Το Mνημείο του Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρι ( I.B. Serpieri) Στο Λαύριο

Το Mνημείο του Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρι ( I.B. Serpieri) Στο Λαύριο Στο τέρμα της πλατείας στέκεταικαι σήμερα ένα επιβλητικό ,  υπερμέγεθες μνημείο ο ανδριάντας του I.B. Σερπιέρι, φτιαγμένο  από μάρμαρο , έργο του γλύπτη Γ. Βρούτου.Τα αποκαλυπτήρια  του αγάλματος έγιναν το 1899. Ήταν στημένο σε υπερυψωμένη  μαρμάρινη βάση που διατηρείται και σήμερα μαζί με τους  τέσσερις φοίνικες στα άκρα προστατευόμενη από μεταλλικό κιγκλίδωμα.  Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Ι.Β. Σερπιέρη (13 Ιουνίου 1899) Στο ύφος του αγάλματος συνυπάρχει η προσπάθεια να εμφανιστεί ο I.B. Σερπιέρι  ως ο ιδρυτής της πόλης, από τη μια μεριά με το μετάλλευμα που κρατάει  στο ένα χέρι και τη μεταλλευτική βακτηρία στο άλλο ,  αλλά ταυτόχρονα από την άλλη να τονισθεί και η ηγεμονική του  φυσιογνωμία που θα εκφραζόταν περισσότερο λόγω του ύψους  της θέσης του και της δυναστικής έκφρασης του προσώπου  με το βλέμμα του επικυρίαρχου που εποπτεύει στην περιοχή. Η ύπαρξη των φοινίκων στα άκρα δημιουργούσε ένα συνδυασμό  γλυπτικής και φύσης σε ένα μνημειακό σύνολο. Στη διατηρημένη υπερυψωμένη βάση υπάρχουν τρεις επιγραφές :  στην κύρια όψη  « Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης, ζώσαν εκ νεκράς ανέστησε πόλιν  και πλούτον από σποδού αυτή εξανέτειλε» , άλλη στην ανατολική πλευρά γραμμένη στα Γαλλικά  «JeanBaaptisteSerpieriD’ unepoussierededignee, ilatirel’  eclatdumetaletlepaindel’ ouvrier»  (μεταφρ. Ο I.B. Σερπιέρι από μια παραμελημένη τέφρα ανέσυρε τη  λάμψη του μετάλλου και το ψωμί του εργάτη) και μια τρίτη  στη δυτική πλευρά γραμμένη στα Ιταλικά  « Italiano Gianbatista Serpieri la citta volle e viglia qui»  ( Μεταφρ. στον Ιταλό I.B. Σερπιέρι η πόλη θέλησε  (εννοείται : να αφιερώσει αυτό το μνημείο ) και ξαγρυπνά εδώ). Το άγαλμα στην σημερινή του θέση στην κεντρική πλατεία της πόλης του Λαυρίου. Είναι σύμφωνα με το Γιώργο Δερμάτη, μια προσπάθεια ιδεολογικής ερμηνείας  του έργου τέχνης που αποθεώνει το ιστορικό πρόσωπο του I.B. Σερπιέρι  «Πρόκειται για κλασική προσωπολατρεία, για μια υμνολογία που  απορρέει περισσότερο από την παντοδύναμη οικονομική του εξουσία».  O I.B. Σερπιέρι εμφανίζεται έτσι ως μέγας χορηγός ζωής  στην περιοχή και στους ανθρώπους, μέγας μεταλλευτής-μεταλλουργός,  πατέρας, προστάτης, ευεργέτης και σωτήρας τον οποίο η πόλη γονυπετής  ευγνωμονεί.  Κι αυτά σε αντίθεση με τα πραγματικά δεδομένα της αποικιοκρατικής νοοτροπίας ,  παραγνωρίζοντας τον πρωτοπόρο ρόλο του Α. Κορδέλλα και των δυνάμεων  της εργασίας εν προκειμένω της σκληρής εργασίας των μεταλλωρύχων  που με το αίμα και τον ιδρώτα τους θεμελίωσαν το νεότερο Λαύριο.  Σύμφωνα με το Γιώργο Δερμάτη, «ο I.B. Serpieri δεν εκμεταλλεύτηκε μόνο  τις αργυρίτιδες φλέβες , αλλά και τις ανθρώπινες φλέβες του Λαυρίου»  με αποτέλεσμα το Λαύριο να πληρώσει πολύ ακριβά «τα λύτρα της αναγέννησής του» Σήμερα, το άγαλμα, ύστερα από την αποκαθήλωσή του,  κατόπιν των επεισοδίων που είχαν δημιουργηθεί στο Λαύριο,  αναφορικά με το ρόλο και τη δράση του I.B. Σερπιέρι ,  κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του, φυλασσόταν  στον κήπο της Εθνικής Πινακοθήκης στην Αθήνα.    Σε σχετική αλληλογραφία μεταξύ του Δήμου Λαυρεωτικής  και της Διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης,  κατόπιν αιτήματος του Δήμου περί επιστροφής του ανδριάντα και ε πανατοποθέτησής του στον χώρο που του αρμόζει και για τον οποίο  κατασκευάστηκε, δόθηκε η θετική απάντηση της μεταφοράς ,  τοποθέτησης και συντήρη σης του ανδριάντα,  στον χώρο όπου ανήκε.  Ήδη το άγαλμα κοσμεί το συγκεκριμένο χώρο.