Νέος ισχυρός σεισμός αναστάτωσε τα ξημερώματα την Κεφαλλονιά. Δέκα ελαφρά τραυματίες. Προβλήματα στην προβλήτα Ληξουρίου. Κλειστά θα παραμείνουν τα σχολεία

Νέος ισχυρός σεισμός αναστάτωσε τα ξημερώματα την Κεφαλλονιά. Δέκα ελαφρά τραυματίες. Προβλήματα στην προβλήτα Ληξουρίου. Κλειστά θα παραμείνουν τα σχολεία 

Ισχυρός σεισμός αναστάτωσε τα ξημερώματα τους κατοίκους της Κεφαλλονιάς. Το Ευρωμεσογειακό Ινστιτούτο δίνει τον σεισμό στα 6,1 Ρίχτερ και το Γεωδυναμικό στα 5,7 Ρίχτερ.

Δέκα ελαφρά τραυματίες είναι, μέχρι στιγμής, ο απολογισμός του νέου σεισμού, σύμφωνα με δηλώσεις του διοικητή του νοσοκομείου Λυξουρίου, Διονύση Μαρκάτου, στο MEGA.

Στους περισσότερους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και αποχώρησαν από το νοσοκομείο, ανέφερε ο κ. Μαρκάτος, ο οποίος σημείωσε ότι οι μικροτραυματισμοί προήλθαν από πτώσεις αντικειμένων κατά τη διάρκεια του σεισμού.

Στο νησί της Κεφαλλονιάς μεταβαίνει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας, με εντολή του πρωθυπουργού.

Με αφορμή την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Κεφαλλονιά μετά τον νέο σεισμό, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος έδωσε εντολή να ενεργοποιηθεί το σχέδιο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ που έχει εκπονηθεί για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.

Εντός της ημέρας μεταβαίνει στο νησί κυβερνητικό κλιμάκιο με αεροσκάφος C-27 της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ θα αποπλεύσει ένα αρματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού μεταφέροντας μεταξύ άλλων και διάφορα μηχανήματα.

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά τον οποίο ενημερώνει για την κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σύσκεψη για την Κεφαλλονιά με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς πραγματοποιείται σε λίγη ώρα στο υπουργείο Υποδομών, υπό τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Στο νησί μεταβαίνει εκ νέου ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Έργων, Στράτος Σιμόπουλος, επικεφαλής κλιμακίου μηχανικών.

"Το υπουργείο είναι έτοιμο, αν χρειαστούν, να αποστείλει στην Κεφαλλονιά όσα κοντέινερ απαιτηθούν" δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κορυφαία πηγή του υπουργείου Υποδομών.

Ωστόσο, ο δήμαρχος Κεφαλλονιάς Αλέξανδρος Παρίσης, διευκρίνισε ότι δεν έχουν ζητηθεί μέχρι στιγμής κοντέινερ. Το μόνο που ζήτησα, σημείωσε, είναι να αποσταλούν δυνάμεις του Μηχανικού να ελέγξουν τις πεζογέφυρες, ενώ ανέφερε, ότι μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει πλήρης καταγραφή των ζημιών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο νησί της Κεφαλλονιάς θα μεταβεί και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Κλειστά τα σχολεία μέχρι την Τετάρτη

Λόγω του νέου ισχυρού σεισμού δεν θα ανοίξουν τα σχολεία. Άνοιξε ο δρόμος Αργοστολίου - Ληξουρίου, προκειμένου να εξυπηρετήσει μόνο έκτακτες ανάγκες, καθώς η προσέγγιση στο λιμάνι του Ληξουρίου παραμένει αδύνατη.

Στον επαρχιακό δρόμο Αργοστολίου - Ληξουρίου, από τον νέο πρωινό σεισμό των 5,7 βαθμών Ρίχτερ, έχουν πέσει ογκόλιθοι σε κεντρικά σημεία του δρόμου, ενώ έχουν σημειωθεί και κατολισθήσεις.

Όσον αφορά το λιμάνι του Ληξουρίου, δυο μηχανικοί του δήμου Κεφαλλονιάς βρίσκονται αυτή τη στιγμή στον χώρο του λιμένα, ώστε να βρουν σημείο που να μπορεί να αγκυροβόληση το καράβι που εκτελεί το δρομολόγιο Αργοστολίου - Ληξουρίου.

Αυτή τη στιγμή, οι άνεμοι που πνέουν στον θαλάσσιο χώρο, μεταξύ των δύο περιοχών της Κεφαλλονιάς, απαγορεύουν τον απόπλου των καραβιών, καθώς φτάνουν τα 9 μποφόρ.

Κλιμάκιο της 6ης ΕΜΑΚ αναχώρησε το πρωί από την Πάτρα, με προορισμό την Κεφαλλονιά. Επικεφαλής του κλιμακίου είναι ο διοικητής της 6ης ΕΜΑΚ, ενώ οι πυροσβέστες μεταφέρουν με οχήματα ειδικό εξοπλισμό, καθώς και έναν ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο.

Ο σεισμός είχε περίπου το ίδιο επίκεντρο με τον πρώτο σεισμό, την περασμένη Κυριακή. Από τον ίδιο εστιακό χώρο ακολούθησε και μια δεύτερη δόνηση μεγέθους 4,5 βαθμών στις 5.16 το πρωί.

Ο αντιπρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας καθηγητής Γεωλογίας Ευθύμιος Λέκκας, που βρίσκεται στο νησί, έκανε λόγο, μιλώντας στον ΣΚΑΪ για μια ισχυρότατη δόνηση και κάλεσε τους κάτοικους να βγουν από τα σπίτια τους.

Σε δηλώσεις της η διευθύντρια του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, Δήμητρα Σαχπάζη, σημείωσε ότι ο σεισμός προήλθε από τον ίδιο εστιακό χώρο, 12 χιλιόμετρα Βορειοδυτικά του Αργοστολίου.

Αποστολή κλιμακίου γιατρών

Στο πλευρό όσων δοκιμάζονται από τον σεισμό στην Κεφαλλονιά θα βρεθεί το υπουργείο Υγείας, προκειμένου να συνδράμει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Συγκεκριμένα, εντός της ημέρας, το υπουργείο θα στείλει στο νησί κλιμάκιο τεσσάρων εξειδικευμένων γιατρών (ειδικοτήτων παθολογίας, καρδιολογίας και γενικής ιατρικής). Επίσης, σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών (ΙΣΑ), θα σταλεί κλιμάκιο τριών γιατρών (γενικοί ιατροί και παιδοχειρουργός).

Στην αποστολή συμπεριλαμβάνονται ένας αυτοκινούμενος ξηρός κλίβανος χωρητικότητας 25 λίτρων, προκειμένου να ενισχυθούν οι διαδικασίες αποστείρωσης εξοπλισμού και μία αυτοκινούμενη μονάδα του ΚΕΕΛΠΝΟ για την παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Η αποστολή θα αναχωρήσει στις 12.30, με πτήση C-130.

Σημειώνεται ότι, ήδη, έχει ζητηθεί από τον Ιατρικό Σύλλογο Κεφαλλονιάς να τεθούν σε ετοιμότητα 25 γιατροί- μέλη του, ζωτικών ειδικοτήτων, για την παροχή των απαιτούμενων υπηρεσιών υγείας.

Στο σεισμόπληκτο νησί της Κεφαλλονιάς, προκειμένου να επιθεωρήσει από κοντά ζημιές σε λιμενικές υποδομές, που προκάλεσε ο πρωινός σεισμός, μεταβαίνει ο γενικός γραμματέας Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων, Θανάσης Χριστόπουλος.

Ο γενικός γραμματέας θα συνοδεύεται από τεχνικό κλιμάκιο του υπουργείου Ναυτιλίας, το οποίο θα επιθεωρήσει και θα καταγράψει τις ζημιές στα λιμάνια του νησιού και θα συντονίσει τις ενέργειες αποκατάστασής τους.

Ζημιές στο λιμάνι και το νοσοκομείο Ληξουρίου

Στην πόλη του Ληξουρίου φαίνεται προς το παρόν ότι εντοπίζονται οι περισσότερες ζημιές.

Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων του Ληξουρίου έχουν υποστεί ζημιές αρκετά σπίτια, ενώ κατέρρευσε ο εξωτερικός μαντρότοιχος του τοπικού νοσοκομείου, δυσχεραίνοντας την πρόσβαση στο νοσηλευτικό ίδρυμα.

Όπως δήλωσε ο καθηγητής σεισμολογίας Άκης Τσελέντης υπέστη ζημιές η προβλήτα του λιμανιού στην πόλη του Ληξουρίου.

Αισθητός σε πολλές περιοχές της Ελλάδας

Ο σεισμός έγινε ιδιαίτερα αισθητός στην Ζάκυνθο που προκάλεσε ανησυχία στους κατοίκους και σε πολλές περιοχές της δυτικής Ελλάδας.

Ιδιαίτερα αισθητός έγινε ο σεισμός και στην Δυτική Ελλάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η σεισμική δόνηση ξύπνησε τους κατοίκους σε Πάτρα, Αμαλιάδα, Μεσολόγγι, Πύργο, Κάτω Αχαΐα, Ναύπακτο και άλλες περιοχές της Αχαΐας, της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας. Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, δεν είχαν αναφερθεί μέχρι και τις 5.30 τυχόν ζημιές από τον σεισμό.

(Φωτογραφίες από e-kefalonia.net)

Σαράντης Αρχιγένης

Ο Σαράντης Αρχιγένης, Έλληνας Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως και Εθνικός Ευεργέτης, υπήρξε μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες του Eλληνισμού της Κωνσταντινούπολης κατά την πρώιμη περίοδο της Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης στις 5 Φεβρουαρίου 1809 και πέθανε στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Σεπτεμβρίου 1873.

Γεννήθηκε στους Επιβάτες της Προποντίδας στις 5 Φεβρουαρίου 1809. Τα επεισόδια που ξέσπασαν στην Κωνσταντινούπολη κατά τηνΕλληνική Επανάσταση του 1821 τον άφησαν ορφανό από πατέρα, ο οποίος δολοφονήθηκε εντός του καταστήματος του από Τούρκους στρατιωτικούς. Εγκαταλείποντας τα όνειρα για σπουδές αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές, προκειμένου να βοηθήσει τα πενιχρά οικονομικά της οικογενείας του.

Ύστερα από λίγους μήνες, από τυχαίο γεγονός, η φιλομάθεια του μικρού Σαράντη προσέλκυσε την προσοχή του καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής Νικολάου Λογάδη, με την υποστήριξη του οποίου κατάφερε να σπουδάσει και να αποφοιτήσει από αυτή. Ο θαυμασμός του Λογάδη προς την επιμέλεια και την φιλομάθεια του μικρού Σαράντη ήταν τέτοιος, ώστε λέγεται ότι τον μετονόμασε σε "Αρχιγένη" λέγοντάς του "Σὺ, ὦ παί, θα γίνης ἡ Ἀρχή τοῦ Γένους".

Δίδαξε για δύο χρόνια στην Αδριανούπολη και κατόπιν διετέλεσε σχολάρχης της Ελληνικής Σχολής Φιλιππουπόλεως. Μετά την λήξη της θητείας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει την διδασκαλία και να σπουδάσει ιατρική στο Παρίσι, αποσπώντας αυτοκρατορική υποτροφία.

Το 1843 αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή των Παρισίων και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Σχολής αυτής, έχοντας αποσπάσει τους επαίνους των καθηγητών του. Κατά την παραμονή του στο Παρίσι έγραψε πρακτικά ιατρικά εγχειρίδια, τα οποία αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρήσιμα την εποχή εκείνη, ενώ εφηύρε και το ψαλίδι της αμυγδαλεκτομής.

Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον φίλο και προστάτη του, Πρέσβη της Υψηλής Πύλης στο Παρίσι Μουσταφά Ρεσίτ πασά, τον οποίο είχε σώσει από βέβαιο θάνατο. Ο Ρεσίτ πασάς παρουσίασε τον Αρχιγένη στον σουλτάνο με τα καλύτερα λόγια, αν και η φήμη του είχε προηγηθεί πριν από αυτόν. Τιμήθηκε με τον τίτλο του Πασάκαι διορίστηκε καθηγητής της Έδρας της Παθολογίας και της Χειρουργικής της αυτοκρατορικής Ιατρικής Σχολής της Κωνσταντινουπόλεως, και Ιατρός των Ανακτόρων.

Τιμήθηκε με πλήθος παρασήμων, μεταξύ των οποίων και ο Ανώτερος Ταξιάρχης του τάγματος του Σωτήρος, που έλαβε το 1864 από τον Βασιλιά της Ελλάδος Γεώργιο Α΄, για το γενναίο ποσό με το οποίο ενίσχυσε την κατασκευή της Ακαδημίας Αθηνών, την δωρεά βιβλίων στην βιβλιοθήκη της πόλης και εν γένει για την προσφορά του στην εκπαίδευση του Ελληνισμού της Διασποράς.

Το 1857 ίδρυσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Επιβάτες πρότυπο Διδασκαλείο θηλέων το Αρχιγένειον Παρθεναγωγείον, το οποίο περιελάμβανε Νηπιαγωγείο, Αστική Σχολή και Διδασκαλείο. Το Παρθεναγωγείο αυτό δεχόταν μόνο ορφανές και άπορες κορασίδες, οι οποίες μορφώνονταν αμισθί, και κατά την αποφοίτησή τους προικοδοτούνταν με το ποσό των 5.000 γροσίων. Με την φροντίδα και την ηθική υποστήριξη και της συζύγου του Ελένης, το γένος Φενερλή το Παρθεναγωγείο σε λίγα χρόνια έγινε ένα τεράστιο εκπαιδευτικό συγκρότημα έκτασης πέντε στρεμμάτων, κατά τα πρότυπα των Ανωτάτων Εκπαιδευτηρίων της Ευρώπης.

Εντός του προαυλείου χώρου των Εκπαιδευτηρίων έκτισε το 1863 σταυροπηγιακό περικαλλή μαρμάρινο ναό, ο οποίος τιμώνταν στην μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων για τον εκκλησιασμό των φοιτητριών, ο οποίος εγκαινιάστηκε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Κύριλλο Β΄.

Ο Αρχιγένης πέθανε πρόωρα στις 10 Σεπτεμβρίου του 1873 στην Κωνσταντινούπολη, και ετάφη κατά επιθυμία του στο προαύλειο των Αρχιγενείων. Με διαθήκη, κληροδότησε στα Αρχιγένεια Εκπαιδευτήρια όλη την περιουσία του, η οποία τότε ανερχόταν στο ποσό των 33.000 χρυσών λιρών Τουρκίας, ώστε να μην χρειαστεί ποτέ να ζητηθούν δίδακτρα από τις μαθήτριες.

Εκτός από τα Αρχιγένεια Εκπαιδευτήρια, τα οποία υπήρξαν το έργο που απορρόφησαν το μεγαλύτερο τμήμα της περιουσίας του, ο Αρχιγένης έκανε γενναίες δωρεές στην Ακαδημία Αθηνών, στη Σχολή Ιωαννίνων, και σε άπειρα σχολεία τα οποία ίδρυσε σε διάφορα χωριά τα οποία στερούνταν εκπαίδευσης, στην Ανατολική Θράκη και στην Ελλάδα.

Διετέλεσε πρώτος Πρόεδρος του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως και πρωτοστάτησε από την θέση που κατείχε, στην συλλογή πόρων για την ίδρυση σχολείων όπου κρινόταν αναγκαίο.

Ο Αρχιγένης δεν διακρίθηκε μόνο ως έμπειρος ιατρός αλλά και ως δεινός συγγραφέας ιατρικών εγχειριδίων, τα οποία αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρήσιμα για πάνω από 80 χρόνια μετά την συγγραφή τους.

Κατά την διάρκεια των φοιτητικών του ετών στο Παρίσι ασχολήθηκε με την συγγραφή των παρακάτω τίτλων:

• Hygionomie ou regles pour se conserver en bonne sante a l'usage des habitants de l'Empire Ottoman / Archigenes Sarantis / Paris : L'Ambassade Ottomane, 1841
• Υγιονομία ήτοι Κανόνες προς διατήρησιν της υγίας / υπό του ιατρού Αρχιγένους Σαράντη του εξ Επιβατών της Θράκης. Εν Παρισίοις : Παρα τω συγγραφεί, εν τη Πρεσβεία της Υψηλής Πόρτας 1841.

Το βιβλίο αυτό, το οποίο ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα αναγνώσματα, μεταφράστηκε και στην βουλγαρική, από τον Βούλγαρο δάσκαλο Sava Iliev Dobroplodni, και γνώρισε τρεις εκδόσεις:

α) Από το Τυπογραφείο του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1846): Igionomia, sirech pravila za da znaem kak da si vardim zdravieto. Sochinemo na grecheski i frenski ot celitelya S. A. Sarantieva, a prevedeno na balgarskiya ezik ot S. H. Ilievicha Dobroplodnago, Izdanie pervo, Patriarsheska tipografiya, Tsarigrad, 1846.

β) Στo Zemun της Σερβίας (1853): Zdravoslovie, sirech pravila za da znaem kak da si vardim zdravieto. Sochinemo na grecheski i frenski ot celitelya S. A. Sarantieva, a prevedeno na balgarskiya ezik ot S. Dobroplodnago, Izdanie vtoro, Knigopechatnica K. I. Sopronov, Zemun, 1853.

γ) Στο Βελιγράδι της Σερβίας (1865): Kratko zdravoslovie ili uroci, za da si vardim zdravieto, sbrani i naredeni ot S. Dobroplodnago, Uchilishtna knigopechatnica, Bolgrad, 1865.

• Στοιχεία παθολογίας ιατρικής υπό του ιατρού Αρχιγένους Σαράντη του εξ Επιβατών της Θράκης. Εν Παρισίοις : Παρα τω συγγραφεί, εν τη Πρεσβεία της Υψηλής Πόρτας , 1843 (εκδόθηκε μόνο στα ελληνικά)
• Dissertation sur la gymnastique: a l' usage de la jeunesse de l'empire Ottoman/ par S. Archigenes / Paris : [Firmin Didot], 1843 (εκδόθηκε μόνο στα γαλλικά)
• Ο Αρχιγένης κατά την παραμονή του στο Παρίσι ασχολήθηκε, εκτός από τις ιατρικές σπουδές του, και με την μελέτη της Πολιτικής Οικονομίας, μίας επιστήμης που έκανε τότε τα πρώτα της βήματα. Παρακολουθώντας τις διαλέξεις του Pellegrino Rossi, ιταλού οικονομολόγου, πολιτικού και νομικού, κατόρθωσε να γράψει μία μελέτη αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να γίνουν για τον εκσυγχρονισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
  Η μελέτη αυτή παρουσιάστηκε στον Σουλτάνο Αβδούλ-Μεσίντ Α΄, ο οποίος εντυπωσιασμένος την έλαβε σοβαρά υπόψη κατά τις μεταρρυθμίσεις (η σημαντικότερη υπήρξε η υπογραφή του Χάτ-ι Χουμαγιούν το 1856) που καθόρισαν την σύγχρονη ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η σημαντικότερη μεταρρύθμιση που προώθησε ο Σουλτάνος επηρρεασμένος από την "Πολιτική Οικονομία" του Αρχιγένη ήταν η αναγνώριση δικαιωμάτων στις μειονότητες (Έλληνες, Αρμενίους κλπ) στην εκπαίδευση, κατάληψη δημοσίων θέσεων, και στο στρατό, ίσων με αυτά των Τούρκων υπηκόων. Το βιβλίο ωστόσο, αν και μεταφράστηκε στην τουρκική γλώσσα δεν εκδόθηκε ποτέ. Τυπώθηκε σε ελάχιστα αντίτυπα τα οποία είχαν μοιραστεί στους αξιωματούχους της Υψηλής Πύλης, προκειμένου να μελετήσουν τις προτάσεις του Αρχιγένη, και εκ των οποίων σήμερα είναι γνωστά δύο αντίτυπα.
• Ο Σαράντης Αρχιγένης αναγνωρίστηκε από τους συγχρόνους του ως ένας από τους σπουδαιότερους Εθνικούς Ευεργέτες του Γένους. Η προσφορά του δεν εστιάστηκε μόνο στην αστείρευτη φιλανθρωπία και το πλούσιο συγγραφικό του έργο, αλλά και στο ακατάπαυστο ενδιαφέρον του για το κτίσιμο νέων σχολείων όπου υπήρχε Ελληνική Κοινότητα.
  Το σπουδαιότερο δημιούργημά του υπήρξαν τα Αρχιγένεια Εκπαιδευτήρια, απ' όπου έβγαιναν δασκάλες με την υποχρέωση να μεταβούν στην πατρίδα τους και να ιδρύσουν σχολείο, τα έξοδα της ανέγερσης πολλές φορές αναλάμβανε ο ίδιος, όταν η τοπική Κοινότητα δεν ήταν σε θέση να ανταπεξέλθει σε τέτοιο εγχείρημα.
  Μεγάλος είναι ο κατάλογος των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που ιδρύθηκαν κατόπιν πρωτοβουλίας του ("Αρχιγένειος" Αστική Σχολή Οικονομείου, 1868), με τη συμμετοχή του (Ακαδημία Αθηνών) ή πάλι ενισχύθηκαν οικονομικά από αυτόν ("Γαϊτανάκειος" Αστική Σχολή Μαδύτου).

Βρέθηκε το ναυάγιο του πειρατή Μαυρογένη, του αληθινού πειρατή της Καραϊβικής [εικόνες]

Βρέθηκε το ναυάγιο του πειρατή Μαυρογένη, του αληθινού πειρατή της Καραϊβικής [εικόνες]

Ο διαβόητος πειρατής Μαυρογένης έζησε τον 17ο αιώνα και έγινε γνωστός για την πρωτοφανή σκληρότητα του και την άγρια όψη του. Πρόσφατα οι αρχαιολόγοι εντόπισαν το ναυάγιο του θρυλικού πλοίου του, απ 'όπου ανέσυραν μοναδικά ευρήματα, μεταξύ των οποίων και ένα βαρύτιμο σπαθί που πιθανότατα ανήκε στον ίδιο τον Μαυρογενη.
Ο Εντουαρντ Τιτς (όπως ήταν το πραγματικό όνομα του πειρατή Μαυρογένη) γεννήθηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας το 1680 και έδρασε στις αρχές του 18ου αιώνα, την περίοδο που χαρακτηρίστηκε ως «τα χρυσά χρόνια της πειρατείας» και ήταν ο αληθινός πειρατής της ΚαραΪβικής, ενώ σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία ήταν ιδιαίτερα ικανός στη μάχη και πολύ τρομακτικός στην όψη, με μαρτυρίες να αναφέρουν ότι όταν πολεμούσε έμοιαζε «σαν τον διάολο»
Ηταν καπετάνιος του πλοίου «Queen Anne's Revenge», ενός Γαλλικού εμπορικού πλοίου το όποιο κατέλαβε ο ίδιος με το πλήρωμά του και η διαβόητη δράση του τον έκανε σύμβολο της πειρατείας. Η μεγάλη αμοιβή που συνόδευε την επικήρυξη του, οδήγησε πολλούς έμπειρους ναυτικούς να κυνηγήσουν το πλήρωμα του.
Ανάμεσα σε αυτούς και ο υπολοχαγός Ρόμπερτ Μέιναρντ του Βασιλικού πολεμικού ναυτικού, ο οποίος στις 22 Νοεμβρίου 1718, εντόπισε το Queen Anne's Revenge στο νησί Οκρακοουκ κοντά στη Βόρεια Καρολίνα και η αιματηρή μάχη που ακολούθησε έστεψε νικητή τον Μέιναρντ.
Ο Μαυρογένης δέχθηκε 5 σφαίρες και περισσότερες από 20 μαχαιριές ενώ οι άνδρες του πολεμικού ναυτικού τον αποκεφάλισαν για να βεβαιωθούν ότι όντως πέθανε. Σύμφωνα με το θρύλο, το κεφάλι του πειρατή δε βρέθηκε ποτέ, ενώ το άψυχο σώμα του έκανε τρεις γύρους γύρω από το πλοίο όταν το πέταξαν στη θάλασσα. Οσο για το ένδοξο πλοίο του εξώκειλε στις ακτές της Βόρειας Καρολίνας
Πρόσφατα, Αμερικάνοι αρχαιολόγοι από το τμήμα Πολιτισμού της Βόρειας Καρολίνα εντόπισαν το ναυάγιο του Queen Anne's Revenge φέρνοντας στο φως μοναδικά ευρήματα, όπως χαλκάδες για σκλάβους, λαβές, μπουκάλια, πιάτα και ένα πολύτιμο σπαθί που εικάζεται ότι ανήκε στον διαβόητο πειρατή.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ | Votegreece.gr

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ | Votegreece.gr

National Geographic Rio-Antirrio Bridge in Greece [Greek Subs]

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΛΛ. ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ La légende des sciences

ταξίδι στο χρόνο με τι ταχυτητα του φωτος

Τα μυστικά και τα μυστήρια του Ολύμπου!

Τα μυστικά και τα μυστήρια του Ολύμπου!

Έχουν ακουστεί απίστευτες ιστορίες για αυτό το βουνό.... Για νεραϊδότοπους, για επισκέψεις 
ιπτάμενων δίσκων στο "μπαλκόνι" του Δία, για ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία κ.α. 

Όλα αυτά φυσικά, μπορεί να είναι απλοί μύθοι, μπορεί να είναι και φανταστικές ιστορίες. Ένα όμως είναι σίγουρο, ότι οι κάτοικοι στις γύρω περιοχές του Ολύμπου, έχουν να σας πούνε πολλές ιστορίες γιατί ζούνε καθημερινά αυτούς τους θρύλους... 

Μέσα σε όλα αυτά , ένα μεγάλο ρόλο παίζουν και τα ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα του Ολύμπου. Πάνω στα οποία έχουν γίνει δεκάδες μελέτες από πάρα πολλούς επιστήμονες , φυσικούς, γεωλόγους και άλλους. 

Το Στεφάνι του Δία





Όποιος βρεθεί στην περιοχή του Ολύμπου, που από τα αρχαία χρόνια ονομάστηκε "Το στεφάνι του Δία", θα αντικρίσει ένα εκπληκτικό φαινόμενο. Κάθε πρωί με την ανατολή του Ηλίου, οι σκιές που δημιουργούνται στην κόψη του βουνού, απεικονίζουν το πρόσωπο του Δία με όλα τα χαρακτηριστικά του! Είναι ένα γεγονός , το οποίο όλοι οι κάτοικοι των γύρω χωριών του Ολύμπου γνωρίζουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η τοποθεσία αυτή, έχει ονομαστεί "Ο θρόνος του Δία"! 

Οι πυραμίδες του Ολύμπου 

 
Υπάρχουν οι πυραμοειδές κορυφές του Ολύμπου ,οι οποίες σύμφωνα με την παράδοση αλλά και την άποψη μελετητών, μόνο τυχαίες δεν είναι.. Από την αρχαία Ελλάδα ξέρουμε ότι όλες οι σημαντικές τοποθεσίες που επέλεγαν οι Έλληνες, βρίσκονταν σε στρατηγικής σημασίας σημεία ή και σε ιερούς τόπους από την ίδια την φύση. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τις πυραμίδες του Ολύμπου. 

Μόνο που σύμφωνα με την παράδοση αλλά και τις ιστορίες των κατοίκων του Ολύμπου, οι οποίες σώζονται μέχρι σήμερα, αυτές οι πυραμίδες δημιουργήθηκαν τους αρχαίους χρόνους, είτε από μια προηγμένη ανθρώπινη τεχνολογία, αφού φαίνονται να είναι λαξευμένες, είτε ότι τις δημιούργησαν οι ίδιοι οι θεοί για δικά τους στρατηγικά σημεία. Στις τρεις αυτές κορυφές των πυραμίδων βρίσκονται οι περιοχές Τούμπα, Αγ. Αντώνιος και
Προφήτης Ηλίας αντίστοιχα. 

 
Το σημαντικό και καθόλου μυθολογικό στοιχείο για τις πυραμίδες είναι οι αποστάσεις και οι μοίρες που σχηματίζουν οι γωνίες τους! Επιστήμονες λένε ότι την ίδια ακριβώς γωνία έχουν και τα 3 αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα στον ουρανό. Τις λεγόμενες "Τρείς Βασιλείες".
Από τα 3 αυτά άστρα, τα δύο είναι σε ευθεία γραμμή και το τρίτο απέχει 27 μοίρες. Ακριβώς την ίδια γωνία μοιρών αλλά και την πλήρη ταύτιση με τα 3 άστρα του Ωρίωνα, έχουν οι 3 πυραμίδες του Ολύμπου. Σκεφτήκατε πού αλλού στην Γή, συμβαίνει η ίδια αυτή ακριβώς ευθυγράμμιση με την ζώνη του Ωρίωνα; Ναι, καλά το σκεφτήκατε.. Στις πυραμίδες της Γκίζας στην Αίγυπτο! 

Και εδώ έρχονται οι ιστορίες και οι μύθοι, για το κατά πόσο είναι φυσικές ή.... τεχνητές, οι πυραμίδες του Ολύμπου. Η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία Πολλοί είναι οι κάτοικοι αλλά και οι επιστήμονες, οι οποίοι έχουν αναφέρει πως στην περιοχή που βρίσκεται η Εκκλησία του προφήτη Ηλία στον Όλυμπο, υπάρχουν πολύ ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Μάλιστα υπάρχουν μαρτυρίες πολλών ανθρώπων οι οποίοι παρευρίσκονταν σε λειτουργίες τις Εκκλησίας, να λένε ότι ένιωθαν μία ανατριχίλα και τους σηκώνονταν τα μαλλιά από την ισχυρή ηλεκτρική φόρτιση του χώρου 

Οι Πιερίδες Μούσες
Ο μύθος των Πιερίδων μουσών, είναι πολύ γνωστός στους κατοίκους των χωριών γύρω από τα Πιέρια Όρη. 

Ο ποταμός που κατεβαίνει από τα Πιέρια όρη ονομάζεται "Μόρνος" ποταμός (Ο όρος Μόρος σημαίνει σκοτεινός) ο οποίος σύμφωνα με τους θρύλους της περιοχής, συνδέεται με τον ποταμό Λυκώνα των Μουσών. Εκεί οι κάτοικοι έχουν γίνει μάρτυρες αρκετών μυστήριων φαινομένων. Βοσκοί, εργάτες, αλλά και κάτοικοι της περιοχής, έχουν αναφέρει ότι έβλεπαν γυμνές κοπέλες να χορεύουν στο δάσος τραγουδώντας και διάφορα άλλα τέτοια φαινόμενα που τα χαρακτήριζαν σαν Μούσες. 

Και όπως ήταν αναμενόμενο ,οι κάτοικοι φοβόντουσαν και κλείνονταν στα σπίτια τους. Από την άλλη όμως υπήρχαν και μερικά φαινόμενα σε αυτές τις περιοχές, τα οποία οι κάτοικοι τα χαρακτήριζαν ως δαιμονικά. Όπως π.χ. η μαρτυρίες για το "μαλλιαρό χέρι", όπως το ονόμασαν στο χωριό Κόρνα, το οποίο το έβλεπαν σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι του χωριού και τους προκαλούσε ένα τεράστιο τρόμο. 

Το εγκαταλελειμμένο χωριό Σκοτεινά
 
Κατηφορίζουμε για το χωριό Σκοτεινά στον Όλυμπο. Πλέον δεν υπάρχει ψυχή στο χωριό. Κάτι, έκανε τους κατοίκους του να φύγουν πανικόβλητοι από το χωριό, που συνορεύει με τον ποταμό Μόρνο που όπως αναφέραμε και πριν, Μόρνα σημαίνει σκοτάδι... Το συγκεκριμένο χωριό κάποτε ήταν γεμάτο ζωή. 

Υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα των κατοίκων σε κτηνοτροφία, δασοκομία και υπήρχε και ένα εργοστάσιο ξυλείας. Μέσα στο συγκεκριμένο εργοστάσιο μάλιστα, το οποίο έχει εγκαταλειφθεί από την δεκαετία του '60, υπάρχουν ακόμα άθικτα τα έγραφα, τα βιβλία και διάφορα άλλα αντικείμενα ,σαν να τα άφησε κάποιος εκεί, μόλις έναν μήνα πριν. Ο λόγος που έχει συμβεί αυτό στο συγκεκριμένο χωριό, είναι γιατί οι κάτοικοι δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με ότι συνέβαινε. 

Μάλιστα αρκετοί ήταν εκείνοι οι οποίοι προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με κάποιον πρώην κάτοικο του χωριού, ώστε να τους πουν μερικά από τα περιστατικά που είχαν προκαλέσει τρόμο στο χωριό και ανάγκασαν τους κάτοικους του να το εγκαταλείψουν , αλλά όλοι οι κάτοικοι, κατά έναν περίεργο τρόπο, ακύρωναν αυτές τις συναντήσεις την τελευταία στιγμή. 

Πόρτες του Ολύμπου (Σπήλαιο Τσακαλόπετρας) 

 
Στην συγκεκριμένη περιοχή, υπάρχει μια πάρα πολύ σημαντική σπηλιά. Η σπηλιά της Τσακαλόπετρας. Το συγκεκριμένη σπήλαιο έχει μια ιστορία 600 ετών, από την εποχή της τουρκοκρατίας, όταν κάτοικοι του χωριού την χρησιμοποιούσαν σαν κρησφύγετο από τους Τούρκους αλλά και από τούς Γερμανούς στην συνέχεια. Το συγκεκριμένο σπήλαιο, αποτέλεσε και σημείο συγκεντρώσεων της Φιλικής Εταιρείας. 

Επίσης λέγεται ότι το ισχυρό γεωμαγνητικό και ηλεκτρικό πεδίο,με το οποίο είναι φορτισμένη η συγκεκριμένη σπηλιά της Τσακαλόπετρας, έχει κινήσει το ενδιαφέρον και επιστημόνων της ΝΑSΑ ώστε να κάνουν τα δικά τους πειράματα. Μέσα σε αυτό το σπήλαιο υπάρχει και ένα Εκκλησάκι στο οποίο η Φιλική Εταιρεία του Κοραή , είχε αφήσει έγγραφα-εντολές προς τους κατοίκους του χωριού, τα οποία έγγραφα σώζονται μέχρι και σήμερα. 

Όπως θα διαπιστώσατε και εσείς μέχρι τώρα, οι θρύλοι και οι ιστορίες γύρω από αυτό το ιερό βουνό, είναι αμέτρητοι. Είτε πρόκειται για φυσικά φαινόμενα, είτε πρόκειται ανεξήγητα γεγονότα, ή ακόμα και για μύθους που κρατάνε για χρόνια, ένα είναι σίγουρο, ότι ο Όλυμπος στην μυθολογημένη ιστορία, δεν αποτέλεσε τυχαία το σημαντικότερο μέρος της Ελλάδας...

Το μυστήριο της λίμνης της Βουλιαγμένης

Το μυστήριο της λίμνης της Βουλιαγμένης

Η Λίμνη της Βουλιαγμένης είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά αξιοθέατα της Αθήνας. Πρόκειται για μια αλμυρή λίμνη της οποίας το βάθος ή η σύνδεση με την θάλασσα δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.

Παγκόσμιο μνημείο της φύσης
Μετά τη Σύμβαση για τη διατήρηση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας του Ρίο, που υπογράφηκε από τουλάχιστον 150 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, η ελληνική πολιτεία ανέλαβε τεράστιες ευθύνες για τη διατήρηση του φυσικού της περιβάλλοντος. Μια από τις ευθύνες της είναι και η περίπτωση της Λίμνης της Βουλιαγμένης, ένα κόσμημα των τεχνασμάτων της φύσης.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Ρίο, «βιοποικιλότητα» ορίζεται η
ποικιλομορφία που εμφανίζεται ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς όλων των ειδών, των χερσαίων, θαλάσσιων και άλλων υδάτινων οικοσυστημάτων και οικολογικών συμπλεγμάτων στα οποία οι οργανισμοί αυτοί ανήκουν. Τα βασικά συστατικά της βιοποικιλότητας είναι η οικολογική, η γενετική και η οργανισμική βιοποικιλότητα. Η Λίμνη της Βουλιαγμένης εδώ και μία 15ετία αποτελεί ένα από τα κύρια επιστημονικά ενδιαφέροντα του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ. Από τις έρευνες αυτές έχουν προκύψει ως σήμερα αρκετά επιστημονικά δημοσιεύματα.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Γεωλογίας Αθηνά Ζαμάνη(1), η ύπαρξη της λίμνης δεν αναφέρεται από κανέναν αρχαίο συγγραφέα, ούτε και από τον Παυσανία ο οποίος περιέγραψε τη χερσόνησο της Βουλιαγμένης. Τα κομμάτια των σταλακτιτών στα πρανή της λίμνης μαρτυρούν παράλληλα ότι δεν είχε πάντα τη σημερινή της μορφή. Στη θέση της υπήρχε τμήμα ενός μεγάλου σπηλαίου, του οποίου η οροφή κατέρρευσε εξαιτίας της διάβρωσης και των τεκτονικών φαινομένων που διαδραματίστηκαν περίπου πριν από 2000 χρόνια. Η είσοδος ενός πολυδαίδαλου υποβρύχιου σπηλαίου ανοίγεται στον πυθμένα της λίμνης. Το σπήλαιο εκτείνεται σε μήκος τουλάχιστον 3.123 μέτρων στα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής.

Ο πυθμένας της λίμνης αποτελείται από ένα λασπώδες υπόστρωμα πλούσιο σε θειούχες ενώσεις. Η παρουσία υδρόθειου στο ίζημα αποδίδεται στην αναγωγική δράση των οργανικών αλάτων που προέρχονται από την αποικοδόμηση φυτικών υπολειμμάτων. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι στην ευρύτερη περιοχή η θερμοκρασία των υδάτων του υδροφόρου ορίζοντα είναι αυξημένη. Πιθανόν ο υδροφόρος ορίζοντας να επηρεάζεται από κάποιο προσκείμενο παρακλάδι του γνωστού ηφαιστειακού τόξου (Σουσάκι - Αίγινα - Μέθανα)(2). Με τον υδροφόρο αυτόν ορίζοντα αλλά και με διηθητικές διεργασίες από τα χερσαία τοιχώματα της λίμνης επέρχεται η ανανέωση του νερού στο οικοσύστημα της λίμνης με θερμό θαλασσινό νερό (28Ψ-35Ψ C).
Η λίμνη τροφοδοτείται επίσης και με γλυκό νερό από μια πηγή που βρίσκεται σε βάθος 17 μ. Το γλυκό νερό που αναβλύζει από την πηγή είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνο για τον υφάλμυρο χαρακτήρα του νερού της. Οι γεωμορφολογικές αυτές ιδιαιτερότητες όμως έχουν άμεση αντανάκλαση στη φυσικοχημεία των νερών της. Η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 18Ψ C, ενώ τους θερινούς μήνες μπορεί να φτάσει και τους 29Ψ C. Η αλατότητα του νερού κυμαίνεται γύρω στο 17â, το pH στο 7, ενώ το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό βρίσκεται γύρω στο 6 ppm.

Πέρα όμως από το αβιοτικό σύστημα της λίμνης, εκείνο που παρουσιάζει άμεσο ενδιαφέρον είναι ο έμβιος κόσμος της. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 δημοσιεύθηκε ένα νέο για την επιστήμη είδος θαλάσσιας ανεμώνης, το Paranemonia vouliagmeniensis. Ακολούθησε η μελέτη της οικολογίας - βιολογίας του μοναδικού αυτού είδους σε σχέση με άλλους ζωικούς οργανισμούς. Μπορεί η ποικιλότητα του έμβιου κόσμου της λίμνης να είναι σχετικά μικρή, όπως εξάλλου αναμενόταν, εν τούτοις οι προκαταρκτικές έρευνες έδειξαν ότι στα νερά της λίμνης υπάρχουν και άλλα νέα είδη για την επιστήμη.
Πάντως τα περισσότερα από τα είδη των οργανισμών που έχουν ως σήμερα προσδιοριστεί αποτελούν χαρακτηριστικούς κατοίκους της ανοιχτής θάλασσας παρόμοια εκείνων των υφάλμυρων οικοσυστημάτων. Οι οικολογικές μελέτες που ολοκληρώθηκαν συνολικά σε τρεις ζωικούς οργανισμούς της λίμνης αποκάλυψαν την ιδιαιτερότητά τους σε σχέση με εκείνους που ζουν σε οικοσυστήματα της ανοιχτής θάλασσας, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι έρευνες αυτές αποκάλυψαν επίσης ότι τα είδη αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιοδείκτες (=οργανισμοί μάρτυρες των συνθηκών του περιβάλλοντος στο οποίο διαβιούν) για τη βιοπαρακολούθηση του οικοσυστήματος της Λίμνης της Βουλιαγμένης. Για παράδειγμα, το είδος Paranemonia vouliagmeniensis, που διατηρεί έναν αξιόλογο πληθυσμό πάνω σε διάφορα υποστρώματα, διαβιώνει στη λίμνη με διαφορετικό τρόπο από άλλα αντίστοιχα είδη του ανοιχτού θαλάσσιου συστήματος. Ωστόσο οι ανθρωπογενείς επιδράσεις φαίνεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε αρκετά σημεία στα παράλια της λίμνης. Η ανεμώνη αυτή είναι ζωοτόκος οργανισμός, ενώ η διατροφή του στηρίζεται σε μικροοργανισμούς αλλά και σε διαλυμένες οργανικές ουσίες που βρίσκονται στα νερά της λίμνης.
Για τα άλλα δύο είδη (Abra ovata και Cerastoderma glaucum) διαπιστώθηκε ότι η αναπαραγωγική τους στρατηγική είναι κατάλληλα προσαρμοσμένη στο περιβάλλον της λίμνης. Το πρώτο είδος φαίνεται να ζει περίπου 18 μήνες ενώ το δεύτερο περίπου 12. Το πρώτο βρίσκεται χωμένο στο ίζημα ως και 5 cm ενώ το δεύτερο μπορεί να ζει παραχωμένο στο ίζημα αλλά και πάνω στα φύκια που κοσμούν τους βράχους και τον πυθμένα της λίμνης. Ο πληθυσμός ιδιαίτερα του C. glaucum παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικολογική ισορροπία των νερών της, αφού σε ημερήσια βάση το κάθε άτομο μπορεί να διηθεί (φιλτράρει) 1-3 λίτρα νερού, καθαρίζοντάς το από διάφορα μικρόβια και περίσσειες οργανικές ενώσεις.

Φαίνεται λοιπόν ότι η οικολογική ισορροπία της λίμνης, που βρίσκεται κάτω από ένα ιδιαίτερο καθεστώς, χρειάζεται ιδιαίτερες και άμεσες μελέτες βιοπαρακολούθησης προκειμένου η Λίμνη της Βουλιαγμένης να τύχει μιας αειφόρου και βιώσιμης διαχείρισης.
Τα μνημεία της φύσης δεν αποτελούν κληρονομιά μόνο των κατοίκων μιας χώρας αλλά όλων των κατοίκων του πλανήτη. Η λίμνη την περίοδο του καλοκαιριού δέχεται πάνω από χίλιους κολυμβητές ημερησίως. Με άλλα λόγια, σε ημερήσια βάση το καθένα από τα άτομα αυτά καταλαμβάνουν 3,5-4 τ.μ. της επιφάνειας της λίμνης. Αναρωτήθηκε όμως ποτέ κανείς αν το περιβάλλον της λίμνης μπορεί να επιδέχεται τέτοια φόρτιση ανθρωπογενούς όχλησης; Μήπως η διαχείριση της λίμνης χρειάζεται μια καλύτερη τύχη;
Μήπως θα πρέπει να αξιοποιηθεί η λίμνη με πολύπλευρες ενέργειες και βιώσιμες διαχειριστικές στρατηγικές; Δεν θα πρέπει κάποτε να δείξουμε στον κόσμο ότι το φυσικό περιβάλλον αξιοποιείται με σεβασμό; Τα ερωτήματα αυτά, όπως και άλλα πολλά που δεν διατυπώνονται, φαίνεται ότι βασανίζουν πολλούς αλλά δυστυχώς δεν εισακούγονται. Αν ένα τέτοιο μοναδικό μνημείο της φύσης δεν αξιοποιηθεί κατάλληλα, φοβάμαι ότι οι κυρώσεις από την ΕΕ δεν θα καθυστερήσουν για πολύ ακόμη.

1) Α. Papapetrou-Zamanis, Ann. Geol. de Pays Hell., 21, 210-216, 1969. 2) V. Giannopoulos & Κ. Giotis, Γαιόραμα, Ιούλιος - Αύγουστος 2000.
Ο κ. Χαρίτων Χιντήρογλου είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τομέα Ζωολογίας στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Σπήλαιο Βουλιαγμένης
Αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα σπηλαιοβάραθρα της Αττικής. Είναι βέβαιο ότι έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει κανείς, να ανακαλύψει τα μυστικά της. Οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο σπηλαιοβάραθρο αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας από τους κατακτητές την περίοδο του 1940. Μάλιστα την εξερεύνηση την είχε αναλάβει μια από τις πιο επίλεκτες ομάδες που διέθεταν οι γερμανοί και που αποτελείτο από ορειβάτες, επιστήμονες, κομάντο, ένα σύνολο ριψοκίνδυνων αλλά πολύ καλά εκπαιδευμένων ατόμων.Άλλωστε η ίδια η λίμνη της Βουλιαγμένης εξερευνήθηκε εντατικά από τους γερμανούς την περίοδο εκείνη.
Είναι βέβαια γνωστό στους περισσότερους ότι πλήρη και σαφή εικόνα για την λίμνη της Βουλιαγμένης δεν υπάρχει. Στις διάφορες κατά καιρούς προσπάθειες έρευνας που έχουν γίνει, έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει κανείς, να ανακαλύψει τα μυστικά της.

Το συγκεκριμένο σπηλαιοβάραθρο μάλλον επικοινωνεί υπόγεια με την λίμνη μια και στα έγκατα του έχει μια λίμνη που ούτε λίγο ούτε πολύ το βάθος της φτάνει τα 100 μέτρα!!! Αν κρίνει κανείς και την μικρή απόσταση που βρίσκεται και η γνωστή λίμνη περίπου 600 μέτρα τότε από ότι φαίνεται οι δυο λίμνες είναι κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Δυο μικρά ανοίγματα πριν την κορυφή του μικρού λόφου πάνω από την λίμνη είναι η είσοδος του σπηλαιοβάραθρου. Από εκεί και μετά μέσα από στενά και δαιδαλώδη λαγούμια αρχίζει η κατάβαση.
Πανέμορφο το θέαμα που βλέπει κανείς από τους διάφορους σχηματισμούς που έχουν τα τοιχώματα , αλλά και αρκετά επικίνδυνη η κατάβαση που ούτε λίγο ούτε πολύ φτάνει συνολικά περίπου τα 110 μέτρα. Είναι άγνωστο το που μπορεί να φτάνει αυτό το σπήλαιο μιας και υπάρχουν λαγούμια που χρειάζονται ένα προς ένα έρευνα. Βουλιαγμένης καταλαμβάνει υπογείως 10 οικοδομικά τετράγωνα έκταση!!!
Ο "αυτοκράτορας"
To 1988 ξεκίνησε το πρόγραμμα εξερεύνησης και χαρτογράφησης του σπηλαίου της Βουλιαγμένης, υπό την αιγίδα του σπηλαιολογικού τομέα του υπουργείου Πολιτισμού, με χρηματοδότηση του Δήμο Βουλιαγμένης.
Οι έρευνες είναι σύνθετες και περιλαμβάνουν μελέτη της γεωλογίας του σπηλαίου, χημικές αναλύσεις του νερού και αεροφωτογραφίες της περιοχής. Οι σπηλαιοκαταδύσεις είναι ο πιο σημαντικός τομέας. Δεν είναι τυχαίο το ότι επικεφαλής τους τέθηκε ο Ελβετός Ζαν Ζακ Μπολάνζ, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σπηλαιοδυτών. Η μακρόχρονη πείρα του στο συγκεκριμένο τομέα τον αντάμειψε με το χαρακτηριστικό παρατσούκλι "ο αυτοκράτορας", το οποίο του έδωσαν οι συνεργάτες του. Στην πρώτη του κιόλας κατάδυση ανακάλυψε σε βάθος τριάντα μέτρων ένα στενό πέρασμα το οποίο οδηγεί σε μια υποβρύχια αίθουσα χωρητικότητας 1.200.000 κυβικών μέτρων.

Οι έρευνες ξεκίνησαν στη σκιά ενός ατυχήματος, όταν δύο δύτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη φάση της αποσυμπίεσης λίγα μόλις μέτρα πριν από την επιφάνεια. Τα πτώματά τους δε βρέθηκαν ποτέ. Αιτία του θανάτου τους δεν ήταν βέβαια τα φαντάσματα για τα οποία μιλούν οι παλιότεροι κάτοικοι της Βουλιαγμένης, αλλά ένα δυνατό ρεύμα που εμφανίζεται κατά καιρούς στο άνοιγμα του σπηλαίου και προκαλεί μικρές δίνες στο νερό.
Σταλαγμίτης-μνημείο
Η περιοχή άρχισε να αποκαλύπτει σταδιακά το αληθινό της πρόσωπο: ένα σύνθετο σύστημα καρστικών σπηλαίων με υπόγεια νερά που κυλούν διαμέσου του ορεινού όγκου του Υμηττού. Η φυσική θερμότητα των νερών αυτών προδίδει μία ακόμα σημαντική πληροφορία: σε πολύ μεγάλο βάθος τα σπήλαια συνδέονται με το ηφαιστειακό τόξο που διατρέχει τα Ελληνικά νησιά.
Οι οχτώ συνολικά αποστολές έχουν φέρει μέχρι σήμερα στο φως κι άλλες συναρπαστικές πληροφορίες. Από τη μελέτη των αεροφωτογραφιών διαπιστώθηκε μια σειρά από τέσσερα βυθίσματα ή δολίνες καθώς και δύο μεγάλα βάραθρα: το γερμανικό και το ανεξερεύνητο Πηγάδι του Διαβόλου. "Το σπήλαιο αναπτύσσεται μέσα από μεσοζωικούς κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους, οι οποίοι έχουν αρκετά κενά εξαιτίας της χημικής διάλυσης του πετρώματος", διευκρινίζει ο Βασίλης Γιαννόπουλος από το υπουργείο Πολιτισμού.
Μάλιστα κατά τη διάρκεια της τελευταίας εξερευνητικής κατάδυσης ο Λουίτζι Καζάτι, στενός συνεργάτης του Μπουλάνζ, ανακάλυψε έναν τεράστιο σταλαγμίτη, ο οποίος αποτελεί το βαθύτερο καρστικό σχηματισμό στην Ελλάδα. Το γεωλογικό αυτό μνημείο βρίσκεται σε βάθος 105 μέτρων, περίπου 730 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου. Αυτή η ανακάλυψη άλλαξε ολοκληρωτικά τη θεωρία για τον πρόσφατο σχηματισμό της Μεσογείου. Ο λόγος; Οι σταλακτίτες δε δημιουργούνται ποτέ κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Σήραγγα-ρεκόρ
Στην περιοχή υπάρχουν συνολικά 14 διαφορετικές υπόγειες σήραγγες. Η μία απ’ αυτές είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο. Έχει μήκος 800 μέτρα, πλάτος από 60 έως 150 μέτρα, ενώ το βάθος της είναι κατά μέσο όρο τα 80 μέτρα. Οι βυθισμένοι διάδρομοι έχουν συνολικό μήκος 4,3 χιλιόμετρα.
Οι ερευνητικές αποστολές και τα πρώτα επιστημονικά συμπεράσματα ήταν αρκετά για να εξάψουν τη φαντασία αρκετών ερασιτεχνών δυτών. Γύρω από τη Λίμνη της Βουλιαγμένης έχει πλεχτεί ένας μύθος που οφείλεται στην εξαιρετική ορατότητα, στο βάθος, στη θερμοκρασία του νερού και φυσικά στην ομορφιά της. Μέσα όμως σ’ έναν τέτοιο λαβύρινθο από σήραγγες ακόμα κι ένας πεπειραμένος δύτης κινδυνεύει να χάσει τον προσανατολισμό του. "Η σπηλαιοκατάδυση, σε σχέση με τις θαλάσσιες καταδύσεις, διαφέρει όπως η μέρα με τη νύχτα. Μπαίνοντας σ’ ένα σπήλαιο κάποιοι άπειροι δύτες χάνουν το δρόμο του γυρισμού, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν", επισημαίνει ο Βασίλης Γιαννόπουλος.
Αποτέλεσμα αυτής της απειρίας ήταν να χάσουν τη ζωή τους οχτώ δύτες. Θανάσιμα λάθη τους ήταν η μη εξοικείωση με το υποβρύχιο περιβάλλον των σπηλαίων και ο ελλιπής εξοπλισμός. Οι περισσότεροι δε διέθεταν ούτε καν το "μίτο της Αριάδνης", ένα νάιλον σκοινί που δένουν οι σπηλαιοδύτες στην είσοδο του σπηλαίου για να μη χάνονται στους υπόγειους λαβυρίνθους. Το 1995 τα σπήλαια έκλεισαν για το κοινό, προς αποφυγή ατυχημάτων. Από τότε επιτρέπονται μόνο οι καταδύσεις για επιστημονικούς σκοπούς.
Ακόμα και οι έμπειροι σπηλαιοδύτες δε διέφυγαν αυτό τον κίνδυνο. Ο Ελβετός Αρν Ονταλίκ, μέλος της αποστολής, εγκλωβίστηκε στη σήραγγα αφού "χτυπήθηκε" από τη μέθη των δυτών, η οποία προκαλείται από το άζωτο. "Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι ήμουν δεμένος με αόρατα σκοινιά, παγιδευμένος σ’ ένα κρυστάλλινο κενό. Τότε κατάλαβα γιατί οι άτυχοι δύτες δε βγήκαν ποτέ από εκεί μέσα". Και συνεχίζει:
"Η βαθιά νάρκωση και το αχανές τούνελ μου δημιούργησαν σύγχυση. Αμέσως έχασα την αίσθηση του βάθους και της απόστασης κι έπεσα σε ζάλη"

Ο Ονταλίκ σώθηκε χάρη στην πείρα του αλλά και γιατί χρησιμοποίησε τη φιγούρα ενός άλλου δύτη ως σημείο αναφοράς μέσα στον υπόγειο λαβύρινθο.

Έφυγε η μάνα μας, η ηρωίδα που αρνήθηκε να πάει ως επισκέπτρια στο σπίτι της.

Έφυγε η μάνα μας, η ηρωίδα που αρνήθηκε να πάει ως επισκέπτρια στο σπίτι της.

Posted: 27 Jan 2014 11:21 AM PST

39 ολόκληρα χρόνια (1974- 2014), στρωμένο το τραπέζι, με το πιάτο έτοιμο, μήπως επιστρέψει ο γιός. 

39 χρόνια, στην πρώτη γραμμή, στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας. Έστεκε ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ. Με την φωτογραφία του γιού της.

ΕΛΑ ΝΙΚΟ ΜΟΥ,  ΤΖΑΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΕΝ ΑΡΩΣΤΗ,   ΤΖΑΙ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΜΟΥ  -  ΕΛΕΝΗ ΒΛΑΧΟΥ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ  (κεντητό Ελένης Αδάμου-Βλάχου)

Ακούς "Κύπριε";
Που έσπευσες στο καζίνο των κατεχομένων ..
Που πήγες να  αγοράσεις προϊόντα,   λες και σου έλειψαν..
Που θέλεις  να ξεπουλήσεις για ένα πινάκιο φακής την κατεχόμενη πατρική σου γη;
Που ..., που ...

ΥΓ. Δεν σε αποκάλεσα "αδερφέ" μου, ούτε "Έλληνα της Κύπρου", όπως ίσως είχα υποχρέωση να κάνω.
Οι Έλληνες έπεφταν πάντα στη μάχη. Δεν εγκατέλειπαν τον αγώνα.
Μέχρι τα 82 της χρόνια, αυτή η μάνα συνέχιζε να περιμένει, ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ.
Πες μου, Εσύ;;;

Ιστολόγιο Αντιπαρακμή

Ακολουθεί η είδηση:
Η ηρωική μάνα -όλων- των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας του 1974, η Ελένη Αδάμου Βλάχου, από τον Άγιο Αμβρόσιο Κερύνειας, έφυγε χθες από τη ζωή στα 82 της χρόνια προδομένη από την καρδιά της.

  

Δεν άντεξε το μαρτύριο της αναμονής για τη διακρίβωση της τύχης του αγαπημένου της γιου Νίκου, αγνοούμενου έφεδρου από τη δεύτερη εισβολή τον Αύγουστο του 1974 στο Άγιο Αμβρόσιο Κερύνειας.

Η Ελένη Αδάμου Βλάχου δεν δέχθηκε ποτέ ότι δεν θα επιστρέψει ο γιος της. Όταν άρχισε η διαδικασία της
ανεύρεσης και της ταυτοποίησης των αγνοουμένων της τραγωδίας του 1974, άρχισαν τα προβλήματα υγείας για τη μάνα Ελένη. Για 39 χρόνια έζησε τη ζωή της στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας, στις εκκλησίες, της κηδείας κάθε αγνοούμενου, τα μνημόσυνα πάντα με τις φωτογραφίες όχι μόνο του γιου της αλλά και των υπόλοιπων 11 αγνοούμενων του Αγίου Αμβρόσιου Κερύνειας.

Η κοινή γνώμη παρέμεινε εκστατική για το θάρρος, την αποφασιστικότητα του αγώνα, την αγωνία της και την θαύμαζε για το απαράμιλλο θάρρος της να κρατά άσβεστη την ανάμνηση του αγνοούμενου γιου της των 11 συγχωριανών της αλλά και των 1.619 αγνοούμενων της κυπριακής τραγωδίας του 1974.

Και το πιο σημαντικό:
Αρνήθηκε για λόγους αρχής να επισκεφθεί τον Άγιο Αμβρόσιο Κερύνειας μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003. Δεν μπορούσε να επιστρέψει στο χωριό της χωρίς να επανεγκατασταθεί μόνιμα στο σπίτι της και χωρίς τον αγαπημένο της γιο. Ο σύζυγός της Ανδρέας Βλάχος πέθανε πριν από τρία χρόνια και το μνημόσυνό του θα τελεσθεί την Κυριακή μαζί με το 9ήμερο της συζύγου του...

την είδηση είδαμε εδώ 

Νίκος Βλάχος, αγνοούμενος Τουρκικής εισβολής (διαβάστε εδώ)

"Μάνα, μην ψάχνεις,

μη βγάζεις πια στους δρόμους τη φωτογραφία μου.

Υπάρχω μάνα,

κτυπά η καρδιά μου σε μια γλάστρα στην Αμμόχωστο.

Θυμάσαι μάνα,

είχες μια ρίζα που 'φτιαχνε άσπρα τριαντάφυλλα,

εκεί 'μαι μάνα,

μα η καρδιά μου τα 'χει βάψει τώρα κόκκινα

Έλληνας είμαι αγνοούμενος,

απ' την Αμμόχωστο, απ' την Αμμόχωστο"

 

(αγνώστου)

 

Αντιπαρακμή

ΧΩΡΙΣ ΛΌΓΙΑ ......

ΧΩΡΙΣ  ΛΌΓΙΑ ......