Το χρονικό της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831)

Το χρονικό της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831)

γράφει ο Χρήστος Πιτερός,  Αρχαιολόγος Δ’ ΕΠΚΑ Ναυπλίου Ναυπλιακά Ανάλεκτα VII, Έκδοση Δήμου Ναυπλιέων, Δεκέμβριος 2009.

(το παρόν άρθρο αναδημοσιεύεται μετά από την ευγενική έγκριση του γενικού γραμματέα της ΑΡΓΟΛΙΚΗΣ ΑΡΧΕΙΑΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΑναστάσιου Τσάγκου τον οποίο ευχαριστούμε θερμά)

  
Το Ναύπλιο δεν είναι μόνο μια πανάρχαια πόλη, στην οποία ο Μύθος και η Ιστορία χάνονται στο βάθος του χρόνου, η πρώτη πρωτεύουσα του ελεύθερου κράτους, στους δρόμους της οποίας παίχθηκε η ιστορία του Νέου Ελληνισμού αλλά και μια τραγική και «θανάσιμη» πόλη. Το κυριακάτικο πρωινό της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 στις 6.45′ περίπου με το παλιό ημερολόγιο, στην πόρτα του Αγίου Σπυρίδω­νος δολοφονήθηκε ο πρώτος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.

Ο κυβερνήτης το πρωινό της αποφράδας εκείνης ημέρας ξεκίνησε για να εκκλησιαστεί, όπως συνήθιζε, στον Άγιο Σπυρίδωνα, προστάτη άγιο της πατρίδας του της Κέρκυρας. Βγήκε από την κυβερνητική κατοικία, το γνωστό παλατάκι, αργότερα κατοικία και του Όθωνα, (που βρισκόταν στο χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το άγαλμα του Όθωνα), από την κύρια ανατολική καμαρωτή είσοδο προς την πλατεία Σιντριβανιού, σημερινή πλατεία Τριών Ναυάρχων, φορώντας τη βαθυγάλαζη ρεντικότα, άσπρο παντελόνι και βαθυγάλαζο καπέλο, συνοδευόμενος από τους δυο φρουρούς, τον Γ. Κοζώνη και Α. Λεωνίδα, έστριψε δεξιά και έφθασε στο Μεγάλο Δρόμο (οδό Βασ. Κων/νου), ακολούθησε πορεία προς τα δυτικά και σε λίγο συνάντησε, την σημερινή οδό Αγγέλου Τερζάκη, (πρώην Ε. Σωφρόνη), και έστριψε αριστερά κατευθυνόμενος προς τον Άγιο Σπυρίδωνα. 

Σχέδιο πόλης Ναυπλίου (1834) με την πορεία του Καποδίστρι

Προχώρησε στην οδό Αγγέ­λου Τερζάκη λίγα μέτρα και στην συμβολή των οδών Δ. Πλαπούτα και Αγγέλου Τερζάκη μέσα στο μουχρωμένο πρωινό πάνω στο σταυροδρόμι συνάντησε μπροστά του κακό σημάδι, τους δυο Μαυρομιχαλαίους, Κωνσταντίνο και Γεώργιο ντυμένους με τα καλά τους, φορώντας φουστανέλες, συνοδευόμενους από δυο φρουρούς τον Ι. Καραγιάννη και τον Α. Γεωργίου διότι ήταν υπό επιτήρηση, με τον οπλισμό τους, καινούριες μπιστόλες που είχαν αγοράσει πριν από λίγες μέρες από μαγαζί του Ναυ­πλίου. 

Οι Μαυρομιχαλαίοι κατοικούσαν σε μικρή απόσταση ανατολικότερα από τον τόπο συνάντησης στην οδό Γ. Τερτσέτη, πάροδο της οδού Πλαπούτα μεταξύ της πλατείας του Αγίου Γεωργίου και της οδού Αγγέλου Τερζάκη, και είχαν βγει με κακό σκοπό, αναζητώντας πρωΐ – πρωΐ την Κυριακή τον Κυβερνήτη για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον γνωστό μανιάτικο τρόπο για λόγους τιμής. Ο κυβερνήτης τους χαιρέτησε βγάζοντας το καπέλο του αμίλητος, εκείνοι ξαφνιάστηκαν και του ανταπέδωσαν σιωπηλοί τον χαιρετισμό. Στη συνέχεια ο Κυβερ­νήτης συνέχισε απρόσκοπτα με τους δυο συνοδούς φρουρούς του την πορεία του προς την εκκλησία, ακολουθώντας το καθιερωμένο σύντομο δρομολόγιο του κυριακάτικου εκκλησιασμού του με αργό περπάτημα συνολικής διάρκειας επτά λεπτών περίπου. Έστριψε δεξιά στην αρχή της οδού Σταϊκοπούλου και προχώρησε προς την εκκλησία. 
Οι Μαυρομιχαλαίοι μετά τον χαιρετισμό μέσα στο πρωινό δεν ακολούθησαν τον Κυβερνήτη, αλλά έφυγαν γρήγορα ανηφορίζοντας νότια της οδού Τερζάκη το ανηφορικό στενό με τα σκαλοπάτια, διέσχισαν στη συνέχεια τη μικρή πλατεία μπροστά από την εκκλησία και έφτασαν νωρίτερα στον Άγιο Σπυρίδωνα, όπου περίμεναν τον Κυβερνήτη στην πόρτα της εκκλησίας, όπως έκαναν και την προηγούμενη Κυριακή, αλλά ο Κυβερνήτης έγκαιρα ειδοποιημένος δεν είχε πάει στην εκκλησία. 

Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα

Ο Κυβερνήτης αφού προχώρησε αριστερά (δυτικά) στην αρχή της οδού Σταϊκοπού­λου, έστριψε δεξιά στο πρώτο στενό ανηφορικό δρόμο, που οδηγεί από την Σταϊκο­πούλου, στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα, μπροστά από το ιερό της εκκλησί­ας. Μόλις ανέβηκε τον ανηφορικό δρόμο και πρόβαλε στο στενό του Αγίου Σπυρίδωνα, σημερινή οδό Ιωάννη Καποδίστρια, κοντοστάθηκε για λίγο να αναπνεύσει και να ξεκουραστεί, αλλά αντίκρυσε ξανά μπροστά του τον Κωνσταντίνο Μαυ­ρομιχάλη, να στέκεται έξω στη δεξιά πλευρά της πόρτας της εκκλησίας, υποπτεύθη­κε το κακό, έστρεψε για λίγο το κεφάλι του προς τα ανατολικά στη μικρή πλατεία, όπου βρισκόταν η οικία του υπουργού Ροδίου, και αψηφώντας τον κίνδυνο και με πίστη στο θεό συνέχισε την ηρωική πορεία του προς τον τόπο του μαρτυρίου. 

Όπως προκύπτει από τη δικογραφία δημοσιευμένη στη Γενική Εφημερίδα, ο Κυβερνήτης μόλις έφθασε στην πόρτα και πάτησε το πόδι του στο πλατύσκαλο και έμπαινε στην εκκλησία, ο Κων/νος Μαυρομιχάλης, κρατώντας με το αριστερό κατεβασμένο χέρι το φέσι του, σήκωσε το δεξιό χέρι που κρατούσε κρυμμένη την οπλισμένη μπιστόλα κάτω από λευκό μπουρνούζι, τράβηξε τη σκανδάλη και τον πυροβόλησε εκ των όπισθεν στην πίσω δεξιά πλευρά της κεφα­λής, ενώ συγχρόνως ο Γεώργιος 

Η πόρτα του Α. Σπυρίδωνα. Δεξιά ίχνος της σφαίρας από τον πυροβ. του Ι. Καραγιάννη.

Μαυρομιχάλης, που στεκόταν στην εσωτερική πλευρά της πόρτας, όρ­μησε και τον χτύπησε με μαχαίρι στη δεξιά πλευρά της κοιλιάς στη βουβωνική χώρα. 

Στη συνέχεια ο I. Καραγιάννης ένας από τους φρουρούς των Μαυρομιχαλαίων, ο οποίος στεκόταν εξωτερικά της εκκλησίας απέναντι στην είσοδο της εκκλησίας κοντά στην τούρκικη κρήνη, πυροβόλησε άστοχα κατά των φρουρών του Καποδίστρια, αλλά η σφαίρα αστόχησε και χτύπησε στη δεξιά πλευρά της πόρτας όπου σώζεται και σήμερα η λαβωματιά της πέτρας από το κτύπημα της σφαίρας. 

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχά­λης μετά το φονικό ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλοπάτια στο απέναντι σοκκάκι από την πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνα, την οδό Πλάτωνος, αλλά τον πυροβόλησε θανάσιμα ο μονόχειρας φρουρός του Καποδίστρια, Γ. Κοζώνης. Ο Κωνσταντίνος, θανάσιμα τραυματισμένος, ανέβηκε τη σκάλα, έστριψε αριστερά στο σοκκάκι αναζητώντας καταφύγιο σε σπίτια της περιοχής ξεσηκώνοντας με τις φωνές τη γειτονιά. 

Συνελήφθη όμως σε λίγο, η πόλη ολόκληρη αναστατώθηκε από το φονικό του Κυβερνήτη, το οργισμένο πλήθος και στρατιώτες τον λιντσάρισαν, κτυ­πώντας τον με ξύλα και σπαθιά και τον έσερναν στα καλντερίμια τ’ Αναπλιού ως την πλατεία του Πλάτανου (Συντάγματος), μπροστά από το ενετικό κτίριο του στρατώνα (σημερινό Μουσείο), όπου εξεψύχησε. Το οργισμένο πλήθος έριξε το άψυχο κορμί του στη θάλασσα. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης αμέσως μετά το φονικό, μαζί με τους δυο φρουρούς των Μαυρομιχαλαίων έφυγε προς τα δυτικά της εκκλησίας τρέχοντας προς το Βου­λευτικό, ακολουθώντας στη σημερινή οδό Καποδιστρίου, και κατέφυγε στη Γαλλι­κή πρεσβεία, που βρισκόταν στην οδό Σταϊκοπούλου, δυτικότερα από το Μουσείο, δίπλα στην οικία του ταγματάρχη Θ. Βαλλιάνου, λέγοντας «τον σκοτώσαμε… χίλια κομμάτια έγινε…». 

Στη συνέ­χεια παραδόθηκε στις αρχές, φυλακίστηκε δικάσθηκε από στρατοδικείο και εκτελέσθηκε διά τουφεκισμού στις 10 Οκτωβρίου στην Πλατεία, έξω από τα ανατολικά τείχη της πόλης και της Πύλης της Ξηράς, στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το κτίριο του ΟΤΕ και ο σταθ­μός του τραίνου. Το φονικό του Κυβερνήτη βύθισε σε βαθύ πένθος και απογοήτευση το πα­νελλήνιο. Ο Κυβερνήτης 

Πλατεία Σιντριβανίου με το Παλατάκι του Καποδίστρια

Ιωάννης Καποδίστριας προσέφερε τον εαυτό του θυσία και με το αίμα του βάφτηκε στο Ναύπλιο η πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνα, προστάτη της πατρίδας του της Κέρκυρας. Με την δολοφονία του κόπηκε βίαια η προσπάθεια ανάκαμψης και εκσυγχρονισμού του μόλις ελεύθερου νέου Ελληνικού κράτους. Ο θάνατος του Κυβερνήτη έγινε λαϊκός θρήνος, μέσα από τα δημοτικά τραγούδια. Ο χώρος της δολοφονίας του I. Καποδίστρια στο Ναύπλιο είναι ένας από τους τραγικότερους και ιερότερους χώρους της πατρίδας μας. 

Μπροστά από την εκκλησία, λίγο πριν την είσοδο, υπάρχει ακόμα το καντήλι, στον τόπο μαρτυρίου του Κυβερνήτη. Ο άδικος και τραγικός θάνατος του I. Καποδίστρια παραμένει ζωντανός στη μνήμη των Ελλήνων που επισκέπτονται καθημερινά τον μαρτυρικό τόπο του θανά­του του. Τη θλιβερή είδηση της δολοφονίας του Κυβερνήτη με χαρακτηριστικά μοτίβα της δημοτικής ποίησης την περιγράφει, μεταξύ των άλλων, και το ακόλουθο πελο­ποννησιακό τραγούδι, που αποτελείται από 14 δεκαπεντασύλλαβους στίχους: 

Ένα πουλάκι ξέβγαινε ‘πό μέσ’ από τ’ Ανάπλι, 

στηγ Κόρθο κάνει κολατσιό και στη Βστίτσα γιόμα, 

στημ Πάτρα μπαρκαρίζεται, στο Μεσολόγγι πάει, 

πάει χαμπέρια των Κλεφτών και των καπεταναίων. 

-Πες μας, πες μας, πουλάκι μου, κανα-καλό χαμπέρι. 

-Τι να σας πω, μωρέ παιδιά, τι να σας μολογήσω, 

εψές, προψές που πέρναγ’ από μέσ’ από τ’ Ανάπλι, 

άκουσα το μουσαφερέ και τηγ κρυφή κουβέντα, 

τόγ Κυβερνήτη σκότωσαν οι Μαυρομιχαλαίοι. 

Τρεις ντουφεκιές του ρίξανε με τρι’ ασημένια βόλια. 

Το ‘να τόμ πήρε στηγ καρδιά και τ’ άλλο στο πλεμόνι, 

το τρίτο το φαρμακερό τόμ πήρε στο κεφάλι. 

Το στόμα τ’ αίμα γέμισε, τ’ αχείλι του φαρμάκι 

κ’ η γλώσσα τ’ αηδονολαλεί σαν το χελιδονάκι. 

Είναι αξιοσημείωτο ότι στο δημοτικό τραγούδι, με βάση το δημοτικό μοτίβο δεν αναφέρει μια ντουφέκια (μπιστολιά) αλλά τρεις(!) με τρία ασημένια! βόλια. 

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι σε άλλο εκτενέστερο δημοτικό τραγούδι με εμφανή λόγια στοιχεία περιγράφει με ιστορική ακρίβεια τη σκηνή της δολοφονίας : 

«Μια Κυριακή ξημέρωσε, να μη είχε ξημερώσει 

ο Κυβερνήτης κίνησε να πάει στην Εκκλησία, 

στην πόρτα όπου επάτησε, σκύβει να προσκυνήσει, 

ο Γιώργης και ο Κωνσταντής δυο μπέηδες της Μάνης, 

μια μπιστολιά του ρίξανε, φαρμακερό μαχαίρι.»

Πώς η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να γίνει κράτος σύγχρονο.
Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας(10/02/1776-09/10/1831) από διπλωμάτης και πολιτικός επελέγη ως 1ος κυβερνήτης της Ελλάδας ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και νωρίτερα υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με πολιτική παράδοση. Αναμείχθηκε νωρίς(1803) με την πολιτική ως γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. 
Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί κατάφερε να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας(1815-22), οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821. Η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας(14/04/1827) τον επέλεξε 1ο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία ήρθε σε τριβή με τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα την δολοφονία(το γιατί εδώ δείτε) του (09/10/1831) στο Ναύπλιο από τον αδελφό και τον γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου. Ως κυβερνήτης προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της κρατικής μηχανής και τη θέσπιση νομικού πλαισίου, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση. ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Γεννήθηκε στην Κέρκυρα(10/02/1776). Ήταν το 6ο παιδί του Αντωνίου – Μαρία Καποδίστρια, δικηγόρου και της Διαμαντίνας Γονέμη, κόρης αριστοκρατικής οικογένειας με καταγωγή από την Κύπρο. Καταγόταν από παλιά κερκυραϊκή οικογένεια, τους Καποδίστρια της συνοικίας των τειχών(de la contrada delle mura). Η καταγωγή των Καποδίστρια ήταν από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής(Capo d’Istria) ή τη Βενετία. Όλοι οι απόγονοι των Νικολάου και Αντωνίου Καποδίστρια είχαν το δικαίωμα να φέρουν τον τίτλο του κόμη-είχε απονείμει ο Κάρολος Εμμανουήλ Β΄, δούκας της Σαβοΐας και βασιλιάς της Κύπρου, 1689). Ο τίτλος αναγνωρίστηκε(01/07/1796) από τη Δημοκρατία της Βενετίας. Οι οικογένειες Καποδίστρια και Γονέμη ήταν γραμμένες στη Χρυσή Βίβλο (Libro d’Oro)(1679 και 1606). Ανάδοχός του ήταν ο Κώστας Αδάμης. Φοίτησε στο μοναστήρι της Αγίας Ιουστίνης-έμαθε Λατινικά, Ιταλικά και Γαλλικά- και εγκαταστάθηκε στη Βενετία. Σπούδασε(1795-7) Ιατρική στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Μετά το πέρας των σπουδών επέστρεψε στην Κέρκυρα όπου άσκησε το ιατρικό επάγγελμα αφιλοκερδώς. Διορίστηκε (12/04/1799) από τον ναύαρχο Καντίρ διευθυντής του οθωμανικού νοσοκομείου. ΙΟΝΙΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Η 1η εμπλοκή του Καποδίστρια με τα κοινά της Ιονίου Πολιτείας έγινε μέσω του πατέρα του όταν τον αντικατάστησε. Ο Αντώνιος – Μαρία Καποδίστριας είχε αναλάβει μαζί με τον Νικόλαο Σιγούρο να αποκαταστήσει την τάξη στα Ιόνια νησιά και να εφαρμόσει το σύνταγμα. Λόγω προσωπικού κωλύματος του 2ου, αντικαταστάθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Έφτασε(αρχές Μαΐου) με τον Σιγούρο στην Κεφαλονιά-η κατάσταση είχε ξεφύγει λόγω της διαμάχης τοπικών οικογενειών για την εξουσία-. Αφού κατάργησαν την τοπική κυβέρνηση, ως αυτοκρατορικοί επίτροποι, ανέλαβαν οι ίδιοι την εξουσία του νησιού. Καποδίστριας και Σιγούρος εδραιώσαν(τέλος Ιουνίου) την τάξη και αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τους στασιαστές. Η παραμονή τους παρατάθηκε ως τις αρχές Σεπτεμβρίου, οπότε επέστρεψαν στην Κέρκυρα. Ίδρυσε(Ιούνιος 1802) μαζί με άλλους τον Εθνικό Ιατρικό Σύλλογο και εξελέγη γραμματέας. Στάλθηκε(Οκτώβριος 1802) από τους Ρώσους-πια εξουσία στα Επτάνησα- στην Κεφαλονιά για να επιβάλλει ακόμη μια φορά την τάξη. Επέστρεψε στην Κέρκυρα και διορίστηκε(Απρίλιος 1803) γραμματέας του Κράτους, μαζί με τους Φιλικούς Γεροστάθη και βαρόνο Ιωάννη Κεφαλά, στο τμήμα εξωτερικών υποθέσεων, αρμοδιότητα του οποίου ήταν η αλληλογραφία με τους επιτετραμμένους της Δημοκρατίας στο εξωτερικό. Εκφώνησε(24/11) εκ μέρους της γερουσίας τον επικήδειο του Σπυρίδωνος Γεωργίου Θεοτόκη, προέδρου της Επτανησιακής Γερουσίας. Μετά από πρόταση του Ρώσου πληρεξούσιου, η γερουσία εξέλεξε(Μάιος 1805) 10μελή επιτροπή-σ’ αυτή και ο Ιωάννης Καποδίστριας-για να συντάξει έκθεση με τις διατάξεις του συντάγματος προς αναθεώρηση. Η έκθεση παραδόθηκε(1806) και οι μεταρρυθμίσεις εγκρίθηκαν λίγους μήνες αργότερα. Έληξε(Μάιος 1806) η θητεία του ως γραμματέας του κράτους και ανέλαβε(Ιούνιος) τη διεύθυνση της δημόσιας σχολής της Δημοκρατίας-είχε ιδρυθεί με δική του πρωτοβουλία-. Ο Ιωάννης Καποδίστριας εξελέγη(εκλογές 1806) 8ος σε ψήφους στην Κέρκυρα. Διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον Ρώσο πληρεξούσιο Μοτσενίγου, του οποίου ήταν προστατευόμενος. Εξελέγη γραμματέας της γερουσίας, γραμματέας και εισηγητής της επιτροπής που θα συνέτασσε σχέδιο νέου συντάγματος. Από τη θέση αυτή ήρθε σε διαφωνία με τον Ρώσο πληρεξούσιο, καθώς οι αλλαγές που πρότεινε ήταν πολύ πιο φιλελεύθερες σε σχέση με της ρωσικής αυλής. Παρ’ όλα αυτά και μπροστά στο αδιέξοδο ο Καποδίστριας εισηγήθηκε στη γερουσία την ψήφιση του συντάγματος με το επιχείρημα ότι κανένα άλλο σύνταγμα δεν είχε εγκριθεί και ότι μόνο αυτό που είχε προτείνει ο Μοτσενίγου θα τύγχανε έγκρισης από τη ρωσική αυλή. Η γερουσία(02/06/1807) τον διόρισε έκτακτο επίτροπο στην Αγία Μαύρα (Λευκάδα) για την άμυνα του νησιού από τους Οθωμανούς. Ουσιαστικά βρισκόταν υπό τις διαταγές του Ρώσου στρατηγού, ανήκε δηλ. στη ρωσική υπηρεσία. Μαζί με τον Καποδίστρια έφτασαν 300 Ρώσοι στρατιώτες και ο μητροπολίτης Άρτας Ιγνάτιος. Υπό την προστασία των Ρώσων συνεργάστηκε με τους αρματολούς οργανώνοντας την περίφημη μυστική συνέλευση των κλεφτοαρματωλών-όλοι οι οπλαρχηγοί που είχαν καταφύγει στη Λευκάδα(Βαρνακιώτης, Μπουκουβάλας, Μπότσαρης)-. Στη συνέλευση αυτή ο Καποδίστριας αναγνώρισε τον Αντώνη Κατσαντώνη γενικό αρχηγό των κλεφτών στη Δ. Ελλάδα. Η συνθήκη του Τιλσίτ μεταξύ Ρώσων και Γάλλων επανέφερε το παλαιό καθεστώς. Ο Καποδίστριας ανακλήθηκε στην Κέρκυρα και οι Έλληνες οπλαρχηγοί απομονώθηκαν, παρά τις ρητές οδηγίες του στη γερουσία με τις οποίες συμβούλευε το σώμα να κρατήσει ανεκτική στάση απέναντι στους κλέφτες, έτσι ώστε να φθείρουν τα στρατεύματα του Αλή Πασά και να τον κρατούν μακριά από τη Λευκάδα. Αν και ο Γάλλος στρατηγός Berthier του προσέφερε αρκετά αξιώματα, ο Καποδίστριας τα αρνήθηκε προσμένοντας καλύτερη πρόταση από τη Ρωσία-με τους αξιωματούχους της άριστες σχέσεις-. Η περίοδος 1798-1800, θεωρείται από τους βιογράφους του ιδιαιτέρως σκοτεινή. Ίσως τότε εντάχθηκε σε κάποια Τεκτονική Στοά(π.χ. του Φοίνικος στην Κέρκυρα ή του Αστέρος της Ανατολής της Ζακύνθου). Αν και η Τεκτονική βιβλιογραφία τον παρουσιάζει ενεργό μέλος Στοάς, ισχυρές αποδείξεις δεν έχουν προκύψει, παρά το ότι ισχυροί φίλοι του(π.χ. Α. Δάνδολος), ήταν γνωστοί τέκτονες και η υπογραφή του είχε τα χαρακτηριστικά μασονικής υπογραφής. Η μόνη ένδειξη είναι που έλαβε ο ερευνητής Π. Κρητικός από τη Μεγάλη Στοά της Ελβετίας Alpina(1965) ότι ο Καποδίστριας ήταν μέλος της Στοάς Modestie της Ζυρίχης. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ Η πρόταση από τη Ρωσία ήρθε(Μάιος 1808), όταν ο Κόμης Νικόλαος Πέτροβιτς Ρουμιάντσεφ, επικεφαλής του υπουργείου εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, του έστειλε επιστολή με την οποία, αφού του ανακοίνωνε ότι τιμήθηκε με τον τίτλο του ιππότη Β’ Τάξεως του τάγματος της Αγίας Άννας, τον προσκαλούσε στην Αγία Πετρούπολη(εκεί έφτασε τον Ιανουάριο του 1809). Αρχικά ο Ρουμιάντσεφ τον διόρισε επιτετραμμένο στην αυλή του αντιβασιλιά της Ιταλίας, διορισμός που ακυρώθηκε. Διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών ως κρατικός σύμβουλος. Αφού παρέμεινε 2 χρόνια στην Αγία Πετρούπολη, διορίστηκε(20/08/1811) ακόλουθος στην πρεσβεία της Βιέννης(ως Μάιος 1812). Επόμενος σταθμός το Βουκουρέστι-αξιωματούχος με πολιτικά καθήκοντα στη στρατιά του Δούναβη. Εκεί συνδέθηκε με τον ναύαρχο Τσιτσαγκώφ-σύμβουλος και διευθυντής του διπλωματικού του γραφείου-. Για τις υπηρεσίες αυτές τιμήθηκε με τον βαθμό του κρατικού συμβούλου εν ενεργεία. Ο ναύαρχος Τσιτσαγκώφ αντικαταστάθηκε λόγω δυσμένειας από τον στρατηγό Μπαρκλάυ ντε Τόλλυ(Barclay de Tolly) χωρίς αυτό να επηρεάσει τον Καποδίστρια, στον οποίο απονεμήθηκε το παράσημο Γ’ Τάξεως του Αγίου Βλαδίμηρου. Παρασημοφορήθηκε (Οκτώβριος 1813) από τον Τσάρο με τον μεγαλόσταυρο της Αγίας Άννας. Η άνοδος του Καποδίστρια στη ρωσική αυτοκρατορική αυλή επιβεβαιώθηκε με τον διορισμό του από τον Τσάρο Αλέξανδρο ως μυστικού απεσταλμένου στην Ελβετία για να προσεταιριστεί την φιλικά προσκείμενη προς την Γαλλία κυβέρνηση. Εκτός από τον Καποδίστρια, διορίστηκε και ο βαρόνος Lebzeltern, από την αυστριακή πλευρά(η αποστολή ήταν κοινή). Παρόλα αυτά οι σκοποί δεν ήταν ακριβώς ίδιοι, καθώς οι Ρώσοι ενδιαφέρονταν να εξασφαλίσουν την ουδετερότητα και την ανεξαρτησία της Ελβετίας, ενώ οι Αυστριακοί να εγκαθιδρύσουν φίλα προσκείμενη κυβέρνηση και να εξασφαλίσουν άδεια διέλευσης των αυστριακών στρατευμάτων από την ελβετική επικράτεια. Ο Lebzeltern εργάστηκε μυστικά υπό τις οδηγίες του Μέτερνιχ για να επιτύχει τους σκοπούς του. Κάλεσε (20/12/1813) τον Καποδίστρια και του ζήτησε να υπογράψει διακοίνωση, με την οποία τα συμμαχικά στρατεύματα θα επιτρεπόταν να εισέλθουν στην ελβετική επικράτεια μέχρι να εξασφαλίσουν τα εδάφη που η Γαλλία είχε αποσπάσει από την Ελβετία. Ο Καποδίστριας, αντιλαμβανόμενος ότι η διακοίνωση ήταν έργο της αυστριακής κυβέρνησης, αρνήθηκε να την υπογράψει, αλλά λίγο αργότερα άλλαξε γνώμη. Αφού την υπέγραψε εκ μέρους της ρωσικής πλευράς, αποχώρησε για την Βάδη, όπου το στρατηγείο του Τσάρου. Ο τελευταίος περίμενε ότι ο Καποδίστριας δεν είχε υπογράψει τη διακοίνωση. Εξεπλάγη, όταν ο νεαρός διπλωμάτης του ανέφερε ότι έπραξε το αντίθετο. Σύμφωνα με τον Καποδίστρια, η ανακοίνωση της διακοίνωσης και η εισβολή του αυστριακού στρατού στην Ελβετία, θα είχαν ως αποτέλεσμα τον διχασμό των κατοίκων και να παρουσιαστούν οι Αυστριακοί ως υποκινητές πραξικοπήματος. Συνέστησε στον Τσάρο να ζητήσει την αποκήρυξη της διακοίνωσης, μιας και οι Αυστριακοί δε θα μπορούσαν να επικαλεστούν την υπογραφή του μυστικού πράκτορά τους, πράγμα που έγινε. Αποτέλεσμα των διπλωματικών κινήσεων Καποδίστρια: οι Αυστριακοί έχασαν κάθε έρεισμα στην Ελβετία, η οποία εξασφάλισε ουδετερότητα και ανεξαρτησία. Οι διπλωματικές εξελίξεις στη Ζυρίχη συνεχίζονταν χωρίς αποτέλεσμα, αφού τα ομόσπονδα κράτη της Ελβετίας διαφωνούσαν. Ο Τσάρος Αλέξανδρος διόρισε τον Καποδίστρια έκτακτο απεσταλμένο και πληρεξούσιο υπουργό για την Ελβετία. Από τη θέση αυτή συνεισέφερε στο ελβετικό σύνταγμα, που προέβλεπε αυτόνομα κρατίδια (καντόνια) σαν μέλη της Ελβετικής ομοσπονδίας, με προσωπικά προσχέδια. Απέστειλε υπόμνημα προς τον πρόεδρο της Δίαιτας(βουλής) με τα βασικά στοιχεία που θα έπρεπε να περιέχει το σύνταγμα. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του, το υπόμνημα ακολουθήθηκε. Η συμμετοχή της Γενεύης στο νέο κρατίδιο ήταν καθαρά δική του πρωτοβουλία. Πήγε στο Παρίσι για να συνομιλήσει με τον Τσάρο για τα Επτάνησα, δίχως να λάβει διαβεβαίωση. Κατά την παραμονή του παρασημοφορήθηκε με τον σταυρό β’ τάξεως, του Αγίου Βλαδίμηρου. Πραγματοποιήθηκε(αρχές Σεπτεμβρίου) το Συνέδριο της Βιέννης, συνέδριο σταθμός για την ευρωπαϊκή ιστορία, στο οποίο συμμετείχε ως μέλος της ρωσικής αντιπροσωπίας. Διορίστηκε(τέλη 1814) αντιπρόσωπος της Ρωσίας στις επίσημες συνεδριάσεις της επιτροπής των πέντε. Ενώ τιμήθηκε με τον μεγαλόσταυρο του Λεοπόλδου και του Ερυθρού Αετού από τον βασιλιά της Αυστρίας και Πρωσίας αντίστοιχα. Η παρουσία του Καποδίστρια στη Βιέννη θεωρείται καταλυτική, καθώς με τις συμβουλές του επηρέαζε αποφασιστικά τον Τσάρο. Κατά τον ιππότη φον Γκεντς, σύμβουλο του Μέτερνιχ, η τελική πράξη του συνεδρίου(Μάιος 1815) ήταν δημιούργημα του Καποδίστρια και του ιδίου. Σχετικά με τη στάση του Καποδίστρια στα ελληνικά ζητήματα είναι απαραίτητο να αναφερθεί αυτό το περιστατικό: σε κάποια στιγμή των εργασιών του συνεδρίου θεώρησε ότι ήταν η καταλληλότερη στιγμή να θέσει υπόψη του συνεδρίου το ζήτημα των Ελλήνων-υπό τουρκικό ζυγό-. Τότε πλησιάζοντας τον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο του μίλησε ιδιαιτέρως για να αναλάβει την πρόνοια υπέρ των Ελλήνων προσθέτοντας ότι οι Έλληνες μετά τον Θεό θεωρούν προστάτη τους μόνο την ομόθρησκη Αυτοκρατορία(Ρωσία). Τότε ο Τσάρος του έδωσε την άδεια να θέσει το ζήτημα σε μία των συνεδριάσεων και στη συνέχεια θα αναλάμβανε εκείνος. Ο Καποδίστριας στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση λαμβάνοντας τον λόγο είπε: «Νομίζω πως χρέος των Μεγαλειοτάτων είναι να λάβετε οποιαδήποτε πρόνοιαν και δια το καταδυναστευόμενον ελληνικόν έθνος παρά της Οθωμανικής εξουσίας, το οποίον υποφέρει τόσους αιώνας τον τυραννικόν οθωμανικόν ζυγόν και το οποίον διακινδυνεύει να πέση εις την τελευταίαν εξόντωσιν και τον μηδενισμόν, όθεν δεν μου φαίνεται δίκαιον το να αδιαφορήσουν οι Βασιλείς.». Ο Μέττερνιχ-αντιλαϊκά πνεύματα- σηκώθηκε και απαντώντας στον Ρώσο διπλωμάτη Καποδίστρια με έντονο ειρωνικό, προσβλητικό και απειλητικό τρόπο είπε: «Κύριε Κόμη! Η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας, γνωρίζει την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν υπό της οποίας την εξουσίαν είναι οι κατοικούντες σ΄ αυτήν Έλληνες. Δια τούτο φαίνεται, Κύριε Κόμη, υποστήριξες τόσον, και άφησες εκτός Συνδέσμου της Ιεράς Συμμαχίας, το απέραντον Οθωμανικόν Κράτος, αλλά δεν θα επιτύχεις τις ελπίδες σου περί τούτων». Τότε ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος θεωρώντας την προσβολή του αντιπροσώπου του ως ενάντια του προσώπου του εγέρθηκε και με έντονη φωνή διέκοψε τον Μέττερνιχ λέγοντάς του: «Οι Έλληνες διά της Θείας Πρόνοιας και της Ευρωπαϊκής αιχμής ενόπλου βοήθειας θέλουν ελευθερωθούν ταχέως και συμφώνως προς τα αρχαία πατρογονικά των δίκαια, θα μείνουν ελεύθεροι, αυτόνομοι και ανεξάρτητοι.». Ο Καποδίστριας δεν συνέχισε την ομιλία του και ο Μέττερνιχ δεν τόλμησε να απαντήσει. Στην ένταση που μάλλον επέφερε κάποια διακοπή, ανέλαβε ο αρχηγός της ρωσικής αντιπροσωπίας Νέσελροντ να θέσει αντιπρόταση επί της εισήγησης του Καποδίστρια της οποίας ακολούθησαν διάφορες ανταλλαγές απόψεων, που εκλήφθηκαν μόνο ως βολιδοσκοπήσεις των άλλων Ηγεμόνων, επί του ελληνικού ζητήματος, χωρίς σχετική απόφαση. Ίδρυσε(1815) τη Φιλόμουσο εταιρεία μαζί με τους Μητροπολίτη Ιγνάτιο, Άνθιμο Γαζή, Στούρτζα κ.ά. και σκοπός της ήταν να βοηθήσει νεαρούς Έλληνες να σπουδάσουν. Τα μέλη της ήταν με το πλευρό των Ρώσων γι’ αυτό η αυστριακή αστυνομία παρακολουθούσε τις δραστηριότητές της. Με την είσοδο των συμμαχικών δυνάμεων στο Παρίσι(μάχη Βατερλό), ο Καποδίστριας ανέλαβε την εκπροσώπηση της Ρωσίας στην ομώνυμη συνδιάσκεψη, όπου προσπάθησε να επιβάλει τις ρωσικές απόψεις, πετυχαίνοντας την ακεραιότητα της Γαλλίας και την επιβολή συνταγματικής διακυβέρνησης στα Επτάνησα. Με δική του παρέμβαση πέτυχε οι Ηνωμένες πολιτείες των Ιόνιων Νήσων να αποκτήσουν τα βασικά χαρακτηριστικά κράτους δηλ. σύνταγμα, ένοπλες δυνάμεις, εκλεγμένη κυβέρνηση και σημαία. Η συνθήκη της 5ης Νοεμβρίου 1815 αποτελεί μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες στην προσωπική διαδρομή του Καποδίστρια. Μετά τη συνδιάσκεψη των Παρισίων ο Τσάρος διόρισε τον Καποδίστρια γραμματέα επί εξωτερικών υποθέσεων. Ο Τσάρος Αλέξανδρος είχε αποφασίσει(από 1814) να αφήσει κενή τη θέση του υπουργού εξωτερικών και να χειριστεί μόνος την εξωτερική πολιτική διορίζοντας όμως γραμματέα του επί των εξωτερικών υποθέσεων τον Νέσελροντ. Διόρισε(1816) και 2ο γραμματέα, τον Καποδίστρια. Ο Νέσελροντ είχε χάσει την αυτοκρατορική εύνοια καιρό, οπότε ουσιαστικός διαχειριστής των εξωτερικών υποθέσεων ήταν ο Καποδίστριας-συμβούλευε τον Τσάρο για όλα τα θέματα-. Ως γραμματέας επί των εξωτερικών, ο Καποδίστριας συμμετείχε στο συνέδριο του Άαχεν και στη διάσκεψη του Κάρλσμπαντ. Μετά το τέλος των διπλωματικών του υποχρεώσεων ζήτησε και έλαβε άδεια για να ταξιδέψει στην Κέρκυρα. Μετά από 2 μήνες αναχώρησε για την Ιταλία και το Λονδίνο (ψυχρή υποδοχή). Στις συζητήσεις του με τους Άγγλους αξιωματούχους για το ζήτημα των Ιονίων νήσων δε βρήκε ανταπόκριση με αποτέλεσμα να αποχωρήσει άπρακτος για την Αγία Πετρούπολη. Συμμετείχε(1820 και 1821) στα συνέδριο Τροππάου και Λάιμπαχ. Στα 2 αυτά ο Τσάρος Αλέξανδρος επηρεασμένος από το Μέττερνιχ ακολούθησε την πολιτική της Αυστρίας παραμερίζοντας τον Καποδίστρια. Στο συνέδριο του Λάιμπαχ ήρθε η είδηση για την εξέγερση του Αλέξανδρου Υψηλάντη και την επανάσταση στη Μολδοβλαχία. Ο Υψηλάντης απέστειλε επιστολή στον Τσάρο ζητώντας του βοήθεια. Η απάντηση του Τσάρου: επίσημη καταδίκη της Επανάστασης, απόταξη του Υψηλάντη και άδεια εισόδου του Τουρκικού στρατού στις Ηγεμονίες, μέτρα που στον Υψηλάντη ανακοινώθηκαν με επιστολή γραμμένη και υπογεγραμμένη από τον Καποδίστρια. Ο Καποδίστριας μυστικά πίεζε τον Τσάρο να ταχθεί υπέρ των Ελλήνων. Στο συνέδριο έδωσε πραγματική μάχη για να μην αποσταλεί βοήθεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι ξένες δυνάμεις να κρατήσουν αυστηρή ουδετερότητα. Σε αυτό το πλαίσιο κινήσεων εξηγείται το τελεσίγραφο που επέδωσε ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη στο Σουλτάνο μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και τις σφαγές των Ελλήνων. Η διαφωνία Τσάρου και Καποδίστρια δεν άργησε. Ο 2ος υποστήριζε την ανάληψη μονομερούς ενέργειας κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ ο 1ος ενδιαφερόταν μόνο για τη στάση του Λονδίνου. Ο Καποδίστριας είχε χάσει(τέλη 1821) την αυτοκρατορική εύνοια και ο Τσάρος αποφάσισε(αρχές 1822) να του αφαιρέσει τη διαχείριση του ανατολικού ζητήματος. Ο Τσάρος απέστειλε(Φεβρουάριος 1822) εν αγνοία του Καποδίστρια στη Βιέννη τον Τατίτσεφ με εντολές να εξουσιοδοτήσει τον Μέττερνιχ να διαπραγματευθεί για λογαριασμό της Ρωσίας με την Υψηλή Πύλη. Λίγες μέρες πριν ο Αυστριακός πρεσβευτής είχε παραπονεθεί στον Τσάρο ότι ο Καποδίστριας επίτηδες συκοφαντούσε τον Αυτοκράτορα της Αυστρίας στον Τσάρο προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του στο ανατολικό ζήτημα. Ο παραγκωνισμός του από τον Νέσελροντ και η συνεχής διαφωνία του με τον Τσάρο τον ανάγκασαν να ζητήσει ιδιαίτερη ακρόαση από τον τελευταίο. Του ανακοίνωσε τη διαφωνία για τη νέα εξωτερική πολιτική. Απότοκος της συζήτησης: η παραχώρηση άδειας για λόγους υγείας στον Καποδίστρια. Ο Τσάρος απέφυγε να τον απομακρύνει από την θέση του υπουργού εξωτερικών για να μη γίνει γνωστή η διαφωνία τους. Αναχώρησε(19/08/1822) από την Αγία Πετρούπολη και λίγους μήνες αργότερα εγκαταστάθηκε στην Γενεύη- ιδιαίτερη εκτίμηση-. Εκεί συναναστρεφόταν με τον γνωστό τραπεζίτη Εϋνάρδο και προσπάθησε να βοηθήσει την επαναστατημένη Ελλάδα ενισχύοντας τον φιλελληνισμό. πραγματοποιούσε επαφές με διακεκριμένες προσωπικότητες(π.χ. Στράτφορντ Κάνινγκ (Stratford Canning), ξάδερφο του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Γεώργιου Κάνινγκ και πρεσβευτή της στην Κωνσταντινούπολη κ.ά.). ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ο Καποδίστριας ανήκε, τυπικά και επισήμως, σ’ εκείνους που πίστευαν ότι δεν είχε έρθει ακόμη η ώρα, δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες, για την απελευθέρωση των Ελλήνων. Αφηγείται ο ίδιος( 1818) οι Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και Πανταζόγλου «προσεπάθησαν να μοι αποδείξουν ότι η διατήρησις της μετά των Τούρκων ειρήνης ήτο αδύνατος, και ότι, ως Έλληνες, ήσαν ανυπόμονοι να μάθουν ότι τα Ρωσσικά στρατεύματα ήσαν έτοιμα να διαβούν τον Προύθον». Η απάντησή του: από την ημέρα της ελευθερίας «η κοινή ημών πατρίς ευρίσκεται ακόμη μακράν». Η άρνησή του προς τον Γαλάτη ν’ αναλάβει την αρχή της Φιλικής Εταιρείας μπορεί ν’ αποδοθεί στο ότι το άτομο εκείνο δεν του ενέπνευσε εμπιστοσύνη και στο υπόμνημά του τον χαρακτηρίζει «τυχοδιώκτη». Και προς τον Ξάνθο η ίδια άρνηση και τα ίδια περίπου λόγια: ν’ αποτραπούν «διά παντός τρόπου οι Έλληνες από των ολεθρίων τούτων βουλευμάτων». Προσπάθησε να συγκρατήσει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, λέγοντάς του την γνώμη του για τους Εταιριστές: «ωθούν την Ελλάδα προς τον όλεθρον… ελεεινοί…αφαιρούντες νυν το χρήμα των αφελών ψυχών …προφυλαχθήτε από τοιούτους άνδρας». Όταν ο Υψηλάντης προχώρησε στην κήρυξη της Επανάστασης, ο Καποδίστριας τον κατηγόρησε ότι με τις «ανόητες προκηρύξεις του» ενίσχυε τις κατηγορίες περί ιακωβινισμού που εκτοξεύονταν από Μέτερνιχ και άλλους. Όταν πια δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής, «ηγωνίσθη εκ παντός τρόπου να πείση τον αυτοκράτορα[Αλέξανδρο] εις άμεσον πολεμικήν παρέμβασιν». ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ(1828-32) Την ιδέα να κληθεί ο Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδος είχε διατυπώσει 1ος ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος(27/10/1821 επιστολή του προς τον Δημήτριο Υψηλάντη). Ο Υψηλάντης υπέγραψε πρόσκληση του Καποδίστρια(1822) και ο Πετρόμπεης(1824). Στην Γ΄ εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, εκλέχθηκε(30/03/1827) κυβερνήτης της Ελλάδας με θητεία 7 ετών. Σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνέλευσης, ο κυβερνήτης δεσμευόταν από το σύνταγμα της Επιδαύρου, όπως θα αναθεωρείτο από τη συνέλευση. Σημαντικό ρόλο στην κλήση Καποδίστρια στην Ελλάδα διαδραμάτισε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αρχηγός του Αγγλικού κόμματος τότε-αρχικά ήταν κατά-. Άλλαξε γνώμη στη συνέχεια και υφάρπαξε την έγκριση του Άγγλου μοιράρχου Χάμιλτον που είχε τη σύμφωνη γνώμη του Στράτφορντ Κάνινγκ-. Η εκλογή του θεωρήθηκε ήττα της Αγγλικής εξωτερικής πολιτικής και νίκη της Ρωσίας. Μεταξύ Καποδίστρια και Αγγλίας υπήρχε αμοιβαία δυσπιστία. Πριν δεχθεί την πρόταση, επισκέφθηκε την Πετρούπολη για να αποδεσμευθεί επισήμως από την υπηρεσία του Τσάρου. Κατευθύνθηκε στο Λονδίνο, σε ατυχή συγκυρία-την επομένη της άφιξής του κηδευόταν ο Τζωρτζ Κάνινγκ-. Η υποδοχή εκεί ήταν ψυχρή. Ύστερα από σύντομη παραμονή στο Παρίσι-θερμά δεκτός- αναχώρησε για την Ελλάδα. Έφτασε(18/01/1828) στο Ναύπλιο επί του αγγλικού πολεμικού Warspite-ενθουσιώδης υποδοχή- και 4 μέρες αργότερα στην Αίγινα, πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Λίγο αργότερα αποφασίστηκε το Ναύπλιο να ξαναγίνει πρωτεύουσα. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Στο εσωτερικό της χώρας ο Καποδίστριας είχε να αντιμετωπίσει: πειρατεία, ανύπαρκτους θεσμούς, διάλυση στρατού, κακή οικονομική κατάσταση. Μια από τις βασικές προϋποθέσεις που έθεσε για να αναλάβει την ηγεσία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους: αναστολή συντάγματος και διάλυση της βουλής-έγιναν αποδεκτοί-. Στη θέση της βουλής δημιούργησε το «Πανελλήνιον», γνωμοδοτικό όργανο από 27 μέλη με καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα. Τη διακυβέρνηση ανέλαβε η κεντρική γραμματεία, είδος υπουργικού συμβουλίου, διοικούμενο από τον ίδιο. Χώρισε τη χώρα σε διοικητικές περιφέρειες. Αρχικά είχε δεσμευθεί για εκλογές(Απρίλιος 1828), όμως προχώρησε στην αναβολή τους λόγω της χαώδους κατάστασης. Όταν διεξήχθησαν, διατυπώθηκαν βάσιμες κατηγορίες για νοθεία. Αν και κυβερνήτης, ο Καποδίστριας εξελέγη σε 36 περιφέρειες, γεγονός που προκάλεσε την οργή των συνεργατών του. Ένας αυτών, ο Σπυρίδων Τρικούπης, παραιτήθηκε από πληρεξούσιος και αναχώρησε για την Ύδρα. Ιδιαίτερη μέριμνα επέδειξε και για τη δημιουργία δικαστηρίων θεσπίζοντας και κώδικα πολιτικής δικονομίας. Μία από τις πρώτες του κινήσεις η καταστολή της πειρατείας, έργο του Ανδρέα Μιαούλη. Προχώρησε στην αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, μετατρέποντας τα άτακτα στρατεύματα σε τακτικό στρατό και υπάγοντας τον στόλο στην ουσιαστική δικαιοδοσία της κυβέρνησης- μέχρι τότε τα πλοία ήταν ιδιοκτησία των καραβοκυραίων-. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να προστατέψει τα σύνορα και να μειώσει την επιρροή των μέχρι τότε τοπαρχών(«μίαν ευχήν διαβιβάζουσί μοι αι επαρχίαι, την διά παντός απαλλαγήν αυτών από της τυραννίας των προυχόντων και των οπλαρχηγών»). Προσπάθεια αναδιοργάνωσης του στρατού και η ίδρυση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Ίδρυσε Εθνικό Νομισματοκοπείο και καθιέρωσε τον φοίνικα ως εθνικό νόμισμα, αντικαθιστώντας το Τουρκικό γρόσι. Εκπαίδευση: νέα σχολεία, μέθοδος αλληλοδιδακτικού σχολείου, εκκλησιαστική σχολή στον Πόρο και Ορφανοτροφείο Αίγινας. Μια προσπάθεια να οργανώσει το σχεδόν ανύπαρκτο εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν ίδρυσε πανεπιστήμιο, καθώς θεωρούσε ότι έπρεπε να υπάρξουν πρώτα απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης. Στο πρόβλημα της διανομής της εθνικής γης δεν κατάφερε να βρει λύση κι εκατομμύρια στρέμματα παρέμειναν στους μεγαλοϊδιοκτήτες(κοτζαμπάσηδες και Εκκλησία). Μερίμνησε για την ανοικοδόμηση Μεσολογγίου και Πατρών, όπου έστειλε τον Κερκυραίο αρχιτέκτονα Σταμάτη Βούλγαρη. Σημαντική η συμβολή του στο εμπόριο με την παραχώρηση δανείων στους νησιώτες για την αγορά πλοίων και την κατασκευή ναυπηγείων σε Πόρο και Ναύπλιο. Ίδρυσε(Οκτώβριος 1829) το πρώτο αρχαιολογικό μουσείο στην Αίγινα. Ελληνική οικονομία: ο Καποδίστριας επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη γεωργία, βασική πηγή πλούτου της Ελλάδας. Ίδρυσε τη Γεωργική Σχολή της Τίρυνθας και έγινε η 1η απόπειρα για την καλλιέργεια πατάτας(μύθος για εισαγωγή της καλλιέργεια της πατάτας-αποδίδεται και στον Φρειδερίκο το Μεγάλο της Πρωσίας(1774)-: Παραγγέλλοντας ένα φορτίο πατάτες, διέταξε ότι πρέπει να προσφερθούν σε όποιον θα ενδιαφερόταν. Όμως οι πατάτες αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία από τον πληθυσμό και ολόκληρο το σχέδιο φάνηκε να αποτυχαίνει. Ο Καποδίστριας, έχοντας γνώση των ελληνικών συνηθειών, διέταξε ολόκληρη η αποστολή των πατατών να ξεφορτώνεται σε δημόσια επίδειξη στις αποβάθρες του Ναυπλίου, αλλά να φυλάσσονται από φαινομενικά αυστηρές φρουρές. Σύντομα, κυκλοφόρησαν φήμες για τις πατάτες, ότι, αφού τόσο καλά φρουρούνταν, έπρεπε να είναι μεγάλης σπουδαιότητας. Και αφού ήταν έτσι, κάποιοι δοκίμαζαν να τις κλέψουν. Οι φρουρές είχαν διαταχθεί να κάνουν με τρόπο τα στραβά μάτια και να επιτρέπουν ουσιαστικά την κλοπή. Έτσι, σύντομα όλες οι πατάτες του φορτίου είχαν κλαπεί και το σχέδιο του Καποδίστρια να τις εισαγάγει στην Ελλάδα είχε πετύχει.) Προσπαθώντας να ενισχύσει την ελληνική οικονομία ίδρυσε την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, η οποία απέτυχε, καθώς το δημόσιο εκμεταλλευόταν χωρίς όρους τα χρήματα των καταθέσεων. Αν και δημιούργησε ελληνικό και γαλλικό τυπογραφείο στην Αίγινα, πραγματοποίησε διώξεις εναντίον του Τύπου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: εφημερίδες Ανεξάρτητος, Ηώς και Απόλλων, που έκλεισαν λόγω αντικυβερνητικών θέσεων ή οι εκδότες του διώχθηκαν-. Σφοδρή κριτική υπήρξε για την τοποθέτηση των 2 αδερφών του, Βιάρου και Αυγουστίνου στις 2 κορυφαίες θέσεις, του αντιναυάρχου και αρχιστράτηγου. Κατά γενική ομολογία και οι δύο θεωρούντο ακατάλληλοι ενώ κάποιοι ιστορικοί φτάνουν στο σημείο να θεωρούν ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πτώση του κυβερνήτη. ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας δεν ήταν ευχαριστημένος με το πρωτόκολλο της 18ης Νοεμβρίου 1828-έθεταν Μοριά και Κυκλάδες υπό την προσωρινή εγγύηση των συμμάχων-. Με τον φόβο ότι οι Άγγλοι θα περιόριζαν την Ελλάδα σε αυτά τα σύνορα, οργάνωσε τακτικό στρατό συνεχίζοντας τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Επιλογή ηγεμόνα: ο Καποδίστριας πρότεινε τον Λεοπόλδο του Saxe-Coburg, ο οποίος παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του θρόνου λόγω διαφωνιών για τα σύνορα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν ότι επίτηδες απομάκρυνε τον Λεοπόλδο από τον θρόνο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν είτε ότι δεν αντιτάχθηκε στον ερχομό του. Όσοι ζητούσαν να έλθει ο Λεοπόλδος αντιμετώπισαν έντονη κυβερνητική δυσμένεια. Οι ελληνικές επιχειρήσεις στη Στερεά Ελλάδα συνεχίζονταν και η προέλαση των Ρώσων προς την Κωνσταντινούπολη. Ανήσυχη από τις επιτυχίες Ελλάδας και Ρωσίας η Μ. Βρετανία έσπευσε να συμφωνήσει στη συνοριακή γραμμή Άρτας-Βόλου. Μετά από διαπραγματεύσεις υπογράφηκε το πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας-εκτεινόταν Ν της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ο Καποδίστριας λόγω της ισχνής οικονομικής κατάστασης του κράτους επιχείρησε να συνάψει δάνειο με τράπεζες του εξωτερικού-απέτυχε λόγω των αντιδράσεων της Βρετανίας-. Ρωσία και Γαλλία ανέλαβαν να ενισχύσουν οικονομικά την Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερη φροντίδα επέδειξε ο Τσάρος αποστέλλοντας 3,75 εκ. γαλλικά φράγκα. ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Πέραν των οικονομικών, κοινωνικών και διπλωματικών προβλημάτων, ο Καποδίστριας είχε να αντιμετωπίσει 2 σημαντικά εμπόδια στην πολιτική του για την οικοδόμηση του νεοπαγούς ελλαδικού κράτους: (1)εχθρότητα Γαλλίας και Αγγλίας-τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των οποίων στην Α. Μεσόγειο κινδύνευαν από την προοπτική δημιουργίας ενός νέου και δυναμικού ναυτικού και εμπορικού κράτους έξω από τον έλεγχό τους ή υπό την επιρροή της Ρωσίας (2)φατριασμοί και τοπικιστικά, οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα κοτζαμπάσηδων, Φαναριωτών και πλοιοκτητών, που επεδίωκαν διατήρηση των προνομίων και συμμετοχή στη νομή της εξουσίας. Ο συνδυασμός των παραπάνω προετοίμασε το έδαφος και οδήγησε στην πολιτική και φυσική εξόντωση του πρώτου Κυβερνήτη(09/10-27/09-παλαιό ημερολόγιο-/1831). Για να διαχειρισθεί την τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση του νέου κράτους, ο Καποδίστριας προέκρινε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο εξουσίας, για να διατηρήσει άμεσα τον πολιτικό έλεγχο. Αντιπολίτευση κατά του Καποδίστρια: παραμερισμένοι από την εξουσία κοτζαμπάσηδες και πλοιοκτήτες. Ο συγκεντρωτισμός του Καποδίστρια παραμερίζοντας τις τοπικές αρχές και διορίζοντας σε θέσεις κλειδιά τα 2 αδέρφια του, Αυγουστίνο και Βιάρο, τον οδήγησαν σε σύγκρουση με τις προαναφερθείσες ομάδες συμφερόντων. Κέντρο του αντικαποδιστριακού αγώνα: Ύδρα, έδρα πλοιοκτητών και συγκεκριμένα της οικογένειας Κουντουριώτη-με το μέρος της τους αγωνιστές Μιαούλη, Σαχτούρη, Τομπάζη, Κριεζήδες-. Βασικός λόγος αντίδρασης: η απαίτηση τους για την «άνευ αναβολής» καταβολή αποζημιώσεων για τις μεγάλες ζημιές και απώλειες των πλοίων τους στην Επανάσταση. Αναγνωρίζοντας το δίκαιο αίτημα, ο Καποδίστριας υποσχέθηκε ότι μόλις θα βελτιωνόταν τα οικονομικά της χώρας, η Ύδρα θα έπαιρνε «το μερίδιόν της καθ’ όσον το δίκαιον απαιτούσε». Οι Υδραίοι απαιτούσαν την καταβολή αυτών των αποζημιώσεων άμεσα, πράγμα αδύνατον λόγω της οικτρής οικονομικής κατάστασης. Στην Ύδρα κατέφυγαν ο ηγέτης του αγγλικού κόμματος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και οι Σπυρίδων Τρικούπης, Αναστάσιος Πολυζωίδης και Αλέξανδρος Σούτσος, με την ηθική συμπαράσταση του φιλογάλλου Κοραή. Όργανο της αντιπολιτευτικής αυτής ομάδας η εφημερίδα Απόλλων του Πολυζωίδη. Γαλλία και Αγγλία, θεωρώντας τον Καποδίστρια φίλα προσκείμενο στη Ρωσία, ενθάρρυναν τους αντιπολιτευόμενους. Μιαούλης και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν(14/07/1831) τον ναύσταθμο στον Πόρο επειδή έμαθαν ότι ο στόλος ήταν έτοιμος να κινηθεί κατά της Ύδρας. Έσπευσαν οι αντιπρέσβεις των 3 Μεγάλων Δυνάμεων για να διαπραγματευθούν. Άγγλοι και Γάλλοι αιφνιδιάζοντας τους εξεγερμένους τάχθηκαν υπέρ της νόμιμης κυβέρνησης και απαίτησαν παράδοση των επαναστατών. Αγγλικός, γαλλικός και ρωσικός στόλος είχαν αποκλείσει τα λιμάνια Πόρου και Ύδρας ώστε να μην επιτραπεί η ένωση των στόλων των επαναστατών. Ο ελλιμενισμένος εθνικός στόλος στον Πόρο ήταν υπό την αρχηγία του Μιαούλη ενώ μια μικρή μοίρα ήταν υπό την αρχηγία του Κανάρη, που δεν δεχόταν να υπακούσει στους επαναστάτες. Ενώ ο Άγγλος και ο Γάλλος ναύαρχος κωλυσιεργώντας, έπλευσαν προς το Ναύπλιο για να συσκεφθούν με τους αντιπρέσβεις, ο Ρώσος ναύαρχος Ρίκορντ ανέλαβε να εφαρμόσει, μόνος, τις οδηγίες του Καποδίστρια. Απέκλεισε τους αντάρτες, ήρθε σε προστριβές μαζί τους, τίναξε στον αέρα τη «Νήσο των Σπετσών», αιχμαλώτισε ένα ακόμη πλοίο και εξώθησε τον Μιαούλη στο «Μεγαλουργόν έγκλημα». Ο Μιαούλης, όπως είχε προειδοποιήσει τον Ρίκορντ, ανατίναξε(πρωί 01/08/1831) 2 από τα πιο σύγχρονα τότε πλοία του ελληνικού ναυτικού, την φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα». Ο Δ. Χοϊδάς, σε επιστολή προς τον Αυγουστίνο Καποδίστρια, από την Τρίπολη(10/08/1831), ανάμεσα σε πολλές σημαντικές πληροφορίες για την τραγική κατάσταση στη χώρα, του έγραφε ότι οι Υδραίοι έλεγαν ότι «την φρεγάδαν (Ελλάς) την έκαυσαν δι’ αδείας του πρέσβεως της Αγγλίας, όστις τους υπεσχέθη ότι τους δίδει άλλην» και η αστυνομία του Ναυπλίου είχε πλη­ροφορίες «ότι οι δύο πρέσβεις (Αγγλίας και Γαλλίας) έλαβαν μέρος με τους Υδραίους και ότι έγραψαν εις τον Ρίκορδ[29] να παύσει από τας κατ’ αυτών εχθροπραξίας του έως ότου να έλθει ο παρά των τριών δυνάμεων απεστελλόμενος πληρεξούσιος, όστις είναι ο ναύαρχος Άγγλος, της μοί­ρας τον Αιγαίον πελάγους…». Και πρόσθετε ότι στην ‘Υδρα είχαν κα­ταφθάσει «δύο πλοία γαλλικόν και αγγλικόν… και οι δύο ναύαρχοι(ο Άγγλος και ο Γάλλος) με τρόπον προσφέρουσι βοηθήματα εις την Ύδραν και τους λέγουσι να επιμένουν εις τον σκοπόν των και να μη φοβώνται διόλου, διότι επιτυγχάνουσι το ποθούμενον…». Ο Καποδίστριας είχε γνώση για τους σχεδιασμούς των ξένων δυνάμεων εναντίον του. Σε επιστολή του(31/07/1831) προς τον Γάλλο ναύαρχο Lalande-υπηρετούσε στην Ελλάδα- του αποκάλυψε ότι γνώριζε όλες τις δολοπλοκίες των Άγγλων και Γάλλων, με τρόπο που καταπλήσσει: «Εγώ δε, και τις δολοπλοκίες όλων σας τις εγνώριζα, αλλά έκρινα ότι δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να κόψω το νήμα της συνεργασίας μαζί σας, γιατί έδινα προτεραιότητα στην ανόρθωση και στην ανασυγκρότηση της Ελλάδος. Αν έκοβα τις σχέσεις με τις λεγόμενες «προστάτιδες» Δυνάμεις, τούτο θα ήταν εις βάρος της Ελλάδος και δεν ήθελα με κανένα τρόπο να προσθέσω βάρος και στη συνείδησή μου. Και άφησα τα πράγματα να λαλήσουν μόνα τους…». Έστειλε στον Έλληνα πρέσβη στο Παρίσι πρίγκιπα Α. Σούτσο επιστολή(14/09/1831) με την οποία, με εθνική αγανάκτηση, διαμαρτύρεται και του ζητά να προβεί σε διαβήματα στη γαλλική κυβέρνηση, για την πρωτοφανή και ανεπίτρεπτη ανάμιξη Γάλλων και Άγγλων αξιωματικών στις αντικυβερνητικές ενέργειες Ύδρας και Μάνης και για την απροκάλυπτη σύμπραξη και βοήθειά τους προς τους ταραχοποιούς. Είχε ξεσπάσει ανταρσία(1830) στη Μάνη υπό την ηγεσία του Τζανή Μαυρομιχάλη, αδελφού Πετρόμπεη. Ο τελευταίος ετέθη σε περιορισμό στο Ναύπλιο, ζήτησε να πάει στη Μάνη για να την ησυχάσει, το αίτημά του δεν έγινε δεκτό, αποπειράθηκε να διαφύγει με αγγλικό πλοίο, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Βαρέως φέροντες τη μεταχείριση του αρχηγού της οικογενείας τους και μέσα στο τεταμένο και από τα γεγονότα του Πόρου κλίμα, οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, αδερφός και γιος του Πετρόμπεη εφάρμοσαν το μανιάτικο έθιμο της βεντέτας. Έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία(πρωί 27/09/1831, ιουλιανό ημερολόγιο, 09/10/1831 δηλ.). Τον Καποδίστρια συνόδευε ο Κρητικός μονόχειρας σωματοφύλακάς του, Γεώργιος Κοκκώνης, που πυροβόλησε τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη. Τον τελευταίο αποτελείωσε ο όχλος, το δε πτώμα του πετάχτηκε στο λιμάνι. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στη γαλλική πρεσβεία, από όπου παραδόθηκε στις αρχές για να δικαστεί ύστερα από την επιμονή του πλήθους-απειλούσε να κάψει την πρεσβεία-. Καταδικάστηκε σε θάνατο και τουφεκίστηκε λίγες μέρες αργότερα. Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό, ενώ στην Ύδρα δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς. Υποστηρίζεται ότι καταλυτικό ρόλο στην δολοφονία του διαδραμάτισαν οι ξένες δυνάμεις. Παρά την παρέλευση τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος, ο φάκελος για τη δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει ακόμη απόρρητος. Στο σχεδιασμό της συνομωσίας πρωτοστάτησε ο Γάλλος στρατηγός Gerard, διοικητής τότε του τακτικού στρατού που επιχείρησε να οργανώσει ο ίδιος ο Καποδίστριας. 2 μήνες πριν την δολοφονία, οι αξιωματικοί του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Πελοπόννησο στις μεταξύ τους συζητήσεις δεν αμφέβαλαν, ότι πλησίαζε η ημέρα της δολοφονίας ή ανατροπής του Κυβερνήτη. Από τους δολοφόνους αδελφούς, ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης λίγο πριν πεθάνει από τη πιστολιά του φρουρού του Καποδίστρια, ζητώντας έλεος είπε στους αστυνομικούς: «Δεν φταίω εγώ στρατιώται, άλλοι με έβαλαν». Προς τη κατεύθυνση της εμπλοκής της Γαλλίας συναινεί και η μαρτυρία που μεταφέρει ο ιστορικός και αγωνιστής Νικόλαος Κασομούλης: ο έτερος εκτελεστής του Κυβερνήτη Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στο σπίτι του πρέσβη της Γαλλίας βαρώνου Ρουάν, δηλώνοντάς του: «Σκοτώσαμε τον τύραννο. Μπιστευόμαστε την τιμή της Γαλλίας. Να τα άρματά μας». Η απόφαση του Γάλλου πρέσβη Ρουάν να παράσχει άσυλο στον Γεώργιο Μαυρομιχάλη και η αρχική άρνησή του να τον παραδώσει με προφάσεις(π.χ. επίδειξη εντάλματος σύλληψης) απετέλεσε χαρακτηριστική και απροκάλυπτη παροχή πολιτικής προστασίας και κάλυψης του εγκλήματος. Παρά την προσπάθεια κωλυσιεργίας, υπό την απειλή του εξεγερμένου λαού, ο Ρουάν αναγκάστηκε να παραδώσει τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη στις αρχές. Οι αντιπρόσωποι της Γαλλίας συνέχισαν να παρέχουν υποστήριξη στους δολοφόνους του Κυβερνήτη, ακόμη και κατά τη διάρκεια της δίκης. Αξιοσημείωτη και αποκαλυπτική είναι και η στάση του πρέσβη της Αγγλίας. Αμέσως μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, ζήτησε να ληφθούν αυστηρά μέτρα κατά του εξεγερμένου λαού, ακόμη και καταστολή με τη χρήση όπλων, απειλώντας την τριμελή προσωρινή Διοικητική επιτροπή(υπό Αυγουστίνο Καποδίστρια, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Ιωάννη Κωλέττη) και αποχώρηση και διακοπή των διπλωματικών σχέσεων. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ακούγοντας κάποιον να κατηγορεί τον Καποδίστρια, φέρεται να είπε(1840): «Δεν μετράς καλά φιλόσοφε… Ανάθεμα στους Αγγλογάλλους που ήσαν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου, και το Έθνος έναν άνθρωπο που δε θα τονε μεταβρει και το αίμα του με παιδεύει ως τώρα…». Για την δολοφονία του Καποδίστρια ο Ελβετός φιλέλληνας Ι.Γ. Εϋνάρδος είπε: «Όστις δολοφόνησε τον Καποδίστρια, δολοφόνησε την πατρίδα του. Ο θάνατός του είναι συμφορά για την Ελλάδα και δυστύχημα ευρωπαϊκόν.» Μετά τη δολοφονία Καποδίστρια, τη θέση του κυβερνήτη ανέλαβε για κάποιο διάστημα ο αδερφός του, Αυγουστίνος, ως πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής που διόρισε η Γερουσία. Τη σορό του Καποδίστρια την μετέφερε ο αδερφός του στην Κέρκυρα, όπου ενταφιάστηκε στη Μονή Πλατυτέρας. Ως κυβερνήτης ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό και χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία. Διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς του κράτους. ΚΡΙΤΙΚΗ Σχετικά με την προσωπικότητα του Καποδίστρια έχουν εκφραστεί από τους ιστορικούς αντικρουόμενες απόψεις. Ο κόμης Γκομπινό τον συγκαταλέγει στους 3 μεγαλύτερους διπλωμάτες της εποχής μαζί με τους Μέττερνιχ και Ταλλεϋράνδο, ο Χέρτσμπεργκ αναφέρει ότι ήταν διπλωμάτης δεξιώτατος. Ο Γιάννης Κορδάτος τον χαρακτηρίζει τυφλό όργανο των Ρώσων, ενώ ο Κάρλ Μάρξ τον χαρακτηρίζει πολιτικά ανυπόληπτο. Ο Τάσος Βουρνάς εκφράζεται θετικά, όπως και οι Καρολίδης και Διονύσιος Κόκκινος, ένας εκ των φανατικότερων υποστηρικτών του. Με την άποψη ότι ο Καποδίστριας ήταν εκτελεστικό όργανο των Ρώσων διαφωνεί ο Douglas Dakin. Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης χαρακτηρίζει το έργο του αξιόλογο αλλά όχι αξιέπαινο, ο Σπυρίδων Τρικούπης, στενός συνεργάτης του, εκφράζεται θετικά, όμως τον κατηγορήσει για την κατάλυση του συντάγματος. Οι περισσότεροι ιστορικοί θεωρούν σημαντικό το έργο του Καποδίστρια, χωρίς να παραλείπουν να αναφέρουν την αυταρχικότητά του. Η φιλοπατρία του αναγνωρίζεται από σχεδόν όλους τους ιστορικούς. Σχετικά με αυτή ο Τάκης Σταματόπουλος συμπεραίνει πώς για να είμαστε δίκαιοι δεν μπορούμε να αρνηθούμε την αγαθή πρόθεσή του, την καταπληχτική και φιλότιμη εργατικότητά του να δημιουργήσει κράτος από το χάος. Είχε τιμηθεί πλείστες φορές από τον Τσάρο Αλέξανδρο και είχε ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης των καντονίων Βω και Λωζάννης. Σήμερα πολλοί δρόμοι και πλατείες φέρουν το όνομά του. Ο Κρατικός Αερολιμένας Κερκύρας ονομάζεται «Ιωάννης Καποδίστριας». Κατόπιν επιθυμίας του ευεργέτη Ιωάννη Δόμπολη, το εθνικό πανεπιστήμιο Αθηνών μετονομάστηκε σε «Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών»(1911) και στα προπύλαια υπάρχει ανδριάντας του. η μορφή του Καποδίστρια απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών του ευρώ της ελληνικής έκδοσης και στο χαρτονόμισμα των 500 δρχ. (1983-2001). «Ι. Καποδίστριας»(ή Σχέδιο Καποδίστρια) ονομάζεται το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση της κυβέρνησης Σημίτη. Πραγματοποιήθηκαν (21/09/2009) τα αποκαλυπτήρια προτομής του Καποδίστρια στη Λωζάννη της Ελβετίας παρουσία της Ελβετίδας υπουργού Εξωτερικών Μισελίν Καλμί-Ρέι και του Ρώσου ομολόγου της Σεργκέι Λαβρόφ. Ανδριάντας υπάρχει επίσης στην κεντρική πλατεία της πόλης Capo d’ Istria της Σλοβενίας. Στο εξοχικό της οικογένειας Καποδίστρια-δωρήθηκε από τη δισέγγονη του Γεωργίου Καποδίστρια, αδερφού του κυβερνήτη, Μαρία Δεσσύλα-Καποδίστρια- στη θέση Κουκουρίτσα Κέρκυρας λειτουργεί το μουσείο Ιωάννη Καποδίστρια, όπου φυλάσσονται κειμήλια της οικογένειας και προσωπικά του αντικείμενα. Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην Αθήνα φιλοξενούνται επίσης προσωπικά αντικείμενα του κυβερνήτη και το γραφείο του.

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΞΟ

του Αντώνη Γρυπαίου. Διεθνολόγος/Αρθρογράφος

**Από το Votegreece.gr Ημερομηνία Καταχώρησης Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013**

Σε κανένα άλλο κράτος οι πολιτικοί δεν έγιναν υπηρέτες του εχθρού.
Του εχθρού που λέγεται Παγκόσμια Σιωνιστική Διακυβέρνηση.
Σε κανένα άλλο κράτος που σέβεται τον εαυτό του, οι πολιτικοί δεν
εστράφησαν κατά της πατρίδος και του Λαού της, από επιπολαιότητα και υποτέλεια, ικανοποιώντας ξένα εχθρικά συμφέροντα.

Αυτοί είναι οι πολιτικοί και τα κόμματα της κλεπτοκρατίας και Εθνικής προδοσίας, του λεγομένου «Συνταγματικού Τόξου», ή άλλως «Σιωνιστικού Τόξου». Μοναδικό παράδειγμα υποτέλειας στη Γη.
Η Ν.Τ.Π. & Παγκόσμια Σιωνιστική Διακυβέρνηση, μας πτώχευσαν εσκεμμένα για να αγοράσουν την Ελλάδα, σε τιμή ευκαιρίας. Είμαστε μοναδικό φαινόμενο. Οι πολιτικοί μας ή προδότες είναι, ή δειλοί & πανηλίθιοι. Ομιλώ εκ του αποτελέσματος, και εκ των γεγονότων της καταστροφής της Ελληνικής οικονομίας, και ΟΧΙ ΜΟΝΟ………….

Οι έντιμοι και ικανοί δεν επιδιώκουν την ανάληψη εξουσίας,(Πλάτων).

Τα κόμματα της κλεπτοκρατίας, και Εθνικής προδοσίας, είναι τα κόμματα του λεγόμενου «Δημοκρατικού Συνταγματικού Τόξου», ή «Σιωνιστικού Τόξου», και είναι αυτοί που κατάστρεψαν την Ελλάδα, και εξαθλίωσαν το Λαό της, ενώ με τα Μνημόνια κατακρεούργησαν το Σύνταγμα, παρέλυσαν και διέλυσαν τη Δημοκρατία.
Με τα Μνημόνια (αντιστάσεως μη ούσης από τους ανίκανους κλέφτες-εφιάλτες πολιτικούς) μας βάλανε στο Αγγλικό Δίκαιο που είναι βάρβαρο για τα φτωχά και μικρά κράτη, και μας έστειλαν στα Δικαστήρια του Δουκάτου του Λουξεμβούργου, επειδή αυτό συνέφερε στη Σιωνιστική Τρόϊκα του Θείου Rothschild.

Με τα κόμματα της κλεπτοκρατίας, και εθνικής προδοσίας, έχουμε κοινοβουλευτική Σιωνιστική Δικτατορία, αφού εφαρμόζουν όλα τα προγράμματα της Ν.Τ.Π. Τα Μνημόνια, τα Μεσοπρόθεσμα, τα Πολυνομοσχέδια, και οι εφαρμοστικοί νόμοι προκαλούν ΣΟΚ & ΔΕΟΣ στον Ελληνικό Λαό.
Εφαρμόζουν τους κανόνες «ΤΟ ΔΟΓΜΑ του ΣΟΚ» στην οικονομία.
Η πρόεδρος του ΔΝΤ κυρία Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε,
«Κόψαμε τα χέρια της Ελλάδος, για να μη μεταδοθεί η μόλυνση στην
Ευρωζώνη», ενώ τη «μόλυνση» αυτή, τη δημιούργησαν τα αφεντικά της κυρίας Κριστίν. Θα μπορούσε να θεραπεύσει την ασθένεια, όμως προτίμησε να κόψει τα χέρια της χώρας. «Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» λέει ο Λαός.

Ασκείται ρατσισμός εις βάρος των Ελλήνων, αφού απαιτούνται 25 ευρώ για την εισαγωγή των Ελλήνων φορολογουμένων στα νοσοκομεία, ενώ οι Ισλαμιστές λαθρό εισάγονται δωρεάν.

Τα Πανεπιστήμια & Πολυτεχνεία έκλεισαν, η δωρεάν παιδεία και υγεία στο Λαό καταργείται, για να χρηματοδοτούμε τις Σιωνιστικές Μ.Κ.Ο.
και να τρέφουμε και θεραπεύουμε τους λαθρομετανάστες.

Εφαρμόζουν το Αμερικανικό Σιωνιστικό οικονομικό σύστημα της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, για να πάρει πίσω τα δάνειά του ο Θείος ROTHSCHILD ηγέτης της Ν.Τ.Π. & Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Η υποτέλεια και η προδοσία των πολιτικών κομμάτων της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου» ή άλλως του «Σιωνιστικού Τόξου» σε όλο της το μεγαλείο, με τις πολιτικές τους έστρεψαν το Λαό προς τη Χρυσή Αυγή, την οποία τώρα πολεμούν με άγρια πολιτική προπαγάνδα.

Όλα τα ΜΜΕ του Σιωνιστικού συστήματος, έχουν πάθει «Χρυσαυγίτιδα», και τρέμουν σαν από ισχυρό Πάρκισον, μαινόμενοι σαν Ταύροι, και ωρυόμενοι ως λέοντες από φόβο και τρόμο, μήπως το Σιωνιστικό σύστημα για το οποίο δουλεύουν χάσει την εξουσία.
Τα ΜΜΕ (Κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες), αναλίσκονται σε μια ατελείωτη Χρυσαυγιάδα, (όπως λέμε Ηλιάδα), έχουν καταντήσει πολιτικοί παράφρονες από τη κομματική προπαγάνδα υπέρ της κλεπτοκρατίας, και Εθνικής προδοσίας του «Συνταγματικού Τόξου».
Τα περί αποθηκών με γιγαντιαίο οπλισμό της Χ.Α. απεδείχθησαν πομφόλυγες. Όλα ήταν πολιτική προπαγάνδα, με μηδαμινές αποδείξεις, και κατασκευασμένους μάρτυρες. Ξέχασαν τα δικά τους πολιτικά εγκλήματα, (Μαρφίν, Λαμπράκη, Αθανασιάδη, Τεμπονέρα, κ.λ.π.).

Σήμερα στην Ελλάδα κυριαρχεί η διεθνής τοκογλυφία των Σιωνιστικών τραπεζών. Οι πολιτικοί της κλεπτοκρατίας δεν λένε ποτέ ΟΧΙ στη Τρόϊκα. Απευθυνόμενος στους πολιτικούς λέγω, Μη δυσφημείτε τις Ένοπλες Δυνάμεις, και τα Σώματα Ασφαλείας. Οι πολιτικοί της κλεπτοκρατίας μας οδηγούν στις κάλπες με τη φοβία και με το σύνθημα, «Δημοκρατία ή Τανκς» για να κερδίσουν τις εκλογές, και μετά να φέρουν νέα μέτρα στο Λαό, νέα Μνημόνια, με «κούρεμα» καταθέσεων, και άλλα δεινά κατά του Λαού, και υπέρ του παγκόσμιου Μεγιστάνα. Η Δικαιοσύνη πρέπει να γνωρίζει ότι σήμερα έχει καταλυθεί το Σύνταγμα και η Δημοκρατία, με τις πολιτικές των κομμάτων του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου».

Είμαστε παγκόσμιο φαινόμενο γραικύλων πολιτικών. Το δημόσιο είναι καζάνι που βράζει. Οι Έλληνες είμαστε πολίτες Β! κατηγορίας για τους Σιωνιστές δανειστές, ενώ η Ελλάς είναι κλειδί Γεωπολιτικής!!!
Σήμερα οι Έλληνες ζούμε το δικό μας ολοκαύτωμα, από τους ίδιους εχθρούς, όπως το ολοκαύτωμα των Εβραίων στο Β! παγκόσμιο πόλεμο.
Έκοψαν τις συντάξεις των γερόντων, ενώ χρηματοδοτούν κανονικά όπως παλιά, τις Σιωνιστικές Μ.Κ.Ο. Οι διάφορες Μ.Κ.Ο. λήστεψαν το κρατικό προϋπολογισμό, ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από θεματοφύλακας, παραμένει ανύπαρκτος στα πολιτικά παρασκήνια.

Τα κόμματα της κλεπτοκρατίας υπογράφοντας τα Μνημόνια έκαναν
Συνταγματική εκτροπή, γι’αυτό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας που τα υπέγραψε είναι υπόδικος απέναντι στον Ελληνικό Λαό. Ο Πρόεδρος υπέγραψε όλα τα δεινά της Ελλάδος, και των Ελλήνων.
Συμφωνεί ακόμα και για το όνομα της Μακεδονίας μας, να δοθεί στα Σκόπια. Δεν έκανε τίποτα για τη προστασία της Θράκης. Το Τούρκικο προξενείο κυβερνά τη Θράκη. Το Αιγαίο με τα νησιά και την ΑΟΖ τα άφησε στο έλεος των Τούρκων, και του Τούρκογλου.
Την Ήπειρο την άφησε απροστάτευτη στις διεκδικήσεις των Τσάμηδων. Μπορούσε να προβάλλει VETO στις προδοτικές κινήσεις των πολιτικών, καταγγέλλοντας αυτούς στο Λαό.
Αντί αυτού εσιώπησε………….

Έρχεται αναγνώριση των Σκοπίων ως Μακεδονία, και ο Αρχηγός του Κράτους, «πέρα βρέχει»……….
Επί των ημερών του Παπούλια το Σύνταγμα της Ελλάδος καταστρατηγήθηκε, (βλέπε βιβλίο Κώστα Χρυσόγονου, Συνταγματολόγου), γιαυτό πρέπει να παραιτηθεί, για να διευκολύνει τις πολιτικές εξελίξεις. Παραμένοντας δείχνει σε όλους τους Λαούς μια παρηκμασμένη χώρα συντηρητικών γερόντων. Υπενθυμίζουμε το «καμπανάκι» που του χτύπησε η κυρία Μπενάκη. Όμως αυτός, αντί πατριωτικού αγώνος, βλέπει το δράμα των Ελλήνων αφ’ ‘υψηλού!!

Οι οικονομολόγοι της Ε.Ε. μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα της Ελλάδος, που αυτοί δημιούργησαν, το άφησαν όμως για να γίνει διεθνής ορυμαγδός εις βάρος της Ελλάδος & της Ε.Ε. κατόπιν εντολών από υψηλά, από τα μεγάλα Σιωνιστικά αφεντικά της Ν.Τ.Π.
Καθώς η χώρα βυθίζεται στο χρέος, το δανεισμό, την ανεργία, τις αυτοκτονίες πτωχευσάντων πολιτών, και την λαθρομετανάστευση, επικρατεί απαισιοδοξία και οι Έλληνες είναι πεπεισμένοι ότι ούτε σε 20 χρόνια θα αλλάξει κάτι. Η νεολαία μας φεύγει, η Ελλάδα ερημώνει, οι
Ισλαμιστές λαθρό εγκαθίστανται εδώ, η Ελλάδα πεθαίνει, και οι εφιάλτες πολιτικοί κυνηγούν τη Χρυσή Αυγή, κατόπιν εντολών ΝΤΠ.

Και όμως η επιστροφή στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ δεν είναι υπόθεση χρόνων,
αλλά μόνο μερικών μηνών, φθάνει να ασκήσουμε Εθνική Οικονομική, & Εξωτερική πολιτική. Αλλά ποίος θα το κάνει αυτό;;; μήπως τα κλεπτοκρατικά προδοτικά κόμματα του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» ;;; Μη τρελαθούμε τώρα…….

Πρόσφατα η κυρία Μέρκελ δήλωσε, «το Ευρώ έχει κάνει μεγάλο ΚΑΛΟ στη Γερμανία». Εμείς συμπληρώνουμε, και μεγάλο ΚΑΚΟ στην Ελλάδα. Στόχος από την αρχή ήταν να πουληθεί η κρατική Ελληνική περιουσία. Τώρα πουλάνε τη ΛΑΡΚΟ σε Ισραηλινό επιχειρηματία!!
Σε λίγο θα πουλήσουν το νεράκι που πίνουμε, και τα σπίτια μας με τα χωράφια μας σε Σιωνιστικά συμφέροντα. Πρόσφεραν Γη & Ύδωρ.
Η δημιουργία του Ευρώ είχε σαν στόχο τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (Ελλάδα – Ιταλία – Ισπανία – Πορτογαλία), ώστε να τις υποδουλώσει σε ένα οικονομικό μαθηματικό τύπο. Πράγμα που έγινε.
Ο τύπος αυτός λέγεται κανόνας του 3% , που στην Ελλάδα με στατιστικά κόλπα έγινε 15% με σκοπό την χρεοκοπία της Ελλάδος, και αρπαγή της Ελληνικής κρατικής περιουσίας.

H Σιωνίστρια Μέρκελ θέλει τον ορυκτό πλούτο και την ενέργεια της Ελλάδος.
Στις επόμενες εβδομάδες θα αναγκασθεί η κυβέρνηση σε κούρεμα των καταθέσεων για να βρει χρήματα για πληρωμή της δόσης τοκοχρεολυσίων στον Θείο ROTHSCHILD, ή θα κάνει αναγκαστική χρεοκοπία. Τα κόμματα της κλεπτοκρατίας του λεγομένου «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου», λήστεψαν τις τράπεζες, και καλείται τώρα ο Ελληνικός Λαός, να τις διασώσει. Μας πτώχευσαν, εχθροί και φίλοι, για να υποδουλώσουν την Ελλάδα, και να αναγκάσουν τη νεολαία να μεταναστεύσει στις χώρες του Βορρά, ώστε να κατοικήσουν εδώ οι μαύροι Ισλαμιστές ράμπο λαθρομετανάστες.

Την Ελλάδα κυβερνάει πλέον μια Σιωνιστική Τρόϊκα. Τα νέα δάνεια (δόσεις), πηγαίνουν για την αποπληρωμή παλαιών δανείων.
Τα νέα δάνεια πηγαίνουν στις Σιωνιστικές Τράπεζες (GoldmanSachs) του Rothschild, ηγέτου της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας σαν τοκοχρεολύσια, και ότι απομένει πηγαίνει στις τσέπες των ντόπιων Ολιγαρχών, που χρηματοδοτούν τα πολιτικά κόμματα της κλεπτοκρατίας, του λεγόμενου «Συνταγματικού Δημοκρατικού Τόξου».

Όσα συμβαίνουν σήμερα στην εσωτερική πολιτική σκηνή, είναι «Γεννήματα εχιδνών» της οικονομικής κρίσης που μας δημιούργησε η Σιωνιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων, με τη συνεργασία ντόπιων ραγιάδων πολιτικών προδοτών. Μεθοδεύτηκε το δέσιμο της χώρας στα δεσμά των Μνημονίων με αντισυνταγματικούς δημοσιονομικούς νόμους.
Ο Σαμαράς ομιλεί στους αφελείς ψηφοφόρους του για ανάπτυξη, και πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ έρχεται οικονομική θύελλα και συμφορά.
Οι Αμερικανοί λένε, «Το Ευρώ σκοτώνει τους Έλληνες, αλλά αυτοί είναι δειλοί, δεν τολμούν». Η Σιωνίστρια Μέρκελ , μετά τη εκλογική νίκη της δήλωσε, ότι θα εντείνει τις πιέσεις στην Ελλάδα για πλήρη εφαρμογή των υποχρεώσεων, (Μνημονίων), δηλαδή μας περιμένει περισσότερη λιτότητα. Όμως με λιτότητα & Μνημόνια τα προβλήματα δεν λύνονται.

Ο Στέργιος Σμυρλής γράφει, «Τώρα έξω από το Ευρώ. Το παιχνίδι τέλειωσε. Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τελειώνει το έργο της.
Ο Σιωνισμός σε όλο του το μεγαλείο εγκαθιστά ένα νέο μεσαίωνα , πολύ πιο απάνθρωπο από αυτόν που έζησαν οι άνθρωποι στην Ευρώπη.
Τυχερές οι χώρες που είναι εκτός ευρώ. Σε όλες τις ηγεσίες των χωρών
προωθήθηκαν όσοι είχαν το στίγμα, και όσοι είχαν το προνόμιο να είναι φύσει σκλάβοι, ασπόνδυλοι, και κούφιοι. Έλληνα, από τη στιγμή που σου επέβαλαν φόρο στη Γη των πατέρων σου, και σου πήραν το νεράκι, την ΕΥΔΑΠ, έγινες σκλάβος,
έδωσες Γη και Ύδωρ».

Στην Ε.Ε. δεν μας βοηθούν, μας εκμεταλλεύονται.
Στην Ε.Ε. δεν υπάρχει αλληλεγγύη! Αλληλεγγύη πληρώνουμε εμείς οι πληβείοι, που πάει στις τσέπες του Rothschild.

Εκτός από τον οικονομικό μαρασμό, όσα εκατομμύρια παράνομοι λαθρομετανάστες υπάρχουν εδώ, ή θα νομιμοποιηθούν από τους πολιτικούς, ή θα επικρατήσουν με τη βία, και με τη προστασία μισθοφορικών στρατών. (βλέπε Νατοϊκή Μεραρχία Τυρνάβου, Blackrock, Ιράκ και Συρία, κλπ). Όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι έχουν τη συμπάθειά μας, αλλά πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους, άλλως βοηθούν το Σιωνισμό να μας πάρει την άγια Γη των πατέρων μας, να μας στερήσει την ελευθερία, και να μας ξεριζώσει τις πολιτιστικές μας αξίες και ρίζες.

Χρειαζόμαστε μια Πατριωτική Κυβέρνηση, ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, γιατί αυτές οι τάσεις εξυπηρετούν ΜΟΝΟ τη Νέα Τάξη». Το τέλειο έγκλημα είναι αυτό που είναι Νόμιμο. Αυτό που συνετελέσθη με την εισδοχή της χώρας στη Ζώνη του Ευρώ.
Δυστυχώς αυτοί που οδήγησαν τη χώρα μας στα Μνημόνια, και αυτοί που μας έβαλαν βαθιά στη χοάνη του τυφώνα του οικονομικού θανάτου, επιμένουν να το παίζουν σωτήρες.

Είναι εφιάλτες που άνοιξαν τη κερκόπορτα.
Είναι αυτοί του «Συνταγματικού Δημοκρατικού Τόξου»
Τα Μνημόνια παράγουν δίκαιο κατοχής της χώρας, και οι πολιτικοί
της κλεπτοκρατίας του λεγομένου «Συνταγματικού Δημοκρατικού τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» που τα υπέγραψαν, είναι εφιάλτες και υπόδικοι απέναντι του Ελληνικού Λαού.

Τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαθλίωσης) του Λαού, είναι και αυτά υπόδικα στο τέλειο έγκλημα, και εκτελούν τις εντολές των δυνάμεων κατοχής των διεθνών τοκογλύφων δανειστών. Όλοι στο κόλπο.!!!
Η ηγεσία της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, θέλει τώρα να βάλλει χέρι στις καταθέσεις, και όσος χρυσός υπάρχει στις θυρίδες των τραπεζών. Δεν τους φθάνουν όλα όσα έχουν φάει ως τώρα, από δήμευση ορυκτού πλούτου, μέχρι μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Η πρόσφατη πολιτική ανωμαλία, και ο διωγμός της Χρυσής Αυγής, έγιναν για τους εξής λόγους.
1.- Για να κουρευτούν οι καταθέσεις των μικρών Ελλήνων, αφού οι μεγάλοι Ολιγάρχες, τα έχουν βγάλει έξω.
2.-Γιατί έρχονται νέα Μνημόνια, με νέα μέτρα.
3.-Γιατί οι πολιτικές δυνάμεις της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Δημοκρατικού Τόξου» έπεσαν στο 20% από 50% που είχαν.
4.- Γιατί η Χρυσή Αυγή έφθασε στο 20% και άνω……….

Στη τρέχουσα πολιτική ανωμαλία προσπαθούν να εμπλέξουν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, και την ΕΛ.ΑΣ. στο δικό τους πολιτικό βόθρο. Είναι σκληρή δοκιμασία για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, να βλέπουν να κυβερνά την Ελλάδα οι Σιωνιστές ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ με τον TOMSEN, και όχι η κυβέρνηση που εξελέγη από τον Ελληνικό Λαό. Τους πολιτικούς της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» τους πληρώνουμε αδίκως, αφού την Ελλάδα κυβερνά η Παγκόσμια Σιωνιστική Δικτατορία-Μαφία, με τη Τρόϊκα.

Ο Λαός μας πνίγεται στα χρέη, στη φτώχεια, και στην εξαθλίωση, και οι προδότες πολιτικοί προγραμματίζουν νέα μέτρα. Νομίζουν ότι κυβερνούν, ενώ κουμάντο κάνουν οι Σιωνιστές Γερμανοί Γκαουλάϊτερ,
εκπρόσωποι της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας.
Είναι πανεθνικό αίτημα μια νέα πολιτική στελέχωση της Ελλάδος από
πραγματικούς πατριώτες πολιτικούς. Η μόνη χώρα που έχουμε πιόνια και μαριονέτες πολιτικούς κλεπτοκράτες, στην υπηρεσία των Κοσμοκρατόρων, είναι η Ελλάς.

Χρειαζόμαστε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας πατριωτών πολιτικών που θα διαγράψει το επονείδιστο και επαχθές χρέος, εφαρμόζοντας τον αρχαίο Ελληνικό νόμο περί «Σεισάχθειας», και θα καταγγείλει όλα τα Μνημόνια που έχουν υπογράψει οι προδότες πολιτικοί.
Οι υπουργοί του Σαμαρά κάθονται σαν κότες μπροστά στα υπαλληλάκια της Σιωνιστικής Τρόϊκα. Δεν ζητούν τίποτα για τη χώρα.
Απλώς υπογράφουν αβλεπί…….

Η μόνη χώρα που ευημερεί σήμερα στην Ε.Ε. είναι η Σιωνιστική Γερμανία. Κέρδισε η Μέρκελ τις εκλογές, και η Ελλάδα ένα νέο Μνημόνιο. Οι πολιτικές δυνάμεις της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου» ή «Σιωνιστικού Τόξου» κατάκλεψαν και κατάστρεψαν την Ελλάδα και τους Έλληνες, με τα δάνεια, τα Μνημόνια, τη φτώχεια, τη λαθρομετανάστευση, τις αυτοκτονίες, και την υποτέλεια.

Ο Σαμαράς απλώς σήμερα ελίσσεται ανάμεσα στις δύο Σιωνιστικές δυνάμεις, τις ΗΠΑ & Ε.Ε. και παραχωρεί Ελληνικά συμφέροντα, πότε στους μεν, και πότε στους δε, για να κρατηθεί στην εξουσία. Η οικονομική κρίση δεν είναι άλλο παρά έργο της Σιωνιστικής παγκόσμιας Δικτατορίας, για να καταλήξουν στα σχέδιά τους, που είναι η παγκόσμια κυριαρχία, με τη βοήθεια τοπικών ανδρεικέλων.
Τα πιόνια της Ν.Τ.Π. οι πολιτικοί μας, βύθισαν τον Ελληνικό Λαό σε οικονομική εξαθλίωση, και τη πατρίδα σε μέγιστους κινδύνους, κατόπιν εντολών και σχεδίων των Ολιγαρχών Παντοκρατόρων της Οικουμένης.
Για το τίτλο του εφιάλτη, «ποίαν έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων»;;;

ΠΡΟΤΑΣΗ: Για τη τραγική κατάσταση της χώρας χρειάζεται
1.- Άμεση εφαρμογή του νόμου της ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ (δείτε εδώ).
2.- Τουλάχιστον καταγγελία του επαχθούς & επονείδιστου χρέους.
3.- Άμεσο εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου με συμβάσεις συμφέρουσες το Κράτος.
4.- Άμεσο διεκδίκηση του Κατοχικού δανείου, και τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Σιωνιστική Γερμανία. (Είναι 500 δις. Ευρώ)
5.- Άμεσο επαναπατρισμό των Ισλαμιστών λαθρομεταναστών, και αποχώρηση από τη σύμβαση του Δουβλίνου.
6.- Σχηματισμό Εθνικής Κυβερνήσεως Πατριωτών Ελλήνων.
7.- Αλλαγή εξωτερικής & οικονομικής πολιτικής.
8.- Αποκατάσταση Εθνικής Κυριαρχίας. Και
9.- Συμπαράταξη Λαού και Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Όλα αυτά χρίζουν άμεσης εφαρμογής. Έτσι μόνο θα έλθει η ανάπτυξη, και θα σωθεί η χώρα από επερχόμενα νέα δεινά……….
Όλα τα άλλα είναι αερολογίες των εφιαλτών ραγιάδων πολιτικών
της κλεπτοκρατίας του «Συνταγματικού Τόξου».

Με βρόγχο χρέος 500 δις Ευρώ δεν πρόκειται ποτέ να ανακάμψουμε.
Είναι προτιμότερο να χάσει τα τοκοχρεολύσια ο μεγιστάνας Ολιγάρχης Θείος ROTHSCHILD, παρά να υποφέρει ο Ελληνικός Λαός.
Αυτό έκανε ο ΜΕΤΑΞΑΣ, και άλλα σύγχρονα Έθνη και Κράτη.
Μόνο εμείς εδώ δεν τολμούμε λόγω γραικύλων υποτελών πολιτικών.
Την υλοποίηση των οραμάτων αυτών, το Σύνταγμα επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων!!!. (Άρθρο 120 του Συντάγματος)
Ελλάς αιώνιο, αθάνατο, αδέσμευτο πνεύμα.

ΤΑ ΕΛΕΓΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΗ ΤΑΞΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΕ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑ

Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ’ ένα μουλάρι σ’ ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.

Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στο δάσκαλο τη στιχομυθία.

«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
«Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή στον πίνακα, τον Σήφη, και του είπε να γράψει τη φράση:
Ο επιθεωρητής είπε, ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι.
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
«Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;».
«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;».
«Ο επιθεωρητής, κύριε».
«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Βάλε ακόμα ένα κόμμα».
Ο επιθεωρητής, είπε ο δάσκαλος, είναι γαϊδούρι.
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
«Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».
«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;»
«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
«Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο»!
Στις μέρες μας, ο Σήφης, παππούς πλέον, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση
άκουγε για νέες μειώσεις στις συντάξεις και μονολογεί:

-Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο το δάσκαλο να μας λέει:
«Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!»
Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε.

ΤΟ ΤΡΕΛΟ ΟΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Ο Αντάνας Μόκους Σαβίκας, 56 ετών, Κολομβιανός μαθηματικός και φιλόσοφος, με καταγωγή από τη Λιθουανία. Το 1993, παραιτήθηκε από καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας και έθεσε υποψηφιότητα, επιτυχώς, για δήμαρχος της Μπογκοτά. Υπηρέτησε την πόλη του για 2 θητείες, μέχρι το 2004, και πέτυχε, σε πολύ μεγάλο βαθμό, αυτό που λέμε όλοι ότι πρέπει να γίνει αλλά δεν ξέρουμε πώς, όταν συναπαντάμε κάτι στραβό στην κοινωνία μας και αναρωτιόμαστε πώς να το διορθώσουμε: άλλαξε τη νοοτροπία των συμπολιτών του!

ΜΕ την εφευρετικότητα ενός ακαδημαϊκού, ο Αντάνας Μόκους κατάφερε να μετατρέψει την Μπογκοτά σε «μία πειραματική τάξη 6,5 εκατομμυρίων… μαθητών». Μιλάμε για μια πόλη που, μέχρι να την «αναλάβει» αυτός, ήταν πνιγμένη στο έγκλημα, στο καυσαέριο, στο άναρχο κυκλοφοριακό σύστημα, στην ανεξέλεγκτη διαφθορά, στην επιθετική συμπεριφορά του ενός πολίτη προς τον άλλον, στα σκουπίδια και στη βρώμα -αν κάτι σας θυμίζουν όλ’ αυτά.

Ο κόσμος, μέσα από τον θυμό και την απογοήτευσή του, διψούσε για μιαν αλλαγή. Λαχταρούσε να’ρθουν καλύτερες μέρες στη ζωή του. Ήλπιζε σε έναν ηγέτη που θα είχε όραμα, θάρρος και φαντασία. Ο Μόκους «έπεσε» στη ζωή τους σαν δώρο εξ ουρανού. Στα αμφιθέατρα του πανεπιστημίου είχε τη φήμη «εκκεντρικού καθηγητή», που επικοινωνούσε και δίδασκε τους φοιτητές του με σύμβολα, χιούμορ και μεταφορές. Τις ίδιες μεθόδους, αλλά πολύ πιο «τραβηγμένες» απ’ ό,τι μέσα στα αμφιθέατρα, εφάρμοσε στους δρόμους της Μπογκοτά.

Ο Μόκους δεν είναι «μια γραφική περίπτωση», όπως ίσως σπεύσουν να πουν ορισμένοι. Οι μέθοδοί του στηρίζονται σε συγκεκριμένες αρχές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις σχετικά με το πώς να κερδίσεις την εκτίμηση των μαζών, πώς να εμφυσήσεις σε αυτούς τις αρχές της αξιοπρέπειας, την εντιμότητα κ.λ.π., και πώς να βρίσκεις τη χρυσή τομή μεταξύ «επίσημων και μη επίσημων κανόνων» στη ζωή.

 

Η ΕΥΡΩΠΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Η Ευρώπη χρειάζεται τα αρχαία ελληνικά

Του Φρανκ Ενγκελ

Έχει λοιπόν ανοίξει τώρα μια συζήτηση γύρω από την αφαίρεση των αρχαίων ελληνικών από τη διδακτέα ύλη των ελληνικών σχολείων. Φιλόλογοι σε όλη την Ευρώπη δίνουν αγώνα για να διατηρήσουν ζωντανή τη διδασκαλία των δύο σπουδαίων κλασικών γλωσσών, της ελληνικής και της λατινικής. Παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες. Πώς να αντιταχθούν στην επέλαση των «μοντέρνων» στοιχείων της σχολικής διδασκαλίας και σε μια στρατιά αδαών που κηρύσσουν ότι οι γλώσσες, για να έχουν σήμερα συνάφεια με τη διδακτέα ύλη, πρέπει να εξασκούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Πώς να σταθούν απέναντι σε αυτό τον χείμαρρο αντιξοοτήτων, αν η ίδια η Ελλάδα εγκαταλείψει τη γλώσσα που αποτελεί το θεμέλιο του επιστημονικού, νομικού και καλλιτεχνικού λόγου, τον οποίο είμαστε σήμερα σε θέση να αρθρώσουμε;

Ήθελα να μάθω αρχαία ελληνικά. Στο σχολείο μου, ωστόσο, μου είπαν ευγενικά ότι εκεί τα αρχαία ελληνικά είχαν πεθάνει και θα έπρεπε να πάω αλλού για να τα μάθω – αν επέμενα πραγματικά.

Δεν θα προτιμούσα να μάθω μια άλλη ζωντανή γλώσσα αντ’ αυτού; Η απάντησή μου ήταν πώς όχι, προτιμούσα αυτό τον νεκρό πυρσό πολιτισμού και ανθρωπισμού, αλλά δεν είχα επιλογή.

Οπότε επέλεξα κάτι ζωντανό, το οποίο ήταν διαθέσιμο, αλλά πάντοτε μου έλειπαν τα αρχαία ελληνικά.

Με ενοχλούσε το γεγονός ότι ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Δημόκριτος, ο Σοφοκλής και όλοι οι άλλοι δεν θα ήταν «άμεσα» προσβάσιμοι σε εμένα. Ύστερα από χρόνια, άρχισα να μαθαίνω νέα ελληνικά. Μια γλώσσα στην οποία δεν μπορεί κανείς να έχει δομημένη πρόσβαση χωρίς αναφορά, συνεχή αναφορά, στην αρχαία γλώσσα των Ελλήνων. Τα ελληνικά πήραν τους κανόνες τους, απέκτησαν τη μορφή τους, σχεδίασαν τους ήχους τους, τα γράμματα και τα νοήματά τους, χιλιάδες χρόνια πριν.
Τα ελληνικά, αν και διαφοροποιημένα, παραμένουν μια ενιαία γλώσσα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα• έχουν μια γλωσσολογική συνέχεια για πάνω από 3.000 χρόνια. Κανένας λογικός διαμορφωτής πολιτικής δεν θα ήθελε να διαγράψει αυτή την πραγματικότητα από το ελληνικό σχολικό πρόγραμμα.

Όποιος επιδιώκει να αποκτήσει επαρκή γνώση της γλώσσας του Καβάφη, έχει ανάγκη να καταλάβει τη δομή της γλώσσας του Ομήρου. Αυτός που αναζητά να αντιληφθεί τη γλώσσα του Καζαντζάκη πρέπει να βασιστεί στη λογική του Περικλή.
Ίσως αυτό είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό από έναν φυσικό ομιλητή των νέων ελληνικών. Αλλά επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω: όλοι οι άλλοι που θέλουν κατανοήσουν και να μάθουν να χειρίζονται τα νέα ελληνικά, θα επωφεληθούν πολύ από τα ελληνικά του παρελθόντος.

Μαθηματικά, φιλοσοφία, πολιτική και τέχνες ριζώθηκαν πρώτα στην αρχαία Ελλάδα. Οι ιδρυτές του σύγχρονου ελληνικού κράτους πήραν ώθηση για τον αγώνα τους την ικανότητά τους να παραθέτουν αποσπάσματα από το πρωτότυπο από την «Οδύσσεια», την «Πολιτεία» και τον «Φιλοκτήτη». Ήταν η γλώσσα στην οποία δόθηκε νόημα στην ύπαρξή μας.

Τα αρχαία ελληνικά είναι μια γλώσσα μέσω της οποίας η Ελλάδα συνεχίζει να εμπνέει την Ευρώπη και τον κόσμο. Αυτοί που θέλουν να στερήσουν από τους μαθητές των ελληνικών σχολείων αυτή την κληρονομιά και αυτές τις προοπτικές θα απέκοπταν την Ελλάδα από τις ρίζες της. Καμία συζήτηση στο Facebook σε Greeklish δεν θα μπορούσε να αναπληρώσει μια τέτοια απώλεια.

Οι Έλληνες μαθητές πρέπει να συνεχίσουν να διδάσκονται την αρχαία ελληνική. Θα έμοιαζε σουρεαλιστικό αν οι Έλληνες μαθητές στη χώρα από την οποία προήλθε η γλώσσα θα έπρεπε να έχουν την ίδια τύχη με εμένα – να τους στερηθεί η πρόσβαση σε αυτό που κατ’ αρχάς έκανε τον λαό τους σπουδαίο.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα δεν θα πρέπει να γίνει όμηρος μιας στείρας πολιτικής συζήτησης πάνω στο κράτος, στη θρησκεία και στην πολιτιστική κληρονομιά.
Αν πρέπει υψηλόβαθμα (και αμφιλεγόμενα) πρόσωπα της Ορθόδοξης Εκκλησίας να στρέφονται κατά αριστερών βουλευτών, ας συγκρουστούν για πολιτικά ζητήματα. Όχι για μια γλώσσα που έχει υπάρξει εκπαιδευτικό πλεονέκτημα για αιώνες.

* Ο κ. Φρανκ Ενγκελ είναι ευρωβουλευτής, μέλος του Χριστιανικού Κοινωνικού Λαϊκού Κόμματος (CSV), επικεφαλής της ομάδας ευρωβουλευτών του Λαϊκού Κόμματος του Λουξεμβούργου.

Από την εφημερίδα Καθημερινή(18-9-2013)

Οι καλύτεροι φίλοι είναι αυτοί που αντικαθιστούν τον ψυχολόγο

Οι καλύτεροι φίλοι

Οι καλύτεροι φίλοι είναι αυτοί που αντικαθιστούν τον ψυχολόγο

Οι καλύτεροι φίλοι είναι αυτοί που αντικαθιστούν τον ψυχολόγο και είναι πάντα πρόθυμοι ν’ ακούσουν τα προβλήματά μας.

Όταν πρέπει να λάβουμε μια σημαντική απόφαση, όταν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, όταν η σχέση μας περνά κρίση, όταν ένα πρόβλημα μας προξενεί έντονο άγχος, τότε έχουμε ανάγκη έναν πραγματικό φίλο.

Και οι Έλληνες δεν έχουμε ανάγκη από ψυχοθεραπεία, γιατί έχουμε φίλους… Που μαντεύουν και σιωπούν…

Κάποτε η αγάπη ρώτησε την φιλία...
-''Τι κάνεις εκεί ανόητη;''
Και η φιλία απάντησε.
-''Κάνω να γελούν, αυτούς που εσύ κάνεις να κλαίνε...''

by PREDICT

Στην παιδική φίλη που έφυγε

Στην παιδική φίλη που έφυγε

Έφυγε ήρεμα και αθόρυβα, έτσι όπως φεύγουν όλοι οι μεγάλοι εργάτες της ζωής.

Παρά τα εκατοντάδες προβλήματα που είχε, παρά το μεγάλο πρόβλημα υγείας της, αυτή , μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής της, ΠΡΟΣΦΕΡΕ στον άνδρα της , στα παιδιά της και στα εγγόνια της.

Έτσι ήταν από μικρή, έτσι την γνώρισα.

Στα παιδικά μας τα παιχνίδια, χωρίς ποτέ να το ζητήσει, ήταν ο αρχηγός  Μια ομάδα από καμιά δεκαριά πιτσιρικάδες τότε, από αγόρια και κορίτσια...

Μα και αργότερα , στην εφηβεία  στα πρώτα καρδιοχτύπια  ήταν αυτή που θα συμβούλευε και θα καθοδηγούσε πράξεις και συναισθήματα...

Είχα την ευτυχία να μη την χάσω από την ζωή μου. Πάντα γλυκιά και φιλική. Πάντα με τον καλό λόγο στο στόμα της.

Πριν από λίγο καιρό είχαμε χάσει έναν άλο παιδικό φίλο. Όταν της το είχα πει, έμεινε για λίγο σκεφτική και μετά χτυπώντας με στον ώμο, μου είπε :

Στέλιο καλούν την κλάση μας....

Να προσέχεις την γυναίκα σου και την υγεία σου.

Ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσα από το στόμα της

Ένα πρωί, πηγαίνοντας στην αγορά, εκεί στην γωνία, εκεί που παίζαμε κρυφτό, αμπάριζα και κυνηγητό,  ένα χαρτί κολλημένο με πληροφόρησε ότι έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων.

Καλό ταξίδι καλή μου φίλη. Δώσε χαιρετίσματα σε όσους συναντήσεις και καλή αντάμωση.

Τα θερμά μου συλλυπητήρια στον σύζυγο Γ. Π. και στα τέκνα.

*** Δεν μπορώ να αναφέρω ονόματα διότι δεν έχω την άδεια της οικογένειας***

Η ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β' στη Βεργίνα - ΒΙΝΤΕΟ

Η ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β' στη Βεργίνα - ΒΙΝΤΕΟ

«Και τότε είδαμε κάτι που ήταν αδύνατο να φανταστώ, γιατί ποτέ δεν είχε βρεθεί τέτοιο οστεοδόχο σκεύος: μια ολόχρυση λάρνακα με ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι στο κάλυμμά
της...»
Μ΄ αυτά τα λόγια αρχίζει την περιγραφή του ο αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος για το τι είδε όταν άνοιξε για πρώτη φορά την σαρκοφάγο στον τάφο του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β'.

Στις 8 Νοεμβρίου 1977 έφερνε στο φως μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις όλων των εποχών: Τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας.

Η ανακάλυψη του μεγάλου Έλληνα αρχαιολόγου είχε και κεφαλαιώδη εθνική σημασία. Τεκμηρίωνε με τρόπο αναμφισβήτητο την ελληνικότητα της Μακεδονίας, σε μιαν εποχή που οργίαζε η σκοπιανή προπαγάνδα για την καταγωγή των αρχαίων Μακεδόνων,Δείτε το βίντεο..



ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Έξι τρομακτικοί θρύλοι από όλο τον... κόσμο

Έξι τρομακτικοί θρύλοι από όλο τον... κόσμο

Ίσως τελικά ο φόβος να μην είναι και τόσο «ανεπιθύμητο» συναίσθημα. Αν αναρωτιέστε ποιοι «τρελοί» διαδίδουν αστικούς μύθους και λατρεύουν να ακούν τρομακτικές ιστορίες, σκεφτείτε ότι η βιομηχανία των κινηματογραφικών θρίλερ είναι μία από τις πιο επικερδείς. Κατά βάθος, μας αρέσει να τρομάζουμε.

Όταν μάλιστα ξέρουμε πως ο τρόμος είναι επίπλαστος, την ώρα που βρισκόμαστε στην ασφάλεια του σπιτιού μας ή της παρέας μας, τότε… μια συζήτηση περί τρομακτικών ιστοριών και η ανταλλαγή spooky αστικών θρύλων, όπως οι παρακάτω, δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Ίσα-ίσα, προσφέρουν δόσεις σκοτεινής αλλά απολαυστικής διασκέδασης.

Διαβάστε παρακάτω τέτοιες ιστορίες από όλο τον κόσμο…

Το άγαλμα-κλόουν

Μια νεαρή babysitter που φροντίζει τα παιδιά ενός ζευγαριού τα έχει βάλει για ύπνο και κάθεται στο σαλόνι. Κάτι όμως… δεν την αφήνει να ησυχάσει. Τηλεφωνεί στο ζευγάρι και τους ζητά την άδειά τους να σκεπάσει το άγαλμα-κλόουν που έχουν στο δωμάτιο.

«Απλώς με κάνει να ανατριχιάζω κάπως, μιας και είμαι μόνη μου», τους λέει. Το ζευγάρι παγώνει: «Ποιο άγαλμα;», την ρωτά ο πατέρας. «Δεν έχουμε κανένα άγαλμα στο σαλόνι. Πάρε τα παιδιά, πηγαίνετε στην γειτόνισσα και καλέστε την αστυνομία αμέσως», της φωνάζει.

Εκείνη, αφού τα κάνει όλα αυτά, ξανακαλεί τον πατέρα της οικογένειας και τον ρωτά τι συμβαίνει. Εκείνος της εξηγεί ότι δεν έχουν στο σπίτι κανένα άγαλμα-κλόουν, και πως τα παιδιά τις τελευταίες μέρες παραπονιούνται πως ένας κλόουν τους παρακολουθεί όσο κοιμούνται. Φυσικά οι γονείς τους πίστεψαν πως απλώς πρόκειται για παιδικές φαντασιώσεις. Τι είχε όμως συμβεί στ’ αλήθεια;

Στην πραγματικότητα, το «άγαλμα» ήταν ένας άστεγος νάνος, ο οποίος είχε μεταμφιεστεί σε κλόουν και μην έχοντας πού να μείνει, μπήκε στο συγκεκριμένο σπίτι, το οποίο ήταν τόσο μεγάλο ώστε να μπορεί να αποφεύγει εύκολα «ανεπιθύμητες συναντήσεις».

Όταν τον έπιασε η αστυνομία, μάλιστα, τους αποκάλυψε πως έμενε στο σπίτι επί δύο εβδομάδες. Τα βράδια πήγαινε στο παιδικό δωμάτιο, ενώ τις υπόλοιπες ώρες κρυβόταν σε άλλα δωμάτια. Την ώρα που η babysitter μπήκε στο σαλόνι, εκείνος δεν το περίμενε και για να μην τον αντιληφθεί «πέτρωσε» επιτόπου και παρίστανε το άγαλμα.

Το πιστό σκυλί

Βρισκόμαστε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, όπου ζει ένα ζευγάρι με την όμορφη κόρη του και τον πιστό τους σκύλο-φύλακα. Μια μέρα το ζευγάρι φεύγει από την πόλη για δουλειές, και αφήνει την κόρη στο σπίτι, υπό το άγρυπνο βλέμμα του σκύλου τους. Το βράδυ, εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι να κοιμηθεί και βάζει, όπως συνηθίζει, το χέρι της κάτω από το κρεβάτι, όπου περνά τα βράδια του ο σκύλος. Εκείνος της γλείφει το χέρι.

Ωστόσο, η κοπέλα ακούει θόρυβο από σταγόνες που στάζουν και ξανασηκώνεται. Πηγαίνει στο μπάνιο, σφίγγει τις βρύσες καλά και επιστρέφει στο κρεβάτι. Ξαπλώνει και πάλι, βάζει το χέρι της κάτω από το κρεβάτι και ο σκύλος της γλείφει το χέρι. Οι σταγόνες όμως ακούγονται ακόμα. Σηκώνεται, πηγαίνει και σφίγγει τις βρύσες όλου του σπιτιού και επιστρέφει. Ξαπλώνει, βάζει και πάλι το χέρι κάτω από το κρεβάτι και ο σκύλος το γλείφει. Ο θόρυβος εξακολουθεί να ακούγεται.

Η κοπέλα σηκώνεται, αφουγκράζεται καλά και αντιλαμβάνεται ότι οι σταγόνες πέφτουν… μέσα στην ντουλάπα της. Τρέχει, ανοίγει την ντουλάπα και αντικρίζει ένα φρικιαστικό θέαμα: Ο σκύλος της κρεμασμένος, με αίματα να στάζουν στο κάτω μέρος της ντουλάπας. Εκεί, βρίσκει ένα σημείωμα, το οποίο λέει:

«Και οι άνθρωποι γλείφουν». Εκείνη τη στιγμή, κάτω από το κρεβάτι της, εμφανίστηκε ο δολοφόνος… Αυτός ο αστικός μύθος αποτελεί μια ευφάνταστη παραλλαγή του γνωστού σημειώματος "Καλώς ήρθες στον κόσμο του AIDS" και έγινε «μόδα» ως γράμμα-αλυσίδα την δεκαετία του ’60.

Η νύφη το ‘σκασε(;)

Ένα νεαρό ζευγάρι αποφασίζει να παντρευτεί και στήνει το γαμήλιο γλέντι στην παλιά αγροικία όπου μεγάλωσε η νύφη. Μετά το μυστήριο και το γλέντι, η παρέα του γαμπρού και της νύφης έχει μια πρωτότυπη ιδέα: Να παίξουν όλοι μαζί… κρυφτό. Όλοι δέχονται και τρέχουν να βρουν κρυψώνες.

Στο τέλος του παιχνιδιού, όλοι έχουν βρεθεί, αλλά ένα πρόσωπο δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. Ήταν η νύφη, που κανείς δεν μπορεί να τη βρει. Οι ώρες περνούν, και ακόμη δεν υπάρχει κανένα σημάδι της. Περνούν οι μέρες και ο γαμπρός τρομοκρατημένος καταφεύγει στην αστυνομία να δηλώσει την εξαφάνιση. Ωστόσο ακόμη και η αστυνομία δεν την βρίσκει ποτέ.

Αρκετά χρόνια αργότερα, η μητέρα της νύφης πεθαίνει. Ο άντρας της, αποφασίζει να ψάξει στα παλιά της πράγματα για να βρει ενθύμιά της. Ανεβαίνει λοιπόν στην επί χρόνια αχρησιμοποίητη σοφίτα της αγροικίας και πίσω από αρκετή σαβούρα, βρίσκει ένα παλιό μπαούλο.

Το ανοίγει και βρίσκει μέσα… το σε πλήρη αποσύνθεση πτώμα της κόρης του. Αυτό που είχε συμβεί ήταν πως η νύφη είχε σπεύσει να κρυφτεί στο μπαούλο, αλλά όταν το καπάκι του έπεσε, οι παλιές κλειδαριές του μπλόκαραν και παγιδεύτηκε εκεί. Κανείς δεν σκέφτηκε να ψάξει στο μπαούλο και η κοπέλα έμεινε εκεί, βρίσκοντας τραγικό θάνατο.

Το Μαύρο Volga

Βρισκόμαστε στην Βαρσοβία το 1960, τότε που αρκετοί μάρτυρες έκαναν λόγο για ένα παλιό μαύρο αυτοκίνητο Volga, στο πίσω μέρος του οποίου έβλεπαν να γίνονται περίεργα πράγματα.

Οι μαρτυρίες λένε για απαχθέντα παιδιά να βρίσκονται στο πίσω κάθισμα, με σοβιετικούς αξιωματούχους σκυμμένους από πάνω τους. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο (ή την δυτική προπαγάνδα), υψηλά ιστάμενοι Σοβιετικοί αξιωματούχοι οδηγούσαν το μαύρο Volga μέχρι τη Μόσχα την δεκαετία του 1930, απάγοντας στον δρόμο νεαρά, όμορφα κορίτσια για να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές ορέξεις των αφεντικών τους, των μεγάλων στρατηγών.

Κάποιοι άλλοι λένε πως οι απαγωγές γίνονταν για να χρησιμοποιήσουν το αίμα των παιδιών για μεταγγίσεις σε πλούσιους ανθρώπους που έπασχαν από λευχαιμία.

Σύντομα, ο μύθος εξαπλώθηκε και απέκτησε ακόμη πιο μυστηριώδεις εκδοχές. Σύμφωνα με αυτές, οδηγός του αυτοκινήτου είναι… ο ίδιος ο Σατανάς, ενώ συνεπιβάτες του είναι ιερείς, σατανιστές, ακόμη και βαμπίρ. Ποτέ κανείς δεν έμαθε την αλήθεια για το μαύρο όχημα.

Ο θρύλος της Elisa Day

Έχετε ακούσει το ντουέτο του Nick Cave με την Kylie Minogue, «Where the wild roses grow»; Τότε, έχετε ακούσει και τον αστικό μύθο για την Elisa Day, αφού ολόκληρο το τραγούδι είναι η εξιστόρησή του.

Στην μεσαιωνική Ευρώπη, ζούσε η όμορφη αυτή γυναίκα, της οποίας η γοητεία και η ομορφιά λέγανε πως συγκρίνεται μόνο με τα άγρια κατακόκκινα ρόδα που φυτρώνουν στις όχθες του ποταμού. Κάποτε, έφτασε στην πόλη της ένας νέος άνδρας που την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Βρέθηκαν επί τρεις ημέρες:

Την πρώτη μέρα, την επισκέφθηκε στο σπίτι της. Την δεύτερη μέρα, της έφερε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και της ζήτησε να τον συναντήσει «εκεί που φυτρώνουν τα άγρια ρόδα». Την τρίτη μέρα, την συνάντησε στην όχθη του ποταμού. Εκεί, όταν κάποια στιγμή έστρεψε το κεφάλι της, εκείνος πήρε μια πέτρα και την χτύπησε, σκοτώνοντάς την. Εκείνη τη στιγμή της ψιθύρισε:

«Όλη η ομορφιά πρέπει να πεθάνει» και την έριξε στο ποτάμι. Ο θρύλος λέει πως η Elisa Day συνέχισε να εμφανίζεται στην περιοχή, τριγυρνώντας με αίμα να στάζει από το κεφάλι της και με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι.

Το πηγάδι της Κόλασης

Το 1989, ρώσοι επιστήμονες αποφάσισαν να διανοίξουν μια τρύπα στον εξωτερικό φλοιό της Γης, στην περιοχή της Σιβηρίας, που έφτανε τα 14,5 χιλιόμετρα. Το γεωτρύπανο, κατά την διάνοιξη, έφτασε σε ένα μεγάλο «κούφωμα», μια κοιλότητα στην οποία η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 1.000 βαθμούς Κελσίου.

Η μόνη επιλογή που είχαν οι επιστήμονες ήταν να κατεβάσουν μηχανικό εξοπλισμό μέχρι εκεί, τα οποία θα κατέγραφαν σήματα για όσο άντεχαν σε τέτοια θερμοκρασία.

Το πρώτο σοκ ήρθε όταν το μικρόφωνο που έστειλαν, στα 17 ηχητικά δευτερόλεπτα που κατάφερε να ηχογραφήσει και να μεταδώσει στους επιστήμονες, λίγο πριν λιώσει, κατέγραψε απόκοσμες κραυγές, τις οποίες απέδωσαν στους καταδικασμένους της Κολάσεως. Αρκετά μέλη από την ερευνητική ομάδα παραιτήθηκαν επιτόπου και έσπευσαν να φύγουν από την περιοχή.

Όσοι έμειναν, βίωσαν και δεύτερο σοκ: Την νύχτα, σύμφωνα με τον θρύλο, από την τρύπα στη Γη εκλύθηκε φωτεινό αέριο, το οποίο σχημάτισε την εικόνα ενός φτερωτού δαίμονα, ενώ μέσα από φλόγες ξεπρόβαλε η πύρινη φράση «Σας έχω κατακτήσει» στα ρωσικά.

Σήμερα, δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι πρόκειται για φαντασιοπληξίες, αλλά ο μύθος παραμένει ζωντανός ακόμη.

in2life

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

...........

Σόδα: Ένα παλιό φυσικό φάρμακο για χίλιες... χρήσεις!

Σόδα: Ένα παλιό φυσικό φάρμακο για χίλιες... χρήσεις!

Τι είναι ακριβώς η Σόδα;
Πρόκειται για ορυκτά άλατα που βρίσκονται στη στάχτη των φυκιών και των φυτών, καθώς και στο νερό που αναβλύζει σε πετρώδεις περιοχές, πλούσιες σε ασβέστιο, νάτριο και κάλιο.

Που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μαγειρική σόδα...
Τελευταία αναδεικνύονται όλο και περισσότερο οι πολλαπλές αρετές της μαγειρικής σόδας. Αξίζει λοιπόν μία αναφορά σε αυτή την απλή αλλά θαυματουργή ουσία.
Με την ονομασία σόδα χαρακτηρίζονται δύο ενώσεις του νατρίου:
Α) το διττανθρακικό νάτριο NaHCO3 που είναι η μαγειρική σόδα ή σόδα φαγητού ή αρτοποιίας, σε μορφή λευκής σκόνης και
Β) Ανθρακικό νάτριο-Carbonate Soda, ή σόδα της πλύσεως, με λευκή κρυσταλλική μορφή.

Εδώ αναφερόμαστε στη μαγειρική σόδα της οποίας οι ονομασίες μαρτυρούν ότι στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε κυρίως στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική ως διογκωτική ουσία «baking soda, baking powder», αλλά και ως χωνευτικό.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ: 

Η σόδα δεν χρησιμεύει μόνο σαν χωνευτικό, αλλά μπορεί να τη χρησιμοποιήσετε για να καλμάρετε ερεθισμούς του δέρματος, τσουξίματα στα μάτια και μυϊκές κράμπες.

Για το στομάχι: Μισό κουτάλι σόδας σε μισό ποτήρι νερό ή χυμό πορτοκαλιού ή λεμονιού καταπολεμά τις ξινίλες και τις καούρες, χωρίς να εμποδίζει την πέψη.

Κολλύριο για τα μάτια: Συχνές πλύσεις με νερό και σόδα είναι χρήσιμο για τις φλεγμονές στα βλέφαρα και την επιπεφυκίτιδα. Επίσης χρησιμεύει σαν αντισηπτικό, αντιφλεγμονώδες και αντιμικροβιακό. Για το κριθαράκι στα βλέφαρα, η σόδα μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Καταπολεμά την τερηδόνα, λευκαίνει τα δόντια: Πλύσεις με νερό και σόδα,(ένα κουταλάκι σόδα σε δύο φλιτζάνια νερό), καταπολεμούν τα μικρόβια που προκαλούν την τερηδόνα. Κάνει τα δόντια δυνατά, υγιή και καταπολεμά την ουλίτιδα. Αν μία φορά την εβδομάδα βουρτσίζουμε τα δόντια μόνο με σόδα, θα γίνουν κάτασπρα.
Δείτε: Φτιάξτε οδοντική σκόνη με στάχτη φασκόμηλο κανέλα και γλυκάνισο!

Φρεσκάρει την αναπνοή: βάλτε ένα κουταλάκι του γλυκού σόδα, σε μισό ποτήρι νερό, κάντε πλύση στόματος, πτύστε και ξεπλύνετε. Οι οσμές δεν καλύπτονται αλλά εξουδετερώνονται.

Για τις ευαίσθητες περιοχές: Η σόδα έχει αντισηπτική δράση. Εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων. Κάνοντας εξωτερικές πλύσεις με χλιαρό νερό, που έχετε διαλύσει ένα κουταλάκι σόδα σε ένα λίτρο νερό κατά την διάρκεια της περιόδου, 2-4 φορές την ημέρα. Το ίδιο ισχύει και για τις ελαφρώς κολπίτιδες ή σε περίπτωση που κάνετε χρήση ταμπόν.

Για μυϊκούς πόνους και κράμπες: Αρκεί ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα ποτήρι νερό για να ανακουφιστείτε. 

Για κουρασμένα πόδια: κάνουμε ποδόλουτρο σε χλιαρό νερό με σόδα. Διαλύστε 3 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα σε μια λεκάνη με ζεστό νερό και μουλιάστε τα πόδια. Τρίψτε ελαφρά. Το καλύτερο spa για τα πονεμένα πόδια σας!

Για τις μυκητιάσεις: Για τις μυκητιάσεις των ποδιών ανάμεσα στα δάκτυλα, φουσκάλες και φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων, διαλύουμε σόδα σε νερό και κάνουμε ποδόλουτρα, ή επαλείψεις στα σημεία του τσιμπήματος.

Ως αποσμητικό:  Λειτουργεί σαν αποσμητικό και αντιμυκητιακό, ταμπονάρετε λίγη μαγειρική σόδα στη μασχάλη σας για να εξουδετερώσετε τις οσμές. 

Στην ενότητά μας, "φτιάχνω μόνος - περιποίησις" θα βρείτε αρκετές ακόμη χρήσεις της σόδας για την φροντίδα του σώματός μας!!

ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ: 

Σκόνη, βρωμιά και πουρί; Θέλετε να αστράφτουν κατσαρόλες, δάπεδα, ασημικά χωρίς κούραση και έξοδα. Υπάρχει η σόδα.

Για τα σκεύη στην κουζίνα: Για τις κατσαρόλες ή οποιοδήποτε άλλο σκεύος που έχει καεί, ρίχνουμε μέσα ένα δάχτυλο νερό και τρία κουτάλια σούπας σόδας. Το σιγοβράζετε για 5 λεπτά και ξεπλένετε. Για να καθαρίσετε το ψυγείο και τον καταψύκτη αρκούν τρεις κουταλιές σούπας σόδας σε ½ λίτρο νερό.

Για να ξεβουλώσει: Χρησιμοποιήστε την μαζί με ξύδι και ξεβουλώστε τον νεροχύτη και τον νιπτήρα. Το ίδιο διάλυμα χρησιμοποιούμε και για τη λεκάνη της τουαλέτας, όπου αφήνουμε να δράσει για λίγα λεπτά, τρίβουμε με βούρτσα και ξεπλένουμε με νερό.

Φρεσκάρετε τα σφουγγάρια σας: Μουλιάστε τα σφουγγάρια σε ένα ισχυρό διάλυμα σόδας (4 κουταλιές της σούπας σόδα, διαλυμένη σε 1 λίτρο ζεστό νερό) για να απαλλαγείτε από τις οσμές και τη βρωμιά. 

Για το πλύσιμο των ρούχων και των πιάτων: Για μαλακά ρούχα και αστραφτερά πιάτα και ποτήρια, ρίξτε στο πλυντήριο μαζί με το απορρυπαντικό ένα κουτάλι της σούπας σόδα. Επίσης θα προστατέψει το πλυντήριο από τα άλατα.

Για όσπρια και λαχανικά: Για να μαλακώσουν τα όσπρια προσθέστε μια κουταλιά σούπας σόδα ανά λίτρο νερό και αφήστε τα να μουλιάσουν για μια νύχτα. Τα κάνει πιο εύπεπτα και μειώνει το αίσθημα του φουσκώματος. Επίσης μπορείτε να μαλακώσετε το βραστό κρέας αν προσθέσετε μισό κουταλάκι στο νερό που βράζει. Αν την προσθέσουμε στο νερό που πλένουμε τα λαχανικά θα απομακρύνει και θα σκοτώσει τα παράσιτα. Αν προσθέσουμε μισό κουταλάκι στο νερό που βράζουμε τα χόρτα, θα κρατήσουν το πράσινο χρώμα τους.

Για χαλιά και μοκέτες: Για να καθαρίσετε και να ζωντανέψετε τα χρώματα. Ρίχνετε και σκεπάζετε όλη την επιφάνεια του χαλιού ή της μοκέτας με σόδα και την αφήνετε να δράσει 24 ώρες. Έπειτα κτυπάτε καλά το χαλί ή την μοκέτα και σκουπίζετε με την ηλεκτρική σκούπα. Για πολύ βρωμιά, διαλύστε σόδα σε νερό, ρίχνετε στη βρωμιά και τρίβετε με βούρτσα.

Για τα ασημικά: Βρέχοντας ένα πανί λινό ή βαμβακερό με λίγη σόδα μπορείτε να έχετε γρήγορα και εύκολα αστραφτερά ασημικά. Προσοχή αν δεν είναι καθαρό ασήμι, θα καταστραφούν.

Σβήνει φωτιές: Αν στην κουζίνα έχετε μια μικρή εστία φωτιάς, απλά ρίξτε αμέσως πάνω στη φωτιά σόδα, σκεπάζοντας όλη την εστία. Λειτουργεί σαν πυροσβεστήρας.

Για άσχημες μυρουδιές: Αν μυρίζουν τα παπούτσια μας ρίχνουμε μέσα σόδα. τα αφήνουμε για 12 ώρες τουλάχιστον, τα τινάζουμε και τα φοράμε.

Καταπολέμηση οσμών στο κάδο των σκουπιδιών: Ψεκάστε λίγη μαγειρική σόδα στο κάδο πριν βάλετε σακούλα για να εξουδετερώσετε τις άσχημες μυρωδιές.

Στην ενότητά μας "φτιάχνω μόνος - για το σπίτι", θα βρείτε αρκετές ακόμη λύσεις και συνταγές για καθαριότητα υγιεινή και ανέξοδη!!

ΠΗΓΗ

Έρχεται ο πιό κρύος χειμώνας των τελευταίων 100... χρόνων

Έρχεται ο πιό κρύος χειμώνας των τελευταίων 100... χρόνων

Και στην Ελλάδα θα πληρώνουμε πιό ακριβό πετρέλαιο, ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο, φυσικά για το καλό μας, αφού η κυβέρνηση μας σώζει από τα χειρότερα....

Στην Ευρώπη, ο επερχόμενος χειμώνας θα είναι ο πιο ψυχρός της τελευταίας 100ετίας – δηλώνουν οι μετεωρολόγοι. Μέσα σε λίγους μήνες θα έχουν φθάσει οι αρκτικές αέριες μάζες και ο ήλιος θα εμφανίζεται μόνο αραιά στο στερέωμα. Κατά πόσο είναι πιθανό ένα τέτοιο σενάριο;;;

Οι μετεωρολόγοι υπόσχονται να το διευκρινίσουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες, όταν θα έχουν στα χέρια τους καινούρια δεδομένα.

Οι κάτοικοι του Παλαιού Κόσμου πρέπει να προμηθευτούν πουλόβερ και ζεστά μπουφάν υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι επιστήμονες. Ο Γερμανός μετεωρολόγος, Ντομινίκ Γιουνγκ, δήλωσε, ότι ο χειμώνας του 2013-14 υπόσχεται να είναι αφύσικα παγερός.

Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες θα σημειωθούν τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο – σημειώνει ο ίδιος. Δεν θα πρέπει να αναμένει κανείς ανοιξιάτικη «απόψυξη» ούτε καν το Μάρτιο. Οι Ευρωπαίοι θα μπορέσουν να ζεσταθούν στις ακτίνες του ήλιου όχι νωρίτερα από τον Απρίλιο.

Πηγή

ΠΗΓΗ