Βεντέτα με φόντο τις ελιές στην Πετρίνα του 1833 από ** maniatika **

Η Πετρίνα Λακωνίας πνιγμένη στα ελαιόδενδρα

Είναι ιδιαίτερα γνωστό πως στην περιοχή της Μάνης η ελιά αποτελεί ιστορικά βασική πηγή εισοδήματος. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα το πλήθος παλαιών οικιακών ελαιοτριβείων που μπορεί κάποιος εύκολα να βρει σε όλη την περιοχή.  Στο χωριό της Πετρίνας μάλιστα αποτελεί ξεχωριστό προϊόν. Το δέντρο της ελιάς ήταν και συνεχίζει να είναι πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς ότι ουσιαστικά πρόκειται για μονοκαλλιέργεια. Αυτός είναι και ο λόγος όπου κατά την διάρκεια του "λιομαζώματος" ακόμα και έχθρητες σταματούσαν με την λεγόμενη "τρέβα" (ανακωχή).

Ωστόσο η βαρύτητα και η σημασία της ελιάς έφερε και πολλές αντεκδικήσεις, ανταγωνισμούς και εν τέλει ακόμα και θάνατο μεταξύ των κατοίκων της Μάνης. Δεν ήταν λίγες οι φορές που για την διεκδίκηση μιας ελιάς υπήρχε θανατηφόρα απάντηση. Δεν είναι τυχαία η μεθοδική καταστροφή των ελαιοδέντρων κατά την διάρκεια της ελληνικής επανάστασης από τον Ιμπραήμ για να λιμοκτονήσει ο πληθυσμός.

Παρακάτω αναδημοσιεύουμε μια τέτοια αντεκδίκηση μεταξύ κατοίκων της Μάνης στο χωριό Πετρίνα. Συγκεκριμένα κάτοικοι του χωριού αναφέρουν πως ο Δημήτρης Κακοκέφαλος λόγω διαφορών του με τον Πούλο Αγγελάκο, του έκαψε εικοσιτέσσερις ρίζες ελιές. Τούτο όχι απλώς το λένε αλλά και το υπογράφουν σε συμβολαιογράφο της εποχής Γ. Χαρτουλάρη. Γίνεται αντιληπτό πως για τα δεδομένα της εποχής (1833) αυτή η πράξη ήταν μεγάλη προσβολή καθώς από τις ελιές κρινόταν και η επιβίωση της οικογένειας. Ακολουθεί το έγγραφο:

"Σήμερον ημέραν Δευτέραν μετά την μεσημβρίαν την εικοστή εβδόμην Νοεμβρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού τριακοστού τρίτου έτους, παρουσιασθέντες προς την Μνημονείαν ταύτην εν τώδε τω κατά την αγορά της Σπάρτης Γραφείω μου οι εκ του χωρίου Πετρίνα της επαρχίας ταύτης κύριοι Κωνσταντής Σκαλκάκος, Στράτης Ψωμογεράκος και Ιωάννης Βασιλάκος, κάτοικοι του αυτού χωρίου και ευρεθέντες προς ώραν εδώ, μοι εμφάνισαν το ακόλουθον Μαρτυρικόν έγγραφον τους και με εβεβαίωσαν ότι τα εν αυτώ ενδιαλαμβανόμενα έχουσι αλήθειαν. Όθεν εκδίδεται δια της παρούσης πράξεως εις αντίγραφον επίσημον επικυρωμένον με την Μνημονική Σφραγίδα, μένον το πρωτότυπων εις τα εισερχόμενα της Μνημονείας υπ. αριθ. 82.

Μαρτυρούμενοι οι υπογεγραμμένοι εις την μεταξύ Πούλου Αγγελάκου και Δημήτρη Κακοκεφαλακου υπόθεσιν ως εφεξής. Ο μεν Κωνσταντής Σκαλκάκος ότι είπεν του Κακοκέφαλάκου ότι έκαψε τας είκοσι τέσσαρας ελαίας του Αγγελάκου και ήκουσεν αυτό και από το στόμα του ίδιου του Κακοκεφαλάκου ενώπιον Δημόσιου μέρους, ο δε Στράτης Ψωμογεράκος ότι είπε και αυτός και ήκουσε από τον Κακοκεφαλάκο ταύτα όσα ο Σκαλκάκος ωμολόγησεν και ο Γιάννης Βασιλάκος επανέλαβε τα αυτά με τον Σκαλκάκον και τον Ψωμογεράκον. Ταύτα πάντες ωμολογούντες του δημόσιου μνήμονος Λακεδαίμονος δια την απουσίαν του ειρηνοδίκου παρά του οποίου ήμεν προσκεκλημένοι εις τούτο υποφαινόμεθα βάσιν έχοντας εις τας ομολογίας μας τον κατά τύπους όρκον και την αλήθεια.

ακολούθως οι υπογραφές των παραπάνω "

το έγγραφο μαρτυρία των κατοίκων της Πετρίνας 

Δεν μας είναι γνωστοί οι λόγοι της διένεξης μεταξύ της οικογένειας Κακοκέφαλου και της οικογένειας Αγγελάκου, ωστόσο μας είναι γνωστά μερικές λεπτομέρειες που χρήζουν ιδιαίτερης μνείας.

Πρώτα από όλα και οι δύο οικογένειες συμμετείχαν ενεργά στην επανάσταση του 1821. Ο Δημήτρης Κακοκέφαλος (το όνομα του σημαίνει στα μανιάτικα υποχόνδριος, ισχυρογνώμων), είχε λάβει το χάλκινο αριστείο ως μπουλουξής, ενώ ο Πούλος Αγγελάκος ήταν διακεκριμένος καπετάνιος στην επανάσταση καθώς έφερε επισήμως τον βαθμό του Ταξιάρχου το 1825 (οπλαρχηγός 7ης τάξης αργότερα). Μάλιστα στο χωριό τον φώναζαν "καπετάν Πούλο". Είχε συμμετάσχει σε πολλές μάχες και κάθε άλλο παρά τυχαίος αντίπαλος δεν μπορούσε να θεωρηθεί.

Δεύτερον οι κάτοικοι που υπογράφουν το παραπάνω έγγραφο - μαρτυρούν επισήμως εναντίον του Κακόκεφαλου, εν block. Όλοι τους κατάγονται από την Πετρίνα και υπερασπίζονται τον συγχωριανό τους Αγγελάκο.

Τρίτον πρέπει να σημειωθεί πως ενώ ο Αγγελάκος καταγόταν από την Πετρίνα ο Κακοκέφαλος καταγόταν από τα Κόκκινα Λουριά. Αυτό σημαίνει πως ίσως τα αίτια της διαμάχης δεν ήταν αμιγώς τοπικά αλλά ίσως είχαν να κάνουν με ευρύτερες πολιτικές - κοινωνικές διαμάχες.

Ζερβός Νίκος-Καμένες ελιές, 1970

Πηγές

1. Γαβαλά Πέπη "Συμβολαιογραφικές Πράξεις του μνήμονος  Λακεδαίμονος κύριου Γεωργίου Χαρτουλάρη, 1833 - 1835". ΥΠΕΘ, ΓΑΚ Λακωνίας, Σπάρτη 2016.
2. Κώστα Μ. Πίτσιου "Λακωνικές Σελίδες", εκδόσεις Καρυάτιδες, Αθήνα 1971
3. Άρη Γ. Πουλημενάκου "Η Πετρίνα από τον 17ο αιώνα", Αθήνα 1989
4. Σταύρου Γ Καπετανάκη "Αριστεία του 1821 σε Μανιάτες Αγωνιστές" Αδούλωτη Μάνη, Αρεόπολη 2008
5. https://paletaart.wordpress.com/2017/12/27/%CE%B6%CE%B5%CF%81%CE%B2%CF%8C%CF%82-%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-nikos-zervos-1901-1988/%CE%B6%CE%B5%CF%81%CE%B2%CF%8C%CF%82-%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%82-1970/
6. http://www.petriniotis.gr/

Ευχαριστώ πολύ τους εργαζόμενους στα ΓΑΚ Λακωνίας για την παροχή του εγγράφου μαρτυρίας.

Δανεισμένο από **Μανιάτικα**

Η εφημερίδα που πανηγύρισε για τη δολοφονία του Καποδίστρια, ενώ ο κόσμος λίντσαρε τον έναν από τους δολοφόνους του...

Η ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους άρχισε επίσημα όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας κατέφθασε στο Ναύπλιο και δέχτηκε να αναλάβει το τιμόνι της χώρας. Ο Καποδίστριας βρέθηκε από τις ευρωπαϊκές αυλές σε μια χώρα που ήταν σε χαοτική κατάσταση, μετά από μια εξαντλητική επανάσταση. Το κράτος της Ελλάδας δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί από τον σουλτάνο και οι μεγάλες δυνάμεις δεν επιθυμούν την πλήρη ανεξαρτησία του. Ο νέος κυβερνήτης δίνει πολυμέτωπο αγώνα τόσο στον διπλωματικό όσο και στον στρατιωτικό στίβο για να δικαιώσει τις θυσίες των Ελλήνων. Στην προσπάθειά του να συγκροτήσει ένα κράτος από το μηδέν, δημιούργησε ένα συγκεντρωτικό και προσωποπαγές σύστημα διακυβέρνησης. Ανέστειλε το σύνταγμα, κατάργησε την ελευθεροτυπία και διόρισε σε υψηλές θέσεις τα δύο αδέρφια του. Στην εποχή του ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας θαυμάστηκε όσο ελάχιστοι για τον πατριωτισμό και το πλούσιο έργο του. Παράλληλα όμως, μισήθηκε θανάσιμα τόσο από τους φιλελεύθερους, όσο και από τους τοπικούς άρχοντες που διεκδικούσαν προνόμια και μερίδιο στην εξουσία. Κάτι που ο νέος κυβερνήτης τους το ξέκοψε. Η συγκεντρωτική του διακυβέρνηση ήρθε σε αντίθεση με τα συμφέροντα των τοπικών αρχόντων της εποχής, τους περίφημους προεστούς, ή κοτζαμπάσηδες. Δύο οικογένειες, οι Κουντουριώτες στην Ύδρα και οι Μαυρομιχαλαίοι στη Μάνη πρωτοστάτησαν στην αντίδραση εναντίον του. Ήταν για δύο οικογένειες που πρόσφεραν τεράστια ποσά και πολλούς νεκρούς στο βωμό του αγώνα της ανεξαρτησίας. Όμως, η σύγκρουσή τους με τον κυβερνήτη θα είναι σκληρή και θα οδηγήσει στην ακραία πράξη της δολοφονίας του.... 
Μόλις έξι μέρες μετά τη δολοφονία του κυβερνήτη το έκτακτο δικαστήριο καταδίκασε τον Γιώργη Μαυρομιχάλη στην εσχάτη των ποινών. Η ποινή του εκτελέστηκε αμέσως. Λίγο πριν εκτελεστεί, ο Μαυρομιχάλης ζήτησε ομόνοια και αγάπη, ενώ έδωσε ο ίδιος το σύνθημα να τον πυροβολήσουν. Σε θάνατο καταδικάστηκε και ένας εκ των φρουρών, ενώ ο άλλος, σε 10ετή φυλάκιση. Το τραγικό τέλος του κυβερνήτη βύθισε εκ νέου τη χώρα στο χάος και λίγα χρόνια μετά οδήγησε στην έλευση του Όθωνα και της «ελέω Θεού» βασιλείας.... 


Γιατί άσπρισαν τα μαλλιά του Καποδίστρια σε ηλικία 36 χρόνων; Ο ανεκπλήρωτος έρωτας με επιφανή ελληνίδα στην αυλή του Τσάρου. Τα ερωτικά γράμματα... 

Από  το 1811 έως το 1813 ο Καποδίστριας έζησε σε αντίξοες συνθήκες τόσο στη Ρωσία όσο και στο Βουκουρέστι, στη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου. Τη μεγαλύτερη ταλαιπωρία όμως τη γνώρισε στη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Ρώσων και Γάλλων, κατά την περίφημη εκστρατεία του Ναπολέοντα,το 1812, αφού ακολουθούσε τον ρωσικό στρατό πολύ κοντά στα πεδία των μαχών. Εκτός από τις κακουχίες, η υγρασία, το πολικό ψύχος και η νοσταλγία του για την Ελλάδα είχαν ως αποτέλεσμα να ασπρίσουν πρόωρα τα μαλλιά του. Ήταν τότε μόλις 36 ετών!... 

Ο Καποδίστριας σε νεαρή ηλικία... 

Απελθέτω απ ‘ εμού το ποτήριον τούτο 
Όταν ο Καποδίστριας βρισκόταν στην Αγία Πετρούπολη το 1811, στην υπηρεσία του τσάρου Νικολάου, του έγιναν αρκετές προτάσεις να παντρευτεί κάποια από τις πολλές πλούσιες κόρες της ρωσικής αυτοκρατορίας. Αλλά και από αλλού του έκαναν προξενιά, ακόμη και από τη Βενετία. Η αποκατάστασή του ήταν επιθυμία του πατέρα του, τον οποίο ο Καποδίστριας αγαπούσε υπερβολικά, ωστόσο τα οικονομικά του δεν του επέτρεπαν να τολμήσει να παντρευτεί, αφού, όπως έλεγε, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό δεν μπορούσε να ζήσει. Κι επειδή καταλάβαινε τη λαχτάρα των γονιών του να αποκτήσουν εγγόνια, τους έγραψε ένα γράμμα, στο οποίο έδινε λύση στο πρόβλημά τους, προτείνοντας να παντρέψουν τους άλλους γιους τους, τον Βιάρο και τον Αυγουστίνο. Ανεκπλήρωτος έρωτας Ο Καποδίστριας ερωτεύτηκε μία φορά στη ζωή του, όσο βρισκόταν στη Ρωσία, στην υπηρεσία του τσάρου Αλέξανδρου. Η γυναίκα που αγάπησε ήταν η Ρωξάνδρα Στούρζα, μια Ελληνίδα που καταγόταν από πάμπλουτη οικογένεια Ελλήνων ευγενών και έφτασε να γίνει κυρία επί των τιμών στην αυλή του τσάρου.... 

Η Ρωξάνδρα Στούρτζα γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας της καταγόταν από πλούσια οικογένεια με ρίζες την Μολδαβία. Η μητέρα της Σουλτάνα ήταν κόρη του Έλληνα ηγεμόνα της Μολδαβίας (1777–1782), πρίγκηπα Κωνσταντίνου Μουρούζη... 

Ο Καποδίστριας, με την προοπτική να παίξει σημαντικό ρόλο στα δραματικά γεγονότα της εποχής του, πίστευε ότι ένας γάμος θα ήταν εμπόδιο στις διπλωματικές του προσπάθειες για την ειρήνη στην Ευρώπη και, κυρίως, για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Οι συνεχείς μετακινήσεις του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και η καθημερινή σκληρή δουλειά δεν άφηναν πολλά περιθώρια για τη δημιουργία οικογένειας, όπως αυτός θα την ήθελε. Έτσι, η σχέση του με τη Ρωξάνδρα παρέμεινε φιλική, αλλά στα αναρίθμητα γράμματα που αντάλλασσαν, φαίνονται καθαρά τα ερωτικά αισθήματα που έτρεφε ο ένας για τον άλλον. Η Ρωξάνδρα, με την ενθάρρυνση του Καποδίστρια, παντρεύτηκε τελικά τον γερμανό κόμη Άλμπερτ Έντλινγκ, για να βρει τουλάχιστον λίγη ευτυχία στη δημιουργία οικογένειας. Ωστόσο, από τον γάμο αυτό δεν απέκτησε παιδιά και η συμβίωση με τον Έλντινγκ ήταν εντελώς συμβατική. Το 1817, στην Αυστρία, λίγους μήνες μετά τον γάμο της, ο Καποδίστριας για πρώτη και τελευταία φορά τής έκανε ερωτική εξομολόγηση, σίγουρος ότι αυτό δεν θα είχε καμία συνέπεια, ζητώντας μάλιστα να μην πάρει καμία απάντηση από τη Ρωξάνδρα. Έτσι, ο ανεκπλήρωτος έρωτας συνεχίστηκε με την ανταλλαγή τρυφερών επιστολών μέχρι την ημέρα που ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε. Η Ρωξάνδρα συνέχισε του γράφει, χωρίς βέβαια να του στέλνει τα γράμματα, ικανοποιώντας έτσι μια εσωτερική ανάγκη της. Στα περισσότερα από αυτά, ευχόταν να έρθει γρήγορα η ώρα να τον συναντήσει στον ουρανό. Ωστόσο, έπρεπε να περιμένει μέσα στη θλίψη και την απογοήτευση ακόμη 13 χρόνια, το 1844, οπότε και πέθανε σε ηλικία 58 ετών.... 


Το δαχτυλίδι που προσέφερε ο Ιωάννης Καποδίστριας στη Ρωξάνδρα Στούρτζα, με την οποία τον συνέδεε τρυφερή αμοιβαία πλατωνική σχέση. Ο Καποδίστριας θυσίασε αυτό το δεσμό για να αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία της Ελλάδας. Ακριβές αντίγραφο, δημιουργία του Ηλία Λαλαούνη. Συλλογή Κοσμημάτων Ε.Ι.Μ... 

Ο Έλληνας πρωθυπουργός που ευχαρίστησε τον δολοφόνο του πριν πέσει νεκρός έξω από τη Βουλή! ...

Ο Έλληνας πρωθυπουργός που ευχαρίστησε τον δολοφόνο του πριν πέσει νεκρός έξω από τη Βουλή! Ποιος ήταν ο δράστης που μαχαίρωσε τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη... 
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης και ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν οι πολιτικοί που εισήγαγαν πολύ έντονα την έννοια του δικομματισμού στην Ελλάδα. Ο Τρικούπης χαρακτηριζόταν ως εκσυγχρονιστής, ενώ ο Δηλιγιάννης ως εκπρόσωπος του συντηρητικού κόσμου. Συχνά όμως, η αντιπαράθεσή τους έφτανε στα άκρα. Ο κόσμος φανατίζονταν πολύ με τους δύο πολιτικούς και δεν δίσταζε να συγκρούεται ακόμα και με τις αστυνομικές αρχές για να τους υποστηρίξει. Ο Τύπος της εποχής ήταν γεμάτος με γελοιογραφίες που σατίριζαν τη διαμάχη Δηλιγιάννη – Τρικούπη, η οποία όξυνε το πολιτικό αδιέξοδο και επιδείνωνε την κοινωνική  ζωή. Σε μια από αυτές εικονίζεται η Ελλάδα ως γυναίκα που τραβάει το αυτί και στους δύο αντιπάλους. ... 


Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός και υπήρξε ο μεγάλος αντίπαλος του Χαρίλαου Τρικούπη.... 

Ο Δηλιγιάννης ήταν περισσότερο λαϊκός και προσηνής προς του πολίτες, γεγονός που πιστεύεται από πολλούς ότι του κόστισε και τη ζωή. Τον Φεβρουάριο του 1905 νίκησε στις εκλογές τον διάδοχο του Τρικούπη, Γ. Θεοτόκη και ήταν ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Στις 31 Μαΐου όμως, έπεσαν αιφνίδια οι τίτλοι τέλους για τον Πρωθυπουργό. Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης έφθασε με την άμαξά του στην είσοδο του Βουλευτηρίου στην οδό Σταδίου, συνοδευόμενος από τον σωματοφύλακά του, Γιάννη Πάνο, προκειμένου να παραστεί σε μία συνεδρίαση ρουτίνας. Ένας άνδρας περίπου 35 ετών προθυμοποιήθηκε να του ανοίξει την πόρτα της άμαξας. Ο ανύποπτος Δεληγιάννης χωρίς να το ξέρει ευχαρίστησε τον δολοφόνο του.... 

Μικρός Ήρως

Ο Μικρός Ήρως ήταν εβδομαδιαίο περιοδικό που συνέγραψε ο Στέλιος Ανεμοδουράς με το ψευδώνυμο "Θάνος Αστρίτη και διάνθισε με σχέδιά του κυρίως ο Βύρων Απτόσογλου. Πρόκειται για τις περιπέτειες τριών ηρωικών Ελληνόπουλων (του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του "Σπίθα") κατά τη διάρκεια της κατοχής και του αγώνα τους απέναντι σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες. Κυκλοφόρησε για μία ολόκληρη 15ετία, από τις 24 Φεβρουαρίουτου 1953 (με τίτλο 1ου τεύχους "Ελεύθερος Σκλάβος") έως τις 18 Ιουνίου του 1968 όταν και διακόπηκε απότομα στο τεύχος 798 (τίτλος: "Ένας Μικρός, Μικρός, Μικρός Ήρως") για να συνεχισθεί άμεσα με πλήρη εικονογράφηση. Η αρχική έκδοση περιλαμβάνει συνολικά 25.536 σελίδες. Στις 5 Μαΐου του 1995 κυκλοφόρησε το τεύχος 577 (Β΄περιόδου) του περιοδικού "Αντί" το οποίο προσέφερε στους αναγνώστες του δυο ακόμη ανέκδοτα τεύχη του "Μικρού "Ηρωα", τα υπό αριθμούς 799 και 800, που ολοκλήρωσαν τη σειρά. Επανεκδόθηκε αρκετές φορές και έχει διασκευασθεί και για το θέατρο. Σήμερα, κυκλοφορούν συλλεκτικοί τόμοι από τις ομώνυμες εκδόσεις (εκδόσεις "Μικρός Ήρως" - πρώην "Comics & Crosswords Puplications L.P.") του εγγονού του Στέλιου Ανεμοδουρά, Λεωκράτη Ανεμοδουρά. Ο "Μικρός Ήρως" επανεκδόθηκε αρκετές φορές, είτε υπό μορφή κόμικς πλήρους εικονογράφησης (1968-71), είτε υπό μορφή κειμένου με εικόνες, είτε υπό μορφή συλλεκτικών τόμων (1986) ή με μορφή μόνο κειμένου (2003 στην εφημερίδα Καθημερινή με τόμους των 8) ή με τόμους της πρωτότυπης εικονογράφησης (2013 στο Πρώτο Θέμα με τόμους των 5). Τη δεκαετία του '70, το ανάγνωσμα φιλοξενήθηκε στο περιοδικό Μπλεκ με τη μορφή κειμένου με λίγες, διάσπαρτες εικόνες.

Merenda Παυλίδη Πραλίνα Φουντουκιού 230gr

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Η Merenda έχει τη γεύση που αγαπάτε, χωρίς προσθήκη συντηρητικών και χρωστικών ουσιών. Πραλίνα φουντουκιού με κακάο και αποβουτυρωμένο γάλα.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

Ζάχαρη, Φυτικό έλαιο (βαμβακέλαιο), Ορός γάλακτος σε σκόνη, Αποβουτυρωμένο κακάο σε σκόνη (6,5%), Φουντούκια (5%), Φυτικό λιπαρό (ελαιοφοίνικα), Αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη (1,7%), Γαλακτωματοποιητής (λεκιθίνη σόγιας), Αλάτι, Αρώματα (Περιέχεται πρωτεϊνη σίτου). Μπορεί να περιέχει φιστίκι και άλλους ξηρούς καρπούς.

Κρασί ηλικίας 2.000 ετών εντοπίστηκε μέσα σε τάφο στην Κίνα

Κινέζοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σε έναν τάφο, στην επαρχία Χενάν της κεντροανατολικής Κέινας, ένα μπρούτζινο δοχείο ηλικίας 2.000 ετών που περιείχε ένα υγρό, πιθανότατα κάποιο είδος κρασιού, μετέδωσε το πρακτορείο Νέα Κίνα.

Το σφραγισμένο δοχείο περιείχε περίπου 3,5 λίτρα ενός κίτρινου υγρού με έντονη οσμή κρασιού, όπως ανέφεραν οι αρχαιολόγοι.

Το υγρό αυτό θα εξεταστεί εργαστηριακά για να διαπιστωθεί αν περιέχει αλκοόλ και σε πόση ποσότητα, σύμφωνα με τον Σι Τζιαζέν, τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας και Πολιτιστικών Θησαυρών της πόλης Λουογιάνγκ.

Στον ίδιο τάφο βρέθηκε και ένα λυχνάρι σε σχήμα αγριόχηνας.

Τα ευρήματα χρονολογούνται από την εποχή της δυναστείας των Δυτικών Χαν (202 π.Χ.-8 μ.Χ.). Το πρακτορείο δεν διευκρίνισε πώς είχε σφραγιστεί το δοχείο ώστε να μην εξατμιστεί το υγρό.

Στο παρελθόν έχουν βρεθεί και άλλα δοχεία που περιείχαν αλκοόλ στην Κίνα, κυρίως ποτά από ρύζι και σόργο, τα οποία διατηρούνταν σε μπρούτζινα σκεύη και χρησιμοποιούνταν σε διάφορες τελετές. 

Το 2010 αρχαιολόγοι βρήκαν ένα δοχείο ηλικίας 2.400 ετών που περιείχε σούπα σε έναν τάφο που εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια εργασιών για την επέκταση του αεροδρομίου της πόλης Σιάν, κοντά στο μαυσωλείο του αυτοκράτορα Τσιν και του περίφημου "Πήλινου Στρατού" του.

Ανακαλύφθηκε στην Πομπηία ερωτική τοιχογραφία με θέμα την αποπλάνηση της Λήδας

Οι αρχαιολόγοι που κάνουν ανασκαφές στην Πομπηία, ανακάλυψαν μία Ρωμαϊκή τοιχογραφία που απεικονίζει τη Λήδα και τον Κύκνο, εμπνευσμένη από τον ελληνικό μύθο που καλλιτεχνήθηκε πολλάκις ανά τους αιώνες.

Η τοιχογραφία, σύμφωνα με τις πληροφορίες του BBC, βρισκόταν στο σπίτι μία εύρωστης οικογένειας.

Η Πομπήια καταστράφηκε μετά την έκρηξη του Βεζούβιου, όμως συνεχίζει να εκπλήσσει με τους «θησαυρούς» που κρύβει κάτω από τις στάχτες της.

Ο μύθος θέλει τον Δία να μεταμορφώνεται σε κύκνο και να βιάζει τη βασίλισσα της Σπάρτης, Λήδα.

Η Λήδα, μετά τη συνεύρεση με τον Δία είχε ερωτική επαφή με τον σύζυγό της, βασιλιά Τυνδαρέο, με αποτέλεσμα να μείνει έγκυος στην Ελένη, την Κλυταιμνήστρα και τους διδύμους Κάστορα και Πολυδεύκη.

«Η Λήδα και ο Κύκνος», έργο του Μιχαήλ Άγγελου/Πηγή: Wikipedia

Η αποπλάνηση της Λήδας ήταν ένα από τα αγαπημένα θέματα των καλλιτεχνών την περίοδο της Αναγέννησης και ενέπνευσε έργα μεγάλων ζωγράφων όπως οΛεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Τιντορέττο.  

Τα πρωτότυπα έργα του ντα Βίντσι και του Μιχαήλ Άγγελου δεν έχουν βρεθεί, όμως αντίγραφά τους εκτίθενται σε πολλές γκαλερί ανά τον κόσμο.

«Η Λήδα και ο Κύκνος», έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι/Πηγή: Wikipedia

Ημέρα Παιδιού: Ποια είναι τα δικαιώματα του παιδιού

Φαγητό, ρούχα, ιατρική περίθαλψη, στέγη και προστασία από κάθε είδους κακοποίηση ή κακομεταχείριση: τα δικαιώματα αυτά είναι από τα σημαντικότερα αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ολόκληρη τη «λίστα» με όσα θα έπρεπε να είναι αυτονόητα για κάθε παιδί…

Ολόκληρος ο κατάλογος με τα δικαιώματα του παιδιού περιλαμβάνεται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ, που υπογράφτηκε το 1989 από τα κράτη-μέλη του οργανισμού. Με αυτό το κείμενο, ρυθμίζονται οι υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού.

Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού υιοθετήθηκε και νομοθετήθηκε το 1992 στη χώρα μας (νόμος 2101/92).

Ορισμένα από τα δικαιώματα του παιδιού

• Όλα τα παιδιά είναι ίσα και πρέπει να προστατεύονται από διακρίσεις λόγω φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, καταγωγής, πεποιθήσεων, νομικής κατάστασης των ίδιων ή μελών της οικογένειάς τους.
• Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε όλες τις αποφάσεις που το αφορούν.
• Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ταυτότητα, δηλαδή σε ένα όνομα, επώνυμο και ιθαγένεια.
• Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει τα αναγκαία υλικά αγαθά (στέγη, ρούχα, τροφή) και διασφαλίζει τη σωματική, νοητική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη.
• Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μην αποχωρίζονται από τους γονείς τους, εκτός αν αυτό γίνεται με κοινή απόφαση των γονέων ή ύστερα από απόφαση της Πολιτείας, επειδή οι γονείς τα παραμελούν ή τα κακομεταχειρίζονται.
• Όλα τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους, έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη και τις απόψεις τους σε θέματα που τα αφορούν. Οι ενήλικες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη τους πριν πάρουν αποφάσεις γι' αυτά.
• Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις τους.
• Κανείς δεν μπορεί να επεμβαίνει αυθαίρετα στην ιδιωτική ζωή των παιδιών, στην οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία τους, ούτε να προσβάλλει την τιμή και την υπόληψή τους.
• Τα παιδιά έχουν δικαίωμα πρόσβασης στα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ηλεκτρονικά μέσα) αλλά πρέπει και να προστατεύονται από τις αρνητικές επιδράσεις τους.
• Τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας από κάθε μορφής κακομεταχείριση: βία, παραμέληση, κακοποίηση (σωματική, λεκτική, ψυχολογική, σεξουαλική) και εκμετάλλευση, μέσα και έξω από την οικογένεια.
• Τα παιδιά που προέρχονται από ξένη χώρα έχουν δικαίωμα φροντίδας και προστασίας.
• Τα παιδιά με ειδικές  ανάγκες έχουν δικαίωμα στη δωρεάν ειδική φροντίδα, εκπαίδευση και επιμόρφωση, ώστε να απολαμβάνουν ισότιμη και αξιοπρεπή ζωή.
• Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ιατρική περίθαλψη και φροντίδα, τους εμβολιασμούς, τη νοσηλεία, κ.λπ.

• Τα παιδιά που συλλαμβάνονται και δικάζονται έχουν δικαίωμα να αντιμετωπίζονται με 

αξιοπρέπεια και σεβασμό στην ιδιωτική τους ζωή, να ενημερώνονται αναλυτικά από 

τις Αρχές σε κατανοητή γλώσσα και να έχουν νομική βοήθεια. 

Σε περίπτωση που είναι απολύτως απαραίτητη η κράτησή τους, αυτή 

πρέπει να γίνεται χωριστά από ενήλικα άτομα και με σεβασμό στην προσωπικότητα και 

τις ανάγκες τους.

- Πηγή: EUROKINISSI

Το γενεαλογικό δέντρο των Μακεδόνων βασιλέων αποδείκνυε ότι ήταν Αργείοι, Τημενίδες από το Άργος, απόγονοι δηλαδή του Ηρακλή, Ηρακλείδες

Στην ελληνική μυθολογία με το συλλογικό όνομα Τημενίδες είναι οι Ηρακλείδες απόγονοι του Τημένου και η ομώνυμη δυναστεία του 'Αργους: Ο Τήμενος, όταν με τους αδελφούς του μοιράσθηκαν μεταξύ τους τη νότια Πελοπόννησο, πήρε το Άργος και έγινε ιδρυτής της δυναστείας των Τημενιδών. 

Γιοι του Τημένου ήταν οι Κείσος, Φάλκης, Κερύνης, Αργαίος και Ευρύπυλος, οι οποίοι όμως σκότωσαν τον πατέρα τους.

Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, στην «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», οι Αργεάδες ήταν αρχικά οι Τημενίδες από το Άργος, όπου κατέβηκαν από τα υψίπεδα στην Νότια Μακεδονία , έδιωξαν τους Πιερίδες από την Πιερία και κατέλαβαν στη Παιονία μια στενή λωρίδα γης κοντά στον Αξιό ποταμό, που εκτεινόταν από την Αρχαία Πέλλα μέχρι τη θάλασσα.

Ηρακλής. Λεπτομέρεια από αργυρό αλάβαστρο από τον μεγάλο τάφο της Βεργίνας, 350-325 π.Χ.

Πρόσθεσαν επίσης την Μυγδονία στις περιοχές τους, αποβάλλοντας τους Ηδωνούς, Εορδούς και τους Αλμωπείς από τις περιοχές τους.
Η Δυναστεία των Αργεαδών ήταν αρχαίος ελληνικός βασιλικός οίκος. 

Ήταν η επικρατούσα δυναστεία της Μακεδονίας περίπου από το 700 έως το 310 π.Χ.. 
Η παράδοση τους, όπως περιγράφεται σε αρχαιοελληνική ιστοριογραφία, προέρχεται από το Άργος. Αρχικά οι άρχοντες της ομώνυμης δυναστείας στην εποχή του Φιλίππου του Β' είχαν αυξήσει την επιρροή τους, με αποτέλεσμα να συμπεριλάβουν στην διοίκηση της Μακεδονίας όλες της βόρειες περιοχές της Μακεδονίας. 
Τα πιο εξέχοντα μέλη του οίκου ήταν ο Φίλιππος Β' της Μακεδονίας και ο Αλέξανδρος ο Μέγας, όπου και κάτω από την αρχηγία τους, το Βασίλειο της Μακεδονίας άρχισε να κατακτά έδαφος στην Ελλάδα, νίκησε την Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών και επεκτάθηκε έως την Αίγυπτο και την Ινδία.

Τετράδραχμο

Το γενεαλογικό δέντρο των Μακεδόνων βασιλέων αποδείκνυε ότι ήταν Αργείοι, Τημενίδες από το Άργος, απόγονοι δηλαδή του Ηρακλή, Ηρακλείδες, μια και ο Τήμενος ήταν βασιλιάς του Άργους που καταγόταν από τον Ηρακλή, γιο του Δία.

Γι' αυτό και ο Ηρακλής σε επιγραφές αναφέρεται ως Ηρακλής Πατρώος και γι' αυτό είναι συχνή η απεικόνισή του, του ίδιου ή συμβόλων του, όπως το ρόπαλο

Ασημένιο νόμισμα Μακεδονίας (τετράδραχμο), μετά το 168 π.Χ. Πίσω μέρος: στεφάνι δρυός, ρόπαλο οριζόντια. Επάνω και κάτω η επιγραφή ΜΑΚΕΔΩΝ ΑΜΦΑΞΙΩΝ.

Από τον Ηρόδοτο, για τον οποίο οι Μακεδόνες φαίνεται να αποτελούν ένα ελληνικό φύλο όπως τα άλλα –το αποκαλεί μάλιστα Δωρικόν έθνος– γνωρίζουμε τα ονόματα των Μακεδόνων βασιλέων από τον πρώτο βασιλιά Περδίκκα Α' μέχρι τον Περδίκκα Β'. Είναι οι: Περδίκκας Α', Αργαίος, Φίλιππος, Αέροπος, Αλκέτας, Αμύντας, Αλέξανδρος, Περδίκκας Β'. Σύνολο οκτώ. 

Τον ίδιο αριθμό χωρίς αναφορά στα ονόματα κάνει και ο Θουκυδίδης, ο οποίος επίσης μαρτυρεί την ελληνική καταγωγή του Περδίκκα. 

Αργυροί στατήρες του Αμύντα Γ’ και του Περδίκκα Γ’, με παραστάσεις Ηρακλή στη μια όψη και ίππο στην άλλη με το όνομα του βασιλέως.

Οι δύο ιστορικοί συμφωνούν και στο ότι ο πρώτος Περδίκκας ήρθε στη Μακεδονία «το αρχαίον», δηλαδή τον 6ο αι. π.Χ. ή νωρίτερα. Με τριάντα χρόνια η κάθε γενιά των βασιλέων υπολογίζεται ότι ο πρώτος Περδίκκας βασίλευσε γύρω στα 650 π.Χ. Αυτή είναι η επίσημη γενεαλογία τον 5ο αι. π.Χ.

Αναθηματική επιγραφή στον Ηρακλή Πατρώο από τη θόλο του ανακτόρου της Βεργίνας

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:

http://thesecretrealtruth.blogspot.com

http://www.komvos.edu.gr

Το διαβάσαμε από το: Το γενεαλογικό δέντρο των Μακεδόνων βασιλέων αποδείκνυε ότι ήταν Αργείοι, Τημενίδες από το Άργος, απόγονοι δηλαδή του Ηρακλή, Ηρακλείδες http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/11/blog-post_269.html#ixzz5X8oxtxSt

Δίχως τα παιδιά που αγαπούν εμπράκτως την πατρίδα τους, δεν υπάρχει Ελλάδα

Γράφει ο Σταύρος Καλεντερίδης

Κατά τη διάρκεια των εορτασμών της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, μαθητές από δύο Λύκεια του Γέρακα μετείχαν στην παρέλαση τραγουδώντας υπερήφανα το «Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα». 

https://youtu.be/YP-2kCTn3gE

https://youtu.be/ZZ8B6gCLwPw

Στην Κατερίνη, μαθητές βγήκαν στους δρόμους της Μακεδονικής πόλης βροντοφωνάζοντας συνθήματα υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας, στον απόηχο της προδοσίας στο Σκοπιανό. 
Αντίστοιχα, 400 μαθητές Λυκείου πραγματοποίησαν πορεία στο Κιλκίς, φωνάζοντας συνθήματα για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, καταλήγοντας στο δημαρχείο της πόλης για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Το μήνυμα είναι σαφές: «κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία». Βέβαια, οι εντός του κοινοβουλίου, επειδή απεχθάνονται και μισούν τη δημοκρατία, αδυνατούν να λάβουν το ηχηρό μήνυμα της νεολαίας. Αδυνατούν διότι λαμβάνουν αποκλειστικά τις οδηγίες των διάφορων συμφερόντων από τα οποία και ελέγχονται.
Ωστόσο αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα μας είναι επαναστατικό αλλά και λυτρωτικό.
Είναι επαναστατικό διότι μία γενιά η οποία λόγω της κατάντιας και του ξεπεσμού της πολιτικής στη χώρα, εκδιώχθηκε από τα κοινά και τώρα επιστρέφει έχοντας φωνή και δύναμη. 
Είναι επαναστατικό διότι τα νέα παιδιά, αν και βρίσκονται στο στόχαστρο των γκεμπελικών ανθελλήνων της δεξιοαριστεράς και των συν αυτώ παρατρεχάμενων σε πανεπιστήμια και Μ.Μ.Ε., τους έκαναν όλους πέρα και με ευθυκρισία αντίκρισαν την αλήθεια. Και δεν την αντίκρισαν μόνο αλλά αποφάσισαν και να την βροντοφωνάξουν μήπως και αφυπνίσουν όσους έχουν υποκλιθεί στη μετριότητα, τη μετριοπάθεια και την εθνική ήττα.
Αυτό που βιώνει αυτές τις μέρες η χώρα μας είναι και λυτρωτικό. Είναι λυτρωτικό διότι παρατηρούμε για πρώτη φορά τους μαθητές να ενεργοποιούνται για ένα μείζον εθνικό θέμα, ίσως το σημαντικότερο σε ολόκληρη την μεταπολίτευση. 
Για πρώτη φορά, βλέπουμε κανονικούς μαθητές, όχι τα μικρομέγαλα έρμαια των καθοδηγητών και του ουγκανισμού που χρόνια τώρα δήθεν «ξεσηκώνονται» με οπισθοδρομικά αιτήματα και λούμπεν θεματολογία που μας ντροπιάζει όλους. 
Για πρώτη φορά κανονικοί μαθητές, υψώνουν τη φωνή τους και υπερκαλύπτουν τους βαλτούς νεολαίους που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την πολιτική ψευτο-ορθότητα, και τις οδηγίες του κομματικού αφεντικού. 
Είναι λυτρωτικό διότι τα παιδιά αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την καθημαγμένη νεολαία των παρατάξεων η οποία ομφαλοσκοπεί και ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τον μικρόκοσμο της, καθώς το έδαφος εξαφανίζεται κάτω από τα πόδια της.
Είναι λυτρωτικό διότι οι μαθητές σπάνε τα δεσμά και μας μαθαίνουν πως είναι να αγαπάς τη χώρα σου. Να την αγαπάς ακόμα και αν την μισούν και την προδίδουν οι πολιτικοί σου. 
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε πείσμα των καιρών και αγνοώντας την προπαγάνδα του εξωνημένου πολιτικού συστήματος. 
Κοιτώντας την υποτιθέμενη βουλή των Ελλήνων, βλέπεις τον έναν προδότη δίπλα στον άλλο. 
Κοιτώντας τα ελληνόπουλα, βλέπεις ελπίδα.
Απέναντι στην αποσάθρωση της κοινωνίας από τα κόμματα, οι νέες και οι νέοι μας απαντούν με ελεύθερη και ελληνική ψυχή! 
Ενάντια στην πολιτική αποσύνθεση και την εθνική κατρακύλα, οι μαθητές αντιπαραθέτουν το υψηλό τους φρόνημα! 
Διεκδικούν το παρόν, προστατεύουν το μέλλον και τιμούν το παρελθόν τους. 
Δεν ξεχνούν πως για όλα όσα έχουμε σήμερα, κάποιοι αγωνίστηκαν για να τα εξασφαλίσουν, και μόνο δεδομένα δεν είναι. 
Με τη στάση τους τιμούν τους προγόνους τους. Θυμούνται τα λόγια του Περικλή στον Επιτάφιο: «οι πρόγονοί μας, χάρη στην ανδρεία τους διαφύλατταν την ελευθερία της πόλης μας από γενιά σε γενιά μέχρι των ημερών μας και μας την παρέδωσαν ελεύθερη.»
Σε αυτά τα παιδιά και μόνο στηρίζεται η χώρα. Ούτε στην οικονομία, ούτε στην πολιτική. Δίχως αυτό το πνεύμα, δεν υπάρχει Ελλάδα.
Μιλήστε στα παιδιά σας για την προδοσία που συντελείται. 
Δυστυχώς, με τον σημερινό ξεπεσμό των πάντων στη χώρα, μόνο εσείς μπορείτε να τα προστατέψετε από τη χυδαία παραπληροφόρηση και τα ωμά ψέματα των ξενοκίνητων δημοσιογράφων και των πολιτικών. 
Μόνο εσείς μπορείτε να τους πείτε την αλήθεια για την κληρονομιά και την ιστορία τους, και να τα παρακινήσετε να παραμερίσουν τους αργυρώνητους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Όπως έκαναν τα περήφανα ελληνόπουλα στον Γέρακα, στο Κιλκίς και στην Κατερίνη.

Η Μακεδονία είναι ζωντανή. Αντισταθείτε.



ΠΗΓΗ

Οι Ιταλοί Δεν Ξεχνούν Την Ιστορία Και Φωνάζουν: «Είμαστε Η Μεγάλη Ελλάδα» (Βίντεο)

Ο Κρότων υπήρξε αρχαία ελληνική αποικία στην ανατολική ακτή της Καλαβρίας, στις εκβολές του ποταμού Αισάρου, που ιδρύθηκε περίπου το 710 π.Χ. από Αχαιούς.

Αφού κυρίευσε την προς βορειοδυτικά ορεινή χώρα και τα χαλκωρυχεία του κόλπου της Τερίνης, ίδρυσε μικρό κράτος εκτεινόμενο από την Αδριατική ως την Τυρρηνική Θάλασσα.

Ο Κρότωνας σήμερα είναι παραθαλάσσια πόλη στο Ιόνιο πέλαγος στις εκβολές του ποταμού Αισάρου. Η πόλη κατά τον Μεσαίωνα ήταν γνωστή ως Cotrone, μέχρι το 1928 όταν άλλαξε και πήρε το σημερινό όνομα.

Η πόλη έχει την ομώνυμη ομάδα (αγωνίζεται στη Serie B) η οποία δεν ξεχνάει ποτέ την ιστορία της πόλεως. Σε κάθε αγώνα υπάρχουν πανό που γράφουν «Magna Grecia» (Μεγάλη Ελλάδα) και φωνάζουν συνθήματα του στυλ «Salutate la Magna Grecia» δηλαδή «Χαίρε μεγάλη Ελλάδα» ή και «Noi siamo la Magna Grecia» δηλαδή «Είμαστε η Μεγάλη Ελλάδα».

Δείτε παρακάτω φωτογραφίες και βίντεο από τα όσα κάνουν οι οργανωμένοι του Κρότωνα:

Το πανό γράφει «Κρότωνας. Η πρωτεύουσα της Μεγάλης Ελλάδος»

https://youtu.be/5JkHrQuyaFQ

https://youtu.be/0fVwPd89XAg

https://youtu.be/7YL97c6QsOY



ΠΗΓΗ