Η αποχώρηση του Θεοχάρη από το Ποτάμι ήταν αναμενόμενη, συνοδεύτηκε όμως από πλούσιο παρασκήνιο και σκληρή κόντρα με το μέχρι χθες κόμμα του
Η είδηση ότι ο βουλευτής Β Αθήνας Χάρης Θεοχάρης αποχωρεί από το Ποτάμι προκάλεσε συζητήσεις χθες, δεν έπεσε όμως ως κεραυνός εν αιθρία.
Και αυτό καθώς από την επομένη της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (εξέλιξη που ούτως ή άλλως άνοιξε τη συζήτηση για το μέλλον του Ποταμιού) ο κ. Θεοχάρης είχε δείξει ξεκάθαρα ότι θα προτιμούσε το Ποτάμι να... κυλήσει προς Συγγρού, ενώ ο Σταύρος Θεοδωράκης επέλεξε εξ αρχής τη συνέχιση της αυτόνομης πορείας του Κινήματος, εκτιμώντας ότι παρά τη δυναμική που δημιούργησε στο φιλελεύθερο χώρο η εκλογή Μητσοτάκη, το γεγονός ότι εξελέγη πρόεδρος σε ένα κόμμα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά θα άφηνε χώρο στο Ποτάμι.
Πληροφορίες έφεραν τον κ. Θεοχάρη να διεκδικεί την ηγεσία του Ποταμιού στο πρόσφατο συνέδριο, τελικά επέλεξε όμως να μην κινηθεί. Τότε είχε δηλώσει στο News247 ότι το Ποτάμι χρειαζόταν επανίδρυση ενώ είχε διαψεύσει τα σενάρια μετακίνησης του στη ΝΔ, την οποία χαρακτήρισε ένα συντηρητικό κόμμα με βαρίδια και αγκυλώσεις, του οποίου ο αρχηγός και τα στελέχη θα πρέπει να αποδείξουν πόσο διατεθειμένοι είναι να αλλάξουν.
Τελικά χθες ο βουλευτής Β' Αθήνας ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού, κρατά όμως την έδρα του, καταλογίζοντας προσωπικά στον κ. Θεοδωράκη λάθη στρατηγικής κατεύθυνσης, έλλειψη θάρρους, στρογγύλεμα απόψεων, πάνω από όλα όμως διγλωσσία, δηλαδή αντιπολίτευση τη μια, στήριξη στην κυβέρνηση την επόμενη.
“Εμφανιζόμασταν πρόθυμοι για κυβερνητική συνεργασία χωρίς προϋποθέσεις”, σημείωσε ο κ. Θεοχάρης, αναφερόμενος στην περίοδο πριν και μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όταν το Ποτάμι εμφανιζόταν ως πιθανός κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ.
“Επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη. Συμπόρευση και με το ΠΑΣΟΚ και με τη Νέα Δημοκρατία” ανέφερε επίσης, στηλιτεύοντας τη
στάση του Ποταμιού, που έχει δημιουργήσει ομάδα διαλόγου με τη Χαριλάου Τρικούπη (κατά πληροφορίες κατόπιν και πιέσεων των Γερμανών και Γάλλων σοσιαλδημοκρατών), αλλά ταυτόχρονα συμπλέει σε σειρά θεμάτων και με τη Συγγρού.
Σκληρή ήταν η απάντηση του Ποταμιού, με ανακοίνωση του κόμματος να σημειώνει ότι ο κ. Θεοχάρης ήταν ο πρώτος που είχε μιλήσει στο Κίνημα για συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ με το επιχείρημα ότι ο Τσίπρας ήταν ανίκητος, στη συνέχεια το χειμώνα του 2016 είχε συστήσει συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ λόγω της δημοσκοπικής πτώσης του Ποταμιού και την άνοιξη του 2016 συνέστησε συνεργασία με τη ΝΔ λόγω της δυναμικής Μητσοτάκη.
“Ενδιαμέσως στο συνέδριο προσπάθησε να μαζέψει υπογραφές για να διεκδικήσει την αρχηγία του Κινήματος αλλά δεν τα κατάφερε. Μας τρέλαινε λίγο όλους στο Ποτάμι με τις συνεχείς μετατοπίσεις του αλλά το υπομέναμε μέχρι που κατάντησε μια κουραστική ιστορία”, ανέφερε μάλιστα σε ιδιαίτερα δηκτικό ύφος η ανακοινωση του Ποταμιού.
Η ανακοίνωση επιβεβαίωσε όμως ότι νωρίτερα την ίδια ημέρα ο κ.Θεοχάρης είχε κληθεί απο την Επιτροπή Δεοντολογίας του Κινήματος τον κάλεσε να δώσει εξηγήσεις μετά από καταγγελίες δεκάδων στελεχών ότι τους καλούσε να υπογράψουν την ιδρυτική διακήρυξη μιας νέας πολιτικής κίνησης. Πληροφορίες που είχαν κυκλοφορήσει εδώ και μία εβδομαδα και προφανώς είχαν φτάσει και στα αυτιά του κ. Θεοδωράκη, ο οποίος θεώρησε πως ο βουλευτής ο οποιος είχε παραιτηθεί απο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος στις αρχές Μαρτίου, σκόπευε είτε να πιέσει εντός του Κινήματος με αυτό τον τρόπο, είτε να διαπραγματευθεί με άλλους όρους μία “μεταγραφή” του στη ΝΔ.
Αν και ο κ. Θεοχάρης όπως αναφέρθηκε παραπάνω είχε διαψεύσει ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας τα της μετακίνησης του στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναμένεται με ενδιαφέρον εάν θα δώσε το παρόν στο συνέδριο της ΝΔ που ξεκινά μεθαύριο.
Στη ΝΔ ο πρώην γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων έχει φανατικούς θαυμαστές, αλλά και φανατικούς εχθρους, καθώς είχε εξαναγκαστεί ουσιαστικά σε παραίτηση από τη συγκεκριμένη θέση τον Ιούνιο του 2014 επί κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου αφού είχε δεχθεί επανειλημμένα πυρα γαλάζιων βουλευτών. Σε κάθε περίπτωση όμως θα μπορούσε να συμβολίσει ένα άνοιγμα Μητσοτάκη προς το φιλελεύθερο κέντρο.
