Μετά τη χρεοκοπία συνεχίζουμε απτόητοι στην κατάρρευση...

Μετά τη χρεοκοπία συνεχίζουμε απτόητοι στην κατάρρευση...

1) Μετά τη χρεοκοπία συνεχίζουμε απτόητοι στην κατάρρευση...

Αν το ελληνικό κράτος συνεχίσει να σκοτώνει τις κατσίκες που έχει για άρμεγμα για χάρη των «τράγων» που χρησιμοποιεί σαν πελάτες, κάθε μέρα που περνά δεν απομακρυνόμαστε, αλλά κάνουμε ένα βήμα προς την πλήρη κατάρρευση.

Αν π.χ. κάποιος μοιράζει επιδόματα ανεργίας 1.200 ευρώ και την ίδια ώρα ο καθαρός μισθός ξεκινάει...από τα 600-700 ευρώ, είναι σαν να πριμοδοτεί την ανεργία.


Μπορεί αυτά να ακούγονται σαν ωραία ανέκδοτα από την κομμουνιστική αριστερά που δεν ενδιαφέρεται για το μάταιο τούτο κόσμο, αλλά έχει εναποθέσει τις ελπίδες της ευημερίας της εργατικής τάξης στην μετά θάνατο ζωή, αλλά δεν ακούγονται λογικά για οποιαδήποτε κυβέρνηση επιδιώκει τη σωτηρία μιας χρεοκοπημένης χώρας με απώτερο στόχο την κοινωνική ευημερία...

Κατά συνέπεια μια κυβέρνηση που δεν κατάφερε να μειώσει τις δαπάνες του στάβλου με τα «τραγιά» που έχει δημιουργήσει στο δημόσιο τομέα, έχει ελάχιστες ελπίδες να σώσει την παρτίδα με την αύξηση των φόρων στο στάβλο με τις «κατσίκες»...

Αλήθεια, αν κάποιος με κάτω των 30.000 εισόδημα μετά από φόρους έχει 24.000 ευρώ γιατί να συνεχίσει να δουλεύει κάπου έναντι 45.000 όταν με 45% συντελεστή θα του μένουν πάλι 25.000 ευρώ καθαρά;...

Επιπλέον όποιος έχει δουλέψει στην πραγματική οικονομία ξέρει πολύ καλά πως για κάθε θέση με 50.000 ευρώ στηρίζονται δεκάδες θέσεις με 10 ή 20 και 30.000 ευρώ.

Με τα παραδείγματα αυτά θέλω να επισημάνω πως εκτός από συγκεχυμένη η οικονομική και φορολογική πολιτική της κυβέρνησης όπως λίγο πολύ και όσων προηγήθηκαν αυτής είναι στη λάθος κατεύθυνση.

Περισσότερα έσοδα θα πετύχει αν μειώσει τη φορολογία εκτός από τα μερίσματα των επιχειρήσεων και στους μισθούς των εργαζομένων. Η μείωση των συντελεστών θα κάνει την φορολογία να μοιάζει περισσότερο δίκαιη και θα διευκολύνει τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης με καταπολέμηση της φοροδιαφυγής...

Ακόμη και στην πρώην κομμουνιστική Σερβία το έχουν καταλάβει πλέον πως περισσότερα έσοδα μαζεύεις μειώνοντας τους φόρους παρά αυξάνοντάς τους ασύστολα... Κεφάλαιο και στελέχη είναι πολύ κινητικά στον κόσμο του σήμερα αμφότερα, υποστηρίζει ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Σερβίας, για να ανέχονται μεγάλη φορολόγηση: Βλέπε: Συνέντευξη Β. Dielic στο CapitalTV...

Άγνοια ιστορίας...

Στη δύση κάθε αυτοκρατορίας του παρελθόντος, η αύξηση της φορολόγησης έπαιξε πάντα καθοριστικό ρόλο στην επιτάχυνση της πτώσης μέσω της αποσάθρωσης του οικονομικού ιστού.

Οι μέρες της ευημερίας αυξάνουν τις κρατικές δαπάνες και οι μέρες των ισχνών αγελάδων που ακολουθούν συνήθως σε τακτικές κυκλικές εναλλαγές δεν επαρκούν να τις συντηρήσουν.

Οι αυτοκρατορίες που μακροημέρευσαν στο παρελθόν ήταν αυτές που μείωσαν τις δαπάνες και αναδιοργάνωσαν το κράτος. Οι άλλες που αντέδρασαν αυξάνοντας τους φόρους επιτάχυναν την πτώση τους.

Στην αρχαία Ρώμη, ήταν η αύξηση των φόρων που κατέστρεψε τη ραχοκοκαλιά της δημοκρατίας, που ήταν οι μικροκαλλιεργητές, τους οποίους μετέτρεψε στο πλήθος της Ρώμης που σιτιζόταν από τα δημόσια ταμεία, τα οποία για να γεμίσουν χρειάζονταν και άλλους φόρους...

Στην προσπάθεια διεύρυνσης της φορολογικής βάσης οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες αργότερα έδωσαν το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη σε όλους τους υπηκόους της αχανούς αυτοκρατορίας.

«Η αύξηση των δημοσίων εξόδων οδήγησε τους αυτοκράτορες σε αύξηση των φόρων οι οποίοι άρχισαν να κάνουν ασύμφορη την κατοχή και καλλιέργεια μικρών και όχι ιδιαίτερα εύφορων κτημάτων. Αυτό σταδιακά οδήγησε στη μείωση της παραγωγής...


Σε μια προσπάθεια διεύρυνσης της φορολογικής βάσης ο αυτοκράτορας Τιβέριος έδωσε εντολή να απογραφούν όλοι οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας στη γενέτειρα του αρχηγού της οικογένειας. Αυτός ήταν ο λόγος που η γέννηση του Ιησού έγινε σε ένα στάβλο κοντά στη Βηθλεέμ και πιθανόν η αιτία της διάδοσης της ιστορίας της σφαγής των νηπίων.

Επιπλέον, η πτώση της αξίας του δηναρίου προηγήθηκε της πτώσης της αυτοκρατορίας...

Νομισματική πολιτική...

Κάποιοι νομίζουν πως η προσπάθεια αντιμετώπισης των οικονομικών προβλημάτων με νομισματική κόλπα όπως η εκτύπωση χρήματος είναι φαινόμενα που αφορούν τη σημερινή αυτοκρατορία.

Παντού και πάντα το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται...

Ήταν ο αυτοκράτορας Νέρων (ο γνωστός «ποιητής» που του άρεσε να παίζει με τα σπίρτα...) αυτός που έκανε την αρχή της νοθείας των νομισμάτων. Περί το 64 μ.χ. ξεκίνησε μια αφελή προσπάθεια παραπλάνησης του λαού. Ξεκίνησε τη μείωση της ποσότητας του ασημιού και του χρυσού στα αντίστοιχου πολύτιμου μετάλλου νομίσματα. Σύμφωνα με αυτά που υποστηρίζει ο Jack Weatherford στο βιβλίο του The History of Money.

Κατ’ αρχάς αυτό που έκανε ήταν να μειώσει ανεπαίσθητα το μέγεθος των ασημένιων και χρυσών νομισμάτων. Με τον τρόπο αυτό τα νομισματοκοπία με την ίδια ποσότητα ασημιού ή χρυσού κατάφεραν να βγάλουν περισσότερα νομίσματα.

Συγκεκριμένα με την ίδια ποσότητα που έβγαζαν 84 δηνάρια κατάφεραν να παράγουν 96 δηνάρια. Αυτό ήταν μια αύξηση της τάξης του 15%.

Με τον ίδιο τρόπο με ένα pound χρυσού αύξησαν την παραγωγή χρυσών aurei από 40 σε 45 που είναι αύξηση της τάξης του 11%. Οι αυτοκράτορες που ακολούθησαν τον Νέρωνα συνέχισαν την ίδια πολιτική.

Με τις ίδιες ποσότητες ασημιού και χρυσού κατασκεύαζαν όλο και περισσότερα νομίσματα. Η αυτοκρατορία είχε πιστέψει ότι βρήκε ένα τρόπο να ξοδεύει περισσότερα χρήματα χωρίς να έχει βρει περισσότερο χρυσό και χωρίς να αυξήσει την φορολογία.

Τα μεγέθη των νομισμάτων όπως δεν μπορούσαν να μειώνονται συνεχώς χωρίς να προκαλέσουν υποψίες και αναστάτωση. Για αυτό το λόγο τα νομισματοκοπία άρχισαν να «πειράζουν» τα κράματα των μετάλλων μειώνοντας την παρουσία του ασημιού και του χρυσού.

Την περίοδο του Νέρωνα η παρουσία του ασημιού στο δηνάριο μειώθηκε κατά 10%. Την περίοδο του Μάρκου Αυρήλιου η παρουσία του ασημιού στο ασημένιο δηνάριο είχε πέσει στο 75% και στα τέλη του δεύτερου μ.χ. αιώνα την εποχή του Κόμοδου στο 67%.

Όταν ο αυτοκράτορας Λούσιους Σεπτήμους Σεβήρους αποφάσισε να δώσει σημαντικές αυξήσεις στους λεγεωνάριους το έπραξε μειώνοντας την παρουσία του ασημιού στο 50%.

Ο Καρακάλας αποφάσισε να κορυφώσει τις ταχυδακτυλουργικές κινήσεις κυκλοφορώντας το αντωνιανό ή και επονομαζόμενο ως διπλό δηνάριο στο οποίο η παρουσία του πολύτιμου μετάλλου ήταν ακόμη μικρότερη. Το νέο νόμισμα είχε εμφάνιση που παρέπεμπε σε αξία διπλάσια από το παλιό δηνάριο.

Κατά τη διάρκεια του Γαλενιανού μεταξύ 260 και 268 η περιεκτικότητα των αντωνιανών σε ασήμι ήταν μικρότερη του 5%.

Κατά τη διάρκεια 200 ετών η παρουσία του ασημιού στα ασημένια νομίσματα ήταν εικονική, είχε μειωθεί σχεδόν κατά 100%. Με την ίδια ποσότητα που πριν κατασκεύαζαν ένα δηνάριο τώρα κατασκεύαζαν 150.

Σ’ όλη αυτή τη διάρκεια όμως όσο η παρουσία των ασημιού μειωνόταν τόσο οι τιμές των προϊόντων αυξάνονταν. Μια ποσότητα σταριού που κόστιζε ενάμιση δηνάριο κατά το δεύτερο αιώνα είχε φτάσει να κοστίζει 100 δηνάρια έναν αιώνα αργότερα.

Η πολιτική λύση...

Ο Διοκλητιανός συνέχισε την πληθωριστική πολιτική και προσπάθησε να ελαφρύνει το πρόβλημα της αυτοκρατορίας, βάζοντας στο χέρι τις περιουσίες των χριστιανών που αυξάνονταν αριθμητικά. Κατεδίωκε λοιπόν τη θρησκεία τους με κάποιες προφάσεις και δήμευε τα υπάρχοντά τους.

Την ανατροπή του σκηνικού έφερε όμως αργότερα ο Κωνσταντίνος ο οποίος σκέφθηκε πως οι χριστιανοί ήταν φτωχότεροι σε γενικές γραμμές και οι εκκλησίες τους στις κατακόμβες, σε αντίθεση με τους ειδωλολατρικούς ναούς, λιτές (το αντίθετο αυτού που συμβαίνει σήμερα π.χ. μετά 18 αιώνες επίσημης θρησκείας χριστιανισμού...).

Υποστήριξε πως είδε το όραμα του «Εν τούτω Νίκα», πριν μια κρίσιμη μάχη προφανώς θέλοντας να εκμεταλλευτεί τον πατριωτισμό των υπηκόων και χάραξε μια πολιτική προσεταιρισμού των χριστιανών που κατέληξε στη δήμευση της πλούσιας περιουσίας των ειδωλολατρικών ναών που συγκέντρωναν αφιερώματα εκατοντάδων στη Ρώμη και χιλιάδων ετών στην Ελλάδα και τη Μ. Ασία.

Βέβαια αναδιοργάνωσε σε άλλη βάση το κράτος στην ουσία επανιδρύοντάς το με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Έβγαλε καινούργιο αξιόπιστο νόμισμα που έμεινε σταθερό για αιώνες, αλλά η επανίδρυση της αυτοκρατορίας με τα χτίσιμο νέας πρωτεύουσας ίσως αποτελεί το μεγαλύτερο μοντέλο ανάπτυξης με τρόπο που θυμίζουν την φιλοσοφία της Κευνσιανής σχολής πολλούς αιώνες αργότερα...

2) Τρέφουμε ελπίδες

Η αγορά συνεχίζει να παραπαίει με τον ίδιο τρόπο που οι παλιότεροι θυμούνται πως έκανε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και του ’90 όταν επίσης είχαμε τα «σοσιαλιστικά» πειράματα και στήνονταν το τέρας του παρακράτους και της παρασιτοκρατίας.

Μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης τότε το κομματικό παρακράτος υποχώρησε και έδωσαν στον Σημίτη ρόλο ανάταξης από τη χρεοκοπία. Τώρα, ποιος θα επωμιστεί αυτό ρόλο, έστω και μετά την κατάρρευση;...

Η κόκκινη κάρτα από την τρόικα στο Υπουργείο Εργασίας δείχνει ότι τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν. Παρ’ όλα αυτά οι ενδείξεις συγκλίνουν πως οι δανειστές είναι αποφασισμένοι να περιμένουν τα αποτελέσματα και αυτής της επανεκκίνησης...

Εμείς πάλι δεν τρέφουμε και πολλές ελπίδες καθώς τα ίδια πρόσωπα δύσκολα δεν θα μαγειρέψουν την ίδια σούπα που «μαγειρεύουν μέχρι τώρα...

Στην αγορά όμως δεν ανησυχούμε ιδιαίτερα, καθώς η αγορά μας μέχρι τώρα είχε όλες τις αφορμές να σημειώσει νέα χαμηλά και δεν το έπραξε. Και όπως έχουμε μάθει σε αυτή τη στήλη όταν μια αγορά δεν πέφτει με κακά νέα έχει φτάσει στα όριά της...

Δεν θα σημαίνει το ίδιο όμως αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί και στο δεύτερο εξάμηνο και περάσει στο 2012 όπου υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες πως δεν θα είναι ήρεμη χρονιά για τις αγορές. Είναι νωρίς όμως ακόμη για να υποστηρίξουμε αυτές τις υπόνοιες...

Αυτό που μπορούμε να υποστηρίξουμε είναι πως στις διεθνείς αγορές συνεχίζει να μην έχει ανατραπεί η ανοδική τάση

3) Μετοχές

Στο ελληνικό χρηματιστήριο υπάρχουν ενδιαφέρουσες διαφοροποιήσεις ιδίως στις μικρές κεφαλαιοποιήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να συνδυαστούν με το γεγονός πως σε αρκετές περιπτώσεις αφορούν εξαγωγικές εταιρείες που δεν επηρεάζονται από το γενικότερο εσωτερικό κλίμα και το γεγονός πως έχουμε εισέλθει στην περίοδο ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του πρώτου τριμήνου.

4) ΒΙΟΧΚ-ΣΩΛΚ-ΧΑΚΟΡ-ΕΤΕΜ

Οι μετοχές του ομίλου με συντριπτική τη συμμετοχή των εξαγωγών στις πωλήσεις του εμφανίζουν κινητικότητα ομαδική. Η ειδησεογραφία χθες στο Capital περιελάμβανε θετικές προσδοκίες...

5) Κρατικόχαρτα...

Υπό πίεση οι μετοχές της κατηγορίας ολόκληρης την τελευταία εβδομάδα σαν η αγορά να προεξοφλεί υπαναχωρήσεις της κυβέρνησης στις έστω και ιμιτασιόν μέχρι τούδε αποκρατικοποιήσεις που έχει εξαγγείλει...

6) Ασήμι...

Ενώ εμείς παραμένουμε εγκλωβισμένοι στα δικά μας, στις διεθνείς αγορές το ασήμι τους τελευταίους μήνες κατάφερε να διπλασιάσει την τιμή και τώρα καταρρέει. Το σκηνικό όμως στη διεθνή οικονομία δεν προδιαθέτει για μακροπρόθεσμη πτώση.

Πηγή:Επανάστασηgr

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ZIRAAT ΣΕ ΞΑΝΘΗ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Ημερομηνία Καταχώρησης Δευτέρα 9 Μαΐου 2011.

του Κεμάλ Φαρζλή
Πρόκληση πέρα από κάθε όριο θεωρείται η μη ανάρτηση της ελληνικής σημαίας στις εθνικές και τοπικές επετείους, από τα δύο (2) υποκαταστήματα της τουρκικής Τράπεζας ZİRAAT BANKASI A.E. στην Κομοτηνή και την Ξάνθη.
Στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί ασέβεια σε βάρος της χώρας που την φιλοξενεί. Στην χειρότερη, αποτελεί αμφισβήτηση σε συμβολικό επίπεδο της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη και συνδέεται με το φασιστικό ψυχολογικό κλίμα που συνθέτει το πολύπλοκο δίκτυο παράνομων συλλόγων, θρησκευτικών φροντιστηρίων, πυρήνων των γκρίζων λύκων και άλλων -νόμιμων κατά τα άλλα- οργανώσεων που χρηματοδοτούνται αθρόα (και σχεδόν φανερά) από τα κονδύλια του Τουρκικού υπουργείου εξωτερικών.
Στόχο έχουν να οργανώσουν σε κάθε επίπεδο (μηδέ του αθλητικού εξαιρουμένου) τους μουσουλμάνους, να τους εμφυσήσουν τουρκική-ανθελληνική συνείδηση, να τους συνδέσουν οικονομικά με την Τουρκία και εν τέλει να τους ριζοσπαστικοποιήσουν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο σε περιόδους κρίσεως.
Η έρευνα της Ζαγάλισα, απεκάλυψε ότι η ανάρτηση της Ελληνικής σημαίας δεν είναι προαιρετική από τις Tράπεζες, καθώς από ιδρύσεως του νέου Ελληνικού κράτους, υπάρχει νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το θέμα. Ο ισχύων νόμος 851/1978, στο άρθρο 3, αναφέρει ρητά «…είναι υποχρεωτική δι΄ άπαντα εν γένει τα καταστήματα του Δημοσίου…των νομικών προσώπων Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου και τα ιδιωτικά…». Δηλαδή και στις τράπεζες.
Σε κάθε εθνική ή τοπική επέτειο, οι κατά τόπους νομαρχίες της Θράκης, με έγγραφά τους καλούσαν υπηρεσίες και τράπεζες να προβούν σε σημαιοστολισμό. Η Ζιραάτ ΟΥΔΕΠΟΤΕ και σε καμία τοπική ή εθνική γιορτή, από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της ΔΕΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕ την ελληνική σημαία. Οι προσόψεις των δύο καταστημάτων δεν διαθέτουν καν υποδοχές ιστού. Αντίθετα, σε όλη την Τουρκία τα υποκαταστήματά της έχουν αναρτημένη την τουρκική σημαία, όχι μόνο στις επίσημες εορτές, αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Το πιο πρόσφατο έγγραφο με σχετικό περιεχόμενο είναι της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με ημερομηνία 18.3.2011 και αριθ. πρωτ. 754, το οποίο κοινοποιήθηκε σε όλες τις τράπεζες (με αφορμή τον επικείμενο εορτασμό της 25ης Μαρτίου) και φυσικά και στα 2 καταστήματα της Ζιραάτ Μπάνκασι (Κομοτηνή και Ξάνθη). Στο έγγραφο καλούνται διάφοροι φορείς μεταξύ των οποίων και οι τράπεζες να προβούν σε «Γενικό σημαιοστολισμό …από της 8ης πρωϊνής ώρας της 23ης Μαρτίου μέχρι και τη δύση του ηλίου της 25ης Μαρτίου 2011… καθώς και φωταγώγηση όλων των καταστημάτων των ΝΠΔΔ, Τραπεζών και των ΝΠΙΔ, κατά τις βραδινές ώρες της 24ης και 25ης Μαρτίου 2011».

Φυσικά, η Ζιραάτ αγνόησε προκλητικά το έγγραφο της Περιφέρειας Α.Μ.Θ. και δεν ανάρτησε ούτε μία φορά την ελληνική σημαία από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της στην Κομοτηνή. Την ίδια πρακτική ακολουθεί από το 2010 και το υποκατάστημα της Ξάνθης, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν είναι μεμονωμένη ενέργεια ενός καταστήματος (παράλειψη ή αδράνεια), αλλά αποτελεί στοχευμένη ενέργεια της διοίκησης της τράπεζας.
Η ίδια τράπεζα έχει επιδείξει προκλητική συμπεριφορά από την έναρξη της λειτουργίας της στην Ελληνική Θράκη. Υπενθυμίζουμε την ύποπτη ενέργειά της να αποστείλει τον Δεκέμβριο του 2008, πρόσκληση για τα εγκαίνια του υποκαταστήματος Κομοτηνής, σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς της Θράκης
(εγκαίνια της 18/2/2009), συντεταγμένη στα …Τουρκικά και στα Αγγλικά (δεν υπήρχαν Ελληνικά), όπου η Κομοτηνή αναφερόταν με το οθωμανικό της όνομα, ως…Γκιουμουλτζίνε! Η ενέργεια αυτή προκάλεσε την οργή του τότε Περιφερειάρχη Δημ. Σταμάτη, ο οποίος και επέστρεψε με επιστολή του την πρόσκληση ως απαράδεκτη.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ν. Ροδόπης (και νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος) κ. Γ. Πεταλωτής, ως αντιπολίτευση πήρε θέση και με δηλώσεις του στον τοπικό τύπο, υπογράμμισε «Αυτό δείχνει ή βαριά αμέλεια, που δεν συγχωρείται σε έναν τραπεζικό οργανισμό ή σκοπιμότητες που ακόμη περισσότερο δεν συγχωρούνται. Λάθος αρχή με λάθος στόχους» (17.12.2009). Εμείς, διορθώνουμε τον κ. Πεταλωτή, σημειώνοντας ότι η Τουρκική τράπεζα έκανε απολύτως σωστή αρχή για τα τουρκικά συμφέροντα και συνεχίζει πάλι με εξίσου σωστό και συνεπή τρόπο. Αυτοί που κάνουν λάθος είναι η ελληνική κυβέρνηση και οι Θρακιώτες βουλευτές, υπουργοί και υφυπουργοί και των τριών νομών, οι οποίοι καθεύδουν ομαδικώς και μακαρίως… Σήμερα, θα κάνει κάποια δήλωση ο κ. Πεταλωτής;

Ούτε η ιστορία ούτε οι συνειρμοί μας επιτρέπουν να σκεφθούμε θετικά. Η Ζιραάτ ήταν η Τράπεζα του κράτους δολοφόνου που εισέπραττε όλο το Βαρλίκ Βεργκισί, και εξουθένωσε οικονομικά τις μειονότητες στην Τουρκία.
Η Ζαγάλισα (δυστυχώς, μόνον αυτή!) διαθέτει στοιχεία για την Τράπεζα και την δράση της στην Ελληνική Θράκη, για τις διασυνδέσεις της με το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, και για άλλες πτυχές που εν καιρώ θα αποκαλύψουμε.

Ο φυσικός πλούτος των πενηντάρηδων +

 Ο φυσικός πλούτος των πενηντάρηδων +

Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι μετά τα 50 μου, θα αποκτούσα τόσο σημαντικό φυσικό πλούτο: 

ασήμι στα μαλλιά, 

χρυσό στα δόντια, 

πέτρα στα νεφρά, 

ζάχαρη στο αίμα, 

μολύβι στα πόδια,

βαρέα μέταλλα στον εγκέφαλο 

και τιτάνιο στις αρθρώσεις.!!

και όλα αυτά χωρίς να αναφέρω καν την ύπαρξη μιας πραγματικά...

ανεξάντλητης πηγής

φυσικού αερίου  !!

 

 ΧΑ!ΧΑ!

 ΤΑ e-mail να ονομαστούν ήλ-υμα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Ημερομηνία Καταχώρησης Σάββατο 7 Μαΐου 2011.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Εξ αφορμής της προσφάτου καταθέσεως στην Βουλή των Ελλήνων του νομοσχεδίου «Για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» και την απορρέουσα εκ τούτου μελ­λον­τική έκδοσι της «Κάρτας του Πολίτη», η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους επιθυμεί να επισημάνη τα ακόλουθα:
Η «Κάρτα του Πολίτη» ταυτοποιεί την προσωπικότητα του πολίτη και τον μετατρέπει σε ένα αριθμό του συστήματος της ηλεκτρο­νικής διακυβερνήσεως.
Όλοι οι πολίτες εντάσσονται πλέον σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο ελέγχει και επεξερ­γάζεται τα στοιχεία της προσωπικής τους ζωής (οικονομική δραστηριότης, θέματα υγείας, εργασίας, κοινωνικής συμπεριφοράς κ.λπ.), καταργώντας ουσιαστικά τις προσωπικές τους ελευθερίες. ….
Επειδή το σύστημα αυτό έχει την δυνατότητα να μετεξελίσσεται εύκολα θεωρούμε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος για τους Χριστιανούς να παραβιάζεται η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνειδήσεως, στερώντας τους την δυνατότητα να ομολογούν ελεύθερα την πίστι τους και να κηρύσσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Επειδή μάλιστα η εξουσία χρήσεως του συστήματος αυτού παραδίδεται σε φορείς ακαθόριστους ως προς τον δη­μόσιο η ιδιωτικό τους χαρακτήρα και τους δίδεται η ευχέρεια να προσθαφαιρούν στην Κάρτα δεδομένα, υπάρχει το ενδεχόμενο ακόμη και της ανεπίγνωστης εκ μέρους των πιστών χρήσεως αντιχριστιανικών συμβόλων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους εκφράζει την έντονη ανησυχία της και υποβάλλει θερμή παράκλησι προς την Ελληνική Κυβέρνησι να μη προχωρήση στην έκδοσι της ηλεκτρονικής «Κάρτας του Πολίτη», συνιστά δε στους χριστιανούς να χρησιμοποιούν τα συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς τους.
Η υποχρεωτική επιβολή τοιούτου είδους Κάρτας μας ευρίσκει αντιθέτους.
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν λησμονούμε ότι «μείζων ο εν ημίν η ο εν τω κόσμω», και ότι ο Χριστός «νενίκηκε τον κόσμον»• τούτο όμως δεν συνεπάγεται και την συμφωνία μας σε υποχρεωτικές και ανελεύθερες πρακτικές.
Ευχόμεθα ολοψύχως η Κυρία Θεοτόκος, η Προστάτις και Έφορος του Αγίου Όρους, να δίδη στον ευλαβή λαό της πατρίδος μας την δύναμι να ανταπεξέρχεται σε όλες τις δυσκολίες του βίου, μάλιστα μέσα στη δυσχερή αυτή συγκυρία που διερχόμεθα.
Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι
των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Ημερομηνία Καταχώρησης Σάββατο 7 Μαΐου 2011.

Για την κατασκευή 1 γούνας απαιτούνται 120 δέρματα μικρών ζώων

Το 50% των αυτοχείρων είναι ηλικιωμένοι

Η φτώχεια δεν πρέπει να είναι ισόβια καταδίκη

10% των θυμάτων τροχαίων χρησιμοποιούν ακουστικά

Τα ζώα δεν είναι επαγγελματίες κλόουν. Μην πληρώνετε για να τα δείτε να βασανίζονται στο Τσίρκο

Σταματήστε την καταστροφή του 

Μην αγοράζετε αναμνηστικά από εξωτικά ζώα

Ένα «κλικ» μπορεί να αλλάξει το μέλλον σου

Σταματήστε την κλιματική αλλαγή προτού εκείνη αλλάξει εσάς

Μην αποδέχεστε την ανορεξία ως πρότυπο

Υποστηρίξτε ψυχολογικά τα άτομα με ανορεξία ή βουλιμία

Εκείνος που κακοποιεί, ποτέ δεν βλέπει τον εαυτό του όπως πραγματικά είναι

Η κακοποίηση δεν είναι άθλημα

Η φύση δεν ανακυκλώνεται

Η σιωπή είναι επώδυνη

Κόβοντας τα δέντρα, κονταίνουμε την ζωή μας

Οι ζώνες ασφάλειας κρατούν τους ανθρώπους ενωμένους

Μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν

Το 80% των παιδικών καθισμάτων δεν τοποθετούνται σωστά

Δεν γεννήθηκε για να φορεθεί

Τα κατοικίδια δεν είναι παιχνίδια

Και η προφορική κακοποίηση είναι τρομαχτική

Το παιδικό δέρμα είναι 10 φορές πιο απαλό και καίγεται 40 φορές ταχύτερα από των ενηλίκων. Η πλειοψηφία θανατηφόρων εγκαυμάτων ανηλίκων συμβαίνουν σε ηλικίες μικρότερες των 4 ετών

Το αλκοόλ για τον οδηγό είναι πιο επικίνδυνο από ένα όπλο

Γυναικείες Ορμόνες

Γυναικείες Ορμόνες  Πέρα από τις γνωστές ορμόνες, όπως είναι η οιστραδιόλη, η  προγεστερόνη, κ.λ.π, υπάρχουν ακόμη κάποιες ορμόνες, που ανακαλύπτουμε,δυστυχώς, σταδιακά στις γυναίκες. Εχουμε λοιπόν:    Χοντοσεντερόνη  Βασική γυναικεία ορμόνη, χάρη στην οποία μια γυναίκα, που μπορεί να  μην ξέρει να πάει ούτε από την Ομόνοια στο Σύνταγμα, εντοπίζει με  κλειστά μάτια όλα τα υποκαταστήματα της αλυσίδας Hondos Center σε  ακτίνα 150 ναυτικών μιλίων.    Φερτηκαρταρεκαργιόλη  Ορμόνη, που εκκρίνεται ιδιαίτερα κάθε Σάββατο πρωί, και διεγείρει την  γυναίκα έτσι ώστε να αποσπάσει την πιστωτική κάρτα του άντρα, αφού η  δική της έχει καταστραφεί από την χοντοσεντερόνη.   Ευρωχλωρίνη  Με την έκκριση αυτής της ορμόνης η γυναίκα αφήνει την πιστωτική κάρτα  και στρέφεται στα μετρητά του άντρα, τα οποία και "καθαρίζει" σε χρόνο  ρεκόρ. Εφόσον συνδυαστεί με τις δύο προηγούμενες, ασ'τα να πάνε.    Τηλεφωνίνη  Ορμόνη, που δίνει στη γυναίκα την ικανότητα να μπορεί να μιλά στο  τηλέφωνο για πολλές ώρες χωρίς να χρειάζεται τροφή και νερό.  Εκκρίνεται καθημερινά σε σταθερή ποσότητα, αλλά παρατηρείται  υπερέκκριση όταν η φερτηκάρταρεκαριόλη και η ευρωχλωρίνη δεν έχουν αποτέλεσμα.    Νυφουλίνη  Πρόκειται για ορμόνη της οποίας η έκκριση αυξάνεται γεωμετρικά με τα  χρόνια και η οποία δημιουργεί στη γυναίκα την ακατανίκητη ανάγκη να  ντυθεί νυφούλα. Εξαιρετικά επικίνδυνη για τους άντρες, αφού μπορεί να  τους οδηγήσει ακόμη και στον αιφνίδιο γάμο.    Πονοκεφαλίνη  Πρόκειται για ορμόνη που εκκρίνεται κυρίως όταν η γυναίκα βρίσκεται σε  ύπτια θέση (=ξαπλωμένη). Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτή η ορμόνη  δεν προκαλεί πονοκέφαλο στην γυναίκα αλλά οίδημα (=πρήξιμο) στα  γεννητικά όργανα των ανδρών. Η γυναίκα επικαλείται δήθεν πονοκέφαλο  για να αποφύγει άλλες δραστηριότητες. Πιστεύεται ότι συσχετίζεται με τη νυφουλίνη στις μικρές και την φερτηκάρταρεκαργιόλη στις μεγαλύτερες ηλικίες.   Πάντοτε όμως συνδυάζεται με την μουρμουρόνη.     Μουρμουρόνη Βασική γυναικεία ορμόνη, αφού εκκρίνεται από όλες τις γυναίκες και σε όλες τις ηλικίες. Διακρίνεται στη γενικομουρμουρόνη (η γυναίκα  μουρμουρίζει γενικά οποιαδήποτε ώρα της ημέρας) και στη κρεβατομουρμουρόνη (εκκρίνεται πριν τον ύπνο και προκαλεί βασανιστική κρεβατομουρμούρα). Σε συνδυασμό με την τηλεφωνίνη προκαλεί μουρμούρα από τηλεφώνου (γνωστή και ως τηλεγκρίνια). Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αν βρεθεί τρόπος περιορισμού της μουρμουρόνης, ο μέσος όρος ζωής των ανδρών θα αυξηθεί άμεσα κατά 15-20 χρόνια.

Οι Μονάδες μετρήσεως στην Αρχαία Ελλάδα

Οι Μονάδες μετρήσεως στην Αρχαία Ελλάδα

Στην Ελλάδα βασική μονάδα μέτρησης κατά τους αρχαίους χρόνους, ήταν ο πους. Το μέγεθος δεν ήταν σταθερό αλλά εξαρτιόταν από το σημείο όπου γινόταν η μέτρηση στο Εκατόμπεδο του Παρθενώνος. Έτσι το μήκος του κυμαινόταν από 0,3083 και 0,2970 μέτρα.

Υποδιαίρεση του ποδός ήταν ο δάκτυλος, 1/16 του ποδός ή 0,0193 μέτρα. 

Από τον δάκτυλο παράγονταν οι παρακάτω μονάδες:

4 δάκτυλοι = 1 παλαιστή ή παλαστή
8 δάκτυλοι = ½ ποδός = 1 λιχάς
11 δάκτυλοι = 1 ορθόδωρον
12 δάκτυλοι = 1 σπιθαμή
16 δάκτυλοι = 1 πους
18 δάκτυλοι = 1 πυγμή
20 δάκτυλοι = 1 πυγών
24 δάκτυλοι = 1½ πους = 1 πήχυς

Παράγωγες μονάδες από τον πόδα ήταν οι εξής:

2½ πόδες = 1 απλούν βήμα
5 πόδες = 1 διπλούν βήμα
6 πόδες = 1 οργυιά
10 πόδες = 1 άκαινα
100 πόδες = 1 πλέθρο
600 πόδες = 1 στάδιο

Το μήκος του σταδίου διέφερε στις αρχαίες πόλεις και εξαρτιόταν από το μήκος του ποδός. Έτσι το αττικό στάδιο είχε μήκος 184,98 μέτρα, το ολυμπιακό 192,27 μέτρα, το οδοιπορικό 157,50 μέτρα.

Από το στάδιο παραγόταν οι εξής μονάδες:

2 στάδια = 1 δίαυλος
4 στάδια = 1 ιππικόν
12 στάδια = 1 δόλιχος
30 οδοιπ. στάδια = 1 περσικός παρασάγγης
40 οδοιπ. στάδια = 1 αιγυπτιακός σχοινός

Τα κυριότερα μέτρα επιφάνειας ήταν το τετραγωνικό πλέθρο , η άρουρα (1/4 του πλέθρου) και ο έκτος (1/6 του πλέθρου).

Η βάση των μονάδων για την μέτρηση των στερεών ήταν ο κύαθος (0,046 λίτρα), ενώ παράγωγες μονάδες του ήταν οι παρακάτω:

6 κύαθοι = 1 κοτύλη
3 κοτύλες = 1 ξέστης
2 ξέστες = 1 χοίνικας
4 χοίνικες = 1 ημίεκτον
8 χοίνικες = 1 εκτεύς
6 εκτείς = 1 μέδιμνος

Για τα υγρά η βάση των μονάδων μέτρησης ήταν και πάλι ο κύαθος και από αυτόν παραγόταν οι εξής μονάδες:

1 ½ κύαθοι = 1 οξύβαφον
2 οξύβαφα = 1 ημικότυλον
2 ημικότυλα = 1 κοτύλη
2 κοτύλες = 1 ξέστης
16 ξέστες = 1 χους
12 χόες = 1 μετρητής (39,4 λίτρα)

Βασική μονάδα μέτρησης του βάρους ήταν ο οβολός (0.72 γραμμάρια). Από τον οβολό προέκυπταν οι εξής μονάδες:

1 δραχμή = 6 οβολοί
1 μνα = 100 δραχμές
1 τάλαντο = 60 μνα (25,86 χιλιόγραμμα)

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/05/arxaies-monades-metrhshs.html#ixzz1LbctLydj

Τα μυστήρια των Μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης.

• Συντάκτης: Γιάννης Μούτσος, Δημοσίευση: 18/02/2010

  Πλήθος επιστημόνων και μελετητών από το εξωτερικό, μετά από χρόνιες έρευνες αποκαλύπτουν τα μυστικά των μυστηρίων της Σαμοθράκης, μετά από πολλούς αιώνες σιωπής.

  Οι Pyles και ο Γιάννης Μούτσος συναντήσανε τον Andy Cardew, καθηγητή του πανεπιστημίου του Έσσεξ, στο τμήμα Λογοτεχνίας, θεάτρου και Κινηματογράφου.

  Andy Cardew: "Τα μυστήρια της Σαμοθράκης καλύπτονταν από ένα μυστικό πέπλο. Δεν έκρυβαν κάποιο ένοχο μυστικό παρά μόνο το γεγονός ότι ήταν πολύ έντονη η γνώση για τον απροετοίμαστο. Η μυστικότητα είχε πολύ μεγάλη δύναμη όπως και η δύναμη που διαθέτουν οι μυστικές αδελφότητες, εξαιτίας των τελετών και της γνώσης, καθώς επίσης και των φράσεων που παραμένουν άγνωστες στο γενικό θεατή.

  Τα μυστήρια πράγματι μεταμόρφωναν ολοκληρωτικά τους ανθρώπους. Μετά την μύηση κάποιου ατόμου -ιδιαίτερα στην Σαμοθράκη και σε μικρότερο βαθμό στα Eλευσίνια- δεν φοβόταν πλέον τον θάνατο. Πιστεύουμε πως υπήρχε κάποια αναπαράσταση της καθόδου στον κάτω κόσμο του σκότους -όπως η Δήμητρα αναζητούσε την Περσεφόνη- και έπειτα ακολουθούσε η αποκάλυψη του φωτός.

  Πολλά από τα στοιχεία που έχουμε για τα Ορφικά μυστήρια όπως αυτή η επιστροφή στον κόσμο των ζωντανών ήταν σημαντική. Συνεπώς το ζήτημα ήταν να ανακαλύψεις ότι είσαι αθάνατος. Δεν ήταν απλώς θέμα καταδίκης. Ο Πλούταρχος ως ιερέας στο μαντείο των Δελφών αναφέρεται σε αυτό. Στα μυστήρια δεν διδασκόταν απλώς κανείς, αλλά μορφοποιούνταν. Τα μυστήρια προστατεύονταν από κάθε νόμο προβλέποντας πως αν κανείς πρόδιδε κάτι για αυτά θα καταδικαζόταν σε θάνατο.

  Στην Αθήνα ο Αλκιβιάδης κατηγορήθηκε πως πρόδωσε τα μυστήρια, και όλη του η περιουσία κατασχέθηκε. Απειλήθηκε με θάνατο και αναγκάστηκε σε φυγή. Πολλοί ήταν εκείνοι που εκτελέστηκαν. Υπήρχαν πολλές απόλυτες απαγορεύσεις. Ένα θεατρικό έργο ανέβηκε από τον Αισχύλο στο θέατρο του Διονύσου στην Αθήνα ξεπερνώντας τα όρια. Τότε το κοινό έσπευσε να τον σκοτώσει και χρειάστηκε να φυγαδευτεί  από πίσω για να ξεφύγει από την μανία τους. Υπήρχαν πολλοί μυημένοι".



Η μεταμόρφωση του μυημένου

   "Επρόκειτο κυρίως για ψυχολογική μεταμόρφωση γιατί υπήρχαν οι καθαρμοί και οι προετοιμασίες πριν την συμμετοχή στα μυστήρια. Όλα τα μαντεία ήταν παρόμοια. Απαιτούσαν προετοιμασία προκειμένου να υπάρχει το κατάλληλο σκεπτικό, όπως η νηστεία. Ωστόσο θα έπρεπε κανείς να είναι φυσικά προετοιμασμένος. Στην αρχαία Ελλάδα ο διαχωρισμός μεταξύ σώματος και νου ήταν αμυδρός. Συνεπώς η μύηση ήταν τόσο φυσική όσο και πνευματική".

Τι συνέβαινε στα τελετουργικά;

  " Έχουν προταθεί πολλές θεωρίες, μερικές από τις οποίες αναφέρονται στο παρελθόν και στην πιθανή προέλευση των μυστηρίων. Ορισμένοι τα τοποθετούν στην Φοινικία, την Αίγυπτο και την Ινδία. Έτσι επιχειρείται η ονομασία των Καβείρων και ποιοι ήταν. Πιστεύω πως η πιο ουσιαστική ανάλυση έγινε από τον Σέλινγκ, φιλόσοφο του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Έγραψε μια διατριβή για τους θεούς της Σαμοθράκης. Θεωρούσε πως οι Κάβειροι ήταν η Δήμητρα και η Περσεφόνη. Η Δήμητρα αναζητούσε την κόρη της και το συσχέτιζε αυτό όπως ο Πλάτωνας στο Συμπόσιο εξετάζει την «επιθυμία», ενώ η Δήμητρα παριστάνει την σκοτεινή πλευρά. Ο Σέλινγκ προκειμένου να εξηγήσει το υποσυνείδητο όρισε αυτή την «επιθυμία» για γνώση.

  Ο Αριστοτέλης το ονόμαζε ως δίψα για μάθηση. Επιπλέον υποστήριξε πως το σκοτάδι των  μυστηρίων ήταν στην ουσία μέρος της αναζήτησης των ίδιων των Θεών μέσα από τους ανθρώπους. Συνεπώς η διαδικασία αυτή ήταν μια διαδικασία κατανόησης του ίδιου του εαυτού των Θεών και των δημιουργιών τους μέσα από τους μύστες.

  Υπήρχε δηλαδή ένα διττό επίπεδο. Υπήρχε μια διαμάχη για το αν ο θεός ήταν τέλειος και έπειτα δημιούργησε τον κόσμο ή αν ο Θεός ήταν ο ίδιος μυστήριος και εξέφρασε την επιθυμία να μάθει μέσα από την δημιουργία για να ανακαλύψει την ύπαρξη του ώστε να κατανοήσει τον εσώτερο εαυτό του. Πολλά από τα μυστήρια έχουν την βάση τους στα Ορφικά μυστήρια και ξεκινάνε με το αβγό. Ο Πλάτωνας γελάει για την ιδέα πως όλα προέκυψαν από ένα κοσμικό αβγό, από το οποίο βγήκε ο Διόνυσος που πέθανε και αναστήθηκε".



Ασύγκριτης σημασίας τα μυστήρια της Σαμοθράκης

  "Τα μυστήρια της Σαμοθράκης ήταν ιδιαίτερα εξαιτίας του μεταλλικού δακτυλιδιού που έδιναν στους μύστες όταν είχαν αποκτήσει πλέον την γνώση. Το δαχτυλίδι ήταν φτιαγμένο από μαγνητόλιθο και έφερε την περίεργη μαγική ιδιότητα της έλξης. Ο Πλάτωνας κάνει λόγο για αυτό λέγοντας ότι αυτή «είναι η δύναμη της έλξης». Λάμβαναν κατά ένα περίεργο τρόπο αυτή την αίσθηση της μαγικής δύναμης. Επρόκειτο για δράση από απόσταση γιατί ήταν πολύ ενδιαφέρον για τους φιλοσόφους να κινούνται αντικείμενα στο διάστημα χωρίς να τα αγγίζουν".

Οι άγνωστες δυνάμεις του όρους Σάος

  "Όπως και στους Δελφούς, όπου γνωρίζουμε πλέον πως εκλύονταν περίεργα αέρια μέσα από την σχισμή προκαλώντας έκσταση στους ανθρώπους έτσι και στην Σαμοθράκη είχαμε ένα άλλο φαινόμενο, αυτού του μαγνητισμού. Μπορεί να προκύψουν επιστημονικά στοιχεία. Τα Kαβείρια σχετίζονταν με την ύπαρξη μικρόσωμων θεών σιδεράδων που κατασκεύαζαν πράγματα. Εικάζεται ότι έλιωναν αυτά τα δακτυλίδια. Για τον λόγο αυτό υπήρχε διάχυτο ένα μυστήριο γύρω από τους σιδεράδες και την δημιουργία τους με την μεταβολή της ύλης. Μέρος των μυστηρίων ήταν η εγκοίμηση, όπου κανείς έπρεπε να κοιμηθεί ή να μείνει σε σπηλιά για μέρες. Σίγουρα κανείς προετοιμαζόταν για ψυχολογικές θεάσεις".

"Oι αρχαίοι Έλληνες, έφτασαν στην Αμερική πριν τον Κολόμβο"

• Συντάκτης: Όλγα Τάντου, Δημοσίευση: 17/04/2010

  Σίγουρα η υπόθεση αυτή μας κάνει υπερήφανους για την τεχνολογία και την τεχνογνωσία που είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και για την οποία ακόμη και οι επιστήμονες παραδέχονται ότι ελάχιστα γνωρίζουμε εμείς σήμερα, και που ενδέχεται να ήταν πολύ πιο προηγμένη από την σημερινή εποχή.

  Βέβαια, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι τέτοιες εκφράσεις τις ακούμε συχνά, διατηρούμε όμως πάντα μια μικρή αμφιβολία μήπως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα, και πως απλώς κάποιοι σύγχρονοι Έλληνες ίσως υπερβάλλουν για τις δυνατότητες του αρχαίου προηγμένου πολιτισμού μας.

  Όταν όμως ένας Βρετανός, τέως Ναύαρχος Υποβρυχίων και μελετητής της αρχαίας ναυπηγικής, βγαίνει ανοικτά στο κοινό και λέει ότι έχει στη διάθεσή του στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι Μινωίτες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την Αμερική, τότε και εμείς θα πρέπει να είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για όσα κατάφεραν χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς.

Ποιος είναι ο υποστηρικτής αυτής της ιδέας;

  Ο Gavin Menzies, ο οποίος έχει στρέψει επάνω του τα βλέμματα της επιστημονικής κοινότητας που εξετάζει με ενδιαφέρον την έρευνά του. Οι επίσημες ανακοινώσεις των ευρημάτων του θα γίνουν στις 16 Απριλίου στη  διάλεξη που θα παραχωρήσει στο Λονδίνο στη Βασιλική Γεωγραφική Ακαδημία της Βρετανίας. Ο Gavin Menzies, μίλησε στο Pyles.tv και την Όλγα Τάντου για την έρευνά του.

"Τα ελληνικά πλοία διέσχιζαν την Μεσόγειο 4.500 χρόνια πριν"

  Όλγα Τάντου: Κύριε Menzies, θα ήθελα να μας μιλήσετε για την πρωτοποριακή έρευνά σας, σύμφωνα με την οποία, οι Μινωίτες ήταν τόσο καλοί θαλασσοπόροι που κατάφεραν να διασχίσουν τον Ατλαντικό ωκεανό και να ανακαλύψουν την Αμερική 4.000 χρόνια πριν τον Κολόμβο. Πώς καταλήξατε σε αυτό το συμπέρασμα; 

  Gavin Menzies: Θα μπορούσα να πω ότι κατέληξα σε αυτό εντελώς τυχαία. Έχω βρει ότι οι Έλληνες, και συγκεκριμένα οι Μινωίτες, όντως ταξίδεψαν από την Κρήτη και την Σαντορίνη στην Αμερική στο διάστημα από το 3.000 π.Χ. εως το 450 π.Χ., δηλαδή περίπου 4.000 χρόνια πριν τον Κολόμβο.Πώς το ανακάλυψα αυτό;

  Πριν από δύο χρόνια είχα πάει με τη σύζυγό μου στην Κρήτη την περίοδο των Χριστουγέννων. Κάποια μέρα που κάναμε έναν μεγάλο περίπατο, πήγαμε και στο παλάτι της Φαιστού, και αγοράσαμε από ένα κατάστημα που βρισκόταν εκεί ένα βιβλίο που περιέγραφε το παλάτι. Σύμφωνα με αυτά που γράφονταν στο βιβλίο, το παλάτι είχε χτιστεί την εποχή που χτίστηκαν και οι Πυραμίδες της Αιγύπτου, δηλαδή το 2.500 π.Χ..

Αυτός ο υπολογισμός είχε γίνει – όπως έγραφε ο συγγραφέας – με βάση τον ισχυρισμό ότι κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των Πυραμίδων προέρχονταν από την Κρήτη. Το γεγονός αυτό τους βοήθησε να υπολογίσουν με πολλή μεγάλη ακρίβεια την χρονολόγηση των ταξιδιών που πραγματοποιούσαν οι Έλληνες προς την Αίγυπτο, δηλαδή απ’ το 2.500 π.Χ. ως το 2.400 π.Χ..

  Κατά την άποψή μου, αυτό ήταν εκπληκτικό! Τότε συνειδητοποίησα ότι τα ελληνικά πλοία διέσχιζαν την Μεσόγειο 4.500 χρόνια πριν από την εποχή μας. Μετά από αυτό, αποφασίσαμε με την σύζυγό μου να επισκεφτούμε όλα τα μουσεία στην Κρήτη και να δούμε αν υπήρχαν απομεινάρια από τα πλοία που ταξίδευαν από την Κρήτη με κατεύθυνση προς την Αίγυπτο. Δεν μπορέσαμε, όμως, να βρούμε τίποτα.

Καταλάβαμε γιατί δεν μπορούσαμε να βρούμε τίποτα όταν μας είπαν ότι η Κρήτη στο παρελθόν είχε καλυφθεί από στάχτη που προερχόταν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας – το νησί που σήμερα λέγεται Σαντορίνη – το οποίο όταν εξερράγη προκάλεσε το τέλος του μινωικού πολιτισμού.

O.Τ: Εφόσον δεν έχουμε πολλά στοιχεία, πώς μπορείτε να αποδείξετε ότι οι Μινωίτες είχαν την τεχνολογία και την τεχνογνωσία που απαιτούνταν ώστε να ήταν σε θέση να διασχίσουν τον Ατλαντικό ωκεανό; 

Gavin Menzies: Δεν μπορούσαμε να βρούμε καθόλου στοιχεία στην Κρήτη. Σκεφτήκαμε όμως, ότι εφόσον έγινε μία έκρηξη ηφαιστείου στην Σαντορίνη, τότε ίσως βρούμε απομεινάρια των πλοίων στην Σαντορίνη. Πήγαμε λοιπόν εκεί, συγκεκριμένα στην τοποθεσία που λέγεται Ακρωτήρι και που ήταν λιμάνι στην μινωική εποχή. Όταν γίνονταν οι ανακαλύψεις των αρχαίων ευρημάτων στο Ακρωτήρι από την σύγχρονη ελληνική ομάδα των επιστημόνων, βρήκαν και σπίτια που χρονολογούνταν στο 450 π.Χ..

  Στους τοίχους ενός σπιτιού ήταν ζωγραφισμένα μινωικά πλοία. Θα πρέπει να σας πω ότι υπηρέτησα στο Ναυτικό και γνωρίζω πώς είναι τα πλοία και πώς λειτουργούν. Από τις εικόνες που έβλεπα των μινωικών πλοίων αντιλαμβανόμουν ότι ήταν ιδιαίτερα προηγμένα στην κίνηση με τον άνεμο.

  Χρησιμοποιούσαν τα κατάλληλα συστήματα για να μπορούν να αλλάζουν θέση τα πανιά και να γίνεται πιο εύκολη η πλοήγηση. Ακόμη και με μια πρώτη ματιά μπορούσε να καταλάβει κάποιος ότι ήταν μεγάλα πλοία, είχαν το μήκος που είχαν και τα πλοία του Κολόμβου τα οποία διέσχισαν τον Ατλαντικό 4.000 χρόνια μετά. Αυτό που αποφασίσαμε έπειτα να κάνουμε ήταν να δούμε αν έχει απομείνει κάτι από αυτά τα πλοία που είδαμε απεικονισμένα στην Σαντορίνη.

  Βρήκαμε ότι υπήρχαν τρία ναυάγια σε μία τοποθεσία που λέγεται Μπόντρουμ και βρίσκεται περίπου 150 μίλια ανατολικά της Σαντορίνης, στις τουρκικές ακτές. Στη συνέχεια, πήγαμε στο Μπόντρουμ και εξετάσαμε τα πλοία που χρονολογούνταν στο 16ο αιώνα π.Χ., το 14ου αιώνα π.Χ., και το 13ο αιώνα π.Χ.. Αυτά τα πλοία είχαν βρεθεί στο βυθό της θάλασσας και μετέφεραν χαλκό.

  Λόγω της αντίδρασης που προκλήθηκε μεταξύ του χαλκού και του θαλασσινού νερού, διατηρούνταν σε πολύ καλή κατάσταση. Μπορούσες λοιπόν να δεις ότι η κατασκευή τους ήταν πολύ προηγμένη. Έτσι κατάλαβα ότι τα συγκεκριμένα πλοία μπορούσαν να διασχίσουν τεράστιες αποστάσεις.

  Επίσης, στα πλοία υπήρχαν απομεινάρια έξι διαφορετικών πολιτισμών: γινόταν εμπόριο ελεφαντοστών που προέρχονταν από την Αφρική και την Ινδία, κεχριμπάρι από τη Βαλτική, αιγυπτιακό γυαλί, χρυσός από τη Συρία, και χαλκός. Κατά τη γνώμη μου, ο χαλκός προερχόταν από την Αμερική λόγω της ποιότητας που είχε.

  Έχοντας βρει λοιπόν αυτά τα ναυάγια στο μουσείο του Μπόντρουμ, αποφασίσαμε να πάμε σε όλα αυτά τα μέρη όπου υποθέταμε ότι προέρχονταν τα εμπορεύματα που μετέφεραν. Για παράδειγμα, πήγαμε στα ανθρακωρυχεία της Βόρειας Αμερικής που υπήρχαν το 3.000 π.Χ., πήγαμε στη Βαλτική για να εξετάσουμε αν υπήρχαν στοιχεία ότι τα μινωικά πλοία είχαν πάει εκεί, πήγαμε στην Ινδία, στην Αφρική, κλπ. Πήγαμε παντού. Και σε κάθε μέρος που πήγαμε ανακαλύψαμε ότι οι Μινωίτες επίσης είχαν βρεθεί ήδη εκεί.

"Το dna των Μινωιτών στους γηγενείς ομογενείς της Αμερικής" 

  Ό.Τ: Επιπρόσθετα, υποστηρίζετε ότι έχετε μία απόδειξη DNA πως οι Μινωίτες είχαν ένα σπάνιο γονίδιο που συναντάται σήμερα στους γηγενείς της Αμερικής. 

  Gavin Menzies: Όντως, πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο γονίδιο που συναντάται μόνο στα μέρη που είχαν ταξιδέψει οι Μινωίτες και πουθενά αλλού.

Ακαδημαϊκοί Καθηγητές στηρίζουν την έρευνα του Gavin Menzies

Gavin Menzies: Την Παρασκευή 16 Απριλίου δίνω στο Λονδίνο μία διάλεξη στη Βασιλική Γεωγραφική Ακαδημία της Βρετανίας όπου ανακοινώνω επίσημα πλέον τα ευρήματα του βιβλίου μου. Κοντά μου θα βρίσκονται δύο Επίτιμοι Καθηγητές, ο John Sorenson, και ο Carl Johannessen.

  Οι δύο αυτοί Καθηγητές σε όλη τους τη ζωή προσπαθούν να βρουν στοιχεία για ταξίδια στον Ατλαντικό ωκεανό πριν τον Κολόμβο, και έχουν εκδώσει βιβλία σχετικά με αυτό το θέμα. Σε ένα βιβλίο τους μάλιστα που έχουν συγγράψει από κοινού, δημοσιεύουν 6.000 παραδείγματα ταξιδιών από τον μινωικό κόσμο προς την Αμερική. Έτσι, δεν είμαι εγώ αυτός που χρειάζεται να ανακαλύψει στοιχεία, έχω στοιχεία.

O.Τ: Από την άλλη μεριά, κάποιοι άλλοι ακαδημαϊκοί απαξιώνουν την εργασία σας χαρακτηρίζονταν την σαν έργο φαντασίας που παρουσιάζεται με λάθος τρόπο σαν ιστορία. Τι απαντάτε σε εκείνους; 

Gavin Menzies: Έχουμε λάβει χιλιάδες γράμματα και e-mails, που σε ποσοστό 99% συμφωνούν με τις δημοσιεύσεις μου. Υπάρχουν ορισμένοι Καθηγητές που δημοσιεύουν προσ��λητικά κείμενα, αλλά όταν τους ρωτάω «Πού βρίσκεται η φαντασία;», σιωπούν. Δεν δίνουν ούτε ένα παράδειγμα. Είναι πολύ εύκολο να  είσαι αγενής, αλλά όχι και να πείσεις τους αναγνώστες. Λένε ότι έχουν στοιχεία. Γιατί δεν τα φανερώνουν; Οι άνθρωποι λοιπόν που κάνουν τέτοια παιδικά σχόλια, δεν επηρεάζουν κανέναν. 

Οι Μινωίτες ανακάλυψαν πρώτοι το ηλιακό ημερολόγιο!

• Συντάκτης: Μαρία Ραγκούση, Δημοσίευση: 02/01/2011

  Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες!

  Την αποκάλυψη αυτή κάνει στην εφημερίδα «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων.

  Ο κ Τσικριτζής  εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ. Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.

 Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.

  Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».

  Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες». Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.

Αριθμητικές πράξεις

  «Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.

  Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό και η νέα ανακάλυψη του καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.

  Από την εφημερίδα "Εθνος" 

Πώς οι Μινωίτες ξεπέρασαν την κρίση, 3000 χρόνια πριν!

• Συντάκτης: Μαρία Γεωργιάδου, Δημοσίευση: 06/05/2011

 Όταν τα ανάκτορά τους καταστράφηκαν, οι πηγές πλουτισμού εξέλειπαν και τα τρόφιμα λιγόστεψαν, οι ανθρωποι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την τεράστια κρίση!

 Μιλάμε για μία εποχή, που πάει πίσω περισσότερα από 3000 χρόνια. Γύρω στο 1200 π. Χ. συγκεκριμένα, στην Κρήτη όταν τα μινωικά ανάκτορα καταστράφηκαν (άγνωστο πώς και γιατί), τα κράτη κατέρρευσαν κι οι άνθρωποι χρειάστηκε να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή.

Αρχαιολογικά ευρύματα, αποκαλύπτουν!

 Στοιχεία γι΄αυτήν την κρίσιμη περίοδο δίνει ένας μικρός, μινωικός οικισμός στο Καρφί του Λασιθίου πάνω στο όρος Δίκτη όπου πραγματοποιείται αρχαιολογική έρευνα από το 2008 με επικεφαλής την δρα Σάρο Γουόλας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.

 Στόχος της έρευνας είναι η αναζήτηση των τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι ξεπέρασαν την κρίση και πώς κατάφεραν να επανιδρύσουν τις πόλεις τους και να ανασυνθέσουν τον κοινωνικό ιστό. Πρόκειται για δεδομένα, που θα παρουσιάσει για πρώτη φορά η ανασκαφές στην ανακοίνωσή της, την Παρασκευή 6 Μαΐου στην Αρχαιολογική Εταιρεία στο πλαίσιο του Μινωικού Σεμιναρίου.

Οι Μινωίτες τα κατάφεραν!

 Σε μία από τις εντυπωσιακότερες τοποθεσίες της Κρήτης, σε απότομη κορυφή που βρίσκεται 1100 μέτρα πάνω από τη θάλασσα και ουδέποτε είχε κατοικηθεί στο παρελθόν, βρίσκεται η θέση Καρφί, όπου κατέφυγαν (;) οι Μινωίτες για να δημιουργήσουν τον οικισμό τους. «Η κατοίκηση σε αυτή τη θέση απαιτούσε άμεσες και απότομες, κοινωνικές και οικονομικές προσαρμογές, εν τούτοις αυτή η μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα κατάφερε να επιβιώσει. Η διαδικασία φαίνεται να περιλάμβανε παλαιές πρακτικές που υπήρχαν ήδη από την περίοδο πριν από την κρίση καθώς και την ανάπτυξη νέων θεσμών και πρακτικών, πολύ πιο σύνθετων από αυτές που παρατηρούνται σε μικρότερες θέσεις της ίδιας περιόδου», λέει η Δρ Γουόλας.

 Κι όλα αυτά φαίνονται πολύ καθαρά καθώς το Καρφί κατοικήθηκε μόνο ανάμεσα στην μεγάλη κρίση της Μινωικής εποχής και στην Πρωτογεωμετρική περίοδο κατά την οποία παρατηρήθηκε μία σημαντική αλλαγή με την συγκέντρωση των περιφερειακών πληθυσμών σε μεγάλους οικισμούς, που θα αποτελούσαν τους προδρόμους των κατοπινών πόλεων - κρατών.

Από ΤΟ ΒΗΜΑonline