Η απάντηση στην Μαρία από την Αλβανία από έναν Έλληνα βαρκάρη

Μαρία είμαι ένας Έλληνας Βαρκάρης. Κάπου κατάλαβα ότι έχεις παράπονα από εμάς τους Έλληνες (διαβάζοντας το άρθρο σου στο διαδίκτυο εδώ το λίνκ) καταλογίζοντας μας ότι δεν είμαστε φιλόξενος λαός και άλλα τέτοια...

Σαν Έλληνας λοιπόν να σου απαντήσω σε όσα λες όχι τόσο για εσένα (διότι νομίζω πως γνωρίζεις ήδη τα όσα θα πω) αλλά για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι.

Λες ότι δεν είμαστε φιλόξενος λαός. Ένας λαός που παρότι μπήκες στην πατρίδα του με το έτσι θέλω και παράνομα αυτός έζησε εσένα και την οικογένεια σου. Πήγες σε σχολείο που πλήρωνε ο Ελληνικός λαός, μεγάλωσες και σπούδασες με τα χρήματα του Ελληνικού λαού, οι γονείς σου εργάστηκαν σε μια θέση εργασίας που τους έδωσε ο Ελληνικός λαός,μείνατε σε μια κατοικία που σας παρείχε ο Ελληνικός λαός και απολαύσατε δικαιώματα που σας παρείχε ο Ελληνικός λαός που στην Αλβανία θα ήταν ένα σύντομο ανέκδοτο. Ο Ελληνικός λαός σε έκανε γυναίκα σε παντρεύτηκε και σε έκανε μάνα. Και όπως η ίδια ομολογείς παρότι ο Ελληνικός λαός τώρα είναι άνεργος εσένα σου έχει εξασφαλίσει δουλειά σε μεγάλη αλυσίδα ρούχων.

Εσύ τι έκανες για όλα αυτά όμως; Πως φέρθηκες απέναντι στον Ελληνικό λαό από την πρώτη κιόλας μέρα που πάτησες τα σύνορα του ως σήμερα;

Από την πρώτη μέρα μας φλόμωσες στο ψέμα και την υποκρισία.

Από την πρώτη μέρα εσύ και όλοι οι συμπατριώτες σου αυτοπροσδιοριζόσαστε σαν «Βορειοηπειρώτες» κανείς σας δεν ήθελε να λέει ότι είναι Αλβανός. Λες και θέλατε να το κρύψετε. Δεν είχε προλάβει να προκύψει κάποια κακία εκ μέρους του Ελληνικού λαού και γέμισε η Ελλάδα ψεύτικους Βορειοηπειρώτες! Μέχρι και σήμερα μας καταλογίζεις ότι σε λέμε Αλβανίδα και τον γιο σου Αλβανό. Που είναι το κακό και το λάθος σε αυτό; Γιατί δεν αισθάνεσαι καλά για την καταγωγή σου; Εγώ αν πήγαινα στην Κίνα δεν θα ήθελα να λέγομαι Κινέζος και το παιδί μου κινεζάκι. Γιατί ένας άνθρωπος να θέλει να αλλάξει την καταγωγή του ή να ντρέπεται γι αυτήν;

Από την πρώτη μέρα που ο πατέρας σου έψαξε δουλειά φλόμωσε στα ψέμματα τον Έλληνα εργοδότη του. Ότι δουλειά και αν τον ρωτούσες αν ήξερε να κάνει η απάντηση ήταν «Εγώ;Φυσικά εγώ μαστόρο!». Ο πατέρας σου ήταν αγρότης στην Αλβανία όμως και δεν ήταν «μαστόρο» όπως μας διαβεβαίωνε. Και ο τοίχος που έχτιζε έπεφτε και ο νοικοκύρης τράβαγε τα μαλλιά του και ο Σοβάς έκοβε και ο Εργοδότης έκλαιγε τα λεφτά του. Τα πάντα έλεγε πως ήξερε να φτιάχνει ο πατέρας σου όταν ήρθε εδώ(θυμάσαι;) και στην πραγματικότητα δεν ήξερε.

Απλά φλόμωνε με ψέμματα τον Ελληνικό λαό για να βρεί μεροκάματο και φυσικά την στραβοδουλειά την πλήρωνε πάλι ο νοικοκύρης που τον εμπιστεύτηκε. Όμως πάλι ο Ελληνικός λαός δεν έστειλε στις φυλακές τον πατέρα σου για απάτη αλλά με υπομονή τον έμαθε να κάνει σωστά την δουλειά.. Θυμάσαι Μαρία; Όταν ήρθατε εδώ δεν ξέρατε να κάνετε τίποτα και εμείς σας κάναμε μαστόρους και σας μάθαμε όσα ξέρετε σήμερα. Και το ευχαριστώ ήταν ότι στο τέλος ο πατέρας σου μερίμνησε ώστε τα παιδιά του Ελληνικού λαού να μην έχουν μέλλον σε κανένα τεχνικό επάγγελμα.

Λες πως το Αλβανάκι ήταν το κορίτσι της φάπας. Τώρα Μαρία λες ψέμματα. Σε κάθε βίαια και παραβατική συμπεριφορά θα ήταν μπλεγμένο και ένα Αλβανάκι. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει Αλβανάκι στα σχολεία που να μην έχει κάνει τουλάχιστον 10 βίαιες και παράνομες πράξεις. Δεν υπήρξε Αλβανάκι που να μην «έσπρωξε» ναρκωτικά που να μην μπλέχτηκε σε τσαμπουκά και να μην προσπάθησε να εξαπατήσει τους γύρω του. Και αν μη τι άλλο αυτό απέχει από το πρότυπο του «φοβισμένου παιδιού της φάπας» που μας πλασάρεις Μαράκι.

Λες πως οι Αλβανοί δουλεύετε την γη μας για 10 ευρώ την ημέρα. Και τελικά στην «μεγάλη αλυσίδα» που δουλεύεις τόσα παίρνεις; Τα σπίτια πως τα αγοράσατε; Τις επιχειρήσεις εδώ πως τις κάνατε; Τα αμάξια πως τα πήρατε; Τα σπίτια πίσω στην Αλβανία που χτίσατε με τι τα κάνατε; Με 10 ευρώ μεροκάματο την ημέρα; Διότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει Μαρία. Διότι με 10 ευρώ μεροκάματο σημαίνει 300 ευρώ τον μήνα και συνεπώς 3.600 τον χρόνο. Ακόμα και να μην τρως τίποτα και να μην ξοδεύεις πουθενά για να χτίσεις σπίτι στην Αλβανία και για να αγοράσεις εδώ σπίτι πρέπει να δουλεύεις 30 χρόνια (με τις τιμές που υπήρχαν τότε που αγοράσατε και όχι σήμερα). Μάλλον κάτι δεν μας λες Μαράκι και πάλι μας φλομώνεις στο ψέμα όπως άλλωστε σε μάθανε.

Λες πως έχεις ίσα δικαιώματα με εμένα ως άνθρωπος. Ναι αλλά έχεις και τις ίδιες υποχρεώσεις; Άλλωστε ένα κράτος δεν απαρτίζεται από ανθρώπους αλλά από ΠΟΛΙΤΕΣ με συγκεκριμένα δικαιώματα και συγκεκριμένες υποχρεώσεις. Όμως εσύ με το που ήρθες εδώ ήθελες μόνο τα δικαιώματα σου και καμία υποχρέωση. Ακόμα και σήμερα που έστειλες τον γιο σου στον Ελληνικό στρατό για να κάνει την υποχρέωση του αυτός την ποδοπάτησε σχηματίζοντας με τα χέρια του το σύμβολο του Αλβανικού Εθνικισμού!

Σε λέγανε λες «Αλβανίδα βρωμιάρα». Εγώ δεν το είδα αυτό αλλά ούτε και από τα αποτελέσματα της ζωής σου αποδεικνύεται κάτι τέτοιο. Ξέρεις γιατί; Γιατί οι γονείς σου σε μεγάλωναν με την νοοτροπία να βρεις έναν Έλληνα να σε βολέψει. Να έχει τον παρά του και να σε φορτωθεί εσένα και όλη σου την οικογένεια ώστε να ταχτοποιηθεί το σόι. Και εσύ τα έκανες όλα τα έδωσες όλα και βρήκες επιτέλους τον Έλληνα που θα σε έκανε «Κυρία» και θα έφερνε και τους συγγενείς σου από την Αλβανία και θα τους ταχτοποιούσε και αυτούς διαχειριστές στην περιουσία του. Και φυσικά ποτέ δεν αγάπησες τον Έλληνα άντρα σου όσα και αν σου πρόσφερε διότι ήταν απλά ένα μέσον και ποιος αγαπάει ένα... λεωφορείο επειδή τον μεταφέρει; Και φυσικά θα συνεχίσεις να χρησιμοποιείς το μέσον όσο συμφωνεί με την άποψη σου. Όσο έχει και αυτός την άποψη για τον λαό του που έχεις και εσύ. Αλήθεια όμως δεν μας λες τι άποψή έχει ο Έλληνας άντρας σου για τον δικό σου λαό και την Αλβανία... Γιατί το κρύβεις;

Τι λιγότερο έχεις από εμένα αναρωτιέσαι. Για να με ζηλεύεις κάτι θα ξέρεις. Ωστόσο να σου πω ένα πράγμα που σίγουρα έχεις λιγότερο από εμένα. Εγώ είμαι ένας λαός που υπάρχω εδώ και χιλιάδες χρόνια ενώ εσύ είσαι ένα συνονθύλευμα τριών λαών (Γκόγκιδες-Τότσιδες-Βορειοηπειρώτες) που δημιουργήθηκε τώρα τελευταία απλά και μόνο επειδή συνέφερε τους «Αμερικάνους, Άγγλους, Γάλλους και Ιταλούς» που λες πως κακώς έχουμε ως πρότυπα.

Γελάς με τον «επαναστατικό» μας χαρακτήρα. Καλά κάνεις διότι είναι κάτι που δεν μπορείς να καταλάβεις. Γιατί εμείς ως πανάρχαιος λαός ξέρουμε να επαναστατούμε και να αντιδράμε όταν πρέπει και συμφέρει την επιβίωση της φυλής μας. Έτσι γέλαγαν και οι Τούρκοι για 400 χρόνια όμως γελάσαμε καλύτερα εμείς στο τέλος γιατί...γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Αυτό όμως θέλεις μερικές χιλιάδες χρονάκια ακόμα (ως λαός) μερικούς παγκόσμιους πολέμους, εμφυλίους, γενοκτονίες και δυο τρεις κοσμοκρατορίες να πάθεις και να κάνεις ώστε να το καταλάβεις. Δεν θα το πιάσεις οπότε γέλα με την καρδιά σου κοπέλα μου και άσε εμένα ως λαό να εργάζομαι την επαναστατικότητα μου όπως έχω αποδείξει πως ΜΟΝΟ εγώ ξέρω...

Όσο για αυτούς τους Έλληνες που αλλάζουν άποψη και αυτό δεν θα το καταλάβεις, το κάνανε και οι Χιώτες κάποτε και οι Τούρκοι το πιστεύανε... θα σου πω κάτι που μπορείς σίγουρα να καταλάβεις Μαράκι μου.

Δεν εύχεσαι να πας στην Αλβανία. Δεν θες να πας με τίποτα. Ξέρεις γιατί; Γιατί εδώ τον γιο σου τον λένε Αλβανό και δεν τρέχει κάστανο. Όταν πας στην Αλβανία όμως οι «φιλόξενοι» Αλβανοί πατριώτες σου θα τον λένε ΕΛΛΗΝΑ. Και ξέρεις τι θα πάθει. Και εσύ θα είσαι η γυναίκα ενός Έλληνα. Και ξέρεις και τι θα πάθεις και από που θα το πάθεις. Θα κάτσεις εδώ να προσπαθείς να μας παραμυθιάζεις ώστε μια μέρα να σε ονομάσουμε κάτι άλλο από αυτό που είσαι....

Μετά τιμής
Ιωάννης Βαρκάρης

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/12/blog-post_1645.html#ixzz52IMgcy00

Οι Ελληνικοί ναοί της Μεγάλης Ελλάδας

Όπως και στην μητροπολιτική Ελλάδα έτσι και στις ελληνικές αποικίες στην Μεγάλη Ελλάδα της Ιταλίας οι Έλληνες έκτισαν μεγαλοπρεπείς ναούς για τους θεούς.

Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός που επικράτησε ήταν κυρίως ο Δωρικός. Ένας λόγος για αυτό είναι ότι η Ιωνία στην ανατολή, όπου γεννήθηκε ο Ιωνικός ρυθμός , ήταν αρκετά μακριά για να επηρεάσει καλλιτεχνικά τις αρχιτεκτονικές απόψεις των Ελλήνων της Δύσης.

Σήμερα οι ναοί της μεγάλης Ελλάδος είναι  οι καλύτερα διατηρημένοι του Ελληνικού κόσμου. Οι περισσότεροι επιβλητικοί σε μέγεθος προκαλούν δέος στον επισκέπτη θυμίζοντάς του την Ελληνική κυριαρχία στην περιοχή.

Ο ναός του Απόλλωνα στις Συρακούσες 

Ο δωρικός ναός του Απόλλωνα βρίσκεται κτισμένος στο νησάκι Ορτυγία των Συρακουσών.

Η κατασκευή του ανάγεται στο 570 π.Χ. περίπου. Είναι ο αρχαιότερος γνωστός ναός μεγάλου μεγέθους στη Σικελία.

Ο ναός , όπως συνηθιζόταν την αρχαϊκή εποχή ήταν αρκετά επιμήκης με  μήκος 58,10 μ. και πλάτος 24,50 μ. Είχε έξι μονολιθικούς κίονες στο πλάτος (εξάστυλος) και 17 στο μήκος.

Στα χρόνια του Βυζαντίου είχε μετατραπεί σε χριστιανική εκκλησία. Αργότερα μετατράπηκε σε τζαμί από τους Άραβες, και ξανά έγινε χριστιανική εκκλησία . Αργότερα ερήμωσε και κατέπεσε η οροφή και όλο το κτίριο, ενώ τα υλικά της λεηλατήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν για άλλα κτίρια.

Από τον vαό σήμερα έχουν απομείνει ατόφιοι μόνο δυο κίονες με τα κιονόκρανα τους και μερικοί ακόμα μισοκατεστραμμένοι καθώς και μέρος του εσωτερικού τοίχου.

Ο ναός της Αθηνάς στις Συρακούσες

Ο ναός της Αθηνάς ήταν κτίριο δωρικού ρυθμού και είχε κτιστεί τον πέμπτο αιώνα π.Χ. από τον τύραννο Γέλωνα μετά τη νίκη επί των Καρχηδονίων στη μάχη της Ιμέρας το 480 π.Χ

Ήταν ένας ναός περίπτερος με έξι κίονες στο πλάτος και 14 στο μήκος, κτισμένος με τον κλασικό κανόνα που αναπτύχθηκε στην κυρίως Ελλάδα. Οι διαστάσεις του ναού ήταν  22 επί 55 μέτρα.

Σύμφωνα με τον Ρωμαίο ιστορικό Τίτο Λίβιο ο ναός είχε θαυμαστή διακόσμηση με υπέροχα έργα ζωγραφικής και ανάγλυφες παραστάσεις τα οποία αφαίρεσε ο άρπαγας  Ρωμαίος διοικητής της Σικελίας Γάιος Βέρρες αφήνοντας τον ναό γυμνό με παραμορφωμένους τοίχους.

Τον έβδομο αιώνα μ.χ , ο ναός μετασκευάστηκε σε χριστιανική εκκλησία.
Σήμερα είναι ορατοί οι κίονες του αρχαίου ναού τόσο έξω όσο και μέσα στον σύγχρονο καθεδρικό ναό θυμίζοντας σε επισκέπτες και πιστούς το ένδοξο παρελθόν της πόλης των Συρακουσών.

Ο ναός της Ήρας στην Ποσειδωνία

Ο ναός της Ήρας στην Ποσειδωνία είναι  χτισμένος το 550 π.Χ περίπου.
Είναι ο πρώτος γνωστός ναός που είχε χτιστεί στην Ποσειδωνία. Ανήκει στο γενικότερο συγκρότημα του Ηραίου της Ποσειδώνιας μαζί έναν νεότερο ναό κτισμένο ακριβώς δίπλα του.

Το κτίριο είναι δωρικού ρυθμού χτισμένο με τοπικό ψαμμίτη με διαστάσεις 24.5 επί 53.3 μέτρα.

Ο ναός είναι περίπτερος με σπάνιο περιστύλιο για Ελληνικό ναό αφού έχει 9 κίονες στο πλάτος και 18 στο μήκος.  Χαρακτηριστικοί είναι οι διογκωμένοι στην μέση κίονες γνώρισμα της αρχαϊκής τεχνοτροπίας που ονομάζεται "Ένταση".

O ναός είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους αρχαϊκούς ναούς στον Ελληνικό κόσμο.

Ο 2ος ναός της Ήρας στην Ποσειδωνία

Ο ναός της Ήρας, η ναός του Ποσειδώνα όπως πιστευόταν ότι ήταν αφιερωμένος παλιότερα, είναι κατασκευασμένος το 470-460 π.χ μέσα στο ιερό της Ήρας, ακριβώς δίπλα από το παλαιότερο ναό της Ήρας.

Ο ναός είναι δωρικού ρυθμού περίπτερος με 6 κίονες στο πλάτος και 14 κίονες στο μήκος, οι διαστάσεις του είναι  60 μ. επί 25 μ. και είναι ο μεγαλύτερος από τους τρεις ναούς της Ποσειδωνίας.

Ο ναός  είναι από τους καλύτερα διατηρημένους ναούς του Ελληνικού κόσμου έχοντας όλους τους κίονες του, την ζωφόρο με τρίγλυφα και τις μετόπες καθώς και τα αετώματα.
Γλυπτά στις μετόπες και τα αετώματα δεν υπήρχαν αλλά πιθανόν να ήταν ζωγραφισμένα.

Ο ναός της Αθηνάς στην Ποσειδωνία 

Ο ναός της Αθηνάς στην Ποσειδωνία χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ. 
Πρόκειται για μικρό κομψό περίπτερο ναό δωρικού ρυθμού υστεροαρχαϊκής τέχνης  που συνδυάζει και ιωνικά στοιχεία. Έχει 6 κίονες στο πλάτος και 13 στο μήκος. Οι κίονες της εξωτερικής κιονοστοιχίας είναι δωρικού ρυθμού, ενώ οι κίονες του πρόναου είναι ιωνικού ρυθμού.. Οι συνολικές διαστάσεις του στυλοβάτη είναι 14,54 μ. επί 32,88 μ. 

Ο σηκός του είναι πολύ απλός, ενώ διαθέτει έναν αρκετά μεγάλο πρόναο.
Τον 6ο η 7ο αιώνα μ.Χ., ο ναός μετατράπηκε σε εκκλησία. 

Ο ναός της Ήρας στο Μεταπόντιο. 

Ο αρχαϊκός ναός της Ήρας στο Μεταπόντιο είναι χτισμένος περίπου το 550 π.Χ.
Είχε αρχικά αποδοθεί στη λατρεία της θεάς Αθηνάς αλλά μια αναθηματική επιγραφή που βρέθηκε αποκάλυψε ότι ήταν αφιερωμένος στη θεά Ήρα.

Είναι ναός δωρικού ρυθμού και διαστάσεις του στυλοβάτη του ήταν 34,29 μέτρα μήκος και 13,66 μέτρα πλάτος.

Είχε 6 κίονες στο πλάτος και 12 στο μήκος ,από τους οποίους σήμερα έχουν απομείνει οι 15 μαζί με τα κιονόκρανα και τα επιστύλια. 

Ο ναός του Ηρακλή στον Ακράγαντα 

Ο δωρικός ναός του Ηρακλή κτίστηκε στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. κοντά στην κύρια είσοδο της αρχαίας πόλης. Είναι περίπτερος ναός με με έξι κίονες στο πλάτος και δεκαπέντε στο μήκος. Ο ναός είναι επιμήκης, όπως και οι περισσότεροι αρχαϊκοί ναοί, με αναλογίες 67 μ. μήκος και 25,34 μ. πλάτος ενώ η βάση του έχει διαστάσεις 74 μ επί 28 μ.. Στην αρχαιότητα φημίζονταν για το άγαλμα του Ηρακλή αλλά και για ένα έργο ζωγραφικής του Ζεύξη που απεικόνιζε τον Ηρακλή βρέφος να πνίγει τα φίδια. Ο ναός πυρπολήθηκε κάποτε στην αρχαιότητα και ανακαινίσθηκε αργότερα από τους Ρωμαίους. Οι λίγοι κίονες που σώζονται αναστηλώθηκαν το 1924.

Ο ναός της Ήρας στον Ακράγαντα

Ο δωρικός ναός της Ήρας κτίστηκε περίπου το  450 π.Χ.. Ο ναός είναι περίπτερος με έξι κίονες στο πλάτος και δεκατρείς στο μήκος. Οι διαστάσεις του ναού είναι 38.15 μ.  επί 16.90 μ.  ενώ η βάση του είναι 41,10 μ. επί 20.26 μ. Ο ναός πυρπολήθηκε το 406 π.Χ. από τους Καρχηδόνιους αλλά επισκευάστηκε και αργότερα ανακαινίστηκε από τους Ρωμαίους.

Ο ναός άρχιζε να  αναστηλώνεται το 1787. Σήμερα 30 κίονες από τον ναό στέκονται όρθιοι, οι 16 από αυτούς με τα κιονόκρανα τους με το ύψος τους να φτάνει στα 6,5 μέτρα.

Ο ναός των Διόσκουρων στον Ακράγαντα

Ο δωρικός ναός των Διόσκουρων οικοδομήθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα και αφιερώθηκε στον Κάστορα και Πολυδεύκη τους δίδυμους γιους του Δία και της Λήδας. Ο ναός ήταν περίπτερος με 6 κίονες στο πλάτος και 13 στο μήκος. Οι διαστάσεις της βάσης του είναι 34,12 μ. μήκος και 15,86 μ.πλάτος ενώ οι κυρίες διαστάσεις του ναού ήταν 31 μ. επί 13.39 μ.

Οι τέσσερις κίονες που βλέπουμε σήμερα στον ναό, αναστυλώθηκαν τον περασμένο αιώνα και αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια το έμβλημα της σύγχρονης πόλης του Ακράγαντα.

Ο ναός της Ομόνοιας στον Ακράγαντα

Ο δωρικός ναός της Ομόνοιας κτίστηκε περίπου το 430 π.Χ και διατηρείται μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση.

Ο ναός έχει διαστάσεις 39,44 μ. επί 16,91 μ με έξι κίονες στο πλάτος και δεκατρείς κίονες στο μήκος. Το συνολικό ύψος του ναού είναι  13.5 μέτρα ενώ των κιόνων είναι 6,72 μέτρα.

Είναι άγνωστο σε ποια θεότητα ήταν αφιερωμένος. Η σημερινή ονομασία του οφείλεται στη λατινική επιγραφή "concordia"(ομόνοια στα Ελληνικά) που βρέθηκε στον ναό 

Η μετατροπή του ναού σε χριστιανική εκκλησία το 597 μ.Χ περιλάμβανε την αφαίρεση της αρχαίας διακόσμησης και την κατεδάφιση του πίσω τοίχου του κυρίως ναού.

Από την πρόσοψη του ναού εμπνεύστηκε το λογότυπο της UNESCO.

Ο ναός του Δία στον Ακράγαντα

Ο ναός του Δία  αποτελούσε το μεγαλύτερο δωρικό ναό όλης της αρχαιότητας. και ο τρίτος σε διαστάσεις, μετά τον Ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο και τον Ναό του Απόλλωνα στα Δίδυμα της Μιλήτου.

Ο vαός άρχιζε να κτίζεται μετά την μάχη της Ιμέρας το 480 π.Χ κατά την οποία οι 'Ελληνες νίκησαν τους Καρχηδόνιους . Ο ναός είχε πρωτότυπη κατασκευή, το περιστύλιο του ήταν κτισμένο και αποτελούνταν από 7 ημικίονες στο πλάτος και 14 στο μήκος οι οποίοι είχαν διάμετρο 4,30 μέτρα στην βάση και υπολογίζεται ότι έφταναν σε ύψος κοντά στα 20 μέτρα. Οι διαστάσεις του γιγάντιου στυλοβάτη ήταν 113 μέτρα επί 56 μετρά.

Ανάμεσα στους ημικίονες υπήρχαν οι Τελαμώνες, γιγαντιαία αγάλματα που στήριζαν το επιστύλιο και είχαν ύψος 7,5 μέτρα. Σύμφωνα με το Διόδωρο, τον Σικελιώτη ο ναός παρέμεινε χωρίς στεγή εξαιτίας της κατάκτηση της πόλης το 406 π.Χ από τους Καρχηδονίους.

Το μεγαλύτερο μέρος του ναού κατέρρευσε το 1401. Έκτοτε τα μέλη του χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό.

Ο ναός της Ήρας (ναός Ε) στον Σελινούντα

O δωρικός ναός Ε* χτίστηκε μεταξύ 490 π.Χ. -  470 π.Χ. Από μια επιγραφή που βρέθηκε δείχνει ότι ήταν αφιερωμένος στην Ήρα. Ο ναός είναι περίπτερος και ανήκει στη μεταβατική περίοδο μεταξύ αρχαϊκής και κλασικής περιόδου. Έχει διαστάσεις  25.33 μ, επί 68.72 μ. με έξι κίονες στο πλάτος και δεκαπέντε στο μήκος, με συνέπεια να είναι ασυνήθιστα επιμήκης. Οι κίονες του φτάνουν στα 10.19 μέτρα ύψος. Η σημερινή του μορφή του ναού είναι το αποτέλεσμα αναστήλωσης που έγινε το  το 1959. Από την ανάγλυφη παράσταση του ναού σώζονται μόνο τέσσερις μετόπες οι οποίες χρονολογούνται γύρω στο 470 π.Χ..

Ο ναός του Απόλλωνα  ( ναός C) στον  Σελινούντα

Ο αρχαϊκός ναός C* ήταν ένας από τους παλαιότερους ναούς του Σελινούντα, χτισμένος πιθανότατα λίγο μετά τα μέσα του έκτου αιώνα π.Χ . και μάλλον ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα. O ναός ήταν δωρικού ρυθμού ,περίπτερος, και επιμήκης με 6 κίονες στο πλάτος και 17 στο μήκος. Οι κίονες είχαν διάμετρο σχεδόν 2 μετρά στη βάση και έφταναν σε ύψος τα 8,65 μέτρα ενώ οι διαστάσεις της βάσης (στυλοβάτης) του ναού είναι 63.7 μ επί 24 μ.  Όπως πιστεύεται ο ναός καταστράφηκε κατά τη διάρκεια ενός σεισμού τον 5ο αιώνα μ.Χ. Σήμερα  βλέπουμε αναστυλωμένους 14 κίονες ενώ έχουν διασωθεί και τρεις μετόπες με παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία.

Ο Δωρικός ναός στην Εγέστα

Ο Δωρικός ναός στην εξελληνισμένη πόλη της Εγέστας χτίστηκε γύρω στο 420 π.Χ. πιθανόν από Αθηναίο αρχιτέκτονα αλλά παρέμεινε ημιτελής πιθανόν λόγω των συνεχών πολεμικών συγκρούσεων,ένδειξη για αυτό αποτελούν οι αράβδωτοι κίονες και ότι ο ναός στερείται σηκό. Ο ναός είναι περίπτερος με 6 κίονες στο πλάτος και 14 στο μήκος  με κάθε κίονα να φτάνει στα 10 μέτρα ύψος, Οι διαστάσεις του στυλοβάτη του ναού είναι 21 μ. επί 56 μέτρα.

O ναός της Νίκης στην Ιμέρα

Ο ναός  χρονολογείται στο δεύτερο πέμπτο του πέμπτου αιώνα π.Χ. και έχει ταυτιστεί με το ναό που χτίστηκε από τον τύραννο Γέλωνα των Συρακουσών, για να τιμηθεί η μεγάλη νίκη των Ελλήνων επί των Καρχηδονίων στην περιοχή το 480 π.Χ.

Ο ναός, που ήταν πιθανώς αφιερωμένος στην θεά Αθηνά, ήταν δωρικού ρυθμού περίπτερος με 6 κίονες στο πλάτος και 13 στο μήκος και με διαστάσεις  22,90 μ. επί 55,80 μ.

Το κτίριο κάηκε και καταστράφηκε, πιθανότατα το 409 π.Χ όταν οι Καρχηδόνιοι κατέλαβαν την πόλη της Ιμέρας.

Από το γλυπτό διάκοσμο του ναού έχουν διασωθεί ορισμένες από τις υπέροχες υδρορροές με σχήμα λεοντοκεφαλής. 

*Οι αρχαιολόγοι ονόμασαν στους ναούς του Σελινούντα με τα πρώτα γράμματα του λατινικού αλφάβητου μιας και δεν ήταν σίγουροι για την θεότητα που ήταν αφιερωμένοι οι ναοί. 

πηγή 

Σε όλους εκείνους τους καθηγητές που μας έκαναν καλύτερους ανθρώπους

Την έλεγαν Ελένη, έτσι μας είχε συστηθεί· μπήκε μέσα στην αίθουσα και τα παιδικά μας μάτια την καταβρόχθισαν με την περιέργειά τους.

Είχε σγουρά μαλλιά, ήταν χαμογελαστή, υποστηρικτική και πάντα χαρούμενη. Δε θυμάμαι αν ήταν όντως τόσο όμορφη όσο μου έμοιαζε, δε θυμάμαι καν αν ήταν πράγματι τόσο υπέροχη δασκάλα όσο πίστευα· δε θυμάμαι αν όσα έμαθα τα έμαθα αποκλειστικά από αυτήν ή έβαλαν το χεράκι τους κι όλοι εκείνοι οι καθηγητές που ακολούθησαν, θυμάμαι όμως με απόλυτη ακρίβεια πως η δασκάλα μου αυτή με έκανε να αγαπάω το σχολείο και πως η ίδια γυναίκα με έκανε να θέλω να γίνω καθηγήτρια κι η ίδια, κι αυτό, όπως και να το κάνουμε, κάτι έχει να λέει.

Ακολούθησαν κι άλλοι, όχι πολλοί, μα ακολούθησαν· ξέρεις, σε μια χώρα που αποτελείται κατά 70% από δικηγόρους, γιατρούς και καθηγητές, παράγεται γενικότερα πολύ περισσότερη διάνοια απ’ όση μπορεί να καταναλωθεί, μα κανένα άθροισμα μονάδων iq δε διασφαλίζει μεταδοτικότητα ή δυνατότητα αφύπνισης των υπαρχόντων πολωμένων απ’ τη θρησκεία και την «αθάνατη ελληνική οικογένεια που τα ξέρει όλα» μυαλών. Τρεις-τέσσερις θα ήταν με λίγα λόγια στην τόσο μακρόχρονη πορεία μου στην ελληνική παιδεία, κάπου τόσοι υπολογίζω να ήταν και για εσένα, και να ξέρεις πως αν ισχύει κάτι τέτοιο είμαστε απ’ τους τυχερούς γιατί άλλοι δε συνάντησαν ούτε τόσους.

Επειδή όλοι, κάπως κάπου, κάποτε στη ζωή μας είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε ένα δάσκαλο ή καθηγητή που δε φρόντισε απλά να μας διδάξει πως ένα κι ένα κάνει δύο, μα φρόντισε να μας διδάξει πως η μάθηση είναι κάτι πολύ παραπάνω από στείρα αποστήθιση και γνώσεις που υπάρχουν γραμμένες σε βιβλία· ήταν οι άνθρωποι εκείνοι που έγιναν καθηγητές όχι απλά με το πτυχίο τους, μα επειδή έμφυτα γνώριζαν πως αυτό που χρειάζονται τα παιδιά δεν υπήρξε ποτέ γραμμένο σε εγκυκλίους και πλάνα ύλης, υπήρχε όμως μέσα τους και θεώρησαν μοναδικό χρέος της σταδιοδρομίας τους να σε κάνουν να σκεφτείς κι όχι να ακολουθήσεις το παράδειγμά τους.

Ήταν οι άνθρωποι εκείνοι που καμιά φορά έλεγαν «δεν ξέρω», «θα το ψάξω και θα σου πω», «πολύ καλή ερώτηση μα δεν μπορώ να σου απαντήσω στα σίγουρα», που τσαλακώθηκαν μπροστά στους μαθητές τους, που παράβλεπαν απουσίες ή έβαζαν ένα-δυο βαθμούς παραπάνω συνωμοτικά για να μη μείνεις στην τάξη, που ήξεραν να ξεχωρίζουν το δημιουργικό χάος απ’ το χάος σκέτο και δεν κατέφυγαν ποτέ σε τιμωρίες για να υπογραμμίσουν στο ακροατήριό τους ποιος είναι το αφεντικό εκεί μέσα, καθώς δεν είδαν ποτέ τους κάποιο αφεντικό στην αντανάκλασή τους στην τζαμαρία της αίθουσας κι επειδή έγιναν εκπαιδευτικοί γιατί το έλεγε η καρδούλα τους κι όχι ο μπαμπάς τους.

Είναι οι καθηγητές εκείνοι που δε συμπάθησαν ποτέ την έδρα και το τεφτέρι με τα ονόματα, που δεν είχαν αρχηγικές τάσεις και σύνδρομα, που δεν είπαν ποτέ «βγάλτε μια κόλλα χαρτί». Είναι εκείνοι που αντιπαθούσαν τις εξετάσεις και τα διαγωνίσματα, που είχαν καλλιεργημένη την ενσυναίσθησή τους κι απέφευγαν συστηματικά οτιδήποτε γεννούσε άγχος και δεν προήγαγε την ελεύθερη σκέψη, χωρίς να φοβούνται το ξεβόλεμα και το παραστράτημα απ’ τις to do list του υπουργείου.

Είναι οι σπάνιοι εκείνοι άνθρωποι που πάντα έβρισκαν τα λάθη σου λογικά γιατί ήξεραν πώς σκέφτεσαι, γιατί είχαν το σπάνιο χάρισμα να θυμούνται πώς δουλεύει το παιδικό, το εφηβικό μα και το κουρασμένο ενήλικο μυαλό, ήξεραν πώς να μην κρίνουν, να προσαρμόζονται, να διευκολύνουν· που αν δε μάθαινες με τον τρόπο που δίδασκαν, δίδασκαν με τον τρόπο που μαθαίνεις, που έκοβαν κι έραβαν το μάθημά τους στα μέτρα σου κι ουδέποτε σου ζήτησαν να χωρέσεις εσύ στα δικά τους πατρόν. Άλλωστε άνθρωποι σαν αυτούς ξέρουν καλά πως τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν νιώθουν αποδεκτά, όταν δεν κάνουν μόνο λάθη, όταν συμπαθούν το δάσκαλό τους κι ακόμα καλύτερα όταν γνωρίζουν πως τους συμπαθεί κι αυτός

Ήταν όλοι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί που σου έδιναν συγχαρητήρια κάθε φορά που έκανες κάτι με το δικό σου τρόπο και δεν ακολουθούσες τη δική τους πεπατημένη, που δε σε μάλωναν για το γραφικό σου χαρακτήρα, που στόχευαν στην πρόοδο κι όχι στην τελειότητα. Είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που προάγουν την πεποίθηση πως η διδασκαλία, όταν γίνεται σωστά, είναι αγάπη, είναι νοιάξιμο, είναι «εγώ είμαι εδώ», είναι «μπορείς». Όχι, δεν είναι εύκολο όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν, είναι δύσκολο, ίσως είναι και το πιο δύσκολο επάγγελμα από όλα, αρκεί να το λειτουργείς, να μην το κάνεις διαδικαστικά.

Όλοι είχαμε λοιπόν έναν τέτοιο δάσκαλο στη ζωή μας· έναν άνθρωπο που δε μας μεταλαμπάδευσε απλά γνώσεις, μας έκανε και καλύτερους ανθρώπους, μας βοήθησε να ανακαλύψουμε τις κλίσεις μας, μας μάλωνε με βλέμματα κι όχι με φωνές ή τιμωρίες, μας έκανε να αγαπάμε το σχολείο ακόμα κι αν δεν ήμασταν καλοί μαθητές. Όχι, δεν είναι εύκολο, ας λένε εκείνοι που δεν ξέρουν. Ξέρεις γιατί; Επειδή η σπουδαιότητα του να είσαι εκπαιδευτικός είναι πως πλάθεις ζωές, πως έχεις στα χέρια σου το μέλλον· κι επειδή η δυσκολία του να είσαι εκπαιδευτικός είναι ακριβώς η ίδια.


Φρόσω Μαγκαφοπούλου

Πηγή : pillowfights.gr, fanpage.gr

ΤΟ δελφικό παράγγελμα «γνώθι σ αυτόν» είναι το Μυστικό των Μυστικών

«Ου δύναμαι πω κατά το Δελφικον γράμμα γνωναι εμαυτον γελοιον δη μοι φαίνεται τούτο ετι αγνοούντα τα αλλότρια σκοπειν» Μετάφραση.-«Δεν είμαι δηλαδή ακόμη ικανός, σύμφωνα με την Δελφική επιταγή, να γνωρίζω τον εαυτό μου, και μου φαίνεται ανόητο, ενώ αγνοώ ακόμη αυτό, να ασχολούμαι με άλλες υποθέσεις» ΠΛΑΤΩΝ ΦΑΙΔΡΟΣ 229,230.

"Τι εννοούμε όμως λέγοντας ΓΝΏΘΙ Σ’ΑΥΤΟΝ; Τι να γνωρίσω και πως να γνωρίσω τον εαυτό μου; Η απάντηση είναι ,η ΤΕΧΝΗ της ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ «ΘΕΙΑΣ ΓΝΩΣΗΣ» ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΛΟΒΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ στο αριστερό, το οποιο αριστερό το αντιλαμβανόμαστε, το καταλαβαίνουμε. Ο δεξιός λοβός του εγκεφάλου μας ,δεν ξέρουμε τι έχει και αυτό θέλουμε να μάθουμε. Το μάθανε μόνο οι μύστες των ελευσίνιων μυστηρίων. Αυτό θα πει το ΓΝΩΘΙ Σ’ΑΥΤΟΝ ,να μάθεις δηλ. τι περιχέει και το δεξιό μέρος του εγκεφάλου για να είμαστε κάτοχοι του100% και όχι μόνο του 10% του μυαλού μας.   Έμαθα και εγώ νομίζω τον τρόπο να μάθω τον εαυτό μου, αλλά δεν είμαι ακόμη έτοιμος . Το παραδέχομαι, έχω κάποιο φόβο. Μπορεί να αλλάξουν τα πάντα για μένα. Κάτω ο Σωκράτης που πέτυχε το ΓΝΩΘΙ Σ’ΑΥΤΟΝ. Δεν είναι νομίζω ότι το πέτυχε ρωτώντας κάθε έναν από το επάγγελμα του και στο τέλος είπε, ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα .Έχει λύσει με αυτόν τον τρόπο ο Σωκράτης το γνώθι σ αυτόν; Όχι βέβαια . Άρα άλλα εννοεί ο τιτάνας του πνεύματος Σωκράτης .Άσχετα αν οι φιλόλογοι μας έδωσαν αυτήν την λύση .Η αυτογνωσία είναι, όχι ο χαρακτήρας κλπ. αλλά τι περιέχουν αυτά τα υπόλοιπα 90% του μυαλού μας που μας έδωσε ο Δημιουργός μας, αλλά χρησιμοποιούμε μόνο το 10%.  Κατω ο μέγιστος Σωκράτης. "  [Panagiotis Darivas] kavalarissa.eu

Ο ελληνικός γρίφος

Μπορεί αλήθεια να είναι τόσο ανόητοι οι Πολίτες ώστε να πιστεύουν πως με την ίδια αποτυχημένη συνταγή και με τα ίδια αποτυχημένα κόμματα είναι δυνατόν να προκύψουν διαφορετικά αποτελέσματα; Ασφαλώς όχι, οπότε κάτι άλλο συμβαίνει που πρέπει να βρεθεί.

Γράφει ο Ιάκωβος Ιωάννου 

“Όταν μία αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «επισκέπτεται» μία χώρα, θέτοντας σαν προϋπόθεση για την εκχώρηση δανείων τον περιορισμό των κοινωνικών και λοιπών δαπανών, η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με τη φυσική καταστροφή που θα προκαλούσε ένας βομβαρδισμός εκ μέρους του ΝΑΤΟ. Το ΔΝΤ απαιτεί το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων και βιομηχανιών, με ένα πολύ χαμηλότερο κόστος «εισβολής» για τη Δύναμη που εκπροσωπεί, από αυτό που θα είχε ο ανελέητος βομβαρδισμός των νοσοκομείων, των σχολείων και των βιομηχανιών – όπως στο παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας. Το αποτέλεσμα όμως, για τη χώρα «υποδοχής» του, είναι σχετικά το ίδιο: Η απόλυτη καταστροφή της” (M. Chossudovsky).

Άποψη

Δεκάδες χώρες έχουν κάνει λάθη κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους, με αποτέλεσμα να υπερχρεωθούν και να χρεοκοπήσουν – οπότε δεν υπάρχει λόγος να κατακρίνουμε τη χώρα μας, η οποία κακώς φυσικά υπέπεσε στο ίδιο σφάλμα, αλλά δεν είναι η μοναδική στον πλανήτη. Όσον αφορά τα συναισθήματα ενοχής του πληθυσμού, εμφυτεύονται σκόπιμα από τους πιστωτές της χώρας του – έτσι ώστε να μη χρεοκοπήσει επίσημα το κράτος, αλλά να αναλάβουν τα χρέη του τόσο αυτό, όσο και οι Πολίτες του, οι οποίοι σε τελική ανάλυση πτωχεύουν σταδιακά για να μην αντιδράσουν, να συνηθίσουν την κατάρρευση του βιοτικού τους επιπέδου και να χάσουν αδιαμαρτύρητα όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία.

Στα πλαίσια αυτά η Αργεντινή, με χρέος της τάξης του 170% του ΑΕΠ της σε δολάρια, έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από το ΔΝΤ, επέλεξε την επίσημη χρεοκοπία του κράτους της για να μην πτωχεύσουν και οι Πολίτες – ενώ η Τουρκία, με χρέος κοντά στο 80% του ΑΕΠ της, πάντοτε σε δολάρια, δεν το έκανε, επιλέγοντας τα μέτρα που της επέβαλλε το ΔΝΤ (γράφημα). Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο χωρών η εκλογή ενός νέου ισχυρού ηγέτη, ο οποίος παρέμεινε στην εξουσία για πολλά χρόνια – όπου στην Αργεντινή η συνέχεια εξασφαλίσθηκε από τη σύζυγο του πρώτου ηγέτη της.

Αντίστοιχα η Ρωσία επέλεξε τη χρεοκοπία, με χρέος στο 184% του ΑΕΠ της, επίσης μετά τη δραστηριοποίηση του ΔΝΤ όπως συνέβη στην Αργεντινή – ενώ η Βραζιλία, με χρέος της τάξης του 80%, επέλεξε τα μέτρα του ΔΝΤ. Και οι δύο αυτές χώρες, όπως οι προηγούμενες, εξέλεξαν έναν νέο ισχυρό ηγέτη που έμεινε για πολλά χρόνια στην εξουσία – κατά σειρά Kirchner/Kirchner, Erntogan, Putin, Lula/Rousseff.

Όσον αφορά την Ελλάδα τώρα, με χρέος στο 127% του ΑΕΠ της το 2009, μετά τη διόρθωση της ΕΛΣΤΑΤ, επέλεξε τα μέτρα του ΔΝΤ – με αποτέλεσμα σήμερα το δημόσιο χρέος να έχει εκτοξευθεί στο 180% και σύντομα στο 190%, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό από ελάχιστο να κλιμακώνεται συνεχώς, έχοντας υπερβεί τα 230 δις € ή το 130% του ΑΕΠ, με τις προοπτικές για το μέλλον να επιδεινώνονται διαρκώς. Εξέλεξε επίσης έναν εντελώς καινούργιο ηγέτη, όπως όλες οι προηγούμενες χώρες ή άλλες που στο παρελθόν αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα (Ν. Κορέα, Ινδονησία κοκ.) – ο οποίος όμως, σε πλήρη αντίθεση με τους παραπάνω ηγέτες, δεν κατάφερε να τιμήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις διαφοροποιώντας την πορεία της χώρας.

Κατά πολλούς τώρα ο ηγέτης αυτός, αλλάζοντας την αρχική του πολιτική μετά την αποτυχημένη διαπραγμάτευση του 2015, αποφάσισε να εφαρμόσει βασιλικότερα του βασιλιά τα μνημόνια των πιστωτών – ευελπιστώντας πως θα κρατήσουν το λόγο τους διαγράφοντας μέρος των δημοσίων χρεών το αργότερο τον Αύγουστο του 2018, όπου λήγει η τρίτη δανειακή σύμβαση και η χώρα θα υποχρεωθεί να εξέλθει στις αγορές για τη χρηματοδότηση της.

Πότε όμως στην ιστορία οι πιστωτές συμφώνησαν με διαγραφή χρεών (ονομαστική φυσικά, αφού η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής απλά καθυστερεί τον επιθανάτιο ρόγχο κλιμακώνοντας τους πόνους του ασθενούς), έχοντας υποθηκεύσει περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη πολλαπλάσιας αξίας; Ποτέ, όπως όλοι γνωρίζουμε – πόσο μάλλον όταν έχουν ήδη δημιουργήσει τις συνθήκες για να εξαγοράσουν τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές, καθώς επίσης για να μετατρέψουν τους Έλληνες σε πάμφθηνους σκλάβους χρέους των επιχειρήσεων που θα τους ανήκουν πλέον.

Ως εκ τούτου, σε πλήρη αντίθεση με τις χώρες που αναφέραμε, ο «άσπιλος» νέος ηγέτης της Ελλάδας δεν φαίνεται πως θα διατηρηθεί ανάλογα χρόνια στην εξουσία – παρά το ότι λειτούργησε προς το συμφέρον των δανειστών, εξασφαλίζοντας επί πλέον την αδιαμαρτύρητη υποταγή του πληθυσμού. Ακόμη χειρότερα, ετοιμάζεται να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας ένας συνασπισμός εκείνων των κομμάτων που απέτυχαν στο παρελθόν, υποθηκεύοντας την – ξανά σε πλήρη αντίθεση με τις άλλες χώρες που βίωσαν ανάλογες περιπέτειες, με αποτέλεσμα τα κόμματα που συμμετείχαν στο έγκλημα να εξαφανιστούν εντελώς από τον πολιτικό χάρτη.

Ακολουθώντας τώρα η Ελλάδα την αντίθετη συνταγή, μπορεί αλήθεια να πετύχει; Πώς είναι δυνατόν να ελπίζουν οι Έλληνες σε κάτι τέτοιο, είτε με την ελπίδα της διαγραφής και τη στήριξη του πρωθυπουργού, είτε με την ψευδαίσθηση πως η διαφορετική διαχείριση των μνημονίων (νέα μέτρα) από τους ίδιους ανθρώπους που απέτυχαν στο παρελθόν θα έχει καλύτερα αποτελέσματα; Κατά την άποψη μου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αφού ο ελληνικός λαός δεν είναι σε τέτοιο βαθμό ανόητος.
Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να βρω την αιτία, όσο και αν προσπαθώ να το κάνω.

πηγή

Βυζάντιο: Ένα “επετειακό” σημείωμα για χρέη και… διαγραφές, ακριβώς 1.000 χρόνια πριν.

Του Χρυσόστομου Τσιρίδη

Βασίλειος Β’. (αυτοκράτορας του Βυζαντίου, από τα 18  του.

Έμεινε στο θρόνο του Βυζαντίου περισσότερα χρόνια από κάθε άλλον αυτοκράτορα. Από το 976 ως το 1025. 49 ολόκληρα χρόνια).

Πόσο σωστά γνωρίζουμε το ΒΥΖΑΝΤΙΟ.

Ήταν το Βυζάντιο αυτό που… νομίζουμε; Αυτό που μας δίδαξαν  (τουλάχιστον   παλιότερα); 

(Συντηρητισμός, ίντριγκες, δεισιδαιμονίες, θρησκευτικές συγκρούσεις, μοναστήρια και… επίπεδες εικόνες;) 

Όχι φυσικά.

Πόσο παλιά ή πόσο προοδευτικά και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ θα κρίνονταν άραγε τα παρακάτω   περί… ΔΙΑΓΡΑΦΩΝ;

Ακριβώς 1.000 (χίλια) χρόνια ΠΡΙΝ. (αφορμή του σημειώματος, το επετειακό της υπόθεσης).

Νομοθετική παρέμβαση υπέρ του λαού, από την σκληρή σύγκρουση του Βασίλειου Β’ με τους «Δυνατούς» (μεγαλογαιοκτήμονες /Βυζαντινούς φεουδάρχες). 

Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β’ μνημονεύει ΕΠΩΝΥΜΑ στη Νεαρά (ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ) του, του 996 ότι οι οικογένειες των ΦΩΚΑΔΩΝ και των Μαλεΐνων ήταν οι πιο εξέχοντες εκπρόσωποι της πανίσχυρης πλέον επαρχιακής αριστοκρατίας.

Η πιο σπουδαία διάταξη, την οποία προσθέτει η Νεαρά αυτή στην αρχαιότερη νομοθεσία, αφορά την ΑΡΣΗ της προθεσμίας των σαράντα ετών για τη ΔΙΑΓΡΑΦΗ (!!!), (μετά την παρέλευση της οποίας, σύμφωνα με τις παλαιότερες διατάξεις, χανόταν και το δικαίωμα επανακτήσεως της αγροκτησίας που ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ παράνομα).

Η Νεαρά του Βασίλειου Β’ εξαίρει το γεγονός, ότι οι «ΔΥΝΑΤΟΙ» μπορούσαν εύκολα και ατιμώρητα, εξ αιτίας της επιρροής τους, να καταστρατηγήσουν την περίοδο της διαγραφής και να εξασφαλίσουν….. την ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΤΟΧΗ της ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ιδιοκτησίας (!!!). 

Για το λόγο αυτό ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ καθορίζει, ότι ΟΛΕΣ οι ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ των ΔΥΝΑΤΩΝ, που ΑΓΟΡΑΣΤΗΚΑΝ από τους «πτωχούς» με την εφαρμογή του πρώτου σχετικού διατάγματος του ΡΩΜΑΝΟΥ ΛΕΚΑΠΗΝΟΥ, οφείλουν να ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ στους προηγούμενους ιδιοκτήτες, ανεξάρτητα από την προθεσμία διαγραφής και χωρίς καμιά αποζημίωση(!).

Σύμφωνα με το Βασίλειο Β’ δεν ίσχυε όμως καμιά απολύτως διαγραφή για το δημόσιο ταμείο (!). Το δικαίωμα της «εκνικήσεως» που αξιούσε το κράτος, έφθανε ως την εποχή του Αυγούστου (!!!).

Με την ίδια Νεαρά ο Βασίλειος Β’ επιχειρεί να περιορίσει και την αύξηση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε βάρος των αγροτών.

Τα μέτρα του Βασιλείου Β’ εναντίον των «δυνατών» έγιναν με την πάροδο του χρόνου αυστηρότερα.

Μερικά χρόνια μετά την άρση του δικαιώματος της διαγραφής ΕΠΕΒΑΛΕ σ’ αυτούς την υποχρέωση να καταβάλουν το ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΝ για τους ΠΤΩΧΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ να είναι υπεύθυνοι για τις υπολειπόμενες απλήρωτες φορολογικές υποχρεώσεις των χωρικών (!!!). 

(πηγή: Το διαδίκτυο, εκτός από τις υπογραμμίσεις).

Σημείωση: Ναι. Συνέβαιναν ΚΑΙ ΑΥΤΑ στο…. «μεσαιωνικό» Βυζάντιο.

Υ.Γ Για το προσωνύμιο «Βουλγαροκτόνος», που αμαυρώνει τον σημαντικό αυτόν Ηγέτη   του Βυζαντίου, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι είναι «έργο»… υστερο(δυσ)φήμισης του Βασιλείου από τους Γραμματικούς του Παλατιού και παρατρεχάμενους των   γαιοκτημόνων.

fake news δηλαδή, με την τωρινή ορολογία. Ο αυστηρός, μοναχικός αυτός ηγέτης δεν χαριζόταν σε κανένα και δεν τον ενδιέφερε αν θα είναι συμπαθής ή αντιπαθής.

Εννοείται ότι ο… λογοτεχνικός «Βουλγαροκτόνος» της Πηνελόπης Δέλτα είναι άλλων κριτηρίων.

πηγή

Ο γηραιότερος καρχαρίας στον κόσμο είναι… 512 ετών!

Ένας καρχαρίας μήκους 5,5 μέτρων, που πιστεύεται ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) σε ηλικία ζωντανά όντα επάνω στον πλανήτη, ανακαλύφθηκε από αλιείς στον Βόρειο Ατλαντικό. Πρόκειται για ένα θηλυκό καρχαρία της Γροιλανδίας, με τους επιστήμονες που έχει αναλάβει τη μελέτη του ζώου, να εκτιμούν ότι είναι 512 ετών!

Σύμφωνα με το National Geographic, οι επιστήμονες προσδιόρισαν την ηλικία του εξετάζοντας τα μάτια του με τη χρήση της τεχνολογίας του άνθρακα (τα μάτια δίνουν τα πιο αξιόπιστα στοιχεία για την ηλικία τους). Επίσης, αναλύοντας το μέγεθός του εκτίμησαν ότι το έτος γέννησής του τοποθετείται στο 1505. Γεγονός που σημαίνει πώς εφόσον φυσικά τα στοιχεία επαληθευτούν, τότε αυτός ο καρχαρίας θα πρέπει να ζούσε όταν ο Γαλιλαίος χαρτογραφούσε ακόμη τον κόσμο! 

Ο γηραιότερος καρχαρίας μέχρι σήμερα ήταν 392 ετών, ενώ στην πλειονότητά τους αυτά τα ψάρια ζουν από 272 μέχρι 512 χρόνια. 

Αυτό το είδος καρχαριών μεγαλώνουν μόνο ένα εκατοστό το χρόνο και φημίζονται για τη μακροβιότητά τους που φτάνει τα εκατοντάδες χρόνια. Ο καρχαρίας της Γροιλανδίας θεωρείται κορυφαίος κυνηγός στο περιβάλλον και τρέφεται κυρίως με ψάρια και πιθανότατα φώκιες. Επίσης, σε ορισμένους έχουν βρεθεί με υπολείμματα από πολικές αρκούδες και ταράνδους στα στομάχια τους. Προτιμά ψυχρά νερά και έχει εντοπιστεί σε βάθος 2.200 μέτρων. 

Δεν θεωρείται επικίνδυνος για τους ανθρώπους. Το κρέας του μάλιστα είναι τοξικό, καθώς περιέχει μία τοξίνη την Trimethylamine N-oxide, η οποία στο στομάχι διασπάται σε τριμεθυλαμίνη και γι’ αυτό το λόγο δεν καταναλώνεται ωμό. Όμως, οι Ισλανδοί ζυμώνουν τους καρχαρίες της Γροιλανδίας και παράγουν το hákarl, το οποίο χαρακτηρίζεται και ως εθνικό πιάτο στη χώρα. 

Πηγή: protothema.gr 

Τι πας να κάνεις ρε συ Αλέξη;

Δεν ξέρω για σας, αλλά στον δικό μου μικρόκοσμο, στον περίγυρό μου, ένας βασικός λόγος για τον οποίο διάφοροι γνωστοί μου ψήφισαν τον Σύριζα, ασχέτως κομματικής προέλευσης, ήταν επειδή πίστεψαν ότι θα τους χαρίσει τα χρέη (πέραν της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ και των διοδίων). Μιλάμε δηλαδή για λαμπρά μυαλά… και για πραγματικά ανιδιοτελείς ιδεολόγους.

Σήμερα, δυόμιση χρόνια μετά από την αποφράδα εκείνη μέρα που ο στραβοστομιασμένος Αλέξης βγήκε αγκαλιά με τον συγκαμένο για να πανηγυρίσουν την νίκη του λαού, και την Πρώτη Φορά Αριστερή κυβέρνηση, με τις μπουτούδες να ρίχνουν καρσιλαμάδες στο Σύνταγμα, χιλιάδες κατοικίες βγαίνουν ή απειλούνται να βγουν στο σφυρί επειδή οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν ή δεν θέλουν να ανταποκριθούν στα χρέη τους, εκείνα που θα έσβηνε ο Αλέξης (μαζί με το μνημόνιο).

Τώρα, μετά από την σβουριχτή σφαλιάρα που φάγανε από τον Τσε Παπάρα, η μόνη τους ελπίδα είναι η ζουρλή με τον δραχμαζάνη, που συνεχίζουν τον όμορφο αγώνα στα πεζοδρόμια, ή έστω ο ασυμβίβαστος φίλος του λαού Φίλης, αφού ο συγκαμένος που λέγαμε έχει άλλες προτεραιότητες, πιο σοβαρές, πιο εθνικές, και δεν μπορεί να ασχολείται με τα δίκια του απλού κοΖμάκη.

Σύμφωνα λοιπόν με το νέο επικαιροποιημένο «αριστερό» Μνημόνιο που υπέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση, και που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο όπως έλεγε ο Σκουρλέτης, από το 2018 οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα μπορούν να διενεργούνται και για την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο! Και μιλάμε για μιλιούνια ανθρώπων που χρωστάνε δισεκατομμύρια, όχι αστεία. Χρωστάνε τόσα, που αν τα πλήρωναν ίσως δεν είχαμε ανάγκη από μνημόνια και ξένους σωτήρες… Ναι, αλλά πως αλλιώς θα μας κατσικώνονταν στο σβέρκο οι σαλτιμπάγκοι αν κάποιοι δεν χρωστούσαν και αν εκείνοι δεν τους υπόσχονταν να καταργήσουν τα χρέη; Αν δηλαδή δεν υπήρχαν οι μπαταχτσήδες ο σύριζας θα έπρεπε να τους εφεύρει.
Εν τω μεταξύ, εκτός από τις λαϊκές κατοικίες που κινδυνεύουν, κινδυνεύουν επίσης και εκείνες όσων έχουν ρυθμιστεί ή όσων δεν μπορούν να υπαχθούν στο νόμο Κατσέλη – Σταθάκη, είτε γιατί είναι εγγυητές κόκκινων επιχειρηματικών δανείων είτε επειδή δεν πληρούν άλλες από τις αυστηρές προϋποθέσεις για ένταξη στο νόμο.

Να σημειωθεί ότι η πρώτη κατοικία δεν προστατεύεται από τους πλειστηριασμούς για χρέη προς το Δημόσιο, άρα ουκ ολίγοι όψιμοι συριζαίοι θα δουν τα σπίτια τους να βγαίνουν στο σφυρί, και μάλιστα έναντι εξωφρενικά χαμηλών τιμημάτων, επειδή κάποτε πίστεψαν στα κηρύγματα της Βαλαβάναινας και του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, θεωρώντας ότι κάνουν αντίσταση στους «κακοί κσένοι τοκογλύφοι» και ότι εν πάση περιπτώσει μόλις κυριαρχήσει ο κομΟνιΖμός, δεν θα υπάρχουν πια χρέη, πρόστιμα, φόροι, ΜΑΤ κλπ. και όλοι θα ζούμε ευτυχισμένοι τρέχοντας ημίγυμνοι στα λιβάδια, με στεφάνια από λουλούδια στα μαλλιά, ακούγοντας αντάρτικα από την Άντζι Σαμίου…

Αυτό εν ολίγοις ήταν το αφήγημα μέσα από το οποίο εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες εμπιστεύτηκαν την τύχη της χώρας στα χέρια μιας δράκας ανισόρροπων και ιδεοληπτικών μαθητευόμενων μάγων. Όχι δηλαδή ότι ξαφνικά οι Έλληνες γίνανε κομμουνιστές. Ποιος Λένιν και ποιος Τρότσκι; Αυτά είναι για τους διαβασμένους, όπως η Μποφίλιου. Ο μέσος κυρ Μήτσος και η μέση κυρά Σούλα ψήφισαν Αλέξη για να σβηστούν τα χρέη τους. Έτσι απλά. Τώρα ποιος θα τα πλήρωνε στο φινάλε, ποσώς ενδιαφέρει τον Έλληνα… Ας ενδιαφερθούν τα κράτη, ας ενδιαφερθεί η ΕΕ… Τι τους πλΕρώνουμε με τον ιδρώτα μας; Το άκουσα και αυτό, από χείλη κατά τα άλλα ενήλικων συμπατριωτών μας.

Και για να μην πολυλογώ, πέρα από τις χίλιες δυο κωλοτούμπες των συριζαίων επί παντός επιστητού, ουσιαστικά, από το 2018 οι πάμπολλοι οφειλέτες του Δημοσίου θα χάνουν μέσα από τις διαδικασίες-εξπρές των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών τα σπίτια στα οποία διαμένουν, καθώς και άλλα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία τους.

Θα μου πείτε ας πρόσεχαν και ας μην πίστευαν τον κάθε τσαρλατάνο… όπως εκείνοι εκεί οι καψεροί (χιλιάδες) που πίστεψαν τις παπάτζες του Αρτέμη και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν.

Και γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά τα αγωνιστικά; Διότι βλέποντας χθες ειδήσεις το μάτι μου έπεσε σε μια συνάντηση του Αλέξη με τους «κακοί τραπεζίτες» όπου τους αγρίεψε, τους κουνούσε το δάκτυλο και τους έθεσε προ των ευθυνών τους λέγοντας με ηγετικό ύφος:
- Σταματήστε να προστατεύετε τους μεγαλοοφειλέτες και τους μπαταχτσήδες. Βγάλτε από τα συρτάρια σας τις μεγάλες υποθέσεις και κάντε σωστή προτεραιοποίηση. Αυτό θα δώσει το σωστό μήνυμα στην κοινωνία και θα οικοδομήσει συναινέσεις στην προσπάθεια για την εξυγίανση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών.
- Βγείτε μπροστά και πείτε την αλήθεια. Υπερασπιστείτε τους εαυτούς σας και το τραπεζικό σύστημα απέναντι στα ΜΜΕ που παράγουν fake news. Εξάλλου εσείς τα χρηματοδοτείτε. Δεν μπορείτε να ανέχεστε τα ψεύδη…

Και εκεί είναι που έμεινα παγωτό. Ψελλίζοντας μόνος μου προς την οθόνη: Μα καλά ρε συ Αλέξη… αν κυνηγήσουν τους μπαταχτσήδες με δική σου εντολή, τότε ποιος θα σε ξαναψηφίσει; Αφού αυτοί σε έκαναν πρωθυπουργό. Τι πας να κάνεις; Θα χάσεις όλη την λαϊκή σου βάση… Και μετά τι θα απογίνει το γένος;




Του Strange Attractor​​, antinews

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/12/blog-post_381.html#ixzz51jK68ikb

Οι προπάτορες των Ελλήνων - ΒΙΝΤΕΟ

Οι αρχαίοι 'Eλληνες θεοί επεδείκνυαν ανθρώπινες αδυναμίες,

εμπλέκονταν σε διαμάχες και φθονούσαν τους θνητούς υποτελείς τους.

Πολύ απλά γιατί επρόκειτο για πραγματικές υπάρξεις, οι λεγόμενοι ΕΛ, προπάτορες των Ελλήνων.

Εκτός και αν πιστεύετε πως το ελληνικό πνεύμα που εξήγησε τα πάντα επί της γης αναλώθηκε στην δημιουργία μιας φθηνής θρησκείας.

Δείτε το ντοκιμαντέρ από την οπτική γωνία του History Channel! 

Η ιστορία που έγινε θρύλος και ο θρύλος που έγινε μύθος!

Η Αττική κατοικείται, τουλάχιστον, εδώ και 42.000 χρόνια! (εικόνες)

Του Γιώργου Λεκάκη

Ομοίωμα φαλλού. Προφυλακτικό περίαπτο γονιμότητος . Αρχ. Μουσείο Λαυρίου. Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Κάποιοι διατείνονταν με στόμφο δέκα καρδιναλλίων, ότι η Αττική ήταν… ακατοίκητος μέχρι που ήρθαν οι… «Ινδοευρωπαίοι» (λαός-πλάσμα αρρωστημένης φαντασίας), περί την…2^α χιλιετία π.Χ. και την κατοίκησαν… Και από εκεί ξεκινούσε, έλεγαν, η ιστορία της Ακτικής/Αττικής…

Όταν όμως ήρθαν τα πρώτα ευρήματα της νεολιθικής εποχής της Αττικής, άρχισαν να καταπίνουν τα λόγια τους…

Όταν, ήρθε και το μεγάλο ράπισμα: Κατοίκηση εδώ και 42.000 χρόνια (και) στην Αττική…

Ας δούμε τι ακριβώς γράφει η επεξηγηματική πινακίδα στο (ας το πούμε) «Αρχαιολογικό Μουσείο» του Λαυρίου:

Η επεξηγηματική πινακίδα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου. Φωτ. Γ, Λεκάκη

«Το Σπήλαιο του Κίτσου βρίσκεται στην ανατολική πλευρά, του λόφου Μικρό Ριμπάρι, κοντά στην Καμάριζα / Άγιο Κωνσταντίνο της Λαυρεωτικής. Στο εσωτερικό του σπηλαίου και στην γύρω πλαγιά διαπιστώθη­καν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας που φτάνουν έως την Παλαιολιθική περίοδο (40.000 π.Χ.).

Στο σπήλαιο οδηγούσε ένα στενό ανηφορικό μονοπάτι. Η είσοδος ήταν κρυμμένη πίσω από μεγάλους βράχους.

Η κύρια εγκατάσταση χρονολογείται στην Νεώτερη Νεολιθική περίοδο (5300-4500 π.Χ.), όταν χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο ποιμένων και κυνηγών, που ζούσαν σ’ αυτό αρκε­τούς μήνες τον χρόνο. Στο εσωτερικό του βρέθηκαν πολλά αγγεία, εργαλεία και κοσμή­ματα, σπόροι, οστά ζώων και πουλιών. Ευρήματα της κλασσικής και ελληνιστικής περι­όδου βεβαιώνουν ότι το σπήλαιο συνέχισε να χρησιμοποιείται για περιοδική εγκατά­σταση. Ανάμεσα στα νεώτερα ευρήματα υπάρχει και ένα κύπελλο κυπελλώσεως για την τήξη λιθαργύρου.

Στα νεώτερα χρόνια (1860-1870) το Σπήλαιο υπήρξε καταφύγιο του γνωστού λήσταρχου Κίτσου, με τον οποίο συναντήθηκε ο J. Serpieri, όταν ήρθε στο Λαύριο για να αρχίσει την επανεκμετάλλευση των μεταλλείων, Η προστασία του ισχυρού τότε ληστή ήταν απαραίτητη για την επαναλειτουργία των μεταλλείων.

Το Σπήλαιο ερευνήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από ομάδα επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων υπό την διεύθυνση της Ν. Lambert».

Θραύσμα πήλινου αγγείου, με γραπτή διακόσμηση 7.000 χρόνων! Αρχ. Μουσείο Λαυρίου. Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Ευρέθησαν, μεταξύ άλλων:

Αιχμές βελών και δοράτων από οψιανό, αντικείμενα από όστρεα και αλάβαστρο, περιδέραιο από μαρμάρινες χάντρες, κοκκάλινα αιχμηρά εργαλεία και βελόνες για ράψιμο δερμάτων, λίθινο δακτυλιόσχημο περίοπτο από σχιστόλιθο, λίθινο περίαπτο, ομοίωμα ανδρικών οργάνων. (Ήταν για τον κάτοχό του φυλαχτό ή μαγικό σύμβολο γονιμότητας και αναπαραγωγής). Περίαπτο από όστρακο spondylus gaederopus σε μορφή άρκτου. Μοναδικό κόσμημα - πιθανώς φυλακτό για τον εξευμενισμό του μεγάλου ζώου!

Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Το υπ. Πολιτισμού υπερθεματίζει:

«Το Σπήλαιο Κίτσου βρίσκεται(…) σε απόσταση 6 χλμ. από το Λαύριο. Σχηματίζεται σε υψόμετρο 288 μ., με κύρια είσοδο προσανατολισμένη ανατολικά. Δεύτερη, μικρότερη είσοδος ανοίγεται λίγο ψηλότερα. Το σπήλαιο διαθέτει τρεις αίθουσες. Εκτός αυτού, σε απόσταση 10-50 μ. προς τα βόρεια, σχηματίζονται τρία ακόμα μικρά σπηλαιώδη ανοίγματα (βραχοσκεπές).

Το Σπήλαιο Κίτσου. Φωτ. Υπ. Πολιτισμού.

Το σπήλαιο ανασκάφηκε κατά τη διάρκεια των ετών 1968-1978 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, υπό την διεύθυνση της Nicole Lambert. Τα ευρήματά του υποδηλώνουν ότι χρησιμοποιήθηκε κατά διαστήματα, ήδη από την Παλαιολιθική περίοδο (40.000 χρόνια πριν από σήμερα) και κυρίως κατά την Νεολιθική (αρχές της 5ης και 4η χιλιετία π.Χ.). Η θέση του σπηλαίου και η θέα του προς την παράκτια νότια και νοτιοανατολική Αττική και τις δυτικές Κυκλάδες, ενδεχομένως το καθιστούσαν ιδανικό καταφύγιο και έξοχο παρατηρητήριο ειδικά για την Νεολιθική περίοδο, οπότε παρατηρείται εποχική χρήση του από πληθυσμούς που ασχολούνταν με την κτηνοτροφία αιγοπροβάτων και χοίρων και το κυνήγι.

Η επόμενη φάση έντονης χρήσης του σπηλαίου φαίνεται ότι έχει λατρευτικό χαρακτήρα και χρονολογείται κατά τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. Τον 19ο αιώνα αποτέλεσε λημέρι του λήσταρχου Κίτσου».

Και φυσικά «το σπήλαιο δεν αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο. Επιλογή των ευρημάτων του εκτίθεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου».

Θραύσμα πήλινου αγγείου, με γραπτή διακόσμηση 7.000 χρόνων! Αρχ. Μουσείο Λαυρίου.Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Ερωτήσεις:

Γιατί το σημαντικότατο αυτό σπήλαιο, για την ιστορία της Αττικής, και όχι μόνο, δεν αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο; Και δεν είναι ούτε καν επισκέψιμο; Ούτε καν προσβάσιμο;

Γιατί μόνο μια «επιλογή των ευρημάτων του εκτίθεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου»; Πού είναι τα υπόλοιπα ευρήματα;

Έχουν γίνει ανασκαφές στα «τρία άλλα μικρά σπηλαιώδη ανοίγματα (βραχοσκεπές)»;

Φωτ. Γ. Λεκάκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης στο ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ:

Ο πρώτος πρωτ-άνθρωπος δεν εμφανίσθηκε στην Αφρική, αλλά σε Μακεδονία-Θράκη και Αττική! Πριν 7 εκατ. χρόνια!

arxeion-politismou.gr