ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ. ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΕΧΤΙΣΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ

Όλες οι πόλεις τις οποίες έχτισε ο Αλέξανδρος αποτελούσαν μέρος στρατηγικού σχεδίου, που στόχο είχε την ανάμειξη του πληθυσμού και τον εξελληνισμό των κατακτημένων περιοχών.

Εκτός από την ίδρυση αυτών των πόλεων, μια σειρά από οχυρώσεις και άλλου είδους έργα κατασκευάστηκαν με σκοπό να υποβοηθήσουν την αύξηση της παραγωγής, τη δημιουργία χερσαίων και υδάτινων εμπορικών δρόμων, και τη διατήρηση της ηρεμίας στις κατακτημένες περιοχές.
Η πρώτη Αλεξάνδρεια που ιδρύθηκε, και συγχρόνως η πιο φημισμένη από όλες, ήταν η Αλεξάνδρεια η εν Αιγύπτω ( 331 π.Χ.). Ο Αλέξανδρος αντιλήφθηκε την αναγκαιότητα για την ίδρυση μιας πόλης στο Δέλτα του Νείλου που θα έδινε στις μεσόγειες πόλεις της Αιγύπτου μια διέξοδο στη θάλασσα, με πρόσθετο σκοπό η καινούργια πόλη να αντικαταστήσει στην οικονομική ζώνη της ανατολικής Μεσογείου την Τύρο της Φοινίκης.

Ο Αλέξανδρος επέλεξε ο ίδιος το σημείο στο οποίο θα χτιζόταν η πόλη, ενώ επέβλεψε και τη σχεδίαση της. Η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπως ακριβώς την οραματίστηκε ο Αλέξανδρος, εξελίχτηκε σε σημαντικότατο λιμάνι και μεγάλο εμπορικό σταθμό, ενώ σύντομα αναδείχθηκε σε λίκνο του ελληνικού πολιτισμού.

Στα χρόνια του Αλέξανδρου αλλά και λίγο αργότερα εμφανίστηκαν και άλλες πόλεις με το όνομα Αλεξάνδρεια. Οι ιστορικές πηγές της εποχής είναι πολύ φτωχές σε πληροφορίες γι’ αυτές τις πόλεις.

Τα περισσότερα στοιχεία τα αντλούμε από μεταγενέστερους συγγραφείς, περιηγητές, ιστορικούς και γεωγράφους, που όμως δεν συμφωνούν ούτε ως προς τον αριθμό των πόλεων ούτε ως προς τη θέση στην οποία κατασκευάστηκαν, και σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε ως προς την ύπαρξη τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι πληροφορίες για τις πόλεις συμφύρονται με μύθους και ιστορίες των λαών της Ανατολής. Το πιθανότερο, πάντως, είναι ότι ο Αλέξανδρος δεν ίδρυσε καμία άλλη Αλεξάνδρεια πριν από τη μάχη στα Γαυγάμηλα, το 331 π.Χ.

Ακολουθεί μια παρουσίαση των πόλεων για τις οποίες υπάρχει κάποια ιστορική και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αρχαιολογική τεκμηρίωση σχετικά με την ύπαρξή τους. Στη συνέχεια παραθέτουμε τις πόλεις με το όνομα Αλεξάνδρεια, που είτε ιδρύθηκαν μετά το θάνατο του μεγάλου στρατηλάτη είτε οι σχετικές με την ύπαρξη τους πληροφορίες ελέγχονται ως μάλλον ανακριβείς.

1. Αλεξάνδρεια η εν Αρείοις
Ιδρύθηκε στη διάρκεια του έτους 330 π.Χ., όταν ο Αλέξανδρος εισέδυσε στην περσική σατραπεία Αρεία ή Αρία ( σημερινό Αφγανιστάν). Βρισκόταν κοντά στην πρωτεύουσα της επαρχίας, Αρτακόανα, που ταυτίζεται με τη σημερινή πόλη Χεράτ. Πιθανολογείται πως ερείπια της βρίσκονται κάτω από τη μεσαιωνική ακρόπολη της σύγχρονης πόλης.

2. Αλεξάνδρεια η Προφθασία
Ιδρύθηκε το 330 π.Χ. στη Δραγγιανή, νότια της Φράδα ( σημερινό Φαράχ του Αφγανιστάν). Τοποθετείται βόρεια του ποταμού Ετύμανδρου (σημερινός Χέλμαντ). Η ίδρυση της δεν είναι επαρκώς στοιχειοθετημένη.

3. Αλεξάνδρεια η εν Αραχωσία
Ο Αλέξανδρος από την Αρεία κινήθηκε προς τη Δραγγιανή ( περιοχή ανάμεσα στο σημερινό Ιράν και Αφγανιστάν) και στη συνέχεια έφτασε στην Αραχωσία, πλησιάζοντας προς τους πρόποδες του Ινδικού Καυκάσου (Χίντου Κους). Εκεί ίδρυσε την Αλεξάνδρεια στην Αραχωσία, το χειμώνα του 330-329 π.Χ. Ο Αρριανός δεν αναφέρει πουθενά στοιχεία για την ακριβή τοποθεσία της πόλης και τον τρόπο εποικισμού της. Πολλοί ερευνητές την ταυτίζουν με τη σημερινή πόλη του Αφγανιστάν Κανταχάρ.

4. Αλεξάνδρεια η Εσχάτη ή παρά τον Ιαξάρτην
Αφού ο Αλέξανδρος διέσχισε την οροσειρά του Ινδικού Καυκάσου, έφτασε στη Σογδιανή και στην πόλη Μαρακάντα ( σημερινή Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν). Από εκεί συνέχισε βορειοανατολικά και, όταν έφτασε στον Ιαξάρτη ποταμό, αμυντικοί λόγοι τον ανάγκασαν να ιδρύσει μια πόλη, το 329 π.Χ., την οποία εποίκισε με ντόπιους και Έλληνες μισθοφόρους που είχε μαζί του. Είναι πολύ πιθανό μετά το θάνατό του η πόλη να άλλαξε όνομα από τον επόμενο κυρίαρχο της, τον Σέλευκο το Νικάτορα. Η πόλη βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη του Τατζικιστάν Χουντζάντ (πρώην Λενιμπάντ).

5. Αλεξάνδρεια η επί του Καυκάσου
Το καλοκαίρι του 327 π.Χ. ο Αλέξανδρος έφυγε από τη Σογδιανή και εισήλθε στη Βακτριανή , κινούμενος προς νότο, και στην Ινδία. Στην περιοχή των Παροπαμισάδων ίδρυσε μια νέα Αλεξάνδρεια, την επί Καυκάσου. Την εποίκισε με ντόπιους κατοίκους και βοηθητικό στρατιωτικό προσωπικό. Η πόλη βρίσκεται πολύ κοντά στη σημερινή πόλη Μπαγκράμ του Αφγανιστάν.

6 και 7. Αλεξάνδρεια Νίκαια και Αλεξάνδρεια Βουκέφαλος
Μετά τη νίκη του στον ποταμό Υδάσπη ( σημερινός Γχέλουμ στο Πακιστάν, παραπόταμος του Ινδού), το καλοκαίρι του 326 π.Χ., ο Αλέξανδρος ίδρυσε δύο νέες πόλεις, μία στην αριστερή όχθη του ποταμού, τη Νίκαια, και μία στη δεξιά, τη Βουκέφαλο(σημερινό Γχέλουμ). Την επίβλεψη της ανέγερσης των δύο αυτών πόλεων την είχε ο Κρατερός. Οι δύο πόλεις λόγω των μουσώνων χρειάστηκαν γρήγορες επισκευές.

8. Αλεξάνδρεια η παρά τον Ακεσίνην ποταμόν ή παρά τον Ινδόν
Γνωρίζουμε ότι ο Αλέξανδρος ίδρυσε, το 325 π.Χ., μια πόλη κοντά στον ποταμό Ακεσίνη (σημερινός Χενάμπ του Πακιστάν). Την επίβλεψη της ανέγερσης είχε ο Ηφαιστίωνας. Δεν γνωρίζουμε όμως το όνομα που της δόθηκε. Ο Αλέξανδρος εγκατέστησε στην πόλη κυρίως ντόπιους, αλλά και αρκετούς μισθοφόρους που δεν επιθυμούσαν να συνεχίσουν. Ίσως τελικά η πόλη αυτή να ταυτίζεται με εκείνη που αναφέρει ο Διόδωρος και όχι ο Αρριανός, η οποία χτίστηκε στη συμβολή του ποταμού Ακεσίνη με τον Ινδό και είχε 10.000 κατοίκους. Την πόλη αυτή μερικοί την ταυτίζουν με την σημερινή πόλη Ουτς Σαρίφ του Πακιστάν.

9. Αλεξάνδρεια η Ωπιανή
Ο Αλέξανδρος ανέθεσε, το 326/325 π.Χ. στον Κρατερό να οχυρώσει την πρωτεύουσα των Μουσικανών. Στη συνέχεια τοποθέτησε φρουρά και μετονόμασε(;) την πόλη σε Αλεξάνδρεια.

10. Αλεξάνδρεια Ραμπάκια
Την άνοιξη του 325 π.Χ. εισέβαλε στη χώρα των Ωρειτών. Εκεί ανακατασκεύασε την πρωτεύουσά τους, Ραμπάκια. Την επίβλεψη μάλιστα του έργου την ανέθεσε στον Ηφαιστίωνα και μετονόμασε την πόλη σε Αλεξάνδρεια. Σήμερα η περιοχή ονομάζεται Μπέλα και βρίσκεται στο Μπαλουχιστάν.

11. Αλεξάνδρεια η εν Καρμανία
Ιδρύθηκε το 325 π.Χ. και τοποθετείται στο σημερινό Ιράν, στην περιφέρεια Κερμάν.

12. Αλεξάνδρεια η εν Σουσιανή
Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της άρδρευσης τω περιοχών κοντά στον ποταμό Ευφράτη και των ελών της αραβικής περιοχής, έχτισε ανάμεσα στις εκβολές του Ευφράτη και του Τίγρη , το 324 π.Χ., την τελευταία Αλεξάνδρεια. Αργότερα μετονομάστηκε σε Σελεύκεια η προς Ελαιώ, πόλη που παρέμεινε στο προσκήνιο μέχρι την εποχή των Σασσανιδών.

Εκτός από τις παραπάνω πόλεις υπάρχει μια πλειάδα άλλων πόλεων με το όνομα Αλεξάνδρεια, των οποίων η ύπαρξη δεν τεκμηριώνεται επαρκώς ή οι πληροφορίες για αυτές είναι συγκεχυμένες. Μερικές από τις πιο γνωστές ήταν οι ακόλουθες:
Αλεξάνδρεια στη Μακεδονία ή στη Θράκη ( η κατά Μέλανα κόλπο). Αναφέρεται ότι την έχτισε ο Αλέξανδρος το 342 π.Χ., χωρίς όμως να υπάρχει καμία απόδειξη γι’αυτό. Αν δεν πρόκειται για μια αντανάκλαση της ίδρυσης των Φιλίππων, πιθανόν να είναι η πόλη που αναφέρει ο Πλούταρχος ότι ίδρυσε ο Αλέξανδρος στη Θράκη με το όνομα Αλεξανδρούπολη( καμία σχέση με τη σημερινή πόλη).
Αλεξάνδρεια η εν Γρανικώ – Αλεξάνδρεια η Τρωάς.

Αλεξάνδρεια η παρά την Ισσόν ή της Κιλικίας. Η πόλη αυτή μας είναι γνωστή από τον Στράβωνα. Πιθανόν να πρόκειται για μετονομασία πόλης ή για πόλη που ξαναχτίστηκε στους ελληνιστικούς χρόνους για να θυμίζει τη μεγάλη μάχη. Σήμερα είναι γνωστή με το όνομα Αλεξανδρέττα ή Ισκεντερούν.
Αλεξάνδρεια η επί του Ώξου ή Ωξειανή. Χτίστηκε στη συμβολή του ποταμού Ώξου και του ποταμού Κόκχα. Ίσως ταυτίζεται με τη σημερινή πόλη του Ουζμπεκιστάν Καρσί.
Τέλος, οι παρακάτω πόλεις δεν είναι σίγουρο ότι κάποτε ονομάζονταν «Αλεξάνδρεια». Πρόκειται για πόλεις οι οποίες στους ελληνιστικούς χρόνους ονομάζονταν είτε «Αντιόχεια» είτε «Σελεύκεια» :
Αλεξάνδρεια η Μαργιανή (σημερινό Τουρκμενιστάν). Ιδρύθηκε μάλλον από τους Σελευκίδες με το όνομα Αντιόχεια.

Αλεξάνδρεια η προς Πέρσας. Ίσως είναι η Αντιόχεια της Περσίδος. Υπήρχε σίγουρα πριν από το τέλος του 3ου αιώνα π.Χ. κοντά στο σημερινό Μπουσίρ.
Αλεξάνδρεια επί του ποταμού Τίγρη. Έχει ταυτοποιηθεί με τη Σελεύκεια του ποταμού Τίγρη. Ιδρύθηκε σίγουρα από τους Σελευκίδες.
Αλεξάνδρεια η εν Σκύθαις. Ιδρύθηκε κοντά στον ποταμό Ιαξάρτη, πιθανόν ανάμεσα στο 290 και το 280 π.Χ.
Αλεξάνδρεια της Μεσοποταμίας.
Αλεξάνδρεια η προς Λάτμον.

Τα θαμμένα μυστικά του Τσούτσουρα και τα ευρήματα του Ζάκρου!

Τα θαμμένα μυστικά του Τσούτσουρα και τα ευρήματα του Ζάκρου!

Κρήτη, δεκαετία του '50. Ένας νεαρός βοσκός καθώς αναζητούσε κάποια χαμένα γίδια του, είδε δύο από αυτά να εξέρχονται από μία τρύπα σε ένα κοντινό βραχώδη λόφο... Τότε πλησίασε τη τρύπα και μπήκε μέσα ψάχνοντας για τα υπόλοιπα. Μετά από λίγες εβδομάδες ο νεαρός εντοπίστηκε από τους συγγενείς του στην Ν.Αφρική οπού παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του, αρνούμενος να γυρίσει ή ακόμα και να επισκεφθεί την Ελλάδα!

Τι ήταν όμως αυτό που τον φόβιζε να επιστρέψει; Τι είδε μέσα στη τρύπα και πώς βρέθηκε να ζει ευκατάστατα στην άλλη άκρη της Γης;

Με το θέμα ασχολήθηκε πρώτος ο αείμνηστος Ιωάννης Φουράκης. Στο βιβλίο του «Ιχνηλάτης εις τον λαβύρινθον» βρήκαμε την απάντηση σε μία μαρτυρία που του έδωσε ο πρώην βοσκός, λίγα χρόνια πριν κλείσει και αυτός τα δικά του μάτια:

«Όταν είδα τα δυο γίδια μου να βγαίνουν από τη τρύπα, πλησίασα να δω αν κρύβονταν εκεί τα υπόλοιπα. Η τρύπα ήταν καλυμμένη με κατσοπρίνια και δεν φαινόταν τόσο μεγάλη από μακριά. Για να χωρέσω να μπω, άρχισα να τα κόβω και να μετακινώ κάποιες πέτρες που έκλειναν την είσοδο. Όταν μπήκα ανακάλυψα μία σκοτεινή στενόμακρη σπηλιά. Αν και άκουγα βελάσματα, δεν έβλεπα να προχωρήσω πιο βαθειά. Έτσι αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου.

Εφοδιάστηκα με φακούς και λουξ, και επέστρεψα. Μπήκα πάλι στην τρύπα και προχώρησα 100-150 μέτρα. Η σπηλιά ήταν τεράστια! Προχώρησα λίγο ακόμα και βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο προθάλαμο. Μετά από αυτόν, υπήρχε μια πολύ μεγάλη σπηλιά με πολλούς μεγάλους θαλάμους που ακόμα και με το λιγοστό φως δεν φαίνονταν φυσικοί αλλά κατασκευασμένοι. Σε έναν εξ αυτών υπήρχε μία κρήνη όπου τα αγνοούμενα γίδια έπιναν νερό. Εκεί υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα όπου περιείχε αρκετά πελώρια μεταλλικά αντικείμενα που έμοιαζαν σαν πουλιά ή αεροπλάνα, καθώς και πολλά αγάλματα!»

«Έβγαλα τα γίδια και γύρισα στο χωριό. Εκεί είπα σε κάποιους συγγενείς αυτά που είδα κάτω από τη γη. Αρκετές μέρες μετά με επισκέφθηκαν, ένας Έλληνας αξιωματικός του στρατού και τρεις Αμερικανοί. Με υποχρέωσαν να τους πω τι είδα και να τους οδηγήσω την είσοδο της σπηλιάς. Αφού οι δυο Αμερικανοί μπήκαν στην σπηλιά (όπου παρέμειναν πέντε ώρες), βγήκαν και μου είπαν ότι δεν πρέπει να ξαναπώ σε κανέναν τίποτα, δίνοντας μου 300 δολάρια. Φοβήθηκα και κράτησα το στόμα μου κλειστό! Όμως ένα μήνα μετά, ήρθαν δεκάδες Έλληνες και Αμερικανοί στρατιώτες, για να κατασκηνώσουν γύρω από το βραχώδη λόφο, απαγορεύοντας στον οποιοδήποτε να πλησιάσει τη περιοχή. Εκεί έμειναν πάνω από δέκα μέρες και συνεχώς πηγαινοέρχονταν μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα.»

«Αφότου έφυγαν, πήγα να δω τι αφαίρεσαν από τη σπηλιά. Όμως δεν κατάφερα να μπω, γιατί είχαν κλείσει την είσοδο της με παχύ τσιμέντο. Προφανώς, πολλά ευρήματα δεν μπορούσαν να μεταφερθούν και σφραγίστηκαν μέσα σε αυτή.»

«Λίγες μέρες μετά, ήρθαν να σφραγίσουν και το δικό μου στόμα! Ήταν ένας αξιωματικός της αεροπορίας και τρεις Αμερικανοί με πολιτικά. Μου είπαν ότι έπρεπε να ξεχάσω ότι είδα για την ασφάλεια των ευρημάτων, αλλά και την δική μου. Λέγοντας μου ότι κινδυνεύω, μου ζήτησαν να πάω στην Ν. Αφρική, όπου θα μου αγόραζαν ένα σπίτι και θα μου έδιναν ένα σημαντικό μηνιαίο ποσόν για να ζήσω άνετα. Πράγματι σε λίγες μέρες βρέθηκα στη Ν. Αφρική, σε μια μεγάλη δική μου φάρμα με μεγάλο και άνετο σπίτι, όπου παρέμεινα 35 χρόνια δίχως να μπορώ να πάρω βίζα για να επιστρέψω στην Ελλάδα.» δήλωσε ο ξενιτεμένος βοσκός.

Σήμερα, ο σφραγισμένος λόφος στον Τσούτσουρα στη Κρήτη, παραμένει ακόμα ένα άλυτο μυστήριο. Αν και ο Φουράκης προκάλεσε ένα μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον για την περιοχή, η απαξίωση και η αδιαφορία των λεγομένων του από τον αρχαιολογικό αλλά και τον επιστημονικό χώρο, έκαναν την αναβίωση του θέματος να θαφτεί ξανά στο χρονοντούλαπο των ξεχασμένων ιστοριών.

Το θέμα του σπηλαίου αυτού ξανάγινε γνωστό πριν μία δεκαετία από την τηλεοπτική εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», όταν ακόμα ένας Κρητικός, αφού μπήκε στα σπήλαια και είδε, καθώς ανέφερε, αρχαία αντικείμενα εξοπλισμένα με υψηλή τεχνολογία, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας.

Το θέμα για ακόμα μία φορα ξεχάστηκε... μέχρι πρότινος όμως, που τα παρόμοια εξώκοσμα ευρήματα του Ζάκρου το έφεραν ξανά στην επιφάνεια. Τελευταίες ανασκαφές έδειξαν ότι στο φαράγγι του Ζάκρου, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Κρήτης, ανακαλύφθηκαν πολύ περίεργα ευρήματα μέσα στους σκαμμένους στα βράχια πανάρχαιους Μινωϊκούς τάφους!

Εκεί λοιπόν (κατ’επίσημη δήλωση αρχαιολόγου στο μουσείο του Ηρακλείου) βρέθηκαν λίθινες σφραγίδες από το 1400π.Χ. που απεικόνιζαν διάφορα «φανταστικά όντα αγνώστου προέλευσης και αναγνώρισης»! Όταν μάλιστα αποφασίστηκε σε ποια αίθουσα του μουσείου του Ηρακλείου να τα τοποθετήσουν προς έκθεση στους επισκέπτες, όλα αυτά τα περίεργα εκθέματα από τον Ζάκρο, τότε ξαφνικά όλο το μουσείο έκλεισε για λόγους ανακαίνισης. Μάλιστα παραμένει κλειστό από το 2006 μέχρι και σήμερα, ενώ λειτουργεί μόνο μία προσωρινή μικρή αίθουσα με λίγα χαρακτηριστικά και αντιπροσωπευτικά εκθέματα, (δηλαδή αυτά μόνο που θέλουν να μας δείξουν).

Άραγε, τι προσπαθούν να κρύψουν στη Κρήτη; Γερμανικές αποθήκες σε σπηλιές; Και ο Ζάκρος; Λογικό νόημα δεν βγαίνει... 

Πάντως, αν συνδυάζατε στο μυαλό σας τις αρχαίες ιστορίες του μυθικού μηχανικού γίγαντα Τάλω, με τα αγνώστου προέλευσης όντα των εξαφανισμένων Μινωικών σφραγίδων του Ζάκρου, με τη μαρτυρία στον Τσούτσουρα για τα πελώρια μεταλλικά αρχαία αντικείμενα που έμοιαζαν σαν αεροπλάνα, με το λατρευτικό βουνό των Ακκάδων (πολιτισμός πριν τους Σουμέριους) στο αντίστοιχο όρος Ζάκρος του Ιράν, και τις ιστορίες του μολύβδινου λαβύρινθου του Μινώταυρου με τις σφραγισμένες στοές που εκπέμπουν ακόμα και σήμερα ραδιενέργεια... θα νοιώθατε και εσείς ότι όλα αυτά αρχίζουν να σκιαγραφούν έναν άγνωστο εξελιγμένο πολιτισμό ανάμεσα στους αρχαίους προγόνους μας, κάτι που ''προφανώς'' δεν έχει σχέση με τη σύγχρονη Γερμανική κατοχή και δεν τολμούν να αποκαλύψουν στα σύγχρονα βιβλία ιστορίας. 

ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Ο αμύθητος (και επικίνδυνος...) πλούτος που κρύβει ο Τσούτσουρας!

Η «φίμωση» της περιοχής Τσούτσουρα είναι παλιά υπόθεση. Μιλώντας με κατοίκους της περιοχής και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου, μας ενημέρωσαν όχι όταν πήγαν το 1984 στον τότε Δ/ντή του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, τον πράο κ. Κριντζά, και του έθεσαν το θέμα των ανασκαφών που απαιτούνται να γίνουν με βάση συγκεκριμένα ευρήματα που του υπέδειξαν, τους απάντησε, δείχνοντας τους έναν κατάλογο της Αρχαιολογικής με ανασκαφές που εκκρεμούν, και όπου Τσούτσουρας θα έπαιρνε σειρά... 64η.

Από όλες τις συζητήσεις που κάναμε φέτος και πέρυσι με αρκετούς ευσυνείδητους πολίτες του Τσούτσουρα που λατρεύουν τον τόπο τους και είναι απόλυτα βέβαιοι για τον τεράσιιο αρχαιολογικό πλούτο που κρύβεται στις σπηλιές του,συμπεράναμε όχι ο μόνος τρόπος που υπάρχει έτσι ώστε όλα αυτά να βγουν επιτέλους στην επιφάνεια είναι να βρεθεί κάποιος χορηγός.

Εάν υπάρξει κάποιος εύπορος Έλληνας που ενδιαφέρεται, τότε μπορεί σε συνεργασία με τον Δήμο Αρκαλοχωρίουστον οποίο υπάγεται ο Τσούτσουρας, να πάρει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και να προχωρήσει σε ανασκαφικό έργο. Αυτή είναι μία πολύ σημαντική πληροφορία, την οποία μας επιβεβαίωσε και ο Δήμαρχος Αρκαλοχωρίου, κ. Κλαδάκης, με τον οποίο ήρθαμε σε επαφή για να μας διαφωτίσει για ένα πολύ σημαντικό θέμα που μάθαμε.

Εκ του περιβάλλοντος ενός εκ των παλαιοτέρων ερασιτεχνών ντόπιων ανασκαφέων της περιοχής του Τσούτσουρα, του κ. Κ, μας ανέφεραν όχι είχαν από καιρό ενημερώσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον Δήμο και τους είχαν υποδείξει την είσοδο ταφικών θαλάμων με αμύθητα ευρήματα και χρυσή «κιβωτό - λάρνακα» στην εγγύς περιοχή του χωριού του Αγίου Βασιλείου, Βιάνου! (Με κ. Κ. επίσης μιλήσαμε αρκετά. Πρόκειται για πολίτη με τον οποίον η Αρχαιολογική Υπηρεσία και γενικά το Δημόσιο δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση για λόγους άσχετους των κρυμμένων αρχαίων «θησαυρών», τις θέσεις πολλών από τους οποίους φαίνεται να γνωρίζει καλά ο ίδιος και να έχει υποδείξει)

Οι φήμες λένε όχι ο ίδιος ο κ. Κ., πριν από πολλά χρόνια, είχε αποσφραγίσει μία δεύτερη είσοδο του εν λόγω ταφικού συμπλέγματος και είχε εντοπίσει φοβερά ευρήματα γύρω από τη λάρνακα, μαζίμε άθικτους περίεργουτύπουσκελετούς, οι οποίοι όμως διαλύθηκαν μετά από λίγο, στην πρώτη τους αυτή επαφή με την ατμόσφαιρα, μετά από ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες χρόνια!

Είχε επίσης τότε ο κ. Κ. εντοπίσει και καταγράψει από μέσα και μία άλλη εγγύς είσοδο/έξοδο. Την πρώτη είσοδο, από την οποία αρχικά ο κ. Κ. είχε εισέλθει, την είχε καλύψει, αλλά στη συνέχεια αυτή είχε σφραγιστεί από το τσιμέντο των τοίχων μίας φάμπρικας.

Η περιγραφή του κ. Κ. ήταν τόσο κατατοπιστική, ώστε κλιμάκιο του Δήμου, εκπρόσωπος της ΚΓ' Αρχαιολογικής Εφορείας, κλιμάκιο της Αστυνομίας και ο ίδιος ο γέροντας ανασκαφεύς κ. Κ., πλέον υποβασταζόμενος λόγω εγκεφαλικού, τον Ιούνιο του 2006, μετέβησαν στον χώρο. Ο γέροντας τούς υπέδειξε το

σημείο της δεύτερης αυτής εισόδου όπου έπρεπε να γίνει ανασκαφή 70 μόλις εκατοστών για να αποκαλυφθεί το σύστημα των ταφικών θαλάμων, αλλά η Αρχαιολογική Υπηρεσία αρνήθηκε να προχωρήσει, με τη δικαιολογία ότι η είσοδος δεν ήταν εμφανής και άρα η πληροφορία είναι αναξιόπιστη.

Εάν επρόκειτο να γίνει σκάψιμο αυτό θα έπρεπε να το αναλάβει ο Δήμος, εάν βεβαίως ενδιαφερόταν, με δικά του έξοδα!

Η μεγάλη είδηση εδώ είναι ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία δέχτηκε τις υποδείξεις ενός ανθρώπου, με τον οποίο επίσημα δεν θέλει να έχει καμία σχέση και μετέβη και κατέγραψε ότι αυτός τους υπέδειξε, αλλά δεν προχώρησε.

Ο δήμαρχος κ. Κλαδάκης με τον οποίο επικοινωνήσαμε, μας επιβεβαίωσε τα γεγονότα και μας ανέφερε ότι ο ίδιος, χρόνια παλεύει με την κρατική γραφειοκρατία και δεν μπορεί να βγάλει άκρη και συνεπώς δεν μπορεί να προχωρήσει από μόνος του, ως Δήμος, σε τέτοιου είδους δράση. Στη δική μας ερώτηση εάν ένας χορηγός θα μπορούσε να βοηθήσει σε μία τέτοια ανασκαφική δράση, ήταν απόλυτα καταφατικός!

Μας ενημέρωσε επίσης ότι αφού ο χορηγός βρεθεί, εκείνος ως Δήμος, μπορεί πλέον να ζητήσει την άδεια της Αρχαιολογικής και μάλλον δεν θα είναι πρόβλημα να την πάρει. Εξάλλου όπως μας ενημέρωσε, και ο ίδιος ο Δήμος για οποιοδήποτε, όσο μικρό, τεχνικό έργο και εάν είναι να κάνει, πρέπει να πάρει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Επομένως, από ότι φαίνεται για τη συγκεκριμένη περίπτωση, το επόμενο βήμα είναι η εξεύρεση ενός χορηγού.

Οι υποδείξεις που κατά καιρούς έχει κάνει ο κ. Κ. έχουν γίνει γνωστές ανά τον κόσμο, πράγμα που δικαιολογεί τις κατάκαιρούς παρουσίες διάφορων ομάδων ξένων με περίεργες συσκευές στην περιοχή.. Ανάμεσά τους είναι και η αποκάλυψητου σημείου όπου είναι θαμμένος ο Ραδάμανθυς, ο αδελφός του Μίνωα, και ο Ανδρόγεως, ο γιος του! Υποδείξεις οι οποίες συνοδεύονται από μαρτυρίες για ύπαρξη μέσα στους ταφικούς χώρους, αντικειμένων άγνωστης τεχνολογίας και απίστευτης συμπεριφοράς!

Οι σπηλιές επίσης που είχαν βρεθεί από ένα βοσκό, πίσω στα 1958 - 1959, επάνω στα εγγύς του Τσούχσουρα, Αστερούσια όρη, είχαν είσοδοι σε πανάρχαιους θαλάμους με απίστευτα τεχνολογικά ευρήματα, τα οποία - όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα και όπως ο I. Φουράκης έχει αποκαλύψει - «σηκώθηκαν» όλα από τον Αμερικάνικο Στρατό το 1960 και 1963 και οι είσοδοι στη συνέχεια σφραγίστηκαν.

Ο συγκεκριμένος βοσκός έγινε πάμπλουτος γαιοκτήμων στη Νότιο Αφρική με περίπου 40εχή απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα, η οποία μάλλον έληξε πρόσφατα. Οι Αμερικάνοι απέκτησαν τεχνολογία που ακόμα πασχίζουν σήμερα να αποκωδικοποιήσουν στις περισσότερες πτυχές της, ενώ ως αντάλλαγμα έδωσαν στην Ελλάδα δύο Πανεπιστήμια. Εκείνο του Ηρακλείου και εκείνο των Πατρών, με συμφωνία με την τότε κυβέρνηση... {Βλ. το σχετικό άρθρο του τεύχους, για τα σκάφη drones(κηφήνες) που εμφανίζονται όλο και συχνότερα και αποδίδονται σε άγνωστη γήινη τεχνολογία που της οποίας οι Αμερικανοί επιστήμονες έγιναν «ξαφνικά» κάτοχοι κάπου στη δεκαετία 60 - 70}

Οι συγκεκριμένες είσοδοι σήμερα είναι πρακτικά απροσπέλαστες και επίσης δεν μπορούν πλέον να ταυτοποιηθούν με βάση παραπλήσια γεωγραφικά στοιχεία που έχει δώσει ο κ. Κ, που επίσης γνώριζε το θέμα, διότι οι χάρτες πλέον πάνω από χα Αστερούσια, εγγύς του Τσούχσουρα περιοχή, είναι... άφαντοι στο Google map. Χρειάζεται κάποιος να «φάει» μέρες εκεί επάνω, ή να πετάξει με ένα ελικόπτερο, εάν φυσικά χα καταφέρει.

Μία άλλη επίσης έγκυρη πληροφορία που διασταυρώσαμε, χωρίς να μπορέσουμε όμως να την επιβεβαιώσουμε από επίσημη πηγή, είναι όχι στο παρελθόν ο ίδιος ερευνητής είχε υποδείξει στην περιοχή Λαρνάκι την είσοδο στο ταφικό σύμπλεγμα του ίδιου του βασιλιά Μίνωα! Έγιναν πράγματι κάποιες αρχικές ανασκαφές, αλλά μετά όλα σκεπάστηκαν βεβιασμένα κατ' εντολή του ιδιοκτήτη της περιοχής που είναι η τοπική Μητρόπολη.

Εκείνο όμως που είναι εξόχως σημαντικό να ειπωθεί, είναι όχι μέσα στο ίδιο το χωριό του Τσούχσουρα έχει υποδειχθεί μετ' επιτάσεως, κατ' επανάληψη και με πραγματικά αδιάσειστα στοιχεία, το σημείο εισόδου του υπόγειου πανάρχαιου Ασκληπιείου Θεραπευτηρίου, όπου η θεραπευτική ενέργεια είναι τόσο έντονη που τα αποτελέσματα της είναι θαυμαστά. Μία χαρουπιά σε προσιτό σημείο μέσα στο χωριό, η σπηλιά της θεάς των τοκετών, Ειλείθυιας, και ένας τοίχος που σφραγίζει την πλαγιά που βρίσκεται θαμμένο ένα πανάρχαιο θέατρο, όλα χωροταξικά περίπου συγγενή, οριοθετούν ένα ενεργειακό κέντρο μέσα στο χωριό, που χαρίζει στον τόπο θαυμαστές θεραπευτικές ιδιότητες και, αποδεδειγμένα, ευγονικές.

Δύο παράλληλοι κόσμοι...

Μετά από τόσο καιρό έρευνας και επαφών με δεκάδες ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους μας άνοιξαν πηγές απίστευτης πληροφορίας, είμαστε σε θέση.. ταπεινά να συμπεράνουμε όχι στον Κοσμοχώρο Τσούτσουρα, συνυπάρχουν δύο χωρόχρονοι:

Εκείνος, ενός υπερτεχνολογικού πανάρχαιου πολιτισμού, πριν από το 7.000 ή και πιο πίσω ακόμα, που πρέπει εκεί στον Τσούτσουρα να είχε την Παγκόσμια, αν όχι τη διαπλανητική του κεντρικη βάση...

Και ενός άλλου, αρχαίου επίσης αλλά νεότερου που ήκμασε εκεί, στον αρχαίο Ίναχο και ήταν ένα διεθνές κέντρο πολιτισμού, εμπορίου και γνώσης. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος όχι το μέλλον έχει να μας φανερώσει πολλά επί του θέματος..

Για μία ακόμα φορά να ευχαριστήσω από καρδιάς τον φιλόξενο, καλό και ντόμπρο κόσμο του Τσούτσουρα που με τόση εμπιστοσύνη και φιλία μας περιέλαβε. Συγχαρητήρια ανήκουν επίσης στον Δήμαρχο και στους φορείς της περιοχής του Τσούτσουρα, διότι μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, προχώρησαν σε όλα τα απαραίτητα τεχνικά έργα για την προστασία της παραλίας και του παραλιακού δρόμου, τα οποία επί χρόνια καταστρεφόντουσαν σχεδόν κάθε χειμώνα, από τη μανία της χειμωνιάτικης θάλασσας. Επίσης, εφαρμόζοντας κλασσικές αρχές ακτομηχανικών δράσεων, με την κατασκευή με πέτρες δύο μικρών «βραχιόνων» μέσα στη θάλασσα, κατάφεραν σε κάτι περισσότερο από ένα χρόνο, σχεδόν να διπλασιάσουν το φάρδος των αμμουδερών ακτών τους, σε ένα μήκος πάνω από 1.000 μέτρα. Δέστε και τη σχετική φωτογραφία.

Εκείνο όμως που εξακολουθεί να μένει ανεκμετάλλευτο και απροστάτευτο είναι ο αρχαίος ναός στο φαράγγι του Μίντρη. Τι σκέπτεστε περί αυτού αγαπητέ κ. Δήμαρχε; Φαντάζομαι πως καταλαβαίνετε ότι στα χέρια σας έχετε μία τεράστια τουριστική περιουσία και έναν Εθνικό πλούτο..

Γεωμυθολογία, η αποκωδικοποιήση των αρχαίων επών

Ηλίας Μαριολάκος: Γεωμυθολογία, η αποκωδικοποιήση των αρχαίων επών

• Συνέντευξη: Μηνάς Παπαγεωργίου (aka Beetlejuice)

Κατά την παιδική μας ηλικία πολλοί γοητευόμασταν από τις ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας που μας διάβαζαν οι γονείς μας. Μεγαλώνοντας, αρχίσαμε δειλά δειλά να κρυφοκοιτάζουμε πίσω από τις συμβολικές παραστάσεις που περικλείονται μέσα στα πανάρχαια αυτά διηγήματα. Ομως, όσο οι κλάδοι της επιστήμης εξελίσσονται, οι σύγχρονοι ερευνητές είναι πλέον σε θέση να αποκωδικοποιήσουν τα νοήματα και τις γνώσεις που βρίσκονται κρυμμένες για αιώνες μέσα στα έπη του Ομήρου, στη Θεογονία του Ησιόδου, στις διηγήσεις του Πλουτάρχου, του Διόδωρου του Σικελιώτη και άλλων σοφών του αρχαίου κόσμου. O Μηνάς Παπαγεωργίου παρουσιάζει σήμερα έναν τέτοιο Ελληνα ερευνητή, τον κ. Ηλία Μαριολάκο. Ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών απαντά σε μια πληθώρα ερωτημάτων σχετικά με τη νέα επιστήμη της Γεωμυθολογίας, τους κατακλυσμούς που περιγράφονται στις μυθολογίες των λαών, την αποκωδικοποιήση των ελληνικών μύθων και τα ταξίδια του Ηρακλή ανά την υφήλιο.

Η συνέντευξη με τον Ηλία Μαριολάκο

• Θα μπορούσατε να μας δώσετε έναν ορισμό του όρου «γεωμυθολογία» και να μας πείτε πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά;
• Ο όρος «γεωμυθολογία» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία ‘60-‘70 στην Αμερική. Αργότερα έπαψε να χρησιμοποιείται και στη συνέχεια πήρα την πρωτοβουλία να τον επανεισαγάγω κάπου στη δεκαετία του ‘90. Η γεωμυθολογία είναι ο κλάδος των γεωεπιστημών ο οποίος προσπαθεί να βρει τη σχέση μεταξύ των φυσικογεωλογικών διεργασιών που συμβαίνουν στη γη και της μυθολογίας.
• Υπάρχει όμως αυτή η σχέση; Κατά την άποψή μου υπάρχει και χαρακτηρίζεται τόσο ως άμεση όσο και ως έμμεση. Αμεση είναι όταν, π.χ., ένα φαινόμενο «αντιπροσωπεύεται» από μια θεότητα και συγχρόνως το φαινόμενο ταυτίζεται με τη θεότητα. Για παράδειγμα, ο Ηφαιστος ταυτίζεται με το ηφαίστειο ενώ ο τιτάνας Ωκεανός έχει ταυτιστεί με το θαλάσσιο ωκεανό. Υπάρχει όμως και μια έμμεση σχέση. Υπάρχουν μύθοι οι οποίοι περιγράφουν φυσικογεωλογικές διεργασίες που έγιναν στο απώτατο παρελθόν. Για παράδειγμα, οι ποταμοί είναι θεοί και είναι τέκνα του Ωκεανού και της Πυθίας. Οι ποταμοί όμως συγχρόνως αναφέρονται και ως γεννήτορες νησιών: Σαλαμίνας. Είναι έτσι απλώς ένα αποκύημα της φαντασίας των αρχαίων; Αραγε ο Αχελώος είναι ο γεννήτορας των Εχινάδων νήσων; Υπάρχει κάποια σχέση; Αποδεικνύεται ότι υπάρχει!

•  Θεωρείτε ότι όλες ανεξαιρέτως οι μυθολογίες εμπεριέχουν πληροφορίες φυσικογεωλογικού ενδιαφέροντος;
• Προσωπική μου άποψη είναι ότι όλες οι μυθολογίες συνδέονται με το Homo Sapiens. Στην Ελλάδα ο Homo Sapiens έφτασε πριν από 70.000 χρόνια. Ομως, το κλίμα από τα 70.000 μέχρι τα 18.000 χρόνια πριν ήταν περίπου το ίδιο. Οι μεταβολές έγιναν από το 18000 μέχρι το 6000 πριν από σήμερα. Σε εκείνη ακριβώς την περίοδο ήταν που έπλασαν οι περισσότεροι λαοί τους θεούς τους.
• Ολες οι μυθολογίες αναφέρονται σε έναν κατακλυσμό. Εχουν όλες αυτές οι ιστορίες ένα κοινό γεγονός ως αφετηρία τους;
• Για να μπορέσει να ερμηνεύσει κανείς τους κατακλυσμούς πρέπει να γνωρίζει πώς μεταβάλλεται το κλίμα. Το κλίμα μεταβάλλεται περιοδικά. Επομένως, μεταβάλλονται και οι βροχοπτώσεις και τα υδρομετεωρολογικά φαινόμενα. Αρα περιμένουμε να γίνονται κατακλυσμοί σε διαφορετικές περιόδους και η γεωλογική ανάλυση έχει δείξει ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί. Οι κατακλυσμοί όμως που περιγράφονται και αναφέρονται στις μυθολογίες είναι κυρίως από το χώρο εκείνον όπου είχε αναπτυχθεί ένας μεγάλος πολιτισμός. Και αυτός ο χώρος είναι αυτός της Μεσογείου, της Μεσοποταμίας μέχρι και το σημερινό Περσικό Κόλπο. Υπάρχει, λοιπόν, μια ομάδα μύθων σχετικά με τους κατακλυσμούς, που αναφέρονται σε μια συγκεκριμένη περίοδο γύρω στο 4000-5000 πριν από σήμερα, δηλαδή μεταξύ 2000 και 3000 π.Χ. Αυτή η περίοδος ουσιαστικά συμπίπτει με το λεγόμενο κλιματικό όπτιμουμ της Ολοκαίνου, μια περίοδο που είχαμε υψηλότερες βροχοπτώσεις και υψηλότερη θερμοκρασία από ό,τι έχουμε σήμερα.
• Θα αναρωτηθείτε πώς έχουν χρονολογηθεί αυτά τα πράγματα. Στη Μεσοποταμία, όπως γνωρίζουμε, είχαν έναν πολύ παλιό πολιτισμό που ξεκίνησε το 5000 π.Χ. Κατά την 5η χιλιετία, φτάνουν στο Εριντού οι Σουμέριοι. Εκεί, λοιπόν, υπάρχουν διαφορές στις τομές των γεωλογικών στρωμάτων. Σε ορισμένα από αυτά παρατηρούμε και ανθρώπινη παρουσία μέσω θραυσμάτων από κεραμικά. Αν τα χρονολογήσουμε όλα αυτά, θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν περίοδοι όπου έχουμε άργιλο (που σημαίνει πλημμύρα – κατακλυσμό), μετά έχουμε εμφάνιση του ανθρώπου, μετά διακόπτεται αυτή η παρουσία και ούτω καθεξής. Εχουμε, λοιπόν, οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι ο λεγόμενος κατακλυσμός του Νώε συμπίπτει με έναν κατακλυσμό που στη μυθολογία των Σουμερίων αναφέρεται ως κατακλυσμός του Σιουσούρντα. Ή με έναν άλλον κατακλυσμό, αυτόν του Ουτναπιστίμ. Οι παραπάνω πρέπει να έχουν γίνει γύρω στο 2000 π.Χ. Για τους δικούς μας κατακλυσμούς, οι μελέτες δείχνουν το 1800 π.Χ. Ομως, αυτό δεν αποκλείει το να έχουν πραγματοποιηθεί και πιο πριν. Αναφέρομαι στους κατακλυσμούς του Δευκαλίωνα και του Ωγύγου. Υπάρχει βέβαια και ο κατακλυσμός του Δαρδάνου. Εκεί είναι λιγάκι μπερδεμένα τα πράγματα διότι υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές για τον Δάρδανο.

• Υπάρχει η άποψη του καθηγητή Λυριτζή, ο οποίος υποστηρίζει ότι επρόκειτο για τοπικού χαρακτήρα καταστροφή κάπου στην Πελοπόννησο, σωστά;
• Ναι. Η μία άποψη είναι ότι ο κατακλυσμός αυτός έχει γίνει στο οροπέδιο της Τρίπολης. Υπάρχει όμως και μια άλλη εκδοχή την οποία αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης. Αναφερόμενος στον Δάρδανο από τη Σαμοθράκη, υποστηρίζει πως πρόκειται για τον άνθρωπο που θεμελίωσε την Τροία. Ομως, είναι γνωστό πως δεν υπάρχει μόνο μία Τροία, αλλά 7-8. Γεγονός που αποδεικνύεται στρωματογραφικά. Κάθε φορά καταστρέφεται, θεμελιώνεται ξανά, αναπτύσσεται και πάλι καταστρέφεται. Βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τροία βρίσκεται στη μεγάλη ρηξιγενή ζώνη της Ανατολίας και επομένως εκεί γίνονται τόσοι σεισμοί που οπωσδήποτε προκαλούν καταστροφές. Ομως, ο Δάρδανος (σύμφωνα πάντα με τον Διόδωρο Σικελιώτη) σχετίζεται με έναν κατακλυσμό που συνδέεται με τα νερά που έρχονται από τον Εύξεινο Πόντο. Λέει ο Διόδωρος πως γέμισε με νερό ο Εύξεινος Πόντος, τα νερά πέρασαν τον Βόσπορο και κατέκλυσαν το Αιγαίο. Ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας στο Αιγαίο εξαιτίας της μεταφοράς του νερού, γι’ αυτό και στη Σαμοθράκη μαζεύουν οι ψαράδες κιονόκρανα από τη θάλασσα.
• Προφανώς αναφέρεται στην περίοδο όπου μεγάλο μέρος του Αιγαίου αποτελείτο από στεριά.
• Ναι, κάποτε ήταν στεριά. Ο Διόδωρος Σικελιώτης συνδέει την άνοδο της στάθμης στο Αιγαίο με τα νερά που ήρθαν από τη Μαύρη θάλασσα. Και περιγράφει το φαινόμενο ως συνεχές. Ερχεται, λοιπόν, τώρα η σύγχρονη επιστήμη και μπορεί να χρονολογήσει ακριβώς την περίοδο όπου τα νερά από τη Μαύρη Θάλασσα ήρθαν στο Αιγαίο. Ομως, κάποια στιγμή η «επικοινωνία» αυτή διακόπηκε. Ας μεταφερθούμε πίσω στο χρόνο, πριν από 18.000 χρόνια. Η παραμεσόγειος περιοχή και το Αιγαίο κατοικούνταν. Ε, λοιπόν, την εποχή εκείνη, οι παγετώνες που έφταναν μέχρι το Λονδίνο και το Ανόβερο ξεκίνησαν να λιώνουν και τα νερά κατέληγαν στην Κασπία, στην Αζοφική και στη Μαύρη Θάλασσα. Αρα τα νερά γέμισαν, λοιπόν, τη λεκάνη του Εύξεινου Πόντου και σιγά σιγά πέρασαν μέσα στον Βόσπορο. Ομως, η στάθμη του νερού ανέβαινε και έτσι, μέσω της θάλασσας του Μαρμαρά, βγήκαν στο Αιγαίο.
• Ερχεται τώρα η σύγχρονη επιστήμη και βλέπει ότι η πλήρωση αυτή πρέπει να έχει γίνει γύρω στο 14500 π.Χ. και να διήρκεσε περίπου 2.000 χρόνια. Στη συνέχεια διακόπηκε. Εχουμε, δηλαδή, για 2.000 χρόνια μια επικοινωνία της Μαύρης Θάλασσας, του Εύξεινου Πόντου και του Αιγαίου. Επομένως, ο Διόδωρος Σικελιώτης είναι σωστός σε αυτήν την περιγραφή. Τίθεται, έτσι, το ερώτημα: Πώς τα γνώριζε όλα αυτά; Αυτοί, λοιπόν, που θεωρούν την ελληνική μυθολογία ως φαντασιώσεις μιλούν για συμπτώσεις. Ομως, οι συμπτώσεις δεν είναι μία και δύο… Ο Διόδωρος Σικελιώτης περιέγραψε μια φυσικο-γεωλογική διεργασία. Υπάρχουν άλλες δέκα παρόμοιες περιπτώσεις που παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
• Ποιος και με ποια γλώσσα μετέφερε αυτές τις περιπτώσεις στην ελληνική μυθολογία; Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι Ελληνες έχουν έρθει από τις Ινδίες, από την ινδοευρωπαϊκή ή κατ’ άλλους από την ινδογερμανική φυλή. Κατ’ άλλους έχουν έρθει από το βορρά, ενώ υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι εγκαταστάθηκαν εδώ από το 2000 π.Χ. Ποιος, λοιπόν, είπε στους Ελληνες που έφτιαξαν αυτήν τη μυθολογία να περιλάβουν και το προαναφερθέν στοιχείο στο μύθο τους; Μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα; Μήπως δηλαδή όντως υπήρξαν κατά καιρούς αφίξεις διαφόρων λαών, όμως και η γλώσσα και οι παραδόσεις ήταν περίπου οι ίδιες, με αποτέλεσμα να περιγράφουν σε μια κοινή διάλεκτο όλα αυτά τα φυσικά φαινόμενα που τους εντυπωσίαζαν;

Θα μπορούσατε να μας αναφέρετε ένα αντίστοιχο παράδειγμα;

• Ο μύθος λέει ότι οι Εχινάδες, που ήταν νύμφες και κατοικούσαν δεξιά και αριστερά από τον Αχελώο (θεός-ποταμός), θυσίαζαν σε όλους τους θεούς εκτός από τον Αχελώο. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος οργίστηκε ο Αχελώος. Παίρνει, λοιπόν, τις Εχινάδες και τις πετάει στη θάλασσα μετατρέποντάς τες σε νησιά. Εάν δούμε πώς εξελίσσεται παλαιογραφικά η θάλασσα δυτικά από τη σημερινή ακτή, θα διαπιστώσουμε ότι το 18000 π.Χ. οι Εχινάδες νήσοι ήταν προέκταση της ξηράς. Ανέβηκε, λοιπόν, η στάθμη της θάλασσας σιγά σιγά και κατέκτησε την ξηρά αφήνοντας να προεξέχουν οι λόφοι. Αυτή η διεργασία ξεκίνησε 16.000-18.000 χρόνια πριν. Ο μύθος εδώ ταυτίζεται και πάλι με τη γεωλογία. Τίθεται, έτσι, και πάλι το ερώτημα πώς έμειναν όλα αυτά τα γεγονότα στη μνήμη των Ελλήνων που υποτίθεται ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους γηγενείς κατοίκους αυτού του τόπου, τους Πρωτοέλληνες ή τους Πελασγούς.
• Το ερευνητικό σας έργο σχετίζεται με έναν από τους μεγάλους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, τον Ηρακλή. Σε ομιλία σας τον αποκαλέσατε «παγκόσμιο γεωλόγο και μηχανικό».
• O Ηρακλής είναι γνωστός από τους 12 άθλους του. Αυτούς γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Για παράδειγμα, είναι λιγότερο γνωστό ότι γεννήθηκε στη Θήβα και (ακόμα σημαντικότερο) ότι έζησε την τελευταία περίοδο της μυκηναϊκής εποχής. Η μυκηναϊκή εποχή ξεκινάει γύρω στα 1600 π.Χ. και ο Ηρακλής πρέπει να έζησε το 13ο αιώνα π.Χ., γύρω στα 80 χρόνια πριν από τον Τρωικό Πόλεμο. Οι 12 άθλοι του Ηρακλή, αν τους ταξινομήσει θεματολογικά κάποιος, θα δει ότι έχουν εμφανή σχέση με το νερό, με μεταλλεύματα και κυρίως με υδραυλικά έργα. Οπως οι στάβλοι του Αυγεία, για παράδειγμα. Ο καθαρισμός του στάβλου του Αυγεία έγινε με την εκτροπή των υδάτων ενός ή δύο ποταμών. Οι Στυμφαλίδες όρνιθες, πάλι, έχουν να κάνουν με λίμνη, με νερό. Η Λερναία Υδρα ομοίως. Τα χρυσά μήλα των εσπερίδων, η χρυσή ζώνη της Ιππολύτης και τα βόδια του Γηρυόνη (πατέρας του Γηρυόνη ήταν ο Χρυσάορας) σχετίζονταν άμεσα με τον χρυσό. Πέρα από αυτά, ο Ηρακλής σχετίζεται επίσης και με τα τεχνικά έργα των Μινύων στην Κωπαΐδα. Αν ξεφύγουμε από αυτούς τους 12 μύθους και πάμε στο τι λένε ο Στράβωνας, ο Διόδωρος Σικελιώτης και διάφοροι άλλοι, βλέπουμε ότι ο Ηρακλής έχει επισκεφθεί και ολόκληρη την Ιβηρική Χερσόνησο.

Μηνάς Παπαγεωργίου και Ηλίας Μαριολάκος κατά τη διάρκεια της συνέντευξης

• Σύμφωνα με μελέτη που έχετε παρουσιάσει, ο Ηρακλής εκτός από γεωλόγος και μηχανικός ήταν και δεινός ταξιδιώτης. Υπάρχουν πειστήρια για το πέρασμά του από άλλα σημεία του πλανήτη; Υπάρχουν σχετικές αναφορές σε τοπικές παραδόσεις άλλων λαών;
• Ο άθλος με τα βόδια του Γηρυόνη εκτυλίσσεται στην Ιβηρική Χερσόνησο. Οι λεπτομέρειες αναφέρονται στον Διόδωρο Σικελιώτη, στον Στράβωνα και τον Πλούταρχο. Γιατί, λοιπόν, πήγε εκεί; Για να εκμεταλλευτεί τον χρυσό, τον άργυρο και τα διάφορα μέταλλα. Μην ξεχνάμε ότι η εποχή εκείνη ήταν η εποχή των μετάλλων. Υπάρχουν ορισμένες περιγραφές που αναφέρονται σε κοιτάσματα μετάλλων στα ιζήματα των ποταμών, όπως του Γουαδαλκιβίρ.
• Πέρασε όμως και από τα Πυρηναία και πήγε στη Γαλατία. Γαλατία ονομάστηκε από το γιο του Ηρακλή, τον Γαλάτη. Εκεί, λοιπόν, ο Ηρακλής συνάντησε την Πυρίνη. Αυτή έμεινε έγκυος αλλά είχε διάφορες επιπλοκές με την εγκυμοσύνη και λέγεται ότι γέννησε ένα τέρας. Στεναχωρημένη, κατέφυγε στο βουνό, όπου και την κατασπάραξαν τα άγρια ζώα. Ο Ηρακλής βρήκε το πτώμα της, την έθαψε με τιμές πριγκίπισσας και από τότε τα βουνά λέγονται Πυρηναία. Τα προηγούμενα αποτελούν αναφορές της ίδιας της λατινικής μυθολογίας. Σε εκείνη την περιοχή ίδρυσε μια πόλη που είναι σήμερα γνωστή ως Αλέσια. Συνέχισε την ίδρυση νέων πόλεων εγκαθιστώντας σε αυτές δικές του κυβερνήσεις. Ο ίδιος ο Ηρακλής αποτελούσε κατά κάποιον τρόπο ένα διοικητή όλης αυτής της μεγάλης περιοχής υπό τον Ευρυσθέα (το βασιλιά των Μυκηνών).

Εκείνη ακριβώς η περίοδος χαρακτηρίζεται από τη μετάβαση στην εποχή του κασσιτέρου (είχε προηγηθεί η εποχή του μπρούντζου). Πήγε, λοιπόν, και στις Κασσιτερίδες Νήσους. Για να μπορέσει όμως να κάνει μεγάλη εκμετάλλευση, πραγματοποίησε διάφορα υδραυλικά έργα. Για την ευκολότερη μεταφορά του στρατού του άνοιξε δρόμους μέσα από τις Αλπεις για να κατέβει στην Ιταλία. Κυριάρχησε, λοιπόν, στην περιοχή, πέρασε στη Γαλλία και πήρε χρυσάφι από εκεί. Πέρασε στην Ιταλία, πέρασε στη Σικελία, συνεχίζοντας να ιδρύσει πόλεις όπως για παράδειγμα τη Λα Κορούνια ή το Κάντιθ.

• Υπάρχει και το θέμα του φάρου της Λα Κορούνια, έτσι;
• Το έμβλημα της πόλης, ο θυρεός της Λα Κορούνια, είναι ο φάρος που έχτισε ο Ηρακλής. Στη βάση του έχουμε μια νεκροκεφαλή με δύο κόκαλα που θεωρείται ότι είναι η κεφαλή του Γηρυόνη. Το Κάντιθ είναι τα παλιά Γάδειρα. Εκεί έχουν μέχρι και σήμερα επιγραφές αφιερωμένες στον Ηρακλή. Στην περιοχή υπάρχουν οι λεγόμενες στήλες του Ηρακλέους, οι πύλες του Γιβραλτάρ. Επίσης, στην τελετή έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελόνης το 1992 το γήπεδο ολόκληρο ήταν στολισμένο με κορδέλες και σεντόνια χρώματος μπλε και άσπρου παριστάνοντας τη Μεσόγειο. Και στο άκρο υπήρχε ένα πλοίο. Ενα πλοίο σαν και αυτά με τα οποία ταξίδευαν οι Μυκηναίοι… Τότε, λοιπόν, βγαίνει από το πλοίο μια φιγούρα, η οποία διασχίζει τη Μεσόγειο και πάει και ιδρύει τη Βαρκελόνη. Ο μύθος αναφέρει πως, κατερχόμενος ο Ηρακλής από τα Πυρηναία, κατάκοπος και καταϊδρωμένος όπως ήταν, έφτασε στην παραλία. Του άρεσε πολύ το τοπίο και άφησε πολλούς από τους δικούς του στρατιώτες εκεί να ξεκουραστούν. Ο ίδιος μπήκε μαζί με άλλους μέσα σε εννιά πλοία και ξεκινούν την πορεία τους προς το βορρά. Τους πιάνει όμως μια μεγάλη θαλασσοταραχή και καταστρέφονται οκτώ πλοία. Επιστρέφοντας εκεί από όπου ξεκίνησε, είδε πως οι άνδρες του είχαν αρχίσει να χτίζουν μια νέα πόλη, τη Βαρκελόνη. Τέλος, σύμφωνα με την παράδοση, ο Ηρακλής πήγε να πάρει τα μήλα των Εσπερίδων περνώντας από την Αραβία. Από εκεί λένε ότι έφτασε μέχρι την Αορνο Πέτρα που βρίσκεται στις Ινδίες και στον Ινδό ποταμό. Ουσιαστικά πρόκειται για το σημείο όπου έφτασε και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Να περάσουμε και στο θέμα της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού;

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Ηρακλής και οι άνθρωποί του είχαν πάει να συναντήσουν τους ανθρώπους του Κρόνου. Αυτοί βρίσκονταν σε τρία νησιά δυτικά της Ισλανδίας, η οποία με τη σειρά της βρίσκεται δυτικά από τη Βρετανία. Σε ένα, λοιπόν, από αυτά τα νησιά ήταν η βάση των ανθρώπων που κατάγονταν από τον Κρόνο. Συνεχίζει, λοιπόν, ο Πλούταρχος αναφέροντας πως οι άνθρωποι του Ηρακλή έφτασαν σε αυτό το νησί με σκοπό να περάσουν στη μεγάλη ήπειρο απέναντι, για να αντικαταστήσουν τους προηγούμενους Ελληνες που είχαν μείνει εκεί αρκετά χρόνια και είχαν εκβαρβαριστεί. Είχαν αρχίσει να ξεχνάνε τη γλώσσα τους, τα ήθη και τα έθιμά τους. Ποια είναι αυτή η ήπειρος δυτικά από την Ισλανδία και δυτικά από τα τρία μεγάλα νησιά; Μία είναι, δεν υπάρχει κάποια άλλη: η Αμερική. Ο Πλούταρχος αναφέρει πως το γεωγραφικό πλάτος της περιοχής όπου έφτασε ο Ηρακλής ήταν σε ευθεία με αυτό της Κασπίας. Μας λέει ότι από την περιοχή που έφτασαν έβλεπαν τον ήλιο να χάνεται μόνο μία ώρα το 24ωρο για ένα μήνα.

• Υπάρχουν αρχαιολογικά δεδομένα σε αυτές τις περιοχές στην αμερικανική ήπειρο που να μαρτυρούν τέτοιου είδους δραστηριότητα;
• Αρχαιολογικά δεδομένα δεν υπάρχουν διότι δεν έχουν γίνει στοχευμένες έρευνες προς αυτή την κατεύθυνση. Ενδείξεις όμως υπάρχουν. Οι ενδείξεις είναι ότι στην απέναντι πλευρά και στη συγκεκριμένη περιοχή, την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών όπου έχουμε μια μεταλλευτική δραστηριότητα που ξεκινά περίπου το 2500 π.Χ. και σταματάει το 1000 π.Χ. Δηλαδή ξεκινάει από τη μεσοελλαδική και πρωτοελλαδική εποχή και καταλήγει στους σκοτεινούς αιώνες, στην κατάρρευση του μυκηναϊκού κράτους. Εκεί αναφέρεται μια εξόρυξη 50.000 τόνων αυτοφυούς χαλκού.
• Γνωρίζω πως όλα τα χάλκινα αντικείμενα που έχουν βρεθεί στην Αμερική δεν ξεπερνούν τους 17 τόνους.
• Ετσι είναι. Να είναι 100, να είναι 1.000, να είναι 2.000 τόνοι! Πού πήγαν οι 50.000 τόνοι; Υπάρχουν διάφορα ευρήματα που βρίσκονται μέχρι τη Φλόριντα. Εχουμε διπλούς πέλεκεις όπως τους μινωικούς. Εχουμε ορισμένα άλλα εργαλεία που μοιάζουν ακριβώς με αυτά τα οποία χρησιμοποιούσαν εδώ στον ελλαδικό χώρο. Υπάρχουν, τέλος, και άλλες ενδιαφέρουσες ενδείξεις. Ξαναγυρνώντας όμως στον Ηρακλή, να αναφέρουμε ότι ο Παυσανίας υποστηρίζει ότι ο ήρωας έφτασε και μέχρι τη χώρα των Υπερβορείων.
• Οι οποίοι πού τοποθετούνται γεωγραφικά;
• Οπωσδήποτε βρίσκονταν βόρεια της Μαύρης Θάλασσας. Αλλοι τούς τοποθετούν στις Αλπεις, άλλοι βόρεια του Αίμου, άλλοι βόρεια της Θράκης. Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, πρέπει να κατοικούσαν εκεί που έφτασαν οι Αργοναύτες. Εκεί, λοιπόν, πρέπει να πήγε ο Ηρακλής. Ο οποίος, μάλιστα, σύμφωνα με τον Παυσανία, πήρε από τους Υπερβόρειους μια αγριελιά, για να τη φυτέψει στην Ολυμπία. Δεν είναι λιγάκι περίεργο όλο αυτό; Πρέπει να υπήρχε μια πολιτισμική σχέση μεταξύ των λαών.
• Και οι Υπερβόρειοι με τη σειρά τους όμως επισκέπτονταν τη Δήλο;
• Ετσι. Οι ανασκαφές δύο Γάλλων αρχαιολόγων στο νησί έφεραν στο φως τους τάφους των Υπερβορείων παρθένων, που χρονολογούνται από το 15ο αιώνα π.Χ. Μιλάμε δηλαδή για την περίοδο ανάπτυξης της μυκηναϊκής εποχής. Υπάρχει, λοιπόν, η εκδοχή ότι οι Υπερβόρειες παρθένες κατέρχονταν από το Μαντείο της Δωδώνης, περνούσαν από τους Δελφούς, από εκεί στην Εύβοια για να καταλήξουν στη Δήλο με σκοπό να αφήσουν τα ετήσια δώρα τους. Κανένας δεν έχει ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο και θεωρώ καθοριστικής σημασίας διότι δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ξεκινούν 5 παρθένες με δώρα για να πάνε από την Αγία Πετρούπολη στον Απόλλωνα της Δήλου παραμένοντας αλώβητες. Μπορεί να το φανταστεί κανείς; Αορνος Πέτρα, Υπερβορέα, Θούλη… Ολες τους συνδέονται με τον Ηρακλή. Αυτές οι περιοχές είναι υπαρκτές.
• Σας έχει πλησιάσει κάποιος από την ελληνική Πολιτεία με σκοπό τη χρηματοδότηση για την ανάδειξη της ερευνητικής σας προσπάθειας;
• Οχι, εδώ δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτά τα πράγματα… Δυστυχώς ακόμα είμαστε υποχείριο του «πνεύματος της Εσπερίας». Δηλαδή, αν δεν έχουν πει κάτι οι Αμερικάνοι, οι Αγγλοι, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, δεν το δεχόμαστε, πρέπει να μας το πουν αυτοί πρώτα για να το δεχτούμε.

Προσπαθούμε να εφαρμόσουμε, δηλαδή, εδώ το σκανδιναβικό πρότυπο. Αν πάει κανείς στη Φινλανδία το χειμώνα, ο ήλιος κάνει την εμφάνισή του 3 ώρες την ημέρα. Πώς είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να μην καθίσει μέσα στο σπίτι του να σκεφτεί, να εργαστεί στο computer του; Είναι δυνατόν ο Ελληνας να περάσει μόλις 3 ώρες εκτός σπιτιού; Ο ίδιος ο ήλιος τον προκαλεί να κάνει το αντίθετο.

Σημείωση: Η συνέντευξη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο εβδομαδιαίο περιοδικό “Φαινόμενα” του Ελεύθερου Τύπου (τ. 19 – 5/2/2011)

ΚΟΙΛΗ ΓΗ ΚΑΙ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ / ΔΙΑΣ / ΔΙΟΝΥΣΟΣ / Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΣ

ΚΟΙΛΗ ΓΗ ΚΑΙ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ

Η θεωρία της κοίλης γης υφίσταται από αρχαιοτάτων χρόνων. Όλες οι φυλές του κόσμου γνωρίζουν την ύπαρξη ενός τεραστίου εσωτερικού κοιλώματος με δαιδαλώδεις σπηλιές. Είναι ένας εσωτερικός κόσμος εφάμιλλος με τον εξωτερικό. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον ονόμαζαν Τάρταρα!                       

Τα Τάρταρα σύμφωνα με τους Αρχαίους Μύστες είναι τόπος σκοτεινός, είναι τόπος φυλάκισης όλων των οντοτήτων που εναντιώθηκαν στην ανθρωπότητα. Ο Δίας στην τιτανομαχία φυλάκισε τους ηττημένους εχθρούς του για να μπορεί η ανθρωπότητα να εξελιχτεί. Το ίδιο έκανε και ο Διόνυσος στην εκστρατεία του στην Άπω Ανατολή. Πολέμησε αλλοειδείς φυλές κατεντολήν του Φωτός και σφράγισε ενεργειακά τις πύλες ανόδου για να μην μπορούν να ανέβουν οι μιαρές φυλές! Την ίδια αποστολή είχαν και οι επτά Ηρακλείδες που κινήθηκαν στην ίδια περιοχή και πολέμησαν με τις ίδιες τέρατο-γεννήσεις. Τελευταία μαρτυρία έχουμε από τον Μ. Αλέξανδρο που έφτασε μέχρι τα δυτικά Ιμαλάια και αφάνισε οριστικά όλες τις σκοτεινές φυλές.

(δώστε προσοχή τι λέει…)

«…. Ο Αλέξανδρος μπήκε σε μια χώρα πετρώδη (άορνος πέτρα = βράχος που δεν πετούν από πάνω ούτε τα όρνια, λόγο στροφοδίνης της υπάρχουσας πύλης) στην οποία κατοικούσαν δεκαεπτά μιαρές φυλές οι οποίες μιλούσαν δεκαεπτά διαφορικές γλώσσες και ήταν, ανθρωποφάγοι, κυνοκέφαλοι (άνθρωποι με κεφάλι σκύλου- αιγύπτιες θεότητες), γότθοι, μαγγόθοι, δραραίοι, μαρμύθες και άλλες πολλές. Ήταν όλες τερατώδεις και έτρωγαν σκύλους, μύγες, σκουλήκια, και βρωμερά πράγματα. Υπήρχαν ομιλούντα πουλιά τεραστίων διαστάσεων, κένταυροι που πέθαιναν στο φως της ημέρας, μονοπόδαροι άνθρωποι με ουρά, άνθρωποι με έξι χέρια (ινδικές θεότητες), όντα αόρατα και άλλα με σκληρό κέλυφος σαν καβούρια. Ο Αλέξανδρος βλέποντας αυτά φοβήθηκε ότι θα μολύνουν τον κόσμο και τους φυλάκισε στα Τάρταρα! Όλους αυτούς τους νίκησε κυρίως με το άναμμα πολλών φωτιών και επειδή δεν άντεχαν το φώς, έφευγαν για να σωθούν στα βουνά που υπήρχαν πολλά σπήλαια θεοσκότεινα και ομιχλώδη και αποτελούσαν τα σύνορα του φωτεινού κόσμου και της χώρας του αιωνίου σκότους. Για όλα αυτά υπήρχε μια και μόνο κοινή είσοδος που οδηγούσε στα τάρταρα!!!. Ο Αλέξανδρος τους κατεδίωξε σκοτώνοντας χιλιάδες ενώ τους υπόλοιπους τους έκλεισε εντός της εισόδου. Κατόπιν έδωσε διαταγή να κατασκευαστεί μια χάλκινη πόρτα με την οποία σφράγισε τελείως την είσοδο και την άλειψε με σιακήνθη ή ασίκητο, που είναι ένα υλικό τόσο ανθεκτικό που ούτε ο σίδηρος το διαπερνά ούτε η φωτιά το λιώνει. Έτσι έκλεισε για πάντα στα σκοτεινά βάθη (κοίλη γη) τους μιαρούς όλων των φυλών». ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗΣ ¨ΒΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ¨.

Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το έργο «Βιος Αλεξάνδρου» και μαρτυρά επακριβώς τι είναι κοίλη γη (τάρταρα)  και ποιοι είναι κλεισμένοι μέσα. Για κυνοκέφαλους και άλλες φυλές κάνουν λόγο ο Ησίοδος, ο Ηρόδοτος καθώς και σωρεία ινδικών αιγυπτιακών και κινεζικών κειμένων. Είναι τόσο ξεκάθαρο αυτό που δεν μπορεί να παρερμηνευτεί από κανέναν. Ακόμη και σήμερα έχουμε πολλές μαρτυρίες σε γεωτρήσεις που έχουν γίνει, πως ακούγονται φωνές από τα έγκατα της γης και σπανιότερα έχουμε και θεάσεις οντοτήτων από τις τρύπες.

Την σήμερον ημέρα γίνεται λόγος από πολλά άτομα που ¨έχουν¨ άνωθεν επικοινωνία (channeling-κανείς δεν αμφισβητεί ότι κάποιος επικοινωνεί μαζί τους, το θέμα είναι ποιος…) ότι η σωτηρία θα έρθει από την κοίλη γη. Γίνεται αναφορά ότι εκεί κατοικούν καλοκάγαθα όντα που θέλουν το καλό της ανθρωπότητας και πως στις δύσκολες στιγμές θα μας κατεβάσουν εντός της γης… για να γίνουμε πέμπτο-διαστασιακοί! Μάλιστα (σύμφωνα με αυτούς…) έχουν και θαλάμους που θα μας βοηθήσουν στην προσαρμογή μας!

Αλήθεια, γιατί αυτά τα όντα δεν ανεβαίνουν επάνω;
Τους ενοχλεί το φως;
Γιατί δεν βοηθούσαν τόσο καιρό;
Τι περιμένουν να γίνει για να υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ανέβουν;

Για όλα υπάρχουν απαντήσεις αρκεί να πάψει ο άνθρωπος να στρουθοκαμηλίζει! Τα όντα αυτά είναι σκοτεινά και θέλουν τον αφανισμό του ανθρωπίνου είδους. Η πρόθεση τους είναι να κατοικήσουν στην επιφάνεια της γαίας αφήνοντας μόνο 500 εκατομμύρια σκλάβους από τον ανθρώπινο πληθυσμό (βλέπε γρανιτένιες πλάκες στην Τζόρτζια των ΗΠΑ).

Οι πύλες που έκλεισε ο Μέγιστος των Ελλήνων είναι ενεργειακές και δεν μπορούν να τις ανοίξουν εύκολα. Πως άραγε θα μπορούσαν να ανοίξουν; Που βασίζονται οι μιαροί και είναι τόσο σίγουροι για την έξοδο τους από την κοίλη γη;  Μήπως θα μπορούσε ένας ενεργειακός παλμός από τον ήλιο να τις απενεργοποιήσει; μμμμμ… πολύ ενδιαφέρον ακούγεται! Άντε και οι πύλες άνοιξαν …τι γίνεται με το φως που δεν αντέχουν; Πως θα κυκλοφορούν την ημέρα; Έχουν και γι αυτό σχέδιο! Βασίζονται πως όταν θα ανέβουν επάνω … και ενώ η ηλεκτρισμός και ο πολιτισμός δεν θα υπάρχουν (λόγω παλμού του Ήλιου) θα ενεργοποιήσουν την αρχαία τους τεχνολογία (πυραμίδες, οργόνη - οργονίτες... (προσοχή σε αυτά οργανοειδή κατασκευάσματα που κυκλοφορούν) που βασίζεται σε γεωμετρικά σχήματα και ανώτερα μαθηματικά επάνω στην επιφάνια του πλανήτη… και θα φτιάξουν ένα ενεργειακό πλέγμα κάλυψης της σφαίρας που θα τους διαμορφώσει τις συνθήκες που θέλουν για την δική τους επιβίωση. Ο άνθρωπος άλλωστε δεν θα είναι ισχυρός αντίπαλος διότι θα έχει γυρίσει στην λίθινη εποχή με το σοκ που θα έχει υποστεί. Όλα αυτά βέβαια είναι η πρόθεση τους. Το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. Είναι πολύ πιο καθαρό και υπέρ του ανθρώπου… Ας λογαριάζουν αυτοί ότι θέλουν!

Οπότε αφελείς ¨ενδιάμεσοι¨… μην παρασέρνετε κόσμο στο στόμα του λύκου. Εσείς μπορείτε να πάτε από τώρα στην κοίλη γη και να πιάσετε καινούργιες φιλίες με τους νέους σας φίλους που σας αγαπούν τόσο, οι άλλοι ας μείνουν στο έργο και στο πλευρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Διόνυσου και του Ηρακλή, γιατί από ότι φαίνεται … μια χούφτα Έλληνες θα ¨βάλουν¨ πάλι το φίδι στην τρύπα.  

http://diogeneis.blogspot.com/