ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝ.ΜΕΣΟΓΕΙΟ!!!!
«Χθες ήταν εδώ ο πάτερ. Καθώς προχωρούσαμε με το αμάξι γυρνάει ξαφνικά, με κοιτάζει και μου λέει“αυτό είναι το χιλιάρμενο που μαζεύεται στην Ανατολική Μεσόγειο!”.Έμεινα! Πήρα τηλέφωνο να σου το πω γιατί αν θυμάσαι από παλιότερα θεωρούσα ότι η Άσπρη Θάλασσα που αναφέρει ο Πατροκοσμάς είναι η Μεσόγειος…Θα σου στείλω email…».
Αν κάνουμε μια μικρή έρευνα στο ίντερνετ για την ονομασία της Μεσογείου Θάλασσας θα βρούμε τα εξής:
Παρά το πλήθος των παράκτιων λαών εκ των οποίων αναπτύχθηκαν με τη σειρά τους διάφοροι αρχαίοι πολιτισμοί πρώτα εκ του Αιγαίου και της ανατολικής λεκάνης και μέχρι της δυτικής που εξαπλώθηκαν στη συνέχεια με ενδιάμεσες αποικίες περιέργως δεν είχε εξ αρχής και επί αιώνες ιδιαίτερο όνομα.
Ο Ηρόδοτος π.χ. χρησιμοποιεί επί μέρους ονόματα θαλασσών και κολπώσεών της αντί ως ενιαίου συνόλου (Α 163).
Άλλοι δε αρχαίοι Έλληνες αναφέρονται σε αυτήν περιφραστικά δηλ.ως “εντός των Ηράκλειων Στηλών θάλασσα”, όπως π.χ.
ο Στράβων την ονομάζει: «η εντός και καθ΄ ημάς λεγόμενη θάλασσα»,
Αυτόν τον προσδιορισμό που πιστά μιμήθηκαν αργότερα και οι Ρωμαίοι και την μετέφρασαν σε «mare nostrum» (= ημέτερη θάλασσα).
Ο Διόδωρος την ονομάζει θάλασσα έναντι εκείνου του ωκεανού.
Το αυτό και ο Πολύβιος ενώ
άλλοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούν τον όρο «mare internum» ή «mare insentinum» (= εσωτερική θάλασσα) καθώς και «Μare magnum» (= Μεγίστη θάλασσα).
Όμως η ιστορική πατρότητα του όρου «Μεσόγειος θάλασσα» ανήκει στους Λατίνους και μάλιστα περί τα μέσα του 3ου αιώνα που πρώτος ο Σολίνος τη ονομάζει χαρακτηριστικά «Mare Mediterraneum» ως μεταξύ δύο ηπείρων θάλασσα, καθιστάμενος ιστορικός ανάδοχος του ονόματος αυτής.
Ο 16ος και 17ος αιώνας βρίσκει τη θάλασσα αυτή να ονομάζεται: Λευκή θάλασσα, ή θάλασσα των Ελλήνων (έτσι την ονόμαζαν και οι Τούρκοι σε αντιδιαστολή με το Αιγαίο και τη Μαύρη θάλασσα).
Η πατρότητα του ελληνικού όρου «Μεσόγειος» οφείλεται στον γεωγράφο – επίσκοπο Αθηνών Μελέτιο (Γεωγραφία παλαιά και Νέα , Α 80 – 1707) με τον επιπρόσθετο χαρακτηρισμό ως «δεύτερο κόλπο του ωκεανού» εννοώντας πρώτο τον Βισκαϊκό.
Ο πάτερ λίγες ημέρες πριν είχε γυρίσει από το Άγιον Όρος όπου έχει στενούς δεσμούς με κορυφαία ασκητική φυσιογνωμία του Αγίου Όρους…
«Στη Μεσόγειο θάλασσα έχουν μαζευτεί αυτή τη στιγμή αρκετά πλοία με τα όποια συμφέροντα διαφόρων κρατών.
Μάλιστα αυτά τα πλοία έχουν μαζευτεί σε μια φαινομενικά ειρηνική περίοδο αφού δεν υπάρχει ενεργό μέτωπο στην περιοχή με την έννοια των επιχειρήσεων. Ο Πατροκοσμάς έχει αναφέρει στην προφητεία 17 και 18 τα εξής:
Μάλιστα αυτά τα πλοία έχουν μαζευτεί σε μια φαινομενικά ειρηνική περίοδο αφού δεν υπάρχει ενεργό μέτωπο στην περιοχή με την έννοια των επιχειρήσεων. Ο Πατροκοσμάς έχει αναφέρει στην προφητεία 17 και 18 τα εξής:
17. “Όταν θα ιδείτε το χιλιάρμενο στην Άσπρη Θάλασσα, τότε θάρθη”.
18. “Όταν θα ιδείτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά νερά, τότε θάρθη”.
http://www.pigizois.net/kiriakodromio/augoustinos/profiteies_kosma_aitoloy.htm
Βλέπουμε ότι αναφέρει τα ίδια λόγια με διαφορετική ονομασία στη θάλασσα σε κάθε μια από αυτές τις δύο.Αν κάνουμε μια μικρή έρευνα στο ίντερνετ για την ονομασία της Μεσογείου Θάλασσας θα βρούμε τα εξής:
Παρά το πλήθος των παράκτιων λαών εκ των οποίων αναπτύχθηκαν με τη σειρά τους διάφοροι αρχαίοι πολιτισμοί πρώτα εκ του Αιγαίου και της ανατολικής λεκάνης και μέχρι της δυτικής που εξαπλώθηκαν στη συνέχεια με ενδιάμεσες αποικίες περιέργως δεν είχε εξ αρχής και επί αιώνες ιδιαίτερο όνομα.
Ο Ηρόδοτος π.χ. χρησιμοποιεί επί μέρους ονόματα θαλασσών και κολπώσεών της αντί ως ενιαίου συνόλου (Α 163).
Άλλοι δε αρχαίοι Έλληνες αναφέρονται σε αυτήν περιφραστικά δηλ.ως “εντός των Ηράκλειων Στηλών θάλασσα”, όπως π.χ.
ο Στράβων την ονομάζει: «η εντός και καθ΄ ημάς λεγόμενη θάλασσα»,
Αυτόν τον προσδιορισμό που πιστά μιμήθηκαν αργότερα και οι Ρωμαίοι και την μετέφρασαν σε «mare nostrum» (= ημέτερη θάλασσα).
Ο Διόδωρος την ονομάζει θάλασσα έναντι εκείνου του ωκεανού.
Το αυτό και ο Πολύβιος ενώ
άλλοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούν τον όρο «mare internum» ή «mare insentinum» (= εσωτερική θάλασσα) καθώς και «Μare magnum» (= Μεγίστη θάλασσα).
Όμως η ιστορική πατρότητα του όρου «Μεσόγειος θάλασσα» ανήκει στους Λατίνους και μάλιστα περί τα μέσα του 3ου αιώνα που πρώτος ο Σολίνος τη ονομάζει χαρακτηριστικά «Mare Mediterraneum» ως μεταξύ δύο ηπείρων θάλασσα, καθιστάμενος ιστορικός ανάδοχος του ονόματος αυτής.
Ο 16ος και 17ος αιώνας βρίσκει τη θάλασσα αυτή να ονομάζεται: Λευκή θάλασσα, ή θάλασσα των Ελλήνων (έτσι την ονόμαζαν και οι Τούρκοι σε αντιδιαστολή με το Αιγαίο και τη Μαύρη θάλασσα).
Η πατρότητα του ελληνικού όρου «Μεσόγειος» οφείλεται στον γεωγράφο – επίσκοπο Αθηνών Μελέτιο (Γεωγραφία παλαιά και Νέα , Α 80 – 1707) με τον επιπρόσθετο χαρακτηρισμό ως «δεύτερο κόλπο του ωκεανού» εννοώντας πρώτο τον Βισκαϊκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου