Η τρόικα ήρθε για να μείνει: Την προηγούμενη φορά κάθισε 80 χρόνια!

Αναμφισβήτητα η ελληνική φιλοξενία είναι παροιμιώδης, γεγονός που αποδεικνύεται από την προτίμηση που δείχνει για τη χώρα μας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι ελεγκτές του. Οι εκπρόσωποί του φαίνεται πως δεν μπορούν να ζήσουν μακριά από τον αττικό ουρανό. Γι’ αυτό την προηγούμενη φορά που μας επισκέφθηκαν –με την ονομασία Διεθνής Οικονομική Επιτροπή- έμειναν ογδόντα (80) ολόκληρα χρόνια, από το 1898 έως το 1978!

Η σελίδα αυτή της οικονομικής μας ιστορίας παραμένει ακατάγραφη, όπως και πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειές της.

Το 1978, όταν καταργήθηκε η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή στεγαζόταν στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ. Η φωτογραφία έχει ληφθεί τις ημέρες που εκδόθηκε ο νόμος για την κατάργησή της.

Η καλαίσθητη μεταλλική πινακίδα που κοσμούσε την είσοδο του κτιρίου.

Είναι γνωστό ότι την προηγούμενη φορά που μας επιβλήθηκε «Έλεγχος» ήταν το 1898. Ήδη, από το 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε κηρύξει την περίφημη πτώχευση και τέσσερα χρόνια αργότερα (1897) η Ελλάδα βγήκε ηττημένη από τις εχθροπραξίες με την Τουρκία. Με εντυπωσιακή εμμονή των Γερμανών επιβλήθηκε στην Ελλάδα ο διεθνής έλεγχος ως όρος για την εξασφάλιση της ειρήνης. «Αμ’ έπος αμ’ έργον» εκδίδεται ο Νόμος ΒΦΙΘ’ και τον Απρίλιο κιόλας του 1898 εγκαθίσταται στην Αθήνα η… τρόικα της εποχής.

Ο Αλέξανδρος Ζαίμης ήταν Πρωθυπουργός όταν εγκαταστάθηκε
η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή στην Αθήνα (1898)

ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος, ο Υπουργός Οικονομικών
που υπέγραψε την διάλυση και απομάκρυνσή της (1978).

Στις θέσεις των σημερινών κ.κ. Σερβάας Ντερούζ, Πόουλ Τόμσεν και Κλάους Μαζούχ ήταν οι αείμνηστοι Τέστα (Γερμανός), Λετάν (Γάλλος) και Λόου (Αγγλος). Μόνον που τότε οι κυβερνήσεις είχαν φανεί πιο γαλαντόμες και για να μην ταλαιπωρούν τους υψηλούς ελεγκτές μας φρόντισαν να τους κτίσουν και ιδιαίτερο Μέγαρο. Διάλεξαν δε μία από τις καλύτερες τοποθεσίες, πίσω από το τότε παλάτι του Διαδόχου, που δεν ήταν άλλο από το σημερινό Μέγαρο της Προεδρίας της Δημοκρατίας. 

Πρόκειται για το ακίνητο που σήμερα καταγράφεται στο Κτηματολόγιο της Προεδρίας της Δημοκρατίας και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βασιλέως Γεωργίου (τότε ονομαζόταν Διοχάρους) και Στησιχόρου και ανεγέρθηκε για τις ανάγκες της Διεθνούς Οικονομικής Επιτροπής! 

Μάλιστα, η ανέγερσή του βάφτηκε με αίμα, αφού κατά την ανατίναξη φουρνέλου (1901) τραυματίστηκε ένας σαραντάχρονος εργάτης, δίνοντας αφορμή για συζητήσεις.

Σαρκαστική γελοιογραφία από τον «ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ». Ο Χαρίλαος Τρικούπης, που εμφανίζεται ως καραγκιόζης επί χοίρου, δεν βρισκόταν στη ζωή όταν η Ελλάδα πλήρωνε το τίμημα της χρεοκοπίας του. Το γουρούνι συμβόλιζε τον χειμαζόμενο λαό.

Δεκάδες ήταν οι περιπέτειες στις οποίες υποβλήθηκε το ελληνικό κράτος, ακόμη και σε ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές. Όπως το 1922, όταν η κυβέρνηση Δ. Γούναρη για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες του στρατού που μαχόταν στη Μικρά Ασία εξέδωσε 550 εκατομμύρια σε χαρτονομίσματα, χωρίς τη συγκατάθεση των τροϊκανών. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. 

Ο «Ελεγχος» εξανέστη, απαίτησε «ζεστό» χρήμα από τον αρμόδιο υπουργό Οικονομικών Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, ο οποίος δεν πρόλαβε να αντιδράσει, αφού μαζί με τον πρωθυπουργό και τέσσερις ακόμη συναδέλφους του εκτελέστηκαν στο Γουδή. Βρέθηκαν βέβαια άλλοι για να εξυπηρετήσουν τις απαιτήσεις του «Ελέγχου».

Λίγα χρόνια αργότερα τους «τάραξε» ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος κήρυξε στάση πληρωμών την 1η Μαϊου 1932, ως απόρροια της οικονομικής κρίσης του προηγούμενου χρόνου. Οι τροϊκανοί της εποχής εξανέστησαν εκ νέου και μαζί τους σχεδόν όλη η Ευρώπη αλλά και η Αμερική! 

Χαρακτηριστική είναι έκθεση που έστειλε ο πρεσβευτής της Ελλάδος στο Λονδίνο (1935), γράφοντας: «Η συζήτησίς μου με τους εμπειρογνώμονας υπήρξεν εξόχως διαφωτιστική. Το Φορέϊν Οφφις πνέει μένεα εναντίον μας»!
Όπως αποκάλυψε ο Α. Σβώλος, το 1942, μεσούσης της Κατοχής, η βρετανική κυβέρνηση είχε δηλώσει εγγράφως προς τον πρόεδρο της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης Εμμ. Τσουδερό ότι ήταν σύμφωνη με την κατάργηση του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Όταν η ελληνική «Κυβέρνησις Εθνικής Ενότητος» βρισκόταν στην Ιταλία (Νοέμβριος 1944) απέρριψε την άφιξη στην υπό απελευθέρωση Ελλάδα του Huge Jones, που ήταν ο τελευταίος προπολεμικός αντιπρόσωπος της Αγγλίας στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο των Αθηνών. Αποφασίστηκε να έρθει μόνο για την τακτοποίηση υπηρεσιακών θεμάτων, άποψη που ασπάστηκε και η βρετανική κυβέρνηση. Εν τω μεταξύ, ο «Ελεγχος» εγκατέλειπε το ακίνητο της οδού Στησιχόρου και «βολευόταν» με την υπηρεσία του σε μικρότερες –αλλά εξίσου πολυτελείς– εγκαταστάσεις.

Μετά την απελευθέρωση ήρθε στην Αθήνα ο Huge Jones και περιορίστηκε στην παράκληση να μην απολυθεί το προσωπικό και να μεταταχθεί σε δημόσιες υπηρεσίες. Έγιναν και οι συνεννοήσεις με τις υπηρεσίες για να παραληφθούν τα υπάρχοντα στις αποθήκες προϊόντα. Αλλά, ως εκ θαύματος, ο Έλληνας αντιπρόσωπος που παραβρέθηκε στη Διάσκεψη της Ειρήνης των Παρισίων (1946) συνηγόρησε υπέρ της παραμονής του «Ελέγχου», με αποκλεισμό μόνον της Ιταλίας. Έτσι, μας ξέμεινε πάλι Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στην Αθήνα!

Αλλά η μακρά σειρά των διατυπώσεων που ζητούσε ο «Έλεγχος» προβλημάτιζε τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Υπουργεία και υπηρεσίες διαμαρτύρονταν διαρκώς για τις δυσχέρειες που παρουσιάζονταν στη διοίκηση με τα περίφημα «ένσημα» του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Μέχρι που ο Σοφοκλής Βενιζέλος –το 1951– από το βήμα της Βουλής δήλωνε πως ο «Έλεγχος| «θεωρείτο ουσιαστικώς κατηργημένος». Αλλά μόνον κατηργημένος δεν ήταν, αφού ταλάνισε την ελληνική οικονομία και πραγματικότητα για 27 ολόκληρα χρόνια ακόμη.

Το τέλος εκείνης της ογδοηκονταετούς περιπέτειας δόθηκε με νόμο που εξέδωσε ο αείμνηστος Θανάσης Κανελλόπουλος το 1978. Επιστρατεύοντας τη «σπιρτάδα» και το χιούμορ του στο έγγραφο που απέστειλε στη Βουλή έγραφε ότι με το νομοσχέδιο για τη διάλυση της Διεθνούς Οικονομικής Επιτροπής όχι μόνον δεν προκαλείτο δαπάνη εις βάρος του Προϋπολογισμού, αλλά πραγματοποιούνταν οικονομίες περίπου τετρακοσίων χιλιάδων δραχμών που αντιστοιχούσαν στα έξοδα λειτουργίας της (ενοίκιο, κοινόχρηστα, φωτισμός, τηλέφωνα κ.ά.)

Μικρός Ρωμιός

H εξέταση DNA έδειξε την καταγωγή των Κρητικών.

Απόγονοι των Μινωιτών οι σημερινοί Κρητικοί

Τι έδειξε έρευνα ομάδας επιστημόνων

Όταν ο Σερ Άρθουρ Έβανς ανακάλυψε στις αρχές του εικοστού αιώνα τα απομεινάρια του πολιτισμού που ο ίδιος βάφτισε «Μινωικό» έμεινε έκθαμβος. Προσπαθώντας να δώσει μια εξήγηση ως προς την προέλευση ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού θεώρησε ότι οι Μινωίτες ήταν απόγονοι των προηγμένων Αιγυπτίων.

Η ιδέα του Εβανς παραμένει ακόμη και σήμερα σε ισχύ, αν και κατά καιρούς υπήρξαν και άλλες προτάσεις. Η τελική απάντηση σε αυτό το αρχαιολογικό ζήτημα δίνεται σήμερα όχι από την αρχαιολογική σκαπάνη, αλλά από τη γενετική.

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημίου Washington κύριο Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο ανέλυσε δείγματα DNA από σκελετούς που βρέθηκαν σε σπηλιά στο Oροπέδιο Λασιθίου τα οποία συνέκρινε με δείγματα από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πληθυσμούς.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στο άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications, ο Μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε κατά την Εποχή του Χαλκού από αυτόχθονες κατοίκους της Κρήτης, οι οποίοι ήταν απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν το νησί, 9.000 χρόνια περίπου πριν.

Το DNA αποκαλύπτει

Για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκε το μιτοχονδριακό DNA, δηλαδή το DNA που υπάρχει στα κυτταρικά οργανίδια που ονομάζονται μιτοχόνδρια και τα οποία αποτελούν τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας του κυττάρου. Τα μιτοχόνδρια μεταβιβάζονται στους απογόνους μέσω της μητέρας.

Διαπιστώθηκε ότι το μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών δεν έφερε ομοιότητες με αυτό των Αιγυπτίων ή των άλλων αφρικανικών πληθυσμών. Αντίθετα, εντοπίστηκαν μεγάλες γενετικές ομοιότητες με τους σύγχρονους και αρχαίους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Τέλος, η ανάλυση έδειξε το υψηλότερο ποσοστό συγγένειας των Μινωιτών με τον σύγχρονο πληθυσμό της Κρήτης αλλά και σύγχρονων Ελλήνων από την υπόλοιπη χώρα.

Σύμφωνα με τον κ Σταματογιαννόπουλο το σενάριο της καταγωγής των Μινωιτών έχει ως εξής: «Πριν από περίπου 9.000 χρόνια, υπήρξε εκτεταμένη μετανάστευση ανθρώπων της Νεολιθικής Εποχής από περιοχές της Ανατολίας που αντιστοιχούν σήμερα σε μέρη της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής. Τότε έφτασαν στην Κρήτη και οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού.

Η ανάλυση μιτοχονδριακού DNA που πραγματοποιήσαμε και η σύγκριση με άλλους πληθυσμούς, δείχνει ότι οι Μινωίτες έχουν την ισχυρότερη γενετική συσχέτιση με πληθυσμούς της Νεολιθικής Εποχής καθώς και με αρχαίους αλλά και σύγχρονους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα με τον πληθυσμό της Κρήτης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, ο Μινωικός πληθυσμός αναπτύχθηκε πριν από 5.000 χρόνια στην Κρήτη από προγόνους που κατοικούσαν στο νησί ήδη και είχαν φτάσει εκεί 4.000 χρόνια νωρίτερα».

Ο έλληνας καθηγητής σημείωσε επίσης ότι «οι γενετικές αναλύσεις παίζουν έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη και στην προστασία της υγείας του ανθρώπου. Η μελέτη μας υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ανάλυση του DNA μπορεί να μας βοηθήσει όχι μόνο να έχουμε ένα πιο υγιές μέλλον αλλά να κατανοήσουμε και την ιστορία μας.

Παρόμοιες έρευνες θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τις γενετικές σχέσεις μεταξύ Μινωιτών και Μυκηναίων και μεταξύ των ελληνικών φυλών της Κλασικής Ελλάδας».

Πηγή: patris.gr

Οι Προφητείες του Πλάτωνα για τον 21ο Αιώνα!

Ο Πλάτωνας γεννήθηκε το 428 π.X., το μήνα Θαργηλίωνα (Μάιος) και καταγόταν από αρχοντική γενιά. Είχε πάρει μουσική και γυμναστική αγωγή και είχε πολύ καλές μαθηματικές γνώσεις. Ήταν μαθητής του Σωκράτη και το γεγονός ότι το 399 π.Χ. ο Δάσκαλός του καταδικάστηκε να πιει το κώνειο, ήταν ένα πολύ συνταρακτικό χτύπημα για την ελεύθερη και ανήσυχη ψυχή του. Κατάλαβε ότι η πολιτική της πατρίδας του δημιουργούσε ένα αγεφύρωτο χάσμα για τη φιλοσοφική, ελεύθερη και ανήσυχη σκέψη που πρέσβευε ο ίδιος και ξεκίνησε να ταξιδεύει.

Στην Κάτω Ιταλία γνώρισε τον Πυθαγορισμό, στην Αίγυπτο μυήθηκε στα Μυστήρια των Πυραμίδων και ήταν Αρχιεροφάντης στα Ελευσίνια Μυστήρια. Στις Συρακούσες προσπάθησε να ιδρύσει την ιδανική του πολιτεία, άλλα έπεσε θύμα των ραδιουργιών της αυλής του Βασιλιά και μόλις που γλίτωσε τη ζωή του. Στην Αθήνα ίδρυσε τη δική του σχολή-Ακαδημία, η οποία κράτησε σχεδόν χίλια χρόνια, μέχρι το 529 μ.Χ. και την πλήρη επικράτηση του Χριστιανισμού.

Διασώθηκαν αρκετά έργα του όπως οι «Νόμοι», το «Συμπόσιο», η «Πολιτεία» και αρκετά άλλα που επηρέασαν όλους του μετέπειτα Φιλόσοφους και Επιστήμονες. Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται στο 7ο κεφάλαιο της «Πολιτείας», στο οποίο ο Πλάτωνας παρομοιάζει τον κόσμο που ζούμε σαν μια σκοτεινή σπηλιά.

Ας δούμε περιληπτικά αυτήν την αρχαία παραβολή, η οποία μοιάζει πάρα πολύ με τον τρόπο που λειτουργεί ο σημερινός πολιτισμός, αν και έχουν περάσει 2.500 χρόνια από τότε που γράφτηκε.

H αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα

Υπάρχει μια μεγάλη σπηλιά, σκοτεινή, που μέσα της κατοικούν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι ονομάζονται δεσμώτες. Είναι δεμένοι στις θέσεις τους και δεν μπορούν να κοιτάξουν γύρω τους. Πίσω τους κυκλοφορούν διάφοροι άνθρωποι οι οποίοι κουβαλάνε κάποια αντικείμενα, έμψυχα και άψυχα. Το φως που έρχεται από την είσοδο της σπηλιάς περνά μέσα από αυτά τα αντικείμενα και δημιουργεί σκιές μπροστά στα μάτια των ανθρώπων - δεσμωτών. Αφού λοιπόν δεν μπορούν να κοιτάξουν γύρω τους ούτε και πίσω τους, λόγω των δεσμών που τους καθηλώνουν, δέχονται ως πραγματικότητα μόνο ό,τι βλέπουν μπροστά τους, δηλαδή τις σκιές. Όλο αυτό το σκηνικό είναι στημένο με τέτοιο τρόπο, ώστε οι άνθρωποι-δεσμώτες να ζουν μέσα στο σκοτάδι, έχοντας μια ψεύτικη εικόνα για την πραγματικότητα. Είναι δε τα δεσμά τους τόσο δυνατά, που τους καθηλώνουν ακίνητους, χωρίς να μπορούν να κάνουν την παραμικρή κίνηση ελευθερίας για να ανακαλύψουν την πραγματική αλήθεια. Αυτή η εικόνα μοιάζει πολύ με αυτήν της σημερινής μας κοινωνίας. Ο άνθρωπος διαμορφώνεται και μεγαλώνει με μοναδικό στόχο την απόκτηση υλικών αγαθών (σκιές), χωρίς να του δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσει αρετές και αξίες για να μπορέσει να ονειρευτεί μεγάλα ιδανικά και πνευματικά Ιδεώδη.

Οι Αρετές και οι Ανθρώπινες αξίες παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο και είναι τόσο καλά καλυμμένες με το πολύχρωμο και πολυτελές περιτύλιγμα που τις περιβάλει, που ο άνθρωπος του 21ου αιώνα μένει τελείως επιφανειακός. Ασχολείται τόσο πολύ με αυτό το περιτύλιγμα, που δεν βάζει ανώτερους στόχους, ούτε βλέπει την πραγματικότητα. Ζει μια ζωή εγκλωβισμένος ανάμεσα στις σκιές που κάποιοι του επέβαλαν ως πραγματικότητα, λέγοντάς του ότι δεν υπάρχει τίποτε πίσω από αυτό το ωραίο περιτύλιγμα. Έτσι μένει δούλος των αφεντικών της σπηλιάς κι εφ’ όσον πιστεύει στις σκιές, γίνεται σκιά του πραγματικού του εαυτού.

Συνεχίζοντας ο Πλάτωναςαναφέρει πως υπάρχει και η περίπτωση να καταφέρει κάποιος άνθρωπος να σπάσει τα δεσμά του και να κοιτάξει πίσω του, εκεί από όπου έρχεται το φως. Στην αρχή θα τυφλωθεί από την επαφή του με το φως. Κι αν ανάγκαζε κάποιος αυτόν τον άνθρωπο να ζήσει κάτω από τη φωτεινότητα του ήλιου, έξω από τη σπηλιά, τότε θα τρελαινόταν.

Χρειάζεται λοιπόν να προχωρήσει σιγά σιγά κι έτσι θα καταφέρει να συνηθίσει, να αντιληφθεί ότι ο αληθινός κόσμος βρίσκεται έξω από τη σπηλιά κι ότι οι σκιές που εκείνος θεωρούσε ως πραγματικότητα είναι απλώς αντανάκλαση του φωτός του ήλιου. Αυτή η ανακάλυψη θα τον μετατρέψει σ’ έναν ευτυχισμένο άνθρωπο, σε έναν σοφό και δεν θα θελήσει να επιστρέψει μέσα στη σπηλιά.

Αν όμως αποφασίσει, από αγάπη για την ανθρωπότητα, να επιστρέψει πίσω στους δεσμώτες, μέσα στη σπηλιά, τότε θα χρειαζόταν πάλι ένα χρονικό διάστημα για να συνηθίσει το σκοτάδι και να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα μάτια του μέσα σ’ αυτήν. Μετά, όπως είναι φυσικό, θα προσπαθήσει να εξηγήσει στους δεσμώτες-ανθρώπους την αλήθεια. Αλλά, όπως γράφει ο Πλάτωνας, αυτοί θα νομίζουν ότι προσπαθεί να τους εξαπατήσει και θα τον κυνηγήσουν ή θα τον σκοτώσουν.

Κάποιος που έχει διαβάσει το βιβλίο «Ο Γλάρος Ιωνάθαν», βλέπει πολλές ομοιότητες μεταξύ του Ανθρώπου που καταφέρνει και σπάει τα δεσμά της σπηλιάς και του γλάρου Ιωνάθαν. Γιατί κι αυτός καταφέρνει να πετά ελεύθερος και αναπτύσσοντας μεγάλες ταχύτητες ξεφεύγει από την απλή ζωή ενός γλάρου, που το μόνο που τον απασχολεί είναι πώς θα αποκτήσει το φαγητό του.

Ο Πλάτωνας εξηγεί στο βιβλίο του πως όποιος καταφέρει και σπάσει τα δεσμά του και απελευθερωθεί, είναι αυτός που καλλιεργεί την ξύπνια συνείδηση. Βασισμένος τότε πάνω στιςΑνθρώπινες αξίες και αρετές, καταφέρνει να γίνει Ελεύθεροςκαι Δημιουργικός και να κατακτήσει το ανώτερο μέρος του εαυτού του, ακολουθώντας ένα αληθινό Φιλοσοφικό Δρόμο.Βέβαια είναι ένας δύσκολος Δρόμος με πολλά εμπόδια, λόγω των μακροχρόνιων δεσμών, αλλά οδηγεί στην αληθινή Ευτυχία.

Αυτός που από αληθινή αγάπη για την ανθρωπότητα επιστρέφει μέσα στη σπηλιά για να βοηθήσει τους δεσμώτες να απελευθερωθούν, πραγματώνει τον Πολιτικό Δρόμο. Δηλαδή πραγματικός Πολιτικός είναι αυτός που κατάφερε πρώτα ο ίδιος να απελευθερωθεί από τα δεσμά του, να ελέγξει τα ελαττώματα του και να καλλιεργήσει Ανθρώπινες αξίες και Αρετές και μετά να οδηγήσει με σοφία τους άλλους ανθρώπους. Ο πραγματικός Πολιτικός δεν στηρίζεται στη γνώμη των πολλών, αλλά στη Γνώση και την Ηθική που έχει καλλιεργήσει μέσα του.

Από αυτήν την τόσο αρχαία αλλά και τόσο επίκαιρη παραβολή, μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα. Συμπεράσματα που δεν είναι βασισμένα σε ψυχολογικές επιθυμίες και ανεκπλήρωτα απωθημένα, αλλά στη χιλιόχρονη Σοφία που άφησαν πολλοί μεγάλοι Φιλόσοφοι και Επιστήμονες σε πολλούς Πολιτισμούς, σε διαφορετικές εποχές, σε όλη τη Γη.

Όταν δεν αφιερώνουμε χρόνο για την αναζήτηση της Αλήθειας και δεν καλλιεργούμε μια σφαιρική και ελεύθερη σκέψη, τότε παραμένουμε εγκλωβισμένοι στα σκοτάδια της άγνοιας και της παραπληροφόρησης. Ταυτόχρονα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, γινόμαστε εύκολα θύματα της πλύσης εγκεφάλου που μας επιβάλλουν, αυτοί που κινούν τα νήματα για έναν προσανατολισμό αποκλειστικά προς την ύλη. 

Μόνο όποιος καταφέρει και τινάξει από πάνω του τα δεσμά των αδυναμιών του και των ψεύτικων εντυπώσεων που του έχουν επιβάλλει, μόνο αυτός που βαδίζει ένα Δρόμο ανηφορικό προς τη δική του κορυφή και καταφέρνει και ξεπερνά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, βγάζοντας θετικά συμπεράσματα, μόνο αυτός θα αντιληφτεί τη ματαιότητα των σκιών που κινούνται μπροστά του.

Τα σωστά πρότυπα υπάρχουν, οι απαντήσεις έχουν δοθεί, ας κοιτάξουμε γύρω μας και θα ανακαλύψουμε την πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως μας παρουσιάζεται.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Πολιτεία του Πλάτωνα, Εκδόσεις Πάπυρος

archaia-ellada

Τα 4 ευρώ των στρατιωτών που… θα σώσουν τη χώρα! Δεν ντρεπόμαστε καθόλου;

Θα σώσουμε την οικονομία της χώρας και την …διαπραγμάτευση με τα τέσσερα και κάτι ευρώ που θα έπαιρναν δώρο Πάσχα οι στρατεύσιμοι; Κάποιοι μάλιστα που το είχαν πάρει καλούνται να το επιστρέψουν ,όπως αποκάλυψε το Militaire.gr! Θα σωσθούμε “κόβοντάς” τους …ένα πακέτο τσιγάρα; Και καλά αυτοί που καπνίζουν να το…προσφέρουν στην πατρίδα …

Είμαστε σοβαροί; Όχι είναι η απάντηση.

Θα πουν από το ΥΠΕΘΑ και τα Γενικά Επιτελεία ότι πρόκειται για απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. “Τι να κάνουμε”; Κάτι να κάνετε! Δεν γνωρίζουμε τι και δεν είναι δική μας δουλειά να προτείνουμε. Αλλά από κάπου να κόψετε .Από τις πολλές αλόγιστες δαπάνες που εξακολουθούν να υπάρχουν.

Ας κόψετε ταξίδια…

Ας μην πάνε οι μπάντες μας στις εορταστικές εκδηλώσεις της Αρμενίας τον άλλο μήνα…

Ας μην κάνουμε τόσες πολλές και λαμπερές εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία Ποντίων και Αρμενίων. Ας τις κάνουμε πιο ταπεινές και άρα πιο οικονομικές.

Ας μην αναλάβουν την τροφοδοσία όλων των προσφύγων και μεταναστων οι ΕΔ.

Ας κόψουμε τους “επικοινωνιακούς” Πυρπολητές κι ας κάνουμε μόνο εκπαίδευση…

Πολλά ακόμη μπορούμε να κόψουμε,αλλά προς Θεού μην φθάνουμε στο εξευτελιστικό σημείο να μην μπορούμε να κοιτάξουμε τους στρατεύσιμους στα μάτια. Θα σωθούν με τα τέσσερα και κάτι ευρώ που τος κόβουμε,θα αναρωτηθούν κάποιοι. Όχι . Αν και πολλά παιδιά, όλο και περισσότερα όσο η κρίση προχωρά και επιμένει δεν έχουν ούτε τέσσερα ευρώ στη τσέπη τους για να αγοράσουν όχι τσιγάρα,αλλά ούτε ένα σουβλάκι που λέει ο λόγος. Γι΄ αυτό και αποφεύγουν να βγουν ακόμη και έξοδο! Γι΄ αυτό και δεν παίρνουν ούτε τις άδειες που δικαιούνται για να πάνε σπίτι τους. Δεν έχουν τα εισητήρια…

Και είναι όλα αυτά τα παιδιά από οικογένειες φτωχές ,με άνεργους και τους δύο γονείς. Χωρίς …βύσμα για να πάνε σε καλή υπηρεσία ,κοντά στο σπίτι…

Σ΄ αυτά τα παιδιά που ακούν να γίνεται ολόκληρη συζήτηση για τις…κατ΄ απονομή συντάξεις βουλευτών τους λέμε να επιστρέψουν …τέσσερα ευρώ .

Νομίζουμε ότι πολιτική και στρατιωτική ηγεσία θα πρέπει να κάνουν κάτι …


militaire.gr

Ο κατεδαφισμένος πολιτισμός της Αθήνας: Κτίρια που γκρεμίσαμε και το μετανιώσαμε

Ο κατεδαφισμένος πολιτισμός της Αθήνας: Κτίρια που γκρεμίσαμε και το μετανιώσαμε: Υπέροχα κτίρια που δεν υπάρχουν πια, χαρακτηριστικά μιας ιστορικής πρωτεύουσας που έχασε τον χαρακτήρα της στο όνομα της ανάπτυξης και μιας στρεβλής αντίληψης περί εκμοντερνισμού

Τα μυστικά πολεμικά καταφύγια της Αττικής

Τα μυστικά πολεμικά καταφύγια της Αττικής: Η πρώτη καταγραφή της μυστικής, υπόγειας Αττικής, μέσα από τα καταφύγια που κατασκευάστηκαν για να προστατεύσουν τους κατοίκους της από τους πολέμους μιας άλλης εποχής. Σήμερα τα περισσότερα είναι έρμαια της εγκατάλειψης, της φθοράς και των βανδαλισμών. Υπάρχουν όμως και αυτά που αντέχουν με πείσμα στο χρόνο

Οι ιστορικές βίλες της Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη

Οι ιστορικές βίλες της Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη: Κατά μήκος της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας συναντάμε τις εναπομείνασες βίλες της περίφημης συνοικίας των Εξοχών. Οι άλλοτε μεγαλεπήβολες και τώρα εγκαταλελειμμένες ή αναπαλαιωμένες πύλες τους, κρύβουν τις αναμνήσεις μίας διαφορετικής, ξεχασμένης Θεσσαλονίκης

ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ: Κι όμως, η «άσχημη» του κινηματογράφου, υπήρξε μία πανέμορφη κοπέλα με ένα… ένοχο μυστικό (ΦΩΤΟ)

Η Γεωργία Βασιλειάδου ήταν μια πολύ αγαπημένη καρατερίστα του ελληνικού κινηματογράφου. Η φυσιογνωμία της και οι ρόλοι που ερμήνευσε είναι αναγνωρίσιμοι από μικρούς και μεγάλους.

Πρωταγωνίστησε κυρίως σε κωμωδίες του κινηματογράφου που προβάλλονται με επιτυχία μέχρι σήμερα. Λόγω της εξωτερικής της εμφάνισης χαρακτηρίστηκε η «ομορφότερη άσχημη» του ελληνικού σινεμά. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου και γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1897.
Η Γεωργία Βασιλειάδου δεν ήταν ποτέ η πρωταγωνίστρια με την έννοια που θα έπρεπε να έχει η λέξη για τους ηθοποιούς. Ήταν ένας άνθρωπος σαν όλους εμάς και ποτέ δεν την ενδιέφερε η μαρκίζα. Το ταλέντο και η απλότητά της, ήταν αυτά που την έκαναν να ξεχωρίσουν και λίγοι φίλοι γνώριζαν πόσο πονεμένος άνθρωπος ήταν η μεγάλη μας ηθοποιός.

Η Φωτεινή Βασιλειάδου είναι η μοναχοκόρη της σπουδαίας ηθοποιού η οποία αποκαλύπτει την σκληρή μοίρα και δύσκολη ζωή της μητέρας της, την ανάγκη για δουλειά και επιβίωση, αλλά και τις τύψεις που ένοιωθε η ίδια, όταν αναγκάζονταν να «εγκαταλείπει» μόνη την κόρη της προκειμένου να βγάλει το μεροκάματο

»Όταν ήμουν μικρή στην γειτονιά ήμουν γνωστή ως »το παιδί που μεγαλώνει μόνο του». Η μητέρα μου ήταν μια σκληρά εργαζομένη γυναίκα. Έφευγε το πρωί και γυρνούσε αργά το βράδυ. Υπήρχαν φορές που με έπαιρνε στα παρασκήνια των θεάτρων που δούλευε. Μάλιστα έδινε εντολές και στους συνεργάτες της, ηθοποιούς και τεχνικούς, να μιλάνε όμορφα για να μην μαθαίνω κακές λέξεις. Λάτρευε πολύ το θέατρο. Γελούσε έντονα, έκανε έξυπνα αστεία, της άρεσε »ο κόσμος» της. Έκανε πολύ παρέα με την Σοφία Βέμπο και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Ήταν πάντα μια απλή γυναίκα που νοιάζονταν για όλους. Ήθελε να είναι κοντά στον κόσμο.»

Μια φορά είχε πάει στον Φίνο ωραία ντυμένη, άψογα βαμμένη και με τα μαλλιά της πολύ ωραία χτενισμένα. Μόλις την είδε ο Φίνος τα χάσε και της είπε: Tι είναι αυτά που έβαλες Γεωργία,θες να με καταστρέψεις;. Από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ περιποιημένη μπροστά του.

Κάποτε ο Νίκος Τσιφόρος της είχε πει: Βρε Γεωργία το σκέφτηκες ποτέ να κάνεις πλαστική προσώπου; Και η Βασιλειάδου του απάντησε: Κι εσύ σκέφτηκες ότι τότε οι κωμωδίες σου θα πήγαιναν στράφι;

Αγαπημένες της ταινίες ήταν »Η κυρά μας η μαμή», »Η θεία από το Σικάγο», »Η καφετζού».

Μνήμες μιας άλλης εποχής ΜΟΝΟ με σταθερά τηλέφωνα!!!

Κάποτε όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά, πολύ πιο λιτά. Κάθε σπίτι είχε μόνο μια τηλεόραση (κι αυτή συνήθως είχε ένα σεμεδάκι πάνω), μπορεί να μην είχε καν υπολογιστή και κυρίως, είχε ένα σταθερό τηλέφωνο… Ναι εντάξει, δεν έστελνε μηνύματα, δεν τραβούσε φωτογραφίες, δεν έμπαινε στο ίντερνετ, αλλά τη δουλειά του την έκανε κι όλοι το αγαπούσαμε. Αυτές είναι μερικές καταστάσεις που σίγουρα έχεις ζήσει όσο χρησιμοποιούσες σε καθημερινή βάση το σταθερό τηλέφωνο. 1. Ο τρόμος του να ζητάς το κορίτσι που σου αρέσει απ’ τον πατέρα της Τι σου λείπει: Η ηδονή του “ναι, μισό λεπτό να τη φωνάξω…”. Αυτή η πρώτη, μικρή αλλά σημαντική νίκη. Τι δεν σου λείπει καθόλου: Το ενοχλημένο και αυστηρό “Παρακαλώ..;” του πατέρα της, που 9 στις 10 φορές σε έκανε να σκεφτείς να το κλείσεις.  2. Τα ατέλειωτα τηλεφωνήματα με τον κολλητό σου χωρίς αντικείμενο συζήτησης Τι σου λείπει: Το βάθος της ανάλυσης για ένα σύστημα στο Manager. Μία ώρα debate ανάμεσα στο 4-3-3 και το πιο συντηρητικό 4-5-1. Τι δεν σου λείπει καθόλου: Το κάψιμο στο αυτί όταν επιτέλους αποφασίζατε να το κλείσετε. 3. Το αχρείαστο τηλεφώνημα της μητέρας σου που σε έβγαζε από το ίντερνετ Τι σου λείπει: Το “χρκφρξφξφξφξφδσκφκ”. Ναι αλήθεια, εμένα μου λείπει. Όλη η χαρά της σύνδεσης στο ίντερνετ σε έναν ήχο. Τι δεν σου λείπει καθόλου: “Ρε μάνα κλείσε το τηλέφωνο, με πέταξες απ’ το ίντερνετ”. 4. Ο τρίτος που έμπαινε απρόσκλητος στη γραμμή Τι σου λείπει: Όταν οι φίλοι σου ήταν μαζεμένοι σε ένα σπίτι και σου μιλούσαν όλοι μαζί, ο καθένας κι από μια διαφορετική συσκευή. Μια πρώτη μορφή conference call, πριν απ’ την εποχή της. Τι δεν σου λείπει καθόλου: Η γιαγιά σου που σήκωνε το τηλέφωνο και πατούσε τα πλήκτρα για να πάρει τηλέφωνο όσο εσύ μιλούσες. 5. Το μακρύ καλώδιο: το πρώτο ασύρματο τηλέφωνο Τι σου λείπει: Η αίσθηση της ανεξαρτησίας όταν τραβούσες το τηλέφωνο στο δωμάτιο για να μιλήσεις με την ησυχία σου. Η πρώτη σου επανάσταση. Τι δεν σου λείπει καθόλου: Το γεγονός ότι δεν μπορούσες να κλείσεις την πόρτα εξαιτίας του καλωδίου κι αισθανόσουν ότι κάτι σε εμποδίζει απ’ την απόλυτη ανεξαρτησία. 6. Ήξερες απ’ έξω αριθμούς τηλεφώνου Τι σου λείπει: Το να μην εξαρτάσαι απ΄την μπαταρία του κινητού σου. Κλειστό κινητό ισοδυναμεί με προσωρινή απώλεια όλων των αριθμών. Παλαιότερα αυτό θα γινόταν μόνο αν χτυπούσες με δύναμη το κεφάλι σου. Τι δεν σου λείπει καθόλου: Το να σκαλώνεις και να μην υπάρχει πουθενά γραπτά ο αριθμός για τον επιβεβαιώσεις. 7. Οι φάρσες Τι σου λείπει: Το γέλιο που δεν σε άφηνε καν να ολοκληρώσεις τη φράση σου προς το ανυποψίαστο θύμα της φάρσας. Τι δεν σου λείπει καθόλου: Το πάγωμα όταν το θύμα σου έλεγε ότι μπορεί να βρει τον αριθμό σου. Προφανώς και μπλόφαρε, όμως εσύ κι η παρέα σου σταματούσατε καλού κακού για μερικές μέρες, πριν επιστρέψετε δριμύτερο. πηγή

«Τον Πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία»

Ενα μαύρο κοράκι κατασπαράζει το λευκό περιστέρι που μόλις έχει αφήσει συμβολικά ο Πάπας στο Βατικανό στις 26/01//2014

«Τον Πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία»

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 

Χρειάστηκαν 400 χρόνια τουρκοκρατίας περίπου (1453 – 1821) και 500 (1453 – 1912) για τη Μακεδονία, για να ξεπλύνουμε την οργή του Θεού από την παπική λειτουργία που επέτρεψε να γίνει στην Αγιά – Σοφιά στις 12/12/1452 ο μακάριος Κων/νος Παλαιολόγος, προκειμένου να ανταποκριθεί στις συνέπειες της Ψευδο-ένωσης της Φερράρας – Φλωρεντίας (1438 – 1439) και με την ψεύτικη ελπίδα ότι θα στείλει βοήθεια ο πάντοτε ψευδόμενος πάπας. Η αίρεση μπαίνει με το τσουβάλι και βγαίνει με το βελόνι.

Χρειάστηκαν λοιπόν αιώνες για να αποσοβηθεί ο κίνδυνος της προσχωρήσεώς μας στον παπισμό. Σημειωτέον ότι το Βατικανό δεν έστειλε βοήθεια ούτε τότε ούτε στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Από μόνοι τους βοήθησαν κάποιοι φιλέλληνες και υπέστησαν τις συνέπειες των πράξεών τους.

Ο Θεός μας θέλει Ορθοδόξους. Στο Ιόνιο, στα Επτάνησα, υπάρχουν ακοίμητοι φρουροί οι άφθαρτοι και ολόσωμοι άγιοι Σπυρίδωνας, Διονύσιος και Γεράσιμος, τείχος απόρθητον κατά του καθολικισμού.

Ακόμη το σπουδαιότερο είναι ότι ο άγιος Σπυρίδωνας δεν άφησε να χτιστεί παπικό αλτάριο (=αγία Τράπεζα) δίπλα στο ναό του στην Κέρκυρα και κατακεραύνωσε και τον διοικητή και το παλάτι του. » Ο άγιος Σπυρίδωνας στίς 12 Νοεμβρίου 1716, ανετίναξε τήν Ἀκρόπολιν της Κερκύρας καί τόν Ἐνετό ηγεμόνα Ἀντρέα Πιζάνι, γιά νά μήν κατασκευάσει θυσιασθήριον (αλτάριον) τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς στόν εν Κερκύρα Ἱερόν Ναόν του (Ἁγίου Ἀθανασίου Παρίου, Οὐρανου Κρίσις ἐν Λειψίᾳ Σαξωνίας 1805).

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, θεόσταλτος αυτός ιεραπόστολος της Ελλάδας, το είπε ξεκάθαρα, «τον πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία». Ποιόν πάπα; Εκείνον που ζούσε τότε μόνο; Εκείνον να καταριώνται οι Ορθόδοξοι διά παντός; Όχι μόνο εκείνο το πρόσωπο, αλλά τον παπισμό γενικώς, τον θεσμό. Δηλαδή, να μη άρωμε τα αναθέματα και τους εκκλησιαστικούς αφορισμούς. Δυστυχώς το κάναμε, και δυστυχώς, έρχονται σήμερα υψηλά ιστάμενοι και αγνοούν και περιφρονούν τις φωνές των αγίων. Βλέπουν με άλλο μάτι την Ορθοδοξία.

Γι αυτό και όσοι κάλεσαν τον Πάπα υπέγραψαν το τέλος τους. Την πνευματική τους καταδίκη, ενίοτε και στην βιολογική τους πορεία. Η αλήθεια είναι πάνω από όλα. Μπορεί να είμαστε οι χειρότεροι αμαρτωλοί, «αλλά ου διεπετάσαμεν χείρας προς Θεόν αλλότριον». Και δεν ξεχνάμε: ότι τρείς είναι οι πτώσεις στην ανθρωπότητα: το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ, η προδοσία του Ιούδα και η πτώση του Πάπα.

Όσοι λοιπόν ερωτοτροπούν με τους αιρετικούς και δεν μετανοούν αμέσως, τους τρώει το σκοτάδι, γιατί δεν θέλει ο Θεός να συμπαρασύρεται ο λαός Του στην κακοδοξία.

«Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή, που κάλεσαν τον πάπα στο Ελληνικό νησί».

Πηγή: Χριστιανική Εστία Λαμίας 

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ από το 2013 μας κάνει ¨σινιάλο¨ με ΣΤΑΥΡΟ, ο χρόνος των Τούρκων τελείωσε.

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Πλησίαζαν Χριστούγεννα 7 Δεκεμβρίου 2013.

Μεσημέρι και σερφάροντας στον υπολογιστή παρακολουθώ την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ σε ζωντανή λήψη  μέσω web κάμερας http://www.earthcam.com/world/turkey/istanbul/

Ξαφνικά η προσοχή μου εστιάζεται στον εξωτερικό βορειοδυτικό τοίχο του περίαπτου αυτού οικοδομήματος.

Ένας τεράστιος ΣΤΑΥΡΟΣ σχηματίζεται.

Τρίβω τα μάτια μου, μήπως δεν βλέπω καλά. Όμως βλέπω ένα καλοσχηματισμένο εξωτερικό ΣΤΑΥΡΟ.

Μέχρι τότε γνώριζα ότι από το πουθενά σχηματιζόταν ΣΤΑΥΡΟΙ στην εσωτερική τοιχοποιία του Ιερού Ναού της ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ.

Έκανα zoom, τα ίδια πάλι.

Παραμονές Χριστουγέννων και οι δικοί μου με έβλεπαν δακρυσμένο από την συγκίνηση.

Δεν μπορούσα να δώσω καμία εξήγηση.

Αποτάθηκα αμέσως στο ιστολόγιο http://epanastasilae.blogspot.gr/.

Τώρα πολλά ζευγάρια μάτια παρακολουθούν αυτό το φαινόμενο και το αποτυπώνουν.

Συγκίνηση, έκπληξη και δέος.

Ο εξωτερικός ΣΤΑΥΡΟΣ όπως φαινόταν σε εμάς συνεχίστηκε μάλιστα να εμφανίζεται και το βράδυ υπό το φως των έντονων προβολέων.

Το ίδιο συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες με αποτέλεσμα στην κυριολεξία να κάνω ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ μπροστά στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ μέσω της web κάμερας. 

Τελικά από τι σχηματιζόταν αυτός ο υπερμεγέθης εξωτερικός ΣΤΑΥΡΟΣ; 

Ήταν υγρασίες στην τοιχοποιία και τον εξωτερικό σοβά;

Ήταν πτυχώσεις στην λιθοδομή που με φωτοσκίαση δημιουργούσαν το φαινόμενο αυτό;

Ότι και να ήταν για εμάς, ήταν ότι πιο πολύτιμο, ο ΣΤΑΥΡΟΣ του ΚΥΡΙΟΥ μας, σχηματισμένος πάνω στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.

Το επόμενο χρονικό διάστημα η τότε τουρκική κυβέρνηση εξεδήλωσε την επιθυμία να μετατρέψει την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ σε τέμενος.

Το αναγνωστικό κοινό γνωρίζει ότι δια επανειλημμένης αρθρογραφίας μας στο διαδίκτυο  ευθύς αμέσως αντικρούσαμε με επιχειρήματα την βεβήλωση αυτή και από τους πρώτους που καταθέσαμε την πρόταση η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ να λειτουργήσει πάλι σαν ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ  και όχι σαν μουσείο.

ΓΙΑΤΊ μόλις το γεγονός του σχηματισμού του ΣΤΑΥΡΟΥ εξωτερικά της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ έγινε γνωστό κάποιοι θορυβήθηκαν  και η συγκεκριμένη web κάμερα φαίνεται πολλές φορές να μην δείχνει έκτοτε σε ζωντανή λήψη αλλά σε ¨κονσέρβα λήψης¨;

Κατάλαβαν τίποτε οι τούρκοι; 

Όπως και να έχει το πράγμα και όσες ερμηνείες δώσουμε με το μυαλό μας πως σχηματίζεται αυτός ο συγκεκριμένος ΣΤΑΥΡΟΣ του ΚΥΡΙΟΥ μας;

Ένα συμπέρασμα βγαίνει την στιγμή μάλιστα που τόσες γεωπολιτικές ανατροπές ζήσαμε από το 2013 και εντεύθεν…

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ μας κάνει ¨σινιάλο¨ με τον ΤΙΜΙΟ  και ΖΩΟΠΟΙΟ  ΣΤΑΥΡΌ του ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ που ετοιμάζεται πάλι και φέτος να ξανασταυρωθεί για τις αμαρτίες μας…

Μας κάνει σινιάλο  η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ότι ¨ο χρόνος των Τούρκων τελείωσε¨ ΚΑΙ πρέπει πάλι να λειτουργήσει το Ιερό αυτό καθίδρυμα της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ως Ορθόδοξος Ιερός Ναός. 

+ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ +

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας