Ο Γεώργιος Γρίβας με αγωνιστές της ΕΟΚΑ

Ο Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου

Την 1η Απριλίου 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Ο αγώνας τους έληξε με τις «Συμφωνίες Λονδίνου - Ζυρίχης» (19 Φεβρουαρίου 1959), με τις οποίες η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.

Το αίτημα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και την ένωση με την Ελλάδα ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο το 1950, με το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου (το διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου και το 95,7% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα) και την εκλογή του Μακαρίου Γ' ως Αρχιεπισκόπου Κύπρου στις 20 Οκτωβρίου. Ήταν η εποχή που η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια και η μία μετά την άλλη οι κατακτημένες χώρες επιζητούσαν δυναμικά την ανεξαρτησία τους.

Οι κυβερνήσεις των Αθηνών, με την προτροπή της ελληνοκυπριακής ηγεσίας και υπό την πίεση των οργανώσεων του Κυπριακού Αγώνα στην Αθήνα, κατέβαλλαν προσπάθειες για τη διεθνοποίηση του θέματος, με διαδοχικές προσφυγές στον ΟΗΕ. Στις 10 Νοεμβρίου 1954 ο απόστρατος συνταγματάρχης Γεώργιος «Διγενής» Γρίβας (1897-1974) φθάνει στο νησί και συγκροτεί την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), η οποία την 1η Απριλίου 1955 αναλαμβάνει δράση κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, σηματοδοτώντας την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων. Ο γεννημένος στην Κύπρο Γρίβας είχε διατελέσει αξιωματικός του ελληνικού στρατού και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής είχε ιδρύσει την αντικομουνιστική οργάνωση «Χ», ενώ είχε λάβει ενεργό μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο. Πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος (1913-1977), μετέπειτα πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η έναρξη του αγώνα, όπως προαναφέρθηκε, ξεκίνησε τις βραδινές ώρες της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955, με επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικούς σταθμούς, τον ραδιοσταθμό και σε βρετανικό στρατόπεδο της Αμμοχώστου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, στο στόχαστρο της ΕΟΚΑ βρέθηκαν εκτός από τους Άγγλους δυνάστες, οι Ελληνοκύπριοι συνεργάτες τους, οι Τουρκοκύπριοι της οργάνωσης «Ταξίμ» που επιζητούσαν «ένωση» της Κύπρου με την Τουρκία, αλλά και μέλη του ΑΚΕΛ, που οι «εθνικόφρονες» της ΕΟΚΑ τούς κατηγορούσαν ως συνεργάτες των Άγγλων. Η διαμάχη «δεξιών» και «αριστερών» στην Κύπρο για τον ρόλο του ΑΚΕΛ στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα καλά κρατεί μέχρι σήμερα.

Παρά το αίμα που χύθηκε και τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους (Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, Αυξεντίου κ.ά.), ο στόχος της «Ένωσης» δεν επιτεύχθηκε. Με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης (19 Φεβρουαρίου 1959, η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος την 1η Οκτωβρίου 1960. 

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/612

© SanSimera.gr

Ζητήματα δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες

 

Καθώς οι Πολιτείες καθορίζουν τους εκλογικούς κανόνες κι ελέγχουν την εφαρμογή τους, η πολιτική τοξικότητα διαχέεται σε εθνικό επίπεδο διακινδυνεύοντας τη δημοκρατία...

Φαίνεται αρκετά παράδοξο να συζητεί κάποιος για «προβλήματα δημοκρατίας» σε μια από τις πιο δημοκρατικές χώρες του κόσμου. Κι όμως, τα τελευταία 20 κυρίως χρόνια έχουν αλλάξει πολλά δεδομένα στις ΗΠΑ που έχουν επιδράσει αποφασιστικά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι τα άλματα που έχει επιτύχει η συντηρητική ιδεολογία κατακτώντας διάφορα, για δεκαετίες απόρθητα, πολιτικά κάστρα σε Ανατολή και Δύση της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό πως από το 2005 ο γνωστός συγγραφέας Τόμας Φρανκ με το μπεστ σέλερ τότε βιβλίο του «What’s the Matter with Kansas? How Conservatives Captured the Heart of America» («Τι συμβαίνει με το Κάνσας; Πώς οι συντηρητικοί κυρίευσαν την καρδιά της Αμερικής», Picador, 2005) με αγωνία και χιούμορ είχε αναρωτηθεί πώς οι συντηρητικοί και η ιδεολογία τους είχαν καταφέρει να εδραιωθούν σε ένα παραδοσιακό προπύργιο του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος στις μεσοδυτικές Πολιτείες – δηλαδή στο Κάνσας.

Αγροτική κατά βάση περιοχή, το Κάνσας υπήρξε πάντα ισχυρό οχυρό των Δημοκρατικών λόγω αντίδρασης προς τις τράπεζες και τα σκληρά αγροτικά χρέη. Από την εποχή όμως του Ρίγκαν κι έπειτα το Κάνσας άρχισε να στρέφεται δεξιότερα, μέχρι που παγιώθηκε ως σταθερή ρεπουμπλικανική Πολιτεία. Μέσω μιας στροφής προς την αμερικανική πατροπαράδοτη κουλτούρα και έμφαση σε μια θρησκοδεξιά ηθικολογία (αμβλώσεις, «ανήθικη» TV, πολιτική ορθότητα), τα καθαρά οικονομικά ζητήματα άρχισαν να περιθωριοποιούνται μέχρι που έχασαν την όποια κεντρική τους σπουδαιότητα.

Με παρόμοια λογική η συντηρητική λογική πλημμύρισε σταδιακά ολόκληρη την Αμερική. Οπως αναλύει η Ντίνα Μίλμπανκ («The Destructionists: The Twenty-five Year Crack-Up of the Republican Party» («Οι καταστροφείς: Τα είκοσι πέντε χρόνια αποσύνθεσης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος», Doubleday, 2022), αυτό συνέβαλε σε ένα είδος εφεύρεσης νέων πολιτικών εννοιών, αρχών και γλώσσας, που σταδιακά άρχισε να αλλάζει ολόκληρη τη δομή της αμερικανικής δημόσιας ζωής. Κομβικό σημείο των εξελίξεων υπήρξε το 1994, όταν, κάτω από τις οδηγίες τότε του λαοπλάνου βουλευτή Νιουτ Γκίνγκριτς, περίπου 300 Ρεπουμπλικανοί πολιτικοί υπέγραψαν έξω από το Κογκρέσο το περίφημο «Συμβόλαιο» με την Αμερική που κλόνισε συθέμελα την παραδοσιακή αμερικανική λογική της διακομματικής συνεννόησης.

Μετά τον Ρίγκαν και τον ρόλο του Γκίνγκριτς το συντηρητικό ρεύμα άρχισε να απογειώνεται. Οπως περιγράφει και η Νικόλ Χέμερ («Partisans: The Conservative Revolutionaries Who Remade American Politics in the 1990s» («Παρτιζάνοι: Οι συντηρητικοί επαναστάτες που ξανάφτιαξαν την αμερικανική πολιτική τη δεκαετία του 1990», Basic Books, 2022), με τις διάφορες δημογραφικές αλλαγές στη χώρα (μειώσεις ποσοστών λευκών, άνοδος ισπανόφωνων κ.ά.) και την εμφάνιση των μίντια που συνέδεσαν την πολιτική με τη διασκέδαση (political talk shows) ήρθαν στην επιφάνεια σκληροί δεξιοί πολιτικοί και δημόσιες προσωπικότητες. Οι Πατ Μπιουκάναν, Ρας Λίμπο, Λόρα Ινγκραμ, Λιζ Σλότερ και η ΤV Fox News, μεταξύ άλλων, συνέθεσαν μια Δεξιά που συνέδεσε την αντίθεση στην παγκοσμιότητα, την προβολή της λευκής ανωτερότητας και του σχετικού μίσους, ακόμα και του σκεπτικισμού, απέναντι στη δημοκρατία σε ένα ενιαίο ιδεολογικό σύνολο 

Ολο αυτό όμως αρχίζει να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Κυρίως διότι η έλλειψη συνεργασίας ανάμεσα στα δυο κόμματα δημιουργεί δυσλειτουργίες σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Ο Τζέικομπ Κράμπαχ στο «Laboratories Against Democracy: How National Parties Trabsformed State Politics» («Εργαστήρια εναντίον της δημοκρατίας: Πώς τα εθνικά κόμματα μεταμόρφωσαν τις πολιτειακές πολιτικές», Princeton, 2022), επισημαίνει κάποιες επικίνδυνες καταστάσεις. Σε πολιτειακό επίπεδο η ιδεολογική πόλωση δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία των θεσμών. Η δημιουργία σε εθνικό πλέον επίπεδο εθνικών συνασπισμών των δύο κομμάτων δημιουργεί ξεχωριστές κομματικές πολιτικές (στην υγεία, στο κλίμα, στις αμβλώσεις κ.α.) σε διαπολιτειακό επίπεδο τινάζοντας στον αέρα κάθε συνεννόηση. Και καθώς οι Πολιτείες καθορίζουν τους εκλογικούς κανόνες κι ελέγχουν την εφαρμογή τους, η πολιτική τοξικότητα διαχέεται σε εθνικό επίπεδο διακινδυνεύοντας τη δημοκρατία…

-ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΙΝΟ-

 

"Το βράδυ θα έφευγε με το τραίνο.

Έπρεπε να γυρίσει πίσω στη σχολή της.

Είχε διαλέξει το βραδινό για να περάσουμε

μια ολόκληρη μέρα πάρα πάνω μαζί.

Για πρώτη φορά έκλαιγε “σώπα -της είπα

προσπαθώντας να κάνω τον δυνατό-

δεν είναι μακριά το Πάσχα που θα ξανά ‘ρθεις.”

Με κοίταξε και σαν να πήρε κουράγιο,

μου χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι.

“έχεις δίκιο ψέλλισε, μα να κάτι μέσα μου

σφίγγει την καρδιά και με φοβίζει.”

“Κουταμάρες” είπα, ενώ ένα ίδιο σφίξιμο

πρωτόγνωρο ένιωθα κι εγώ μέσα μου.

Απ’ το δημοτικό είμαστε μαζί, μα μας

χώρισαν οι σπουδές. Εκείνη Θεσσαλονίκη

κι εγώ στην Αθήνα στο Πολυτεχνείο.

Μας είχε μείνει ένας χρόνος ακόμα

και μετά ονειρευόμαστε μια καλή

δουλειά κι αν όλα πήγαιναν καλά γάμος.

Πήγαμε κάπως νωρίτερα στο σταθμό

και κάτσαμε στο κυλικείο για ένα καφέ.

Σε λίγο το τραίνο μπήκε σφυρίζοντας.

Κράτησα την βαλίτσα της και την πήγα

μέχρι την πόρτα του βαγονιού. Δεν ξέρω

τι ήταν αυτό μέσα μου, μα σαν μια φωνή

να μου ψιθύριζε “κράτησέ την ακόμα

να χάσει αυτό το τραίνο.”

Μπήκε βρήκε το κάθισμα και κρεμάστηκε

στο παράθυρο, Με κοίταγε μ’ ένα επίμονο

βλέμμα σαν να ‘χε να με δει χρόνια

και προσπαθούσε να με χορτάσει.

“Μόλις φτάσεις να με πάρεις” της είπα,

καθώς το τραίνο σφύριξε ξεκινώντας.

Την πήγα μέχρι την άκρη της προβλήτας

και την ακολούθησα με το βλέμμα

μέχρι που την έχασα στο βάθος.

Γύρισα σπίτι και καθώς αισθανόμουν

μια αδικαιολόγητη κούραση έπεσα

κατευθείαν για ύπνο. Όλη την νύκτα

δεν μπόρεσα λεπτό να ησυχάσω,

ένας εφιάλτης με πίεζε στο στήθος

και στριφογύριζα να του ξεφύγω.

Κατά το πρωί με πήρε ένας βαρύς ύπνος.

Όταν ξύπνησα το κεφάλι μου πήγαινε

να σπάσει και μια ταραχή μ’ έκαμε

να τρέμω σαν φυλλαράκι που το

φυσά ένας δυνατός Βοριάς.

Έκανα έναν καφέ και άνοιξα την

τηλεόραση για να χαζέψω λιγάκι.

“Υπάρχουν –είπε ο παρουσιαστής-

τριάντα τέσσερα πτώματα μέχρι τώρα

και ο αριθμός αυτός θ’ αυξηθεί”,

ενώ μια καταστροφή τύλιγε

ολόκληρη την οθόνη. Πετάχτηκα

και άρπαξα το τηλέφωνο να την

καλέσω …. όσες φορές όμως κι

αν επιχείρησα δεν έπαιρνα απάντηση.

Πήρα το πρώτο τραίνο και έφυγα

για Λάρισα. Είχα ακούσει πως

εκεί είχαν πάει τραυματίες και

πτώματα. Σ’ όλη την διαδρομή

κράτησα την σκέψη μου άδεια

για να μπορέσω να σταθώ στα

πόδια μου, ακόμα και μια σκέψη

θα μ’ έριχνε στην γη σκοτωμένο.

Στο νοσοκομείο γινόταν ένας χαμός,

μανάδες έκλαιγαν και ζητούσαν

τα παιδιά τους, τραυματιοφορείς

περνούσαν τσουλώντας καρότσια

με σκεπασμένα πτώματα.

Στις λίστες με τους τραυματίες

δεν την βρήκα κι έτσι μ’ απόμεινε

να μ’ οδηγήσει ένας νοσοκόμος

στον νεκροθάλαμο γι’ αναγνώριση.

Τότε θυμήθηκα την φωνή μέσα μου

που μου ‘λεγε “κράτησέ την ακόμα

να χάσει αυτό το τραίνο.”

Έβγαλα μια κραυγή και έχασα

τον κόσμο από μπροστά μου."

Γράφει ο *Γιώργος Νικολάου*

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

 

ΓΥΝΑΙΚΑ   ΕΣΤΙ

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ : Θεομήτωρ, Μάνα, Γιαγιά, Αδελφή, Φίλη,

 ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Σύντροφος, Ερωμένη, Σύζυγος.

 ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ : Αγάπη, Τρυφερότητα, Αφοσίωση 

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Σύμβουλος, Παιδαγωγός, 

 ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ : Προστάτης, Συνάδελφος

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Άγγελος προστάτης, Βασίλισσα 

 ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ : Εργάτρια, Νοικοκυρά

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Μάγισσα που με μια ματιά μετατρέπει την αντάρα της ψυχής μας σε απάνεμο λιμάνι.

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Πλάσμα ουράνιο που ζει στη Γη

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Πλάσμα με άπειρη συγχώρηση 

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Γέννηση  ζωής, Θησεία, Πόνος

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Επίγεια Θεά που την λατρεύουμε.

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Γαία, κατά την μυθολογία το πρώτο πλάσμα.

ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΣΤΙ :  Πλάσμα που σέβομαι,  λάτρεψα και λατρεύω.

***Τιμώντας την ημέρα της γυναίκας***

Στέλιος Τσολάκος

*** Γαῖα δέ τοι πρῶτον μὲν ἐγείνατο ἶσον ἑωυτῇ

Οὐρανὸν ἀστερόενθ᾽, ἵνα μιν περὶ πάντα καλύπτοι,
ὄφρ᾽ εἴη μακάρεσσι θεοῖς ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί,
γείνατο δ᾽ οὔρεα μακρά, θεᾶν χαρίεντας ἐναύλους
130 Νυμφέων, αἳ ναίουσιν ἀν᾽ οὔρεα βησσήεντα,
ἠδὲ καὶ ἀτρύγετον πέλαγος τέκεν οἴδματι θυῖον,
Πόντον, ἄτερ φιλότητος ἐφιμέρου· αὐτὰρ ἔπειτα
Οὐρανῷ εὐνηθεῖσα τέκ᾽ Ὠκεανὸν βαθυδίνην
Κοῖόν τε Κρεῖόν θ᾽ Ὑπερίονά τ᾽ Ἰαπετόν τε
135 Θείαν τε Ῥείαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε

Φοίβην τε χρυσοστέφανον Τηθύν τ᾽ ἐρατεινήν.***

 

«Και η Γη γέννησε πρώτα ίσον μ᾽ αυτή

τον Ουρανό που ᾽ναι γεμάτος άστρα, να την καλύπτει από παντού τριγύρω
και να ᾽ναι έδρα των μακαρίων θεών παντοτινά ασφαλής.
Γέννησε και τα όρη τα ψηλά, τις όλο χάρη κατοικίες των θεών Νυμφών
130 που κατοικούνε στα βουνά τα φαραγγώδη,
μα και το πέλαγος το άκαρπο γέννησε που ορμάει με το κύμα,
τον Πόντο, δίχως ζευγάρωμα ευφρόσυνο. Κι έπειτα
ξάπλωσε με τον Ουρανό και γέννησε τον Ωκεανό το βαθυδίνη
 τον Κοίο, τον Κρείο, τον Υπερίωνα, τον Ιαπετό,
τη Θεία, τη Ρέα, τη Θέμιδα, τη Μνημοσύνη,

τη χρυσοστέφανη τη Φοίβη και την εράσμια Τηθύ».

Κική Δημουλά

 

Η Κική Δημουλά ήταν διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.

Η Βασιλική Ράδου, όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931, με καταγωγή από την Καλαμάτα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές της, προσελήφθη ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην οποία εργάστηκε επί 25 χρόνια, έως το 1974, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Για μία οκταετία εργάστηκε αποσπασμένη στη σύνταξη του περιοδικού «Κύκλος», που εξέδιδε η τράπεζα, με λογοτεχνικό και οικονομικό περιεχόμενο, στο οποίο δημοσιεύονταν κείμενά της. Το 1954 παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά (1921-1986), ο οποίος εργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957).

Η Κική Δημουλά πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1952 με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα», την οποία αποκήρυξε μετά από λίγο και την απέσυρε από την κυκλοφορία. Από τότε εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές:

• Έρεβος (1956)
• Ερήμην (1958)
• Επί τα ίχνη (1963)
• Το λίγο του κόσμου (1971)
• Το τελευταίο σώμα μου (1981)
• Χαίρε ποτέ (1988)
• Η εφηβεία της λήθης (1994)
• Ενός λεπτού μαζί (1998)
• Ποιήματα (συγκεντρωτική έκδοση 1998)
• Ήχος απομακρύνσεων (2001)
• Χλόη θερμοκηπίου (2005)
• Συνάντηση (Ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη, 2007)
• Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως (2007)
• Τα εύρετρα ( 2010)

Το 1972 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Το λίγο του κόσμου», το 1989 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Χαίρε Ποτέ», το 1996 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή «Η εφηβεία της λήθης» και το 2001 με το Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της. Τον ίδιο χρόνο της απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μόλις η τρίτη γυναίκα που έτυχε αυτής της τιμής, από το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της Ελλάδας. Οι βραβεύσεις για την Κική Δημουλά συνεχίστηκαν το 2009 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της και το 2010 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, επίσης, για το σύνολο του έργου της. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου (Αγγλικά Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Βουλγαρικά, Γερμανικά, Σουηδικά κ.ά.).

Η Κική Δημουλά έχει να επιδείξει κι ένα μικρό σε έκταση αφηγηματικό έργο, μία επιλογή του οποίου περιέχεται στο βιβλίο «Εκτός Σχεδίου» (2005). Κυκλοφορούν, επίσης, η ομιλία που εκφώνησε στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της με τίτλο «Ο Φιλοπαίγμων Μύθος» (2004) και η ομιλία της στην Αρχαιολογική Εταιρεία με τίτλο «Έρανος σκέψεων» (2009).

Ο ποιητικός λόγος της Κικής Δημουλά ακολούθησε μία εξελικτική πορεία, με επιδράσεις από την καβαφική ποίηση στο ξεκίνημά του και με βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία τη λογοπλαστική τάση και την εικονοπλαστική ενάργεια. Ο προβληματισμός της Δημουλά, σαφώς υπαρξιακός, εκφράζει την αγωνιώδη αναζήτησή της για το νόημα της φθαρτής ανθρώπινης ζωής. Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.

Η Κική Δημουλά έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 88 ετών. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο των Αθηνών, με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/663

© SanSimera.gr

Γ' ΚΑΠΗ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗΣ

Οι εγκέφαλοι των ηλικιωμένων έχουν πολλές δυνατότητες!

 EΠΙΤΡΈΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΏ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ

ΆΝΩ ΤΩΝ 60 ΕΤΏΝ…  

ΘΕΩΡΏ, ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΆΞΙΟΠΡΟΣΟΧΉΣ!

  ΠΗΓΗ: _NEW ENGLAND JOURNAL OF MEDICINE.*

              Η ΈΚΠΛΗΞΗ ΈΦΤΑΣΕ!

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΉΣ ΣΧΟΛΉΣ ΤΟΥ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΟΥ ΤΖΟΡΤΖ ΟΥΆΣΙΓΚΤΟΝ

ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΕΙ, ΌΤΙ Ο ΕΓΚΈΦΑΛΟΣ ΕΝΌΣ

ΗΛΙΚΙΩΜΈΝΟΥ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΌΣ

ΑΠΌ Ό,ΤΙ ΠΙΣΤΕΎΕΤΑΙ ΣΥΝΉΘΩΣ. ΣΕ ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΗΛΙΚΊΑ, Η ΑΛΛΗΛΕΠΊΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΎ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΎ ΗΜΙΣΦΑΙΡΊΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΆΛΟΥ ΓΊΝΕΤΑΙ ΑΡΜΟΝΙΚΉ, ΓΕΓΟΝΌΣ ΠΟΥ ΔΙΕΥΡΎΝΕΙ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΈΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΤΌΤΗΤΕΣ. ΓΙ' ΑΥΤΌ ΑΝΆΜΕΣΑ ΣΕ ΆΤΟΜΑ ΆΝΩ ΤΩΝ 60 ΕΤΏΝ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΒΡΕΊΤΕ ΠΟΛΛΈΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΕΣ, ΠΟΥ ΜΌΛΙΣ ΞΕΚΊΝΗΣΑΝ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΈΣ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΌΤΗΤΕΣ.

ΦΥΣΙΚΆ, Ο ΕΓΚΈΦΑΛΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΛΈΟΝ

ΤΌΣΟ ΓΡΉΓΟΡΟΣ ΌΣΟ ΉΤΑΝ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΊΑ.

ΩΣΤΌΣΟ, ΑΠΟΚΤΆ ΕΥΕΛΙΞΊΑ. ΕΠΟΜΈΝΩΣ, ΜΕ

ΤΗΝ ΗΛΙΚΊΑ, ΕΊΝΑΙ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΌ ΝΑ

ΠΑΊΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΩΣΤΈΣ ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ΚΑΙ

ΛΙΓΌΤΕΡΟ ΕΚΤΕΘΕΙΜΈΝΟΙ ΣΕ ΑΡΝΗΤΙΚΆ

ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ. Η ΚΟΡΎΦΩΣΗ ΤΗΣ

ΑΝΘΡΏΠΙΝΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΌΤΗΤΑΣ

ΕΜΦΑΝΊΖΕΤΑΙ ΓΎΡΩ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΊΑ ΤΩΝ 70

ΕΤΏΝ, ΌΤΑΝ Ο ΕΓΚΈΦΑΛΟΣ ΑΡΧΊΖΕΙ ΝΑ

ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΊ ΜΕ ΠΛΉΡΗ ΙΣΧΎ.

ΜΕ ΤΗΝ ΠΆΡΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ, Η ΠΟΣΌΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΥΕΛΊΝΗΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΈΦΑΛΟ ΑΥΞΆΝΕΤΑΙ, ΜΙΑ ΟΥΣΊΑ ΠΟΥ ΔΙΕΥΚΟΛΎΝΕΙ ΤΗΝ ΤΑΧΕΊΑ ΔΙΈΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΗΜΆΤΩΝ ΜΕΤΑΞΎ ΤΩΝ ΝΕΥΡΏΝΩΝ. ΛΌΓΩ ΑΥΤΟΎ, ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΈΣ ΙΚΑΝΌΤΗΤΕΣ ΑΥΞΆΝΟΝΤΑΙ ΚΑΤΆ 300% ΣΕ ΣΎΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΈΣΟ ΌΡΟ.

ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΕΊΝΑΙ ΕΠΊΣΗΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΌΣ, ΌΤΙ

ΜΕΤΆ ΑΠΌ 60 ΧΡΌΝΙΑ ΈΝΑ ΆΤΟΜΟ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊ 2 ΗΜΙΣΦΑΊΡΙΑ ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ.

ΑΥΤΌ ΣΑΣ ΕΠΙΤΡΈΠΕΙ ΝΑ ΛΎΣΕΤΕ ΠΟΛΎ ΠΙΟ

ΠΕΡΊΠΛΟΚΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΉΣ MONCHI URI, ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΟ ΤΟΥ ΜΌΝΤΡΕΑΛ, ΠΙΣΤΕΎΕΙ ΌΤΙ Ο ΕΓΚΈΦΑΛΟΣ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΈΝΩΝ ΕΠΙΛΈΓΕΙ ΤΟ ΜΟΝΟΠΆΤΙ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΏΝΕΙ ΛΙΓΌΤΕΡΗ ΕΝΈΡΓΕΙΑ, ΕΞΑΛΕΊΦΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΆ ΚΑΙ ΑΦΉΝΕΙ ΜΌΝΟ ΤΙΣ ΣΩΣΤΈΣ ΕΠΙΛΟΓΈΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΎΣΕΙ ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ. ΔΙΕΞΉΧΘΗ ΜΙΑ ΜΕΛΈΤΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΊΑ ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΈΣ ΗΛΙΚΙΑΚΈΣ ΟΜΆΔΕΣ. ΟΙ ΝΈΟΙ ΉΤΑΝ ΠΟΛΎ ΜΠΕΡΔΕΜΈΝΟΙ ΌΤΑΝ ΠΕΡΝΟΎΣΑΝ ΤΑ ΤΕΣΤ, ΕΝΏ ΌΣΟΙ ΕΊΝΑΙ ΆΝΩ ΤΩΝ 60 ΕΤΏΝ ΠΉΡΑΝ ΤΙΣ ΣΩΣΤΈΣ ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ.

  Τώρα, ας δούμε τα χαρακτηριστικά του εγκεφάλου μεταξύ 60 και 80 ετών. 

Είναι πραγματικά ροζ.

*ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΝΟΣ ΕΝΗΛΙΚΟΥ.*

*1.*  ΟΙ ΝΕΥΡΏΝΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΆΛΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ, ΌΠΩΣ ΛΈΝΕ ΌΛΟΙ ΓΎΡΩ ΣΑΣ. ΟΙ ΜΕΤΑΞΎ ΤΟΥΣ ΣΧΈΣΕΙΣ ΑΠΛΏΣ ΕΞΑΦΑΝΊΖΟΝΤΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΊ ΚΑΝΕΊΣ ΜΕ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΉ ΕΡΓΑΣΊΑ.

*2.*  Η ΑΠΌΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΉΣ ΚΑΙ Η ΛΉΘΗ ΠΡΟΚΎΠΤΟΥΝ ΛΌΓΩ ΤΗΣ ΥΠΕΡΠΛΗΘΏΡΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΏΝ. ΕΠΟΜΈΝΩΣ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΣΤΙΆΣΕΤΕ ΌΛΗ ΣΑΣ ΤΗ ΖΩΉ ΣΕ ΠΕΡΙΤΤΆ ΜΙΚΡΟΠΡΆΓΜΑΤΑ.

*3.*  ΑΠΌ ΤΗΝ ΗΛΙΚΊΑ ΤΩΝ 60 ΕΤΏΝ, ΈΝΑ ΆΤΟΜΟ ΌΤΑΝ ΠΑΊΡΝΕΙ ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊ ΜΌΝΟ ΤΟ ΈΝΑ ΗΜΙΣΦΑΊΡΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΆΛΟΥ, ΌΠΩΣ ΟΙ ΝΈΟΙ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΑ ΔΎΟ.

*4.   Συμπέρασμα:*

     Εάν ένα άτομο ακολουθεί έναν υγιεινό τρόπο ζωής, είναι κινητό, έχει βιώσιμη σωματική δραστηριότητα και είναι πλήρως διανοητικά δραστήριο, *οι διανοητικές ικανότητες ΔΕΝ μειώνονται με την ηλικία, απλώς ΑΝΑΠΤΎΣΣΟΝΤΑΙ* φτάνοντας στο αποκορύφωμά του στην ηλικία των 80-90 ετών.

      *ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ:*

*1)*  Μη φοβάσαι τα γηρατειά.

  *2)* Προσπαθήστε να αναπτυχθείτε πνευματικά.

  *3)* Μάθετε νέες χειροτεχνίες, κάντε μουσική, μάθετε να παίζετε μουσικά

          όργανα, Ζωγραφίστε εικόνες! Χορός!

*4)*  Ενδιαφέρεστε για τη ζωή, συναντήστε και επικοινωνήστε με φίλους,                  κάντε σχέδια για το μέλλον, ταξιδέψτε όσο καλύτερα μπορείτε.

*5)*  ΜΗΝ ΞΕΧΝΆΤΕ ΝΑ ΠΗΓΑΊΝΕΤΕ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙΆ, ΚΑΦΕΤΈΡΙΕΣ,          ΠΑΡΑΣΤΆΣΕΙΣ.

*6)*  ΜΗΝ ΣΙΩΠΆΣ ΜΌΝΟΣ ΣΟΥ, ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΌ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΈΝΑ.

*7)*  ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΘΕΤΙΚΌΣ, ΝΑ ΖΕΙΣ ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΈΨΗ: ΠΑΡΑΚΆΤΩ:   "ΌΛΑ ΤΑ ΚΑΛΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΕΊΝΑΙ ΑΚΌΜΑ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ!"

ΠΑΡΑΚΑΛΟΎΜΕ, ΔΏΣΤΕ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΊΛΟΥΣ ΣΑΣ ΗΛΙΚΊΑΣ 60, 70 ΚΑΙ 80 ΕΤΏΝ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΕΡΉΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΊΑ ΤΟΥΣ _

Τα προσωπικά δεδομένα, η αξία και η σημασία της προστασίας τους

 

Προσωπικά δεδομένα είναι όλες οι πληροφορίες που αφορούν ένα –εν ζωή- ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο πρόσωπο

Γράφει ο Μιχάλης Αλεξίου *

Η αξία των προσωπικών δεδομένων είναι αδιαπραγμάτευτη και διαρκώς αυξανόμενη. Ειδικά στην τρέχουσα συγκυρία, είναι προφανές ότι η κατοχή, η πρόσβαση σε αυτά, και η διαχείριση τους, αποτελεί θέμα μεγίστης σημασίας.

Κατά συνέπεια εξίσου σημαντική είναι και η ασφάλεια και προστασία τους, τόσο σε επίπεδο φυσικών προσώπων, όσο και μεταξύ των εταιρειών και των οργανισμών.

Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αποτελεί υπενθύμιση για το πόσο επίκαιρη αλλά και ουσιαστική είναι η συζήτηση για το σημαντικό αυτό θέμα.

Ξεκινώντας με τον ορισμό τους, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Γενικό Κανονισμό Προσωπικών Δεδομένων (GDPR) : προσωπικά δεδομένα είναι όλες οι πληροφορίες που αφορούν ένα –εν ζωή- ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο πρόσωπο (το οποίο καλείται υποκείμενο των δεδομένων).

Τα προσωπικά δεδομένα περιέχουν πληροφορίες όπως:

• όνομα
• διεύθυνση
• αριθμός δελτίου ταυτότητας/διαβατηρίου
• εισόδημα
• πολιτισμικό προφίλ
• κωδικός πρωτοκόλλου διαδικτύου (ΙΡ)
• δεδομένα που διατηρούν νοσοκομεία ή γιατροί (με αποκλειστικό σκοπό την ταυτοποίηση προσώπου για ιατρικούς λόγους).

Ταυτόχρονα, σύμφωνα πάντα με τον Κανονισμό, δεν επιτρέπεται η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων σχετικά με τα εξής χαρακτηριστικά ενός προσώπου:

• φυλετική ή εθνοτική καταγωγή
• σεξουαλικός προσανατολισμός
• πολιτικά φρονήματα
• θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις
• συμμετοχή σε συνδικαλιστικές οργανώσεις
• γενετικά ή βιομετρικά δεδομένα και δεδομένα υγείας, εξαιρουμένων ειδικών περιπτώσεων (π.χ. όταν έχετε δώσει την πλήρη συγκατάθεσή σας ή όταν η επεξεργασία απαιτείται για λόγους ουσιαστικού δημόσιου συμφέροντος, βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ ή της εθνικής νομοθεσίας)
• προσωπικά δεδομένα που σχετίζονται με ποινικές καταδίκες και αδικήματα, εκτός αν αυτό επιτρέπεται από τη νομοθεσία της ΕΕ ή την εθνική νομοθεσία
• Τα συγκεκριμένα δεδομένα αξιολογούνται ως ιδιαίτερης αξίας και ευαισθησίας, τα οποία καθίσταται σαφές ότι μπορούν να προκαλέσουν σημαντικότατη βλάβη στις ζωές των υποκειμένων (ιδιοκτήτες των δεδομένων).

Μολαταύτα, και μολονότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την εφαρμογή και θέση σε ισχύ (25 Μαΐου 2018) του Ευρωπαϊκού Γενικού Κανονισμού Προσωπικών Δεδομένων (GDPR), οι Οργανισμοί, οι Υπεύθυνοι Επεξεργασίας καθώς και οι Υπεύθυνοι Προστασίας (DPO), σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν ότι οι ενέργειες που έχουν εφαρμόσει εξασφαλίζουν την συμμόρφωση με τον Κανονισμό.

Την ίδια στιγμή όμως, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου έχει τεθεί σε εφαρμογή το σχετικό κανονιστικό πλαίσιο (εφαρμοστικός Ελληνικός Νόμος 4624/2019), παρατηρούνται φαινόμενα ακούσιας παραβατικής συμπεριφοράς.

Εταιρείες επεξεργάζονται παράνομα ή και αποστέλλουν σε τρίτους τα προσωπικά δεδομένα των πελατών/χρηστών των υπηρεσιών τους. Και αυτό, μολονότι οι κατά τόπους ρυθμιστικές αρχές επιβάλλουν υψηλότατα πρόστιμα, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της META (Facebook) στην οποία στο τέλος του 2022 καταλογίστηκε νέο πρόστιμο 265 εκατ. ευρώ για διαρροή προσωπικών δεδομένων από τις ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της υπόθεσης, αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στη μητρική εταιρεία προσεγγίζουν το 1 δισ. ευρώ.

Στη χώρα μας, ακόμη και σήμερα, ένα μεγάλο ποσοστό εταιρειών και φορέων που υπόκεινται στη συγκεκριμένη νομοθεσία, είτε λόγω χαμηλών αντανακλαστικών, είτε λόγω των ειδικών συνθηκών που προέκυψαν από την πανδημία, έχουν αφήσει την προσπάθεια προσαρμογής σε ημιτελές ή αρχικό σημείο με ουσιαστικό κίνδυνο να τους επιβληθούν βαρύτατα πρόστιμα.

Στο ενδιάμεσο έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες για την δημιουργία και εγκαθίδρυση λύσεων (Διαχειριστικά Συστήματα, Συμβουλευτικές Υπηρεσίες συμμόρφωσης, έλεγχοι συμμόρφωσης) με κύριο εκφραστή το πρότυπο ISO: 27701 που καθορίζει την εφαρμογή ενός Διαχειριστικού Συστήματος με κύριο μέλημα την προστασία των προσωπικών δεδομένων εξασφαλίζοντας έτσι την προσαρμογή στις απαιτήσεις του GDPR. Βέβαια η δημιουργία και λειτουργία ενός Διαχειριστικού Συστήματος απαιτεί συγκεκριμένες γνώσεις και συνολική προσπάθεια σε έναν Οργανισμό, όμως κατ’ αυτό τον τρόπο μπορούν να εξασφαλιστούν σημαντικά σημεία/ βήματα προσαρμογής στις απαιτήσεις του Κανονισμού.

Περαιτέρω, με την πιστοποίηση του Διαχειριστικού Συστήματος -χρησιμοποιώντας την εγκυρότητα που μπορεί να προσφέρει ένας αξιόπιστος φορέας πιστοποίησης- ο Οργανισμός μπορεί να δείξει, ότι πραγματικά εφαρμόζει διαδικασίες που εξασφαλίζουν την προστασία των προσωπικών δεδομένων και βέβαια αποκτά και την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι ενδιαφέρεται ουσιαστικά για τα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων, συνεργατών και των πελατών του.

Συνολικά, η σημερινή Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων πρέπει να μας θυμίζει την σημαντικότητα και την αξία των προσωπικών μας δεδομένων, την επίδραση που έχει η απώλεια και κακοδιαχείριση τους στην ζωή μας και κυρίως να μην ξεχνάμε τα δικαιώματα μας σαν υποκείμενα έναντι όσων επιβουλεύονται την χρήση και κατάχρηση τους.

* Ο Μιχάλης Αλεξίου είναι Information technology and information security product manager της TÜV HELLAS (TÜV NORD)

Πώς θα αναγεννηθεί ο Πύργος του Πειραιά

 

Ο Πύργος του Πειραιά φωταγωγήθηκε κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων

To δεύτερο υψηλότερο κτίριο της Ελλάδας, ο Πύργος του Πειραιά, μισό αιώνα μετά την κατασκευή του θα αποκτήσει ζωή καθώς σε έναν χρόνο αναμένεται η πλήρης λειτουργία του 

Η επένδυση υλοποιείται από την Piraeus Tower, τον κοινό επενδυτικό φορέα της Cante Holdings Ltd (όμιλος DIMAND και EBRD) και της PRODEA Investments. Ήταν 6 Ιουλίου του 2020 όταν έπειτα από διαγωνιστική διαδικασία του Δήμου Πειραιά, η κοινοπραξία υπέγραψε 99ετή σύμβαση παραχώρησης για την αξιοποίηση, εκμετάλλευση και συντήρηση του Πύργου Πειραιά.

Το ιστορικό ακίνητο κατασκευάστηκε το 1975 φιλοδοξώντας να γίνει ορόσημο για την περιοχή ενώ το 1983 πήρε την τελική εξωτερική του μορφή. Το κτίριο χαρακτηρίζεται εύλογα ως «κοιμισμένος γίγαντας», καθώς έως σήμερα, δεν λειτούργησε ουσιαστικά ποτέ. Παρά το γεγονός ότι ανά περιόδους έγιναν προσπάθειες αξιοποίησής του, εκτός από το ισόγειο και τους δύο πρώτους ορόφους οι υπόλοιποι έμειναν αναξιοποίητοι στη διάρκεια των ετών.

Στην παρούσα φάση κι ενώ η κατασκευαστική και εμπορική διαδικασία έχει προχωρήσει σε σημαντικό ποσοστό, ο «νέος» Πύργος του Πειραιά εκτιμάται πως είναι έτοιμος στα τέλη του χρόνου. Στην ολοκλήρωσή του, θα είναι ένα κτίριο μεικτών χρήσεων με γραφεία κυρίως αλλά και καταστήματα, εστιατόρια, γυμναστήριο και συνολικά περίπου 29.000 ωφέλιμα τ.μ.

Τους 6 από τους 22 ορόφους -συνολικής μεικτής επιφάνειας περίπου 6.210 τ.μ. μισθώνει η ελληνική start up Dialectica, όπως ανακοινώθηκε το περασμένο φθινόπωρο. Προβλέπεται επίσης ότι τα περίπου 7.500 τμ θα φιλοξενήσουν καταστήματα λιανεμπορίου, εστίασης και γυμναστήριο στο ισόγειο, τον πρώτο και τον δεύτερο όροφο.

Το ανακαινισμένο κτίριο με ύψος 88 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας πρόκειται επίσης να είναι ο πρώτος «πράσινος» ουρανοξύστης της Ελλάδας, πιστοποιημένος στην ανώτατη βαθμίδα Platinum, σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο LEED. Παράλληλα θα φέρει την πιστοποίηση WELL που αφορά στην υγεία και ευεξία των χρηστών του κτιρίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τις γιορτές των Χριστουγέννων ο Πύργος Πειραιά φωταγωγήθηκε δίνοντας μία πρώτη εικόνα από εκείνη που φιλοδοξεί να έχει μετά την ολοκλήρωσή του, το εμβληματικό κτίριο.