Φινλανδία: Εντυπωσιακές εικόνες από το βόρειο σέλας

Το φαινόμενο αυτό είναι από τα ωραιότερα που προσφέρει η Φύση σε ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, με αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την αρχαιότητα και ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες. Πρώτος επιστημονικά παρατηρητής του φαινομένου φέρεται ο Αριστοτέλης που όπως αναφέρει στα Μετεωρολογικά του (Α',5): «Φαίνεται δέ ποτε συνιστάμενα νύκτωρ αἰθρίας οὔσης πολλὰ φάσματα ἐν τῷ οὐρανῷ..., ἡμέρας μὲν οὖν ὁ ἥλιος κωλύει, νυκτὸς δ' ἔξω τοῦ φοινικοῦ (δηλαδή του ιώδους), τὰ ἄλλα δι' ὁμόχροιαν οὐ φαίνεται», που σημαίνει ότι πρέπει να είχε παρατηρήσει έντονα το φαινόμενο του Σέλαος κατά τη διάρκεια αίθριας νύκτας. Η φωτοβολία της ατμόσφαιρας, πάντα κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι ομοιογενής αλλά τα φάσματα του φαινομένου αυτού παρουσιάζουν χάσματα. Και είναι εκείνα που παρουσιάζουν ακριβώς το Σέλας ως κυματίζουσες «ουράνιες κουρτίνες» ή «ουράνιες μπαλαρίνες», όπως χαρακτηρίζεται το φαινόμενο από τους σύγχρονους παρατηρητές. Τέτοια φαινόμενα, τα οποία γενικά ονομάζονται aurorae, δημιουργούνται από τη σύγκρουση φορτισμένων σωματιδίων, κυρίως ηλεκτρονίων αλλά και πρωτονίων, προερχόμενα από το διάστημα που παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης.
Το Σέλας, τόσο το Βόρειο όσο και το Νότιο, παρατηρείται συχνότερα κατά μήκος ζώνης της οποίας το κέντρο απέχει από τους πόλους περίπου 10 μοίρες, ενώ ακριβώς πάνω από τους πόλους εμφανίζεται πολύ αραιότερα. Το κέντρο π.χ. της ζώνης εμφάνισης του Βόρειου Σέλαος βρίσκεται κοντά στη βορειοδυτική ακτή της Γροιλανδίαςκαι άρα πιο κοντά στην Αμερικανική ήπειρο παρά στην Ευρώπη και αυτό γιατί η ζώνη αυτή εκτείνεται μέχρι γεωγραφικό πλάτος 57 περίπου μοιρών προς τον Καναδά, ενώ μέχρι 77 στην Ευρώπη. Έτσι όσο νοτιότερα απομακρυνόμαστε από αυτή τη ζώνη τόσο σπανιότερη γίνεται και η εμφάνιση του φαινομένου.

Επικρατέστερο χρώμα του Σέλαος είναι γενικά το λευκό. Όταν όμως παρατηρείται χρωματισμένο, τότε το κόκκινο επικρατεί στο χαμηλότερο άκρο των ακτίνων που πέφτουν κάθετα, το πράσινο στο ανώτερο και μεταξύ αυτών το κίτρινο που γρήγορα εξαφανίζεται. Από τη φασματοσκοπική ανάλυση του φωτός των Σελάων παρατηρήθηκαν εντός του φάσματος αυτών 150 γραμμές από τις οποίες η φωτεινότερη και σταθερότερη ανήκει στο στοιχείο κρυπτόν ως και στο οξυγόνο και στο άζωτο. Μέχρι την 10ετία του '50 υπήρχαν μόνο θεωρίες περί της αιτίας της δημιουργίας του όχι όμως και μακριά από την πραγματικότητα. Επικρατέστερη θεωρία ήταν εκείνη του Αρένιους όπου το Σέλας προέρχεται από ακτινοβολούμενο από τον Ήλιο κονιορτό από σώματα αρνητικά ηλεκτρισμένα τα οποία κατά την είσοδό τους στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας προκαλούν φωτεινά φαινόμενα ανάλογα με εκείνα που παρατηρούνται στους σωλήνες Kρούκς.
Με την εξέλιξη όμως των επιστημών και των μέσων έρευνας η δεσπόζουσα θεωρία που αποδείχθηκε και πειραματικά είναι ότι γενεσιουργός αιτία καθίσταται ο βομβαρδισμός των υψηλών ατμοσφαιρικών στρωμάτων από ηλεκτρόνια που προέρχονται από τη συνεχή ροή φορτισμένων σωματίων από τον Ήλιο, που ονομάζεται ηλιακός άνεμος. Η πλειονότητα των φορτισμένων αυτών σωματίων, που είναι κυρίως πυρήνες υδρογόνου και ηλεκτρόνια, εκτρέπονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Ωστόσο σημαντικό μέρος τους εισχωρεί στη γήινη μαγνητόσφαιρα, όπου επιταχύνεται σε μεγάλες ενέργειες από ηλεκτρομαγνητικά πεδία κατά τη διάρκεια μαγνητικών καταιγίδων. Ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας και μικρής γωνίας κλίσης ως προς τις μαγνητικές γραμμές φτάνουν μέχρι την ανώτερη ατμόσφαιρα, όπου διεγείρουν άτομα οξυγόνου και αζώτου. Η διέγερση επιτελείται με την μετατόπιση των ηλεκτρονίων αυτών των ατόμων σε ανώτερες ενεργειακές στοιβάδες, όπου όμως δεν μπορούν να παραμείνουν για πολύ. Με την επάνοδο στην αρχική τους κατάσταση εκπέμπουν την περίσσεια ενέργειας με τη μορφή φωτός. Το χρώμα του φωτός εξαρτάται από το είδος του ατόμου που διεγείρεται και από την ενεργειακή διαφορά των στοιβάδων διέγερσης και ηρεμίας των ηλεκτρονίων του ατόμου. 

Λαογραφία

Στη λαογραφία των βορείων λαών το Σέλας ήταν επόμενο να έχει συνδεθεί με υπερβατικές ερμηνείες.

• Στις 27 Σεπτεμβρίου 1732 ο Anders Celsius σημείωσε στο ημερολόγιό του πως το Βόρειο Σέλας ήταν τεράστια φωτιά που κατά τις πεποιθήσεις της εποχής προερχόταν από ηφαίστεια που υπάρχουν στον Β. Πόλο, από τον Θεό, για να ζεσταίνονται οι άνθρωποι.
• Οι Σουηδοί πίστευαν πως ήταν αντανακλάσεις από τις δάδες που κρατούσαν οι Λάπωνες ψάχνοντας τους Ταράνδους τους.
• Οι Φινλανδοί ότι ήταν Άγγελοι Κυρίου που κυνηγούσαν τους δαίμονες.
• Οι Λάπωνες έκρυβαν γυναίκες και παιδιά, σταμάταγαν τα έλκηθρα και μάζευαν τα κουδούνια για να μη γίνουν αντιληπτοί από το Σέλας και τους πάρει.
• Στη δυτική ακτή της Νορβηγίας οι κάτοικοι πίστευαν μέχρι τις αρχές του προηγούμενου αιώνα πως το Βόρειο Σέλας είναι γριές ανύπαντρες γυναίκες στον ουρανό που χορεύουν κουνώντας τα λευκά μαντήλια τους. Πίστευαν δε πως το Σέλας ερχόταν για να πάρει τις ανύπαντρες γυναίκες που είχαν ήδη γεράσει! «Αυτή είναι τόσο γριά που θα ΄ρθει να τη πάρει το Σέλας», έλεγαν.
• Αρχαιότερα πίστευαν πως το Βόρειο Σέλας ήταν η αντανάκλαση των ασπίδων που κρατούσαν οι Βαλκυρίες, που ήταν νεκρές παρθένες στον ουρανό. Με αυτό τον θρύλο φαίνεται να συνδέεται και η σκοτσέζικη έκφραση "Merry Dancers" (χαρούμενοι χορευτές), με ερωτικές όμως προεκτάσεις.
• Οι Εσκιμώοι πίστευαν πως είναι οι ψυχές των νεκρών που αναζητούν τους δικούς τους. Έτσι κατά τη διάρκεια του φαινομένου ούτε μιλούσαν ούτε σφύριζαν φοβούμενοι μη κατέβει το Σέλας χαμηλά και τους αρπάξει αναγνωρίζοντάς τους από τη φωνή.
• Αλλά και οι Ινδιάνοι της Αμερικής (Καναδά) πίστευαν πως το Βόρειο Σέλας ήταν οι τεράστιες φωτιές που άναβαν τα ουράνια δαιμόνια όταν μαγείρευαν φάλαινες για να φάνε! Άλλοι ινδιάνοι (οι Φοξ) πίστευαν ότι πρόκειται για μεγάλη συνάθροιση πολεμιστών, κοντά στο Βόρειο Πόλο, όπου έβραζαν τους εχθρούς τους σε μεγάλα καζάνια.
• Τέλος οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας πίστευαν πως οι παλιοί πρόγονοί τους έφθασαν στο Νότιο Πόλο και παγιδεύτηκαν εκεί και τώρα ανάβουν μεγάλες φωτιές για να συνεννοηθούν με τους σημερινούς απογόνους τους για να πάνε να τους ελευθερώσουν.

Κατά τον Μεσαίωνα από την εκκλησιαστική τότε εξουσία το φαινόμενο αποδίδονταν ως προμήνυμα μεγάλου κακού. Πολλές γκραβούρες της εποχής παρουσιάζουν το Σέλας ως θηρίο της κόλασης με στόχο την καταστροφή. 

Σημειώσεις

Η λατινική ονομασία του Βορείου και του Νότιου Σέλαος είναι αντίστοιχα «Aurora Borealis» και «Aurora Australis». Προς το τέλος της διάρκειας του φαινομένου που φθάνει και τις έξι ώρες μπορεί να παρατηρηθεί, αν και όχι πάντα, το «στέμμα του Σέλαος» (corona aurora). Από το κέντρο του ουράνιου θόλου εμφανίζεται αιφνίδια ένα κυκλικό φως σαν στεφάνι από την περιφέρεια του οποίου εκτείνονται κάθετες λευκές ακτίνες προς το έδαφος δημιουργώντας την εντύπωση ενός γιγάντιου φωτεινού στέμματος και που στρέφεται με ταχύτητα, με ενδιάμεσες αιφνίδιες στάσεις. Αυτό το χαρακτηριστικό φαινόμενο διαρκεί από μόλις λίγα δευτερόλεπτα μέχρι μισό λεπτό της ώρας και στη συνέχεια εξαφανίζεται.

Το Μέγαρο Παχύ, τα «πράσινα άλογα» στην Πλατεία Συντάγματος και μια εθνική τραγωδία !

Το Μέγαρο Παχύ, τα «πράσινα άλογα» στην Πλατεία Συντάγματος και μια εθνική τραγωδία !

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Προβάλλει επιβλητικό σήμερα στην Πλατεία Συντάγματος το γωνιακό κτίριο Μητροπόλεως και φιλελλήνων – στο οποίο φιλοξενούνται υπηρεσίες της Βουλής των Ελλήνων – κομίζοντας στον ιστορικό χώρο του χίλιες – μύριες αναμνήσεις και έχοντας σημαδέψει ανεξάλειπτα την κοινωνική μας ιστορία. Στον χώρο του σημερινού πολυώροφου κτιρίου, προϋφίστατο πρίν λίγες δεκαετίες το περίφημο Μέγαρο - αρχοντικό Παχύ. Το Μέγαρο Γεωργίου Παχύ, ενός αστού μεγαλεπιχειρηματία, η οικογένεια του οποίου διασταύρωσε τα βήματά της, με την κοινωνική μας ιστορία, αφήνοντας ενίοτε και μια στυφή γεύση πίκρας ! Αλλά ποιος ήταν ο περιβόητος Γεώργιος Παχύς, που το όνομά του έγινε πολυθρύλητο στον 20-ο αιώνα στην Αθήνα; Ήταν γιός του βαθύπλουτου και χρυσοκάνθαρου Χριστόδουλου Παχύ, που με την ευφυΐα και το δαιμόνιο επιχειρηματικό του πνεύμα, είχε χτίσει μια πελώρια περιουσία, αλλά είχε συνάμα βυθίσει στον πόνο και την συντριβή, την αθηναϊκή κοινωνία στα 1869-1875 ! Ο Γεώργιος Παχύς, που είχε γεννηθεί στο Κάλιαρι της Σαρδηνίας, ήρε την καταγωγή του από την Ήπειρο και μάλιστα από την Άρτα, είχε παντρευτεί την Αιμιλία Γεωργίου Σκουζέ και είχαν αποκτήσει δυο παιδιά, τον Θεόδωρο που έφυγε από τη ζωή νέος και την Λάουρα, που όμως παρήφρασαν το όνομά της σε Λαυρία - δοθέντος ότι ο παππούς της, Χριστόδουλος Παχύς, είχε ιδρύσει με τον Σερπιέρη τα μεταλλεία Λαυρίου, τα οποία εξελίχθηκαν τηρουμένων των αναλογιών, στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους – αλλά και μια ακόμη κόρη την Ελένη, η οποία είχε παντρευτεί κάποιο μέλος της οικογένειας Αβέρωφ. Ο Γεώργιος και η Αιμιλία Παχύ, διέμειναν αρκετά χρόνια στο αρχοντικό τους στην Πλατεία Συντάγματος, κατά το διάστημα του μεσοπολέμου, αλλά προϊόντος του χρόνου, διέθεσαν το ακίνητό τους για άλλες χρήσεις. Και ας έλθουμε τώρα τον διαβόητο παππού της ιστορίας μας Χριστόδουλο Παχύ, που τίναξε στην κυριολεξία την πάγκα στον αέρα και έκανε πολλούς Έλληνες, να μείνουν δίχως σώβρακο !

Ο Χριστόδουλος Παχύς λοιπόν, στα χρόνια του αγώνα κατά της οθωμανικής δουλείας είχε καταφύγει στη Σαρδηνία και όταν η Ελλάδα είδε το φως της ανεξαρτησίας και έχοντας συνάμα εδραιώσει στην Ιταλία την κοινωνική παρουσία του, αναγορεύτηκε σε επίτιμο πρόξενο της Ελλάδος στο Κάλιαρι. Ένα τυχαίο περιστατικό όμως που είχε να κάνει με το δαιμονικό μυαλό του, τον κατέστησε τον πιο βαθύπλουτο άνθρωπο της εποχής του, χτίζοντας εν συνεχεία μια ολόκληρη οικονομική αυτοκρατορία. Μια μέρα λοιπόν και καθώς είχε αφιχθεί ένα πλοίο στη Σαρδηνία από την Ελλάδα, ο Παχύς περιέργως εξέτασε το έρμα του πλοίου – είναι τα υλικά που αποθέτουν στον πάτο του πλοίου, έως ότου βρεί την ευστάθειά του – το οποίο προέρχονταν από σκουριές από τα αρχεία μεταλλεία του Λαυρίου. Το ένστικτό του, του έλεγε ότι μέσα στην σκουριά ενυπήρχε ένας μεγάλος θησαυρός και δεν διαψεύστηκε ! Πονηρά σκεπτόμενος ο Παχύς έδωσε εντολή, να εξετάσουν την σκουριά από τα αρχαία μεταλλεία Λαυρίου και η χημική ανάλυση, ήταν χάρμα ! Στην σκουριά του έρματος του πλοίου, περιέχονταν πολύ μεγάλες ποσότητες αναλογικά, αργύρου … Και τα πράγματα όπως θα φαντάζετε ο αναγνώστης πήραν το δρόμο μόνο τους. Τι πιο απλό από το να δρομολογήσει έναν φορέα για την εκμετάλλευση των αρχαίων μεταλλείων, που είχαν αφεθεί εκείνη την εποχή στη μοίρα τους, ως άχρηστα ! Αναχώρησε έτσι από την Σαρδηνία για την Ελλάδα, προς αναζήτηση επενδυτή. Τον βρήκε στο πρόσωπο του ιταλού, βιομήχανου μεταλλευμάτων, χρυσοκανθάρου, αλλά και πολιτικού Ιωάννη - Βαπιστή Σερπιέρη – Τζιανμπατίστα (Ιωάννης – Βαπτιστής, ιταλιστί), που ήδη είχε στήσει αρκετές επιχειρήσεις εξόρυξης και εκμετάλλευσης μεταλλευμάτων. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο πατέρας του Ιωάννη Σερπιέρη, υπήρξε φλογερός ιταλός πατριώτης του 18-ου αιώνα, επαναστάτης και επίλεκτος συνεργάτης, του ηγέτη της ιταλικής επανάστασης των καρμπονάρων, Ιωσήφ Γκαριμπάλντι ! Σε χρόνο dt, έτσι Παχύς και Σερπιέρης ίδρυσαν την εταιρεία Roux - Serpieri - Fressynet C.E., το 1864, με συνέταιρο το γαλλικό τραπεζικό οίκο I.Roux - Fressynet με έδρα τη Μασσαλία, για την εκμετάλλευση των αποθεμάτων της σκουριάς και των εκβολάδων, στα αρχαία μεταλλεία Λαυρίου και σε ακόμα πιο σύντομο χρόνο απογειώθηκαν οικονομικά. Ένα βήμα πιο πέρα έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου – τι σύμπτωση; οι ίδιες πάντα ιστορίες, όπως και με το ελληνικό χρηματιστήριο πρίν λίγα χρόνια, μάλλον πρέπει, Παχύς και Σερπιέρης, να υπήρξαν οι πρώτοι διδάξαντες του έργου – και καλλιέργησαν απίστευτες προσδοκίες και κέρδη στην ελληνική κοινωνία, που με απερισκεψία, έσπευσε να ξεπουλήσει ότι είχε και δεν είχε, για να αγοράσει τις «χρυσοφόρες» μετοχές του Λαυρίου! 

Οι τοπικοί φορείς όμως εξεγέρθηκαν από την σύνολη ληστρική συμπεριφορά της εταιρείας και με εξέγερση, αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις και αίμα, που συνετέλεσε και στην πτώση της κυβέρνησης Δεληγιώργη, πέτυχαν την προσωρινή παύση των εργασιών της εταιρείας. Εν συνεχεία η εταιρία αγοράστηκε από την «Τράπεζα Κωνταντινουπόλεως» του άλλου μεγάλου επίσης τραπεζίτη – κερδοσκόπου Ανδρέα Συγγρού, που ίδρυσε την Ε.Ε.Μ.Λ. (Ελληνική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου) η οποία για την ιστορία αναφέρουμε ότι μετά από αλλεπάλληλες διαδοχές και αγοραπωλησίες, πέρασε στο ελληνικό δημόσιο και έκλεισε εν τέλει, μετά από ένα αιώνα βίου, το 1989 ! Όμως όλος αυτός ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός σάλος που είχε προξενηθεί, είχε έναν τραγικό κοινό παρανομαστή. Ήτοι την συντριπτική κατάρρευση της μετοχής της εταιρείας, την οποία με αίμα είχαν χρυσοπληρώσει οι έλληνες μικρομέτοχοι, που δεν ήταν παρά ταπεινοί νοικοκυραίοι μεροκαματιάρηδες. Και το αποτέλεσμα πρόδηλο. Χρεοκόπησαν εν μια νυκτί, θυσιάζοντας τους κόπους και τις οικονομίες μιας ζωής, που είχαν επενδύσει στην χρυσή – στην πραγματικότητα «τραγική» - μετοχή, των Μεταλλείων Παχύ – Σερπιέρη ! Έκτοτε το φάντασμα των «Λαυρεωτικών» όπως ονομάστηκε, σκίαζε δραματικά την ελληνική κοινωνία για δεκαετίες, αφού πόνος και η συντριβή που είχε επιφέρει, ήταν εγκαυστικά παρόντα.

Αλλά ας φύγουμε από την τραγική ιστορία των «Λαυρεωτικών» και ας επανέλθουμε και πάλι στο αρχοντικό Παχύ. Στο υπόγειο του καλλιεπούς εκείνου κτιρίου υφίστατο ακόμα και μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά μας χρόνια, μια ζεστή και καλοφρόντιστη ταβέρνα, με το σκανδαλώδες και περιπαιχτικό όνομα «πράσινα άλογα» και στην επιγραφή της, είχαν σχεδιαστεί και τα άλογα. Η ταβέρνα είχε πολύ κίνηση και συγκέντρωνε πολλούς από τους κοσμικούς της Αθήνας, ιδίως τις μεσημεριανές ώρες. Προϊόντος του χρόνου όμως έκλεισε, δοθέντος, ότι κατεδαφίστηκε όλο το κτίριο, για να ανεγερθεί το σημερινό, που φιλοξενεί υπηρεσίες της Βουλής των Ελλήνων, στην συμβολή Μητροπόλεως και Φιλελλήνων. Ακόμα λίγο πιο κάτω στην Μητροπόλεως προς την εκκλησία της Μητρόπολης, υφίστατο κείνα τα χρόνια, ένα χαμηλό κτίριο που φιλοξενούσε τον κινηματογράφο «Ούφα». Στην αίθουσά του μάλιστα είχαν φιλοξενηθεί κατά καιρούς μερικά θεατρικά σχήματα της εποχής, όπως της μεγάλης μας θεατρίνας Κυβέλης. Για τούτο εξάλλου είχε μείνει στην μνήμη πολλών Αθηναίων, η αίθουσα με το όνομα «Κυβέλης – Ούφα». Και το «Ούφα» είχε προσδοθεί από όνομα μιας γερμανικής προπολεμικής εταιρείας, παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, η οποία έδρευε στο Βερολίνο. Επίσης στο ίδιο κτίριο της «Ούφα», για κάποιο χρονικό διάστημα είχε στεγαστεί, ιστορικός, αρχαίος εκδοτικός οίκος, Δημητρίου Δημητράκου, που είχε εκδώσει και το περίφημο για πολλές γενιές Ελλήνων, λεξικό του. Αυτή ήταν εν σπέρματι η ιστορία του αρχοντικού Παχύ, στην Πλατεία Συντάγματος, αλλά και των διαβόητων ιδιοκτητών του, που η οικογενειακή τους ιστορία, συνεδέετο, με το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους, τα φοβερά «Λαυρεωτικά». Και μαζί με με τη ιστορία του αρχοντικού ας μας μείνει και ένα ωφέλιμο δίδαγμα, από τα «Λαυρεωτικά». Ήτοι τσάμπα κονόμα, δεν υπάρχει !!!

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

«Ταξίδι στη Σελήνη»

Η πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας έχει τίλο «Ταξίδι στη Σελήνη» και γυρίστηκε σχεδόν επτά δεκαετίες  πριν να πατήσει ο άνθρωπος το πόδι του στο φεγγάρι. Δημιουργός της ήταν ο Ζώρζ Μελιές, πρώην ταχυδακτυλουργός σε θέατρο, ο οποίος όμως είχε ήδη αρχίσει να ασχολείται με τον κινηματογράφο μερικά χρόνια νωρίτερα. Η ταινία προβλήθηκε έγχρωμη το 2003 Τον Σεπτέμβριο του 1902 προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία του με τίτλο, «Le voyage dans la lune». Ένα  φιλμ διάρκειας 8 -16 λεπτών, ανάλογα με το πόσα καρέ ανά δευτερόλεπτο προβάλλονταν, με πρωταγωνιστές τον ίδιο τον Μελιές, τον Βικτόρ Αντρέ, τον Μπλετ Μπερνόν και τον Ζαν Ντ’ Αλσί. Βασισμένη στο βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Από τη Γη στη Σελήνη» και «Άνθρωποι στην Σελήνη» του Χέρμπερτ Γουέλς, η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας αστρονόμων οι οποίοι μέσω ενός τεράστιου κανονιού εκτοξεύονται στο διάστημα, φτάνουν στο φεγγάρι και αντιμετωπίζουν τους κατοίκους του. Η πιο γνωστή σκηνή της ταινίας είναι η εικόνα του διαστημόπλοιου σφηνωμένου στο μάτι του φεγγαριού. Στοίχισε 10.000 φράγκα, ολοκληρώθηκε σε τρεις μήνες και ο Μελιές χρησιμοποίησε πρωτοποριακές τεχνικές κινουμένων σχεδίων και ειδικών εφέ σε συνδυασμό με δημιουργικό μοντάζ. 




Η «πειρατεία» 

Ο Μελιές ήλπιζε όχι μόνο να αποσβέσει το τεράστιο για την εποχή ποσό που δαπάνησε, αλλά να βγάλει ακόμα περισσότερα χρήματα όταν η ταινία θα προβαλλόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αμερικής. Έπεσε θύμα πειρατείας όμως από τον εφευρέτη Τόμας Έντισον ο οποίος έβαλε συνεργάτες του και κόπιαραν την ταινία, διανέμοντάς την σε όλη τη χώρα μέσα σε λίγες εβδομάδες. Η κατοχύρωση πνευματικών δικαιωμάτων εκείνη την εποχή ήταν άγνωστος όρος κι έτσι τα χρήματα από την πώληση της ταινίας, που έκανε μεγάλη επιτυχία, πήγαν στον Έντισον! Λίγα χρόνια αργότερα η εταιρία του κήρυξε πτώχευση κι ο Μελιές έγινε πωλητής παιχνιδιών. Η προσφορά του στον κινηματογράφο αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία των Τεχνών της Γαλλίας, ενώ το 1931 του απονεμήθηκε το Βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. Από το 1946 έχει θεσμοθετηθεί η ετήσια απονομή του Βραβείου Μελιές για την καλύτερη γαλλική κινηματογραφική παραγωγή. Το στούντιο όπου γυρίστηκε η πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας 



Σκηνές από την ταινία χρησιμοποιήθηκαν στο βίντεο κλιπ του «Heaven For Everyone» των Queen, ενώ το κλιπάκι της επιτυχίας των Smashing Pumpkins «Tonight, Tonight» είναι εμπνευσμένο από το φιλμ του Μελιές. Η πλήρης κόπια της ταινίας, επιχρωματισμένη με το χέρι, ανακαλύφθηκε το 2002 σε μια αποθήκη της Γαλλίας και μετά την αποκατάστασή της προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου του Πορντενόνε, ένα χρόνο αργότερα. Ο Μελιές ήταν από τους ελάχιστους θεατές που παρακολούθησαν την πρώτη κινηματογραφική προβολή των αδερφών Λυμιέρ. Εντυπωσιασμένος ζήτησε από τον Λουί Λυμιέρ τα δικαιώματα χωρίς όμως να καταφέρει να τα αποκτήσει. Έτσι αποφάσισε να κινηθεί μόνος του. Αγόρασε μια μηχανή και άρχισε τους πειραματισμούς. Στην αρχή γύριζε ταινίες καταγράφοντας την πραγματικότητα, όμως, ένα λάθος του, αποκάλυψε τα άγνωστα έως τότε κινηματογραφικά εφέ. Λόγω εμπλοκής σε μια λήψη, ένα λεωφορείο μεταμορφωνόταν σε νεκροφόρα και οι γυναίκες σε άντρες. Ο Μελιές ενθουσιάστηκε από το αποτέλεσμα και άρχισε να επαναλαμβάνει σκόπιμα «το λάθος» του. Πέρασαν τρία χρόνια μέχρι να τελειοποιήσει τα εφέ που ήθελε και πριν αρχίσει τα γυρίσματα για το «Ταξίδι στη Σελήνη». Ο Μελιές φέρεται επίσης ως ο δημιουργός και των πρώτων έγχρωμων ταινιών, τις οποίες κατάφερε να δημιουργήσει χρωματίζοντας τα κινηματογραφικά καρέ με το χέρι. Το 1897 σκηνοθέτησε και γύρισε ταινίες μικρού μήκους με θέμα την Ελλάδα, όπως η «Ναυμαχία στην Ελλάδα» και «Σφαγές στην Κρήτη». Η ταινία του Μελιές θεωρείται ότι άνοιξε τoν δρόμο για τη δημιουργία ολόκληρης βιομηχανίας στο χώρο του θεάματος.... 

Για ποιον λόγο κάποιες εταιρείες επέβαλαν στους εργαζόμενους να φορούν ξύλινο κράνος; Την αποκαλούσαν μάσκα απομόνωσης και διέθετε σωλήνα οξυγόνου...

Δεν είναι μάσκα οξυγόνου, ούτε χρησιμοποιείται στις καταδύσεις. Το κράνος αυτό χρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα για να περιορίσει την απόσπαση προσοχής των εργαζομένων.  Η μάσκα απομόνωσης ήταν ένα ξύλινο κράνος που εμπόδιζε τους ήχους από το περιβάλλον να φτάσουν στα αυτιά του χρήστη. Απομόνωνε τους ήχους και ελάττωνε την περιφερειακή του όραση, ώστε ο χρήστης να μην μπορεί να στρέψει αλλού το βλέμμα του και να χάσει την αυτοσυγκέντρωσή του. Η εστίαση ήταν τέτοια που του επέτρεπε να δει μόνο τη σελίδα που είχε μπροστά του. Το οπτικό πεδίο ήταν περιορισμένο. Το κράνος σχεδιάστηκε για να βελτιώσει τη συγκέντρωση μέσα από την απομόνωση των αισθητήρων, αλλά και να βοηθήσει το μυαλό του εργαζόμενου να επικεντρώνεται σε αυτό που διαβάζει ή γράφει. Η πρώτη κατασκευή το 1925 χρησιμοποίησε ξύλο, φελλό και τσόχα για να καλύψει το εσωτερικό του. Στη θέση των ματιών υπήρχαν κομμάτια γυαλιού τα οποία ωστόσο ήταν περιφραγμένα, ώστε το οπτικό πεδίο να είναι περιορισμένο σε μία ευθεία. Στη θέση του στόματος υπήρχε ένας αναπνευστήρας, ο οποίος έδινε τη δυνατότητα να βγαίνει ο αέρας της εκπνοής. Όμως, μέσα απ΄ αυτόν μπορούσαν να περάσουν ήχοι στο εσωτερικό. Γι΄ αυτό και η πρώτη κατασκευή, παρότι θεωρήθηκε πετυχημένη μπορούσε να συγκρατήσει το 75% των εξωτερικών ήχων. Ο λόγος που δεν είχε απόλυτη αποτελεσματικότητα ήταν ότι χρησιμοποιήθηκε μασίφ ξύλο. Σε μία δεύτερη προσπάθεια κατασκευής δεν υπήρχε καθόλου ξύλο στο εσωτερικό, ενώ το εξωτερικό υλικό αποσκοπούσε στην πλήρη απομόνωση των ήχων. Ο σχεδιαστής θεωρούσε ότι μέχρι και το 95% των εξωτερικών ήχων μπορούσε να αποκλειστεί. Mε τη χρήση του διαπιστώθηκε ότι αν αυτός που έβαζε τη μάσκα κάθε φορά τοποθετούσε το κράνος για παραπάνω από 15 λεπτά, νύσταζε περισσότερο. Για τον λόγο αυτό η μάσκα συνδέθηκε ακόμη και με έναν σωλήνα οξυγόνου, προκειμένου να αναζωογονεί τους εργαζομένους.... 

ΤΡΙΚΑΛΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΟΡΕΙΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018 ΣΤΟ ΚΑΠΗ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

Το σπήλαιο του Αρχέδημου.

90 χρόνια ιστορίας - ΒΙΑΝΕΞ

Γιατί ανάβουμε καντήλι στους τάφους!

Το άναμμα του καντηλιού στους τάφους των κεκοιμημένων μας, αλλά και γενικά στα σπίτια των χριστιανών δεν έχει να κάνει με μια φολκλοριστική διαιώνιση κάποιας τυπικής παραδόσεως. To καντήλι είναι σύμβολο.

Το φως που εκπέμπει το καντήλι συμβολίζει το φώς του Χριστού, την ίδια την παρουσία του Κυρίου στη ζωή μας, άλλα και την ελπίδα για την αιώνια ζωή, τη ζωή όπως λέγεται του ανεσπέρου φωτός. 

Ως σύμβολο λοιπόν το κανδήλι λειτουργεί στη ζωή των πιστών αναγωγικά, όπως και όλα τα άλλα είδη ευλαβείας· άναμμα κεριών, προσφορά θυμιάματος κ.τ.λ. Στην Πάλαια Διαθήκη ο θεός προστάζει το Μωυσή να συμβουλέψει τον αδελφό του ως εξής: «Δώσε εντολή στον Ααρών και τους υιούς του ν’ ανάψουν ακοίμητο λυχνάρι… από το απόγευμα μέχρι το πρωί μπροστά στον Κύριο με προσοχή αυτό πού ορίζεται από το νόμο και είναι αιώνιο σ’ όλες τις γενεές σας».

Η συνήθεια της τοποθετήσεως των κανδηλιών στους τάφους και τα σπίτια αποτελεί πράξη ευλάβειας των χριστιανών που «ευαρεστεί τον Θεόν και τους Αγίους κι ανακουφίζει μαζί τις ψυχές των πεθαμένων». 

Για το άναμμα των κεριών στους τάφους των κεκοιμημένων αναφερόμενος ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει ότι: «ανάπτονται κεριά δια την συγχώρησιν των αμαρτιών των ταύτης προσφερόντων, όσον γάρ αυταί ανάπτουσιν εις τον Θεόν και εις τους Αγίους, τοσούτον συγχωρούνται αι αμαρτίαι εκείνων είτε ζώντων είτε κεκοιμημένων, ως είπεν ο Μάρτυς Δημήτριος εις τον αυτού προσμονάριον, τον τας λαμπάδας κλέπτοντα». 

3 Και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός συμβούλευε: «Αδελφοί μου, να μη λυπάστε δια τούς αποθαμένους σας, αλλά, αν αγαπάς τον αποθαμένον σου, κάμε ό,τι ημπορέσης δια την ψυχήν του· σαρανταλείτουργα, μνημόσυνα, λειτουργίες, κερί, λιβάνι, λάδι, νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνη.

Βάνει ο Θεός την ευσπλαγχνίαν του και τον σώνει τον αποθαμένον σας και τον βάνει εις τον Παράδεισον ή είναι ελαφροτέρα η κολασίς του. Και όσες γυναίκες φορείτε λερωμένα διά τον αποθαμένον σας να τα εβγάλετε, διατί βλάπτετε και του λόγου σας, βλάπτετε και τους αποθαμένους σας».

Το Χριστουγεννιάτικο εορταστικό πρόγραμμα των καταστημάτων

Το Χριστουγεννιάτικο εορταστικό ωράριο καταστημάτων 2018

Στις 13 Δεκεμβρίου 2018 ξεκινά το εορταστικό ωράριο 

λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων, 

για την περίοδο των Χριστουγέννων 2018, 

με τα καταστήματα να είναι ανοιχτά τρεις Κυριακές

ΑΘΗΝΑ 

Το προτεινόμενο από τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών εορταστικό ωράριο λειτουργίας 

των εμπορικών καταστημάτων, για την περίοδο των Χριστουγέννων 2018, έχει ως εξής:

ΠΕΜΠΤΗ 13/12/2018 09:00-21:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/12/2018 09:00-21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 15/12/2018 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 16/12/2018 11:00-18:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 17/12/2018 09:00-21:00

ΤΡΙΤΗ 18/12/2018 09:00-21:00

ΤΕΤΑΡΤΗ 19/12/2018 09:00-21:00

ΠΕΜΠΤΗ 20/12/2018 09:00-21:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21/12/2018 09:00-21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 22/12/2018 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 23/12/2018 11:00-18:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 24/12/2018 09:00-18:00 (Παραμονή Χριστουγέννων)

ΤΡΙΤΗ 25/12/2018 Κλειστά

ΤΕΤΑΡΤΗ 26/12/2018 Κλειστά

ΠΕΜΠΤΗ 27/12/2018 09:00-21:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/12/2018 09:00-21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 29/12/2018 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 30/12/2018 11:00-18:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 31/12/2018 09:00-17:00 (Παραμονή Πρωτοχρονιάς)

ΤΡΙΤΗ 1/1/2019 Κλειστά

ΤΕΤΑΡΤΗ 2/1/2019 Κλειστά

Από την Πέμπτη 03 Ιανουαρίου 2019 θα επανέλθει το ωράριο 

που ακολουθείται από τα καταστήματα

ΠΕΙΡΑΙΑΣ 

Tο προτεινόμενο γιορτινό ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων 

στον Πειραιά, είναι το ακόλουθο: 

ΠΕΜΠΤΗ 13/12/2018 09:00-21:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/12/2018 09:00-21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 15/12/2018 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 16/12/2018 11:00-18:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 17/12/2018 09:00-21:00

ΤΡΙΤΗ 18/12/2018 09:00-21:00

ΤΕΤΑΡΤΗ 19/12/2018 09:00-21:00

ΠΕΜΠΤΗ 20/12/2018 09:00-21:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21/12/2018 09:00-21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 22/12/2018 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 23/12/2018 11:00-18:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 24/12/2018 09:00-18:00 (Παραμονή Χριστουγέννων)

ΤΡΙΤΗ 25/12/2018 Κλειστά

ΤΕΤΑΡΤΗ 26/12/2018 Κλειστά

ΠΕΜΠΤΗ 27/12/2018 09:00-21:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/12/2018 09:00-21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 29/12/2018 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 30/12/2018 11:00-18:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 31/12/2018 09:00-17:00 (Παραμονή Πρωτοχρονιάς)

ΤΡΙΤΗ 1/1/2019 Κλειστά

ΤΕΤΑΡΤΗ 2/1/2019 Κλειστά

Από την Πέμπτη 03 Ιανουαρίου 2019 θα επανέλθει το ωράριο που ακολουθείται 

από τα καταστήματα

Αποδοχή της κληρονομίας

Η αποδοχή της κληρονομίας μπορεί να είναι ρητή ή σιωπηρή.

Ρητή αποδοχή κληρονομιάς έχουμε συνήθως όταν αυτή γίνεται με σκοπό τη μεταγραφή της στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο, ώστε να αποκτηθεί η κυριότητα επί ακινήτου της κληρονομιάς. Στην περίπτωση αυτή συντάσσεται συμβολαιογραφικό έγγραφο.

Σιωπηρή αποδοχή κληρονομιάς έχουμε όταν η θέληση του προσωρινού κληρονόμου να γίνει οριστικός συνάγεται από τις πράξεις ή τις παραλείψεις του. Τέτοιες πράξεις που δείχνουν τη θέληση αυτή είναι πχ η αίτηση για έκδοση κληρονομητηρίου που αναγράφει τον αιτούντα ως κληρονόμο, η άσκηση διεκδικητικής αγωγής για πράγμα της κληρονομίας που έλαβε τρίτος, η υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς, η χρησιμοποίηση πράγματος της κληρονομιάς σαν δικό του πράγμα και άλλες

Εκτός όμως και από τις ανωτέρω δύο περιπτώσεις, ο νόμος συνάγει αποδοχή της κληρονομιάς και από την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας για αποποίηση, πρόκειται δηλαδή για πλασματική αποδοχή κληρονομιάς. Ειδικότερα, εάν ο προσωρινός κληρονόμος δεν αποποιηθεί εγκαίρως την κληρονομιά, ήτοι εντός τεσσάρων μηνών από τότε που έμαθε ότι κατέστη κληρονόμος και το λόγο για τον οποίο κατέστη κληρονόμος, τεκμαίρεται ότι την αποδέχθηκε. Ακόμη και αν η προθεσμία για την αποποίηση της κληρονομιάς παρήλθε άπρακτη από τον κληρονόμο από αμέλεια, αυτός αποκτά την ιδιότητα του οριστικού κληρονόμου παρά τη θέλησή του και η κατάσταση αυτή είναι αμετάκλητη. Κατά συνέπεια βαρύνεται αυτός και με την προσωπική του περιουσία για τα χρέη της κληρονομιάς και καμία δυνατότητα δεν έχει πλέον να περιορίσει την ευθύνη του μέχρι το ενεργητικό της (συνολική αξία της κληρονομιάς)

Εάν δεν γίνει η σύνταξη συμβολαιογραφικού εγγράφου όπου αναφέρονται τα ακίνητα της κληρονομίας και η μεταγραφή του στο οικείο Υποθηκοφυλακείο, κάποιος θεωρείται μεν κληρονόμος, όμως δεν έχει κυριότητα στα ακίνητα

Προθεσμία για τη ρητή αποδοχή της κληρονομιάς με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Δήλωση στην ΔΟΥ

Νομικά δεν τίθεται προθεσμία για την αποδοχή της κληρονομιάς με συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγραφή του στο οικείο υποθηκοφυλακείο, η οποία μπορεί να γίνει οποτεδήποτε. Όμως φορολογικά τίθεται εξάμηνη προθεσμία για την αποδοχή της κληρονομιάς με την υποβολή δήλωσης στην αρμόδια ΔΟΥ, η οποία αρχίζει α) όταν υπάρχει διαθήκη, από τότε που αυτή δημοσιεύθηκε στα βιβλία του αρμόδιου Πρωτοδικείου και β) όταν δεν υπάρχει διαθήκη, από τότε που επήλθε ο θάνατος του κληρονομούμενου και αποκτήθηκε η ιδιότητα του προσωρινού κληρονόμου. Εάν παρέλθει η εν λόγω εξάμηνη προθεσμία άπρακτη, δεν υπάρχει κίνδυνος απώλειας του δικαιώματος στα πράγματα της κληρονομιάς, όμως για κάθε μήνα που δεν γίνεται η αποδοχή επιβάλλεται ένα μικρό πρόστιμο πρόστιμο από τη ΔΟΥ, το οποίο καταβάλλεται όταν και αν γίνει η υποβολή δήλωσης στη ΔΟΥ για σύνταξη συμβολαιογραφικής πράξης αποδοχής κληρονομιάς

Αποδοχή κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής

Ο κληρονόμος έχει το δικαίωμα, ενός τεσσάρων μηνών από τότε που έλαβε γνώση ότι κατέστη κληρονόμος και την αιτία της κληρονομιάς, να προβεί σε αποδοχή με το ευεργέτημα της απογραφής, περιορίζοντας την ευθύνη του για τις υποχρεώσεις της κληρονομιάς μέχρι το ενεργητικό της, δηλαδή μέχρι τη συνολική αξία της κληρονομίας. Στην περίπτωση αυτή οι δανειστές του κληρονομούμενου – θανόντος δεν έχουν το δικαίωμα να επιδιώξουν την ικανοποίηση της απαίτησης που είχαν κατά του κληρονομούμενου στρεφόμενοι κατά της ατομικής περιουσίας του κληρονόμου, ο οποίος αποδέχθηκε με το ευεργέτημα της απογραφής. Η κληρονομιά, αν και περιέρχεται στην κυριότητα του κληρονόμου, είναι εντούτοις χωρισμένη από την ατομική του περιουσία και προσφέρεται για την ικανοποίηση των δανειστών για τις απαιτήσεις τους κατά του κληρονομούμενου – θανόντος.

Η αποποίηση της κληρονομιάς

Η αποποίηση της κληρονομίας επιλέγεται αν τα χρέη του κληρονομούμενου και οι υποχρεώσεις της κληρονομιάς είναι τόσες πολλές που δεν συμφέρει η αποδοχή.

Αποποίηση κληρονομιάς είναι η δήλωση του προσωρινού κληρονόμου ότι δεν δέχεται την κληρονομιά, ότι δηλαδή δεν επιθυμεί να γίνει οριστικός κληρονόμος. Η δήλωση γίνεται στη γραμματεία του αρμόδιου Ειρηνοδικείου (στην περιφέρεια του οποίου δηλαδή είχε την κατοικία του ή τη διαμονή του ο κληρονομούμενος κατά το χρόνο του θανάτου του), ενός τεσσάρων μηνών από τότε που ο κληρονόμος έλαβε γνώση της επαγωγής (ότι δηλαδή κατέστη προσωρινός κληρονόμος) και του λόγου της κληρονομιάς. Σε περίπτωση που ο κληρονομούμενος είχε την τελευταία του κατοικία στην αλλοδαπή ή που ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή όταν έμενε στην αλλοδαπή, η προθεσμία αυτή ανέρχεται στο ένα έτος.

Η αποποίηση αναφέρεται μόνο στο σύνολο της κληρονομιάς και δεν μπορεί αν περιοριστεί σε μέρος αυτής.

Η αποποίηση κληρονομιάς για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων γίνεται από τους γονείς τους

Υποβολή Δήλωσης κληρονομιάς

1. Από τον υπόχρεο ή από πληρεξούσιο

Η δήλωση υποβάλλεται με κατάθεση στον προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας από τους υπόχρεους κατά το άρθρο 61 ή από τους πληρεξουσίους αυτών και υπογράφεται από αυτούς ενώπιον του αρμόδιου υπαλλήλου που την παραλαμβάνει.

2. Με δικαστικό επιμελητή ή με δικηγόρο

Η δήλωση οποιουδήποτε υπόχρεου μπορεί να επιδοθεί στον προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας και με δικαστικό επιμελητή, στην περίπτωση όμως αυτή το γνήσιο της υπογραφής των υπόχρεων ή των πληρεξουσίων, καθώς και η τυχόν αδυναμία υπογραφής, βεβαιώνονται ατελώς από οποιαδήποτε διοικητική αρχή, με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία η δήλωση υπογράφεται από πληρεξούσιο δικηγόρο, οπότε αρκεί η αναγραφή των στοιχείων της επαγγελματικής ταυτότητας του.

3. Όταν ο υπόχρεος αδυνατεί να την υπογράψει

Αν ο υπόχρεος σε δήλωση αδυνατεί να την υπογράψει, η αδυναμία αυτή βεβαιώνεται έγγραφα και ενυπόγραφα στη δήλωση από τον αρμόδιο υπάλληλο που την παραλαμβάνει.

4. Πληρεξουσιότητα με απλή επιστολή

Η πληρεξουσιότητα για την υποβολή της δήλωσης μπορεί να δοθεί και με απλή επιστολή, η οποία θεωρείται ατελώς για το γνήσιο της υπογραφής του αντιπροσωπευομένου από οποιαδήποτε διοικητική αρχή.

5. Όταν ο υπόχρεος διαμένει εκτός της περιφέρειας της αρμόδιας ΔΟΥ

Αν ο υπόχρεος σε δήλωση διαμένει εκτός της περιφέρειας της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, η δήλωση μπορεί να υποβληθεί στον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας του τόπου διαμονής του.
Στην περίπτωση αυτή, οι αρχές που παραλαμβάνουν τις δηλώσεις έχουν υποχρέωση να τις καταχωρούν την ίδια ημέρα στο οικείο υπηρεσιακό πρωτόκολλο και να τις αποστέλλουν, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, με απόδειξη στον προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας. Ως ημερομηνία παραλαβής της δήλωσης στην περίπτωση αυτή λογίζεται η αναγραφόμενη στη δήλωση ημερομηνία καταχώρισης στο υπηρεσιακό πρωτόκολλο της αρχής που την παραλαμβάνει.

6. Όταν ο υπόχρεος διαμένει στην αλλοδαπή.

Αν ο υπόχρεος σε δήλωση διαμένει στην αλλοδαπή, η δήλωση μπορεί να υποβληθεί στο οικείο Ελληνικό Προξενείο.
Στην περίπτωση αυτή, οι αρχές που παραλαμβάνουν τις δηλώσεις έχουν υποχρέωση να τις καταχωρούν την ίδια ημέρα στο οικείο υπηρεσιακό πρωτόκολλο και να τις αποστέλλουν, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, με απόδειξη στον προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας. Ως ημερομηνία παραλαβής της δήλωσης στην περίπτωση αυτή λογίζεται η αναγραφόμενη στη δήλωση ημερομηνία καταχώρισης στο υπηρεσιακό πρωτόκολλο της αρχής που την παραλαμβάνει.

7. Χορήγηση απόδειξης παραλαβής από αυτόν που παραλαμβάνει την δήλωση.

Αυτός που παραλαμβάνει τη δήλωση υποχρεώνεται να χορηγεί σε αυτόν που την υποβάλλει απόδειξη παραλαβής. (Ν.2961/2001 άρθρο 68)

Κληρονομία χωρίς διαθήκη. Με ποια σειρά καλούνται οι κληρονόμοι

Τα άρθρα του Αστικού Κώδικα που αναφέρονται στην κληρονομία είναι τα εξής:

Άρθρο 1846. Αυτοδίκαιη κτήση: Ο κληρονόμος αποκτά αυτοδικαίως την κληρονομία μόλις γίνει η επαγωγή, με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 1198.

Άρθρο 1847. Αποποίηση: Ο κληρονόμος μπορεί να αποποιηθεί την κληρονομία μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών που αρχίζει από τότε που έμαθε την επαγωγή και το λόγο της. Στην επαγωγή από διαθήκη η προθεσμία δεν αρχίζει πριν από τη δημοσίευση της διαθήκης. Αν ο κληρονόμος είχε την τελευταία κατοικία του στο εξωτερικό ή αν ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή όταν διάμενε στο εξωτερικό, η προθεσμία είναι ενός έτους. Η προθεσμία αναστέλλεται από τους ίδιους λόγους που αναστέλλεται και η παραγραφή.

Άρθρο 1848. Δήλωση αποποίησης: Η αποποίηση γίνεται με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου της κληρονομίας. Για αποποίηση που γίνεται με αντιπρόσωπο απαιτείται ειδική πληρεξουσιότητα με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Το δημόσιο δεν μπορεί να αποποιηθεί την κληρονομία που του έχει επαχθεί εξ αδιαθέτου.

Άρθρο 1849. Η αποποίηση είναι άκυρη αν ο κληρονόμος έχει ρητά ή σιωπηρά δηλώσει ότι αποδέχεται την κληρονομία. Από τη σύνταξη απογραφής της κληρονομίας και μόνο δεν συνάγεται τέτοια δήλωση.

Άρθρο 1850. Η αποποίηση είναι άκυρη, αν γίνει μετά την πάροδο της προθεσμίας για αποποίηση. Αν περάσει η προθεσμία, η κληρονομία θεωρείται ότι έχει γίνει αποδεκτή.

Άρθρο 1851. Αποποίηση χωρίς επαγωγή: Η αποδοχή ή η αποποίηση της κληρονομίας είναι άκυρη, αν έγινε πριν από την επαγωγή ή από πλάνη ως προς το λόγο της επαγωγής. Επίσης είναι άκυρη, αν έγινε υπό αίρεση ή προθεσμία ή για μέρος της κληρονομίας.

Άρθρο 1852. Αποποίηση και αποδοχή από άλλο λόγο: Εκείνος που αποποιήθηκε την κληρονομία που του έχει επαχθεί από διαθήκη μπορεί να την αποδεχτεί, αν ύστερα του επαχθεί εξ αδιαθέτου.

Άρθρο 1853. Περισσότερες μερίδες: Αν ο κληρονόμος καλείται σε περισσότερες μερίδες από τον ίδιο ή από διάφορους λόγους, μπορεί να αποδεχτεί ή να αποποιηθεί κάθε μία απ’ αυτές χωριστά, εκτός αν ο διαθέτης διέταξε διαφορετικά.

Άρθρο 1854. Οι κληρονόμοι του κληρονόμου: Το δικαίωμα για αποποίηση της κληρονομία μεταβαίνει στους κληρονόμους του κληρονόμου.

Άρθρο 1855. Αν πεθάνει ο κληρονόμος πριν από την παρέλευση της προθεσμίας για αποποίηση, η προθεσμία αυτή δεν λήγει πριν από την παρέλευση της προθεσμίας για αποποίηση που τάσσεται για την κληρονομία του κληρονόμου. Αν υπάρχουν περισσότεροι κληρονόμοι του κληρονομούμενου, ο καθένας μπορεί να αποποιηθεί την κληρονομία κατά το μέρος που αντιστοιχεί στη μερίδα του.

Άρθρο 1856. Συνέπειες της αποποίησης: Αν ο κληρονόμος αποποιηθεί την κληρονομία η επαγωγή προς εκείνον που αποποιήθηκε θεωρείται ότι δεν έγινε. Η κληρονομία επάγεται σ’ εκείνον που θα είχε κληθεί, αν εκείνος που αποποιήθηκε δεν ζούσε κατά το θάνατο του κληρονομούμενου. Η επαγωγή θεωρείται ότι έγινε κατά το θάνατο του κληρονομούμενου.

Άρθρο 1857. Αμετάκλητο της αποποίησης: Η αποδοχή ή η αποποίηση της κληρονομίας είναι αμετάκλητη. Η αποδοχή ή η αποποίηση που οφείλεται σε πλάνη ή απειλή ή απάτη κρίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις για τις δικαιοπραξίες – η αγωγή για την ακύρωση τους παραγράφεται μετά ένα εξάμηνο. Η πλάνη σχετικά με το ενεργητικό ή το παθητικό της κληρονομίας δεν θεωρείται ουσιώδης. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται και σε αποδοχή που συνάγεται από την παραμέληση της προθεσμίας για αποποίηση.

Άρθρο 1858. Αγωγές κατά της κληρονομίας: Όσο ο κληρονόμος έχει το δικαίωμα να αποποιηθεί την κληρονομία δεν μπορεί να ασκηθεί δικαστικώς εναντίον του αξίωση που στρέφεται κατά της κληρονομίας, εκτός αν έχει διοριστεί κηδεμόνας της σχολάζουσας κληρονομίας.

Άρθρο 1859. Η διαχείριση πριν από την αποποίηση: Διαχειριστική πράξη που έγινε από εκείνον που αποποιήθηκε, πριν από την αποποίηση της κληρονομίας, κρίνεται απέναντι στον κληρονόμο κατά τις διατάξεις για τη διοίκηση αλλοτρίων. Η διάθεση αντικειμένου πριν από την αποποίηση της κληρονομίας, από εκείνον που την αποποιήθηκε, εφόσον δεν μπορούσε χωρίς ζημία της κληρονομίας να αναβληθεί, καθώς και η μονομερής δικαιοπραξία τρίτου προς αυτόν ως κληρονόμο, παραμένουν ισχυρές και μετά την αποποίηση.