Η πρώτη αγάπη πολλών ανδρών. Η ΙΟΝ Αμυγδάλου

Η ΙΟΝ Αμυγδάλου

Η πρώτη αγάπη πολλών ανδρών.

Ένας μικρός φόρος τιμής στην πρώτη σοκολάτα που αγάπησα σε αυτή τη ζωή. Τι εννοείς δεν είναι μόνο δική μου η αγάπη αυτη;

  Μαρέσει όταν συζητάμε με τα υπόλοιπα παιδιά εδώ στο site για αυτή τη στήλη. Γιατί ανακαλύπτουμε διαρκώς πράγματα που είχαμε κοινά στην παιδική και εφηβική μας ηλικία και σχεδόν τσακωνόμαστε για το ποιος θα προλάβει να γράψει για το καθένα. Από αυτά που βλέπαμε στην τηλεόραση μέχρι τις μουσικές που ακούγαμε και αυτά που τρώγαμε κρυφά από τους γονείς μας. Η ΙΟΝ αμυδάλου είναι ένα από αυτά.

Κι όσο κι αν ξέρω ότι δεν είναι μόνο η δική μου πρώτη αγάπη, της όφειλα πολλά χρόνια τώρα αυτό το κείμενο. Για τις αναμνήσεις κυρίως.

Γιατί για εμένα όπως και για πάρα πολλούς άλλους, η αμυγδάλου δεν είναι ένα σλόγκαν ή μία τηλεοπτική διαφήμιση, όσο επιτυχημένο είναι το “η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή”. Το σλόγκαν αυτό είναι επιτυχημένο γιατί είναι αληθές. Γιατί για τους περισσότερους η σοκολάτα αυτή είναι από τις πρώτες σοκολάτες που δοκίμασαν, από τις πρώτες σοκολάτες που αγάπησαν.

Και είναι αυτή η ανάμνηση της παιδικής μου ηλικίας που με κάνει να την νοσταλγώ, να την ζητάω και να την προτιμώ πολλές φορές και τώρα όταν στέκομαι στο περίπτερο μπροστά στις δεκάδες σοκολάτες που υπάρχουν πλέον. Θα πιάσω μία ΙΟΝ Αμυγδάλου γιατί νιώθω ότι κάτι με συνδέει με αυτή.

 

Με συνδέει η ανάμνηση της γιαγιάς μου να έρχεται στο σπίτι με τα χέρια πάντα γεμάτα. Με μερικές σοκολάτες στην τσάντα ή της τσέπη της ζακέτας της. Κάθε φορά που σταματούσε με το λεωφορείο στη στάση στην οδό Σωκράτους στη Βούλα και ήταν να πάρει το δρόμο προς το σπίτι, θα σταματούσε πάντα στο περίπτερο του Βαγγέλη για να μας πάρει σοκολάτες.

Η νονά μού έφερνε ακριβά δώρα, ο αδερφός της μου έφερνε GI JOE, ο πατέρας μου πήγαινε οποτεδήποτε του ζητούσα μέχρι τα Wendy's στη Γλυφάδα να φέρει φαγητό. Αλλά η γιαγιά έφερνε σοκολάτες. Έφερνε ΙΟΝ αμυγδάλου.

Θα έτρωγε πάντα κι εκείνη ένα μικρό κομμάτι. Ακόμα και σήμερα δεν τους καταλαβαίνω τους ανθρώπους που μπορούν να φάνε μόνο ένα κομμάτι σοκολάτα κι όχι ολόκληρη τη σοκολάτα. Αλλά φαντάζομαι ότι όταν γίνω κι εγώ παππούς και φέρνω μια αμυγδάλου στο εγγόνι μου, θα τρώω με ευχαρίστηση μόνο ένα μικρό κομμάτι. Για να του χαρίσω κι εκείνου τις αναμνήσεις που έχω εγώ από τη γιαγιά μου.

Αυτό που δεν ήξερα μέχρι μερικά χρόνια αργότερα είναι ότι αυτή η σοκολάτα ήταν και η δική της αγαπημένη. Και των παιδιών της. Δεν με ενδιέφερε όταν ήμουν παιδί το πόσο παλιό μπορεί να είναι ένα brand. Τι με ένοιαζε εμένα αν η σοκολάτα αυτή υπήρχε από πριν τον Β' παγκόσμιο;

Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να ανοίγω προσεκτικά την κόκκινη συσκευασία, να σκίζω άτσαλα το αλουμινόχαρτο και να ορμάω στη σοκολάτα. Η σωστή κατανάλωση της αμυγδάλου γίνεται μπάρα – μπάρα.

e

Μ' αρέσει όταν συζητάμε με τα υπόλοιπα παιδιά εδώ στο site για αυτή τη στήλη. Γιατί ανακαλύπτουμε διαρκώς πράγματα που είχαμε κοινά στην παιδική και εφηβική μας ηλικία και σχεδόν τσακωνόμαστε για το ποιος θα προλάβει να γράψει για το καθένα. Από αυτά που βλέπαμε στην τηλεόραση μέχρι τις μουσικές που ακούγαμε και αυτά που τρώγαμε κρυφά από τους γονείς μας. Η ΙΟΝ αμυδάλου είναι ένα από αυτά.

Κι όσο κι αν ξέρω ότι δεν είναι μόνο η δική μου πρώτη αγάπη, της όφειλα πολλά χρόνια τώρα αυτό το κείμενο. Για τις αναμνήσεις κυρίως.

 

Γιατί για εμένα όπως και για πάρα πολλούς άλλους, η αμυγδάλου δεν είναι ένα σλόγκαν ή μία τηλεοπτική διαφήμιση, όσο επιτυχημένο είναι το “η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή”. Το σλόγκαν αυτό είναι επιτυχημένο γιατί είναι αληθές. Γιατί για τους περισσότερους η σοκολάτα αυτή είναι από τις πρώτες σοκολάτες που δοκίμασαν, από τις πρώτες σοκολάτες που αγάπησαν.

Και είναι αυτή η ανάμνηση της παιδικής μου ηλικίας που με κάνει να την νοσταλγώ, να την ζητάω και να την προτιμώ πολλές φορές και τώρα όταν στέκομαι στο περίπτερο μπροστά στις δεκάδες σοκολάτες που υπάρχουν πλέον. Θα πιάσω μία ΙΟΝ Αμυγδάλου γιατί νιώθω ότι κάτι με συνδέει με αυτή.

 

Με συνδέει η ανάμνηση της γιαγιάς μου να έρχεται στο σπίτι με τα χέρια πάντα γεμάτα. Με μερικές σοκολάτες στην τσάντα ή της τσέπη της ζακέτας της. Κάθε φορά που σταματούσε με το λεωφορείο στη στάση στην οδό Σωκράτους στη Βούλα και ήταν να πάρει το δρόμο προς το σπίτι, θα σταματούσε πάντα στο περίπτερο του Βαγγέλη για να μας πάρει σοκολάτες.

Η νονά μού έφερνε ακριβά δώρα, ο αδερφός της μου έφερνε GI JOE, ο πατέρας μου πήγαινε οποτεδήποτε του ζητούσα μέχρι τα Wendy's στη Γλυφάδα να φέρει φαγητό. Αλλά η γιαγιά έφερνε σοκολάτες. Έφερνε ΙΟΝ αμυγδάλου.

Θα έτρωγε πάντα κι εκείνη ένα μικρό κομμάτι. Ακόμα και σήμερα δεν τους καταλαβαίνω τους ανθρώπους που μπορούν να φάνε μόνο ένα κομμάτι σοκολάτα κι όχι ολόκληρη τη σοκολάτα. Αλλά φαντάζομαι ότι όταν γίνω κι εγώ παππούς και φέρνω μια αμυγδάλου στο εγγόνι μου, θα τρώω με ευχαρίστηση μόνο ένα μικρό κομμάτι. Για να του χαρίσω κι εκείνου τις αναμνήσεις που έχω εγώ από τη γιαγιά μου.

 

Αυτό που δεν ήξερα μέχρι μερικά χρόνια αργότερα είναι ότι αυτή η σοκολάτα ήταν και η δική της αγαπημένη. Και των παιδιών της. Δεν με ενδιέφερε όταν ήμουν παιδί το πόσο παλιό μπορεί να είναι ένα brand. Τι με ένοιαζε εμένα αν η σοκολάτα αυτή υπήρχε από πριν τον Β' παγκόσμιο;

Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να ανοίγω προσεκτικά την κόκκινη συσκευασία, να σκίζω άτσαλα το αλουμινόχαρτο και να ορμάω στη σοκολάτα. Η σωστή κατανάλωση της αμυγδάλου γίνεται μπάρα – μπάρα.

Προφανώς και θα πήγαινα να πάρω μία για να γράψω το θέμα.

Είχα κι άλλες αγαπημένες σοκολάτες μικρός. Σοκολάτες που άλλαξαν με τα χρόνια, η γεύση τους, η σοκολάτα τους, οι ξηροί καρποί τους. Κι αυτό που πάντα εκτιμούσα σε μερικές σοκολάτες είναι ότι η γεύση τους παρέμενε ίδια.

Η ίδια σοκολάτα που τρώω τώρα στο γραφείο μου (δεν σας χάλασε) είναι αυτή που έτρωγα και πριν τόσα χρόνια. Κάνω ένα rewind στο “δεν σας χάλασε” γιατί εσείς μπορεί να είστε διακοπές τώρα που εγώ είμαι στο γραφείο μου οπότε “δεν με χάλασε”.

Και είμαι από τους ανθρώπους που σε ένα δίλημμα ανάμεσα σε φουντούκι ή αμύγδαλο, θα επιλέξω μάλλον το φουντούκι. Αλλά όταν σκέφτομαι αμύγδαλο, αυτή ακριβώς είναι η ιδεατή του μορφή. Σε μικρά κομμάτια πλημμυρισμένο από σοκολάτα γάλακτος.

 

Η ΙΟΝ αμυγδάλου είναι η πρώτη αγάπη και παντοτινή πολλών ανθρώπων. Δεν ζηλεύω για αυτό. Δεν θα μπορούσα να ζηλέψω την συγκεκριμένη αγάπη. Το μόνο που κάνω είναι να επικροτώ εκείνον τον άνθρωπο (δεν ξέρω ποιος είναι και αν ζει) που σκέφτηκε αυτό το σλόγκαν που συνοδεύει τη σοκολάτα εδώ και πόσα χρόνια.

Είναι πολύ εύκολο να βγάλεις ένα ωραίο σλόγκαν και να ευαγγελίζεις ότι είσαι η πρώτη αγάπη του καταναλωτή. Το δύσκολο είναι να είσαι η πρώτη του αγάπη. Κι αυτά τα λίγα τετραγωνικά εκατοστά σοκολάτας τα κατάφεραν και τα δύο.

Περί αμυγδάλων και σοκολάτας και στο @christoschatzi

Σοκολάτα Παυλίδης, Η Μπλέ…Μαύρη Σοκολάτα της Καρδιάς μας.

Κάποιοι την θεωρούν πικρή, και είναι -bitter μεταφράζεται, άλλωστε, στα αγγλικά- αλλά σίγουρα έχει αποτελέσει γλυκιά συντροφιά μας σε κάποια στιγμή της ζωής μας. Η κλασσική μπλέ συσκευασία με τα μετάλλια της έιναι σήμα κατατεθέν, αγγλιστί trademark, και την αναγνωρίζει κανείς από μακριά , ενώ ο σχεδιασμός της με τις οριζόντιες ημικυλινδρικές μπάρες την διαχώριζαν από τις άλλες σοκολάτες. Με παραπάνω από 150 χρόνια ζωής, η Σοκολάτα Παυλίδης αξίζει ένα μικρό αφιέρωμα.

Όλα ξεκίνησαν το μακρινό 1841. Η Ελλάδα ακόμα πάλευε για την απελευθέρωση της και τα σύνορα της έφταναν μέχρι την Άρτα και το Βόλο. Στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος και στην μικρή -τότε- Αθήνα η οικογένεια Παυλίδη άνοιξε το ζαχαροπλαστείο της. Μέσα σε λίγες δεκαετίες, το «Γλυκισματοποιείον»  της έγινε σημείο αναφοράς της Αθήνας, σε Έλληνες και ξένους.

Ο Σπυρίδων Παυλίδης ήταν αυτός που άλλαξε την εικόνα της επιχείρησης από ένα μικρό ζαχαροπλαστείο σε μια μεγάλη σοκολατοποιϊα. Νέος άνθρωπος με ανήσυχο πνεύμα, ταξιδεύει όλη την Ευρώπη προς αναζήτηση εμπειριών και γνώσεων. Μεταξύ άλλων θα επισκεφθεί όλες τις σημαντικές πόλεις του Ευρώπης, το Παρίσι, τη Βιέννη και το Λονδίνο. Στα ταξίδια του θα γνωρίσει και την τέχνη της σοκολατοποιϊας και γυρνώντας πίσω στην Αθήνα θα γίνει ο πρώτος που θα εισάγει στην Ελλάδα Κακάο και θα δημιουργήσει την πρώτη Σοκολάτα.

Από το Παρίσι ο Παυλίδης θα φέρει το πρώτο χειροκίνητο μηχάνημα για την παρασκευή πλάκας σοκολάτας. Το 1861, είναι η χρονιά, που η Σοκολάτα Υγείας διατίθεται από το κατάστημα της οικογενείας. Κορυφαία στιγμή ήταν το χάλκινο μετάλλιο, στην Πανελλήνια Έκθεση Γεωργικών και Βιομηχανικών Προϊόντων, που θεσμοθέτησε τότε ο Ε. Ζάππας, σπουδαίος Έλληνας ευεργέτης και αγωνιστής. Στο Παρίσι, θα κερδίσει το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην πρώτη παγκόσμια έκθεση σοκολάτας ενώ θα ακολουθήσουν ακόμα 18 σπουδαίες βραβεύσεις. Τα 19 μετάλλια που κέρδισε η σοκολάτα υγείας Παυλίδη, στους μεγαλύτερους διαγωνισμούς της εποχής, κοσμούν έως και σήμερα την μπλέ συσκευασία της σοκολάτας. Το 1871 ο Σπυρίδων Παυλίδης καινοτομεί και πάλι, εισάγοντας το πρώτο ατμοκίνητο μηχάνημα παρασκευής σοκολάτας και διαμορφώνοντας μια νέα εποχή στη βιομηχανία της χώρας. Το εργοστάσιο της Σοκολατοποιϊας Παυλίδη θα ξεκινήσει την μακρόχρονη λειτουργία του το 1876 στην οδό Πειραιώς, όπου βρίσκεται έως και σήμερα.

Και μπαίνουμε στον 20ο αιώνα, όπου ο διάδοχος Δημήτριος Παυλίδης εκσυγχρονίζει το εργοστάσιο της οδού Πειραιώς και δημιουργεί μια πρότυπη βιομηχανική μονάδα της εποχής. Δυστυχώς, ο διάδοχος του Αλέξανδρος Παυλίδης θα πεθάνει πρόωρα, μόλις 54 ετών, και  τη διοίκηση θα αναλάβει η σύζυγός του, Ελένη Παυλίδη. Επρόκειτω για  μια δυναμική γυναίκα και η παρουσία της θα φέρει ένα νέο αέρα στη επιχείρηση. Την Ελένη Παυλίδη θα διαδεχθεί ο γιος της Δημήτριος, ο οποίος όμως πεθαίνει το 1986. Το 1988, η ιστορικότερη ελληνική  σοκολάτα θα περάσει στα χέρια του όμιλου Jacobs Suchard, από τους μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους ζαχαρωδών, σοκολάτας και καφέ στην παγκόσμια αγορά. Η Παυλίδης αργότερα, το 1991, θα εξαγοραστεί από την Kraft ενώ το 1998 θα ξεκινήσει και η ανακαίνιση του εργοστασίου της οδού Πειραιώς, η οποία θα ολοκληρωθεί το 2000.

Μπορεί η σοκολάτα Παυλίδης τελικά, να έχασε ένα κομμάτι της ελληνικής της ταυτότητας αλλά θα είναι πάντα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας και γλυκειά συντροφιά μας στο παρόν και το μέλλον.

Οι σοκολάτες που βγάζει η εταιρεία σήμερα είναι:

• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου 100gr
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου Εκλεκτή, με 70% κακάο 100gr (σε μαύρη συσκευσία)
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου με αμύγδαλα 100gr
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου με Φουντούκια 100gr
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου με Πορτοκάλι 100gr
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου γεμιστή με Πραλίνα & Καραμελωμένα Φουντούκια 100gr
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου γεμιστή με Βάφλα & Πραλίνα Φουντουκιού 100gr
• Σοκολάτα Υγείας Παυλίδου γεμιστή με κρέμα Κακάο 100gr (Αρχικά, κυκλοφόρησε σε καφέ συσκευασία αλλά άλλαξε στην κλασσική)

Επίσης έχουμε και τη σειρά Σοκολάτας Γάλακτος Παυλίδης Γεμιστή;

• Σοκολάτα Γάλακτος Παυλίδης Γεμιστή με κρέμα Φράουλα 100gr
• Σοκολάτα Γάλακτος Παυλίδης Γεμιστή με κρέμα Μπανάνα 100gr
• Σοκολάτα Γάλακτος Παυλίδης Γεμιστή με Τσέρι Κεράσι 100gr

Κινηματογράφος "ΑΤΤΙΚΟΝ"

Κινηματογράφος "ΑΤΤΙΚΟΝ"

Κρατήστε στη μνήμη σας αυτή την φωτογραφία διότι δεν πρόκειται να δείτε ξανά τέτοια πολυτέλεια σε κινηματογράφο. 
Είχα την ευτυχία να έχω δει από κοντά πολλές φορές αυτό το κομψοτέχνημα. 
Δυστυχώς δεν υπάρχει ποια. 
Οι ανιστόρητοι βάνδαλοι, τα ρομποτάκια ξενόφερτων συμφερόντων, το κατέστρεψαν βάζοντας του φωτιά. 
Το κατέστρεψαν Αυτό, που το σεβάστηκαν ξένοι κατακτητές 

Εσείς που το καταστρέψατε. 
Χειροκροτήστε την αγνεία σας. 
Χειροκροτήστε το μίσος σας για την ίδια σας την πατρίδα. 
Χειροκροτήστε την μιζέρια σας. 
Χειροκροτήστε που βάζετε φωτιά στη σημαία της πατρίδας. 
Χειροκροτήστε την ανιστορησία σας. 

Είστε χειρότεροι και από αυτόν τον εγκληματία Έλγιν, διότι αυτός τουλάχιστον τα κατέστρεφε  για την πατρίδα του, ενώ εσείς καταστρέφεται το ίδιο σας το σπίτι. 

Ταπεινά δικός σας

Στέλιος Τσολάκος

Τι να προτιμήσω; Φρούτο ή χυμό;

Τι να προτιμήσω; Φρούτο ή χυμό;

Τι να προτιμήσω; Φρούτο ή χυμό;

Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που τίθενται είναι το αν είναι πιο υγιεινός ένας χυμός σε σχέση με ένα φρούτο ή τελικά είναι το ίδιο πράγμα.

Τα φρούτα έχουν ένα βασικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους χυμούς, καθώς περιέχουν τις ευεργετικές φυτικές τους ίνες, τις οποίες δεν έχει ένας χυμός. Ιδιαιτέρως το περίβλημα των φρούτων είναι εξαιρετικά πλούσιο σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες έχουν ιδιαίτερα θετική επίδραση στην εντερική λειτουργία, επιταχύνουν τον κορεσμό και οδηγούν στην αποβολή ενός μέρους της κακής χοληστερίνης.

Επιπροσθέτως οι φυτικές ίνες επιβραδύνουν την διαδικασία της πέψης, άρα μας κρατούν περισσότερη ώρα σε κορεσμό. Εξαίρεση αποτελούν χυμοί που έχουν παρασκευαστεί μαζί με τη φλούδα τους στο μπλέντερ.

Επίσης, οι χυμοί μπορεί να περιέχουν επιπλέον ζάχαρη ή γλυκαντικές ουσίες, κάτι που δεν περιέχουν τα φρούτα. Σημειώνεται ότι, ένα ποτήρι χυμός έχει διπλάσιες ή τριπλάσιες θερμίδες από ένα φρούτο, αφού για να γεμίσει ένα ποτήρι χρειάζεται να στυφτούν τουλάχιστον 3 φρούτα.

Αν το κάθε φρούτο έχει 60 θερμίδες, τότε το σύνολο των θερμίδων του χυμού θα είναι 180 θερμίδες. Ωστόσο οι συμπυκνωμένοι χυμοί περιέχουν και νερό, οπότε αντιστοιχούν λιγότερα από 2 φρούτα σε ένα ποτήρι.

 Πηγή metrogreece.gr

Απόλλων και Δάφνη, αλληγορίες του μύθου

Απόλλων και Δάφνη, αλληγορίες του μύθου

Κάποιοι μύθοι μας μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να μοιάζουν απλοϊκοί με συνέπεια να χαρακτηρίζονται από μια αφέλεια αν κάποιος τους πάρει «κατά γράμμα» εντούτοις, μια σπουδή σε βάθος θα αποκαλύψει μια κοσμοθέαση κι ένα σύστημα αξιών διάφορο μεν της εποχής μας μα πολύ πιο διεισδυτικό.

Οι μύθοι προφανώς αν μελετηθούν σωστά θα αποκαλύψουν μια «κιβωτό» γνώσης και σοφίας που έρχεται από το παρελθόν.


Ένας από τους μύθους που εξιτάρουν είναι αυτός της «Δάφνης και του Απόλλωνα». Τί είναι αυτό που κάνει ένα δέντρο γοητευτικό σε θεούς και ανθρώπους;

Ας επιχειρήσουμε λοιπόν μια πιο διεισδυτική ματιά.

Η Δάφνη στο στόμα της Πυθίας δίνει το χρησμό και ως Απολλώνιο σύμβολο και είναι το έπαθλο στους Δελφικούς Αγώνες.

Γενικά Έλληνες και Ρωμαίοι στεφάνωναν τους νικητές με δάφνινα στεφάνια. Πρακτική για να τιμούνται ειδικά οι λόγιοι και οι ποιητές. Ο όρος «baccalaureate» (μπακαλορεά) καθώς και «bachelor» (μπάτσελορ) που δίνονται ως τίτλοι εκπαίδευσης έχουν τη ρίζα τους στο λατινικό «bacca-laureus» που σημαίνει καρποί δάφνης.

Στη Χριστιανική παράδοση η φράση «μετά Βαΐων και κλάδων» σηματοδοτεί την τελευταία Κυριακή (των Βαΐων) πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα σε ανάμνηση της θριαμβευτικής υποδοχής του Ιησού από το λαό της Ιερουσαλήμ. Τη βρίσκουμε επίσης να στολίζει κεφάλια στρατηγών και αυτοκρατόρων καθώς και στις τιάρες και μίτρες ιεραρχών ως σύμβολα «δόξας» και της «μοναδικής» αλήθειας.

Με μια πρώτη προσέγγιση θα υποθέταμε το «ένδοξο» της αποδοχής στον κοινωνικό βίο καθώς έχουμε ως παράσταση την απόδοση τιμών, βραβείων κι επάθλων με στεφάνια από αυτό το δέντρο που λατρεύτηκε στο παρελθόν είτε ως είχε, είτε συμβολίζοντας το «θείο» και τις εκφάνσεις του όσο υπήρχε ο άνθρωπος.

Η ερμηνεία και ο αποσυμβολισμός του φυτού μπορεί να επιχειρηθεί ιχνηλατώντας την οντολογία και το νόημα των λέξεων καθώς, και τις παραδόσεις που συνδέονται με αυτό.

Το όνομα «Δάφνη», πρωτοελληνικό, θα μπορούσε να ετυμολογηθεί ως «Δα» (Δη-Γη στα δωρικά) κι «φνης» (ξαφνική – αίφνης). Αυτή που προέκυψε ξαφνικά εκ της Γης, από την ύλη.
Ήταν κόρη της Γαίας και του Πηνειού της ύλης και του ρευστού. Τριγυρνούσε στην παρθένα φύση επιθυμώντας η ίδια να μείνει αιώνια, αγνή, αυτούσια, θέλοντας να μοιάσει της Αρτέμιδος.

Αυτήν ερωτεύθηκε κεραυνοβόλα ο Απόλλωνας.

Ο «μύθος» της Δάφνης είναι προφανώς αλληγορικός. Σαγήνεψε τους Ρωμαίους κι επιβίωσε μέσω από της λυρικότητας του Οβίδιου όπως θα δούμε.

Όλα άρχισαν όταν ο Απόλλων χλεύασε τα όπλα του Έρωτα κι εκείνος για να τον εκδικηθεί του έστειλε βέλος πόθου ερωτικού και την ίδια στιγμή βέλος αποστροφής στη Δάφνη προκαλώντας με αυτό τον τρόπο μια «πολικότητα».

Όσο και να προσπαθούσε να τη φτάσει τόσο εκείνη θα απομακρύνονταν. Ο «Έρως» είναι πρωταρχικό στοιχείο και νόμος του φυσικού κόσμου. Ο «Φυσικός Νόμος» στην Ελληνική Κοσμοθέαση είναι υπεράνω ακόμα και των Θεών.

Αναζητώντας την Αλήθεια

Η «αλήθεια» ως λέξη αν αναγραμματιστεί μας δίνει μια άλλη ενδιαφέρουσα λέξη «αειθαλής» δηλαδή αιώνια (τέτοιο δέντρο είναι και η «Δάφνη» τυχαίο;).

Δύο είναι οι κύριες προσεγγίσεις στην ετοιμολογία της λέξης «Αλήθεια».

Η πρώτη με το «Α» (στερητικό) και τη λέξη «λήθω» (λανθάνω) όπου το νόημα είναι «μη λάθος».

Στη δεύτερη, έχουμε το ρήμα «Αλ» (αλάομαι – αδιάκοπος περιπλάνησης του πνεύματος) και «ήθος» όπου το νόημα παραπέμπει στην αδιάκοπη αναζήτηση του «ήθους».

«Ζεύγοντας» τις δύο προσεγγίσεις μπορούμε να συμπεράνουμε πως η αλήθεια είναι έννοια δυναμική και όχι στατική.

Η «δυναμική» οφείλεται στον τρόπο και το λόγο που εμείς θα την προσεγγίσουμε, γεγονός που οφείλεται στον υποκειμενισμό μας. Τα κριτήρια της αλήθειας στην Ελληνική Φιλοσοφία είναι τα πάθη, οι προλήψεις, οι αισθήσεις και οι φανταστικές επιβουλές της διάνοιας.

Η Αλήθεια όμως είναι μια και μοναδική. Είναι αγνή, καθαρή και για να μπορέσεις να την αγγίξεις πρέπει κι εσύ να είσαι καθαρός. Το άσπιλο «ήθος» το «αγαθό» είναι το κύριο ζητούμενο.

Για αυτό και μετά το φόνο του Πύθωνα ο Απόλλων χρειάστηκε να εξαγνιστεί στους Κύδωνες από τον Καρμάνορα (Παυσανίας Φωκικά) ώστε να γίνει «Λοξίας» δηλ « Διὸς προφήτης δ᾽ ἐστὶ Λοξίας πατρός» (Ευμενίδες στ 19) και να προφητεύει στους Δελφούς. Ο «λόγος» του Θεού δεν δύναται να είναι «ακάθαρτος» ή να μην έχει «ήθος».
Στα Ερμητικά κείμενα (λόγος VI -1) λέει «Το αγαθό υπάρχει αποκλειστικά και μόνο στο Θεό ή καλύτερα αγαθό είναι ο ίδιος ο αιώνιος Θεός» ενώ πιο κάτω (λόγος VI-3) λέει «Σχετικά με τον άνθρωπο το αγαθό καθορίζεται σε σύγκριση με το κακό… Και είναι αδύνατο εδώ κάτω (στον κόσμο μας) το αγαθό να είναι απαλλαγμένο της κακίας…». Και αυτά συμβαίνουν με τον Απόλλωνα ως «θνητό» στην υπηρεσία του βασιλιά Άδμητου δηλαδή του «άκτιστου» (Απολλόδωρος Γ).

Στο «Περί Φύσεως» έργο του ο Εμπεδοκλής αναφέρεται στην εναλλαγή κυριαρχίας δυνάμεων μεταξύ Φιλότητας και Νείκους πάνω στα τέσσερα ριζώματα όπως αυτά συμβολίζει: γης – Αϊδωνεύς (ή Άδης), ύδατος (Νήστις), αέρα (Ήρα), πυρός (Ζεύς).

Η εν-αλλαγή αυτή βρίσκεται ανάμεσα στην αλλαγή του Ηρακλείτειου «Γίγνεσθαι» και τη σταθερότητα του Παρμενίδη «Είναι». Η σχέση αυτών των αντίρροπων δυνάμεων διατηρεί την ισορροπία στο σύμπαν «Σφαίρος».

Μπαίνοντας στην ουσία του ποιήματος του Οβίδιου το οποίο είναι μέρος ενός ευρύτερου έργου με τον τίτλο «Μεταμορφώσεις» κι επηρεασμένο από την Ερμητική Φιλολογία θα μπορούσαμε να διακρίνουμε το διαμοιρασμό και αντιπροσώπευση των στοιχείων και δυνάμεων σε γη – ύδωρ – νείκος (Δάφνη) και αέρα – πυρός – φιλότητα (Απόλλωνα).

Όταν πια η Νύμφη εξαντλημένη από το κυνηγητό καταλαβαίνει πως θα αιχμαλωτιστεί προσεύχεται στον πατέρα της να της αλλάξει «θωριά». Επικαλείται λοιπόν την ίδια τη «ροή» κι από την κατάσταση της τήξης που ήταν της προκαλείται η πήξη.

Μα πώς η αλήθεια γίνεται χειροπιαστή και ποια δόξα φτάνει στο ζενίθ αν δεν ακούσει το «κάτθανε»; «Θάνατος» δεν υπάρχει.

Η Εχεμύθεια, η Ευπείθεια και η Πίστη είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να προσεγγίσουμε την αλήθεια.

Έτσι λοιπόν πιάνει τη Δάφνη μα… «αλλάζει» η μορφή της. Όχι όμως η ουσία της. Γίνεται δέντρο. Αιτία της «αλλαγής» είναι το ενεργειακό φάσμα του ίδιου του Απόλλωνα – Φοίβου (δηλ του φωτοβόλου).

Βλέπουμε στα Ερμητικά (λόγος IX-5) «Και όταν δημιουργεί (ο θεός) τα πάντα τα κάνει όμοια του. Τούτα όμως, έχουν δημιουργηθεί αγαθά, διαφοροποιούνται με τη χρησιμοποίηση της ενέργειας. Γιατί η κίνηση του κόσμου με την τριβή δίνει στις γεννήσεις διαφορές. Άλλες τις ρυπαίνει με κακία, άλλες τις καθαρίζει με το αγαθό…».

Είναι ο ίδιος ο λόγος η ανάγκη να ενωθεί μαζί της. Αυτό που ένα ερωτικό τραγούδι λέει: «να σε ερμηνεύσω και να ερμηνευτώ».

Για να το αντιληφθούμε καλύτερα θα πρέπει να ανατρέξουμε σε μια παραλλαγή του μύθου (Παυσανίας) στον οποίο ο Λεύκιππος πρίγκιπας από την Ηλία την ερωτεύτηκε πριν το Φοίβο.

Μεταμφιέστηκε σε γυναίκα για να την πλησιάσει μα, έγινε αντιληπτή η φύση του από τις νύμφες με αποτέλεσμα να γνωρίσει οικτρό θάνατο. Ο «απειθής» Λεύκιππος κατασπαράχθηκε διότι δεν προσέγγισε την αλήθεια σύμφωνα με την ετοιμολογία που είδαμε πιο πριν.

Από την άλλη δε σημαίνει πως αν φτάσεις και πιάσεις την αλήθεια θα την καρπωθείς ή θα σου αρέσει η γεύση της.

Όπως είπαμε η αλήθεια είναι μία. Ο υποκειμενισμός μας είναι το κριτήριο της γεύσης που θα έχει. (λόγος ΙΧ-10) «Η νόηση είναι πίστη και η απιστία η μη νόηση. Και οδηγούμενος ως ένα σημείο από το λόγο φτάνει την αλήθεια. Και αφού κατανοήσει τα πάντα και αφού τα βρει με την ερμηνεία του λόγου, πιστεύει και την καλή πίστη και επαναπαύεται. Για εκείνους που έχουν κατανοήσει με τη βοήθεια του θεού τούτα τα λόγια είναι πιστοί…».

Η «στιγμή της αλήθειας» αφορά την κορύφωση της διαδικασίας την «τελείωση». Έτσι ο μύθος σταματάει το κυνηγητό μια στιγμή πριν την αποκάλυψη στο κοινό που παρακολουθεί το δράμα.

Ο Απόλλων «είδε». Εμείς δεν «είδαμε». Είναι «άρρητο» διότι όπως είπαμε είναι υποκειμενικό το τι εισέπραξε… Στα Ερμητικά (λόγος V-1) λέει λοιπόν: «Κι εσύ κατανόησε πως αυτό που στους πολλούς φαίνεται αφανές, θα γίνει για εσένα φανερότατο… Ό,τι φαίνεται είναι γεννημένο, αφού εμφανίζεται μια κάποια στιγμή. Το αφανές είναι αιώνιο και δε χρειάζεται να φανεί…».

Έτσι ο Απόλλων πιάνει τελικά τη Δάφνη αλλά δεν μπορεί να την κάνει «δική» του καθώς εκείνη μεταμορφώνεται σε δέντρο.

Στεφανώνεται με τα κλαδιά της συμβολίζοντας την αιώνια αναζήτηση της. Της «αλήθειας».

Για να υπάρχει όμως ετεροπροσδιορισμός πρέπει πρώτα να υπάρξει η αυτοσυνειδητοποίηση ως σημείο αναφοράς. Αυτή ίσως είναι και η ουσία της Δελφικής προτροπής «Γνώθι σαυτόν». Έτσι δεν είναι τυχαίο που ο Σωκράτης παραδέχεται πως «εν είδα ότι ουδέν είδα» έχοντας κατανοήσει τα πολιτικά πάθη και τις αδυναμίες που έσερναν οι αυθεντίες της εποχής του.

Η «ανιμιστική» λατρεία των δέντρων βαστάει από τους προϊστορικούς χρόνους όταν οι κοινωνίες ακόμα διαμορφώνονταν σχηματίζοντας τους πρώτους πολιτισμούς.

Καθώς τα ιερατεία οργανώθηκαν εξέλιξαν τη λατρεία με θεσμούς και πρακτικές και παράλληλα αφομοίωσαν τα αρχέγονα συστατικά και παραστάσεις προσαρμόζοντας τα στα νέα έθη. Κατά αυτή τη λογική το ίδιο το δέντρο δεν είναι πλέον η θεότητα αλλά τη συμβολίζει μέσω της παρουσίας και της χρήσης του.

Η Δάφνη μέσω του μύθου που τη συνοδεύει φαίνεται να συμβολίζει τις αγαθές προθέσεις, την καθαρότητα του νου και της ψυχής που απαιτούνται για να φτάσει κάποιος στην Αλήθεια και τη Γνώση.
Ας το λάβουμε αυτό υπόψη καθώς, η εποχή που ζούμε κατακλύζεται καθημερινά από εικόνες, πληροφορίες κι ερεθίσματα που μπορούν να επηρεάσουν την κρίση μας χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα είναι σωστή.
Οι «αρχαίοι» κάτι ήξεραν…
http://www.tribune.gr/philosophy/news/article/18997/dafni-ke-apollon-peri-alithias-logos.html
Πηγή

Σαν Σήμερα: 5 Μαΐου 2010-”Σβήνουν” 4 ψυχές στο υποκατάστημα της Marfin στην Σταδίου!!

Σαν Σήμερα: 5 Μαΐου 2010-”Σβήνουν” 4 ψυχές στο υποκατάστημα της Marfin στην Σταδίου!!

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010. Κατά τη διάρκεια της μαζικότερης συγκέντρωσης κατά του Μνημονίου υποκατάστημα της Marfin πυρπολείται με συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους τρία άτομα εκ των οποίων μια έγκυος κοπέλα.

Διαβάστε τι έγραφαν οι εφημερίδες εκείνη την μοιραία μέρα:

“Τρεις νεκρούς εντόπισε η πυροσβεστική στο κτίριο της Σταδίου 23, όπου εκδηλώθηκε πυρκαγιά μετά από εμπρησμό με βόμβες μολότοφ σε κατάστημα της τράπεζας Μarfin Εγνατία. Πρόκειται, σύμφωνα με ανακοίνωση της Πυροσβεστικής, για έναν άνδρα και δύο γυναίκες.Ο εμπρησμός έγινε μετά το τέλος της πορείας των απεργών στο κέντρο της Αθήνας.

Η διοίκηση της Marfin επιβεβαίωσε τις πληροφορίες ότι τα τρία θύματα ήταν υπάλληλοι της τράπεζας. Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι πρόκειται για τους Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών και Επαμεινώνδα Τσακάλη, 36 ετών.

Όπως έγινε γνωστό, ο άνδρας βρέθηκε νεκρός στο κλιμακοστάσιο μεταξύ πρώτου και δευτέρου ορόφου. Η μία γυναίκα σε γραφείο του δευτέρου ορόφου, ενώ η τελευταία κοντά στο μπαλκόνι.

Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, Φίλιππο Κουτσάφτη, τα αίτια του θανάτου των τριών ανθρώπων ήταν η εισπνοή καπνού και τοξικών αερίων.

Για το περιστατικό , ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αττικής δήλωσε: “Σήμερα, 5 Μαΐου 2010, στις 14:03, κατά τη διάρκεια συγκεντρώσεων και πορειών στο κέντρο της Αθήνας, στη σταδίου 23, άτομα που μετείχαν στη διαδήλωση επιτέθηκαν με μολότοφ στο κατάστημα της Marfin, με συνέπεια να εκδηλωθεί πυρκαγιά. από την πυρκαγιά έχασαν τη ζωή τους τρία άτομα που ήταν στον 3ο όροφο. Προανάκριση εκτελεί η ασφάλεια Αττικής”.

Ο υπαρχηγός της Πυροσβεστικής, ανέφερε από τη μεριά του, ότι οι δυνάμεις που ήταν σε μέτρα τάξεως έφτασαν με τη βοήθεια της αστυνομίας στο σημείο της πυρκαγιάς και διέσωσαν τέσσερις ανθρώπους. Εξαιτίας, όμως των πυκνών καπνών έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι.

Σε ανακοίνωσή της για το περιστατικό, η Πυροσβεστική αναφέρει τα εξής:

Κατά τη διάρκεια επεισοδίων που σημειώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, εκδηλώθηκε πυρκαγιά σε κτίριο τράπεζας, στην οδό Σταδίου 23, όπου εντοπίστηκαν τρία άτομα νεκρά (δύο γυναίκες και ένας άνδρας), ενώ άλλα πέντε άτομα (τέσσερις γυναίκες και ένας άνδρας) απεγκλωβίστηκαν σώα, από υπερκείμενους ορόφους.

Επίσης εκδηλώθηκαν πυρκαγιές και υπέστησαν ζημιές, τα παρακάτω κτίρια:

• Το κτήριο της Νομαρχίας Αθηνών, στην οδό Συγγρού 15,

• Το κτήριο της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων, στην οδό Αμαλίας 40,

• Κτήριο Γραφείων, στην οδό Συγγρού 1.

Ζημιές υπέστησαν επίσης ένα πυροσβεστικό όχημα από πυρκαγιά, μπροστά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα και κάδοι απορριμμάτων. Τέλος, πέντε άτομα μεταφέρθηκαν ελαφρά τραυματισμένα, στα Νοσοκομεία «Γ. Γεννηματά» και «Σωτηρία».

Στην αντιμετώπιση των συμβάντων, συμμετείχαν 110 πυροσβεστικοί υπάλληλοι με 40 οχήματα, ενώ πριν την έναρξη των επεισοδίων υπήρχε διασπορά πυροσβεστικών δυνάμεων στο κέντρο της Αθήνας.

Προανάκριση διενεργείται από την Ελληνική Αστυνομία.

Ένταση σημειώθηκε έξω από το σημείο, όπου βρίσκεται η τράπεζα, με συμπλοκές μεταξύ των συγκεντρωμένων με τα ΜΑΤ και εκτεταμένη χρήση χημικών από την αστυνομία. Η ένταση προκλήθηκε, καθώς αμφισβητήθηκε η εγκυρότητα της είδησης, περί της ύπαρξης τριών νεκρών.

Στο σημείο βρέθηκε και ο επικεφαλής της Marfin, Ανδρέας Βγενόπουλος, στον οποίο οι συγκεντρωμένοι πέταξαν μπουκάλια και τους απώθησαν άνδρες των ΜΑΤ. Με την αποχώρηση του Αν. Βγενόπουλου οι αστυνομικές αρχές έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ενώ ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο γύρω από την τράπεζα έχει αποκλειστεί από αστυνομικούς με μηχανές.

Σύμφωνα με πληροφορίες σημειώνονται επεισόδια και στα Εξάρχεια, όπου υπάρχουν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς και στη Βουλή

Την πληροφορία για τους τρεις νεκρούς στην τράπεζα επί της οδού Σταδίου, μετέφερε στους βουλευτές ο πρόεδρος του Σώματος Φίλιππος Πετσάλνικος επικαλούμενος πληροφόρηση από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Εκείνη την ώρα ήταν σε εξέλιξη η συζήτηση στην Ολομέλεια για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας περί “αναβάθμισης του ρόλου του εκπαιδευτικού”. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη των θυμάτων.”

Read more: http://elnewsgr.blogspot.com/2014/05/5-2010-4-marfin.html#ixzz30rFJHzNo

Η Διοτίμα και οι αναβαθμοί του έρωτα

Η Διοτίμα και οι αναβαθμοί του έρωτα

Στο «Συμπόσιον 210a» του Πλάτωνα, εμφανίζεται ένα από τα πλέον μυστηριακά πρόσωπα της Φιλοσοφίας, η Διοτίμα η οποία ανακοινώνει στον Σωκράτη ότι θα του αποκαλύψει και θα του διδάξει τους αναβαθμούς του έρωτα.

Τον τρόπο δηλαδή που θα μπορούσε ένας άνθρωπος να κατανοήσει ότι εκτός από τον σαρκικό έρωτα που βρίσκεται στον πρώτο ερωτικό αναβαθμό, θα μπορούσε σταδιακά να εισχωρήσει στον «Πλατωνικό έρωτα» της Φιλοσοφίας με αποτέλεσμα να αναβαθμίσει την ψυχή του!

Ας εξετάσουμε το αρχαίο κείμενο:

Ταῦτα μὲν οὖν τὰ ἐρωτικὰ ἴσως, ὦ Σώκρατες, κἂν σὺ [210a] μυηθείης•
Αγαπητέ Σωκράτη, θα σου παρουσιάσω τους αναβαθμούς του έρωτα στους οποίους εύχομαι να έχεις ήδη μυηθεί.

τὰ δὲ τέλεα καὶ ἐποπτικά,
Αυτοί οι αναβαθμοί του έρωτα οδηγούν στην τελειότητα και αντιστοιχούν στον ανώτατο βαθμό μύησης του επόπτη των Ελευσινίων Μυστηρίων.

ὧν ἕνεκα καὶ ταῦτα ἔστιν,
Με σκοπό να σου εξηγήσω τον τρόπο λειτουργίας αυτής της μυστηριακής διαδικασίας σου, σου αποκαλύπτω τα ακόλουθες πληροφορίες:

ἐάν τις ὀρθῶς μετίῃ,
Αν κατορθώσεις να συμμετάσχεις σωστά σε αυτήν την διαδικασία,

οὐκ οἶδ᾽ εἰ οἷός τ᾽ ἂν εἴης.
δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει κάποιος άλλος που θα μπορούσε να συγκριθεί πλέον μαζί σου.

ἐρῶ μὲν οὖν, ἔφη, ἐγὼ καὶ προθυμίας οὐδὲν ἀπολείψω•
Εγώ λοιπόν θα μιλήσω επάνω σε αυτά τα θέματα είπε η Διοτίμα και έχω την προθυμία να μην παραλείψω καμμία λεπτομέρεια.

πειρῶ δὲ ἕπεσθαι,
Θα προσπαθήσω μάλιστα να σε βοηθήσω να ακολουθήσεις αυτήν την διαδικασία των αναβαθμών,

ἂν οἷός τε ᾖς.
αν βεβαίως θα επιθυμούσες και εσύ το ίδιο.

δεῖ γάρ, ἔφη, τὸν ὀρθῶς ἰόντα ἐπὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα ἄρχεσθαι μὲν νέον ὄντα ἰέναι ἐπὶ τὰ καλὰ σώματα,
Καταρχήν, είπε η Διοτίμα, κάποιος που επιθυμεί να ακολουθήσει σωστά αυτήν την διαδικασία, θα πρέπει να ξεκινήσει τις προσπάθειές του από την νεανική του ηλικία, με αφορμή την ερωτική διάθεση που θα αισθανθεί για ένα ωραίο σώμα.

καὶ πρῶτον μέν,
Και καταρχήν βεβαίως,

ἐὰν ὀρθῶς ἡγῆται ὁ ἡγούμενος,
απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει ένας σωστός καθοδηγητής.

ἑνὸς αὐτὸν σώματος ἐρᾷν καὶ ἐνταῦθα γεννᾷν λόγους καλούς,
Αυτός ο καθοδηγητής θα κατευθύνει τον νέο που αισθάνεται την ερωτική διάθεση για κάποιο ωραίο σώμα, να περιοριστεί σε αυτό το συγκεκριμένο σώμα, (ενός) και με βάση αυτό το αντικείμενο να προσπαθήσει να βάλει στο μυαλό του όλες τις καλύτερες σκέψεις που θα μπορούσε να διανοηθεί βλέποντας αυτό το σώμα.

ἔπειτα δὲ αὐτὸν κατανοῆσαι ὅτι τὸ κάλλος [210b] τὸ ἐπὶ ὁτῳοῦν σώματι τῷ ἐπὶ ἑτέρῳ σώματι ἀδελφόν ἐστι,
Στην συνέχεια, για να ανέλθει στον δεύτερο ερωτικό αναβαθμό, θα πρέπει αυτός ο νέος να κατανοήσει, ότι το κάλλος του σώματος για το οποίο έχει αισθανθεί ερωτική διάθεση, δεν είναι μοναδικό, αλλά θα μπορούσε να συναντήσει αυτό το κάλλος και σε κάποιο άλλο σώμα, σαν να ανήκαν αυτά τα δύο σώματα σε αδέλφια.

καὶ εἰ δεῖ διώκειν τὸ ἐπ᾽ εἴδει καλόν,
Και εφόσον η επιδίωξη του νέου θα επικεντρώνεται στην εξωτερική εμφάνιση του κάλλους,

πολλὴ ἄνοια μὴ οὐχ ἕν τε καὶ ταὐτὸν ἡγεῖσθαι τὸ ἐπὶ πᾶσιν τοῖς σώμασι κάλλος•
θα πρέπει να καταλάβει ότι είναι παράλογο πως μόνο το σώμα ενός ανθρώπου θα μπορούσε να διαθέτει ένα τέτοιο κάλλος, διότι ανάλογη εξωτερική ομορφιά θα μπορούσε να συναντήσει και στα σώματα πολλών άλλων ανθρώπων.

τοῦτο δ᾽ ἐννοήσαντα καταστῆναι πάντων τῶν καλῶν σωμάτων ἐραστήν,
Αφού κατανοήσει αυτήν την ευρύτατη διάδοση του σωματικού κάλλους, θα πρέπει να αισθάνεται εξίσου ισχυρή ερωτική διάθεση και θαυμασμό για όλα τα σώματα που ικανοποιούν αυτά τα κριτήρια του εξωτερικού κάλλους.

ἑνὸς δὲ τὸ σφόδρα τοῦτο χαλάσαι καταφρονήσαντα καὶ σμικρὸν ἡγησάμενον•
Αν όμως περιοριστεί στο να θαυμάζει ένα και μόνο ωραίο σώμα, θα πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό θα προκαλέσει ζημιά στην ψυχή του και θα πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του ότι (αν δεν μπορεί να δει το γενικότερο κάλλος) θα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.

μετὰ δὲ ταῦτα τὸ ἐν ταῖς ψυχαῖς κάλλος τιμιώτερον ἡγήσασθαι τοῦ ἐν τῷ σώματι,
Μετά από αυτήν την διαδικασία, μπορεί να προχωρήσει στον τρίτο ερωτικό αναβαθμό και να αντιληφθεί ότι το κάλλος που βρίσκεται στις ψυχές των ανθρώπων έχει πολλή μεγαλύτερη αξία από το σωματικό κάλλος.

ὥστε καὶ ἐὰν ἐπιεικὴς ὢν τὴν ψυχήν τις κἂν σμικρὸν ἄνθος [210c] ἔχῃ,
Διότι πρέπει να καταλάβει ότι το άνθος μιας ψυχής, ακόμα και όταν αυτό είναι ένα μικρό μπουμπούκι, διαθέτει μεγαλύτερο κάλλος, σε σχέση με την πιο τέλεια σωματική ομορφιά.

ἐξαρκεῖν αὐτῷ καὶ ἐρᾷν καὶ κήδεσθαι καὶ τίκτειν λόγους τοιούτους
Κατά αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να αρκεστεί το γεγονός ότι βρήκε έναν άνθρωπο με τέτοιο ψυχικό κάλλος, και να αφοσιώνει τον έρωτά του σε ένα τέτοιο άτομο, όπως και να φροντίζει για όλες τις ανάγκες αυτού του ανθρώπου και να εξυμνεί τα ψυχικά του χαρίσματα.

καὶ ζητεῖν, οἵτινες ποιήσουσι βελτίους τοὺς νέους,
Επίσης, θα πρέπει να ψάχνει να βρει ποια είναι τα χαρίσματα αυτού του ανθρώπου, τα οποία έχουν την ικανότητα να βελτιώσουν την ψυχική καλλιέργεια ενός νέου.

ἵνα ἀναγκασθῇ αὖ θεάσασθαι τὸ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ τοῖς νόμοις καλὸν καὶ τοῦτ᾽ ἰδεῖν ὅτι πᾶν αὐτὸ αὑτῷ ξυγγενές ἐστιν,
(εισερχόμαστε στον τέταρτο ερωτικό αναβαθμό)
Έτσι τελικά θα αισθανθεί την ανάγκη να κατανοήσει το ιδιαίτερο κάλλος που μπορεί να εκφραστεί μέσω των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και κατεξοχήν το κάλλος που περιέχεται μέσα στις εμπνευσμένες νομοθεσίες και να εξετάσει οτιδήποτε έχει στενή σχέση με αυτές τις δραστηριότητες.

ἵνα τὸ περὶ τὸ σῶμα καλὸν σμικρόν τι ἡγήσηται εἶναι.
Και τότε να κατανοήσει ότι το κάλλος που αφορά το σώμα ενός ανθρώπου είναι ασήμαντο μπροστά σε αυτά τα μεγέθη του πνευματικού κάλλους.

μετὰ δὲ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐπὶ τὰς ἐπιστήμας ἀγαγεῖν,
(εισερχόμαστε στον πέμπτο ερωτικό αναβαθμό)
Και αφού εξετάσει όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων και συμπεριλάβει επιπλέον και την εξέταση των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων,

ἵνα ἴδῃ αὖ ἐπιστημῶν κάλλος,
(εισερχόμαστε στον έκτο ερωτικό αναβαθμό)
μπορεί πλέον να προχωρήσει στην έρευνα του κάλλους που βρίσκεται μέσα στις επιστήμες.

καὶ βλέπων πρὸς [210d] πολὺ ἤδη τὸ καλὸν μηκέτι τῷ παρ᾽ ἑνί, ὥσπερ οἰκέτης,
Και τότε θα κατανοήσει ότι έχει φτάσει ήδη σε πολύ υψηλά επίπεδα ενατένησης του θείου κάλλους, που αν τα συγκρίνει με την αναζήτηση του κάλλους ενός σώματος, να θεωρήσει αυτήν την αναζήτηση σαν μία ζητιανιά.

ἀγαπῶν παιδαρίου κάλλος ἢ ἀνθρώπου τινός ἢ ἐπιτηδεύματος ἑνός,
Δηλαδή θα εμφανιζόταν σαν ζητιάνος αν περιόριζε την αγάπη του στην εξωτερική ομορφιά ενός νέου ή στο ψυχικό κάλλος ενός ανθρώπου ή ακόμα και στην καλλιτεχνική αξία ενός πολύ σπουδαίου έργου τέχνης.

δουλεύων φαῦλος ᾖ καὶ σμικρολόγος,
Και να αποδεικνύεται κατά αυτόν τον τρόπο ότι συμπεριφέρεται με ανοησία και μικροπρέπεια.

ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸ πολὺ πέλαγος τετραμμένος τοῦ καλοῦ καὶ θεωρῶν πολλοὺς καὶ καλοὺς λόγους καὶ μεγαλοπρεπεῖς τίκτῃ καὶ διανοήματα ἐν φιλοσοφίᾳ ἀφθόνῳ,
Αλλά επειδή έχει ήδη ασκηθεί πλέον σε μεγάλο βαθμό στην εκτίμηση του κάλλους, και επειδή είναι πλέον σε θέση να εκφράζεται για το κάλλος με πολλούς και άξιους και μεγαλοπρεπείς τρόπους και να προχωρεί ακόμα σε άφθονες φιλοσοφικές εκτιμήσεις,

ἕως ἂν ἐνταῦθα ῥωσθεὶς καὶ αὐξηθεὶς κατίδῃ τινὰ ἐπιστήμην μίαν τοιαύτην, ἥ ἐστι καλοῦ [210e] τοιοῦδε.
μέχρι του σημείου με αυτόν τον τρόπο να αποκτήσει μεγάλες πνευματικές δυνάμεις και να αυξήσει την πνευματική του διαύγεια μέχρι του σημείου να κατανοήσει ότι μία και μοναδική είναι η επιστήμη η οποία έχει σχέση με το απόλυτο κάλλος και αυτή είναι φυσικά η φιλοσοφία.
(εισερχόμαστε στον 7 ερωτικό αναβαθμό).

πειρῶ δέ μοι, ἔφη, τὸν νοῦν προσέχειν ὡς οἷόν τε μάλιστα.
Και η Διοτίμα πρόσθεσε επίσης, ότι κατά την γνώμη της, πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερα μεγάλη σημασία σε αυτές τις πνευματικές διεργασίες που έχουν σχέση με την φιλοσοφία.

http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA/item/57587-i-diotima-kai-oi-7-anavathmoi-toy-erota
Πηγή