ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ! Στα άδυτα της Replicar Car Hellas Το διαβάσαμε από το: ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ! Στα άδυτα της Replicar Car

Του Βασίλη Γ. Σαρημπαλίδη
  
Το πείσμα του Ηλία Γαγανέλη είναι τόσο μεγάλο που ο ίδιος απέδειξε πως ακόμα και στην Ελλάδα To zougla.gr μπήκε στο χώρο που κατασκευάζονται τα ελληνικά αυτοκίνητα της Replicar Car Hellasμπορείς να κατασκευάσεις αυτοκίνητα, αρκεί να το πιστέψεις. Όχι απλά για να τα βλέπεις ή να κοσμούν το γκαράζ σου αλλά για να μπορείς να τα πουλάς στο εξωτερικό ακόμα και στην χώρα μας... 
Η ιστορία του Ηλία Γαγανέλη ξεκινά πολλά χρόνια πριν, όταν και αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του για να δημιουργήσει μία βιοτεχνία κατασκευής αυτοκινήτων. Αρκετοί ήταν τότε που τον είπαν... τρελό, πως δεν έχει «σώας τας φρένας» και άλλα πολλά. Τελικά ο ίδιος το πάλεψε, έκανε αυτό που οραματίστηκε και σήμερα όχι μόνο εξάγει αλλά πουλάει και στην Ελλάδα αυτοκίνητα ρέπλικες που βασίζονται σε παλαιές Porsche. Αυτοκίνητα εντυπωσιακά και με ελληνικές πινακίδες που δεν υπάρχει περίπτωση να περάσουν από μπροστά σου και να μην γυρίσεις το κεφάλι να τα θαυμάσεις... 

Κι όμως... Φτιάχνεται στην Ελλάδα από ελληνικά χέρια!

Πήγαμε Κατερίνη...

Πώς όμως τα κατασκευάζει; Με ποιους; Σε ποια περιοχή; Το zougla.gr βρέθηκε στο αρχηγείο του Στην επαρχία βρίσκεται το αρχηγείο της Replicar Car Hellas...δημιουργού της Replicar Hellas, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη. 
Μιλήσαμε με τους ανθρώπους της εταιρείας, φωτογραφίσαμε και το κάναμε με τόση άνεση που νοιώσαμε πολύ οικεία με το χώρο και όσους είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω την απάντηση του ίδιου του Ηλία Γαγανέλη όταν τον ρωτήσαμε τι πρέπει να φωτογραφήσουμε: «Τα πάντα. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα». 

Πατέρας και γιος Γαγανέλης...

Από πάνω...
Ο επιχειρηματίας που καθημερινά βρίσκεται πάνω από κάθε αυτοκίνητο έχει ιδιαίτερη αγάπη για την πατρίδα του και σε κάθε ευκαιρία το βροντοφωνάζει. 
Δίπλα του έχει ικανούς συνεργάτες έτοιμους να εργαστούν με πάθος αλλά και τον γιο του που ακολουθεί τα χνάρια του και ετοιμάζεται για άλλα... κόλπα. 

Η ζήτηση για μοντέλα της Replicar Car Hellas είναι μεγάλη και... φαίνεται!

Μοναδικές φωτογραφίες
Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια μπορείτε να απολαύσετε το μοναδικό φωτογραφικό αφιέρωμα του zougla.gr μέσα από τις εγκαταστάσεις της Replicar Hellas. 

Ένα από τα μοντέλα που κατασκευάζει η ελληνική εταιρεία...

Πίσω από το τιμόνι ενός RCH εισπράττεις κάτι ξεχωριστό...

Ο Ηλίας Γαγανέλης έχει παλέψει πολύ για να καταφέρει να δημιουργεί αυτοκίνητα με ελληνικό όνομα!

Καθημερινά στη... μάχη

Ελληνικό αυτοκίνητο...

Η λεπτομέρεια και η νοικοκυροσύνη κάνουν τη διαφορά

Αυτοκίνητα στην γραμμή παραγωγής της RCH...

Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι υψηλής ποιότητας...

Είναι ωραίο να... βάζεις χέρι σε ελληνικό αυτοκίνητο!

Η εικόνα μιλά από μόνη της... Έτοιμο για να κυκλοφορήσει στο δρόμο!

Η ελληνική και η ποντιακή σημαία βρίσκονται σε περίοπτη θέση στις εγκαταστάσεις της RCH

Υλικά που θα χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ενός αυτοκινήτου...

'Γυμνό' και έτοιμο για βάψιμο...

Όλοι... τρέχουν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας...

Με το μάτι στο μέλλον αλλά με κλασικά οχήματα...

Πολλές εργασίες γίνονται στο χέρι από συνεργάτες με πάθος γι' αυτό που κάνουν...

Καλώδια ετοιμάζονται στα σωστά μέτρα μέχρι να πάρουν τη θέση τους...

Αγάπη για το αυτοκίνητο...

Κάθεσαι στη θέση του οδηγού και αφήνεις τη φαντασία σου να οργιάσει...

Εξαρτήματα έτοιμα για τοποθέτηση...

Το εσωτερικό ενός Replicar Car Hellas...

Κουμπιά που βρίσκονται πάνω στην κεντρική κονσόλα...

Έτοιμο για τοποθέτηση...

Η πόρτα περιμένει και αυτή την ώρα της...

Δέρμα υψηλής ποιότητας...

Εργασίες πριν το βάψιμο...

Η εμπειρία παίζει το ρόλο της σε καθετί που έχει να κάνει με την κατασκευή των συγκεκριμένων αυτοκινήτων...

Ποιοτικός έλεγχος πριν την κυκλοφορία...

Έτοιμος να... πυροβολήσει για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα

Όσοι εργάζονται στην Replicar Car Hellas ξέρουν τι θέλουν και πως πρέπει να το πετύχουν... Η καλή διάθεση είναι μέρος της καθημερινότητας.

Αν δεν βρίσκεσαι από πάνω δεν πετυχαίνεις αυτό που έχεις οραματιστεί...

Κάθε αυτοκίνητο της Replicar Car Hellas συνοδεύεται από service manual...

Σε δύο περίπου μήνες θα είναι έτοιμο προς κυκλοφορία...

Ο χώρος που στεγάζεται η Replicar Car Hellas...

Ξεχωριστή εικόνα...

Όλες οι εργασίες ακολουθούν τη σωστή διαδικασία και με τα σωστά μηχανήματα...

Έλεγχος στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου...

Ποιότητα ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια...

Ποιος... κρυφοκοιτάζει;

Στην άδεια κυκλοφορίας το όνομα του κατασκευαστή το αναφέρει ξεκάθαρα: Replicar Car Hellas

Οι «Νέες Θερμοπύλες», ο άντρας που ενσάρκωσε την ελληνική ψυχή ... Ο ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς που έγραψε το λαμπρό πολεμικό έπος του 1940 στο Ύψωμα 731

Η διαταγή της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης φτάνει στο Ύψωμα 731: «Επί των θέσεών σας αμυνθήτε μέχρις εσχάτων, Η Πατρίς, η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των όπλων». Ο διοικητής του 2ου Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων απαντά: «Οτιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί». Κατόπιν γυρνά στους άντρες του και φωνάζει: «Όποιος γυρίσει την πλάτη στον εχθρό θα τουφεκίζεται». Η εντολή του ταγματάρχη Κασλά σφράγισε άλλη μια ηρωική σελίδα στην πολεμική εποποιία του 1940, ένα από αυτά τα περιστατικά αυταπάρνησης και ανδρείας που επιφυλάσσονται συνήθως για τον Μαραθώνα, τη Σαλαμίνα και την Επανάσταση του 1821. Κι όμως, από τον Οκτώβριο του 1940 μέχρι και τον Απρίλιο του 1941 διαδραματίστηκαν στην πατρίδα μας ανδραγαθήματα που προκαλούν θαυμασμό αλλά και ίσες δόσεις συγκίνησης. Πολεμικοί άθλοι γραμμένοι με αίμα και τόλμη, όπως ο απίστευτος σε έκταση, σημασία και συμβολική αγώνας στο Ύψωμα 731 κατά τη διάρκεια της «Εαρινής Επίθεσης» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου του 1941. Οι ιταλικές φασιστικές δυνάμεις με την παρουσία του ίδιου του Μουσολίνι λαχταρούν να δρέψουν νίκη κατά της Ελλάδας και να εισέλθουν στην Αθήνα θριαμβευτές. Στο διάβα τους μπαίνει όμως το καταραμένο γι’ αυτούς 731, εκεί όπου «επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου, η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων … Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη … Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις. Το 731, όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου». Ο Δημήτρης Κασλάς ήταν ο επικεφαλής του ελληνικού τάγματος που υπερασπίστηκε το Ύψωμα 731. Η εντολή του πριν από την τιτανομαχία με τον ιταλικό στρατό, παρουσία του Μουσολίνι, ήταν ρητή και σαφής: κανείς δεν θα κάνει πίσω, άμυνα μέχρι θανάτου! Κάτω από τις διαταγές του αλλά και με τη γενναιότητα των καταταλαιπωρημένων αντρών του, το Ύψωμα 731 δεν έπεσε. Οι Ιταλοί οπισθοχώρησαν, παρά τα φιλόδοξα σχέδιά τους. Η τύχη του ελληνο-ιταλικού πολέμου έχει κριθεί. Το όνομα του Κασλά γίνεται θρύλος, παρέχοντας μια τελευταία ηρωική αντίσταση απέναντι στην κατακτητική λαίλαπα του Άξονα. Μπαρουτοκαπνισμένος ο ίδιος ήδη από τα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής, κράτησε το 731 και με το παραπάνω, στέλνοντας το ελληνικό ηθικό για άλλη μια φορά στα ύψη. Η πορεία της ζωής του μέλλει όμως να συναντηθεί με σημεία-κλειδιά της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, όπως η Αντίσταση και το ταραγμένο κλίμα της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Η προσωπική του ιστορία δεν θα έχει ευχάριστη εξέλιξη. Μετά τον Πόλεμο του 1940 εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση, στην αρχή με τον ΕΔΕΣ και μετά με τον ΕΛΑΣ, και είδε τη ζωή του να παίρνει την κάτω βόλτα. Τώρα ήταν στιγματισμένος κομμουνιστής και ως εχθρός του έθνους οδηγείται στην εξορία από το 1945-1948. Μετά την απελευθέρωσή του, κάνει ό,τι δουλειά βρει για να επιβιώσει και ζει βουτηγμένος στην ντροπή. Όταν τον αναγνωρίζει κάποιος από τα ηρωικά του παλικάρια, εκείνος καμώνεται πως δεν είναι ο θρυλικός διοικητής του 731. Νιώθει ατιμασμένος και προδομένος απ’ όλους, κυρίως όμως από την πατρίδα του τόσο λυσσαλέα πολέμησε για την ελευθερία της. Οι τίτλοι τέλους για τον Κασλά θα πέσουν κάπου είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, όταν το ελληνικό έθνος τον ξαναθυμήθηκε το 1985 και τον έκανε ταξίαρχο, σε μια εποχή που τα μετεμφυλιακά πάθη είχαν καταλαγιάσει. Μέχρι τότε βέβαια κανείς δεν θυμόταν τον ήρωα του 1940, αυτόν που μας χάρισε έναν από τους λαμπρότερους πολεμικούς άθλους του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Το Ύψωμα 731 δηλαδή, για το οποίο έγραψε ο Άγγελος Τερζάκης -που πολέμησε το 1940- στην «Ελληνική Εποποιία 1940-1941» το 1964: «Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941, ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της. Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί. Τ’ ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου». «Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 τ’ απόγεμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χίμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά, ενώ έπιαναν και να βομβαρδίζουν την Τρεμπεσίνα. Ήταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο»… Πρώτα χρόνια Ο Δημήτρης Κασλάς γεννιέται στο Πουρί του Πηλίου (νομός Μαγνησίας) το 1901 ως Δημήτριος Καζίλας. Το επώνυμό του το άλλαξε όταν κατατάχτηκε στον στρατό. Για τα παιδικά του χρόνια στο χωριουδάκι του Πηλίου δεν είναι τίποτα γνωστό και θα τον ξαναβρούμε σε ηλικία 15 ετών στον Βόλο να βγάζει τα προς το ζην δουλεύοντας σε φούρνο. Μετά θα περάσει και από μια ταβέρνα της πόλης, καθώς θέλει κάθε δεκάρα που μπορεί να βρει για να ολοκληρώσει τη νυχτερινή Εμπορική Σχολή Βόλου. Η στρατιωτική του καριέρα αρχινά το 1920, όταν κατατάσσεται ως κληρωτός στη Μεραρχία Πεζικού της Λάρισας. Πάνω στην ώρα δηλαδή για τη Μικρασιατική Εκστρατεία, που μαινόταν ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Τέλη Ιουλίου του 1920 τον στέλνουν στη Σμύρνη και παίρνει μέρος στις εθνικές μας περιπέτειες στη Μικρά Ασία ως δεκανέας. Μελετηρός και πειθαρχημένος, τον Ιανουάριο του 1922 περνά τις στρατιωτικές εξετάσεις και εισέρχεται με επιτυχία στον ουλαμό Έφεδρων Αξιωματικών του Αφιόν Καραχισάρ. Με την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου, ο έφεδρος ανθυπασπιστής πέφτει στα χέρια του εχθρού και μένει αιχμάλωτος από τον Αύγουστο του 1922 μέχρι τον Απρίλιο του 1923. Όταν απελευθερωθεί, θα επιστρέψει στα καθήκοντά του ως έφεδρος ανθυπολοχαγός πια και τον Μάρτιο του 1924 θα καταταγεί στις τάξεις των μόνιμων αξιωματικών του ελληνικού στρατού, έτοιμος να γράψει μια από τις πιο χρυσές σελίδες της νεοελληνικής πολεμικής ιστορίας.

...

12 Εθνικοί ευεργέτες που χάρισαν την περιουσία τους στους Έλληνες.

Ως Εθνικοί ευεργέτες, χαρακτηρίζονται οι πλούσιοι Έλληνες, που προσέφεραν μέρος ή και ολόκληρη την περιουσία τους για κοινωφελείς σκοπούς, για ίδρυση σχολείων, νοσοκομείων κ.α., συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της χώρας μας σε ποικίλους τομείς. Προς τιμήν τους, αναφέρουμε 12 εθνικούς ευεργέτες με γενναιοδωρία και μεγάλα σχέδια.

1. Ιωάννης Δόμπολης (1976 – 1850)

Ιδρυτής Πανεπιστημίου Αθηνών (Καποδιστριακό). Με αίτημα στη διαθήκη του, ζήτησε να διατεθούν 815.000 χάρτινα ρούβλια «προς ανίδρυσιν εν Αθήναις ή εν οιαδήποτε άλλη πόλει ήτις έσται πρωτεύουσα της Ελλάδος, τω 1906, Πανεπιστημίου ονομασθησομένου Καποδιστριακού», χρηματοδοτώντας όχι μόνο την ίδρυση αλλά και τη συντήρηση του Πανεπιστημίου.

Κοινώς, άφησε στο ελληνικό δημόσιο το σύνολο της περιουσίας του με τον όρο να χρησιμοποιηθεί για την ίδρυση και λειτουργία πανεπιστημίου με την ονομασία «Καποδιστριακό», το οποίο θα έπρεπε να εφοδιαστεί με επιστημονικά όργανα, εργαστήρια και παρεκκλήσιο.

Ζήτησε δε, τη συγκεκριμένη ονομασία για το Πανεπιστήμιο, ώστε να ικανοποιήσει την υπόσχεσή του προς τον I. Καποδίστρια, να δοθούν τα μέγιστα για τη δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα.

2. Απόστολος Αρσάκης (1792 – 1874)

Ο Απόστολος Αρσάκης διετέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών και Πρό­εδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της Ρουμανίας.

Ιδρυτής της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, το 1836. Με δικές του δαπάνες συνέβαλε στην αποπεράτωσητου Μεγάρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, διαθέτοντας αρχικά 250.000 δραχμές και έπειτα 560.000 δραχμές για τη συντήρησή του. Το κτίριο αυτό, ονομάστηκε προς τιμήν του «Αρσάκειο».

Χρηματοδότησε υποτρο­φίες διδασκάλων. Δώρισε μεγάλα ποσά για την ανέγερση σχολείων και ναών στη πατρίδα του, τη Βόρεια Ήπειρο.

3. Γεώργιος Αβέρωφ (1815 – 1899).

Ένας από τους σημαντικότερους εθνικούς μας ευεργέτες.

Υπεύθυνος για την ανέγερση σχολείου στο Μέτσοβο.

Ιδρυτής Σχολής Βιοτεχνίας, Γυμνασίου, Παρθεναγωγείου, στην ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας.

Ναυπηγεί το μεγαλόπρεπο θωρηκτό «Αβέρωφ».

Χρηματοδοτεί την αποπεράτωση του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

Κτίζει τη Στρα­τιωτική Σχολή Ευελπίδων, όπως επίσης και το Αβερώφειο Εφηβείο.

Υπεύθυνος αναμόρφωσης του Παναθηναϊκού Σταδίου.

Ιδρυτής των φυλακών Αβέρωφ (στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, σημερινή τοποθεσία του Αρείου Πάγου).

Συνέβαλε με τις δωρεές του στη φιλοτεχνία ανδριάντων του Ρήγα Φεραίου (1872) και του Γρηγορίου Ε (1871).

Όταν ανακοινώθηκε πτώχευση κατά την κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη (1893) δώρισε στο ελληνικό κράτος 70.000 λίρες.

4. Ευάγγελος Ζάππας (1800-1865) και Κωνσταντίνος Ζάππας (1817-1892)

Πρόκειται για δυο ξαδέρφια που φρόντισαν για την ανέγερση του Ζαππείου Μεγάρου, στο άλσος της Αθήνας. Έξω από το Μέγαρο, στέκονται μαρμάρινοι ανδριάντες του Ευάγγελου και Κωνσταντίνου Ζάππα, προς τιμήν τους.

Ο Ευάγγελος Ζάππας, προσέφερε το 1856, 400 μερίσματα της «Εθνικής Ατμοπλοΐα», προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα κέρδη για την ίδρυση των Ολυμπιακών αγώνων, την Ολυμπιάδα και για τα βραβεία των νικητών των αγώνων. Ο ίδιος και ο ξάδερφός του, Κωνσταντίνος Ζάππας, συνέβαλαν στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

5. Ιωάννης Πάγκας (1814 -1895)

Ο Ιωάννης Πάγκας είναι από τους ελάχιστους εθνικούς ευεργέτες που προσέφεραν την περιουσία τους στο κράτος εν ζωή και όχι μετά θάνατον.

Τα έτη 1887-88 χορήγησε με μεγάλα ποσά τη συνέχιση της λειτουργίας της ελληνικής σχολής Κορυτσάς, των διδακτηρίων και της βιβλιοθήκης της.

Έκτισε ένα μέγαρο στην πλατεία Ομονοίας, το γνωστό ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος».

Με συμβολαιογραφική πράξη που ο ίδιος συνέταξε το 1889, δώρισε όσο ζούσε ακόμη το σύνολο της περιουσίας του στο κράτος (το ιλιγγιώδες ποσό 2.000.000 δραχμών), για «εθνωφελή και φιλάνθρωπα έργα», κρατώντας για τον εαυτό του μόνο 1.000 δραχμές το μήνα για τα καθημερινά έξοδα.

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής κυβέρνησης συνέστησε την «Μπάγκειο Επιτροπή» προκειμένου να διαχειριστεί το τεράστιο ποσό των δύο εκατομμυρίων δραχμών.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δώρισε και το σπίτι του στην Αθήνα στο ελληνικό κράτος, έργο του Τσίλλερ, καθώς και ένα ακόμα κτιριακό μέγαρο με την ονομασία «Μπάγκειον», στην Ομόνοια.

6. Οι γιοι του Χατζή-Παναγιώτη Ζωσιμά: Αναστάσιος, Ιωάννης, Ζώης, Μιχαήλ, Θεοδόσιος, Νικόλαος (έτη γέννησης μεταξύ 1754 και 1762)

Διέθεσαν όλη την περιουσία τους για την ίδρυση των:

Ζωσιμαία Σχολή, Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη, στα Ιωάννινα.

Ανακαίνισαν πέντε εκκλησίες στα Γιάννενα, στο ορφα­νοτροφείο και στο ελληνικό σχολείο Πάτμου.

7. Γιώργος Σίνας (1783-1853)

Ο Γιώργος Σίνας, με καταγωγή από τη Μοσχόπολη, ήταν επιχειρηματίας και τραπεζίτης.

Με τη δωρεά του, ίδρυσε το Αστεροσκοπείο στο λόφο των Νυμφών της Αθήνας και συνέβαλε στον εξοπλισμό του με μετεωρολογικά και αστρονομικά όργανα. Για αυτή την προσφορά του τιμήθηκε με το μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος.

Ενίσχυσε με χρηματικά ποσά την ελληνική παροικία της Βιέννης και τη Μοσχόπολη.

Προσέφερε τεράστιες δωρεές σε ιδρύματα του ελληνικού κράτους: Λύκειο Θηλέων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (το γνωστό «Αρσάκειο»), Πανεπιστήμιο Αθηνών, Οφθαλμιατρείο, Αρχαιολογική Εταιρεία.

8. Ζώης Καπλάνης (1736-1806)

Ο εθνικός ευεργέτης από την Ήπειρο, δώρισε όση περιουσία απέκτησε σε Βουκουρέστι και Μόσχα, σε εκκλησίες και σχολεία στα Γιάννινα.

Ίδρυσε την Καπλάνειο Σχολή στα Ιωάννινα το 1797, που γέμισε με εργαλεία Φυσικής και βιβλιοθήκη.

Με αιτήματα στη διαθήκη του δώρισε μεγάλα χρηματικά ποσά στις σχολές της Πάτμου και του Αγίου Όρους.

Δώρισε κληροδότημα για το νοσοκομείο των Ιωαννίνων και στο Βασιλικό Ορφανοτροφείο της Μόσχας, με στόχο την ενίσχυση των φτωχών κατοίκων του Γραμμένου και της Ζοντίλας.

9. Σωτήριος Ανάργυρος (1849-1918)

Ο εθνικός ευεργέτης που προσέφερε πολλά στις Σπέτσες:

Το 1907 κατασκεύασε με δικά του έξοδα, το πρώτο Υδραγωγείο των Σπετσών.

Κατά το 1913, αγόρασε μεγάλη έκταση και φρόντισε στην αναδάσωσή τη, δημιουργώντας το πευκοδάσος των Σπετσών.

Φρόντισε για το άνοιγμα περιφερειακών δρόμων.

Το 1927 ίδρυσε την Αναργύρειο –Κοργιαλένειο Σχολή, μαζί με το Μαρίνο Κοργιαλένη.

Προσέφερε δωρεές στο ελληνικό κράτος για την αγορά αεροπλάνων και για ανάπηρους πολέμου.

10. Έλενα Σκυλίτση Στεφάνοβικ – Βενιζέλου (1874-1959)
Έλενα Σκυλίτση Στεφάνοβικ – Βενιζέλου
Πρόκειται για τη γενναιόδωρη γυναίκα του Ελευθέριου Βενιζέλου.

Ιδρύτρια του μαιευτηρίου «ΜΑΡΙΚΑ ΗΛΙΑΔΗ». Το 1958 έχτισε και παρεκκλήσι στο μαιευτήριο, όπου σήμερα φυλάσσεται μέσα σε μία λάρνακα η καρδιά της Έλενας Βενιζέλου.

Ιδρύτρια του Σκυλίτσειου Νοσοκομείου Χίου.

Συνέβαλε στην ανέγερση του νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού.

Ιδρύτρια της Σχολής Νοσοκόμων – Μαιών Βιργινίας Σκυλίτση.

Δωρήτρια του οικήματος της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο στο ελληνικό δημόσιο.

Επίσης προσέφερε υποτροφίες σε Χανιώτες φοιτητές για σπουδές στο εξωτερικό.

11. Αριστοτέλης Ωνάσης (1906-1975)

Χωρίς να χρειάζονται συστάσεις, αναφέρουμε πως μετά θάνατον, σύμφωνα με τη διαθήκη του δημιουργήθηκε το Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.

Σκοπός της λειτουργίας του είναι η ανάπτυξη κοινωφελούς δραστηριότητας, εκπονώντας εκπαιδευτικά και πολιτιστικά προγράμματα, χρηματοδοτώντας κοινωφελή έργα, απονέμοντας διεθνή βραβεία. Χαρακτηριστικό έργο του είναι το Καρδιοχειρουργικό Κέντρο Ωνάσειο και η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

12. Σταύρος Σ. Νιάρχος (1909-1996)


Ένας από τους σημαντικούς σύγχρονους ευεργέτες και φιλάνθρωπους Έλληνες. Κυριότερο κοινωφελές έργο του, είναι το Ίδρυμα ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ, με δράση στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. Το Ίδρυμα ξεκίνησε τις ενέργειες του το 1996, επιδεικνύοντας ευαισθησία στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια και τον Πολιτισμό.

Συνολικά, οι δωρεές του Ιδρύματος από το 1996 μέχρι τον Οκτώβριο του 2014, φτάνουν το ύψος των 1.129.969.000 ευρώ.

Παράλληλα το ίδρυμα χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου το έργο που θα αλλάξει το Φαληρικό Δέλτα με την κατασκευή του Κέντρου Πολιτισμού που θα στεγάσει την Εθνική Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνας.

[πηγή]

tilestwra.com


Σχόλιο The Secret Real Truth:


Ας μην ξεχάσουμε και έναν άλλο Εθνικό ευεργέτη


Ιωάννης Βαρβάκης (1945-1825)


Εκτός από τη φιλανθρωπική του δράση στη Ρωσία ο Ιωάννης Βαρβάκης προσφέρει πάρα πολλά και στον απελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας. Εξοπλίζει τους στρατιώτες του Αλέξανδρου Υψηλάντη και εξαγοράζει την ελευθερία πολλών Ελλήνων αιχμαλωτών. Παρά το δουλεμπόριο που επικρατούσε στη Ρωσία εκείνη την εποχή, ο ίδιος δε δεχόταν να έχει κανένα σκλάβο στην κατοχή του.
Στη διαθήκη του κληροδοτεί 1.000.000 ρούβλια για την ίδρυση του Βαρβάκεου Λυκείου και με δική του δωρεά κατασκεύαζεται στο κέντρο της πρωτεύουσας η κλειστή αγορά της Αθήνας, η σημερινή Βαρβάκειος Αγορά. Μεγάλο μέρος της περιουσίας του το αφήνει στο ελληνικό δημόσιο για κοινωφελή έργα.

Μετά την καταστροφή των Ψαρών στο ολοκάυτωμα της Ολόμαυρης Ράχης του 1824,ο Βαρβάκης επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στη Ζάκυνθο όπου και παραμένει μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 10 Ιανουαρίου 1825. Για το μεγάλο έργο του και τις αμέτρητες αγαθοεργίες του στη Ρωσία του απονεμήθηκε το αυτοκρατορικό δίπλωμα και οικόσημο ως ισόβιος και κληρονομικός τίτλος ευγενείας.

Τα 10 χειρότερα αεροδρόμια στον κόσμο για το 2016. Τα τρία στην Ελλάδα

Ποια είναι τα ελληνικά αεροδρόμια που είναι τα τρία χειρότερα στην Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο φιγουράρουν ανάμεσα σε αυτά της Νιγηρίας και του Νότιου Σουδάν

Τι και αν ο τουρισμός θεωρείται στρατηγικής σημασίας για την χώρα, τι και αν εδώ και 36 χρόνια η Ελλάδα έχει απορροφήσει αμέτρητους κοινοτικούς πόρους για υποδομές, σχεδόν το σύνολο των αεροδρομίων της παραμένει κατώτερο των περιστάσεων. Το αεροδρόμιο που είναι η πρώτη και τελευταία εικόνα και εντύπωση που έχει ένας τουρίστας για την χώρα στην περίπτωση της Ελλάδας σε τρεις βασικούς τουριστικούς περιορισμούς καταγράφεται ως η χειρότερη από τους επισκέπτες τουsleepinginairports.net.

Οι χρήστες του site δεν έδωσαν την ψήφο τους μόνο για την δυνατότητα να απλώσεις την αρίδα σου και να κοιμηθείς (σ.σ. με βάση την επωνυμία του) αλλά την γενικότερη εμπειρία στο αεροδρόμιο όπως τις ανέσεις, τις παροχές, τις επιλογές στο φαγητό, την καθαριότητα, την ασφάλεια κ.α.

Τρία ελληνικά αεροδρόμια, αυτά της Σαντορίνης, των Χανίων και του Ηρακλείου είναι αυτά που μοιράζονται τις θέσεις στο βάθρο ως τα χειρότερα στην Ευρώπη  - στην πέμπτη θέση βρίσκεται η Ρόδος - ενώ έχουν την τιμητική τους και στην λίστα με τα 10 χειρότερα του πλανήτη.

Για το αεροδρόμιο της Σαντορίνης, το οποίο είναι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην κορυφή της λίστας στην Ευρώπη, το σχόλιο αναφέρει για την τραγική κατάσταση που επικρατεί το καλοκαίρι όπου οι ταξιδιώτες μπορεί να περιμένουν για ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο ενώ στο εσωτερικό στοιβάζονται σε μικρές αίθουσες χωρίς κλιματισμό.

Στην περίπτωση των Χανίων - που πέρυσι δεν ήταν στην λίστα με τα χειρότερα - οι ταξιδιώτες παραπονιούνται για τα ελάχιστα καθίσματα που υπάρχουν, την μία και μοναδική επιλογή στο τομέα του φαγητού "με μέτρια σάντουιτς σε αλμυρές τιμές", τις αίθουσες χωρίς κλιματισμό και τον δαιδαλώδη έλεγχο ασφαλείας.

Τρίτο χειρότερο στην Ευρώπη και έβδομο χειρότερο στον πλανήτη, το αεροδρόμιο του Ηρακλείου. Σε αυτά που έχουν αναφερθεί στα δύο άλλα ελληνικά αεροδρόμια προσθέστε παράπονα για θλιβερή κατάσταση στις τουαλέτες και αδιάφορο προσωπικό. Για την ιστορία εμείς να αναφέρουμε ότι για την περίπτωση του Ηρακλείου δρομολογούνται διαδικασίες - την επόμενη Πέμπτη ολοκληρώνεται η διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος - για την δημιουργία νέου αεροδρομίου στο Καστέλι το οποίο αναμένεται να λειτουργήσει το 2022  ενώ τα αεροδρόμια Χανίων, Σαντορίνης και Ρόδου είναι ανάμεσα σε αυτά που θα αναλάβει την διαχείριση τους η Fraport.

Τα 10 χειρότερα αεροδρόμια στην Ευρώπη

1. Σαντορίνη

2. Χανιά

3. Ηράκλειο

4. Λούτον, Λονδίνο

5. Ρόδος

6. Beuavais - Tille Γαλλία

7. Τέγκελ , Βερολίνο

8. Σόενεφελντ, Βερολίνο

9. Στάνστεντ, Λονδίνο

10 Τσιαμπίνο, Ρώμη

Τα 10 χειρότερα αεροδρόμια στον κόσμο

1. King Abdulaziz. Τζέντα, Σαουδική Αραβία

2. Τζούντα, Νότιο Σουδάν

3. Port Harcourt, Νιγηρία

4. Τασκένδη, Ουζμπεκιστάν

5. Σαντορίνη

6. Χανιά

7. Ηράκλειο

8. Καράκας, Βενεζουέλα

9. Λούτον, Λονδίνο

10. Κατμαντού, Νεπάλ

Τα 10 καλύτερα αεροδρόμια στον κόσμο

1. Changi, Σιγκαπούρη

2. Σεούλ, Κορέα

3. Χανέντα, Τόκιο

4. Ταϊπέι, Ταϊβάν

5. Μόναχο, Γερμανία

6. Kansai, Οσάκα - Ιαπωνία

7. Βανκούβερ, Καναδάς

8. Ελσίνκι, Φινλανδία

9. Ταλίν, Εσθονία

10. Ζυρίχη, Ελβετία