Τα εξοχικά της Δήλου

Μέσα στο βραχώδες τοπίο της Δήλου, σε πείσμα του χρόνου, υψώνονται ακόμη τα σπίτια των πλούσιων Ελλήνων και αλλοδαπών κατοίκων, μάρτυρες μιας κοινωνίας πολυφυλετικής και πολυπολιτισμικής. Ο αρχαιολογικός χώρος της Δήλου δεν είναι μόνον ο μεγαλύτερος σε έκταση στην Ελλάδα (περίπου 6 τ. χλμ.), αλλά είναι και ένας από τους πιο ενδιαφέροντες, λόγω της ποικιλίας των μνημείων και συνεπώς των ευρημάτων.

Αυτό όμως που τον κάνει έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας, είναι το ότι είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα όπου έχουν βρεθεί ιδιωτικές κατοικίες σε θαυμάσια κατάσταση. Ναοί, θέατρα, στάδια, γυμναστήρια και άλλες μνημειακές κατασκευές και κτίρια έχουν ανακαλυφθεί σε πολλά μέρη. Επίσης, σε μερικές περιοχές, όπως π.χ. στην Πέλλα και στην Ερέτρια, έχουν βρεθεί θεμέλια οικιών και μωσαϊκά δάπεδα, αλλά δυστυχώς τα σπίτια τα ίδια δεν σώζονται καθ’ ύψος. Στη Δήλο, αντιθέτως, διατηρούνται θαυμάσια και μας δίνουν σχεδόν μια πλήρη εικόνα της αρχιτεκτονικής, της εσωτερικής διαρρύθμισης, των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν, της διακόσμησης των τοίχων, της ύδρευσης, του αποχετευτικού συστήματος κλπ.

Η Δήλος, γνωστή από τους αρχαϊκούς χρόνους για τη λατρεία του Απόλλωνα (ως τόπος γέννησής του), έγινε σιγά-σιγά, από τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά, και μέχρι την παρακμή της, στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ., το σημαντικότερο λιμάνι του Αιγαίου, αφού βρισκόταν στη μέση των εμπορικών θαλάσσιων δρόμων Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Πλούσιοι έμποροι, τραπεζίτες, επιχειρηματίες και εφοπλιστές άρχισαν να καταφθάνουν από όλα τα σημεία της Μεσογείου: Ελλάδα, Ιταλία, Αίγυπτο, Κύπρο, Μέση Ανατολή, Μικρά Ασία, ιδίως δε μετά την ανακήρυξη της Δήλου σε ελευθέρα ζώνη. Εγκαταστάθηκαν μαζί με τις οικογένειές τους, ίδρυσαν επιχειρήσεις και έχτισαν πολυτελείς κατοικίες. Μαζί τους έφεραν και τις παραδόσεις και τις θρησκείες τους και ίδρυσαν ναούς στην Ίσιδα, στον Άνουβι, στον Αρποκράτη (εξελληνισμένη μορφή του Αιγυπτίου θεού Ώρου), στον Σάραπι, στον Χαντάντ, στην Αταργάτη κλπ. Επίσης, η πρώτη συναγωγή στην Ευρώπη ιδρύθηκε εδώ στη Δήλο.

Στο 2ο αιώνα π.Χ. η Δήλος έφτασε στο μέγιστο σημείο της ακμής της και η κοινωνία της ήταν πολυφυλετική και πολυπολιτισμική. Από τις πηγές γνωρίζουμε ότι το νησί είχε τότε 25.000, ή ίσως και 30.000 κατοίκους. Αριθμός πολύ μεγάλος, αν αναλογιστούμε ότι ολόκληρη η γειτονική Μύκονος, πολλαπλάσια σε έκταση (86 τ. χλμ.), δεν έχει σήμερα πάνω από περίπου 9.000 μόνιμους κατοίκους!

Μέχρι σήμερα έχουν ανασκαφεί πλήρως τρεις κύριες συνοικίες σπιτιών: η Συνοικία του Θεάτρου, η Συνοικία του Σκαρδανά και της Λίμνης και η Συνοικία του Σταδίου. Η πιο παλιά συνοικία είναι αυτή του Θεάτρου, γι’ αυτό και είναι χτισμένη άναρχα, όπως συμβαίνει συνήθως στις μικρές πόλεις. Αντιθέτως, οι άλλες συνοικίες, όντας μεταγενέστερες, χτίστηκαν με φαρδύτερους, παράλληλους δρόμους, προσανατολισμένους στους κύριους άξονες Βορρά-Νότου και Ανατολής-Δύσης. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται ότι η απόκτηση μιας έστω και μικρότερης κατοικίας στην παλιά συνοικία ήταν κάτι πιο επιθυμητό από μια μεγαλύτερη κατοικία σε μια από τις νεότερες συνοικίες. Οι τρεις αυτές συνοικίες δεν υποδηλώνουν το χωρισμό των κατοίκων με φυλετικά, εισοδηματικά, ή άλλα κριτήρια. Αντιθέτως, ο πλούσιος ζούσε δίπλα στο φτωχό και ο αλλοδαπός δίπλα στον Έλληνα.

Οι δρόμοι ήταν γενικά στενοί: ο φαρδύτερος δεν ξεπερνούσε τα πέντε μέτρα πλάτος. Έτσι κυκλοφορούσαν σ' αυτούς μόνο πεζοί και ζώα, αποκλειόμενου παντός τύπου οχήματος, που άλλωστε δεν ήταν απαραίτητο σε ένα τόσο μικρό νησί.

Οικία Ινωπού (ιερός ποταμός της Δήλου)

Όλα τα σπίτια της Δήλου είναι του 2ου και των αρχών του 1ου αιώνα π.Χ. Όπως είναι φυσικό, υπήρχαν μεγάλα και μικρά σπίτια, σπίτια πατρικίων και σπίτια πληβείων, τα μεν δίπλα στα δε, αδιακρίτως. Αν και δεν φαίνεται να υπήρχε ένας ενιαίος τύπος ιδιωτικής κατοικίας, τα περισσότερα σπίτια, ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα και πιο πλούσια, ακολουθούσαν ένα βασικό πλάνο, με διάφορες παραλλαγές. Άλλωστε το πλάνο μιας κατοικίας επιβαλλόταν συχνά από τις ιδιομορφίες του εδάφους, από το δρόμο από τον οποίο οροθετούνταν και από τα όμορα κτίσματα.

Οικία Τριαίνης (Ψηφιδωτό)

Γενικά μιλώντας, λοιπόν, οι κατοικίες της Δήλου διέθεταν μια κεντρική αυλή, τετράγωνη ή παραλληλόγραμμη, γύρω από την οποία υπήρχαν τα διάφορα δωμάτια. Ένας διάδρομος οδηγούσε από την κεντρική είσοδο του σπιτιού στην αυλή. Στα πλούσια σπίτια η αυλή διέθετε περιστύλιο, συνήθως δωρικού ρυθμού, από Παριανό ή Ναξιώτικο μάρμαρο, ο δε τύπος του περιστυλίου και ο αριθμός των κιόνων ποίκιλλαν. Υπήρχαν και σπίτια με κολόνες στις τρεις, μόνο, πλευρές της αυλής, ή μόνο στις δύο, ενώ υπάρχει και η «Οικία της μιας Κολόνας». Οι κολόνες είχαν συνήθως μέχρι το πολύ πέντε σπονδύλους, και άλλες μεν είχαν ραβδώσεις (κατά κανόνα απαλές) και άλλες όχι. Ανάμεσα στις κολόνες της αυλής και στους τοίχους των δωματίων που έβλεπαν σ' αυτήν σχηματίζονταν στοές που προστάτευαν τα δωμάτια από τη βροχή και τον Ήλιο. Η αυλή, είτε διέθετε περιστύλιο είτε όχι, είχε συνήθως μωσαϊκό δάπεδο. Από κάτω ακριβώς από αυτό το μωσαϊκό υπήρχε μια συνήθως μεγάλη δεξαμενή (implu-vium), που στηριζόταν σε τόξα και όπου συλλέγονταν τα νερά της βροχής μέσω ενός ειδικού αγωγού. Στο ένα άκρο της αυλής υπήρχε το στόμιο του πηγαδιού απ’ όπου αντλούσαν το νερό. Η έλλειψη νερού ήταν πάντα ένα σημαντικό πρόβλημα για τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων και γι’ αυτό το λόγο τα περισσότερα σπίτια της Δήλου διέθεταν τη δική τους μικρή ή μεγαλύτερη δεξαμενή, μερικά δε διέθεταν δύο, ή μία αλλά διπλή. Στην αυλή υπήρχε συνήθως και ο οικογενειακός βωμός, αλλά δεν υπήρχαν δέντρα ή φυτά, που είναι μια συνήθεια αρκετά μεταγενέστερη.

Οι πόρτες όλων των δωματίων και τα τυχόν παράθυρα έβλεπαν στην αυλή, από την οποία και έπαιρναν αέρα και φως. Τα σπίτια δεν διέθεταν παράθυρα που έβλεπαν στο δρόμο, αφού όλοι οι εξωτερικοί τοίχοι ήταν τυφλοί και για λόγους ασφαλείας, αλλά και για προστασία από τους πολύ ισχυρούς ανέμους που δέρνουν το νησί. Τα παράθυρα χρησίμευαν μόνο για φωτισμό και εξαερισμό. Η θέα γίνεται το ζητούμενο λίγο αργότερα, προς το τέλος του 1ου αιώνα π.Χ. Παράθυρα που βλέπουν στο δρόμο έχουμε μόνο στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης του σπιτιού είχε το μαγαζί του ή το εργαστήριό του ενσωματωμένο στο ίδιο κτίριο και από εκεί πουλούσε το εμπόρευμά του, το δε παράθυρο έπαιζε ρόλο γκισέ (π.χ. Οικία της Τριαίνης).

Δεν υπήρχε κάποιος τύπος που καθόριζε τη διάταξη ή τη χρήση των δωματίων γύρω από την αυλή. Γενικά όμως τα κύρια δωμάτια ήταν στη βόρεια πλευρά του σπιτιού, ώστε να είναι προσανατολισμένα στο Νότο και έτσι να είναι ζεστά το χειμώνα και δροσερά το καλοκαίρι. Μερικές φορές τα δωμάτια απουσιάζουν από κάποια εκ των πλευρών του σπιτιού, λόγω έλλειψης επαρκούς χώρου ή λόγω της μορφολογίας του εδάφους.

Οικία Δελφινιών (Αίθριο)

Γνωρίζουμε ότι τα δωμάτια των ανδρών (ανδρώνες) ήταν σε διαφορετική πλευρά του σπιτιού από αυτά των γυναικών (γυναικωνίτες). Εάν δε το σπίτι διέθετε και δεύτερο όροφο, τότε ο γυναικωνίτης βρισκόταν εκεί. Τα σπίτια διέθεταν αποχωρητήρια εντός, δηλαδή ένα μικρό δωμάτιο που διέθετε ένα αυλάκι, που συγκοινωνούσε με τον αποχετευτικό αγωγό του σπιτιού. Όταν οι ένοικοι έκαναν τις ανάγκες τους, έριχναν εκεί νερό που έπαιρναν από τη δεξαμενή και τα λύματα κυλούσαν από τον αποχετευτικό αγωγό του σπιτιού (τα περισσότερα σπίτια διέθεταν τέτοιον) στον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό της πόλης που περνούσε από τις κυριότερες οδούς και από εκεί χύνονταν στη θάλασσα. 

Οικία Διονύσου

Πολλά σπίτια διέθεταν και δωμάτιο με μπανιέρα για την καθαριότητα του σώματος (π.χ. Οικία του Ερμού). Οι μπανιέρες ήταν συνήθως πήλινες και μικρών διαστάσεων, από αυτές όπου κάποιος κάθεται.

Οίκος Διοσκουρίδη και Κλεοπάτρας 1

Το μεγαλύτερο δωμάτιο του σπιτιού χρησίμευε ως χώρος υποδοχής, καθώς και για τα περίφημα συμπόσια, τα δείπνα δηλαδή αποκλειστικά μεταξύ ανδρών, που ακολουθούνταν από οινοποσία, φιλοσοφικές και πολιτικές συζητήσεις, αλλά και παιχνίδια και διασκέδαση που προσέφεραν μουσικοί, χορεύτριες και εταίρες. Τα δωμάτια αυτά διέθεταν πέντε ή εφτά ανάκλιντρα για τους συμποσιαστές, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι μερικές αίθουσες διέθεταν και περισσότερα, πάντα όμως μονού αριθμού και πάντα τοποθετημένα κατά μήκος των τοίχων. 

Οικία της λίμνης

Η κουζίνα δεν βρισκόταν αναγκαστικά σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού. Τα ειδικά πήλινα σκεύη (φουρνάκια) για την παρασκευή του φαγητού (Μουσείο Δήλου) μπορούσαν εύκολα να μεταφερθούν από δωμάτιο σε δωμάτιο ανάλογα με τις ανάγκες. 

Οικία των προσωπείων

Οι τοίχοι όλων των σπιτιών ήταν από μικρές ακανόνιστες πέτρες σχιστόλιθου, ή ντόπιου γρανίτη, χωρίς να αποκλείεται και η χρησιμοποίηση και μεγαλύτερων λίθων, καμιά φορά και από μάρμαρο, κυρίως δε στα θεμέλια. Για τους υπέρ του ισογείου ορόφους χρησιμοποιούσαν κυρίως πωρόλιθο, σαν ελαφρύτερο υλικό. Τα περισσότερα σπίτια ήταν μονώροφα, λιγότερα είχαν δεύτερο όροφο, και ένα μόνο διέθετε τέσσερις (Οικία του Ερμού). Στην περίπτωση ορόφου, το πλάνο του ακολουθούσε αυτό του ισογείου. Τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στον όροφο ήταν ή από πέτρα, ή ξύλινα, ή τα πρώτα από πέτρα και τα επόμενα από ξύλο.

Εσωτερικά και εξωτερικά οι τοίχοι ήταν επιχρισμένοι, ενώ στα πλούσια ή ακόμη και στα λιγότερο πλούσια σπίτια ήταν και επιχρωματισμένοι εσωτερικά. Στο κάτω μέρος του τοίχου και πάνω από μια χαμηλή βάση το επίχρισμα σχημάτιζε με ελαφρά ανάγλυφο τρόπο τους ορθοστάτες (μεγάλα ισομεγέθη τετράγωνα) που έδιναν την εντύπωση μιας στιβαρής κατασκευής. Αμέσως από πάνω από αυτούς ακολουθούσε ο καταληπτήρας, μια στενή ζώνη που έτρεχε σε όλο το μήκος του τοίχου και που είχε ζωγραφική διακόσμηση, είτε γεωμετρικά σχέδια ή κυμάτια είτε μορφές ανθρώπων ή ζώων. Ας σημειωθεί ότι αυτού του είδους η ζωγραφική δεν μπορεί να θεωρηθεί «τοιχογραφία», διότι δεν επρόκειτο για σκηνές μεγάλου μεγέθους. Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για μνημειακή ζωγραφική ούτε φυσικά για επώνυμους ζωγράφους. Η μνημειακή ζωγραφική ήταν ακόμη υπόθεση των δημοσίων κτιρίων, δεν είχε θέση στα ιδιωτικά σπίτια και ο πολίτης δεν έπρεπε να ξεπερνά ορισμένα όρια. Δείγματα ζωγραφικής και διακόσμησης από τους τοίχους των σπιτιών της Δήλου μπορεί να δει κανείς στο τοπικό μουσείο. Πάνω από τον καταληπτήρα η κύρια ζώνη του τοίχου μιμείτο, πάντα με ελαφρά ανάγλυφο τρόπο, μεγάλες ορθογώνιες πέτρες, σαν δηλαδή ο τοίχος να ήταν φτιαγμένος με τέτοιες. Τα ταβάνια ίσως ήταν και αυτά ζωγραφισμένα σε ορισμένα σπίτια, αλλά δεν έχει βρεθεί κάποιο σχετικό δείγμα. Ίσως η διακόσμηση των ταβανιών να μιμείτο τα φατνώματα της οροφής των δημοσίων κτιρίων. Στα λιγότερο πλούσια σπίτια οι τοίχοι ήταν μονόχρωμοι και μια απλή εγχάραξη (αντί ανάγλυφου επιχρίσματος) υποδήλωνε τους δόμους. Η χρήση χρώματος στο επίχρισμα ήταν ευρεία, με προτίμηση στις γαιώδεις αποχρώσεις. Σε ορισμένους τοίχους υπήρχαν και μικρές ανάγλυφες μορφές από κονίαμα, π.χ. μάσκες Σατύρων και Μεδουσών (Μουσείο Δήλου), που προφανώς ήταν πάνω από τον καταληπτήρα, σαν «κάδρο». 

Οικία Ινωπού (ιερός ποταμός της Δήλου)

Τα περισσότερα σπίτια διέθεταν, στα κυριότερα δωμάτιά τους και στην αυλή, μωσαϊκά. Υπ’ όψιν ότι μωσαϊκά συναντάμε μόνο σε δάπεδα, καθότι τα μωσαϊκά στους τοίχους εμφανίζονται αργότερα. Τα μωσαϊκά των ιδιωτικών κατοικιών της Δήλου ή ήταν απλά, χωρίς κανένα σχέδιο, ή είχαν γεωμετρικά σχέδια, ή ακόμη και εξεζητημένες συνθέσεις με θέματα μυθολογικά (Διόνυσος, Αθηνά, Ερμής, Τριτονίς, Αμβροσία), θέματα από τη φύση (δελφίνια, τίγρεις, πάνθηρες, ψάρια), θέματα θαλασσινά (άγκυρα, τρίαινα), θέματα θεατρικά (μάσκες, σάτυροι, αμφορείς θεατρικών βραβείων), ή σύμβολα αποτρεπτικά (Τάνιτ). Πολλά πλούσια σπίτια έχουν ονομαστεί από τους αρχαιολόγους βάσει κάποιου μωσαϊκού που βρέθηκε εκεί, όπως π.χ. οι Οικίες του Διονύσου, των Δελφινιών, των Προσωπείων, της Τριαίνης, των Τριτώνων. 

Οικία των Προσωπείων (Διόνυσος με πάνθηρα)

Πολλά μωσαϊκά που βρέθηκαν ανήκουν σε ισόγεια. Αλλά και οι όροφοι είχαν και αυτοί μωσαϊκά δάπεδα, μερικές φορές ακόμη καλύτερης ποιότητας (Μουσείο Δήλου). Τέλος, ας αναφέρουμε το προφανές, ότι ένα μωσαϊκό στο δάπεδο δεν ήταν μόνο για διακόσμηση, αλλά και για στεγανοποίηση του τελευταίου, καθώς βέβαια και για μεγαλύτερη ευκολία στο πλύσιμό του. Τα θέματα των μωσαϊκών δεν έχουν αναγκαστικά σχέση με τη χρήση των χώρων, το επάγγελμα, την ιδιότητα ή τις προτιμήσεις του ιδιοκτήτη. Ούτε υπάρχουν ειδικά θέματα, ειδική εικονογραφία, για τα ιδιωτικά σπίτια. Τα διάφορα θέματα απηχούν τις καλλιτεχνικές τάσεις της εποχής, ή την προσωπική έκφραση του καλλιτέχνη, που μπορεί να ήταν αλλοδαπός. Στα ταπεινότερα σπίτια, ή ακόμη και στα πλούσια, αλλά σε παρακατιανούς χώρους, τα ψηφιδωτά ήταν από θραύσματα μαρμάρου και κεραμικών και απέδιδαν απλά ή γεωμετρικά σχέδια σε άσπρο και κόκκινο. Τα μωσαϊκά που αξίζουν ιδιαίτερης μνείας και για τα οποία είναι φημισμένα τα σπίτια της Δήλου, ήταν φτιαγμένα με σκαλισμένες από ειδικούς τεχνίτες ψηφίδες, 1,2-1,5 εκ. πλάτους, και σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 0,4 ή και 0,1 εκ. πλάτους. Το πολύ μικρό μέγεθος των ψηφίδων ορισμένων μωσαϊκών (opus verniculatum) και το καμουφλάζ που πρόσφερε το συνδετικό υλικό είχαν αποτέλεσμα να δίνεται η εντύπωση ζωγραφικού πίνακα, πράγμα που ήταν βέβαια και το ζητούμενο.

Οικία Δελφινιών (Μωσαϊκό με δελφίνια )

Τα σπίτια είχαν δίριχτη ξύλινη στέγη που καλυπτόταν με λεπτές πέτρες, κυρίως σχιστόλιθου. Μόνο η αυλή δεν είχε σκεπή, για ευνόητους λόγους: από εκεί έμπαινε φως και καθαρός αέρας. Εννοείται ότι το ξύλο, όπως και το μάρμαρο, εισάγονταν από αλλού, αφού στη Δήλο δεν φυτρώνουν δέντρα. Σε κανένα σπίτι δεν βρέθηκε ίχνος συστήματος θέρμανσης (τζάκια, καμινάδες). Αντιθέτως, θέρμαιναν τα δωμάτια με τα ίδια σκεύη που χρησιμοποιούσαν για να μαγειρέψουν το φαγητό. 

Οικία Δελφινιών (Ψηφιδωτό)

Στις πλούσιες κατοικίες βρέθηκαν μαρμάρινα αντικείμενα, που σχεδόν όλα είχαν σχέση είτε με τη λατρεία (βωμοί, ερμαϊκές στήλες, περιρραντήρια) είτε ήταν μαρμάρινα σκεύη (πατητήρια, γουδιά, λεκάνες, μετρητές υγρών κλπ.). Κατά κανόνα τα ιδιωτικά σπίτια δεν διέθεταν διακοσμητικά γλυπτά. Πρέπει όμως να αναφέρουμε την περίπτωση της Οικίας της Κλεοπάτρας, όπου η προφανώς πλούσια και ματαιόδοξη Αθηναία Κλεοπάτρα είχε στήσει τους ανδριάντες της ίδιας και του συζύγου της Διοσκουρίδη. Επίσης στην Οικία του Διαδουμένου βρέθηκαν τρία αγάλματα (Διαδούμενος, Άρτεμις, Ψευτοαθλητής), η οποία «οικία» όμως ήταν μάλλον κάποιου είδους λέσχη παρά ιδιωτική κατοικία. Τέλος, στην Οικία του Ερμού βρέθηκε το άγαλμα μιας Νύμφης, και στην Οικία του Διονύσου ένα αγαλματίδιο του Ποσειδώνα. Από έπιπλα δεν έχουν βρεθεί παρά μόνο τραπέζια, μαρμάρινα ή από άλλη πέτρα. Ευνόητο είναι ότι τα κρεβάτια, καρέκλες, τραπέζια, σεντούκια, σκαμνιά και ό,τι άλλο ήταν από ξύλο δεν σώζονται. 

Οίκος του Διοσκουρίδη και της Κλεοπάτρας

Βρέθηκαν ακόμη πολλά αντικείμενα της καθημερινής ζωής της Υστεροελληνιστικής εποχής: είδη κουζίνας, βαρίδια αργαλειού, δοχεία διαφόρων ειδών, ζυγαριές, πήλινες μήτρες για κατασκευή χάλκινων αντικειμένων, εργαλεία, λυχνάρια, καθρέφτες, πόρτες, κοσμήματα, καθώς και μια συλλογή ερωτικών και μαγικών αντικειμένων, κυρίως φαλλών, που είχαν χαρακτήρα αποτρεπτικό. 

Οικία των προσωπείων 1

Τα σπίτια της Δήλου συνεχίζουν να ορθώνονται μέσα στο βραχώδες τοπίο, σε πείσμα του χρόνου, και να μας δίνουν μια σαφή εικόνα του τρόπου ζωής μιας περιόδου που τη χαρακτήρισε ο κοσμοπολίτικος τρόπος ζωής, η τρυφή και ο άκρατος καπιταλισμός της εποχής.

Νικόλαος Α. Βρισιμτζής

περιοδικό Γεωτρόπιο

«Είναι φυτά τ' ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά.» (Πλάτωνας Τίμαιος 23 d - e) – Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΥ

«Είναι φυτά τ' ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά.» (Πλάτωνας Τίμαιος 23 d - e) – Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΥ

«Απόγονοι των θεών και παιδιά των θεών» ονομάζονται οι Έλληνες». (Πλάτωνας Τίμαιος 40β)

«Γεννήματα και θρέμματα θεών γεμάτοι αρετές χαρακτηρίζονται οι Έλληνες». (Πλάτωνας Τίμαιος 24 d). 

 «Θεοί και άνθρωποι έχουν την ίδια καταγωγή». (Ησίοδος: Έργα και Ημέρες και Πίνδαρος Ωδή Νεμεονίκου).

Στην ανάρτηση Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ , Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ , σας είπα ότι μετά την απιστία της Αφροδίτης, ο Ήφαιστος στράφηκε αλλού. Εδώ λοιπόν, μέσα από μια εργασία του ερευνητή συγγραφέα και αρθρογράφου Σπύρου Μακρή θα δούμε όπως πάντα, τους Μύθους, μέσα από άλλο πρίσμα και όχι σαν ευχάριστα διασκεδαστικά παραμυθάκια όπως μας έμαθαν… Διότι είμαστε βέβαιοι πως όλοι οι μύθοι κρύβουν μία πραγματικότητα που έχει χαθεί, ξεχαστεί, ή ακόμα και παραμορφωθεί, αλλοιωθεί ή και σκόπιμα συγκαλυφθεί.

_______________________

Από όλους τους μύθους, λιγότερο, ίσως, γνωστός είναι εκείνος για τονΕριχθόνιο. Η Αθηνά είχε επισκεφθεί  τον Ήφαιστο για μία  παραγγελία όπλων. Εκείνος  όμως απατημένος από την  γυναίκα του Αφροδίτη, έριξε τα μάτια του στην  όμορφη Αθηνά. Προσπάθησε  να συνευρεθεί μαζί  της σεξουαλικώς.

Εκείνη,  φρόνιμος  και  παρθένος  καθώς ήταν τον απέφυγε. Εκείνος χωρίς ντροπή και χωρίς να κοκκινίζει, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τις  ορμές του, και χωρίς τελικά η Αθηνά να τον αγγίξει, εκείνος κατάφερε να εκσπερματώσει. Και μάλιστα το σπέρμα του έπεσε επάνω στο πόδι της Αθηνάς.

Η θεά  αηδιασμένη σκούπισε  το σπέρμα  από τον  γυμνασμένο μηρό της, το  πέταξε κάτω και έφυγε. Έτσι γεννήθηκε ο Εριχθόνιος. Παρά όμως την παράδοξη διαδικασία που  γεννήθηκε, η  Αθηνά τον ανέθρεψε κρυφά από τους άλλους θεούς γιατί ήθελε να τον κάνει αθάνατο. Έτσι,  όταν ο  Εριχθόνιος μεγάλωσε  έστησε ξύλινο άγαλμα της  Αθηνάς, έγινε  βασιλιάς της  Αθήνας, καθιέρωσε τα Παναθήναια και παντρεύτηκε  την νύμφη  Πραξιθέα με  την οποία  και έκανε τον Πανδίωνα.

Μάλιστα, το ίδιο το κείμενο όπως μας το δίνει ο Απολλόδωρος μας λέει ότι αφού ο Ήφαιστος«απεσπέρμησεν εις το σκέλος της θεάς. Εκείνη δε μυσαχθείσα ερίω απομάξασα τον γόνον εις γην έρριψε. Φευγούσης δε αυτής και της γονής εις  γην πεσούσης Εριχθόνιος γίνεται. Τούτον Αθηνά κρυφά των άλλων θεών έτρεφεν, αθάνατον θέλουσα ποιήσαι και καταθείσα αυτόν εις κίστην Πανδρόσω τη Κεκροπος παρακάθετο,  απειπούσα την κίστην  ανοίγειν».

Η  ακριβής μετάφραση  όπως την  αποδίδουν οι περισσότεροι μεταφραστές είναι η εξής: «αυτός όμως (ο Ήφαιστος) έχυσε το σπέρμα του εις το σκέλος  της θεάς. Εκείνη δε με αηδία  σκούπισε το σπέρμα με μαλλί και το πέταξε  στην γη. Καθώς δε ετράπη σε φυγή αυτή, άμα έπεσε το σπέρμα στη γη, γεννήθηκε ο Εριχθόνιος. Αυτόν η Αθηνά τον ανέτρεφε κρυφά από  τους άλλους θεούς, γιατί ήθελε να τον κάμει αθάνατον. Και αφού τον έβαλε σε μία  θήκη τον άφησε παρακαταθήκη στην Πάνδροσο του Κέκροπα, με την ρητή απαγόρευση του να μην ανοίξει το κουτί.»

Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

Παραθέτω ερμηνευμένες λέξεις του κειμένου αλλά και συγγενείς ή  παράγωγα αυτών προκειμένου να γίνει καλύτερα κατανοητή η ερμηνεία και αποκρυπτογράφηση του μύθου.

Απομάξασα = του απομάσσω που σημαίνει σπογγίζω,  αποσπογγίζω, καθαρίζω, / αλλά και αποτυπώνω, σχηματίζω το αποτύπωμα  ενός αντικειμένου. - Λαμβάνω το εκμαγείον τινός, αντιγράφω από άλλο.Απόμαγμα =  η ακαθαρσία,  το μέσον  προς καθαρισμό,  αλλά και το αποτύπωμα σφραγίδας.Μάσσω = άπτομαι, εγγίζω, χειρίζομαι, ψηλαφώ / αλλά και εργάζομαι (κατεργάζομαι, δουλεύω) τι δια των χειρών.Μάγμα = πηκτή αλοιφή.Γόνος = το γεννώμενον ή παραγόμενον τέκνον, απόγονος. /το γεννάν, ή γέννησις.Ερίω =  δοτική  του  έριον  =  μαλλί  προερχόμενο  από  πρόβατα, φημισμένα και πανάκριβα  τα Μεγαρικά, Αττικά  και της Μιλήτου  τα έρια.Έρος = ποιητικός τύπος αντί έρως = έρως, αγάπη, πόθος, επιθυμία.Μυσαχθείσα =  μετοχή  του  μυσάττομαι = αποστρέφομαι, αισθάνομαι αηδίαΜύδος = υγρασίαΜύσος = παν το προκαλούν αηδία,  αποστροφή, αλλά ετυμολογικά προέρχεται μάλλον από το μύδ-σος = υγρασίαΜύω =  είμαι κλειστός, κλεισμένος,  / διατηρώ τους  οφθαλμούς μου κλειστούς. Παράγωγά του είναι μυώ, μύστης, μυστικός,Άγω =   μεταφέρω  (για  έμψυχα) /ανατρέφω, διαπαιδαγωγώ /αναλαμβάνω, επιχειρώ.Καταθείσα = μετοχή του κατατίθημι = εναποθέτω, τοποθετώ.Κίστη = κιβώτιοΔρόσος = η δροσιάΠανδρόσω = οι Αγλαυρίδες κόρες του Κέκροπα: Αγλαυρος, Ερση & Πάνδροσος.Άγλαυρος = αγλαός = εξαίρετος, περίφημοςΈρση =  δρόσος   άφθονος,  (άρδω  =  ποτίζω /δροσίζω  // αλλά και περιθάλπω, περιποιούμαι)Πάνδροσος = δροσιά
Για την αποκρυπτογράφηση του παραπάνω κειμένου πρέπει ν ασχοληθούμε  ιδιαίτερα με τις λέξεις κλειδιά «μυσαχθείσα, απομάξασα, καταθείσα, κίστην, Πανδρόσω». Πριν προχωρήσουμε θα συμπτύξουμε το κείμενο στην ουσία του, ως εξής:

Ο  Ηφαιστος «απεσπέρμησεν εις το  σκέλος της θεάς. Εκείνη δε μυσαχθείσα ερίω απομάξασα τον γόνον ... και καταθείσα  αυτόν εις κίστην Πανδρόσω  τη Κεκροπος παρακάθετο, απειπούσα την κίστην ανοίγειν.» Ο  λόγος της σύμπτυξης  είναι διότι το  κομμάτι που αφαιρέθηκε κατ αρχήν προσπαθεί να δικαιολογήσει το όνομα Εριχθόνιος: όπου καθώς έπεσε το σπέρμα στη γη (χθών, χθόνιος) γεννήθηκε ο Εριχθόνιος. Κι ύστερα  μιλάει για την προσπάθεια της Αθηνάς να το κρύψει από  τους άλλους θεούς. Ακριβώς επειδή πρόκειται για παρεμβάσεις, προσωρινά τις αφαιρώ για να ασχοληθούμε με αυτές στην συνέχεια.

Με βάση το παραπάνω λεξικό συμπεραίνουμε τα εξής: το  μυσαχθείσα, εκτός από μετοχή του μυσάτομαι  = αποστρέφομαι, είναι σύνθετη λέξη αποτελούμενη από το μυσ- και το -αχθείσα. Το αχθείσα είναι μετοχή παθητικού  αορίστου του άγω. Το πρώτο συνθετικό μυσ- (και γνωρίζοντας πόσο άρεσαν στους προγόνους μας  τα λογοπαίγνια) ίσως να περιλαμβάνει κάποιες, μερικές ή και όλες από τις εξής έννοιες: υγρασία, μυώ, μυστικά /κρυφά.Δηλαδή σύμφωνα με την νέα απόδοση που επιχειρούμε έχουμε: η Αθηνά ανέλαβε το υγρό /σπέρμα μυστικά προς αποτύπωση /αντιγραφή δηλ. προς αναπαραγωγή και  το εναπόθεσε σε κιβώτιο /θήκη  δροσιάς. Με άλλα  λόγια πιο σημερινά  θα μπορούσαμε να  πούμε ότι η Αθηνά, ανέλαβε να τοποθετήσει  το σπέρμα σε  μέρος με θερμοκρασία  ψύξης (Πανδρόσω - άφθονη δρόσος = Ερσην) . Για ποιό λόγο; Ήθελε να αποτυπώσει (απομάξασα), να δημιουργήσει  γόνο, απόγονο.

Αλλά πως να δημιουργήσει γόνο, πως να κάνει αναπαραγωγή, τι να γονιμοποιηθεί μόνο με το σπέρμα του  Ήφαιστου αν και η ίδια δεν συνέβαλε με  σπέρμα δηλαδή με ωάρια που κάποιο από αυτά θα συλλάβει το σπέρμα του Ήφαιστου;

Αλλά ο Ήφαιστος «απεσπέρμησεν εις το σκέλος της θεάς».

Εις το  σκέλος. Ούτε καν  στο πλευρό, απ' όπου πλάστηκε η Εύα. Όμως ο μηρός του ανθρώπου είναι φαλλικό σύμβολο και κατ επέκταση της δημιουργίας. Αλλά  ο φαλλός που  είναι η Γενεσιουργός Δύναμη είναι και  αρρενωπό όργανο και λογικά ή όπως γνωρίζουμε είναι αταίριαστο με την γυναικεία φύση της Αθηνάς.

Η όλη υπόθεση είναι αλληγορική φυσικά. Δεν είναι παρά ένας παραλληλισμός. Θέλει  να πει ότι όπως το σπέρμα «εκσπερματίζεται» δηλαδή  εξέρχεται του σώματος προκειμένου να τεκνοποιήσει, ενώ τα  ωάρια παραμένουν  για να  συλλάβουν, έτσι  κάπως, αλλά με τεχνητά  μέσα ειδικοί  έφεραν εκτός  σώματος ωάρια ώστε να γονιμοποιηθούν από το σπέρμα. Εξάλλου πέρα από την συμβολική ερμηνεία υπάρχει και ιατρική  τεκμηρίωση, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον αντρικό μηρό. Κάτι που δεν ξέφυγε από τις γνώσεις του Απολλόδωρου, όπως θα δούμε. Ψηλά στο σκέλος, στην αρχή του μηρού, υπάρχει ο σπερματικός τόνος που περιέχει  τον σπερματικό πόρο, ο οποίος είναι μέρος της σπερματικής οδού που ακολουθούν τα σπερματοζωάρια για να φτάσουν  ως την ουρήθρα. Βέβαια, αυτά  όλα αφορούν το σπέρμα και τον μηρό άρρενος. Ήδη αναφέραμε πως όλα είναι συμβολικά. Και θέλουν να δείξουν ότι όπως στον άντρα όπου το σπέρμα εξέρχεται του σώματος, το ίδιο συνέβη στα ωάρια αλλά με τεχνητό τρόπο φυσικά.

Πολύ  σημαντικό είναι να αναφέρουμε παρενθετικά, χωρίς να επεκταθούμε σε περαιτέρω  αναλύσεις που θα μας βγάλουν από το θέμα μας, ότι ουσιαστικά το πόδι (μηρός) είναι το σημάδι των παρθενογεννημένων από γήινη μήτρα και ουράνιο σπέρμα, όπως έγινε με την γέννηση του Διονύσου από τον μηρό του Δία.

ΤΕΧΝΗΤΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

Έτσι, η Αθηνά σύμφωνα  και με το κείμενο αφού  ο Ήφαιστος «απεσπέρμησεν εις το σκέλος  της θεάς» δηλαδή σύμφωνα με τα όσα είπαμε αφού το σπέρμα γονιμοποίησε κάποιο ωάριο, η Αθηνά«μυσαχθείσα ερίω απομάξασα τον γόνον» ανέλαβε το προϊόν  της γονιμοποιήσεως, τον γόνο,  τον απόγονο με  ζεστασιά και αγάπη «και καταθείσα αυτόν εις κίστην Πανδρόσω» και εναπόθεσε το γονιμοποιημένο ωάριο, τον γόνο, σε ειδική  αναπαραγωγική θήκη /θύλακα  με την κατάλληλη θερμοκρασία προς την από κει και πέρα ανάπτυξη του γόνου.

Δηλαδή έχουμε να κάνουμε με τεχνητή γονιμοποίηση;

Και μόνο η απουσία μήτρας δηλώνει απόγονο που γεννήθηκε όχι με φυσικό τρόπο. Και βέβαια ούτε μυθικό ή φανταστικό. Ας  εξετάσουμε τις αντιστοιχίες του  κειμένου με την σύγχρονη πραγματικότητα. Σύμφωνα  με τον  μύθο το  σπέρμα του  Ήφαιστου έπεσε στον μηρό της Αθηνάς δηλαδή συνάντησε ωάρια τα οποία έλαβαν ειδικοί ιατροί με κάποιο διακολπικό ιατρικό εργαλείο της τεχνολογικά αναπτυγμένης αρχαιότητας.  Μετά, μας λεει, ότι ο γόνος έπεσε στην γη που  δεν είναι άλλο  παρά ο χώρος  στον οποίο φυτά, λουλούδια κλπ καλλιεργούνται. Δηλαδή τον τοποθέτησαν προς επώαση σε ανάλογα με τα σημερινά τρίβλια. Μετά, για κάποιο λόγο δεν  προέβησαν αμέσως στην ενδομήτρια τοποθέτησή του γόνου, παρά έβαλαν αυτόν στην πάνδροσο κίστη, ή όπως θα λέγαμε σήμερα σε καλαμάκια  κατάψυξης και μετά στον καταψύκτη με πολύ χαμηλή θερμοκρασία.

Με την  παρέλευση σωστού χρόνου γίνεται  η διαδικασία της απόψυξης και  η εμβρυομεταφορά πραγματοποιείται στο ενδομήτριο ή όπως μας λεει πιο κάτω ο  Απολλόδωρος «Εν δε  τω τεμένει τραφείς Εριχθόνιος υπ αυτής Αθηνάς».

Τέμενος = ιερός χώρος, αλλά  και καλλιεργήσιμη γη. Και μάλιστα «... τεμένει ... υπ αυτής Αθηνάς»δηλαδή η καλλιεργήσιμη γη ήταν της Αθηνάς. Συνεπώς ο γόνος τοποθετήθηκε στο  τέμενος /μήτρα για να τραφεί, να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει κανονικά.

Όλα ταιριάζουν...

ΕΡΙ-ΧΘΟΝΙΟΣ

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο κείμενο που προσωρινά αφαιρέσαμε για να  το αναλύσουμε. Όταν  «η Αθηνά απομάξασα  τον γόνον εις γην  έρριψε. Φευγούσης  δε αυτής  και της  γονής εις γην πεσούσης Εριχθόνιος γίνεται.  Τούτον Αθηνά  κρυφά των  άλλων θεών έτρεφεν, αθάνατον θέλουσα ποιήσαι». Το απόσπασμα τούτο είναι που βοηθά και συντελεί στην κρυπτογράφηση της τεχνητής γονιμοποίησης και  δημιουργεί τον μύθο. Κατ' αρχάς θέλει  να δηλώσει το όνομα του  γόνου, το οποίο είναι σύνθετη λέξη έρι- και -χθόνιος. Χθόνιος = ο εν τοις κόλποις της γης. Δηλαδή αυτός που γεννήθηκε στην γη. Αλλά που τοποθετήθηκε (καταθείσα) δηλαδή τεχνητά, όπως έχουμε ήδη πει.

Και μάλιστα ο Εριχθόνιος είχε την αγάπη (έρος = ποιητικός τύπος  του έρως που  μάλλον είναι συγχωνευμένος  στο έριο = μαλλί/ ζεστασιά, μεταφορικά: στοργή) της Αθηνάς, την ζεστασιά, την φροντίδα  και την στοργή της. Εδώ, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως ένα νεογέννητο που έχει πρόωρα γεννηθεί και έχει τοποθετηθεί στην θερμοκοιτίδα  θα πάρει  βάρος και  θα αναπτυχθεί πολύ γρηγορότερα εάν είναι ξαπλωμένο σε  προβιά, δηλαδή σε μαλλί προβάτου  = έριο, παρά στο σεντόνι ή σε οποιοδήποτε άλλο ύφασμα. Σε ότι  αφορά το πρώτο συνθετικό, το μόριο έρι, οι μυθογράφοι έφτιαχναν λογοπαίγνια που  άλλοτε είχε την σημασία της «έριδας» και άλλοτε την σημασία της «υπερβολής».

«Φαίνεται όμως, ότι το έριον έχει τινά μυστική έννοιαν της φύσεως», για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Αθ. Σταγειρίτη. Και να συμπληρώσω ότι το έριον παίζει ένα ρόλο-κλειδί στην όλη μυθολογία. Για ποιό λόγο με έριο έδεσε ο Δίας τον Κρόνο; Γιατί  έστεψαν την Ειρεσιώνη  με λευκό έριο;  Γιατί η Αθηνά  απέμαξε τον γόνο με έριο;  Ο Διόνυσος Ζαγρέας παίζει με 7 παιχνίδια. Το ένα από αυτά είναι το έριο. Γιατί  όλοι αυτοί δεν χρησιμοποίησαν κάποιο άλλο μέσο; Ποια άλλη έννοια υπάρχει στο έριο;

Να σημειώσουμε ότι "Εραν" έλεγαν οι αρχαίοι την γη.  Ισως το έριο να ήταν σύμβολο ευφορίας.

Με όλα αυτά ξεφεύγουμε από το θέμα, απλά  θέλω να τονίσω την σημαντικότητα του έριου και πως η αναφορά του δεν είναι καθόλου τυχαία στο κείμενο. Ο  συμβολισμός του, ο ρόλος του  δεν μπορεί, δυστυχώς, να εντοπιστεί με ακρίβεια από τον γράφοντα. Ωστόσο το έριον, η τομαροπροβιά, το δέρμα, η λεοντή κλπ είναι από τα πιο αινιγματικά αντικείμενα της αρχαιότητας, όπως οι ιδιότητες του χρυσόμαλλου δέρατος κλπ. Τελειώνοντας με τα του «ερίου» να θυμηθούμε πως  για τους αρχαίους το κριάρι ήταν ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα  γονιμότητας, όπως η Δήμητρα = Γη Μήτηρ, (όπου το σπέρμα «εις γην έρριψε») είναι προστάτιδα των σπερμάτων «σπερμείή» σύμφωνα με τους Ορφικούς Ύμνους. Και σπέρμα δεν είναι μόνο ο σπόρος  για τα φυτά αλλά και ο ανθρώπινος, το σπέρμα. Το  κείμενο τούτο λοιπόν  δικαιολογεί το όνομα Εριχθόνιος και αναφέρει την επιθυμία της Αθηνάς να κάνει  τον γιο της αθάνατο. Στα κρυφά όμως.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι η Αθηνά αηδιάζει με το σπέρμα του Ηφαίστου που πέφτει επάνω της και το πετάει στο χώμα. Αλλά παίρνει το νεογέννητο κρυφά από τους άλλους θεούς. Το κρατάει  στην αγκαλιά της να το θηλάσει με το θεϊκό της γάλα διότι ήθελε  να τον κάνει αθάνατο, αν και δεν τα κατάφερε, διότι ο μύθος μας λέει πως μετά τον θάνατο του Εριχθόνιου  βασίλεψε ο γιος του  Πανδίονας. Στα κρυφά. Γιατί  άραγε; Μήπως από θεά και θεό ένα παιδί δεν γεννιέται και πάλι θεός; Αλλά πρώτα θα πρέπει να αναρωτηθούμε κάτι άλλο.

Ο μύθος περιγράφει μία τεχνολογία άγνωστη, μάλλον, στην εποχή του Απολλόδωρου. Γίνεται όμως φανερό πως το αντικείμενο της τεχνολογίας σίγουρα  δεν ήταν άγνωστο στον ίδιο,  όπως και σε κάποιους μυημένους. Άλλωστε και  γι αυτό φρόντισε να διατηρήσει την ουσία μέσα στον μύθο. Η θεά Αθηνά βάζει το μωρό (εννοεί τον γόνο,  η έννοια του μωρού εισάγεται  για παραστατικότητα) σε  ένα κουτί /καταψύκτη και το  παρέδωσε στις Αγλαυρίδες, με  ρητή απαγόρευση να μην ανοίξουν το κουτί. Γιατί να  μην το ανοίξουν; Και γιατί το  παρέδωσε σ αυτές; Έπειτα, όταν αυτές άνοιξαν το κουτί θανατώθηκαν, όπως μας λέει παρακάτω ο Απολλόδωρος. Τις σκότωσε το φίδι (το φίδι είναι  σύμβολο του  φύλακα) που ήταν κουλουριασμένο γύρω από το βρέφος, ή  αυτοκτόνησαν από την Ακρόπολη.Εκτός αν ο θάνατός τους δεν συνέβη ποτέ και απλά υπονοεί την μυστικότητα του γεγονότος που πρέπει να μία απαραβίαστη. Το μυστικό της τεχνολογίας.

ΌΛΟΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ, ΞΕΧΑΣΤΕΙ, Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΘΕΙ, ΑΛΛΟΙΩΘΕΙ Η ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΑ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ.

Ο μύθος του Εριχθόνιου  και της Αθηνάς σε παραβολή με την σύγχρονη  ιατρική πραγματικότητα  είναι ένα  μικρό δείγμα που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ΤΙΠΟΤΑ Η ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ.

Όλη  η επιστήμη και η τεχνολογία της απώτατης αρχαιότητας (η οποία ίσως είναι και ανώτερη της σημερινής), έχει φτάσει ως  τις μέρες  μας εκφρασμένη  στους μύθους. Οι λόγοι που δεν έφτασαν όλες αυτές οι γνώσεις ως εμάς μπορεί να είναι πολλοί. Φυσικές καταστροφές, πόλεμοι, απόρρητες μυστικές γνώσεις και τελευταία η επιβολή της χριστιανικής θρησκείας.

Σε ότι αφορά τον τελευταίο παράγοντα, αρκεί να αναφέρουμε πως εκείνα τα χρόνια γίνονταν πολλές προσπάθειες με διάφορους τρόπους και φάρμακα για την ελαχιστοποίηση, αν όχι την ανυπαρξία, πόνων της επιτόκου. Δυστυχώς όμως, η Εκκλησία απαγόρεψε κάθε τέτοια απόπειρα καθώς, σύμφωνα με την Γένεση, η γυναίκα έπρεπε να φέρνει τα παιδιά της στον κόσμο με πόνους. Στα χρόνια του Βυζαντίου η επιστήμη της μαιευτικής διώκεται.

Γιά τον συγγραφέα: ΜΑΚΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ: Ερευνητής, συγγραφέας, αρθρογράφος. Τα τελευταία χρόνια έχει αφιερωθεί στην μελέτη του τρόπου σκέψης των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, ο οποίος ακόμη και σήμερα, έχει σημαντικότατες εφαρμογές σε πολλούς τομείς της σύγχρονης κοινωνίας μας. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Αέροπος, Strange, Άβατον, Ιστορία Εικονογραφημένη, Mystic View, Ανεξήγητο, Mystery, Ιχώρ. http://thesecretrealtruth.blogspot.com/

Manos Zachs

ΒΙΩΝ Ο ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΗΣ

ΒΙΩΝ Ο ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΗΣ

O Βίων ο Βορυσθενίτης ήταν Αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος, που έζησε τον -4^ο αιώνα  και καταγόταν από την περιοχή της νοτιοδυτικής Ρωσίας, από όπου και το «Βορυσθενίτης» (από τον ποταμό Βορυσθένη).
Ο Βίων έζησε κυρίως στην Αθήνα, όπου υπήρξε μαθητής του Κράτητος και ανάμεσα σε άλλους φιλοσόφους άκουσε και τον Θεόφραστο. Παρότι κυνικός, η φιλοσοφία του εμπεριέχει και κάποιες ηδονιστικές τάσεις. Ο Βίων διακρίθηκε πάντως περισσότερο ως σατιρικός συγγραφέας και λιγότερο ως φιλόσοφος. Διακωμώδησε γραμματικούς, μουσικούς και όλους τους σημαντικούς φιλοσόφους σε έργα πεζά και έμμετρα. Το έργο του «Διατριβαί» έχει δηκτικό οίστρο και το ζήλεψε και το μιμήθηκε ο κορυφαίος Ρωμαίος λυρικός ποιητής Οράτιος. Εξαιτίας της ευστροφίας του στη διακωμώδηση, έχει συγκριθεί με τον Τίμωνα τον σιλλογράφο και με τον Βολταίρο.

Τα αποφθέγματα του: 

Ο ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΝ

ΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΑΣΧΗΜΗ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΠΟΙΝΗ, ΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΟΙΝΗ

ΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ

Η ΚΑΛΗ ΦΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΕΤΩΝ

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟ ΚΑΛΟ

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΟΡΑ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙΣ ΤΙΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΒΛΑΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΚΟΠΗ

ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΓΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΖΗΤΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ

ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΔΡΕΙΟΙ, Η ΣΥΝΕΣΗ ΟΜΩΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΣΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ

Η ΣΥΝΕΣΗ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΡΕΤΕΣ, ΟΣΟ Η ΟΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΑΔΙΑΚΟΠΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΟΠΟΙΟΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ

ΜΕΤΑΞΥ ΦΙΛΩΝ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΑ

http://istoria.exnet.gr/hellas.html  

ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΩΝ ΠΑΣΑΔΩΝ ΣΤΑ ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΩΝ – ΤΟΚΟΛΓΥΦΩΝ

ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΩΝ ΠΑΣΑΔΩΝ ΣΤΑ ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΩΝ – ΤΟΚΟΛΓΥΦΩΝ

Από το http://hggiken.pblogs.gr

«Εμπρός προς το …ποθούμενο!»

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΑΠΟΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΙΑΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΒΑΡΒΑΡΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΙΜΑΤΟΠΟΤΙΣΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ (ΑΡΚΑΔΙΑ),ΖΟΥΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΠΡΟΠΑΠΠΟΙ ΜΟΥ ΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΔΟΥΛΩΤΟΙ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΙ ΩΣ ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΡΩΜΙΟΙ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΠΑΣΑΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΝΕΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΡΟΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΖΗΛΕΨΕ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΕ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ.

Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΣΑΝ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ. ΑΥΤΗ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΛΥΓΙΣΕ ΚΑΙ ΕΒΑΛΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ, ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΕΙΣΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ. ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ, ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΝ ΠΑΣΑ ΟΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΝΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΑΝΤΗΣΕΙ. Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΗΣΕΙ ΕΝΕΔΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ Ο ΠΑΣΑΣ ΒΓΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΜΩΣΕΙ ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ, Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΝΤΡΑ ΤΟΝ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣΑΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗΣ ΓΗΣ ΟΠΟΥ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΝ ΣΕ ΟΡΕΙΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΠΗΛΙΕΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΕΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΠΟΥ ΖΟΥΣΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ.

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ (ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΩΤΑΚΟΣ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ) ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝΘ.ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΑΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ.

Η ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΟΝΟΥ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΔΗΛΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ «ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ» ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΡΑΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ & ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΣΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΔΟΥΛΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ. ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΑΓΑΡΗΝΟ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΩΜΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΤΟΣΩΝ ΧΡΟΝΩΝ (ΒΙΑΙΟΙ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΙ – ΠΑΙΔΩΜΑΖΩΜΑΤΑ – ΑΓΡΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ κ.α.) ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΡΟΑΣΠΙΖΕ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΒΑΝΑΥΣΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ - ΝΑ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΝΕΟ-ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ «ΝΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΟΥΝ» ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ-ΑΣΘΕΝΗ ΕΛΛΗΝΑ ΜΕ ΓΕΝΟΣΗΜΑ ΦΘΗΝΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ, ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ. ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΥΤΟ ΑΛΩΝΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΠΕΤΡΕΣ ΣΚΛΗΡΕΣ, ΚΑΙ ΑΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΕΣ. ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΙΜΑΤΟΠΟΤΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΤΡΕΣ ΓΕΝΝΗΚΑΝΕ ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΟΙ ΛΙΘΟΙ – ΠΡΟΜΑΧΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΥΩΔΙΑΖΟΥΝ ΘΥΜΙΑΜΑ ΚΑΙ ΛΑΛΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΣ. Σ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΩ ΒΡΑΧΙΑ ΑΝΘΙΣΕ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΙΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΚΛΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.

ΠΟΛΛΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΒΟΛΗΣΑΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ «ΡΩΜΑΙΙΚΗ ΚΑΡΥΔΙΑ» ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΣΩΨΥΧΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΨΗΛΑΦΗΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ. ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ»ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΣΤΑ ΒΟΘΡΟΛΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΡΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

ΤΩΡΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ. ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΕΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΟΦΙΣΤΙΑΣ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΕΤΟΙΟΙ «ΔΙΚΟΙ» ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ (ΟΤΙ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ) ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΛΕΓΑΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!!! ΑΙΦΝΗΣ ΜΟΛΙΣ ΠΗΡΑΝΕ «ΤΗΝ ΚΟΥΤΑΛΑ» ΜΑΓΕΙΡΕΨΑΝ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΑΓΗ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΓΑΜΕ ΜΕΤΑ ΕΜΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΗΤΑΝ ΕΘΝΙΚΑ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟ. ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΡΩΜΙΟΙ ΓΕΥΟΜΑΣΘΕ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΓΙΑΤΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΥΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΦΤΑΣΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΛΗΞΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΟ ΡΩΜΑΙΙΚΟ ΜΕ ΛΥΣΣΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΓΩΝΙΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΥΒΕΙ ΤΗΝ ΣΠΙΘΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ Η ΩΡΑ ΕΧΕΙ ΖΥΓΩΣΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ.

ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΟΣ – ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΑ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟ. ΤΩΡΑ ΘΑ ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟ.

ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ-ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΝΕΔΡΑ-ΠΑΓΙΔΑ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΣΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ. ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ. Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ …

«ΩΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΙΩΝΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ & ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΡΤΕΡΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ.»

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Κάνουν αφόρητη την ζωή του φορολογούμενου!

Κάνουν αφόρητη την ζωή του φορολογούμενου!

Ζητούν ακόμα και από μισθωτούς ένα σκασμό δικαιολογητικά για να κάνουν ρύθμιση.
Γιγαντώνουν το τέρας της γραφειοκρατίας που κοστίζει δισεκατομύρια στον φορολογούμενο!
Ένα κράτος δίχως γραφειοκρατία υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός την περασμένη Παρασκευή σε συνάντηση του με νέους επιχειρηματίες, ωστόσο η πραγματικότητα τον διαψεύδει δραματικά.

Το τέρας του ελληνικού Δημοσίου πνίγει τις επιχειρήσεις αλλά πλέον ακόμα και τους απλούς πολίτες.

Την ώρα που χιλιάδες Έλληνες αδυνατούν να πληρώσουν τα υπέρογκα ποσά που τους ζητά η εφορία, για να κάνει κανείς μία απλή ρύθμιση οφειλών σε δόσεις, χρειάζεται ιώβεια υπομονή.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι ΔΟΥ ζητούν ένα σωρό δικαιολογητικά ακόμα και από μισθωτούς, παίζοντας με τα νεύρα των πολιτών και κάνοντας αφόρητη τη ζωή των φορολογούμενων που ωθούνται από τέτοιες λογικές ακόμα και στη φοροδιαφυγή.
Δείτε το σχετικό έγγραφο και βγάλτε τα συμπεράσματα σας:

newsbomb.gr

Άθεοι αριστεροί προσπαθούν να κάνουν τα Ελληνόπουλα αθεόπουλα…

Άθεοι αριστεροί προσπαθούν να κάνουν τα Ελληνόπουλα αθεόπουλα…

Και φυσικά η Εκκλησία της Ελλάδος, που «παίζει» με τον ΣΥΡΙΖΑ και οργανώνει συνέδρια μαζί του, κάνει την πάπια...

Ο λόγος για το νέο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών, που εφαρμόζεται «πιλοτικά» σε ορισμένα σχολεία της χώρας και θα υλοποιηθεί από τη νέα σχολική χρονιά σε όλα τα σχολεία. Σύμφωνα με ειδικούς, που εξέφρασαν τις ενστάσεις τους στο πλαίσιο του πανελλήνιου επιστημονικού συνεδρίου «Το μάθημα των Θρησκευτικών: 

Προβληματισμοί – επισημάνσεις – προτάσεις», που πραγματοποιείται στο τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, (11 – 12 Μαρτίου 2013.) το να μιλάς για τον βουδισμό και τον ταοϊσμό σε παιδιά μόλις οκτώ ετών (με σαφή στόχευση να μεταβληθούν αυτά σε άθρησκους νέους), τη στιγμή που το Σύνταγμα άλλα προβλέπει (δημιουργία εθνικής & πατριωτικής συνείδησης), δημιουργεί σύγχυση στους μαθητές. Και φυσικά, δεν συμβάλει στην ανάπτυξη της θρησκευτικής ταυτότητάς τους. 

Θρησκειολογία λοιπόν στα παιδιά... Κάτι που σε όλη σχεδόν την Ευρώπη έχει απορριφθεί, γιατί απλά απέτυχε. Ποιος εισηγήθηκε λοιπόν όλα τα παραπάνω; Κάποιος που θέλει να δει να αποχρωματίζεται θρησκευτικά η κοινωνία μας. Και το μάθημα των Θρησκευτικών, να μην απηχεί τις παραδόσεις της χώρας... Όπως μάλιστα επισήμαναν οι ομιλητές, από το νέο πρόγραμμα σπουδών απουσιάζουν σημαντικά στοιχεία από τον ορθόδοξο πολιτισμό, από την μυστηριακή ζωή, από τις χριστιανικές αρετές και πρότυπα. Στόχος κάποιων, είναι η δημιουργία μιας ελευθεριακής κοινωνίας. Όπου όμως η ανθρώπινη ζωή, δεν θα αξίζει τίποτα...

Προσέξτε: το νέο πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα στους δασκάλους να επιλέγουν ελεύθερα τα θέματα διδασκαλίας από εξωτερικούς... χορηγούς! Όπως οι Σαϊεντολόγοι ας πούμε... Περίμεναν την εκδημία του μακαριστού Χριστόδουλου για να τα κάνουν όλα αυτά χωρίς αντίσταση... Σωστά λοιπόν ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Ηλίας Φραγκόπουλος, επεσήμανε ότι το ελληνικό κράτος αντιστρατεύεται την ορθόδοξη χριστιανική συνείδηση των μαθητών, κατά παράβαση του Συντάγματος αλλά και του δικαιώματος κάθε χριστιανού να καλλιεργεί την πίστη των πατέρων του.

  Πηγή: Ελεύθερος Κόσμος

Στο Μαξίμου το δεξί χέρι του Πούτιν

Στο Μαξίμου το δεξί χέρι του Πούτιν

Στην Αθήνα φτάνει ο Αλεξέι Μίλερ της ρωσικής εταιρίας Gazprom, η οποία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΑ.

Το δεξί χέρι του Βλαντιμίρ Πούτιν, στη μία και μισή θα έχει συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου.

Η Gazprom έχει ήδη καταθέσει δεσμευτική προσφορά για τη ΔΕΠΑ και μάλιστα πολύ υψηλή. Η συνάντηση γίνεται μετά από αίτημα της ρωσικής πλευράς.
Η συνάντηση θα έχει και έντονο στρατηγικό χαρακτήρα, αφού ο ρωσικός παράγοντας επιθυμεί την παρουσία του στη Μεσόγειο.

Οι Κένταυροι

Κένταυροι

Κένταυροι Φολόης

Οι Κένταυροι απεικονίζονται σαν μυθικά όντα στα διασωθέντα μάρμαρα του δυτικού αετώματος του Ναού του Δία, τα οποία φυλάσσονται στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας . Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων τους ήθελε να έχουν σώμα αλόγου και από τον τράχηλο, και πάνω στήθος, χέρια και κεφάλι ανθρώπου. Ο Διόδωρος (Δ΄12) αναφέρει ότι, όταν οι Κένταυροι νίκησαν τους Λάπιθες, κατέβηκαν στην Ηλεία και κατέλαβαν την Φολόη. Από εκεί λήστευαν και φόνευαν τους διερχομένους και τους κατοίκους της περιοχής. Οι κάτοικοι, φοβισμένοι και τρομαγμένοι που πρώτη φορά έβλεπαν από μακριά άλογα, (το πάνω μέρος των οποίων ήταν ανθρώπινο) να χάνονται στο δάσος και στα ρέματα, τους απεικόνιζαν στη φαντασία τους σαν τέρατα με αλογίσιο σώμα.

Ο Φόλος

Ένας από τους Κενταύρους ήταν και ο Φόλος, γιος του Σειληνού και της Νύμφης Μελίας ^{[εκκρεμεί παραπομπή]} και φίλος του Ηρακλή. Εκ διαδοχής από τον προπάππου του ήταν φύλακας του υπερμεγέθους πιθαριού (βαγενιού) με το κρασί των μεγαλόσωμων Κενταύρων, το οποίο τους είχε προσφέρει ο Διόνυσος, με εντολή να το φυλάξουν και να το ανοίξουν μόνο όταν εμφανιστεί ο Ηρακλής.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Σύμφωνα με τους μύθους που αναφέρει ο Ρισπέν, (1963, σ270), το κρασί είχε δοθεί στον Φόλο από τον Διόνυσο, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης διότι ως διαιτητής στη διαμάχη του τελευταίου με τον Ηρακλή για την κατοχή της Νάξου, ο Φόλος αποφάνθηκε υπέρ του

Ο Ηρακλής

Ο Ηρακλής πήρε την εντολή από τον Ευρυσθέα να κάνει τον τρίτο άθλο του, να συλλάβει δηλαδή ζωντανό τον Ερυμάνθιο κάπρο[1], που ζούσε στο όρος της Λαμπείας, Ερύμανθος. Ο κάπρος κατάστρεφε τις περιοχές τις Ψωφίδος (Αρκάδων) και Λασιωνίων (Ηλείων). Ο Ηρακλής πέρασε πρώτα από τη σπηλιά του Κένταυρου Φόλου, προκειμένου να πάρει πληροφορίες σχετικά με το ζώο.

Το πιθάρι 

Ο Φόλος έτρωγε κρέατα ωμά όπως όλοι οι Κένταυροι, αλλά για να ευχαριστήσει τον Ηρακλή του προσέφερε ψητά. Ο Ηρακλής ζήτησε κρασί, αλλά όταν ο Φόλος θυμήθηκε την επιθυμία του Διόνυσου, δίστασε να ανοίξει το πιθάρι φοβούμενος τους άλλους Κενταύρους. Κατόπιν προτροπής του Ηρακλή άνοιξε το βαγένι με το χιλιόχρονο κρασί και του έδωσε να πιεί σε ασημένιο κύπελο (τάσι). Η ευωδιά του παλιού δυνατού κρασιού απλώθηκε γρήγορα στις ρεματιές και στο δάσος. Ο φόβος του δεν άργησε να επαληθευτεί.

Η συμπλοκή και η Νεφέλη 

Τα δέντρα έτριζαν, καθώς οι Κένταυροι έφταναν στην σπηλιά για να το αρπάξουν. Ο Φόλος κρύφτηκε από το φόβο του, ενώ ο Ηρακλής ρίχτηκε στη μάχη μαζί τους, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει όντα, τα οποία έχοντας μητέρα τη Θεά Νεφέλη είχαν ταχύτητα αλόγου, υπερβολική δύναμη δισώματων θηρίων, ανθρώπινη λογική και εμπειρία. Άλλοι του επιτίθενται έχοντας σαν όπλα μεγάλα ξύλα, άλλοι με μεγάλες πέτρες, άλλοι με μεγάλες λαμπάδες από τα καμένα δέντρα και άλλοι με φοβερά τσεκούρια. Στη μάχη τους βοηθούσε όμως και η Νεφέλη, ρίχνοντας καταρρακτώδη βροχή για να γλιστράει ο Ηρακλής, τη στιγμή που οι Κένταυροι είχαν τέσσερα πόδια. Η μάχη ήταν φοβερή. Ο Ηρακλής έδιωξε αρχικά τον Άγχιο και τον Άγριο, πετώντας τους δαυλιά που φώτιζαν τη σπηλιά. Με τα φαρμακερά βέλη που είχε βάψει από το αίμα της Λερναίας Ύδρας, τους σημάδευε και τους χτύπαγε με το ρόπαλο. Τους καταδίωξε μέχρι το ακρωτήριο Μαλέα.

Εξόντωση των Κενταύρων 

Τους περισσότερος τους εξόντωσε ενώ οι υπόλοιποι, μαγεμένοι από τους ήχους των σειρήνων, πέθαναν από την πείνα. Οι υπόλοιποι Κένταυροι έφυγαν. Ο Κένταυρος Νέσσος πήγε στο ποταμό Εύηνο, όπου παρενοχλούσε ερωτικά τη σύζυγο του Ηρακλή Δηιάνειρα, η οποία αργότερα σκοτώθηκε από αυτόν. Ο Ηρακλής, χωρίς να το θέλει, ετόξευσε προς τον Έλατο και πλήγωσε τον Χείρωνα (φίλο του), ο οποίος παραιτήθηκε από την αθανασία γιατί οι πόνοι ήταν φρικτοί από το βέλος που ήταν ποτισμένο από τη Λερναία Ύδρα. Ο Κένταυρος Όμαδος έφυγε για την Αρκαδία όπου παρενοχλούσε και αυτός την αδερφή του Ευρυσθέα Αλκυόνη. Ένας από τους Κενταύρους της Φολόης, ο Ευρυτίονας γύρισε πίσω στην περιοχή και πήγε στην Ώλενο της Αχαΐας προκειμένου να πάρει βίαια πάλι την κόρη του Δεξαμενού. Αργότερα σκοτώθηκε και αυτός από τον Ηρακλή. Οι Κένταυροι διασκορπιστήκαν από το Μαλέα μέχρι την Τυρηνία, όπου άλλοι πέθαναν από την πείνα και άλλοι μαγεύτηκαν από το άσμα των σειρήνων. Στη συμπλοκή σκοτώθηκαν πολλοί επιφανείς Κένταυροι, ο Δάφνις, ο Αμφίων, ο Όρειος, ο Ιπποτίων, ο Φρύξος, ο Θηρεύς, ο Αργείος, ο Δούπων, ο Ισοπλής και ο Μελαγχαίτης.

Ο θάνατος του Φόλου 

Κατόπιν, ο Ηρακλής επανήλθε στη Φολόη, όπου βρήκε το φίλο του Φόλο να πεθαίνει, μιας και στην προσπάθεια του να θάψει τους συγγενείς Κενταύρους, επιχείρησε να περιεργαστεί ένα βέλος, που προηγουμένως θαύμαζε. Αυτό του διέφυγε και τον τραυμάτισε στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού ποδιού του και έτσι από το δηλητήριό του, πέθανε. Τότε λοιπόν, ο Ηρακλής τον έθαψε μεγαλοπρεπώς στην περιοχή που σκοτώθηκε και για να τον τιμήσει έδωσε στο δάσος και στην περιοχή το όνομα Φολόη. Ο τάφος στο Αντρώνι Ηλείαςκοντά στην θέση Κροϋφίκου λεγεται ότι είναι του Κένταυρου Φόλου, όπου αναπτύχθηκε η αξιόλογη πόλη της αρχαιότητας Λασιών. Κατόπιν, ο ήρωας έφυγε να κυνηγήσει τον Ερυμάνθιο Κάπρο.

Σήκω ρε Έλληνα!!!ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ!

Σήκω ρε Έλληνα!!!ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ!

Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΕ ΕΝΑ em@il.......

ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ
Διαβάστε το λοιπόν με προσοχή και βάλτε στην θέση αυτού του ανθρώπου τον εαυτό σας.
Θέλω πίσω το σπίτι μου και όλα όσα μου ανήκουν.

Θέλω πίσω την βιοτεχνία μου, που μου την έκλεισαν οι Κινέζοι μετά από υπογραφή Σημίτη για εισαγωγές από Κίνα ειδών που εγώ και τόσοι άλλοι παράγουμε εδώ και χρόνια και μάλιστα είδη κλάσεις ανώτερα ποιοτικότερα και ανθεκτικότερα.

Θέλω πίσω την υγεία μου, που την έχασα από το καθημερινό άγχος αν θα καταφέρω μέσα στη βιοπάλη να βγάλω τα προς το ζειν για την οικογένεια μου επειδή ΟΛΑ μου τα παίρνουν η ΔΕΗ, το ΤΕΒΕ, η ΕΥΔΑΠ, η τηλεφωνία και οι τράπεζες αφού ΤΕΛΙΚΑ αναγκάστηκα να βγάλω κάρτες για να ζήσουμε εγώ και η οικογένειά μου ενώ πριν δεν χρωστούσαμε σε κανένα και βάζαμε και κάτι στην άκρη για μια ώρα ανάγκης.

Θέλω πίσω τους παιδικούς μου φίλους, που αν κι επιστήμονες, φημισμένων οργανισμών, ιδρυμάτων και πανεπιστημίων του εξωτερικού, είτε πέθαναν από το άγχος τους όταν επέστρεψαν στην Ελλάδα, είτε αναγκάστηκαν να ξαναφύγουν και να ξενιτευτούν ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους και αναθεματίζοντας την ώρα που η νοσταλγία της πατρίδας τους έφερε πίσω.

Θέλω πίσω τις καλοκαιρινές μου διακοπές που από το 1981 σταμάτησα να κάνω σαν άνθρωπος επειδή άλλαξε η κατάσταση και τα νοίκια από 2.500 δραχμές εκτινάχτηκαν στις 30.000, το ψωμί από 10 δραχμές στις 100, το ρεύμα από 300 δραχμές το δίμηνο στις 9.000.

Θέλω πίσω τις παραλίες μας, που αποκλείστηκαν με συρματοπλέγματα και πλέον ανήκουν σε ανθρώπους ενός «ανώτερου θεού».

Θέλω πίσω τα ελαιόδεντρα που υπήρχαν στα πεζοδρόμια προτού τα αλλάξουν με νερατζιές και λεύκες.

Θέλω πίσω την πλατεία Ομονοίας στην κατάσταση που την παρέλαβαν και ήταν το κόσμημα της ΑΘΗΝΑΣ ΜΑΣ, πριν την χαλάσουν για να την μετατρέψουν από νύφη σε φτηνή πόρνη και στέκι εμπόρων ναρκωτικών κάτω από την ανοχή του Ελληνικού Κράτους.

Θέλω πίσω την παραλιακή οδό Ποσειδώνος από το ύψος του Φλοίσβου, όπως ήταν πριν την καταστρέψουν για να περάσει το ΑΧΡΗΣΤΟ τραμ, έτσι για τα μάτια του Κόσμου για ΕΝΑ (1) μόνο μήνα στην Ολυμπιάδα.

Θέλω πίσω την ελευθερία μου να κυκλοφορώ τα βράδια ότι ώρα μου αρέσει με την οικογένειά μου και να πηγαίνω όπου θέλω χωρίς τον φόβο ότι κάποιος από εμάς θα πάθει κάτι κακό από τους χιλιάδες διάσπαρτους και πανέτοιμους για φόνο κακοποιούς εγχώριας και διεθνούς παραγωγής.

Θέλω πίσω την ελευθερία μου να κοιμάμαι στην βεράντα μου με ανοιχτή την πόρτα χωρίς κάποιοι κακοποιοί να εισβάλλουν στο σπίτι μου να με μαχαιρώσουν και να απειλήσουν την ακεραιότητα της οικογένειάς μου.

Θέλω πίσω την ασφάλεια που αισθανόμουνα να φεύγω ανέμελος από το πατρικό μου σπίτι που βρίσκεται στο χωριό και όταν γυρίζω πίσω να το βρίσκω έτσι όπως το άφησα και όχι λεηλατημένο και κατεστραμμένο από τους αλλοδαπούς κακοποιούς που γέμισαν την χώρα μας και την αστυνομία να μου λέει ότι είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο .

Θέλω πίσω όλα αυτά που οι κυβερνήσεις μου στέρησαν, κάνοντας ότι ήθελαν χωρίς να με ρωτήσουν και με αποτέλεσμα να μην έχω πια τίποτα να δείξω στα παιδιά μου σχετικά με το πώς ζούσαμε και πως βιώναμε την αληθινή ελευθερία, την πατροπαράδοτη φιλοξενία και την παντελή έλλειψη καχυποψίας.

Θέλω πίσω την επιλογή μου μετά την δουλειά να φτιάχνω και να πουλάω ότι θέλω χωρίς να είμαι αναγκασμένος να πληρώνω ΦΠΑ και να βγάλω άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος εφόσον δεν κλέβω αλλά κάνω κάτι τίμιο με δικό μου ρίσκο εάν θα πουλήσω ή όχι. Ας αναρωτηθείτε πόσα μικρά πάμπτωχα παιδιά έβγαλαν τα πρώτα τους λεφτά με αυτό τον τρόπο και σπούδασαν και έγιναν ονομαστοί επιστήμονες χρήσιμοι στην κοινωνία.. Ποιός σας έδωσε το δικαίωμα να μας στερείτε την ανθρώπινη επιβίωση μας;

Θέλω πίσω την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, την ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ, τα παλιά αναγνωστικά βιβλία του δημοτικού, του γυμνασίου, του Λυκείου για να διδάσκονται τα παιδιά μου με την ίδια μέθοδο που μεγαλώσαμε όλοι μας, με ιστορίες του Παπαδιαμάντη, του Μυριβήλη, της Πηνελόπης Δέλτα, με την ποίηση του Παλαμά, του Δροσίνη, αλλά και του Σεφέρη, του Ρίτσου και του Ελύτη και άλλων ΕΛΛΗΝΩΝ κι όχι με τον Αρμπέν (?) στην χώρα της Χωχαρούπας. Πρέπει πάση θυσία να εκπορνευτούμε;

Θέλω πίσω τον εαυτό μου και το αυθόρμητο γέλιο μου, που δεν το έχασα μόνος μου αλλά μου το ΕΚΛΕΨΑΝ όλες οι κυβερνήσεις, καθεμία με τον τρόπο της καθώς και οι κάθε λογής ΛΑΘΡΟΑΛΛΟΔΑΠΟΙ που κυκλοφορούν στην περιοχή μου ΟΛΕΣ τις ώρες της ημέρας ώστε πλέον δεν βλέπω ΚΑΝΕΝΑ Έλληνα από τα μέρη μου για να μιλήσω αλλά μόνο Πακιστανούς, Ρώσους, Αλβανούς, Κινέζους, Βούλγαρους και κάθε καρυδιάς καρύδι.

Κι όμως δεν είμαι εγώ αυτός που μετανάστευσα ούτε είμαι εγώ αυτός που πλήρωσε κάποιο δουλέμπορο για να με πετάξει στην Ελληνική θάλασσα. Δυστυχώς όμως οι κυβερνήσεις μας με κατάντησαν μετανάστη στον τόπο μου, στην γειτονιά μου και για αυτό την πλήρη ευθύνη έχουν αυτοί όλοι που μας κυβέρνησαν από το 1991 και μετά ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ...


Πηγή:http://www.faliropress.gr/