προσέφερε τον εαυτό του θυσία και με το αίμα του βάφτηκε στο Ναύπλιο η πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνα, προστάτη της πατρίδας του της Κέρκυρας. Με την δολοφονία του κόπηκε βίαια η προσπάθεια ανάκαμψης και εκσυγχρονισμού του μόλις ελεύθερου νέου Ελληνικού κράτους. Ο θάνατος του Κυβερνήτη έγινε λαϊκός θρήνος, μέσα από τα δημοτικά τραγούδια. Ο χώρος της δολοφονίας του I. Καποδίστρια στο Ναύπλιο είναι ένας από τους τραγικότερους και ιερότερους χώρους της πατρίδας μας. 

Μπροστά από την εκκλησία, λίγο πριν την είσοδο, υπάρχει ακόμα το καντήλι, στον τόπο μαρτυρίου του Κυβερνήτη. Ο άδικος και τραγικός θάνατος του I. Καποδίστρια παραμένει ζωντανός στη μνήμη των Ελλήνων που επισκέπτονται καθημερινά τον μαρτυρικό τόπο του θανά­του του. Τη θλιβερή είδηση της δολοφονίας του Κυβερνήτη με χαρακτηριστικά μοτίβα της δημοτικής ποίησης την περιγράφει, μεταξύ των άλλων, και το ακόλουθο πελο­ποννησιακό τραγούδι, που αποτελείται από 14 δεκαπεντασύλλαβους στίχους: 

Ένα πουλάκι ξέβγαινε ‘πό μέσ’ από τ’ Ανάπλι, 

στηγ Κόρθο κάνει κολατσιό και στη Βστίτσα γιόμα, 

στημ Πάτρα μπαρκαρίζεται, στο Μεσολόγγι πάει, 

πάει χαμπέρια των Κλεφτών και των καπεταναίων. 

-Πες μας, πες μας, πουλάκι μου, κανα-καλό χαμπέρι. 

-Τι να σας πω, μωρέ παιδιά, τι να σας μολογήσω, 

εψές, προψές που πέρναγ’ από μέσ’ από τ’ Ανάπλι, 

άκουσα το μουσαφερέ και τηγ κρυφή κουβέντα, 

τόγ Κυβερνήτη σκότωσαν οι Μαυρομιχαλαίοι. 

Τρεις ντουφεκιές του ρίξανε με τρι’ ασημένια βόλια. 

Το ‘να τόμ πήρε στηγ καρδιά και τ’ άλλο στο πλεμόνι, 

το τρίτο το φαρμακερό τόμ πήρε στο κεφάλι. 

Το στόμα τ’ αίμα γέμισε, τ’ αχείλι του φαρμάκι 

κ’ η γλώσσα τ’ αηδονολαλεί σαν το χελιδονάκι. 

Είναι αξιοσημείωτο ότι στο δημοτικό τραγούδι, με βάση το δημοτικό μοτίβο δεν αναφέρει μια ντουφέκια (μπιστολιά) αλλά τρεις(!) με τρία ασημένια! βόλια. 

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι σε άλλο εκτενέστερο δημοτικό τραγούδι με εμφανή λόγια στοιχεία περιγράφει με ιστορική ακρίβεια τη σκηνή της δολοφονίας : 

«Μια Κυριακή ξημέρωσε, να μη είχε ξημερώσει 

ο Κυβερνήτης κίνησε να πάει στην Εκκλησία, 

στην πόρτα όπου επάτησε, σκύβει να προσκυνήσει, 

ο Γιώργης και ο Κωνσταντής δυο μπέηδες της Μάνης, 

μια μπιστολιά του ρίξανε, φαρμακερό μαχαίρι.»

Πώς η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να γίνει κράτος σύγχρονο.
Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας(10/02/1776-09/10/1831) από διπλωμάτης και πολιτικός επελέγη ως 1ος κυβερνήτης της Ελλάδας ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και νωρίτερα υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με πολιτική παράδοση. Αναμείχθηκε νωρίς(1803) με την πολιτική ως γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. 
Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί κατάφερε να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας(1815-22), οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821. Η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας(14/04/1827) τον επέλεξε 1ο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία ήρθε σε τριβή με τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα την δολοφονία(το γιατί εδώ δείτε) του (09/10/1831) στο Ναύπλιο από τον αδελφό και τον γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου. Ως κυβερνήτης προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της κρατικής μηχανής και τη θέσπιση νομικού πλαισίου, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση. ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Γεννήθηκε στην Κέρκυρα(10/02/1776). Ήταν το 6ο παιδί του Αντωνίου – Μαρία Καποδίστρια, δικηγόρου και της Διαμαντίνας Γονέμη, κόρης αριστοκρατικής οικογένειας με καταγωγή από την Κύπρο. Καταγόταν από παλιά κερκυραϊκή οικογένεια, τους Καποδίστρια της συνοικίας των τειχών(de la contrada delle mura). Η καταγωγή των Καποδίστρια ήταν από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής(Capo d’Istria) ή τη Βενετία. Όλοι οι απόγονοι των Νικολάου και Αντωνίου Καποδίστρια είχαν το δικαίωμα να φέρουν τον τίτλο του κόμη-είχε απονείμει ο Κάρολος Εμμανουήλ Β΄, δούκας της Σαβοΐας και βασιλιάς της Κύπρου, 1689). Ο τίτλος αναγνωρίστηκε(01/07/1796) από τη Δημοκρατία της Βενετίας. Οι οικογένειες Καποδίστρια και Γονέμη ήταν γραμμένες στη Χρυσή Βίβλο (Libro d’Oro)(1679 και 1606). Ανάδοχός του ήταν ο Κώστας Αδάμης. Φοίτησε στο μοναστήρι της Αγίας Ιουστίνης-έμαθε Λατινικά, Ιταλικά και Γαλλικά- και εγκαταστάθηκε στη Βενετία. Σπούδασε(1795-7) Ιατρική στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Μετά το πέρας των σπουδών επέστρεψε στην Κέρκυρα όπου άσκησε το ιατρικό επάγγελμα αφιλοκερδώς. Διορίστηκε (12/04/1799) από τον ναύαρχο Καντίρ διευθυντής του οθωμανικού νοσοκομείου. ΙΟΝΙΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Η 1η εμπλοκή του Καποδίστρια με τα κοινά της Ιονίου Πολιτείας έγινε μέσω του πατέρα του όταν τον αντικατάστησε. Ο Αντώνιος – Μαρία Καποδίστριας είχε αναλάβει μαζί με τον Νικόλαο Σιγούρο να αποκαταστήσει την τάξη στα Ιόνια νησιά και να εφαρμόσει το σύνταγμα. Λόγω προσωπικού κωλύματος του 2ου, αντικαταστάθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Έφτασε(αρχές Μαΐου) με τον Σιγούρο στην Κεφαλονιά-η κατάσταση είχε ξεφύγει λόγω της διαμάχης τοπικών οικογενειών για την εξουσία-. Αφού κατάργησαν την τοπική κυβέρνηση, ως αυτοκρατορικοί επίτροποι, ανέλαβαν οι ίδιοι την εξουσία του νησιού. Καποδίστριας και Σιγούρος εδραιώσαν(τέλος Ιουνίου) την τάξη και αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τους στασιαστές. Η παραμονή τους παρατάθηκε ως τις αρχές Σεπτεμβρίου, οπότε επέστρεψαν στην Κέρκυρα. Ίδρυσε(Ιούνιος 1802) μαζί με άλλους τον Εθνικό Ιατρικό Σύλλογο και εξελέγη γραμματέας. Στάλθηκε(Οκτώβριος 1802) από τους Ρώσους-πια εξουσία στα Επτάνησα- στην Κεφαλονιά για να επιβάλλει ακόμη μια φορά την τάξη. Επέστρεψε στην Κέρκυρα και διορίστηκε(Απρίλιος 1803) γραμματέας του Κράτους, μαζί με τους Φιλικούς Γεροστάθη και βαρόνο Ιωάννη Κεφαλά, στο τμήμα εξωτερικών υποθέσεων, αρμοδιότητα του οποίου ήταν η αλληλογραφία με τους επιτετραμμένους της Δημοκρατίας στο εξωτερικό. Εκφώνησε(24/11) εκ μέρους της γερουσίας τον επικήδειο του Σπυρίδωνος Γεωργίου Θεοτόκη, προέδρου της Επτανησιακής Γερουσίας. Μετά από πρόταση του Ρώσου πληρεξούσιου, η γερουσία εξέλεξε(Μάιος 1805) 10μελή επιτροπή-σ’ αυτή και ο Ιωάννης Καποδίστριας-για να συντάξει έκθεση με τις διατάξεις του συντάγματος προς αναθεώρηση. Η έκθεση παραδόθηκε(1806) και οι μεταρρυθμίσεις εγκρίθηκαν λίγους μήνες αργότερα. Έληξε(Μάιος 1806) η θητεία του ως γραμματέας του κράτους και ανέλαβε(Ιούνιος) τη διεύθυνση της δημόσιας σχολής της Δημοκρατίας-είχε ιδρυθεί με δική του πρωτοβουλία-. Ο Ιωάννης Καποδίστριας εξελέγη(εκλογές 1806) 8ος σε ψήφους στην Κέρκυρα. Διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον Ρώσο πληρεξούσιο Μοτσενίγου, του οποίου ήταν προστατευόμενος. Εξελέγη γραμματέας της γερουσίας, γραμματέας και εισηγητής της επιτροπής που θα συνέτασσε σχέδιο νέου συντάγματος. Από τη θέση αυτή ήρθε σε διαφωνία με τον Ρώσο πληρεξούσιο, καθώς οι αλλαγές που πρότεινε ήταν πολύ πιο φιλελεύθερες σε σχέση με της ρωσικής αυλής. Παρ’ όλα αυτά και μπροστά στο αδιέξοδο ο Καποδίστριας εισηγήθηκε στη γερουσία την ψήφιση του συντάγματος με το επιχείρημα ότι κανένα άλλο σύνταγμα δεν είχε εγκριθεί και ότι μόνο αυτό που είχε προτείνει ο Μοτσενίγου θα τύγχανε έγκρισης από τη ρωσική αυλή. Η γερουσία(02/06/1807) τον διόρισε έκτακτο επίτροπο στην Αγία Μαύρα (Λευκάδα) για την άμυνα του νησιού από τους Οθωμανούς. Ουσιαστικά βρισκόταν υπό τις διαταγές του Ρώσου στρατηγού, ανήκε δηλ. στη ρωσική υπηρεσία. Μαζί με τον Καποδίστρια έφτασαν 300 Ρώσοι στρατιώτες και ο μητροπολίτης Άρτας Ιγνάτιος. Υπό την προστασία των Ρώσων συνεργάστηκε με τους αρματολούς οργανώνοντας την περίφημη μυστική συνέλευση των κλεφτοαρματωλών-όλοι οι οπλαρχηγοί που είχαν καταφύγει στη Λευκάδα(Βαρνακιώτης, Μπουκουβάλας, Μπότσαρης)-. Στη συνέλευση αυτή ο Καποδίστριας αναγνώρισε τον Αντώνη Κατσαντώνη γενικό αρχηγό των κλεφτών στη Δ. Ελλάδα. Η συνθήκη του Τιλσίτ μεταξύ Ρώσων και Γάλλων επανέφερε το παλαιό καθεστώς. Ο Καποδίστριας ανακλήθηκε στην Κέρκυρα και οι Έλληνες οπλαρχηγοί απομονώθηκαν, παρά τις ρητές οδηγίες του στη γερουσία με τις οποίες συμβούλευε το σώμα να κρατήσει ανεκτική στάση απέναντι στους κλέφτες, έτσι ώστε να φθείρουν τα στρατεύματα του Αλή Πασά και να τον κρατούν μακριά από τη Λευκάδα. Αν και ο Γάλλος στρατηγός Berthier του προσέφερε αρκετά αξιώματα, ο Καποδίστριας τα αρνήθηκε προσμένοντας καλύτερη πρόταση από τη Ρωσία-με τους αξιωματούχους της άριστες σχέσεις-. Η περίοδος 1798-1800, θεωρείται από τους βιογράφους του ιδιαιτέρως σκοτεινή. Ίσως τότε εντάχθηκε σε κάποια Τεκτονική Στοά(π.χ. του Φοίνικος στην Κέρκυρα ή του Αστέρος της Ανατολής της Ζακύνθου). Αν και η Τεκτονική βιβλιογραφία τον παρουσιάζει ενεργό μέλος Στοάς, ισχυρές αποδείξεις δεν έχουν προκύψει, παρά το ότι ισχυροί φίλοι του(π.χ. Α. Δάνδολος), ήταν γνωστοί τέκτονες και η υπογραφή του είχε τα χαρακτηριστικά μασονικής υπογραφής. Η μόνη ένδειξη είναι που έλαβε ο ερευνητής Π. Κρητικός από τη Μεγάλη Στοά της Ελβετίας Alpina(1965) ότι ο Καποδίστριας ήταν μέλος της Στοάς Modestie της Ζυρίχης. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ Η πρόταση από τη Ρωσία ήρθε(Μάιος 1808), όταν ο Κόμης Νικόλαος Πέτροβιτς Ρουμιάντσεφ, επικεφαλής του υπουργείου εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, του έστειλε επιστολή με την οποία, αφού του ανακοίνωνε ότι τιμήθηκε με τον τίτλο του ιππότη Β’ Τάξεως του τάγματος της Αγίας Άννας, τον προσκαλούσε στην Αγία Πετρούπολη(εκεί έφτασε τον Ιανουάριο του 1809). Αρχικά ο Ρουμιάντσεφ τον διόρισε επιτετραμμένο στην αυλή του αντιβασιλιά της Ιταλίας, διορισμός που ακυρώθηκε. Διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών ως κρατικός σύμβουλος. Αφού παρέμεινε 2 χρόνια στην Αγία Πετρούπολη, διορίστηκε(20/08/1811) ακόλουθος στην πρεσβεία της Βιέννης(ως Μάιος 1812). Επόμενος σταθμός το Βουκουρέστι-αξιωματούχος με πολιτικά καθήκοντα στη στρατιά του Δούναβη. Εκεί συνδέθηκε με τον ναύαρχο Τσιτσαγκώφ-σύμβουλος και διευθυντής του διπλωματικού του γραφείου-. Για τις υπηρεσίες αυτές τιμήθηκε με τον βαθμό του κρατικού συμβούλου εν ενεργεία. Ο ναύαρχος Τσιτσαγκώφ αντικαταστάθηκε λόγω δυσμένειας από τον στρατηγό Μπαρκλάυ ντε Τόλλυ(Barclay de Tolly) χωρίς αυτό να επηρεάσει τον Καποδίστρια, στον οποίο απονεμήθηκε το παράσημο Γ’ Τάξεως του Αγίου Βλαδίμηρου. Παρασημοφορήθηκε (Οκτώβριος 1813) από τον Τσάρο με τον μεγαλόσταυρο της Αγίας Άννας. Η άνοδος του Καποδίστρια στη ρωσική αυτοκρατορική αυλή επιβεβαιώθηκε με τον διορισμό του από τον Τσάρο Αλέξανδρο ως μυστικού απεσταλμένου στην Ελβετία για να προσεταιριστεί την φιλικά προσκείμενη προς την Γαλλία κυβέρνηση. Εκτός από τον Καποδίστρια, διορίστηκε και ο βαρόνος Lebzeltern, από την αυστριακή πλευρά(η αποστολή ήταν κοινή). Παρόλα αυτά οι σκοποί δεν ήταν ακριβώς ίδιοι, καθώς οι Ρώσοι ενδιαφέρονταν να εξασφαλίσουν την ουδετερότητα και την ανεξαρτησία της Ελβετίας, ενώ οι Αυστριακοί να εγκαθιδρύσουν φίλα προσκείμενη κυβέρνηση και να εξασφαλίσουν άδεια διέλευσης των αυστριακών στρατευμάτων από την ελβετική επικράτεια. Ο Lebzeltern εργάστηκε μυστικά υπό τις οδηγίες του Μέτερνιχ για να επιτύχει τους σκοπούς του. Κάλεσε (20/12/1813) τον Καποδίστρια και του ζήτησε να υπογράψει διακοίνωση, με την οποία τα συμμαχικά στρατεύματα θα επιτρεπόταν να εισέλθουν στην ελβετική επικράτεια μέχρι να εξασφαλίσουν τα εδάφη που η Γαλλία είχε αποσπάσει από την Ελβετία. Ο Καποδίστριας, αντιλαμβανόμενος ότι η διακοίνωση ήταν έργο της αυστριακής κυβέρνησης, αρνήθηκε να την υπογράψει, αλλά λίγο αργότερα άλλαξε γνώμη. Αφού την υπέγραψε εκ μέρους της ρωσικής πλευράς, αποχώρησε για την Βάδη, όπου το στρατηγείο του Τσάρου. Ο τελευταίος περίμενε ότι ο Καποδίστριας δεν είχε υπογράψει τη διακοίνωση. Εξεπλάγη, όταν ο νεαρός διπλωμάτης του ανέφερε ότι έπραξε το αντίθετο. Σύμφωνα με τον Καποδίστρια, η ανακοίνωση της διακοίνωσης και η εισβολή του αυστριακού στρατού στην Ελβετία, θα είχαν ως αποτέλεσμα τον διχασμό των κατοίκων και να παρουσιαστούν οι Αυστριακοί ως υποκινητές πραξικοπήματος. Συνέστησε στον Τσάρο να ζητήσει την αποκήρυξη της διακοίνωσης, μιας και οι Αυστριακοί δε θα μπορούσαν να επικαλεστούν την υπογραφή του μυστικού πράκτορά τους, πράγμα που έγινε. Αποτέλεσμα των διπλωματικών κινήσεων Καποδίστρια: οι Αυστριακοί έχασαν κάθε έρεισμα στην Ελβετία, η οποία εξασφάλισε ουδετερότητα και ανεξαρτησία. Οι διπλωματικές εξελίξεις στη Ζυρίχη συνεχίζονταν χωρίς αποτέλεσμα, αφού τα ομόσπονδα κράτη της Ελβετίας διαφωνούσαν. Ο Τσάρος Αλέξανδρος διόρισε τον Καποδίστρια έκτακτο απεσταλμένο και πληρεξούσιο υπουργό για την Ελβετία. Από τη θέση αυτή συνεισέφερε στο ελβετικό σύνταγμα, που προέβλεπε αυτόνομα κρατίδια (καντόνια) σαν μέλη της Ελβετικής ομοσπονδίας, με προσωπικά προσχέδια. Απέστειλε υπόμνημα προς τον πρόεδρο της Δίαιτας(βουλής) με τα βασικά στοιχεία που θα έπρεπε να περιέχει το σύνταγμα. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του, το υπόμνημα ακολουθήθηκε. Η συμμετοχή της Γενεύης στο νέο κρατίδιο ήταν καθαρά δική του πρωτοβουλία. Πήγε στο Παρίσι για να συνομιλήσει με τον Τσάρο για τα Επτάνησα, δίχως να λάβει διαβεβαίωση. Κατά την παραμονή του παρασημοφορήθηκε με τον σταυρό β’ τάξεως, του Αγίου Βλαδίμηρου. Πραγματοποιήθηκε(αρχές Σεπτεμβρίου) το Συνέδριο της Βιέννης, συνέδριο σταθμός για την ευρωπαϊκή ιστορία, στο οποίο συμμετείχε ως μέλος της ρωσικής αντιπροσωπίας. Διορίστηκε(τέλη 1814) αντιπρόσωπος της Ρωσίας στις επίσημες συνεδριάσεις της επιτροπής των πέντε. Ενώ τιμήθηκε με τον μεγαλόσταυρο του Λεοπόλδου και του Ερυθρού Αετού από τον βασιλιά της Αυστρίας και Πρωσίας αντίστοιχα. Η παρουσία του Καποδίστρια στη Βιέννη θεωρείται καταλυτική, καθώς με τις συμβουλές του επηρέαζε αποφασιστικά τον Τσάρο. Κατά τον ιππότη φον Γκεντς, σύμβουλο του Μέτερνιχ, η τελική πράξη του συνεδρίου(Μάιος 1815) ήταν δημιούργημα του Καποδίστρια και του ιδίου. Σχετικά με τη στάση του Καποδίστρια στα ελληνικά ζητήματα είναι απαραίτητο να αναφερθεί αυτό το περιστατικό: σε κάποια στιγμή των εργασιών του συνεδρίου θεώρησε ότι ήταν η καταλληλότερη στιγμή να θέσει υπόψη του συνεδρίου το ζήτημα των Ελλήνων-υπό τουρκικό ζυγό-. Τότε πλησιάζοντας τον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο του μίλησε ιδιαιτέρως για να αναλάβει την πρόνοια υπέρ των Ελλήνων προσθέτοντας ότι οι Έλληνες μετά τον Θεό θεωρούν προστάτη τους μόνο την ομόθρησκη Αυτοκρατορία(Ρωσία). Τότε ο Τσάρος του έδωσε την άδεια να θέσει το ζήτημα σε μία των συνεδριάσεων και στη συνέχεια θα αναλάμβανε εκείνος. Ο Καποδίστριας στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση λαμβάνοντας τον λόγο είπε: «Νομίζω πως χρέος των Μεγαλειοτάτων είναι να λάβετε οποιαδήποτε πρόνοιαν και δια το καταδυναστευόμενον ελληνικόν έθνος παρά της Οθωμανικής εξουσίας, το οποίον υποφέρει τόσους αιώνας τον τυραννικόν οθωμανικόν ζυγόν και το οποίον διακινδυνεύει να πέση εις την τελευταίαν εξόντωσιν και τον μηδενισμόν, όθεν δεν μου φαίνεται δίκαιον το να αδιαφορήσουν οι Βασιλείς.». Ο Μέττερνιχ-αντιλαϊκά πνεύματα- σηκώθηκε και απαντώντας στον Ρώσο διπλωμάτη Καποδίστρια με έντονο ειρωνικό, προσβλητικό και απειλητικό τρόπο είπε: «Κύριε Κόμη! Η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας, γνωρίζει την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν υπό της οποίας την εξουσίαν είναι οι κατοικούντες σ΄ αυτήν Έλληνες. Δια τούτο φαίνεται, Κύριε Κόμη, υποστήριξες τόσον, και άφησες εκτός Συνδέσμου της Ιεράς Συμμαχίας, το απέραντον Οθωμανικόν Κράτος, αλλά δεν θα επιτύχεις τις ελπίδες σου περί τούτων». Τότε ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος θεωρώντας την προσβολή του αντιπροσώπου του ως ενάντια του προσώπου του εγέρθηκε και με έντονη φωνή διέκοψε τον Μέττερνιχ λέγοντάς του: «Οι Έλληνες διά της Θείας Πρόνοιας και της Ευρωπαϊκής αιχμής ενόπλου βοήθειας θέλουν ελευθερωθούν ταχέως και συμφώνως προς τα αρχαία πατρογονικά των δίκαια, θα μείνουν ελεύθεροι, αυτόνομοι και ανεξάρτητοι.». Ο Καποδίστριας δεν συνέχισε την ομιλία του και ο Μέττερνιχ δεν τόλμησε να απαντήσει. Στην ένταση που μάλλον επέφερε κάποια διακοπή, ανέλαβε ο αρχηγός της ρωσικής αντιπροσωπίας Νέσελροντ να θέσει αντιπρόταση επί της εισήγησης του Καποδίστρια της οποίας ακολούθησαν διάφορες ανταλλαγές απόψεων, που εκλήφθηκαν μόνο ως βολιδοσκοπήσεις των άλλων Ηγεμόνων, επί του ελληνικού ζητήματος, χωρίς σχετική απόφαση. Ίδρυσε(1815) τη Φιλόμουσο εταιρεία μαζί με τους Μητροπολίτη Ιγνάτιο, Άνθιμο Γαζή, Στούρτζα κ.ά. και σκοπός της ήταν να βοηθήσει νεαρούς Έλληνες να σπουδάσουν. Τα μέλη της ήταν με το πλευρό των Ρώσων γι’ αυτό η αυστριακή αστυνομία παρακολουθούσε τις δραστηριότητές της. Με την είσοδο των συμμαχικών δυνάμεων στο Παρίσι(μάχη Βατερλό), ο Καποδίστριας ανέλαβε την εκπροσώπηση της Ρωσίας στην ομώνυμη συνδιάσκεψη, όπου προσπάθησε να επιβάλει τις ρωσικές απόψεις, πετυχαίνοντας την ακεραιότητα της Γαλλίας και την επιβολή συνταγματικής διακυβέρνησης στα Επτάνησα. Με δική του παρέμβαση πέτυχε οι Ηνωμένες πολιτείες των Ιόνιων Νήσων να αποκτήσουν τα βασικά χαρακτηριστικά κράτους δηλ. σύνταγμα, ένοπλες δυνάμεις, εκλεγμένη κυβέρνηση και σημαία. Η συνθήκη της 5ης Νοεμβρίου 1815 αποτελεί μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες στην προσωπική διαδρομή του Καποδίστρια. Μετά τη συνδιάσκεψη των Παρισίων ο Τσάρος διόρισε τον Καποδίστρια γραμματέα επί εξωτερικών υποθέσεων. Ο Τσάρος Αλέξανδρος είχε αποφασίσει(από 1814) να αφήσει κενή τη θέση του υπουργού εξωτερικών και να χειριστεί μόνος την εξωτερική πολιτική διορίζοντας όμως γραμματέα του επί των εξωτερικών υποθέσεων τον Νέσελροντ. Διόρισε(1816) και 2ο γραμματέα, τον Καποδίστρια. Ο Νέσελροντ είχε χάσει την αυτοκρατορική εύνοια καιρό, οπότε ουσιαστικός διαχειριστής των εξωτερικών υποθέσεων ήταν ο Καποδίστριας-συμβούλευε τον Τσάρο για όλα τα θέματα-. Ως γραμματέας επί των εξωτερικών, ο Καποδίστριας συμμετείχε στο συνέδριο του Άαχεν και στη διάσκεψη του Κάρλσμπαντ. Μετά το τέλος των διπλωματικών του υποχρεώσεων ζήτησε και έλαβε άδεια για να ταξιδέψει στην Κέρκυρα. Μετά από 2 μήνες αναχώρησε για την Ιταλία και το Λονδίνο (ψυχρή υποδοχή). Στις συζητήσεις του με τους Άγγλους αξιωματούχους για το ζήτημα των Ιονίων νήσων δε βρήκε ανταπόκριση με αποτέλεσμα να αποχωρήσει άπρακτος για την Αγία Πετρούπολη. Συμμετείχε(1820 και 1821) στα συνέδριο Τροππάου και Λάιμπαχ. Στα 2 αυτά ο Τσάρος Αλέξανδρος επηρεασμένος από το Μέττερνιχ ακολούθησε την πολιτική της Αυστρίας παραμερίζοντας τον Καποδίστρια. Στο συνέδριο του Λάιμπαχ ήρθε η είδηση για την εξέγερση του Αλέξανδρου Υψηλάντη και την επανάσταση στη Μολδοβλαχία. Ο Υψηλάντης απέστειλε επιστολή στον Τσάρο ζητώντας του βοήθεια. Η απάντηση του Τσάρου: επίσημη καταδίκη της Επανάστασης, απόταξη του Υψηλάντη και άδεια εισόδου του Τουρκικού στρατού στις Ηγεμονίες, μέτρα που στον Υψηλάντη ανακοινώθηκαν με επιστολή γραμμένη και υπογεγραμμένη από τον Καποδίστρια. Ο Καποδίστριας μυστικά πίεζε τον Τσάρο να ταχθεί υπέρ των Ελλήνων. Στο συνέδριο έδωσε πραγματική μάχη για να μην αποσταλεί βοήθεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι ξένες δυνάμεις να κρατήσουν αυστηρή ουδετερότητα. Σε αυτό το πλαίσιο κινήσεων εξηγείται το τελεσίγραφο που επέδωσε ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη στο Σουλτάνο μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και τις σφαγές των Ελλήνων. Η διαφωνία Τσάρου και Καποδίστρια δεν άργησε. Ο 2ος υποστήριζε την ανάληψη μονομερούς ενέργειας κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ ο 1ος ενδιαφερόταν μόνο για τη στάση του Λονδίνου. Ο Καποδίστριας είχε χάσει(τέλη 1821) την αυτοκρατορική εύνοια και ο Τσάρος αποφάσισε(αρχές 1822) να του αφαιρέσει τη διαχείριση του ανατολικού ζητήματος. Ο Τσάρος απέστειλε(Φεβρουάριος 1822) εν αγνοία του Καποδίστρια στη Βιέννη τον Τατίτσεφ με εντολές να εξουσιοδοτήσει τον Μέττερνιχ να διαπραγματευθεί για λογαριασμό της Ρωσίας με την Υψηλή Πύλη. Λίγες μέρες πριν ο Αυστριακός πρεσβευτής είχε παραπονεθεί στον Τσάρο ότι ο Καποδίστριας επίτηδες συκοφαντούσε τον Αυτοκράτορα της Αυστρίας στον Τσάρο προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του στο ανατολικό ζήτημα. Ο παραγκωνισμός του από τον Νέσελροντ και η συνεχής διαφωνία του με τον Τσάρο τον ανάγκασαν να ζητήσει ιδιαίτερη ακρόαση από τον τελευταίο. Του ανακοίνωσε τη διαφωνία για τη νέα εξωτερική πολιτική. Απότοκος της συζήτησης: η παραχώρηση άδειας για λόγους υγείας στον Καποδίστρια. Ο Τσάρος απέφυγε να τον απομακρύνει από την θέση του υπουργού εξωτερικών για να μη γίνει γνωστή η διαφωνία τους. Αναχώρησε(19/08/1822) από την Αγία Πετρούπολη και λίγους μήνες αργότερα εγκαταστάθηκε στην Γενεύη- ιδιαίτερη εκτίμηση-. Εκεί συναναστρεφόταν με τον γνωστό τραπεζίτη Εϋνάρδο και προσπάθησε να βοηθήσει την επαναστατημένη Ελλάδα ενισχύοντας τον φιλελληνισμό. πραγματοποιούσε επαφές με διακεκριμένες προσωπικότητες(π.χ. Στράτφορντ Κάνινγκ (Stratford Canning), ξάδερφο του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Γεώργιου Κάνινγκ και πρεσβευτή της στην Κωνσταντινούπολη κ.ά.). ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ο Καποδίστριας ανήκε, τυπικά και επισήμως, σ’ εκείνους που πίστευαν ότι δεν είχε έρθει ακόμη η ώρα, δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες, για την απελευθέρωση των Ελλήνων. Αφηγείται ο ίδιος( 1818) οι Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και Πανταζόγλου «προσεπάθησαν να μοι αποδείξουν ότι η διατήρησις της μετά των Τούρκων ειρήνης ήτο αδύνατος, και ότι, ως Έλληνες, ήσαν ανυπόμονοι να μάθουν ότι τα Ρωσσικά στρατεύματα ήσαν έτοιμα να διαβούν τον Προύθον». Η απάντησή του: από την ημέρα της ελευθερίας «η κοινή ημών πατρίς ευρίσκεται ακόμη μακράν». Η άρνησή του προς τον Γαλάτη ν’ αναλάβει την αρχή της Φιλικής Εταιρείας μπορεί ν’ αποδοθεί στο ότι το άτομο εκείνο δεν του ενέπνευσε εμπιστοσύνη και στο υπόμνημά του τον χαρακτηρίζει «τυχοδιώκτη». Και προς τον Ξάνθο η ίδια άρνηση και τα ίδια περίπου λόγια: ν’ αποτραπούν «διά παντός τρόπου οι Έλληνες από των ολεθρίων τούτων βουλευμάτων». Προσπάθησε να συγκρατήσει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, λέγοντάς του την γνώμη του για τους Εταιριστές: «ωθούν την Ελλάδα προς τον όλεθρον… ελεεινοί…αφαιρούντες νυν το χρήμα των αφελών ψυχών …προφυλαχθήτε από τοιούτους άνδρας». Όταν ο Υψηλάντης προχώρησε στην κήρυξη της Επανάστασης, ο Καποδίστριας τον κατηγόρησε ότι με τις «ανόητες προκηρύξεις του» ενίσχυε τις κατηγορίες περί ιακωβινισμού που εκτοξεύονταν από Μέτερνιχ και άλλους. Όταν πια δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής, «ηγωνίσθη εκ παντός τρόπου να πείση τον αυτοκράτορα[Αλέξανδρο] εις άμεσον πολεμικήν παρέμβασιν». ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ(1828-32) Την ιδέα να κληθεί ο Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδος είχε διατυπώσει 1ος ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος(27/10/1821 επιστολή του προς τον Δημήτριο Υψηλάντη). Ο Υψηλάντης υπέγραψε πρόσκληση του Καποδίστρια(1822) και ο Πετρόμπεης(1824). Στην Γ΄ εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, εκλέχθηκε(30/03/1827) κυβερνήτης της Ελλάδας με θητεία 7 ετών. Σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνέλευσης, ο κυβερνήτης δεσμευόταν από το σύνταγμα της Επιδαύρου, όπως θα αναθεωρείτο από τη συνέλευση. Σημαντικό ρόλο στην κλήση Καποδίστρια στην Ελλάδα διαδραμάτισε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αρχηγός του Αγγλικού κόμματος τότε-αρχικά ήταν κατά-. Άλλαξε γνώμη στη συνέχεια και υφάρπαξε την έγκριση του Άγγλου μοιράρχου Χάμιλτον που είχε τη σύμφωνη γνώμη του Στράτφορντ Κάνινγκ-. Η εκλογή του θεωρήθηκε ήττα της Αγγλικής εξωτερικής πολιτικής και νίκη της Ρωσίας. Μεταξύ Καποδίστρια και Αγγλίας υπήρχε αμοιβαία δυσπιστία. Πριν δεχθεί την πρόταση, επισκέφθηκε την Πετρούπολη για να αποδεσμευθεί επισήμως από την υπηρεσία του Τσάρου. Κατευθύνθηκε στο Λονδίνο, σε ατυχή συγκυρία-την επομένη της άφιξής του κηδευόταν ο Τζωρτζ Κάνινγκ-. Η υποδοχή εκεί ήταν ψυχρή. Ύστερα από σύντομη παραμονή στο Παρίσι-θερμά δεκτός- αναχώρησε για την Ελλάδα. Έφτασε(18/01/1828) στο Ναύπλιο επί του αγγλικού πολεμικού Warspite-ενθουσιώδης υποδοχή- και 4 μέρες αργότερα στην Αίγινα, πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Λίγο αργότερα αποφασίστηκε το Ναύπλιο να ξαναγίνει πρωτεύουσα. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Στο εσωτερικό της χώρας ο Καποδίστριας είχε να αντιμετωπίσει: πειρατεία, ανύπαρκτους θεσμούς, διάλυση στρατού, κακή οικονομική κατάσταση. Μια από τις βασικές προϋποθέσεις που έθεσε για να αναλάβει την ηγεσία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους: αναστολή συντάγματος και διάλυση της βουλής-έγιναν αποδεκτοί-. Στη θέση της βουλής δημιούργησε το «Πανελλήνιον», γνωμοδοτικό όργανο από 27 μέλη με καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα. Τη διακυβέρνηση ανέλαβε η κεντρική γραμματεία, είδος υπουργικού συμβουλίου, διοικούμενο από τον ίδιο. Χώρισε τη χώρα σε διοικητικές περιφέρειες. Αρχικά είχε δεσμευθεί για εκλογές(Απρίλιος 1828), όμως προχώρησε στην αναβολή τους λόγω της χαώδους κατάστασης. Όταν διεξήχθησαν, διατυπώθηκαν βάσιμες κατηγορίες για νοθεία. Αν και κυβερνήτης, ο Καποδίστριας εξελέγη σε 36 περιφέρειες, γεγονός που προκάλεσε την οργή των συνεργατών του. Ένας αυτών, ο Σπυρίδων Τρικούπης, παραιτήθηκε από πληρεξούσιος και αναχώρησε για την Ύδρα. Ιδιαίτερη μέριμνα επέδειξε και για τη δημιουργία δικαστηρίων θεσπίζοντας και κώδικα πολιτικής δικονομίας. Μία από τις πρώτες του κινήσεις η καταστολή της πειρατείας, έργο του Ανδρέα Μιαούλη. Προχώρησε στην αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, μετατρέποντας τα άτακτα στρατεύματα σε τακτικό στρατό και υπάγοντας τον στόλο στην ουσιαστική δικαιοδοσία της κυβέρνησης- μέχρι τότε τα πλοία ήταν ιδιοκτησία των καραβοκυραίων-. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να προστατέψει τα σύνορα και να μειώσει την επιρροή των μέχρι τότε τοπαρχών(«μίαν ευχήν διαβιβάζουσί μοι αι επαρχίαι, την διά παντός απαλλαγήν αυτών από της τυραννίας των προυχόντων και των οπλαρχηγών»). Προσπάθεια αναδιοργάνωσης του στρατού και η ίδρυση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Ίδρυσε Εθνικό Νομισματοκοπείο και καθιέρωσε τον φοίνικα ως εθνικό νόμισμα, αντικαθιστώντας το Τουρκικό γρόσι. Εκπαίδευση: νέα σχολεία, μέθοδος αλληλοδιδακτικού σχολείου, εκκλησιαστική σχολή στον Πόρο και Ορφανοτροφείο Αίγινας. Μια προσπάθεια να οργανώσει το σχεδόν ανύπαρκτο εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν ίδρυσε πανεπιστήμιο, καθώς θεωρούσε ότι έπρεπε να υπάρξουν πρώτα απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης. Στο πρόβλημα της διανομής της εθνικής γης δεν κατάφερε να βρει λύση κι εκατομμύρια στρέμματα παρέμειναν στους μεγαλοϊδιοκτήτες(κοτζαμπάσηδες και Εκκλησία). Μερίμνησε για την ανοικοδόμηση Μεσολογγίου και Πατρών, όπου έστειλε τον Κερκυραίο αρχιτέκτονα Σταμάτη Βούλγαρη. Σημαντική η συμβολή του στο εμπόριο με την παραχώρηση δανείων στους νησιώτες για την αγορά πλοίων και την κατασκευή ναυπηγείων σε Πόρο και Ναύπλιο. Ίδρυσε(Οκτώβριος 1829) το πρώτο αρχαιολογικό μουσείο στην Αίγινα. Ελληνική οικονομία: ο Καποδίστριας επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη γεωργία, βασική πηγή πλούτου της Ελλάδας. Ίδρυσε τη Γεωργική Σχολή της Τίρυνθας και έγινε η 1η απόπειρα για την καλλιέργεια πατάτας(μύθος για εισαγωγή της καλλιέργεια της πατάτας-αποδίδεται και στον Φρειδερίκο το Μεγάλο της Πρωσίας(1774)-: Παραγγέλλοντας ένα φορτίο πατάτες, διέταξε ότι πρέπει να προσφερθούν σε όποιον θα ενδιαφερόταν. Όμως οι πατάτες αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία από τον πληθυσμό και ολόκληρο το σχέδιο φάνηκε να αποτυχαίνει. Ο Καποδίστριας, έχοντας γνώση των ελληνικών συνηθειών, διέταξε ολόκληρη η αποστολή των πατατών να ξεφορτώνεται σε δημόσια επίδειξη στις αποβάθρες του Ναυπλίου, αλλά να φυλάσσονται από φαινομενικά αυστηρές φρουρές. Σύντομα, κυκλοφόρησαν φήμες για τις πατάτες, ότι, αφού τόσο καλά φρουρούνταν, έπρεπε να είναι μεγάλης σπουδαιότητας. Και αφού ήταν έτσι, κάποιοι δοκίμαζαν να τις κλέψουν. Οι φρουρές είχαν διαταχθεί να κάνουν με τρόπο τα στραβά μάτια και να επιτρέπουν ουσιαστικά την κλοπή. Έτσι, σύντομα όλες οι πατάτες του φορτίου είχαν κλαπεί και το σχέδιο του Καποδίστρια να τις εισαγάγει στην Ελλάδα είχε πετύχει.) Προσπαθώντας να ενισχύσει την ελληνική οικονομία ίδρυσε την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, η οποία απέτυχε, καθώς το δημόσιο εκμεταλλευόταν χωρίς όρους τα χρήματα των καταθέσεων. Αν και δημιούργησε ελληνικό και γαλλικό τυπογραφείο στην Αίγινα, πραγματοποίησε διώξεις εναντίον του Τύπου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: εφημερίδες Ανεξάρτητος, Ηώς και Απόλλων, που έκλεισαν λόγω αντικυβερνητικών θέσεων ή οι εκδότες του διώχθηκαν-. Σφοδρή κριτική υπήρξε για την τοποθέτηση των 2 αδερφών του, Βιάρου και Αυγουστίνου στις 2 κορυφαίες θέσεις, του αντιναυάρχου και αρχιστράτηγου. Κατά γενική ομολογία και οι δύο θεωρούντο ακατάλληλοι ενώ κάποιοι ιστορικοί φτάνουν στο σημείο να θεωρούν ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πτώση του κυβερνήτη. ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας δεν ήταν ευχαριστημένος με το πρωτόκολλο της 18ης Νοεμβρίου 1828-έθεταν Μοριά και Κυκλάδες υπό την προσωρινή εγγύηση των συμμάχων-. Με τον φόβο ότι οι Άγγλοι θα περιόριζαν την Ελλάδα σε αυτά τα σύνορα, οργάνωσε τακτικό στρατό συνεχίζοντας τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Επιλογή ηγεμόνα: ο Καποδίστριας πρότεινε τον Λεοπόλδο του Saxe-Coburg, ο οποίος παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του θρόνου λόγω διαφωνιών για τα σύνορα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν ότι επίτηδες απομάκρυνε τον Λεοπόλδο από τον θρόνο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν είτε ότι δεν αντιτάχθηκε στον ερχομό του. Όσοι ζητούσαν να έλθει ο Λεοπόλδος αντιμετώπισαν έντονη κυβερνητική δυσμένεια. Οι ελληνικές επιχειρήσεις στη Στερεά Ελλάδα συνεχίζονταν και η προέλαση των Ρώσων προς την Κωνσταντινούπολη. Ανήσυχη από τις επιτυχίες Ελλάδας και Ρωσίας η Μ. Βρετανία έσπευσε να συμφωνήσει στη συνοριακή γραμμή Άρτας-Βόλου. Μετά από διαπραγματεύσεις υπογράφηκε το πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας-εκτεινόταν Ν της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ο Καποδίστριας λόγω της ισχνής οικονομικής κατάστασης του κράτους επιχείρησε να συνάψει δάνειο με τράπεζες του εξωτερικού-απέτυχε λόγω των αντιδράσεων της Βρετανίας-. Ρωσία και Γαλλία ανέλαβαν να ενισχύσουν οικονομικά την Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερη φροντίδα επέδειξε ο Τσάρος αποστέλλοντας 3,75 εκ. γαλλικά φράγκα. ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Πέραν των οικονομικών, κοινωνικών και διπλωματικών προβλημάτων, ο Καποδίστριας είχε να αντιμετωπίσει 2 σημαντικά εμπόδια στην πολιτική του για την οικοδόμηση του νεοπαγούς ελλαδικού κράτους: (1)εχθρότητα Γαλλίας και Αγγλίας-τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των οποίων στην Α. Μεσόγειο κινδύνευαν από την προοπτική δημιουργίας ενός νέου και δυναμικού ναυτικού και εμπορικού κράτους έξω από τον έλεγχό τους ή υπό την επιρροή της Ρωσίας (2)φατριασμοί και τοπικιστικά, οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα κοτζαμπάσηδων, Φαναριωτών και πλοιοκτητών, που επεδίωκαν διατήρηση των προνομίων και συμμετοχή στη νομή της εξουσίας. Ο συνδυασμός των παραπάνω προετοίμασε το έδαφος και οδήγησε στην πολιτική και φυσική εξόντωση του πρώτου Κυβερνήτη(09/10-27/09-παλαιό ημερολόγιο-/1831). Για να διαχειρισθεί την τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση του νέου κράτους, ο Καποδίστριας προέκρινε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο εξουσίας, για να διατηρήσει άμεσα τον πολιτικό έλεγχο. Αντιπολίτευση κατά του Καποδίστρια: παραμερισμένοι από την εξουσία κοτζαμπάσηδες και πλοιοκτήτες. Ο συγκεντρωτισμός του Καποδίστρια παραμερίζοντας τις τοπικές αρχές και διορίζοντας σε θέσεις κλειδιά τα 2 αδέρφια του, Αυγουστίνο και Βιάρο, τον οδήγησαν σε σύγκρουση με τις προαναφερθείσες ομάδες συμφερόντων. Κέντρο του αντικαποδιστριακού αγώνα: Ύδρα, έδρα πλοιοκτητών και συγκεκριμένα της οικογένειας Κουντουριώτη-με το μέρος της τους αγωνιστές Μιαούλη, Σαχτούρη, Τομπάζη, Κριεζήδες-. Βασικός λόγος αντίδρασης: η απαίτηση τους για την «άνευ αναβολής» καταβολή αποζημιώσεων για τις μεγάλες ζημιές και απώλειες των πλοίων τους στην Επανάσταση. Αναγνωρίζοντας το δίκαιο αίτημα, ο Καποδίστριας υποσχέθηκε ότι μόλις θα βελτιωνόταν τα οικονομικά της χώρας, η Ύδρα θα έπαιρνε «το μερίδιόν της καθ’ όσον το δίκαιον απαιτούσε». Οι Υδραίοι απαιτούσαν την καταβολή αυτών των αποζημιώσεων άμεσα, πράγμα αδύνατον λόγω της οικτρής οικονομικής κατάστασης. Στην Ύδρα κατέφυγαν ο ηγέτης του αγγλικού κόμματος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και οι Σπυρίδων Τρικούπης, Αναστάσιος Πολυζωίδης και Αλέξανδρος Σούτσος, με την ηθική συμπαράσταση του φιλογάλλου Κοραή. Όργανο της αντιπολιτευτικής αυτής ομάδας η εφημερίδα Απόλλων του Πολυζωίδη. Γαλλία και Αγγλία, θεωρώντας τον Καποδίστρια φίλα προσκείμενο στη Ρωσία, ενθάρρυναν τους αντιπολιτευόμενους. Μιαούλης και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν(14/07/1831) τον ναύσταθμο στον Πόρο επειδή έμαθαν ότι ο στόλος ήταν έτοιμος να κινηθεί κατά της Ύδρας. Έσπευσαν οι αντιπρέσβεις των 3 Μεγάλων Δυνάμεων για να διαπραγματευθούν. Άγγλοι και Γάλλοι αιφνιδιάζοντας τους εξεγερμένους τάχθηκαν υπέρ της νόμιμης κυβέρνησης και απαίτησαν παράδοση των επαναστατών. Αγγλικός, γαλλικός και ρωσικός στόλος είχαν αποκλείσει τα λιμάνια Πόρου και Ύδρας ώστε να μην επιτραπεί η ένωση των στόλων των επαναστατών. Ο ελλιμενισμένος εθνικός στόλος στον Πόρο ήταν υπό την αρχηγία του Μιαούλη ενώ μια μικρή μοίρα ήταν υπό την αρχηγία του Κανάρη, που δεν δεχόταν να υπακούσει στους επαναστάτες. Ενώ ο Άγγλος και ο Γάλλος ναύαρχος κωλυσιεργώντας, έπλευσαν προς το Ναύπλιο για να συσκεφθούν με τους αντιπρέσβεις, ο Ρώσος ναύαρχος Ρίκορντ ανέλαβε να εφαρμόσει, μόνος, τις οδηγίες του Καποδίστρια. Απέκλεισε τους αντάρτες, ήρθε σε προστριβές μαζί τους, τίναξε στον αέρα τη «Νήσο των Σπετσών», αιχμαλώτισε ένα ακόμη πλοίο και εξώθησε τον Μιαούλη στο «Μεγαλουργόν έγκλημα». Ο Μιαούλης, όπως είχε προειδοποιήσει τον Ρίκορντ, ανατίναξε(πρωί 01/08/1831) 2 από τα πιο σύγχρονα τότε πλοία του ελληνικού ναυτικού, την φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα». Ο Δ. Χοϊδάς, σε επιστολή προς τον Αυγουστίνο Καποδίστρια, από την Τρίπολη(10/08/1831), ανάμεσα σε πολλές σημαντικές πληροφορίες για την τραγική κατάσταση στη χώρα, του έγραφε ότι οι Υδραίοι έλεγαν ότι «την φρεγάδαν (Ελλάς) την έκαυσαν δι’ αδείας του πρέσβεως της Αγγλίας, όστις τους υπεσχέθη ότι τους δίδει άλλην» και η αστυνομία του Ναυπλίου είχε πλη­ροφορίες «ότι οι δύο πρέσβεις (Αγγλίας και Γαλλίας) έλαβαν μέρος με τους Υδραίους και ότι έγραψαν εις τον Ρίκορδ[29] να παύσει από τας κατ’ αυτών εχθροπραξίας του έως ότου να έλθει ο παρά των τριών δυνάμεων απεστελλόμενος πληρεξούσιος, όστις είναι ο ναύαρχος Άγγλος, της μοί­ρας τον Αιγαίον πελάγους…». Και πρόσθετε ότι στην ‘Υδρα είχαν κα­ταφθάσει «δύο πλοία γαλλικόν και αγγλικόν… και οι δύο ναύαρχοι(ο Άγγλος και ο Γάλλος) με τρόπον προσφέρουσι βοηθήματα εις την Ύδραν και τους λέγουσι να επιμένουν εις τον σκοπόν των και να μη φοβώνται διόλου, διότι επιτυγχάνουσι το ποθούμενον…». Ο Καποδίστριας είχε γνώση για τους σχεδιασμούς των ξένων δυνάμεων εναντίον του. Σε επιστολή του(31/07/1831) προς τον Γάλλο ναύαρχο Lalande-υπηρετούσε στην Ελλάδα- του αποκάλυψε ότι γνώριζε όλες τις δολοπλοκίες των Άγγλων και Γάλλων, με τρόπο που καταπλήσσει: «Εγώ δε, και τις δολοπλοκίες όλων σας τις εγνώριζα, αλλά έκρινα ότι δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να κόψω το νήμα της συνεργασίας μαζί σας, γιατί έδινα προτεραιότητα στην ανόρθωση και στην ανασυγκρότηση της Ελλάδος. Αν έκοβα τις σχέσεις με τις λεγόμενες «προστάτιδες» Δυνάμεις, τούτο θα ήταν εις βάρος της Ελλάδος και δεν ήθελα με κανένα τρόπο να προσθέσω βάρος και στη συνείδησή μου. Και άφησα τα πράγματα να λαλήσουν μόνα τους…». Έστειλε στον Έλληνα πρέσβη στο Παρίσι πρίγκιπα Α. Σούτσο επιστολή(14/09/1831) με την οποία, με εθνική αγανάκτηση, διαμαρτύρεται και του ζητά να προβεί σε διαβήματα στη γαλλική κυβέρνηση, για την πρωτοφανή και ανεπίτρεπτη ανάμιξη Γάλλων και Άγγλων αξιωματικών στις αντικυβερνητικές ενέργειες Ύδρας και Μάνης και για την απροκάλυπτη σύμπραξη και βοήθειά τους προς τους ταραχοποιούς. Είχε ξεσπάσει ανταρσία(1830) στη Μάνη υπό την ηγεσία του Τζανή Μαυρομιχάλη, αδελφού Πετρόμπεη. Ο τελευταίος ετέθη σε περιορισμό στο Ναύπλιο, ζήτησε να πάει στη Μάνη για να την ησυχάσει, το αίτημά του δεν έγινε δεκτό, αποπειράθηκε να διαφύγει με αγγλικό πλοίο, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Βαρέως φέροντες τη μεταχείριση του αρχηγού της οικογενείας τους και μέσα στο τεταμένο και από τα γεγονότα του Πόρου κλίμα, οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, αδερφός και γιος του Πετρόμπεη εφάρμοσαν το μανιάτικο έθιμο της βεντέτας. Έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία(πρωί 27/09/1831, ιουλιανό ημερολόγιο, 09/10/1831 δηλ.). Τον Καποδίστρια συνόδευε ο Κρητικός μονόχειρας σωματοφύλακάς του, Γεώργιος Κοκκώνης, που πυροβόλησε τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη. Τον τελευταίο αποτελείωσε ο όχλος, το δε πτώμα του πετάχτηκε στο λιμάνι. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στη γαλλική πρεσβεία, από όπου παραδόθηκε στις αρχές για να δικαστεί ύστερα από την επιμονή του πλήθους-απειλούσε να κάψει την πρεσβεία-. Καταδικάστηκε σε θάνατο και τουφεκίστηκε λίγες μέρες αργότερα. Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό, ενώ στην Ύδρα δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς. Υποστηρίζεται ότι καταλυτικό ρόλο στην δολοφονία του διαδραμάτισαν οι ξένες δυνάμεις. Παρά την παρέλευση τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος, ο φάκελος για τη δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει ακόμη απόρρητος. Στο σχεδιασμό της συνομωσίας πρωτοστάτησε ο Γάλλος στρατηγός Gerard, διοικητής τότε του τακτικού στρατού που επιχείρησε να οργανώσει ο ίδιος ο Καποδίστριας. 2 μήνες πριν την δολοφονία, οι αξιωματικοί του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Πελοπόννησο στις μεταξύ τους συζητήσεις δεν αμφέβαλαν, ότι πλησίαζε η ημέρα της δολοφονίας ή ανατροπής του Κυβερνήτη. Από τους δολοφόνους αδελφούς, ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης λίγο πριν πεθάνει από τη πιστολιά του φρουρού του Καποδίστρια, ζητώντας έλεος είπε στους αστυνομικούς: «Δεν φταίω εγώ στρατιώται, άλλοι με έβαλαν». Προς τη κατεύθυνση της εμπλοκής της Γαλλίας συναινεί και η μαρτυρία που μεταφέρει ο ιστορικός και αγωνιστής Νικόλαος Κασομούλης: ο έτερος εκτελεστής του Κυβερνήτη Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στο σπίτι του πρέσβη της Γαλλίας βαρώνου Ρουάν, δηλώνοντάς του: «Σκοτώσαμε τον τύραννο. Μπιστευόμαστε την τιμή της Γαλλίας. Να τα άρματά μας». Η απόφαση του Γάλλου πρέσβη Ρουάν να παράσχει άσυλο στον Γεώργιο Μαυρομιχάλη και η αρχική άρνησή του να τον παραδώσει με προφάσεις(π.χ. επίδειξη εντάλματος σύλληψης) απετέλεσε χαρακτηριστική και απροκάλυπτη παροχή πολιτικής προστασίας και κάλυψης του εγκλήματος. Παρά την προσπάθεια κωλυσιεργίας, υπό την απειλή του εξεγερμένου λαού, ο Ρουάν αναγκάστηκε να παραδώσει τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη στις αρχές. Οι αντιπρόσωποι της Γαλλίας συνέχισαν να παρέχουν υποστήριξη στους δολοφόνους του Κυβερνήτη, ακόμη και κατά τη διάρκεια της δίκης. Αξιοσημείωτη και αποκαλυπτική είναι και η στάση του πρέσβη της Αγγλίας. Αμέσως μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, ζήτησε να ληφθούν αυστηρά μέτρα κατά του εξεγερμένου λαού, ακόμη και καταστολή με τη χρήση όπλων, απειλώντας την τριμελή προσωρινή Διοικητική επιτροπή(υπό Αυγουστίνο Καποδίστρια, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Ιωάννη Κωλέττη) και αποχώρηση και διακοπή των διπλωματικών σχέσεων. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ακούγοντας κάποιον να κατηγορεί τον Καποδίστρια, φέρεται να είπε(1840): «Δεν μετράς καλά φιλόσοφε… Ανάθεμα στους Αγγλογάλλους που ήσαν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου, και το Έθνος έναν άνθρωπο που δε θα τονε μεταβρει και το αίμα του με παιδεύει ως τώρα…». Για την δολοφονία του Καποδίστρια ο Ελβετός φιλέλληνας Ι.Γ. Εϋνάρδος είπε: «Όστις δολοφόνησε τον Καποδίστρια, δολοφόνησε την πατρίδα του. Ο θάνατός του είναι συμφορά για την Ελλάδα και δυστύχημα ευρωπαϊκόν.» Μετά τη δολοφονία Καποδίστρια, τη θέση του κυβερνήτη ανέλαβε για κάποιο διάστημα ο αδερφός του, Αυγουστίνος, ως πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής που διόρισε η Γερουσία. Τη σορό του Καποδίστρια την μετέφερε ο αδερφός του στην Κέρκυρα, όπου ενταφιάστηκε στη Μονή Πλατυτέρας. Ως κυβερνήτης ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό και χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία. Διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς του κράτους. ΚΡΙΤΙΚΗ Σχετικά με την προσωπικότητα του Καποδίστρια έχουν εκφραστεί από τους ιστορικούς αντικρουόμενες απόψεις. Ο κόμης Γκομπινό τον συγκαταλέγει στους 3 μεγαλύτερους διπλωμάτες της εποχής μαζί με τους Μέττερνιχ και Ταλλεϋράνδο, ο Χέρτσμπεργκ αναφέρει ότι ήταν διπλωμάτης δεξιώτατος. Ο Γιάννης Κορδάτος τον χαρακτηρίζει τυφλό όργανο των Ρώσων, ενώ ο Κάρλ Μάρξ τον χαρακτηρίζει πολιτικά ανυπόληπτο. Ο Τάσος Βουρνάς εκφράζεται θετικά, όπως και οι Καρολίδης και Διονύσιος Κόκκινος, ένας εκ των φανατικότερων υποστηρικτών του. Με την άποψη ότι ο Καποδίστριας ήταν εκτελεστικό όργανο των Ρώσων διαφωνεί ο Douglas Dakin. Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης χαρακτηρίζει το έργο του αξιόλογο αλλά όχι αξιέπαινο, ο Σπυρίδων Τρικούπης, στενός συνεργάτης του, εκφράζεται θετικά, όμως τον κατηγορήσει για την κατάλυση του συντάγματος. Οι περισσότεροι ιστορικοί θεωρούν σημαντικό το έργο του Καποδίστρια, χωρίς να παραλείπουν να αναφέρουν την αυταρχικότητά του. Η φιλοπατρία του αναγνωρίζεται από σχεδόν όλους τους ιστορικούς. Σχετικά με αυτή ο Τάκης Σταματόπουλος συμπεραίνει πώς για να είμαστε δίκαιοι δεν μπορούμε να αρνηθούμε την αγαθή πρόθεσή του, την καταπληχτική και φιλότιμη εργατικότητά του να δημιουργήσει κράτος από το χάος. Είχε τιμηθεί πλείστες φορές από τον Τσάρο Αλέξανδρο και είχε ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης των καντονίων Βω και Λωζάννης. Σήμερα πολλοί δρόμοι και πλατείες φέρουν το όνομά του. Ο Κρατικός Αερολιμένας Κερκύρας ονομάζεται «Ιωάννης Καποδίστριας». Κατόπιν επιθυμίας του ευεργέτη Ιωάννη Δόμπολη, το εθνικό πανεπιστήμιο Αθηνών μετονομάστηκε σε «Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών»(1911) και στα προπύλαια υπάρχει ανδριάντας του. η μορφή του Καποδίστρια απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών του ευρώ της ελληνικής έκδοσης και στο χαρτονόμισμα των 500 δρχ. (1983-2001). «Ι. Καποδίστριας»(ή Σχέδιο Καποδίστρια) ονομάζεται το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση της κυβέρνησης Σημίτη. Πραγματοποιήθηκαν (21/09/2009) τα αποκαλυπτήρια προτομής του Καποδίστρια στη Λωζάννη της Ελβετίας παρουσία της Ελβετίδας υπουργού Εξωτερικών Μισελίν Καλμί-Ρέι και του Ρώσου ομολόγου της Σεργκέι Λαβρόφ. Ανδριάντας υπάρχει επίσης στην κεντρική πλατεία της πόλης Capo d’ Istria της Σλοβενίας. Στο εξοχικό της οικογένειας Καποδίστρια-δωρήθηκε από τη δισέγγονη του Γεωργίου Καποδίστρια, αδερφού του κυβερνήτη, Μαρία Δεσσύλα-Καποδίστρια- στη θέση Κουκουρίτσα Κέρκυρας λειτουργεί το μουσείο Ιωάννη Καποδίστρια, όπου φυλάσσονται κειμήλια της οικογένειας και προσωπικά του αντικείμενα. Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην Αθήνα φιλοξενούνται επίσης προσωπικά αντικείμενα του κυβερνήτη και το γραφείο του.

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΞΟ

του Αντώνη Γρυπαίου. Διεθνολόγος/Αρθρογράφος

**Από το Votegreece.gr Ημερομηνία Καταχώρησης Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013**

Σε κανένα άλλο κράτος οι πολιτικοί δεν έγιναν υπηρέτες του εχθρού.
Του εχθρού που λέγεται Παγκόσμια Σιωνιστική Διακυβέρνηση.
Σε κανένα άλλο κράτος που σέβεται τον εαυτό του, οι πολιτικοί δεν
εστράφησαν κατά της πατρίδος και του Λαού της, από επιπολαιότητα και υποτέλεια, ικανοποιώντας ξένα εχθρικά συμφέροντα.

Αυτοί είναι οι πολιτικοί και τα κόμματα της κλεπτοκρατίας και Εθνικής προδοσίας, του λεγομένου «Συνταγματικού Τόξου», ή άλλως «Σιωνιστικού Τόξου». Μοναδικό παράδειγμα υποτέλειας στη Γη.
Η Ν.Τ.Π. & Παγκόσμια Σιωνιστική Διακυβέρνηση, μας πτώχευσαν εσκεμμένα για να αγοράσουν την Ελλάδα, σε τιμή ευκαιρίας. Είμαστε μοναδικό φαινόμενο. Οι πολιτικοί μας ή προδότες είναι, ή δειλοί & πανηλίθιοι. Ομιλώ εκ του αποτελέσματος, και εκ των γεγονότων της καταστροφής της Ελληνικής οικονομίας, και ΟΧΙ ΜΟΝΟ………….

Οι έντιμοι και ικανοί δεν επιδιώκουν την ανάληψη εξουσίας,(Πλάτων).

Τα κόμματα της κλεπτοκρατίας, και Εθνικής προδοσίας, είναι τα κόμματα του λεγόμενου «Δημοκρατικού Συνταγματικού Τόξου», ή «Σιωνιστικού Τόξου», και είναι αυτοί που κατάστρεψαν την Ελλάδα, και εξαθλίωσαν το Λαό της, ενώ με τα Μνημόνια κατακρεούργησαν το Σύνταγμα, παρέλυσαν και διέλυσαν τη Δημοκρατία.
Με τα Μνημόνια (αντιστάσεως μη ούσης από τους ανίκανους κλέφτες-εφιάλτες πολιτικούς) μας βάλανε στο Αγγλικό Δίκαιο που είναι βάρβαρο για τα φτωχά και μικρά κράτη, και μας έστειλαν στα Δικαστήρια του Δουκάτου του Λουξεμβούργου, επειδή αυτό συνέφερε στη Σιωνιστική Τρόϊκα του Θείου Rothschild.

Με τα κόμματα της κλεπτοκρατίας, και εθνικής προδοσίας, έχουμε κοινοβουλευτική Σιωνιστική Δικτατορία, αφού εφαρμόζουν όλα τα προγράμματα της Ν.Τ.Π. Τα Μνημόνια, τα Μεσοπρόθεσμα, τα Πολυνομοσχέδια, και οι εφαρμοστικοί νόμοι προκαλούν ΣΟΚ & ΔΕΟΣ στον Ελληνικό Λαό.
Εφαρμόζουν τους κανόνες «ΤΟ ΔΟΓΜΑ του ΣΟΚ» στην οικονομία.
Η πρόεδρος του ΔΝΤ κυρία Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε,
«Κόψαμε τα χέρια της Ελλάδος, για να μη μεταδοθεί η μόλυνση στην
Ευρωζώνη», ενώ τη «μόλυνση» αυτή, τη δημιούργησαν τα αφεντικά της κυρίας Κριστίν. Θα μπορούσε να θεραπεύσει την ασθένεια, όμως προτίμησε να κόψει τα χέρια της χώρας. «Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» λέει ο Λαός.

Ασκείται ρατσισμός εις βάρος των Ελλήνων, αφού απαιτούνται 25 ευρώ για την εισαγωγή των Ελλήνων φορολογουμένων στα νοσοκομεία, ενώ οι Ισλαμιστές λαθρό εισάγονται δωρεάν.

Τα Πανεπιστήμια & Πολυτεχνεία έκλεισαν, η δωρεάν παιδεία και υγεία στο Λαό καταργείται, για να χρηματοδοτούμε τις Σιωνιστικές Μ.Κ.Ο.
και να τρέφουμε και θεραπεύουμε τους λαθρομετανάστες.

Εφαρμόζουν το Αμερικανικό Σιωνιστικό οικονομικό σύστημα της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, για να πάρει πίσω τα δάνειά του ο Θείος ROTHSCHILD ηγέτης της Ν.Τ.Π. & Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Η υποτέλεια και η προδοσία των πολιτικών κομμάτων της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου» ή άλλως του «Σιωνιστικού Τόξου» σε όλο της το μεγαλείο, με τις πολιτικές τους έστρεψαν το Λαό προς τη Χρυσή Αυγή, την οποία τώρα πολεμούν με άγρια πολιτική προπαγάνδα.

Όλα τα ΜΜΕ του Σιωνιστικού συστήματος, έχουν πάθει «Χρυσαυγίτιδα», και τρέμουν σαν από ισχυρό Πάρκισον, μαινόμενοι σαν Ταύροι, και ωρυόμενοι ως λέοντες από φόβο και τρόμο, μήπως το Σιωνιστικό σύστημα για το οποίο δουλεύουν χάσει την εξουσία.
Τα ΜΜΕ (Κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες), αναλίσκονται σε μια ατελείωτη Χρυσαυγιάδα, (όπως λέμε Ηλιάδα), έχουν καταντήσει πολιτικοί παράφρονες από τη κομματική προπαγάνδα υπέρ της κλεπτοκρατίας, και Εθνικής προδοσίας του «Συνταγματικού Τόξου».
Τα περί αποθηκών με γιγαντιαίο οπλισμό της Χ.Α. απεδείχθησαν πομφόλυγες. Όλα ήταν πολιτική προπαγάνδα, με μηδαμινές αποδείξεις, και κατασκευασμένους μάρτυρες. Ξέχασαν τα δικά τους πολιτικά εγκλήματα, (Μαρφίν, Λαμπράκη, Αθανασιάδη, Τεμπονέρα, κ.λ.π.).

Σήμερα στην Ελλάδα κυριαρχεί η διεθνής τοκογλυφία των Σιωνιστικών τραπεζών. Οι πολιτικοί της κλεπτοκρατίας δεν λένε ποτέ ΟΧΙ στη Τρόϊκα. Απευθυνόμενος στους πολιτικούς λέγω, Μη δυσφημείτε τις Ένοπλες Δυνάμεις, και τα Σώματα Ασφαλείας. Οι πολιτικοί της κλεπτοκρατίας μας οδηγούν στις κάλπες με τη φοβία και με το σύνθημα, «Δημοκρατία ή Τανκς» για να κερδίσουν τις εκλογές, και μετά να φέρουν νέα μέτρα στο Λαό, νέα Μνημόνια, με «κούρεμα» καταθέσεων, και άλλα δεινά κατά του Λαού, και υπέρ του παγκόσμιου Μεγιστάνα. Η Δικαιοσύνη πρέπει να γνωρίζει ότι σήμερα έχει καταλυθεί το Σύνταγμα και η Δημοκρατία, με τις πολιτικές των κομμάτων του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου».

Είμαστε παγκόσμιο φαινόμενο γραικύλων πολιτικών. Το δημόσιο είναι καζάνι που βράζει. Οι Έλληνες είμαστε πολίτες Β! κατηγορίας για τους Σιωνιστές δανειστές, ενώ η Ελλάς είναι κλειδί Γεωπολιτικής!!!
Σήμερα οι Έλληνες ζούμε το δικό μας ολοκαύτωμα, από τους ίδιους εχθρούς, όπως το ολοκαύτωμα των Εβραίων στο Β! παγκόσμιο πόλεμο.
Έκοψαν τις συντάξεις των γερόντων, ενώ χρηματοδοτούν κανονικά όπως παλιά, τις Σιωνιστικές Μ.Κ.Ο. Οι διάφορες Μ.Κ.Ο. λήστεψαν το κρατικό προϋπολογισμό, ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από θεματοφύλακας, παραμένει ανύπαρκτος στα πολιτικά παρασκήνια.

Τα κόμματα της κλεπτοκρατίας υπογράφοντας τα Μνημόνια έκαναν
Συνταγματική εκτροπή, γι’αυτό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας που τα υπέγραψε είναι υπόδικος απέναντι στον Ελληνικό Λαό. Ο Πρόεδρος υπέγραψε όλα τα δεινά της Ελλάδος, και των Ελλήνων.
Συμφωνεί ακόμα και για το όνομα της Μακεδονίας μας, να δοθεί στα Σκόπια. Δεν έκανε τίποτα για τη προστασία της Θράκης. Το Τούρκικο προξενείο κυβερνά τη Θράκη. Το Αιγαίο με τα νησιά και την ΑΟΖ τα άφησε στο έλεος των Τούρκων, και του Τούρκογλου.
Την Ήπειρο την άφησε απροστάτευτη στις διεκδικήσεις των Τσάμηδων. Μπορούσε να προβάλλει VETO στις προδοτικές κινήσεις των πολιτικών, καταγγέλλοντας αυτούς στο Λαό.
Αντί αυτού εσιώπησε………….

Έρχεται αναγνώριση των Σκοπίων ως Μακεδονία, και ο Αρχηγός του Κράτους, «πέρα βρέχει»……….
Επί των ημερών του Παπούλια το Σύνταγμα της Ελλάδος καταστρατηγήθηκε, (βλέπε βιβλίο Κώστα Χρυσόγονου, Συνταγματολόγου), γιαυτό πρέπει να παραιτηθεί, για να διευκολύνει τις πολιτικές εξελίξεις. Παραμένοντας δείχνει σε όλους τους Λαούς μια παρηκμασμένη χώρα συντηρητικών γερόντων. Υπενθυμίζουμε το «καμπανάκι» που του χτύπησε η κυρία Μπενάκη. Όμως αυτός, αντί πατριωτικού αγώνος, βλέπει το δράμα των Ελλήνων αφ’ ‘υψηλού!!

Οι οικονομολόγοι της Ε.Ε. μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα της Ελλάδος, που αυτοί δημιούργησαν, το άφησαν όμως για να γίνει διεθνής ορυμαγδός εις βάρος της Ελλάδος & της Ε.Ε. κατόπιν εντολών από υψηλά, από τα μεγάλα Σιωνιστικά αφεντικά της Ν.Τ.Π.
Καθώς η χώρα βυθίζεται στο χρέος, το δανεισμό, την ανεργία, τις αυτοκτονίες πτωχευσάντων πολιτών, και την λαθρομετανάστευση, επικρατεί απαισιοδοξία και οι Έλληνες είναι πεπεισμένοι ότι ούτε σε 20 χρόνια θα αλλάξει κάτι. Η νεολαία μας φεύγει, η Ελλάδα ερημώνει, οι
Ισλαμιστές λαθρό εγκαθίστανται εδώ, η Ελλάδα πεθαίνει, και οι εφιάλτες πολιτικοί κυνηγούν τη Χρυσή Αυγή, κατόπιν εντολών ΝΤΠ.

Και όμως η επιστροφή στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ δεν είναι υπόθεση χρόνων,
αλλά μόνο μερικών μηνών, φθάνει να ασκήσουμε Εθνική Οικονομική, & Εξωτερική πολιτική. Αλλά ποίος θα το κάνει αυτό;;; μήπως τα κλεπτοκρατικά προδοτικά κόμματα του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» ;;; Μη τρελαθούμε τώρα…….

Πρόσφατα η κυρία Μέρκελ δήλωσε, «το Ευρώ έχει κάνει μεγάλο ΚΑΛΟ στη Γερμανία». Εμείς συμπληρώνουμε, και μεγάλο ΚΑΚΟ στην Ελλάδα. Στόχος από την αρχή ήταν να πουληθεί η κρατική Ελληνική περιουσία. Τώρα πουλάνε τη ΛΑΡΚΟ σε Ισραηλινό επιχειρηματία!!
Σε λίγο θα πουλήσουν το νεράκι που πίνουμε, και τα σπίτια μας με τα χωράφια μας σε Σιωνιστικά συμφέροντα. Πρόσφεραν Γη & Ύδωρ.
Η δημιουργία του Ευρώ είχε σαν στόχο τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (Ελλάδα – Ιταλία – Ισπανία – Πορτογαλία), ώστε να τις υποδουλώσει σε ένα οικονομικό μαθηματικό τύπο. Πράγμα που έγινε.
Ο τύπος αυτός λέγεται κανόνας του 3% , που στην Ελλάδα με στατιστικά κόλπα έγινε 15% με σκοπό την χρεοκοπία της Ελλάδος, και αρπαγή της Ελληνικής κρατικής περιουσίας.

H Σιωνίστρια Μέρκελ θέλει τον ορυκτό πλούτο και την ενέργεια της Ελλάδος.
Στις επόμενες εβδομάδες θα αναγκασθεί η κυβέρνηση σε κούρεμα των καταθέσεων για να βρει χρήματα για πληρωμή της δόσης τοκοχρεολυσίων στον Θείο ROTHSCHILD, ή θα κάνει αναγκαστική χρεοκοπία. Τα κόμματα της κλεπτοκρατίας του λεγομένου «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου», λήστεψαν τις τράπεζες, και καλείται τώρα ο Ελληνικός Λαός, να τις διασώσει. Μας πτώχευσαν, εχθροί και φίλοι, για να υποδουλώσουν την Ελλάδα, και να αναγκάσουν τη νεολαία να μεταναστεύσει στις χώρες του Βορρά, ώστε να κατοικήσουν εδώ οι μαύροι Ισλαμιστές ράμπο λαθρομετανάστες.

Την Ελλάδα κυβερνάει πλέον μια Σιωνιστική Τρόϊκα. Τα νέα δάνεια (δόσεις), πηγαίνουν για την αποπληρωμή παλαιών δανείων.
Τα νέα δάνεια πηγαίνουν στις Σιωνιστικές Τράπεζες (GoldmanSachs) του Rothschild, ηγέτου της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας σαν τοκοχρεολύσια, και ότι απομένει πηγαίνει στις τσέπες των ντόπιων Ολιγαρχών, που χρηματοδοτούν τα πολιτικά κόμματα της κλεπτοκρατίας, του λεγόμενου «Συνταγματικού Δημοκρατικού Τόξου».

Όσα συμβαίνουν σήμερα στην εσωτερική πολιτική σκηνή, είναι «Γεννήματα εχιδνών» της οικονομικής κρίσης που μας δημιούργησε η Σιωνιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων, με τη συνεργασία ντόπιων ραγιάδων πολιτικών προδοτών. Μεθοδεύτηκε το δέσιμο της χώρας στα δεσμά των Μνημονίων με αντισυνταγματικούς δημοσιονομικούς νόμους.
Ο Σαμαράς ομιλεί στους αφελείς ψηφοφόρους του για ανάπτυξη, και πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ έρχεται οικονομική θύελλα και συμφορά.
Οι Αμερικανοί λένε, «Το Ευρώ σκοτώνει τους Έλληνες, αλλά αυτοί είναι δειλοί, δεν τολμούν». Η Σιωνίστρια Μέρκελ , μετά τη εκλογική νίκη της δήλωσε, ότι θα εντείνει τις πιέσεις στην Ελλάδα για πλήρη εφαρμογή των υποχρεώσεων, (Μνημονίων), δηλαδή μας περιμένει περισσότερη λιτότητα. Όμως με λιτότητα & Μνημόνια τα προβλήματα δεν λύνονται.

Ο Στέργιος Σμυρλής γράφει, «Τώρα έξω από το Ευρώ. Το παιχνίδι τέλειωσε. Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τελειώνει το έργο της.
Ο Σιωνισμός σε όλο του το μεγαλείο εγκαθιστά ένα νέο μεσαίωνα , πολύ πιο απάνθρωπο από αυτόν που έζησαν οι άνθρωποι στην Ευρώπη.
Τυχερές οι χώρες που είναι εκτός ευρώ. Σε όλες τις ηγεσίες των χωρών
προωθήθηκαν όσοι είχαν το στίγμα, και όσοι είχαν το προνόμιο να είναι φύσει σκλάβοι, ασπόνδυλοι, και κούφιοι. Έλληνα, από τη στιγμή που σου επέβαλαν φόρο στη Γη των πατέρων σου, και σου πήραν το νεράκι, την ΕΥΔΑΠ, έγινες σκλάβος,
έδωσες Γη και Ύδωρ».

Στην Ε.Ε. δεν μας βοηθούν, μας εκμεταλλεύονται.
Στην Ε.Ε. δεν υπάρχει αλληλεγγύη! Αλληλεγγύη πληρώνουμε εμείς οι πληβείοι, που πάει στις τσέπες του Rothschild.

Εκτός από τον οικονομικό μαρασμό, όσα εκατομμύρια παράνομοι λαθρομετανάστες υπάρχουν εδώ, ή θα νομιμοποιηθούν από τους πολιτικούς, ή θα επικρατήσουν με τη βία, και με τη προστασία μισθοφορικών στρατών. (βλέπε Νατοϊκή Μεραρχία Τυρνάβου, Blackrock, Ιράκ και Συρία, κλπ). Όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι έχουν τη συμπάθειά μας, αλλά πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους, άλλως βοηθούν το Σιωνισμό να μας πάρει την άγια Γη των πατέρων μας, να μας στερήσει την ελευθερία, και να μας ξεριζώσει τις πολιτιστικές μας αξίες και ρίζες.

Χρειαζόμαστε μια Πατριωτική Κυβέρνηση, ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, γιατί αυτές οι τάσεις εξυπηρετούν ΜΟΝΟ τη Νέα Τάξη». Το τέλειο έγκλημα είναι αυτό που είναι Νόμιμο. Αυτό που συνετελέσθη με την εισδοχή της χώρας στη Ζώνη του Ευρώ.
Δυστυχώς αυτοί που οδήγησαν τη χώρα μας στα Μνημόνια, και αυτοί που μας έβαλαν βαθιά στη χοάνη του τυφώνα του οικονομικού θανάτου, επιμένουν να το παίζουν σωτήρες.

Είναι εφιάλτες που άνοιξαν τη κερκόπορτα.
Είναι αυτοί του «Συνταγματικού Δημοκρατικού Τόξου»
Τα Μνημόνια παράγουν δίκαιο κατοχής της χώρας, και οι πολιτικοί
της κλεπτοκρατίας του λεγομένου «Συνταγματικού Δημοκρατικού τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» που τα υπέγραψαν, είναι εφιάλτες και υπόδικοι απέναντι του Ελληνικού Λαού.

Τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαθλίωσης) του Λαού, είναι και αυτά υπόδικα στο τέλειο έγκλημα, και εκτελούν τις εντολές των δυνάμεων κατοχής των διεθνών τοκογλύφων δανειστών. Όλοι στο κόλπο.!!!
Η ηγεσία της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, θέλει τώρα να βάλλει χέρι στις καταθέσεις, και όσος χρυσός υπάρχει στις θυρίδες των τραπεζών. Δεν τους φθάνουν όλα όσα έχουν φάει ως τώρα, από δήμευση ορυκτού πλούτου, μέχρι μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Η πρόσφατη πολιτική ανωμαλία, και ο διωγμός της Χρυσής Αυγής, έγιναν για τους εξής λόγους.
1.- Για να κουρευτούν οι καταθέσεις των μικρών Ελλήνων, αφού οι μεγάλοι Ολιγάρχες, τα έχουν βγάλει έξω.
2.-Γιατί έρχονται νέα Μνημόνια, με νέα μέτρα.
3.-Γιατί οι πολιτικές δυνάμεις της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Δημοκρατικού Τόξου» έπεσαν στο 20% από 50% που είχαν.
4.- Γιατί η Χρυσή Αυγή έφθασε στο 20% και άνω……….

Στη τρέχουσα πολιτική ανωμαλία προσπαθούν να εμπλέξουν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, και την ΕΛ.ΑΣ. στο δικό τους πολιτικό βόθρο. Είναι σκληρή δοκιμασία για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, να βλέπουν να κυβερνά την Ελλάδα οι Σιωνιστές ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ με τον TOMSEN, και όχι η κυβέρνηση που εξελέγη από τον Ελληνικό Λαό. Τους πολιτικούς της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» τους πληρώνουμε αδίκως, αφού την Ελλάδα κυβερνά η Παγκόσμια Σιωνιστική Δικτατορία-Μαφία, με τη Τρόϊκα.

Ο Λαός μας πνίγεται στα χρέη, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση, και οι προδότες πολιτικοί προγραμματίζουν νέα μέτρα. Νομίζουν ότι κυβερνούν, ενώ κουμάντο κάνουν οι Σιωνιστές Γερμανοί Γκαουλάϊτερ,
εκπρόσωποι της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας.
Είναι πανεθνικό αίτημα μια νέα πολιτική στελέχωση της Ελλάδος από
πραγματικούς πατριώτες πολιτικούς. Η μόνη χώρα που έχουμε πιόνια και μαριονέτες πολιτικούς κλεπτοκράτες, στην υπηρεσία των Κοσμοκρατόρων, είναι η Ελλάς.

Χρειαζόμαστε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας πατριωτών πολιτικών που θα διαγράψει το επονείδιστο και επαχθές χρέος, εφαρμόζοντας τον αρχαίο Ελληνικό νόμο περί «Σεισάχθειας», και θα καταγγείλει όλα τα Μνημόνια που έχουν υπογράψει οι προδότες πολιτικοί.
Οι υπουργοί του Σαμαρά κάθονται σαν κότες μπροστά στα υπαλληλάκια της Σιωνιστικής Τρόϊκα. Δεν ζητούν τίποτα για τη χώρα.
Απλώς υπογράφουν αβλεπί…….

Η μόνη χώρα που ευημερεί σήμερα στην Ε.Ε. είναι η Σιωνιστική Γερμανία. Κέρδισε η Μέρκελ τις εκλογές, και η Ελλάδα ένα νέο Μνημόνιο. Οι πολιτικές δυνάμεις της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» κατάκλεψαν και κατάστρεψαν την Ελλάδα και τους Έλληνες, με τα δάνεια, τα Μνημόνια, τη φτώχεια, τη λαθρομετανάστευση, τις αυτοκτονίες, και την υποτέλεια.

Ο Σαμαράς απλώς σήμερα ελίσσεται ανάμεσα στις δύο Σιωνιστικές δυνάμεις, τις ΗΠΑ & Ε.Ε. και παραχωρεί Ελληνικά συμφέροντα, πότε στους μεν, και πότε στους δε, για να κρατηθεί στην εξουσία. Η οικονομική κρίση δεν είναι άλλο παρά έργο της Σιωνιστικής παγκόσμιας Δικτατορίας, για να καταλήξουν στα σχέδιά τους, που είναι η παγκόσμια κυριαρχία, με τη βοήθεια τοπικών ανδρεικέλων.
Τα πιόνια της Ν.Τ.Π. οι πολιτικοί μας, βύθισαν τον Ελληνικό Λαό σε οικονομική εξαθλίωση, και τη πατρίδα σε μέγιστους κινδύνους, κατόπιν εντολών και σχεδίων των Ολιγαρχών Παντοκρατόρων της Οικουμένης.
Για το τίτλο του εφιάλτη, «ποίαν έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων»;;;

ΠΡΟΤΑΣΗ: Για τη τραγική κατάσταση της χώρας χρειάζεται
1.- Άμεση εφαρμογή του νόμου της ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ (δείτε εδώ).
2.- Τουλάχιστον καταγγελία του επαχθούς & επονείδιστου χρέους.
3.- Άμεσο εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου με συμβάσεις συμφέρουσες το Κράτος.
4.- Άμεσο διεκδίκηση του Κατοχικού δανείου, και τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Σιωνιστική Γερμανία. (Είναι 500 δις. Ευρώ)
5.- Άμεσο επαναπατρισμό των Ισλαμιστών λαθρομεταναστών, και αποχώρηση από τη σύμβαση του Δουβλίνου.
6.- Σχηματισμό Εθνικής Κυβερνήσεως Πατριωτών Ελλήνων.
7.- Αλλαγή εξωτερικής & οικονομικής πολιτικής.
8.- Αποκατάσταση Εθνικής Κυριαρχίας. Και
9.- Συμπαράταξη Λαού και Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Όλα αυτά χρίζουν άμεσης εφαρμογής. Έτσι μόνο θα έλθει η ανάπτυξη, και θα σωθεί η χώρα από επερχόμενα νέα δεινά……….
Όλα τα άλλα είναι αερολογίες των εφιαλτών ραγιάδων πολιτικών
της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου».

Με βρόγχο χρέος 500 δις Ευρώ δεν πρόκειται ποτέ να ανακάμψουμε.
Είναι προτιμότερο να χάσει τα τοκοχρεολύσια ο μεγιστάνας Ολιγάρχης Θείος ROTHSCHILD, παρά να υποφέρει ο Ελληνικός Λαός.
Αυτό έκανε ο ΜΕΤΑΞΑΣ, και άλλα σύγχρονα Έθνη και Κράτη.
Μόνο εμείς εδώ δεν τολμούμε λόγω γραικύλων υποτελών πολιτικών.
Την υλοποίηση των οραμάτων αυτών, το Σύνταγμα επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων!!!. (Άρθρο 120 του Συντάγματος)
Ελλάς αιώνιο, αθάνατο, αδέσμευτο πνεύμα.