Αν ισχύουν για ΟΛΟΥΣ, η Αριστερά είναι στην ... ΕΞΟΥΣΙΑ !!!!!!! Μήπως έχουμε δικτατορία του προλεταριάτου και δεν το γνωρίζουμε ???

Αν ισχύουν για ΟΛΟΥΣ, η Αριστερά είναι στην ... ΕΞΟΥΣΙΑ !!!!!!!

Μήπως έχουμε δικτατορία του προλεταριάτου και δεν το γνωρίζουμε ???

ΟΙ ΚΟΜΣΟΜΟΛΟΙ ΠΟΥ EΓΙΝΑΝ

ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ!

Γιώργος Μπόμπολας: Ο ΕΠΟΝίτης που έγινε βαρόνος. Δε χρειάζονται πολλές συστάσεις. Καναλάρχης, μεγαλοεκδότης, κατασκευαστικές εταιρείες, τα πάντα όλα. Έχει ακόμα μεγάλη αδυναμία στο ΚΚΕ.

Σταύρος Ψυχάρης: Κληρονόμος-Πρόεδρος του ΔΟΛ (Λαμπράκη), Πρόεδρος του Δ.Σ. του mega κ.τ.λ. Από κομμουνιστική οικογένεια, έκανε τα πρώτα του βήματα στο ΚΚΕ.

Μάνια Τεγοπούλου: Εκδότρια Ελευθεροτυπίας, MEGA κ.τ.λ. Κόρη του καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Κίτσου Τεγόπουλου, θεωρείται ακροαριστερή.

Κώστας Γιαννίκος: Γνωστός κομμουνιστής, προερχόμενος από την πρώην ΕΣΣΔ.
Για ένα φεγγάρι είχε αγοράσει την διεθνούς φήμης κομματική εφημερίδα «Πράβντα».
Είναι βασικός μέτοχος (και διευθύνων σύμβουλος) του καναλιού Alter, ιδιοκτήτης των ραδιοφωνικών σταθμών John Greek, Oasis, Captain Jack, ιδιοκτήτης της εκδοτικής εταιρείας Modern Times, των τηλεοπτικών περιοδικών Tivo και Avanti, των δισκογραφικών εταιρειών Legend, MBI, Eros, Κίνησις, ΛΥΡΑ κ.λπ.

Αναστασιάδης Θέμος: ΑΝΤ 1, ΚΝΕ.

Στρατής Λιαρέλης: Διευθυντής ειδήσεων του ΑΝΤ 1. ΚΝΕ.

Νίκος Ευαγγελάτος (ή Εισαγγελάτος): ΚΝΕ.

Όλγα Τρέμη: MEGA, ΚΝΕ.

Παύλος Τσίμας: MEGA, πρώην δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη, ΚΚΕ.

Μανώλης Αναγνωστάκης: MEGA Σαββατοκύριακο, ΚΝΕ.

Οι του Ιού της Ελευθεροτυπίας: ΚΚΕ εσωτερικού και εν συνεχεία Β' Πανελλαδική (ακροαριστερή διάσπαση της νεολαίας του ΚΚΕ εσωτ., το 1978, εξέδωσαν το περιοδικό «Σχολιαστής»).
Στην Β' Πανελλαδική συμμετείχαν επίσης και οι Χρύσανθος Λαζαρίδης, (της λεγόμενης «γενιάς του πολυτεχνείου»), σήμερα πολιτικός σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά.

Παναγιώτης Παναγιώτου, (ή Παν. Παν.): στέλεχος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού του Μπόμπολα (Έθνος κ.α.)

Αλέξης Παπαχελάς: Καθημερινή, ΣΚΑΪ κ.λπ., ο οποίος μάλιστα ήταν Γραμματέας της Β' Πανελλαδικής στο. Κολέγιο Αθηνών.

Σταύρος Λυγερός: Καθημερινή, της «γενιάς του πολυτεχνείου», ήταν και στην «συντονιστική επιτροπή» του πολυτεχνείου, ΟΣΕ («Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση»).

Τάσος Τέλλογλου: ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.

Βασίλης Λυριτζής: (ο επονομαζόμενος «Τρότσκι», λόγω καταπληκτικής ομοιότητος): στην πρωινή «Πρώτη Γραμμή» του ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.

Δήμος Βερύκκιος: Alpha, ΚΝΕ.

Λάκης Λαζόπουλος: Alpha, Κνίτης,...το πουλάκι μας.

Γιώργος Κύρτσος: Ο. «φιλελεύθερος» εκδότης και τηλεσχολιαστής, κι αυτός στην ΚΝΕ ήτανε.

Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (κοινώς. «Ταρζάν», «Ζούγκλας», ή «Κατακίτρινος»):
Αριστεριστής γενικώς, φίλος των Ξηρών και μόνιμος απολογητής της κόκκινης τρομοκρατίας, «αδέσποτος» σήμερα, άγνωστο αν ήταν κάπου οργανωμένος παλαιότερα.

Γιώργος Βαρεμένος: τηλεσχολιαστής, τελευταίως έχει χαθεί, ΚΚΕ, σπουδές Μόσχα.

Αλέξης Οικονόμου: Ο σημερινός. «αριστερός πατριώτης» του Καρατζαφέρη, προηγουμένως δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και στέλεχος του ΚΚΕ.

Παντελής Καψής: γιός του υπουργού του ΠΑΣΟΚ, αδερφός του Μανώλη, του
φανατικού. εκσυγχρονιστή του MEGA, Διευθυντής στα ΝΕΑ, ΚΚΕ εσωτ.

Χρήστος Μαχαίρας: Διευθυντής στο Έθνος του Μπόμπολα, ΚΚΕ εσωτ.

Θανάσης Τσεκούρας: ΝΕΤ, ΚΚΕ εσωτ.

Νίκος Μεγγρέλης: έχει περάσει από πολλά κανάλια (MEGA, ΑΝΤ1), τώρα είναι Διευθυντής Διεθνών Τηλεοπτικών Εκπομπών της ΕΡΤ Α.Ε., ΚΚΕ εσωτ.

Μπάμπης Παπαπαναγιώτου: ΝΕΤ τώρα ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.

Σεμίνα Διγενή: Έχει χαθεί τελευταία, ΚΝΕ και αυτή.

Γιάννης Λάτσιος: O κύριος, life style του ΑΝT1, ΚΚΕ εσωτ.

Σταμάτης Μαλέλης: Γενικός Δερβέναγας του. κουτσομπολίστικου καναλιού STAR και αναμφισβήτητος. άρχοντας του life style. Ακροαριστερός (τροτσκιστής) στα νιάτα του.

Γιάννης Βλαστάρης: Διευθυντής σύνταξης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, ΚΝΕ.

Δημήτρης Τσιόδρας: Πρώην διευθυντής του Flash (Κόκκαλης) και νυν υπεύθυνος πολιτικού της Ελευθεροτυπίας, ΚΝΕ.

Ηλίας Θεοφύλακτος: Διευθυντής στην εφημερίδα Ισοτιμία, ΚΝΕ.

Στέλιος Κούλογλου: «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» στην ΝΕΤ (συμμετέχει και στο Δ.Σ. της κρατικής αυτής εταιρείας), TVXS κ.τ.λ. Στο. υπερεπαναστατικό ΕΚΚΕ ήταν ο κύριος (σύντροφος).

Μπήλιω Τσουκαλά: ΝΕΤ, στο ΕΚΚΕ κι αυτή.

Σπύρος Παπαδόπουλος: Ο ακριβοπληρωμένος της ΝΕΤ «στην υγεία μας βρε παιδιά» ή «στην υγεία σας κορόϊδα»), ΕΚΚΕ.

Ανδρέας Μικρούτσικος: Ο big brother. Έχει χαθεί τελευταία, αλλά δεν αποκλείεται να επανεμφανιστεί. Επαναστάταρος του ΕΚΚΕ κι αυτός.

Δημήτρης Ψυχογιός: Βήμα, οργανωτής της αριστερίστικης «20ης του Οκτώβρη».


Επειδή και οι δημοσκόποι έχουν άμεση σχέση με τα ΜΜΕ, ας μπούμε για λίγο στον θαυμαστό κόσμο τους:

Ηλίας Νικολακόπουλος: Ο. πατέρας όλων των δημοσκόπων. Παλιό δραστήριο μέλος αριστερίστικων οργανώσεων σε Ελλάδα και Γαλλία (29η Μάη, Curiel Apparat). Παλιά έγγραφα της ΚΥΠ τον ενέπλεκαν και με την τρομοκρατία. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε τίποτα.

Γιάννης Μαυρής: Γενικός Διευθυντής της Public Issue, ΚΚΕ εσωτ.

Χριστόφορος Βερναρδάκης: Γενικός Διευθυντής της VPRC, ΚΚΕ εσωτ.

Στράτος Φανάρας: Γενικός της Metron Analysis, ΚΚΕ εσωτ.

Τάκης Ρουτζούνης: Γενικός της Κάπα Research, τ. Γραμματέας Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ.

Τάκης Θεοδωρικάκος: Γενικός της GPO, τ. Γενικός Γραμματέας της ΚΝΕ.


Να πως διαμορφώνονται οι συνειδήσεις στην Ελλάδα.

Αυτά τα ολίγα.

Θυμάστε αυτό το .."Κάποτε" ;;

Θυμάστε αυτό το .."Κάποτε" ;;



Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας. Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό. Σήμερα είναι μαλακία.
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τη Βανδή.
Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει η...Μπεζαντάκου.
Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή....

«Θωρηκτό Αβέρωφ»: 1911-2011

Η γενιά που έζησε την εθνική ταπείνωση του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 είδε πάλι την αναγέννηση της εθνικής έξαρσης μετά το κίνημα στο Γουδή, το 1909, στις εξαγγελίες για ριζική αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διέθετε τότε μόλις τρία γαλλικά θωρηκτά, που είχαν κατασκευαστεί το 1889, και λίγα ακόμη απαρχαιωμένα τορπιλοβόλα. Τα σκάφη αυτά υπηρετούσαν σε έναν στόλο που η ανάγκη να ενισχυθεί και να εκσυγχρονιστεί ήταν φανερή σε όλους.

To "Θωρηκτό Αβέρωφ" όπως είναι σήμερα

Το πρόγραμμα των εξοπλισμών που έβαζε μπρος η κυβέρνηση έδινε προτεραιότητα στο Πολεμικό Ναυτικό.

Πρώτος στόχος του στρατιωτικού συνδέσμου που κατατέθηκε στη Βουλή από την κυβέρνηση Μαυρομιχάλη ήταν η απόκτηση ενός νέου θωρηκτού τουλάχιστον 10.000 τόνων και 8 τορπιλοβόλων των 150 τόνων.

Αυτές τις προδιαγραφές κάλυπτε το υπό κατασκευή στα ναυπηγεία του Λιβόρνο θωρηκτό, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να κλείσει, προλαβαίνοντας και την αντιπροσφορά της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη, εκμεταλλευόμενη το γεγονός, αλλά και τη δυνατότητα που της έδινε η ευεργεσία του Γ. Αβέρωφ να καταβάλει ως προκαταβολή το 1/3 της αξίας του πλοίου (!), προχώρησε στην απόκτηση του θωρηκτού, για την αποπληρωμή του οποίου συνέβαλε το Ταμείο Εθνικού Στόλου αλλά και δάνειο που πήρε για τον σκοπό αυτό η Ελλάδα.

Με την αγορά αυτή και με μερικά ακόμη μέτρα εκσυγχρονισμού, η Ελλάδα θα αποκτούσε σχετική υπεροπλία απέναντι στον Τουρκικό Στόλο, που υπερτερούσε αριθμητικά σε μεγάλα σκάφη.

Το πλοίο αποτελεί ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής, με ισχύ πυρός από τα αγγλικά πυροβόλα των 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG και κινητήρες ιταλικής κατασκευής των 19.000 ίππων, με δύο συγκροτήματα τετρακύλινδρων παλινδρομικών μηχανών, γερμανικές γεννήτριες και γαλλικούς, 22 τον αριθμό, υδραυλωτούς λέβητες τύπου Belleville.

Φωτογραφία πληρώματος στο πρόστεγο

Η μέγιστη ταχύτητα του 10.200 τόνων θωρηκτού έφθανε τους 23 κόμβους και με βάση τις τελευταίες εγγραφές η μέγιστη ακτίνα δράσης άγγιζε τα 2.480 ναυτικά μίλια.

Τελικά, το πλοίο, που καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου του 1910, κατέπλευσε περίπου ενάμιση χρόνο αργότερα στο Φάληρο, όπου το πλήθος το υποδέχθηκε ως καμάρι του στόλου στις 11 Σεπτεμβρίου του 1911.

Το επιβλητικό πλοίο με τα 140 μέτρα μήκος και τα 21 πλάτος, που εδύνατο να μεταφέρει 1.200 άτομα πλήρωμα σε καιρό πολέμου (670 σε καιρό ειρήνης), έγινε το μοναδικό θέμα συζήτησης, ενώ το ερώτημα για τις δυνατότητές του στη μάχη έμελλε να απαντηθεί με τον καλύτερο τρόπο στις ναυμαχίες του Α’ Βαλκανικού Πολέμου.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ:

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

Ο «Αβέρωφ» ήταν εκείνη την εποχή το πιο σύγχρονο και ισχυρό πλοίο στην Aνατολική Μεσόγειο.
Το πλοίο πήρε μέρος στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο ως ναυαρχίδα του Στόλου, υπό τον υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο πλοίαρχος Σοφοκλής Δούσμανης.

Το «Γ. Αβέρωφ» υπό τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη απέπλευσε με προορισμό τα Δαρδανέλια τον Οκτώβριο του 1912 και ετέθη επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου.

Ναυτικό σήμα του Ναύαρχου Κουντουριώτη κατά τον πλου για τα Δαρδανέλια

Θυμίζουμε πως ο ηλικίας 57 ετών, τότε πλοίαρχος Κουντουριώτης φαινόταν ότι συγκέντρωνε όλα τα ηγετικά χαρίσματα για να οδηγήσει τον Στόλο στη νίκη και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος τού ανέθεσε την αρχηγία, προάγοντάς τον σε υποναύαρχο, όπως αναφέρει σε σχετικό του σημείωμα το Πολεμικό Ναυτικό, που εξηγεί πως «το σχέδιο του Ναυτικού για την περίπτωση πολέμου με την Τουρκία ήταν ο αποκλεισμός του Τουρκικού Στόλου στα Δαρδανέλια. Ο Κουντουριώτης κατάλαβε ότι, για να είναι ο αποκλεισμός αποτελεσματικός, θα έπρεπε η βάση του Ελληνικού Στόλου να βρίσκεται κοντά στα Στενά, πράγμα που δεν ίσχυε για τη βάση των Ωρεών, στη Βόρειο Εύβοια, που είχε επιλεγεί αρχικά. Αλλάζοντας τα σχέδια του Επιτελείου, αποφάσισε πως ο όρμος του Μούδρου στη Λήμνο θα ήταν το ιδανικό μέρος για την περίσταση».

Οι επιτυχίες του γράφονται με χρυσά γράμματα στην Ιστορία και συγκινούν τους Έλληνες που διαβάζουν για τις διαδοχικές νίκες του θωρηκτού.

Το «Αβέρωφ» συμμετείχε στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), έφτασε νικηφόρα στο Άγιον Όρος και συνέχισε νικηφόρα στις ναυμαχίες των νησιών του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Άγ. Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος).

Ενάντια στον Οθωμανικό Στόλο, το θωρηκτό αξιοποίησε την ανώτερη ταχύτητά του και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του, αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο Ελληνικό Στόλο και αναλαμβάνοντας αυτόνομη δράση έτρεψε τον εχθρικό στόλο σε φυγή καταδιώκοντάς τον.

Η τακτική του Κουντουριώτη έδωσε τη νίκη και τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο του Αιγαίου στην Ελλάδα και μετέβαλε πλοίο και ναύαρχο σε ζωντανούς μύθους. Για τους Έλληνες ήταν ο «Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος», ενώ για τους Τούρκους «Το Διαβολοβάπορο» (Σεϊτάν παπόρ).

Στη σύγκρουση με τον Τουρκικό Στόλο ο ναύαρχος Π. Κουντουριώτης εξέπεμψε το ιστορικό σήμα:
«Με τη δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους».

Μετά τις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου, οι Τούρκοι εγκαταλείπουν οριστικά τις σκέψεις για έξοδο στο Αιγαίο.
Α` ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Εμμανουήλ Παυλίδης 1941-1944

Η καθυστερημένη είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο δεν παρείχε στον Ελληνικό Στόλο, και στο θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» ειδικότερα, σημαντικές ευκαιρίες συμμετοχής σε ζωτικές ναυτικές επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του πολέμου, το 1918.

Ωστόσο, το θωρηκτό θα ακολουθήσει τον ένδοξο δρόμο του και στο τέλος του Α’ Παγκόσμιου θα βρεθεί με υψωμένη τη γαλανόλευκη στην Κωνσταντινούπολη.

Η ύψωση της ελληνικής σημαίας αποτέλεσαν τη δικαίωση του θάρρους και της αυταπάρνησης του Ελληνικού Πολεμικού Στόλου στον αγώνα για εθνική ολοκλήρωση, σύμβολο πλέον ναυτικής τόλμης και ηρωισμού, διεγείροντας τη συλλογική φαντασία και τα οράματα του Ελληνισμού.
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Το πλοίο όμως θα ξαναβρεθεί στα Μικρασιατικά παράλια με μία άλλου τύπου αποστολή στην καταστροφή του ’22.

Η κύρια προσφορά του ήταν η μεταφορά στρατιωτών και η κάλυψη των αποβατικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Θράκη.

Το 1926 το θωρηκτό αναβαθμίστηκε, για να ανταποκρίνεται στις καινούργιες απαιτήσεις, κυρίως με την προσθήκη αντιαεροπορικών πυροβόλων και τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων του.
Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Με την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» τέθηκε και πάλι επικεφαλής, ως ναυαρχίδα του Ελληνικού Πολεμικού Στόλου.

Το ιστορικό θωρηκτό "Γ. Αβέρωφ""

Μετά ωστόσο τη κατάρρευση του μετώπου, τον Απρίλιο του 1941, το Υπουργείο Ναυτικών διέταξε την αυτοβύθιση του θωρηκτού, προκειμένου να μην περιέλθει στα χέρια του εχθρού.

Το τέλος όμως του πλοίου δεν θα γραφτεί με μελανές σελίδες.

Στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο το θωρηκτό αποδημεί στην Αλεξάνδρεια μαζί με τον υπόλοιπο Στόλο,
και από εκεί στη μακρινή Βομβάη, όπου και περιπολεί στον Ινδικό Ωκεανό, με αποστολή την προστασία νηοπομπών, που κατευθύνονταν από τη Βομβάη στο Άντεν.

Στο τέλος του 1942 το «Γ. Αβέρωφ» κατέπλευσε στο Πορτ Σάιντ, όπου συμμετείχε σε αποστολές προστασίας λιμένων.

Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 1944 και ύστερα από απουσία τριάμισι ετών, ο ένδοξος «Γ. Αβέρωφ» επέστρεφε στις 16 Οκτωβρίου το απόγευμα στην Ελλάδα, αγκυροβολώντας πανηγυρικά στο φαληρικό όρμο.

Το τέλος της ένδοξης πορείας

Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» θα επιστρέψει στην Ελλάδα στις 17 Οκτωβρίου του 1944. Ο κόσμος, συγκινημένος στην προβλήτα, βλέπει στο κατάστρωμα την ελληνική κυβέρνηση.

Κάτοψη του θωρηκτού

Το θωρηκτό όμως είχε πλέον αρχίσει να γερνάει. Έτσι το 1952 παροπλίζεται και από το 1956 έως το 1983 βρίσκεται στον Πόρο.

Ούτε ο χρόνος όμως κατάφερε να δαμάσει το «Αβέρωφ» και να θαμπώσει τη λάμψη του.

Το ιστορικό πλοίο θα ρυμουλκηθεί ένα χρόνο αργότερα, το 1984, στο Φάληρο, κοντά στο σημείο όπου έγραψε ιστορικές σελίδες και θα δέσει για πάντα, ώστε να αρχίσουν οι εργασίες αποκατάστασης του πλοίου και του οπλισμού του που συνολικά πλέον περιλαμβάνει 2 δίδυμους πύργους ARMSTRONG των 234 mm, 2 δίδυμους πύργους ARMSTRONG των 190 mm, 8 πυροβόλα των 76 mm, 4 αντιαεροπορικά των 76 mm, 6 αντιαεροπορικά των 37 mm και 3 τορπιλοσωλήνες.

Το κόστος βέβαια για την αποκατάσταση αυτού του μνημείου είναι τεράστιο.

ΣΗΜΕΡΑ

Είναι ζήτημα εάν στην παγκόσμια ιστορία του πολεμικού ναυτικού θα μπορούσαμε να συναντήσουμε άλλο πολεμικό πλοίο που να συνδέθηκε για σχεδόν μισό αιώνα με την ιστορία και τα πεπρωμένα ενός έθνους.

Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», μοναδική ίσως εξαίρεση, μαζί με την προσωπικότητα και το πατριωτικό ήθος του ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τη διαμόρφωση ιστορικών γεγονότων εθνικής εμβέλειας χωρίς ουδέποτε να γνωρίσει την ήττα και την ατίμωση .


Άγημα έπαρσης σημαίας
Ακόμα και μετά τον ειρηνικό επίλογο της πολεμικής του δράσης, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ψυχή του «Μπάρμπα Γιώργη» εξακολουθούσε να παραμένει ζωντανή, έτοιμη για την τελευταία μάχη.

Το 1983, ύστερα από αρκετές περιπέτειες, το Πολεμικό Ναυτικό ανέλαβε τη γενναία απόφαση να επισκευάσει το «Γ. Αβέρωφ» και να ανακηρύξει το θωρηκτό εθνικό κειμήλιο, παρακαταθήκη ιστορικής μνήμης και διδαχής.

Ο έρανος που προκήρυξε το Πολεμικό Ναυτικό, προκειμένου να συμβάλει στα έξοδα αποκατάστασης του πλοίου, είχε εξαιρετικά αποτελέσματα, απόδειξη του ισχυρού συμβολισμού που το θωρηκτό είχε εδραιώσει για δεκαετίες στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων.

Ως «πλοίο εν ενεργεία», το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» στέκεται σήμερα αγέρωχο, φωτεινό σύμβολο της ελληνικής ναυτοσύνης και του πολεμικού ηρωισμού.

Η τελευταία μάχη, η μάχη με την ιστορική μνήμη, έχει πια κερδηθεί.
Διατελέσαντες Κυβερνήτες στο Θ/Κ Αβέρωφ (1990-σήμερα)

Αντιπλοίαρχος Π.Ν. Π. Κουντουριώτης 01-06-1990 - 1991 
Πλοίαρχος Π.Ν. Ν. Κρέμος 1991 - 17-01-1993
Αρχιπλοίαρχος Π.Ν. Γ. Σκέντζος 18-01-1993 -05-02-1994
Αντιπλοίαρχος Π.Ν. Ι. Πετριτσόπουλος 05-02-1994 - 01-08-1995
Αρχιπλοίαρχος Α. Δήμιτσας 02-08-1995 - 01-09-2005
Υποναύαρχος Π.Ν. Π. Κυρίτσης Σπυρομήλιος 02-09-2005 - 30-05-2008
Αρχιπλοίαρχος Π.Ν. Ε.Γαβαλάς 31-05-2008 - 14-06-2010
Υποναύαρχος Π.Ν. Α. Παναγόπουλος 15-06-2010 - 25-08-2010
Πλοίαρχος Π.Ν. Σ. Χαραλαμπόπουλος 26-08-2010 - σήμερα
ΠΛΩΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να μετατρέψει το ιστορικό σκάφος σε πλωτό μουσείο και το μετέφερε στο Παλαιό Φάληρο.

Σήμερα το πλοίο-μουσείο «Γ. Αβέρωφ» αποτελεί μνημείο που τιμά αυτούς που υπηρέτησαν και έπεσαν στη διάρκεια της ένδοξης ιστορίας του.

Το θωρηκτό "Γ. Αβέρωφ" αποτελεί πλέον μουσείο

Συνάμα διατηρεί ζωντανά τα μη-απτά ανθρώπινα αποθέματα, όπως η κληρονομιά των θαλασσών, η σημασία των θαλασσίων μεταφορών και η ελκυστικότητα του ναυτικού επαγγέλματος, στο οποίο η αξιοπρέπεια, το ήθος και η δημοκρατική αντίληψη είναι κοινός τόπος συνάντησης όλων των ναυτικών.

Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» αποτελεί εδώ και χρόνια μια δραστήρια εκπαιδευτική κοινότητα με καθημερινές επισκέψεις σχολείων, ιδρυμάτων, οργανισμών, καθώς και πλήθους ιδιωτών.


 

Με τις επισκέψεις αυτές πραγματοποιείται και η δεύτερη πτυχή του οράματος του δωρητή-ευεργέτη,
που ήθελε το πλοίο, παράλληλα με τον εθνικό του σκοπό, να εκπληρώνει και εκπαιδευτική αποστολή.

Το πλοίο-μουσείο βρίσκεται στο Τροκαντερό και ώρες επισκέψεων είναι Δευτέρα έως Παρασκευή 09.00 -13.00 και Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή 18.00 - 20.00, Σάββατο – Κυριακή και αργίες 10.00 - 14.00 και 18.00 - 20.00 από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο.

Από Οκτώβριο – Μάιο, το ωράριο είναι 10.00 - 16.00 Δευτέρα έως Κυριακή, με κόστος 2 ευρώ και 1,50 για μαθητές (τηλ. 210-9888211).

Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» εκπληρώνει την εκπαιδευτική αποστολή του και μέσω σταθερών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που απευθύνονται σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με αντίστοιχους τίτλους:

«Θωρηκτό Γ. Αβέρωφ» και «Το Γ. Αβέρωφ στο πλήρωμα του χρόνου» και με εκπαιδευτικά φυλλάδια για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου-Λυκείου.
ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

• Υποβολή σύμβασης αγοράς: 30 Νοεμβρίου 1909
• Καθέλκυση: 12 Μαρτίου 1910
• Ύψωση σημαίας: 16 Μαΐου 1911
• Άφιξη στην Ελλάδα: 1 Σεπτεμβρίου 1911
• Ναυμαχίες Έλλης-Λήμνου: 3 Δεκεμβρίου 1912 – 5 Ιανουαρίου 1913

Δείτε την περιήγηση της zougla.gr στα «άδυτα» του θωρηκτού Αβέρωφ (εδώ) και ακούστε τις περιγραφές του σημερινού του κυβερνήτη, πλοιάρχου Σωτήρη Χαραλαμπόπουλου και ακούστε, έπειτα από πολλά χρόνια σιγής, τον ασύρματοτου  να εκπέμπει εκ νέου…
Επιμέλεια: Έλενα Φιντιάνη

Η Durex στη μάχη ενάντια στο AIDS

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2011, 14:54

Η Durex προσφέρει πάνω από 60.000 προφυλακτικά, για να υποστηρίξει τις δράσεις του ΚΕΕΛΠΝΟ και των ΜΚΟ PRAKSIS και Κέντρο Ζωής καθώς και άλλων οργανώσεων, με στόχο την πρόληψη, την πληροφόρηση, αλλά και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με τους κινδύνους μόλυνσης από τον ιό HIV/AIDS. Οι δράσεις αυτές ξεκίνησαν την 1η Δεκεμβρίου του 2011, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS.

Οι προσπάθειες της Durex να ευαισθητοποιήσει τους νέους αποτυπώνονται σε μια σειρά παράλληλων δράσεων και πρωτοβουλιών, σε συνεργασία με υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλά και καταστήματα λιανικής πώλησης. Η έμπρακτη υποστήριξη της εταιρείας εκφράζεται με τη διανομή περισσότερων από 60.000 προφυλακτικών Durex, αλλά και ενημερωτικού υλικού σχετικά με τους κινδύνους μόλυνσης με HIV/AIDS, σε όλη την Ελλάδα.

Το κάθε προφυλακτικό Durex βρίσκεται μέσα στην ειδικά σχεδιασμένη θήκη/ συσκευασία Durex Jeans, μέσω της οποίας παρέχεται στοχευμένη ενημέρωση και πληροφόρηση για τα σημεία στα οποία μπορεί κάποιος να απευθυνθεί, προκειμένου να εξεταστεί. Το φυλλάδιο επιμελήθηκε η Praksis.

Ενδεικτικά, οι διανομές ενημερωτικού υλικού και προφυλακτικών θα πραγματοποιηθούν από τις ΜΚΟ και το ΚΕΕΛΠΝΟ σε καφέ, μπαρ, νυχτερινά κέντρα, ενώ στις δράσεις συμμετέχει και μια σειρά καταστημάτων σε ολόκληρη τη χώρα (Μασούτης, Carrefour, Hondos Center κ.ά.), σε συνεργασία πάντα με την Durex. Παράλληλα, στο πλαίσιο των ενεργειών, θα πραγματοποιηθούν διαλέξεις, αλλά και ενημερωτικές συναντήσεις.

Η Durex, Νο 1 εταιρεία προφυλακτικών στον κόσμο, υπογραμμίζει τη σημασία της ενημέρωσης και της επαγρύπνησης γύρω από το AIDS και τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα και το αποδεικνύει έμπρακτα.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Durex επισκεφθείτε το www.durex.com/gr.
Επιμέλεια: Δήμητρα Μπιλάλη

Ο Παναγιώτης Πετράκης ευγνωμονεί τα «Μυστικά»

Μέσω Facebook αποφάσισε ο Παναγιώτης Πετράκης να δηλώσει την ευγνωμοσύνη του για την επιτυχία που γνώρισε στη σαπουνόπερα «Μυστικά της Εδέμ».

«Τα “Μυστικά της Εδέμ” ήταν για μένα μια δεύτερη οικογένεια. Ήταν ο σταθμός που έδωσε στην καριέρα μου επιτάχυνση πολλών G, είναι η συγκυρία που ευνόησε τη γνωριμία μου με ανθρώπους, οι οποίοι με τιμούν πια με τη φιλία τους και θα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου!».

Επίσης αποκάλυψε πως δυσκολεύεται να αποχαιρετίσει τον «Λουκά».

«Δεν θα πω “αντίο” λοιπόν ούτε τώρα, όπως δεν το έκανα και όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα. Θα κρατήσω τα “Μυστικά” στα πιο βαθιά φύλλα της καρδιάς μου κι από κει θα ακούω πάντα τον Λουκά να μου ανακοινώνει... ένα ευχάριστο κι ένα δυσάρεστο. Το ευχάριστο είναι ότι μου δίδαξε τόσα πολλά, με πήγε κάμποσα βήματα παραπέρα και μου έδωσε εφόδια που θα ενυπάρχουν στον ηθοποιό Παναγιώτη για πάντα».

Βοσκοί εναντίον οικολογικών οργανώσεων

Εναντίον οικολογικών οργανώσεων που προωθούν την προστασία της αρκούδας στην Πίνδο στρέφονται βοσκοί της περιοχής.

Κτηνοτρόφοι δηλώνουν, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η ιστοσελίδα katoci.com, ότι «είμαστε που είμαστε στα κακά μας τα χάλια από τα οικονομικά, αν οι αρκούδες μας τρώνε τα ζώα μας, τότε θα χαθούμε τελείως» και επιρρίπτουν ευθύνες σε οικολογικές οργανώσεις, που «αμολάνε τις αρκούδες κοντά σε κατοικήσιμες περιοχές».

Το τελευταίο περιστατικό αναφέρει η ιστοσελίδα έλαβε χώρα στους Δραμεσιούς Δωδώνης όπου πεινασμένες αρκούδες εισέβαλαν σε μαντρί και κατασπάραξαν το κοπάδι.

Η κλήση σας προωθείται

 Νίκος Παπανικολάουmail

Δεν υπάρχει πιο εκνευριστική συμπεριφορά από το να παίρνεις κάποιον στο κινητό του και να μην απαντάει.

Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο όταν αυτός ο κάποιος είναι ο σύντροφός σου. Όταν τον παίρνεις στο τηλέφωνό του και δεν απαντάει ή στη χειρότερη περίπτωση όταν το έχει απενεργοποιημένο.

Πρώτο βήμα, μείνε ψύχραιμη και βρες τρόπους να τον δικαιολογήσεις. Για παράδειγμα, είχε πολλή δουλειά, βρισκόταν σε σύσκεψη, οδηγούσε, δεν είχε καλή διάθεση για συζητήσεις κ.λπ.

Δεύτερο βήμα και σημαντικό: ΜΗΝ τον καλέσεις, ξανά και ξανά, επειδή το μόνο που θα καταφέρεις είναι να δείξεις πόσο ανασφαλής και απεγνωσμένη είσαι. Και κάτι τέτοιο δεν θέλεις να συμβεί. Θα είναι εις βάρος σου.

Να είσαι σίγουρη πως θα δει την αναπάντητη κλήση σου και στην πρώτη ευκαιρία θα σου τηλεφωνήσει. Στην αντίθετη περίπτωση, και αν αυτό έχει γίνει επανειλημμένως, ίσως κάτι να θέλει να σου πει. Καιρός είναι, λοιπόν, να σκεφτείς σοβαρά τη συνέχεια...

Η μητέρα των εθνών

Η μητέρα των εθνών 

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

ΠΑΛΑΜΗΔΙ

ΠΑΛΑΜΗΔΙ 

Άρχισε η κλοπή της Ελλάδος. Πράξη Νο1 . Ουράνιο!!! > "Ρε συ, γράψε ότι κάθε ξημέρωμα και κάθε σούρουπο αυτές τις τελευταίες ημέρες, για να μην τους δει ίσως πολύς κόσμος, κάτι περίεργοι με τζιπ..."

Άρχισε η κλοπή της Ελλάδος. Πράξη Νο1 . Ουράνιο!!! > "Ρε συ, γράψε ότι κάθε ξημέρωμα και κάθε σούρουπο αυτές τις τελευταίες ημέρες, για να μην τους δει ίσως πολύς κόσμος, κάτι περίεργοι με τζιπ..."

Κάποιοι σύντροφοι παλιοί και καλοί από το Παρανέστι Δράμας, με πήραν τηλέφωνο την περασμένη εβδομάδα και μου είπαν: «Ρε συ, γράψε ότι κάθε ξημέρωμα και κάθε σούρουπο αυτές τις τελευταίες ημέρες, για να μην τους δει ίσως πολύς κόσμος, κάτι περίεργοι με τζιπ που μιλάνε εγγλέζικα έρχονται, ανεβαίνουν εδώ στα βουνά με κάτι όργανα και μετρητές στα χέρια και κάτι ψάχνουν στη γη. Για μάθε ρε, τι είναι αυτοί οι τύποι γιατί σίγουρα έχουν έρθει εδώ κάτι να μας αρπάξουν».

Έχουν δίκιο οι δικοί μου εκεί πάνω στη Δράμα. Το έψαξα. Κι αυτό που έμαθα τα στέλνω σήμερα πεσκέσι στα υπουργεία Άμυνας, Εσωτερικών και Ασφάλειας, μπας και ξυπνήσουν και πάρουν στο κυνήγι αυτά τα κοράκια των θησαυρών της ελληνικής γης. Γιατί για κοράκια made in USA πρόκεται.

Προσέξτε τι συμβαίνει: Αρχές Φεβρουαρίου 2010 ο καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο ΑΠΘ, κ. Κ.Παπαστεφάνου κάνει την εξής δημόσια ανακοίνωση σε ένα διεθνές συνέδριο στη Θεσσαλονίκη για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας:

«Υπάρχουν και μεγάλες ποσότητες ουρανίου στη χώρα μας, οι φλέβες του ουρανίου ξεκινούν από τον Άι Λια Σερρών, επεκτείνονται βόρεια της Δράμας και νότια της Ροδόπης, από το Παρανέστι μέχρι τα βουλγαρικά σύνορα, αλλά και μέχρι την Ξάνθη όπου σχεδόν σε όλα τα πομακοχώρια το υπέδαφος έχει ουράνιο».

Οι έρευνες αυτές υπάρχουν έτσι κι αλλιώς από το 1981 κρυμμένες σε κάποια συρτάρια των υπουργείων και της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας. Κι ένα μήνα μετά τις δηλώσεις Παπαστεφάνου για το ουράνιο εμφανίστηκαν στο υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων κάποιοι εκπρόσωποι αμερικάνικης εταιρίας ερευνών στο υπέδαφος που ζητούσαν πληροφορίες για τη διαδικασία κατάθεσης αιτήσεων για έρευνες ουρανίου στην Ελλάδα.

Και πριν από 15 ημέρες οι έρευνες ξεκίνησαν από την αμερικάνικη ομάδα στον Έβρο όπως με ειδοποίησαν και οι φίλοι μου.

Και κάπως έτσι μετά τον χρυσό στη Χαλκιδική θα μας αρπάξουν και το ουράνιο «μπιρ παρά» που λένε. Γιατί οι πρώτες πληροφορίες που έχω μιλάνε για εξευτελιστικές προτάσεις των αμερικανών στην Ελλάδα για να εκμεταλλευτούν το ουράνιο στον Έβρο.

Το μέγα σκάνδαλο τώρα ξεκινάει.

Και είμαστε εδώ, για να ξεσκεπάζουμε τα λαμόγια, ντόπια και ξένα.

newsbomb.gr - analystsforchange

Που να φανταζόταν ο Λεωνίδας ότι μια χούφτα προδότες, θα άφηναν μετά από χρόνια Αφγανούς να βιάζουν μέσα στην Σπάρτη!!!

Που να φανταζόταν ο Λεωνίδας ότι μια χούφτα προδότες, θα άφηναν μετά από χρόνια Αφγανούς να βιάζουν μέσα στην Σπάρτη!!!

Η τρίτη απόπειρα βιασμού ήταν και «φαρμακερή» για τον επίδοξο «δράκο» της Σπάρτης που συνελήφθη την Τρίτη το βράδυ σε κεντρικό δρόμο της πρωτεύουσας της Λακωνίας, βάζοντας τέλος στην αγωνία του γυναικείου πληθυσμού που λίγο έλειψε να μεταβληθεί σε θρίλερ. «Εαν δεν τον πιάναμε η υπόθεση θα έπαιρνε διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος και δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να ζήσουμε τον εφιάλτη που έζησαν άλλες πόλεις στο παρελθόν», είπε στη «δημοκρατία» αξιωματικός της ασφάλειας.

Φερόμενος ως δράστης είναι 21χρονος Αφγανός λαθραίος που είχε αποφυλακιστεί με όρους την 20-1-2010 από το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνας, όπου εξέτιε ποινή για ληστεία, παράνομη οπλοφορία και παράνομη παραμονή στη χώρα. Όταν παραβίασε τους περιοριστικούς όρους, είπε να πεταχτεί μέχρι τη Σπάρτη και να αρχίσει τη βρωμερή του «δράση».

Την Τρίτη το βράδυ, επί της οδού Όθωνος, επιχείρησε με διαφορά μισής ώρας(από τις 19.30 μέχρι τις 20.00)να ληστέψει δυο νεαρές φοιτήτριες, 23 και 29 ετών αντίστοιχα, στήνοντας καρτέρι στον ανελκυστήρα της πολυκατοικίας όπου διέμεναν. Οι παθούσες αντιστάθηκαν. Επιπλέον επιχείρησε να θωπεύσει μία από τις κοπέλες. Το θύμα αντέδρασε και τον δάγκωσε στο μάγουλο και στο αριστερό του χέρι, βάζοντας τις φωνές. Μετά την κινητοποίηση της αστυνομίας, παρέα αλλοδαπών εντοπίστηκε σε παρακείμενο δρόμο. Ο Αφγανός είχε λουφάξει ανάμεσα τους ενώ είχε κόψει το χέρι του με μαχαίρι ώστε να φανεί ότι είχε υποστεί τυχαίο τραυματισμό. Οι αστυνομικοί τον προσήγαγαν, βρήκαν τα σημάδια της δαγκωματιάς και άρχισαν την ανάκριση.

Από την αστυνομική έρευνα προέκυψε ότι την 29-11-2011, κοντά στο Πανεπιστήμιο της Πόλης, είχε επιτεθεί σε άλλη 18χρονη φοιτήτρια και της είχε κλέψει ένα κινητό τηλέφωνο, ενώ επιχείρησε να τη βιάσει. Πάνω στον Αφγανό βρέθηκε το κινητό του τρίτου θύματος.

ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΑ

Η προσπάθεια εξάπλωσης του Σιωνισμού στην Κρήτη

Η προσπάθεια εξάπλωσης του Σιωνισμού στην Κρήτη

Το ενδιαφέρον που επιδείκνυαν ανέκαθεν οι εβραίοι για την παρουσίαση της Κρήτης ως κέντρο του «Ιουδαϊκού Πολιτισμού» είναι πασίγνωστο. Για την ενίσχυση αυτών των ανυπόστατων θεωριών τους, οι σιωνιστές μετέρχονται διάφορα μέσα, ανάμεσα στα οποία εντάσσεται και η ρίψη προκηρύξεων με εμπρηστικό περιεχόμενο σε κάθε γωνιά του νησιού (Αύγουστος 1977). Η εκδήλωση ενός ενεργού ενδιαφέροντος για την προσάρτηση της Κρήτης από οργανωμένα σιωνιστικά κέντρα, γίνεται ολοφάνερη κατά την μεταπολεμική περίοδο, σε μία μεταιχμιακή δηλαδή εποχή, κατά την οποία συντελείται η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμά της ότι από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, επιδίδονταν στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότηση αυτονομιστικών κινήσεων στην Κρήτη.
Η απόπειρα της διεισδύσεως των σιωνιστικών κεφαλαίων, στην Κρήτη είχε γίνει ήδη ορατή με την προσπάθεια της εβραϊκής εταιρείας «Λίττον», να αναλάβει την οικονομική ανάπτυξη της νήσου. Παρά την προσωρινή αποτυχία τους να επιτύχουν έναν τόσο εμφανή στόχο, οι σιωνιστές δεν πτοήθηκαν.
Αργότερα η επίσης εβραϊκή εταιρεία «Ακριτέθ» θα επιτύχει την επιζητούμενη διείσδυση, αναλαμβάνοντας σχεδόν το μονοπώλιο των κρητικών χαρουπιών και κρασιών. Εδώ αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότητα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 εβραίων στα Χανιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία της απελάσεώς τους, ενώ άπλετο φως στις σιωνιστικές ραδιουργίες ρίχθηκε το 1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίσθηκε κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για αξιωματικό της εβραϊκής μυστικής υπηρεσίας Mossad.

Κατ' αυτό τον τρόπο έθεταν σε εφαρμογή τα σιωνιστικά σχέδια που απέβλεπαν στην αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Κρήτης, σχέδια τα οποία είχαν δει το φως της δημοσιότητας ύστερα από μία σειρά δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Αθηναϊκή» σύμφωνα με τα οποία το Ισραήλ είχε συστήσει από το 1971 έναν οργανισμό με διεθνείς προεκτάσεις, στον οποίον είχε ανατεθεί η υλοποίηση ακριβώς αυτών των αποτρόπαιων ανθελληνικών σχεδίων.

Όταν οι εβραίοι προπαρασκεύαζαν ποικιλότροπα, την επίθεση του Αττίλα το 1974 στην Κύπρο, κάποιος μη γνώστης της πραγματικότητας, δεν θα μπορούσε να φανταστεί την συμβολή του Ισραήλ στην διάπραξη των τουρκικών θηριωδιών, η οποία αποτελούσε μία έμμεση μορφή προβολής διεκδικητικών αξιώσεων στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτερικών Αμύνης των ΗΠΑ Κίσιγκερ και Σίσκο αντίστοιχα, οι οποίοι γνώριζαν τις κινήσεις των Τούρκων ήταν εβραίοι. Επίσης κατά τη διεξαγωγή της τουρκικής αποβάσεως (Αττίλας Ι) τις επιχειρήσεις συντόνιζε ισραηλινό πολεμικό πλοίο εφοδιασμένο με τέλειο ηλεκτρονικό εξοπλισμό.

Ακόμη και το 2000 όλοι όσοι ασχολούνταν με το κυπριακό ζήτημα ήταν εβραϊκής καταγωγής. Αυτό ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρέσβης της Κύπρου στο Τελ-Αβίβ Π. Ευθυμίου. Συγκεκριμένα, κατά τον πρέσβη, ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας Ρίκφιντ, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Φαϊσάλ, ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χόλμπρουκ, η πρώην προϊσταμένη του Μ. Ολμπράϊτ, αλλά και ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών Χ. Ροζάκης είναι εβραϊκής καταγωγής. 'Όπως άλλωστε και οι Σίσκο, Κίσιγκερ κ.ά.

Τα προηγούμενα χρόνια την ίδια ακριβώς τακτική υιοθέτησαν οι εβραίοι και στο θέμα της Κρήτης. Είναι δε βέβαιο, ότι σε ανύποπτο χρόνο, οι σιωνιστικές επιβουλές κατά της Κρήτης, θα εκδηλωθούν εκ νέου, δεδομένου ότι οι σιωνιστές εργάζονται θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους.

Η Κύπρος για να επικαλεσθούμε ένα απτό παράδειγμα το οποίο συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση αυτής της τακτικής, είχε τεθεί στο στόχαστρο από το 1896-97, οπότε επέρχεται η χρεοκοπία της Ελλάδος και η υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.

Από τότε έχουν παρέλθει εκατό περίπου χρόνια και ακόμη η κατάσταση γύρω από αυτό το ζήτημα παραμένει ασαφής και ρευστή. Το μόνο βέβαιο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η Ελληνική αυτή νήσος χάνεται βαθμιαία, εξαιτίας της ορατής πλέον αμερικανοεβραϊκής επιβολής. Δεν αποκλείεται λοιπόν, ανάλογη έκβαση να λάβουν αργότερα το Μακεδονικό ή το Κρητικό ζήτημα, στα πλαίσια ενός εδαφικού διαμελισμού της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από τους σιωνιστές.

'Ηδη οι εβραίοι, μεταπολεμικά και εντεύθεν, καταβάλουν διαρκείς προσπάθειες, για να πείσουν ότι η Κρήτη αποτελεί πανάρχαιη ιουδαϊκή εστία. Η επιδίωξη αυτή εστιάζεται σε μία προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων επιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγγραφή του ήταν έργο του εβραίου καθηγητή και στελέχους της Mossad Ανκόρι, η δε έκδοσή του εξυπηρετούσε προφανείς σκοπιμότητες.

Παράλληλα με το σιωνιστικό αυτό σύγγραμμα που πλαστογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητικού πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υποστηριζόμενα από τους εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα ερευνητικών ταξιδίων και αποσκοπούσαν στην δήθεν πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την ανακάλυψη αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα καταδείκνυαν την εβραϊκή ιστορία της Κρήτης.

Ο Τζβη Ανκόρι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπόστατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε επιστημονικές ανακοινώσεις.

Τα παραμύθια των Εβραίων
Αρχικά επιδίωξή του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός όσο και ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός προήλθαν από εβραίους. Στην πορεία της ιστορικής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπίστωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχαναν μία γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιοποιήσεως των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και την Σπάρτη. Η ασέβεια μάλιστα και το θράσος του Ανκόρι δεν είχαν όρια, αφού δεν δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημάτων, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εξωφρενικό ότι ο Γεώργιος Πλήθων ήταν εβραίος!

Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Ανκόρι δεν διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για την παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν διαμορφωθεί ήδη από το 1965 με μία σειρά άρθρων του εβραίου αρχαιολόγου Σάυρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε αντιεπιστημονικά την σημιτική προέλευση του Μινωικού Πολιτισμού.

Η ανάμειξη του Ανκόρι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κατά τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτερου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέπει, μεταξύ των άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον Ελλαδικό χώρο.

'Ηδη έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ειδικότερα έχει παρατηρηθεί από τον ελεγχόμενο από τον σιωνισμό βρετανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφημερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το ευρωπαϊκό κανάλι EURO-NEWS, σε πίνακα που δημοσιεύει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επικρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, παρουσιάζει την Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση που παρουσιάζεται στον τομέα των συγκοινωνιών (λόγου χάρη «Κρητικές Αερογραμμές»).

Λόγω της σοβαρότητος της σημασίας του εν λόγω θέματος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση των εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του Kρητικού πολιτισμού αλλά ακόμη και να υποστηρίζουν την σημιτική προέλευση των Kρητών, γεγονότα τα οποία αμφότερα είναι ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνισμό, θα πραγματοποιήσουμε μία σύντομη ιστορική αναφορά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των εβραίων (και) επί του κρητικού ζητήματος, πέραν των όσων ανεφέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειμένου.

Aνέκαθεν οι εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κανόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη ευρισκόμενοι σημίτες. Από το 1204 μ.Χ. η Κρήτη τελούσε υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669, πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποίες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίμα με τη συμβολή των λατίνων ιερέων αλλά και των εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου.

Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χανιά, 1909, σελ. 160), επ΄ αυτού μεταξύ των άλλων αναφέρει: "η πολυάριθμη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινωνία δυσμενώς διακειμένη προς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου μικρόν εις την δείνωσιν των πραγμάτων".

Ο A. Haudecoeur (Εισαγωγή στο Hippolyte Noiret, σελ. 12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των εβραίων τα ακόλουθα: έχοντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβολή, οφείλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυμα σήμα όμοιο με το Ο, σε μέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έμποροι, συχνά δε η Ενετική Γερουσία εψήφιζε νόμους εναντίον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απαγορεύοντας τα αθέμιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες.

Ακόμη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιότητα των εβραίων, σε σημείο μάλιστα το Μέγα Ενετικό Συμβούλιο να απαγορεύσει στους εβραίους (1423 μ.Χ.) να διαμένουν στην Ενετία για διάστημα περισσότερο των 25 ημερών, όπως επίσης απαγόρευσε στους εβραίους να δανείζουν με τόκο χρήματα στους Ενετούς. Οι εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν καλές σχέσεις με τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο να εκμεταλλεύονται τους υπόδουλους ΄Έλληνες, όπως άλλωστε έπρατταν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Επανερχόμενοι στη σημερινή κατάσταση, είναι γνωστό ότι οι εβραίοι προσπαθούν να μεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τεράστια κτήματα, προκειμένου να διεισδύσουν αποτελεσματικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης. 'Όμως οι όποιες μεθοδεύσεις τους, θα έχουν την κατάληξη εκείνης του πράκτορα της Μοσσάντ Ε. Ράμελ, καθώς θα προσκρούσουν στην σθεναρή αντίθεση των Ελληνοπρεπών κατοίκων της Κρήτης, όλων εκείνων που υπερήφανοι για την Ελληνική καταγωγή τους, δεν ανέχονται να διαχέονται σενάρια περί δήθεν σημιτικής καταγωγής του κρητικού πολιτισμού.