ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Του Ανδρέα Σταυρίδη

Ταξίαρχου (ε.α.).  

1.       Εισαγωγή

          Από την  29^η  Μαίου   του 1453 , την  αποφράδα εκείνη μέρα , 

πάνε 561 χρόνια που το θλιβερό μήνυμα «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ», διαδόθηκε 

από στόμα σε στόμα μεταξύ των λιγοστών 

εναπομεινάντων, αποκαμωμένων μαχητών και κατοίκων της πόλης 

των πόλεων, της Βασιλεύουσας.

«ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ»

Ένα γεγονός που σημάδεψε καθοριστικά, μέχρι και τις μέρες 

μας, ολόκληρη την Ασία, την υστερομεσαιωνική και 

ανακύπτουσα από τον σκοταδισμό, τότε Ευρώπη, 

ιδιαίτερα όμως , σημάδεψε την πορεία του Ελληνικού έθνους 

και την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας.

Στο αφιέρωμα , ξεδιπλώνεται το ανείπωτο  δράμα της παρακμής 

της Βασιλεύουσας, εξαιτίας του διχασμού, θρησκευτικού 

και πολιτικοκοινωνικού, οι υστερόβουλες επιχειρήσεις του Πάπα, 

των Γενουατών, Λατίνων και των Σταυροφόρων, για συνδρομή, 

τάχα στην ενίσχυση της Πόλης, η έντεχνη τελικά επιβολή 

της υποτέλειας, του κράτους στους «σωτήρες», η τελική αποδυνάμωση

 της και η εγκατάλειψη της στις ορδές των μωαμεθανών και τελικά 

την άλωσή της.

Παράλληλα αποτίεται ο οφειλόμενος φόρος τιμής στην Ορθοδοξία

 και στον Ελληνισμό, την Αγία Σοφία και τον 

Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τους φωτοδότες του Χριστιανισμού

 και το Έθνους ,για το χρέος των Πανελλήνων προς τα θεία 

και Εθνικά ιδεώδη. 

2.       Η κατάσταση προ της Άλωσης – Η Ανάπτυξη του Βυζαντίου

          Η Κωνσταντινούπολη, κτίστηκε επί της χερσονήσου, μεταξύ 

του κόλπου του Χρυσού Κέρατος του Βοσπόρου και της Προποντίδας

 στην θέση του αρχαίου Βυζαντίου. Στην αρχαιότητα, παρά την

 στρατηγική του θέση και το εξαίρετο λιμάνι, το Βυζάντιο, σπάνια

 χαρακτηριζόταν για την σπουδαιότητά του.  Το 324μ.Χ. 

όταν επανενώθηκαν από τον Μέγα Κωνσταντίνο τα δύο μέρη 

της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ωρίμασε ο χρόνος για την αλλαγή 

της πρωτεύουσας. Η Ρώμη ευρισκόμενη τότε σε πλήρη παρακμή, 

η οικονομική της ηγεσία επέλεξε την δραστηριοποίησή της 

στο ανατολικό μέρος της αυτοκρατορίας.

Τότε λοιπόν, ο Μέγας Κωνσταντίνος άμεσα, επιλέγει το Βυζάντιο,

 για νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Η επιλογή του δεν 

ήταν τυχαία διότι, το Βυζάντιο λόγω της στρατηγικής του 

θέσης γειτνίαζε προς την πρωτεύουσα της ανατολής της Νικομήδεια. Η αμυντική του θέση ήταν σχεδόν απόρθητη. Έλεγχε το εμπόριο προς 

τέσσερις κατευθύνσεις, προς Εύξεινο Πόντο, προς το Αιγαίο, προς 

την Ανατολή (Μικρά Ασία) και προς τη Δύση (Ευρώπη). 

Η είσοδος εχθρικού στόλου μέσα στην Προποντίδα, 

μπορούσε να εμποδιστεί, μετά από την οχύρωση των 

Δαρδανελίων, (αυτό διαπιστώθηκε και από τους συμμάχους 

το 1915), ενώ το ίδιο μπορούσε να γίνει προς Βορρά, κατά μήκος 

του Βοσπόρου. Η ορθότητα της εκλογής του Κωνσταντίνου, έμελλε 

να καταφανεί στους εννιά σχεδόν αιώνες (330-1204 μ.Χ.), 

της επιτυχούς άμυνας εναντίον αλλεπάλληλων επιθέσεων, τις οποίες προκαλούσε η ανθηρότητα του εμπορίου και ο πλούτος του Βυζαντίου. 

Την 11^η  Μαϊου του  330μ.Χ., το Βυζάντιο αφού ο Κωνσταντίνος το διεύρυνε  και το ανακαίνισε, μεταβαπτίζεται, μετονομάζεται από Βυζάντιο σε Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του αυτοκράτορα, οπότε γίνονται και τα επίσημα εγκαίνια του.

3.       Το Μεγαλείο της Πόλης  Από την πρώτη στιγμή, 

ο πληθυσμός της πόλης είναι σύνθετος, ένα μωσαϊκό από 

όλες σχεδόν τις φυλές με μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. 

Η όλη εικόνα της ανάπτυξης και του μεγαλείου της Βασιλεύουσας, συνίσταται όχι μόνο στην άνθηση γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου αλλά και σε ρυμοτομικά και αρχιτεκτονικά έργα, διαχρονικής αξίας και αποτελούν αντικείμενα μελέτης από γενεές επιστημόνων και ειδικών.         Η Βασιλεύουσα κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, εξ’ού και «επτάλοφος», επιγραμματικά περιελάμβανε τα πάρα κάτω έργα:

¡  Τα τείχη 20 και πλέον χιλιομέτρων.

¡  Τις 50 πύλες επί των τειχών.

¡  Τις οχυρώσεις επί των τειχών με τα κλιμακωτά προπετάσματα.

¡  Τις τρεις λεωφόρους με δεντροστοιχίες, που διέσχιζαν την πόλη από την ανατολή προς την δύση και με άριστο αποχετευτικό σύστημα.

¡  Τις επίγειες και υπόγειες στέρνες.

¡  Τα λιμάνια.

¡  Το Αυγοσταίον (μεγαλοπρεπές κτίριο) το οποίο περιελάμβανε, 

ευρεία αγορά και λοιπά βοηθητικά κτίρια.

¡  Τον Μεγάλο Ιππόδρομο.

¡  Τα Δικαστήρια.

¡  Το παλάτι των Βλαχερνών.

¡  Την Σύγκλητο.

¡  Το μεγάλο παλάτι του Αυτοκράτορα.

¡  Τις Σχολές, την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, τη Μεγάλη του 

Γένους Σχολή και πλήθος άλλων.

¡  Μοναστήρια και Ιερούς Ναούς.

Το Πατριαρχείο

Αιώνιος φάρος της Ελληνικής φυλής.

Κολυμβήθρα αναβάπτισης της Χριστιανικής πίστης εις τους αιώνες.

¡  Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου.

Συνοδικό, Βιβλιοθήκες, Τοιχογραφίες, Τάξη, Ευπρέπεια 

και Μεγαλοπρέπεια και τέλος  ,

Η  Αγία Σοφία

Το τελειότερο δημιούργημα της Χριστιανοσύνης προς δόξαν της του Θεού Σοφίας.

¡  Το τέμπλο, εικόνες, επιγραφές, αγιογραφίες, πολυέλαιοι, μανουάλια, στασίδια.

¡  Κάθε γωνιά και Ιστορία.

¡  Το  Άγιο Βήμα ,η Αγία Τράπεζα με το μαύρο βελούδο, το Ιερό  Ευαγγέλιο, τα Άγια Σκεύη, ο Σταυρός, τα Εξαπτέρυγα.

Τι να πρωτοκοιτάξουν τα μάτια και τι να πρωτοθαυμάσουν; Πόσα να συγκρατήσει το μυαλό;

Δέκα  χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν επί πεντέμισι χρόνια υπό τον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο και ο Ιουστινιανός με το πέρας του κτίσματος  Αναφώνησε:

                           «Δόξα του Αγίω Θεώ

                            Νενίκηκα σε Σολομών»

                        και η κρήνη, η κρήνη με την

                      καρκινοειδή γραφή της

    Για να θυμίζει  στο  διάβα  του  χρόνου  σ’ όλους εμάς

                    <<    ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ  >>

Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα, πόλη των πόλεων, Παγκόσμιο Λίκνο Πολιτισμού. Αιώνιε πλούτε, Εθνικό και Θείο όνειρο των Πανελλήλων.

4.       Η Παρακμή

          Οι πρώτες απειλές εναντίον της Κωνσταντινούπολης ήλθαν όχι απ’ έξω, από εχθρούς, αλλά από μέσα ,

                              διχόνοια η κατάρα της φυλής .

                                     

Οι θρησκευτικές έριδες και οι επαναστάσεις των Πράσινων και Βένετων προσλαμβάνουν σταδιακά, πολιτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα όπου, οι Βένετοι εκπροσωπούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και οι Πράσινοι τους Μονοφυσίτες. Αποκορύφωμα της διένεξης, η Στάση του Νίκα το 532μ.Χ., όπου σκοτώθηκαν, 30 χιλιάδες λαού και καταστράφηκε από πυρκαγιά μεγάλο μέρος του ναού της Αγίας Σοφίας.

          Σταδιακά η αυτοκρατορία, παράλληλα με τις εσωτερικές συγκρούσεις σπαρασσόταν από τις περιφερειακές και μία μετά την άλλη, οι επαρχίες επαναστατικά, αποσχίζονται και οι τοπικοί ηγεμόνες εγκαθιδρύουν δυτικού τύπου αιμοσταγή, φεουδαρχικά καθεστώτα. Η συρρίκνωση της αυτοκρατορίας διαφαίνεται ότι συντελείται και είναι μη αναστρέψιμη.

          Μέσα σ’ αυτή πολιτικοστρατιωτική δύνη οι αυτοκράτορες, Ιουστινιανός, Ηράκλειος, οι Ισαύροι, οι Κομνηνοί και οι Παλαιολόγοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τα εξ’ ανατολών στίφη, αρχικά των Αράβων και στη συνέχεια των Μωαμεθανών.

          Σύντονες και επίμονες προσπάθειες  αυτοκρατόρων, προσεταιρισμού της Δύσης και του Πάπα, απέβαιναν άκαρπες, αφ’ ενός λόγω της εσωτερικής αντίδρασης και της σκληρής στάσης των ανθενωτικών και αφ’ ετέρου, λόγω της υποτέλειας της Ορθόδοξης στη Δυτική εκκλησία, που επιχειρούσαν, τόσο θρησκευτικοί όσο και πολιτικοί- στρατιωτικοί ειδικοί της Δύσης (Πάπας, Λατίνοι και Γενουάτες). Τελικά επέρχεται και το οριστικό Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1054μ.Χ. Επί Κομνηνών, με δικές τους ενέργειες, επιχειρείται δια των Σταυροφοριών ενίσχυση της συρρικνωμένης ήδη αυτοκρατορίας. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης των Κομνηνών, προσεταιρισμού,γενικα των δυτικών ήταν να κατακλυστεί η Κωνσταντινούπολη από Γενουάτες και Λατίνους εμπόρους, οπότε άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος, μεταξύ των Ελλήνων και των ξενόφερτων εμπόρων.

          Το 1182 οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και κατάσφαξαν τους Δυτικούς. Μετά το 1204 οι Δυτικοί, με την 4^η σταυροφορία και με το πρόσχημα της αποκατάστασης του Ισαάκιου Κομνηνού στην εξουσία, με υποκίνηση των Ενετών, εισβάλουν στην πόλη, την κυριεύουν και μεταφέρουν στη Δύση όσους θησαυρούς μπόρεσαν.

          Το 1261 η Πόλη ανακαταλαμβάνεται από τους Έλληνες και αρχίζει και πάλιν η ανοικοδόμησή της. Κατά την ανοικοδόμηση της  και με την περάτωση της, επιχειρούνται απανωτές πολιορκίες από τους Τούρκους οι οποίες αποκρούονταν αποφασιστικά. Από το 1391 μέχρι και το 1452 η Πόλη, παρά τις απώλειες της και την εξασθένησή της ανθίστατο σθεναρά. Ήδη διαφαίνονται ξανά σημεία κάμψης της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της δομής. Το 1452 ο Μωάμεθ ο Β΄ συμπλήρωσε τις κατακτήσεις του και θέτει το Βόσπορο υπό τον έλεγχο του.

5.       Η άλωση της Πόλης

          Ο τελευταίος των Βυζαντινών Παλαιολόγων Αυτοκρατόρων, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11^ος, σε ηλικία 45 χρόνων, μετά από πολλές στρατιωτικές και προσωπικές περιπλανήσεις Αγχίαλος, Εύξεινος Πόντος, Πελοπόννησος, Πάτρα, Μυτιλήνη και Μυστράς, μετά το θάνατο του αδελφού αυτοκράτορα Ιωάννου του 8^ου στις 3 του Οκτώβρη του 1448, δεν αντιτάσσεται στην μυστική φωνή του έθνους, παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες και την συρρίκνωση πλέον της αυτοκρατορίας, καθώς και το προσωπικό του δράμα, το ότι παρέμεινε άτεκνος παρά τους δύο γάμους του, όπου οι σύζυγοι του απεβίωναν κατά τον τοκετό, φαίνεται ότι, αντί τρίτου νυμφικού στεφάνου έμελλε να φορέσει το φωτοστέφανο του μαρτυρίου.

          Την 12η Μαρτίου του 1449 καταφθάνει με την συνοδεία Καταλανικών πλοίων και μπαίνει στην πόλη. Τον συνοδεύει η βαθιά πίστη στο Θεό. Η αγάπη και η προσδοκία του λαού του, τον περιβάλλουν μ’ ελπίδα κρυφή σαν σωτήρα του έθνους.

          Τέσσερα χρόνια μαρτυρικής και αγωνιώδους διοίκησης και αντίστασης διέρρευσαν με τον Κωνσταντίνο στο θρόνο (12 του Μάρτη του 1449 μέχρι τις 29 Μαΐου του 1453).

          Τα γεωγραφικά όρια του κράτους δεν επεκτείνονταν πέραν της Κωνσταντινούπολης  της Σηλυβρίας στην Προποντίδα, της Μεσημβρίας στον Εύξεινο Πόντο και της Αγχιάλου.

          Η άλλοτε πρώτη πόλις του κόσμου, διερχόταν τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας της. Κάτω από τα ανηλεή πλήγματα των Οθωμανών Σουλτάνων, διάνυε τις τελευταίες θλιβερές μέρες του μακρού υπερχιλιετούς βίου της και μαζί της, κατέρρεε η γερασμένη πια αυτοκρατορία του Βυζαντίου.

          Φαίνεται ότι οι καιροί επιφύλαξαν την άλωση της Πόλης στον Μωάμεθ.  Τολμηρό ηγεμόνα, νοήμονα με πολιτικές και στρατιωτικές αρετές αλλά παράλληλα, λοιπές ιδιότητες του ήταν η ωμότητα και η ορμητικότητα και το πείσμα. Στρατολογεί από κάθε κατεύθυνση στρατιώτες Μωαμεθανούς, Χριστιανούς και Γενίτσαρους και σύρει μαζί με τον στρατό του πλήθη αμάχων. Αποδύεται το 1452-1453 σε μια λυσσώδη προσπάθεια στην Αδριανούπολη, για ανασυγκρότηση και προετοιμασία του στρατού του. Η δύναμη του σε Πεζικό και Ιππικό ήταν η μεγαλύτερη της εποχής.

          Οι Γενίτσαροι, που αποτελούντο από 15 χιλιάδες άνδρες, ήταν το πιο αξιόμαχο σώμα. Άλλες 30 χιλιάδες, βίαια ,συνακολουθούντες Χριστιανοί. Συνολικά ο στρατός του ανήρχετο σε 265 χιλιάδες, ο δε στόλος του που συγκεντρώθηκε στην Καλλίπολη, αριθμούσε 350 σκάφη. Δύναμη τρομακτική για την τότε χρονική περίοδο. Η δύναμη του σε τηλεβόλα ανάλογη.

          Απέναντι στο στρατό του Μωάμεθ, ο Κωνσταντίνος ετάχθη από την ιστορία να οργανώσει την μέχρις εσχάτων την άμυνα της Πόλης. Μικρή βοήθεια κατέφθασε από την Ενετία και την Γένοβα. Μέσα σε ατμόσφαιρα τρόμου ο Μωάμεθ, άρχισε στις 7 του Απρίλη του 1453 τον ακήρυκτο πόλεμο. Παρά τις υπερβολές των αριθμών, το πιθανότερο είναι ότι οι αμυνόμενοι μόλις υπερέβαιναν τις 8 χιλιάδες.

          Ο Κωνσταντίνος οργάνωσε την άμυνα όσο γινόταν καλύτερα. Εγκατέστησε το στρατηγείο του στην Πύλη του Ρωμανού, που εθεωρείτο το πιο ευπαθές σημείο των τειχών. Μια λακωνική φράση καταδεικνύει την συμπεριφορά, το είναι του και την σκέψη του τις στιγμές εκείνες «θέληση για Αγώνα και Έρωτας με τον θάνατο».

          Ο πολιορκητής, κάνει πρόταση στον Κωνσταντίνο να του παραδώσει την πόλη, με αναξιοπρεπή ανταλλάγματα. Αξιωματούχοι του στρατού, του υποδεικνύουν «Φύγε να σωθείς για να οργανώσεις την άμυνα κατά του εχθρού, σε άλλο, προσφορότερο σημείο». Η απάντηση του Κωνσταντίνου στην θρασύτατη πρόταση του μωαμεθανού πολιορκητή παραμένει στους αιώνες. «Την δε πόλιν ου σοι δίδομεν, κοινή γαρ γνώμη πάντες, αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν, και ού φεισόμεθα της ζωής ημών». Το τελειότερο επίγραμμα Φιλοπατρίας και Ηθικής. Στη δε υπόδειξη των δικών του ανθρώπων για να φύγει να σωθεί, εξεγείρεται η τίμια συνείδηση  του άνδρα: «Σας ικετεύω να ζητήσετε να μην σας εγκαταλείψω για να σωθώ, επιθυμώ μαζί σας ν’ αποθάνω».

Ο Κωνσταντίνος δεν ασχολείται μόνον με την πύλην του Ρωμανού όπου εγκατέστησε το αρχηγείο του. «Έφιππος δι’ όλης την ημέρας και νυκτός  περιπατών  ην, γύρωθεν και ένδον της πόλεως και των τειχών». Αεικίνητος διέτρεχε όλην την πόλιν, εξορκίζοντας τους αξιωματούχους του στρατού και τους ίδιους τους στρατιώτες εμψυχώνοντας τους και προτρέποντας τους να εμμείνουν αντρίκια, μέχρι και τον τελευταίο, για την άμυνα της πόλης. Με προσωπική επίβλεψη εφαρμόζει το σχέδιο του τάσσοντας ο ίδιος τους στρατιωτικούς του αξιωματούχους στα επίκαιρα σημεία άμυνας της Πόλης.

(1)     Στην Χρυσή Πύλη μέχρι και την παραλία της Προποντίδας τάσσει τον Ανδρόνικο Κατακουζινό.

(2)     Στην πύλη του Πολυανδρίου τάσσει τους Παύλο Αντώνιο και Τρωίλο Μποκάρδο.

(3)     Από την πύλη του Αγίου Ρωμανού μέχρι την Πύλη του Πέμπτου τάσσει τον Ιωάννη Ιουστινιάνη.

(4)     Από την Πύλη της Ανδριανουπόλεως μέχρι και την Κερκόπορτα τάσσει τον Λεοντάρη Βρυέννιο.

(5)     Στην Πύλη της Καλλιγαρίας τάσσει τον γηραιό μαχητή Θεόδωρο Καρυστίνο.

(6)     Στην Κυλιόμενη πόρτα τάσσει τον Μανουήλ Παλαιολόγο.

(7)     Στην Βασιλική Πύλη τάσσει τον Λουκά Νοταρά.

(8)     Στην είσοδο του Κεράτιου Κόλπου τάσσει τον Ενετό πλοίαρχο Γαβριήλ Τρεβιζάνο.

(9)     Στο 4^ο μέρος του τείχους της Προποντίδας τάσσει τον Ιάκωβο Κονταρίνη.

          Το πυροβολικό των αμυνόμενων, ολιγάριθμο ενώ έλειπαν ο εκρηκτικές ύλες λόγω της συνεχούς χρήσης αφ’ ενός και αφ’ ετέρου λόγω του αποκλεισμού, προέκυψαν όπως ήταν φυσικό , δυσχέρειες στον ανεφοδιασμό.

          Τη νύκτα της 18^ης Απριλίου πλήθος Τούρκων πλησίασε τα τείχη, των οποίων οι κραυγές ακούονταν μέχρι τα Ασιατικά παράλια.  Προηγήθηκε επί αρκετές ημέρες σφοδρός βομβαρδισμός, από τους οποίους προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε μεγάλο μέρος του τείχους, εσωτερικά και εξωτερικά και μερικοί του πύργοι στην κοιλάδα του Λύκου κατέρρευσαν.

          Ο Μωάμεθ έτεινε να πιστεύει, ότι μπορούσε με μια έφοδο πια, να καταλάβει την πόλη. Στην πόλη κατάθλιψη, αγωνία και πολύς πόνος επικρατούσε. Ο αυτοκράτορας θλιμμένος, πίστευε πια, ότι η γενική μάχη ήταν σχεδόν έτοιμη ν’ αρχίσει. Οι απώλειες του εχθρού σοβαρές, των αμυνομένων ουδεμία. Συλλογική και σύντονη προσπάθεια των υπερασπιστών απλού λαού και αμάχων, συνέτειναν στην πρόχειρη επισκευή των ρηγμάτων του τείχους, με άμεσο αποτέλεσμα ν’ αποτύχει η έφοδος των Τούρκων. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τους υπερασπιστές.

          Το πρωί της 20^ης Απριλίου, μεγάλο φορτηγό πλοίο με τη συνοδεία τριών Γενουατικών, μετέφεραν εφόδια, χρήματα και στρατιώτες στους πολιορκημένους. Πλήθη, με δακρυσμένα μάτια οι πολιορκημένοι, παρακολουθούν με αγωνία την αναμενόμενη ναυμαχία. Μετά από πολλές επιθέσεις των Τούρκων και της εμπλοκής των Γενουατών και Τούρκων σε μάχη σώμα με σώμα μαχόμενοι με πέλεκεις, αρπάγες και ακόντια και μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο φωνών, γογγυσμών, αλαλαγμών, κατάρων και βλασφημιών των μωαμεθανών, κατορθώνει ο στολίσκος των Γενουατών βοηθούμενος και από τον πνέοντα νότιο άνεμο, να εισέλθει ασφαλισμένος πλέον, σωθείς από θαύμα, στο στόμιο του Κεράτιου κόλπου. Ο κάματος των Χριστιανικών πληρωμάτων ανείπωτος, ανείπωτη όμως ήταν η χαρά και η ανακούφιση των πολιορκημένων.

          Η πολιορκία πέρασε από πολλές φάσεις. Οι περιγραφές των μαχών που έγιναν μεταξύ 18 και 20 τ’ Απρίλη του 1453, δίδουν ζωηρή εικόνα της μαχητικότητας και προπάντων του πείσματος, πολιορκουμένων και πολιορκητών.

          Αντιλαμβάνεται πλέον ο Μωάμεθ ότι, με τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία συγκεντρωμένα στο Κεράτιο κόλπο, ήταν αδύνατη η ολοκλήρωση της πολιορκίας και της τελικής εφόδου προς την πόλιν. Τότε λοιπόν επινόησε σατανικό σχέδιο, ίσως μετά από υπόδειξη Γενουατών ή Ιταλών μισθοφόρων συμβούλων.

          Τοποθέτησε πάνω από τον Κεράτιο κόλπο επί των λόφων του Γαλατά, ελαφρύ πυροβολικό και βομβάρδιζε τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία μέσα σ’ αυτόν. Υπό την κάλυψη των πυκνών πυρών μέσα σε μια νύκτα, μετέφερε 70 τούρκικα πλοία, από το Διπλοκιόνιο στο Κεράτιο κόλπο. Αυτό έγινε δυνατό με την διολίσθηση των πλοίων πάνω σε τεχνητό δρόμο, κατασκευασμένο από σανίδες, αλειμμένες με λάδι και λίπος. Η μέθοδος αυτή λεγόταν υπερνεώλκησις, ήταν δε γνωστή στους Βυζαντινούς.

          Οι προασπιστές της πόλης καταλήφθηκαν από σύγχυση, αγωνία και τρόμο, αφού είδαν τον τούρκικο στόλο, μέσα στον Κεράτιο Κόλπο, να προσεγγίζει από το ανατολικό μέρος τα τείχη και περικυκλωμένο πλέον τον Ελληνικό στολίσκο.  Ο Κωνσταντίνος αναγκάζεται να διαθέσει μεγάλο μέρος, από τις τόσο λίγες δυνάμεις του, για την προάσπιση της πόλης στο Ανατολικό τείχος (προς τον Κεράτιο Κόλπο).

          Ο Μωάμεθ βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτική θέση από πλευράς αριθμών, έμψυχου και άψυχου υλικού και μετά την επιτυχία της τακτικής κίνησης του, να βρεθεί προ των πυλών της Κωνσταντινούπολης και περισφίγγοντας τον Ελληνικό στολίσκο εντός του Κεράτιου, εφαρμόζει το τελικό του σχέδιο. Με τηλεβόλα όπλα «πετροβόλες μηχανές», ανοίγει ρήγματα στα χερσαία τείχη και γεμίζει τις προ των τειχών τάφρους, με πέτρες και χώμα και διευκολύνει την προσπέλαση των Τούρκων. Χρησιμοποιεί έτοιμους ή πρόχειρα ανοιγμένους υπονόμους, καθώς και ξύλινους πύργους για να εισέλθει στην Πόλη.

          Οι προασπιστές της πόλης μάχονται μέρα και νύκτα, οι μαχητές αντιμετωπίζουν τον εχθρό και οι άμαχοι επισκευάζουν τις ζημιές ή καταπνίγουν τους Τούρκους μέσα στους υπονόμους και κατακαίγουν τους ίδιους πάνω στους ξύλινους πύργους τους. Ο Μωάμεθ θέτει σ’ εφαρμογή και το τελικό σχέδιο του. Ήδη βρισκόμαστε την παραμονή της θλιβερής εκείνης μέρας, περιέρχεται έφιππος τους στρατιώτες του μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο από φωνές, σάλπιγγες, σαντούρια, τύμπανα, κύμβαλα, φωταψίες, εκφωνεί εμπρηστικούς και φανατικούς λόγους και εξωθεί τους στρατιώτες να πολεμήσουν γενναία, υποσχόμενος σ’ αυτούς διαρπαγήν του πλούτου της πόλης, για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Στο στρατόπεδο των πολιορκητών επικρατούν πολεμικός αναβρασμός, χαρά και αγαλλίαση, για την επικείμενη άλωση της πόλης.

          Στο στρατόπεδο των λιγοστών Ελλήνων Χριστιανών, υπερασπιστών  της Πόλης, επικρατεί η κατήφεια, η κατάθλιψη, η κούραση και η έλλειψη των πάντων και ο Αυτοκράτορας ,  σεμνός, λιτός, στρατιώτης μαζί με τους τελευταίους προασπιστές της βασιλεύουσας, έγραφαν τον επίλογο της μεγάλης πράξης σ’ όλο της το ηθικό μεγαλείο. Από κοντά του το αρχοντολόι, ο λαός και λαμπρός πρωθυπουργός του, Λουκάς Νοταράς, πρόθυμοι όλοι τους να χύσουν το αίμα τους για την χαρά και την ελπίδα όλων των Ελλήνων και να επιτελέσουν το υπέρτατο χρέος, έναντι της Ιστορίας.  Ο Γεώργιος Σχολάριος αφηγείται:  «Την ημέρα, την προτεραία της αποφράδας εκείνης, πάνδημος λιτανεία οργανώθη ανά την πόλιν και τα τείχη. Της συναθροίσεως ηγούντο εν στολή οι κληρικοί με τα της θρησκείας σύμβολα». Ηκολούθουν άρχοντες και αρχόμενοι, άνθρωποι πάσης τάξεως και παντός φύλου. Κραυγή απογνώσεως ήτο η προσευχή των, δέησις και ικεσία εκ βαθέων. Κλαυθμοί, γογγυσμοί, στεναγμοί, πόνος, λιποψυχίες και δάκρυα εχαρακτήριζον τον έκτακτον εκείνο συναγερμό. Μυριόστομος ήτο η κραυγή των ελεύθερων πολιορκημένων «Κύριε ελέησον!!!» Η απλή αυτή φράση, συνόψιζε το άλγος και την ικεσίαν του πλήθους προς το θείον, δια ν’ αποτραπεί ο φοβερός κίνδυνος».

          Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο αυτοκράτορας κάλεσε στο παλάτι τους στενότερους του συνεργάτες, άρχοντες και αξιωματούχους. Οι λόγοι του, περήφανη κατακλείδα του υπερχιλιετούς ένδοξου βίου της αυτοκρατορίας. «Δια τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς, ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ως πάντοτε έως του νυν εποιήσατε, κατά τον εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδω δε εις υμάς, την εκλαμπρότατην και περίφημον ταύτην πόλιν και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γιγνώσκετε, αδελφοί, ότι δια τέσσαρα τινά οφείλομεν κοινώς πάντες, να προτιμήσωμεν τον θάνατο μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσέβειας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως Χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων».

          Με αυτούς και άλλους λιτούς και απέρριτους αλλά μεγαλειώδεις και προφητικούς λόγους ο αυτοκράτορας συνέχισε εκείνη την σύναξη. Η κατακλείδα του Βασιλικού λόγου ήταν γεμάτη τραγικό μεγαλείο και εχαλύβδωνε τις ψυχές των υπερασπιστών της αθάνατης πόλης. Διετράνωνε την ακράδαντη πεποίθησή του ο βασιλιάς και στρατιώτης, με τους προφητικούς του λόγους, μαργαρίτες για το έθνος, «Οφειλέται κοινώς εσμέν, ίνα προτιμήσωμεν αποθάνειν μάλλον η ζην, ότι γαρ η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιώνιος γενήσεται».

          Μετά την δημηγορία του αυτοκράτορα, η επωδός αυτής προήλθε ομόφωνη, η ορκοδοσία όλης της σύναξης εις το παλάτι και ήτο αυτή η μυστική φωνή των υπερασπιστών όλων της πόλης «μαχητών και άμαχων, γερόντων και εφήβων, ανδρών και γυναικών». «Αποθανώμεν υπέρ της Χριστού Πίστεως και της πατρίδος ημών».

          Προτού επισφραγίσει με έργα, όσα είπε στη σύναξη του παλατιού της 28^ης του Μάη, ο Κωνσταντίνος σαν τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, αποτέλεσε το ύστατο χρέος που αισθανόταν σαν Χριστιανός.

          Κατά την τελευταία εκείνη νύκτα της μακράς και πολυκύμαντης ζωής της Αυτοκρατορίας, ετελείτο κατανυκτική θεία λειτουργία για τελευταία φορά μέσα σ’ αυτό τον ιερό χώρο, τον Ιερό ναό της του Θεού Σοφίας.

          Αυτοκράτορας, Πρωθυπουργός, Πατριάρχης, κλήρος και λαός με έκσταση και κατάνυξη με δάκρυα στα μάτια ψάλλουν προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον τον Ακάθιστο Ύμνο.

«Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια…»

          Ο Αυτοκράτορας, Άνθρωπος και Μαχητής, με συντριβή καρδιάς και θλίψιν πολλήν ,προσέρχεται στην ωραίαν πύλη και γονυπετής, κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων, αφού καλός χριστιανός όπως ήτο ζήτησε συγχώρεση από τους χριστιανούς αδελφούς του. Τον Κωνσταντίνον ακολουθούν οι άρχοντες, οι συναγωνιστές του και το εκκλησίασμα.

          Εκείνες πραγματικά οι στιγμές ήταν οι ωραιότερες και τελευταίες, της μαρτυρικής ζωής ,του τραγικού τούτου τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Μετά τη θεία λειτουργία ο Κωνσταντίνος, μεταβαίνει στο παλάτι, για λίγο χρόνο, και αφού ζητά συγχώρεση από όλους τους παρευρισκομένους, ξεκινά για το Στρατηγείο του, παρά την πύλη του Ρωμανού.

          Ο Σφραντζής, χρονογράφος, μας άφησε αποτυπωμένες τις τραγικές στιγμές:

«Τήδε την ώραν τις διηγήσεται τους τότε κλαυθμούς και θρήνους τους εν των παλατίω, εάν άνθρωπος ήτο ή εκ πέτρας ή εκ ξύλου ουκ αδύνατο μη θρηνήσαι».

          Ο Μωάμεθ με συγκεντρωμένες πλέον τις δυνάμεις κοντά στα τείχη, περιμετρικά της πόλης, ενεργεί την τελική επίθεση σε τρεις διαδοχικές φάσεις. Οι επιτιθέμενοι επιχειρούσαν ν’ αναρριχηθούν επί τους τείχους. Εν ριπή οφθαλμού έστησαν εκατοντάδες κλιμάκων και ανήρχοντο στο τείχος μανιωδώς κατά κύματα, παρά την σθεναρή αντίσταση των πολιορκουμένων. Η κατά κύματα επίθεση του Μωάμεθ αποσκοπούσε, στην καταπόνηση των λιγοστών υπερασπιστών της πόλης και η επίθεση έβαινε χρόνο με το χρόνο πλέον λυσσώδης και με αφάνταστη αγριότητα. Στην τρίτη και τελευταία φάση ο Μωάμεθ με τις εφεδρικές και ακμαίες του δυνάμεις επιχειρεί την τελευταία φάση της επίθεσης.

          Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος αφηγείται στο χρονικό του «Ο ουρανός συνεσκοτάζετο (συννέφιασε) από τα βλήματα και τα βέλη των επιτιθέμενων».

          Στην πύλη του Ρωμανού όπου ήταν το ασθενέστερο σημείο των τειχών όπου και το Στρατηγείο του Κωνσταντίνου, έπεσε το βάρος όλο, της λυσσώδους εφόρμησης. Εκεί, αφηγούνται πολλοί χρονογράφοι, έγιναν οι πιο λυσσώδεις μάχες και οι αντίπαλοι εμάχοντμε πείσμα σώμα με σώμα.

          Φαίνεται όμως, ότι η τύχη βοήθησε τον Μωάμεθ, να επιτελέσει το ανοσιούργημα του. Ενώ ο Κωνσταντίνος εμάχετο στην πύλη του Ρωμανού, όπου είχε σημειωθεί μεγάλο ρήγμα στο τείχος και παράλληλα, ενώ προσπαθούσε ν’ αντικαταστήσει τον φονευθέντα πλησίον της ίδιας πύλης γενναίο μαχητή του Ιουστινιάνη και αφού ανέλαβε προσωπικά την διοίκηση των κατάκοπων, λιγοστών υπερασπιστών της πύλης, μεσολαβεί το μεγάλο και άτυχο γεγονός που άλλαξε άρδην την τύχη του αγώνα. Μικρή πύλη ανατολικά της πύλης του Ρωμανού λεγόμενη Κερκόπορτα αφέθηκε ανοικτή και αφύλακτη. Πόσες φορές άραγε, αφήσαμε τις Κερκόπορτες ανοικτές από τότε μέχρι σήμερα; Ρωμιοσύνη – Ρωμιοσύνη. Από αυτό το σημείο λοιπόν οι πολιορκητές κατά κύματα και με λυσσώδη μανία, εισέρχονται στην πόλη και φθάνουν στην κοιλάδα του Λύκου και στα νώτα του Κωνσταντίνου που υπεράσπιζε την πύλη του Ρωμανού. Η τύχη της πόλης είχε πλέον κριθεί, οι μαχητές εξαθλιωμένοι, κατακουρασμένοι, αλλά με ψηλό το φρόνημα, μάχονται και μόνοι  και μετά  των λιγοστών εναπομεινάντων και πέφτει ο ένας μετά τον άλλον.

          Ο Κωνσταντίνος μάχεται σαν απλός στρατιώτης. Κατάκοπος αλλά αποφασισμένος κατέβηκε από το άλογο του, αφαίρεσε την αυτοκρατορική του στολή και όλα τα σύμβολα του ψηλού αξιώματός του. Διατήρησε μόνο τα ερυθρά πέδιλα (καμπάγια), με τους χρυσούς δικέφαλους αετούς, και αφού ξεγύμνωσε το σπαθί του, καλυπτόμενος προ της ασπίδας του, όρμησε στο κρισιμότερο σημείο το πλήθος των επιδρομών και ο Σφραντζής αφηγείται«Εμάχετο ο Άνθρωπος και Βασιλεύς επί ώραν πολλή, βρυχόμενος ως λέων και την ρομφαίαν (σπαθί) εσπασμένη έχων εν τη δεξιά, πολλούς των πολεμίων κατέσφαξε και το αίμα ποταμηδόν εκ των χειρών και των ποδών αυτού έρρεε».

          Σε τέτοια στιγμή στην ορμή της μάχης, μεγαλείου – αυτοθυσίας και υπερβάσεως από τη γήινα , έπεσεν μαχόμενος ο τελευταίος των Παλαιολόγων και μαζί του έπεσεν και η Αυτοκρατορία και

ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ ,

κραυγή, που σε λίγες μόνον στιγμές ακούστηκε σ’ όλη την πόλιν. Την υστάτην στιγμή προ της θυσίας του, ιστορικοί καταμαρτυρούν ότι ο Παλαιολόγος ανεφώνησεν: «Ουκ εστί τις των Χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν απ’ εμού». Φράση που καταδεικνύει την αγωνία του Χριστιανού Εθνομάρτυρα να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Αγαρηνών.

          Οι κατακτητές  αναζητούν το νεκρό σώμα του Αυτοκράτορα: «πλείστας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την Βασιλική γνωρίσωσι και ουκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη, το τεθνεός πτώμα του βασιλέως ευρόντες, ο εγνώρισαν εκ του Βασιλικών περικνημίδων ή και πεδίλων ένθα χρυσοί δικέφαλοι αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις Βασιλεύσι».

Ο χρονογράφος και φίλος του Κωνσταντίνου, Σφραντζής διηγείται: «Την Αυγήν της 29^ηςΜαΐου 1453 περί την 4^ην πρωινή ημέρας Τρίτης, συμπληρών της ηλικίας αυτού έτη 49 μήνας 3 και ημέρας 20, έπεσεν ο ηγεμών Κωνσταντίνος ο 11^ος Παλαιολόγος κατά την 55^ην ημέραν της πολιορκίας της Βασιλεύουσας, ομού μετ’ αυτής».

Κατά  τον Σφραντζή, ο Μωάμεθ αφού αναγνώρισε την Βασιλική υπόσταση του Κωνσταντίνου, το θάρρος την τιμή και το μεγαλείον του, με προσταγή του, ετάφη το πτώμα του Βασιλέως μετά Βασιλικών τιμών, παρέλειψε όμως επιμελώς ν’ αναφέρει που ετάφη. Είναι γεγονός ότι ελλείψει σύγχρονης μαρτυρίας, η έστω παράδοσης, δεν έχει πληροφορηθεί κανένας ποτέ, που ετάφη η ήρωας Βασιληάς. Μεταγενέστερες δημιουργηθείσες παραδόσεις οφείλονται σε διηγήσεις και ευσεβείς απηχήσεις.

                                             «Ο Μαρμαρωμένος»

          Η φαντασία του Ελληνικού Έθνους και ο θρύλος, θέλει τον Κωνσταντίνο , Μαρμαρωμένο ,  όπου Άγγελος Κυρίου προτού κτυπηθεί από το σπαθί του αράπη ,τον άρπαξε και τον πήρε σε μια σπηλιά βαθιά κάτω στη γη, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει «Μαρμαρωμένος» και καρτερεί την ώρα να ’ρθεί πάλιν ο Άγγελος, να τον σηκώσει, να του δώσει και πάλι στο χέρι το σπαθί του και να μπει στην πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, να τους διώξει μέχρι την Κόκκινη Μηλιά…την Μέκκα. Είναι όμως και η λαϊκή ρήση πολύ χαρακτηριστική της παράδοσης και του πόθου των Ελλήνων

                                      «Κωνσταντίνος την έκτισε

                                      Κωνσταντίνος την έχασε

                                      Κωνσταντίνος θα την πάρει»

          Η παράδοση αποκορυφώνει τους μυστικούς πόθους των Ελλήνων και διαχρονικά περισαρκώνει την Μεγάλην Ιδέα την ανασύσταση της πάλαι τότε κραταιάς Πόλης της Βασιλεύουσας και της Αυτοκρατορίας, αποκατάσταση στον θρόνο του Αυτοκράτορα και με το σκήπτρο πλέον στο χέρι και υπό την σημαία του Δικέφαλου ν’ ανακτήσει και η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία την παλαιά αίγλη και λαμπρότητα και να επιφέρει την συνένωση των όπου γης Χριστιανών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

          Την 29 του Μάη του 1453, Εάλω η Πόλις. Δεν αλώθηκε όμως η Ελληνική ψυχή και η Χριστιανική πίστη. Μπορεί «να έπαψε το χερουβικόν και χαμήλωσαν τ’ άγια» και τούρκεψε η Πόλη. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται. Πάλι με χρόνια…με καιρούς, πάλι δική μας θάναι».

          Μήπως «ο Μαρμαρωμένος» δεν βγήκε από τότε από την Χρυσόπορτα,  με τον δικέφαλο στα χέρια και περιέλουσε με χρυσή βροχή, τους πολεμιστές των νεωτέρων χρόνων 1821, 1912, 1922, 1940, 1955 και το 1974; Ο Παλαιολόγος είναι ένας των ευγενέστερων ηρώων της ελληνικής ιστορίας. Προμαχώνας στον ωραίον αγώνα υπέρ της Βασιλεύουσας, θυσίασε ένδοξα τη ζωή του μαζί με τους συναγωνιστές του.

          Σε ελληνική γη, δεν έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο, αντάξιο της μεγάλης θυσίας του μάρτυρα Βασιληά. Η ελληνική συνείδηση έπλεξε εκ λίθων τιμίων τον φωτοστέφανον του. Το Σεμνό του μαυσωλείο έχει θρονιάσει στις ψυχές των Ελλήνων, το ελληνικό φιλότιμο του ανάβει σ’ ένδειξη τιμής, μόνιμα, φωτίζοντας τις ψυχές όλων μας, αλλά υποδεικνύοντας μας ταυτόχρονα και το βαρύ εθνικό μας χρέος.

          Έλληνες αφυπνισθείτε και γρηγορείτε, οι καιροί για τον Ελληνισμό είναι δύσκολοι. Το Ελληνικό έθνος κραταιό ενδοξότερο και σοφότερο από αρχαιοτάτων χρόνων, υπέκυψε στο νόμο της ύλης, της ευκολίας. Η υπέρτατη προσήλωση στην θεία πίστη και την φιλοπατρία, η οποία έπαψε επί των ημερών μας να καθοδηγεί την σκέψη και το είναι μας, κατολισθαίνει τον Ελληνισμό και τον συρρικνώνει . Συνεργοί  προς  τούτο , μεθοδικά   και ακατάπαυστα , οι  ταγοί  της  νέας  τάξης  πραγμάτων για  επιβολή  των άνο-   μων σχεδίων τους , της  παγκοσμοιοποίησης, δηλαδή την  απαξίωση    των Χριστιανικών  και  Ελληνικών συμβόλων  και  ιδεωδών ,με τελικό στόχο την εξαφάνισή  τους . Έχουμε  δικαίωμα , νομιμοποιούμαστε  να  επιτρέψουμε    

τέτοιο  ξεπεσμό και  κατάντια?  

          Η μοίρα έταξε το Ελληνικό έθνος πλησίον εχθρού, αδίστακτου, ύπουλου και καιροσκόπου. Αυτός λοιπόν ο καταχθόνιος και καταστροφέας του ανθρώπινου πολιτισμού καταπατεί τ’ άγια χώματα της Πόλης, της Μικράς Ασίας ,του Πόντου  και της Βόρειας Κύπρου. Το 1453, το 1821, το 1922 και το 1953 στην Κωνσταντινούπολη και το 1974 στην Κύπρο, βίασε, άρπαξε, κατάστρεψε, λεηλάτησε κάθε ιερό και όσιο μας. Ποιός στ’ αλήθεια θα ξεπλύνει αυτή την ντροπή. Ποιός άλλος από εμάς φυσικά, την σημερινή γενιά. Βαρύ το χρέος και μεγάλη λοιπόν η ευθύνη μας. Δεν μας επιτρέπεται να υπνώττουμε να εφησυχάζουμε και να αδιαφορούμε.

          Έχουμε Ιερό καθήκον και εθνικό χρέος, οι απανταχού Έλληνες, να αποτινάξουμε την διχόνοια, την κατάρα αυτή, που μας κυριολεκτικά κατασπαράσσει την φυλή μας και γινόμαστε εύκολη λεία στον εχθρό. Ας ανατρέξουμε την ιστορία, αυτή διδάσκει, όχι μόνο για τα αίτια της υποδούλωσης και της συρρίκνωσης του έθνους, διδάσκει και για τα αίτια που λιγοστοί έλληνες με σύμπνοια, ομόνοια και καθαρούς στόχους με υπέρβαση από τα ανθρώπινα, τα γήινα και τα προσωπικά αποδύθηκαν σε τιτάνιους αγώνες για τα ωραία τα μεγάλα και τ’ αληθινά και μεγαλούργησαν κι εκπλήρωσαν το θείο προ τη πίστη και ιερό για την πατρίδα χρέος.

            Γρηγορείτε λοιπόν Έλληνες. Γρηγορείτε, μην εφησυχάζετε, εστέ έτοιμοι γιατί  οι αθάνατοι, Λεωνίδας, Παλαιολόγος, Παπαφλέσας, Δαβάκης και Αυξεντίου και οι τόσοι άλλοι αθάνατοι ήρωες μας, όταν αρχίσουμε τον ωραίο αγώνα μας, θάναι προστάρηδες, εις όπου γην ,Ελληνικήν  και  καταπατημένην , περιλούοντας μας με Θεία και Εθνικά  νάματα αλτρουϊσμού, φιλοπατρίας και αυτοθυσίας και θα μας δείχνουν σταθερά κι επίμονα, τον στόχο και σκοπό μας, εκεί, εκεί στην Πόλη, την Σμύρνη, τον Πόντο  και  την Κερύνεια και σ’ όλες τις σκλαβωμένες πόλεις και χωριά μας, ναι, εκεί στους ιερούς ναούς μας υπό την γαλανόλευκον και τον δικέφαλον, ηγεσία, κλήρος και λαός άδοντες «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» και «Σε γνωρίζω από την όψη»   θ’ αναφωνήσουμε …

Αθάνατοι!!!

Ζήτω το Αθάνατον των Ελλήνων Γένος

                                             Ζήτω  η   Ελευθερία

Ρωννύμενοι υπό Χριστού την Πίστη την Αγία

Ο Χάρτης του Αγίου Ορους.... σε πλήρη εγκατάλειψη.

Ο Χάρτης του Αγίου Ορους.... σε πλήρη εγκατάλειψη.

Posted: 27 May 2014 07:00 AM PDT

Του Γιώργου Θεοχάρη

Ο εκλογικός χάρτης της Ελλάδας το βράδυ της Κυριακής βάφτηκε με διάφορα χρώματα.

Η μόνη περιοχή με γκρίζο χρώμα που δεν έδινε εκλογικά αποτελέσματα ήταν αυτή της Χερσονήσου του Αγίου Ορους.
  

Λίγοι γνωρίζουνε ότι η μοναδική μοναστική πολιτεία στον κόσμο αποτελεί την αυτοδιοικούμενη περιοχή της ευρώπης.

Σε αυτή την περιοχή δεν στήθηκαν ποτέ εκλογικές κάλπες, δεν υπήρξανε υποψήφιοι ούτε για Δήμαρχοι, ούτε για Νομάρχες ούτε για Περιφερειάρχες εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κι όμως, πολιτικοί από όλα τα κόμματα επισκέπτονται κατά καιρούς το Αγιο Ορος υποσχόμενοι πολλά, χωρίς τελικά να πραγματοποιείται σχεδόν τίποτα από τις υποσχέσεις τους.

Τι θα έλεγαν οι πολιτικοί εάν στήνονταν εκλογικές κάλπες και στο Αγιο Ορος;
Πόσες από τις υποσχέσεις που έχουν δώσει κατά καιρούς έχουν πραγματοποιηθεί;
Εάν το Αγιο Ορος ανήκε π.χ. στην Αμερική θα ήταν στην ίδια κατάσταση που είναι σήμερα;

Θα είχε αυτό το άθλιο οδικό δίκτυο για το οποίο πάμπολες κυβερνήσεις από το 1975 και μετά είχαν υποσχεθεί ότι θα το πριμοδοτήσουν;

Θα είχε ανύπαρκτο αποχετευτικό δίκτυο;
Θα είχε ανύπαρκτο ΧΥΤΑ (χώρος υγεινομικής ταφής απορριμάτων);
Θα είχε ανύπαρκτο ενεργειακό σύστημα με τέτοια ρύπανση από τις εν λετουργία δαπανηρότατες ηλεκτρογεννήτριες;

Προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς από τους Αγιορείτες πατέρες για να ενταχθεί το Αγιο Ορος σε προγράμματα φωτοβολταϊκών συστημάτων ή ανανεωμένων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) έχουν προσκρούσει σε έλλειψη βούλησης επίλυσης του προβλήματος και συνάντησαν σφοδρότατες αντιδράσεις από πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντας.

Ποιός από όλους τους πολιτικούς ευθύνεται για αυτή την κατάσταση στην Αθωνική Πολιτεία;

Μήπως θα έπρεπε οι Αγιορείτες πατέρες να έχουν δικαίωμα ψήφου είτε ως πρόσωπα είτε ως Ιερά Κοινότητα για την εκλογή, π.χ. Περιφερειάρχη;

Δεν πάει άλλο αυτή η εγκατάλειψη του Αγίου Ορους. Ξένοι παρατηρητές και επισκέπτες του Αθωνα επεσήμαναν κατά καιρούς στο ''Αγιορείτικο Βήμα'' αυτή την εικόνα της πλήρους εγκατάλειψης από την ελληνική πολιτεία.

Οπως έχουμε πληροφορηθεί, η ελληνική κυβέρνηση αρνείται στους Αγιορείτες πατέρες την επίλυση διαφόρων οικονομικών ζητημάτων την ώρα μάλιστα που οι Ιερές Μονές, Σκήτες και κελιά φιλοξενούν δωρεάν μέχρι και 500.000 επισκέπτες ετησίως. 

Τι έχει να πει επ' αυτού η ''έντιμη'' ελληνική κυβέρνηση;

Πάντως, είναι πολύ θλιβερό το φαινόμενο ακόμα και οι μοναχοί της Αγιορείτικης Πολιτείας που έχουν αφήσει πίσω τις οικογένειες τους για όλη τους τη ζωή και ασκητεύουν άλλοι σε σκήτες και άλλοι σε εγκατελελειμένα κελιά να πέφτουν "θύματα" της αλλοπρόσαλλης τακτικής των εκάστοτε κυβερνήσεων. 

Το Αγιο Ορος εκπέμπει ένα σήμα, ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Είναι κρίμα και θα το πούμε. Μάλλον ουδείς!!!

πηγή

Το μυστικό Σχέδιο Ζ του 2012 για την Ελλάδα

Η κλειστή ομάδα αξιωματούχων που σχεδίαζε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ χωρίς να υπολογίζει τον "ξενοδόχο"

«Ποτέ στη διάρκεια της κρίσης το ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης δεν βρισκόταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο διάλυσης απ΄ό,τι τις εβδομάδες πριν και μετά τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου (2012)» αναφέρει, μεταξύ άλλων, σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» (FT) με τίτλο «Πώς σώθηκε το Ευρώ».

Πρόκειται για το δεύτερο μέρος της έρευνας του επικεφαλής του γραφείου της εφημερίδας στις Βρυξέλες, Πίτερ Σπίγκελ, η οποία βασίζεται σε μαρτυρίες αξιωματούχων που πρωταγωνιστούσαν στα ευρωπαϊκά δρώμενα από τα τέλη του 2011 μέχρι το 2012. Όπως υπογραμμίζει ο Σπίγκελ, η περίοδος αυτή θα μείνει στην ιστορία ως «οι μήνες που άλλαξαν για πάντα το ευρωπαϊκό όραμα».

Σύμφωνα με την εφημερίδα, αξιωματούχοι κλήθηκαν την εποχή εκείνη να σχεδιάσουν μια «μυστική στρατηγική» με την ονομασία «Σχέδιο Ζ», στο πλαίσιο της οποίας από τη μια θα εξετάζονταν οι επιπτώσεις μιας πιθανής εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ και από την άλλη θα προετοιμαζόταν ένα πρόγραμμα δράσης.

Το «Σχέδιο Ζ» καταρτίστηκε από 24 αξιωματούχους, οι οποίοι είχαν δημιουργήσει τρεις μικρές ομάδες εργασίας: μία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις Βρυξέλες, μία στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην Φρανκφούρτη και μία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με την εφημερίδα, τέσσερις ήταν οι πρωταγωνιστές του σχεδίου: ο Γεργκ Άσμουσεν, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Τόμας Βίζερ, ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του ευρώ, ο Μάρκο Μπούτι, γενικός διευθυντής Οικονομικών της ΕΕ, και ο Πολ Τόμσεν, ο επικεφαλής του κλιμακίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα.

Στόχος του σχεδίου δεν ήταν να ερευνηθούν οι τρόποι που θα ανάγκαζαν την Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Όσοι το επεξεργάστηκαν, ήθελαν να αποδείξουν στους υπέρμαχους της άποψης για «έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ» πως αυτή δεν θα ήταν μια απλή υπόθεση άλλα ένας «Ηράκλειος άθλος», τονίζεται στο ρεπορτάζ.

Αυτό θα συνέβαινε, διότι τόσο οι τεχνικές δυσκολίες εφαρμογής μιας τέτοιας επιλογής, όσο και οι δραματικές επιπτώσεις στην κοινωνία θα δημιουργούσαν περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυναν. Είναι χαρακτηριστικό πως, αν η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ, θα έπρεπε, μεταξύ άλλων, να κλείσουν όλες οι αυτόματες μηχανές ανάληψης χρημάτων (ΑΤΜ) και να επιβληθούν έλεγχοι στα σύνορα για να αποφευχθεί η μαζική φυγή κεφαλαίων. Πολύ σοβαρά θα ήταν και τα νομικά προβλήματα που θα δημιουργούνταν μέσα στην ΕΕ, καθώς θα ήταν πολύ δύσκολο για την Ελλάδα να εξακολουθήσει να είναι πλήρες μέλος της εσωτερικής αγορά της ΕΕ. Στο πλαίσιο του «Σχεδίου Ζ» όμως είχε γίνει επίσης λεπτομερής επεξεργασία και του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα από το μηδέν.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του εν λόγω σχεδίου ήταν πως κατά την διάρκεια της σύνταξής του τηρήθηκε απόλυτη μυστικότητα, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε «διαρροή» που, όπως υπογραμμίζει η FT, θα δημιουργούσε πανικό στις αγορές. Σύμφωνα με την μαρτυρία ενός αξιωματούχου, ουδέποτε συντάχθηκε κάποιο έγγραφο του «Σχεδίου Ζ», ενώ όσοι το επεξεργάστηκαν δεν αντάλλαξαν ποτέ τους ούτε ένα email. «Ήταν απολύτως προστατευμένο ακόμη και μέσα στους θεσμούς» δήλωσε ο αξιωματούχος.

Το δημοσίευμα αναφέρεται, επίσης, στις διαφορετικές απόψεις που υπήρχαν στην Ευρώπη για το πρόβλημα της Ελλάδας, υπογραμμίζοντας πως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ήταν υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ, καθώς εκτιμούσε ότι «έτσι θα μπορούσε να σωθεί η υπόλοιπη Ευρώπη».

Ουσιαστικά η συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, υποχώρησε μετά την «υψηλού συμβολισμού επίσκεψη» της Γερμανίδας Καγκελάριου στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2012. Η Άγγελα Μέρκελ φαίνεται πως πήρε την απόφασή της, αφού επέστρεψε από τις καλοκαιρινές της διακοπές και αφού κανένας από τους συμβούλους της δεν μπορούσε να της εγγυηθεί τι θα συνέβαινε έπειτα από μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας. Όπως υποστηρίζει στην εφημερίδα ένας αξιωματούχος, η Μέρκελ άρχισε να αισθάνεται το «βάρος της ιστορίας που έπεφτε στους ώμους της» και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να της καταλογιστεί ότι ήταν αυτή, που διέλυσε πολιτικά την Ευρώπη.

Έναν μήνα αργότερα, τον Νοέμβριο του 2012, η συμφωνία για την αποδέσμευση των 34,3 δισεκ. ευρώ της δόσης στην Σύνοδο Κορυφής, φαίνεται να έκλεισε οριστικά την κουβέντα για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Καθοριστικός ο ρόλος του Γ. Προβόπουλου για την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ

Τον κομβικό ρόλο που διαδραμάτισε η Τράπεζα της Ελλάδος και προσωπικά ο Διοικητής της Γιώργος Προβόπουλος στην παραμονή της χώρας μας στο ευρώ και κυρίως στο να διατηρηθεί η ομαλότητα και να μη χάσουν ούτε ένα ευρώ οι καταθέτες καθ όλη τη διάρκεια της κρίσης, αναδεικνύει το άρθρο των Financial Times.

Το δημοσίευμα αποκαλύπτει τη μάχη χαρακωμάτων που έδωσε κάτω από πλήρη μυστικότητα η Τράπεζα της Ελλάδος, με ειδική ομάδα έκτακτης ανάγκης τόσο για την επιθεώρηση (σε real time) της κατάστασης των ελληνικών τραπεζών όσο και για την διασφάλιση του εφοδιασμού με ρευστό όλων των τραπεζών και των ΑΤΜ μέχρι και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας, ώστε να μην υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα.

Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Financial Times :

«Κάθε εργάσιμη ημέρα από τότε που ξέσπασε η κρίση το 2009, ο Γιώργος Προβόπουλος, συγκαλούσε στις 6 μ.μ. στο γραφείο του μια μικρή ομάδα έκτακτης ανάγκης για την επιθεώρηση της κατάστασης των ελληνικών τραπεζών. Αυτό που άκουσε στις 15 Ιουνίου 2012 ήταν αρκετό για να τον κάνει να χλομιάσει. Ήταν την Παρασκευή πριν από τις βουλευτικές εκλογές -τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα– και η χώρα φαινόταν να βυθίζεται στον πανικό. Εκείνη την ημέρα, οι Έλληνες απέσυραν πάνω από 3 δισ. ευρώ από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς ή περίπου 1,5% του ΑΕΠ. Η Τράπεζα της Ελλάδος παρακολουθούσε τους πολίτες να μεταφέρουν χρήματα από τις τράπεζες στα στρώματά τους τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά ποτέ σε τέτοια κλίμακα. «Μέσα σε λίγες ημέρες, θα μπορούσε να είχε ξεσπάσει μια κανονική τραπεζική κρίση», ανέφερε σε συνέντευξή του ο κ. Προβόπουλος. Με τον ρυθμό αυτό η Ελλάδα θα είχε ξεμείνει από χαρτονομίσματα μέσα σε μία ή δύο μέρες.

Το δημοσίευμα αναδεικνύει το πώς οι ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν καθώς δεν θα ήταν μόνο η κυβέρνηση που θα έμενε από ρευστό. Όπως είναι γνωστό εκείνη την περίοδο, οι ελληνικές τράπεζες εξαρτώνταν από τον έκτακτο δανεισμό της κεντρικής τράπεζας για να παραμένουν ζωντανές γιατί ο ιδιωτικός τομέας είχε σταματήσει να δανείζει.  Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Για να πάρουν αυτά τα δάνεια οι τράπεζες έπρεπε να παράσχουν κάποιο είδος εγγύησης, που για τα περισσότερα κράτη της ευρωζώνης σήμαινε κρατικά ομόλογα. Αυτά τα ομόλογα θα ήταν άχρηστα σε περίπτωση σκληρής χρεοκοπίας, οπότε τα δάνεια θα κόβονταν. Χωρίς έκτακτη ρευστότητα, οι ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν. Χωρίς τράπεζες δεν υπάρχει οικονομία.»

Με μεγάλες χρηματαποστολές η ΤτΕ και έσωσε την παρτίδα

Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν οι Financial Times στο δεύτερο μεγάλο σύμπτωμα που θα προκαλούσε κατάρρευση του συστήματος και δεν είναι άλλο από τις μαζικές τραπεζικές αναλήψεις. Σε αυτό το σημείο φάνηκε ο κομβικός ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδος όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα:

«Από τις αρχές του 2009, οι ελληνικές αρχές είχαν καταφέρει να διαχειριστούν με επιτυχία ένα τραπεζικό τροχάδην σε αργή κίνηση, όπου οι καταθέσεις είχαν μειωθεί από 245 δισ. ευρώ σε λιγότερα από 174 δισ. τις παραμονές των εκλογών του 2012. Σύμφωνα με Έλληνες αξιωματούχους, το ένα τρίτο αυτών των κεφαλαίων εξήλθε από τη χώρα, ένα τρίτο δαπανήθηκε για τη συντήρηση του βιοτικού επιπέδου που κατέρρεε και ένα τρίτο είχε κρυφτεί σε στρώματα και μπαούλα, με τον φόβο ότι τα

Υπό τον κ. Προβόπουλο, η κεντρική τράπεζα έφτασε μέχρι να φέρνει αεροπορικώς επιπλέον ευρώ από άλλες χώρες της Ε.Ε. για να διασφαλίσει ότι θα μπορέσει να αντεπεξέλθει σε ακόμα μεγαλύτερες αναλήψεις. Επιβλήθηκε μια νέα... συνήθεια: Αν ερχόταν ένας Έλληνας καταθέτης και ζητούσε μεγάλη ανάληψη, του έλεγαν να επιστρέψει την επόμενη ημέρα. Για τους Έλληνες κεντρικούς τραπεζίτες, είχε μεγάλη σημασία να υπάρχει ρευστό την επόμενη που θα επέστρεφε. «Τι θα γινόταν αν έμπαινε ένας καταθέτης και ζητούσε τα χρήματά του και του απαντούσαν: Λυπάμαι, δεν έχουμε τόσο ρευστό;» δήλωσε ο κ. Προβόπουλος. Το εκπληκτικό ποσό των 28,5 δισ. ευρώ σε νέα χαρτονομίσματα διοχετεύτηκε στην Ελλάδα στο διάστημα πριν από τις εκλογές του 2012.»

πηγή: Financial Times

Τροφές "υπεράνω υποψίας" που οι ειδικοί δεν θα έτρωγαν ποτέ!

Τροφές "υπεράνω υποψίας" που οι ειδικοί δεν θα έτρωγαν ποτέ!

Posted: 13 May 2014 11:30 AM PDT

Είναι παλιό αλλά ενδιαφέρον. Διαβάστε το όμως με επιφύλαξη. Καλό θα ήταν αν κάποιος αναγνώστης (γιατρός, βιολόγος, διατροφολόγος ή χημικός) μας έλεγε και την άποψή του επί των θεμάτων που αναλύει το άρθρο. 
Πάντως μετά από μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι όλοι οι ερευνητές που αναφέρονται είναι πραγματικά πρόσωπα. 

Επιστήμονες της βιομηχανίας των τροφίμων, ρίχνουν φως σε ορισμένα κατά τ’ άλλα καθημερινά τρόφιμα υπεράνω υποψίας, τα οποία, ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι γεμάτα τοξίνες και χημικά, παράλληλα, μας δίνουν απλές εναλλακτικές, για μια πιο υγιεινή και καθαρή διατροφή.

«Καθαρή διατροφή» σημαίνει να επιλέγουμε φρούτα, λαχανικά τα οποία καλλιεργούνται, μεγαλώνουν και πωλούνται με την ελάχιστη δυνατή επεξεργασία.

Συχνά αυτά είναι βιολογικά και μόνο σπανίως (αν ποτέ) δύνανται να περιέχουν πρόσθετα.

Στην καθημερινότητά μας όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις οι μέθοδοι που ακολουθούνται από τους παραγωγούς τροφίμων δεν είναι ούτε καθαρές, ούτε βιώσιμες για το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα είναι να βλάπτεται η υγεία μας, το περιβάλλον ή και τα δύο.

Αποφασίσαμε έτσι, να ρίξουμε μια διαφορετική ματιά στη διατροφή μας, μέσα από τα μάτια των ανθρώπων που σκοπό της ζωής τους έχουν να μελετούν και να ανακαλύπτουν τι είναι ασφαλές — και τι όχι — για κατανάλωση. Τους θέσαμε ένα απλό και ξεκάθαρο ερώτημα: «Ποιες τροφές αποφεύγετε;» Δεν υποστηρίζουμε ότι, οι απαντήσεις τους, συνθέτουν μια λίστα «απαγορευμένων τροφών». Πιθανότατα όμως, το να επιλέξετε την εναλλακτική που προτείνουν, θα σας εξασφαλίσει καλύτερη υγεία — και ηρεμία.

* Ο ενδοκρινολόγος δεν θα φάει: Ντομάτα σε μεταλλική κονσέρβα!!! 
Ο Fredrick Vom Saal είναι ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι και ασχολείται με τη μελέτη της Βισφαινόλης-Α (bisphenol-A, BPA).  

Το πρόβλημα: Η συνθετική ρητίνη με την οποία είναι επενδυμένο το εσωτερικό των μεταλλικών κονσερβών, περιέχει τη χημική ένωση BPA. Η έρευνα έχει δείξει ότι η BPA, πέρα από τις ιδιότητες που την κάνουν χρήσιμη στη βιομηχανία πλαστικών, δρα μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό και ως συνθετικό οιστρογόνο, το οποίο έχει συνδεθεί με ένα φάσμα ασθενειών που πιάνει από αναπαραγωγικές δυσλειτουργίες, μέχρι καρδιοπάθειες, διαβήτη και παχυσαρκία.

Δυστυχώς, η οξύτητα του ζωμού της ντομάτας, προκαλεί έκπλυση της BPA, μεταφέροντάς την από τη ρητίνη μέσα στο ζωμό και, στη συνέχεια, μέσα στο φαγητό σας.
Οι μελέτες δείχνουν ότι η BPA στο σώμα των περισσότερων ανθρώπων υπερβαίνει το κρίσιμο εκείνο μέγεθος, πέρα από το αντίστοιχο όπου αρχίζει να επηρεάζεται η παραγωγή σπέρματος και να προκαλείται χρωμοσωμική βλάβη στα ωάρια των πειραματόζωων.

«Είναι δυνατό να ληφθούν 50 mcg BPA ανά λίτρο, από μια κονσέρβα ντομάτας και αυτή είναι μια ποσότητα που θα έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νεότερους», λέει ο vom Saal· «εγώ ούτε που πλησιάζω κονσέρβα ντομάτας». Η λύση: Επιλέξτε ντομάτες σε γυάλινα μπουκάλια (τα οποία δεν περιέχουν εσωτερική επίστρωση ρητίνης). Μπορείτε επιπλέον, να επιλέξετε μεταξύ διαφόρων τύπων συσκευασιών Tetra Pak.

Συμβουλή εξοικονόμησης: Εάν η συνταγή σας το επιτρέπει, αντί για κονσέρβα ντομάτας, χρησιμοποιήστε εμφιαλωμένη σάλτσα ζυμαρικών (σε γυάλινο μπουκάλι). Για να είναι η γεύση της σάλτσας όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αρχική γεύση της ντομάτας, ψάξτε για σάλτσες με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο (αλάτι) και όσο το δυνατό λιγότερα επιπρόσθετα μυρωδικά και άλλα υλικά, αλλιώς ίσως χρειαστεί να προσαρμόσετε τη συνταγή σας.

* Ο κτηνοτρόφος δεν θα φάει: Βοδινό που έχει ανατραφεί με καλαμπόκι:  
Ο Joel Salatin είναι συνιδιοκτήτης των Polyface Farms, καθώς και συγγραφέας πολλών βιβλίων επί του θέματος της αειφόρου γεωργίας (σ.μτφ.: αρχές της αειφόρου γεωργίας). 

Το πρόβλημα: Μέσω της εξέλιξης των ειδών στη Φύση, τα βοοειδή αναπτύχθηκαν έτσι ώστε να τρέφονται με χορτάρια, όχι με σιτηρά. Στην εποχή μας όμως, οι κτηνοτρόφοι ταΐζουν τα ζώα τους με καλαμπόκι και σόγια, έτσι ώστε τα ζώα να κερδίζουν πιο γρήγορα βάρος, για να μπορούν να τα στείλουν πιο σύντομα προς σφαγή.

Ωστόσο, περισσότερα χρήματα για τους κτηνοτρόφους (και χαμηλότερες τιμές στα καταστήματα), σημαίνει δυστυχώς πολύ λιγότερη θρεπτική αξία για εμάς.

Σε μια πρόσφατη αναλυτική έρευνα που συντονίστηκε από τον Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) και με ερευνητές του Clemson University, βρέθηκε ότι, σε σύγκριση με βοδινό που έχει εκτραφεί με καλαμπόκι, το κρέας από βοοειδή που έχουν εκτραφεί με χορτάρι, είναι πλουσιότερο σε βήτα-καροτίνη, βιταμίνη Ε, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, συζευγμένο λινολεϊκό οξύ (CLA), ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, ενώ ταυτόχρονα έχει λιγότερο από τα φλεγμονώδη ω-6 λιπαρά οξέα και επίσης έχει χαμηλότερα επίπεδα σε κορεσμένα λίπη, τα οποία έχουν συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις. «Οφείλουμε να σεβαστούμε το γεγονός ότι οι αγελάδες είναι φυτοφάγα ζώα, και αυτό δεν σημαίνει να τα ταΐζουμε με καλαμπόκι και κοπριά από κοτόπουλο», λέει ο Salatin.

Η λύση: Αγοράστε βοδινό που έχει εκτραφεί με χορτάρι, το οποίο μπορείτε να βρείτε σε εξειδικευμένα κρεοπωλεία, και συνεταιρισμούς αγροτών. Συνήθως έχει ειδική ένδειξη, καθώς είναι λίγο ακριβότερο. Εάν δεν το βλέπετε εκεί, ζητήστε το από τον κρεοπώλη σας. Συμβουλή εξοικονόμησης: Τα κομμάτια με κόκκαλο είναι φτηνότερα, καθώς ο τελικός καταναλωτής χρεώνεται επιπλέον για να πάρει το κρέας ξεκοκαλισμένο. Επίσης, εάν έχετε πρόσβαση σε κάποιον κτηνοτρόφο, μπορείτε να αγοράσετε απευθείας από εκείνον.

* Ο τοξικολόγος δεν θα φάει: Popcorn στον φούρνο μικροκυμάτων: 
Η Olga Naidenko είναι υψηλόβαθμη ερευνήτρια στο Environmental Working Group. 

Το πρόβλημα: Οι χημικές ουσίες από τις οποίες αποτελείται η εσωτερική επένδυση της σακούλας (μεταξύ των οποίων είναι και το υπερφθορο-οκτανοϊκό οξύ – PFOA), ανήκουν σε μια κατηγορία χημικών στοιχείων τα οποία δύνανται να προκαλέσουν στειρότητα στον άνθρωπο, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη από το UCLA.

Επιπλέον, σε δοκιμές σε ζώα, αυτές οι χημικές ουσίες προκάλεσαν καρκίνο του ήπατος, των όρχεων και του παγκρέατος.

Οι μελέτες δείχνουν ότι η ενέργεια των μικροκυμάτων κάνει τις ουσίες αυτές να εξατμίζονται από την εσωτερική συσκευασία – και να μεταναστεύουν μέσα στο ποπ κορν σας. «Μένουν στο σώμα σας για χρόνια και η συσσώρευση είναι αθροιστική», λέει η Naidenko και αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητές ανησυχούν, ότι τα επίπεδα στον άνθρωπο θα μπορούσαν να αυξάνονται σταδιακά και να προσεγγίσουν τα αντίστοιχα εκείνα, πέρα από τα οποία προκαλούνται καρκίνοι στα πειραματόζωα. Η DuPont και άλλες κατασκευάστριες εταιρείες στις ΗΠΑ, έχουν υποσχεθεί να καταργήσουν σταδιακά τη χρήση του PFOA έως το 2015, ανταποκρινόμενες σε ένα σχέδιο εθελοντικής συμμετοχής της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (US Environmental Protection Agency), αλλά εκατομμύρια σακούλες των ποπ κορν θα έχουν πωληθεί μέχρι τότε.

Η λύση: Φτιάξτε το ποπ κορν σας με τον παραδοσιακό τρόπο: σε μια κατσαρόλα. Για γεύση, μπορείτε να προσθέσετε πραγματικό βούτυρο ή αποξηραμένα αρτύματα. Συμβουλή εξοικονόμησης: Το να φτιάχνετε το δικό σας ποπ κορν, έρχεται σχεδόν τσάμπα!

* Ο διευθυντής αγροκτήματος δεν θα φάει: Συμβατικές (μη βιολογικές) πατάτες, καρότα, κρεμμύδια:  
Ο Jeffrey Moyer είναι ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Τυποποίησης Βιολογικών Προϊόντων των ΗΠΑ (National Organic Standards Board). 

Το πρόβλημα: Τα ριζωματώδη ή βολβοειδή λαχανικά (αυτά που ο καρπός τους γίνεται κάτω από το χώμα) απορροφούν ζιζανιοκτόνα, εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα, τα οποία, μετά τον ψεκασμό του φυτού, πάντα καταλήγουν στο χώμα. Ειδικά οι πατάτες (το δημοφιλέστερο λαχανικό) ψεκάζονται με μυκητοκτόνα κατά την ανάπτυξή τους και, στη συνέχεια, με ζιζανιοκτόνα πριν τη συγκομιδή.

Αφού τις βγάλουν από το χώμα, οι πατάτες ψεκάζονται πάλι, με ειδικά χημικά, για να μη βλαστήσουν. «Δοκιμάστε αυτό το πείραμα: Αγοράστε μια συμβατική πατάτα από ένα οπωροπωλείο, φυτέψτε την και προσπαθήστε να την κάνετε να βγάλει βλαστούς. Δεν θα το καταφέρετε», λέει ο Moyer, ο οποίος είναι επίσης Διευθυντής Αγροκτήματος για το Rodale Institute (το οποίο ανήκει στην Rodale Inc. την εταιρεία που εκδίδει το Prevention).

«Έχω μιλήσει με παραγωγούς πατάτας και αυτό που μου λένε, κατάμουτρα, είναι ότι, οι ίδιοι, δεν θα έτρωγαν ποτέ τις πατάτες που πουλάνε. Πάντα έχουν ξεχωριστά παρτέρια, στα οποία καλλιεργούν πατάτες για δική τους κατανάλωση, χωρίς όλα αυτά τα χημικά». (σκεφτείτε ότι τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τις πατάτες που τρώμε στο σπίτι, αλλά και στα εστιατόρια, ταβέρνες, fast food, κτλ)

Η λύση: Να αγοράζετε πατάτες βιολογικής καλλιέργειας. Το εξωτερικό πλύσιμο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, καθώς όλα αυτά τα χημικά απορροφώνται εσωτερικά, στην ψίχα της πατάτας. Συμβουλή εξοικονόμησης: Οι βιολογικές πατάτες είναι σχετικά φτηνές και λίγο μόνο ακριβότερες από τις συμβατικές.

* Ο εμπειρογνώμονας αλιείας δεν θα φάει: Σολομό ιχθυοτροφείου: 
Ο Δρ David Carpenter, διευθυντής του Ινστιτούτου για την Υγεία και το Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο στο Albany, δημοσίευσε μια σημαντική μελέτη στο περιοδικό Science, σχετικά με τη μόλυνση στα ψάρια.

Το πρόβλημα: Δεν είναι η φυσική κατάσταση του σολομού, να στριμώχνεται μέσα σε σιλό και να τρέφεται με σόγια, με απόβλητα πτηνοτροφείων και υδρολυμμένα φτερά κοτόπουλου. Ως αποτέλεσμα, η σάρκα του σολομού είναι φτωχότερη σε βιταμίνη D και περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες από μολυσματικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων καρκινογόνων ουσιών PCBs, βρωμιούχων επιβραδυντικών φλόγας και φυτοφαρμάκων, όπως η διοξίνη και το DDT.

Σύμφωνα με τον Carpenter, τα πιο μολυσμένα ψάρια προέρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη. «Για να καταναλώνετε τέτοιο είδος σολομού και ταυτόχρονα να μην αυξήσετε τον κίνδυνο καρκίνου, θα έπρεπε να τρώτε ένα δείπνο τέτοιου σολομού κάθε 5 μήνες», λέει ο Carpenter, του οποίου η μελέτη του 2004 για τη μόλυνση των ψαριών είχε λάβει μεγάλης έκτασης δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης, «…τόσο άσχημη είναι η κατάσταση».

Προκαταρκτικές επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει επίσης το DDT με τον διαβήτη και την παχυσαρκία, αλλά μερικοί διατροφολόγοι πιστεύουν ότι τα οφέλη των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων αντισταθμίζουν τους κινδύνους. Υπάρχει επίσης ανησυχία για τις μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών και φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην εκτροφή αυτών των ψαριών.

Όταν τρώτε σολομό ιχθυοτροφείου, παίρνετε μια καλή δόση από αυτά τα φυτοφάρμακα και τα αντιβιοτικά. Η λύση: Προτιμήστε άγριο σολομό Αλάσκας.

Αν στη συσκευασία γράφει «Ατλαντικού», τότε οπωσδήποτε είναι ιχθυοτροφείου. Δεν έχουν απομείνει εμπορικά αλιεύματα άγριου σολωμού στον Ατλαντικό. Συμβουλή εξοικονόμησης: Ο άγριος σολωμός Αλάσκας, σε κονσέρβα, είναι σχετικά οικονομικότερος.

* Ο ερευνητής του καρκίνου, δεν θα πιει: Γάλα που παράγεται με τεχνητές ορμόνες:  
Ο Rick North είναι ο συντονιστής της δράσης «Εκστρατεία για την Ασφάλεια των Τροφίμων», της οργάνωσης «Γιατροί του Όρεγκον για την Κοινωνική Ευθύνη» και πρώην Δ/νων Σύμβουλος του παραρτήματος της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (American Cancer Society), στο Όρεγκον.

Το πρόβλημα: Οι γαλακτοπαραγωγοί χορηγούν στις αγελάδες τους τεχνητή αυξητική ορμόνη των βοοειδών (rBGH ή rBST, όπως είναι επίσης γνωστή), προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος. Ωστόσο, έχει βρεθεί ότι η rBGH αυξάνει επίσης λοιμώξεις του μαστού στις αγελάδες, προκαλώντας ακόμα και την εμφάνιση πύον στο γάλα. Οδηγεί επίσης στην εμφάνιση, στο γάλα, υψηλών επιπέδων μιας ορμόνης που ονομάζεται «ινσουλίνη αυξητικού παράγοντα» (Insulin-like Growth Factor ή IGF-1). Στους ανθρώπους, αντίστοιχα, τα υψηλά επίπεδα του IGF-1 μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου.

«Όταν η κυβέρνηση ( στις ΗΠΑ ενέκρινε την rBGH, θεωρήθηκε ότι η IGF-1 στο γάλα θα εξουδετερώνονταν μέσα στο ανθρώπινο πεπτικό σύστημα», λέει ο North. Όπως αποδείχτηκε όμως, η καζεΐνη στο γάλα προστατεύει το μεγαλύτερο μέρος της IGF-1, σύμφωνα με πολλές ανεξάρτητες μελέτες. «Δεν είναι 100% αποδεδειγμένο ότι υπάρχει αύξηση κρουσμάτων καρκίνου στους ανθρώπους, από αυτό», παραδέχεται North. «Ωστόσο, η ορμόνη αυτή έχει απαγορευτεί στις περισσότερες βιομηχανικές χώρες». ( η rBGH είναι απαγορευμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση)

Η λύση: Μελετήστε τις ετικέτες και βεβαιωθείτε ότι γράφουν «rBGH-free», «rBST-free», «χωρίς τεχνητές ορμόνες» ή «βιολογικό γάλα». Οι ετικέτες αυτές δηλώνουν προϊόν χωρίς rBGH. Συμβουλή εξοικονόμησης: ( δεν χρειάζεται, ήδη στην Ελλάδα απαγορεύεται η χρήση αυτής της ορμόνης στην παραγωγή γάλακτος και πιείτε γάλα από καρπούς ή ρύζι).

* Ο εμπειρογνώμονας βιολογικών τροφίμων, δεν θα φάει ποτέ: Συμβατικά (μη βιολογικά) μήλα.  
Ο Mark Kastel, πρώην εκτελεστικό στέλεχος της αγροτικής βιομηχανίας, είναι συν-διευθυντής στο Cornucopia Institute, έναν οργανισμό που αντικείμενό του έχει την έρευνα και διαμόρφωση της αγροτικής πολιτικής και ο οποίος προωθεί την ιδέα των βιολογικών προϊόντων.

Το πρόβλημα: Εάν υπήρχε διαγωνισμός για τα «περισσότερο ποτισμένα με ζιζανιοκτόνα» φθινοπωρινά φρούτα, ο νικητής θα ήταν τα μήλα. Αναρωτιέστε ποιος είναι ο λόγος; Τα μήλα μπολιάζονται μεμονωμένα (κατάγονται από ένα δέντρο), έτσι ώστε κάθε ποικιλία να διατηρεί την ξεχωριστή γεύση της. Ως εκ τούτου, τα μήλα δεν αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στα παράσιτα και γι’ αυτό χρειάζεται να ψεκάζονται συχνά. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι τα κατάλοιπα αυτά δεν είναι επιβλαβή.

Αλλά ο Kastel ανταπαντά ότι είναι κοινή λογική να προσπαθεί κανείς να περιορίζει την έκθεσή του στα χημικά αυτά, περιορίζοντας τα πιο ραντισμένα φρούτα, τα οποία είναι τα μήλα. «Οι εργάτες στα αγροκτήματα εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης πολλών μορφών καρκίνου», λέει. Και, επιπλέον, ολοένα και περισσότερες μελέτες έχουν αρχίσει να συνδέουν την υψηλή επιβάρυνση του σώματος με φυτοφάρμακα (ανεξαρτήτως πηγής προέλευσης) με τη Νόσο του Πάρκινσον.

Η λύση: Αγοράστε βιολογικά μήλα. Συμβουλή εξοικονόμησης: Εάν δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσετε βιολογικά, φροντίστε να πλένετε καλά και να ξεφλουδίζετε τα συμβατικά μήλα. Ωστόσο, ο Kastel προσωπικά αρνείται να συμβιβαστεί. «Θα προτιμούσα να συμβιβαστώ, περιορίζοντας άλλα πράγματα, όπως τις αγορές διάφορων ακριβών ηλεκτρονικών gadg

¨Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ που την θέλουν για τζαμί, έχει Πραγματική Ορθόδοξη Γιορτή…, την Μεσοπεντηκοστή.¨

¨Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ που την θέλουν για τζαμί, έχει Πραγματική Ορθόδοξη Γιορτή…, την Μεσοπεντηκοστή.¨

Posted: 13 May 2014 11:06 PM PDT

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Χρόνια πολλά σε αυτούς που προτίθενται να εορτάσουν πραγματικά.

Για ποιους άραγε ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση; 

Πρόβες πολέμου στην γειτονιά μας. Άμεση ήταν η απάντηση της Ρωσίας στις τουρκοαμερικανικές προκλήσεις στην Μαύρη Θάλασσα. Από εχθές το βράδυ με ξαφνική εντολή, ο ισχυρότατος Ρωσικός στόλος στην Μαύρη Θάλασσα έχει τεθεί σε πολεμική ετοιμότητα, ακόμα και οι πλωτοί εκτοξευτές τηλεκατευθυνόμενων πυραύλων μεγάλης εμβέλειας.

olympiada  Μαΐου 13, 2014

Στέλνουν και οι γείτονες  στην ¨πασαρέλα της Μαύρης Θάλασσας¨ πολεμικό πλοίο;

Μετά τα δύσκολα που θα βρούνε εκεί το επόμενο σχέδιο θα είναι το παράνομο κλείσιμο των ΣΤΕΝΩΝ  με τα αντίστοιχα παζάρια και ανταλλάγματα;

Ποιος έχει τα κόλλυβα έτοιμα στο ζωνάρι του;

Αιωνία σου η μνήμη ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΕ που μας τα είπες όλα!!!

Και τότε με τι όρεξη θα ¨γιορτάσουν το φεστιβάλ¨ της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί;

Το γνωρίζουν οι Τούρκοι, το ξέρει και η  ¨αντιπνευματική ελίτ¨ της Παγκοσμιοποίησης  ότι η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ έχει δικιά της ταυτότητα - Eορτή.

Ας όμως φρεσκάρουμε  τα  κουρασμένα μυαλά μας για να δούμε τι θέλουν ιστορικά να μας αρπάξουνε ο ¨βιαστές του πολιτισμού και της ανθρωπότητας¨. 

Την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής.

Τα βυζαντινά χρόνια, η εορτή της Μεσοπεντηκοστής ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού, ¨δηλ στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ¨ 

Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) του Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 μ.Χ. στον ναό του Αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού (11 Μαΐου 903 μ.Χ.). 

Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες και καθορίζει με την γνωστή παράξενη βυζαντινή ορολογία, πως ο αυτοκράτωρ το πρωί της εορτής με τα επίσημα βασιλικά του ενδύματα και την συνοδεία του ξεκινούσε από το ιερό παλάτι για να μεταβεί στον ναό του αγίου Μωκίου, όπου θα ετελείτο η θεία λειτουργία. 

Σε λίγο έφθανε η λιτανεία με επί κεφαλής τον πατριάρχη, και βασιλεύς και πατριάρχης εισήρχοντο επισήμως στον ναό. 

Η θεία λειτουργία ετελείτο με την συνήθη στις μεγάλες εορτές βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Μετά από αυτήν ο αυτοκράτωρ παρέθετε πρόγευμα, στο οποίο έπαιρνε μέρος και ο πατριάρχης. Και πάλι ο βασιλεύς υπό τις επευφημίες του πλήθους «Εἰς πολλούς καί ἀγαθούς χρόνους ὁ Θεός ἀγάγει τήν βασιλείαν ὑμῶν» και με πολλούς ενδιαμέσους σταθμούς επέστρεφε στο ιερό παλάτι. 

Χωρίς δηλαδή να έχη δικό της θέμα η ημέρα (εορτή) αυτή, συνδυάζει τα θέματα, του Πάσχα αφ ενός και της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος αφ ετέρου, και «προφαίνει» την δόξαν της αναλήψεως του Κυρίου, που θα εορτασθή μετά από 15 ημέρες. 

Ακριβώς δε αυτό το ΜΕΣΟΝ των δύο μεγάλων εορτών έφερνε στο νου και ένα  επίθετο του Κυρίου, το «Μεσσίας». Μεσσίας στα ελληνικά μεταφράζεται Χριστός. Αλλά ηχητικά θυμίζει το ΜΕΣΟΝ. 

Έτσι και στα τροπάρια και στο συναξάριο της ημέρας, η παρετυμολογία αυτή γίνεται αφορμή να παρουσιασθή ο Χριστός σαν Μεσσίας – μεσίτης Θεού και ανθρώπων, «μεσίτης και διαλλάκτης ημών και του αιωνίου αυτού Πατρός». «Δια ταύτην την αιτίαν την παρούσαν εορτήν εορτάζοντες και Μεσοπεντηκοστήν ονομάζοντες, τον Μεσσίαν τε ανυμνούμεν Χριστόν», σημειώνει ο Νικηφόρος Ξανθόπουλος στο συναξάριο. Σ αυτό βοήθησε και η ευαγγελική περικοπή, που εξελέγη για την ημέρα αυτή (Ιω. 7, 14-30). Μεσούσης της εορτής του Ιουδαϊκού Πάσχα, ο Χριστός ανεβαίνει στο ιερό και διδάσκει. Η διδασκαλία Του προκαλεί τον θαυμασμό, αλλά και ζωηρά αντιδικία μεταξύ αυτού και του λαού και των διδασκάλων. 

Εκείνος που διδάσκει στον ναό, στο μέσον των διδασκάλων του Ιουδαϊκού λαού, στο μέσον της εορτής, είναι ο Μεσσίας, ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού. 

Αυτός που αποδοκιμάζεται από τους δήθεν σοφούς του λαού Του, είναι Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ . ορθόδοξος συναξαριστής. 

Να γιατί γιορτάζει η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ γιατί ανοικοδομήθηκε για να τιμήσει ΤΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ δηλ, τον Χριστό, τον Λόγο του Θεού στους αιώνες των αιώνων. Όπως λέει το ευαγγελικό ¨ Ιησούς Χριστός εχθές και σήμερον ,αυτός και εις τους αιώνες¨.

Ας ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής.,

Εορτάζομε Μεσο-Πεντηκοστή και ο ΧΡΙΣΤΟΣ βρίσκεται σήμερα εν τω ΜΕΣΩ των ¨διδασκάλων της Παγκοσμιοποίησης¨. 

Επικαλούμαστε τον ίδιο τον ΚΥΡΙΟ εν τω ΜΕΣΩ συνταρακτικών αποκαλύψεων και γεγονότων που συμβαίνουν στις μέρες μας  και στον πλανήτη.

Και Η ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ δηλ. ο Εορτάζων Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας  Κωνσταντινουπόλεως βρίσκεται σήμερα στο ΜΕΣΟ του παγκόσμιου ενδιαφέροντος λόγω της βεβήλωσης που προτίθενται να πραγματώσουν οι φανατικοί μουσουλμάνοι και μάλιστα εν τω ΜΕΣΩ  γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή ΤΗΣ  και αυτής της γειτονικής του Βοσπόρου.

Τα συμπεράσματα δικά σας… 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Σαν σήμερα εκοιμήθη η Κυρά της Ρω: Εις τα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η Βολή.

Σαν σήμερα εκοιμήθη η Κυρά της Ρω: Εις τα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η Βολή.

Την είδα να σκίζει το σήμερα σαν ελπίδα να δίνει φως
Σαν να ‘ναι μες το πουθενά προορισμός
Σαν οδηγός, σαν αδελφή, σα μητέρα
Γέννηση νέου αστέρα κάνει τη νύχτα μέρα

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ… ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΛΕΥΑΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ ΝΑ ΛΥΓΙΣΕΙ. ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΕ ΠΟΤΕ. ΟΜΟΡΦΗ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.

Για τη Δέσποινα Αχλαδιώτη, η μικρή βραχονησίδα κοντά στο Καστελόριζο ήταν η πατρίδα της. Η ηρωική κυρά της Ρωμιοσύνης ύψωνε στο νησί της Ρω καθημερινά την ελληνική σημαία, πιστή σε ένα καθήκον που σήκωσε μονάχη της στις πλάτες της για πολλά χρόνια.

Στις 13 Μαίου του 1982 άφησε την τελευταία της πνοή και την επομένη ,σαν σήμερα δηλαδή, έγινε η ταφή της εκεί που επιθυμούσε. Στην Ρω.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 13, 2014

"Αναρμόδιο" δηλώνει το Ευρωκοινοβούλιο για την οθωμανική φρενίτιδα του Ρ.Τ. Ερντογάν

"Αναρμόδιο" δηλώνει το Ευρωκοινοβούλιο για την οθωμανική φρενίτιδα του Ρ.Τ. Ερντογάν. Posted: 14 May 2014 06:30 AM PDT Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές για το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο ευρωπαϊκός "ναός της δημοκρατίας" διά του Štefan Füle"νίπτει τας χείρας της" για την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, απαντώντας σε ερώτηση Ολλανδού ευρωβουλευτή (ούτε ένας Ελληνας ευρωβουλευτής δεν τόλμησε να κάνει τέτοια ερώτηση!) αναφορικά με την απίστευτη δήλωση του Ρ.Τ. Ερντογάν ότι  "Για μας τους Τούρκους, η Θράκη έχει ιδιαίτερη σημασία και έννοια.  Ολα ειναι Τουρκία.  Η Θράκη και ταυτόχρονα η Θεσσαλονίκη, ταυτόχρονα η Κομοτηνή, ταυτόχρονα η Ξάνθη  ( και τα Σκόπια, και η Πρίστινα συμπληρώνει παρακάτω)"   θεωρώντας ότι η Τουρκία έχει δικαιώματα εκτός από την Θράκη και στην Μακεδονία! Η απάντηση των εταίρων ήταν ότι  "Η ΕΕ δεν είναι σε θέση να σχολιάζει δηλώσεις μελών της τουρικικής κυβέρνησης"!  Την ερώτηση την έκανε η ευρωβουλευτής της Ολλανδίας Laurence J.A.J. Stassen, η οποία διατύπωνε την απορία "Πώς χώρα μέλος της ΕΕ όπως η Ελλάδα της οποίας απειλείται η εδαφική ακεραιότητα δεν απολαμβάνει έστω και την ελάχιστη αληλεγγύη από την ΕΕ"αναφέρει το geopolitics.com.gr.  Και κατέληγε το ερώτημα: "Η Ε.Ε τελικά στηρίζει την Ελλάδα και τις θέσεις της, στο θέμα των συνόρων για την Θράκη ή στέκεται ουδέτερη σε αυτό το θέμα και δεν στηρίζει τις χώρες μέλη";  Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας σε επίσκεψή του στην Κεσάνη/Keşan το Δεκέμβριο του 2013, μόλις 20 χλμ από τον Έβρο, όπου εδρεύει ένας από τους επίλεκτους σχηματισμούς της 1ης Στρατιάς, η 4η Μ/Κ ΤΑΞΠΖ, με αφορμή μια αθλητική εκδήλωση μίλησε με ιδιαίτερη σαφήνεια για τους στόχους της Τουρκίας,και επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι η Θράκη κατέχει μια ξεχωριστή σημασία.  «Για μας, η Θράκη έχει ιδιαίτερη σημασία και έννοια. Η Θράκη ταυτόχρονα είναι Θεσσαλονίκη, ταυτόχρονα είναι Κομοτηνή, ταυτόχρονα είναι Ξάνθη" τόνισε σε μια απόσταση μόλις 20 χλμ από τα σύνορα Αυτό το νεο-οθωμανικό όραμα βέβαια θα μπορούσε να είναι γραφικό αν δεν ήταν επικίνδυνο... Και συμπλήρωσε: «Η Θράκη είναι η ζωντανή κοινή ιστορία μας στην Ευρώπη. Είναι εκπρόσωπος μας σ' αυτό το μέρος του κόσμου. Σήμερα, στη γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων, στο επίκεντρο των σχέσεών μας βρίσκεται η Θράκη μας με την Αδριανούπολη, το Τεκίρνταγ, το Κιρκλάρελι και βέβαια την Κωνσταντινούπολη». Και όλα αυτά από την κύρια - έστω ανεπίσημη - επιχειρησιακή έδρα της 1ης Στρατιάς! H 1η Στρατιά (Birinci Ordu) με έδρα την Κωνσταντινούπολη θεωρείται ο σημαντικότερος Μείζων Επιχειρησιακός Σχηματισμός του Τουρκικού Στρατού (Türk Kara Kuvvetleri). Στις 21.2.2014 και 12.3.2014 ακολούθησε ερώτηση και γραπτή επερώτηση [(Question for written answer to the Commission Rule 117 Laurence J.A.J. Stassen (NI)] στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για το τι θέση παίρνει  η Ε.Ε. όσον αφορά τις δηλώσεις αυτές και τι θέση παίρνει σε τέτοιες έμμεσες απειλές σε χώρες μέλη. Η απάντηση ήταν η παρακάτω, διά στόματος Štefan Füle, με ακριβή λόγια πώς:  " The Commission is not in position to comment on every statement made by members of the Turkish Government as reported by the media. Turkey needs to commit itself unequivocally to good neighborly relations and to the peaceful settlement of disputes in accordance with the United Nations Charter, having recourse, if necessary, to the International Court of Justice.’"  Ολα αυτά ενώ μας καλούν για να ψηφίσουμε εκπροσώπους στο Ευρωκοινοβούλιο. Και ενώ ούτε ένας Ελληνας ευρωβουλευτής δεν τόλμησε να κάνει τέτοια ερώτηση. Εδώ λοιπόν αναδεικνύεται και η σημασία της ψήφου στις ευρωεκλογές προκειμένου να στείλουμε τους καλύτερους εκπροσώπους για τα εθνικά συμφέροντα.  Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr