ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Για να δούμε τί μας λέει ο μύθος του Τριπτόλεμου με την θεά Δήμητρα. Πρόκειται για έναν μύθο των Ελευσινίων Μυστηρίων, σύμφωνα με τον οποίο η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από "φτερωτούς δράκοντες", προσγειώθηκε στην "αγέλαστο πέτρα" στην Ελευσίνα.

Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε γα πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς, του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών.

Είναι σκανδαλιστικά παρόμοια η τοπωνυμία της περιοχής ("Ελευσίς") με την λέξη "έλευσις", που θα μπορούσε κάλλιστα να υποδηλώνει την έλευση της θεάς Δήμητρας με το ιπτάμενο άρμα της. Επιπλέον το εκπολιτιστικό έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Τριπτόλεμος με τα μέσα που του παρείχε η θεά, καταγράφεται και σε μυθολογίες άλλων λαών.

Μεταφέρουμε χαρακτηριστικά από το βιβλίο του Γουίλ Ντιράν (Wil Durant) "Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας" την μαρτυρία της Κινεζικής παράδοσης: "...Πριν έρθουν οι ουράνιοι Βασιλείς, οι άνθρωποι στην Κίνα ζούσαν σαν τα ζώα. Σκεπάζονταν με δέρματα ζώων, τρέφονταν με ωμό κρέας και δεν ήξεραν τον πατέρα τους... ...Όταν ήρθε ο Φου Χι, με την βοήθεια μιας πολύ μορφωμένης βασίλισσας, έμαθε στον λαό τον γάμο, την μουσική, τα γράμματα, και την ζωγραφική. Τους έμαθε επίσης να ψαρεύουν με δίκτυα και να καλλιεργούν τον μεταξοσκώληκα... Μετά τον θάνατο του Φου Χι, το έργο του το συνέχισε ο Σενγκ Μουγκ. Αυτός βρήκε το αλέτρι, τη γεωργία, το εμπόριο, την Ιατρική επιστήμη, και το πως να θεραπεύονται οι άνθρωποι με τα βότανα..."

Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη "Μήδεια", πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. Αυτού του είδους οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις προξενούν την περιέργεια, αφού η θεατρική τους απόδοση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την εποχή και σίγουρα θα προξενούσε πολλά προβλήματα.

Η εμμονή των δημιουργών και ιδιαίτερα του Αισχύλου στην χρήση (στο θέατρο) φτερωτών αρμάτων, ιπταμένων ανθρώπων και ζώων, αλλά και περιέργων ενδυμάτων με χαρακτηριστικούς τους περίφημους κοθόρνους (μεγάλες μπότες που θυμίζουν έντονα αυτές των σημερινών αστροναυτών), υποδηλώνει την επιθυμία των τραγωδών να γίνει πιστή καταγραφή των μύθων ή τουλάχιστον την προσπάθεια να περάσουν εμμέσως στο κοινό κάποιες κρυφές αλήθειες (χωρίς η μία περίπτωση να αναιρεί την άλλη).

Στην τραγωδία του Αισχύλου "Προμηθέας Δεσμώτης" βλέπουμε τον Ωκεανό και τις κόρες του να έρχονται στον Προμηθέα οδηγώντας "με την θέληση, χωρίς χαλινούς" ένα "τετράσκελο πουλί".

Στα αποσπάσματα που σώθηκαν από την τραγωδία "Σφίγγα" τον βλέπουμε να μιλάει για ένα "πουλί πού 'χει νυχάτο χέρι, το πολεμικό, με το κοντάρι", ενώ στον "Αγαμέμνονα" είναι χαρακτηριστική η εντολή: "τα σκυλιά, τα τολμηρά, όπου πετάνε στον αγέρα άφησε".

Η πιθανή εμμονή του Αισχύλου να αποκαλύψει με συμβολισμούς στους θεατές κάποια μυστικά, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΤΙ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ.

Είναι πολλές οι αναφορές των μύθων για τα ηλιακά άρματα με τα οποία ταξίδευαν διάφοροι ήρωες, με χαρακτηριστικότερο τον μύθο του ταξιδιού του Φαέθωνος.

Ακόμη οι αναφορές σε αστρονομικά θέματα, διαφόρων μυημένων στα Μυστήρια φιλοσόφων, ξεπερνούν τα όρια των γνώσεων, που κατά την συμβατική ιστορία θα έπρεπε να έχουν. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωκράτη στον "Φαίδωνα" του Πλάτωνα, όπου μιλάει για την σφαιροειδή μορφή της Γης, την περιγράφει πώς φαίνεται από ψηλά, και λέει ότι αυτό που εμείς βλέπουμε για ουρανό δεν είναι ο πραγματικός, αλλά όταν βγούμε έξω από αυτόν (έξω από την ατμόσφαιρα) βλέπουμε την πραγματική του εικόνα.

Από το περιοδικό NEXUS Μάιος 1998

http://greeksurnames.blogspot.gr/

ΟΦΕΙΛΩΜΕΝ ΑΚΟΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΗ ΑΝΘΡΩΠΟΝ Ἤ ΕΙΔΩΛΟΝ Ἤ ΘΕΟΝ !

ΟΦΕΙΛΩΜΕΝ ΑΚΟΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΗ ΑΝΘΡΩΠΟΝ Ἤ ΕΙΔΩΛΟΝ Ἤ ΘΕΟΝ !

Ὅταν οἱ πρόγονοί μας ἀπευθύνοντο στούς Ὀλύμπιους Θεούς, ὕψωναν τάς χείρας πρός τόν τόπον κατοικίας τῶν. Πρότειναν τάς χείρας ἔμπροσθεν, ὅταν προσφωνοῦσαν τούς ἐνάλιους.

Τέλος, διά τούς χθονίους θεούς, κτυπούσαν τούς πόδας στήν γῆν.

Εὐθυτενεῖς ἦσαν ἀκόμη καί ἐνώπιον τῶν ἀγαλμάτων τῶν θεῶν φέροντες δῶρα ἤ ἱκέται. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ καί ΔΗ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ή ΕΙΔΩΛΟΝ ή ΘΕΟΝ.

«Οὐκ εἴθισται τοῖς Ἕλλησι προσκυνέειν» καί «Οὐ γάρ εἶναι σφι ἐν νόμω προσκυνέειν ἄνθρωπον, οὔτε κατά ταῦτα ἥκειν» ἀπήντησαν εἰς βασιλέα Μήδων ὁ Βοῦλις καί ὁ Σπερθίας, ὅτε διετάχθησαν νά προσκυνήσουν (Ἡροδότου Ἱστορία Πολύμνια 7, 136, ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ)

Σκυμμένοι ἦσαν οἱ Ἕλληνες μόνον ὅταν ἐλάμβανον θέσιν προκειμένου νά ριφθοῦν εἰς ἀγῶνα δρόμου ἤ διά νά ῥίψουν δίσκον (ὅρα δισκοβόλον).

Τό δέ “γονατίζω“ καθώς καί τό “ἀγκωνίζω“ εἶναι ὅροι τοῦ παγκρατίου.

Τό ἀπροσκύνητον δέ, τοῦ Προμηθέως Ἑλληνισμοῦ (Φορωνέως–κατ΄Ἀργείους) ἐπιμένει καί τονίζει  ὁ Αἰσχύλος. Εἰς τήν τραγωδίαν του κληροδοτεῖ ἱεράν παρακαταθήκην «μή κάμπτειν τό γόνυ».

Ὁ Θέογνις καταδικάζει καί τήν ἁπλήν κλίσιν τῆς κεφαλῆς: «Οὐδέποτε δουλική κεφαλή γεννήθηκε ὀρθία ἀλλά πάντοτε κυρτή καί τόν αὐχένα λοξόν τόν ἔχει» (ἐλεγ. 535).

Ὁ Κύπριος Τιμαγόρας, υἱός Τιμώνακος, ὁ προσκυνήσας τόν Πέρσην, ἐφονεύθη ὑπό Ἀθηναίων.

Ἐπίσης ὁ Κυρσίλος ἤ καί Κυρσῖλος ἤ καί Κύρσιλος Ἀθηναῖος ἐναντιωθείς εἰς Θεμιστοκλέα, πρίν ἀντιπαραταχθεῖ εἰς Πέρσας, ἐπιθύμει νά προσκυνήσει τούς τελευταίους.

Τοῦτο ἐπέβαλε τόν λιθοβολισμόν του ὑπό τῶν συμπατριωτῶν του.

http://damithalis.blogspot.gr/

ΠΟΙΝΗ 90 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΠΟΙΝΗ 90 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Σαράντα χρόνια έπειτα από την εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία καλείται να πληρώσει αποζημίωση- μαμούθ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνώρισε σωρεία παραβάσεων κατά την εισβολή και επιδίκασε μία από τις υψηλότερες αποζημιώσεις στην ιστορία του.

Από την αποζημίωση των 90 εκατομμυρίων ευρώ, τα 30 αφορούν τους αγνοούμενους Ελληνοκυπρίους και τους συγγενείς τους, ενώ τα υπόλοιπα στη ζημιά που υπέστησαν οι κάτοικοι του θύλακα της χερσονήσου της Καρπασίας, όπως αναφέρει η απόφαση του ΕΔΑΔ. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο χρόνος δεν διαγράφει τις ευθύνες της Τουρκίας στη συγκεκριμένη υπόθεση. Ηδη, το 2009, το ΕΔΑΔ είχε επιδικάσει για το ίδιο θέμα πρόστιμο 13 εκατομμυρίων ευρώ για παραβίαση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των Ελληνοκυπρίων από την Τουρκία, ενώ το ίδιο όργανο είχε αποφανθεί κατά της τουρκικής επέμβασης και το 2001, αλλά τότε δεν είχε προχωρήσει σε επιδίκαση αποζημίωσης.

Πριν από την έκδοση της απόφασης, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου είχε δηλώσει ότι αυτή δεν είναι ούτε δεσμευτική ούτε έχει κάποια ιδιαίτερη αξία.

Το δικαστήριο έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση των ευρωπαϊκών συμφωνιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σημειώνοντας ότι ακόμη αγνοούνται 1.491 Ελληνοκύπριοι, όπως και ότι 211.000 ακόμη εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους.

Η Τουρκία "έκοψε" τα νερά του Ευφράτη

Η Τουρκία "έκοψε" τα νερά του Ευφράτη

 Θυμόμαστε τα λόγια του γέροντα Παϊσίου:

"Οταν ακούσετε, ότι τα νερά του Ευφράτη τα κόβουν ψηλά οι Τούρκοι με φράγματα, να ξέρετε ότι ήδη μπήκαμε στην προετοιμασία του Αρμαγεδώνα, και ότι διακόσια εκατομμύρια στρατός θα διαβή τον Ευφράτη για την Μέση Ανατολή και ότι το ξανθόν γένος δηλαδή οι ρώσοι θα πολεμήσουν εναντίον της τουρκίας."

Ανεξέλεγκτη και με την συνέργεια της δύσης η φασιστική Τουρκία συνεχίζει την γενοκτονία στην Συρία αλλά και το Ιράκ.

Από εχθές το μεσημέρι, η ροή του Ευφράτη, του ζωοδότη ποταμού για τις δυο χώρες έχει αποστραγγιστεί από το δολοφονικό έργο των Τούρκων. Γεγονός που συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Προφανώς ο λαός της Συρίας και του Ιράκ δεν συνιστά “ανθρωπότητα” με τους όρους που έχουν θέσει οι απάνθρωποι υπερεθνικοί εκτελεστές. 

Για την ακρίβεια η Τουρκία έχει κόψει την τροφοδοσία νερού από τον ποταμό Ευφράτη προς την τεχνητή λίμνη Assad, που χρησιμοποιούν οι δύο χώρες για δικές τους ανάγκες. 

 

Το πρόβλημα είναι μεγάλο καθώς η στάθμη της λίμνης έχει πέσει κατά πολύ και απειλείται πλέον ακόμα και η δημόσια υγεία για τις χώρες αυτές, παρ' όλο που η Τουρκική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη βάση διεθνών νόμων για την απρόσκοπτη παροχή νερού απο τον ποταμό Ευφράτη.

Φυσικά, η συγκεκριμένη ενέργεια είναι αιτία πολέμου, τόσο απέναντι στο Ιράκ, όσο απέναντι και στη Συρία. Και η κυβέρνηση Ερντογάν γνωρίζει πάρα πολύ καλά τις επιπτώσεις αυτής της απόφασης, πέρα από ό,ποια δικαιολογία προβάλει το επόμενο διάστημα για "αναγκαστική" φραγή στην ροή του Ευφράτη ποταμού, η οποία όμως γίνεται καταστροφική για τις υπόλοιπες χώρες μέσα από τις οποίες ρέει ο συγκεκριμένος ποταμός...

Η συγκεκριμένη εξέλιξη ενδεχομένως να λειτουργήσει καταλυτικά ως πυροκροτητής στην ευρύτερη περιοχή...

Τέλος, θυμόμαστε τα λόγια του γέροντα Παϊσίου:

"Οταν ακούσετε, ότι τα νερά του Ευφράτη τα κόβουν ψηλά οι Τούρκοι με φράγματα, να ξέρετε ότι ήδη μπήκαμε στην προετοιμασία του Αρμαγεδώνα, και ότι διακόσια εκατομμύρια στρατός θα διαβή τον Ευφράτη για την Μέση Ανατολή και ότι το ξανθόν γένος δηλαδή οι ρώσοι θα πολεμήσουν εναντίον της τουρκίας."

Πηγή

ΥΠΟΓΕΙΑ ΑΘΗΝΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΣΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ - ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΤΟΑΣ ; ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ;‏ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ;;

ΥΠΟΓΕΙΑ ΑΘΗΝΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΣΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ - ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΤΟΑΣ ; ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ;‏ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ;; 

Το γνώριζαν εδώ και 25 χρόνια και το έκρυβαν..Τι κάνει το Υπ. Πολιτισμού;
Η μεγαλύτερη ανακάλυψη στην υφήλιο. Παγκόσμια.
Υπάρχει κάτω από την Αθήνα υπόγειος χώρος αρχαίος που οδηγεί σε άθικτο ναό, τον έχουνε βρει εδώ και... 25 χρόνια με 130 αγάλματα άθικτα σε άριστη κατάσταση και πολλά άλλα πράγματα και το κρατάνε μυστικό τόσα χρόνια.. 

Τι κρύβεται εκεί;;

Τι φοβούνται να μην αποκαλυφθεί και το κρύβουν 25 χρόνια;
Υπάρχουν εικασίες ότι υπάρχει και το χρυσελεφάντινο άγαλμα. Εκεί υπήρχαν ανάγλυφα παντού στον χώρο γεμάτο σαν αυτά που έχει ο Παρθενώνας γύρω γύρω. Τα αγάλματα και ο χώρος τουλάχιστον τότες πριν το ξανακλείσουν ήτανε άθικτος. 

Τα αγάλματα ήταν τέλειος άθικτα, χωρίς να λείπουν χέρια μύτες όπως λείπουν σε αυτά τα αγάλματα που έχουμε έξω,τα περισσότερα σπασμένα στο μουσείο της ακρόπολης και παντού. Χωρίς την παραμικρή γρατζουνιά. Και όλα αυτά μέχρις εκεί που προχώρησαν γιατί δεν το εξερεύνησαν όλο το μέρος. 

Ποιοι είναι αυτοί που έχουνε σταματήσει τόσα χρόνια το άνοιγμα της στοάς;
Ξυπνήστε Έλληνες.... 

Το έβγαλε στην φόρα ο άνθρωπος που το ανακάλυψε..αλλιώς ακόμα δεν θα ξέραμε τίποτα.

Το ανακοίνωσε ο άνθρωπος γιατί λέει φτάνει πια, ήρθε ο καιρός να δοξαστεί η Ελλάδα. με τους προδότες τους ανθέλληνες που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια.. 

Δείτε την προχθεσινή εκπομπή μυστικά περάσματα και δεν θα το πιστεύετε.
Πρέπει αμέσως το υπουργείο πολιτισμου να πάρει θέση. Τι εκανε τοσα χρονια; Ποιος ειναι ο σατανικος του ρολος και ποιοι κρυβονται απο πισω. 

Σιγουρα ανθελληνες. Παει καπου το μυαλο μου; 
Πρέπει να έρθουν αρχαιολόγοι από όλο τον κόσμο και να ανοιχτεί το μέρος! 

Tom Arguello: “Ευχαριστώ το Θεό που είχα καρκίνο. Πως θεραπεύτηκα”.

Tom Arguello: “Ευχαριστώ το Θεό που είχα καρκίνο. Πως θεραπεύτηκα”.

Δημοσιεύθηκε: 29 Μαΐου 2014 13:10 PDT

Το σοβαρό ύφος στο πρόσωπο του γιατρού προδίδει τη φοβερή είδηση ακόμη και πριν το άκουσμα των λέξεων «Λυπάμαι, αλλά έχετε καρκίνο». Και ένα τέτοιο χτύπημα είναι ο χειρότερος φόβος όλων, καθώς αυτή η σύγχρονη ασθένεια πλήττει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.

Με τέτοια στατιστικά στοιχεία είναι πλέον σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει κάποιος από αυτή την τρομακτική ασθένεια και οι προοπτικές θεραπείας μέσω της συμβατικής ιατρικής δεν είναι αισιόδοξες.

 Ο Tom Arguello αποφάσισε ότι ο συμβατικός τρόπος θεραπείας του καρκίνου των όρχεων από τον οποίο έπασχε δεν ήταν γι’ αυτόν. Και εξαιτίας αυτού, βρήκε τη δύναμη να αναζητήσει εναλλακτική μορφή θεραπείας και να θεραπευτεί μέσω της διατροφής και των αλλαγών στον τρόπο ζωής του. Διαβάστε μόνοι σας το ασυνήθιστο ταξίδι του και εμπνευστείτε από τη θετική στάση που υιοθέτησε καθώς αντιμετώπιζε και μάθαινε από τη μάχη του με τον καρκίνο.

------------------------------ ---

Προσοχή: Σε καμία περίπτωση η ιστορία του Tom δεν αποτελεί μέθοδο θεραπείας ή διάγνωσης οποιασδήποτε ασθένειας. Αντιθέτως, σκοπός είναι η παροχή πληροφοριών για την εμπειρία ενός ανθρώπου ο οποίος νίκησε τον καρκίνο με ολιστική προσέγγιση έτσι ώστε και άλλοι να γνωρίσουν καλύτερα τις εναλλακτικές μορφές θεραπείας και να θεραπευτούν από παρόμοιες ασθένειες.

------------------------------ ---

Η ιστορία του Tom

«Ευχαριστώ τον Θεό που είχα καρκίνο».

Δύο εβδομάδες πριν κλείσω τα 37, επισκέφτηκα -διστακτικά- έναν ουρολόγο για κάτι «ασυνήθιστο» που είχα παρατηρήσει σε έναν από τους όρχεις μου. Βέβαια, το είχα παρατηρήσει πριν 9 μήνες, αλλά ως κλασσικός άντρας το παρέβλεψα ως κάτι ασήμαντο. Καθώς οι εβδομάδες και οι μήνες περνούσαν, παρατήρησα ότι το μέγεθος του όρχεως αυξανόταν και η υφή του άλλαζε. Ήταν πλέον αφύσικα σκληρός. Είχα περάσει αμέτρητες ώρες διαβάζοντας κάθε ιστοσελίδα ιατρικού περιεχομένου σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κάνω διάγνωση μόνος μου. Αφού έψαξα για κάθε πιθανή ασθένεια, το αποτέλεσμα στο οποίο κατέληγα συνεχώς ήταν ένα: καρκίνος.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Σαν Αντόνιο στο Τέξας, μια μεγάλη πόλη και ένα φανταστικό μέρος για να κάνεις οικογένεια, η οποία όμως κατατάσσεται σταθερά στις 10 κορυφαίες πόλεις της χώρας σε ποσοστά παχυσαρκίας. Προσωπικά αποτελούσα το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα κάνοντας ανθυγιεινή διατροφή, καταναλώνοντας τροφές φαστ φουντ και μεγάλες ποσότητες αναψυκτικών. Είχα φτάσει σε σημείο να ζυγίζω σχεδόν 100 κιλά με ύψος 1.70…όποτε κάντε τους υπολογισμούς. Αναρωτιέστε αν ήξερα ότι ήταν λάθος εκείνη την εποχή; Φυσικά! Αν με ένοιαζε; Ίσως λίγο, αλλά ήμουν νέος και ένιωθα ανίκητος. Είχα όλο τον χρόνο μπροστά μου…ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Αυτό που δεν είχα καταφέρει να συνειδητοποιήσω τότε είναι μια μικρή λεπτομέρεια: τις συνέπειες.

Βρέθηκα λοιπόν γεμάτος άγχος στην αίθουσα αναμονής του νοσοκομείου, προσπαθώντας απελπισμένα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό που είχα ήταν φυσιολογικό, πιθανόν κάποιο είδος μόλυνσης που θα αντιμετωπιζόταν με αντιβιοτικά. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως φανταζόμουν. Το έβλεπα στο πρόσωπο του γιατρού. Εκείνος με έστειλε αμέσως σε κάποιο άλλο δωμάτιο για υπέρηχο. Ωστόσο, είχα μια μικρή ελπίδα ότι θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, αλλά σύντομα η ελπίδα αυτή θα εξαφανιζόταν επίσης. Ο γιατρός κοίταξε τα αποτελέσματα του υπέρηχου και αμέσως με έστειλε για αξονική τομογραφία, αιματολογικές εξετάσεις και προγραμμάτισε τη χειρουργική επέμβαση. Μου είπε επίσης να ακυρώσω το επαγγελματικό μου ταξίδι. Τέλεια! Ήταν Παρασκευή 5 το απόγευμα. Ήμουν ο τελευταίος ασθενής στο γραφείο και μια βόμβα είχε μόλις σκάσει μπροστά μου: είχα καρκίνο. Σίγουρα δεν ήταν ο ιδανικός τρόπος για να ξεκινήσει το Σαββατοκύριακό μου. Μόλις είχα φτάσει στο χειρότερο σημείο της ζωής μου. Ένιωσα χαμένος, απελπισμένος, μουδιασμένος. Ένιωσα σαν να ήμουν θύμα.

Μετά την επέμβαση, επισκέφτηκα ξανά τον γιατρό για να δει τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασής μου. Η διάγνωση ήταν σεμίνωμα όρχεως σε στάδιο IB. Εντοπίστηκε σχετικά νωρίς, αλλά υπήρχαν και κάποιες επιπλοκές. Ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στην επιδιδυμίδα και υπήρχε διαρροή καρκινικών κυττάρων στο αγγειακό σύστημα, δηλαδή μεγαλύτερη πιθανότητα να εξαπλωθεί ο καρκίνος σε άλλα μέρη του σώματος. Καθώς ο γιατρός αξιολογούσε τα ποσοστά επιβίωσης και τις επιλογές θεραπείας για την περίπτωση μου, ένιωθα πολύ άβολα με αυτή τη μονοκόμματη προσέγγιση. Το γεγονός ότι όλες αυτές οι πληροφορίες προέρχονταν από κάποιες ιατρικές αναφορές στο λάπτοπ του δεν κατάφερε να με κάνει να νιώσω πιο άνετα. Ένιωσα σαν αριθμός και όχι ως πρόσωπο. Την επόμενη εβδομάδα, πήγα να δω έναν ογκολόγο, ο οποίος αξιολόγησε την κατάστασή μου και στη συνέχεια μου ζήτησε να υποβληθώ σε μια σειρά χημειοθεραπειών, έτσι ώστε «να μπορώ να είμαι ήσυχος». Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, με ενθάρρυνε μετά από τη χημειοθεραπεία να φάω στα McDonald’s, αν ήθελα. Αυτό ήταν ένα τεράστιο σφάλμα! Βρισκόμουν λοιπόν παγιδευμένος στην ακμάζουσα βιομηχανία του καρκίνου και της σύγχρονης δυτικής ιατρικής. Τι επιλογές είχα; Έπρεπε να κάνω μόνο αυτά που μου είπαν οι γιατροί. Δεν υπήρχαν άλλες επιλογές, σωστά;

Αφού το συζήτησα με τη γυναίκα μου, αποφάσισα να προχωρήσω στη χημειοθεραπεία. Αρχικά με έστειλαν να μιλήσω με κάποια οικονομική σύμβουλο, η οποία με προέτρεψε να κάνω όσο περισσότερες χημειοθεραπείες μπορούσα και μάλιστα πριν από το νέο έτος, πριν δηλαδή γίνουν αλλαγές στην ασφάλιση ατελειών, πράγμα που θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να πληρώσω τις θεραπείες από την τσέπη μου. Πώς ήξερε ΕΚΕΙΝΗ πόσες χημειοθεραπείες θα χρειαζόμουν; Δεν ήταν γιατρός! Η επόμενή μου επίσκεψη ήταν πίσω στην αίθουσα όπου γίνονται οι χημειοθεραπείες για ενημέρωση. Η νοσοκόμα μου εξήγησε όλες τις πιθανές παρενέργειες (απώλεια μαλλιών, απώλεια όρεξης, απώλεια αίσθησης στα χέρια κ.λπ.) και μου είπε ότι πιθανότατα θα κατέληγα στην εντατική, επειδή συχνά η χημειοθεραπεία μειώνει τα λευκά αιμοσφαίρια διαλύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτή ήταν μια κλασσική περίπτωση όπου οι παρενέργειες είναι χειρότερες από τα συμπτώματα! Αμέσως αποφάσισα ότι δεν θα έκανα χημειοθεραπεία.

Βρισκόμουν λοιπόν ολομόναχος. Είχα μόλις γυρίσει την πλάτη μου στη συμβατική θεραπεία. Πώς θα μπορούσα να θεραπευτώ και να διασφαλίσω ότι ο καρκίνος θα έφευγε για τα καλά; Σε αυτό το σημείο άρχισα να κάνω έρευνα. Τις επόμενες εβδομάδες έζησα, έφαγα και ανέπνευσα τα πάντα που σχετίζονταν με εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας για τον καρκίνο, ενώ ταυτόχρονα βρήκα έναν αληθινό θησαυρό πληροφοριών. Υπήρχαν αμέτρητες μαρτυρίες ανθρώπων που θεραπεύτηκαν από καρκίνο προχωρημένου σταδίου με τη διατροφή και άλλα φυσικά βότανα και έλαια. Πάντα μου άρεσε να ρισκάρω στη ζωή μου και η σκέψη του να ενεργήσω «κόντρα στο ρεύμα» ήταν ιδιαίτερα ελκυστική για μένα. Και το πιο σημαντικό, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της έρευνας παρατήρησα ότι τα ποσοστά καρκίνου σε αυτή τη χώρα είχαν φτάσει σε επίπεδα επιδημίας. Κάθε μέρα μάθαινα ότι πολλοί άνθρωποι είτε είχαν καρκίνο οι ίδιοι είτε γνώριζαν κάποιον που είχε. Τότε αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την ιστορία μου για να βοηθήσω τους άλλους. Σταμάτησα όλες τις παραδοσιακές θεραπείες για τον καρκίνο και συνέχισα τις φυσικές θεραπείες, επειδή Θεός φυλάξοι, αν κάποιος από τους φίλους ή την οικογένειά μου πάθαινε ποτέ καρκίνο, θα ήθελα να είμαι σε θέση να τους βοηθήσω μέσα από τη δική μου εμπειρία. Το σημαντικότερο απ’ όλα ήταν ότι ήθελα να δείξω στα παιδιά μου ότι μπορούσα να ξεπεράσω τις αντιξοότητες και μάλιστα με τον δικό μου τρόπο.

Να λοιπόν τι έκανα: ξεκίνησα διατροφή καταναλώνοντας ωμές τροφές.

Κάθε πρωί ξεκινώ πίνοντας ένα ποτήρι τσάι Κομπούχα (το τσάι αυτό έχει υποστεί ζύμωση με φυσικά προβιοτικά, γεγονός που ενισχύει την υγεία του πεπτικού συστήματος, διότι όλες οι ασθένειες ξεκινούν από το έντερο). Μια ώρα αργότερα, πίνω άφθονο χυμό από βιολογικά λαχανικά και φρούτα. Εγώ συνήθως πίνω από 600 ως 1400 ml κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα φρούτα και τα λαχανικά περιλαμβάνουν πολλά πράσινα, φυλλώδη λαχανικά όπως το λάχανο και το σπανάκι και χυμό από παντζάρια, καρότα, σέλινο, αγγούρι, μαϊντανό και σέσκουλα. Μου αρέσει να τα αναμειγνύω κάθε μέρα. Πίνω επίσηςαλκαλικό νερό όλη την ημέρα. Η αύξηση του εσωτερικού PH είναι ζωτικής σημασίας, διότι ο καρκίνος ευδοκιμεί σε όξινο περιβάλλον. Με την αύξηση του εσωτερικού PH, είναι πολύ δύσκολο για τον καρκίνο να επιβιώσει στο σώμα. Η κατανάλωση βιολογικών λαχανικών και χυμών φρούτων βοηθά επίσης στην αύξηση του pH σε μεγάλο βαθμό. Στη συνέχεια, παίρνω συμπληρώματα όπως κουρκουμά και σκόρδο, τα οποία έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικά στη μάχη κατά του καρκίνου. Παίρνω επίσης συμπληρώματα Μορίνγκα, ένα φυτό που είναι πλούσιο σε βασικές βιταμίνες και μέταλλα.

Τώρα ας πούμε για τα σνακ, ένα από τα αγαπημένα μου θέματα. Συνήθως τρώω πολλούς ωμούς ξηρούς καρπούς, όπως καρύδια, αμύγδαλα, ηλιόσπορους, σπόρους κάνναβης κλπ. Αρχικά έτρωγα και γιαούρτι βιολογικής καλλιέργειας, αλλά ανακάλυψα ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να προάγουν τον καρκίνο, γι’ αυτό σταμάτησα, ενώ μείωσα σε πολύ μεγάλο βαθμό το κρέας. Έκοψα τελείως το κόκκινο κρέας και τρώω μόνο άγρια ψάρια Ατλαντικού και λίγο κοτόπουλο. Η άσκηση αποτελεί επίσης ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας. Όταν ανάρρωνα από τη χειρουργική επέμβαση, έκανα για αρκετή ώρα βόλτα έξω. Ο καθαρός αέρας και η βιταμίνη D από τον ήλιο δεν ωφελούν μόνο ψυχολογικά, αλλά κάνουν καλό και στο σώμα. Στη συνέχεια, άρχισα να κάνω ασκήσεις ενδυνάμωσης μυών στο γυμναστήριο της περιοχής μου.

Ύστερα από την αρχική μου διάγνωση έκανα πολλές εξετάσεις αίματος που βγήκαν καθαρές κι έδειξαν ότι δεν έχω πλέον καρκίνο. Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη «ύφεση», γιατί δείχνει ότι μπορεί να επανέλθει. Είμαι εδώ για να σας πω ότι ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί με φυσικό τρόπο μέσω μιας πλήρους μεταμόρφωσης του νου, του σώματος και του πνεύματος! Μπορείτε πραγματικά να αλλάξετε τη ζωή σας και να ξεπεράσετε την ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να καταναλώνετε επεξεργασμένα και γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Ως κοινωνία, συχνά επιλέγουμε να ακολουθήσουμε την εύκολη λύση. Για εμένα η χημειοθεραπεία φαινόταν σαν να έπαιρνα τον εύκολο δρόμο. Συνειδητοποίησα ότι η χειρουργική επέμβαση και η χημειοθεραπεία δεν θεραπεύουν τίποτα. Μπορείς να αφαιρέσεις έναν όγκο και αυτός να ξαναεμφανιστεί. Εκείνο που χρειάζεται πραγματικά να αντιμετωπιστεί είναι η βασική αιτία του προβλήματος: η διατροφή και ο τρόπος ζωής. Η μόνη θεραπεία για τον καρκίνο είναι η δια βίου αφοσίωση στην υγιεινή διατροφή και την υγεία του σώματος και του νου.

Η ζωή μου άλλαξε για πάντα προς το καλύτερο μετά τον καρκίνο και η οικογένειά μου ωφελήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την αλλαγή του τρόπου ζωής μου. Έχουμε φτιάξει έναν μεγάλο κήπο με βιολογικά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούμε για την παρασκευή των χυμών. Θέλω πολύ να βοηθήσω κι άλλους ανθρώπους και βρίσκομαι στη διαδικασία έναρξης ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που θα παρέχει γνήσια, βιολογικά τρόφιμα σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση ή τα μέσα να τα αποκτήσουν.

Ναι, ευχαριστώ τον Θεό που είχα καρκίνο, γιατί αυτός μου έδωσε την αφύπνιση που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόμουν. Έχω αλλάξει τη ζωή μου, βρίσκομαι σε πολύ καλή φόρμα και για πρώτη φορά στη ζωή μου ΝΙΩΘΩ ΥΓΙΗΣ!

Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η γυναίκα μου και εγώ κάναμε την υγεία και την ευεξία μας οικογενειακή υπόθεση και κύριά μας προτεραιότητα. Η μεγαλύτερη επιβράβευση της δοκιμασίας μου είναι ότι έγινα μάρτυρας της αλλαγής των παιδιών μας. Δεν ζητάνε πλέον να φάνε πρόχειρο φαγητό! Αγαπούν την κηπουρική και τον υγιεινό τρόπο ζωής και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τους κάνω.

Η ιστορία του Tom έγινε γνωστή για να δείξει ότι η ολιστική θεραπεία από σύγχρονες και τρομακτικές ασθένειες – όπως ο καρκίνος – είναι δυνατή. Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να περιμένουν να ακούσουν μια φρικτή διάγνωση, η δύναμη για την πρόληψη ή ακόμη και την θεραπεία τέτοιων ασθενειών βρίσκεται κυρίως στη διατροφή και την επιλογή του τρόπου ζωής τους.

Για να εμφανιστεί οποιαδήποτε ασθένεια πρέπει να υπάρχει μια αιτία ή πηγή. Η ολιστική και φυσική προσέγγιση δίνουν σημασία σε κάθε πτυχή του σώματος, του νου και της ψυχής προκειμένου να τα απαλλάξουν από την αιτία που οδήγησε στην ασθένεια. Αυτό είναι κάτι που η δυτική ιατρική δεν διαθέτει. Αν κάποιος όμως αποφασίσει να κινητοποιηθεί σήμερα κιόλας, δεν χρειάζεται να ανησυχεί μήπως οι ασθένειες του σήμερα καταστρέψουν την υγεία του μελλοντικά.

ΠΗΓΗ

ΜΕΓΑΛΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

ΜΕΓΑΛΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Δημοσιεύθηκε: 29 Μαΐου 2014 14:30 PDT

Τελευταία ενημέρωση σχετικά με τον καρκίνο από τον JohnHopkins
Μετά από σειρά ετών που η χημειοθεραπεία εθεωρείτο ως η μόνη διέξοδος καταπολέμησης του καρκίνου, ο JohnHopkins αναφέρει πως υπάρχει ένας εναλλακτικός τρόπος

1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα κύτταρα δεν εντοπίζονται στις συνήθεις εξετάσεις εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε δισεκατομμύρια. Όταν ο ιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς πως δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, σημαίνει πως οι εξετάσεις δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν καρκινικά κύτταρα διότι το ποσοστό τους δεν καθίσταται ανιχνεύσιμο.
2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 μέχρι και περισσότερες από 10 φορές κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.
3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό , τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και ο σχηματισμός όγκων.
4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο τότε αυτό υποδεικνύει πως παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Αυτά οφείλονται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες του τρόπου ζωής μας.
5. Για να ξεπεραστούν αυτές οι διατροφικές ελλείψεις , πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα που θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
6. Η χημειοθεραπεία δηλητηριάζει τα καρκινικά κύτταρα αλλά παράλληλα καταστρέφει και τα ραγδαία αναπτυσσόμενα υγιή κύτταρα στο μυελό των οστών, στην γαστρεντερική οδό και μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο ήπαρ, στους νεφρούς, στην καρδιά, στους πνεύμονες κλπ.
7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και ταυτόχρονα καυτηριάζει, σημαδεύει και εξοντώνει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα.
8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθος του όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή του όγκου.
9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό φορτίο τοξινών από χημειοθεραπείες και ακτινοβολία τότε το ανοσοποιητικό σύστημα είτε έχει κατασταλεί ή καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών.
10. Ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων με το να μην τα τρέφουμε με τροφές που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.

Με τι τρέφεται ο καρκίνος
Η ζάχαρη είναι τροφοδότης του καρκίνου. Σταματώντας τη ζάχαρη απομακρύνουμε μία σημαντική τροφοδοσία του καρκίνου. Σημείωση : τα υποκατάστατα ζάχαρης που παρασκευάζονται με ασπαρτάμη είναι επιβλαβή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο είναι το μέλι και η μελάσα αλλά σε μικρή ποσότητα. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτά το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι το θαλασσινό αλάτι.
Το γάλα προκαλεί το σώμα να παράγει βλέννα ιδίως στην γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας ή αμυγδάλων χωρίς προσθήκες γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.
Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινο περιβάλλον. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη και το καλύτερο είναι να τρώμε ψάρι και ελάχιστο κοτόπουλο παρά χοιρινό και μοσχάρι. Το κρέας επίσης περιέχει αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόες και παράσιτα που είναι επιβλαβή ειδικά σε άτομα με καρκίνο.
Μία διατροφή που αποτελείται κατά 80% από φρέσκους χυμούς και λαχανικά , σιτηρά ολικής άλεσης, σπόρους, ξηρούς καρπούς και φρούτα βοηθά να τεθεί το σώμα σε αλκαλικό περιβάλλον. Περίπου το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα που περιλαμβάνουν φασόλια. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και εισέρχονται στον οργανισμό μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων.
Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών και να φάτε ωμά λαχανικά 2 με 3 φορές τη μέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμώνΚελσίου.
Αποφεύγετε τον καφέ, το τσάι και την σοκολάτα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες καφείνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες. Το νερό να είναι καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο για την αποφυγή τοξινών και βαρέων μετάλλων. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο, αποφύγετέ το.
Η ζωική πρωτείνη είναι δύσκολο να αφομοιωθεί και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας παραμένει στα έντερα, αποσυντίθεται και οδηγεί σε μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών.
Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στοιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατος απελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα και επιτρέπουν στην άμυνα του οργανισμού να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.
Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό (αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία) για να μπορέσουν τα δικά του κύτταρα «δολοφόνοι» του οργανισμού να καταστρέφουν τον καρκίνο. Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό πως προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα.
Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και του πνεύματος. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα μπορεί να βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει.
Ο θυμός και η πικρία θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε να αγαπάτε , να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή.
Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στην διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμη μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή καρκινικών κυττάρων.

Πηγή / Μετάφραση epistimonikos

Amazing Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Σάρωσης Φωτογραφίες

 Amazing Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Σάρωσης Φωτογραφίες

ΜΥΡΜΗΓΚΙ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΤΣΙΠ - Ένα μυρμήγκι, Formica fusca , κρατώντας ένα μικροτσίπ

Η. ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΤΣΙΠ - Επιφάνεια της διαγραφόμενη προγραμματιζόμενη μικροτσίπ Read-Only Memory πυριτίου

ΤΡΙΧΕΣ ΒΛΕΦΑΡΙΔΑΣ, ΠΟΥ ΦΥΤΡΩΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ - Eyelash hairs growing from the surface of human skin

Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΜΙΑΣ ΦΡΑΟΥΛΑΣ - Η επιφάνεια μιας φράουλας

ΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ - Βακτήρια στην επιφάνεια ενός ανθρώπινου γλώσσας

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΠΕΡΜΑ (ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΑ) - Human sperm (spermatozoa)

ΑΓΚΙΣΤΡΑ ΚΑΙ ΘΗΛΕΙΕΣ ΑΠΟ NYLON VELCRO - Nylon άγκιστρα και θηλιές του Velcro

  

Οικιακή ΣΚΟΝΗ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ Συστατικά - σκόνης νοικοκυριών: περιλαμβάνει μακριές τρίχες από γούνα γάτας, στριμμένα συνθετικές ίνες και μάλλινα,

κλίμακες οδοντωτή έντομο, ένας κόκκος γύρης και φυτών και εντόμων παραμένει

Η. ΥΦΑΝΣΗ Νάυλον ΚΑΛΤΣΑΣ - Η ύφανση των ινών νάιλον κάλτσα

  

ΤΟ Κεφάλι ΕΝΟΣ ΚΟΥΝΟΥΠΙΟΥ - Το κεφάλι ενός κουνουπιού

ΨΕΙΡΑ, ΠΡΟΣΚΟΛΗΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΤΡΙΧΑ - Head louse clinging to a human hair

ΟΚΤΩ ΜΑΤΙΑ (ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ) ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΙΑΣ ΤΑΡΑΝΤΟΥΛΑΣ - Eight eyes (two groups of four) on the head of a tarantula

ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΡΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΞΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΛΕΠΙΔΩΝ - Κόψτε τα ανθρώπινα τρίχες και αφρός ξυρίσματος ανάμεσα σε δύο λεπίδες ξυραφιών

ΤΣΙΓΑΡΟΧΑΡΤΟ - Τσιγαρόχαρτο που καπνού έλασης in

ΣΠΟΡΟΙ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ - Mushrooms spores

ΚΛΩΣΗΜΑ ΑΥΓΩΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΒΑΤΑ - συμπλέκτη των αυγών πεταλούδα σε ένα φυτό βατόμουρο

ΚΡΥΣΤΑΛΟΣ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟΥ ΑΛΑΤΟΣ - Calcium phosphate crystal

Δεν υπάρχει αμφιβολία σύγχρονες εγκληματολογίας λύνει τόσα εγκλήματα.

Όλες αυτές οι εικόνες είναι από το βιβλίο «Micro σύμπαν», που δημιουργήθηκε από Brandon Brill από το Λονδίνο.

Αυτό το βιβλίο περιλαμβάνει πολλές ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης (SEM) εικόνες των εντόμων, μέρη του ανθρώπινου σώματος και είδη οικιακής χρήσης.

Αυτές είναι οι πιο εκπληκτικές εικόνες από ό, τι είναι πάρα πολύ μικρό για να δει με γυμνό μάτι.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 

1979: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει στο Ζάππειο Μέγαρο τη συμφωνία πλήρους ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Οι διαπραγματεύσεις είχαν αρχίσει το 1976 και ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 1979. Η συμφωνία επικυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, ένα μήνα αργότερα, στις 28 Ιουνίου του 1979.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Του Ανδρέα Σταυρίδη

Ταξίαρχου (ε.α.).  

1.       Εισαγωγή

          Από την  29^η  Μαίου   του 1453 , την  αποφράδα εκείνη μέρα , 

πάνε 561 χρόνια που το θλιβερό μήνυμα «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ», διαδόθηκε 

από στόμα σε στόμα μεταξύ των λιγοστών 

εναπομεινάντων, αποκαμωμένων μαχητών και κατοίκων της πόλης 

των πόλεων, της Βασιλεύουσας.

«ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ»

Ένα γεγονός που σημάδεψε καθοριστικά, μέχρι και τις μέρες 

μας, ολόκληρη την Ασία, την υστερομεσαιωνική και 

ανακύπτουσα από τον σκοταδισμό, τότε Ευρώπη, 

ιδιαίτερα όμως , σημάδεψε την πορεία του Ελληνικού έθνους 

και την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας.

Στο αφιέρωμα , ξεδιπλώνεται το ανείπωτο  δράμα της παρακμής 

της Βασιλεύουσας, εξαιτίας του διχασμού, θρησκευτικού 

και πολιτικοκοινωνικού, οι υστερόβουλες επιχειρήσεις του Πάπα, 

των Γενουατών, Λατίνων και των Σταυροφόρων, για συνδρομή, 

τάχα στην ενίσχυση της Πόλης, η έντεχνη τελικά επιβολή 

της υποτέλειας, του κράτους στους «σωτήρες», η τελική αποδυνάμωση

 της και η εγκατάλειψη της στις ορδές των μωαμεθανών και τελικά 

την άλωσή της.

Παράλληλα αποτίεται ο οφειλόμενος φόρος τιμής στην Ορθοδοξία

 και στον Ελληνισμό, την Αγία Σοφία και τον 

Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τους φωτοδότες του Χριστιανισμού

 και το Έθνους ,για το χρέος των Πανελλήνων προς τα θεία 

και Εθνικά ιδεώδη. 

2.       Η κατάσταση προ της Άλωσης – Η Ανάπτυξη του Βυζαντίου

          Η Κωνσταντινούπολη, κτίστηκε επί της χερσονήσου, μεταξύ 

του κόλπου του Χρυσού Κέρατος του Βοσπόρου και της Προποντίδας

 στην θέση του αρχαίου Βυζαντίου. Στην αρχαιότητα, παρά την

 στρατηγική του θέση και το εξαίρετο λιμάνι, το Βυζάντιο, σπάνια

 χαρακτηριζόταν για την σπουδαιότητά του.  Το 324μ.Χ. 

όταν επανενώθηκαν από τον Μέγα Κωνσταντίνο τα δύο μέρη 

της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ωρίμασε ο χρόνος για την αλλαγή 

της πρωτεύουσας. Η Ρώμη ευρισκόμενη τότε σε πλήρη παρακμή, 

η οικονομική της ηγεσία επέλεξε την δραστηριοποίησή της 

στο ανατολικό μέρος της αυτοκρατορίας.

Τότε λοιπόν, ο Μέγας Κωνσταντίνος άμεσα, επιλέγει το Βυζάντιο,

 για νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Η επιλογή του δεν 

ήταν τυχαία διότι, το Βυζάντιο λόγω της στρατηγικής του 

θέσης γειτνίαζε προς την πρωτεύουσα της ανατολής της Νικομήδεια. Η αμυντική του θέση ήταν σχεδόν απόρθητη. Έλεγχε το εμπόριο προς 

τέσσερις κατευθύνσεις, προς Εύξεινο Πόντο, προς το Αιγαίο, προς 

την Ανατολή (Μικρά Ασία) και προς τη Δύση (Ευρώπη). 

Η είσοδος εχθρικού στόλου μέσα στην Προποντίδα, 

μπορούσε να εμποδιστεί, μετά από την οχύρωση των 

Δαρδανελίων, (αυτό διαπιστώθηκε και από τους συμμάχους 

το 1915), ενώ το ίδιο μπορούσε να γίνει προς Βορρά, κατά μήκος 

του Βοσπόρου. Η ορθότητα της εκλογής του Κωνσταντίνου, έμελλε 

να καταφανεί στους εννιά σχεδόν αιώνες (330-1204 μ.Χ.), 

της επιτυχούς άμυνας εναντίον αλλεπάλληλων επιθέσεων, τις οποίες προκαλούσε η ανθηρότητα του εμπορίου και ο πλούτος του Βυζαντίου. 

Την 11^η  Μαϊου του  330μ.Χ., το Βυζάντιο αφού ο Κωνσταντίνος το διεύρυνε  και το ανακαίνισε, μεταβαπτίζεται, μετονομάζεται από Βυζάντιο σε Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του αυτοκράτορα, οπότε γίνονται και τα επίσημα εγκαίνια του.

3.       Το Μεγαλείο της Πόλης  Από την πρώτη στιγμή, 

ο πληθυσμός της πόλης είναι σύνθετος, ένα μωσαϊκό από 

όλες σχεδόν τις φυλές με μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. 

Η όλη εικόνα της ανάπτυξης και του μεγαλείου της Βασιλεύουσας, συνίσταται όχι μόνο στην άνθηση γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου αλλά και σε ρυμοτομικά και αρχιτεκτονικά έργα, διαχρονικής αξίας και αποτελούν αντικείμενα μελέτης από γενεές επιστημόνων και ειδικών.         Η Βασιλεύουσα κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, εξ’ού και «επτάλοφος», επιγραμματικά περιελάμβανε τα πάρα κάτω έργα:

¡  Τα τείχη 20 και πλέον χιλιομέτρων.

¡  Τις 50 πύλες επί των τειχών.

¡  Τις οχυρώσεις επί των τειχών με τα κλιμακωτά προπετάσματα.

¡  Τις τρεις λεωφόρους με δεντροστοιχίες, που διέσχιζαν την πόλη από την ανατολή προς την δύση και με άριστο αποχετευτικό σύστημα.

¡  Τις επίγειες και υπόγειες στέρνες.

¡  Τα λιμάνια.

¡  Το Αυγοσταίον (μεγαλοπρεπές κτίριο) το οποίο περιελάμβανε, 

ευρεία αγορά και λοιπά βοηθητικά κτίρια.

¡  Τον Μεγάλο Ιππόδρομο.

¡  Τα Δικαστήρια.

¡  Το παλάτι των Βλαχερνών.

¡  Την Σύγκλητο.

¡  Το μεγάλο παλάτι του Αυτοκράτορα.

¡  Τις Σχολές, την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, τη Μεγάλη του 

Γένους Σχολή και πλήθος άλλων.

¡  Μοναστήρια και Ιερούς Ναούς.

Το Πατριαρχείο

Αιώνιος φάρος της Ελληνικής φυλής.

Κολυμβήθρα αναβάπτισης της Χριστιανικής πίστης εις τους αιώνες.

¡  Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου.

Συνοδικό, Βιβλιοθήκες, Τοιχογραφίες, Τάξη, Ευπρέπεια 

και Μεγαλοπρέπεια και τέλος  ,

Η  Αγία Σοφία

Το τελειότερο δημιούργημα της Χριστιανοσύνης προς δόξαν της του Θεού Σοφίας.

¡  Το τέμπλο, εικόνες, επιγραφές, αγιογραφίες, πολυέλαιοι, μανουάλια, στασίδια.

¡  Κάθε γωνιά και Ιστορία.

¡  Το  Άγιο Βήμα ,η Αγία Τράπεζα με το μαύρο βελούδο, το Ιερό  Ευαγγέλιο, τα Άγια Σκεύη, ο Σταυρός, τα Εξαπτέρυγα.

Τι να πρωτοκοιτάξουν τα μάτια και τι να πρωτοθαυμάσουν; Πόσα να συγκρατήσει το μυαλό;

Δέκα  χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν επί πεντέμισι χρόνια υπό τον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο και ο Ιουστινιανός με το πέρας του κτίσματος  Αναφώνησε:

                           «Δόξα του Αγίω Θεώ

                            Νενίκηκα σε Σολομών»

                        και η κρήνη, η κρήνη με την

                      καρκινοειδή γραφή της

    Για να θυμίζει  στο  διάβα  του  χρόνου  σ’ όλους εμάς

                    <<    ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ  >>

Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα, πόλη των πόλεων, Παγκόσμιο Λίκνο Πολιτισμού. Αιώνιε πλούτε, Εθνικό και Θείο όνειρο των Πανελλήλων.

4.       Η Παρακμή

          Οι πρώτες απειλές εναντίον της Κωνσταντινούπολης ήλθαν όχι απ’ έξω, από εχθρούς, αλλά από μέσα ,

                              διχόνοια η κατάρα της φυλής .

                                     

Οι θρησκευτικές έριδες και οι επαναστάσεις των Πράσινων και Βένετων προσλαμβάνουν σταδιακά, πολιτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα όπου, οι Βένετοι εκπροσωπούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και οι Πράσινοι τους Μονοφυσίτες. Αποκορύφωμα της διένεξης, η Στάση του Νίκα το 532μ.Χ., όπου σκοτώθηκαν, 30 χιλιάδες λαού και καταστράφηκε από πυρκαγιά μεγάλο μέρος του ναού της Αγίας Σοφίας.

          Σταδιακά η αυτοκρατορία, παράλληλα με τις εσωτερικές συγκρούσεις σπαρασσόταν από τις περιφερειακές και μία μετά την άλλη, οι επαρχίες επαναστατικά, αποσχίζονται και οι τοπικοί ηγεμόνες εγκαθιδρύουν δυτικού τύπου αιμοσταγή, φεουδαρχικά καθεστώτα. Η συρρίκνωση της αυτοκρατορίας διαφαίνεται ότι συντελείται και είναι μη αναστρέψιμη.

          Μέσα σ’ αυτή πολιτικοστρατιωτική δύνη οι αυτοκράτορες, Ιουστινιανός, Ηράκλειος, οι Ισαύροι, οι Κομνηνοί και οι Παλαιολόγοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τα εξ’ ανατολών στίφη, αρχικά των Αράβων και στη συνέχεια των Μωαμεθανών.

          Σύντονες και επίμονες προσπάθειες  αυτοκρατόρων, προσεταιρισμού της Δύσης και του Πάπα, απέβαιναν άκαρπες, αφ’ ενός λόγω της εσωτερικής αντίδρασης και της σκληρής στάσης των ανθενωτικών και αφ’ ετέρου, λόγω της υποτέλειας της Ορθόδοξης στη Δυτική εκκλησία, που επιχειρούσαν, τόσο θρησκευτικοί όσο και πολιτικοί- στρατιωτικοί ειδικοί της Δύσης (Πάπας, Λατίνοι και Γενουάτες). Τελικά επέρχεται και το οριστικό Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1054μ.Χ. Επί Κομνηνών, με δικές τους ενέργειες, επιχειρείται δια των Σταυροφοριών ενίσχυση της συρρικνωμένης ήδη αυτοκρατορίας. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης των Κομνηνών, προσεταιρισμού,γενικα των δυτικών ήταν να κατακλυστεί η Κωνσταντινούπολη από Γενουάτες και Λατίνους εμπόρους, οπότε άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος, μεταξύ των Ελλήνων και των ξενόφερτων εμπόρων.

          Το 1182 οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και κατάσφαξαν τους Δυτικούς. Μετά το 1204 οι Δυτικοί, με την 4^η σταυροφορία και με το πρόσχημα της αποκατάστασης του Ισαάκιου Κομνηνού στην εξουσία, με υποκίνηση των Ενετών, εισβάλουν στην πόλη, την κυριεύουν και μεταφέρουν στη Δύση όσους θησαυρούς μπόρεσαν.

          Το 1261 η Πόλη ανακαταλαμβάνεται από τους Έλληνες και αρχίζει και πάλιν η ανοικοδόμησή της. Κατά την ανοικοδόμηση της  και με την περάτωση της, επιχειρούνται απανωτές πολιορκίες από τους Τούρκους οι οποίες αποκρούονταν αποφασιστικά. Από το 1391 μέχρι και το 1452 η Πόλη, παρά τις απώλειες της και την εξασθένησή της ανθίστατο σθεναρά. Ήδη διαφαίνονται ξανά σημεία κάμψης της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της δομής. Το 1452 ο Μωάμεθ ο Β΄ συμπλήρωσε τις κατακτήσεις του και θέτει το Βόσπορο υπό τον έλεγχο του.

5.       Η άλωση της Πόλης

          Ο τελευταίος των Βυζαντινών Παλαιολόγων Αυτοκρατόρων, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11^ος, σε ηλικία 45 χρόνων, μετά από πολλές στρατιωτικές και προσωπικές περιπλανήσεις Αγχίαλος, Εύξεινος Πόντος, Πελοπόννησος, Πάτρα, Μυτιλήνη και Μυστράς, μετά το θάνατο του αδελφού αυτοκράτορα Ιωάννου του 8^ου στις 3 του Οκτώβρη του 1448, δεν αντιτάσσεται στην μυστική φωνή του έθνους, παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες και την συρρίκνωση πλέον της αυτοκρατορίας, καθώς και το προσωπικό του δράμα, το ότι παρέμεινε άτεκνος παρά τους δύο γάμους του, όπου οι σύζυγοι του απεβίωναν κατά τον τοκετό, φαίνεται ότι, αντί τρίτου νυμφικού στεφάνου έμελλε να φορέσει το φωτοστέφανο του μαρτυρίου.

          Την 12η Μαρτίου του 1449 καταφθάνει με την συνοδεία Καταλανικών πλοίων και μπαίνει στην πόλη. Τον συνοδεύει η βαθιά πίστη στο Θεό. Η αγάπη και η προσδοκία του λαού του, τον περιβάλλουν μ’ ελπίδα κρυφή σαν σωτήρα του έθνους.

          Τέσσερα χρόνια μαρτυρικής και αγωνιώδους διοίκησης και αντίστασης διέρρευσαν με τον Κωνσταντίνο στο θρόνο (12 του Μάρτη του 1449 μέχρι τις 29 Μαΐου του 1453).

          Τα γεωγραφικά όρια του κράτους δεν επεκτείνονταν πέραν της Κωνσταντινούπολης  της Σηλυβρίας στην Προποντίδα, της Μεσημβρίας στον Εύξεινο Πόντο και της Αγχιάλου.

          Η άλλοτε πρώτη πόλις του κόσμου, διερχόταν τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας της. Κάτω από τα ανηλεή πλήγματα των Οθωμανών Σουλτάνων, διάνυε τις τελευταίες θλιβερές μέρες του μακρού υπερχιλιετούς βίου της και μαζί της, κατέρρεε η γερασμένη πια αυτοκρατορία του Βυζαντίου.

          Φαίνεται ότι οι καιροί επιφύλαξαν την άλωση της Πόλης στον Μωάμεθ.  Τολμηρό ηγεμόνα, νοήμονα με πολιτικές και στρατιωτικές αρετές αλλά παράλληλα, λοιπές ιδιότητες του ήταν η ωμότητα και η ορμητικότητα και το πείσμα. Στρατολογεί από κάθε κατεύθυνση στρατιώτες Μωαμεθανούς, Χριστιανούς και Γενίτσαρους και σύρει μαζί με τον στρατό του πλήθη αμάχων. Αποδύεται το 1452-1453 σε μια λυσσώδη προσπάθεια στην Αδριανούπολη, για ανασυγκρότηση και προετοιμασία του στρατού του. Η δύναμη του σε Πεζικό και Ιππικό ήταν η μεγαλύτερη της εποχής.

          Οι Γενίτσαροι, που αποτελούντο από 15 χιλιάδες άνδρες, ήταν το πιο αξιόμαχο σώμα. Άλλες 30 χιλιάδες, βίαια ,συνακολουθούντες Χριστιανοί. Συνολικά ο στρατός του ανήρχετο σε 265 χιλιάδες, ο δε στόλος του που συγκεντρώθηκε στην Καλλίπολη, αριθμούσε 350 σκάφη. Δύναμη τρομακτική για την τότε χρονική περίοδο. Η δύναμη του σε τηλεβόλα ανάλογη.

          Απέναντι στο στρατό του Μωάμεθ, ο Κωνσταντίνος ετάχθη από την ιστορία να οργανώσει την μέχρις εσχάτων την άμυνα της Πόλης. Μικρή βοήθεια κατέφθασε από την Ενετία και την Γένοβα. Μέσα σε ατμόσφαιρα τρόμου ο Μωάμεθ, άρχισε στις 7 του Απρίλη του 1453 τον ακήρυκτο πόλεμο. Παρά τις υπερβολές των αριθμών, το πιθανότερο είναι ότι οι αμυνόμενοι μόλις υπερέβαιναν τις 8 χιλιάδες.

          Ο Κωνσταντίνος οργάνωσε την άμυνα όσο γινόταν καλύτερα. Εγκατέστησε το στρατηγείο του στην Πύλη του Ρωμανού, που εθεωρείτο το πιο ευπαθές σημείο των τειχών. Μια λακωνική φράση καταδεικνύει την συμπεριφορά, το είναι του και την σκέψη του τις στιγμές εκείνες «θέληση για Αγώνα και Έρωτας με τον θάνατο».

          Ο πολιορκητής, κάνει πρόταση στον Κωνσταντίνο να του παραδώσει την πόλη, με αναξιοπρεπή ανταλλάγματα. Αξιωματούχοι του στρατού, του υποδεικνύουν «Φύγε να σωθείς για να οργανώσεις την άμυνα κατά του εχθρού, σε άλλο, προσφορότερο σημείο». Η απάντηση του Κωνσταντίνου στην θρασύτατη πρόταση του μωαμεθανού πολιορκητή παραμένει στους αιώνες. «Την δε πόλιν ου σοι δίδομεν, κοινή γαρ γνώμη πάντες, αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν, και ού φεισόμεθα της ζωής ημών». Το τελειότερο επίγραμμα Φιλοπατρίας και Ηθικής. Στη δε υπόδειξη των δικών του ανθρώπων για να φύγει να σωθεί, εξεγείρεται η τίμια συνείδηση  του άνδρα: «Σας ικετεύω να ζητήσετε να μην σας εγκαταλείψω για να σωθώ, επιθυμώ μαζί σας ν’ αποθάνω».

Ο Κωνσταντίνος δεν ασχολείται μόνον με την πύλην του Ρωμανού όπου εγκατέστησε το αρχηγείο του. «Έφιππος δι’ όλης την ημέρας και νυκτός  περιπατών  ην, γύρωθεν και ένδον της πόλεως και των τειχών». Αεικίνητος διέτρεχε όλην την πόλιν, εξορκίζοντας τους αξιωματούχους του στρατού και τους ίδιους τους στρατιώτες εμψυχώνοντας τους και προτρέποντας τους να εμμείνουν αντρίκια, μέχρι και τον τελευταίο, για την άμυνα της πόλης. Με προσωπική επίβλεψη εφαρμόζει το σχέδιο του τάσσοντας ο ίδιος τους στρατιωτικούς του αξιωματούχους στα επίκαιρα σημεία άμυνας της Πόλης.

(1)     Στην Χρυσή Πύλη μέχρι και την παραλία της Προποντίδας τάσσει τον Ανδρόνικο Κατακουζινό.

(2)     Στην πύλη του Πολυανδρίου τάσσει τους Παύλο Αντώνιο και Τρωίλο Μποκάρδο.

(3)     Από την πύλη του Αγίου Ρωμανού μέχρι την Πύλη του Πέμπτου τάσσει τον Ιωάννη Ιουστινιάνη.

(4)     Από την Πύλη της Ανδριανουπόλεως μέχρι και την Κερκόπορτα τάσσει τον Λεοντάρη Βρυέννιο.

(5)     Στην Πύλη της Καλλιγαρίας τάσσει τον γηραιό μαχητή Θεόδωρο Καρυστίνο.

(6)     Στην Κυλιόμενη πόρτα τάσσει τον Μανουήλ Παλαιολόγο.

(7)     Στην Βασιλική Πύλη τάσσει τον Λουκά Νοταρά.

(8)     Στην είσοδο του Κεράτιου Κόλπου τάσσει τον Ενετό πλοίαρχο Γαβριήλ Τρεβιζάνο.

(9)     Στο 4^ο μέρος του τείχους της Προποντίδας τάσσει τον Ιάκωβο Κονταρίνη.

          Το πυροβολικό των αμυνόμενων, ολιγάριθμο ενώ έλειπαν ο εκρηκτικές ύλες λόγω της συνεχούς χρήσης αφ’ ενός και αφ’ ετέρου λόγω του αποκλεισμού, προέκυψαν όπως ήταν φυσικό , δυσχέρειες στον ανεφοδιασμό.

          Τη νύκτα της 18^ης Απριλίου πλήθος Τούρκων πλησίασε τα τείχη, των οποίων οι κραυγές ακούονταν μέχρι τα Ασιατικά παράλια.  Προηγήθηκε επί αρκετές ημέρες σφοδρός βομβαρδισμός, από τους οποίους προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε μεγάλο μέρος του τείχους, εσωτερικά και εξωτερικά και μερικοί του πύργοι στην κοιλάδα του Λύκου κατέρρευσαν.

          Ο Μωάμεθ έτεινε να πιστεύει, ότι μπορούσε με μια έφοδο πια, να καταλάβει την πόλη. Στην πόλη κατάθλιψη, αγωνία και πολύς πόνος επικρατούσε. Ο αυτοκράτορας θλιμμένος, πίστευε πια, ότι η γενική μάχη ήταν σχεδόν έτοιμη ν’ αρχίσει. Οι απώλειες του εχθρού σοβαρές, των αμυνομένων ουδεμία. Συλλογική και σύντονη προσπάθεια των υπερασπιστών απλού λαού και αμάχων, συνέτειναν στην πρόχειρη επισκευή των ρηγμάτων του τείχους, με άμεσο αποτέλεσμα ν’ αποτύχει η έφοδος των Τούρκων. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τους υπερασπιστές.

          Το πρωί της 20^ης Απριλίου, μεγάλο φορτηγό πλοίο με τη συνοδεία τριών Γενουατικών, μετέφεραν εφόδια, χρήματα και στρατιώτες στους πολιορκημένους. Πλήθη, με δακρυσμένα μάτια οι πολιορκημένοι, παρακολουθούν με αγωνία την αναμενόμενη ναυμαχία. Μετά από πολλές επιθέσεις των Τούρκων και της εμπλοκής των Γενουατών και Τούρκων σε μάχη σώμα με σώμα μαχόμενοι με πέλεκεις, αρπάγες και ακόντια και μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο φωνών, γογγυσμών, αλαλαγμών, κατάρων και βλασφημιών των μωαμεθανών, κατορθώνει ο στολίσκος των Γενουατών βοηθούμενος και από τον πνέοντα νότιο άνεμο, να εισέλθει ασφαλισμένος πλέον, σωθείς από θαύμα, στο στόμιο του Κεράτιου κόλπου. Ο κάματος των Χριστιανικών πληρωμάτων ανείπωτος, ανείπωτη όμως ήταν η χαρά και η ανακούφιση των πολιορκημένων.

          Η πολιορκία πέρασε από πολλές φάσεις. Οι περιγραφές των μαχών που έγιναν μεταξύ 18 και 20 τ’ Απρίλη του 1453, δίδουν ζωηρή εικόνα της μαχητικότητας και προπάντων του πείσματος, πολιορκουμένων και πολιορκητών.

          Αντιλαμβάνεται πλέον ο Μωάμεθ ότι, με τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία συγκεντρωμένα στο Κεράτιο κόλπο, ήταν αδύνατη η ολοκλήρωση της πολιορκίας και της τελικής εφόδου προς την πόλιν. Τότε λοιπόν επινόησε σατανικό σχέδιο, ίσως μετά από υπόδειξη Γενουατών ή Ιταλών μισθοφόρων συμβούλων.

          Τοποθέτησε πάνω από τον Κεράτιο κόλπο επί των λόφων του Γαλατά, ελαφρύ πυροβολικό και βομβάρδιζε τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία μέσα σ’ αυτόν. Υπό την κάλυψη των πυκνών πυρών μέσα σε μια νύκτα, μετέφερε 70 τούρκικα πλοία, από το Διπλοκιόνιο στο Κεράτιο κόλπο. Αυτό έγινε δυνατό με την διολίσθηση των πλοίων πάνω σε τεχνητό δρόμο, κατασκευασμένο από σανίδες, αλειμμένες με λάδι και λίπος. Η μέθοδος αυτή λεγόταν υπερνεώλκησις, ήταν δε γνωστή στους Βυζαντινούς.

          Οι προασπιστές της πόλης καταλήφθηκαν από σύγχυση, αγωνία και τρόμο, αφού είδαν τον τούρκικο στόλο, μέσα στον Κεράτιο Κόλπο, να προσεγγίζει από το ανατολικό μέρος τα τείχη και περικυκλωμένο πλέον τον Ελληνικό στολίσκο.  Ο Κωνσταντίνος αναγκάζεται να διαθέσει μεγάλο μέρος, από τις τόσο λίγες δυνάμεις του, για την προάσπιση της πόλης στο Ανατολικό τείχος (προς τον Κεράτιο Κόλπο).

          Ο Μωάμεθ βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτική θέση από πλευράς αριθμών, έμψυχου και άψυχου υλικού και μετά την επιτυχία της τακτικής κίνησης του, να βρεθεί προ των πυλών της Κωνσταντινούπολης και περισφίγγοντας τον Ελληνικό στολίσκο εντός του Κεράτιου, εφαρμόζει το τελικό του σχέδιο. Με τηλεβόλα όπλα «πετροβόλες μηχανές», ανοίγει ρήγματα στα χερσαία τείχη και γεμίζει τις προ των τειχών τάφρους, με πέτρες και χώμα και διευκολύνει την προσπέλαση των Τούρκων. Χρησιμοποιεί έτοιμους ή πρόχειρα ανοιγμένους υπονόμους, καθώς και ξύλινους πύργους για να εισέλθει στην Πόλη.

          Οι προασπιστές της πόλης μάχονται μέρα και νύκτα, οι μαχητές αντιμετωπίζουν τον εχθρό και οι άμαχοι επισκευάζουν τις ζημιές ή καταπνίγουν τους Τούρκους μέσα στους υπονόμους και κατακαίγουν τους ίδιους πάνω στους ξύλινους πύργους τους. Ο Μωάμεθ θέτει σ’ εφαρμογή και το τελικό σχέδιο του. Ήδη βρισκόμαστε την παραμονή της θλιβερής εκείνης μέρας, περιέρχεται έφιππος τους στρατιώτες του μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο από φωνές, σάλπιγγες, σαντούρια, τύμπανα, κύμβαλα, φωταψίες, εκφωνεί εμπρηστικούς και φανατικούς λόγους και εξωθεί τους στρατιώτες να πολεμήσουν γενναία, υποσχόμενος σ’ αυτούς διαρπαγήν του πλούτου της πόλης, για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Στο στρατόπεδο των πολιορκητών επικρατούν πολεμικός αναβρασμός, χαρά και αγαλλίαση, για την επικείμενη άλωση της πόλης.

          Στο στρατόπεδο των λιγοστών Ελλήνων Χριστιανών, υπερασπιστών  της Πόλης, επικρατεί η κατήφεια, η κατάθλιψη, η κούραση και η έλλειψη των πάντων και ο Αυτοκράτορας ,  σεμνός, λιτός, στρατιώτης μαζί με τους τελευταίους προασπιστές της βασιλεύουσας, έγραφαν τον επίλογο της μεγάλης πράξης σ’ όλο της το ηθικό μεγαλείο. Από κοντά του το αρχοντολόι, ο λαός και λαμπρός πρωθυπουργός του, Λουκάς Νοταράς, πρόθυμοι όλοι τους να χύσουν το αίμα τους για την χαρά και την ελπίδα όλων των Ελλήνων και να επιτελέσουν το υπέρτατο χρέος, έναντι της Ιστορίας.  Ο Γεώργιος Σχολάριος αφηγείται:  «Την ημέρα, την προτεραία της αποφράδας εκείνης, πάνδημος λιτανεία οργανώθη ανά την πόλιν και τα τείχη. Της συναθροίσεως ηγούντο εν στολή οι κληρικοί με τα της θρησκείας σύμβολα». Ηκολούθουν άρχοντες και αρχόμενοι, άνθρωποι πάσης τάξεως και παντός φύλου. Κραυγή απογνώσεως ήτο η προσευχή των, δέησις και ικεσία εκ βαθέων. Κλαυθμοί, γογγυσμοί, στεναγμοί, πόνος, λιποψυχίες και δάκρυα εχαρακτήριζον τον έκτακτον εκείνο συναγερμό. Μυριόστομος ήτο η κραυγή των ελεύθερων πολιορκημένων «Κύριε ελέησον!!!» Η απλή αυτή φράση, συνόψιζε το άλγος και την ικεσίαν του πλήθους προς το θείον, δια ν’ αποτραπεί ο φοβερός κίνδυνος».

          Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο αυτοκράτορας κάλεσε στο παλάτι τους στενότερους του συνεργάτες, άρχοντες και αξιωματούχους. Οι λόγοι του, περήφανη κατακλείδα του υπερχιλιετούς ένδοξου βίου της αυτοκρατορίας. «Δια τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς, ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ως πάντοτε έως του νυν εποιήσατε, κατά τον εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδω δε εις υμάς, την εκλαμπρότατην και περίφημον ταύτην πόλιν και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γιγνώσκετε, αδελφοί, ότι δια τέσσαρα τινά οφείλομεν κοινώς πάντες, να προτιμήσωμεν τον θάνατο μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσέβειας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως Χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων».

          Με αυτούς και άλλους λιτούς και απέρριτους αλλά μεγαλειώδεις και προφητικούς λόγους ο αυτοκράτορας συνέχισε εκείνη την σύναξη. Η κατακλείδα του Βασιλικού λόγου ήταν γεμάτη τραγικό μεγαλείο και εχαλύβδωνε τις ψυχές των υπερασπιστών της αθάνατης πόλης. Διετράνωνε την ακράδαντη πεποίθησή του ο βασιλιάς και στρατιώτης, με τους προφητικούς του λόγους, μαργαρίτες για το έθνος, «Οφειλέται κοινώς εσμέν, ίνα προτιμήσωμεν αποθάνειν μάλλον η ζην, ότι γαρ η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιώνιος γενήσεται».

          Μετά την δημηγορία του αυτοκράτορα, η επωδός αυτής προήλθε ομόφωνη, η ορκοδοσία όλης της σύναξης εις το παλάτι και ήτο αυτή η μυστική φωνή των υπερασπιστών όλων της πόλης «μαχητών και άμαχων, γερόντων και εφήβων, ανδρών και γυναικών». «Αποθανώμεν υπέρ της Χριστού Πίστεως και της πατρίδος ημών».

          Προτού επισφραγίσει με έργα, όσα είπε στη σύναξη του παλατιού της 28^ης του Μάη, ο Κωνσταντίνος σαν τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, αποτέλεσε το ύστατο χρέος που αισθανόταν σαν Χριστιανός.

          Κατά την τελευταία εκείνη νύκτα της μακράς και πολυκύμαντης ζωής της Αυτοκρατορίας, ετελείτο κατανυκτική θεία λειτουργία για τελευταία φορά μέσα σ’ αυτό τον ιερό χώρο, τον Ιερό ναό της του Θεού Σοφίας.

          Αυτοκράτορας, Πρωθυπουργός, Πατριάρχης, κλήρος και λαός με έκσταση και κατάνυξη με δάκρυα στα μάτια ψάλλουν προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον τον Ακάθιστο Ύμνο.

«Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια…»

          Ο Αυτοκράτορας, Άνθρωπος και Μαχητής, με συντριβή καρδιάς και θλίψιν πολλήν ,προσέρχεται στην ωραίαν πύλη και γονυπετής, κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων, αφού καλός χριστιανός όπως ήτο ζήτησε συγχώρεση από τους χριστιανούς αδελφούς του. Τον Κωνσταντίνον ακολουθούν οι άρχοντες, οι συναγωνιστές του και το εκκλησίασμα.

          Εκείνες πραγματικά οι στιγμές ήταν οι ωραιότερες και τελευταίες, της μαρτυρικής ζωής ,του τραγικού τούτου τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Μετά τη θεία λειτουργία ο Κωνσταντίνος, μεταβαίνει στο παλάτι, για λίγο χρόνο, και αφού ζητά συγχώρεση από όλους τους παρευρισκομένους, ξεκινά για το Στρατηγείο του, παρά την πύλη του Ρωμανού.

          Ο Σφραντζής, χρονογράφος, μας άφησε αποτυπωμένες τις τραγικές στιγμές:

«Τήδε την ώραν τις διηγήσεται τους τότε κλαυθμούς και θρήνους τους εν των παλατίω, εάν άνθρωπος ήτο ή εκ πέτρας ή εκ ξύλου ουκ αδύνατο μη θρηνήσαι».

          Ο Μωάμεθ με συγκεντρωμένες πλέον τις δυνάμεις κοντά στα τείχη, περιμετρικά της πόλης, ενεργεί την τελική επίθεση σε τρεις διαδοχικές φάσεις. Οι επιτιθέμενοι επιχειρούσαν ν’ αναρριχηθούν επί τους τείχους. Εν ριπή οφθαλμού έστησαν εκατοντάδες κλιμάκων και ανήρχοντο στο τείχος μανιωδώς κατά κύματα, παρά την σθεναρή αντίσταση των πολιορκουμένων. Η κατά κύματα επίθεση του Μωάμεθ αποσκοπούσε, στην καταπόνηση των λιγοστών υπερασπιστών της πόλης και η επίθεση έβαινε χρόνο με το χρόνο πλέον λυσσώδης και με αφάνταστη αγριότητα. Στην τρίτη και τελευταία φάση ο Μωάμεθ με τις εφεδρικές και ακμαίες του δυνάμεις επιχειρεί την τελευταία φάση της επίθεσης.

          Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος αφηγείται στο χρονικό του «Ο ουρανός συνεσκοτάζετο (συννέφιασε) από τα βλήματα και τα βέλη των επιτιθέμενων».

          Στην πύλη του Ρωμανού όπου ήταν το ασθενέστερο σημείο των τειχών όπου και το Στρατηγείο του Κωνσταντίνου, έπεσε το βάρος όλο, της λυσσώδους εφόρμησης. Εκεί, αφηγούνται πολλοί χρονογράφοι, έγιναν οι πιο λυσσώδεις μάχες και οι αντίπαλοι εμάχοντμε πείσμα σώμα με σώμα.

          Φαίνεται όμως, ότι η τύχη βοήθησε τον Μωάμεθ, να επιτελέσει το ανοσιούργημα του. Ενώ ο Κωνσταντίνος εμάχετο στην πύλη του Ρωμανού, όπου είχε σημειωθεί μεγάλο ρήγμα στο τείχος και παράλληλα, ενώ προσπαθούσε ν’ αντικαταστήσει τον φονευθέντα πλησίον της ίδιας πύλης γενναίο μαχητή του Ιουστινιάνη και αφού ανέλαβε προσωπικά την διοίκηση των κατάκοπων, λιγοστών υπερασπιστών της πύλης, μεσολαβεί το μεγάλο και άτυχο γεγονός που άλλαξε άρδην την τύχη του αγώνα. Μικρή πύλη ανατολικά της πύλης του Ρωμανού λεγόμενη Κερκόπορτα αφέθηκε ανοικτή και αφύλακτη. Πόσες φορές άραγε, αφήσαμε τις Κερκόπορτες ανοικτές από τότε μέχρι σήμερα; Ρωμιοσύνη – Ρωμιοσύνη. Από αυτό το σημείο λοιπόν οι πολιορκητές κατά κύματα και με λυσσώδη μανία, εισέρχονται στην πόλη και φθάνουν στην κοιλάδα του Λύκου και στα νώτα του Κωνσταντίνου που υπεράσπιζε την πύλη του Ρωμανού. Η τύχη της πόλης είχε πλέον κριθεί, οι μαχητές εξαθλιωμένοι, κατακουρασμένοι, αλλά με ψηλό το φρόνημα, μάχονται και μόνοι  και μετά  των λιγοστών εναπομεινάντων και πέφτει ο ένας μετά τον άλλον.

          Ο Κωνσταντίνος μάχεται σαν απλός στρατιώτης. Κατάκοπος αλλά αποφασισμένος κατέβηκε από το άλογο του, αφαίρεσε την αυτοκρατορική του στολή και όλα τα σύμβολα του ψηλού αξιώματός του. Διατήρησε μόνο τα ερυθρά πέδιλα (καμπάγια), με τους χρυσούς δικέφαλους αετούς, και αφού ξεγύμνωσε το σπαθί του, καλυπτόμενος προ της ασπίδας του, όρμησε στο κρισιμότερο σημείο το πλήθος των επιδρομών και ο Σφραντζής αφηγείται«Εμάχετο ο Άνθρωπος και Βασιλεύς επί ώραν πολλή, βρυχόμενος ως λέων και την ρομφαίαν (σπαθί) εσπασμένη έχων εν τη δεξιά, πολλούς των πολεμίων κατέσφαξε και το αίμα ποταμηδόν εκ των χειρών και των ποδών αυτού έρρεε».

          Σε τέτοια στιγμή στην ορμή της μάχης, μεγαλείου – αυτοθυσίας και υπερβάσεως από τη γήινα , έπεσεν μαχόμενος ο τελευταίος των Παλαιολόγων και μαζί του έπεσεν και η Αυτοκρατορία και

ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ ,

κραυγή, που σε λίγες μόνον στιγμές ακούστηκε σ’ όλη την πόλιν. Την υστάτην στιγμή προ της θυσίας του, ιστορικοί καταμαρτυρούν ότι ο Παλαιολόγος ανεφώνησεν: «Ουκ εστί τις των Χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν απ’ εμού». Φράση που καταδεικνύει την αγωνία του Χριστιανού Εθνομάρτυρα να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Αγαρηνών.

          Οι κατακτητές  αναζητούν το νεκρό σώμα του Αυτοκράτορα: «πλείστας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την Βασιλική γνωρίσωσι και ουκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη, το τεθνεός πτώμα του βασιλέως ευρόντες, ο εγνώρισαν εκ του Βασιλικών περικνημίδων ή και πεδίλων ένθα χρυσοί δικέφαλοι αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις Βασιλεύσι».

Ο χρονογράφος και φίλος του Κωνσταντίνου, Σφραντζής διηγείται: «Την Αυγήν της 29^ηςΜαΐου 1453 περί την 4^ην πρωινή ημέρας Τρίτης, συμπληρών της ηλικίας αυτού έτη 49 μήνας 3 και ημέρας 20, έπεσεν ο ηγεμών Κωνσταντίνος ο 11^ος Παλαιολόγος κατά την 55^ην ημέραν της πολιορκίας της Βασιλεύουσας, ομού μετ’ αυτής».

Κατά  τον Σφραντζή, ο Μωάμεθ αφού αναγνώρισε την Βασιλική υπόσταση του Κωνσταντίνου, το θάρρος την τιμή και το μεγαλείον του, με προσταγή του, ετάφη το πτώμα του Βασιλέως μετά Βασιλικών τιμών, παρέλειψε όμως επιμελώς ν’ αναφέρει που ετάφη. Είναι γεγονός ότι ελλείψει σύγχρονης μαρτυρίας, η έστω παράδοσης, δεν έχει πληροφορηθεί κανένας ποτέ, που ετάφη η ήρωας Βασιληάς. Μεταγενέστερες δημιουργηθείσες παραδόσεις οφείλονται σε διηγήσεις και ευσεβείς απηχήσεις.

                                             «Ο Μαρμαρωμένος»

          Η φαντασία του Ελληνικού Έθνους και ο θρύλος, θέλει τον Κωνσταντίνο , Μαρμαρωμένο ,  όπου Άγγελος Κυρίου προτού κτυπηθεί από το σπαθί του αράπη ,τον άρπαξε και τον πήρε σε μια σπηλιά βαθιά κάτω στη γη, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει «Μαρμαρωμένος» και καρτερεί την ώρα να ’ρθεί πάλιν ο Άγγελος, να τον σηκώσει, να του δώσει και πάλι στο χέρι το σπαθί του και να μπει στην πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, να τους διώξει μέχρι την Κόκκινη Μηλιά…την Μέκκα. Είναι όμως και η λαϊκή ρήση πολύ χαρακτηριστική της παράδοσης και του πόθου των Ελλήνων

                                      «Κωνσταντίνος την έκτισε

                                      Κωνσταντίνος την έχασε

                                      Κωνσταντίνος θα την πάρει»

          Η παράδοση αποκορυφώνει τους μυστικούς πόθους των Ελλήνων και διαχρονικά περισαρκώνει την Μεγάλην Ιδέα την ανασύσταση της πάλαι τότε κραταιάς Πόλης της Βασιλεύουσας και της Αυτοκρατορίας, αποκατάσταση στον θρόνο του Αυτοκράτορα και με το σκήπτρο πλέον στο χέρι και υπό την σημαία του Δικέφαλου ν’ ανακτήσει και η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία την παλαιά αίγλη και λαμπρότητα και να επιφέρει την συνένωση των όπου γης Χριστιανών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

          Την 29 του Μάη του 1453, Εάλω η Πόλις. Δεν αλώθηκε όμως η Ελληνική ψυχή και η Χριστιανική πίστη. Μπορεί «να έπαψε το χερουβικόν και χαμήλωσαν τ’ άγια» και τούρκεψε η Πόλη. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται. Πάλι με χρόνια…με καιρούς, πάλι δική μας θάναι».

          Μήπως «ο Μαρμαρωμένος» δεν βγήκε από τότε από την Χρυσόπορτα,  με τον δικέφαλο στα χέρια και περιέλουσε με χρυσή βροχή, τους πολεμιστές των νεωτέρων χρόνων 1821, 1912, 1922, 1940, 1955 και το 1974; Ο Παλαιολόγος είναι ένας των ευγενέστερων ηρώων της ελληνικής ιστορίας. Προμαχώνας στον ωραίον αγώνα υπέρ της Βασιλεύουσας, θυσίασε ένδοξα τη ζωή του μαζί με τους συναγωνιστές του.

          Σε ελληνική γη, δεν έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο, αντάξιο της μεγάλης θυσίας του μάρτυρα Βασιληά. Η ελληνική συνείδηση έπλεξε εκ λίθων τιμίων τον φωτοστέφανον του. Το Σεμνό του μαυσωλείο έχει θρονιάσει στις ψυχές των Ελλήνων, το ελληνικό φιλότιμο του ανάβει σ’ ένδειξη τιμής, μόνιμα, φωτίζοντας τις ψυχές όλων μας, αλλά υποδεικνύοντας μας ταυτόχρονα και το βαρύ εθνικό μας χρέος.

          Έλληνες αφυπνισθείτε και γρηγορείτε, οι καιροί για τον Ελληνισμό είναι δύσκολοι. Το Ελληνικό έθνος κραταιό ενδοξότερο και σοφότερο από αρχαιοτάτων χρόνων, υπέκυψε στο νόμο της ύλης, της ευκολίας. Η υπέρτατη προσήλωση στην θεία πίστη και την φιλοπατρία, η οποία έπαψε επί των ημερών μας να καθοδηγεί την σκέψη και το είναι μας, κατολισθαίνει τον Ελληνισμό και τον συρρικνώνει . Συνεργοί  προς  τούτο , μεθοδικά   και ακατάπαυστα , οι  ταγοί  της  νέας  τάξης  πραγμάτων για  επιβολή  των άνο-   μων σχεδίων τους , της  παγκοσμοιοποίησης, δηλαδή την  απαξίωση    των Χριστιανικών  και  Ελληνικών συμβόλων  και  ιδεωδών ,με τελικό στόχο την εξαφάνισή  τους . Έχουμε  δικαίωμα , νομιμοποιούμαστε  να  επιτρέψουμε    

τέτοιο  ξεπεσμό και  κατάντια?  

          Η μοίρα έταξε το Ελληνικό έθνος πλησίον εχθρού, αδίστακτου, ύπουλου και καιροσκόπου. Αυτός λοιπόν ο καταχθόνιος και καταστροφέας του ανθρώπινου πολιτισμού καταπατεί τ’ άγια χώματα της Πόλης, της Μικράς Ασίας ,του Πόντου  και της Βόρειας Κύπρου. Το 1453, το 1821, το 1922 και το 1953 στην Κωνσταντινούπολη και το 1974 στην Κύπρο, βίασε, άρπαξε, κατάστρεψε, λεηλάτησε κάθε ιερό και όσιο μας. Ποιός στ’ αλήθεια θα ξεπλύνει αυτή την ντροπή. Ποιός άλλος από εμάς φυσικά, την σημερινή γενιά. Βαρύ το χρέος και μεγάλη λοιπόν η ευθύνη μας. Δεν μας επιτρέπεται να υπνώττουμε να εφησυχάζουμε και να αδιαφορούμε.

          Έχουμε Ιερό καθήκον και εθνικό χρέος, οι απανταχού Έλληνες, να αποτινάξουμε την διχόνοια, την κατάρα αυτή, που μας κυριολεκτικά κατασπαράσσει την φυλή μας και γινόμαστε εύκολη λεία στον εχθρό. Ας ανατρέξουμε την ιστορία, αυτή διδάσκει, όχι μόνο για τα αίτια της υποδούλωσης και της συρρίκνωσης του έθνους, διδάσκει και για τα αίτια που λιγοστοί έλληνες με σύμπνοια, ομόνοια και καθαρούς στόχους με υπέρβαση από τα ανθρώπινα, τα γήινα και τα προσωπικά αποδύθηκαν σε τιτάνιους αγώνες για τα ωραία τα μεγάλα και τ’ αληθινά και μεγαλούργησαν κι εκπλήρωσαν το θείο προ τη πίστη και ιερό για την πατρίδα χρέος.

            Γρηγορείτε λοιπόν Έλληνες. Γρηγορείτε, μην εφησυχάζετε, εστέ έτοιμοι γιατί  οι αθάνατοι, Λεωνίδας, Παλαιολόγος, Παπαφλέσας, Δαβάκης και Αυξεντίου και οι τόσοι άλλοι αθάνατοι ήρωες μας, όταν αρχίσουμε τον ωραίο αγώνα μας, θάναι προστάρηδες, εις όπου γην ,Ελληνικήν  και  καταπατημένην , περιλούοντας μας με Θεία και Εθνικά  νάματα αλτρουϊσμού, φιλοπατρίας και αυτοθυσίας και θα μας δείχνουν σταθερά κι επίμονα, τον στόχο και σκοπό μας, εκεί, εκεί στην Πόλη, την Σμύρνη, τον Πόντο  και  την Κερύνεια και σ’ όλες τις σκλαβωμένες πόλεις και χωριά μας, ναι, εκεί στους ιερούς ναούς μας υπό την γαλανόλευκον και τον δικέφαλον, ηγεσία, κλήρος και λαός άδοντες «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» και «Σε γνωρίζω από την όψη»   θ’ αναφωνήσουμε …

Αθάνατοι!!!

Ζήτω το Αθάνατον των Ελλήνων Γένος

                                             Ζήτω  η   Ελευθερία

Ρωννύμενοι υπό Χριστού την Πίστη την Αγία